Search

This study was carried out to determine the drying performances and raisin qualities in different dipping solutions and different drying sites of Bineteti and Zeyti grape cultivars, which are evaluated as drying in Gercüş province. In the study, dipping solutions obtained from mixtures in different proportions of potassium carbonate (3-5%) and olive oil (1-1.5%) and two different drying sites (on concrete and on concrete + canvas fabric) were used and the grapes were dried under sun light. Drying time, drying efficiency, 100 raisin weight, surface color values [L*, a*, b*, hue (h°) and croma (C*)], total acidity, pH, soluble solids content (SSC), total phenolic content and antioxidant activitiy parameters of obtained raisins were determined. It was determined that in the concrete drying site, dipped grapes dried 8 day in Bineteti cultivar and 9 day in Zeyti cultivar earlier than control (natural) and in the concrete + canvas fabric drying site, both cultivars also dried 10 day earlier than control (natural). It was determined that in the raisins, drying efficiency varied between 24.31-26.54% in Bineteti cultivar, 18.63-20.20% in Zeyti cultivar, 100 raisin weight varied between 127.98-142.80 g in Bineteti cultivar, 77.27-88.06 g in Zeyti cultivar, L* value varied between 28.25-39.77 in Bineteti cultivar, 30.20-39.83 in Zeyti cultivar, total phenolic content varied between 203.18-290.35 µg GAE/ml in Bineteti cultivar, 134.30-235.05 µg GAE/ml in Zeyti cultivar, antioxidant activity varied between 83.46-93.16% in Bineteti cultivar, 78.18-90.48% in Zeyti cultivar., Bu çalışma, Gercüş yöresinde kurutmalık olarak değerlendirilen Bineteti ve Zeyti üzüm çeşitlerini farklı bandırma solüsyonları ve sergi yerlerindeki kuruma performanslarını ve kuru üzüm kalitelerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada potasyum karbonat (% 3-5) ve zeytinyağının (% 1-1.5) değişik oranlardaki karışımından elde edilen bandırma solüsyonları ve iki farklı sergi yeri (beton ve beton + kanaviçe) kullanılmış ve üzümler güneşte kurutulmuştur. Elde edilen kuru üzümlerde kuruma süresi, kuruma randımanı, 100 tane ağırlığı, yüzey rengi değerleri [L*, a*, b*, hue (h°) ve kroma (C*)], toplam asitlik, pH, suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM), toplam fenolik madde miktarı ve antioksidan aktivite parametreleri belirlenmiştir. Bandırılmış üzümlerin kontrole (natürel) göre, beton sergi yerinde, Bineteti çeşidinde 8 gün, Zeyti çeşidinde 9 gün, ‘beton+kanaviçe’ sergide ise her iki çeşidin de 10 gün daha erken kuruduğu saptanmıştır. Kuru üzümlerde kuruma randımanının Bineteti çeşidinde % 24.31-26.54, Zeyti çeşidinde % 18.63-20.20, kuru üzüm 100 tane ağırlığının Bineteti çeşidinde 127.98-142.80 g, Zeyti çeşidinde 77.27-88.06 g, L* değerinin Bineteti çeşidinde 28.25-39.77, Zeyti çeşidinde 30.20-39.83, toplam fenolik madde miktarının Bineteti çeşidinde 203.18-290.35 µg GAE/ml, Zeyti çeşidinde 134.30-235.05 µg GAE/ml, antioksidan aktivitenin Bineteti çeşidinde % 83.46-93.16, Zeyti çeşidinde % 78.18-90.48 değerleri arasında değişim gösterdiği tespit edilmiştir.

In recent years, due to the increase in the number of conscious consumers, the interest in kefir, which is a probiotic fermented milk drink with an immune-boosting effect, has increased. Kefir production from kefir grains with the traditional method is not possible on a commercial scale. For this reason, starter cultures are used in the production of commercial kefir. In this study, some microbiological properties of commercially produced fruit, plain and lactose-free kefir samples sold in Kırşehir and kefir produced from traditional kefir grains were compared. Microbiological (total aerobic mesophilic bacteria, yeast-mold, coliform, E. coli) and chemical analyzes (pH) of kefir samples were performed. It has been determined that bacterial counts in all kefir varieties examined are in accordance with the Turkish Food Codex Communique on Fermented Milk Products. Compared to commercially produced kefir, the number of live bacteria per milliliter of kefir produced by the traditional method was found to be higher. Although the results obtained show that the consumption of kefir produced by the traditional method may be more beneficial, generalization should not be made due to the small number of samples. In the next study, it is thought that a more comprehensive study will be carried out by increasing the number of samples., Son yıllarda bilinçli tüketici sayısının artmasına bağlı olarak bağışıklığı güçlendirici etkiye sahip probiyotik bir fermente süt içeceği olan kefire karşı ilgi artmıştır. Geleneksel yöntemle kefir danelerinden kefir üretimi ticari boyutta mümkün olamamaktadır. Bu sebeple ticari kefirlerin üretiminde starter kültürler kullanılmaktadır. Bu çalışmada Kırşehir’de satılan ticari olarak üretilmiş meyveli, sade ve laktozsuz kefir örneklerinin ve geleneksel yöntemle kefir danelerinden üretilen kefirlerin bazı mikrobiyolojik özellikleri karşılaştırılmıştır. Kefir örneklerinin mikrobiyolojik (toplam aerob mezofilik bakteri, maya-küf, koliform, E. coli) ve kimyasal analizleri (pH) yapılmıştır. İncelenen tüm kefir çeşitlerinde bakteri sayılarının Türk Gıda Kodeksi Fermente Süt Ürünleri Tebliği’ne uygun olduğu tespit edilmiştir. Ticari olarak üretilmiş olan kefirlere oranla geleneksel yöntemle üretilen kefirin mililitresindeki canlı bakteri sayısı daha fazla bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar geleneksel yöntemle üretilen kefirlerin tüketiminin daha faydalı olabileceğini gösterse de, numune sayısının az olmasına bağlı olarak genelleme yapılmaması gerekmektedir. Bir sonraki yapılması planlanan çalışmada numune sayılarının arttırılarak daha kapsamlı bir çalışmanın yürütülmesi düşünülmektedir.

Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü’ne (FAO) göre dünya nüfusunun 2050 yılında 10 milyara ulaşacağını ve özellikle gelişmekte olan ülkelerde gıda ihtiyacının %50 oranda arttıracağı tahmin edilmektedir. Bu durum Dünya’da tarımsal anlamda köklü değişimlere gidilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır. Son yıllarda tarımsal alanlarda girdi verimliliğini arttırarak, gıda üretimini ve güvenliliğini arttırmak, tarım ve çevresel sorunlara çözüm sunmak amacıyla tarımda nanoteknoloji kullanılması umut verici bir gelişmedir. Nanoteknolojinin bir ürünü olan nano parçacıklar yeni kimyasal ve fiziksel özellikleri sayesinde tıp, elektronik, malzeme bilimi, biyoteknoloji ve enerji sektörlerinde kullanımı hızla artmaktadır. Karbon malzemeler arasında son zamanlarda çok popüler olan Karbon noktaları (Carbon dots), boyutları genellikle 0.1-20 nm aralığına sahip yarı karbon bir malzeme olarak tanımlanmaktadır. Yapıları, özellikleri, görüntüleme ve karakterizasyon seçenekleri bakımından daha önce çalışılmış karbon formlarına göre önemli farklılıklara sahip Karbon Noktalar çeşitli fizikokimyasal özellikleri, yüksek biyo-uyumluluk, yüksek stabilite ve optik özellikleri ile öne çıkmaktadır. Karbon noktalar bitkilerin verimini önemli ölçüde arttıran kül bileşenidir. Tarımsal üretimde tohum çimlenmesi, kök uzaması, bitki hastalıklarına karşı direnç ve karbon fiksasyonu artırma gibi pozitif etki göstererek bitki büyümesini desteklemektedir. Son zamanlarda Karbon noktalar tarımda, kimyasal ilaç kullanımı azaltma, gübrelemede bitki besin elementi kaybını minimuma indirmede, su ve besin elementinden etkin yararlanmayı sağlayarak verimi arttırmak amacıyla kullanılmaktadır. Bu derlemede, yeni bir nanogübre olarak tanımlayabileceğimiz Karbon noktaların, sentezi, tarımsal üretimde kullanımı ve etkileri üzerine yaptığımız literatür incelemeleri sonucunda elde ettiğimiz bilgiler mevcuttur., According to the United Nations Food and Agriculture Organization (FAO), it is estimated that the world's population will reach 10 billion in 2050 and that the need for food, especially in developing countries, will increase by 50%. This situation shows the need for fundamental changes in the agricultural sense in the world. In recent years, the use of nanotechnology in agriculture has been a promising development in order to increase input efficiency in agricultural fields, increase food production and safety, and provide solutions to agricultural and environmental problems. Nano-particles, which are a product of nanotechnology, are rapidly increasing in use in medicine, electronics, materials science, biotechnology and energy sectors due to their new chemical and physical properties. Carbon dots, which have recently become very popular among carbon materials, are defined as a semi-carbon material, the dimensions of which usually have a december dec 0.1-20 nm. Structures, properties, characterization, and imaging options in terms of various physicochemical properties of Carbon Dots with significant differences according to the form previously studied carbon, high bio-compatibility, high stability, and optical properties stand out. Carbon is the component of ash, which significantly increases the yield of plants. It supports plant growth by showing positive effects such as seed germination, root elongation, resistance to plant diseases and increasing carbon fixation in agricultural production. Recently, carbon dots have been used in agriculture to reduce the use of chemical drugs, minimize the loss of plant nutrients in fertilization, and increase yields by providing effective use of water and nutrients. In this review, the information we have obtained as a result of literature reviews on the synthesis, use and effects of carbon dots, which we can define as a new nanogubber, in agricultural production, is available.

Yağmur suyu sayısız fayda sağlayan değerli bir kaynaktır. İklim değişikliğinin etkilerinin öne çıktığı kentlerde yağmur sularının toplanması ve tekrar kullanılması gerekliliği artmıştır. Çok az çaba ve nispeten yüksek ilk inşaat maliyeti ile yağmur sularının toplanması, uzun vadede maliyet etkin bir eylem olarak görülmektedir. Yağmur suyu hasadı, ekonomik faydalarının yanı sıra yağmur sularının boşa gitmesini engelleyen çevre dostu bir süreçtir. Bu araştırmada, Akdeniz iklimi etkisi altındaki İzmir (Türkiye) kentinde yer alan Ege Üniversitesi Merkez Yerleşkesi’nde bulunan 24 binanın çatıları pilot proje alanı olarak seçilmiştir. Araştırma kapsamında hasat edilecek yağmur suyu miktarı 16.570,30 m3 olarak hesaplanmıştır. Yıl boyunca pilot proje alanından toplanacak potansiyel yağmur sularının mevcut yeşil alanların yıl boyunca sulanması için gerekli olan suyun %11'ini, Nisan-Ekim aylarında yapılacak sulama için gerekli olan kaynağın ise %20'sini karşılayabileceği belirlenmiştir. Bu nedenle, araştırma alanında yaz mevsiminde toplanan potansiyel yağmur suyunun yıl boyunca toplanabilecek potansiyel yağmur suyu miktarına oranı dikkate alındığında bu araştırma, hasat edilecek yağmur suyunun yağışlı ilkbahar ve kış aylarında depolanmasının potansiyel faydalarını göstermiştir., Rainwater is a valuable resource that provides numerous benefits. The necessity of collecting and reusing rainwater has increased in cities where the effects of climate change are prominent. With little effort and a relatively high initial construction cost, harvesting rainwater can be a cost-effective benefit. In addition to its economic benefits it is an environmentally friendly process that prevents the rainwater from going to waste. In this research the roofs of 24 buildings in an area around Ege University Central Campus (Izmir, Turkey), which has a Mediterranean climate, were selected for a pilot project. The amount of rainwater to be harvested was calculated to be 16.570,30 m3. This study determined that the potential rainwater to be harvested from the research area throughout the year could provide 11% of the water required for irrigation of the existing green areas throughout the year and 20% of the water required for irrigation from April to October. Therefore, considering the ratio of the potential rainwater that was harvested during the summer season to the potential rainwater amount that could be harvested throughout the year, this experiment showed the potential benefits of storing the harvested rainwater in the rainy spring and winter seasons throughout the year.

Rosehip (Rosa canina L.) is an important medicinal, and ornamental plant species with high commercial value. Its sugars, phenolics, organic acids, water-soluble vitamins, and mineral contents composition varies depending on environmental conditions and genetics. The plant is also used as a perfect rootstock for many rose cultivars. Seed proliferation is extremely difficult because of multiple endogenous and exogenous dormancy factors. There is a need to breed standard rosehip cultivars rootstock developments with desired characteristics and outperforming yields in fields. The study aimed to break the seed dormancy of rosehip under in vitro conditions by application of multiple strategies in an efficient manner. The seeds were treated with different doses of GA₃, scarified mechanically, stratified on agar solidified MS medium containing GA₃ singly or in combinations of the two each or three treatments, and subjecting them to the regulated physiological treatment of alternating warm/chilling and cold/dark treatments in parallel for 21 d ensued by 18 d warm/light treatments. It was noted that the rosehip seeds could be germinated variably if the scarified seeds were stratified on agar solidified MS medium with or without GA3. Optimum seed germination (80.00- 85.00%) was noted when the three treatments were combined and the seeds were subjected to regulated and alternating warm and chilling treatments for 21 d leaving them for 18 d in warm/light. These results are very important and could be utilized in breeding and multiplication programs to develop new rosehip fruit and rootstock cultivars.

In studies with rodents, it is very important to define the fur characteristics, since the first striking features are their external morphological characters, that is their fur. A total of 562 Mus specimens from 40 localities in western Turkey were evaluated by looking at their fur morphology. It was observed that the dorsal part of the fur varies from dark brown to dark gray, while the ventral part varies from light brown to dark gray in the examined Mus domesticus specimens. It has been determined that the junctions of the dorsal and ventral parts of the fur are not separated by a clear line. It was determined that the tail was monochromatic and the ears were covered with dorsal colored hairs. In the examined Mus macedonicus specimens, it was determined that the dorsal fur color ranged from gray to brown tones. It has been determined that the ventral fur color varies from white to light gray and yellowish tones, and the dorsal and ventral fur color is clearly separated from each other. When viewed from the dorsal, the tail was dark brown, when viewed from the ventral, it was lighter in color according to dorsal fur and it was observed that the ears were covered with hairs., Kemirgenlerle yapılan çalışmalarda ilk göze çarpan özellikleri dış morfolojik karakterleri yani kürkleri olduğundan kürk özelliklerinin tanımlanması oldukça önemlidir. Türkiye’nin batısında 40 lokaliteden toplam 562 Mus cinsi örneği kürk morfolojilerine bakılarak değerlendirilmiştir. İncelenen Mus domesticus örneklerinde postun dorsal kısmının koyu kahverengiden koyu griye kadar değiştiği, ventral kısmının ise açık kahverengiden koyu griye kadar değiştiği gözlenmiştir. Kürkün dorsal ve ventral kısmının birleşim yerlerinin belirgin bir hatla ayrılmadığı tespit edilmiştir. Kuyruğun tek renkli, kulakların ise sırt rengindeki kıllarla kaplı olduğu belirlenmiştir. İncelenen Mus macedonicus örneklerinde ise dorsal kürk renginin griden kahverengi tonlarına kadar çeşitlilik gösterdiği belirlenmiştir. Ventral kürk renginin beyazdan açık griye ve sarımsı tonlara kadar değişmekte olduğu, dorsal ve ventral kürk renginin ise birbirinden belirgin biçimde ayrıldığı tespit edilmiştir. Kuyruğa dorsalden bakıldığında koyu kahverengi, ventralden bakıldığında ise daha açık renkli olduğu görülmüş ve kulakların kıllarla örtülü olduğu gözlenmiştir.

