Search

Yüksek Lisans Tezi Helsinki Zirvesinde (1999) Avrupa Birliğine adaylık statüsünün verilmesi ile birlikte Türkiye Anayasal değişimi de içeren bir reform sürecine girmiş ve 3 Ekim 2005 tarihinde tam üyelik müzakereleri başlamıştır. Üyelik müzakereleri çeşitli konularda 35 başlıktan oluşmaktadır ve 19. sıradaki başlık Sosyal Politika ve İstihdam alanını kapsamaktadır. Sosyal Politika ve İstihdam alanı genişleyen Birliğin, son zamanlardaki olumsuz ekonomik gelişmeler ve liberal politikaların ağırlık kazanması neticesinde karar almada zorlandığı konuların başında gelmektedir. Mücadeleler sonucu kazanılan sosyal haklar, dünyanın en rekabetçi ve dinamik, bilgiye dayalı ekonomisi haline gelmek, tam istihdama ulaşmak, sürdürülebilir bir ekonomik büyümeyi ve sosyal bütünleşmeyi sağlamak hedefini benimseyen Avrupa Birliği'ni zorlamaktadır. Bu hedefi gerçekleştiremeyen Birlik büyüme ve istihdama odaklanmıştır. Birliğin kurumsal yapısı karar alma mekanizmasının yenilenmesi ihtiyacını doğurmuştur. Bu bağlamda Anayasa girişimi başarısızlığa uğramış ve alternatif olarak Lizbon Anlaşması gerçekleştirilmeye çalışılmaktadır.Sosyal hakların gelişimi konusunda Avrupa'ya göre çok daha kısa bir geçmişi bulunan Türkiye ise bir yandan uyum amacıyla sosyal hakları geliştirmeye çalışırken bir yandan içsel ve dışsal ekonomik faktörlerin etkisi altında bir ikilemde kalmaktadır. Birliğin son zamanlarda bazı üyelerinden gelen olumsuz açıklamalar Türkiye'yi atılması gereken adımlar konusunda isteksiz hale getirmektedir. Bu çalışmada da uyum süreci çerçevesinde öncelikle Birliğin Sosyal Politika ve İstihdam alanındaki durumu ve daha sonra Türkiye'nin bu alanlardaki uyumu tarihsel süreç içinde ele alınmıştır. Having been given the status of member of European Union in Helsinki Summit(1999), Turkey has entered into the reformal process including Constitutional change and initiated the negotiations of full membership on 3rd of October, 2005. The topics of membership constitute 35 titles and 19th title includes the fields of Social Policy and Employment. The Union having widened fileds of Social Policy and Employment has difficulty in decision making after the recent economic developments and liberal policies have gained importance. The social rights, which were gained in consequence of struggles put the European Union, which aims to form the most competitive, dynamic and informative economy around the world, to reach the full employment, provide an sustainable and economic growth and social integration in a difficult situation. Not having been able to this aim, the Union focuses on growth and employment. Institutional structure of the Union necessitates the innovation of decision making mechanism. In this context, the entreprise of making a constitution has failed and alternatively Lisbon Agreement has been trying to be contracted. Turkey, which has a shorter history than Europe about the development of social rights, has a dilemma under the effect of internal and external economic factors while trying to develop social rights with the aim of adjustment. The recent negative statements of some members of the Union are making Turkey reluctant of the necessary steps. In this study and in the frame of adjustment process, Union?s condition in the fields of Social Policy and Employment and Turkey's adjustment to these fields are considered on a preferential basis.

Avrupa Birliği'nde sosyal politika alanında temel şartların oluşturulması ve bu yönde gelişimin sağlanabilmesi, Avrupa Topluluklarının ilki olan Avrupa Kömür Çelik Topluluğunun kuruluşu ile başlamış ve uzun bir sürede belirli bir aşama kaydedilebilmiştir. Başlangıçta Topluluğun ekonomik bütünleşme amacıyla kurulmuş olması ve üye devletlerin kendilerine ait ulusal sosyal politikalarının var olması ve eğitim, sağlık hizmetleri, istihdam, sosyal güvenlik harcamaları gibi geleneksel sosyal politika alanlarında hâkimiyeti uluslarüstü bir kuruluşa bırakma konusundaki isteksizlikleri, sosyal politika yavaş bir gelişim göstermesine neden olmuştur.Kuruluş yıllarında ikinci planda kalmış olsa da Avrupa Birliği'nde sosyal politikanın 50 yılı aşkın tarihsel evriminin incelendiği bu çalışma sosyal politikanın Avrupa Birliği içinde nasıl geliştiğini, Birlik içindeki sosyal refah devleti rejimleri ve bu devletlerde yapılan sosyal refah harcamaları incelenmiştir. Günümüz koşullarında refah devletlerinin içinde bulunduğu duraklama sürecinden Avrupa refah devletleri ve Avrupa Sosyal Modeli'nin nasıl etkilendiği ele alınmıştır. Forming of the basic provisions about social policy in Europe Union and providing developments in this point has been started by the establishment of the European Coal and Steel Community which is the first one of European Community and has been made progress in a long time. At first, The Community was established with the aim of economic integration and existing member countries commit to the some national-social policies, education, health-care, employment, social security, etc. Development of social policies is often slow due to the reluctancy of some countries to change national traditions.During the formation years of the Union, issues were secondary to tradition even though study of social policy in the European Union has been researched for over fifty years. The social policy that is now developing in the European Union, in concert with social welfare state policies of member states who committed to social welfare and social expenditure in the member states as also researched in this study. In addition, in the historical context, there are welfare states that are not developing at the same rate as the Europe Union Welfare State and European Social Model. 185

