Search

A wide variety of occupations has been associated with prostate cancer in previous retrospective studies. Most attention has been paid to farming, metal working, and the rubber industry. Today, these results cannot be affirmed with confidence, because many associations could be influenced by recall bias, have been inconsistent, or have not been confirmed satisfactory in subsequent studies. This study was conducted to investigate and confirm these important associations in a large prospective cohort study. The authors conducted a prospective cohort study among 58,279 men. In September 1986, the cohort members (55-69 years) completed a self-administered questionnaire on potential cancer risk factors, including job history. Related job codes were clustered in professional groups. These predefined clusters were investigated in 3 time windows: 1) profession ever performed, 2) longest profession ever held, and 3) last profession held at baseline. Follow up for incident prostate cancer was established by linkage to cancer registries until December 1993. A case-cohort approach was used based on 830 cases and 1525 subcohort members. To minimize false-positive results, 99% confidence intervals (99% CI) were calculated. Although moderately decreased prostate cancer risks were found for electricians, farmers, firefighters, woodworkers, textile workers, butchers, salesmen, teachers, and clerical workers, none of the relative risks (RR) were found to be statistically significant. For road transporters, metal workers, and managers, no association with prostate cancer risk was found. Although the RR for railway workers, mechanics, welders, chemists, painters, and cooks was moderately increased, these estimates were not statistically significant. For men who reported to have ever worked in the rubber industry, we found a substantially increased prostate cancer risk, but not statistically significant (RR, 4.18; 99% CI = 0.22-80.45). For policemen, we found a substantial and marginally statistically significant increased prostate cancer risk, especially for those who reported working as a policeman for most of their occupational life (RR, 3.91; 99% CI = 1.14-13.42) or as the last profession held at baseline (RR, 4.00; 99% CI = 1.19-13.37). Most of the previously investigated associations between occupation and prostate cancer risk could not be confirmed with confidence in this prospective study. The lack of statistical significance for rubber workers could be caused by the scarcity of rubber workers in this cohort and subsequent lack of power. The results for policemen were substantial and statistically significant, although a conservative value for significance level was used.

The Dutch Working Conditions Act requires employers to perform a Risk Inventory and Evaluation (RIE). Until recently, small business owners (SMEs) in particular were unhappy about this rather time-consuming obligation. However, the introduction of digital RIE instruments disseminated through the web has simplified the process enormously. This approach is strongly supported and subsidised by the Dutch ministry of Social Affairs and Employment. By using these digital instruments, SMEs can comply with the law cheaply and easily, and help to ensure a healthy work environment. This article describes the (legal) background and development of the digital RIE approach, focusing particularly on the SMEs sector. It touches on important features to keep in mind when implementing such an approach on a national level. Each sector has its own tailor-made instrument digital RIE with questions that are truly relevant to their particular field, related to its specific risks and providing detailed solutions. In the digital RIE project approach it was stipulated that if the digital instrument was developed and accepted by social partners, the members of the sector organisation would be subject to less severe enforcement by the Dutch labour inspectorate. The government and the sector organisations now need to publicise these instruments more among SMEs. It is also necessary to keep access to the web simple and to ensure the digital instruments are easy to use and kept up to date.

Objectives: This paper describes the development and evaluation of an evidence database on the effectiveness of risk management measures (RMMs) to control inhalation exposure. This database is referred to as Exposure Control Efficacy Library (ECEL). Methods: A comprehensive review of scientific journals in the occupational hygiene field was undertaken. Efficacy values for RMMs in conjunction with contextual information on study design, sampling strategy and measurement type (among other parameters) were stored in an MS Access database. In total, 433 efficacy values for six RMM groups (i.e. enclosure, local exhaust ventilation, specialized ventilation, general ventilation, suppression techniques and separation of the worker) were collected from 90 peer-reviewed publications. These RMM categories were subdivided into more specific categories. Results: Estimated average efficacy values ranged from 87% for specialized ventilation to 43% for general ventilation. Substantial variation in efficacy values was observed within RMM categories based on differences in selected covariables within each study (i.e. study design, sampling strategy, measurement type and others). More contrast in efficacy values was observed when evaluating more detailed subcategories. Conclusions: It is envisaged that ECEL will contribute to exposure modelling, but should be supplemented with expert opinion, preferably in a formal expert elicitation procedure. The work presented here should be considered as a first attempt to collate and analyse RMM efficacy values and inclusion of additional (unpublished) exposure data is highly warranted. © The Author 2008. Published by Oxford University Press on behalf of the British Occupational Hygiene Society.