Due to the fact that they can be preserved for extended periods of time and are utilized in virtually all cuisines, wheat and wheat products are the most popular grains to grow and produce. Beyond the current climate change impacts, closed national borders and growing limits for import-export products throughout the pandemic phase have caused governments to question their ability to produce enough food to meet their own needs in the short term. One of the objectives of this research is to determine what variables affect wheat self-sufficiency in Türkiye, which is one of the world's major wheat suppliers, and to develop recommendations for wheat production areas in the face of climate change's predicted impacts. With respect to Türkiye, wheat self-sufficiency data from the Turkish Statistical Institute (2000 to 2020) and regional climate change projections data from the General Directorate of Meteorology for the years 2050 and 2080 were used to identify the most significant variables, as well as the relationship between those variables and self-sufficiency. The findings indicate that wheat production is the most essential component in achieving wheat self-sufficiency and that climate change has a significant impact on wheat productivity and the areas where wheat is grown. Following this, the study concludes by detailing prospective wheat production regions in current great plain areas in the context of regional climate change projections, as well as critical policies for sustainable wheat cultivation.

In our study, the nematicidal activity of 12 essential oils from Apiaceae family plants of Turkey against Pratylenchus penetrans, P. thornei and P. neglectus root lesion nematodes were investigated. The study was conducted in vitro conditions and concentration of 1000 ppm of each essential oil was used. The nematicidal effect was found to depending on root lesion nematode species and high nematicidal effect were found P. neglectus species; Coriondrum sativum L., P. thornei species; Ferulago cassia Boiss and P. penetrans Foeniculum vulgare Miller and Anethum graveolens L. Mortality rates depending on essential oil applications varied between 24.3-64.7% in P. neglectus species, 23.7-66.7% in P. penetrans and 33.7-85.0% in P. thornei. In this study, the nematicidal activity were found high that essential oil active ingredients of plants containing linalool, phallendrene and 2,3,6 trimethylbenzaldehyde components while the plants containing anethole and carvone components were medium nematicidal activity and containing caratol and curzerene components showed low. It has been understood that the nematicidal activity of Apiaceae family species against Pratylenchus species are high but variable, therefore, more definite results can be achieved by testing the effectiveness of highly active essential oils using different doses in field conditions., Çalışmada Türkiye doğal florasında yetişen Apiaceae familyasına ait 12 farklı bitki türünün uçucu yağının Kök lezyon nematodlarına (Pratylenchus penetrans, P. thornei ve P. neglectus) karşı nematisidal etkileri incelenmiştir. Araştırma in vitro koşullarda yürütülmüş olup, her bir uçucu yağın 1000 ppm konsantrasyonu kullanılmıştır. Uçucu yağların nematisidal etkileri Kök lezyon nematodu türüne bağlı olarak değişiklik göstermiş, P. neglectus türünde Coriondrum sativum L., P. thornei türünde Ferulago cassia Boiss, P. penetrans türünde ise Foeniculum vulgare Miller ve Anethum graveolens L. uçucu yağları diğer uygulamalardan daha yüksek etkinlik göstermiştir. Uçucu yağ uygulamalarına bağlı olarak gerçekleşen nematod ölüm oranları P. neglectus türünde % 24.3-64.7, P. penetrans türünde % 23.7-66.7 ve P. thornei türünde % 33.7-85.0 arasında bulunmuştur. Araştırmada, uçucu yağ aktif maddelerinden linalool, phallendrene ve 2,3,6 trimetilbenzaldehyde bileşenlerini içeren bitkilerin yüksek, anethole ve carvone bileşenlerini içeren bitkilerin orta, caratol ve curzerene bileşenlerini içerenlerin ise düşük nematoksik aktivite gösterdiği anlaşılmıştır. Apiaceae familyası türlerinin Pratylenchus türlerine karşı nematisidal etkilerinin yüksek fakat değişken olduğu, bu nedenle yüksek aktivite gösteren uçucu yağların farklı dozlar kullanılarak arazi koşullarında etkinliklerinin denenmesi ile daha kesin sonuçlara ulaşılabileceği anlaşılmıştır.

Objective: The aimed of this study to provide resources to pasture restoration studies for sustainable pasture areas, to obtain data on the impact of plants in pasture areas and to create suggestions for the management of these impacts.Materials and Methods: Survey studies were carried out in 2019-2020 to determine plant species in pasture areas within the central district of Düzce province. The studies were carried out at 82 points in 12 areas, taking into account the East, West, North and South directions, not less than 1% of the total pasture area of the city centre district.Results: As a result of the survey carried out in the pastures in the centre district of Düzce, 133 taxa belonging to 31 families were identified. The families with the most taxa were Asteraceae with 25 taxa, followed by Poaceae (15 taxa) and Fabaceae (11), respectively. Perennial plants (56 taxa) take the first place in the distribution of taxa by life forms, followed by one-year (45) and two-year (7) plants. In addition, 25 taxa have multiple life forms. In pasture areas, Cynodon dactylon (26.6 bitki/m2 - %90.0), Lamium purpureum (22.6 bitki/m2 - % 82.5), Plantago lanceolata (21.8 bitki/m2 - %90.5) and Lolium perenne (21.5 bitki/m2 - % 94.7) were the most common taxa. In addition, it was determined that 72 taxa have in different directions impacts in pasture areas. According to these impacts, 29 taxa is toxic, although they have feed value, 25 taxa are high toxic, 10 taxa have injury + wool quality and 8 taxa have injury + toxic impacts.Conclusion: The pasture areas of the central district of Düzce province have a rich plant composition. However, a significant number of taxa with different adverse impacts have been identified in each rangeland area. In order to prevent risks arising from anthropogenic factors in pasture areas, it will be beneficial to increase legal regulations and pasture controls, as well as to carry out awareness studies on the impact of plants and potential plant invasions. The data also provides resources for the studies that can be done on pasture restoration in the relevant area., Amaç: Bu çalışma ile sürdürülebilir mera alanları için yapılabilecek mera ıslahı çalışmalarına kaynak sağlamak ve mera alanlarında bulunan bitkilerin etki durumlarına ve bu etkilerin yönetimine yönelik veriler elde etmek amaçlanmıştır.Materyal ve Yöntem: Düzce ili merkez ilçe sınırlarındaki mera alanlarında bitki taksonlarıın tespitine yönelik yapılan survey çalışmaları 2019-2020 yıllarında yürütülmüştür. Merkez ilçe toplam mera alanının %1’inden az olmayacak şekilde ve ilin doğu, batı, kuzey, güney yöneyleri dikkate alınarak yapılan survey çalışmaları 12 alanda toplam 82 noktada sayımlar şeklinde yapılmıştır.Araştırma Bulguları: Düzce il merke ilçe sınırlarında bulunan meralarda yapılan surveyler sonucunda; 31 familya’ya bağlı 133 takson tespit edilmiştir. Asteraceae 25 takson ile ilk sırada yer alırken bunu sırasıyla; Poaceae (15 takson) ve Fabaceae (11) takip etmiştir. Yaşam formlarına göre takson dağılımında çok yıllık bitkiler (56 takson) ilk sırada yer alırken, bunu tek yıllık (45) ve iki yıllık (7) bitkiler takip etmiştir. Ayrıca 25 takson çoklu yaşam formuna sahiptir. Mera alanlarında Cynodon dactylon (26.6 bitki/m2 - %90.0), Lamium purpureum (22.6 bitki/m2 - % 82.5), Plantago lanceolata (21.8 bitki/m2 - %90.5) ve Lolium perenne (21.5 bitki/m2 - % 94.7) en yaygın taksonlardır. Ayrıca mera alanlarında 72 taksonun farklı yönlerde etkilere sahip olduğu belirlenmiştir. Bu etkilere göre; 29 takson yem değeri olmasına rağmen toksik, 25 takson yüksek toksik, 10 takson yaralanma + yün kalitesi ve 8 takson yaralanma + toksik etkiye sahiptir.Sonuç: Düzce ili merkez ilçe mera alanları zengin bitki kompozisyonuna sahiptir. Bununla birlikte, her mera alanında farklı olumsuz etkilere sahip önemli sayıda takson tespit edilmiştir. Dolayısıyla mera alanlarında antropojenik etkenlerden kaynaklı riskleri önlemek için yasal düzenlemelerin ve mera denetimlerinin arttırılması, ayrıca bitkilerin etki durumlarına ve potansiyel bitki istilalarına yönelik farkındalık çalışmalarının yapılması faydalı olacaktır. Veriler aynı zamanda ilgili alanda mera ıslahı konusunda yapılabilecek çalışmalar için kaynak sağlar.

Amaç: Fesleğen (Ocimum basilicum L.), Türkiye’de ve dünyada ekonomik anlamda öneme sahip olan tıbbi ve aromatik bitkilerden biridir. Lamiaceae familyasına ait bu bitki pek çok sektör tarafından yoğun bir şekilde tüketilmektedir. Bu çalışmada, farklı alt tür ve varyeteleri olan bu bitkinin beş farklı popülasyondan gelen tohumların bazı fiziksel (şekil-boyut, yüzey alan, ortalama aritmetik-geometrik çap, küresellik ve bin dane ağırlığı) ve fizyolojik (çimlenme yüzdesi ve zamanı, sürgün-kök uzunlukları) özellikleri saptanmıştır.Materyal ve Yöntem: Bu çalışma, 2018-2019 yılları arasında Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesinde gerçekleştirilmiştir. Beş farklı popülasyona ait fesleğen tohumları incelenmiş ve elde edilen veriler SPSS V22. İstatistik programında p, Objective: Basil (Ocimum basilicum L.) is one of the medicinal and aromatic plants of economic importance in Turkey and in the world. This plant belonging to the Lamiaceae family is intensely consumed by many sectors. In this study, some physical (shape-size, surface area, average arithmetic-geometric diameter, sphericity and thousand grain weight) and physiological (germination percentage and time, shoot-root lengths) of seeds from five different populations of this plant with different subspecies and varieties. ) features have been determined.Materials and Methods: This study was carried out at Bingöl University Faculty of Agriculture between 2018-2019. Basil seeds belonging to five different populations were examined and the data obtained were SPSS V22. It was evaluated at the significance level of p

Amaç: Peyzaj uygulamalarında bitki taşıma yöntemi kullanılarak yaratılmak istenen etki hızlı bir şekilde elde edilmektedir. Ancak yetişkin ağaç -çalıların sökülmesi, taşınması ve alana dikilmesi süreçlerinde, bitkilerin mevcut yaşam koşullarının değişmesi, uygun olmayan taşıma ve iklimsel koşullar nedeniyle ciddi bitki kayıpları yaşanmaktadır. Bu çalışma gerçekleştirilecek bitki taşıma uygulamalarında bitki ölüm oranlarının azaltılmasına katkı sağlamak amacıyla, transplantasyonu genç bitkilere göre daha zor olan ileri yaştaki palmiye (Washingtonia filifera) bitkilerinin taşınma, dikim yeri hazırlığı ve 2 yıllık gözlem sonuçlarını kapsamaktadır.Materyal ve Yöntem: Araştırma İskenderun Teknik Üniversitesi kampüs bitkilendirme faaliyetleri kapsamında gerçekleştirilmiştir. Çalışma materyali olan ileri yaşta 32 adet ileri yaşta Washingtonia filifera bitkisi, çalışmadan 8 ay öncesinde taşıma işlemine maruz kalmış, bu çalışma kapsamında ise taşıma işleminin ardından 1 sene geçmemesine rağmen 2. kez taşıma işlemine maruz kalmışlardır. Uygulamada çıplak kök halinde taşıma yöntemi uygulanmıştır.Araştırma Bulguları: Çalışma kapsamındaki uygulama 2018 yılı Şubat ayında gerçekleştirilmiştir. Bitkilerin dikim için uygunluğu, dikim yeri toprak yapısı ve iklimsel özellikleri, dikim zamanı faktörlerinden hiçbiri dikim için uygun koşulları sağlamamaktadır. Bu nedenle standart dikim süreçlerine ek uygulamalar gerçekleştirilmiştir. 75-125 cm olması gereken dikim yeri derinliği 500 cm olarak hazırlanmış ve dikim çukuru 50 cm yükseklikte, mil miktarı yüksek toprakla desteklenmiştir. Taşıma sırasında dallarının çürümemesi için kontakt fungusit ilaçlaması yapılmış, dikim yerine NP gübre çözeltisi ve hümik asit eklenmiş ve dikim sonrası bitkiler çelik halatlarla sabitlenmiştir. 2 yıllık gözlem sonrasında 32 bitkiden 25’i süreci sağlıklı şekilde tamamlamıştır.Sonuç: Bitki transplantasyon süreçlerinde dikim için uygun koşullar sağlandığında dahi bitki kayıpları %30 ile %50’ye kadar çıkabilmektedir. Yapılan uygulamada bitki kaybı %22’dir. Bu süreçte taşınacak bitki türüyle ilgili literatürlerin ve taşıma deneyimlerinin araştırılması, taşınacak bitkilerin dikime uygunluğunun incelenmesi gerekmektedir. Bitkilerde oluşabilecek hastalıklara karşı ilaçlama ve budama işlemi yapılmalı, dikim yeri hazırlığında bitki türüne uygun derinlik ve çap oluşturulurken, toprak yapısı incelenerek gerekli gübre ve düzenleyiciler kullanılmalıdır. Bu çalışmada karşılaşılan en büyük zorluk olan bitki ve dikim zamanı seçimi uygulayıcıların zaman çizelgesine göre değil, bitkilerin sağlık durumu ve taşıma süreçleri için en uygun dönemler seçilerek planlanmalıdır., Objective: The desired effect in landscape applications is ensured quickly with the plant transport process. However, in the processes of dismantling, transporting and planting adult tree-bushes, serious plant losses occur due to changes in the current living conditions, improper transportation and climatic conditions. This study includes the results of transportation, planting site preparation and 2-year observation results of older palm (Washingtonia filifera) plants, whose transplantation is more difficult than young plants in order to contribute to the reduction of plant mortality rates in plant transportation applications.Materials and Methods: The research was carried out within the scope of Iskenderun Technical University campus planting activities. The study material consists of 32 elderly Washingtonia filifera plants, which were exposed to transportation process 8 months before the study. Within the scope of this study, they were exposed to the transportation process for the second time, although it did not exceed 1 year after the transportation process. Bare root carrying method has been applied in practice.Results: The application within the scope of the study was carried out in February 2018. None of the factors such as suitability of plants for planting, planting soil structure and climatic characteristics, planting time provide suitable conditions for planting. For this reason, additional applications to standard sewing processes have been implemented. The planting site depth, which should be 75-125 cm, was prepared as 500 cm and the planting pit was supported by 50 cm high soil with a high amount of shaft. Contact fungicide was sprayed to prevent rotting of the branches during transportation, NP fertilizer solution and humic acid were added to the planting site and the plants were fixed with steel ropes after planting. After 2 years of observation, 25 out of 32 plants have completed the process in a healthy way.Conclusion: Even when suitable conditions are provided for planting in plant transplantation processes, plant losses can increase up to 30% to 50%. Plant loss is 22% in this application. In this process, it is necessary to investigate the literature and transportation experiences about the plant types to examine the suitability of the plants to be transported for planting. Pesticide and pruning should be done against the diseases that may occur in the plants, the depth and diameter suitable for the plant type should be created in the planting site preparation, the soil structure should be examined and the necessary fertilizers and regulators should be used. The biggest challenge encountered in this study, the selection of plant and planting time, should be planned by choosing the most appropriate periods for the health of the plants and transportation processes, not according to the time schedule of the practitioners.

