Search

Logit model and the signal approach are two analysis methods being commonly used to forecast and explain currency crises. Logit model is successful to determine explaining variables of crisis and to calculate the probability of crisis in particular during the period experienced with a crisis. On the other hand, the signal approach aims at determining any possible currency crisis in advance, following some variables showing unusual change over the periods of economic fluctuation and thus it presents a list of leading indicators for possible crises. The results of each method are consistent with economic facts of fluctuation, confusion period being examined. This study is an attempt to specify an ex-post and ex-ante forecast model for currency crisis, using common set of findings of logit model and the signal approach to explain Turkish experience of currency crisis during the period of 1990:01-2002:12. The leading indicators in the common set were used in the signal approach during the period of 2003:01-2005:12 in Turkish economy, but they did not signal. Moreover, it is highlighted that logit model cannot be used in the period during which any currency crisis is not experienced. As a result, both methods are useful to explain currency crises coming true. However, the leading indicators related to the findings of these two methods do not present general facts for each economy and each period.

PURPOSE: To compare the long-term complications of two outdated phakic intraocular lenses (PIOL) implanted in eyes with high myopia to aid development of better PIOL designs.

Bu makale bölgesel devlet hizmetleri ile kişi başına gayri safi bölgesel hâsıla artışı arasındaki ilişkiyi analiz etmeyi amaçlar. Çalışmada bölgesel kamu harcamalarındaki veri yetersizliği nedeniyle, “bölgesel devlet hizmetleri” açıklayıcı değişken olarak kullanılmıştır. Çalışma 1975–2000 dönemi için Türkiye’deki yedi coğrafi bölgeyi kapsamaktadır. Çalışmada zaman serisi analizleri kullanılmıştır. Bulgular, yedi bölge için de bölgesel devlet hizmetleri ve bölgesel büyüme arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, Marmara, Akdeniz, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu ve Karadeniz Bölgeleri için bu ilişki anlamlı; Ege ve İç Anadolu Bölgeleri içinse anlamsızdır. Ayrıca değişkenler arasında uzun dönemli ilişkilerin olup olmadığını test etmek için kullanılan Johansen-Juselius eş-bütünleşme test sonuçlarına göre bölgesel büyüme ve bölgesel devlet hizmetleri arasında herhangi bir eş-bütünleşme ilişkisine rastlanmamıştır. Dolayısıyla bu iki değişken arasında uzun dönemli bir ilişkinin olmadığı söylenebilir

IV ÖZET DOKTORA TEZİ FİNANSAL KÜRESELLEŞME VE PARA KRİZLERİ: 1990-2002 TÜRKİYE DENEYİMİ VEDAT KAYA Danışman: Yrd. Doç. Dr. Alaattin KIZILTAN 2005, Sayfa: 198 Jüri: Yrd. Doç. Dr. Alaattin KIZILTAN Prof. Dr. Metin TÜRKO Prof. Dr. Muammer YAYLALI Prof. Dr. Alper GÜVEL Yrd. Doç. Dr. Mustafa ERSUNGUR Finansal küreselleşme ve liberalizasyon, 1980'li yıllardan günümüze dünya ekonomisinin önemli bir gerçekliği olmuştur. Bu süreçte, dünya genelinde yaşanan finansal krizlerin sayı ve sıklık olarak belirgin bir artış göstermesi, konu ile ilgili çevrelerde finansal küreselleşme ve finansal kriz arasında bir nedensellik ilişkisi olup olmadığı sorusunu gündeme getirmiştir. Özellikle, 1992-1993 ERM krizi; 1994 LA krizi; 1997-1998 GDA krizi; 1998 Rusya ve Brezilya krizleri ve 2001 Türkiye ve Arjantin kriz tecrübeleri bu alan içerisinde para krizlerini öne çıkarmış ve yukarıdaki soruyu önemli bir araştırma konusu haline getirmiştir. Diğer taraftan, her bir yeni kriz, kendinden öncekilere göre az veya çok farklı nedenlere dayanmış ve farklı ekonomik ortamlarda meydana gelmişlerdir. Bu durum, her bir yeni krizde, para krizlerini açıklama iddiasındaki mevcut teorileri kısmen veya tamamen yetersiz veya geçersiz kılmıştır. Tüm bu gelişmeler, para krizlerini açıklamaya dönük olarak yeni ve farklı görüşleri ortaya çıkarmış ve bu süreç, kendine