Search

Bu araştırma, ameliyathane hemşirelerinin delici kesici alet yaralanmaları (DKAY) ve bunu etkileyen faktörlerin belirlemesi, bu yaralanmaların önlenmesi için alınması gereken tedbirler ve ameliyathane hemşirelerinin problem çözme yeteneklerinin değerlendirilmesi amacıyla, İstanbul?da faaliyet gösteren özel bir hastane grubunda çalışan ameliyathane hemşireleriyle yapılan tanımlayıcı bir araştırmadır.1 Ocak ? 30 Nisan 2013 tarihleri arasında 85 ameliyathane hemşiresine, demografik özellikleri, DKAY, DKAY?dan korunmak için aldıkları önlemler ve problem çözme becerilerini değerlendirmek amacıyla 42 soruluk görüşme formu uygulanmıştır.Ameliyathanede görev yapan hemşirelerden elde edilen verilerin tanımlayıcı istatistiklerinde ortalama, standart sapma, oran ve frekans değerleri kullanılmış ve karşılaştırılmıştır. Kolmogorov simirnov testi, t testi, mann-whitney u test, ki-kare testi, fischer testi ve pearson korelasyon analizi kullanıldı. Faktörlerin iç tutarlılığı cronbach alpha ile değerlendirildi. İstatistiksel analizlerde SPSS 21.0 programı kullanılmıştır.Çalışmaya katılan ameliyathane hemşireleri %43,5?i son bir yıl içerisinde 1-5 kez yaralanma yaşamıştır. Hemşirelerin %56,5?i lisans mezunudur. Çalışmanın yapıldığı hastanedeki ameliyathane hemşirelerinin %88,2?si en fazla genel cerrahi ameliyatlarına girmiş, en fazla sağ el ile yaralanma yaşamış, en çok yaralanma yaşadıkları saat %34,1 ile 08:00-11:59 saatleri arasındaki ameliyatlarda gerçekleşmiştir. Ameliyathane hemşireleri en çok sütur iğnesi takarken yaralanma yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Hemşireler büyük çoğunluğu yaralanma nedeni olarak hızlı hareket etmeyi göstermişlerdir. %56,5?i yaralanmadan sonra, yaralanan yüzeyi antiseptik solüsyon ile yıkamıştır. Hemşirelerin %52,9?u yaralanmayı rapor etmiştir. Bulaşıcı bir hastalığı olduğu bilinen hastanın ameliyatına giren hemşirelerin %34,1?i yaralanma yaşamıştır. Ameliyathane hemşirelerinin %81,2?si her zaman koruyucu önlemleri aldıklarını belirtmiştir. Hemşirelerin koruyucu önlemleri kullanmamasının en önemli nedeni ise rahat hareket edememek olmuştur. Yaralanma yaşayan hemşirelerin yaşları, ameliyathanede çalışılan süresi, yaralanma yaşamamış olanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bulmuştur.Bu araştırmanın sonunda, ameliyathanede çalışma süresi fazla olan hemşirelerin daha fazla yaralanma yaşadıklarını belirtmiştir. Bunun nedeni olarak, komplike ameliyatlara daha sık girmeleri ve ameliyat sırasında cerrahi ekibe daha fazla yardımcı olmaları neden olarak düşünülmüştür. Bu sonuç doğrultusunda hemşirelere, delici kesici alet yaralanmaları ve bunların sonucunda ortaya çıkabilecek bulaşıcı hastalıklar hakkında hizmet içi eğitim programlarının uygulanmasının yararlı olacağı düşünülmüştür. Hemşirelerin problem çözme yetenekleri çalışma süresi arttıkça artmaktadır. Bu nedenle işe yeni başlayan hemşirelere, problem çözme becerilerini geliştirmeye yönelik hizmet içi eğitim programları düzenlenmeli, problem çözme becerileri yöneticileri tarafından desteklenmelidir.Anahtar Kelimeler: Ameliyathane, delici/kesici alet yaralanması, hemşire. This research, operating room nurses penetrating stab injuries, and to determine the factors that affect it, the precautions to be taken to prevent these injuries and it's a descriptive study aimed to evaluate problem-solving skills of the operating room nurses where in İstanbul in a private hospital group.During 1 January to 30 April 2013 to evaulate protect and problem solving skills of 85 operating room nurses, an interview form which contains 42 questions applied to them.Descriptive statistics of the data obtained from the nurses who work in the operating room, standard deviation, were used and compared with the rate and frequency values. Kolmogorov-smirnov test, t test, Mann-Whitney U test, chi-square test and Pearson correlation analysis was used to test fisher. The inernal consistency of the factors was assessed by Cronbach's alpha. SPSS 21.0 software was used for statistical analysis.Operating room nurses in the study 43,5% 1-5 times in the past year experienced personal injury. Nurses, 56,5% were graduated. Operating room nurses in the hospital of the study, 88,2% more than general surgery operations which have entered the maximum of injury experienced by the right hand, with the most common injuries experienced hours of 08:00 to 11:59 during the time of surgery was 34,1%. operating room nurses have noted that most suture needle injury when installing. Showed that the vast majority of nurses to move as fast as the cause of injury. 56,5% after injury, the injured surface removed her with an antiseptic solution. Nurses, 52,9% of reported injury. Surgery patients who are know to be an infectious disease nurses, 34,1% lived in injury. Operating room nurses, 81,2% stated that they always received preventive measures. Nurses does not use protective measures have been the most important reason for being able to move freely. Injury living in the age of the nurses, operating room working time of injury was signiflacantly higher compared to those who have never experienced.At the end of this study, the operating room nurses who work more hours than their injuries were identified. The reason for this complicated surgery to take more frequent and more to help the surgical team during surgery is considered as a cause. This result is in line with the nurses, that may arise as a result of stab injuries and their in-servise training on infectious diseases may be useful in the implementation of programs. Nurses working time increases with problem-solving abilities. For this reason, new recruits nurses in-service training programs organized to develop problem-solving skills, supported by managers.Keywords: Operating theatre, needlestick and sharp injury, nurse 115

Amaç: Çalışmamız, İstanbul Bilim Üniversitesi Avrupa Florence Nightingale Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine başvuran ve İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Riskli Gebelikler ve Doğum Servisinde Yatan gebelerin gebelik döneminde hissettikleri/yaşadıkları stresörlerin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır.Materyal ve Yöntem: Çalışmamızın evrenini, İstanbul Bilim Üniversitesi Avrupa Florence Nightingale Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine Mayıs 2012- Mayıs 2013 tarihlerinde başvuran ve İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Riskli Gebelikler ve Doğum Servisinde Kasım 2012-Mayıs 2013 tarihlerinde yatan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 280 gebeden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında, Gebe Tanımlama Formu, araştırmacılar tarafından hazırlanan Gebelik Döneminde Karşılaşılan Stresörlerin Değerlendirilmesi Anketi ve geçerlilik-güvenirlilik çalışmaları yapılmış Prenatal Kendini Değerlendirme Ölçeği (PKDÖ) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS v16.0 programı kullanılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan gebelerin yaş ortalamasının % 37 sinin 26-30 yaş.( n:280 30,51±5,27). Gebelerin gebelik haftası ort 31,23±6,72, gebelik sayısı ort 2,1±1,43, yaşayan çocuk ort1,65±0,861 olduğu saptanmıştır. Çalışmaya katılan gebelerin %59 u doğum sonrası bebek bakımı konusunda yardım alacaklarını, %41?i herhangi bir yardım almayacaklarını belirtmişlerdir. Gebelerin %71?i antenatal eğitim almadıklarını, %29?un antenatal eğitim aldıklarını ifade etmişlerdir. Çalışmayan, önceki ve şimdiki gebeliklerinde sağlık sorunu yaşayan, bu gebeliği plansız olanların, antenatal eğitim almayanların, üniversite düzeyi eğitim alanların ve 41 yaş ve üstü gebelerin ve PKDÖ ve alt boyutların puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar saptanmıştır (p

Bu araştırma primipar annelerin bebeklerini algılama ve temel yenidoğan bakımına yönelik bilgi ve uygulamalarını değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak yapılmıştır. Araştırma Mart 2012-Mayıs 2012 tarihleri arasında, araştırmaya katılmayı kabul eden 127 primipar anneyi kapsamaktadır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan görüşme formu ve yenidoğanı algılama ölçeği kullanılmıştır. Veriler NCSS 2007&PASS 2008 Statistical Software programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde; ortalama, standart sapma; karşılaştırılmasında Pearson Ki-Kare testi, Continuity Correction Ki-Kare test ve Fisher?s Exact test kullanılmıştır. Geçerlik-güvenirlik analizi için Cronbach?s alpha katsayısı hesaplanmış, sonuçlar %95?lik güven aralığında, anlamlılık p

Bu çalışmada T.C. Sağlık Bakanlığı Beykoz Devlet Hastanesi Kadın ? Doğum Polikliğini ve Gebe Takip Polikliğine başvuran adölesan gebelerle 20.02.2012 ? 20.05.2012 tarihleri arasında yapılmıştır. Adölesan gebelerde doğuma hazırlık eğitiminin doğum beklentisi ve stresle başa çıkma düzeyine etkisini karşılaştırmayı amaçlayan bu araştırma, tek grupta ön test ? son test düzeni kullanılan yarı deneysel bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini sınırlamalara uyan (mesai saatleri içinde başvuran) 15-19 yaş arasındaki gebeler oluşturmaktadır.2012 yılında T.C. Sağlık Bakanlığı Beykoz Devlet Hastanesi Kadın ? Doğum Polikliği ve Gebe Takip Polikliğine başvuran 60 adölesan gebeden oluşan, araştırmayı kabul eden evren için hesaplanan 53 adölesan gebe araştırmanın örneklemini oluşturmuştur.Araştırmada veri toplama aracı olarak; Anne Adayı Bilgi Toplama Formu, Wijma Doğum Beklentisi/Deneyimi Ölçeği ( W-DEQ) A Versiyonu, Stresle Başa Çıkma Envanteri, Doğuma Hazırlık Kitapçığı kullanılmıştır.Araştırmaya katılan olguların 10'u (% 18,9) 16, 38'i (% 71,7) 17, 5'i (% 9,4) 18 yaşında evlenmişti. 42'si (% 79,2) 1 yıldır, 9'u (% 17,0) 2 yıldır, 2'si (% 3,8) 3 yıldır evliydi. Stresle başa çıkma tarzları ölçeği Dine Sığınma (Dine Yönelme) alt boyutunda eğitim sonrası meydana gelen artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (p

