Search

Na katkılı Cu(In,Ga)Te2 (CIGT) ince filmleri, iki aşamalı bir teknik kullanılarak büyütüldü. İşlemin birinci aşamasında, Cu, In ve Ga öncül katmanları elektro-depolama yöntemi ile Mo kaplı paslanmaz çelik altlıklar üzerine kaplandı. Kaplanan bu filmler üzerine katkı maddesi olarak sırasıyla NaF ve Te katyonu elektron demeti buharlaştırma metodu kullanılarak buharlaştırıldı. Çalışmanın ikinci aşamasında, folyo/Mo/(Cu, In, Ga)/NaF/Te katman dizilimine sahip prekörsürler hızlı tavlama yöntemi (RTP) ile 600°C sıcaklıkta ısıl işleme maruz bırakıldı. Reaksiyon sıcaklığına (600°C) çıkış hızları 0,5 °C/s ila 10 °C/s arasında değiştirilmiş olup tavlama süreleri ise 1 ve 5 dakika olarak ayarlanmıştır. Üretilen filmlerde, reaksiyon sıcaklığına çıkış hızının ve tavlama süresinin etkileri incelenmiştir. Gerçekleştirilen analizler ışığında 1 dk. ısıl işlem uygulanan numunelerde, 0.5-5°C/s'lik çıkış hızlarında InTe fazının oluştuğu, 10°C/s'lik çıkış hızında ise bu fazın oluşmadığı tespit edildi. Tavlama süresinin 5 dk.'ya çıkarılmasıyla beraber 1 dk. tavlama süresinde görülen InTe fazının çıkış hızlarından bağımsız bir şekilde ortadan kaybolduğu, tek fazlı CIGT kalkopirit yapısının oluştuğu tespit edildi. Yapılan analizler sonucunda yüksek çıkış hızları ve daha uzun tavlama süreleriyle beraber numunelerin daha iyi kristalleşme gösterdiği, aynı koşullarda film morfolojilerinin de iyileştiği görüldü. Galyum gradyantı, çıkış sürelerinden bağımsız olarak tüm katmanlarda tespit edilirken, film yüzeylerinin ise In zengini olduğu tespit edildi. Na-doped Cu(In,Ga)Te2 (CIGT) thin films were grown using a two-stage technique. In the first stage of the process, precursor layers were deposited on Mo-coated stainless steel foil substrates by electrodeposition method followed by evaporation of NaF and Te using electron-beam system to form foil/Mo/(Cu, In, Ga)/NaF/Te stacks. In the second stage, the stacks were annealed at reaction temperature of 600°C employing rapid thermal processing (RTP) to obtain CIGT structure. The ramping rate of the temperature was changed from 0.5 °C/sec to 10 °C/sec, and dwell time of the reaction was selected 1 and 5 min. In this way, impact of the ramping rate of the temperature and reaction time on the properties of CIGT films were investigated. It was found that InTe secondary phase was detected for the samples which had 0.5-5 °C/sec ramping rates and 1 min reaction time apart from the sample heated with 10 °C/sec. Extension of the reaction time from 1 to 5 min gave rise to disappear of InTe secondary phase from the samples regardless of the ramping rates and contributed to form single phase CIGT compound. In conclusion, it can be said that higher ramping rates and longer reaction time enhanced the crystallization and morphologies of the films. Gallium gradient and In-rich surface were detected in all films irrespective of the ramping rate of the temperature and reaction time. 79

Bu çalışmada, Antalya Körfezi’ndeki Tetraodontidae familyasına ait 3 türün (Lagocephalus sceleratus, Lagocephalus spadiceus, Lagocephalus suezensis) boy (L) – ağırlık (W) ilişkisi belirlenmiştir. Örnekleme, 2008-2011 yılları arasında sade uzatma ağları, fanyalı ağlar, trol ve olta ile gerçekleştirilmiştir. Tüm bireylerin toplam boyları ve ağırlıkları 0.1 cm ve 0.01 g hassasiyetinde ölçülmüştür. Çalışma süresince 3 türe ait 1225 adet balon balığı örneklenmiş ve ölçümleri yapılmıştır. Örneklenen 3 türün boy-ağırlık ilişkisindeki “b” katsayısı en küçük 2.7868 (L. spadiceus) ve en büyük 2.9814 (L. sceleratus) olarak hesaplanmıştır. Her üç türde de büyümenin negatif allometrik olduğu belirlenmiştir, In this study, the length (L) - weight (W) relationships of the 3 Tetraodontidae (Lagocephalus sceleratus, Lagocephalus spadiceus, Lagocephalus suezensis) in the Antalya Bay were determined. The fish samples were obtained between 2008 and 2011 by gillnet, trammel net, trawl and fishing line. Total length and weight of each individual were recorded with an accuracy 0.1 cm and 0.01 g, respectively. During the sampling period, a total number of 1225 individuals belonging to 3 species were collected and measured. The minimum and the maximum “b” values of the length-weight relationship among these 3 species were estimated as 2.7868 (for L. spadiceus) and 2.9814 (for L. sceleratus), respectively. Growth was found negative allometric for all species.