paralel olarak para krizlerinin açıklanmasında ve tahmininde yeni modellerin geliştirilmesine olanak sağlamıştır. Bu çalışmada, finansal küreselleşme ve para krizleri arasında bir iktisadi nedensellik ilişki olup olmadığı ve para krizi çıkma olasılıklarının tahmin edilebilirliği konuları 1990:01-2002:12 dönemi Türkiye örneği için analiz edilmiştir. Yapılan Granger Nedensellik analizi, Türkiye örnekleminde finansal küreselleşmenin para krizlerine neden olabileceğini ortaya koymuştur. Para krizi çıkma olasılıkları makro ekonomik, dış ekonomik, finansal, bekleyişler ve ülke riski modelleri kapsamında ele alınmış ve logit model en yüksek olabilirlik yöntemiyle analiz edilmiştir. Bu modeller kapsamında para krizi çıkma olasılıkları yukarıdaki sıra ile 0,2889; 0,3296; 0,1621; 0,033 ve 0,2182 olarak hesaplanmıştır. ABSTRACT Ph. D. THESIS FINANCIAL GLOBALIZATION AND CURRENCY CRISES: 1990-2002 TURKEY EXPERIENCE VEDAT KAYA Supervisor: Assist. Prof. Dr. Alaattin KIZILTAN 2005, Page: 198 Jüri: Yrd. Doç. Dr. Alaattin KIZILTAN Prof. Dr. Metin TÜRKO Prof. Dr. Muammer YAYLALI Prof. Dr. Alper GÜVEL Yrd. Doç. Dr. Mustafa ERSUNGUR Financial globalization and liberalization have become an important reality of the world economy since the 1980s. Evidently increasing number of financial crises throughout the world in this period drew the attention of public opinion to the question of whether or not there is a causality between financial globalization and financial crisis. In particular, the crises of 1992-93 ERM, 1994 LA, 1997-98 SEA, 1998 Russia and Brazil and 2001 Turkey and Argentina have brought the currency crises to forward and made the question above a research subject. On the other hand, reason and economic environment of each new crisis are different from that of the preceding one. In the case of each new crisis, this situation has made the present theories explaining currency crises insufficient partly or completely or even invalid. New and different ideas to explain currency crises have arisen as a result of all those developments and this process has given an opportunity to build new models to explain and predict currency crises. This study is an attempt to determine whether there is an economic causality between financial globalization and currency crises and to astimate the probability of occurrence of currency crises for the period of 1990:01-2002:12 in Turkey. Granger Causality analysis has shown that financial globalization can lead to currency crises in Tukish sampling. The probability of a currency crises has been examined by the models of macroeconomic, foreign economic, financial, expectational and country risk and a logit model has been estimated by maximum likelihood method. The empirical findings obtained from the models above have shown that the probabilities of occurrence of any currency crisis are 0,2889; 0,3296; 0,1621; 0,0330 and 0,2182. 205

Bu makale bölgesel hasıla bileşenlerinden hangilerinin bölgesel büyümeye anlamlı etkide bulunduğunu araştırır. Çalışma 1975-2000 dönemi için Türkiye’deki yedi coğrafi bölgeyi kapsamaktadır. Modele dahil edilen bağımsız değişkenler arasında çoklu doğrusal bağlantı problemine rastlanmış ve bunu gidermek için ‘Frisch’in Kavşak Çözümlemesi’ yaklaşımı kullanılmıştır. Çoklu doğrusallıktan arındırılmış modele Johansen-Juselius eş-bütünleşme sınaması ve bunun sonucuna göre de hata düzeltme modeli uygulanmıştır. Hata düzelme modeli sonuçlarına göre; Marmara Bölgesi için sanayi, Ege Bölgesi için ticaret, Akdeniz Bölgesi için ticaret ve konut sahipliği, İç Anadolu Bölgesi için sanayi ve ticaret, Karadeniz Bölgesi için ticaret ve konut sahipliği, Doğu Anadolu Bölgesi için tarım ve devlet hizmetleri, Güneydoğu Anadolu Bölgesi içinse ticaret ve konut sahipliği değişkenlerinin bölgesel büyümeye anlamlı katkılarda bulundukları görülmüştür. Ayrıca anlamlı bulunan bağımsız değişkenler ile bölgesel büyüme arasındaki Granger nedenselliği de araştırılmıştır. This study investigates which