Search

Many countries have developed their coasts according to the requirements of their activities and the nature of their users on the basis of sustainability criteria through the provision of energy, the use of renewable resources, respect for the environment and other sustainability strategies. Although Egypt is distinguished from the rest of the global coastal countries with much potential for actual competition, it lacks the optimal utilization of these potentials on the one hand, and the need for integrated and conscious management on the other. One of the problems faced by cities in Egypt, especially coastal cities, is to direct investment to development in the capital by much larger proportions than to the development of these cities. The aim of the research is to identify sustainable strategies that may support and promote the achievement of sustainable development goals in Al-Arish city and then any other coastal city in Egypt.

United Nations (UN) Sustainable Development Goal (SDG) Number 11 aims to promote inclusiveness and sustainable urbanization, such that cities can become productive and accessible places for attracting talent, encouraging innovation, and creating economic growth. SDG Target 11.2 specifically mentions urban transport. Localizing SDG Target 11.2 involves city governments ensuring a public transport (PT) system that has at least two dimensions of accessibility: physical and economic. This translates to ensuring barrier-free physical access to the PT system, as well as affordable fares for using the PT system. This study presents a process for operationalizing the SDG Target 11.2 indicator for small cities in India. The study focuses on addressing physical access to quality public transport system. Presently, the commuters in these cities are dependent on intermediate PT (IPT) systems to meet their mobility needs. Small cities lack a detailed database for planning PT systems. Master plans are generally prepared by planning authorities to guide the future development of cities; however, the master plan documents lack discussion and vision for future mobility, as required by SDG Target 11.2. This study concludes that the current indicator for SDG Target 11.2 requires modification to ensure SDG-compliant PT systems in small cities. An integrated IPT and PT system is required to improve access to high-quality PT systems, in line with SDG Target 11.2.

A better understanding of the relationship between urbanization and the eco-environment is necessary to guide sustainable urban development and formulate environmental policies. In this study, the city of Qingdao was taken as an example. We evaluated the quantitative evolution of the relationship between urbanization and the eco-environment development from 2000 to 2018 by establishing the comprehensive index system and applying it to the coupling coordination model. Results showed the following: (1) The economic urbanization and eco-environment states offer the greatest contribution to the urbanization and eco-environment systems, respectively. (2) The coupling coordination relationship between urbanization and eco-environment conforms to an S-shaped curve, and the two systems have gradually moved from a "seriously uncoordinated and urbanization lag" stage at the beginning into a "good coordination and eco-environment lag" stage by the end of the research period. (3) Finally, the economic urbanization and response subsystems are essential determinants in the coupling relationship between urbanization and eco-environment. The research results can help the government better understand the complex coupling relationship and then formulate sustainable urbanization development strategies to better balance urbanization and eco-environmental protection.

Gated communities are a modern urban phenomenon whose features vary according to the economic, social and urban content through criteria and indicators to achieve sustainability, as it has become a global goal that all countries seek to achieve. They are healthy communities and have a positive impact on their residents. The research deals with an analytical study of the requirements of gated communities, which are represented in the (urban, environmental, social and economic) aspects according to a sustainable future vision with the study of indicators of sustainable development and the needs of distinguished housing within those communities. Therefore, the research paper dealt with the concept of gated communities and the reasons for their emergence in addition to their distinctive features to achieve security and safety within them. The concept of sustainable development and its goals were discussed with the main sustainability goals and indicators to achieve sustainable urbanization, then an analytical study of a distinguished urban community (Madinaty Compound in New Cairo) to reach sustainable urban communities to improve the quality of urbanization.

Urbanization in China is considered an important force for global sustainable development. In particular, China&rsquo, s urbanization is of great significance to achieve the Millennium Goals of the UN. Hence, an in-depth understanding of China&rsquo, s urbanization sustainable development process and model of sustainable development is urgently needed. As a result, this study examines the sustainable development of urbanization using China as an example through a survey method. Specifically, sustainable development of urbanization is examined from the following five perspectives: economic development, basic public service quality, ecological environment development, urban&ndash, rural heterogeneity, and population urbanization. Differences in the sustainable development quality of different urbanization models and regional urbanization were analyzed. Findings showed that the difference in urbanization quality between different models is not obvious, while the difference in urbanization quality between regions is more obvious. Furthermore, the quality of urbanization development in the eastern region is better than that in the central and western regions, and the level of urbanization development with high administrative levels is superior to regions with low administrative levels.

Urbanization, as such, is not perceived as a threat to the environment and development but it is unplanned urban sprawl that affects the accessibility to amenities and land-use of any region. It is thus imperative to study and bring out the intricacies and implications associated with the problem of unplanned urban growth ensuing into sprawl. The methods used to measure the sprawl of Srinagar City are modified versions of SCATTER (The Sprawling Cities And Transport: from Evaluation to Recommendations) and Cost of Sprawl: 2000 TRB (Transport Research Bureau, US). The analysis reveals that the largest urban center in the fragile ecology of Himalayas has haphazardly grown during the last forty years which has resulted in disproportionate distribution of various civic amenities, socio economic and environmental variables. This phenomenon of urban sprawl in Srinagar City has been observed as a threat to achieving sustainable urbanization.

Compared to issues related to the economy, politics, social or military concerns, attempts to preserve ecology and the natural environment have a relatively short history. Anthropogenic environmental changes in many cases have a direct impact on one's quality of life and the functioning of urban centers, states and communities. Pressure exerted by human economic activity on the environment is demonstrated, above all, by reductions in air, water, and soil quality, worse acoustic climate, and limited access to green spaces. The most detrimental undertakings have a negative impact on the level of ecological security in cities are transport, domestic heating of buildings, industrial activities, and heating processes. The main goal of this paper is to identify the perception of the ecological security of the residents of the biggest urban centers. Urban environment security is a very broad issue. It covers both natural phenomena, where human impact is minimal, levels of urban sustainable development and attitudes of the city dwellers. Recently, citizen awareness of the importance of environmental challenges in Polish cities’ development has surged, including awareness of the desire to live in a cleaner environment and to breathe clean air. The topic is more and more often discussed in public debate, above all during periods of peak contaminant concentrations. The situation serves as a stimulus for citizens to mobilize, often through various social movements while local governments take actions oriented at changing methods of domestic heating, more eco-friendly mobility and the enhanced environmental education of society.

The urbanization process can have a profound impact on economic development, human society, natural resources, and the environment, and is closely related to sustainable development. As a d...

Land allocation for urban growth is central to sustainable development strategy because urban growth can impact space available for food production, ecosystem services and biodiversity conservation. Urbanization is a growing stressor due the 2.5 billion additional people projected to live in urban areas by 2050. Potential climate change impacts to natural systems increase the need for sustainable urbanization, which should integrate land use needs for urban growth with climate adaptation objectives such as maintaining biodiversity, food production and ecosystem services. Here we compare climate-neutral and climate-adaptive urbanization scenarios to see which produces the most sustainable urbanization, defined as being the most effective at meeting development, conservation, and two climate adaptation objectives. We modeled five urban growth scenarios portraying an increase of 25.8 million people by 2050 for California, USA comprising three climate-neutral scenarios: business-as-usual, compact-new-growth and infill (redevelopment); and two climate-adaptive scenarios: preservation of agricultural climate refugia or future plant dispersal corridors. Infill was the least impacting for the multiple objectives tested; preserving 46–57% more land for other uses. Each climate-adaptive scenario reduced land consumption for its respective target, but increased impacts to the opposite climate-adaptive scenario target. Infill has the potential to contribute towards sustainable urbanization, particularly if combined with other climate adaptation targets.

This study is the first to perform a focalized analysis on city development, sustainable urban planning, and the negative impact of slum area disamenity on property valuation in suburban and posh areas of the Islamabad region, Pakistan. Slums exist in almost every country in the world. However, in the process of urbanization and city development, researchers have focused merely on the crumbled infrastructure, crimes, and other social problems associated with slums. Studies have covered the adverse effects of these factors on property value, although this unmatched study is the first to examine the negative impact of slum proximity on the valuation of properties in the surrounding areas and on the rental value of houses located in Islamabad. The survey method is applied to obtain feedback from inhabitants, and the study incorporated the hedonic price model to assess rental values within a range of one kilometer from selected slum areas. The findings revealed that slum neighborhoods negatively impact sustainable house rental values, as compared with the rental values of houses located far away. Rents became higher as the distance from the slums increased. The results showed that having slums in the vicinity caused a decline of almost 10% in rent. However, the rental value of a similar house unit, located 500 meters away, was found to be almost 10% higher. In the semi-log model, house rental values increased by approximately 12.40% at a distance of one kilometer from slums, and vice versa. This study will use residents&rsquo, feedback to help government officials and policymakers to resolve slum issues, which is essential for maintaining sustainable development and adequate city planning. This study sample&rsquo, s findings are not generalizable to all slums, as the results are specific to this region.

Yüksek Lisans Tezi, Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir gelişme kavramlarının gelişimi ve kentsel gelişme ilişkisi ele alındığında; kentlerde çevresel ve toplumsal sürdürülebilir bir gelişmenin sağlanabilmesinin, sürdürülebilirlik kavramının hayata geçirilmesinde başlangıç noktasını oluşturduğu görülmektedir. Ekonomik, kültürel ve sosyal faaliyetlerin, üretim ve tüketimin merkezi olan kent; dolayısıyla nüfusun, kirliliğin, ekolojik deformasyonun ve toplumsal etkileşimin en fazla olduğu bir kaos ortamı olarak ele alınabilir. Bu karmaşanın en azından artmadan sürdürülebilirliğinin devam ettirilebilmesi sorunu; ulusal, bölgesel, yerel düzeyde çözüm odaklı stratejilerin geliştirilmesi zorunluluğu özellikle 1900’lü yıllardan beri uluslararası gündemi meşgul etmektedir. Kentlerde sürdürülebilir çevresel, kültürel ve sosyal gelişim ve hizmetlerin ekoloji ve toplumu tehdit etmediği bir gelişme için; yerel düzeyde toplumla en yakın temas içerisinde olan, toplum yönetimi ve kentsel sürdürülebilirlik konularının birleşme noktasındaki sosyal sürdürülebilirliğin hayata geçirilmesinde belediyelerin, kentsel gelişim ve sosyal politikalarının bu yönde geliştirilmesi ve yerel katılımın sağlanması önem taşımaktadır. Çalışmada sürdürülebilir kentleşmenin sosyal boyutu açısından sosyal belediyeciliğin önemi, faaliyet alanları ve Konya Büyükşehir Belediyesi içerisinde sosyal belediyecilik uygulamalarıyla sosyal sürdürülebilirliği destekleyici faaliyetleri ele alınmıştır., Considering the development of the concepts of sustainability and sustainable development and urban development; It is seen that providing environmental and social sustainable development in cities constitutes the starting point for the implementation of the concept of sustainability. The city is the center of economic, cultural and social activities, production and consumption for his reason, the population, pollution, ecological deformation and social interaction can be considered as a chaos environment. The problem of sustainability of this confusion without increasing at least; the necessity of developing solution.oriented strategies at national, regional and local levels has been keeping the international agenda busy since 1900s. Sustainable environmental, cultural and social development and services in cities are not threatened by ecology and society; It is important that municipalities, urban development and social policies at the juncture of community management and urban sustainability issues, which are in close contact with the community at the local level, are developed in this direction and local participation is ensured. In this study, the importance of social municipality in the sustainable urbanization, the fields of activity and social municipality practices in Konya Metropolitan Municipality were evaluated.