[Özet Yok]

Objectives: This study aimed to evaluate the incidence and risk factors associated with adjacent segment fracture (ASF) following percutaneous vertebroplasty (PVP) to treat osteoporotic vertebral compression fractures (VCF). Methods: From January 2009 to September 2012, 68 patients (47 women, 21[for full text, please go to the a.m. URL], Deutscher Kongress für Orthopädie und Unfallchirurgie (DKOU 2015)

Objectives: We evaluated the results of extensor indicis proprius (EIP) to extensor pollicis longus (EPL) transfers for EPL ruptures secondary to rheumatoid arthritis.Methods: Twenty-four patients (7 males, 17 females; mean age 41 years; range 22 to 72 years) with rheumatoid arthritis underwent EIP to EPL transfer for 25 ruptures. The mean duration from rupture to surgery was 4.3 months (range 1.5 to 11 months). Functional assessment of the fingers was made using a specific EIP-EPL evaluation method developed by Lemmen et al. Pinch and grip strengths were measured. Range of motion of the metacarpophalangeal and interphalangeal joints of the thumb was compared with the normal side. Patient satisfaction was evaluated by a visual analog scale. The mean follow-up period was 6.2 years (range 4.7 to 7.9 years).Results: Functional results were perfect in 14 fingers (56%), good in six fingers (24%), moderate in four fingers (16%), and poor in one finger (4%). The pinch and grip strengths were 86% and 92% of the uninvolved hand, respectively. The mean visual analog scale score was 74 (range 24 to 99). Compared to the uninvolved side, the range of motion of the thumb and index finger decreased by 23° and 7°, respectively, with a 9% loss of interphalangeal motion and a 17% loss of metacarpophalangeal motion in thumb extension. Independent extension of the index finger was possible in 21 hands.Conclusion: The results of EIP to EPL transfers are successful in ruptures secondary to rheumatoid arthritis., Amaç: Bu çalışmada romatoid artrite bağlı ekstansör pollisis longus (EPL) tendon kopmalarında ekstansör indisis proprius (EİP) transferinin sonuçları incelendi.Çalışma planı: Yirmi dört hastada (7 erkek, 17 kadın; ort. yaş 41; dağılım 22-72) romatoid artrite bağlı gelişen 25 EPL kopması için EİP transferi yapıldı. Tendon kopması ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 4.3 aydı (dağılım 1.5-11 ay). Transfer sonrasında parmak hareketlerinin değerlendirilmesinde Lemmen ve ark. tarafından geliştirilen spesifik EİP-EPL değerlendirme yöntemi kullanıldı. Hastaların çimdik ve kavrama güçleri ölçüldü. Başparmak için metakarpofalangeal (MKF) ve interfalangeal (İF) eklemlerin hareket genişlikleri sağlam tarafla karşılaştırıldı. Hasta memnuniyeti görsel analog skala ile değerlendirildi. Ortalama takip süresi 6.2 yıl (dağılım 4.7-7.9 yıl) idi. Sonuçlar: Parmak hareketlerinin değerlendirilmesinde 14 parmakta (%56) mükemmel, altı parmakta (%24) iyi, dört parmakta (%16) orta, bir parmakta (%4) kötü sonuç elde edildi. Parmakların çimdik gücü normal tarafın %86’sı, kavrama gücü %92’si kadardı. Görsel analog skala ile memnuniyet skoru ortalama 74 (dağılım 24-99) bulundu. Ameliyat edilmeyen tarafla karşılaştırıldığında, başparmak hareket genişliğinde ortalama 23°, işaret parmağın hareket genişliğinde 7°, başparmak ekstansiyonunda İF eklemde 9°, MKF eklemde 17° kayıp oluştu. Yirmi bir elde bağımsız işaret parmağı ekstansiyonu izlendi.Çıkarımlar: Romatoid artrite bağlı kopmalarda EİP’nin EPL’ye transferi başarılı bir yöntemdir.