Varroa destructor is a well-known ectoparasite of the honey bee Apis mellifera. Amitraz and fluvalinate are highly effective miticides used against V. destructor infestation in colonies of honey bee A. mellifera. Though honey bees more resistant to miticides, there are side effects of these chemicals on the reproduction, olfaction, and honey production of honey bees. We showed a negative impact of miticides amitraz and fluvalinate on honey production and reproduction of honey bee colonies. Also, we assumed the reduction of olfaction of honey bees by fluvalinate due to changes of expression of olfactory related neuropeptide genes short neuropeptide F sNPF, tachykinin TK, short neuropeptide F receptor sNPFR. The external treatment of honey bee colonies by miticides amitraz and fluvalinate along with a positive effect of pest control harms reproductivity, honey productivity, and, probably, can reduce learning and memory, gustation and olfaction of honey bees. When used for a short time and with care, miticides can be less harmful to honey bees. Breeding varroa-resistant honey bees allow to reduce the use of miticides and produce organic honey. Therefore, the further development of beekeeping should be in the direction of selection for disease and Varroa resistance and adaptation to the environment., Varroa, bal arısı Apis mellifera'nın iyi bilinen bir ektoparazitidir. Amitraz ve fluvalinat, bal arısı A. mellifera kolonilerinde V. destructor istilasına karşı kullanılan oldukça yüksek etkili akarisitlerdir. Bal arıları, akarisitlere karşı daha dirençli olsalar da, bu kimyasalların bal arılarının üreme, koku alma ve bal üretimi üzerinde yan etkileri vardır. Bu çalışma ile Akarisitler olan amitraz ve fluvalinatın bal üretimi ve bal arısı kolonilerinin üremesi üzerinde olumsuz bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, bal arılarının Fluvalinat’a bağlı olarak koku alma duyusunun azalması durumunu ilgili nöropeptid genlerinin kısa nöropeptid F sNPF, taşikinin TK, kısa nöropeptid F reseptörü sNPFR ifadesindeki değişiklik olduğunu varsaydık. Bal arısı kolonilerinin akarisitler olan amitraz ve fluvalinate ile kontrol edilmesi, haşere kontrolünün olumlu etkisiyle birlikte üremeye, bal verimliliğine zarar verir ve muhtemelen bal arılarının öğrenmesini ve hafızasını, lezzetini ve kokusunu muhtemelen azaltabilir. Kısa bir süre ve özenle kullanıldığında, akarisit kullanımı bal arılarına daha az zarar verebilir. Varroaya dirençli bal arılarının yetiştirilmesi, akarisit kullanımını azaltmaya ve organik bal üretmeye izin verir. Bu nedenle, arıcılığın daha da geliştirilmesi için seçim; hastalıklara, Varroa’ya dirençli ve çevreye uyum yönünde olmalıdır.

Bu çalışmada farklı arı ırklarının propolis toplamak için farklı bitki kaynaklarını tercih edip etmediği araştırılmıştır. Bu amaçla Türkiye’de doğal olarak bulunduğu bilinen 4 farklı bal arısı ırkı (Apis mellifera caucasica, A. m. carnica, A. m. syriaca and A. m. anatoliaca) izole edilmiş aynı arılığa yerleştirilmiş ve bu ırklardan propolis hasadı yapılmıştır. Hasat edilen propolislerin alkolik ekstraksiyonları yapılarak sıvı kromatogram kütle spektrofotometrisi (LCMS/MS) ile kimyasal içerikleri analiz edilmiştir. Aynı zamanda aynı propolislerin mikroskop ile polen içeriği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre farklı bal arısı ırklarının topladığı propolisler kuersetin ve ferulik asit bakımından önemli düzeyde farklılık göstermiştir. Farklı ırklardan elde edilen propolis örneklerinde en fazla Fabaceae and Apiaceae (PD >45%) familyasından polenlere reslanırken, Campanulaceae familyasından polene yalnızca A. m. anatoliaca ırkının topladığı polenlerde ve Caryophyllaceae familyasından polenlere ise sadece A. m. caucasica ırkının topladığı propolislerde raslanmıştır. Bu çalışmanın sonuçları farklı arı ırklarının farklı bitki kaynaklarına yönelme davranışında bulunduğunu ve ırka göre propolis içeriğinin değişebileceğini göstermiştir, In this study, it was investigated whether different bee breeds prefer different plant sources to collect propolis. For this purpose four different honey bee race (Apis mellifera caucasica, A. m. carnica, A. m. syriaca and A. m. anatoliaca) naturally have been in Turkey were placed in the same isolated apiary; and Propolis was harvested from these races. chemical contents of alcoholic extractions of the harvested propolis were were analyzed by liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LCMS / MS). In addition that, the pollen content of the same propolis samples were determined with a microscope. According to the LCMS / MS results the propolis samples collected by different honey bee race differed significantly in terms of quercetin and ferulic acid. Data obtained from polen analyses revealed that Fabaceae and Apiaceae (PD >45%) families were mostly detected in propolis samples obtained from different races. Although the polen from the Campanulaceae family was dedected only in the propolis samples from A. m. anatoliaca race, thr polen from Caryophyllaceae family was found in other propolis samples collected by A. m caucasica races. The results of this study showed that different honey bee races tend to different plant sources and the content of propolis may differ according to the bee races.

Due to the food problems encountered in recent years, durable and lovingly consumed products come to the fore. Chickpea (Cicer arietinum L.) is an important food legume plant that can grow in wet and dry land conditions. In this study, some physical properties (length, width, surface area, average arithmetic and geometric diameter, sphericity and hundred grain weight) of six different chickpea varieties (Caner, Hasanbey, İnci, Onur, Seçkin and Sezgi) were investigated. The study was carried out in the laboratories of Bingöl University, Faculty of Agriculture, Departments of Biosystems and Field Crops in 2022. Obtained data were evaluated statistically (p, Son yıllarda karşılaşılan gıda problemleri sebebiyle dayanıklı ve sevilerek tüketilen gıda ürünleri daha çok öne çıkmaktadır. Nohut (Cicer arietinum L.) sulu ve kuru arazi koşullarında yetişebilme yeteneğine sahip önemli bir yemeklik tane baklagildir. Bu çalışmada; altı farklı nohut çeşidinin (Caner, Hasanbey, İnci, Onur, Seçkin ve Sezgi) tohumlarına ait bazı fiziksel özellikleri (uzunluk, genişlik, yüzey alan, ortalama aritmetik ve geometrik çap, küresellik ve yüz tane ağırlığı) incelenmiştir. Çalışma 2022 yılında Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem ve Tarla Bitkileri Bölümlerine ait laboratuvarlarda gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler istatistiki olarak değerlendirilmiştir (p

This study was carried out in irrigated conditions during the summer growing season of 2020 and 2021 to determine the effects of biofertilizer applications and inorganic fertilization on some quality and biochemicals properties of safflower (Carthamus tinctorius L.) in Van ecological conditions. The experiment was set up as a randomized block design in 3 replicates at the Faculty of Agriculture, Van Yüzüncü Yıl University. The mixture of five different biofertilizers (Frateuria aurantia (B1), Bacillus megaterium (B2), Azospirillum lipoferum (B3), Chlorella saccharophilia (B4), and a mixture of Lactobacillus casei + Rhodopseudomonas palustris + Saccharomyces cerevisiae + Lactococcus lactis microorganisms (B5)) different NP (nitrogen+phosphorus) fertilizer doses (control, 100% NP (NP100) as full dose (optimum) 15 kg of pure nitrogen (Ammonium sulfate (21%) and 8 kg of pure phosphorus (TSP (42%)) per decare); % 7.5 kg of pure nitrogen (Ammonium sulfate (21%) and 4 kg of pure phosphorus (TSP (42%)) were applied as 50 NP (NP50) reduced dose per decare. Some quality and biochemical Parameters including petal yield, crude oil rate, crude oil yield, total dyestuff ratio, total phenolic substance content, total flavonoid substance content and total antioxidant activity were measured. According to the results of the research; In both experimental years, the best results for crude oil yield and petal yield were obtained from NP100 applications, while the best results for total flavonoid substance content and total antioxidant activity were obtained from NP0 applications. B4 biofertilizer applications for crude oil ratio, B1 biofertilizer applications for petal yield, and B5 biofertilizer applications for total phenolic content were the biofertilizer applications with the best results in both years.

The effects of diets containing different levels of cottonseed meal (CSM) and 0, 0.1 % enzyme mixture on the fattening performance of quails and cost analysis were revealed. Total of 450 1-day-old male and female Japanese quail chicks (Coturnix coturnix japonica) was used. The quails were divided in to a total of 18 pens (25 quails/breeding cages) with 6 treatment groups and 3 replications of each group. The groups were given the diets containing 0, 10, 20% CSM and 0, 0.1% enzyme mixture. The trial was continued for 35 days. The live weight (LW), live weight gain (LWG), feed consumption (FC), feed conversion ratio (FCR) values of quails were evaluated. While no effect of CSM levels on LW of quails was observed, the positive effect of enzyme mixture additive on 21st day LW was found to be significant (P, Bu araştırmada farklı düzeylerde pamuk tohumu küspesi (PTK) ve %0, 0.1 enzim karışımı içeren diyetlerin, bıldırcınların besi performansına etkisi ve maliyet analizi ortaya konmuştur.1 günlük yaştaki 450 adet erkek ve dişi Japon bıldırcın civcivi (Coturnix coturnix japonica) kullanılmıştır. Bıldırcınlar, 6 muamele grubu ve her grubun 3 tekerrürü olacak şekilde, toplam 18 bölmeye (25 adet/yetiştirme kafesi) dağıtılmıştır. Gruplara; %0, 10, 20 PTK ve %0, 0.1 enzim karışımı içeren diyetler verilmiştir. Araştırma 35 gün sürdürülmüştür. Bıldırcınların canlı ağırlık (CA), canlı ağırlık artışı (CAA), yem tüketimi (YT) ve yemden yararlanma oranı (YYO) değerleri incelenmiştir. Bıldırcınların canlı ağırlık (CA)’larına PTK düzeylerinin etkisi görülmezken, enzim karışımı ilavesinin 21. gün CA üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P0.05). Bıldırcın diyetlerine farklı düzeylerde PTK ve enzim uygulaması çalışmasının ekonomik maliyet analizine göre; tane olarak pazarlandığında PTK ve enzim içermeyen diyet grubunda en yüksek kar görülürken, karkas ağırlığı üzerinden pazarlandığında ise PTK içermeyen ve enzim karışımı içeren diyet grubunda en yüksek kar elde edilmiştir. Bıldırcın diyetlerinde %10 PTK kullanımının en uygun düzey olduğu ve enzim karışımı ilavesinin besi performansını olumlu etkilediği ortaya konmuştur. Ancak karkas adet fiyatına göre; en yüksek kazanç PTK ve enzim karışımı içermeyen grupta, en düşük kazanç ise %10 PTK enzim karışımlı grupta görülmüştür. PTK fiyatlarının ucuz veya soya küspesi fiyatlarının yüksek olduğu dönemlerde, bıldırcın rasyonlarında PTK alternatif protein kaynağı olarak kullanılabileceği söylenebilir.

Depolanmış ürünlerde sorun olan fungal hastalık etmenleri, hasat sonrası ürünlerde kaliteyi sınırlandıran önemli faktörlerden biridir. Hasat sonrası kurutulmalık biberler mikotoksin üreten fungal patojenler tarafından çok sık enfekte olmaktadırlar. Aspergillus niger, Alternaria alternata ve Fusarium incarnatum, birçok bitkide hasat öncesi ve sonrası dönemlerde hastalıklara neden olan potansiyel mikotoksin üretebilen önemli fungal etmenlerdir. Brassica spp. tarafından üretilen ve geniş antimikrobiyal etkiye sahip olan isothiocyanate (ITC)’lar, glukozinolatların biyolojik olarak aktif bozulma ürünleri ile bağlantılı allelokimyasal bileşiklerdir. Bu çalışmada, farklı kimyasal yapıdaki isothiocyanate bileşiklerden methyl isothiocyanate (MITC), 2-propenyl (Allyl) isothiocyanate (AITC), benzyl isothiocyanate (BITC) ve ethyl isothiocyanate (EITC)’ın Aspergillus niger, Alternaria alternata ve Fusarium incarnatum izolatlarına karşı in vitro antifungal etkileri araştırılmıştır. Test edilen Fusarium incarnatum, Aspergillus niger ve Alternaria alternata’nın misel gelişimini tamamen engelleyen konsantrasyonları (MIC) baz alındığında en yüksek antifungal etkinlik MITC tarafından sırasıyla 0.06, 0.09 ve 0.09 μl petri-1 konsantrasyonlarında gösterilmiştir. En düşük antifungal aktivite ise A. niger ile F. incarnatum’a karşı EITC (0.15 ve 0.21 μl petri-1), A. alternata’ya karşı ise AITC ve BITC (0.21 μl petri-1) tarafından gösterilmiştir. Farklı yapıdaki ITC’ların MIC değerlerinde genelde fungisidal etkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, oldukça düşük konsantrasyonlarda antifungal etkinlik gösteren isothiocyanate’ların, depolanmış tarımsal ürünlerde bozulmalara neden fungal etmenlere karşı fumigant olarak olarak uygulanabilir potansiyele sahip olduğunu göstermiştir., Fungal disease agents, which are the problem in stored products, are one of the important factors limiting the quality of post-harvest products. Dried peppers are very often infected by fungal pathogens that produce mycotoxins. Aspergillus niger, Alternaria alternata and Fusarium incarnatum are important fungal agents that can produce potential mycotoxins that cause disease in many plants in the pre- and post-harvest periods. The isothiocyanates (ITCs), produced by Brassica spp. and having broad antimicrobial activity, are allelochemical compounds with antimicrobial activities associated with the biologically active degradation products of glucosinolates. In this study, the in vitro antifungal effects of different isothiocyanate compounds such as methyl isothiocyanate (MITC), 2-propenyl (Allyl) isothiocyanate (AITC), benzyl isothiocyanate (BITC) and ethyl isothiocyanate (EITC) were investigated against Aspergillus niger, Alternaria alternata and Fusarium incarnatum isolates. Based on the minimum inhibition concentrations (MIC) that completely inhibit mycelial growth, the highest antifungal activity was displayed by MITC against Fusarium incarnatum, Aspergillus niger and Alternaria alternata at 0.06, 0.09 and 0.09 μl petri-1 concentrations, respectively. The lowest antifungal activities were shown by EITC against A. niger and F. incarnatum at 0.15 and 0.21 μl petri-1, and by AITC and BITC against A. alternata at the concentration of 0.21 μl petri-1. In addition, It has been determined that ITCs compounds generally have fungicidal effects at MIC values. The results showed that isothiocyanates, which have antifungal activity at very low concentrations, have the potential to be applied as a fumigant against fungal agents that cause spoilage in stored agricultural products.

