Search

Document A betreft het hoofdrapport en document B betreft de bijlagen. Dit verslag geeft een overzicht van de werkzaamheden die in het kader van een project voor Rijkswaterstaat (No. WW 440, Bijlage 23) zijn uitgevoerd. Het project is een vervolg op het onderzoek naar een voorspellingsmodel voor hoogwater op de Rijn (lit. 1). Het daarbij ontwikkelde voorspellingsmodel is gebaseerd op het flood-routing principe en geeft voorspellingen voor Lobith tot 3 dagen vooruit. De berekening maakt gebruik van het standaardcomputerprogramma FLOWS (ICES-STRUDL pakket, TH Delft). Het doel van dit project is het operationeel maken van het ontwikkelde hoogwatervoorspellingsmodel voor de Rijn. In de eerste fase van het project is het model herschreven voor het programma-systeem ZWENDL en overgezet op de UNIVAC-computer van Rijkswaterstaat. In de tweede fase van het project stond de uitvoering van de hoogwaterberekening centraal. Hierbij is onder meer een voorschakelprogramma ontwikkeld dat de door de gebruiker ingevoerde gegevens (waterstanden en neerslagen) transformeert naar invoerbestanden (afvoeren) voor het programma-systeem ZWENDL. Het verslag is opgebouwd uit een 6-tal hoofdstukken, welke hieronder kort worden besproken. Volgend op de inleiding wordt in hoofdstuk 2 de opzet van de hoogwatervoorspelling toegelicht, bestaande uit een toelichting op de rekenprocedure alsmede een overzicht van de door de gebruiker in te voeren gegevens. Voor de eigenlijke hoogwaterberekening wordt gebruik gemaakt van het programma-systeem ZWENDL. Het systeem is opgebouwd uit het rekenprogramma ZWENDL30, waaraan vier invoerbestanden worden gekoppeld (zie hoofdstuk 3). Deze 4 invoerbestanden zijn achtereenvolgens het stuurinvoerbestand, het randvoorwaardenbestand, het schematisatiebestand en het beginvoorwaardenbestand. Van elk invoerbestand wordt toegelicht wat de functie is en hoe het is opgebouwd. Met betrekking tot de opbouw van het randvoorwaardenbestand dient er een transformatie plaats te vinden van de door de gebruiker opgegeven reeksen waterstanden naar equidistante afvoerreeksen, die geschikt zijn voor het rekenprogramma ZWENDL 30. Deze transformatie wordt uitgevoerd in een voorschakelprogramma voor de eigenlijke hoogwaterberekening (zie hoofdstuk 4). Aangezien het model slechts voor een beperkt waterstandsbereik geijkt is - het betreft hier de modellering van dwarsprofielen, uiterwaarden, C-waarden e.d. - wordt in hoofdstuk 5 een aantal criteria gegeven voor het gebruik van het voorspellingsmodel. Het laatste hoofdstuk bestaat uit conclusies en aanbevelingen voor nader onderzoek. Het zogenaamde "blind doorrekenen" van de hoogwatergolf van april 1983 leverde een voorspelde topwaterstand op met een nauwkeurigheid van 7 cm. Het tijdstip van de berekende topwaterstandverschilde 3 uur met het werkelijke tijdstip waarop de hoogwatertop Lobith passeerde.

In de nacht van 15 op 16 januari 1987 ontsnapte de stad Kampen en omgeving ternauwernood aan een overstromingsramp. In de monding van de IJssel had zich een dam van kruiend ijs gevormd, waarachter het water tot gevaarlijke hoogte steeg. Tweehonderd jaar geleden was zo’n ijswal een veel voorkomend verschijnsel, dat doodsangst en paniek onder de bevolking teweegbracht. Tegenwoordig is het een zeldzaam natuurverschijnsel, dat duizenden nieuwsgierigen trekt. Wat is er de afgelopen twee eeuwen veranderd aan de Nederlandse rivieren, waardoor opgestuwde ijsmassa's de bevolking nu geen angst meer inboezemen?

Uit een procesbeschrijving voor de verspreiding van olie in rivieren blijkt dat het gedrag van een olievlek in een rivier principieel anders is dan het gedrag van opgeloste stoffen. Anders dan bij opgeloste stoffen zijn dispersie en afbraak van olie tijdsafhankelijk en worden meer bepaald door de eigenschappen van de olie dan door de hydraulische kenmerken van de rivier. Hier is een eerste aanzet gegeven om de modelparameters van het Taylor-model voor opgeloste stoffen te beschrijven als functie van de processen die bepalend zijn voor de verspreiding van olie op rivieren.