Bu araştırna pediatri yoğun bakım hastalarına uygulanan pozisyonların endotrakeal aspirasyon ağrısı ve fizyolojik ölçümlere etkisini belirlemek amacıyla deneysel olarak planlanıp uygulandı. Araştırmanın evrenini, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Pediatrik Yoğun Bakım Ünitesine başvuran hastalar oluşturdu. Çalışmanın örneklemine 11 Ekim 2011- 11 Şubat 2012 tarihleri arasında Pediatrik Yoğun Bakım Ünitesine kabul edilen (75) ve araştırma kriterlerine uyan tüm hastalar (30) alındı. Veriler araştırmacı tarafından literatür bilgisine dayanılarak 14 sorudan oluşan `Veri Toplama Formu', ağrı ölçekleri `FLACC Ağrı Ölçeği ve Wong- Baker Ağrı Yüz Değerlendirme Ölçeği', hasta gözlemi ve monitör takibi ile toplandı. Verilerin analizinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 20.0 programı ile Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis H-Test kullanıldı. Araştırmaya katılan pediatrik yoğun bakım hastalarının pozisyon verilmeden önceki monitör değerlerinin ortalamaları incelendiğinde; hastaya pozisyon verilmeden önceki KTA monitör değeri ortalaması 135,800 ± 19,574; hastaya pozisyon verilmeden önceki solunum sayısı ortalaması 31,933 ± 11,216; hastaya pozisyon verilmeden önceki oksijen saturasyonu ortalaması 97,333 ± 2,426 olarak bulundu. Araştırmaya katılan pediatrik yoğun bakım hastalarının pozisyon verildikten sonraki monitör değerlerinin ortalamaları incelendiğinde; hastaya pozisyon verildikten sonraki KTA monitör değeri ortalaması 137,067 ± 17,544; hastaya pozisyon verildikten sonraki solunum sayısı ortalaması 33,833 ± 11,650; hastaya pozisyon verildikten sonraki oksijen saturasyonu ortalaması 96,900 ± 2,734 olarak bulundu. Aspirasyon sırasında kan basıncında artma olan hastaların sol lateral FLACC ağrı düzeyi (x=3,476), aspirasyon sırasında kan basıncında artma olmayan hastaların sol lateral FLACC ağrı düzeyinden (x=1,800) yüksek bulundu. This study shows the results of endotracheal aspiration and phsyological findings of the patients. Patients are taken from the Bakırköy Training and Research Hospital Pediatric Intensive Care Patients. Patients are from 11 October 2011- 11 February 2012. The Pediatric İntensive Care Unit admission (75) and all patients fulfilling the criteria for research (30) were included. The data consists of 14 guestions based on the knowledge of the literature by the researcher `Data Collection Form?, pain scales `FLACC Pain Scale and the Wong-Baker Face Pain Rating Scale?, patient monitoring and follow-up were collected by the monitor. In the study we use SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 20.0 with Mann Whitney U Test, Kruskal Wallis H Test. If we look at the monitor results of the patients in the study; before physical therapy, the mean of heart rate is 135,800±19,574; the mean of respiratory rate is 31,933±11,216; the mean of O2 saturation is 97,333±2,426. If we look at monitor results of the patients after physical therapy; the mean of heart rate is 137,067±17,544; the mean of respiratory rate is 33,833±11,650; the mean of 02 saturation is 96,900±2,734. During aspiration, patients whose blood pressure is increase left FLACC algesia (x=3,476), is more than the patients whose blood pressure is not increase during aspiration (x=1,800). 131

Gebelik kaybı yaşayan çiftlerin sosyal destek sistemleri ve hemşirelik bakım desteğinin depresyon düzeylerine etkisiBu çalışma gebelik kaybı yaşayan çiftlerin sosyal destek sistemleri ve hemşirelik bakım desteğinin, depresyon düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla, ön test - son test kontrollü yarı deneysel araştırma yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Araştırmamızda, Eylül 2011 - Ocak 2012 tarihleri arasında Beykoz Devlet Hastanesi Kadın Doğum Bölümü' ne başvuran ve gebelik kaybı yaşayan tüm çiftlere ulaşmak hedeflenmiştir. Araştırmanın örneklemini, gebelik kaybı yaşayan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 52 çift oluşturmuştur. Kayıp yaşanan gebelik haftaları ile ilgili herhangi bir sınırlama getirilmemiştir. İlk görüşme, kayıptan 1 hafta sonra görüşme ve kayıptan 2 hafta sonra görüşme olmak üzere 52 çiftle toplam 3 kez görüşülmüştür. İlk görüşmede; çiftlerin tanımlayıcı özelliklerine ilişkin veriler anket formu ile toplanmış, eğitim öncesi Beck Depresyon Ölçeği ile depresyon düzeyleri belirlenmiş ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. İkinci görüşmede; elde edilen bulgulara göre hemşirelik tanıları belirlenmiş ve buna yönelik çiftlere bakım ve eğitim desteği sağlanmıştır. Son görüşmede; Beck Depresyon Ölçeği kullanılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde sayı, frekans, yüzde, ortalama, standart sapma, Mann Whitney U testi, Wilcoxon işaret testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda kadınların hemşirelik bakım desteği sonrası depresyon düzeyi ortalaması, hemşirelik bakım desteği öncesi depresyon düzeyi ortalamasından düşük bulunmuştur. Bu da gebelik kaybında depresif belirti düzeyini azaltmakta hemşirelik bakım desteğinin etkin olduğunu göstermektedir. Erkeklerin depresyon düzeyi ortalaması, kadınların depresyon düzeyi ortalamasından daha düşük bulunmuştur. Erkeklerin çoğunun tepkisiz kaldığı ve yaşadıkları bu olayı kadınlara göre daha kolay kabullendikleri görülmüştür. Ebeveynlere verilen hemşirelik bakım desteğinin depresyon belirti düzeylerini önemli bir şekilde azalttığı ve sosyal destek sistemleri ile depresyon arasında negatif yönde güçlü bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar literatürle paralellik göstermektedir Social support systems of couples who experiencing pregnancy loss and the effects of nursing care on depression levelsThis study has been conducted for the purpose of determining the effects of social support systems and nursing care support intended for couples experiencing pregnancy loss on depression levels by employing preliminary test and final test controlled quasi experimental research method. In our study, we have aimed at reaching all the couples experiencing pregnancy loss who have applied to Beykoz State Hospital Gynecology Department during the period between September 2011 and January 2012. The sample of the study consists of 52 couples experiencing pregnancy loss who have accepted to take part in the study. No limitation has been introduced with respect to the gestational weeks when the loss was experienced. 52 couples participating in the study have been interviewed 3 times in total, the first of which was held 1 week after the loss, followed by the other interviews 2 weeks after the loss. In the first interview, the data regarding the identifying details of couples have been gathered by way of a questionnaire, and then their depression levels have been identified prior to training through a Beck Depression Scale, and a Multi Dimensionally Sensed Social Support Scale has been employed. In the second interview; nursing diagnosis based on the findings have been identified and the couples have been provided with care and training support accordingly. In the last interview; the results have been evaluated by using a Beck Depression Scale. Number, frequency, mean and standard deviation, Mann Whitney U test, Wilcoxon sign test and Kruskal Wallis test were employed in the analysis of the data. At the end of the study, the average depression level of women after the training has been found to be lower than what it was before the training. And this fact helps lower the depression indication level in pregnancy loss and demonstrates that nursing care and support are effective. The average depression level of men has been found to be lower than that of the average depression level of women. It has been established that most of the men remained unresponsive and came to acknowledge that experience more easily than the women. It has been established that the nursing care support given to parents significantly reduces the depression indication levels and that there is a negatively strong link between the social support systems and depression. Such findings seem to be in parallel to those in the literature. 141

Bu araştırma; gebelerin aile hekimliği sisteminde çalışan sağlık personeli, hekim, hemşireler ve ebeler tarafından yürütülen bakım uygulamalarından memnuniyetlerinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.Amaç doğrultusunda kişisel bilgi formu ve gebe memnuniyet ölçeğinden oluşan veri toplama aracı 2011 Ekim 2012 Ocak ayları içerisinde Pendik'te bulunan 3 aile sağlığı merkezine gelen çalışmaya katılmayı kabul eden 323 gebeye uygulanmıştır.Formlardan elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 17.0 istatistik paket programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmada kullanılan ölçeğe güvenilirlik ve faktör analizleri yapılmıştır. Gebelerin tanımlayıcı özelliklerinin belirlenmesinde frekans ve yüzde istatistiklerinden, gebelerin aile hekimliği sisteminden memnuniyet derecelerinin belirlenmesinde ortalama ve standart sapma istatistiklerinden faydalanılmıştır. Gebelerin tanımlayıcı özelliklerine göre aile hekimliği sisteminden memnuniyet derecelerinin farklılaşma düzeylerinin belirlenmesinde ise; Kruskal Wallis H ve Mann Whitney U testlerinden faydalanılmıştır. Aile hekimliği sisteminden gebelerin memnuniyetini belirleyen faktörler arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde ise korelasyon analizinden yararlanılmıştır.Araştırma sonucunda; aile hekimliği sisteminden gebelerin yüksek derecede memnun oldukları belirlenmiştir. Gebelerin aile hekimliği sisteminden en memnun oldukları boyutun aile hekimliği uygulamasında görevli ebe ve hemşirelerden memnuniyet olduğu saptanmıştır. Gebelerin memnuniyet düzeylerinin yaşlarına ve gebelikte bulundukları aya göre farklılaşmadığı, gebelik sayılarına, öğrenim durumlarına ve çalışma durumlarına göre farklılaştığı belirlenmiştir. Ayrıca; gebelerin aile hekimliği sisteminden memnuniyet düzeylerini belirleyen boyutların birbirleri ile pozitif yönlü anlamlı ilişkiler içerisinde oldukları belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Aile Hekimliği, Gebelikte bakım gereksinimleri, Aile hekimliğinde gebe memnuniyeti This study is conducted for examining the satisfaction of pregnant women about care practices in family medicine system by health care providers, physicians, nurses and midwives.In order to purpose of the study, personal information form and satisfaction of pregnant scale are applied between the months of October 2011 January 2012 in the three family health centers in Pendik, to 323 pregnant women.The data from the questionnaires were analyzed with using SPSS 17.0 statistical package program. Scale that is used in the study was conducted in reliability and factor analyzes. For analyzing the descriptive characterization of pregnant women frequency and percentage were used, for determining the level of satisfaction of the pregnant women from family medicine system, the mean and standard deviation statistics were used.For determining the differentiation level of satisfaction of pregnant women from family medicine system, Kruskal-Wallis H and Mann-Whitney U test were used. Determining the relationships between the factors of the satisfaction of pregnant women in the family medicine system, the correlation analyzes were used.As results of this study; pregnant women were satisfied with a high degree from family medicine system. The most satisfied dimension from family medicine system of pregnant women was the working of midwives and nurses in family practice satisfaction. Satisfaction levels did not differ in order to age and month in which pregnant women during in pregnancy, number of pregnancies, and differs in order to educational status and working conditions. Also, the satisfaction levels of pregnant women from the family medicine system have significant relationships with each other in determining the dimensions.Keywords: Family Medicine, pregnancy care requirements, satisfaction of family medicine in pregnant 89