DergiPark: 326404 trakyasobed European Union became as a metaphor with its imposed structural transformation and its created richness for continent countries since its establishment until today. Economical richness is there in the Union’s attraction area which has successful market integration between the member countries. The realization of improvement of the Union’s economical zone lies behind the rigid application of legal regulations. Although taking the social zone with economic zone is a must other attending members have left to second plan, the regulation towards the social zone with the consideration of that would decrease the flexibility of the movement of economic policies. The despite of the fact that social regulations were realized during the process acquits communitarians to social policy are behind the economic zone and deprived power of sanction. In this study the regulations at the social policy in the Union’s structural transformation process it is taken into consideration with the macro and panoramic view. Kuruluşundan günümüze, geçirdiği yapısal dönüşüm ve yarattığı zenginlikler ile kıta ülkeleri için Avrupa Birliği adeta bir metafora dönüşmüştür. Birliğin çekim alanı oluşturmasında en önemli faktör üye ülkeler arasındaki başarılı Pazar bütünleşmesinin beraberinde getirdiği iktisadi zenginlik bulunmaktadır. Birliğin iktisadi alandaki bu ilerlemeyi sağlayabilmesi bu alana yönelik oluşturulan hukuksal düzenlemelerin uygulamada da katı bir şekilde takip edilmesinde yatmaktadır. Başlangıçtan beri sosyal alanın ekonomik alan ile birlikte ele alınması gerektiğine ilişkin görüşler ileri sürülmüş olmasına karşın, sosyal alana yönelik düzenlemelerin ekonomi politikalarının hareket esnekliğini azaltabileceği riskini ileri süren diğer katılımcı üyeler tarafından bu alan ikincil planda bırakılmıştır. Süreç içinde sosyal alana yönelik düzenlemeler gerçekleştirilmesine rağmen, sosyal politikaya ilişkin oluşturulan müktesebat ekonomik alandakilerin oldukça gerisinde ve yaptırım gücünden yoksun olduğu gözlenmektedir. Bu çalışmada da Birlik mekanizmalarının oluşum sürecinden günümüze kadar geçirdiği kurumsal dönüşüm içinde sosyal politika alanında gerçekleştirilen düzenlemeler makro çerçevede panoramik bir bakış ile ele alınmaktadır.

