Search

This study identifies how the governance of the transition to sustainable agriculture in the Vietnamese Mekong Delta is constrained by a lack of leadership, coordination, and funding. The Vietnamese Mekong Delta region is an important agricultural region yet highly vulnerable to climate change. In 2017, the Government of Vietnam issued Resolution 120, which calls for a transition towards sustainable development and climate change resilient agriculture in the delta. We evaluated the governance of implementing this resolution using an established transition governance framework, based on policy document analysis, ethnographic observations and interviews with national government agencies and ten departments in the delta provinces An Giang and Ben Tre. The analysis indicates that delays are caused by fragmented central government leadership and that friction exists between top-down plans and bottom-up action taken by the provinces in the delta. The transition is further constrained by the absence of inter-provincial coordination and funding mechanisms. Overall, this study shows that the required governance structure exists on paper but highlights how an insufficient governance process constrains climate change adaptation in Vietnam.

Bodemdaling is in Nederland een groot maatschappelijk probleem, met name in de laaggelegen veengebieden. In dit artikel wordt beschreven dat een andere, meer doeltreffende aanpak van bodemdaling nodig is om de nadelige gevolgen van bodemdaling zoveel mogelijk te beperken, maar dat er tegelijkertijd juridisch-bestuurlijke knelpunten bestaan voor zo’n aanpak. Eerst wordt geschetst wat de (menselijke) oorzaken van bodemdaling zijn en welke problemen bodemdaling veroorzaakt in landelijke en stedelijke veengebieden. Vervolgens gaat het artikel verder in op de juridisch-bestuurlijke knelpunten die verhinderen dat een andere, meer effectieve aanpak van bodemdaling tot stand komt: bestuurlijke versnippering en de nadelige gevolgen daarvan (gebrek aan bestuurlijke regie en een gebrekkige afstemming van taken en bevoegdheden) en het veelal ontbreken van een bodemdalingsdoelstelling. Tenslotte worden enkele voorstellen gedaan waarmee deze knelpunten mogelijk kunnen worden weggenomen.

This chapter investigates the role of transparency in controlling the exercise of power by EU agencies. Transparency provides an important tool but offers no one-size-fits-all solutions. Transparency obligations can vary in form and function, and not all forms of transparency are equally appropriate for every type of agency: agencies with rule-making powers should be obliged to provide transparency to the general public, whereas agencies that take decisions affecting individuals should be transparent primarily to those individuals. On the other hand, transparency can have downsides as well. It can have adverse effects on decision-making or may cause harm to other interests, such as public safety or commercial interests. Some agencies operate in areas where transparency is likely to have more disadvantages than benefits. In these cases, alternative forms of control must be sought.

De invoering van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW, 2000/60/EG) stelt veel lidstaten voor een uitdaging om uiterlijk in 2027 de doelen voor de ecologische en chemische waterkwaliteit te halen. Anno 2017 was slechts in één derde van de lidstaten meer dan de helft van de oppervlaktewateren in een goede ecologische toestand. Voor 20% van de lidstaten was het percentage waterlichamen in goede ecologische toestand zelfs minder dan 20% (EC, 2017). De redenen die hiervoor worden genoemd zijn verontreiniging door nutriënten en chemische stoffen en veranderingen in de hydrologie en morfologie.

Bodemdaling is in Nederland een groot maatschappelijk probleem, met name in de laaggelegen veengebieden. In dit artikel wordt beschreven dat een andere, meer doeltreffende aanpak van bodemdaling nodig is om de nadelige gevolgen van bodemdaling zoveel mogelijk te beperken, maar dat er tegelijkertijd juridisch-bestuurlijke knelpunten bestaan voor zo’n aanpak. Eerst wordt geschetst wat de (menselijke) oorzaken van bodemdaling zijn en welke problemen bodemdaling veroorzaakt in landelijke en stedelijke veengebieden. Vervolgens gaat het artikel verder in op de juridisch-bestuurlijke knelpunten die verhinderen dat een andere, meer effectieve aanpak van bodemdaling tot stand komt: bestuurlijke versnippering en de nadelige gevolgen daarvan (gebrek aan bestuurlijke regie en een gebrekkige afstemming van taken en bevoegdheden) en het veelal ontbreken van een bodemdalingsdoelstelling. Tenslotte worden enkele voorstellen gedaan waarmee deze knelpunten mogelijk kunnen worden weggenomen.

This chapter investigates the role of transparency in controlling the exercise of power by EU agencies. Transparency provides an important tool but offers no one-size-fits-all solutions. Transparency obligations can vary in form and function, and not all forms of transparency are equally appropriate for every type of agency: agencies with rule-making powers should be obliged to provide transparency to the general public, whereas agencies that take decisions affecting individuals should be transparent primarily to those individuals. On the other hand, transparency can have downsides as well. It can have adverse effects on decision-making or may cause harm to other interests, such as public safety or commercial interests. Some agencies operate in areas where transparency is likely to have more disadvantages than benefits. In these cases, alternative forms of control must be sought.

De invoering van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW, 2000/60/EG) stelt veel lidstaten voor een uitdaging om uiterlijk in 2027 de doelen voor de ecologische en chemische waterkwaliteit te halen. Anno 2017 was slechts in één derde van de lidstaten meer dan de helft van de oppervlaktewateren in een goede ecologische toestand. Voor 20% van de lidstaten was het percentage waterlichamen in goede ecologische toestand zelfs minder dan 20% (EC, 2017). De redenen die hiervoor worden genoemd zijn verontreiniging door nutriënten en chemische stoffen en veranderingen in de hydrologie en morfologie.