Doğumun gerçekleşebilmesi için, myometriumda kasılmalar olurken, pelvis taban kaslarının esnemesi ve yumuşaması gerekir. Bu yumuşama ve esneme oluşmadığı yetersiz kaldığında, normal vaginal doğum perine hasarı ile sonuçlanır. Doğumda gebeye yapılan girişimlerin perine hasarı oluşmasına zemin hazırladığı bilinmektedir. Travayda en sık uygulanan girişim olan oksitosin indüksiyonunun perine hasarı oluşması üzerindeki etkileri ise belirsizdir. Çalışma, oksitosin indüksiyonunun travay süreci ve perine üzerindeki etkilerini değerlendirmek amacıyla, gözlemsel vaka kontrol çalışması olarak yapılmıştır.Araştırmanın evrenini, bir devlet hastanesine 01 Nisan- 01 Haziran 2009 tarihleri arasında doğum yapmak üzere başvuran tüm gebeler örneklemini ise, miada, gebelik ve doğumla ilgili herhangi bir komplikasyonu bulunmayan ve BKİ'si 30'un altında olan 136 gebe oluşturmuştur. Çalışma grubu hekim istemine göre oksitosinm uygulanan 36 primipar ve 34 multipar toplam 70 gebeden, kontrol grubu ise rastgele seçilen ve oksitosin uygulanmayan 34 primipar ve 32 multipar olmak üzere toplam 66 gedeben oluşmuştur.Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından literatüre dayanılarak geliştirilen `Gebe Tanılama Formu` ve ?Travay İzleme ve Değerlendirme Formu? ile, perineal kasılmayı değerlendirebilmek için EMG cihazı kullanılmıştır.Araştırmada, oksitosin uygulanan çalışma grubunda travayın I. ve II. evresinin süresinde anlamlı kısalma olduğu (sırası ile z=-4.97, p=0.00; z=-2.90, p=0.04) fakat acil sezaryen oranında artış olduğu(fisher p=0.00), olgulara servikal dilatasyon 0-3 cm, 4-8 cm ve 9-10 cm iken yapılan EMG ölçümlerine göre perineal kasılma yüzdeleri karşılaştırıldığında, çalışma grubunda kasılma yüzdelerinin yüksek seyrettiği ve çalışma ve kontrol grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunduğu ( sırası ile z=-5.01 p=0.00, z=-5.82 p=0.00, z=-5.82 p=0.00) çalışma grubunda travay ilerlediğinde perineal kasılma yüzdelerinde artış olduğu (x²=25.45 p=0.00) saptanmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgular doğrultusunda, endikasyon olmadığı sürece travayı hızlandırmak amacıyla oksitosin uygulanmaması ve oksitosin uygulanan gebelerde perineyi koruyacak alternatif yöntemler kullanılması önerilmektedir. Spontaneous birth requires myometrial contractions and relaxation of pelvic floor muscles. Inadequate relaxation of pelvic floor muscles in the spontaneous birth process may result in perineal damage. Some obstetric interventions may predispose to perineal damage. Labor induction with oxytocin is the most used intervention and its effect on perineal damage is not known. This observational case-control study is undertaken to evaluate the effect of the labor induction with oxytocin on labor process and perineum.136 term pregnant women in labor without any obstetric complication and BMI values less than 30 between April 2009 and June 2009 were included into the study. Study group consisted of 70 oxytocin induced (36 primipara and 34 multipara) women and control group 66 women (34 primipara and 32 multipara) without any intervention with oxytocin.Data were collected with `Pregnant Description Form? and Labor Observation and Evaluation Form `created by the investigator according to the current literature and an EMG was used to determine perineal muscle contractions.First and 2nd stages of labor were significantly shorter (z=-4.97, p=0.00, z=-2.90, p=0.04) and ceserean section rates were higher (fisher p=0.00) in oxytocin group. EMG observations performed three times while cervical dilatation was between 0-3 , 4-8 and 9-10 centimeters showed that contraction rates were significantly higher in the study group (z= -5.01 p=0.009, z= -5.82 p=0.00, z= -5.82 p=0.00, respectively ) and contraction rates increased while labor progressed ( x²=25.45 p=0.00 ).This study suggests that oxytocin should not be solely used to induce the labor without any obstetric indication and perineum should be protected with alternative methods in oxytocin induced women. 138

Çalışmanın amacı, Yeni Zelanda ve İstanbul'da doğum yapan Türk annelerin doğum deneyimlerini karşılaştırmaktır. Niteliksel yöntemlerle yürütülen çalışmaya, Yeni Zelanda'da 27, İstanbul'da 27 olmak üzere toplam 54 Türk kadını alınmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından oluşturulan demografik bilgi formu ve annelerle derinlemesine görüşme yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda annelerin gebelik, doğum ve doğum sonrası deneyimleri ile ilgili 10 ana tema ve 66 alt tema oluşturulmuştur.Yeni Zelanda grubunda, gebenin ebe ve ekibi tarafından izlendiği; gebelerin doğum öncesi bakım almaya istekli olduğu ve buna teşvik edildiği; doğum öncesi bakımın yaygın ve etkin olduğu; gebelik izleminde ultrasonun genellikle üç kereyle sınırlandığı; normal doğumda ebenin aktif rol aldığı; anne bebek iletişiminin erken sağlanmasına özen gösterildiği; doğum sonu ev ziyaretleri ile ebe desteğinin devam ettiği; annelerin sağlık çalışanları ile iletişiminin iyi olduğu görülmüştür. İstanbul grubunda, gebelik izlemlerinin ve doğumların çoğunluğunun uzman hekim tarafından yapıldığı; gebelerin doğumda kullanılan litotomi pozisyonundan rahatsız olduğu; anne bebek iletişiminin erken sağlanmasına özen gösterilmediği; sağlık çalışanları ile iletişimin özel hastanelerde iyi olduğu, devlet hastanelerinde iyi olmadığı; yakın akraba desteğinin ve sosyal ilişkilerin güçlü olduğu görülmüştür.Sonuç olarak; anne ve bebek sağlığının korunması ve gelişmesinde önemli rolleri olan sağlık çalışanlarının gebelik, doğum ve doğum sonrasına doğal ve fizyolojik bir süreç olarak bakması, yeterli ve nitelikli bakım sunması ve toplumu bu konuda bilinçlendirmesi ile normal doğum yapma oranının artacağı, sezaryen doğumların, gereksiz girişimlerin ve doğum maliyetlerinin azalacağı ve annelerin anne olma sürecini daha olumlu yaşayacağı düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Doğum, Anne Bakımı, Ebelik, Annelik Tecrübesi The objective of the research is to compare 27 Turkish mothers from seven cities of New Zealand with 27 mothers from Istanbul in regard to their experience of labour. Qualitative data were collected with demographic information and audio records of in-depth interview with each mother. Content analysis of mothers? experiences during pregnancy, childbirth and postpartum was conducted under 10 main themes and 66 sub-themes.It was found that, in New Zealand group, pregnancy is followed-up by midwives and their teams; pregnant women wish and encouraged for prenatal care; prenatal care is common and effective; ultrasound scan is generally limited to three times during pregnancy; the midwife has an active role in normal delivery; early mother-infant interaction is encouraged after birth; midwife support is continued with home visits in postnatal period; mothers have good communication with health professionals. In Istanbul group, pregnancy follow-up and delivery is realized by obstetricians; pregnant women are uncomfortable about lithotomy position at birth; early mother-infant interaction is not taken into account after birth; mothers have good communication with health professionals in private hospitals but not in public hospitals; family support and social relations are strong.It is concluded that if health professionals, who have an important role in protection and promotion of maternal and infant health, consider pregnancy, birth and postpartum period as a natural and physiological process, offer adequate and qualified care and raise awareness in the society, the rate of normal vaginal delivery will increase, cesarean sections, unnecessary interventions and labour costs will decrease and mothers will have more positive experiences of mothering.Key Words: Obstetric Labor, Maternity Nursing, Midwifery, Maternity Experience 270

Postpartum dönem kadın yaşamında pelvik değişikliklerin etkisi ile cinsel problemlerin yaşandığı önemli evrelerden biridir. Bu araştırma postpartum dönemde uygulanan pelvik taban kas egzersizlerinin, cinsel fonksiyonlar üzerindeki etkinliğini belirlemek amacıyla, randomize deneysel olarak planlanmıştır. Araştımanın evrenini İstanbul ilinde bir devlet hastanesinde Haziran-Eylül 2006 tarihleri arasında doğum yapmış tüm kadınlar oluşturmuştur. Örneklem grubuna 37deney, 38 kontrol olmak üzere 75 primipar kadın alınmıştır. Veriler, vaka tanılama formu, postpartum izlem formu, Kadın Cinsel İşlev Ölçeği (FSFI), Edinburg Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği (EPDS), Pelvik Taban Kas Gücü Değerlendirme Skalası ve Epi- No libra ile Pelvik Taban Kas Egzersizlerini Uygulama ve İzlem Çizelgesi kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde, yüzdelik dağılımlar, Ki kare, Fisher'in exact testi, Wilcoxon, Mann-Whitney U, T testi, Mc Nemar testi, Kruskall Wallis, General Lineer Model Anova ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmada postpartum dört ve yedinci aylar arasında pelvik taban kas egzersizlerini uygulayanlarda pelvik taban kas gücünün artığı (p

Dünya'nın birçok ülkesinde olduğu gibi ülkemizde de ?namus? kavramının bir taraftan ?dürüstlük? diğer taraftan da ?kadın ve kadın cinselliği? ile eş değer tutulması ve ayrıca erkeğe atfedilen namus ile kadına atfedilen namusun farklı yorumlanması toplumun önemli sorunlarından biridir. Bu sorunun temelinde yatan en önemli faktörün toplumsal cinsiyete dayalı ayırımcılığın olduğu söylenebilir. Bu ayırımcılık, kadının yaşam içerisinde kısıtlanmasına, kamusal alandan uzaklaşmasına, sağlığının bozulmasına ve kadına yönelik şiddete neden olabilmektedir. Şiddetin boyutu namus adına işlenen cinayetlere kadar gidebilmektedir. Araştırma, üniversite son sınıf öğrencilerinin kadına ilişkin namus anlayışıyla ilgi tutumlarını ölçmek amacıyla kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Ankara'daki toplam sekiz üniversiteden (Ankara, Gazi, Hacettepe, ODTÜ, Atılım, Başkent, Çankaya ve Ufuk Üniversitesi) seçilen 1167 son sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Veriler, bireyin ve ailenin sosyo-demografik özelliklerini içeren veri toplama formu ile araştırmacı tarafından geliştirilen ve araştırmacı tarafından geçerlik - güvenirlik çalışması yapılan, Cronbach Alfa Değeri 0.93 bulunan ?Kadına İlişkin Namus Anlayışı Tutum Ölçeği? (KİNATÖ) ile toplanmıştır. Araştırma 1 Aralık 2006- 31 Aralık 2008 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler SPSS for Windows 11.0 (Statistical Package for Social Sciences) bilgisayar programında; ortalama, ortanca ve sıra ortalaması şeklinde değerlendirilmiştir. Öğrencilerin aldıkları puan ortalamaları 5'li likert ölçeği ve alt boyutlardaki madde sayıları dikkate alınarak değerlendirildiğinde; ölçeğin genelinden alınması gereken en yüksek puan 125, öğrencilerin ölçeğin genelinden aldıkları puan ortalaması ise 99.38'dir. Ölçeğin birinci, ikinci ve üçüncü alt boyutuna ilişkin almaları gereken en yüksek sıra ortalamaları sırasıyla; 45, 55 ve 25'dir. Öğrencilerin ölçeğin birinci, ikinci ve üçüncü boyutuna ait aldıkları puan ortalamaları ise sırasıyla; 37.14, 47.06 ve 15.19'dir. Diğer bir değişle öğrencilerin kadına ilişkin namus anlayışı ile ilgili ?ölçeğin geneli?, ?geleneksel namus anlayışı? ve ?cinsiyetler arası eşitlikçi yaklaşım? alt boyutlarına yönelik eşitlikçi bir tutuma, ancak ?evlilik öncesi cinsellik/namus anlayışı? boyutuna ilişkin ise geleneksel bir tutuma sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin kadına ilişkin namus anlayışıyla ilgili tutumlarını etkileyen faktörlerin başında öğrencilerin mezun oldukları lisenin, cinsiyetin, anne ve babalarının eğitim düzeylerinin geldiği saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Kadın sağlığı, namus, namus cinayetleri, toplumsal cinsiyet, üniversite öğrencisi. As it is in some other countries also in Turkey, different interpretation of honor attributed to women and men and giving equal meaning to honor concept as ?women and women sexuality? at the same time ?honesty? are one of important problems of society. It could be said that underlying reason for this problem is gender discrimination. This discrimination may cause restriction of women in life, removing women from public sphere, losing health and violence toward women. Severity of violence may reach to honor killing. This research was conducted to assess attitude of senior undergraduate students toward honor concept attributed to women in a descriptive and cross-section manner. One thousand one hundred sixty seven senior undergraduate students from eight universities in Ankara (Ankara, Gazi, Hacettepe, ODTÜ, Atılım, Başkent, Çankaya and Ufuk) constituted material of the study. Data were collected by using data collection sheet that had individual subject?s and it?s family?s socio-demographic properties, and by using ?Honor Concept Perception Toward Women Scale? (KİNATÖ) which was developed, validated and reliability test conducted by researcher and that had Cronbach alpha level of 0.93. Research was conducted during 1 December 2006- 31 December 2008. Data obtained were analyzed with SPSS for Windows 11.0 (Statistical Package for Social Sciences) program as means, median and row means. When average points received by students were evaluated by considering 5-likert scale and item numbers in sub-scales, there should have been total of 125 points and in this research average points of students were 99.38. Total points for first, second and third sub-scales should have been 45, 55 and 25 points, respectively, and average points of students from these scales were 37.14, 47.06 and 15.19, respectively. Another words, students had egalitarian attitude toward ?general scale?, traditional honor concept?, ?egalitarian attitude between genders? and ?egalitarian attitude toward sub-scales? but traditional attitude toward ?premarital sex/honor concept?. In addition it was found that important factors affecting honor concept attributed to women were high school graduated, gender, education level of parents.Keywords: Gender, Honor, Honor killings, University student, Women health 176

