Search

Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde; december 2017, 221-224.

Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde; december 2017, 221-224.

In de zorg voor niet-aangeboren hersenletsel zijn verschillende meetinstrumenten/vragenlijsten in omloop die in de revalidatiefase en de chronische fase door professionals worden ingezet. Er zijn diverse gevalideerde vragenlijsten die over verschillende onderwerpen gaan en met diverse bedoelingen zijn opgesteld. Op de werkconferentie Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel in juni 2015 is het concept ‘Meten in de keten’ gepresenteerd. Het idee hiervan is dat het zinvol zou kunnen zijn om de meetinstrumenten/vragenlijsten die door de keten heen gebruikt worden bij NAH beter op elkaar af te stemmen. Dit kan verschillende voordelen hebben: - Betere afstemming van zorg op de cliënt (de goede zorg op het juiste moment) - De ontwikkeling van de cliënt beter in beeld hebben - Beter zicht op de resultaten van zorg op korte en langere termijn - Minder onnodig vragenlijsten afnemen - Betere samenwerking tussen professionals in de keten - Betere aansluiting van verschillende fasen/stappen in de zorgketen(Zadoks, 2015) Om dit concept verder uit te kunnen werken is een eerste stap om meer zicht te krijgen op de meetinstrumenten/vragenlijsten die momenteel gebruikt worden in de zorg voor mensen met NAH. Bijvoorbeeld vragenlijsten op gebied van kwaliteit van bestaan, zelfredzaamheid, participatie of psychisch welzijn. Hier is geen overzicht van beschikbaar. De volgende vragen zijn leidend in de inventarisatie: - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten zijn er beschikbaar? - Met welk doel zijn deze meetinstrumenten/vragenlijsten ontwikkeld? - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten worden er ingezet in de zorgketen voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (met name vanaf de revalidatiefase)? - Met welk doel? - Wat zijn de ervaringen met de meetinstrumenten/vragenlijsten?

In de zorg voor niet-aangeboren hersenletsel zijn verschillende meetinstrumenten/vragenlijsten in omloop die in de revalidatiefase en de chronische fase door professionals worden ingezet. Er zijn diverse gevalideerde vragenlijsten die over verschillende onderwerpen gaan en met diverse bedoelingen zijn opgesteld. Op de werkconferentie Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel in juni 2015 is het concept ‘Meten in de keten’ gepresenteerd. Het idee hiervan is dat het zinvol zou kunnen zijn om de meetinstrumenten/vragenlijsten die door de keten heen gebruikt worden bij NAH beter op elkaar af te stemmen. Dit kan verschillende voordelen hebben: - Betere afstemming van zorg op de cliënt (de goede zorg op het juiste moment) - De ontwikkeling van de cliënt beter in beeld hebben - Beter zicht op de resultaten van zorg op korte en langere termijn - Minder onnodig vragenlijsten afnemen - Betere samenwerking tussen professionals in de keten - Betere aansluiting van verschillende fasen/stappen in de zorgketen(Zadoks, 2015) Om dit concept verder uit te kunnen werken is een eerste stap om meer zicht te krijgen op de meetinstrumenten/vragenlijsten die momenteel gebruikt worden in de zorg voor mensen met NAH. Bijvoorbeeld vragenlijsten op gebied van kwaliteit van bestaan, zelfredzaamheid, participatie of psychisch welzijn. Hier is geen overzicht van beschikbaar. De volgende vragen zijn leidend in de inventarisatie: - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten zijn er beschikbaar? - Met welk doel zijn deze meetinstrumenten/vragenlijsten ontwikkeld? - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten worden er ingezet in de zorgketen voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (met name vanaf de revalidatiefase)? - Met welk doel? - Wat zijn de ervaringen met de meetinstrumenten/vragenlijsten?

De glastuinbouwsector is een miljarden business en daardoor van grote economische waarde. Keerzijde is dat de sector veel fossiele energie gebruikt, waarbij grote hoeveelheden CO2 worden uitgestoten. Duurzaamheid komt daardoor steeds nadrukkelijker op de agenda van de tuinbouw te staan. Een belangrijke stap in het verlagen van de CO2 voetafdruk van belichte teeltsystemen kan de toepassing van led zijn in plaats van de huidige standaard SON-T belichting.

Kinderen zijn beduidend zwaarder en minder actief dan vroeger. Docenten Lichamelijke Opvoeding (LO) zouden een belangrijke rol kunnen spelen in het ombuigen van deze trends, onder andere door zich meer te richten op de motorische vaardigheid van kinderen, een belangrijke voorspeller van een meer actieve leefstijl op latere leeftijd. Uit de Nulmeting Bewegingsonderwijs (Reijgersberg et al., 2013) komt naar voren dat niet duidelijk is in hoeverre docenten LO bijdragen aan de motorische vaardigheid van kinderen. Om hier meer inzicht in te krijgen is behoefte aan een valide, betrouwbaar en praktisch toepasbaar meetinstrument. In dit artikel wordt ingegaan op het meten van de motorische vaardigheid binnen de context van de lichamelijke opvoeding met een nieuw meetinstrument: het Athletic Skills (AS)-beweegparcours.