Artan dünya nüfusuyla doğru orantılı olarak barınma ihtiyacı da hızla artmaktadır. Bir yapının meydana gelmesi, doğal kaynakların büyük bir kısmını tüketmektedir. Her yapının ilk tasarlandığı fonksiyonuna ve yapım sistemine bağlı olarak bir yaşam süresi vardır. Yapıları, yaşam sürelerini doldurduklarında yıkmak, yine önemli ölçüde enerji tüketimine neden olmaktadır. Mevcut yapıları yıkmak yerine yeniden kullanmaya yönelik müdahalelerde bulunmak sürdürülebilir bir yaklaşımdır. Nüfus ve yapılaşmanın engellenemez artışı, günümüzde bile gıda sıkıntısı çeken ülkelerin oluşmasına neden olmuştur. Gelecek nesillerin doğal ve taze gıdaya erişimini kolayca sağlamak amacıyla yapılan dikey çiftlikler, geleneksel tarım yöntemlerinin tersine enerji, su ve topraktan büyük ölçüde tasarruf sağlayan işletmelerdir. Çalışmanın amacı; yapıların yeniden kullanılmalarının özellikle sürdürülebilirlik açısından yararlarını tartışarak bu tür uygulamalara dikkat çekmek; toplumun yeterli düzeyde bilgilendirilmesiyle oluşacak çevresel ve sosyal bilinç sonucu, uygun ölçekteki mevcut yapıların yıkılmadan kullanım fonksiyonu dönüştürülerek, geleceğin doğal besin kaynağı olarak düşünülen `dikey çiftlik` olarak kullanılabileceğini savunmaktır. Çalışmanın birinci bölümünde, tezin amacı, katkısı ve içeriği belirtilmiştir. İkinci bölümde sürdürülebilirlik ve ilkeleri ile mimarlıkta ekolojik yöntemler irdelenerek konuyla ilgili kavramlara yer verilmiştir. Üçüncü bölümde dikey tarımtanımı yapılarak dikey çiftliklerin uluslararası alandaki uygulamalarına örnekler verilmiştir. Dördüncü bölümde, alan çalışması için seçilen İstanbul Porselen Fabrikası'na ait yeniden kullanıma öngörülen üretim tesisinin yıkılmasaydı, dikey çiftlik olarak kullanılabileceği önerisi çevresel, ekonomik ve sosyokültürel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmiştir. Beşinci bölümde ise çalışma sonucunda ortaya çıkan sonuç ve önerilere yer verilmiştir. The need for housing increases rapidly in line with the increasing world population. The formation of a structure consumes a large portion of natural resources. Each structure has a life span depending on the function and construction system it was originally designed for. Destruction of structures when their life span is completed also results in significant energy consumption. Interventions to reuse existing structures rather than demolishing them are a sustainable approach. The inevitable increase in population and construction has led to the formationof food-scarce countries even today. Vertical farms, built to provide access for future generations to natural and fresh food, are enterprises that save a great deal of energy, water and soil, unlike traditional farming methods.Purpose of the study; to draw attention to such practices by discussing the benefits of reuse of structures, particularly in terms of sustainability; as a result of environmental and social awareness that will be formed by informing the society at a sufficient level, by defining the use of the existing structures without demolishing the appropriate scale, and arguing that the future can be used as a ülen vertical farm düşün which is considered as a natural food source. In the first part of the study, the aim, contribution and content of the thesis are stated. In the second chapter, sustainability and principles and ecological methods in architecture are examined and related concepts are given. In the third chapter, the definition of vertical agriculture is given and examples of the applications of vertical farms in the international field are given. In the fourth chapter, the proposal that theproduction facility of the Istanbul Porcelain Factory, which was selected for the field study, had not been demolished, could be used as a vertical farm, was evaluated in terms of environmental, economic and sociocultural sustainability. In the fifth chapter, the results and recommendations of the study are given. 132

Kentlerde nüfusun yığılmaya devam etmesi, mevcut tüketim alışkanlıklarının sürmesi, küresel süreçlere eklemlenme çabaları sonucu sınırsızca kaynakların tüketilmesi, artan çevresel kirlilik, doğal kaynakların bozulması, nüfusun belli yerlerde yoğunlaşması ile beraber gelen sosyal kutuplaşmalar, insanların çevrelerine yabancılaşması, yerleşmeler arası ve içi sosyal ve ekonomik adaletsizlik gibi nedenler kentlerin doğal ve yapay çevrelerinin sürdürülebilmesine olanak sağlayan, ekonomik ve sosyal gelişmeyi destekleyen ve gelecek kuşakların da haklarını gözeten bir sürdürülebilir kentsel gelişme planlamasını zorunluluk haline getirmiştir. Sürdürülebilir kentsel gelişme, kentsel ekosistemin korunması hedefinde ekonomik ve sosyal gelişmeyi sağlamak, çevresel sürdürülebilirliği gerçekleştirmek gibi temel ilkelerin yanında, etkin kentsel yönetim ve planlama politikalarını, katılımcı demokrasi süreçleriyle gerçekleştirmektir. Bu doğrultuda kent yöneticilerinin demokratik, katılımcı ve işbirlikçi anlayışla yürüttükleri faaliyetler, planlamalar, politikalar ve uygulamalar, sürdürülebilir kentsel gelişme hedefine ulaşılmasını sağlayacaktır. Bu çalışma, yerel yönetimlerin (belediyelerin) yaptıkları çalışmalar üzerinden gerçekleştirdikleri kentsel yönetişimin niteliği ve katılımcı karar alma süreçleri incelenerek sürdürülebilir kentsel gelişme hedefine ulaşmadaki etkinliğini ortaya koymaktır. Yapılan ampirik araştırma sayesinde, Türkiye'de sürdürülebilir kentsel gelişme amacında örnek çalışmalar ve uygulamalar yapan belediyelerden Gaziantep Büyükşehir Belediyesi'nin, yerel sorunların çözümünde yürüttüğü kentsel yönetişimin niteliği ve karar alma süreçlerinin etkinliği incelenmiştir. The continuing accumulation of population in cities, the continuation of current consumption habits, limitless consumption of resources as the result of the endless efforts of articulation to global processes, increasing environmental pollution, deterioration of the natural resources, social polarizations incidental to concentration of population in certain places, alienation of people from their surroundings, social and economic injustices between settlements and inter-settlements have made a sustainable urban development plan obligatory which enables sustainable natural and artificial environments of the cities, supports economic and social development, and protects the rights of future generations. Sustainable urban development puts into practice effective urban management and planning policies through the processes of participatory democracy as well as the basic principles for the aim of the protection of the urban ecosystem, such as ensuring economic and social development, and achieving environmental sustainability. Accordingly, activities, plans, policies and practices carried out by city managers in a democratic, participatory and collaborative manner will ensure the achievement to the aim of the sustainable urban development. This study demonstrates the effectiveness of achieving sustainable urban development by examining the quality of urban governance and the participatory decision-making processes through the works which local governments (municipalities) have carried out. Through the empirical research, the quality of the urban governance and the effectiveness of the decision-making processes in the solution of the local problems are examined in the case of Gaziantep Metropolitan Municipality, one of the municipalities which makes exemplary studies and practices for the objective of sustainable urban development in Turkey. 262