This study was carried out in 2012 in the Menemen Plain, where the soils of Ege University Faculty of Agriculture Menemen Research, Application and Production Farm are located, in order to determine the fertility status of these soils, which changed accompanied by the agricultural production strategies and geomorphological features, on the alluvial parent. Soil samples were taken from different layers and horizons by conducting profile analysis on 30 parcels with an average width of 69.2 decares on the farm. The pH values of the examined soil samples varied between 7.32 - 8.90, the average pH values were 7.97, and the soil reaction (pH) was considered to be mostly slightly alkaline. While the electrical conductivity of the soils ranged from 586.16 to 2860.0 µS cm-1 (average 590.21 µS cm-1), it was determined that approximately 90% of them were sandy textured. The total carbonate content of the soils varied between 4.46% and 15.65%, and they were in the lime-rich class with an average value of 8.57%. The organic matter (TOM) content of the soils varied between 0.05 - 2.97% and the average organic matter content was determined as 1.17%. In terms of TOM, it was determined that 60% of the soils were poor in organic matter. Total nitrogen values of the soils were determined between 0.012 - 0.130%, available phosphorus amount in the range of 0.15 - 8.06 mg kg-1, potassium 19.6 - 494.7 mg kg-1 calcium 1100.0-6534.0 mg kg-1 and magnesium 56.7-937.4 mg kg-1. The extractable sodium concentration of the soils was determined as 19.2-1746.0 mg kg-1, iron 1.27-34.62 mg kg-1, zinc 0.07-2.04 mg kg-1, manganese 0.50-16.24 mg kg-1 and copper 0.07-2.86 mg kg-1. It is thought that the results of the research can be a guide for plain soils with similar geological formations., Bu çalışma, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Menemen Araştırma, Uygulama ve Üretim Çiftliği arazisi topraklarının bulunduğu Menemen Ovası’nda, tarımsal üretim stratejilerinin ve jeomorfolojik özelliklerinin etkisinde değişen alüviyal ana özdeği üzerindeki toprakların verimlilik durumlarını belirlemek amacıyla 2012 yılında gerçekleştirilmiştir. Çiftlik arazisindeki ortalama 69,2 da genişliğindeki 30 parselde profil incelemesi yapılarak, ayrımlı tabaka ve horizonlardan toprak örnekleri alınmıştır. İncelenen toprak örneklerinde pH değerleri 7,32-8,90 arasında değişim gösterdiği, ortalama pH değerlerinin 7,97 olduğu ve toprak reaksiyonu (pH) dağılımları dikkate alındığında topraklarının çoğunlukla hafif alkalin karakterde olduğu görülmüştür. Toprakların elektrik iletkenlikleri 586,16-2860,0 µS cm-1 arasında değişirken (ortalama 590,21 µS cm-1), yaklaşık %90’lık bölümünün kum bünyeli olduğu belirlenmiştir. Toprakların toplam karbonat içerikleri %4,46-15,65 arasında değişmekte olup ortalama %8,57 değeri ile kireç bakımından zengin sınıfında yer almaktadır. Toprakların organik maddesi (TOM) içeriği %0,05-2,97 arasında değişim göstermiş ve ortalama organik madde içeriği %1,17 olarak belirlenmiştir. TOM açısından toprakların %60 gibi büyük bir bölümünün organik maddece fakir olduğu saptanmıştır. Toprakların toplam azot değerlerinin %0,012-0,130, alınabilir fosfor miktarının 0,15-8,06 mg kg-1, potasyumun 19,6-494,7 mg kg-1, kalsiyumun 1100,0-6534,0 mg kg-1 ve magnezyumun 56,7-937,4 mg kg-1 aralığında olduğu belirlenmiştir. Toprakların alınabilir sodyum konsantrasyonu 19,2-1746,0 mg kg-1, demir 1,27-34,62 mg kg-1, çinko 0,07-2,04 mg kg-1, mangan 0,50-16,24 mg kg-1 ve bakır 0,07-2,86 mg kg-1 olarak saptanmıştır. Araştırma sonuçlarının, benzer jeolojik formasyona sahip ova toprakları için bir rehber niteliğinde olacağı düşünülmektedir.

In this study, the bacterial flora in the digestive system of Sitona puncticollis Stephens, 1831 (Curculionidae: Entiminae) from the Curculionidae (Coleoptera) family, which has ecological and economic importance, was investigated. It is stated that this organism is a host in the alfalfa plant and causes significant damage with the increase in population. The samples were collected from the alfalfa fields around the town of Özbağ (Kırşehir) using the scraper sweeping technique. The samples were brought to the laboratory alive in sterile tubes and dissected, the digestive tracts were removed and bacterial isolation was made. Morphological, biochemical and physiological tests were applied to identify a single isolate as a result of bacteriological examination. As a result of the tests, it was determined that the isolate is gram positive, immobile, colonies on nutrient agar and blood agar are non-pigmented, its optimum growth temperature range is 15-370C and its salt tolerance is 10% NaCl. It has been emphasized that the data obtained will form an important infrastructure for biological control against pests., Bu çalışmada, ekolojik ve ekonomik önemi olan Curculionidae (Coleoptera) familyasından Sitona puncticollis Stephens, 1831 (Curculionidae: Entiminae) türünün sindirim sistemindeki bakteri florası incelenmiştir. Bu organizmanın yonca bitkisinde konukçu olduğu ve popülasyon artışıyla birlikte önemli zararlar verdiği ifade edilmektedir. Numuneler Özbağ kasabası (Kırşehir) civarında bulunan yonca tarlalarından atrapla süpürme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Örnekler steril tüpler içerisinde canlı olarak laboratuvara getirilmiş ve disekte edilerek sindirim kanalları çıkarılmış ve bakteri izolasyonu yapılmıştır. Bakteriyolojik inceleme neticesinde tek bir izolat elde edilmiş tanımlanması için morfolojik, biyokimyasal ve fizyolojik testler uygulanmıştır. Testler neticesinde, izolatın Gram pozitif, hareketsiz, nutrient agar ve kanlı agardaki kolonileri pigmentsiz, 15-370C sıcaklık aralığında optimum büyüme gösterdiği ve tuz toleransının %10 NaCl olduğu belirlenmiştir. Elde edilen verilerin zararlılara karşı yapılacak biyolojik mücadele konusunda önemli bir alt yapı oluşturacağı değerlendirilmektedir.

Flax (Linum usitatissimum L.) is an industrial plant that is used for multi-purposes in the world with its oil and fibers properties and have commercial importance. Flaxseed oil, besides being an alternative oil product, is an important additive in functional foods and animal feeds. In addition, it is rich in α-linolenic acid (ALA), lignans, proteins, dietary fibers and organic acids. Owing to its significant functions, the present study was designed to investigate the fatty acid and organic acid composition of flax cultivars (Karakız, Milas, Beyaz Gelin, Sarı-85, Konya Kahve, Clli1392, Clli1355) under alkaline stress conditions (≈pH:9,70). Accordingly, with respect to oil yield, highest yield was noted for Sarı-85 with a value of 2.28 g, whilts the lowest value (0.84 g) was recorded for Clli1392. Regarding oil components, in parallel to the yield, the highest percentage of α- linolenic acid was observed in Sarı-85 (60.51%) and the lowest value of the relevant compound was ascertained in Karakız (39.49%). In relation the profile of organic acid compounds; Clli 1355 were rich in succinic acid (46.705 ng/ul), lactic acid (35.238 ng/ul) and acetic acid (176.494 ng/ul), whilst Konya Kahve and Sarı-85 were found to be rich in propionic acid, 214.232 ng/ul and butyric acid, 32.895 ng/ul, respectively. In order to reduce the dimension, correlate and visualize the assayed parameters, the relevant data of the study was subjected to principal component analysis and heat-map clustering. The clear discrimination and scattering among the cultivars corresponding to the parameters were observed.

In rural areas, women are involved in labor-intensive production activities. Women are active in non-agricultural income-generating activities as they are busy with housework, childcare, animal husbandry activities, and agriculture, thus helping to increase the economic power of their families to contribute to the home economy and family welfare. It is known that women who play essential roles in agricultural activities in rural areas have a very important place in employment and income sources in terms of rural development. Today, women living in rural areas and using agricultural activities as a source of livelihood cannot find a reward for their labor, primarily due to the socio-cultural structure; they have a very low share of income and remain "unpaid family workers." The agricultural and non-agricultural activities carried out by women who try to increase the economic power of their families with their physical labor are directly related to the development of the place where they live, and the types of activities are determined according to the region they live in. In this study, it is aimed to evaluate the participation of female workforce in animal production activities in rural areas and the socio-economic factors affecting participation. In addition, the roles of women in decision-making and activity processes related to production and the activities that can be done to increase the contribution of women to agricultural production have been tried to be examined. The research material consists of survey data conducted with 186 women in three different villages in Aksaray countryside. The obtained data were analyzed using the SPSS 26.0 statistical package program. Demographic and general characteristics were determined in order to examine the female workforce profile of the women participating in the research. In addition, findings on agricultural activity assets, participation in agricultural activities and gender roles, resource allocation, balancing roles, and participation in decision-making processes are presented. In the evaluation of the data, descriptive statistics, frequency tables and graphical representations, and parametric and non-parametric statistical tests were used. As a result of the research, it is seen that there is a need for regional studies on vocational training and increasing the efficiency of women in agricultural production., Kırsal kesimde kadın, emeğin yoğun olduğu üretim faaliyetlerinde yer almaktadır. Kadınlar ev işleri, çocuk bakımı, hayvancılık faaliyetleri, tarla tarımı ile meşgul oldukları gibi tarım dışı gelir getirici faaliyetlerde de aktif olmakta böylece ev ekonomisi ve aile refahına katkı sağlamak amacıyla ailelerinin ekonomik gücünü arttırmaya yardımcı olmaktadırlar. Kırsal kesimde tarımsal faaliyetlerde önemli roller üstlenen kadınların kırsal kalkınma açısından istihdam ve gelir kaynakları içinde oldukça önemli bir yere sahip olduğu bilinmektedir. Günümüzde kırsal kesimde yaşayan ve tarımsal faaliyetleri geçim kaynağı olarak kullanan kadınlar, çoğunlukla sosyo-kültürel yapı nedeniyle emeklerine karşılık bulamamakta ve gelirden oldukça düşük oranlarda pay sahibi olmakta ve “ücretsiz aile işçisi’’ konumunda kalmaktadırlar. Bedeni emeği ile ailesinin ekonomik gücünü arttırmaya çalışan kadınların gerçekleştirdiği tarım ve tarım dışı faaliyetler, yaşadığı yerin gelişmişliği ile doğrudan ilişkilidir ve faaliyet türleri de yaşanılan bölgeye göre belirlenmektedir. Bu çalışmada, kırsal alanda kadın iş gücünün hayvansal üretim faaliyetlerine katılımı ve katılıma etki eden sosyo-ekonomik faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca, kadının üretimle ilgili karar alma ve faaliyet süreçlerindeki rolleri ve kadınların tarımsal üretime katkılarını artırmaya yönelik yapılabilecek faaliyet konuları incelenmeye çalışılmıştır. Araştırma materyali Aksaray kırsalında üç farklı köyde 186 kadınla yapılan anket verilerinden oluşmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 26.0 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan kadınlara ilişkin kadın işgücü profilinin incelenmesi amacıyla demografik ve genel özellikler tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra tarımsal faaliyet varlıkları, tarımsal faaliyetlere katılma durumları ile cinsiyet rolleri, kaynak tahsisi, rolleri dengeleme, karar alma süreçlerine katılım ölçeklerine ait bulgular sunulmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, frekans tabloları ile grafiksel gösterimlerden ile parametrik ve parametrik olmayan istatistik testlerden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda, mesleki eğitim ve kadının tarımsal üretimde etkinliğini artırma konularında bölgesel bazda yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğu görülmektedir.

It is known that species belonging to the subgenus Mus have common morphological characters and therefore their morphological differentiation is difficult. In this context, it was aimed to examine some skull characters as well as ZI, H+B/T values used as diagnostic criteria and the ventral edge of the parietal bone. While ZI values were found to vary between 0.24 and 0.52 in Mus domesticus, it was observed to vary between 0.49-1.33 in M. macedonicus. The H+B/T values were found to be between 0.74-1.1 in M. domesticus and between 0.81-1.77 in M. macedonicus. On the dorsal surface of the skull, it was observed that the frontal suture variations tended to be round shaped and the parietal suture variations tended to be v shaped. When the notch status of the upper incisors was examined, it was determined that the ratio of having non-notched and single-notched teeth was close to each other in both species. When the ventral edge of the parietal bone was examined, it was observed that while wavy and straight edges were found in close proportions in M. domesticus, straight edges were predominant in M. macedonicus. When the populations were evaluated according to geographical regions, no significant differences were observed between regions., Mus altcinsine ait türlerin ortak morfolojik karakterler taşıdıkları ve bu nedenle morfolojik olarak ayrımlarının zor olduğu bilinmektedir. Bu kapsamda teşhis kriteri olarak kullanılan ZI, H+B/T değerleri ve parietal kemiğin ventral durumunun yanında, bazı kafatası karakterlerinin incelenmesi amaçlandı. ZI değerlerinin Mus domesticus’ta 0,24-0,52 arasında değişkenlik gösterdiği tespit edilirken, Mus macedonicus’ta 0,49-1,33 arasında değiştiği gözlendi. H+B/T değerleri ise M. domesticus’ta 0,74-1,1 arasında, M. macedonicus’ta 0,81-1,77 arasında bulundu. Kafatasının dorsal yüzeyinde frontal sutur varyasyonlarının yuvarlak şekilli, parietal sutur varyasyonlarının v şeklinde olma eğiliminde olduğu görüldü. Üst kesici dişlerin çentik durumu incelendiğinde ise her iki türde de çentiksiz ve tek çentikli dişlere sahip olma oranının birbirine yakın olduğu tespit edildi. Parietal kemiğin ventral kenarının durumuna bakıldığında M. domesticus’ta dalgalı ve düz kenarlar birbirine yakın oranlarda bulunurken, M. macedonicus’ta düz kenarların ağırlıklı olduğu görüldü. Popülasyonlar coğrafi bölgelere göre değerlendirildiğinde ise bölgeler arası belirgin farklar gözlenmedi.