Klimakterik Dönemdeki Kadınlarda Yaşam Kalitesinin BelirlenmesiÖZETAraştırma klimakterik dönemdeki kadınların yaşam kalitelerini ve etkileyen faktörleri değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı bir çalışma olarak planlanmıştır.Araştırmanın örneklemi Şubat 2008 - Mayıs 2008 tarihleri arasında jinekoloji polikliniğine başvurabilecek olan toplam olgu sayısına ve %95 güven aralığına göre formüle edilerek belirlenmiştir. Örneklem grubunu, jinekoloji polikliniğine başvuran, görüşmeyi kabul eden, 300 kadın oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, “Katılımcı Bilgi Formu”, menopoz semptomlarını değerlendirmede “Menopoz Semptomlarını Değerlendirme Ölçeği(MSDÖ)”, klimakterik dönemde yaşam kalitesi değerlendirmede “Menopoza Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği (MÖYKÖ)” kullanılmıştır.Verilerin analizinde SPSS programı ile aritmetik ortalama, standart sapma, One -way ANOVA, t Testi kullanılmıştır.Çalışma sonuçlarına göre, kadınların Menopoz Semptomlarını Değerlendirme Ölçeği puan ortalamaları 12,75±5,76 olarak bulunmuş olması kadınların menopozal yakınmaları hafif düzeyde yaşadıklarını göstermektedir. Kadınların yaş grubu yükseldikçe herhangi bir hastalığa sahip olmalarıyla, somatik, psikolojik ve ürogenital klimakterik semptomlarda artış olduğunu gösteren MSDÖ puanları yüksek bulunmuştur. MÖYKÖ vazomotor, psikososyal, fiziksel ve cinsel alan puan ortalamaları incelendiğinde; 35-45 yaş grubundaki, eğitim düzeyi yüksek olan, kronik hastalığı olmayan, menopoza yönelik bilgi alan, menopoza yönelik tedavi gören ve premenopozal dönemde olan kadınların dört alanda da düşük puan aldıkları yaşam kalitelerinin yüksek olduğu, medeni durumlarına bakıldığında evli olan kadınların cinsel alanda yaşam kalitelerinde düşüş olduğu belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Menopoz, menopoz semptomları, MSDÖ, yaşam kalitesi, MÖYKÖDetermination of Quality Life of the Women in Climacteric PeriodSUMMARYThis investigation, has been planned as a complemantary study with the aim of considering the life quality of women in the climecteric state and affecting factors.The sample of the investigation has been determined by formulating according to total number of case which may apply to gynecology polyclinic between the dates of February 2008 – May 2008 accordingly the confidence ga of %95. 300 women, which have applied to gynecology polyclinic and accept the interview, have made up the sample group.Collecting the datas; “Participant Information Form”, at evaluating symptoms of menopause; “Menopause Rating Scale (MRS)”, at evaluating the life quality in climecteric period; “The Menopause-Specific Quality of Life Questionnaire (MENQOL)” have been used.The SPSS Programme with aritmetical average, standart deflection, İndependent t Test and One-Way Anova test have been used for the analysis of the datas.According to the results of the study, the fact that the evaulation scale point average for women’s menopause symptoms as 12,75 ±5,76 has shown that the women have lived the menoposal complains in a slight way with the increase in women’s age group, their having an illness, somatic, psychological and genitourinary climacterical symptoms, found high. When the scale of life quality for menopause vasomotor, psychosocial, physical, sexual, area point averages have been surveyed; the women WHO are in 35–45 age group, have been treated for menopause and their premenopausal state has ben determined with a low point standart and on the other hand those who re married have been determinedin this study with a decreasing in the sexual life quality.Key Words : Menopause, Menopause Symptoms, MRS, Life Quality, MENQOL

ÖZETSunulan araştırma, kadın sağlığı konusunda hizmet veren bir araştırma ve uygulama hastanesinde kadın sağlığı hemşireliği eğitim ve danışmanlık biriminin oluşturulması ve etkinliğinin değerlendirilmesi amacı ile deneysel ve prospektif olarak planlanıp uygulanmıştır. Birimin faaliyetleri başlangıç için, mevcut şartlarda, mümkün olan en kısa zamanda, birime başvuran her kadın için uygun olan yaklaşımı sağlayacak şekilde düzenlenmiştir. İleri aşamada birimin sağlam kadın izlemi yapacak şekilde organize edilmesi planlanmıştır. Kurum tarafından görevlendirilen bir hemşire araştırmacı ile birlikte çalışmıştır. 15 Mart 2008 tarihinde araştırmacı tarafından hizmete başlatılan birim halen faaliyetine devam etmektedir. Araştırma, Zeynep Kamil Kadın-Doğum ve Çocuk Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde oluşturulan Kadın Sağlığı Hemşireliği Eğitim ve Danışmanlık Birimi’nden hizmet alan kadınlarla gerçekleştirilmiştir. Randomize kontrollü örneklem yöntemi ile 55 kadın deney, 55 kadın kontrol grubuna alınmıştır. Verilerin toplanmasında vaka tanılama ve klinik meme muayenesi formu ile Evli Kadınların Üreme Sağlığını Koruyucu Tutumlarını Belirleme Ölçeği (ÜSBÖ) kullanılmıştır. Araştırma verileri SPSS version 11.5 ile değerlendirilmiştir. Deney ve kontrol grubundaki kadınların tanımlayıcı özellikler açısından benzer olduğu saptanmıştır. Üreme sağlığını koruyucu davranışları bilme ve uygulamaları yönünden gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu (p

1.ÖZETİnfertilite tedavisi sonucu oluşan gebelikler ile doğal olarak deneyimlenen gebeliklerde psiko-sosyal bakım gereksinimlerinin farklarını belirlemek amacıyla çalışma, İstanbul’da özel bir hastanede Aralık 2005-Haziran 2006 arasında verileri toplanarak gerçekleştirilmiştir. Örneklem grubunu anne fetus sağlığı merkezine başvuran, gebeliğine infertilite tedavisiyle sahip olanlar ile gebeliğini doğal olarak deneyimleyenlerden rastgele örneklem yöntemiyle seçilen, çalışmaya katılmaya gönüllü, 18 yaşın üzerindeki, evli, okuma-yazma bilen, ciddi bir hastalığı olmayan ve buna yönelik tedavi görmeyen 100 gebe oluşturmuştur.Verilerin toplanmasında anket formu, Kısa Semptom Envanteri ve Rosenberg Benlik Saygı Ölçeği kullanılmış, analizlerinde Ki-Kare, Fisher Kesin-Ki Kare, Student-t, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis ve One Way Anova Testleri’nden yararlanılmıştır.Olgular yaş, eş yaşı ve evlilik süreleri açısından incelendiklerinde ortalama değerlerin infertil grupta daha fazla olduğu yönünde anlamlı ilişki saptanmış, doğum yerleri, yaşadıkları yerler, eğitim, çalışma, sosyal destek, eşlerinin eğitim, çalışma durumları, evlilik özellikleri, menstrual sikluslarına ait özellikler, kadın hastalığı yaşama durumları ile ilgili farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. İnfertilite tedavisiyle oluşan gebelikler ile normal gebelikler psiko-sosyal etkileri açısından karşılaştırıldığında gebeliğin gebe için ifade ettiği anlam ve gebeliğin eşi etkilemesi yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır.İnfertil ve fertil gruba ait Kısa Semptom Envanteri ile Rosenberg Benlik Saygı Ölçeği puanları benzer bulunmuştur. İnfertil grupta kadın, fertil gruptada eş yaşının benlik saygısını etkilediği saptanmıştır. İlde yaşayanlarda somatizasyon ve benlik saygısının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Görücü usulüyle evlenmenin olumsuz benliği artırdığı, infertil grupta evlilik süresinin yüksek oluşunun anksiyete, somatizasyon ve hostiliteyi azalttığı saptanmıştır. 2. SUMMARYPSYCHO-SOCIAL CARE NEEDS IN PREGNANCIES EXPERIENCED NATURALLY AND AS A RESULT OF INFERTILITY TREATMENTThe study planned to determine the differences of psycho-social care needs between pregnancies with infertility treatment and naturally experienced pregnancies, came true between December 2005- June 2006 in a private hospital in İstanbul.Sample group consists of 100 pregnant women applied to mother-fetus healthcare and are chosen by random sample method. The group who become pregnant with infertility treatment and the group who experience pregnancy naturally accept to be volunteers. They are over 18, married, literate, and have no serious disease or treatment . While gathering the necessary data, a questionnaire form, The Short Symptoms Inventory, Rosenberg Self-Respect Scale are used. In the analysis, Ki-Squared, Fisher Exact- Ki Squared, Student-t, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis and One Way Anova Tests are used.When the phenomena is examined in terms of age, husband age and marriage duration, the average values have a more reasonable relation in infertile group compared to fertile group. The differences about birth places, where they live, education, occupation, the husbands’ working and educational situations, social support, marriage qualities, menstrual cycle properties, having diseases related to gynecology showed no reasonable relations statistically. Having compared the psycho-social effects between pregnancies with infertility treatment and normal pregnancies, there is reasonable statistical difference what pregnancy means for pregnant and how pregnancy influences husband. The Short Symptoms Inventory, Rosenberg Self Respect Scale median scores belonging to infertile and fertile group are found similar. It’s found that in infertile group woman’s age, in fertile group husband’s age influences self respect concept . Somatization and self respect are higher in the ones who live in countries. Getting married traditionally increased negative self respect. Anxiety, somatization and hostility decreased in infertil group due to long marriage duration.