BM'e göre günümüzde dünya nüfusunun yarısından fazlası kentlerde yaşamakta ve gelecek dönemde bu oranın %70'ler seviyesine çıkması beklenmektedir. Buna ek olarak, aynı süreç içinde dünya nüfusunun 9 milyar kişi seviyesine çıkacağı öngörülmektedir. Buna ek olarak kentsel gelişme dinamikleri ve eğilimlerinin, yerleşim alanlarının nüfus artış hızından daha hızlı arttığını göstermesinden hareketle; önümüzdeki 50 yıl içinde henüz yerleşime açılmamış alanların yerleşime konu olması kaçınılmazdır. Bu durumbaşta kent çeperlerindeki doğal veya yarı-doğal alanlar olmak üzere tüm habitat için çok büyük bir tehdit oluşturmaktadır.Söz konusu gelişme ve yayılmanın, gerek kaynakların verimli kullanımı gerekse doğal çevre ile uyumlu olabilmesi amacıyla, sürdürülebilir kentleşme kavramı ve uygulamaları, günden güne ön plana çıkmakta ve mekansal planama alanında önem kazanmaktadır. Doğal kaynakların etkin ve doğru kullanımını sağlarken sosyal uyum ve ekonomik ilerlemenin sağlanmasını amaçlayan sürdürülebilir kalkınma kavramının şehircilik sektörüne adaptasyonu sonucu orataya çıkan sürdürülebilir kentleşme kavramı, özünde kentlerin daha sürdürülebilir bir şekilde oluşmasını hedefleyerek gelecek nesillere daha yaşanabilir yaşam alanları bırakmayı amaçlamaktadır.Yapılaşmamış alanların yerleşime maruz kalmasına ek olarak mevcut yerleşimlerin yenilenme ve dönüşüm sürecinde de sürdürülebilirlik ilkelerinin belirlenmesi ayrıca büyük önem taşımaktadır. Halihazırda çok büyük nüfus kitlelerini barındıran bu alanlarda zaman içinde ihtiyaç duyulan yenilenme adımlarının,içinde bulunulan ekosistemin taşıma kapasitesini aşmaması yenilenen kentlerin çok daha uzun bir süre boyunca fonksiyonel kabiliyetlerini korumasını sağlayacak ekolojik açıdan sürdürülebilir olmasına büyük katkı sağlayacaktır.Bu çerçevede mekansal planlamanın yerleşimlerin daha sürdürülebilir olmasına yönelik prensipleri adapte etmesi sürdürülebilir kalkınmanın temellerinden birini oluşturmaktadır. Mekansal planlamanın günümüzdeki uygulanma kriterleri ve yaklaşımları dikkate alındığında ise ekolojik önceliklerin yeterince kapsamlı ve detaylı bir şekilde sürece entegre edilmediği anlaşılmaktadır. Mevcut yerleşimlerin durumu ve kentlerin saçaklanma sürecinin önüne geçilememiş olması bunu destekleyen bir bulgu olarak literatürde tespit edilmektedir. Dolayısıyla mekansal planların ekolojik açıdan daha sürdürülebilir şekilde üretilmesi ve tasarlanması için öncelikli olarak plan-sürdürülebilirlik ilişkisinin kurulması gerekmektedir. Bu kapsamda, bu araştırma ile mekansal plan ve ekolojik sürdürülebilirlik ilişkisinin kurulması hedeflenmiş ve böylece daha sürdürülebilir kentler yaratılmasına yönelik temel bir katkı sunulması amaçlanmıştır.Bu tez çalışması kapsamında sürdürülebilirlik kavramı yalnızca ekolojik boyutuyla ele alınmıştır. Bundaki temel gerekçe, sürdürülebilirlik kavramının temelinde yatan, ekolojik limitlerin aşılmaması gerekliliği, doğal kaynakların sınırlılığı ve gelişimin bu kaynakların sağladığı imkanlarla kısıtlanmış olması kabulleridir. Ekolojik sürdürülebilirlik kavramına yönelik çalışmalar incelendiğinde, ekolojik sürdürülebilirliğin birçok farklı parametre ile tanımlanabildiği görülmektedir. Yürütülen çalışmanın niteliği, kapsamı ve mekanı gibi birçok bileşen, ekolojik sürdürülebilirliğe olan bakışı değiştirebilmektedir. Ancak her ne kadar çalışmalar arasında muhtelif farklılıklar bulunsa da, ekolojik sürdürülebilirliğe yönelik değerlendirmelerde hava kalitesi, su kalitesi, toprak kalitesi ve biyoçeşitlilik parametreleri kritik bir öneme sahiptir ve hemen tüm değerlendirmelerde ortak bileşenler olarak gözükmektedir. Fakat ekolojik sürdürülebilirlik endeksleri incelendiğinde, bu bileşenlerin mekan ile olan ilişkisinin kurulmadığı, yalnızca sahadan temin edilen verilerin uluslararası normalra olan uygunluğunun değerlendirildiği tespit edilmektedir. Bir başka ifade ile temin edilen verinin kaynağına inilmemektedir. Buna ek olarak, mevcut literatür, mekansal planların da ekolojik sürdürülebilirlik kavramını yeterince adapte etmediğini beilrtmekle birlikte mekansal kullanım biçimlerinin yukarıda belirtilen hava, su, toprak kalitesi ve biyoçeşitlilik ile ilişkisi olduğunu bulgulamaktadır. Örneğin bir alan üzerinde sanayi tipi kullanım ile rekreasyon tipi kullanım arasındaki tercihten dolayı hava kalitesinde farklılık meydana gelebileceği rahatlıkla öngörülebilmektedir. Benzer şekilde orman kullanımı ile tarım kullanımı arasında, su kalitesi açısından belirgin bir farklılık bulunmaktadır. Diğer taraftan bu ilişkinin tam olarak nasıl şekillendiğini belirleyebilmek belli mekansal kullanım tiplerini temsil eden noktalarda çeşitli ölçümler (hava, su, toprak vb.) yapılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu sayede belirlenen noktalardaki ölçüm değerleri ile mekanın o değerler üzerindeki etkisi belirlenebilmektedir. Bununla birlikte, söz konusu ölçümlerin yapılması gerek zaman, gerekse finansman açısından çok maliyetli olabilmekte ve böylece söz konusu ilişkinin kurulması için gerekli olabilecek optimum ölçüm kalitesine ulaşmak uygulanabilir olmamaktadır.Dolayısıyla mekansal kullanım türlerinin, ekolojik sürdürülebilirlik parametreleri ile olan ilişkisinin kurulmasında farklı ve uygulanabilir bir yöntem ve yaklaşıma ihtiyaç bulunmaktadır. Bu noktada ekosistem servisleri kavramı çevreninin ve doğanın insan refahı için nasıl fayda ve hizmet sağladığını tanımlaması açısından etkin bir yaklaşım sunmaktadır. Planlanan çevrenin ekosistem potansiyelinin belirlenmesinde ve bu potansiyelin ne şekilde değişebileceğinin analiz edilmesine katkı sağlaması itibariyle; ekosistem servislerini dikkate alan yaklaşımlar gitgide yaygınlaşmaktadır. Ayrıca ekosistem servislerinin mekansal kullanım/arazi örtüsü ile doğrudan ilişkilendirebilecekleri için kullanışlı bir yöntem olduğu çeşitli çalışmalarda ortaya konmuştur. Söz konusu çalışmalarda ekosistem servislerinin planlama kararlarını yönlendirme ve destekleme konusunda önemli fayda sağladığı görülmüştür. Literatürde ekosistem servisleri haritalanması olarak ifade edilen bu yaklaşım ile, arazi örtüsünün sağladığı ekosistem servisi potansiyeli uzman görüşlerine bağlı olarak değerlendirilebilmekte ve böylece belli bir bölgedeki arazi örtüsünün nitelik ve niceliklerine bağlı olarak, ekosistem servisi potansiyeli hesaplanabilmektedir. Bu yaklaşım sıklıkla uzman görüşüne dayanmakla birlikte, araziden temin edilen ölçümler ile kalibre edilebilmekte ve böylece arazi kullanım-ekosistem servisi ilişkisi daha net kurulabilmektedir. Ekosistem servislerinin haritalanmasında kullanılan temel yaklaşım, mekansal kullanım tiplerinin 0-5 arası skorlanmasına dayanmaktadır. Ancak ekosistem servisleri yaklaşımının mekansal kullanım çerçevesinde ve ekolojik sürdürülebilirliğin ölçülmesinde araçsallaştırılabilmesi için mekansal kullanımdan kaynaklanan olumsuz etkilerin de hesaplamaya entegre edilmesi gerekmektedir. Bu doğrultuda bu çalışma ile mekansal planlarda önerilen kullanım türlerinin ekosistem servisleri sağladığı gibi, ekolojik etkiler de doğurduğu öngörülmüş ve ekosistem servislerinin haritalanmasında kullanılan 0-5 arası skorlama, -5 - +5 şeklinde genişletilmiştir. Bu sayede negatif değerlerin analizlere altlık olarak girmesi mümkün kılınmıştır. Hesaplamada, mekanın kullanımından kaynaklanan olumlu ve olumsuz yönlerin bir arada değerlendirilmesi sayesinde -ekolojik sürdürülebilirlik kavramının tanımlamalarında kullanılan ortak ifade ile-`ekosisteme yapılan etkinin ekosistemin taşıma kapasitesini aşmaması gerekliliği` takip edilebilmektedir.Yöntemin temelini oluşturan bu yaklaşıma ek olarak mekansal kullanım türlerinin alansal büyüklüğü, fragmantasyon seviyesi ve sağlanan ekosistem servislerinin veya neden olunan ekolojik etki bileşenlerinin ağırlıklandırılması ile mekansal planların ekolojik sürdürülebilirlik seviyesi hesaplanabilmektedir. Böylelikle mekansal planların ekolojik sürdürülebilirli seviyesi hesaplanırken, ekosistem servisleri tabanlı ve bütüncül bir yaklaşım benimsenmiş olmaktadır. Aynı hesaplama adımlarının plana konu arazi örtüsünün ekolojik sürdürülebilirlik potansiyeli ile karşılaştırılması sonucunda önerilen planın mevcut durumu ekolojik açıdan daha ileriye mi yoksa geriye mi götürdüğü öngörülebilmektedir. Söz konusu karşılaştırmanın ve geliştirilen yöntemin global ölçekte genel geçerliği olması ve taksonomi standardizasyonu sağlanabilmesi açısından, mekansal kullanımın, Corine arazi örtüsü verisi ile eşleştirilerek işleme sokulması prensip olarak benimsenmiştir. Yani yöntemde girdi olarak kullanılan bir planda yer alan mekansal kullanım türlerinin hangi Corine arazi örtüsü türüne denk geldiği kullanıcı tarafından sisteme girilmektedir.Bu noktadaki önemli hususlardan biri ekolojik sürdürülebilirlik kavramını tanımlarken kullanılacak olan ekosistem servisi göstergelerinin belirlenmesi olmuştur. Gerçekleştirilen literatür araştırmaları ve derlemeleri sonucunda, mevcut ekosistem servisleri çerçevelerinde yer alan ve genellikle `düzenleyici` olarak sınıflandırılan servisler dikkate alınmıştır. Söz konusu servisler ekolojik sürdürülebilirlik parametrelerinde yer alan hava kalitesi, su kalitesi, toprak kalitesi ve biyoçeşitlilik bileşenlerinin düzenlenmesiyle ilgili bileşenler içermektedir.Geliştirilen yöntem sayesinde karar verici, uygulayıcıve/veya plancıların geliştirmiş oldukları plan önerilerinin mevcut arazi kullanımı ile karşılaştırması mümkün kılınmaktadır. Dahası, bu yaklaşımın etkin bir şekilde kullanımının sağlanması için CBS tabanlı bir yazılım ayrıca geliştirilmiştir. Geliştirilen yazılımda mekansal plan ve mevcut kullanım verisi .shp uzantılı olarak sisteme entegre edilmekte, bu esnada Corine arazi örtüsü taksonomisi ile eşleştirme yapılmaktadır. Kullanıcının girişi yapılan verilerin `alan` sütununu tanıtmasıyla tamamlanmakta ve sistem girişi yapılan her iki verinin ekolojik sürdürülebilirlik seviyesini hem grafik, hem de harita tabanlı olarak sunabilmektedir. Böylece geliştirilmiş planın mevcut arazi örtüsü ile olan karşılaştırması hem sayısal, hem de görsel olarak incelenebilmektedir. Geliştirilen bu özgün yazılımın, basit kullanım ve etkin gösterim teknikleri sayesdinde planlama süreçlerine yol göstermede önemli bir rol oynayacağı öngörülmektedir.Son olarak geliştirilen yaklaşım ve yazılım, Istanbul 2009 Çevre Düzeni Planı ve o döneme ait güncel arazi kullanım verisi faydalanılarak test edilmiştir. Her iki verisetinin ekolojik sürdürülebilirlik değerinin hesaplanması ile çevre düzeni planının ekolojik sürdürülebilirliğe ne şekilde etki ettiği hesaplanmaya çalışılmıştır.Sonuç itibariyle de bu araştırma sayesine mekansal planların değerlendirilmesine yönelik olarak, ekosistem servisleri kavramını ekolojik sürdürülebilirlik kavramına CBS tabanlı olarak entegre eden özgün bir yaklaşım geliştirilmiştir. Sustainable development is one of the most addressed issues in the last decade and it aims at effective and apprehensive use of natural resources while ensuring social cohesion and economic prosperity. In this regard, urban development has a vital role in the sustainable development process since more than 50% of the world's population lives in cities and spatial planning of our living environment is the starting point for the establishment of cities. However, it is not easy to find a concrete and acknowledged approach for sustainability assessment in spatial planning because there is not enough proof to interpret the interaction between spatial plans and ecological sustainability. Therefore, the basic research aim of this thesis is to understand the link between spatial plans and ecological sustainability. In other words, it is aimed at creating a relationship model that enables us to understand how ecological sustainability changes when we make a change in space (land). In order to establish this relationship within a methodological framework, it is assumed that the ecological benefits provided by the spatial use types (such as forest, urban, recreational, etc.) must exceed the impacts caused by those types within the boundaries of a given space. Hence the difference between benefits and impacts must be in favor of benefits.At this point, the concept of ecosystem services (ES) is used which provides an efficient approach to how nature serves and delivers benefits for human well-being. ES concept is known to be efficient in this aspect due to the correlation of ES with land-use/cover as observed in several studies. In literature, it is seen that ES mapping is an efficient tool for understanding the ecological capacity of an area that is widely used for directing and supporting planning decisions. In ES mapping, a simple approach is applied that enables to score the ES potential of spatial use types based on expert review and relevant data if possible.Nevertheless, the ES mapping approach is not exactly suitable to evaluate the ecological sustainability of spatial plans since it is one-sided and takes into account only the benefits provided by the spatial use types. Thereof, to interpret the ecological sustainability performance of a plan; one must also consider the impact dimension because the spatial uses in a plan have negative outcomes as well as positive ones. In accordance, this study considers spatial plans as a source of ecosystem services and ecological impacts. In addition, areal quantity and integrity (patchiness) of a spatial use/cover type are regarded with the weights of relevant ecosystem services. This assessment is done with the aim of enabling a planner to compare the ecological sustainability level of a proposed plan with the current land cover's sustainability level. In order to improve the implementation, a simple GIS tool is developed that makes it available to make comparisons between two land-use/cover data. The performance of the developed tool is given in the related sections. Lastly, developed methodology is applied for Istanbul's environmental master plan of 2009 and Istanbul's land cover of the same period. By calculating both data's ecological sustainability performance, possible change of sustainability level sourced from an environmental plan is interpreted.As a result of this research, a novel method and GIS tool are developed that make it possible to use the ES concept as a proxy for ecological sustainability indicators for evaluating spatial plans. It is believed that developed methodology is useful for removing the lack of incorporation of ecological concerns within spatial planning and will foster the process of creating more sustainable cities in the future. It is also aimed at expanding the method to cover all types of ES to represent all tiers (ecological, social and economic) of sustainability notion by which a more comprehensive interpretation can be made by planners and decision-makers. 151