elements of regional product are significantly efficient on regional growth. The study covers seven geographic regions in Turkey for the period of 1975–2000. A multicollinearity problem observed among independent variables was solved by ‘the Frisch’s confluence’ approach. JohansenJuselius co-integration test was applied on the prufied models from multicolinearity and then error correction model was used. According to results of the error correction model; industry for Marmara Region, trade for Agean, trade and ownership of dwellings for Mediterranean Region, industry and trade for Central Anatolia Region, trade and ownership of dwellings for Black Sea Region, agriculture and government services for Eastern Anatolia Region, trade and ownership of dwellings variables for South-Eastern Anatolia Region are seem to be significantly efficient on regional growth. Also, Granger Causality was investigated between statisticaly significant independent variables and regional growth.

ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ TÜRKİYE'DE YABANCI SERMAYE YATIRIMLARININ BELİRLEYİCİLERİ : 1970-1997 Vedat KAYA Danışmanı: Doç. Dr. Erol ÇAKMAK 1999, Sayfa: 84 Jfiri:Doç. Dr. Erol ÇAKMAK Jüri:, Jüri: Bu çalışmada, yabancı sermaye yatırımları incelenerek, 1970-97 döneminde Türkiye'de doğrudan yabancı sermaye yatrnmlanmn belirleyicileri, bazı ekonometrik yöntemler kullanılarak analiz edilmiştir. Analizlerde, askeri müdahale dönemleri ve hiyasal istikrar olmak üzere iki politik, asgari ücretlerdeki değişmeler, sanayi sektörünün GSMH içindeki payı, enflasyon oram, reel döviz kuru değişmeleri, uluslararası net rezervler, grevlerle kaybolan iş günü sayısı ve kişi basma GSMH miktarı olmak üzere yedi ekonomik değişken yer almıştır. Politik değişkenleri temsilen, gölge değişkenler kullanılmıştır. Diğer değişkenlere ilişkin zaman serisi verileri ADF birim kök testi ile test edilmiş ve tüm değişkenlerin 1. fark değerlerinde durağan oldukları gözlenmiştir. Ayrıca bu değişkenlere uygulanan E-G eş-bütünleşme testi sonucunda, tüm değişkenlerin eş-bütünleşik oldukları gözlenmiştir. Tüm açıklayıcı değişkenleri içeren modelin tahmini neticesinde ortaya çıkan çoklu doğrusal bağlantı problemi, oluşturulan alt-regresyon modellerinin tahmini ile giderilmiştir. Otokorelasyon içeren denklemler, AR sürecinde Cochrane-Orcutt yöntemi ile yeniden tahmin edilip, otokorelasyon giderilmiştir. Tahmin sonuçlan, kişi başına GSMH ve asgari ücretlerdeki değişmelerin doğrudan yatırımların en önemli iki belirleyicisi olduğunu ortaya koymuştur. ABSTRACT MASTER THE DETERMINANTS OF FOREIGN CAPITAL INVESTMENT IN TURKEY: 1970-1997 Vedat KAYA Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Erol ÇAKMAK 1999, Pages:84 Jury: Jury: In this study, having been studied foreign, capital investments, determinants of the foreign direct investments (FDI) in Turkey in the period of 1970-97 have been analyzed by using some econometric methods. Two political variables, periods of military intervention &nd political stabilization, and seven economic variables, changes in rninimum wage, share of industrial sector in Gross National Product (GNP), inflation rate, changes in real exchange rate, international net reserves, the number of lost- working days due to strikes and GNP per capita, are the variables involved in the analysis. Dummy variables have been used to represent the political variables. Time series data related to the other variables have been tested by ADF unit root test and the results have shown that the first-difference-values of all the variables are stationary. Moreover, E-G cointegration test has been applied to those variables and it has been observed that all of them are cointegrated. The multicollinearity problem ocured in the estimation of the econometric model which contains the explanatory variables has been tried to be solved, estimating some sub-regression models. The equations with autocorrelation problem have been reestimated via Cochrane-Orcutt method in AR process to remove the problem. The estimation results have shown that two most important determinants of the FDI are GNP per capita and changes in minimum wage. 84

