Search

Atrial septal anevrizma, interatrial septumun bir kalp siklusu süresince değişken yönlerde yönelimini ifade eden nadir bir deformitedir. 9 yaşlı, Cavalier ırkı köpek küçük hayvan hastanemize, akut olarak başlayan respiratorik güçlük ve abdominal genişleme şikayetleriyle getirildi. Hastaya rutin kan analizleri, elektrokardiyografi ve toraks radyografileri uygulandı. Ekokardiyografik muayenede mitral kapak hastalığı ile triküspid orifis ve sağ atrium içine doğru interatrial septum boyunca prolabe olmuş septal anevrizmanın eşlik ettiği şiddetli sol atrial dilatasyonu ortaya koydu. Renkli Doppler ile sol-sağ şant akımlı atrial septal defekt belirlendi. Hasta 2 hafta sonra aniden hayatını kaybetti. Hasta sahibi postmortem muayeneyi kabul etmedi. Yazarların bilgisine göre; bu olgu, bir köpekte atrial septal defektin eşlik ettiği ilk atrial septal anevrizma raporudur. Bu olgu ile Cavalier ırkı bir köpekte, mitral kapak hastalığının olası komplikasyonu olarak atrial septal anevrizmanın vurgulanması amaçlanmıştır, Atrial septal aneurysm is a rare deformity of interatrial septum extending to changeable directions during cardiac cycle. A 9 year old Cavalier King Charles Spaniel referred to Small Animal Hospital with a history of acute onset of respiratoric distress and abdominal distension. Routin blood work, electrocardiography and thorax radiography were performed. Echocardiography revealed mitral valve disease and severe left atrial dilatation with an atrial septal aneurysm as a bulging of interatrial septum into the right atrium and nearly prolapsing into the tricuspid orifice. Color flow Doppler revealed a left-to-right shunt flow atrial septal defect. The dog died suddenly 2 weeks later. The owner declined postmortem examination. To the best of authors’ knowledge, this was the first report of atrial septal aneurysm with concomitant atrial septal defect in a dog. The purpose of this case report is to point out atrial septal aneurysm as the possible complication of mitral valve disease in a Cavalier King Charles Spaniel

In this study, the percentage of the dialysate recoverable from the abdominal cavity, the concentration of urea nitrogen and creatinine of the dialysate and blood as well as the urea nitrogen and creatinine saturation of the dialysate relative to the blood were examined in dogs and cats with bilateral ureteral obstruction undergoing peritoneal dialysis. The dialysis was performed with a dialysate containing 1.5% dextrose at a dose of 40ml/kg, for 8 sessions lasting 60 minutes with intervals of 6 hours between sessions. The percentage of the recoverable dialysate was 77.3%-81% in dogs and 73.6%-87.9% in cats. The percentage of the recoverable dialysate, urea-nitrogen and creatinine values were increased with the sessions. This increase was statistically significant in cats (p, Bu çalışmada çift taraflı tam üreter tıkanmalı köpek ve kedilerde uygulanan periton diyalizinde, abdominal boşluktan drene edilen diyalizatın geri alınabilme yüzdeleri, diyalizat ve kandaki üre-nitrojen ve kreatinin miktarları ve diyalizattaki ürenitrojen ve kreatinin kana göre doygunlukları değerlendirildi. Diyaliz, %1.5 dextroz içeren diyalizat 40ml/kg dozda, 60 dakika süren seanslar halinde ve 6 saat ara ile 8 seans uygulandı. Verilen diyalizatın geri alınabilme yüzdesi köpeklerde %77.3-81 ve kedilerde %73.6-87.9 arasında oldu. Diyalizatın geri alınabilme yüzdesi, üre-azotu ve kreatinin değerleri seanslar ilerledikçe artış gösterdi. Bu yükselme istatistik olarak kedilerde önemli olurken (p

