Search

The purpose of research is to analyze which level Emotional intelligence’s (EQ) dimensions have predicted classroom climate (CC) and to search a relationship between EQ and CC according to secondary school teachers' perceptions. This research in which relational screening model is used is made by quantitative research method and the data has been collected by “Bar-On EQ Scale” and “CC Scale”. Data collection tools have been conducted in 224 teachers in public secondary schools in Buca in İzmir. In data analysis, Pearson product-moment correlation coefficient and multiple regression analysis were used. According to research's results, there is positive and medium level relationship between EQ's dimensions and CC's dimensions. In addition, EQ is a significant predictor of CC's “relation” and “personal growth/goal orientation” in medium level and “system maintenance and change” in high level.

Duygusal zekâ genel anlamda duyguları ustaca kullanma sanatıdır ve öğretmenler için çok önemli bir beceridir. Bu nedenle bu araştırmada ortaokul kademesinde görev yapan öğretmenlerin duygusal zekâlarına ilişkin algı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelemesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri, nicel desende betimsel tarama yöntemi ile toplanmıştır. Tabakalı örnekleme yöntemiyle yapılan araştırmanın örneklemi ortaokul kademesinde görev yapan 224 öğretmenden oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak “Bar-On Duygusal Zekâ Ölçeği” kullanılmıştır. Veri analizinde aritmetik ortalama ve standart sapma hesaplandı ve ortalamalar ve bağımsız gruplar arasındaki önemli farkı bulmak için t-test ve tek yönlü varyans analizleri yapılmıştır. İlaveten, gruplar arası farkı belirlemek için Scheffeé önemlilik testi kullanılmıştır. İstatistiksel sonuçlar göstermiştir ki ortaokul öğretmenlerinin kendi duygusal zekâlarına ilişkin algıları toplam ölçekte ve de “kişisel farkındalık”, "kişisel beceriler", "uyumluluk", "stresle başa çıkma" ve "genel ruh hali" boyutlarında olumludur. Bu sonuçlara göre; öğretmenlerin kişilerarası becerilerde daha başarılı oldukları söylenebilir. Bunun yanında cinsiyete göre toplam ölçek ve boyutlarda kadın öğretmenlerin; yaşa göre toplam ölçek, "kişisel beceriler", "uyumluluk" ve "genel ruh hali" boyutunda genç öğretmenlerin; hizmet sürelerine göre toplam ölçek, “uyumluluk” ve “genel ruh hali” boyutlarında meslekte yeni öğretmenlerin; branşlarına göre toplam ölçek, "kişisel farkındalık" ve "stresle başa çıkma" boyutlarında Türkçe, fen ve teknoloji ile bazı durumlarda Matematik, sınıf ve görsel sanatlar öğretmenlerinin duygusal zekâları daha yüksektir. Öğrenim düzeyine göre “uyumluluk" boyutunda ise öğretmen okulu mezunlarının duygusal zekâları daha düşük bulunmuştur. Araştırma doğrultusunda, ilkokul ve liseler gibi diğer eğitim düzeylerindeki öğretmen ve yöneticilerin duygusal zekâları da incelenmesi ve de kurs, çalıştay ve seminerler gibi faaliyetler ile öğretmenlere duygusal zekâlarını geliştirecek fırsatların sunulması önerilmiştir.&nbsp

The main purpose of this study was to determine the levels of organizational cynicism and commitment of the primary and secondary school teachers, the relationship between both variables and the effect of organizational cynicism on organizational commitment. Two-scale questionnaires were used and applied to a population of 316 teachers who work in Akhisar in Manisa. According to research results: organizational cynicism’s cognitive and behavioural dimensions are medium whereas it is lower in affective dimension. Organizational commitment is medium throughout all scale and on identification and internalisation dimensions whereas it is low on adaptation dimension. In addition, there was medium-leveled negative relationship between organizational commitment and cynicism. It is also observed that cognitive and affective dimensions of organizational cynicism predict all dimensions of the organizational commitment.