Araştırma, kadın doğum alanında hizmet veren, farklı hastanelerde (devlet,özel ve üniversite hastaneleri) görev yapan ebelerin, mesleki yaşantılarına ilişkin özellikleri belirleyerek bunun iş doyumu üzerine etkisini ortaya koymak, iş doyumunu etkileyen faktörleri analiz etmek ve iş doyumunu belirleyici öneriler getirmek, ebelerin yasal olarak üstlenmek istedikleri bağımsız görevleri saptamak amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır.Araştırma, Ekim 2006-Nisan 2007 tarihleri arasında, İstanbul ili ile Balıkesir, Kocaeli, Eskişehir il merkezlerinde kadın doğum bölümünde yataklı hizmet veren ve izin alınabilen özel,devlet ve üniversite hastanelerinin tümünde gerçekleştirilmiştir.Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından literatür doğrultusunda geliştirilen, ebelerin sosyodemografik özelliklerini, mesleki yaşantılarına ilişkin özelliklerini ve yasal olarak üstlenmek istedikleri işlevleri belirlemek amacı ile oluşturulmuş anket formu ve Minessota İş Doyum Ölçeği (Minnesota Job Satısfactıon Questıonnaire) kullanılmıştır.Elde edilen veriler SPSS 13,0 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Değerlendirmede tek yönlü ANOVA analizi ve z testi kullanılmıştır. ANOVA analizi sonrasında farklılıkların hangi kategorilerde ortaya çıktığını belirlemek amacıyla Tukey HSD testi gerçekleştirilmiştir.Araştırmanın sonuçlarına göre ebelerin iş doyumunun kararsız düzeyde olduğu ortaya çıkmıştır. Ebelerin doyum duydukları unsurların daha çok işin kendisi ile ilgili faktörler olduğu; doyumsuz oldukları unsurların ise ücret ve terfi imkanları olduğu ortaya çıkmıştır.Anahtar Kelimeler: İş doyumu, Ebeler, Minessota İş Doyum Ölçeği ANALYSIS OF THE FACTORS AFFECTING MIDWIFES? JOB SATISFACTIONThe research was designed for the midwives serving in the field of women birth and working in different hospitals (public, private and university hospitals) to understand the characteristics of their job lives, to show the effect of these characteristics on job satisfaction, to analyze the factors affecting job satisfaction and to get some suggestions identifying job satisfaction, and to determine independent tasks which midwives want to undertake legally.The research was carried out in all public, private and university hospitals serving with beds in the department of women birth in province centers of İstanbul, Balıkesir, Kocaeli and Eskişehir between the time period of October of 2006 and April of 2007.Minnesota Job Satisfaction Questionnaire and the questionnaire developed by the researcher based on the literature to determine the socio-demographic characteristics of midwives, the characteristics of their job lives, and the role midwives want to undertake legally were used for data collection.Gathered data were analyzed by using SPSS 13,0 software (Statistical Package for Social Sciences). In the evaluation of the data, onee way ANOVA analysis anz z test were used. Following ANOVA analysis Tukey HSD test is conducted in order to find out which categories differred from the other.As a result, it is found that the level of job satisfaction of the midwives is neutral. It is indicated that the elements which midwives satisfy with are the factors more related to the job itself, and the elements which they do not satisfy with are payment and promotion opportunities.Keywords: Job satisfaction, Midwifes, Minessota Job Satisfaction Questionnaire 103

Zübeyde EKŞÖZETGEBEL KTE ANEM LERDE SEMPTOM DEĞERLEND RMES VEHEMOGLOB N RENK SKALASININ (WHO HAEMOGLOBIN COLOUR SCALE)KULLANIMININ ETK NL ĞÇalışma, gebelikte görülen anemilerin belirlenmesinde, semptom değerlendirmesininve Hemoglobin Renk Skalasını'nın (WHO Haemoglobin Colour Scale) kullanımınınetkinliğini belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve prospektif olarak planlanmıştır.Eylül 2004- Aralık 2005 tarihleri arasında stanbul ilinde bir devlet hastanesinin gebetakip kliniğine başvuran ve gebeliğinde herhangi bir riski olmayan 1. trimeterde 105, 2.trimesterde 148 ve 3. trimesterde 175 olmak üzere toplam 428 gebe araştırma grubunaalınmıştır.Çalışmada gebelerin obstetrik ve demografik verileri alınmıştır. Konjuktiva, yüz, avuçiçleri, tırnaklar, dudaklar ve oral mukozadaki solukluk ve diğer anemi belirtileri yönündendeğerlendirilmiştir. Son olarak Hemoglobin Renk Sakalası (HRS) kullanılarak hemoglobindeğerlerine belirlenmiş ve referans olarak klinikte kullanılan otomatik cihazla ölçülenhemoglobin değerleri alınmıştır.Veriler istatistik uzmanı tarafından SPSS Windows 12.0 ve Graph Pad Instad 3programı kullanılarak, ki-kare testi (X2), t testi, Pearson korelasyon tekniği, duyarlılık,seçicilik, Pozitif Kestrim Değeri (PKD), Negatif Kestrim Değeri (NKD), Doğruluk, OddsRatio (OR) ve Likelihood Ratio(+) (LR(+)) testleri ile analiz edilmiştir. Veriler % 95 güvenaralığında anlamlılıklar p

I. ÖZET Araştırmamız, üriner inkontinansın kadın cinsel sağlığı ve yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla planlanmış olup, tanımlayıcı araştırma özelliğindedir. Araştırma, İstanbul ili Avrupa yakasında bulunan T.C. Sağlık Bakanlığı 'na bağlı bir eğitim ve araştırma hastanesinde Ekim 2004-Kasım 2005 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden toplam 160 kadın çalışma kapsamına alınarak iki grup oluşturuldu. 1. gruba (Üİ olan) 80 kadın, 2. gruba (ÜI olmayan) 80 kadın dahil edildi. Araştırmamızda Üİ olan ve Üİ olmayan grupları oluşturan kadınların seçiminde rasgele örneklem sistemi kullanıldı. Örneklem seçiminde Üİ olan grubu oluşturanların, üriner inkontinans şikayeti olması ve cinsel yaşamında süreklilik olması, Üİ olmayan grubu oluşturanların, üriner şikayetleri olmaması, cinsel yasanımda süreklilik olması koşullan dikkate alındı. Çalışmanın bulgularım elde etmek üzere, araştırmacı tarafından literatür bilgileri doğrultusunda hazırlanan 30 soruluk kişisel anket formu, Kaplan ve arkadaşları tarafından 1999 yılında geliştirilen Kadın Cinsel Fonksiyon Sorgulama İndeksi (Index of Female Sexual Function - IFSF), Rand Corporation tarafından geliştirilen SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanıldı. Formlar araştırmacı tarafından uygulandı. Veri analizinde grupların (Üİ olan, Üİ olmayan) karşılaştırılmaları yüzdelik, Ki kare, Student t, Mann- Whitney, Pearson ve Sperman korelasyon testleri kullanldı. Çalışmamızda elde edilen bulgulara göre, Üİ olan grubun yaş ortalaması 46.81 ± 7.34, Üİ olmayan grubun da 47.75 ± 6.08 idi. Üİ olan gruptaki kadınların 71.2'si ve Üİ olmayan gruptaki kadınların %77.5'i en az ilkokul mezunuydu. Üİ olan grubu oluşturan kadınların %83.8'i ve Üİ olmayan gruptaki kadınların %81.3'ü ev hanımıydı. Üİ olan gruptaki kadınların evlilik yaş ortalaması 18.32 ± 3.17, Üİ olmayan kadınların evlilik yaş ortalaması 18.58 ± 3.30 idi. Evlilik süresi 16 yıl ve üzeri Üİ olan grupta %93.5 ve Üİ olmayan grupta %94.8 olarak bulundu. Üİ olan grupta bulunan kadınların üriner inkontinans sürelerini ele aldığımızda %30'unun 1 yıldır, %23.8'inin 2 yıldır, %12.5'inin 3 yıldır, %12.5'inin 4 yıldır ve %21.2'sinin 5 1yıl ve daha uzun süredir bu sorunu yaşadığı saptandı. Üİ olan grupta bulunan kadınların %50.0'sinin 1-2 ped kullandığı, %23.7'sinin ped kullanmadığı belirlendi. Üİ olan grupta bulunan kadınların %62.5'i idrar kaçırma şikayeti nedeniyle cinsel yaşamlarının olumsuz etkilendiğini düşündüğünü ifade etti. Üriner inkontinansın cinsel fonksiyonlar üzerine etkisini belirlemek için kullanılan IFSF toplam puan ortalaması Üİ olan grupta 23.55 ± 4.50 iken Üİ olmayan grupta puan ortalaması 34.25 ±4.29 idi. Üriner inkontinansın yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek anmayla kullanılan SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeğinin bütün alt boyutlarında Üİ olan gruptaki puan ortalamaları Üİ olmayan gruptaki puan ortalamasından düşük bulundu. İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptandı. Elde edilen sonuçlara göre, üriner inkontinansın kadın cinsel fonksiyonlarını ve yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilediği değerlendirmesi yapılabilir. Anahtar Kelimeler: üriner inkontinans, kadın cinsel sağlığı, yaşam kalitesi. 2. SUMMARY THE EFFECT OF URINARY INCONTINENCE ON FEMALE SEXUAL FUNCTION AND QUALITY LIFE We aimed to study the effect of urinary incontinence on female sexual function and quality life. The study is performed in a research and training hospital in Istanbul between October 2004 and November 2005. Hundred sixty women were included voluntarily in the study. The groups were consisted of one urinary incontinence group (Group 1, 80 patients) and control group (Group 2, 80 patients). The patients of the group were randomly chosen who had urinary incontinence and active sexual life. The patients of Group 2 had an active sexual life and no urinary incontinence. A questionnaire of 30 questions according to the current literature data, Index of Female Sexual Function (Kaplan et al) and SF-36 Quality of Life Scale (Rand Corporation) were performed. For statistical analysis chi-square, student t, Mann- Whitney U, Pearson and Spearman tests were used as appropriate. The mean age of Group 1 was 46.81 ± 7.34 years, whereas this was 47.75 ± 6.08 of years in the group 2. The patients' graduate status was at least primary school in 71.2 % of the Group 1 and 77.5 % of the Group 2. Eighty three percent of the Group 1 patients were housewives, whereas this ratio was 81.3 % in Group 2. The Group 1 and Group 2 patients were married at the mean age of 18.32 ± 3.17 and 18.58 ± 3.30 respectively. Marriage duration of 16 years or greater was observed in 93.5 % of the Group 1 and 94.8 % of the Group 2. The incontinence time was 1 years in 30 %, 2 years in 23.8 %, 3 years in 12.5 %, 4 years in 12.5 % and 5 years or more in 21.2 % of the Group 1. Pad usage of 1-2 pads was found in 50 % of the Group 1, whereas 23.7 % of the Group 1 doesn't use any pads.Sixty two percent of the Group 1 patients noted that urinary incontinence effects their sexual life. The mean of total IFSF scores were 23.55 ± 4.50 and 34.25 ± 4.29 in Group 1 and Group 2 respectively. The mean subdomain scores of SF-36 Quality of Live Scale were lower in Group 1 compared to Group 2. The difference was statistical significant. In the light of our findings, urinary incontinence has an impact on female sexual function and quality of life. Keywords: urinary incontinence, female sexual function, quality life. 140