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi 78610 …

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Devletlerarası ilişkilerin temel ilkelerinin en başında; “karşılıklı güçler dengesi” prensibi yatmaktadır. Uluslararası arenada, bir devletin, diğer bir devlete kıyasla güç dengesini lehine çevirmesi, gücünü artırması, neredeyse dünya tarihinin yaşına eş değer bir süreçtir. Devletler arasında süren rekabet her zaman “güç dengesi”ni lehine çevirmek amacıyla yürütülmüştür. Askeri, politik ve ekonomik gücü elde eden devlet, kendi çıkarları doğrultusunda dünya politikasını biçimlendirmeye çalışmıştır. Endüstri Devrimi ve Emperyalizm ortaya çıkana kadar devletlerarası rekabet nedeniyle oluşan silahlı çatışmalar genellikle topyekun savaş şeklinde tezahür etmiştir. Prusyalı General Clausewitz;”Savaş, politikanın başka araçlarla devamıdır.” demiştir, terör ise milletlerarası rekabetin en kanlı aracı olarak karşımıza çıkmaktadır. Dünya savaşlarının yıkıcı gücünü tecrübe eden devletler, benzer katliamları bir daha yaşamamak amacıyla tüm söylemlerinde barışçı açıklamalara yer vermekle birlikte, uluslararası arenadaki rekabet her zaman sürmüş, söz konusu rekabetin araçları ise özellikle “Soğuk Savaş Dönemi”nin başlaması ile birlikte değişmeye başlamıştır. İki kutuplu dünya düzeninde yaşanan rekabette, geçmiş dönemdeki topyekun savaşların yerine farklı bir araç kullanılmaya başlanmıştır; “terör”. Terörü vurgularken ve çözümler ararken, anılan sorun ile sadece mikro düzeyde mücadele etmenin yetersiz olduğu, makro boyutlarda, uluslararası kurum ve kuruluşların da desteğini almak suretiyle bir çözüm stratejinin geliştirilmesinin gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bunun için öncelikle tüm dünya uluslarının üzerinde kesin olarak anlaşmaya varabileceği bir terör tanımı gerekmektedir. Çünkü bir devletin terörist olarak kabul ettiği unsurlar başka bir ülke tarafından özgürlük savaşçısı olarak algılanmakta, terör söz konusu kavram kargaşasından ustalıkla yararlanabilmektedir. Çalışmamız, küreselleşmenin her alanda kendisini hissettirdiği dünyada etkilerini çok daha yıkıcı boyutlara taşıyan terör fenomeninin genel görünümünü ortaya koymak, söz konusu sorunun Türkiye’deki boyutlarını tarihsel gelişimi ile birlikte analiz etmek ve terör sorununa sosyal politikalar çerçevesinde çözümler üretmek amacıyla yapılmıştır. Tezimizde, ilk etapta, terörün tanımlaması, tarihi gelişimi, uluslararası ve Türkiye’deki boyutu ve üzerinde durulacak, Türkiye’de terör türleri, çıkış şekilleri ve etkileri anlatılacaktır. Akabinde, Türkiye’de terör ile mücadelede; politik, idari ve stratejik uygulamaların analizi yapılacak, tavsiyeler sunulacaktır. Tezimiz, bir sosyal risk olan terör ile mücadelede Türkiye’de, sosyal politika alanında alınabilecek önlemlerin ortaya konulması ile sona erecektir. Bu bağlamda çalışmanın amaçlarını şu şekilde ifade etmek mümkündür; a) Terörün ortak tanımının oluşturulmasına ağırlık vermek, terörizm şekilleri ve etkilerinin ortaya konularak, terörün genel profilinin ortaya çıkarılması, b) Türkiye’de, meydana gelen; etnik, bölücü ve sözde dini motifli terör hareketlerinin kısa tarihçelerinin incelenmesi, c) Türkiye’de, terör sorununun çözülmesi amacıyla günümüze kadar uygulanan devlet politikalarının analizi ve bu çerçevede alınabilecek önlemler üzerinde durulacak ve d) Tezimiz, terör ile mücadelede sadece güvenlik ve istihbari çalışmaların etkili olmayacağı, aynı zamanda koruyucu sosyal politikalar ve sosyal rehabilitasyon programları gibi akut tedbirler alınmasının gerekliliği vurgulayarak sona erecektir. Fore and foremost principle at interstate relations is “mutual powers balance”. The process at international arena of changing powers balance into own’s favour and increase its power is almost equal to world’s history. Competition maintaining among states has always been in a way that turning “power balance” into own’s favour. The state that holding military, politics and economic power in its hand has always tried to form global politics in the frame of own interests. Armed clashes due to interstate competitions until looming of Industrial Revolution and Imperialism appeared by and large as total warfare. In the words Prussian general Clausewitz “ War is sequel of politics with other tools”. Terror is taking the floor as the bloddiest tool of international competition. Although the states experienced the ignominious force of the world wars make peaceful discours in order not to live the same massacres intrnational competition has always been in force. The means of the said competition started to change by “Cold War Period”. In a world order with bipolar the competition has started a novice tool instead of the one used in total warfare. This is terror. By emphasizing terror and finding solution for it it has been well understood that to struggle with it in only micro level is not efficient. It is necessary to gain support of international establishments in macro sizes. Solution strategy must be developped in this way. Accordingly it is necessary to redifine terror in a way that all the states over the world should agree it. As the points that is accepted as terrorist by a state called freedom warrior by another state. Terror wisely benefits from this confusion. This study is made in order to explore terror in its general view that in a globalization period it has been more ignonimios and bloody to anylize the sizes of the fact in Turkey with its historical development and to solve the problem in the frame of social politics. In our thesis first of all terror is defined emphasizing historical development and sizes of international and Turkey as well as terror kinds in Turkey, forms of appearances and its effects. Then, appliances of politics, administritive and strategical are analyized and giving some recommendations. The thesis is ending by pointing the measures that must be taken for struggling with a fact that is a social risk. In this context we can explain the purpose of our studt as following: a) Terror is redifining in a way that it must be aggreed commonly. A general profile is drawn pointing the forms and effects of terror. b) Investigating ethnical, seperating and so called religious terror activities appearing in Turkey in terms of short history. c) State politics that has been applied to date to solve the terror problem is analyzed as well as the measures to be taken in this frame. d) Our thesis is ending focusing on the subjects such as in the struggling with terror only security and intelligence activities are not enough. It must be taken preventive social politics and social rehabilition programs into consideration.

Bu makale çocuk yoksulluğu ve neoliberal ekonomik küreselleşme arasında doğrudan bir ilişki olduğunu ileri sürmektedir. Yetmişli yıllardan itibaren küresel düzeyde uygulanmaya başlayan neoliberal ekonomik politikalar verim ve üretim artışına rağmen yoksulluk üretmektedir. Bu durum özellikle çocukları olumsuz etkilemektedir. Çocuk yoksulluğu sadece gelir veya materyal eksiklik ile sınırlanamaz. Çocuk yoksulluğu ile mücadele istihdam, eğitim, aile, sosyal hizmetler, ekonomi, kadın politikası gibi pek çok alanı kapsamaktadır. Ancak bütün bu alanları ve esaslı dönüşümleri içeren politik kararlar ve uygulamalar çocuk yoksulluğu ile mücadelede etkili olabilir.