Kinderen zijn beduidend zwaarder en minder actief dan vroeger. Docenten Lichamelijke Opvoeding (LO) zouden een belangrijke rol kunnen spelen in het ombuigen van deze trends, onder andere door zich meer te richten op de motorische vaardigheid van kinderen, een belangrijke voorspeller van een meer actieve leefstijl op latere leeftijd. Uit de Nulmeting Bewegingsonderwijs (Reijgersberg et al., 2013) komt naar voren dat niet duidelijk is in hoeverre docenten LO bijdragen aan de motorische vaardigheid van kinderen. Om hier meer inzicht in te krijgen is behoefte aan een valide, betrouwbaar en praktisch toepasbaar meetinstrument. In dit artikel wordt ingegaan op het meten van de motorische vaardigheid binnen de context van de lichamelijke opvoeding met een nieuw meetinstrument: het Athletic Skills (AS)-beweegparcours.

The purpose of the study was to assess the accuracy of estimates of step frequency from trunk acceleration data analyzed with commonly used algorithms and time window lengths, at a wide range of gait speeds. Twenty healthy young subjects performed an incremental treadmill protocol from 1 km/h up to 6 km/h, with steps of 1 km/h. Each speed condition was maintained for two minutes. A waist worn accelerometer recorded trunk accelerations, while video analysis provided the correct number of steps taken during each gait speed condition. Accuracy of two commonly used signal analysis methods was examined with several different time windows.

The purpose of the study was to assess the accuracy of estimates of step frequency from trunk acceleration data analyzed with commonly used algorithms and time window lengths, at a wide range of gait speeds. Twenty healthy young subjects performed an incremental treadmill protocol from 1 km/h up to 6 km/h, with steps of 1 km/h. Each speed condition was maintained for two minutes. A waist worn accelerometer recorded trunk accelerations, while video analysis provided the correct number of steps taken during each gait speed condition. Accuracy of two commonly used signal analysis methods was examined with several different time windows.

Aan de in Nederland beschikbare methoden om bewoners van dorpen zelf de leefbaarheid ter plaatse vast te laten stellen is een methode toegevoegd uit het Verenigd Koninkrijk. Kern van de methode is een softwareprogramma dat bewoners in staat stelt zelfstandig een vragenlijst te ontwikkelen door vragen uit een database te kiezen en daar zelfgemaakte vragen aan toe te voegen. Vanuit drie perspectieven kan de wijze waarop bewonersgroepen met de geboden keuzemogelijkheden omgaan worden beoordeeld. De keuze van bewoners vloeit immers voort uit verschillende visies op de leefbaarheid ter plaatse

De glastuinbouwsector is een miljarden business en daardoor van grote economische waarde. Keerzijde is dat de sector veel fossiele energie gebruikt, waarbij grote hoeveelheden CO2 worden uitgestoten. Duurzaamheid komt daardoor steeds nadrukkelijker op de agenda van de tuinbouw te staan. Een belangrijke stap in het verlagen van de CO2 voetafdruk van belichte teeltsystemen kan de toepassing van led zijn in plaats van de huidige standaard SON-T belichting.

PPO onderzocht de afgelopen jaren met behulp van de Hydro N-tester (chlorophylmeter) het verband tussen de kleur (mate van groenheid) van brouwgerst en het eiwitgehalte van de korrel bij de oogst; ook werden de effecten van stikstofbijbemesting en rasverschillen m.b.t. groenheid en eiwitgehalte in kaart gebracht. Met de resultaten is een tabel opgesteld voor het voorspellen van het eiwitgehalte van de belangrijkste zomergerstrassen op basis van de gemeten chlorophylwaarde; bij een te verwachten laag eiwitgehalte kan bijbemesten een advies zijn

Deze handleiding beschrijft de werkwijze die ten grondslag ligt aan het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle), maar is mogelijk ook breder inzetbaar. Hierbij kan gedacht worden aan gebruik- en waarderingsonderzoeken gericht op andere Sutu Courts en/of op andere soorten sport- en/of speelruimtes. In dit document staat beschreven hoe het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle) uitgevoerd is en bij een vervolgonderzoek uitgevoerd dient te worden om de resultaten met elkaar te kunnen vergelijken. Er zijn drie soorten meetinstrumenten ontwikkeld. Ieder soort meetinstrument heeft een eigen handleiding met een beschrijving van de voorbereiding, uitvoering en analyse en verslaglegging. Meetinstrument 1 is ontwikkeld om het gebruik te observeren en meetinstrument 2 om de waardering onder die gebruikers in kaart te brengen. Meetinstrument 3 kent zeven sub varianten (a t/m g) en is ontwikkeld om de waardering onder de overige belanghebbenden te meten. In het geval van de Sutu Court in Diezerpoort zijn dat de omwonenden, de gebruikers van het park de Hogenkamp, medewerkers van SportService Zwolle, van Travers Welzijn, van de Enkschool, uitbaters van de Stilohallocatie en de wijkmanager, wijkbeheerder en wijkagent. In het bijbehorende onderzoeksverslag ‘Gebruik- en waarderingsonderzoek Sutu Court in Diezerpoort, Zwolle – Onderzoeksverslag’ zijn naast de totstandkoming van de meetinstrumenten ook de resultaten van het eerste gebruik- en waarderingsonderzoek van het Sutu Court in Diezerpoort te lezen.

