Search

OBJECTIVES To investigate the fatigue rate during postmastectomy radiotherapy (RT) and the correlation between fatigue and serum cytokines and leptin levels. METHODS Thirty-eight, stage II-III breast cancer patients undergoing RT were evaluated with quality of life, Cancer Fatigue Scale, Visual Analogue Scale, Hospital Anxiety and Depression Scale, and the serum inflammatory cytokine and leptin levels were measured. The association of serum marker levels with fatigue was analyzed. RESULTS The fatigue rate increased during RT and decreased to pretreatment levels at 2 months following RT. Serum cytokine levels were not significantly changed with RT and was not found to be correlated with fatigue. Fatigue rate was found to be increased in cases with high leptin levels. A correlation was determined between preRT serum leptin levels and postRT fatigue rates (p=0.01). CONCLUSION It is found that fatigue increases during RT; fatigue is correlated with high serum leptin levels and decreases to pretreatment levels at 2 months following RT., AMAÇ Postmastektomi radyoterapi (RT) sırasında gelişen yorgunluğun derecesi ve yorgunluğun serum sitokinleri ve leptin düzeyleri ile ilişkisi araştırıldı. GEREÇ VE YÖNTEM Evre II-III meme kanseri tanısıyla RT programına alınan 38 olgu; RT başı, sonu ve RT sonrası ikinci ayda yaşam kalitesi, Kanser Yorgunluk Skalası ve Görsel Analog Skalası, Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası ile değerlendirildi; serum inflamatuvar sitokin ve leptin düzeyleri ölçüldü. Serum belirteç düzeylerinin yorgunlukla ilişkisi araştırıldı. BULGULAR Yorgunluk derecesi RT sırasında arttı ve RT sonrası ikinci ayda tedavi başı değerlere düştü. Serum sitokin düzeyleri RT'yle anlamlı değişmedi, yorgunlukla bağlantılı bulunmadı. Leptin düzeyi yüksek olanlarda daha fazla oranda yorgunluk saptandı. RT başındaki serum leptin düzeyleri ile RT sonu yorgunluk düzeyleri arasında bağlantı saptandı (p=0.01). SONUÇ Meme kanserli olgularda RT sırasında yorgunlukta artma olduğu, gelişen yorgunluğun yüksek serum leptin düzeyleri ile bağlantılı olduğu ve RT sonrası ikinci ayda tedavi öncesi değerlere düştüğü bulunmuştur.

D vitamininin, hernekadar vücutta kalsiyum-fosfor dengesi ve kemik mineralizasyonu açısından önemi bilinse de, son yıllardaki çalışmalarda D vitamini reseptörlerinin birçok farklı hücre gruplarında da bulunmasıyla D vitaminin kemik mineralizasyonu dışında daha bir çok sistem üzerinde biyolojik fonksiyonlarının olduğu gösterilmiştir. Bu etkilerden biri de anti kanser etkidir. Literatürde D vitamini düzeylerinin başta meme, kolon ve prostat olmak üzere bir çok kanser türünde hastalığın prognozuyla ilişkili olduğu saptanmıştır. Ancak günümüzde kanser tedavisinde oldukça önemli bir yeri olan Radyoterapinin, anti kanser etkisi gösterilmiş olan D vitamini düzeyleri üzerine etkisi hakkında oldukça kısıtlı bilgi mevcuttur. Bu çalışmada kanser tanısıyla RT uygulanması planlanan 30 hastanın tedavi öncesi ve tedavi sonrası D vitamini ve Parathormon düzeyleri ölçülmüştür. Hastaların tedavi alanları ve yıl içerisindeki tedavi dönemlerine yönelik alt grup analizleri yapılmıştır. RT sonrası D vitamini düzeylerinde, RT öncesi düzeylerine göre azalma saptanmış olup, istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p= 0,02). RT sonrası Parathormon düzeyleri, RT öncesi düzeyleriyle karşılaştırıldığında azalma saptanmış olup istatistiksel açıdan anlamlı bulunamamıştır (p=0,58). Temmuz-Eylül ve Ekim-Aralık dönemlerinde yılın diğer dönemleriyle karşılaştırıldığında D vitamini düzeylerinde azalma, istatistiksel olarak farklı bulunmuştur. Sonuç olarak daha önce yapılan hayvan deneylerinde görüldüğü üzere RT sonrası, D vitamini seviyeleri açıklayamadığımız bir sebepten dolayı biyokimyasal olarak düşmektedir. Çalışmamızda insan gruplarında da bu durum teyit edilmiştir. İnsanlarda RT' nin D vitamini seviyesinde düşmeye sebep olduğunu gösteren literatürdeki ilk çalışma olması nedeniyle anlamlı olduğu düşünülmektedir. Vitamin D, plays an important role on calcium-phosphorus balance and bone mineralization are known. In addition, recent studies Vitamin D receptors, have been found in many different cell groups is shown. So that it has been shown vitamin D has many biological effects on many different systems. One of them is anticancer effect. In observational studies, many types of cancers especially breast, colon and prostat, vitamin D levels were found to be associated with the prognosis of the disease. However there is very limited data about the effect of radiotherapy on vitamin D levels. In this study, 30 patients were included, who decided to radiotherapy, due to current treatment protocols. Before and after radiotherapy treatment their vitamin D and parathormon levels were measured. Subgroup analyzes were performed about the patients treatment field and treatment periods in the year. Vitamin D levels had decreased after radiotheraphy. And this was found statistically significant (p:0,02). Levels of parathormone after radiotherapy were decreased compared with pre-radiotherapy levels. And this was not found statistically significant(p:0,58). When compared with the other periods of the year, decrease in vitamin D levels, have been found statistically different in July-September and October-December periods. In conclusion, as shown in the previous animal experiments, after radiotheraphy vitamin D levels were decreased for some reason that we couldn't explain. In this study we corroborated this in human groups. We believe that, this study was significant because this is the first report to show Vitamin D levels decrease due to radiotheraphy in humans.