The purpose of this study is to determine the perceptions of elementary and secondary school teachers about personal resistance to organizational change and practitioners and researchers finding whether these perceptions differentiate or not in terms of their individual/professional and schools’ characteristics. The survey has been applied to 368 teachers working in 40 elementary and secondary schools within Manisa Salihli in the 2013-2014 academic year. The inventory named “Teachers’ Resistance to Change” which is developed by the researches was used to collect the data. In order to analyze the data, frequency, percent (%), arithmetic average ( ), and standard deviation (ss) were computed and the techniques which are t-Test, Anova, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis and Cohen’s d were used. The results of the study have revealed that the teacher’ perceptions about resistance to organizational change are range of the “not agree” related to the total scale and the subscales. In addition, the teacher’ perceptions about resistance to organizational change have differentiated related to the total scle and some subscales according to their some individual/proffesional and and schools’ characteristics. In these sitiation, respectively smalest and middle size school teachers, and teachers who served a project effectively are more open to change. ÖzetBu araştırmanın amacı ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel değişime gösterdikleri bireysel dirence ilişkin algılarını belirlemek, bu algılarının bireysel/mesleki ve okulların bazı özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit ederek bu doğrultuda uygulayıcılara ve araştırmacılara öneriler geliştirmektir. Araştırma, 2013-2014 eğitim öğretim yılında Manisa İli Salihli İlçesi sınırları içinde yer alan 40 ilkokul ve ortaokulda görev yapmakta olan 368 öğretmene uygulanmıştır. Araştırma verilerinin toplanması için araştırmacı tarafından geliştirilmiş olan “Öğretmenlerin Değişime Direnci Ölçeği” kullanılmıştır. Veri analizlerinde frekans, yüzde (%), aritmetik ortalama ( ) ve standart sapma (ss) hesaplanmış ve t-Testi, Anova, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis ve Cohen’s d teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçları öğretmenlerin, okullarında örgütsel değişime gösterilen dirence ilişkin algılarının tüm alt boyutlarda ve ölçek genelinde “katılmıyorum” aralığında olduğunu otaya koymuştur. Ayrıca öğretmenlerin değişime direnç algıları toplam ölçek ve alt boyutlar acısından bazı bireysel ve mesleki özelliklerine göre farklılaşmıştır. Buna göre, sırası ile küçük ve orta büyüklükteki okullardaki ve bir projede etkin görev alan öğretmenler değişime daha açıktırlar.

The aim of this study was to better understand the instructional leadership styles adopted in Turkey and the USA. This is a quantitative study which used the “Instructional Leadership Inventory” for data collection. Study data was collected from a diverse sample of urban elementary school teachers: 157 in Turkey and 150 in the USA. The general statistical findings indicate that teachers tend to develop a positive perception towards instructional leadership styles adopted by school principals in Turkey and the USA. An analysis of study results in terms of the similarities and differences between the instructional leadership styles adopted in both countries indicated that American teachers scored higher than their Turkish counterparts in terms of subscales as well as the total score. Key words: instructional leadership, school improvement, school management, comparative study.