In de nacht van 15 op 16 januari 1987 ontsnapte de stad Kampen en omgeving ternauwernood aan een overstromingsramp. In de monding van de IJssel had zich een dam van kruiend ijs gevormd, waarachter het water tot gevaarlijke hoogte steeg. Tweehonderd jaar geleden was zo’n ijswal een veel voorkomend verschijnsel, dat doodsangst en paniek onder de bevolking teweegbracht. Tegenwoordig is het een zeldzaam natuurverschijnsel, dat duizenden nieuwsgierigen trekt. Wat is er de afgelopen twee eeuwen veranderd aan de Nederlandse rivieren, waardoor opgestuwde ijsmassa's de bevolking nu geen angst meer inboezemen?

Uit een procesbeschrijving voor de verspreiding van olie in rivieren blijkt dat het gedrag van een olievlek in een rivier principieel anders is dan het gedrag van opgeloste stoffen. Anders dan bij opgeloste stoffen zijn dispersie en afbraak van olie tijdsafhankelijk en worden meer bepaald door de eigenschappen van de olie dan door de hydraulische kenmerken van de rivier. Hier is een eerste aanzet gegeven om de modelparameters van het Taylor-model voor opgeloste stoffen te beschrijven als functie van de processen die bepalend zijn voor de verspreiding van olie op rivieren.

Dutch Late Weichselian braided river deposits and Holocene meandering river deposits of the Rhine have been studied and compared. Cross sections demonstrate the lateral and vertical variations of the Late Weichselian sediments. Soil mapping of these deposits, even on a very detailed scale, proves very difficult. Best results have been obtained with a legend based on hydrology enabling the distinction of topo-hydrosequences of well drained brown soils, imperfectly drained mottled soils and poorly drained grey soils.Advanced soil formation and notably the dramatic processes in the Late Weichselian period (decalcification, clay illuviation, pseudogleying, periglacial formation of a highly reoriented, very dense microstructure) have caused clay mineralogical, chemical and physical changes in the Late Weichselian soils.The well drained and imperfectly drained Late Weichselian soils have an argillic horizon (Alfisols, Luvisols), occasionally with very low base saturation (Ultisols, Acrisols) and with strong subsequent pseudogleying in the imperfectly drained soils. The Holocene soils demonstrate decalcification and biogenic homogenization as well as some gleying according to their drainage position. These soils are classified as Inceptisols (Cambisols), occasionally as Mollisols (Phaeozems).Less favourable physical characteristics and behaviour (soil strength, structure stability and tillage behaviour) of the Late Weichselian soils and soil material is quantitatively documented. Differences with the Holocene soils and soil material are statistically highly significant and are caused by differences in texture, content, quality and distribution of organic matter and the highly reoriented, very dense microstructure.Use as permanent grassland or ley in the crop rotation is recommended to increase levels of biological activity. This seems the only remedy for the imperfectly and poorly drained Late Weichselian soils that are compacted by natural soil forming processes not counteracted by biological activity. Very recently improved drainage of large areas of Late Weichselian imperfectly drained soils has increased the saturated hydraulic conductivity to noncritical levels through increased earthworm activity to some metres depth.

In dit artikel wordt voor het jaar 1983 een schatting gemaakt van de, door verzilting veroorzaakte, opbrengstverliezen voor de tuinbouw en wordt de daaruit voortvloeiende schade voor de gehele Nederlandse economie globaal berekend