Trapezius muscle paralysis results from injury to the spinal accessory nerve. Impairment in the trapezius muscle function may destabilize the muscle resulting in winged scapula. A 25-year-old university student who was active in sports had complaints of shoulder drop and pain on abduction. He had a three-year history of fall resulting in a scapular fracture for which he received conservative treatment. Physical examination showed asymmetry and drop of the right shoulder. Lateral scapular winging was apparent particularly above 90° of abduction. Electromyography revealed isolated paralysis of the trapezius muscle. The patient underwent reconstruction with the modified Eden-Lange procedure. After a two-year follow-up, asymmetry in the shoulder decreased, there was no pain on active abduction, and the patient returned to active sports and was fully satisfied with the outcome., Trapezius kas felci, spinal aksesuvar sinirin yaralanması sonucu gelişen bir durumdur. Trapezius kasında bir fonksiyon bozukluğu skapulanın stabilizasyonunu bozarak kanatlanmasına neden olur. Yirmi beş yaşında, aktif olarak spor yapan bir üniversite öğrencisi omzunda düşüklük ve abdüksiyonda ağrı yakınmasıyla başvurdu. Hastanın üç yıl önce bir düşme sonrasında yer değiştirmemiş skapula kırığı olduğu ve bir süre konservatif tedavi gördüğü öğrenildi. Sağ omuzda diğer omza göre asimetri ve düşüklük vardı. Sağ skapulanın özellikle 90° abdüksiyondan sonra laterale doğru belirgin kanatlandığı izlendi. Elektromiyografide trapezius kasının izole felci saptandı. Hastaya modifiye Eden-Lange prosedürü ile rekonstrüksiyon uygulandı. İki yıllık takip sonrasında omuz asimetrisinin azaldığı, aktif abdüksiyonun ağrısız olduğu ve aktif spor hayatına geri dönen hastanın sonuçtan çok memnun olduğu gözlendi.

Tez çalışmasında ani su ısıtıcısında mevcut olan farklı güçlerdeki rezistanslarla ve tasarlanan kontrol sistemiyle istenilen su sıcaklığına en kısa zamanda ulaştırabilmek ve o sıcaklıkta sabit tutabilmek amaçlanmıştır. Böylelikle en az enerji kullanımıyla ideal su sıcaklığı yakalanarak kullanım açısından en uygun seviye yakalanması hedeflendi. Bu çalışma için su sıcaklığını kontrol edebilen bir güç kontrol ünitesi geliştirilmiştir. Su ısıtıcısı 3kW, 4kW ve 7 kW güçlerinde çalışabilmektedir. Yapılan kontrol işlemindeki programda sıcaklık ölçülmekte ve bu işlem NI cDAQ-9281 hardware, NI 9211 termokupl modül aracılığı ile LabVIEW'de yazılan programa bağlı olarak değerlendirilmiştir. Gerçekleştirilen donanım sayesinde PID (Proportional-Integral-Derivative) kontrolörde üretilen hesaplamalar doğrultusunda ısıtıcı sisteme PWM (Pulse Width Modulation) sinyallerle iletilmektedir. PID parametreleri farklı şekillerde girilerek farklı sonuçlar elde edilmiştir. PID kontrolör tasarımı konusunda çok farklı yöntemler olacaktır. Dolayısıyla özellikle su sıcaklığını kontrolünde kullanılan PID tasarım konusu halen aktif bir çalışma konusudur. Deneylerimizde geliştirilen yöntemin bundan sonraki çalışmalarda kullanılma potansiyeli çok yüksektir. Main objective of this study, on instant water heater with different power resistant and proposed control system, is to reach desired water temperature at the earliest time and to keep that in the same temperature. Therefore, with minimum energy usage to catch ideal water temperature, optimum level has been targeted for using purpose. In this study, a power control unit was developed to control water temperature. Water heater can work at 3kW, 4kW and 7kW levels. On the control program, temperature was being measured by NI cDAQ-9281 hardware and NI 9211 termokupl modül and then evaluated in LabVIEW environment. By means of developed hardware, with the help of calculations produced by PID (Proportional-Integral-Derivative) controller, PWM (Pulse Width Modulation) signals are transmitted to the heating system. Different results have been obtained with trying different PID input parameters. There will be many different methods on PID controller design. Therefore, PID design subject is still an active study topic especially on water temperature controlling. The method used in our experiments, has a big using potential on the next researches. 89