A series of negative effects of urban development have emerged owing to the imbalance of population, industry, and built-up land spatial agglomeration. This study proposes an integrated coupling coordination index system in sustainable urbanization evaluation based on population, industry, and built-up land, to evaluate the spatial-temporal evolution of coupling and coordination degree in Guangxi from 2005 to 2015. In addition, we adopted the exploratory spatial data analysis method to reveal the spatial pattern of coupling and coordination degree and its impact on sustainable urbanization. Finally, local indicator of spatial association (LISA) analysis was employed to identify the spatial heterogeneity of the coupling and coordination index values. The results, on the one hand, show that the coupling coordination degree of all counties increased yearly, but extremely slowly. The 88 counties in Guangxi are still in a low level of urbanization. On the other hand, a spatial agglomeration effect of urbanization levels is observed in this study. We found that the urbanization development is not independent. In other words, the urbanization level of each county will more or less be affected by its surrounding counties. In conclusion, in China, sustainable urbanization is closely related to the rational allocation of population, industry, and land resources. To promote the sustainable development of urbanization, it is necessary to strength the role of land use control and to rationally allocate these three elements in general.

Urbanization in resource-based Chinese cities is experiencing rapid development, which has resulted in many problems. This paper introduces a McKinsey matrix–based method to assess the sust...

Damietta[1] is a port and the capital of the Damietta Governorate in Egypt. It is located at the Damietta branch, a distributary of the Nile, (latitude 31°25′N, longitude 31°49′E). Damietta is located at the Damietta branch, a distributor of the Nile, 15 kilometer (9.3 mi) from the Mediterranean Sea, about 200 kilometers (120 mi) north of Cairo. [2]The intermediate cities are considered to be one of the cities that had a vital and powerful foundation in establishing a significant economic and social interaction. Damietta is classified as an intermediate city (according to UIA-CIMES program) that has costal environments with great economic value. This Paper aims to highlight the features of sustainable development to prospers coastal intermediate cities and provide plans and new approaches to be applied to its counterpart, then to predict the rates of urban development in order to control the direction of sustainable urbanization in intermediate cities.All of these issues were studied previously from the theoretical point of view that deals with the concepts related to the research problematic, and reviewed it through an analytical study of the city represented in Damietta city as a coastal intermediate city on the coast of the Mediterranean Sea, to come with an analytical research ended with results & recommendations.

Increasing global urbanization yields substantial potential for enhanced sustainability through careful management of urban development and optimized resource use efficiency. Nature-based solutions (NBS) can provide a means for cities to successfully navigate the water-energy-climate relationship, thus enhancing urban resilience. Implementation of NBS can improve local or regional economic resilience underpinned by the sustainable use of natural resources. The innovative governance, institutional, business, and finance models and frameworks inherent to NBS implementation also provide a wealth of opportunity for social transformation and increased social inclusiveness in cities. The ultimate benefit of NBS implementation in cities is increased livability, which is typically measured as a function of multiple social, economic and environmental variables. Given the range of different interventions classified as NBS and the cross-sectoral character of their co-benefits, different assessment schemes can be used to evaluate NBS performance and impact. Herein, performance and impact indicators within three robust NBS- and Smart City-related assessment schemes-Mapping and Assessment of Ecosystems and their Services (MAES), Knowledge and Learning Mechanism on Biodiversity and Ecosystem Services (EKLIPSE), and Smart City Performance Measurement Framework (CITYkeys)-were critically analyzed with respect to Sustainable Development Goal (SDG) 11, "Make cities and human settlements inclusive, safe, resilient and sustainable." Each selected assessment scheme was benchmarked with respect to the Inter-Agency Expert Group on SDG Indicators' global indicator framework for the sub-objectives of SDG 11. The alignment between each of the selected NBS assessment schemes and the SDG indicator framework was mapped with particular emphasis on consistency with city-level framework indicators for each SDG 11 sub-objective. The results were illustrated as composite scores describing the alignment of the analyzed NBS and Smart city assessment schemes with the SDG 11 sub-objectives. These results facilitate NBS assessment scheme selection based on alignment between each analyzed assessment scheme and specific SDG 11 sub-objectives. Cities face multiple challenges amidst a complex hierarchy of legislative, regulatory and other stakeholder obligations. The present study showed that strategic selection of an NBS assessment scheme which closely aligns with one or more sub-objectives within SDG 11 can maximize operational efficiency by exploiting synergies between evaluation schemes.

La Educación para un Desarrollo Sostenible tiene como objetivo dentro del modelo universitario difundir y promover un conjunto de principios y valores a través de la gestión, la docencia, la investigación y la extensión universitaria. No se centra en un ámbito concreto si no que abarca numerosos ámbitos como la igualdad, la paz, la salud, la urbanización sostenible, el medioambiente. El objetivo del presente estudio es realizar un llamamiento en todos estos ámbitos a fin de que las universidades incorporen la dimensión de la sostenibilidad en sus planes de estudios, a través de la docencia, la investigación y la gestión universitaria. Para ello se han analizado las distintas iniciativas internacionales y regionales que han puesto el acento en la necesidad de que los Universidades se vean comprometidas con la cultura de la sostenibilidad y su inclusión en el actual modelo universitario. El trabajo concluirá con la idea de que un desarrollo sostenible es quizá una de las piezas clave en la concepción de la Universidad del siglo XXI.

Despite the unprecedented rate of urbanization throughout the world, human society is still facing the challenge of coordinating urban socioeconomic development and ecological conservation. In this article, we integrated socioeconomic data and spatial metrics to investigate the coupling relationship between intensive land use (ILU) system and landscape ecological security (LES) system for urban sustainable development, and to determine how these systems interact with each other. The values of ILU and LES were first calculated according to two evaluation subsystems under the pressure-state-response (PSR) framework. A coupling model was then established to analyze the coupling relationship within these two subsystems. The results showed that the levels of both subsystems were generally increasing, but there were several fluctuation changes in LES. The interaction in each system was time lagged, urban land use/cover change (LUCC) and ecosystem transformation were determined by political business cycles and influenced by specific factors. The coupling relationship underwent a coordinated development mode from 1992–2012. From the findings we concluded that the coupling system maintained a stable condition and underwent evolving threshold values. The integrated ILU and LES system was a coupling system in which subsystems were related to each other and internal elements had mutual effects. Finally, it was suggested that our results provided a multi-level interdisciplinary perspective on linking socioeconomic-ecological systems. The implications for urban sustainable development were also discussed.

Over the last couple of decades, urban areas around the world have been engaged in increasing initiatives, practices and experiments with a view to achieve social, economical and environmental sustainability. Echoing with these movements, sustainable urbanization has entered the policy agendas. In practice, various focus aspects including eco-environment protection, land development, housing, policy, population growth and migration and energy utilization have been coded and discussed from different sources of journals. In China’s context, these terms/keywords arise across different scales and types of cities, which would have implications for how these types of cities are understood theoretically in terms of sustainable urbanization. In response, this paper intends to conduct a comprehensive literature review to further explore three key areas including evaluation, innovative solutions and engagement of all stakeholders that will move forward the sustainable urbanization across cities scales in China.

Sustainable urbanization policies and strategies are posited as a major tool by which to achieve the sustainable development of growing towns and cities. A major challenge for sustainable urbanization policies and strategies is how to address the complexity of urbanization, especially the ongoing growth of informal settlements and slums in developing countries. It is acknowledged that those living their lives in such housing and settlements suffer greater levels of spatial, economic and social exclusion from the benefits of urbanization that other segments of the urban population. Using a case study approach, this paper examines the range of challenges associated with the growth of informal settlements and slums, seeking to understand how they are positioned via upgrading policies in city urbanization plans and strategies in Indonesia’s third largest city, Bandung. The research finds that there has been a shift in kampung and slum upgrading policy from in-situ solutions to vertical housing towers which appear incompatible in accommodating the way of life practiced in kampung adaptive urbanism contexts. The manner in which city governments manage informal settlements and slums by seeking to reshape and restructure the lifestyles of residents to align with formal market measures has a major impact on existing disadvantaged communities. The paper concludes with a call for greater leadership, political commitment and recognition of contextual responses when developing slum upgrading policies set within urbanization policies and strategies branded as sustainable.

Cities are the keystone landscape features for achieving sustainability locally, regionally, and globally. With the increasing impacts of urban expansion eminent, policymakers have encouraged researchers to advance or invent methods for managing coupled human&ndash, environmental systems associated with local and regional sustainable development planning. Although progress has been made, there remains no universal instrument for attaining sustainability on neither regional nor local planning scales. Previous sustainable urbanization studies have revealed that landscape configuration metrics can supplement other measures of urban well-being, yet few have been included in public data dashboards or contrasted against local well-being indicators. To advance this sector of sustainable development planning, this study had three main intentions: (1) to produce a foundational suite of landscape ecology metrics from the 2007 land cover dataset for the City of Toronto, (2) to visualize and interpret spatial patterns of neighborhood streetscape patch cohesion index (COHESION), Shannon&rsquo, s diversity index (SHDI), and four Wellbeing Toronto indicators across the 140 Toronto neighborhoods, (3) to quantitatively assess the global collinearity and local explanatory power of the well-being and landscape measures showcased in this study. One-hundred-and-thirty landscape ecology metrics were computed: 18 class configuration metrics across seven land cover categories and four landscape diversity metrics. Anselin Moran's I-test was used to illustrate significant spatial patterns of well-being and landscape indicators, Pearson&rsquo, s correlation and conditional autoregressive (CAR) statistics were used to evaluate relationships between them. Spatial &ldquo, hot-spots&rdquo, and/or &ldquo, cold-spots&rdquo, were found in all streetscape variables. Among other interesting results, Walk Score was negatively related to both tree canopy and grass/shrub connectedness, signifying its lack of consideration for the quality of ecosystem services and environmental public health&mdash, and subsequently happiness&mdash, during its proximity assessment of socioeconomic amenities. In sum, landscape ecology metrics can provide cost-effective ecological integrity addendum to existing and future urban resilience, sustainable development, and well-being monitoring programs.

Urban green space (UGS), as a form of green infrastructure, has been given increasing attention in urban planning and its policies. The quality of a UGS is fundamental for the sustainable development of the urban economy, society, environment, and quality of human life, although UGS is unevenly distributed within cities. Aiming to analyze the quality of UGS at the scale of Jiedaos in China, this paper took Haizhu district in Guangzhou as a case study based on collected data from 2010 and aerial imagery from 2012. The Urban Neighborhood Green Index (UNGI) was established by combining four weighted parameters: the green index (P1), the density of buildings (P2), proximity to green areas (P3) and building height (P4). Results from comparing with green index show that (1) the UNGI performed better for UGS planning due to its ability of uncovering impact of the built environment and its accessibility on quality of UGS, (2) the UGS has significant effects on neighbors, which underlies social inequity of UGS supply and presents rich information for urban planning and decision making, (3) a small green field attaching to a community plays a key role in fulfilling the need of neighbors for green space, fitness, and leisure in China, which is usually ignored due to the ownership of private property. It suggests recognizing UGS and improving its quality in old towns as well as improving urban villages characterized by poor quality of green space with green infrastructures. The UNGI can inform city planners regarding their consideration of UGS, and it can contribute to measurements of sustainability and the development of green infrastructure.