İktisadi büyüme teorilerinin beşeri sermaye konusunda gösterdiği gelişimle birlikte son yıllarda ekonomik büyümenin kaynağı açısından gelişmekte olan ülkelerde fiziksel sermaye birikiminin öne çıktığı, gelişmiş ülkelerde ise temelinde eğitim olan beşeri sermaye odaklı büyüme stratejilerinin ağırlık kazandığı görülmektedir. Bu açıdan ülke ekonomilerinde uzun dönemli ve sürdürülebilir büyümeyi gerçekleştiren asıl dinamiklerden birinin beşeri sermaye olduğu, beşeri sermayeyi etkileyen faktörlerin başında ise eğitimin geldiği yakın dönemli büyüme çalışmalarında sıklıkla dile getirilmektedir. Bu çalışmada, eğitim-ekonomik büyüme ilişkileri yeni ve kapsamlı değişkenlerle gelişmişlik düzeylerine göre gelişmiş G-9 ve gelişmekte olan G-10 olarak gruplandırılan G-20 ülkeleri üzerinde verimlilik temelinde incelenmektedir. Bu yönüyle çalışmada, G-9 ve G-10 ülke gruplarında niceliksel/niteliksel eğitim göstergelerin kısmi ve toplam faktör verimliliği üzerindeki etkileri 1992-2014 dönemi için yeni nesil panel veri analizi metodolojisi ile ekonometrik olarak araştırılmaktadır. Çalışma sonucunda, inceleme döneminde eğitim ile verimlilik arasındaki ilişkilerin G-9 grubunda güçlü olduğu, buna karşılık G-10 grubunda nispeten zayıf kaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte çalışmada, örneklem döneminde G-10 ve G-9 grubunda yer alan ülkelerin, uzun dönemli ekonomik büyüme performanslarının sürdürülebilirliği açısından farklılaşmalarında eğitimin hem nicelik hem de nitelik boyutuyla önemli bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir., Together with the development to be shown on human capital of the economic growth theories, in terms of sources of economic growth it is seen in recent years that physical capital accumulation come forward in developing countries, human capital-oriented growth strategies which is on the basis of education has gained weight in developed countries as well. From this respect, it is expressed frequently that one of the main dynamics to be realized long-term and sustainable growth in the country’s economy is human capital and at the beginning of the factors to be affected human capital come from education in the near-term growth studies. In this study, it is examined that education-economic growth relationships on G-20 countries categorized as developed G-9 and the developing G-10 according to the development level, on the basis of efficiency with new and extensive variables. In the study this aspect, effects on the partial and total factor productivity of quantitative/qualitative education indicators in the G-9 and G-10 country groups has been investigated as econometric with a new generation of panel data analysis methodology for the period 1994-2014. As a result of the study, it was concluded that the relationships between education and productivity were strong in the G-9 group, in contrast that was remained relatively weak in the G-10 group in the review period. However, in the study it was determined that the differentiation in terms of sustainability of long-term economic growth performance countries in G-10 and G-9 the group during the sampling period has a significant effect the size of both quality and quantity of education