In hoofdstuk 1 en 2 van dit rapport wordt het belang van intrapreneurship voor Nederland, organisaties en individuen kort toegelicht. In hoofdstuk 3 komt de onderzoeksmethode en het –proces aan bod. In Hoofdstuk 4 wordt het intrapreneurial klimaat (beïnvloedende factoren van intrapreneurship) behandeld. In hoofdstuk 5 is verslag gedaan van een empirisch onderzoek verricht onder ongeveer 600 werknemers werkzaam bij Nederlandse bedrijven met meer dan 50 werknemers. De schalen van de IBM zijn getest op betrouwbaarheid en (externe) validiteit. Daarnaast is er een factoranalyse verricht op de drie dimensies van intrapreneurial werkgedrag (innovatief, proactief en risico nemend werkgedrag). Tevens zijn de relaties tussen de twee intrapreneurshipmaten (intrapreneurial werkgedrag en intrapreneur vs. niet intrapreneur) en hun relatie met de factoren van het intrapreneurial klimaat en enkele individuele uitkomsten onderzocht. In het concluderende hoofdstuk 6 wordt nader ingegaan op de praktische implicaties en de mogelijkheden voor verdere ontwikkeling en vervolgonderzoek. Resultaten en conclusie Er is gebleken dat de IBM een betrouwbaar en valide instrument is dat intrapreneurial werk-gedrag meet, individuele intrapreneurs kan detecteren en beïnvloedbare factoren van intrapreneurship (intrapreneurial klimaat) in kaart brengt. In lijn met eerder onderzoek en theorie bleek intrapreneurship positief te correleren met de tevredenheid met het werk, het gevoel van betrokkenheid bij de organisatie en met de inschatting dat men zelf beter presteert dan collega’s met een vergelijkbare functie. Praktische toepassingen Voor het gebruik van de IBM door organisaties onderscheiden de auteurs vier praktische toepassingsdoelen die los van elkaar maar ook aanvullend en opeenvolgend uitgevoerd kunnen worden. Zo kan men eerst kijken hoe het is gesteld met de algemene mate van intrapreneurial werkgedrag en/of naar het aantal intrapreneurs binnen de organisatie(-afdelingen). Vervolgens zou men kunnen kijken waar nu de knelpunten liggen en waar mogelijkheden liggen voor aanpassingen. Dan zou men een aantal intrapreneurs kunnen lokaliseren en deze vragen naar behoeften en mogelijke interventies. Tot slot kan men interventies en maatregelen ontwikkelen en in de praktijk brengen, toetsen en evalueren met behulp van de IBM. Tevens doen de auteurs een aantal suggesties voor de praktijk om afkappunten van scores intrapreneurship te bepalen. Management samenvatting i 1 Introductie 1 1.1 Achtergrond en hoofddoel 1 1.2 Toepassingsdoelen 2 1.3 Leeswijzer 2 2 Conceptbeschrijving intrapreneurship 5 2.1 Definities intrapreneurship 5 2.2 Verschil intrapreneurship en klassiek ondernemerschap 6 2.3 Intrapreneurship als ondernemen binnen organisaties 6 2.4 Intrapreneurship als ondernemend gedrag binnen organisaties: drie gedragsdimensies 7 2.4.1 Innovatief werkgedrag 7 2.4.2 Proactief werkgedrag 7 2.4.3 Risiconemend werkgedrag 7 2.4.4 Gedragsdimensies intrapreneurship samengevat 8 2.5 Intrapreneurs: GEM 8 2.6 Intrapreneurship: proces, uitkomsten en betrokkenen 9 2.6.1 Proces: van idee naar exploitatie 9 2.6.2 Uitkomsten van intrapreneurship 10 2.6.3 Betrokkenen binnen de organisatie 11 3 Ontwikkeling en opbouw 13 3.1 Procedure 13 3.1.1 Fase 1 : Literatuuronderzoek 13 3.1.2 Fase 2 : Longitudinaal explorerend onderzoek 13 3.1.3 Fase 3 : Ontwikkeling intrapreneurship model 14 3.1.4 Fase 4 : Ontwikkeling vragenlijst: IBM 14 3.1.5 Fase 5 : Empirische toetsing IBM onder werknemers 15 4 Factoren van invloed op intrapreneurship in de IBM : intrapreneurial klimaat 17 4.1 Overzichtstabel factoren intrapreneurial klimaat 17 4.2 Individuele achtergrondkenmerken 18 4.2.1 Sekse 18 4.2.2 Opleidingsniveau 18 4.2.3 Eerdere ervaring als ondernemer 18 4.3 Invloed leidinggevende 18 4.3.1 Ervaren vertrouwen leidinggevende 18 4.3.2 Voorzien van middelen leidinggevende 19 4.4 Taakkenmerken 19 4.4.1 Autonomie 19 4.4.2 Ervaren uitdaging 19 4.5 Inspraak en samenwerking 20 4.5.1 Interne overleggen en kwaliteitskringen 20 4.5.2 Inspraak 20 4.5.3 Externe samenwerking 20 4.6 Organisatorische kenmerken 21 4.6.1 Hiërarchie en communicatie21 4.6.2 Ondernemende cultuur 21 4.6.3 Ondernemende visie 22 5 Testonderzoek en validatie 23 5.1 Introductie 23 5.2 Steekproef en methoden 23 5.3 Factor- en betrouwbaarheidsanalyse 25 5.3.1 Intrapreneurial klimaat 28 5.4 Resultaten 29 5.4.1 Intrapreneurship volgens de GEM 29 5.4.2 Correlatiecoëfficiënten : intrapreneurship en intrapreneurial werkgedrag 32 5.4.3 Correlatiecoëfficiënten : intrapreneurial klimaat 33 5.4.4 Correlatiecoëfficiënten : individuele uitkomsten intrapreneurial werkgedrag 34 5.5 Conclusie 34 6 Conclusies en toepassing 37 6.1 Conclusies 37 6.2 Praktische toepassingen 37 6.2.1 Meting en benchmark 38 6.2.2 Inzichten in beïnvloedende factoren 38 6.2.3 Lokaliseren van intrapreneurs 39 6.2.4 Monitoring van intrapreneurship-maatregelen 39 6.3 Aanwijzingen voor gebruik 39 6.3.1 Doelgroep 40 6.3.2 Introductiefase en afname 40 6.3.3 Vervolgstappen : bewerking, analyse, rapportage en interpretatie 41 6.3.4 Interventies 43 6.3.5 Afkappunten intrapreneurship 44 6.4 Toekomstige ontwikkeling 45 Literatuur 47 Ondertekening 55 Bijlage 1 IBM vragenlijst 57 Bijlage 2 Mogelijke factoren van invloed op intrapreneurship zoals gevonden in de literatuur 67 Bijlage 3 Analysemodel intrapreneurship voor longitudinale Cohortstudie Sociale Innovatie 69 Bijlage 4 Factoren van invloed op intrapreneurship zoals gevonden in de longitudinale Cohortstudie Sociale Innovatie 71 Bijlage 5 Beschrijvende statistieken van alle afzonderlijke stellingen betreffende het intrapreneurial klimaat 73 Bijlage 6 Beschrijvingen intrapreneurial activiteiten 75 Bijlage 7 Voorbeeldbrief onderzoek 77 Bijlage 8 Onderzoeksteam 79