Our society is facing an unprecedented massive urbanization. At the time of writing, 54% of the world’s population lives in urban areas (with an 82% peak in North America), opposed to only 30% in 1950. Reports [1] predict that 66% of the world’s population will be urban by 2050, i.e. a sheer increase of 2.5 billion urban citizens, owing to the absolute population growth. The obvious (but not nearly trivial!) emerging challenge is how to successfully accomplish a sustainable urbanization at such level and scale. Information and Communication Technologies (ICT) are expected to play a crucial role in the sustainable development of new urban environments. The term Smart Cities has been coined to identify technology-intensive cities which provide the ability to gather, analyze, and distribute information so as to transform services oered to the citi

Considering the present trends of urbanization and motorization in India, there is an urgent need for integration, revitalization and renewal of the smaller towns and cities to make urban areas in India more sustainable. Unless our regional space is reorganized to upgrade development of towns and cities and integrate them with each other and the larger cities, the urbanization process in India will become unsustainable. It is argued that High Speed Rail (HSR) can play a role in achieving this more balanced and sustainable development of towns and cities, opening up opportunities for growth across a wider, inter-connected, region, with the benefit of taking the pressure of the larger cities to absorb additional burgeoning populations. This paper will make the case that in the current Indian context, current patterns of mega-city growth are unsustainable, and that HSR can play an important role in providing opportunities for medium and smaller size cities through their interconnections. It begins by highlighting the role that railways have played in India and other countries, noting that merely economic analysis of their costs and benefits generally underestimated their contributions to development. It then provides an introduction to HSR and its potential impact in general, before applying this to the example of the State of Karnataka in South India.

WOS:000454863000007 Brownfield redevelopment is becoming a major planning issue with its environmental, social, economic, and spatial dimensions all around the world. As the attempts to manage the risks and costs associated with brownfields improve and the perception and awareness through the society increases, more stakeholders are put effort to achieve a broader range of environmental, social, and economic objectives under the concept of sustainable development. Since the mid-1980s, sustainable development has become widely discussed approach for integrating environmental needs with economic and social ones in human development. In this context, brownfields left over from industrialization provide an opportunity to address sustainable developments through urban planning approaches. As a result of the emergence of the sustainable development and brownfield regeneration agendas, there has been increased debate over the concept of "sustainable brownfield regeneration." Turkey has relatively a short history of industrialization; thus, brownfields are a new phenomenon which started to occur in the middle of 1980s. The brownfield policies in Turkey, generally discussed in context with urbanization and heritage preservation. However, their appearance and redevelopment have much related with the privatization and neoliberal policies which have had great effects in the country economic and social structure. Besides, EU candidacy have stimulated the compliance of Turkish legislation to the European standards since the beginning of last decade. Environmental and historical preservation and administrative decentralization constitute the significant subjects related to brownfields redevelopment. Cities in Turkey struggle with many economic, social, environmental, and politic problems. At this point, brownfields represent opportunities in order to obtain sustainability and increase the living standards especially in urban areas. This work aims to put forward the brownfield related policies in Turkey and to determine the main obstacles in brownfields redevelopment, the essential policies and strategies which can be transferred from Western countries experience and the essential steps which must be taken at the early stages of deindustrialization and decentralization for Turkey in context with sustainable urbanization.

The rapid urbanization process has brought problems to China, such as traffic congestion, air pollution, water pollution and resources scarcity. Sustainable urbanization is commonly appreciated as an effective way to promote the sustainable development. The proper understanding of the sustainable urbanization performance is critical to provide governments with support in making urban development strategies and policies for guiding the sustainable development. This paper utilizes the method of Structural equation modeling (SEM) to establish an assessment model for measuring sustainable urbanization performance. Four unobserved endogenous variables, economic variable, social variable, environment variable and resource variable, and 21 observed endogenous variables comprise the SEM model. A case study of the 31 provinces in China demonstrates the validity of the SEM model and the analysis results indicated that the assessment model could help make more effective policies and strategies for improving urban sustainability by recognizing the statue of sustainable urbanization.

Urbanization, particularly in developing countries, is a major strategy for development. However, major concerns accompany it, such as air pollution, habitat destruction, and loss of arable land. In responding to these challenges, governments throughout the world have been implementing various policy mechanisms to guide the practice of urbanization towards sustainable development. It appears that there is little research investigating the outcomes of those efforts in implementing sustainable urbanization strategies. This paper provides a profile of sustainable urbanization from a global perspective. Data used for this research cover 111 countries and are collected from the World Bank database and the United Nation database. A ranking list of sustainable performance of urbanization between these countries is produced and discussed. The study suggests that countries at different stages of urbanization have achieved different levels of sustainable performance. The research results provide significant references for future study in the field of urbanization from a global perspective.

Purpose – Urban growth has increasingly drawn much attention of erudite scholars due to its central role in achieving a sustainable urbanization. Despite this awareness, studies on urban growth have continued to dwell on the traditional method of presenting geographical Information, which has proved to be slow and inadequate. The purpose of this paper is to adopt a Geographical Information System (GIS) in assessing the spatial pattern and the physical planning problems associated with the expansion of Ore township between 1964 and 2002. Moreover, the study tends to serve as baseline study for subsequent studies on medium‐sized and nodal towns.Design/methodology/approach – The study utilized data from secondary sources such as Landsat‐TM, February, 1986, Landsat ETM+, December, 2002; Topographical map of Ore 1964 and population census data of Ore 1991. The study employed ILWIS Academic 3.2 GISsoftware to process the imageries. Coordinates extracted from the topographical map in UTM were used to georeferenc...

In recent years, there has been rapid urbanization worldwide, resulting in both benefits and problems. Sustainable urbanization has become an important aspect in promoting sustainable development. Existing studies have introduced various methodologies to guide urbanization towards sustainable practices. The application of these methods has contributed to improving urban sustainability. To further support the effective applications of the principles of sustainable urbanization, a tool is needed to evaluate whether a particular process of urbanization is sustainable. In this paper, we introduce an alternative model for evaluating sustainable urbanization by investigating the relationship between urbanization and urban sustainability. The practice of sustainable urbanization is defined as a dynamic process that enables urban sustainability to improve or to maintain a certain level of practice. By employing this definition, we introduce a sustainable urbanization elasticity coefficient eSU, which is defined by two parameters: urbanization velocity (VμR) and urban sustainability velocity (VμS). The sustainability of an urbanization process is measured by the value of eSU or read from the VμR–VμS coordinate. A case study demonstrates the application of the measure eSU and the VμR–VμS coordinate. The proposed model is an effective tool to help policy makers understand whether the urbanization processes they support are sustainable and thus whether to correct practices. The model also allows comparison of different urbanization practices and thereby encourages the sharing of successful experiences.

On 16 March 2014, the State Council of China launched its first urbanization planning initiative dubbed “National New Urbanization Planning (2014–2020)” (NNUP). NNUP put forward 20 urban agglomerations and a sustainable development approach aiming to transform traditional Chinese urbanization to sustainable new urbanization. This study quantitatively evaluates the level of sustainability of the present new urbanization process in 20 Chinese urban agglomerations and provides some positive suggestions for the achievement of sustainable new urbanization. A three-level index system which is based on six fundamental elements in a city and a Full Permutation Polygon Synthetic Indicator evaluation method are adopted. The results show that China is undergoing a new urbanization process with a low level of sustainability and there are many problems remaining from traditional urbanization processes. There exists a polarized phenomenon in the urbanization of 20 urban agglomerations. Based on their own development patterns, the 20 urban agglomerations can be divided into seven categories. Every category has its own development characteristics. The analyses also show that waste of water resources, abuse of land resources, and air pollution are three big problems that are closely linked to traditional Chinese urbanization processes. To achieve sustainable new urbanization in China, four relevant suggestions and comments have been provided.

Ülkemizdeki planlama sürecine bakıldığında; plansız ve yasadışı yollardan gelişme/büyüme, çok aktörlü sistemin yönlendirdiği parçacıl planlama yaklaşımları, tarım alanları, orman alanları, su havzaları gibi eşik alanları da içeren ve ortak yaşam kaynaklarını tüketen gelişme eğilimleri, mevcut kent dokusunun arazi kullanış örüntüsünde çözüm gerektiren sorunların planlamada yeni arayışları yönlendirdiği, çözüm yaklaşımları sunan `sürdürülebilir planlama ve kentsel gelişim` yaklaşımlarının son yarım yüzyılda artan oranda ağırlıklı olarak yer aldığı görülmektedir. Uluslararası düzenlemelerle kavramsal içeriği ortaya konan, ekonomik, sosyal ve çevresel mekândaki gereksinimlerin, kaynakların uzun vadede dengeli kullanımı ve gelecek kuşakların ihtiyaçları düşünülerek giderilmesini gerektiren sürdürülebilir kalkınma, yukarıda tanımlanan sorunların çözümünde ve planlama anlayışında yol gösterici niteliktedir. Kentlerin sürdürülebilirliği ülkesel ve bölgesel kalkınma, gelişme ve kaynak yönetimi için büyük önem taşımaktadır. Bu noktada, `planlama sisteminin sürdürülebilirliği` ve planların `uygulanabilme kapasitesinin` görülebilmesi için ilk olarak planlama politika ve eylemlerinin `sürdürülebilirlik` kavramları ile ele alınarak detaylı olarak incelenmesi gerekmektedir. Sürdürülebilirliğin özellikle mekânsal planlama ile entegresi sırasında, ilkelere bağlı geliştirilen eylemlerde sorunlar oluşabilmekte veya kimi politikalar eylem aşamasında göz ardı edilebilmektedir. Ayrıca kentlerin sürdürülebilirliğinin sadece alt ölçek planlama uygulamaları ile sağlanamayacak nitelikte olması, daha geniş kapsamlı politikaların oluşturulacağı üst ölçek uygulamaları zorunlu kılmaktadır. Bu açıdan bölgesel kurumlar, üst ölçek plan yaklaşımları, planlamada bütünsel yapı, eşitlikçi ve katılımcı planlama, kamu yararının tanım içeriği, sosyal donatı kavramı sürdürülebilir gelişim için önem taşımaktadır. Tez çalışmasında sürdürülebilir gelişme sürecinin irdelenmesi bölgesel ve kentsel ölçekte Kırklareli örneği ele alınarak incelenecektir. Çalışma alanı olarak seçilen Kırklareli kent merkezi için yürürlükte olan üst ölçekli plan 2011 yılı onaylı çevre düzeni planı ve yürürlükte olan alt ölçekli planlar ise 1991 onaylı imar planlarıdır. 1991 yılından günümüze geldiğimizde arada geçen 25 yılda kent kimliği, nüfus büyüklüğü, kentsel makroform, ticari işlev yapısı, yoğunluk değerleri, sosyal donatı alanları gereksinimi, ulaşılabilirlik, sosyal ve ekonomik yapı üzerindeki önemli değişmelere karşın herhangi bir imar planı yapılmadığı, ihtiyaçların parsel ölçeğinde parçacıl uygulamalarla giderilmeye çalışıldığı görülmektedir. Bu durum ise kentsel ihtiyaçlara bütüncül bir bakış açısıyla çözümlerin getirilememesini, koruma olgusunun kısıtlılığını, kentsel dokuda gelişimin tam anlamıyla yönetilememesini ve sürdürülebilir kentsel gelişimin etkin olmamasını yönlendirmiştir. Bu tez çalışması, belirlenen sürdürülebilirlik kriterleri doğrultusunda, Kırklareli planlama sistemindeki ve mekân üzerindeki sorunları ortaya koymakta ve çözümler getirmektedir. When the planning process analyzaed in our country, unplanned and illegal ways of development/growth, many actors in the system directs the segmented approaches to planning, development trend of consuming common living resources and including threshold fields such as agriculture, forests, water basins, the existing urban fabric of that require solutions in land use patterns, `sustainable planning and urban development` approach that offering many solutions approach has increasing rate in the last half century. Revealed the conceptual content with international regulations, economic, social and environmental requirements, balanced use of resources in the long term and considering the needs of future generations development requires sustainable development is lead the way in the planning and understanding the solution of the problems described above.Urban sustainability has great importance for national and regional development and resource management. At this point, initially planning policies and actions of `sustainability` should be taken up with the concepts discussed in detail for `the sustainability of the planning system` and plans `implementation capacity` to be revealed. Sustainability, especially when integrated with spatial planning, can experience problems in the development of policy and actions or some policies can be ignored in the action stage. In addition, sustainability of the city that can not be achieved only with sub-scale planning applications, requires it upper scale applications to create more far-reaching comprehensive policies. From this point, regional institutions, upper scale plans approaches, holistic view for planning, equitable and participatory planning, definition of content in the public interest, the concept of social reinforcement is essential for sustainable development. In this thesis, examination of the sustainable development process will be analyzed at regional and urban scale in Kırklareli sample. For Kırklareli town centre chosen as the study area, current upper-scale plan is environmental plan approved in 2011 and current subscale plan is development plans approved in 1991. When come to the passage of 25 years since 1991, there are not any development plan implementation despite significant changes in the urban identity, population size, urban macroform commercial function structure, density values, social facilities requirements, accessibility, social and economic structure. It is observed that meet the needs in the the scale of plot with the segmented application. Because of this situation, urban needs can not meet with holistic view, urban conservation be at limited level, development of urban fabric can not be literally managed and sustainable urban development can not be effective.In this thesis, will be revealed problems in planning system and urban fabric in Kırklareli and will be bringed soluitions in accordance with agreed sustainable criteria. 193