In this study, the effects of political stability/unstability on economic growth are examined by analyzing panel data for the period of 1996-2015 on the world’s largest first twenty economies which have different political regime types. In the study, it is aimed to assess the effects of political stability/instability in the differentiation of the development levels of these 20 economies, grouped as economically developed G-12 and developing G-8 countries. As a result of the study, it was determined that the effects of the political stability/instability index on economic growth in the G-12 and G-8 groups were respectively positive/negative direction and statistically significant in the review period. At the same time, it has been found that the fact that the study has respectively a stable and unstable structure in terms of politics in comparison with the accumulation of physical-human capital the degree of integration with the outside world in the differentiation of the development levels of the countries in the G-12 and G-8 groups is relatively more effective, Bu çalışmada, politik istikrarın/istikrarsızlığın ekonomik büyüme üzerindeki etkileri farklı politik rejim tiplerine sahip dünyanın en büyük ilk 20 ekonomisi üzerinde 1996-2015 dönemi için panel veri analiziyle incelenmektedir. Çalışmada, ekonomik açıdan gelişmiş G-12 ve gelişmekte olan G-8 ülkeleri olarak gruplandırılan bu 20 ekonominin gelişmişlik düzeylerinin farklılaşmasında politik istikrarın/istikrarsızlığın etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışma sonucunda, inceleme döneminde G-12 ve G-8 gruplarında politik istikrar/istikrarsızlık endeksinin ekonomik büyüme üzerindeki etkilerinin sırasıyla pozitif/negatif yönlü ve istatistiki açıdan anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, çalışmada G-12 ve G-8 grubundaki ülkelerin gelişmişlik düzeylerinin farklılaşmasında fiziksel-beşeri sermaye birikiminin ve dış dünyayla bütünleşme derecelerine kıyasla politik açıdan sırasıyla istikrarlı ve istikrarsız bir yapıya sahip olmalarının nispeten daha fazla etkili olduğu belirlenmiştir.

Çalışmamızda Post Keynesyen düşünce okulunun şimdiye kadar gelişmiş ülkeler çerçevesinde ele alınan işsizliğe yönelik hem talep yönetimi hem de İstihdamın Son Kaynağı politikalarının Türkiye ekonomisi örneğinde uygulanabilirliği araştırılmıştır. Türkiye'de fosil enerji sektörüne kıyasla çok zengin olan yenilenebilir enerji sektörü, işsizlikle mücadelede Post Keynesyen politika önerilerinin uygulanabilmesi bağlamında politika yapıcılara geniş oyun alanı sağlayabilecek stratejik bir sektördür.Girdi çıktı tablolarında bağımsız bir sektör olarak yer almamasından dolayı, yenilenebilir enerji sektörünün istihdam potansiyeli klasik girdi çıktı metodlarıyla incelenememektedir. Çalışmamızda bu problem nihai talep ve tamamen dâhil etme yöntemleriyle ele alınarak, yenilenebilir ve fosil kaynaklı enerji sektörlerinin hem yatırım hem de işletme sürecindeki üretim ve istihdama katkı potansiyelleri incelenmiştir. Direkt, dolaylı ve uyarılmış etkilerin tamamının hesaplandığı tahmin sonuçlarına göre hem üretim hem de istihdam bağlamında tüm yenilenebilir kaynaklı enerji sektörlerinin fosil kaynaklı sektörlere göre her iki yöntemde de daha yüksek potansiyele sahip olduğu görülmüştür. Bu potansiyelin hem ilk yatırım hem de işletme süreci için geçerli olduğu gözlemlenmiştir. Yenilenebilir kaynaklar arasında ise biyoenerji sektörünün tüm alternatif hesaplamalarda istihdamda en yüksek potansiyele sahip ilk iki sektörden biri olduğu tahmin edilmiştir. In this study it is theoretically investigated that how both demand management and employment of last resort policies of Post Keynesian School, which is mainly structured for developed countries, should be revisioned in order to be successfully implemented in the case of Turkey, regarding the rising unemployment problem. In this context, renewable energy resources, where Turkey is very rich compared to fossil resources, emerge as a strategic sector that can provide policymakers a wide space for the implementation of Post Keynesian monetary and fiscal policies with respect to unemployment. Since it is not included in the input-output tables as an independent sector, employment potential of the renewable energy sector cannot be analyzed with the traditional input-output methods. In this study, this problem is addressed by final demand and complete inclusion methods. Thus the employment and production impact of renewable and fossil based energy sectors both for the investment and operation phases are examined. According to the estimation results where all direct, indirect and induced effects are calculated, all of the renewable energy sectors have higher impact in the two methods in terms of both production and employment. It has been observed that this higher potential of renewables applies to both the initial investment and the operational phase. Furthermore, among renewable resources, bioenergy sector is estimated to be one of the first two sectors with the highest potential in all alternative estimations, in regard to unemployment. 280