Bu çalışmada, emergent bitkilerden saz (Typha latifolia) dikilen yüzey altı akışlı yapay sulak alan, submergent bitkilerden Elodea (Elodea canadensis) dikilen serbest yüzey akışlı yapay sulak alan ve son kademede zeolitten (klinoptilolit) oluşacak şekilde yerleştirilen entegre bir yapay sulak alan sistemine farklı hidrolik yüklenme oranlarında (5-10-20 m/gün) uygulanan alabalık yetiştiriciliği tesislerinin çıkış sularında askıda katı madde, azot ve fosfor bileşenlerinin arıtılması ve süs bitkisi olan Elodea'nın ticari olarak üretilmesi olanakları araştırılmıştır.Mart-Ağustos 2011 dönemini kapsayan 180 günlük çalışmada entegre sistemle giriş suyundaki bulanıklığın %60, askıda katı maddenin %57, toplam amonyak azotunun %67, toplam azotun %34, çözünmüş reaktif fosforun %40 ve toplam fosforun %70 oranlarında giderildiği, çıkış suyunda nitrit azotunun %285 oranında arttığı, nitrat azotunun ise %14 oranında azaltıldığı belirlenmiştir (p

41

Tez ( Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Su Ürünleri Yetiştiriciliği Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Scheuermann kifozu adölesan çağda torakal kifozun en sık nedenidir. Erken adölesan çağda başlar ve büyüme atağı ile birlikte ilerleyici bir deformite olarak görülür. Çalışmamızı 2010-2017 yılları arasında Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Scheuermann Kifozu tanılı 15 hasta üzerinde yaptık. Yaptığımız çalışmamızdaki hastaların yaşa, cinsiyete ve Risser evrelerine göre dağılımına baktığımızda hastaların; kifoz açıları, korreksiyon oranı ölçüldü. Komplikasyon gelişim oranları ve yaşam kalitesi anket skorları hesaplandı. Aralarında anlamlı bir korelasyon saptanamadı. Sagittal balansı pozitif ve negatif yönde etkileyen açısal ölçüm parametrelerini karşılıklı olarak gruplayıp aralarındaki fark ile sagittal vertikal aks arasındaki ilişkiyi anlamak için yaptığımız ölçüm sonuçlarında mevcut ölçülen değerler ile SVA arasında korelasyon saptanamamıştır. Ancak opere edilen tüm vakalarda SVA değerlerinde anlamlı bir azalma olduğu görüldü.Yaptığımız ölçümlerde vakaların hiçbirisinde DJK gelişmediği görüldü. Distalde enstürmente edilen vertebra seviyelerine bakıldığında tüm vakalarda İLV ve SSV seviyelerinin enstürmente edildiği görüldü. Bileşke kifozu gelişen vaka olmadığından DJK gelişimi ile SEV arasında herhangi bir ilişki olup olmadığı ve DJK ile SSV-İLV ilişkisi gösterilememiştir.Hastalardan preop ve postop yapılan ölçüm değerleri arasında sadece torakal kifoz ve lomber lordoz değerlerinde anlamlı değişiklikler olduğunu tespit ettik. Pelvik parametrelerde anlamlı bir değişim gözlenmedi. Hastalara uygulanan SRS-22r ve SF-36 anketlerine baktığımızda hastaların genel olarak uygulanan tedaviden çok memnun oldukları görülmektedir. Fonksiyonel skorları ile açısal korreksiyon değerleri, DJK gibi radyolojik ölçüm parametreleri arasında herhangi bir ilişki tespit edilemedi. Omurga fonksiyonu, fonksiyonel skor ve vücut imajı gibi parametrelerde grubun geri kalanı ile arasında anlamlı bir fark görülmemiştir. Postop yapılan takiplerde korreksiyon kaybı yaşanmamıştır. Hastaların postop yaşam kalitesi ve korreksiyon oranlarının, tüm seviyelerin enstürmente edildiği çalışmalar ile uyumlu olduğu görüldü. Çalışmamız, Scheuermann kifozu cerrahi endikasyonlarını taşıyan hastalarda cerrahi tedavi gerekliliğini, posterior enstürmentasyonun ile düzeltmenin yeterliliği savını desteklemektedir. Scheuermann's kyphosis is the most common cause of thoracic kyphosis in adolescence. It starts in early adolescence and is seen as a progressive deformity with growth attack.In this study, we retrospectively evaluated 15 cases with scheuermannn kyphosis who were surgically treated in Celal Bayar University School of Medicine Department of Orthopaedics and Traumatology between 2010 and 2017. In our study, we analyzed the distribution of patients according to age, gender and Risser stages. Kyphosis angles, pelvic parameters and correction rate were measured. Complication rates and quality of life questionnaire scores were calculated. There was no significant correlation between them.In order to understand the relationship between sagittal vertical axis and the difference between the angular measurement parameters that affect sagittal balance positively and negatively, no correlation was found between the measured values and SVA. However, there was a significant decrease in SVA values in all cases.DJK did not develop in any of the cases during our measurements. When the distal instrumented vertebra levels were evaluated, ILV and SSV levels were observed in all cases. Since junctional kyphosis did not develop; No correlation between the development of DJK and SEV, and between DJK and SSV-ILV were observed.We found only significant changes in the values of thoracic kyphosis and lumbar lordosis between preop and postop measurements. No significant changes were observed in pelvic parameters.When SRS-22r and SF-36 questionnaires were applied to the patients, it was observed that the patients were very satisfied with the treatment in general. No correlation was found between functional scores, angular correction values and radiological parameters such as DJK.There was no significant difference between the study patients who had criteria such as quality of life questionnaire, pain and social functioning psychological evaluation.No significant difference was found between the rest of the group in parameters such as spine function, functional score and body image.No postoperative loss of correction was observed. Postop quality of life and correlation rates were found to be consistent with studies in which all levels were instrumented. Our study supports the need for surgical treatment in patients with surgical indications of Scheuermann's kyphosis and the adequacy of correction with posterior instrumentation. 113