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Kayıt no: 383801, Günümüzde enerjiye olan aşırı talep nedeniyle her türlü enerji kaynağının kullanımı çevresel sorunları da beraberinde getirmektedir. 1992 Rio Konferansı ve 1996 yılında Habitat-2 Kent Zirvesi'nde sürdürülebilirlik ve yaşanabilir çevre oluşumu amaçlarının benimsenmesi günümüzde sürdürülebilir kentsel gelişmenin "ekolojik temele" dayandırılmasını gerektirmektedir. Nitekim tüm bunlar sürdürülebilir kalkınma ve sürdürülebilir kentsel gelişme kavramlarının günümüz ve gelecek kuşaklar için daha iyi bir yaşam kalitesi, ekonomik ve toplumsal kalkınmayla birlikte çevrenin korunması gerekliliğini beraberinde getirmektedir. Bu amaçla örnek model olarak alacağımız Eskişehir Tepebaşı İlçesi bir rol model olarak tercih edilmektedir. Çalışmada sürdürülebilir kentsel gelişmenin, bilhassa kentsel değişim ile beraberinde getirdiği gelişmenin çevreye zarar vermeyecek şekilde yönlendirilmesi açısından ele alınmak istenmektedir. Tepebaşı İlçe Belediyesi, tüm bu aşamaları gerçekleştirirken küresel ısınmanın en önemli unsuru sayılan karbondioksit emisyonu oluşturmamayı ve sera gazı gibi çevresel sorunlara sebebiyet vermemeyi hedeflemesinden dolayı ülkemizde sürdürülebilir çevre ve kalkınma anlayışına hizmet etmede yol gösterici nitelikte olması beklenmektedir.

Tüketim toplumu mantığının yarattığı aynılaşma sürecine karşı çıkan yavaş hareketi, uluslararası düzlemde büyük bir ilgi görmektedir. Fast – food tarzı beslenmeye bir tepki olarak ortaya çıkan yavaş hareketi, bugün yavaş kentleşme olarak tanımlanan bir modelin temelini de oluşturmaktadır. Yavaş Kentler Birliği, küreselleşmenin yarattığı homojen mekânlardan biri olmak istemeyen, yerel kimliğini ve özelliklerini muhafaza ederek dünya sahnesinde yer almak isteyen kentlerin katıldığı uluslararası bir birliktir. Yavaş kent felsefesi; huzurlu bir gündelik yaşantıyı destekleyerek sağlıklı, temiz ve yerel ürünlerden hazırlanan geleneksel yemek kültürünün devamlılığını sağlamayı hedeflemektedir. Yavaş kent hareketinin dayandığı ilkeler ise, o yerleşim yerinde yaşayan bireylerin yaşam kalitelerinin yükseltilmesini ve bunun korunmasını olumlu yönde etkilemektedir. Çalışmada sürdürülebilirlik ekseninde gelişen yavaş kent hareketinde Perşembe ilçesinin söz konusu harekete dâhil olmasıyla ilçenin kentsel yaşam kalitesinde ne gibi farklılıklar meydana geldiği araştırılmaktadır. Yavaş kent hareketinin dayandığı ilkelerin harekete geçirilmesi sürecinde Perşembe'de bireylerin ve kentin yaşam kalitelerinin yükseltilmesi için çalışmalar yapılmaktadır. Bunun sonucunda da yavaş kentleşme hareketi ile kentsel yaşam kalitesi arasında güçlü bir bağ olduğu anlaşılmaktadır. Homogenization of consumer society created by the slow movement opposed to the process logic is to see a great interest in the international area. It is emerging as a reaction to fast food style nutrition. Slow Cities Association is an international association which do not want to be one of the homogeneous spaces of globalization while maintaining its local identity and characteristics of the participation of the city wishing to take part on the world stage. Philosophy of slow urbanization supports calm-peaceful daily life emphasizing to the moment being lived; aims at sustaining traditional food culture which is composed of healthy, clean and local products. The principles which slow movement dwell on influences improvement and protection of life quality of people living on that settlement. In this studying, impact on quality of urban life and slow city movement of Perşembe city are resarched that it has developed in a sustainable way. From books, articles and web files were used. Consequently, studies are carried out in Perşembe for raising the quality of life of individuals and the city with principles of slow city motion. Therefore there is a strong relationship between slow urbanization movement and urban life quality. 131

Urbanization has become a main challenge all over developing countries in the 21st Century. However, decision making should take into account the different national situations with their complex factors to achieve sustainable development. As standards of living have risen in urban areas, local/neighbor urbanization has become a coming trend in China. With this in mind, the paper focuses on the optimization of nearby gathered village locations in Population Migration (PM) with consideration of both qualitative and quantitative criteria. Therefore, an integrated multiple objective decision making approach (MODM) under a bi-uncertain environment is proposed to solve this problem, which is based on the comprehensive Economy-Society-Ecology-Resource-Religion (ESERR) urbanization concept. The first step is to establish a bi-uncertain multiple objective programming model orienting the problem. Secondly, the model process is composed of fuzzy random variable transformation and the expected value model based on a new fuzzy measure, which is given accordingly to obtain the equivalent model. Thirdly, in order to describe the model efficiently, the Multi-Objective Adaptive Global Local Neighbor Particle Swarm Optimization (MOAGLNPSO) with three-dimensional Pareto optimal judgment criteria is designed. Finally, a case study is tested to validate the effectiveness and to illustrate the advantages of the whole approach. This novel approach can help optimize sustainable urbanization strategies and ensure their realistic application.

On the 20th October 2016, at the United Nations Habitat III conference on Housing and Sustainable Urban Development, held in Quito, Ecuador, the New Urban Agenda (NUA) was adopted, providing a 20-year framework on how cities should be planned and managed to best promote sustainable urbanization globally. The document, as reported by Dr. Joan Clos, Secretary-General of the conference and Executive Director of the UN Human Settlements Programme (UN-Habitat), should be seen as an extension of the 2030 Agenda for Sustainable Development, agreed by 193 Member States of the United Nations in September 2015.After the first conference in Vancouver (1976) and the second in Istanbul (1996), the third Habitat major summit to discuss the future of cities was attended by around 36.000 people from 167 different countries.We officially launched The Journal of Public Space at the Habitat III Urban Library on the 19th October 2016, during a talk with our partners from UN Habitat Public Space Programme, Laura Petrella and Cecilia Andersson, and with our supporting partner at The Chinese University of Hong Kong, Hendrik Tieben. The talk was very well received and was attended by more than 90 people. Interest in our new journal was high, many attendees have voiced the need of an independent, free and accessible platform to share ideas, researches, experiences and strategies to design, manage and appropriate public spaces.Public space, as a topic of research, still fascinates and challenges several academics, but often bottom-up tactics by community groups are the most incredible example of how people are always passionate about their cities and their environment. What was evident in Quito, is how academia, industry and community groups would highly benefit in working together and discussing together about public spaces.

The new urbanization construction contributes to promote the rapid economic development of Shaanxi. But the development needs sustainable construction as the basis which unifies and coordinates the economy, society, population, resources and environment. Based on what has mentioned above, this paper begins with carrying capacity to identify “Short Board” factors which constraints urbanization of Shaanxi, then we adopt the fuzzy analytic hierarchy process, classify and evaluate the level of new urbanization about ten cities of Shaanxi from the perspective of sustainable development. We concluded that, if sustainable urbanization can be carried out, we need to overcome the “Short Board” factors. Besides, the regional construction should have different focuses. In Northern Shaanxi, we should strengthen social security and regulate housing allocation. In Central Shaanxi, we should adjust the industrial structure, focus on the resources and environments, and strengthen the environmental protection and construction of low-carbon buildings. In Southern Shaanxi, we should vigorously develop eco-tourism.