Document A betreft het hoofdrapport en document B betreft de bijlagen. Dit verslag geeft een overzicht van de werkzaamheden die in het kader van een project voor Rijkswaterstaat (No. WW 440, Bijlage 23) zijn uitgevoerd. Het project is een vervolg op het onderzoek naar een voorspellingsmodel voor hoogwater op de Rijn (lit. 1). Het daarbij ontwikkelde voorspellingsmodel is gebaseerd op het flood-routing principe en geeft voorspellingen voor Lobith tot 3 dagen vooruit. De berekening maakt gebruik van het standaardcomputerprogramma FLOWS (ICES-STRUDL pakket, TH Delft). Het doel van dit project is het operationeel maken van het ontwikkelde hoogwatervoorspellingsmodel voor de Rijn. In de eerste fase van het project is het model herschreven voor het programma-systeem ZWENDL en overgezet op de UNIVAC-computer van Rijkswaterstaat. In de tweede fase van het project stond de uitvoering van de hoogwaterberekening centraal. Hierbij is onder meer een voorschakelprogramma ontwikkeld dat de door de gebruiker ingevoerde gegevens (waterstanden en neerslagen) transformeert naar invoerbestanden (afvoeren) voor het programma-systeem ZWENDL. Het verslag is opgebouwd uit een 6-tal hoofdstukken, welke hieronder kort worden besproken. Volgend op de inleiding wordt in hoofdstuk 2 de opzet van de hoogwatervoorspelling toegelicht, bestaande uit een toelichting op de rekenprocedure alsmede een overzicht van de door de gebruiker in te voeren gegevens. Voor de eigenlijke hoogwaterberekening wordt gebruik gemaakt van het programma-systeem ZWENDL. Het systeem is opgebouwd uit het rekenprogramma ZWENDL30, waaraan vier invoerbestanden worden gekoppeld (zie hoofdstuk 3). Deze 4 invoerbestanden zijn achtereenvolgens het stuurinvoerbestand, het randvoorwaardenbestand, het schematisatiebestand en het beginvoorwaardenbestand. Van elk invoerbestand wordt toegelicht wat de functie is en hoe het is opgebouwd. Met betrekking tot de opbouw van het randvoorwaardenbestand dient er een transformatie plaats te vinden van de door de gebruiker opgegeven reeksen waterstanden naar equidistante afvoerreeksen, die geschikt zijn voor het rekenprogramma ZWENDL 30. Deze transformatie wordt uitgevoerd in een voorschakelprogramma voor de eigenlijke hoogwaterberekening (zie hoofdstuk 4). Aangezien het model slechts voor een beperkt waterstandsbereik geijkt is - het betreft hier de modellering van dwarsprofielen, uiterwaarden, C-waarden e.d. - wordt in hoofdstuk 5 een aantal criteria gegeven voor het gebruik van het voorspellingsmodel. Het laatste hoofdstuk bestaat uit conclusies en aanbevelingen voor nader onderzoek. Het zogenaamde "blind doorrekenen" van de hoogwatergolf van april 1983 leverde een voorspelde topwaterstand op met een nauwkeurigheid van 7 cm. Het tijdstip van de berekende topwaterstandverschilde 3 uur met het werkelijke tijdstip waarop de hoogwatertop Lobith passeerde.

Dutch Late Weichselian braided river deposits and Holocene meandering river deposits of the Rhine have been studied and compared. Cross sections demonstrate the lateral and vertical variations of the Late Weichselian sediments. Soil mapping of these deposits, even on a very detailed scale, proves very difficult. Best results have been obtained with a legend based on hydrology enabling the distinction of topo-hydrosequences of well drained brown soils, imperfectly drained mottled soils and poorly drained grey soils.Advanced soil formation and notably the dramatic processes in the Late Weichselian period (decalcification, clay illuviation, pseudogleying, periglacial formation of a highly reoriented, very dense microstructure) have caused clay mineralogical, chemical and physical changes in the Late Weichselian soils.The well drained and imperfectly drained Late Weichselian soils have an argillic horizon (Alfisols, Luvisols), occasionally with very low base saturation (Ultisols, Acrisols) and with strong subsequent pseudogleying in the imperfectly drained soils. The Holocene soils demonstrate decalcification and biogenic homogenization as well as some gleying according to their drainage position. These soils are classified as Inceptisols (Cambisols), occasionally as Mollisols (Phaeozems).Less favourable physical characteristics and behaviour (soil strength, structure stability and tillage behaviour) of the Late Weichselian soils and soil material is quantitatively documented. Differences with the Holocene soils and soil material are statistically highly significant and are caused by differences in texture, content, quality and distribution of organic matter and the highly reoriented, very dense microstructure.Use as permanent grassland or ley in the crop rotation is recommended to increase levels of biological activity. This seems the only remedy for the imperfectly and poorly drained Late Weichselian soils that are compacted by natural soil forming processes not counteracted by biological activity. Very recently improved drainage of large areas of Late Weichselian imperfectly drained soils has increased the saturated hydraulic conductivity to noncritical levels through increased earthworm activity to some metres depth.

In 1988 a research program for the ecological rehabilitation of the river Rhine was started. In this research program three Dutch governmental institutes are working together: the Institute for Inland Water Management and Waste Water Treatment (D.B.W/RIZA), the National Institute for Public Health and Environmental Protection (RTVM) and the Netherlands Institute for Fishery Investigations (RTVO). The research program covers the period 1988-1991 and amounts to 20 manyears per year.

De bouw van een stuw en sluizen in de Neder Rijn in het kader van kanalisatie vereiste de aanleg en diepe bemaling van deze bouwputten. De mogelijkheid bestond dat door bemaling van bouwputten schade voor de landbouw zou ontstaan door verlaging van de grondwaterstand. Rijkswaterstaat zorgde voor het plaatsen van een 78 tal peilfilters en het waarnemen van resultaten over de jaren 1965-1969. Het ICW zorgde voor interpretatie van gegevens. Het onderzoeksgebied bestaat uit twee geheel verschillende gedeelten. Ten zuiden ervan ligt de Betuwe met zijn rivierklei, ten noorden de Veluwezoom met zijn stuwwallen. De methode waarmee de verlaging van de stijghoogte van het grondwater werd berekend is dezelfde als die welke ook bij het onderzoek bij de stuwbouw te Amerongen werd toegepast.