1.GİRİŞ 1.1. SOSYAL POLİTİKA VE SOSYAL POLİTİKA BİLİMİ 1.2. SOSYAL POLİTİKA BİLİMİNİN YERİ VE DİĞER BİLİMLERLE İLİŞKİSİ 1.3. SOSYAL POLİTİKA İLE İLGİLİ TANIM VE KAVRAMLAR 1.3.1. TOPLUMDA SOSYAL DAYANIŞMA 1.3.2. SOSYAL POLİTİKA DÜŞÜNCE VE UYGULAMALARININ DOĞUŞU 1.3.3. SOSYAL POLİTİKA UYGULAMALARININ AMACI 1.3.4. SOSYAL POLİTİKALARIN ÖZELLİKLERİ 1.3.5. SOSYAL POLİTİKA ALANLARI 1.3.6. SOSYAL POLİTİKALARIN SINIRLANDIRILMASI 1.3.7. SOSYAL POLİTİKANIN ÖNCELİKLİ KONULARI 1.3.8. SOSYOEKONOMİK DURUM ÖLÇÜTLERİ 1.3.9. SOSYAL POLİTİKADA HEDEF GRUPLAR 1.3.10. SOSYAL POLİTİKALARDAN YARARLANMA DERECELERİ 2. SOSYAL POLİKANIN TARİHİ GELİŞİMİ 2.1. DÜNYADA SOSYAL POLİTİKANIN GELİŞMESİ 2.1.1. XVII. YÜZYIL SONUNA KADAR YAŞANAN GELİŞMELER 2.1.2. XVIII. YÜZYILDA YAŞANAN GELİŞMELER 2.1.3. XIX. YÜZYILDA YAŞANAN GELİŞMELER 2.1.4. XX. YÜZYILDA YAŞANAN GELİŞMELER 2.2. BAZI ÜLKELERDE SOSYAL POLİTİKANIN GELİŞMESİ 2.3. ULUSLARARASI SOSYAL POLİTİKANIN GELİŞMESİ 2.3.1. ULUSLARARASI BELGELERDE TEMEL VE SOSYOEKONOMİK HAKLAR 2.3.2. ULUSLARARASI ÇALIŞMA ÖRGÜTÜ: ILO 2.3.3. ULUSLARARASI SOSYAL GÜVENLİK KURUMU: ISSA 2.3.4. BİRLEŞMİŞ MİLLETLER ÖRGÜTÜ 2.3.5. BİRLEŞMİŞ MİLLETLER KALKINMA PROGRAMI: UNDP 2.3.6. AVRUPA KONSEYİ 2.3.7. AVRUPA GÜVENLİK VE İŞBİRLİĞİ KONFERANSI: AGİK 2.3.8. EKONOMİK İŞBİRLİĞİ VE KALKINMA ÖRGÜTÜ: OECD 2.3.9. AVRUPA BİRLİĞİ 2.3.10. DİĞER BÖLGESEL ÖRGÜTLERİN SOSYAL POLİTİKA ÇALIŞMALARI 2.3.11. ÖZEL KONULU ULUSLARARASI ÖRGÜTLER 2.3.12. DİĞER ULUSLARARASI KURULUŞLAR 3. TÜRKİYE’DE SOSYAL POLİTİKANIN GELİŞMESİ 3.1. CUMHURİYET ÖNCESİ DÖNEM 3.2. CUMHURİYET DÖNEMİ 3.3. BUGÜNKÜ DURUM 3.4. TÜRKİYE’DE SOSYAL POLİTİKA İLE İLGİLİ KURULUŞLAR 3.4.1. ÇALIŞMA VE SOSYAL GÜVENLİK BAKANLIĞI 3.5. TÜRKİYE’DE ANAYASAL SOSYAL POLİTİKA UYGULAMA ALANLARI 4. SOSYAL POLİTİKA BİLİMİNİN ÖNCELİKLİ KONULARI VE TÜRKİYE’DEKİ UYGULAMALAR 4.1. İŞSİZLİKLE MÜCADELE VE TAM İSTİHDAMIN SAĞLANMASI 4.2. ÜCRETLE İLGİLİ KONULARIN DÜZENLENMESİ 4.3. ÇALIŞANLARIN KORUNMASI VE ÇALIŞMA ŞARTLARININ DÜZENLENMESİ 4.4. SENDİKACILIK, TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ, GREV VE LOKAVTIN DÜZENLENMESİ 4.5. ÇALIŞANLARIN YÖNETİME KATILMASI 4.6. SOSYAL EĞİTİM HİZMETLERİNİN SAĞLANMASI 4.7. SOSYAL SAĞLIK HİZMETLERİNİN SAĞLANMASI 4.8. SOSYAL YARDIMLARIN SAĞLANMASI 4.9. SOSYAL HİZMETLERİN SAĞLANMASI 5.SOSYAL GÜVENCE 5.1. SOSYAL GÜVENCE POLİTİKASININ TANIMI VE AMACI 5.2. SOSYAL GÜVENCE KONUSUNDA YAYGIN OLARAK KULLANILAN KAVRAMLAR 5.3. DÜNYADA SOSYAL GÜVENCENİN GELİŞMESİ 5.4. TÜRKİYE’DE SOSYAL GÜVENCENİN GELİŞMESİ 5.5.AKTİF MEMURLARIN SOSYAL GÜVENLİKLERİ 5.6. TÜRKİYE’DE SOSYAL GÜVENCE KURUMLARI

ÖZETAvrupa Birliği entegrasyon sürecinin önceliği ekonomik ve parasal birliği sağlamaktır. Ancak, son yıllarlarda sosyal politika alanında yaşanan gelişmeler, Avrupa Birliği’nin sosyal konulara giderek daha fazla önem verdiğini göstermektedir. Küreselleşmenin, genişleme sürecinin ve refah uygulamalarında ülkeler arasında var olan farklılığın yarattığı baskıya rağmen, Avrupa devletleri sosyal alandaki etkinliklerini korumaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’nin Avrupa Birliği sosyal politikasına uyumu ve bu yönde gerçekleştirilen düzenlemeler üzerinde durulmaktadır. Uyum sürecinde yaşanan sorunlar, Türkiye’nin kendine özgü yapısı göz önünde bulundurularak değerlendirilmektedir. ABSTRACTEstablishment of economic and monetary union is the priority of European Union integration process. However, latest developments in social policies indicates that the European Union attaches more importance to social issues. In spite of the complications caused by globalization, enlargement process and the diversities between in welfare implementations, European countries maintain their effectiveness on social area. This study focuses on the arrangements in the adaptation process of Turkey to European Union social policy. The structure peculiar to Turkey is considered while evaluating the problems in the adaptation process.