Bu çalışmada, sosyal ve ekonomik bir olgu olarak değerlendirilen ve ekonomik refah arayışlarının artmasıyla daha sık bir biçimde araştırmalara konu olan gelir dağılımı incelenmiş ve TRA1 (Erzurum-Erzincan-Bayburt) alt bölgesinde gelir dağılımın belirleyicileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Gelir, gelir dağılımı, gelir dağılımı teorileri ve ölçütleri, çalışmanın kavramsal altyapısını oluşturmaktadır. Ayrıca çalışmada Türkiye'de gelir dağılımının seyri ve mevcut durumu detaylı bir şekilde ele alınmıştır.Gelir dağılımının belirleyicilerinin tespiti hususunda, bireysel gelir dağılımı teorilerinden hareketle, dağılımı belirleyen bireysel faktörler üzerinde durulmuştur. TRA1 alt bölgesinde gelir dağılımının belirleyicilerinin incelemesinde, TÜİK tarafından yapılmış, 2016 yılı Hanehalkı Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması'nın yatay kesit mikro veri seti kullanılmıştır. Kuramsal altyapı ve iktisadi öngörüyle ortaya konan değişkenler, genelleştirilmiş sıralı logit model ile tahmin edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; TRA1 alt bölgesinde kişilerin yıllık geliri ile meslek, eğitim düzeyi, yaş, cinsiyet ve medeni durum değişkenleri arasında istatistiki olarak anlamlı ilişkiler bulunmuştur. In this study, the income distribution which is assessed as a social and economic phenomenon and has been discussed as topic more frequently in researches together with increasing economic welfare seeking was examined, and the income distribution determinants of TRA1 sub-region (Erzurum-Erzincan-Bayburt) was tried to be identified. The income, income distribution and income distribution theories and their criteria constitute the conceptual infrastructure of the study. Additionally, the course of income distribution in Turkey and its current state were addressed in detail.It was focused on the individual factors determining the distribution with reference to the theory of individual income distribution in defining the determinants of income distribution. The cross-section micro data set of the Household Income and Living Conditions Survey made by TURKSTAT in 2016 was used in the analysis of the income distribution determinants of the TRA1 sub-region. The variables which were put forth with the theoretical basis and economic prediction were estimated by the generalized ordered logit model. According to the results of the study; it was found statistically significant relationships between the annual income of the people living in TRA1 sub-region and the variables of occupation, education level, age, gender and marital status. 136

WOS:000391823700017 PubMed: 27958215 We aimed to describe congenital keratoglobus with blue sclera in two siblings with overlapping Marshall/Stickler phenotype. Two sisters (ages four and six) with bilateral high astigmatism IA'ere evaluated by slit-lamp microscopy. Corneal topography and pachymetry maps were also obtained, Slit-lamp examination revealed that both corneas were globular in shape with peripheral corneal thinning. Pachymetry maps showed diffuse corneal thinning. Two siblings had in common the features of keratoglobus, blue sclera, atypical face, hearing loss, and hypermohile joints, We tentatively diagnosed the sisters as having an overlapping Marshall-Stickler phenotype based on clinical and radiological findings. Marshall-Stickler syndrome may exist in the differential diagnosis of keratoglobus with blue sclera.