Çalışma, postmenopozal kadınlarda tiroid fonksiyonlarındaki değişikliklerin ve diğer risk faktörlerinin kemik mineral yoğunluğunu etkileyeceğine dikkati çekmek ve koruyucu hemşirelik rolü üzerinde durmak amacıyla tanımlayıcı bir araştırma olarak planlanmıştır. Süleyman Demirel Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Nükleer Tıp Merkezi'ne 29 Kasım 2004 ve 25 Şubat 2005 tarihleri arasında kemik mineral yoğunluğunu ölçtürmek için başvuran toplam 240 postmenopozal kadın çalışmaya alınmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından oluşturulan sosyodemografik özellikleri içeren Tanıtıcı Bilgi Formu, litaratür doğrultusunda araştırmacı tarafından hazırlanmış olan ve risk faktörlerini tamlamaya yardımcı Osteoporoz Risk Tanılama Formu ve laboratuar test sonuçlan (kemik mineral yoğunluğu ölçüm sonucu ve kan biyokimya sonuçlan) kullanılarak toplanmıştır. Veriler, bilgisayarda SPSS for Windows ÎO.O programı kullanılarak tanımlayıcı istatistiksel metodîann (Ortalama, Standart sapma, frekans ve yüzde dağılımlan) yanısıra Oneway Anova testi, Tukey HDS testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U test, Pearson ve Spearman's korelasyon analizi uygulanarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar % 95'îik güven aralığında, anlamlılık p

l.OZET Araştırma gebeliğe bağlı kusmalı ya da kusmasız bulantı şikayetleri yaşayan ve şikayetleri nedeniyle ilaç tedavisi kullanmayan gebelerde, akupresör uygulamasının etkinliğini belirlemek amacıyla plasebo, kontrollü deneysel bir çalışma olarak planlandı. Araştırmanın evrenini 1 8 Mart 2004 ve 1 5 Mart 2005 tarihleri arasında İstanbul ilinde bulunan sağlık bakanlığına bağlı bir araştırma ve uygulama hastanesinin, gebe takip polikliniğine başvuran gebeliğe bağlı kusmalı ya da kusmasız bulantı şikayeti yaşayan gebe kadınlar oluşturdu. Deney grubuna 26, kontrol grubuna 25 ve plasebo grubuna 24 olmak üzere toplam 75 hasta çalışma kapsamına alındı. 9 günlük uygulama sürecinde, deney grubundaki gebeler çalışmanın 4, 5, 6. günlerinde akupresör bantlarını ?e noktasına uyguladı. Plasebo grubundaki gebeler ise çalışmanın 4, 5, 6. gününde akupresör bantlarım Pö noktasından farklı bir noktaya bileğin üst tarafına yerleştirerek kullandı, kontrol grubundaki gebelere bant kullanımı önerilmedi. Elde edilen veriler; yüzdelik dağılımlar, Ki-kare, Fisher' in exact testi, Kruskal- Wallis varyans analizi, Wilcoxon işaretli sıralar testi, Pearson korelasyon tekniği ve Mann- Whitney U testi kullanılarak değerlendirildi. Araştırma verilerine göre, deney grubundaki gebelerde, bulantı sayısı, bulantı şiddeti, bulantıdan rahatsızlık duyma şiddeti, kusma sayısı, kusmadan rahatsızlık duyma şiddeti açısından günler arasındaki karşılaştırmalarda istatistiksel olarak anlamlı fark (P

l.OZET Çalışma, annelerin süt inme reflekslerini değerlendirip, refleksleri yetersiz olan annelere doğru emzirme tekniği öğretildikten sonra, süt inme refkleksini uyarmak için kullanılan meme masajı (MM), ılık nemli uygulama ile memeleri ısıtmak (MESU) ve sırt masajının (SM) etkinliğinin karşılaştırılması amacıyla analitik, prospektif olarak planlanmıştır. Eylül 2002 ve Mayıs 2004 tarihleri arasında İstanbul ilinde bir devlet hastanesinin kadın doğum servisinde doğum yapan ve doğum sonu 2 saatlik süre içinde bebeğini emzirmeye başlamayan toplam 135 anne ve bebeği, araştırma grubuna alınmıştır. Anneler istekleri doğrultusunda, MM grubu 34 kişi, MESU grubu 40 kişi ve SM grubu 36 kişi olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Seçtikleri yöntem uygulamalı olarak annelere veya yanlarındaki refakatçılara öğretilmiş, MM grubundan, günde üç kez 5 dakika boyunca her iki göğüslerine masaj yapmaları, MESU grubundan günde üç kez kaynamış su ile ıslattıkları bezleri göğüslerine koymaları ve bu bezleri 5 dakika göğüslerinde tutmaları, SM grubundan eşleri veya bir yakınlarına günde üç kez 5 dakika sıvazlama seklinde sırt masajı yaptırmaları ve bunu 5 gün boyunca sürdürmeleri istenmiştir. Anneler doğumdan 1 hafta, 2, 4 ve 6 ay sonra telefonla aranarak izlenmiştir. Veriler, istatistik uzmanı tarafından bilgisayarda SPSS for Windows, 11.0 programı kullanılarak, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Post Hoc Testi, ki-kare (x ), Kruskal-Wallis Testi, Bonferroni düzeltmesi ile analiz edilmiştir. Veriler %95 güven aralığında anlamlılıklar p

1. ÖZET Amaç: Çalışmamız, doğumun üçüncü evresinde umblikal venden oksitosin uygulamasının doğum sonu 6 saatlik döneme etkilerini saptamak amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamına Kocaeli Devlet Hastanesi Doğum Kliniğinde 4.10.2002 -01.10.2003 tarihleri arasında çalışmaya katılmayı kabul eden, 37-42 gebelik haftasında, doğum aralığı 2 yıldan çok olanlar ile kötü obstetrik öyküsü, sistemik hastalığı, bu gebeliğinde çoğul gebelik, multiparite, iri bebek, uzamış travay, gebelikteki riskli durumlar, güç doğum öyküsü, adölesan gebeliği, 35 yaş üzeri primipar, madde bağımlısı olmayanlar ile indüksiyon uygulanmayanlar alınmıştır. Araştırma verileri çalışmacı tarafından hazırlanan Değerlendirme Formuna kaydedilmiştir. Deneysel olarak uygulanan bu çalışmada kriterlere uygun 111 olgu randomize edilerek 3 gruba ayrılmıştır. 37 olguya doğumun üçüncü evresinde bebeğin doğumunun hemen ardından kordun klemplenip kesilmesinden sonra neonatal aspirasyon kateteri ile umblikal venden 5cm. girilerek 10 IU. Oksitosin + 18cc. serum fizyolojik uygulanmış, enjeksiyon yerinin hemen üzerinden, solüsyon plasentaya doğru akacak şekilde klempe edilmiştir, 37 olguya oksitosin grubuna uygulanan teknikle 20cc. serum fizyolojik uygulanmış, diğer 37 olguya ise doğumun üçüncü evresinde intraumblikal girişim uygulanmamış, plasentanın spontan ayrılması beklenmiş ve bu grup araştırmamızın kontrol grubunu oluşturmuştur. Bulgular: Olguların ve eşlerinin sosyodemografik özellikleri, menstruasyon özellikleri ve doğurganlıklarının birbirlerine benzer olduğu saptanmıştır. Oksitosinin uygulandığı grupta doğumun üçüncü evresinin (enjeksiyon - ekspulsiyon) süresi daha kısa ve doğum sonu kaybedilen kan miktarının daha az olduğu saptanmıştır. Ancak doğum sonu laktasyonun başlangıcı, toplam idrar miktarı, involüsyon, ağrı, hemoglobin, hemotokrit, trombosit ve lökosit değerlerinin gruplar arasında benzer olduğu görülmüş ve intraumblikal enjeksiyona bağlı herhangi bir patoloji varlığı saptanmamıştır. Sonuç: Doğumun üçüncü evresinde umblikal venden oksitosin uygulamasının plasentanın erken ve güvenli bir şekilde ayrılmasını ve doğum sonu kan kaybının daha az olmasını sağladığı, doğum sonu involüsyonu, ağrıyı, vital bulguları, idrar miktarım, kan değerlerini etkilemediği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Doğumun üçüncü evresi, intraumblikal oksitosin, erken doğum sonu dönem 2. SUMMARY The effects of oxytocin injection in third stage of labour to the postpartum 6 hours period. Objective: This study was planned to evaluate the effects of oxytocin injection in the third stage of labour via umbilical vein to the early post partum period of mother. Material and Method: This study was conducted in Kocaeli State Hospital between 4.Nov.2002-01.Nov.2003. The data were collected from the pregnant women who have 37-42 weeks gestational age, minimal interval between labours were two years and accepted to partipicate to the study. Patients who have a sistemic disease, grand multiparity(more than four pregnancies), multiple pregnancy, bad obstetric anamnezis, having a second stage of labour longer than 24 hours, adolesant age, primigravidies after 35 years of age and drug abusers were excluded. The 111 patients who included the study were randomly distributed to the case and control groups there were two case oxytocin (N=37) and saline groups (N=37) an done control groups (N=37). A neonatal aspiration catheter inserted 5 cm in the maternal side of the umbilical vein and in oxytocin group 10IU(2 ml) oxytocin + 18 ml saline, in saline group 20 ml saline were injected and in control group no intraumbilical fluid were injected. After the injections umbilical vein clamped. A questionnaire which developed by the researcher used collect the data. For the analizis of the data descriptives statistics and Kruskal-Wallis methods were used. Results: The socio-demographic and obstetrics characteristics were smilar with in groups. We found that in oxytocin group the third stage of labour was shorter ( p=0.00) and also the amount of postpartum bleeding was less than the other two groups (p0.05). Conclusion: We concluded that oxytocin injection via umbilical vein in the 3rd stage of labour shortens the 3rd stage of labour and decreases the amount of postpartum bleeding. Also it seems a safe method for detachmening of placenta. It has no effect on postpartum uterine involution, vital parameters, urine output and hemogram values. Key Words: Third stage of labour, oxytocin, intraumbilical oxytocin, early postpartum period. 108