Türkiye’de çalışan çocuklarla ilgili yapılan çalışmaların çoğunlukla belirli bir sektörde, bağımlı olarak çalışan çocuklara yönelik yapıldığı, sokakta çalışan çocuklarla ilgili çalışmaların ise sınırlı olduğu görülmektedir. Bu çalışmada sokakta çalışan çocukların var olan durumunu belirlemek, sorunlarını saptamak ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri sunmak amaçlanmış ve amaca ulaşmak üzere betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırmaya Eskişehir il merkezinde sokakta çalışan, yaşları 5-14 arasında değişen, 185’i erkek, 13’ü kız toplam 198 çocuk katılmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla, araştırmacı tarafından geliştirilen ve toplam 47 sorudan oluşan bir anket kullanılmıştır. Elde edilen veriler, frekans ve yüzde dağılımı biçiminde tablolarda gösterilmiştir. Bulgulara göre, sokakta çalışan çocukların büyük bir kısmının 9-14 yaşları arasında ve erkek olduğu, düşük sosyo-ekonomik düzeydeki ailelerden geldiği, gıda/gıda dışı mallar sattığı, yılın tamamında ve okuldan arta kalan tüm zamanlarda çalıştığı, 200 milyon TL ve altında bir gelir elde ettiği, günlük gıda ihtiyaçlarını sokakta karşıladığı, aileleriyle birlikte yaşadığı ve kötü alışkanlıklara sahip olmadığı görülmektedir., In Turkey, most of the studies about children at work investigate specific sectors but studies about children working at street are limited. The purpose of this study is to determine current conditions and problems of children working at street and improve solutions. In this study, descriptive method was used. The study was conducted in Eskişehir and 198 children (185 male, 13 female) ages between 5 and 14 were participated to study. Data were collected by a questionnaire including 47 items and illustrated in frequency and percentage scattegrams. According to the findings most of the children working at street are male and ages between 9-14, from low income families, trading food/non-food, working whole year, earning montly 200.000.000 TL or below, being fed at streets, living with families and having no bad habits.

ÖZETBu tezin amacı iki temel boyutta sınıflandırılabilir. İlk olarak, sosyal politikaları analiz etmek için Türkiye’deki ve Dünyadaki sosyo-ekonomik yapısal dönüşümü incelemek. İkinci olarak ise belediyelerin sosyal politika alanındaki artan rollerini İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin son on yılında incelemektir. Gosta Esping-Andersen tarafından çıkarılan ve Güney Avrupa refah rejimi üzerine çalışanlar tarafından geliştirilen refah rejimi tipolojisi tezin teorik çerçevesini oluşturmakta faydalanılmıştır. Tezde Türkiye’deki sosyo-ekonomik yapının değişmesiyle birlikte, 1990’lı yılların ortalarından beri İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin özellikle sosyal yardım ve sosyal hizmet alanında sosyal politika rolünün arttığı gösterilmektedir. Fakat bu sosyal politikalar, belediye tarafından uygulanan geçici ve toplumun tüm kesimine hitap etmeyen “mikro sosyal politika”lardan oluşmaktadır. ABSTRACTThe objective of this thesis can be categorized under two dimensions. Firstly, to analyze the social policies this thesis evaluates socio-economic transformations as a series of structural changes in the world as well as in Turkey. Secondly, it examines the increasing role of municipalities in social policies in the last decade in the case of Istanbul Metropolitan Municipality in Turkey. The welfare regime typology introduced by Gosta Esping-Andersen and expanded by researchers who work on Southern European welfare regime is very helpful for the theoretical framework of the study. The research mainly includes social assistance and social services of Istanbul Metropolitan Municipality in last decade. In this research it is shown that with the transformation of socio-economic structure, the roles of Istanbul Metropolitan Municipality in social policy, especially in social assistance and social services, have changed since mid-1990s. The new social policies, however, have been composed by temporary and micro solutions and they have not been comprehensive.