In this study, after measurement of the blood pressure by an oscillometric method in dogs with chronic renal failure, the effect of Irbesartan, an angiotensin II receptor antagonist, on the blood pressure was investigated. In the study, a total of 24 dogs including 12 with chronic renal failure (study group) and 12 healthy ones (control group) were enrolled. Irbesartan was given at a dose of 5 mg/kg once daily for the entire period of study. All clinical and laboratory examinations were performed on days 0 (start of the study), 7, 14 and 28 for the study group and once only in the control group. In the study group, the hemograms revealed normocytic normochromic anemia. With administration of irbesartan, the clinical symptoms were observed to abate slightly while the sistolic/diastolic arterial pressure values of 196/144 at 0, decline to 165/120, 144/98, and 137/90 on the 7th, 14th and 28th days respectively. Also, whereas the blood urea nitrogen, creatinine and protein levels significantly decrease, that of albumin was found to have increased. Comparison of the blood pressures between the study and control groups at the end of the study (28th day) showed no significant difference in the sistolic arterial pressure levels while the diastolic arterial pressure values remained significantly higher. Use of irbesartan was found not to have changed most laboratory findings to any significant degree. It was concluded that in dogs with chronic renal failure where the blood pressure is significantly elevated, treatment of the hypertension with irbesartan, an angiotensin II receptor antagonist, is effective, and safe, though at the end of the 28-day treatment period there was a return of the sistolic arterial pressure towards the normal, the diastolic arterial pressure remained slightly elevated above the normal, Bu çalışmada böbrek yetmezliği semptomları görülen köpeklerde tansiyon değerlerinin osilometrik olarak ölçülmesi ve tansiyon değerleri üzerinde bir angiotensin II reseptör antagonisti olan irbesartanın etkinliğinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada farklı ırk ve cinsiyette, 12’si böbrek yetmezlikli (Deneme grubu) ve 12’si sağlıklı (Kontrol grubu) olmak üzere toplam 24 köpek kullanıldı. İrbesartan, çalışma süresince, günde bir kez, 5mg/kg dozda kullanıldı. Deneme grubunda, deneme öncesi ve denemenin 7., 14. ve 28 günlerinde, kontrol grubunda ise bir kez olmak üzere klinik kontroller, tansiyon değerleri, hemogram, bazı serum biyokimyasal parametreler, venöz kan gazları ve plazma elektrolit düzeyleri ve idrar muayeneleri yapıldı. Deneme grubundaki köpeklerin tümünün kronik böbrek yetmezlikli olduğu, deneme öncesinde sağlıklılara göre sistolik basınç, diastolik basınç, kan üre nitrojeni, kreatinin ve idrar protein değerlerinin yüksek, alyuvar, albumin ve idrar dansitesi değerlerinin ise düşük olduğu belirlendi. Hemogramda normositik normokromik anemi belirlendi. İrbesartan kullanımı ile klinik semptomların hafiflediği, deneme öncesinde 196/144 olan sistolik basınç ve diastolik basınç değerlerinin sırasıyla 7. günde 165/120, 14. günde 144/98 ve 28. günde 137/90 değerine düştüğü belirlendi. Ayrıca kan üre nitrojeni, kreatinin ve proteinüri değerleri önemli oranda azalırken albumin değeri yükseldi. Kontrol grubu ve deneme grubunun deneme sonu (28. gün) tansiyon değerleri karşılaştırıldığında sistolik basınç değerlerinde fark bulunmazken, diastolik basınç değerinin hala önemli düzeyde yüksek olduğu belirlendi. İrbesartan kullanımının; çoğu hemogram ve serum parametresi, venöz kan gazı ve plazma elektrolit düzeylerinde önemli değişmeler oluşturmadığı saptandı. Sonuç olarak, kronik böbrek yetmezlikli köpeklerde tansiyonun önemli oranda yüksek olduğu, hipertansiyonun tedavisinde bir angiotensin-II reseptör antagonisti olan irbesartanın etkili ve güvenli bir şekilde kullanılabileceği, 28 günlük tedavi süresinde sistolik basınç değerinin normal değerlere dönmesine rağmen diastolik basınç değerinin biraz yüksek kalabileceği kanısına varıldı