1. ÖZET Çalışmamız, urge inkontinans (acil idrar kaçırma) ve frequency (sık idrara gitme) şikayeti olan kadınlarda davranışsal tedavi yöntemlerinden biri olan mesane eğitiminin etkinliğin belirlemek amacıyla planlandı. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Ürojinekoloji Birimi 'nde Kasım 2001 - Nisan 2003 tarihleri arasında gerçekleştirilen araştırmamız prospektif, deneysel araştırma özelliğindedir. Bu tarihler arasında urge inkontinans ve frequency tanısı konmuş, katılmaya istekli toplam 60 hasta çalışma kapsamına alınarak 2 grup oluşturuldu. 1. gruptaki (deney) hastalara medikal (antikolinerjik) tedavi yanısıra mesane eğitimi programı öğretildi. 2. grup (kontrol) kapsamına ise yalnızca medikal (antikolinerjik) tedavi verilen kadınlar dahil edildi. Deney ve kontrol grubundaki tüm hastalar tedavi sonrası (8 hafta) ve tedavi sonrası 3. ay değerlendirildi. Hastaların değerlendirilmesi sırasında, üriner günlük, inkontinans Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanıldı ve ped test uygulandı. Deney grubu olguların tedavi öncesi ile tedavi sonrası ve tedavi sonrası 3. ay ped test ile kaçırdıkları idrar miktarlarında, ped kullanma ve üriner günlüklerinde belirlenen idrar yapma, idrar yapma zorunluluğu ve idrar kaçırma sayılarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir azalma saptandı. Bu gruptaki olguların günlük su, çay, kafeinli içecek alımlarının tedavi öncesi ile tedavi sonrası ve tedavi sonrası 3. ay karşılaştırıldığında anlamlı düzeyde bir değişiklik görülmedi. Ayrıca tedavi öncesi ile tedavi sonrası ve tedavi sonrası 3. ay yaşam kalitesi genel puanı ve alt ölçekleri olan davranışların sınırlandırılması, psikososyal etki ve sosyal izolasyon puanlan arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir artış saptandı. Hastaların yaşam kalitesinde tedavi sonrasında belirgin bir düzelme meydana gelmiştir. Kontrol grubu olguların tedavi öncesi ile tedavi sonrası ve tedavi sonrası 3. ay ped test ile kaçırdıkları idrar miktarlarında ve üriner günlüklerinde saptanan idrar yapma ve idrar kaçırma sayılarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir azalma bulunurken; idrar yapma zorunluluğu, ped kullanma sayıları ve günlük su, çay, kafeinli içecek alımlarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. Ayrıca bu grupta yaşam kalitesi genel puanı ve alt ölçekleri olan davranışların sınırlandırılması, psikososyal etki ve sosyal izolasyon puanlan tedavi öncesine göre hem tedavi sonrası hem de tedavi 1sonrası 3. ayda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmıştı. Hastaların yaşam kalitesi olumlu yönde etkilenmiştir. Deney ve kontrol grubu ped kullanma ve ped test açısından karşılaştırıldığında deney grubunun kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha az idrar kaçırdığı ve ped kullandığı saptandı. Her iki grup, günlük idrar yapma ve idrar yapma zorunluluğu sayıları açısından değerlendirildiğinde, deney grubununkiler kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmıştı. Grupların idrar kaçırma sıklığı, su alımı, çay alımı ve kafeinli içecek alımları karşılaştırıldığında, deney ve kontrol grubu arasında bir farklılık olmadığı görüldü. Yaşam kalitesinde düzelme açısından her iki grup karşılaştırıldığında ölçeğin geneli ve davranışların sınırlandırılması puanları tedavi öncesi ile tedavi sonrası ve tedavi sonrası 3. ay da deney grubunda kontrol grubuna göre anlamlı bir puan artışı gözlendi. Psikososyal etkilenme ve sosyal izolasyon puanlarında iki grup arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Bu veriler doğrultusunda, urge inkontinans (acil idrar kaçırma) ve frequency (sık idrar yapma) tedavisinde hem medikal (antikolinerjik) tedavinin hem de medikal (antikolinerjik) tedavi ile birlikte uygulanan mesane eğitiminin tedavide etkin olduğu görülmektedir. Ancak mesane eğitimi ile birlikte uygulanan medikal (antikolinerjik) tedaviden sadece medikal tedaviye oranla daha olumlu sonuçlar elde edildiğini söyleyebiliriz. 2. SUMMARY DETERMINATION OF THE BLADDER TRAINING EFFICACY ON WOMEN WITH URGE INCONTINENCE AND FREQUENCY PROBLEMS Our study, has been planned in order to detect the efficiency of training of urinary bladder (one of the behavioral treatment) on woman who has complaints on urge incontinence and frequency. The study has been realized in prospective and experimental way and it has been realized between October 2001 -April 2003 in Istanbul University Medical Faculty Gynaecological Disesases and Obstetric Department Urogynaecology unit. 2 groups has been formed from 60 women who have been diagnosed as enuresis and willing to be a part of this study. To the patients belongs to the first group, beside the medical (anticholinergic) treatment, urinary bladder training program has been taught. To the scope of the second group of women, only medical (anticholinergic) treatment has been included. All patients who belong to the test and the control group has been evaluated at the end of (8 weeks period) and in 3 months after treatment. During this evaluation daily urinary program and incontinence quality of life measurement has been used and ped test has been applied. The numbers of voiding, urgency and incontinence determined with daily urinary diary, leakage volume and ped usage tested by ped test in test group evaluated by pre-treatment and post-treatment and 3 months after treatment, were significantly reduced. In this group, it has been detected that there is no significant difference during pre-treatment and post-treatment and 3rd month results compared with respect to daily intake of water, tea, beverages with caffeine. In addition it has been found that there is a significant increase between pre treatment and post treatment and 3rd month quality of life score and restriction of behaviors, psychosocial effect and social isolation scores. Patients' life quality has improved significantly after the treatment. Although, the numbers of voiding and incontinence determined with dailiy urinary diary, leakage volume tested by ped test in control group evaluated by pre- treatment and post-treatment and 3 months after treatment, were significantly reduced, there were no significant difference between urgency, number of ped usage and daily intake of water, tea, beverages with caffeine. In addition it has been found that there is a 3significant increase between pre treatment and post treatment and 3rd month quality of life score and restriction of behaviors, psychosocial effect and social isolation scores. Patients' life quality has been affected positively. When the test group and control group compared according to ped test and ped usage, it has been found that test group has a statistically significant less incontinence and ped usage than control group. When both 2 groups has been compared with respect to daily micturation and urgency, it has been found that test group has statistically lower values with respect to control group. When two groups has been compared with respect to their frequency, water intake, tea intake and beverages with caffeine, there were no any differences between test and control groups. When both groups have been compared with respect to the improvement in quality of life, general measurement and restriction behavior scores during the post-treatment and 3 months after treatment, in test group, there was a significant score improvement with respect to control group. There were no any significant differences between 2 groups in terms of psychosocial effect and social isolation scores. According to those data, application of both medical (anticholinergic) treatment and urinary bladder training with medical (anticholinergic) treatment for urge incontinence and frequency treatment are effective. However, it can be seen that medical (anticholinergic) treatment with urinary bladder training has better positive results than the application of medical (anticholinergic) treatment alone. 4 99

8-OZET Çalışmamız, klimakteriumda sık görülen yakınmaları saptamak, bunlarla başa çıkmak için eğitim vermek ve danışmanlık yapmak üzere planlanmıştır. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastenesi'nde ve 29 Mayıs Hastanesi'nde yapılmıştır. Araştırmaların örnekleri bu hastanelerin Kadın-Doğum Polikliniklerine başvuran 40-65 yaş arası 300 kadın oluşturmuştur. Çalışmamıza katılan kadınlara görüşme formu, MYTL, MİTÖ uygulanmıştır ve bunların sonucunda elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Bu veriler doğrultusunda cinsel sorunları ve vazomotor semptomlar görülen olgular eğitime çağırılmıştır. Üç aşamadan oluşan eğitimde olguların, bu semptomlar konusunda bilgilerini sınamak için, öntest ve son test uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar yüzdelik Chi-Square, T Testi, Mc NemarTesti ile değerlendirilmiştir. h Kadınların en sık görülen semptomlar, vazomotor semptomlar (%58) ve cinsel sorunlar (%52,3) olarak bulgulanmıştır. MİTÖ uygulandığında kadınların menopozu %53'ü olumsuz, %47'si olumlu karşıladıkları saptanmıştır. Yakınmaları olan kadınlara eğitimler sonucunda bilgi ve davranış değişiklikleri gözlenmiştir. Bugünün ortamında menopozun yaşlanmak değil olgunlaşma ve deneyimli olma anlamına geldiğini hayatın yeni bir döneminin başladığını ve bu dönemdeki fizyolojik olayları kendisine açıklamak, yanlış kavramların düzeltilmesi ve korkuların giderilmesi, eğitim ve danışmanlık yaparak kadınların yaşamının büyük bir bölümünü (30 yıl) kaliteli geçirmesine katkı sağlayabilecek en önemli sağlık ekibi üyesi hemşirelerdir. Bu alanda uzman hemşireler yetiştirilmelidir. G5 9-SUMMARY This study aims to define the most frequently encountered symptoms of the climacteric and to provide information and training to overcome these symptoms. The study has been carried out at the Istanbul University Hospital and the `May 29th Hospital`. The cohort consisted of 300 women between ages of 40-65 seen at the outpatients Clinics of the named hospitals. The patients were evaluated by MYTL (Menopausal Symptoms Screening List) and MITO (Patient's Attitude Towards Menopause Scala) and interview forms. In accordance with the outcome of above assesments, those who have vasomotor symptoms and sexual disturbances were called in for training. These patients were submitted to a pre and final test of awareness on their symptoms. The results were evaluated using Chi-Square, student's T- Test and Mc Nemar Test. The most frequent symptoms were vasomotor (58%) and sexual (52,3%) symptoms. MITO application revealed a 53 % of negative attitude and 47% possitive attitude of the cases towards menopause. The training programme resulted in a change of awareness and attitude. Modern nursing has great role in supporting and enlightening the climacteric on the subject of menopause giving her the reassurance that this point in life is not sudden aging but the start of merely a different period which can be restored to a life of high quality. Nurses capable of giving such support must be trained in sufficient numbers to help society in this important area. &S 81