“Sosyal Bilgiler Eğitimi Programı ve uygulamalarında (SBEPU) dünya vatandaşlığı kavramına yer verilmesi” ile SBE öğretmen adaylarının “dünya vatandaşlığı yeterlik algıları (DVYA)” arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde desenlenen araştırmada, araştırmacılar tarafından geliştirilen “SBEPU’da Dünya Vatandaşlığı Ölçeği” ve “DVYA Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi Türkiye’nin yedi farklı coğrafi bölgesini temsilen tesadüfi seçilen üniversitelerdeki SBE anabilim dallarındaki 375 dördüncü sınıf öğretmen adayları oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmen adayları dünya vatandaşlığına yer verilmesi açısından SBEPU’yu “hedef”, “içerik”, “eğitim durumları” ve “değerlendirme” boyutları açısından orta düzeyde değerlendirmişlerdir. Ayrıca, öğretmen adaylarının DVYA’ya ilişkin görüşleri de orta düzeydedir. Bu sonuç SBE programında dünya vatandaşı bireyler yetiştirilmesi hedeflense bile, bunun seçilen metinlere, ders içi etkinliklere ve değerlendirme süreçlerine olması gereken düzeyde yansımadığını göstermektedir. Bunun yanında, Anne-babası üniversite mezunu olan ve Anadolu lisesinden mezun öğretmen adaylarının DVYA’sı daha yüksektir. Son olarak, bulgular, SBEPU ile DVYA arasında pozitif yönlü düşük düzeyde bir ilişki olduğunu göstermektedir. The primary purpose of the study is to analyze the relationships between "Inclusion of the concept of world citizenship in Social Studies Education Program and Practices (SSEPP) and "world citizenship competency perceptions (WCCP)" of prospective SSE teachers. This is a relational screening study model. " World Citizenship Scale in SSEPP" and "World Citizenship Competency Perception Scale" that were developed by the researchers were used in the study. A total of 375 fourth grade prospective primary education teachers in SSE departments of randomly selected universities to represent seven different geographical regions of Turkey constituted the sampling of the study. The results showed that prospective teachers evaluated SSEPP at moderate level in terms of its dimensions are "objects", "content", "learning situations" and "evaluation" and general of the scale. Likewise, the prospective teachers perceived world citizenship at moderate level. This result points out that even training of world citizen individuals at the SSE program is aimed, this objective couldn't be adequately reflected in selected texts, intra-class activities and evaluation processes. In addition, prospective teachers who graduated from Anatolian high school and their parent graduated from university had higher perception on the world citizenship. Finally, the findings show that there is a positive and weak relationship between SSEPP and WCCP.

Örgütlerde psikolojik yıldırma önemli kişisel, sosyal ve psikolojik sorunlara yol açmakta, çalışanların günlük ve iş yaşantılarını etkilemektedir. Psikolojik yıldırma örgütlerde bir ya da birden çok çalışanın bir ya da birden çok çalışana yönelik yıpratma, moral bozma, onur/haysiyet kırma, itibarsızlaşma gibi resmi olmayan (informal) ve negatif davranış uygulama sürecidir. Bu araştırmada, üniversitelerde akademisyenlerin psikolojik yıldırmaya ilişkin görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel tarama modelinde nicel araştırma yöntemiyle yapılmıştır. 2011-2012 eğitim öğretim yılında yapılan araştırmanın evreni Dokuz Eylül Üniversitesi'nde görev yapan akademisyenlerden oluşmaktadır. On üç fakülteden 1261 akademisyenin yer aldığı örneklem tabakalı ve basit tesadüfî örneklem yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak "İş Yerinde Psikolojik Yıldırma Ölçeği" kullanılmıştır. Veri analizinde frekans, yüzde ve ortalama değerler hesaplanmıştır. Gruplar arası karşılaştırmalarda Bağımsız Gruplar t testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri yapılmıştır. Araştırma sonuçları akademisyenlerin psikolojik yıldırmaya yok denecek kadar az düzeyde maruz kaldıklarını göstermiştir. Kadın, bekâr ve genç yaştaki (40 yaş altı) akademisyenler ile unvana göre araştırma görevlileri ve akademik uzmanlar daha fazla psikolojik yıldırmaya maruz kalmışlardır. Psikolojik yıldırma sırasıyla en çok Hemşirelik, Denizcilik ve İlahiyat fakültelerinde; en az Mimarlık, Mühendislik ve Fen fakültelerinde görülmektedir. Diğer araştırmalarda büyük örgütlerde psikolojik yıldırmaya daha fazla maruz kalınırken, bu araştırmada akademisyen sayısının az olduğu fakültelerde psikolojik yıldırmanın daha fazla yaşandığı dikkati çekmiştir. Bunun üniversitelere özgü olup olmağı ve nedenleri araştırılmalı, politika yapıcılar ve uygulayıcılar bu konularda gerekli önlemleri almalıdırlar., In organizations, mobbing causes important personal, social and psychological problems, and it affects the daily lives and careers of the employees. Mobbing is a period of informal and negative behavior such as wearing away at, demoralizing, insulting and discrediting, which one or more employees apply to one or more employees in organizations. With this study, it is aimed to examine the perceptions of academicians on mobbing at universities. This study is prepared in the model of descriptive survey and with quantitative research method. The population of the study consists of academicians working at Dokuz Eylül University on 2011-2012 academic terms. The sample, which consists of 1261 academicians working at thirteen faculties, is determined by stratified and simple random sampling method. "The Scale of Mobbing at Workplaces" has been used as the data collection instrument in this research. Frequency, percentage, average have been calculated through the statistical analysis of the survey data. In comparing the groups the Independent Samples t test, one-way ANOVA, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests were used. The results show that academicians have been exposed to mobbing behaviors in the level of hardly ever. Female, single, younger academicians (under 40-year-old) and research assistances and academic specalists have been subjected of mobbing more than other groups. Mobbing has been experienced most in the faculties of Nursing, Maritime and Theology, and least in the faculties of Architecture, Engineering and Science, respectively. Whereas mobbing is more experienced in big organizations according to the other studies, this study draws attention to the fact that in the faculties with the fewest academicians, it is more experienced. Whether this is special to universities or not, and its reasons should be researched, policy makers and practitioners should take precautions on this subject.

