Search

Küresel ısınmanın etkileri, dünyanın her bölgesinde aynı şiddette değildir. Doğu Akdeniz Havzasında bulunan Türkiye, bu ısınmadan etkilenen alanlardan birisidir. Yaz kuraklığının önemli derecede hissedildiği Türkiye’de, küresel ısınma nedeniyle iklimsel koşullar sürekli olarak değişmektedir. Bu yüzden, iklim kontrolündeki fenolojik olayların sürekli olarak gözlenmesi gerekmektedir. Fenolojik olayların araştırılmasında, uzaktan algılama sistemleri, meteorolojik gözlemler ve tür bazlı lokal değerlendirmeler gibi çeşitli metotlar kullanılmaktadır. Büyüme derece günleri (BDG), meteorolojik değişkenliği esas alan fenolojik tahmin modellerinden birisidir. Bu çalışmada, Türkiye’de BDG’lerdeki, yıllık ve mevsimsel trendleri belirlemek için 147 adet meteoroloji gözlem istasyonun günlük maksimum ve günlük minimum sıcaklık kayıtları kullanılmıştır. Çeşitli periyotlardaki BDG trendleri, Mann-Kendall sıralı istatistik metoduyla belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, 1970’ten 2018 yılına kadar BDG’deki mevsimsel ve yıllık eğilimler pozitif karakterdedir. İklimsel değişimlerin kontrolündeki bu süreçte, Türkiye’de önemli fenolojik kaymalar meydana gelmiştir. Yaz mevsiminde gözlenen BDG artışları; tarım ve ormancılıkta, kuraklığa dayalı sıcaklık stresini daha da arttırmış olabilir. Çalışmada bulunan pozitif eğilimlerin endüstri, tarım, yerleşme, doğal kaynaklar vasıtasıyla doğal ekosistemler üzerinde etkili olabileceği düşünülmektedir. Bu nedenle sıcaklık ve yağış gibi temel iklimsel parametrelerin daha lokal ölçeklerde toplanması gerekmektedir. The effects of global warming are not the same in every region of the world. Turkey in the Eastern Mediterranean Basin is one of the areas affected by this warming. Summer drought significantly felt in Turkey, where climatic conditions are constantly changing due to global warming. Therefore, it is necessary to continuously observed phenological events in the climate control. Various methods such as remote sensing systems, meteorological observations and species-based local evaluations are used in the investigation of phenological events. Growing degree-days (GDD) is one of the phenological prediction models based on meteorological variability. In this study, daily maximum and daily minimum temperature records of 147 meteorological observation stations were used to determine annual and seasonal trends of GDD in Turkey. GDD trends in various periods were determined by Mann-Kendall sequential statistics method. According to the survey, seasonal and annual trends in from 1970 to 2018 GDD are positive characters. In this process in the control of climate change, important phenological shifts have occurred in Turkey. BDG increases observed in summer; In agriculture and forestry, it may have increased drought-based heat stress even more. The positive trends in the study are thought to be effective on natural ecosystems through industry, agriculture, settlement, and natural resources. For this reason, basic climatic parameters such as temperature and precipitation need to be collected at more local scales.

Climate change is expected to significantly affect the precipitation regime of the Mediterranean basin where Turkey is located. This study investigates the trends of seasonal and annual precipitation time series of 29 rain gauge stations of the Turkish State Meteorological Service (TSMS) for the period 1955–2013, using two statistical tests based on a simple linear regression model and the well-known Mann-Kendall test. The non-parametric Sen’s slope estimator was used to estimate the slope of the trend. The results of the trend analysis at the national scale for the entire period 1955-2013 revealed a clear significant upward trend of 5.5%/decade only for autumn precipitation. No significant trend was found in the annual and other seasonal time series. The investigation of abrupt precipitation changes in the series averaged over Turkey resulted in a distinct significant upward trend in autumn precipitation starting in 1984 and a downward trend in winter precipitation initiating in 1971, which, however, seems to start reversing after 1996. The influence of atmospheric circulation on the precipitation variability in Turkey was assessed using five atmospheric circulation indices: North Atlantic Oscillation Index (NAOI), Mediterranean Oscillation Index (MOI), Mediterranean Circulation Index (MCI), Eastern Mediterranean Pattern Index (EMPI) and North-Sea Caspian Pattern Index (NCPI). The analysis of the circulation indices revealed an important link between precipitation variability in Turkey and some atmospheric teleconnection patterns, expressed mainly by the indices of NAOI and MCI., Italian Journal of Agrometeorology, No. 2 (2020)