ÖZETBir zamanlar basitçe bekleme zamanı olarak kabul edilen gebelik, günümüzde önemli fiziksel, duygusal ve sosyal stres dönemi olarak tanımlanmaktadır.Ebeveyn olma eşlerin gebeliğe karar vermeleri ile başlayıp yaşam boyu devam eden bir süreçtir. Bu süreçte her iki cinsiyetin de önemli görevleri vardır. Özellikle baba adayları gebelik, doğum ve doğum sonu sürecine katılıp, eşleri ile bu anları paylaşmalıdırlar. Babanın gebelik ve doğum sürecinde aktif rol alması anne ve bebek sağlığı açısından çok önemlidir. Yapılan çalışmalar babaların doğum anında anne yanında olmasının eylemdeki riski ve hatta ileride bebek sağlığı ile ilgili problemin azaldığını göstermektedir. Gebelik, doğum ve doğum sonu sürece katılımı etkileyen faktörlerin başında kültürel değerler gelmektedir. Bazı kültürlerde babanın katılımı fazla iken bazı kültürlerde de babanın katılımı oldukça azdır. Ebeveynliğe geçişi hızlandıran en önemli faktörlerden biri de doğum öncesi alınan eğitimdir. Tüm dünyada eğitim programları gittikçe artmaktadır ve bu artışla birlikte grup eğitimini destekleyen prenatal sınıflar hazırlanmıştır. Bu sınıflarda eğitilen babaların gebelik, doğum ve doğum sonu sürece katılımlarının daha fazla olduğu görülmüştür. Kadın Hastalıkları ve Doğum Hemşireleri antenatal eğitimlerinde baba adaylarını da kapsayan eğitimi planlamaları ya da antenatal sınıfların sayısını arttırarak tüm ebeveyn adaylarının bu sürece hazırlanmalarına yardım etmeleri gerekmektedir. Çalışmamız babaların gebelik, doğum ve doğum sonu sürecine katılmalarını etkileyen faktörleri belirlemek, bu süreçte babanın adaptasyon gereksinimlerini saptamak ve annelerin bu adaptasyon hakkında düşüncelerini öğrenmek amacıyla kalitatif ve kantitatif yöntemler kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Kalitatif aşamada, bireysel derinlemesine görüşme yöntemleri kullanılmıştır. Kantitatif aşama ise, karşılaştırmalı ve tanımlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmamız Kocaeli ilinde, Kocaeli SSK Hastanesi, İzmit Devlet Hastanesi ve Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesini Kadın Doğum Polikliniklerine başvuran anne ve baba adaylarınca gerçekleştirilmiştir. Çalışmayı gerçekleştireceğimiz kurumlardan kurum izni aldıktan sonra 28 gestasyon haftasında primipar ve multipar 20-30 yaşları arasında, normotansif anne adayları ve onların eşleri örneklem grubuna alınmıştır.Verilerin anne ve baba adayları için ayrı ayrı hazırlanan anket formları ile toplanmış 10 vak'a ile pilot çalışma yapılmış, sorularda düzenleme yapıldıktan sonra bireysel derinlemesine görüşmelere geçilmiştir.Uygun ebeveynlerin izni alınarak, anne adayları ile görüşmeler yapılmıştır. Görüşmeler için uygun ortam seçilmiş, ayrıca kayıt cihazına kaydedilmiştir. Daha sonra da aynı şekilde baba adayları ile görüşmeler tekrarlanmıştır. Muhtemel doğum tarihleri alınan gebelerin doğumları telefonla öğrenildikten sonra, aynı vak'alara kontrol esnasında ya da evlerinde görüşmeler yapılarak sonuçlar kayıt cihazına kaydedilmiştir. Bilgi toplama aşamalarından sonra tüm kayıtlar görüşme formuna kaydedilmiştir. Sonuçlar kalitatif ve kantitatif olarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, anne ve baba adaylarının gebelik, doğum ve doğum sonu sürecine adaptasyonlarının farklı olduğu görülmüştür. Anneler ebeveynliğe gebelik ile başlarken, babalar doğum ile başlamaktadırlar. Ebeveynlerin öğrenim durumları ile ebeveynliğe başlama zamanı arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanılmamıştır. Ailelerin ebeveynliğe hazırlığında ailelerin önemli ölçüde yardım etkileri görülmüştür. Adaylarının doğuma hazırlıkta kitap okudukları baba adaylarının ise çoğunluğunun doğum ile ilgili kitap okumadıkları bulunmuştur.Anne adayları doğum eyleminde en çok eşlerin bulunmasını isterken, baba adayları da eşlerinin yanında olmayı tercih etmektedirler. Baba adaylarının ayrıca öğrenim durumları arttıkça da doğum eylemine katılmak istedikleri ortaya çıkmıştır. Anne adayına doğum eyleminde en önemli destek kaynağı kendilerinin eşleridir. Sağlık kurumlarındaki politikaların bu isteklere izin vermediği görülmüştür. Baba adaylarının gebelik, doğum ve doğum sonu sürecinde rol ve sorumluluklarını algılamalarının yaş, evlilik tipi, meslek, toplam aylık gelir, çocuk sayısı gibi değişkenlere bağlı olmadığı, öğrenim durumunun eyleme katılmada önemli olduğu belirlenmiştir. Babaların katılımını etkileyen en önemli faktörlerden biri de kültürel farklılıklardır. Babaların bebeğin bezinin değiştirilmesi, banyosu, beslenmesi, ağladığında onunla ilgilenme gibi doğum sonu bebeğin bakım aktivitelerine katılmadıkları gözlenmiştir. Babaların giderek gebelik, doğum ve doğum sonu süreçte katılımları arttırılmalı, prenatal hazırlık sınıfları ülkemizde yaygın hale getirilmelidir. Sağlıklı ve mutlu bir nesle sahip olmak için babaların katılımları ülke politikaları ile yaygınlaştırılmalıdır.EVALUATION OF PARTICIPATION AND EXPECTATIONS OF FATHERS IN THE MATERNITY AND GIVING BIRTH PROCESS BY THE PARENTS.SUMMARYPregnancy, which was once a simple matter of waiting, is today defined as a period of physical, emotional and social stress.Becoming parents is something which begins with the couple deciding to conceive and continues for the rest of their lives. Both partners have important roles to play during this time. Prospective fathers, in particular, ought to participate throughout the course of pregnancy, birth and post-natal, and share these experiences with their partners. It is important for the well-being of the mother and the baby that the father takes an active part throughout pregnancy and birth. Studies have shown that birth risks and even future health problems of the baby is reduced if the father is present during the actual birth.Factors which affect the rate of participation during pregnancy, childbirth and post-natal are mainly cultural values. While in some cultures the father's participation is high, it is very low in other cultures. One of the most important factors which aid the transition to parenthood is prenatal education. Such learning programmes are increasing in number throughout the world and to meet this increase pre-natal classes have been prepared which support group learning. It has been observed that prospective fathers who have joined such classes are more supportive during the pregnancy, childbirth and postnatal stages.Obstetrics Nurses should plan antenatal learning so as to include prospective fathers or increase the number of antenatal classes in order to help all parents-to-be to prepare for these stages.Our study has been carried out by using qualitative and quantitative methods in order to determine the factors which affetcthe participation of fathers in the whole pregnancy and childbirth progress, to ascertain the father's needs to adjust during this time and to discover the mothers views on this adjustment. During the qualitative process individual detailed interview methods have been used. The quantitative process has been developed to make comparisons and definitions.Our studies were carried out with prospective parents at the Gynecology Wards of the Kocaeli SSK Hospital, the İzmit General Hospital and the Kocaeli University's College of Medicine Hospital. After receiving permission from the institutions 20-30 year old primipara and multipara and normotansiv mothers-to-be with her spouse in their 28th gestation week and their partners were placed in the example group. Twin pregnancy may increase attendance of father in prenatal and particularly postnatal stage. For this reason, twin pregnancy has not been included in this study since it is involved in hazardous pregnancy group.The data was collected through questionnaires prepared separately for prospective mothers and fathers and a pilot study was carried out with 10 cases. After preparing the questions individual interviews were performed.After receiving the consent of appropriate parents, the mothers-to-be were interviewed. A proper location was selected for the interviews and recording equipment was used. The fathers were later interviewed in the same way. Pregnant mothers whose estimated birth dates were previously recorded, informed their time of giving birth via telephone were interviewed and recorded during their check-ups or at home. During the collection of information all recordings were transfered to the interview forms. The results were qualitatively and quantitatively assessed.At the end of the study results indicated that the adjustment of prospective mothers and fathers during the pregnancy, birth and postnatal stages were different from one another. Women adopted their parental identity with the onset of pregnancy whilst men assumed theirs at birth. A distinct relation between the parents' degree of education and the time when they assumed parental identity was not found. It was observed however that the parents' own families helped them to prepare for the role. The prospectives mothers were found to read mainly childbirth and care books whereas most of the fathers-to-be did not read many books on the subject.Prospective mothers firstly preferred their partners to join them in childbirth while the fathers-to-be also chose to participate. It was also discovered that the higher the educational status of the father the more likely he was to participate in the birth. The most important source of support for mothers during birth come from their partners. It was noted that the policies of health institutions do not allow for such requests of participation. It was observed that variables such as age, marital status, occupation, financial status and number of children did not affect the fathers awareness of their roles and responsibilities during the pregnancy, childbirth and postnatal stages and also their degree of education was important in their decision to participate in the birth.It was also observed that the father did not participate in such post-natal childcare activities such as diaper-changing, bath-time, feeding and care during crying.The participation of fathers during the pregnancy, childbirth and post-natal stages should be increased and pre-natal learning classes must be more available in this country. In order to ensure healthy and happy future generations the participation of fathers must be made common policy.

Araştırma, DS Bakım yöntemi (pahtway) ile verilen hemşirelik bakımını değerlendirmek ve bu bakım yönteminin DS 8 haftalık dönemde annelerin kendi ve be bek bakımıyla ilgili fonksiyonel durumlarına olan etkilerini belirlemek amacıyla deney sel olarak planlanmıştır. Araştırmanın örneklemi; SB Zeynep Kamil Kadın Doğum ve Çocuk Hasta nesinin II. kat DS servisinde yatan normal doğum yapmış toplam 100 primipar anne o- luşturmuştur. önce Ekim-Kasım 1997'de kontrol grubu (50), sonra Şubat-Mart 1998 ta rihleri arasında deney grubunu (50) oluşturan vakalar alınmıştır. Çalışmamızda, deney grubundaki annelere, araştırmacı tarafından oluşturu lan ve hemşirelerin uyguladığı DS bakım yöntemi (Pathway) ile bakım verilmiş, kontrol grubundaki annelere hastanedeki mevcut şartlar dışında bir şey yapılmamıştır. İki gruba verilen bakımın değerlendirilmesinde; araştırmacı tarafından geliştirilen `Doğum Sonu Hemşirelik Bakımını Değerlendirme ölçeği` (DSHBDÖ) kullanılmış ve annelere tabur cu olmadan önce diğer formlarla birlikte uygulanmıştır. DS 8 haftalık döneme ait veriler telefon görüşmeleriyle anket formu doldurularak alınmıştır. Verilerin analizinde; yüz delik, ki-kare, tek ve çift yönlü varyans analizi, t-testi, pearson korelasyon testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırmada; deney ve kontrol grubundaki annelerin demografik ve gebe likle ilgili değişkenleri arasında benzer özellikler saptanmıştır. DS hemşirelik bakımını; hizmeti alan anneler ve bakımı veren hemşireler a- çısından iki yönlü değerlendirebilmeyi sağlamak amacıyla geliştirilen DSHBDÖ' nin geçerlilik güvenilirlik çalışmasında, hemşirelerle ilgili cronbach alpha=.96, annelerle ilgili cronbach alpha=.88 olarak bulunmuştur. Deney ve kontrol grubundaki annelerin; DSHBDÖ toplam, bakım ve eğitim alt boyut puanlan arasında, annelerin DS yattıkları serviste aldıkları hemşirelik bakımı, eğitimi ve hemşirelerin davranışlarına yönelik düşüncelerinin tümünde ve DS aldıkları hemşirelik bakımına ve memnuniyetlerine verdikleri puanlarda deney grubu lehine gruplar arasında ileri düzeyde anlamlı fark olduğu belirlenmiştir (pO.0001). DS 8 haftalık dönemde, annelerin kendi ve bebek bakımıyla ilgili hemşire lerden/broşürden aldıkları bilgileri kullanma, epizyotomi ile ilgili sorun yaşama, kontraseptif kullanma ve DS kontrole gitme gibi davranışlarda ve annelerin bebekleriyle ilgili olarak; bebek bakımında sorun yaşama, aşılar ve sağlam çocuk kontrollerine baş lama gibi konularda her iki grup arasında anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p