The aim of this study was to assess the usefulness of the double contrast cystography technique in the diagnosis ofcystitis and the efficacy of enrofloxacinin treatment. A total of 14 animals, namely 6 cats and 8 dogs, brought to the clinic of TheDepaıtmentRadiograms taken by the double contı'ast cystographytechnique were examined in cases in which cystitis was diagnosed accordingto anamnesis together with clinical and laboratory signs. By means of this technique, local and diffused thickening of the wall of theurinary bladder and defects rclatcd to filling of the urinary bladder were able to be determined. Urine samples collected by cystosynthesis wc re cultured in appropriate mediums. Culture results revealcd the proliferationof E. coli in 5 (62%), Profeus spp. in 2 (25%)and Klebsiella spp. ini(12%) of 8 dogs. On the other hand, among the samples collected from 6 cats, 4 (66%) displayed proliferation of E. coli whereas no proliferation was observed in 2. All animals were administered antibiotic therapy with enrof1oxacin according to antibiogram results. Therapy was enhanced by means of Vitamin C administration.5 of the 8 dogs recovered on the fifth day whereasidog and 2 other dogs recovered on the eleventh and fourteenth day:';, respectively. The observation of no bacterial proliferation in cuıtures prepared from urine samples colJected two weeks after the treatment programme was accomplished,provided evidence for the efficacy of the treatment method. In conclusion, it has been assessed that cystitis could be easily diagnosed in cats and dogs by use of the double contrast cystography technique. Due to the proliferation of mainIy E.coli in cystitis cases and the sensitivity of other causative agents to enrof1oxacin, under circumstancesinwhich culture and antibiogram consultationis not possible, it has been concluded that the preference of enrof1oxacin for antibiotic therapy would be beneficia ', Bu çalışmada sıstıtısin tamsında çift kontrast sistografinin yararlılığı ve tedavisinde enrofloksasinin etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi İç Hastalıklar Anabilim Dalı Kliniği'ne idrar yapma düzensizlikleri ile getirilen 6'sl kedi, 8'i köpek toplam 14 hayvan araştırmanın materyalini oluşturdu. Anamnez bilgileri, klinik ve bazı laboratuvar bulguları sonucu sistitis tanısı konulan olguların çift kontrast sistografi tekniği ile radyogramları alındı. Bu teknik ile idrar kesesindeki lokal veya yaygın duvar kalınlaşmaları ve dolma defektIeri belirlendi. Sistosentez ile alınan idrar örneklerinin uygun besi yerlerinde kültürleri yapıldı. Sekiz köpeğin Yinde (%62) E.coli, 2'sinde (%25) Proleus spp ve i'inde (%12) Klebsiella spp. üredi. Altı kediden 4'ünde (%66), E.coli ürerken 2'sinde üreme olmadı. Antibiyogram sonuçları doğrultusunda tüm hayvanlar enrofloksasin ile antibiyotik tedavisine alındı. Ayrıca tedavi C vitamini ile desteklendi. Yapılan tedavi sonucu 6 kedinin tümü (%100) ve 8 köpekten Yi,7 gün, i'i, ii gün ve 2'si 14 gün süren tedavi sonucu tamamen iyileşti. Tedavinin bitirilmesinden iki hafta sonra tekrarlanan kültür sonuçlarında herhangi bir bakteri üremesinin olmaması tedavinin etkinliği ortaya koydu. Sonuç olarak, kedi ve köpeklerde çift kontrast sistografi tekniği ile sistitislerin tanılarının kolaylıkla yapılabileceği belirlendi. Ayrıca sistitis olaylarında en fazla E.coli'nin üremesi, bu ve diğer etkenlerin enrofloksasine duyarlılık göstermeleri nedeniyle kültür ve antibiyogram yapılma olanağı bulunmayan sistitis olgularında antibiyotik olarak enrofloksasinin öncelikle tercih edilmesinin yararlı olacağı kanısına varıldı

his study was aimed to investigate the effectiveness of the hypertonic saline-dextran (HSD) and oral electrolytesolution (OES) for l1uid resuscitation in dehydrated diarrheic calves. Twelve calves aged 1-5 day-old were used. HSD (7.2%NaCI+6% dextran 70), once 4 ml/kg i.v. and OES (3.22 g/L NaCl, 1.12 g/L KCl, 4.76 g/L sodium acetate, 16.22 g/L glucose) 55 ml/kg q 8 h p.o. were administered. Clinical and laboratory evaluations were performed before the treatment and 4, 24 and 48. hours onwards. The RBC, HCT, Hb, WBC, PC02 and total protein values in 4. and 24. h. ~ere significantly (p,05)>, Bu çalışmada ishalli dehidre buzağıların sıvı sağaitımında hipertonik salin-dextran (HSD) ve oral elektrolit solüsyonun(OES) etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada 1-5 günlük 12 buzağı kullanıldı. HSD (%7.2 NaCI+%6 dextran 70), 4 ml/kgdozunda bir kez damar içi ve OES (3.22 g/L NaCl, 1.12 g/L KCl, 4.76 g/L sodyum asetat, 16.22 g/L glükoz) 55 ml/kg dozunda 8 saatara ile 3 kez oral kullanıldı. Klinik ve laboratuvar değerlendirmeler sağaItım öncesi, sağaitım sonrası 4, 24 ve 48. saatlerde yapıldı.Dördüncü ve 24. saatlerde, RBC, HCT, Hb, WBC, PC02 ve total protein değerleri sağaItım öncesi değerlerine göre önemli (p

Bu çalışma, yenidoğan taylarda kolostral antikor transferindeki yetersizlikten kaynaklanan hipogammaglobulineminin saptanmasında Glutaraldehit Kaogulasyon Testi 'nin (GCT) yararlığını ortaya koymak amacıyla yapıldı.Doğum sonrası 24-60. saatler arasında bir kez elde edilen tay serumlarındaGCT uygulandı ve ayrıca total protein, albumin, total globu/in, a/fa- betagammaglobulin konsantrasyonları ve albumin/glohu/in (A/G) oranı da ölçüldü.GCT sonucu pozitif olan 25 tayda (% 83.3) ortalama total protein, totalglohu/in, betaglobulin ve gammaglohulin konsantrasyonları sırasıyla5.457 0.170,2.991 0.162,0.850 0.044, 1.347 0.165 iken, GCT sonucu negatifolan 5 tayda (% 16.7) hu değerler sırasıyla ortalama 3.480 0.226,1.508 0.153,0.474 0./32 ve 0.242 0.097 oldu. GCT sonucu pozitif olan taylara ait değerlerin negatif olanlardan daha yüksek (P