Bu çalışmanın amacı, Aydın kentinde sosyo-ekonomik yapısı farklı alanlarda parkların mevcut tasarımları ile park alanlarıyla ilgili kullanıcı isteklerinin değerlendirilmesi ve Aydın kenti örneğinde parkların planlanması, tasarlanlaması ve yönetimi ile ilgili önerilerin sunulmasıdır. Araştırma, verilerin elde edilmesi, analizi ve sentezini içeren peyzaj araştırma yöntemi ile yürütülmüştür. Genel olarak, sosyo-ekonomik veriler ve park alanlarının yapısal tasarımı, bitkisel tasarımı ve çocuk oyun alanları ile ilgili veriler değerlendirildiğinde, sosyo- ekonomik düzey olarak orta derecede yer alan Nevzat Biçer Parkı, yüksek sosyo-ekonomik yapıda olan mahalledeki park alanımdan (Avrupa Birliği Parkı), farklılık göstermiştir ve değerlendirmelerde yüksek puanlar almıştır. Yüksek ve orta derecede sosyo-ekonomik yapıya sahip mahallelerdeki park alanları düşük sosyo-ekonomik yapıda olan mahalledeki park alanından (Maksut Doğan Parkı) , yapısal ve bitkisel tasarımda ve çocuk oyun alanı tasarımı değerlendirmelerinde daa yüksek puanlar almışlardır. Yaşadıkları mahallede park alanlarını en yüksek oranla yetersiz bulan Maksut Doğan kullanıcılarıdır. Bu veriler ışığında, parkların bulundukları mahallerdeki sosyo-ekonomik yapsı, park alanı planlaması, tasarımı, uygulaması ve yönetim zinciri ile değerlendirilerek öneriler sunulmuştur.

Objective: In this study, it is aimed to score the walkability values of some boulevards and streets, which are used extensively in Ordu city, Altınordu district, Akyazı neighbourhood, based on the determined evaluation criteria. The secondary aim is to reveal the relationship between the obtained scores and environmental characteristics (accessibility, functionality, physical structure, safety, visual quality and attractiveness). Materials and Methods: General İbrahim Fırtına Boulevard, Şehit Ali Gaffar Okkan Street, Ahmet Cemal Mağden Street, Yavuz Sultan Selim Street, Akyazı Street, Ali Rıza Gürsoy Street and Atatürk Boulevard, which are heavily used in the Akyazı neighborhood of Ordu province, were chosen as the study area. In order to measure the walkability of the selected roads, evaluation criteria were created and a scoring table was prepared. In addition, in order to reveal the environmental relationship of walkability, connection, lighting and accessibility analyzes of the roads were made.Results: As a result of the field studies, different scores were achieved for each selected road. As a result of the evaluation, the part of the road that is close to the sea (General İbrahim Fırtına Boulevard) received 36 points, while the far part (General İbrahim Fırtına Boulevard 2) received 20 points. As a result of the evaluation, Atatürk Boulevard 26, Ali Rıza Gürsoy Street 12, Ahmet Cemal Mağden Street 27, Ali Gaffar Okkan Street 22, Akyazı Street 8, Yavuz Sultan Selim Street 23 points. It was revealed that connectivity, accessibility and lighting analyzes support this scoring.Conclusion: As a result, different walkability scores were obtained and the characteristics of walkable environments were revealed. The most important factors determining the obtained scores; It has been determined that there are elements of accessibility and physical structure. It has been concluded that the environmental factors evaluated within the concept of walkability are directly proportional to the use of pedestrians., Amaç: Bu çalışmada, Ordu kenti, Altınordu ilçesi, Akyazı Mahallesinde yoğun olarak kullanılan bazı bulvar ve caddelerin yürünebilirlik değerinin, belirlenen değerlendirme kriterleri üzerinden puanlandırılması amaçlanmıştır.Elde edilen puanların çevresel özellikler (erişilebilirlik, işlevsellik, fiziksel yapı, güvenlik, görsel kalite ve çekicilik) ile arasındaki ilişkisinin ortaya konulması ise ikincil amaçtır. Materyal ve Yöntem: Çalışma alanı olarak, Ordu ili, Akyazı mahallesinde yoğun kullanıma sahip olan Orgeneral İbrahim Fırtına Bulvarı, Şehit Ali Gaffar Okkan Caddesi, Ahmet Cemal Mağden Caddesi, Yavuz Sultan Selim Caddesi, Akyazı Caddesi, Ali Rıza Gürsoy Caddesi ve Atatürk Bulvarı seçilmiştir. Seçilen yolların yürünebilirliğini ölçmek amacı ile değerlendirme kriterleri oluşturulmuş ve puanlama tablosu hazırlanmıştır. Ayrıca yürünebilirliğin çevresel ilişkisini ortaya koymak amacı ile yollara ilişkin bağlantı, aydınlatma ve erişilebilirlik analizleri yapılmıştır. Araştırma Bulguları: Yapılan saha çalışmaları sonucunda seçilen her yol için farklı puanlar elde edilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda yolun denize yakın olan kısmı (Orgeneral İbrahim Fırtına Bulvarı) 36 puan alırken, denize 12 metre daha uzak olan yaya yolu (Orgeneral İbrahim Fırtına Bulvarı 2) 20 puan almıştır. Yapılan değerlendirme sonucunda, Atatürk Bulvarı 26, Ali Rıza Gürsoy Caddesi 12, Ahmet Cemal Mağden Caddesi 27, Ali Gaffar Okkan Caddesi 22, Akyazı Caddesi 8, Yavuz Sultan Selim Caddesi ise 23 puan almıştır. Bağlantı, erişilebilirlik ve aydınlatma analizlerinin bu puanlamayı desteklediği ortaya konulmuştur.Sonuç: Sonuç olarak farklı yürünebilirlik puanları elde edilmiş ve yürünebilir çevrelerin özellikleri ortaya konulmuştur. Elde edilen puanları belirleyen en önemli etkenlerin; erişilebilirlik ve fiziksel yapıya ait unsurlar olduğu saptanmıştır. Yürünebilirlik kavramı içerisinde değerlendirilen çevresel faktörlerin yaya kullanımı ile doğru orantılı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

In this study, the effects of plant extracts from Aronia melanocarpa, known as “super/miracle plant” on Galleria mellonella, which is known as the great wax moth and causes gall on the honeycombs in beehives and a decrease in yield, and Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, which causes wilt disease in tomatoes, were investigated. Aronia melanocarpa used in the study was obtained from Aronia Sante company, which produces it in Kırklareli region, in a diagnosed form. After the fruit, stem and leaves of the plant were dried in the oven, they were powdered with the help of a grinder and kept in distilled water in a shaker incubator for 24 hours. At the end of the period, the extracts filtered through filter paper and were stored at 4°C until used in the study. In the study, the leaf extract of the plant was applied on the late-stage larvae of G. mellonella. Applications were carried out by injecting the plant extract into the left of the last pair of legs of each larva with a microinjector. After 24 hours, the plant extract concentrations that killed 50% and 90% of the treated insects (LC50, LC90) were determined by probit analysis. Production of the fungal pathogen was carried out on conventionally used PDA (Potato Dextrose Agar). After adding the leaves, stems, fruit extracts and hydrosol obtained from the plant to the medium, the fungus was cultivated, and the % inhibition rates were determined on the third, fifth and seventh days. The results revealed that especially the leaf extract of the plant has a toxic effect on harmful insect and inhibiting effect on plant disease factor., Bu çalışmada “süper/mucize bitki” olarak bilinen Aronia melanocarpa kaynaklı bitki özütlerinin, büyük bal mumu güvesi olarak bilinen ve arı kovanlarında peteklerin üzerinde gal yaparak verimin düşmesine yol açan Galleria mellonella ile domateste solgunluk hastalığına yol açan Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışmada kullanılan A. melanocarpa Kırklareli bölgesinde üretimini yapan Aronia Sante firmasından teşhisi yapılmış halde temin edilmiştir. Bitkinin meyve, gövde ve yaprakları etüvde kurutulduktan sonra öğütücü yardımıyla toz haline getirilmiş ve distile su içerisinde 24 saat çalkalayıcı inkübatörde bekletilmiştir. Süre sonunda filtre kâğıdından süzülen özütler çalışmada kullanılıncaya kadar 4°C’de saklanmıştır. Çalışmada G. mellonella’nın son dönem larvaları üzerine bitkinin yaprak özütü uygulanmıştır. Uygulamalar her larvanın sol en son bacağına bitki özütünün mikroenjektör ile enjekte edilmesi ile gerçekleştirilmiştir. 24 saat sonunda, uygulama yapılan böceklerin %50’si ve %90’ını öldüren bitki özütü konsantrasyonları (LC50, LC90) Probit analizi ile belirlenmiştir. Fungal patojenin üretimi geleneksel olarak kullanılan PDA (Patates Dekstroz Agar) üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bitkiden elde edilen yaprak, gövde, meyve özütleri ve hydrosolün, belirlenen yüzdelerde besi yerine ilave edilmesinden sonra fungus ekimi yapılmış ve 3, 5 ve 7. günlerde % engelleme oranları tespit edilmiştir. Sonuçlar, bitkiye ait özellikle yaprak özütünün, zararlı böcek üzerine öldürücü, bitki hastalık etmeni üzerine engelleyici etki gösterdiğini ortaya koymaktadır.

Herd health and adaptability are of concern in animal production in the tropics because of the persistent exposure to multiple stresses of low quality and quantity feeds, heat stress, high disease, and parasite incidences, poor husbandry, and breeding practices; the combined effects of these factors is high livestock mortality. High health-related mortality has been frequently reported as the major impediment to livestock production and thus the aim of this article is to investigate the vital infectious diseases and non-infectious factors that account for the majority of deaths which is crucial in determining mortality control strategies. The study applies a descriptive, Kaplan-Meier method, and truncated regression analysis using an eight-year retrospective data spanning from 2014 to 2021 was applied for this analysis. The results indicate infectious diseases as the most important cause of Galla goat mortality. The mean monthly and annual mortality rates are higher and the pre-weaning mortality of Galla goat appeared to be one of the major constraints hampering the development of replacement stock. The risk factors considered for high mortality were the age and sex of the kids. Among the infectious diseases analyzed, bacterial, parasitic, and non-specific infectious diseases were identified as the important causes of Galla goat mortality, while the non-infectious conditions included malnutrition and thermal/cold shock. The analysis provided an improved insight into animal-health-related factors which once addressed could reduce mortality and hence optimize animal husbandry performance in Galla goat production systems. Interventions in Galla goat health and husbandry are recommended to control kids' mortality.

Alternaria brassicicola lahanagiller familyasına ait bitkilerde hastalığa neden olan en önemli patojenlerden birisidir. Bu etmene karşı kültürel önlemler, kimyasal ve biyolojik mücadele yöntemleri kullanılmaktadır. Bitki uçucu yağlarının bitkilerde hastalık oluşturan fungal etmenlere karşı etkileri üzerine çeşitli araştırmalar yapılmaktadır. Bu çalışma biberiye bitkisine ait uçucu yağın A. brassicicola etmenine karşı antifungal etkilerini belirlemek amacıyla in vitro koşullarda yürütülmüştür. Clevenger cihazında hidrodistilasyon yöntemi kullanılarak uçucu yağ elde edilmiştir. Uçucu yağın A. brassicicola etmenine karşı antifungal etkileri 10 µl/20ml PDA, 20 µl/20ml PDA, 40 µl/20ml PDA, 80 µl/20ml PDA, 160 µl/20ml PDA ve 320 µl/20ml PDA kosantrasyonlarda denenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre biberiye uçucu yağı 80 µl/20ml PDA ve üzerindeki dozlarda güçlü antifungal etki göstermiştir. Ancak koparılmış yaprak denemelerinde tüm dozlarda etki elde edilememiştir., Alternaria brassicicola is one of the most important pathogens that cause disease in plants belonging to the cabbage family. Cultural measures, chemical and biological control methods are used against this pathogen. Many studies have been conducted on the effects of plant essential oils against fungal pathogens that cause disease in plants. This study was carried out to determine the antifungal effects of rosemary essential oil against A. brassicicola in in vitro conditions. The essential oil was obtained by using the hydrodistillation method in the Clevenger apparatus. The antifungal effects of essential oil against A. brassicicola were tested at concentrations of 10 µl/20ml PDA, 20 µl/20ml PDA, 40 µl/20ml PDA, 80 µl/20ml PDA, 160 µl/20ml PDA and 320 µl/20ml PDA. According to the results, rosemary essential oil showed a strong antifungal effect at doses of 80 µl/20ml PDA and above. However, no effect was obtained at all doses in the detached leaf trials.

Cyclotricium origanifolium is a plant belonging to the Lamiaceae family and is a species that grows in the Western and Southern Anatolian regions of Turkey. In our study, the antimicrobial activities of silver nanoparticles (AgNP) were investigated through Cyclotricium origanifolium plant extract. Characterization processes of the obtained AgNPs, suitable spectral analysis methods; Uv-Vis was determined by FT-IR, SEM-EDX, XRD. According to the results of the analysis, it was determined that the AgNPs were spherical in shape and had an average diameter of 17.60 nm. The antimicrobial effect of AgNPs was determined by the minimum inhibition concentration (MIC) method. Gram positive as test microorganisms; Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis and gram negative; Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa bacteria, and Candida albicans fungal pathogen species were used. The suppression of microorganism growth was investigated by comparing the efficacy of standard antibiotics used in our study with AgNPs produced by the green synthesis method. It has been observed that the obtained AgNPs have a very strong effect on gram-positive B. subtilis and gram-negative E. coli bacteria, and are more effective against C. albicans than the normal antifungal drug. It was determined that the antimicrobial activity of AgNPs produced from C. origanifolium L. plants showed a stronger effect than standard antibiotics.

This study aimed to determine the energy use efficiency and greenhouse gas emission of wheat production in enterprises that had soil analysis or not. A survey was conducted with 60 producers who had soil analysis in three laboratories in Edirne province, which accepted the most sampling for soil analysis and gave fertilizer recommendations in 2015 and 40 producers who did not have soil analysis in the same region. Thus, a total of 100 producers were interviewed. Energy use efficiency, energy productivity, specific energy and net energy were 3.54, 0.20 kg MJ-1, 5.09 MJ kg-1 and 60191.34 MJ in the enterprises that had soil analysis, respectively. On the other hand, these values were 3.19, 0.17 kg MJ-1, 5.74 MJ kg-1, and 54508.49 MJ in the enterprises that did not have soil analysis. Greenhouse gas (GHG) ratios per kg were found as 0.66 and 0.72 for the wheat production in the enterprises that had and did not have soil analysis, respectively. In the enterprises that had soil analysis, the shares of the chemical fertilizers in energy use and total GHG emissions were lower than the other producer group. As a result of the analysis, it was determined that wheat production in the enterprises that had soil analysis was more efficient in terms of energy use and greenhouse gas emissions compared to enterprises that did not have analysis and these results revealed the importance of having soil analysis and applying fertilizer amounts according to soil analysis results., Bu çalışmada Edirne ilinde toprak analizi yaptıran ve yaptırmayan işletmelerde buğday üretiminin enerji kullanım etkinliği ve sera gazı emisyonunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Edirne ilinde toprak analizi için en fazla numune alımı kabul eden ve gübre tavsiyesi veren üç laboratuvarda 2015 yılında toprak analizi yaptıran 60 üretici ve aynı bölgede toprak analizi yaptırmayan 40 üretici ile anket çalışması yapılmış olup, toplamda 100 üretici ile görüşülmüştür. Toprak analizi yaptıran işletmelerde enerji kullanım etkinliği, enerji verimliliği, spesifik enerji ve net enerji sırasıyla 3,54, 0,20 kg MJ-1, 5,09 MJ kg-1 ve 60191.34 MJ, toprak analizi yaptırmayan işletmelerde ise sırasıyla 3,19, 0,17 kg MJ-1, 5,74 MJ kg-1 ve 54508.49 MJ olarak bulunmuştur. Toprak analizi yaptıran ve yaptırmayan işletmelerde buğday üretimi için kg başına sera gazı oranları sırasıyla 0,66 ve 0,72 olarak bulunmuştur. Toprak analizi yaptıran işletmelerde kimyasal gübrelerin enerji kullanımı ve toplam sera gazı emisyonlarındaki payları diğer üretici grubuna göre daha düşüktür. Yapılan analizler sonucunda, toprak analizi yaptıran işletmelerde buğday üretiminin enerji kullanımı ve sera gazı emisyonları bakımından analiz yaptırmayan işletmelere göre daha verimli olduğu belirlenmiş olup, bu sonuçlar toprak analizi yaptırmanın ve gübre miktarını toprak analiz sonuçlarına göre uygulamanın önemini ortaya çıkarmaktadır.