In hoofdstuk 1 en 2 van dit rapport wordt het belang van intrapreneurship voor Nederland, organisaties en individuen kort toegelicht. In hoofdstuk 3 komt de onderzoeksmethode en het –proces aan bod. In Hoofdstuk 4 wordt het intrapreneurial klimaat (beïnvloedende factoren van intrapreneurship) behandeld. In hoofdstuk 5 is verslag gedaan van een empirisch onderzoek verricht onder ongeveer 600 werknemers werkzaam bij Nederlandse bedrijven met meer dan 50 werknemers. De schalen van de IBM zijn getest op betrouwbaarheid en (externe) validiteit. Daarnaast is er een factoranalyse verricht op de drie dimensies van intrapreneurial werkgedrag (innovatief, proactief en risico nemend werkgedrag). Tevens zijn de relaties tussen de twee intrapreneurshipmaten (intrapreneurial werkgedrag en intrapreneur vs. niet intrapreneur) en hun relatie met de factoren van het intrapreneurial klimaat en enkele individuele uitkomsten onderzocht. In het concluderende hoofdstuk 6 wordt nader ingegaan op de praktische implicaties en de mogelijkheden voor verdere ontwikkeling en vervolgonderzoek. Resultaten en conclusie Er is gebleken dat de IBM een betrouwbaar en valide instrument is dat intrapreneurial werk-gedrag meet, individuele intrapreneurs kan detecteren en beïnvloedbare factoren van intrapreneurship (intrapreneurial klimaat) in kaart brengt. In lijn met eerder onderzoek en theorie bleek intrapreneurship positief te correleren met de tevredenheid met het werk, het gevoel van betrokkenheid bij de organisatie en met de inschatting dat men zelf beter presteert dan collega’s met een vergelijkbare functie. Praktische toepassingen Voor het gebruik van de IBM door organisaties onderscheiden de auteurs vier praktische toepassingsdoelen die los van elkaar maar ook aanvullend en opeenvolgend uitgevoerd kunnen worden. Zo kan men eerst kijken hoe het is gesteld met de algemene mate van intrapreneurial werkgedrag en/of naar het aantal intrapreneurs binnen de organisatie(-afdelingen). Vervolgens zou men kunnen kijken waar nu de knelpunten liggen en waar mogelijkheden liggen voor aanpassingen. Dan zou men een aantal intrapreneurs kunnen lokaliseren en deze vragen naar behoeften en mogelijke interventies. Tot slot kan men interventies en maatregelen ontwikkelen en in de praktijk brengen, toetsen en evalueren met behulp van de IBM. Tevens doen de auteurs een aantal suggesties voor de praktijk om afkappunten van scores intrapreneurship te bepalen.