İşletmelerin gelirlerini arttırması ve kaynaklarını verimli bir şekilde kullanması, üretimlerini belirli bir plan ve program doğrultusunda gerçekleştirmelerine bağlıdır. İşletmeler üretim planlamayla, planlamanın yapıldığı bir döneme ait belirlenen üretim hedefini gerçekleştirmektedir. Üretim planlama çalışmalarında kullanılan en etkili yöntemlerden birisi doğrusal programlama tekniğidir. Doğrusal programlama, işletmelerin kıt kaynaklarını kullanarak optimum sonuca ulaşmayı amaçlayan matematiksel bir tekniktir. Bu çalışmada, doğrusal programlama tekniği ile bir tekstil işletmesinde üretim planlama uygulaması gerçekleştirilmiştir. Öncelikli olarak, stoğa çalışan ve çok farklı niteliklerde ürün üretimi gerçekleştiren bir tekstil işletmesinin kısıtlı kaynaklarına ait sayısal verilerle, üretim planlama probleminin matematiksel modeli kurulmuştur. Kurulan matematiksel model QM for Windows 4.0 adlı paket programında çözülmüş ve işletmenin stoğa üretmesi gereken optimum üretim miktarları hesaplanmıştır. Tasarlanan modelle hedeflenen asıl amaç, işletmenin stoğa üreteceği uygun üretim miktarlarını belirleyerek, kâr maksimizasyonunu sağlamaktır. Elde edilen verilere göre; işletmenin işgücü ayarlamalarını uygun bir şekilde planlaması ve hesaplanan miktarlarda üretim yapması durumunda kârını artırması mümkün olacaktır.

The Coronavirus (Covid-19), which started to be seen in Wuhan, China in December 2019, has affected many areas of life such as health, education, production, trade, social etc. Within the scope of Covid-19, some measures such as curfews have been taken, resulting in a partial improvement in air quality. The aim of this study is to examine the effect of the measures taken within the scope of Covid-19 on the air quality in the Eastern Mediterranean. In the study, daily measurement data of 9 measurement stations in Adana, Mersin, Hatay, Kahramanmaraş and Osmaniye provinces between 01.01.2019-01.06.2020 were obtained from the National Air Quality Monitoring Network (UHKIA) website of the Ministry of Environment and Urbanization. According to the results, there is a significant decrease in all pollutant values, especially PM 10 and SO2, of almost all stations from March 2020 until 01.06.2020 compared to the same period of the previous year (March-June 2019). The results of the statistical analyzes show that there are significant differences in the 99% confidence interval between the March-June periods of 2019 and 2020 in the average of the pollutant values of all stations, excluding the PM 10 pollutants of Kahramanmaraş, Hatay İskenderun and Adana stations. This gives the message that the human-environment relationship should be rearranged in line with the Human-Environment Tradition, depending on the rapidly increasing environmental pollution today., Çin’in Wuhan kentinde 2019 yılının Aralık ayında görülmeye başlanan Koronavirüs (Covid-19), tüm Dünya’da olduğu gibi Türkiye’de de hayatın sağlık başta olmak üzere eğitim, üretim, ticaret, sosyal vb. pek çok alanını etkilemiştir. Covid-19 kapsamında sokağa çıkma kısıtlaması gibi bazı tedbirler alınmış olup; bunlar da kısmi olarak hava kalitesinde iyileşmeye neden olmuştur. Bu çalışmada amaç; Covid-19 kapsamında alınan tedbirlerin hava kalitesine etkisinin Doğu Akdeniz özelinde incelenmesidir. Çalışmada, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın Ulusal Hava Kalitesi İzleme Ağı (UHKİA) internet sayfasından Adana, Mersin, Hatay, Kahramanmaraş ve Osmaniye illerinde bulunan toplam 9 adet ölçüm istasyonun 01.01.2019-01.06.2020 tarihleri arasındaki günlük ölçüm verileri alınarak analiz edilmiştir. Sonuçlar incelendiğinde; özellikle 2020’nin Mart ayından itibaren 01.06.2020’ye kadar neredeyse tüm istasyonların PM 10 ve SO2 başta olmak üzere ölçülen tüm kirletici değerlerinde bir önceki yılın aynı dönemine (Mart-Haziran 2019) göre belirgin bir düşüş görülmektedir. Yapılan istatistiksel analizlerin sonuçlarına göre; Kahramanmaraş Merkez, Hatay İskenderun ve Adana Valilik istasyonlarının PM 10 kirleticileri hariç, tüm istasyonların kirletici değerlerinin ortalamalarında 2019 ve 2020 yıllarının Mart-Haziran dönemleri arasında % 99 güven aralığında anlamlı farkların olduğu görülür. Bu durum, günümüzde hızla artan çevre kirliliğine bağlı olarak İnsan-Çevre Geleneği doğrultusunda insan-çevre ilişkisinin yeniden düzenlenmesi gerektiği mesajını vermektedir.

Bu çalışmada, Malatya Organize Sanayi’nde faaliyetlerini sürdüren bir tekstil işletmesinin çevrim sürelerini iyileştirmeye yönelik bir uygulama gerçekleştirilmiştir. Uygulama sürecinde Altı Sigma tekniğinin Tanımlama, Ölçme, Analiz Etme, İyileştirme ve Kontrol Etne (TÖAİK) adımları takip edilmiştir. Bu çerçevede, ölçüm sistemleri analizi, kök neden analizi gibi tespit araçları kullanılarak, işletmenin müşteriye sevk ettiği ürünlerin çevrim sürelerinin iyileştirmesi hedeflenmiştir. Bu çalışma sonucunda müşteriye en çok sevk edilen 15 farklı ürünün çevrim sürelerinde iki farklı proseste kaizen iyileştirmesi yapılarak, işletmenin müşteri taleplerini daha kısa sürede üretmesi sağlanmıştır.