Bu çalışmada farklı inkübasyon sıcaklıkları, starter kültür inokülasyon oranı ve inkübasyon süreleri baz alınarak yoğurt üretimi modellenmiştir. Deneme yoğurtları iki tekerrürlü olarak üretilmiş ve 343 yoğurt örneğinin inkübasyon sonundaki pH değerleri belirlenmiştir. Elde edilen pH değerleri bulanık mantık modelleme sisteminde kullanılmıştır. Bulanık mantık modellemesi iki bölümde gerçekleştirilmiştir: birinci bölümde bulanık kurallar belirlenmiş ve üyelik fonksiyonu oluşturulmuş, ikinci bölümde berraklaştırma yapılmıştır. İnkübasyon sıcaklığı, kültür inokülasyon oranı ve inkübasyon süresi değerlerinin bulanıklaştırılması için üç ayrı bulanık küme (üçgen üyelik fonksiyonu) kullanılmıştır. Girdi parametrelerinin 7 üyelik fonksiyonu olduğu için 343 (7 x 7 x 7) satırlık kural oluşturulmuştur. Bulanık kurallar tablosu için Mamdani yöntemi kullanılmıştır. Berraklaştırma için oluşturulan üyelik fonksiyonlarının üç yamuk alanı kullanılmış ve ağırlıklı ortalama yöntemi kullanılarak üyelik fonksiyonu değerleri belirlenmiştir.Modelleme çalışmasında 343 örneğin inkübasyon sonundaki pH’ları değerlendirilmiş ve model çıktıları uzman kararları ile karşılaştırılmıştır. Model performansını değerlendirmek için Matlab (R2016b) yazılımı kullanılmış ve model genel performansı %90.27 olarak hesaplanmıştır. Gelecekte otomatik yoğurt üretim hatlarının tasarlanarak gıda sektörünün hizmetine sunulması düşünülmektedir., Yoghurt production was modeled in this study based on different incubation temperatures, inoculum ratio of starter culture and incubation times. Experimental yoghurts were produced in two replicates and incubation final pH values of 343 yoghurt samples were determined. Resultant pH values were used in fuzzy logic modeling system. Fuzzy logic modelling was conducted in two sections: fuzzy rules were set and membership function was generated in the first section and defuzzification was conducted in the second section. Three different fuzzy sets (triangle membership function) were used for fuzzification of incubation temperature, inoculum ratio of culture and incubation time values. Since there were 7 membership functions of input parameters, 343 (7 x 7 x 7) rows of rule were generated. Mamdani method was used to tabulate fuzzy rules. Three trapezoidal sections of membership functions generated for defuzzification were used and membership function values were determined with the use of weighted average method. Incubation final pH values of 343 samples were assessed in modeling study and model outputs were compared with the expert decisions. Matlab (R2016b) software was used to assess model performance and model general performance was calculated as 90.27%. Automated yoghurt production lines should be designed in the future and put into service of food industry for present model to be used in industrial scale

One of the requirements of being a social state is that the state takes measures to increase the economic levels of its citizens. In our country, especially according to the 45th article of the 1982 Constitution, providing resources for bees to collect honey in terms of beekeeping activities constitutes compliance with the expression “other inputs”. In addition, according to Article 170 of the Constitution titled “Protection of forest villagers”, taking measures for the development of wellfare the people of the villages located in and adjacent to the forest is among the duties of the state. Honey forest is the cultivation of plants that provide the pollen and nectar source that bees need in order to make honey, according to the principle of maximum efficiency. The vegetation period of each plant varies depending on the season. Honey flow in Erzincan which starts from the middle of June, lasts for about 1-1.5 months. The scarcity of flowering plants in June leads to a lower amount of honey. In order to increase honey yield, it is vital to popularize the Güvey Kandili (Koelreuteria spp.) tree which blooms during the honey flow period, and the Hungarian Acacia (Sophora japonica) tree which blooms in the first week of July and remains flowering until mid-August. As a result, honey forests cannot be established on a single type of tree. In order to make honey forests fully functional and to ensure the continuity of honey flow, honey forests should be established by diversifying from the necessary trees and forest plants., Sosyal devlet olmanın bir gereği devletin vatandaşlarının ekonomik durumlarını yükseltici tedbirleri almasıdır. Ülkemizde özellikle 1982 Anayasası’nın 45. maddesine göre arıcılık faaliyetleri açısından arıların bal toplayabileceği kaynakların sağlanması “diğer girdiler” ifadesine uygunluk teşkil etmektedir. Ayrıca Anayasa’nın “Orman Köylüsünün Korunması” başlıklı 170. maddesine göre orman içinde ve bitişiğinde yer alan köyler halkının kalkındırılmasına yönelik tedbirlerin alınması da devletin görevleri arasında yer almaktadır. Bal ormanı, arıların bal yapabilmeleri için ihtiyaç duydukları polen ve nektar kaynağını sağlayıcı bitkilerin azami verimlilik ilkesine göre yetiştirilmesidir. Her bitkinin vejetasyon süresi mevsime bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Erzincan’da Haziran ayının ortalarından itibaren başlayan bal akımı yaklaşık 1-1,5 ay sürmektedir. Haziran ayında çiçeklenen bitkilerin azlığı daha düşük miktarda bal elde edilmesine yol açmaktadır. Bal veriminin arttırılabilmesi açısından bal akımı döneminde çiçeklenen Güvey Kandili (Koelreuteria spp.) ve ilimizde Temmuz ayının ilk haftası çiçek açıp Ağustos ayının ortasına kadar çiçekli kalan Macar Akasyası (Sophora japonica) ağacının yaygınlaştırılması hayati önem taşımaktadır. Sonuç olarak bal ormanları tek bir tür ağaç üzerinden kurulamaz. Bal ormanlarını tam fonksiyonel hale getirebilmek ve bal akımının sürekliliği için, bal ormanları gerekli ağaçlardan ve orman altı bitkilerinden çeşitlendirilerek kurulmalıdır.

Marul tarımında verimin artırılmasına yönelik aşırı kimyasal gübre kullanımı ve monokültür tarım uygulamaları nedeni ile organik madde içerikleri bakımından zayıf olan topraklarda verim ve kalite kayıpları artmaktadır. Bu amaç ile kaybolan verim ve kalitenin artırılması için, çalışmada bitki gelişimini destekleyen rizobakteriler (Plant Growth Promoting Rhizobacteria-PGPR), artan dozlarda deniz yosunu ve % 25 oranında azaltılmış kimyasal gübre(önerilen doz-KG ) uygulamaları tarla koşullarında marul (Lactuca Sativa L.) yetiştiriciliğinde denenmiştir. Çalışmada hasattan sonra bitkilerde; baş boyu ve çapı, kök boğazı çapı, baş ağırlığı, yaprak sayısı, yaprak yaş ve kuru ağırlığı, suda çözünen kuru madde miktarı ve bitki besin elementi içerikleri ölçülmüştür. Bakteri, deniz yosunun ve 1/4 KG (önerilen doz)’nin birlikte uygulamaları sonucunda uygulamaların kontrol uygulamasına göre verimde artış sağladığı ve deniz yosunu dozu artışına bağlı olarak verimde artış olduğu saptanmıştır. Ancak yapılan ölçümler sonucunda PGPR+100 ml DY+1/4 KG uygulaması KG uygulamasından düşük değer almıştır. En yüksek değer alan PGPR+500 ml DY+1/4KG uygulamasının bitki baş boyu bakımından kontrol uygulamasına göre % 27. 6, bitki taç çapına % 14, bitki kök boğazı çapına 23. 2, baş ağırlığına % 312, kök uzunluğuna % 52, yaprak sayısına 24. 2, yaprak kuru ağırlığında % 16. 7 oranında göre artış sağlarken, KG uygulamasına göre bitki baş boyunda %14, baş çapında %7.4 baş ağırlığında % 19 oranında artış sağlamıştır. Marulun önemli kalite kriteri olan SÇKM değerleri incelendiğinde uygulamalar arasında istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Marul yapraklarında yapılan ölçümler sonucunda, uygulamalar bitki besin elementi alımında artış sağlamıştır. Özellikle yaprak N, P, K, Ca, Mg, Fe, Zn ve Mn içeriklerinde deniz yosununda doz artışına bağlı olarak artış yaptığı genelde saptanmıştır. Ancak uygulamaların Cu kapsamlarına etkisi önemsiz bulunmuştur. Sonuç olarak; % 25 azaltılmış kimyasal gübreleme(1/4KG) ile birlikte PGPR ve (DY) 300 ml, 400 m l ve 500 ml / da dozlarının marul yetiştiriciliğinde kullanımı, KG (önerilen doz) uygulamasına göre % 19 oranında verim artışı sağlamıştır.

Rekreasyonel alanlar; hızlı nüfus artışı, sanayileşme, kentleşme ve teknoloji alanındaki gelişmelerden dolayı sürekli genişlemiş ve doğal kaynaklar üzerindeki baskı da buna paralel olarak artmıştır. Özellikle geçtiğimiz ve yaşadığımız yüzyılda insanoğlunun doğal kaynakları aşırı ve plansız kullanmaya devam etmesi ile birlikte; ciddi çevre problemlerinin ortaya çıkması, canlı türlerinin yok olmaya başlaması, doğal dengenin değişmesi, başta insan olmak üzere birçok canlının yaşadığı ekosistemlerin bozulmaya başlaması, “milli park” kavramının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Turizm ve açık hava rekreasyon faaliyetlerine olan ilginin artmasıyla birlikte milli park alanlarına olan talep de artış göstermektedir. Bu araştırmada, Yozgat ilinde bulunan ve 1958 yılında ilk milli park olarak ilan edilen Yozgat Çamlığı Milli Parkı’nın rekreasyonel potansiyelinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada; meteorolojik verilerden yararlanılmış, Yöntem olarak, Yunanistan’ın Samos adasında Rekreasyon potansiyelinin saptanmasında ilk defa Kiemsted tarafından ortaya konan ve daha sonra Buchwald ve arkadaşlarının (1973) uyguladığı ve Gülez (1990) tarafından çeşitli değişikliklerle kullanılan “Açıkhava rekreasyon potansiyelinin saptanması” yöntemi uygulanmıştır. Elde edilen veriler ile alanın rekreasyonel potansiyeli belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, iklim faktörü ve alanın eğimi gibi özellikler yüksek puan almamıştır. Buna rağmen alanının rekreasyonel potansiyeli ‘Yüksek’ çıkmıştır. Sonuçlara göre alanın peyzaj değerinin yanı sıra beşeri özellikleri, kullanıcılara yönelik hizmetler yüksek puan almıştır.

Bitki büyümesini teşvik eden rizobakteriler (PGPR), indüklenmiş sistemik direnci (ISR) sağlayarak patojenik mikroorganizmaların saldırısını önleyebilir. Mevcut çalışmada, P. putida izolatı TR21/1, Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici (FORL) ile enfekte olmuş domates fidelerinin önemli ölçüde biyolojik kontrolünü sağlamıştır. Burada SA-yanıt veren genler PR-1, PR-4, PR-6 ve CH9 ISR'nin P. putida streyn TR21/1 tarafından indüklenmesi üzerine ifadeleri baskılanmış ve bakterili domates kökleri Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici ile enfekte edildiğinde bu genlerin ifadeleri indüklenmiştir. Bu sonuçlar, SAR'ın SA'ya yanıt veren genlerin birikimini içerdiğini ancak ISR'nin içermediğini göstermiştir. Benzer şekilde, ACO1, ACO3, ACO4 gibi ET tarafından düzenlenen genlerin ifadeleri, ISR gösteren domates köklerinde indüklenmemiş ve P. putida uygulaması, sadece ACO2 ekspresyonunu indüklemiştir. Buna karşılık, ISR gösteren bitkilerin FORL ile enfeksiyonu, ACO3, ACO2 ve ACO1 genlerinin ifadelerini güçlü bir şekilde indüklemesi FORL saldırısına yanıt olarak olası bir etilen sentezi ile ilgili ACO genlerinin transkripsiyonel düzenlemesini gösterir. Burada P. putida uygulaması köklerde ETR1 geninin ifadesini indüklemiş ve FORL ile inokülasyon bu genin ifadesinin indüksiyonunu daha da artırmıştır. Bu sonuçlar, ETR1'in etilen duyarlılığını azaltarak bitkilerin FORL'e karşı korunmasında rol oynadığını göstermiştir. FORL varlığında bakteri uygulanmış bitkilerde SA ve ET tarafından düzenlenen genlerin aktivasyonu, sadece SA'nın değil, diğer sinyallerin de direncin indüklenmesinde önemli bir rol oynayabileceği anlamına gelmektedir., Plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) may prevent attack from pathogenic microorganisms by eliciting induced systemic resistance (ISR). In the present work, Pseudomonas putida isolate TR21/1 showed significant biological control of tomato seedlings inoculated with Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici (FORL). Here, the SA-responsive genes PR-1, PR-4, PR-6 and CH9 were downregulated upon induction of ISR by P. putida strain TR21/1 and induced when bacterized tomato roots were inoculated with FORL. This indicates that SAR involves the accumulation of SA-responsive genes but ISR does not. Similarly, expression of ET-regulated genes such as ACO1, ACO3, ACO4 were not induced in ISR-expressing tomato roots and P. putida treatment induced only ACO2 expression suggesting that ACO2 expression is involved in ISR-expressing tomato seedlings. In contrast, the infection of ISR expressing plants by FORL strongly induced ACO3, ACO2, and ACO1 indicating the transcriptional regulation of ACO genes in response to FORL attack which may be related to possible ethylene synthesis in response to pathogen. Here P. putida treatment increased ETR1 gene expression in roots and this induction was upregulated in presence of FORL indicating that ETR1 plays a role in the protection of plants against FORL by reducing ethylene sensitivity. Activation of SA-and ET- regulated genes in bacterized plants in the presence of FORL implies that not only SA but other signals as well, may play an important role in inducing resistance.

This study aims to determine the effect of different cultivation techniques on onion plant growth and bulb yield in harsh continental climates and the short vegetation period. Three onion varieties with different dry skin colors were used as plant material. The techniques tried were: direct seed sowing, covering with non-woven fabric after sowing of seeds, planting seedlings, and covering with non-woven fabric after planting seedlings. The study was carried out in open field conditions in the Kayseri province where located in the central Anatolia region for two years. As a result of the study, it was determined that the interaction effects of the cultivar x cultivation technique had a statistically significant effect on all measured parameters. Although germination and emergence were observed in all varieties in both cultivation techniques, which started with direct seed sowing, plant development remained weak. The bulb formation was observed in only one variety in cultivation with seed sowing. In both techniques with seedlings, all varieties formed bulbs. Seedling planting + use of cover material had a positive effect on both yield and quality criteria for the bulbs. When all the results are evaluated together, it is understood that although the degree of effectiveness varies depending on the cultivars, seedling planting is a very effective technique for onions production in these climate conditions.