Deze handleiding beschrijft de werkwijze die ten grondslag ligt aan het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle), maar is mogelijk ook breder inzetbaar. Hierbij kan gedacht worden aan gebruik- en waarderingsonderzoeken gericht op andere Sutu Courts en/of op andere soorten sport- en/of speelruimtes. In dit document staat beschreven hoe het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle) uitgevoerd is en bij een vervolgonderzoek uitgevoerd dient te worden om de resultaten met elkaar te kunnen vergelijken. Er zijn drie soorten meetinstrumenten ontwikkeld. Ieder soort meetinstrument heeft een eigen handleiding met een beschrijving van de voorbereiding, uitvoering en analyse en verslaglegging. Meetinstrument 1 is ontwikkeld om het gebruik te observeren en meetinstrument 2 om de waardering onder die gebruikers in kaart te brengen. Meetinstrument 3 kent zeven sub varianten (a t/m g) en is ontwikkeld om de waardering onder de overige belanghebbenden te meten. In het geval van de Sutu Court in Diezerpoort zijn dat de omwonenden, de gebruikers van het park de Hogenkamp, medewerkers van SportService Zwolle, van Travers Welzijn, van de Enkschool, uitbaters van de Stilohallocatie en de wijkmanager, wijkbeheerder en wijkagent. In het bijbehorende onderzoeksverslag ‘Gebruik- en waarderingsonderzoek Sutu Court in Diezerpoort, Zwolle – Onderzoeksverslag’ zijn naast de totstandkoming van de meetinstrumenten ook de resultaten van het eerste gebruik- en waarderingsonderzoek van het Sutu Court in Diezerpoort te lezen.

Ari Widyanti toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning. Cross-culturele aanpassingen zijn daarom nodig voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. Indien mentale inspanningsmaten die in het Westen zijn ontwikkeld geïmplementeerd worden in een niet-westerse samenleving moeten culturele verschillen in acht worden genomen omdat die het gebruik en de gevoeligheid van deze maten zou kunnen beïnvloeden. Het belang van het in acht nemen van culturele verschillen bij het aanpassen van mentale inspanningsmaten werd benadrukt door Hart (2006). Echter, tot dusverre zijn geen studies uitgevoerd met als doel, de observatie van hoe deze culturele verschillen mentale inspanningsmaten zouden kunnen beïnvloeden. Widyanti zet de eerste stappen richting het aanpassen van mentale inspanningsmaten en het observeren van culturele verschillen tussen deze maten. Ze toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning en levert hiermee bewijs voor Nachreiner’s (1999) suggestie dat cross-culturele aanpassingen nodig zijn voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. De studies die in dit proefschrift gerapporteerd zijn tonen beperkte gevoeligheid aan van subjectieve mentale werkbelasting instrumenten in Indonesië als gevolg van culturele factoren. Echter, subjectieve maten waren de meest gebruikte techniek om mentale inspanning in Indonesië te meten en zullen dit waarschijnlijk blijven. Voor toekomstig gebruik van subjectieve werkbelasting maten in Indonesië, zal het gevoeligheidsprobleem eerst opgelost moeten worden. Bijvoorbeeld door die labels op de schaal weg te laten die de identiteit aangeven van de deelnemers, waardoor het effect van machtsafstand geminimaliseerd wordt.

Ari Widyanti toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning. Cross-culturele aanpassingen zijn daarom nodig voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. Indien mentale inspanningsmaten die in het Westen zijn ontwikkeld geïmplementeerd worden in een niet-westerse samenleving moeten culturele verschillen in acht worden genomen omdat die het gebruik en de gevoeligheid van deze maten zou kunnen beïnvloeden. Het belang van het in acht nemen van culturele verschillen bij het aanpassen van mentale inspanningsmaten werd benadrukt door Hart (2006). Echter, tot dusverre zijn geen studies uitgevoerd met als doel, de observatie van hoe deze culturele verschillen mentale inspanningsmaten zouden kunnen beïnvloeden. Widyanti zet de eerste stappen richting het aanpassen van mentale inspanningsmaten en het observeren van culturele verschillen tussen deze maten. Ze toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning en levert hiermee bewijs voor Nachreiner’s (1999) suggestie dat cross-culturele aanpassingen nodig zijn voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. De studies die in dit proefschrift gerapporteerd zijn tonen beperkte gevoeligheid aan van subjectieve mentale werkbelasting instrumenten in Indonesië als gevolg van culturele factoren. Echter, subjectieve maten waren de meest gebruikte techniek om mentale inspanning in Indonesië te meten en zullen dit waarschijnlijk blijven. Voor toekomstig gebruik van subjectieve werkbelasting maten in Indonesië, zal het gevoeligheidsprobleem eerst opgelost moeten worden. Bijvoorbeeld door die labels op de schaal weg te laten die de identiteit aangeven van de deelnemers, waardoor het effect van machtsafstand geminimaliseerd wordt.