In organizations, mobbing causes important personal, social and psychological problems, and it affects the daily lives and careers of the employees. Mobbing is a period of informal and negative behavior such as wearing away at, demoralizing, insulting and discrediting, which one or more employees apply to one or more employees in organizations. With this study, it is aimed to examine the perceptions of academicians on mobbing at universities. This study is prepared in the model of descriptive survey and with quantitative research method. The population of the study consists of academicians working at Dokuz Eylul University on 2011-2012 academic terms. The sample, which consists of 1261 academicians working at thirteen faculties, is determined by stratified and simple random sampling method. "The Scale of Mobbing at Workplaces" has been used as the data collection instrument in this research. Frequency, percentage, average have been calculated through the statistical analysis of the survey data. In comparing the groups the Independent Samples t test, one-way ANOVA, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests were used. The results show that academicians have been exposed to mobbing behaviors in the level of hardly ever. Female, single, younger academicians (under 40-year-old) and research assistances and academic specalists have been subjected of mobbing more than other groups. Mobbing has been experienced most in the faculties of Nursing, Maritime and Theology, and least in the faculties of Architecture, Engineering and Science, respectively. Whereas mobbing is more experienced in big organizations according to the other studies, this study draws attention to the fact that in the faculties with the fewest academicians, it is more experienced. Whether this is special to universities or not, and its reasons should be researched, policy makers and practitioners should take precautions on this subject.