Toprağa uygulanan kimyasal gübrelerin ancak küçük bir kısmı bitkiler tarafından kullanılabilmektedir. Çünkü besin maddeleri toprakta alınamaz forma geçmektedir. Biyogübre uygulaması besin maddelerini bitkiler için alınabilir forma sokar. Bu uygulama hem bitki üretimi hem de çevre için yararlı olabilir. Bu çalışmanın amacı Antalya’nın yüksek ve düşük rakımlı iki bölgesinden bakteri izolasyonu yapmak ve izole edilen suşların büyüme hızlarını karşılaştırmak olmuştur. Yüksek rakımdan izole edilen suşların hem oda sıcaklığında (15-25 C) hem de 2 C’de düşük rakımdan izole edilen suşa göre daha hızlı ürediği görülmüştür. Bu da 2 C’de üreyebilen suşların düşük sıcaklıklarda da yüksek enzim aktivitesine sahip olabileceğini öne sürmektedir. Soğuğa dayanıklı biyogübre kullanımı ülkemizin soğuk bölgelerindeki zirai alanlarda bitki büyümesine pozitif etki gösterebilir. Bu tür soğuğa dayanıklı suşların izolasyonu ve biyogübre aktivitelerinin test edilmesi zirai uygulamalarımız için önem taşımaktadır., Only a portion of chemical fertilizers applied to soil can be used by plants, because nutrients can become insoluble in soil. Application of biofertilizers can make the nutrients bio-available for plants. This practice would be beneficial for both plant productivity and the environment. Aim of this study was to isolate and compare growth rates of bacterial strains isolated from low altitude and high altitude regions of Antalya. Our results showed that, bacterial strains isolated from high alitudes have higher growth rates at room temperature (15-25 C) and temperatures as low as 2 C, compared to strains isolated from low altitudes. This suggests that strains that can grow at 2 C also would have higher enzymatic activities at low temperatures which makes them better candidates for development of biofertilizers. Using cold adapted biofertilizer would have a positive effect on plant productivity in agricultural areas located in cold regions of Türkiye. Therefore, isolation of these organisms and testing of their biofertilizer potential is important for our agricultural applications.

Kalıtım derecesi, genetik ilerleme ve kütlü pamuk verimi için doğrudan etkilerin tahminlenmesi dolaylı seleksiyon kriterinin belirlenmesi için önem taşımaktadır. Bu amaçla yedi anaç ve bunlara ait F2 populasyonları ileri generasyonlara aktarılabilecek üstün populasyonların belirlenmesi yönünden değerlendirilmiştir. Kütlü pamuk verimi ve lif kalitesi yönünden Claudia x AGC-208, Claudia x AGC-85 ve MD x AGC-85 populasyonlarının üstün populasyonlar olduğu saptanmıştır. Koza sayısı ve lif inceliği yönünden yüksek kalıtım derecesi ve genetik ilerleme belirlenmiştir. Korelasyon ve path analizi sonucunda kütlü pamuk verimi için yürütülecek ıslah çalışmalarında koza sayısı, koza ağırlığı ve koza açma gün sayısının seleksiyon kriteri olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır., The estimation of heritability, genetic advance and direct effect of yield attributing components on seed cotton yield have been used to develop indirect selection criteria. For this purpose, seven parents and their F2 populations were evaluated for the identification of superior populations to be transferred to further generations. Claudia x AGC-208, Claudia x AGC-85 and MD x AGC-85 combinations were superior F2 populations for seed cotton yield and fiber quality. The highest heritability and genetic advance were recorded in boll number and fiber fineness. The results of correlation and path analysis indicated that boll number, days to first boll opening and boll weight could be used as selection criteria to improve seed cotton yield.

Bu çalışma 2013-2015 yıllarında, Ege Bölgesi’nde Çanakkale, Denizli, İzmir ve Manisa illerinde bağlarda fitoplazma hastalık etmenleri Candidatus Phytoplasma vitis (Flavescence doree (FD)) ve Candidatus Phytoplasma solani (Bois noir (BN)) moleküler yöntemlerle belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma alanını kapsayan 4 ilin, 13 ilçesindeki 119 bağda Eylül-Kasım aylarında tesadüfi örnekleme yöntemine göre sürveyler gerçekleştirilmiştir. Survey alanında gelişme geriliği, yapraklarda renk değişikliği, kızarma, sararma, içe ve aşağı doğru yaprak kıvrılması, düzensiz olgunlaşma belirtileri gösteren toplam 194 asmanın yıllık sürgünlerinden yaprak ve sürgün örnekleri alınmıştır. Hastalık etmenlerinin tanılanması moleküler yöntemler kullanılarak yapılmıştır. Multiplex nested PCR yöntemiyle yapılan tanılamada 22 adet örnek FD’nin yer aldığı 16 Sr V grubu, 14 örnek ise BN’nin bulunduğu 16 Sr XII grubu için pozitif reaksiyon vermiştir. Yapılan çift yönlü DNA sekans analizinden elde edilen verilerin NCBI-BLAST analizine göre 16 Sr V grubuna ait olduğu belirlenen 22 adet izolat gen bankasında kayıtlı Candidatus Phytoplasma vitis izolatları ile % 97’nin altında benzerlik gösterdiğinden tür düzeyinde bu etmenin varlığı doğrulanmamıştır. Öte yandan, 16 Sr XII grubunda yer alan 14 adet izolatın 2 adedi gen bankasında kayıtlı Candidatus Phytoplasma solani (BN) izolatları (Acc. No. JQ977744.1) ile % 99 benzerlikte saptanmış ve bu izolatlar Candidatus Phytoplasma solani olarak tanımlanmıştır. Söz konusu 2 izolat Denizli ili Bekilli ilçesinden alınan örneklerdir. Vektör böceklerin saptanabilmesi amacıyla, hastalık etmenlerinin tespit edildiği bitkilerde görülen Hemiptera takımına ait böcekler toplanmıştır. Teşhis sonucunda çalışmada elde edilen türlerin fitoplazma hastalığının vektörü olduğu bilinen türlerden farklı olduğu belirlenmiştir. Ege Bölgesi bağ alanlarında BN saptanmasına rağmen yayılmasında etkili olan vektör böceklerin bu alanlarda bulunmadığı ortaya koyulmuştur., This study was conducted to use molecular methods to determine the phytoplasmas Candidatus Phytoplasma vitis (Flavescence doree (FD)) and Candidatus Phytoplasma solani (Bois noir (BN)) in vineyards of Çanakkale, Denizli, İzmir and Manisa provinces in the Aegean Region between 2013-2015. In these locations, surveys with random sampling were carried out between September and November. In the areas surveyed, vine stocks exhibiting typical symptoms such as: irregularly or stunted developing vines, colour change and downward curling of leaves, turning red, turning pale, etc. were sampled and leaf and sucker samples were taken from yearly suckers. Totally 119 vineyards were surveyed in 13 districts of Denizli, Manisa, İzmir and Çanakkale and samples were collected from 194 vines. Molecular techniques were used to identify phytoplasma and its presence. In the multiplex nested PCR tests 22 samples gave positive reactions for 16 Sr V group including FD, however 14 samples gave positive reactions for 16 Sr XII group in which BN is involved. The presence of the FD was not confirmed because NCBI-BLAST analysis of the double-stranded DNA sequencing data of 22 strains belonging to 16 Sr V group showed 97% similarity with Candidatus Phytoplasma vitis strains found in GenBank. On the other hand, 2 out of 14 strains from 16 Sr XII group indicated 99% similarity with Candidatus Phytoplasma solani (BN) strain (Acc. No. JQ977744.1) in GenBank and these strains were identified as Candidatus Phytoplasma solani. These two isolate samples were taken from Bekilli District, Denizli Province. Insects belonging to Hemiptera Order were collected from infected grapevines in order to detect the presence of vector species. As a result of morphological identification, it was revealed that collected specimen are different from species known as vectors of BN. Despite the presence of BN in the Aegean Region, vector insects that spread the disease have not been found.

Bu çalışma ile Aydın ekolojik koşullarında bazı mısır çeşitlerinin farklı sulama düzeylerinde tane verimi, verim öğeleri ve kalite özelliklerine ait performansların belirlenmesi amacıyla 2021 yılında yürütülmüştür. Deneme materyali olarak 5 adet hibrit mısır çeşidi kullanılmıştır (M14G44, P2085, DKC6980, TORRO ve SYFUERZA çeşitleri). Denemede çeşitlere tam sulama ve kısıtlı sulama dozları (sırasıyla tarla kapasitesinin %100’ü ve %60’ı) uygulanmıştır. İncelenen özelliklere bakıldığında koçan uç boşluğu 34.34 mm - 14.04 mm, koçanda tane sayısı 711 adet - 389 adet, koçan çapı 54.33 mm - 42.58 mm, bin tane ağırlığı 367.6 g - 249.6 g, tane verimi 1857 kg da-1 - 757.3 kg da-1, tanede ham kül oranı %2.148 - %1.266, tanede ham yağ oranı %4.183 - %2.13, tanede ham lif oranı %2.450 - %1.945, tanede ham protein oranı %7.93 - %11.62, tanede ham nişasta oranı %64.63 - %57.42 arasında değiştiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre tam su dozunun verim ve verim öğelerinde önemli etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Öncelikle çeşitlerin mevcut ekolojik koşullarda (%100 su) yüksek verim potansiyeline sahip oldukları bulunmuştur. Buna ek olarak, ekonomik üretim için sulama düzeyinin tarla kapasitesinin %60’nın üzerinde olması gerektiği bulunmuştur. Tek yıllık veriler ışığında tane verimi bakımından SYFUERZA çeşidinin kısıntılı sulamayı tolere etme konusunda ümitvari, P2085 çeşidinin ise kısıntılı sulamaya karşı daha hassas olduğu söylenebilir., The study was aimed to determine yield and quality components of corn hybrids under water deficiency in Aydın ecological condition in 2021. Five corn hybrids (M14G44, P2085, DKC6980, TORRO and SYFUERZA) were grown under full and deficit irrigation (100% and 60% field capacity respectively) levels. According to findings obtained unfilled cob height ranged between 14.0 mm and 34.3 mm, number of seeds per ear ranged between 389 and 711, ear diameter changed from 42.6 to 54.3 mm, thousand seed weight ranged between 249.6 and 367.6 g, grain yield ranged between 7573 and 18570 kg ha-1. In terms of quality characteristics, crude ash ratio was observed between 1.27% and 2.15%, crude oil ratio was between 2.13% and 4.18%, crude fiber ratio was between 1.95% and 2.45%, crude protein ratio was between 7.93% and 11.62% and crude starch ratio was between 57.42% and 64.63%. The results showed that full irrigation level has statistically significant effect on yield and yield components with increasing levels. It was found that all cultivars have generally high yield potential under the current ecological conditions (100% water). In addition, the irrigation level should be above 60% of the field capacity for economic production. Considering one year results and in terms of grain yield, it can be said that SYFUERZA variety is promising in tolerating limited irrigation, while P2085 variety is more sensitive.

Although canola (Brassica napus L.) plants are mainly self-pollinating, the cross pollination by insect increases yield. The study was carried out at Aegean Agricultural Research Institute (AARI), Menemen/Izmir in 2016/2017 growing season. The experimental design was a Randomized Complete Block with three replications. The treatments consisted of caged with honeybee, caged with bombus, caged without bees and open pollination. 96% of the collected insects from open pollination plots were honeybees. It was determined that flowering period significantly shortened (5.8 days) in plots with bee compared with caged without bee, while seed number per pod (4.6), thousand seed weight (0.25 g), seed yield (1398 kg ha-1), oil yield (776 kg ha-1) and oil rate (1.24%) increased. Also, the contents of erucic acid and glucosinolate level resulted in an increase by pollinator visit. It was concluded that pollination by insect affected yield, yield components and composition of fatty acid in canola. The results of this preliminary study should be supported by the research findings from multi locations and years.

Türkiye’nin sahip olduğu zengin bitkisel biyoçeşitlilik ve genetik kaynaklar ekonomik, sosyal ve kültürel değerleri nedeniyle stratejik bir öneme sahiptir. Özellikle, endemik ve nadir bitkiler ülkemizin bitkisel genetik kaynak zenginliklerinin başında gelmektedir. Salvia L. cinsi dünya genelinde yaklaşık olarak 1000’e yakın türle temsil edilmektedir. Türkiye ise, Salvia tür çeşitliliği bakımından oldukça zengin olup, ülkemizde 106 takson doğal yayılış gösterirken 58 taksonu endemiktir. Hatay ili endemik ve nadir bitki biyoçeşitliliği açısından çok zengin ve özel bir bölgedir. Hatay ilinde de Salvia L. cinsine ait 25 taksonun yayılış gösterdiği bilinmektedir. Bu zenginliğin ulusal ve uluslararası düzeyde bilinmesi, korunması ve gelecek nesillere aktarılması son derece önemlidir. Bu çalışma, Hatay ilinde yayılış gösteren nadir ve endemik Salvia L. türlerinin bilinmesi, yayılışlarının tespiti, habitat özellikleri, arazideki güncel durumları ve türler üzerindeki olumsuz etkilerin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. 2010-2015 yılları arasında Hatay ilinin tamamında yapılan arazi çalışmaları sonucunda Salvia L. cinsine ait 6 takson değerlendirilmiştir. Bunlar: Salvia aramiensis Rech.f., Salvia cassia Samuelss. ex Rech.f., Salvia sericeotomentosa Rech. Fil. var. hatayica Celep & Doğan, Salvia sericeotomentosa Rech. Fil. var. sericeotomentosa, Salvia tigrina Hedge & Hub.-Mor., Salvia viscosa Jacq. türleridir. Belirlenen bu taksonlardan 3'ü endemik, 3'ü nadir türlerdir. IUCN Kırmızı Liste Kriterleri'ne göre tüm taksonlar ulusal ve bölgesel ölçekte tehlike altındadırlar. Endemik olan 3 takson küresel ölçekte tehlike altındadır. Hatay’da yayılış gösteren başta endemik ve nadir bitkiler olmak üzere tüm bitkiler çeşitli biyotik ve abiyotik faktörlerin baskısı altında olup, neslini devam ettirebilme konusunda zorluklarla karşılaşmaktadır. Yaşam alanlarının tarım arazisine dönüştürülmesi, madencilik faaliyetleri, aşırı hayvan otlatması gibi olumsuz etkiler bu türler üzerinde ciddi risk oluşturmaktadır. Bu bakımından endemik ve nadir bitkilerimizi iyi tanımak ve yok olma tehlikesine karşı koruma tedbirleri almak nesillerinin devamı için çok önemlidir.