Ari Widyanti toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning. Cross-culturele aanpassingen zijn daarom nodig voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. Indien mentale inspanningsmaten die in het Westen zijn ontwikkeld geïmplementeerd worden in een niet-westerse samenleving moeten culturele verschillen in acht worden genomen omdat die het gebruik en de gevoeligheid van deze maten zou kunnen beïnvloeden. Het belang van het in acht nemen van culturele verschillen bij het aanpassen van mentale inspanningsmaten werd benadrukt door Hart (2006). Echter, tot dusverre zijn geen studies uitgevoerd met als doel, de observatie van hoe deze culturele verschillen mentale inspanningsmaten zouden kunnen beïnvloeden. Widyanti zet de eerste stappen richting het aanpassen van mentale inspanningsmaten en het observeren van culturele verschillen tussen deze maten. Ze toont aan dat cultuur een belangrijke rol speelt in subjectieve en fysiologische maten van mentale inspanning en levert hiermee bewijs voor Nachreiner’s (1999) suggestie dat cross-culturele aanpassingen nodig zijn voordat deze maten toegepast kunnen worden in niet-westerse samenlevingen. De studies die in dit proefschrift gerapporteerd zijn tonen beperkte gevoeligheid aan van subjectieve mentale werkbelasting instrumenten in Indonesië als gevolg van culturele factoren. Echter, subjectieve maten waren de meest gebruikte techniek om mentale inspanning in Indonesië te meten en zullen dit waarschijnlijk blijven. Voor toekomstig gebruik van subjectieve werkbelasting maten in Indonesië, zal het gevoeligheidsprobleem eerst opgelost moeten worden. Bijvoorbeeld door die labels op de schaal weg te laten die de identiteit aangeven van de deelnemers, waardoor het effect van machtsafstand geminimaliseerd wordt.

In deze masterclass wordt aandacht besteed aan dementie, verschillende vormen van dementie en de verschillende stadia in de ziekte. Vervolgens wordt ingezoomd op bewegingsstoornissen bij de verschillende vormen van dementie waarbij paratonie een onderdeel is. Er is aandacht voor meetinstrumenten om de motoriek in kaart te brengen en interventies te evalueren en tot slot is er aandacht voor de preventieve kracht van bewegen en fysieke activiteit op cognitie.

If brief and easy to use self report screening tools are available to identify frail elderly, this may avoid costs and unnecessary assessment of healthy people. This study investigates the predictive validity of three self-report instruments for identifying community-dwelling frail elderly.

If brief and easy to use self report screening tools are available to identify frail elderly, this may avoid costs and unnecessary assessment of healthy people. This study investigates the predictive validity of three self-report instruments for identifying community-dwelling frail elderly.

The WQ animal based welfare measuring protocol for pigs is time consuming. This report shows that simplification for sows is hardly possible and for growing finishing pigs it can be simplified by reducing the sample size and potentially by using specific measures at the slaughter line instead of on farm measures. Het meten van welzijn bij varkens aan diergerichte waarnemingen volgens het WQ protocol is tijdrovend. Bekorten van het protocol is bij zeugen nauwelijks mogelijk, bij vleesvarkens is het protocol te vereenvoudigen door halveren van de steekproefgrootte en mogelijk door specifieke slachtlijn-observaties te doen in plaats van waarnemingen in de stal.

The WQ animal based welfare measuring protocol for pigs is time consuming. This report shows that simplification for sows is hardly possible and for growing finishing pigs it can be simplified by reducing the sample size and potentially by using specific measures at the slaughter line instead of on farm measures.

In de afgelopen jaren heeft in de bedrijfsgezondheidszorg een verschuiving in focus plaatsgevonden van terugkeer naar werk naar optimaal (blijven) functioneren in werk. Om in kaart te brengen hoe mensen functioneren in hun werk in relatie tot hun gezondheid , zijn nieuwe meetinstrumenten nodig. In dit proefschrift wordt de ontwikkeling beschreven van een nieuw meetinstrument dat in kaart brengt hoe de gezondheid van een werknemer zijn/haar functioneren in werk beïnvloedt. Na grondig literatuuronderzoek en groepsinterviews met werkenden, bedrijfsartsen en leidinggevenden is besloten een cross-culturele vertaling en aanpassing naar het Nederlands uit te voeren van een bestaand Amerikaans instrument, de Work Role Functioning Questionnaire (WRFQ). Nieuwe items over flexibiliteit in het werk werden ontwikkeld om het instrument aan te passen aan de huidige werkcontext. Dit resulteerde in de nieuwe WRFQ 2.0. Voor het evalueren van de meeteigenschappen van de WRFQ 2.0 is een longitudinale valideringsstudie uitgevoerd, waarin de betrouwbaarheid, validiteit en responsiviteit werden onderzocht in de werkende populatie. In totaal hebben 553 werkenden de WRFQ 2.0 ingevuld. De WRFQ 2.0 bestaat uit vier subschalen: werkplanning en uitvoering, fysieke taakeisen, mentale en sociale taakeisen, en flexibiliteitstaakeisen, en is in staat om onderscheid te maken tussen werkenden met goede en slechte zelf gerapporteerde gezondheid en tussen werkenden met ‘hoofdwerk’ en ‘handwerk’. De WRFQ 2.0 biedt handvaten voor gezamenlijke acties van de werkende, bedrijfsgezondheidszorg professionals en HRM/leidinggevenden om preventieve maatregelen te treffen om werkenden te helpen om duurzaam aan het werk te blijven en om daarmee optimaal functioneren in werk, arbeidsparticipatie en arbeidsintegratie te bevorderen.