Otuz bir yaşında erkek hasta kliniğimize her iki gözle az görme şikayeti ile başvurdu. 15 yaşında iken elinde roket mermisi patlaması sonucu bilateral retina dekolmanı nedeniyle tekrarlayan pars plana vitrektomi ve silikon yağı enjeksiyonu operasyonları geçirmişti. Sağ göz, kombine silikon alınması ve penetran keratoplasti operasyonu sırasında koroid hemorajisi gelişmesi nedeniyle prefitizikdi. Afak, vitrektomize olan sol gözde limbal kök hücre yetmezliği nedeniyle yedi saat kadranı boyunca korneada konjunktivalizasyon, derin ve yüzeyel stromal neovaskülarizasyon ve immunolojik kornea nakli reddi hikayesi mevcuttu. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği 1 metreden parmak sayma düzeyindeydi. Tekrar penetran keratoplasti başarı şansı düşük olarak değerlendirilen hastaya Boston tip 1 keratoprotez uygulaması yapıldı. Postoperatif dönemde görme keskinliği 0.2 Snellen sırası seviyesine ulaştı. Makulada var olan skar ve optik sinir atrofisi, daha ileri görme artışını kısıtlıyordu. Bu çalışmada konvansiyonel penetran keratoplasti başarı şansı düşük olarak değerlendirilen gözlerde bir alternatif olarak değerlendirilmesi gereken Boston tipi keratoprotez uygulaması hakkında güncel literatürü derlemeyi amaçladık. (Turk J Opht A 31-year-old male patient was admitted with the complaint of decreased vision in both eyes. He underwent multiple pars plana vitrectomy and silicone oil injection operations due to bilateral retina detachment after rocket projectile explosion in his hands at the age of 15. The right eye was pre-phthisical after choroidal hemorrhage that occurred during combined silicone oil extraction and penetrating keratoplasty. The aphakic and vitrectomized left eye had corneal conjunctivalisation of seven dials, deep and superficial stromal neovascularization and history of immunological graft rejection. As the estimated success rate for repeat penetrating keratoplasty was low, Boston type 1 keratoprosthesis surgery was performed. Postoperatively, visual acuity was 0.2 Snellen lines. Macular scar and optic nerve atrophy limited further visual gain. In this study, we aimed to review the current literature about Boston type keratoprosthesis surgery, which should be evaluated as an alternative when conventional penetrating keratoplasty success is deemed to be low.