Bu çalışmada, ateş yanıklığı hastalığına dayanıklı ve çeşit olarak tescil edilebilme potansiyeli bulunan bazı F1 armut genotiplerinin, fenolojik ve fiziko-kimyasal özellikleri değerlendirilmiştir. Fiziksel özelliklerden meyve eni 44,58-64,03 mm, meyve boyu 52,73-84,11 mm, şekil indeksi 1,04-1,50, meyve ağırlığı 57,27-166,10 g ve meyve eti sertliğinin 1,76-5,47 kg cm-2 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Suda çözünebilir kuru madde (SÇKM), pH, titre edilebilir asit miktarı (TEA) ve C vitamini miktarı sırasıyla %10,23-17,37, 3,87 - 4,69, 0,15 - 0,56 g 100 ml-1 ve 1,67-3,17 mg 100 mL-1 aralıklarında değişim göstermiştir. Meyve iriliği bakımından 2-13-1 nolu genotipi ön plana çıkarken, fiziko-kimyasal özelliklerde ise 1-12-3 nolu genotipinden daha iyi sonuçlar elde edilmiştir. Önemli bir kriter olan üst kabuk renginde ise 2-15-75 nolu genotipi umut verici bulunmuştur. Melez genotipler, tescil ettirilerek, ülke tarımına üretim materyali olarak katkı sağlayabileceği gibi, genetik materyal olarak da değer taşımaktadır.

Bu çalışmanın amacı, yerli ve yabancı ticari anason (Pimpinella anisum L.) genotiplerinde uçucu yağın içeriğini ve bileşimini belirlemektir. Çalışmada 122 adet yerli, 11 adet yabancı kaynaklı olmak üzere toplam 133 adet anason materyali kullanılmıştır. Anason meyvelerinde yapılan kimyasal analizler sonucunda uçucu yağ içeriği %1,74 ile %7,69 arasında değişim göstermiştir. Uçucu yağın ana bileşeni olan trans-anethol oranı ise %84,61 ile %97,53 değerleri arasında bulunmuştur. Uçucu yağdaki diğer bileşenler olan pseudo-2-eugenyl-2-methyl butyrate %0,71 ile %12,43 arasında, p-allylanisole %0,14 ile %2,08 arasında, methyl eugenol ise %0,14 ile %0,50 arasında değişim göstermiştir. Yapılan çalışma sonucunda, yerli ve yabancı anason genotiplerinde kalite özellikleri bakımından oldukça önemli bir varyasyon meydana geldiği görülmüştür.

Ayçiçeği (Helianthus annuus L.) dünyada ve ülkemizde tohumlarından elde edilen bitkisel yağı için üretilmektedir. Yüksek yağ oranı (% 45-50) ve kalitesiyle dünyada ve ülkemizde ekonomik olarak önemli bir yağ bitkisidir. Orjini Kuzey Amerika olan ayçiçeği, yerel çeşit olarak da Türkiye’de geniş çeşitliliğe sahiptir. Türkiye’nin farklı ekolojik bölgelerinde yağlık ve çerezlik olarak farklı yerel çeşitler yetiştirilmektedir. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü (ETAE) bünyesinde bulunan Ulusal Gen Bankası (Menemen-İzmir)’nda uzun süreli olarak muhafaza edilen ayçiçeği genetik kaynakları bu projenin materyalini oluşturmuştur. Projede; UPOV ve IBPGRI tanımlama listelerinde belirlenen karakterler üzerinden morfolojik, fenolojik ve teknolojik olarak toplam 43 karakter açısından gözlem ve ölçümler alınmıştır. Augmented Deneme Deseninde elde edilen veriler Ana Bileşen Analizi (ABA) ve Kümeleme Analizi (KÜME) ile değerlendirmiştir. Kantitatif karakterlerden olan % 50 çiçeklenme gün sayısı, fizyolojik olum gün sayısı, bitki boyu (cm), gövde alt çapı (mm), gövde üst çapı (mm), yaprak eni (cm), yaprak boyu (cm), tabla çapı (cm), tane eni (mm), tane boyu (mm), tek bitki verimi (g/tabla), yağ oranı (%) ve 1000 tane ağırlığı (g) bakımından örneklerde büyük oranda varyasyonlar tespit edilmiştir. Kalitatif karakterler bakımından; tane şekli, tabla şekli, üniformite, bitki gelişimi ve bitki dallanması karakterlerinde yüksek varyasyon görülmüştür. Sonuç olarak; yağlık ayçiçeği olarak şekillenen ıslahçı hedefleri doğrultusunda değerlendirilen bu karakterlere göre yapılan tanımlamaların, ileride yapılacak ıslah çalışmalarında hedefe uygun materyal seçimi noktasında ıslahçılara büyük kolaylık sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca üretim ve yenileme kapsamında çoğaltılan gen kaynağı materyalinin Ulusal Gen Bankası’nda uzun süreli olarak muhafaza edilecek olması da çalışmadan elde edilen bir diğer sonuçtur.

The use of biomass to produce biofuels can lead to both direct and indirect Land Use Change (LUC). While the causes underlying LUCs are complex their quantification is a scientific challenge that hinders decision-making. Here we demonstrate the application of participatory modelling in combination with System Dynamics techniques to the analysis of the land-change dynamics associated with biofuel supply chains. The ambition is to provide decision-makers with useful and credible knowledge of direct and indirect LUCs. We illustrate the application of the approach by applying it to a real‐world project for the production of advanced biofuels in Sardinia (Italy). The results show that the land use displacements vary in intensity and persistence depending on the crop management regime applied and the future development of the market of sheep cheese. The results were considered credible by actors with direct knowledge of the ‘real’ system and useful by decision makers .

Monitoring water quality is one of the high priorities for the protection of water resources. Many different approaches are used to analyse and interpret the variables that determine the variance of water quality observed in various sources. Statistical methods, especially multivariate statistical techniques, constitute an important part of these approaches. In this study, ten water quality parameters, which were measured for twelve months from seven stations determined on Filyos River, were evaluated by carrying out principal component analysis (PCA) and cluster analysis (CA) from multivariate statistical methods. In addition, dominant quality parameters designating the quality of the water source were determined. According to PCA results, 4 principal components contained the key variables and accounted for 69.49% of total variance of surface water quality from Filyos River. Dominant water quality parameters were observed to be temperature, EC, DO and pH. While the study revealed that the river is exposed to agricultural pollution alongside with the water quality character generated by the climatic conditions, it also suggested that multivariate statistical methods are useful tools in evaluating complex data sets such as water quality data, and monitoring the quality of water resources.

Sürdürülebilirlik anlayışına dayanan kırsal turizm konusunda yerel halkın tutumu, ilgi, bilgi ve beklentisinin araştırıldığı bu çalışma; Ankara İli Ayaş İlçesi’nde yürütülmüştür. Çalışma, “Yerel halkın kırsal turizm ve sürdürülebilir çevre konusunda farkındalık düzeyi nedir?”, “Yerel halk, kırsal turizm faaliyetlerine katkı sunmak ister mi?”, “Yerel halkın kırsal turizm konusunda çekince/beklentileri nelerdir” soruları üzerine kurulmuştur. Yerel halkın Ayaş’ı ne kadar tanıdığı, sürdürülebilir çevre/kırsal turizm konusundaki bilgi, algı ve beklentileri ile yapabilecekleri etkinlikler sorgulanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden sözlü görüşme ve arazi gözlemi; nicel araştırma yöntemlerinden ise anket yöntemi uygulanmış ve istatistiki değerlendirme yapılmıştır. Çalışma sonucunda; yöre halkının sürdürülebilir turizm konusunda farkındalıklarının yüksek olduğu ancak, sürdürülebilir çevre konusundaki farkındalık düzeyinin beklenenin altında olduğu görülmüştür. Yöre halkının kırsal turizmi bir kalkınma fırsatı olarak gördüğü ve kırsal turizm faaliyetlerine katılma konusunda istekli oldukları tespit edilmiştir. Sadece konaklama konusunda çekinceler görülmüştür. Elde edilen sonuçlar; yöre halkına kırsal turizm ile ilgili eğitim-bilgilendirme desteğinin sağlanması ve Ayaş’ta gerekli altyapının oluşturulması durumunda kırsal turizmin, kalkınmada etkili olabilecek potansiyelinin bulunduğunu göstermektedir. Çalışmanın kırsal turizm ve kırsal peyzaj planlama konusunda yapılacak araştırmalara ve yerel kalkınma çalışmalarına katkı sunması beklenmektedir., This study which investigates the attitude, interest, knowledge and expectation of the local people about of rural tourism that is based on the sustainability mentality was carried out in Ayaş where is district of Ankara Province. The study is based on the questions such as "What is the level of awareness of local people about rural tourism and sustainable environment?", "Do local people want to contribute to rural tourism activities?", "What are the reservations/expectations of the local people about rural tourism?”. In study; how much the local people know Ayaş, their knowledge, perception and expectations about sustainable environment/rural tourism and the activities they can do have been questioned. Oral interview and field observation, which are qualitative research methods; among the quantitative research methods, the survey was applied and statistical evaluation was made. In the results of study; It has been observed that the local people have high awareness of sustainable tourism, but the level of awareness of sustainable environment is below expected. It has been determined that the local people see rural tourism as an opportunity for development and are willing to participate in rural tourism activities. Only the reservations about accommodation were seen. Obtained results shows that rural tourism has the potential to be effective in development if the education-information support is provided to the local people about rural tourism and the necessary infrastructure is established in Ayaş. The study is expected to contribute to researches and local development studies on rural tourism and rural landscape planning and local development studies.

Bu çalışma, erken ve geç ekim zamanlarında (sonbahar yağışları öncesi ve sonrası), buğday sonrası ekilen kırmızı mercimek bitkisinin ekiminde uygulanan azaltılmış toprak işleme, doğrudan ekim ve geleneksel toprak işlemede kullanılan farklı ilaçlama yöntemlerinin yabancı ot gelişimi ve ilaç kullanım etkinliğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Diyarbakır ilinde, 2010-2013 yılları arasında, 3 yetiştirme sezonu süresince, tesadüf bloklarında şerit parseller deneme desenine göre yürütülmüştür. Erken ve geç ekim zamanları için ayrı ayrı iki deneme kurulmuştur. Deneme, toprak işleme yöntemlerinin ilk uygulama yılındaki etkisini görmek amacıyla çakılı olmayıp, her yıl farklı bir buğday anızı üzerinde kurulmuştur. Araştırmada verim, yabancı ot yaş ağırlığı, yabancı ot kuru ağırlığı ve ilaç kullanım etkinliği parametreleri incelenmiştir. Çalışma sonucunda, buğday hasadı sonrası yetiştirilen kırmızı mercimek üretiminde, doğrudan ekimde ilk yıl yabancı ot yoğunluğu nedeniyle verim kayıpları yaşandığı, geç ekimde yabancı ot gelişiminin erken ekime göre oldukça düşük olduğu görülmüştür. Erken ekim zamanında en yüksek verim yabancı otların elle toplandığı yöntemden, geç ekim zamanında ise çıkış öncesi + çıkış sonrası ilaçlama ile yalnızca çıkış sonrası ilaçlama yöntemlerinden elde edilmiştir. Erken ekimde geleneksel, geç ekimde geleneksel ve azaltılmış toprak işleme uygulamalarından daha yüksek verim alınmıştır. Sonbahar yağışları sonrası yani geç ekimin yabancı ot yoğunluğunu azaltmada etkili olduğu ve tercih edilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Ayrıca geç ekimde azaltılmış toprak işleme yönteminin oldukça başarılı bir şekilde uygulanabileceği görülmüştür., The aim of this study was to determine the effect of weed growth and using different spraying methods on reduced soil tillage, no-tillage and conventional soil tillage in early and late sowing periods (before and after autumn rains) in red lentil sowing after wheat. The study was carried out in the randomized block strip-plot / split-block design during the 3 growing seasons between 2010 and 2013 years in Diyarbakır. Two trials were established separately for early and late sowing times. The experiment was established on a different stubble of wheat each year in order to observe the effect of soil tillage methods in the first year of application. In research, crop yield, weed wet weight, weed dry weight and spraying efficiency parameters were examined. As a result of the study, it was observed that yield losses of red lentil cultivation after wheat harvest due to weed density in direct sowing in the first year. Weed density in late sowing was found to be very low compared to early sowing. The highest yield in early sowing time was obtained from the method which weeds were collected by hand, and at late sowing time spraying before emergence+ spraying after emergence and spraying after emergence methods. Higher yields were obtained from conventional soil tillage in early sowing time; conventional soil tillage and reduced soil tillage in late sowing. After autumn rains, it is determined that late sowing is effective in reducing weed density and should be preferred. In addition, it has been seen that reduced tillage method can be applied successfully in late sowing.

The aim of this work was to compare 'Nero' and 'Viking' aronia cultivars and to determine the optimum harvest dates of each cultivar for various utilizations. For this purpose, we characterized the changes in both aronia cultivars' physicochemical components over their harvest period and identified the correlations between them. Mean berry weight, dry matter, soluble solid content, antioxidant activity, and anthocyanin content of berries of both cultivars increased until the second and third weeks of September. They then began decreasing gradually, whereas total phenol content and condensed tannins kept increasing until 27 October. It was observed that berries of 'Nero' ripened 15 days earlier than those of 'Viking'. As a result, anthocyanin content of 'Nero' peaked earlier (25 August) than that of 'Viking'. The highest correlation (r = 0.75, P < 0.01) was found between anthocyanin and firmness; antioxidant activity was slightly correlated with total phenol content (r = 0.57, P < 0.01) and total anthocyanin (r = 0.49, P < 0.05). In terms of yield, the optimum harvest time for both cultivars was found to be the second week of September. Taking also into account the anthocyanin content, antioxidant capacity, and total phenol, the optimum harvest time was determined to be during the second and third weeks of September. On the other hand, the optimum harvest time for dry consumption was found to be during the first and second weeks of October. Türkiye Cumhuriyeti Tarım Ve Orman Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü (BBAD/I7/A08/P10/01)

Tüm dünyada hızla artan insan nüfusu ve taleplerin karşılanmasına yönelik olarak artan kentleşme, endüstriyelleşme gibi süreçler, doğal kaynaklar üzerindeki baskıyı arttırarak, aşırı kullanım ve tahribe neden olmaktadır. Doğal kaynaklar üzerindeki baskılar ise ekosistemleri ve ekosistemlerden sağlanan servisleri etkilemektedir. Bu kapsamda, bu çalışma ile göçlerle hızlı ve plansız biçimde kentleşen Aydın ili Efeler merkez ilçesinde potansiyel ekosistem servisleri haritalanarak 1990-2017 yılları arasında meydana gelen değişimler analiz edilmiştir. Çalışmada 1990 ve 2018 yıllarına ait CORINE alan kullanım/arazi örtüsü (AKAÖ) haritaları ile 1990 ve 2017 yıllarına ait Landsat TM ve Landsat 8 uydu görüntüleri kullanılmıştır. Her bir tarih için küresel iklim düzenlenmesi (karbon depolama) ve mikro-klimanın düzenlenmesi (arazi yüzey sıcaklığı-AYS) ve ekolojik bütünlük ekosistem servisleri haritalanmıştır. Çoklu ekosistem servislerinin analizinde kullanılan ekosistem servisleri indeksi ile 1990-2017 yılları arasında meydana gelen mekansal-zamansal değişimler kent-kır geçiş analizleri ile incelenmiştir. Sonuç olarak, Aydın ili Efeler ilçesinde 1990 ve 2017/2018 yılları arasında batı-doğu yönünde önemli bir kentsel yayılmanın yaşandığı bulunmuştur. Ancak ilçe geneli ve kent-kır geçiş zonlarında kentleşmeye kıyasla, tarım alanları ve doğal/yarı doğal alanlarda yer alan bitki örtüsünde meydana gelen artışın, potansiyel ekosistem servisleri üzerinde daha olumlu bir etkiye sahip olduğu anlaşılmıştır.