Süreç içerisinde, metropoliten kentler; neoliberal politikaların etkisi ile sürdürülebilirliği tehdit edecek şekilde özel ve kamu yatırımlarının giderek artan bir odağı haline gelmişlerdir. Metropoliten kentlerde yaşanan bu gelişimin sürdürülebilirliği bir sorun olup soruna ulusal ve uluslar arası alanda çözümler aranmaktadır. Bu çalışmada sürdürülebilirlik kavramı sürdürülebilir kentsel gelişme kapsamında ulusal ve uluslararası ölçekte yapılan çalışmalar bazında irdelenmiştir. Sürdürürülebilir Kentsel Gelişim odaklı bakış açısı ile küreselleşme ve neoliberal politikaların da etkisiyle sermaye birikiminin büyük oranda hizmetler sektöründen sağlandığı 1980'den günümüze kadar, kentsel mekanda yaşanan büyük dönüşümler neticesinde; İstanbul kentsel gelişiminin sürdürülebilirliğine cevap aranmaya çalışılmıştır. Bu amaçla İstanbul'un Pendik İlçesi Kurtköy Bölgesi ve yakın çevresinde irdeleme yapılmıştır.Çalışma kapsamında Kurtköy Bölgesi'nin gelişiminde etkili olan büyük ölçekli projeler kapsamındaki İleri Teknoloji Endüstri Parkı Projesi ile bu projenin en önemli parçasını oluşturan Sabiha Gökçen Uluslararası Havaalanı ve Formula 1 yatırımının bölgedeki mekansal dönüşüm üzerindeki etkileri sürdürülebilirlik ekseninde irdelenmiştir. Son olarak, yapılan analizler neticesinde elde edilen bulgular yorumlanmış ve çalışmanın geneline ilişkin değerlendirmede bulunulmuştur. Metropolitan cities, with the effect of neoliberal policies that would threaten the sustainability of public and private investments have become an increasing focus. The sustainability of this development is an issue in metropolitan cities, solutions of the problem find out in national and international arena. In this research, the concept of sustainability examined on the basis of studies of national and international levels under sustainable urban development. Sustainable Urban Development ,with focus point of view ,the effect of globalization and neoliberal policies that provided by services sector from 1980 until now ,as a result of the great transformations in urban space; solution of the sustainability of urban development in Istanbul have been researched. So, Kurtkoy region of Pendik town in Istanbul and around was examined for this purpose.In this research, as a part of large scale projects that are effective in the development of Kurtköy Region which are the Advanced Technology Industrial Park Project and the most important part of the project. Sabiha Gokcen International Airport and the Formula 1 enterprise's effect have been examined on spatial transformation on issue sustainability. Finally, effects assessment were made. 202

The pervasiveness and spontaneity of the global Urbanization process has been an issue of concern in recent time; as this essentially constitutes serious challenge to the attainment of sustainable development and effective urban governance. The implications of this developmental challenge in many developing nations, including Nigeria; are diverse socio-economic, cultural and environmental problems. Addressing these urban developmental challenges in Nigeria requires effective and good governance. The main concern of this paper therefore is to examine this developmental issue in order to provide a rationale for good governance in the management and utilization of existing resources for sustainable urban growth in Nigeria. The paper addresses four main areas: the first considers basic issues relating to sustainable development and governance; the second discusses the challenge of urbanization in Nigeria; while the third underscores the need for effective governance in sustainable urbanization. The paper conceives three major policy areas which are relevant to ensuring good governance in Nigeria. In concluding, the paper notes that appropriate policies and strategies critical to the attainment of sustainable development must be put in place in order to preserve our cities and also secure the future well-being of it citizens.

İnsanoğlunun varlığını sürdürebilmesi için fiziksel ve biyolojik çevresi ile ilişki içinde olması gerekir. Fakat insanoğlunun doğaya meydan okuması sonucunda bu ilişki bozulmuş ve ciddi çevresel sorunlar kendini göstermiştir.19yy.'ın ikinci yarısında Endüstri Devrimiyle birlikte gelişen teknoloji ve hızlı nüfus artışı sonucunda kaynakların savurganca kullanılması küresel ısınmaya, ozon tabakasının delinmesine, çevresel kirliliğe, enerji krizlerine ve biyoçeşitliliğin azalması gibi çevresel sorunlara yol açmıştır. Bu çevresel sorunların giderek artıp daha büyük boyutlara ulaşması ekolojik yöntemlerin araştırılmasına ve sürdürülebilirliğin önemine dikkat çekmiştir.2.Dünya Savaşı sonrasında yaşanan hızlı ekonomik kalkınma sürecinde büyük iş potansiyellerini karşılamak üzere şehirler büyük göç almıştır. Şehirleşme sonucunda yapım alanlarının yetersizliği ve arsa fiyatlarının aşırı yükselmesi dikey yapılaşmayı doğurmuştur. Bu tür yüksek yapıların yapım, kullanım ve yıkım süreçlerinde tükettikleri enerji ve kaynaklar diğer yapılara oranla çok yüksektir. Bu yüzden yüksek yapıların sürdürülebilir mimarlık adına önemi büyüktür.Bu çalışmada, sürdürülebilirlik kavramı ve sürdürülebilir mimarlık ilkeleri tanımlanmış, bu ilkeler çerçevesinde yüksek yapılar değerlendirilmiş ve oluşturulan tasarım kriterleri ışığında dünyada uygulanmış olan sürdürülebilir yüksek yapılar incelenmiştirAnahtar Kelimeler: sürdürülebilirlik, ekoloji, sürdürülebilir mimarlık, yüksek yapı It is necessary for humankind to be in contact with physical and biological environment in order to sustain his existance. Unfortunately , this vital relationship is damaged as a result of the challange made by humankind throught the nature.In the 19th century, developing technology that is arised by the Industrial Revolution and profusely usage of resources as a result of population growth caused environmental problems such as global warming, perforation of ozone layer, environmental polution, energy crisis and decreasing of biological diversity. By the time growth of these problems has taken attention to research studies of ecological methods and importance of sustainability.In the period of fast economic development after the II.World War, big cities took migration in order to correspond increased potentials of workers. Lack of construction areas and over increasing of the value of city lands caused vertical structuring.Energy and resource consumption of the high-rise buildings are considerably higher than other building types in the period of construction, usage and destruction. Thus, importance of sustainability of high-rise buildings are acute for architecture.In this study, the term of sustainability and principals of sustainable architecture are defined, high-rise buildings are examined according to these principals and high-rise buildings are researched over the world in the guidance of design criterias that has been put forward.Key words: sustainability, ecology, sustainable architecture, high-rise building 204

Sürdürülebilir kalkınma çok bilinen ve yaygın olarak kullanılan bir kavram olmakla beraber, uygulama araçlarının tanınmaması ve bu anlamda yeterli deneyim olmaması sebepleriyle planlama pratiğine geçirilmesinde sıkıntılar yaşanmaktadır.Sürdürülebilir kalkınma ilkelerini benimseyen yeni bir plan/belge hazırlanması için ya da mevcut politika dokümanlarının sürdürülebilir kalkınma ilkeleri ışığında değerlendirmesinin yapılabilmesi için tanımlanan en güncel yöntem ?Sürdürülebilirlik Değerlendirmesi?dir. Mekânsal planlamada, sürdürülebilir kalkınmanın hayata geçirilmesi için bütünleşik ve analitik bir süreç tanımladığı için Sürdürülebilirlik Değerlendirmesinin yöntem ve amacının iyi anlaşılması önem taşımaktadır.Bu çalışmada, mevcut etki değerlendirme yöntemleri ile uygulamaya yeni aktarılmakta olan Sürdürülebilirlik Değerlendirmesi yöntemi incelenerek karşılaştırılmakta ve mekânsal planlamaya entegrasyonu ortaya konulmaktadır. Mevcut yazın taraması ve ülke örneklerinin incelenmesi yoluyla mekansal planlamada kullanılabilecek bir Sürdürülebilirlik Değerlendirmesi modeli geliştirilerek, iki örnek mekansal plan üzerinde geliştirilen model sınanmaktadır. Sustainable development is a well-known and widely used concept but there have been serious difficulties in integrating the term with spatial planning practice because of lack of adequate experience and the recognition of the means of implementation.?Sustainability Assessment? is the current method of preparing a new plan/document which adapts sustainability principles or assessing the existing documents in the light of sustainability principles. Understanding of the purpose and the methods of sustainability assessment is very important because it describes an analytic and integrated process for implementing sustainability development in spatial planning.In this study, the existing impact assessment methods and Sustainability Assessment method, which has been transferred to the implementation recently, will be examined and compared, then the integration of spatial planning is revealed. Through an examination of both existing literature and country examples, Sustainability Assessment model that can be used in spatial planning is developed. Finally, the model developed is tested on two samples of spatial planning. 157

Afet sonrası barınma süreci, afetin şiddetine, etkilenen alana, oluşan hasara göre değişkenlik göstermektedir. Afet sonrası süreçlerde, yaşamın tekrar ve hızlı bir şekilde eski haline dönmesi istenir. Bu nedenle afet sonrası barınma süreçlerinin de hızlı ve organize şekilde ilerlemesi gerekmektedir. Afet sonrası barınmanın ilk adımı olan acil yardım aşaması, afetzedelere ilk etapta acil barınak sağlar. Rehabilitasyon aşamasında geçici barınak sağlanır ve rehabilitasyon aşamasından sonra da yeniden yerleşim süreci başlar ve bu süreçte afetzedeler, kalıcı konut edinirler.Çevre sorunlarının artışı nedeniyle gündeme gelen sürdürülebilirlik kavramı, günümüzde çevre-insan ilişkisi bakımından önem taşır. Sürdürülebilirlik kavramı, kaynakları tüketmeden, çevreye zarar vermeden var olan sistemlerin devam ettirilmesini esas alır. Afet sonrası yeniden yerleşim aşamasında sürdürülebilirlik, yeni kurulacak olan yerleşmelerin mümkün olduğunca çevreye zarar vermeden çevreden yararlanmasını kapsar. Sürdürülebilirlik, tahrip olmuş bir alanın yeniden şekillendirilmesinde bu bakımdan önemlidir. Bu nedenle afet sonrası yeniden yapım aşamasında üretilen kalıcı konutların hızlı üretim ve normal konut niteliklerini sağlamasının yanı sıra, sürdürülebilir olması da beklenir.Bu çalışmada, afet sonrası yeniden yerleşim aşamasında üretilen kalıcı konutların sürdürülebilirlik ölçütlerine uygun olarak üretilmesi durumunda ülke ve çevre ekonomisine katkı sağlayacağından bahsedilmiş ve buna bağlı olarak yeniden yapım aşamasının ?yeni kent? gibi ele alınması gerektiği vurgulanmıştır.Anahtar Kelimeler: Afet sonrası barınma, kalıcı konut, yeniden yapım, sürdürülebilirlik, afet sonrası sürdürülebilir barınma yaklaşımı. Post-disaster housing process shows variability according to the severity of the disaster, affected area and the magnitude of damage. It is expected that the living condition of victims can be provided quickly. Because of this, all of the post-disaster housing process must be advanced orginized and quickly manner. The emergency relief stage, which is the first step of the post-disaster housing provides emergency shelter to the victims. In temporary housing process,temporary shelters are provided. After temporary housing process, the reconstruction process begins and the victims get their permanent house.The Notion of the sustainability, which is discussing because of the problems of the environment, is very important in terms of the relationship between human and environment. The Notion of sustainability is based on the idea of maintaining the systems without harming the environment. The sustainability in reconstruction process includes the benefit of the settlement without harming the environment. The sustainability is important for the reconstruction of an area which is damaged by the disaster. For this reason, it?s expected that the permanent housing is sustainable, serial production and regular housing quality.In this study, it is mentioned that, permanent housing that is produced by the criterias of the sustainability during post-disaster resettlement stage, provides contribution to the economy of the country and evnironment. According to this idea, it is highlighted that the resettlement stage must be dealt as ?new city?.Anahtar Kelimeler: Post-disaster housing, permanent housing, reconstruction, sustainability, post-disaster sustainable housing approach. 242