ÖZET: Serhat ÖZGÖKÇELERYazar: Uludağ ÜniversitesiÜniversite: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri lişkileriAnabilim Dalı: Çalışma EkonomisiBilim Dalı: Yüksek Lisans TeziTezin Niteliği: XI + 291Sayfa Sayısı: 09/01/ 2007Mezuniyet Tarihi: Prof. Dr. M. Tahir BAŞTAYMAZTez Danışman[lar]ıSOSYAL DIŞLANMA SORUNSALI VE ENGELL LER N SOSYALPOL T KASI BAĞLAMINDA DEĞERLEND R LMESEndüstri Devrimi, Batılı toplumların sosyal yapısında, mühim toplumsaldeğişimler oluşturduğu gibi; sanayileşmenin yansıması olan sosyal problemarenaları da tesis etmiştir. Söz konusu arenalardaki hedef kitle, korunmaya-bakıma-yardıma herkesten daha fazla gereksinim hisseden, psiko-sosyalsıkıntıları ile yalnız bırakılmaması gereken nüfus kitleleridir. Söz konusukitleler, başta engelliler olmak üzere; yaşlılar, kadınlar ve aileleri ile aynû venakdû ihtiyaç duyan fertlerdir. Bir başka tabirle, sosyal denklemden dışlanmışşahıslardır.Sosyal dışlanma kavramı, fizikû, ruhû ve sosyal bir engellilik hâlidir. Sosyalaçıdan dışlanmış fertler/gruplar ise; eşitsizliğe maruz kalmış, her türlü rizikoyakarşı korunmasız/savunmasız ve zayıf kişiler olarak tanımlanmaktadır. Bubağlamda dışlanma fenomeni, bir tür toplumsal rahatsızlık şeklinde de ifadeedilebilmektedir. Bu bakımdan, toplumdaki belirli bir nüfus kitlesinin üretkensahalardan dışlanması manasına gelen sosyal dışlanma, bireysel hataların değil;yapısal süreçlerin sonucu olarak belirmektedir.Sosyal dışlanmadan en çok zarar gören kesimlerin başında ise; engellilergelmektedir. Engelliler, dışlanmaya maruz kalarak, temel gereksinimlerinikarşılayamamaları ile başlayan ve giderek toplumla olan bağlarının zayıflayarakkopmasına neden olan dinamik bir süreçle karşılaşmaktadırlar. Sosyal modelçerçevesinde engellilik, kurumsal ayrımcılığın ve sosyal dışlanmanın bir biçimiolarak görülmektedir.Bu çalışmada sosyal dışlanma nosyonunun kavramsal çerçevesi, teorikyapısı, unsurları, gerekçeleri, yansımaları ve savaşım yöntemleri ayrıntılı olarakortaya konulmuş ve bu handikabın engellilerin sosyal politikası bağlamındanasıl ele alındığı incelenmiştir. Ayrıca konu, Avrupa Birliği ve Türkiye eksenlibazı politika ve veriler perspektifinde irdelenmiştir.Anahtar SözcüklerSosyal Sosyal Engellilerin SosyalEngellilerdışlanma politika sosyal modeli içerilme ABSTRACT: Serhat OZGOKCELERYazar: Uludag UniversityÜniversite: Labour Economics and Industrial RelationsAnabilim Dalı: Labour EconomicsBilim Dalı: Graduate ThesisTezin Niteliği: XI + 291Sayfa Sayısı: 09 /01 / 2007Mezuniyet TarihiTez Danışman[lar]ı : Prof. Dr. M. Tahir BASTAYMAZTHE PROBLEMATIC OF SOCIAL EXCLUSION WITH REGARD TOEVALUATION OF THE SOCIAL POLICY OF HANDICAPPED PEOPLEIndustrial Revolution produces significant social changes in the Westcommunities? social structure. And this episode creates social problems arenas as areflection of industrialization. Target masses in these arenas are somedemographical segments who can be called dependent persons and not being leavealone because of psycho-social glooms. These masses are handicapped personswho holds the first place and aged people, women/her families and some person[s]who has/have lack of in rem and monetary. In the other expression, these kind ofpersons are excluded from social balance or platform.The notion of social exclusion is a handicap mode that has been describedphysically, mental and social aspects. Social excluded persons/groups arecharacterized such as persons/groups who are exposed to inequality and have lackof protection and/or defense from every kind of risks and daunted persons. In thiscontext, exclusion phenomenon is also implied that such as social trouble. In thisregard social exclusion that is connoted a specific demographical mass in societyhas been excluded from productive areas does not arise from individual faults, butit appears as a result of structural processes.At the head of the mass that harmed by social exclusion are handicappedpersons. By being exposed to exclude, the handicapped persons face with adynamics process that starts with who can not supply their basic needs andincreasingly caused to unbind their social bonds with society. And in social modelcontext, handicap seems that form of an instituonal discrimination and socialexclusion.This study brings up detailed the idea of social exclusion includingconceptional frame, theorical structure, elements, reasons, reflections and strugglemethods and researches how this difficulty is considered in social policy ofhandicapped persons context. At the same time, subject has been investigated basisof the European Union and Turkey by perspective of some policy and datas.KeywordsSocial Handicapped Social policy Social model Socialexclusion persons of handicap inclusion 304

GENEL BİLGİLERİsim ve Soyadı: Ali BakınAnabilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriProgramı: Çalışma EkonomisiTez Danışmanı: Prof. Dr. Sema ErderTez Türü : Yüksek Lisans - Ağustos 2005Anahtar Kelimeler: Sosyal Politika, Küreselleşme, Refah Rejimi, Yeni Yoksulluk, Ulus-DevletÖZETKÜRESELLEŞME, SOSYAL POLİTİKA ALANINDA YAŞANAN DÖNÜŞÜM VE TÜRKİYE'NİN REFAH REJİMİNİ KARMAŞIK NİTELİĞİSanayi Devrimi ile birlikte temel ekonomik sistem durumuna dönüşen kapitalizmle birlikte işçi sınıfı doğmuştur. "Vahşi kapitalizm" olarak tarihe geçen bu yıllarda insanlık dışı koşullarda çalıştırılan ve yaşamaya zorlanan işçi sınıfının tepkisi zamanla sistemi tehdit etmeye başlamış ve bu durum sosyal politikanın doğuşuna yol açmıştır. Ekonomik yönden güçsüz olan sınıfların korunmasına yönelik önlemler olarak tanımlayabileceğimiz sosyal politikanın kapsamı ve sosyal soruna getirdiği çözüm, hakim iktisat paradigması ile sınıfsal güç ilişkilerine göre zaman içinde farklılaşmıştır. II. Dünya Savaşı sonrasında "sosyal refah devleti" ile en geniş kapsama ulaşan sosyal politika uygulamaları, 1980'li yıllarla birlikte yaşanan küreselleşme süreci ile birlikte köklü dönüşüme uğramıştır. Küreselleşme Türkiye'yi de derinden etkilemiştir. Türkiye'nin refah rejimindeki muhafazakarlık eğilimleri küreselleşmeyle birlikte daha da hızlanmıştır. Sosyal korumanın sağlanmasında aile, cemaat gibi geleneksel dayanışma kurumlarının rolü daha da artmakta, enformelleşmenin derecesi yükselmektedir. Modern dönemin formel istihdamı temel alan sosyal politikaları, giderek muhafazakarlaşan bir refah rejiminde artık geçerli değildir. Bu durumu kabul eden, yeni koşullara uyum sağlayan, insan onuruna yakışan sosyal yurttaşlık haklarını içeren yeni sosyal politikalar bir gereksinimdir, önümüzdeki yılların da bu arayışla geçeceği kesindir. GENERAL KNOWLEDGEName and Surname: Ali BakınFeld: Labour Economics and Industrial RelationsProgramme: Labour EconomicsSupervisor: Professor Sema ErderDegree Awarded and Date: Master - August 2005Keywords: Social Policy, Globalization, Welfare Regime, New Poverty, Nation-StateABSTRACTGLOBALIZATION, TRANSFORMATION OBSERVED IN SOCIAL POLICY AND CONFLICT FRACTURE OF THE WELFARE REGIME OF TURKEYAs a result of the industrial revolution, capitalism has become the dominant economic system, and this gave birth to the working class. In the early phases of capitalist development, workers were forced to live and work under inhumane conditions. Their reaction to this situation has started to threaten the capitalist system and has given rise to "social policy" as a solution. The scope of the "social policy", which can be defined as a collection of measures to protect the rights of economically weak classes, and the proposed "social policy" solutions has evolved by the time, depending on the dominant economic paradigm and power balance between social classes. Social policy practices have reached their most extended scope by the "welfare state" after the Second World War. The globalization has radically changed this picture. The globalization has deeply affected the conditions in Turkey, too. The tendency of conservativism in Turkish welfare regime has accelerated. In the process of providing a basic level of social security, the role of the traditional institutions of solidarity, such as family and community, are gaining a more extensive role, and the informal sector keeps on growing. The social policy of the modern era, which has been based on the formal employment, is not valid anymore in a welfare regime that becomes more and more conservative. It is an urgent need to develop a new social policy that perceives these new conditions and adapts itself as required, and at the same time provides a basic level of social citizenship rights. It is for sure that the following years will be dominated by the search for these new policies.