Adölesan idiyopatik skolyoz, omurganın en sık görülen deformitesidir. Bu sebeple farklı sınıflama sistemleri oluşturulmuştur. Konservatif ve cerrahi tedavi prosedürleri belirlenmiştir. Hasta takip ve tedavi yaklaşımları farklılıkları göstermektedir.Skolyozun cerrahi tedavisi zaman içersinde değişiklik göstermesine rağmen özellikle pedikül vidalarının icadı ve omurganın her seviyesinde efektif olarak kullanılmaya başlanılması ile büyük bir değişim göstermiştir. Özellikle cerrahi sonuçlarda; koreksiyon oranında artış ve koreksiyon kaybında azalma, sagital ve frontal eksenlerde dengeli bir omurga elde edilme oranlarında yani başarılı cerrahi sonuçlar elde etme oranlarında artış olmuştur. Posterior pedikül vidası uygulanmasında cerahların artan tecrübesi komplikasyon oranlarını belirgin azaltmıştır.Ancak zaman içersinde yapılan gözlemlerde hastaların başarılı cerrahi kriterlerine göre yüksek başarı oranlarının olmasına rağmen klinik yansımaları göz ardı edilmiştir. Bunun üzerine Skolyoz Araştırma Cemiyeti tarafından SRS-22 formu geliştirilmiştir. 5 alt gruptan oluşan SRS-22 formunda yüksek puan kliniğin daha iyi olduğuna işaret etmektedir.Çalışmamıza kliniğimizde opere olan 34 hastadan kriterlerimizi karşılayan 29 hasta dahil edilmiştir. Bu hastaların 23'ü kız ve 6'sı erkektir. Kızların ortalama yaşı 15,472,59, erkeklerin ortalama yaşı 172,09 idi. Olgular 12 ay ile 54 ay arasında takip edilmiş olup, ortalama takip süresi 29 aydır.Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası omurga eğrilik miktarı ve düzelme oranları ölçüldü. Ameliyat öncesi ve son kontrol SRS-22 formu değerlendirildi. Cinsiyetler arası karşılaştırılma yapıldı. Hastalarımızın koreksiyon oranları ve koreksiyon kayıpları ile SRS-22 formu ve alt grupları ameliyat öncesi ve sonrası yüzdelik değişimi arasında korelasyon saptanmamıştır. Bu da cerrahi düzelme miktarının aynı oranda kliniğe yansımadığını düşündürmektedir. Erkek ve kadın karşılaştırılmasında ise sadece ameliyat öncesi dış görünüm arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Ancak ameliyat öncesi ve sonrası SRS-22 toplam skoru ve tüm alt grup skorları artış göstermiştir. Frontal ve sagital vücut dengesi ameliyat sonrası tüm hastalarda olumlu yönde düzelme göstermiştir. Adölesan idiyopatik skolyozun cerrahi tedavisinde posterior enstrümentasyon ile füzyon, hasta memnuniyeti, eğriliğin düzeltilmesi ve düşük komplikasyon oranları ile etkin ve başarılı bir yöntemdir. Since Adolescent Idiopathic Scoliosis (AIS) is most common seen spinal deformity, various classification systems have been described, which helps clinicians to determine the correct intervention method, whether surgical or non-surgical. Diagnosis and treatment aproaches vary among patients. Recent innovations in surgical treatment of AIS, especially the pedicle screws and its effective placement at every level, lead to improve surgical outcomes, (i.e., increased rates of curve correction, decrease in correction loss, better balance in sagittal and frontal planes). Due to increased experiences of surgeons in posterior instrumentation, surgical complications significantly decreased as well.Although surgical outcomes are mostly favorable, clinical outcomes are almost disregarded. Therefore, the Scoliosis Research Society (SRS) developed a SRS-22 questionnaire with 5 subclassifications, in which high results correspond to good clinical outcomes. 29 (female n: 23; male n: 6) out of 34 patients with AIS, who surgically treated at our clinic and met our inclusion criterias, were inluded in the present study. Mean age of female and male patients was 15,47 +/- 2,59 and 17 +/- 2,09, respectively. And the mean follow-up time was 29 months.Pre-and post-operatively curve degrees were measured and correction rates were noted. SRS-22 questionnaire was applied to every patient pre-and post-operatively. All results were compared statistically between male and female groups.We did not found statistically significant correlation between surgical outcomes and clinical outcomes derived from SRS-22 questionnaire, which means surgical correction rates does not evenly affect clinical outcomes. In comparison between sex groups, only changes in appearance differed significantly. Total and all subgroup scores of SRS-22 questionnaire have also significantly increased post-operatively. Balance in frontal and sagittal plane improved postoperatively as well.As a conclusion, with low rates of complication, posterior instrumentation and fusion in AIS can succesfully help to correct scoliotic curves and aid in patient satisfaction. 124