Akciğer kanserinde torasik RT’ nin asıl amacı tümöre yeterli etkinlikteki dozu uygularken komşu normal dokuları kabul edilebilir oranlarda korumak ve böylece teröpatik oranı en üst düzeyde tutmaktır. Tedaviye bağlı gelişen akut radyasyon özofajiti gbi komplikasyonlar ciddi morbiditeye sebep olurlarken aynı zamanda beklenmedik şekilde tedaviye ara verilmesine de neden olmaktadırlar. Bu durum hastaların yaşam kalitesinin bozulmasına yol açtığı gibi tümör kontrolünün azalmasına ve yaşam süresi oranlarının kısalmasına sebep olmaktadır. Daha etkin tedavi biçimi olan RT ve kemoterapinin birlikte kullanımı ile bu yan ekinin insidansı ve şiddeti de artmaktadır. Bu etkiyi en aza indirgemek amacıyla üç boyutlu konformal RT teknikleri ya da yoğunluk ayarlı RT teknikleri kullanılsa dahi özafagusun tedavi hedefinin çok yakınında olması nedeniyle bu yan etki etkin bir şekilde önlenememektedir. Bu nedenle esas stratejiler akut radyasyon özofajitinin kontrolünde etkili olabilecek radyoprotektör ajanların kullanımına yönelik olmaya başlamıştır. Kanser hastalarında kaslardan sürekli olarak glutamin deplesyonu olmaktadır, bu durum kansere bağlı kaşekside anahtar role sahiptir. Akut radyasyon özofajiti ve buna bağlı bulantı, kusma, ağrı, disfaji ve odynojaji normal doku toleransını daha da bozmaktadır. Bu nedenle Glutamin desteği ile torasik RT’ ye bağlı gelişen yan etkilerin azalacağı ve akut radyasyon özofajitinin azalacağı düşünülmüştür. Biz, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesinde küratif amaçlı tedavi ettiğimiz 32 akciğer kanseri tanılı hastayı eş zamanlı ya da tek başına RT ile tedavi ederken hastaların tedaviye bağlı yan etkilerini takip ettik. Bu çalışmadaki esas amacımız torasik RT uygulanan hastalarda oral glutaminin akut radyasyon özofajiti gelişimi ve kilo kaybını önlemedeki etkinliğini değerlendirmektir. İkincil amacımız ise özofajit gelişiminde klinik (serum immünolojik parametreleri ve özafagus sintigrafisi gibi) ve dozimetrik (DVH gibi) parametrelerin rolünü değerlendirmektir. Glutamin alan grupta özofajit şiddeti ve görülme süresi, kilo kaybı, serum sitokin seviyeleri ve özafagus transit zamanları istatistiksel anlamlı olacak şekilde almayan gruptan daha düşük bulunmuştur. Glutamin inflamasyonu baskılaması nedeniyle hem hastalığa hem de tedaviye bağlı gelişen toksisiteyi anlamlı şekilde azaltmıştır. Sonuç olarak, bu çalışmanın sonuçları akciğer kanseri tanısıyla definitif RT uygulanan hastalarda oral glutamin kullanımı ile akut radyasyon özofajit şiddet ve insidansı ile kilo kaybının azaldığını göstermektedir. Bu sonuçlar hastaların hayat kalitelerine olumlu yönde katkıda bulunacaktır. Bu nedenle akciğer kanseri tanısı ile definitif RT uygulanacak hastalara glutamin desteği önerilmektedir.