Dünyamızı hemen hemen her alanda etkileyen ve bu anlamda çok çeşitli yorumlara neden olan yirminci yüzyılın sonlarında dillerde dolaşmaya başlayan küreselleşme, yirmi birinci yüzyılın başlarında da önemini sürdürmektedir. Küreselleşme sürecinin başta ekonomik yönü olmak üzere, kültürel ve siyasi yönleri ve bu yönlerinin doğurduğu sonuçlar anlamında dünya çapında önemli derecede değişimleri de beraberinde getirmiştir. Bu değişimlerden de sosyal politika konusu da payını almıştır. Bu çalışma, söz konusu küreselleşme sürecinin sosyal politikalara etkilerini ile bunun sonucunda oluşan değişim ve dönüşümleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Tüm dünya için olumlu olması anlamında kritik olan nokta bir insan hakkı olarak küreselleşmenin gerçekleştirilmesi gerektiği ortaya çıkmaktadır. Küreselleşme, insanların hem kendilerini hem de birbirlerini ortak bir payda geliştirmeleri için sunulan, gerçekleştirilen bir yol olmalıdır. Bu sayede tam anlamıyla askeri, siyasi, sosyal bir barışa sağlanacaktır. Sosyalliğin bağımlı değişken olmayıp, bağımsız değişken olarak işlev görmesi, bu yönde bir konum alması bu devletin oluşumunda anahta bir rol oynayacaktır. Asıl dikkat edilmesi gereken nokta da burada yatmaktadır. Aksi takdirde, insanlık bencil olacak ve bugünkü gibi yaşanan bir küreselleşme ile her zaman karşılaşmamız olanaklı olacaktır. Bu çalışmanın gerçekleştirilmesinde bana yüksek güveni ve desteğinde ötürü Doç. Dr. Zeki PARLAK'a ve çalışmam sırasında benden desteklerini esirgemeyen dostlarıma ve aileme teşekkürlerimi bir borç bilirim.İstanbul, 2005 Murat KALYONCUGENEL BİLGİLERAdı ve Soyadı : Murat KALYONCUAna Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriProgramı: Yönetim ve Çalışma PsikolojisiTez Danışmanı: Doç. Dr. Zeki PARLAKTez Türü: Yüksek Lisans- Ağustos 2005Anahtar Kelimeler: Küreselleşme, refah devleti, sosyal politika, sivil toplum örgütleri, küresel sosyal politika ÖZET Yirminci yüzyılın sonlarından itibaren yaygın bir şeklide kullanılmaya başlayan küreselleşme kavramı ekonomik, politik ve sosyal gündemin ilk sıralarında baskın bir kavram olarak yerini korumaya devam etmektedir. Her ne kadar ortak ve evrensel kabul görmüş bir kürselleşeme kavramı mevcut değilse de kürselleşme süreci ekonomik ve sosyal yaşamının tüm boyutlarında köklü değişiklilere neden olmaktadır. Kürselleşmenin derinden etkilediği ve köklü dönüşümler neden olduğu alanlar biri de ikinci dünya savaşı sonrası gelişmiş ülkeleri karakterize edene sosyal politika ve refah devletidir. Kürselleşmenin sosyal politika üzerindeki etkilerini ve sosyal politikanın geleceğine yönelik projeksiyonları inceleyen bu tez, son derece yetersiz olan küreselleşmenin sosyal boyutunun geliştirilmemesi durumunda insanlığın geleceğinin karanlık olduğunu ileri sürmektedir.GENERAL KNOWLEDGEName and Surname : Murat KALYONCUField: Labour Economics and Industrial RelationsProgramme: Management and Labour PsychologySupervisor: Associate Professor Zeki PARLAKDegree Awarded and Date: Master- August 2005Keywords: Globalization, welfare state, social policy, non-governmental organizations, global social policy ABSTRACT The concept of globalization has been dominant in the fore-front of economic and social agenda since it was first used in the final years of the 20th Century. Although there is no a universally accepted definition of the concept of globalization, the process of globalization has profoundly affected all aspects of economic and social life. Social policy and welfare state which featured the developed countries in the post-war era is one of the profoundly effected areas. Analyzing the effect of globalization on the socially policy and projections about the future of the social policy this thesis claims that unless the social aspect of globalization is developed, the future will be bleak for human beings.