Het Welfare Quality-protocol heeft 122 leghenkoppels doorgemeten op welzijn, in Nederland en Zweden. Een evaluatie (deel 1).

In de afgelopen jaren heeft in de bedrijfsgezondheidszorg een verschuiving in focus plaatsgevonden van terugkeer naar werk naar optimaal (blijven) functioneren in werk. Om in kaart te brengen hoe mensen functioneren in hun werk in relatie tot hun gezondheid , zijn nieuwe meetinstrumenten nodig. In dit proefschrift wordt de ontwikkeling beschreven van een nieuw meetinstrument dat in kaart brengt hoe de gezondheid van een werknemer zijn/haar functioneren in werk beïnvloedt. Na grondig literatuuronderzoek en groepsinterviews met werkenden, bedrijfsartsen en leidinggevenden is besloten een cross-culturele vertaling en aanpassing naar het Nederlands uit te voeren van een bestaand Amerikaans instrument, de Work Role Functioning Questionnaire (WRFQ). Nieuwe items over flexibiliteit in het werk werden ontwikkeld om het instrument aan te passen aan de huidige werkcontext. Dit resulteerde in de nieuwe WRFQ 2.0. Voor het evalueren van de meeteigenschappen van de WRFQ 2.0 is een longitudinale valideringsstudie uitgevoerd, waarin de betrouwbaarheid, validiteit en responsiviteit werden onderzocht in de werkende populatie. In totaal hebben 553 werkenden de WRFQ 2.0 ingevuld. De WRFQ 2.0 bestaat uit vier subschalen: werkplanning en uitvoering, fysieke taakeisen, mentale en sociale taakeisen, en flexibiliteitstaakeisen, en is in staat om onderscheid te maken tussen werkenden met goede en slechte zelf gerapporteerde gezondheid en tussen werkenden met ‘hoofdwerk’ en ‘handwerk’. De WRFQ 2.0 biedt handvaten voor gezamenlijke acties van de werkende, bedrijfsgezondheidszorg professionals en HRM/leidinggevenden om preventieve maatregelen te treffen om werkenden te helpen om duurzaam aan het werk te blijven en om daarmee optimaal functioneren in werk, arbeidsparticipatie en arbeidsintegratie te bevorderen.

In de afgelopen jaren heeft in de bedrijfsgezondheidszorg een verschuiving in focus plaatsgevonden van terugkeer naar werk naar optimaal (blijven) functioneren in werk. Om in kaart te brengen hoe mensen functioneren in hun werk in relatie tot hun gezondheid , zijn nieuwe meetinstrumenten nodig. In dit proefschrift wordt de ontwikkeling beschreven van een nieuw meetinstrument dat in kaart brengt hoe de gezondheid van een werknemer zijn/haar functioneren in werk beïnvloedt. Na grondig literatuuronderzoek en groepsinterviews met werkenden, bedrijfsartsen en leidinggevenden is besloten een cross-culturele vertaling en aanpassing naar het Nederlands uit te voeren van een bestaand Amerikaans instrument, de Work Role Functioning Questionnaire (WRFQ). Nieuwe items over flexibiliteit in het werk werden ontwikkeld om het instrument aan te passen aan de huidige werkcontext. Dit resulteerde in de nieuwe WRFQ 2.0. Voor het evalueren van de meeteigenschappen van de WRFQ 2.0 is een longitudinale valideringsstudie uitgevoerd, waarin de betrouwbaarheid, validiteit en responsiviteit werden onderzocht in de werkende populatie. In totaal hebben 553 werkenden de WRFQ 2.0 ingevuld. De WRFQ 2.0 bestaat uit vier subschalen: werkplanning en uitvoering, fysieke taakeisen, mentale en sociale taakeisen, en flexibiliteitstaakeisen, en is in staat om onderscheid te maken tussen werkenden met goede en slechte zelf gerapporteerde gezondheid en tussen werkenden met ‘hoofdwerk’ en ‘handwerk’. De WRFQ 2.0 biedt handvaten voor gezamenlijke acties van de werkende, bedrijfsgezondheidszorg professionals en HRM/leidinggevenden om preventieve maatregelen te treffen om werkenden te helpen om duurzaam aan het werk te blijven en om daarmee optimaal functioneren in werk, arbeidsparticipatie en arbeidsintegratie te bevorderen.