Bilindiği üzere eğitim, mevcut işgücünün niteliklerinin geliştirilmesine ve böylece ekonominin değişen gereksinimlerini yerine getirmesine katkı sağlamaktadır. Bu yönüyle eğitim, ekonomik büyümenin sağlanabilmesi ve sürdürülebilmesi için gerekli olan mikro ve makro ekonomik temelleri hazırlamaktadır. Dolayısıyla günümüzde, eğitim yoluyla beşeri sermayenin geliştirilmesine ve araştırma-geliştirme yoluyla teknoloji ve bilişim kurumlarının ilerlemesine dayanmayan hiçbir büyüme sürecinin uzun erimli olmayacağı sıklıkla dile getirilmektedir. Bu nedenle, uzun dönemde sürdürülebilir büyümeyi gerçekleştiren asıl dinamiğin beşeri sermaye olduğu, beşeri sermayeyi etkileyen faktörlerin başında ise eğitimin geldiği yakın dönemli büyüme çalışmalarında sıklıkla vurgulanmaktadır. Bu noktadan hareketle çalışmada eğitim ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkilerin ulusal ve uluslararası ölçekte nasıl olduğunun/ele alındığının incelenmesi yoluna gidilmiş ve eğitim ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiler açısından Türkiye ekonomisi özelinde bir durum değerlendirmesinin yapılması amaçlanmıştır. Bu genel amaçla birlikte çalışmada, Türkiye ekonomisinde sürdürülebilir büyüme hızlarının yakalanabilmesinde ve akabinde orta gelir tuzağından çıkılabilmesinde eğitimin önemli bir kısıt olup olmadığının incelenmesi tasarlanmıştır. Bu doğrultuda, çalışmada eğitim ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiler; ulusal ölçekte 1923-2013 dönemi için zaman serisi analizi kapsamında uluslararası ölçekte ise 1950-2013 dönemi için panel veri analizi kapsamında VECM metodolojisi kullanılarak incelenmiştir. Çalışma sonucunda, Türkiye ekonomisinde niceliksel ve niteliksel eğitim göstergeleri ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkilerin ulusal ölçekte nispeten güçlü olduğu buna karşılık, söz konusu bu ilişkilerin uluslararası ölçekte özellikle de başlangıçta ekonomik açıdan emsali olduğu ülkelere kıyasla bir hayli zayıf kaldığı belirlenmiştir. Bununla birlikte, Türkiye ekonomisinin inceleme döneminde, eğitim ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiler açısından göstermiş olduğu ekonomik performansıyla sürdürülebilir bir büyüme temposunu yakalayabilmesi ve daha da önemlisi orta gelir tuzağından çıkabilmesi için gerekli olan eğitim altyapısına henüz sahip olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu itibarla, Türk eğitim sistemini nicelik ve özellikle nitelik açısından küresel ölçekte rekabete hazırlayacak olan eğitim reformlarının süratle ve istikrarlı bir şekilde yürütülmesinin gerekli olduğu değerlendirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sürdürülebilir Büyüme, Eğitim, PISA, VECM. As it is known, education contributes to the development of present labour force qualities thus carrying out the changing requirements of the economy. From this aspect, education prepares micro and macro basics of economy which are necessary for providing and sustaining economic growth. Thus, today, it has often been mentioned that no growing process, which has not been based on the development of human capital via education and progress of technology and information institutions through research and development, can have a long term process. For that reason, it has been emphasized in the recent studies on growth that in the long term process, the real dynamic which actualizes the sustainable growth is the human capital and education is one of the primary factors affecting human capital.From this point of view, in this study, it has been intended to deal with how the relationships between education and economic growth are in national and international scale and to carry out a status evaluation specific to Turkish economy within the context of relationships between education and economic growth. With this general purpose, it has been projected to analyze in this study whether education is an important constraint in terms of reaching a sustainable growth rate in Turkish economy and getting rid of middle income trap right after. In this direction, the relationships between education and economic growth have been analyzed with the use of VECM methodology within the scope of time series analysis for the period between 1923 and 2013 in national scale and panel data analysis for the period between 1950 and 2013 in international scale.As a result of the study, it has been determined that the relationships between quantitative and qualitative education indicators and economic growth in Turkish economy were relatively strong in national scale, on the other hand, in international scale aforementioned relationships were quite weak at first in comparison with equivalent countries in terms of economy. In addition, it has been come to a conclusion that during the inspection period of its economy, Turkey does not have a education substructure necessary for reaching a sustainable growth pace with its economic performance in terms of the relationships between education and economic growth and more importantly getting rid of middle income trap. In this respect, it has been evaluated that it is necessary for Turkey to carry out educational reforms rapidly and consistently which will prepare Turkish education system for a competition in global scale with regards to quantity and especially quality.Key Words: Sustainable Growth, Education, PISA, VECM. 319