Torakal ve lomber omurga kırıkları ülkemizde ve dünyada çok sık görülen travmalardır. Özellikle trafik kazaları, ateşli silah yaralanmaları, yüksekten düşme, iş kazaları ve spor yaralanmalarındaki sayısal artışa paralel olarak, omurga kırıkları ve medulla spinalis yaralanmalarında da belirgin bir artış göze çarpmaktadır. Torakolomber vertebra kırıklarında cerrahi müdahale düşündüğümüz hastalar ne kadar erken operasyona alınır ve yeterli stabilizasyon sağlanırsa, nörolojik defisitli olgularda nörolojik defisit düzelme oranı yüksek ve tüm olgularda hasta konforu çok daha iyidirÇalışmamızda 17 olgu retrospektif olarak incelenecektir. Olguların nörolojik değerlendirmesi Frankel sınıflamasına göre yapıldı. Hastaların son kontrolünde Denis?in ağrı ve iş skalası kullanılarak ağrı ve mesleki durumları değerlendirildi.Bu çalışmadaki amacımız; cerrahi tedavi uyguladığımız ve postoperatif takiplerini yaptığımız torakal ve lomber vertebra kırıklı olguların tedavi sonuçlarını literatür eşliğinde değerlendirmek, erken cerrahi girişimin medüller kanal restorasyonu ve nörolojik iyileşme üzerindeki etkisini, operasyona alınma süresi ile nörolojik defisitteki düzelme arasında ilişkiyi irdelemektir. Thoracal and lumbar spine fructures are quite common traumas in Turkey and in the world. Especially an increase in spine and medulla spinalis injuries is observed in parallel with increase in traffic accidents, gunshot injuries, fell from heights occupational injuries and sport injuries. In patients with thoracolumbar spine fructure who are decided to get surgery, early operation and sufficient stabilisation increases recovery rate of neurologic deficiency and improves the comfort of patient in all casesIn this study 17 cases will be analysed retrospectively. The neurologic evaluation of patients was performed according to Frankel classification. At last control Denis pain and work scale was used for evaluation of pain and work status of patientsThe aim of this study is to evaluate the outcome of patients underwent surgical treatment for thoracal and lumbar spine fructure together with literature, to investigate the effect of early surgical intervention on medullary canal restoration and neurologic recovery, to examine the relationship between the time past till operation and improvement of neurologic deficiency. 117