142

Sosyal politikanın en geniş kapsamlı vasıtası olarak bilinen sosyal güvenlik, önemli kaynak transferi yapılan alanlardan biri olarak temel iktisadi değişkenler üzerinde değişik tesirlere sahiptir. Bu çalışma, sosyal güvenliğin gelir dağılımı, emek arzı ve tasarruf eğilimine tesirlerini inceleyen görüşlerin araştırmaların kısa bir değerlendirmesini yapmak ve bu konuda yapılacak çalışmaların hangi çerçevelerde meseleyi ele alacaklarını ortaya koymak için hazırlanmıştır. Social security, as an important social policy instrument, has different impacts on economic variables like income distribution, labour supply and saving propensity. Generally, in this study it is aimed to evaluate the main theoretical and emprical studies in this area. It's importance is expected to be emphasize in our country in recent times.

Viyana Üniversitesi Sosyal Siyaset Bölümü öğretim üyelerinden ve Avusturya İşçi Sendikası Konfederasyonu Eğitim Danışmanı Prof. Dr . Erwin Weissel , Bursa Üniversitesi İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Kooperatifçilik Enstitüsünün davetlisi olarak Türkiye’ye gelmiş ve 19 Haziran 1980 tarihinde, Bursa'da belirtilen konuda bu tebliği vermiştir. Avusturya'da Sosyal-Politika alanındaki çalışmaları belirleyen koşulları anlayabilmek için iki noktanın özellikle göz önünde tutulması gerekir . Hemen belirtmek gerekir ki, diğer ülkelerde olduğu gibi Avusturya'da da sistem kendine özgü koşullar içinde gelişme olanağı bulmuştur. İkinci olarak bu ülkede öngörülen ekonomik hedeflere ulaşabilmek için, sosyo-politik uygulamalar yeniden dağılım aracı olarak kullanılmış ve «sosyal katılım» sisteminin çekirdeği haline dönüşmüştür.

The (actual or perceived) obstacles that prevent uneducated women living in urban areas from seeking/finding jobs are studied in this thesis, with the purpose of understanding the effects on these women's labor market participation behavior of 1) active labour market policies currently pursued in Turkey and 2) various social assistance programs. Based on the arguement that in order for social policies aiming to increase women's employment to be successful, women should not be considered as a homogenous group, and focuses on uneducated women living in urban areas to contribute to the identification of the most appropriate social policies to promote the employment of this disadvantageous group. The study has adopted a qualitative approach. Embedded theory has been chosen for the exploratory research and the data have been collected through semi-structured in-depth interviews. The interviews have been conducted with 12 women from Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep and Kocaeli. As the result of these interviews, four factors were found to have marked effects on the labor supply behavior of the women in the sample: The level of self- confidence of the individual; whether the individual has professional skills; the level of household income and marital status. The research findings also hint that disadvantagous women may not be fully aware of the vocational training programs available to them implying that stronger collaboration between İŞKUR and Local Social Assistance and Solidarity Foundation offices is needed. Furthermore, labor supply behavior of the women in the sample does not seem to be (negatively) affected by the availability of social assistance programs., Bu çalışma; kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınların istihdamının önündeki engellerin kadınların gözünden keşfedilmesini ve bu yolla, aktif işgücü politikalarının ve sosyal yardımların hedef kitlenin emek arzı davranışı üzerindeki etkisinin araştırılmasını amaçlamaktadır. Gerek mevcut literatür gerekse anekdota dayalı kanıtlar, kadın istihdamının arttırılmasına yönelik olarak uygulanan sosyal politikaların amacına ulaşabilmesi için kadınların homojen bir grup olarak ele alınmaması gerektiğini göstermektedir. Buradan hareketle, uygun ve etkili sosyal politikaların hayata geçirilmesine katkıda bulunmayı amaçlayan bu araştırma için hedef kitle olarak, istihdam konusunda en dezavantajlı grup olan kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınlar belirlenmiştir. İlgili grubun sorun ve ihtiyaçlarının derinlemesine keşfedilebilmesi için, nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Tümevarım yaklaşımının benimsendiği araştırma, gömülü teori metoduyla gerçekleştirilmiş ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakatlar kullanılmıştır. Araştırmanın temsil gücünün arttırılması amacıyla Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep ve Kocaeli illerinde yaşayan 12 kadınla mülakat yapılmış ve bu mülakatlar sonucunda, hedef kitlenin emek arzı davranışının belirleyicisi olan dört temel etken tespit edilmiştir. Bunlar kişinin özgüven düzeyi, meslek sahibi olup olmaması, hanehalkı geliri ve medeni durumudur. Araştırma bulguları ayrıca, istihdam garantili meslek kurslarının araştırmanın hedef kitlesi tarafından tanınmadığını ve bu kursların etkinliğinin arttırılması için İŞKUR ile Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının işbirliğinin önemli olduğunu göstermiştir. Öte yandan, ilgili grubun emek arzı davranışıyla sosyal yardımlar arasında güçlü bir ilişki tespit edilememiştir.