Search

Resumo Neste artigo, argumento que as mesas de doces presentes nos rituais matrimoniais ocupam lugar central nos festejos que se seguem à cerimônia de casamento e são atravessadas por dimensões econômicas, morais, materiais, estéticas e afetivas, funcionando como um condensador do ritual. Defendo ainda que, quando observadas atentamente, as mesas de doces são reveladoras da existência de uma hierarquia presente em todo o ritual, bem como de uma temporalidade que é própria dele. Nos últimos anos, venho me dedicando a estudar este ritual de passagem com o intuito de compreender alguns dos significados, códigos e valores nele investidos. O exame do percurso da mesa de doces, desde sua montagem até sua desmontagem, focalizando em especial suas funções sociais e simbólicas, é realizado a partir de material etnográfico construído entre os anos 2011 e 2014. Abstract Sweets play an important role in Brazilian weddings. I argue in this paper that confectionery items occupy a central place in wedding festivities. Sweets, traditionally displayed on fixed items of furniture, are generally known as “mesas de doces” and encapsulate economic, moral, material, aesthetic and emotional dimensions. Moreover, I suggest that close observation of confectionary in weddings points to the existence of a specific hierarchy as well a particular sense of time. Since in recent years I have attempted to understand some of the meanings, codes and values invested in Brazilian weddings, this paper rests on ethnographic material collected between 2011 and 2014. Resumen En este artículo sostengo que las “mesas de dulces” presentes en rituales de fiestas de matrimonio ocupan un lugar central en banquetes de bodas y están atravesados por dimensiones económicas, morales, estéticas y afectivas, funcionando como un condensador del ritual. También señalo que, cuando son observados atentamente, los dulces son capaces de revelar una jerarquía del ritual, así como una temporalidad que le es propia. En los últimos años vengo estudiando este rito de pasaje con la intención de comprender algunos de sus sentidos, códigos y valores. El análisis del circuito de la “mesa de dulces”, desde su montaje y desmontaje, enfocando especialmente sus funciones sociales y simbólicas, es realizado a partir del material etnográfico construido entre 2011 y 2014.

Internete nesunkiai randami vestuvių apeigų scenarijai, jų interpretacijos, komentarai. Šiame darbe siekiama pažvelgti į šį informacijos šaltinį ir išsiaiškinti, kaip lietuviškas vestuvių tradicijas ir naujoves įvardija bei taiko forumų dalyvės(-ai). Internetinių forumų tekstai atskleidžia, kaip kuriamos reikšmės ir kaip jomis mainomasi, t. y. kaip konstruojamos kultūros sistemos, kaip išlaikomas ir modifikuojamas tapatumas. Vis dažniau forumo dalyviai tradicijas vertina pagal jų reikšmes, perima tas, kurios mano esančios reikšmingos jų gyvenime, realiai atitinka jų nuostatas. „Tradicinėmis“ vestuvėmis žmonės paprastai vadina apeigas, perimtas iš tėvų, nors, kaip rodo internetinių forumų tekstai, vis dažniau „tradicija“ laikoma vestuvių puota su apeigomis. Todėl ir naujas praktikas jaunimas įvardija kaip „tradicines“ apeigas. Į šią kategoriją papuola dar XX a. antrojoje pusėje taikytos praktikos: važiavimas ir nuotakos nešimas per tiltus, židinio uždegimas, jaunųjų išbandymai, taip pat naujesnės praktikos: nuotakos puokštės ar keliaraiščio metimas, torto pjaustymas ir tėvo funkcija atvedant nuotaką prie altoriaus. Naujove vadinamas balandžių, fejerverkų ar balionų paleidimas, kaip ir barstymas žiedlapiais. Nors forumo dalyviai supranta, jog didesnė dalis naujovių yra amerikietiškos ar kitų šalių papročiai, tačiau jiems tai neturi didesnės reikšmės. Palyginti nedaug forumo dalyvių pabrėžė lietuviškos apeigų kilmės svarbą. Toks sinkretinis apeigų pasirinkimas rodo naujai konstruojamą tapatumą. People create various discourses, in the internet’s virtual space and share their experiences, thus forming a new perception that is adjusted in reality. In the internet people provide wedding scenarios, their interpretations, as well as comments on how the participants of the forums practice Lithuanian wedding traditions and innovations, i.e. how the rituals are understood and implemented today. The article attempts to analyze the attitudes expressed in the internet, creating a new understanding reflecting real events. The article pays more attention to the attitudes of ordinary people and not of the researchers of traditions or of their conservative adherents. People usually call traditions wedding rituals adopted from parents, "as they did in old days". However, the new practices of the youth are also considered to be traditions. They include the practices which were considered as new at the end of the 20th century: carrying the bride over a bridge, lighting the fireplace, tests for the newlyweds. Also it includes new actions such as the bride throwing her bouquet or garter, the slicing of the cake, and only the father accompanying his daughter to the altar. The release of pigeons, fireworks, balloons, scattering of blossoms are other new practices. People know but are not concerned that the majority of the new customs are from America or other countries. Only a few women emphasized the importance of the Lithuanian origin of the rituals. Even though people receive information from various sources and hear different attitudes, they evaluate the information received in the internet according to their own perception and take such symbolic actions which are acceptable in the situation depending on family relations.