Background. Supervision process covers processes such as instructional programs, implementation of programs and guidance for teachers to improve effectiveness of learning processes (Aydın, 1993; Beach, & Reinhartz, 2000; Calabrese, & Zepeda, 1997; Hoy, & Forsyth, 1986; Sullivan, & Glanz, 2009; Zepeda, 2006). Supervision process also involves the assessment of teacher performance as well as weaknesses and strengths of the schools and management processes according to pre-specified criteria by relevant legislation (Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], 2001). Increased workload of supervisor makes difficult for supervisor to collaborate with teacher, to observe and evaluate objectively (Can, 2004). Studies consistently show that supervision system is in a real crisis (Açıkgöz, 1990; Akbaba, & Memişoğlu, 2010; Karagözoğlu, 1977; Kayıkçı 2004; Söbü, 2005; Şahin, Çek, & Zeytin-Akyürek, 2009b; Taşar, 2000). Increased work load and persistent problems of the supervision system provides a sound rationale for examining contentment or discontentment levels of education supervisors to explore causes and effects of their contentment or discontentment. Purpose: The purpose of this study is to determine the contentment and discontentment levels of education supervisors, the causes and effects of their contentment or discontentment. Research questions sought responses are as follows: (1) What are the sources of professional contentment and discontentment of education supervisors? (2) Are education supervisors' contentment and discontentment varies by; (a) income, (b) status, (c) the hierarchical position in the Ministry and (d) working in various institutions? (3) What are the consequences of their discontentment and the issues that they face? Method. Data were obtained through qualitative research method. The study group is composed of 104 supervisors who attended the 4th session of the In-Service Training Course in Aydın, Kuşadası in June 2008. Semi-structured “The Primary Education Supervisors' Professional Contentment and Discontentment Form” was developed and it is composed of six open-ended questions. During the data analysis, two expert researchers were informed on the issue and they were trained on how to follow the procedures. Data were interpreted and evaluated through content analysis. It was conducted following the general framework of qualitative analysis and was analyzed in three parts: Data reduction reasoning with phenomenon presentation and verification, the processes of coding, finding themes, re-arrangement of data according to codes and themes, and interpretation of findings (Miles & Huberman, 1994; Yıldırım & Şimşek, 2008). Researchers carried out data analysis by following the processes of coding, composing and clarifying themes and presenting validity and reliability. Up to determining the validity and reliability, all responses to questions were read and evaluated independently by two researchers. Data obtained by the two researchers were compared with the participation of the third researcher and “coherence” and “consistency” of the data were analyzed. Three researchers worked in coordination and collaboration. Cohesiveness of two researchers' themes was analyzed by taking into account the principle arguing that qualitative data increases reliability (Yıldırım & Şimşek, 2008); the numbers of agreements and disagreements were determined and internal reliability of research was determined by using ”reliability agreement/agreement + disagreement formula” (Miles & Huberman, 1994). As a result of reliability calculation, the item agreement percentage of the scale was determined as 0.86. Findings and conclusions. The result of this research revealed that the supervisors are gratified in terms of the nature of the job and their personal contentment. This results mainly from “being able to interact with various people and feeling efficacious”. On the other hand, the supervisors are not gratified with the issues regarding senior management, form of the job, job standards and process of supervision. Whereas the supervisors are not gratified with the salary, status and their hierarchical position in the Ministry of National Education, they get contentment from working in different institutions. Among the major causes of professional discontentment are exhaustion and professional reluctance. The research shows that education supervisors' contentment level is rather low. They stress that they feel the upper management's pressure on them regarding supervision and evaluation, and that the heads of education supervisors discriminate among them. Task variety and work load affect their job contentment negatively. According to education supervisors, their salary and status are not satisfactory in comparison with the salary of teachers, principals and Ministry supervisors. Such perceptions affect their job contentment negatively, and lead to exhaustion and reluctance. It is important that the relevant Ministry units address these issues and take necessary actions. Some improvements that led to contentment on the part of supervisors (such as adjustment of supervisors' personal rights) were made. However, these took place after the present research had been conducted. Yet more improvements should be made to increase the supervisors' self-confidence within the system. It is recommended that in-service training programs that will make supervisors feel more valued while using their expertise should be provided. The work groups should be equally divided, the belief that there is discrimination by the top management should be eliminated, assignments should be well-coordinated, and top management's intervention in investigations should be prevented. Supervisors' salaries should be increased so that they earn more than the staff they supervise and their salaries should be made equal to those who undertake similar duties. The consequences of supervisors' professional discontentment such as exhaustion and professional reluctance could be further analyzed in depth., Bu araştırmada eğitim müfettişlerinin mesleki memnuniyet ve memnuniyetsizliğine neden olan etmenler ve memnuniyetsizliklerinin hangi sonuçlara yol açtığı incelenmektedir. Araştırmanın çalışma grubunu 2008 yılında Kuşadası'nda hizmet-içi eğitim kursuna katılan 104 eğitim müfettişi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri nitel araştırma yöntemiyle toplanmıştır. Veriler açık uçlu sorulardan oluşan “Eğitim Müfettişlerinin Mesleki Memnuniyetleri ve Memnuniyetsizlikleri Soru Formu” ile elde edilmiştir. İçerik çözümlemesi ile veriler sınıflanmış; oluşturulan temalar bulguları oluşturmuştur. Araştırmanın sonuçlarına göre, müfettişlerin mesleki ve kişisel bakımdan memnuniyetleri olmakla birlikte, üst yönetimden, görevin doğasından, çalışma koşullarından ve teftişte yaşanan sorunlardan kaynaklanan memnuniyetsizliklerinin oldukça fazla olduğu görülmektedir. Bunun yanında, müfettişlerin çoğunluğu ücret, statü ve MEB'deki hiyerarşik konumlarına ilişkin memnuniyetsizliklerini ifade etmişlerdir. Müfettişlerin bu memnuniyetsizlikleri en çok yorgunluk ve mesleki isteksizliğe neden olmaktadır.