Background In many countries, the need for physical therapists to use standardised measures has been recognised and is recommended in clinical practice guidelines. Research has shown a lack of clinimetric knowledge and clinical application of measurement instruments in daily practice may hamper implementation of these guidelines. Objectives The aims of our study were a) to investigate the current use of measurement instruments by Dutch physical therapists; b) to investigate the facilitators and barriers in using measurement instruments. Methods To get a complete and valid overview of relevant barriers and facilitators, different methods of data collection were used. We conducted a literature search, semi-structured interviews with 20 physical therapists and an online survey. Results Facilitators are the fact that most therapists indicated a positive attitude and were convinced of the advantages of the use of measurement instruments. The most important barriers to the use of measurement instruments included physical therapists' competence and problems in changing behaviour, practice organisation (no room; no time) and the unavailability and feasibility of measurement instruments. Furthermore, physical therapists indicated the need to have a core set of measurement instruments with a short user's instruction on application, scoring and interpretation. Conclusions The main barriers are on the level of the physical therapist (lack of knowledge; not focusing on the use of outcome measures) and organisation (lack of time; availability; lack of management support). There seems to be a disparity between what physical therapists say and what they do. The majority of participating physical therapists indicated a positive attitude and were convinced of the advantages of the use of measurement instruments. However, the main problem for physical therapists is when to use which instrument for what patient (lack of knowledge). Furthermore, physical therapists indicated a need to compile a core set of measurement instruments with instructions concerning application, scoring and interpretation. Based on the identified factors, a number of strategies will be developed and evaluated in future studies.

In many countries, the need for physical therapists to use standardised measures has been recognised and is recommended in clinical practice guidelines. Research has shown a lack of clinimetric knowledge and clinical application of measurement instruments in daily practice may hamper implementation of these guidelines. The aims of this study are 1) to investigate the current use of measurement instruments by Dutch physical therapists; 2) to investigate the facilitators and barriers in using measurement instruments.

This report describes the results of a study to simplify the Welfare Quality® assessment protocol for broiler chickens. Het doel van het hier beschreven project was om te bepalen of er mogelijkheden zijn om het protocol, zoals omschreven voor vleeskuikens, verder te vereenvoudigen, zodat de benodigde tijd om alle metingen uit te voeren kan worden teruggebracht. Dit bevordert de praktische toepasbaarheid van het protocol.

This report presents the result of a literature study and expert meeting as a first step in the development of a welfare assessment protocol for commercially housed rabbits. Welfare Quality heeft als doel om objectief uitspraken te kunnen doen over het welzijn van dieren. Het welzijn van de dieren wordt gemeten aan de hand van een protocol, dat is gebaseerd op dierkenmerken (bijvoorbeeld verwondingen). Indien geen dierkenmerk voorhanden is, wordt gebruik gemaakt van omgevingskenmerken (bijvoorbeeld hokafmetingen). Dit rapport doet verslag van een eerste aanzet om te komen tot een concept protocol voor commercieel gehouden konijnen, dat op praktijkbedrijven kan wordt getoetst en verder ontwikkeld moet worden om uiteindelijk te komen tot een definitief protocol, waarmee het welzijn van commercieel gehouden konijnen kan worden vastgesteld. In dit project hebben wij een literatuurstudie verricht naar mogelijke parameters die kunnen worden gebruikt om de verschillende criteria en principes van Welfare Quality te kunnen meten. In deze fase hebben we ons met name gericht op reproducerende voedsters (inclusief de wachtvoedsters) en vleeskonijnen, omdat dit de belangrijkste diergroepen zijn op een konijnenbedrijf.

Bij de introductie van de eerste substraten kreeg de bemesting veel belangstelling. Daarna bleef de behoefte van de plant aan voedingsstoffen lange tijd onderbelicht. Nu is er sprake van een revival. Verlaging van de emissies is een motor achter de hernieuwde belangstelling. Maar een effectiever gebruik van meststoffen begint ook mee te spelen. Tot nu toe voorzagen de telers het systeem van meststoffen. Nu beginnen ze de voedingsgift op de plant af te stemmen.

This report describes the results of a study to simplify the Welfare Quality® assessment protocol for broiler chickens.

This report presents the result of a literature study and expert meeting as a first step in the development of a welfare assessment protocol for commercially housed rabbits.

Bij de introductie van de eerste substraten kreeg de bemesting veel belangstelling. Daarna bleef de behoefte van de plant aan voedingsstoffen lange tijd onderbelicht. Nu is er sprake van een revival. Verlaging van de emissies is een motor achter de hernieuwde belangstelling. Maar een effectiever gebruik van meststoffen begint ook mee te spelen. Tot nu toe voorzagen de telers het systeem van meststoffen. Nu beginnen ze de voedingsgift op de plant af te stemmen.