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2011, Bu çalışma, geçtiğimiz yüzyılda dünyada ciddi boyutlarda yaşanan ekolojik kayıpların insan yaşamına olan etkileri bağlamında tartışmaya açılan ve bilimsel alanda önemi gün geçtikçe artan sürdürülebilirlik yaklaşımlarının kentsel yenileme uygulamalarındaki yerini tariflemeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda, kentsel yenileme uygulamalarında sosyal, ekonomik ve çevresel boyutları bir arada bütünsel olarak ele alan yaklaşımlar ile sürdürülebilir kentsel yenilemenin gerçekleşebileceği vurgulanmış, ülkemizde özellikle tarihi nitelikli alanlarda 5366 sayılı yasa kapsamında uygulamaya konulan kentsel yenileme çalışmaları değerlendirilmiştir. Yedikule Mahallesi, sürdürülebilir kentsel yenilemenin değerlendirilmesinde çalışma alanı olarak seçilmiş, alanın geçmişte ve bugün sahip olduğu sosyal, ekonomik, çevresel boyuttaki olumlu ve olumsuz nitelikler değerlendirilmiştir. Çalışmanın İstanbul gibi tarihi dokuların yoğun bulunduğu alanlar için sürdürülebilir kentsel yenilemenin önemini vurguladığı ve kentsel mekanın yeniden ele alınması bağlamında, koruma-kullanma dengesinin sağlandığı, değişen dinamiklere uyumlu sürdürülebilir bir kentsel çevre yaratılması yönünde bir açılım getirdiği düşünülmektedir., Sustainability is a concept that have been brought up for discussion in last century in the context of the ecological losses effecting human life seriously and also which become more signicant in the scientific area gradually. This study aims to define the place of the sustanability approaches within the urban regeneration implementations. In this context, it is emphasized that sustainable urban regeneration could be implemented by the approaches including social, economic and environmental dimensions holistically, also this is evaluated on the current urban regeneration projects in Turkey within the scope of the “Law on the Protection of Deteriorated Historic and Cultural Heritage through Renewal and Re-use” (Act 5366) in the areas that have mainly historic characteristics. Yedikule district has been chosen as a case study in the evaluation of sustainable urban regeneration and the area’s positive and negative characteristics in the past and current social, economic and environmental extents are also assessed. The research is thought to emphasize the importance of sustainable urban regeneration in the dense historic areas like in Istanbul and in the context of reconsideration the urban space, it is also thought to bring an initiative to create a sustainable urban environment compatible with the fluctuant dynamics of urban life in where the balance of protection and utilization is provided., Yüksek Lisans, M.Sc.

Based on complex ecosystem system, analyze sustainable urbanization from three aspects, development, sustainability and coordination, build three dimension urbanization comprehensive assessment model based on development, sustainability and coordination, appraise urbanization development from 2000 to 2007 in Xiamen by the model, the result indicates, urbanization level from 2000 to 2007 in Xiamen is increasing, but the state is not sustainable in terms of sustainability and coordination, because the dual structure of urban and rural areas in Xiamen makes that resource environment development compare to society economy development, resource environment developed decreasingly, while society economy kept developing increasingly.

Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yapmak 1960'lardan bu yana kentsel gelişim fırsatı olarak görülmektedir. Kent içine inşa edilen spor tesislerinin oyunlar sonrası kullanımı, olimpiyat köylerinin sosyal konut alanları olarak kentli ihtiyacına cevap verebilmesi ve kentlinin yaşam alanları ile iş alanları, spor ve kültür tesislerine rahatlıkla ulaşımını sağlayacak alt yapı yenilemeleri ekonomik açıdan oyunların organizasyonunun başarıyla sonuçlanmasının göstergelerinden sayılabilirler. Ancak tüm bu yatırımların kente ve kentliye olumlu yönde geri dönüş yapabilmesi için iyi bir kent planlaması yapmadan sadece yeni yapılaşma alanları tasarlamak yetmemektedir. Özellikle 1980 yıllardan bu yana sürdürülebilirlik kavramı üzerine yapılan yerel ve uluslar arası çalışmalar göstermiştir ki, sürdürülebilir bir kentleşme, sürdürülebilir bir kalkınma planlaması ile mümkündür. Bunun için de ekonomik, sosyal ve çevresel kalkınmanın sağlanması gerekmektedir. Bu bakımdan son yıllardaki olimpiyat şehirlerini incelendiğinde, bu anlayışın onların gelişim planlarına nasıl yansıdığını görülebilmektedir. Yıllar içinde sürdürülebilir kalkınma yaklaşımında elde edilen ilerlemelerle, oyunları bir tanıtım ve gelişim fırsatı olarak gören ev sahibi kentlerin, gelecek nesilleri düşünen çevreci ve sosyal değerlere karşı daha duyarlı eylemlere yöneldikleri sonucuna ulaşılmıştır. Hosting the Olympic Games has been seen as an opportunity for urban development since 1960s. The post-use of the sport venues, fulfill the housing needs of the city with the Olympic Villages and infrastructural renewals for the transportation and service elements may be counted for the success of the organization of the International Olympic Games. But the positive turnaround of all these investments to the city and the citizen is not possible just by designing new structuring without doing a well-planned urban development projecting. The local and international studies on sustainability, especially since 1980s, have been shown that a sustainable urbanization is only achievable with a sustainable development projecting. Therefore an economical, social and environmental development needs to be provided. With this aspect, if the last Olympic cities are examined, it will be seen that this kind of understanding is reflected on their development. As time goes by, with the improving in the approach of sustainable development, it is seen that host cities, that see the games as an opportunity for development, are heading to more sensitive actions for future generation, social and environmental values. 99

Sürdürülebilirlik, ekosistemdeki yenilenemez kaynakların gelecek nesillere aktarılabilmesi için, insanın ekosistem üzerindeki olumsuz etkilerinin sistemin taşıma kapasitesinin üzerine çıkmayacak düzeyde tutulması olarak tanımlanmaktadır. Sürdürülebilir kent ise, değişim ve gelişimin devamlılığını sağlamak amacıyla sosyo-ekonomik çıkarların çevre ile ilgili kaygılarla uyumlu hale getirildiği yerlerdir. Bu tanımlardan hareketle kentlerin sürdürülebilirliğini sağlamak için farklı yaklaşımlar geliştirilmiştir.Bu çalışmada sürdürülebilir kentleşme kavramına farklı bir bakış olarak ?Cittaslow (Yavaş Şehir)? yaklaşımı incelenmiştir. Bu çerçevede ilgili literatürün taranması yoluyla Yavaş Şehirleri ortaya çıkaran nedenler tespit edilmiş ve Yavaş Şehir olmak isteyen şehirlerin yerine getirmek zorunda olduğu kriterler ortaya konulmuştur. Ayrıca Cittaslow hareketinin tarihsel süreci ve dünya çapında yayılma durumu örneklerle incelenmiştir.Elde edilen veriler ve bilgiler ışığında, Cittaslow kriterlerinin sürdürülebilir kent bağlamında şehirleri fiziksel ve sosyo-kültürel olarak nasıl etkilediğini belirleyebilmek için Seferihisar incelenmiştir. Bu bağlamda Cittaslow'un sürdürülebilir bir kent modeli olarak ortaya konulup-konulamayacağı tartışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Cittaslow, Seferihisar, Sürdürülebilir Kent, Sürdürülebilirlik, Yavaş Şehir Sustainability is defined as the retention of the human negative impact on the ecosystem at the level which should not exceed carrying capacity of the system, inorder to transmit the non-renewable resource to future generations. Sustainable cities are the places where the environmental concerns are aligned with socio-economic interests to ensure the continuity of transformation and development. Moving from this definition, different approaches have been developed to ensure the sustainability of cities.In this study, ?Cittaslow (Slow City)? approach is investigated as a different view on the concept of sustainable urbanization. In this context; through literature reviews, reasons which cause Slow Cities are revealed and criteria that have to be fulfilled by the cities eager to be identified as Slow City are put forward. Additionally, Cittaslow movement?s historical process and the situation throughout the world is examined with examples.In the light of data and information obtained, Seferihisar is investigated to determine how Cittaslow criteria affects the cities? physical and socio-cultural sustainability. In this context, Cittaslow is discussed whether it can be put as a sustainable model city or not.Keywords: Cittaslow, Seferihisar, Slow City, Sustainable City, Sustainability 162

Bu çalışma, son zamanlarda mimarlık gündeminin en üst sıralarında yer alan `ekoloji' ve `sürdürülebilirlik' tartışmalarına, kavramları `küreselleşme süreci'yle koşut olarak ele alıp eleştirel bir yaklaşım getirerek katkı sunmayı amaçlamaktadır.Sanayileşmenin, aşırı üretim ve tüketimin bir sonucu olarak gün geçtikçe büyüyen çevre sorunlarının çözümü yolunda atılan ilk adımlar 1970'lerin başında bilim adamlarının konuyla ilgili olarak hazırladıkları raporlardır. Ardından, 1972 yılında Stockholm'de düzenlenen `Çevre Konferansı'yla birlikte, `Birleşmiş Milletler' insiyatifi eline almıştır. Bu tarihten sonra çevre kavramı hep ekonomik kalkınmayla beraber anılmış ve bu durum, 1987 yılında yayınlanan `Ortak Geleceğimiz' (Brundtland) raporunda ortaya atılan `Sürdürülebilir Kalkınma' kavramıyla da perçinlenmiştir.Küreselleşme sürecinin önemli aktörlerinden `Birleşmiş Milletler' örgütüne bağlı `Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu' tarafından öne sürülen `Sürdürülebilir Kalkınma' kavramı; `küreselleşme süreci'ni meşrulaştırmak, sistemi tehdit eden radikal ekolojist hareketleri törpülemek ve bu yolla aşırı üretim ve tüketime dayalı kalkınmayı sürdürmek için kullanılmış ve oldukça başarılı olmuştur.Mimarlık açısından da benzer bir durum söz konusudur. Özünde doğal dengeleri gözeten bir yapılaşma olan `sürdürülebilir mimarlık' ya da `ekolojik mimarlık' kavramları, küreselleşme sürecinin getirdiği baskılar sonucunda, devasa inşa faaliyetlerini meşrulaştırma araçları haline gelmişlerdir. Bu bağlamda, ironik bir biçimde, tüketimin ve yapım faaliyetlerinin azaltılması gerekliliğinin göz ardı edilmesine neden olarak, bir bakıma çevre sorunlarının artmasına yol açmaktadırlar.Anahtar Kelimeler: Sürdürülebilirlik, Ekoloji, Küreselleşme This study aims to introduce a critical approach to the `sustainability? and `ecology? discussions which have been taken an increasing attention of Architecture World in recent years, by discussing them parallel with the concept of `globalization?.First studies about the solution of the environment problems which has been echanced day by day as a result of industrialization, consumption and over-production, were the reports of scientists in the early 1970s, Then with the `Environment Conferance? which took place in Stockholm in 1972, `The United Nations? took the responsibility. After this time, the concept of environment started to be mentioned with the `economic development? and with the concept of `sustainable development? which was first heard in the report of `Our Common Future? (Brundtland) in 1987, this situation became prevalent.One of the most important figure of the Globalization process is the concept of `Sustainable development? which is claimed / put forward by the World Comission on Environment and development (WCED) which composed by the United Nations, has been used as an excuse for legitimazing the `Glabalization process?, diminishing the radical ecologist movement which is seemed as a danger for the system and to continue the development which is bounded to consumption and over-production and this has became very successful.The similar situation exist for the Architecture. The concept of `Sustainable Architecture? or `Ecologic Architecture? which pursie of `Natural Balance? in their real meaning, have been used as a tool for legitimazing the `huge constructional activities?, with the pressure of the globalization process. In this point, ironically, these concepts has been caused to increase the environmental problems by inducing the neglation of the necessity of the decreasing consumption and construction activities.Key Words: Sustainability, ecology, globalization 167