As a further step towards the implementation of the WHO Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health (DPAS), WHO and the World Economic Forum organized a Joint Event (Dalian, China, September 2007) on the prevention of noncommunicable diseases (NCDs) in the workplace through healthy diets and physical activity. This paper provided the background and discussion basis for the Joint Event. It aims to gain insight into the current state of knowledge with regard to best practice methods of monitoring and evaluation (M&E) of worksite health promotion programs (WHPPs) that address healthy diets and physical activity (PA). Specific objectives were first to give an overview of frequently used indicators and measures in M&E, second, to comment on the feasibility of using these methods for M&E of nonscientific WHPPs, and third, to formulate recommendations on M&E of WHPPs. The following indicators were identified and evaluated: -Self-reported dietary intake; -Objective measures of diet; -Self-reported PA outcome; -Objective PA measurement; -Measuring the environment; -Determinants of PA or dietary behaviour; -Biological disease risk indicators; -Process indicators. It is recommended, among other things, that in correspondence with program components and objectives a relatively small set of feasible and less expensive biological indicators (i.e. finger stick cholesterol, fitness or strength tests and/or body weight and length) might be sufficient in M&E of WHPPs in practice.

As a further step towards the implementation of the WHO Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health (DPAS), WHO and the World Economic Forum organized a Joint Event (Dalian, China, September 2007) on the prevention of noncommunicable diseases (NCDs) in the workplace through healthy diets and physical activity. This paper provided the background and discussion basis for the Joint Event. It aims to gain insight into the current state of knowledge with regard to best practice methods of monitoring and evaluation (M&E) of worksite health promotion programs (WHPPs) that address healthy diets and physical activity (PA). Specific objectives were first to give an overview of frequently used indicators and measures in M&E, second, to comment on the feasibility of using these methods for M&E of nonscientific WHPPs, and third, to formulate recommendations on M&E of WHPPs. The following indicators were identified and evaluated: -Self-reported dietary intake; -Objective measures of diet; -Self-reported PA outcome; -Objective PA measurement; -Measuring the environment; -Determinants of PA or dietary behaviour; -Biological disease risk indicators; -Process indicators. It is recommended, among other things, that in correspondence with program components and objectives a relatively small set of feasible and less expensive biological indicators (i.e. finger stick cholesterol, fitness or strength tests and/or body weight and length) might be sufficient in M&E of WHPPs in practice.

The Dutch Working Conditions Act requires employers to perform a Risk Inventory and Evaluation (RIE). Until recently, small business owners (SMEs) in particular were unhappy about this rather time-consuming obligation. However, the introduction of digital RIE instruments disseminated through the web has simplified the process enormously. This approach is strongly supported and subsidised by the Dutch ministry of Social Affairs and Employment. By using these digital instruments, SMEs can comply with the law cheaply and easily, and help to ensure a healthy work environment. This article describes the (legal) background and development of the digital RIE approach, focusing particularly on the SMEs sector. It touches on important features to keep in mind when implementing such an approach on a national level. Each sector has its own tailor-made instrument digital RIE with questions that are truly relevant to their particular field, related to its specific risks and providing detailed solutions. In the digital RIE project approach it was stipulated that if the digital instrument was developed and accepted by social partners, the members of the sector organisation would be subject to less severe enforcement by the Dutch labour inspectorate. The government and the sector organisations now need to publicise these instruments more among SMEs. It is also necessary to keep access to the web simple and to ensure the digital instruments are easy to use and kept up to date.

Objectives: This paper describes the development and evaluation of an evidence database on the effectiveness of risk management measures (RMMs) to control inhalation exposure. This database is referred to as Exposure Control Efficacy Library (ECEL). Methods: A comprehensive review of scientific journals in the occupational hygiene field was undertaken. Efficacy values for RMMs in conjunction with contextual information on study design, sampling strategy and measurement type (among other parameters) were stored in an MS Access database. In total, 433 efficacy values for six RMM groups (i.e. enclosure, local exhaust ventilation, specialized ventilation, general ventilation, suppression techniques and separation of the worker) were collected from 90 peer-reviewed publications. These RMM categories were subdivided into more specific categories. Results: Estimated average efficacy values ranged from 87% for specialized ventilation to 43% for general ventilation. Substantial variation in efficacy values was observed within RMM categories based on differences in selected covariables within each study (i.e. study design, sampling strategy, measurement type and others). More contrast in efficacy values was observed when evaluating more detailed subcategories. Conclusions: It is envisaged that ECEL will contribute to exposure modelling, but should be supplemented with expert opinion, preferably in a formal expert elicitation procedure. The work presented here should be considered as a first attempt to collate and analyse RMM efficacy values and inclusion of additional (unpublished) exposure data is highly warranted. © The Author 2008. Published by Oxford University Press on behalf of the British Occupational Hygiene Society.

As a further step towards the implementation of the WHO Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health (DPAS), WHO and the World Economic Forum organized a Joint Event (Dalian, China, September 2007) on the prevention of noncommunicable diseases (NCDs) in the workplace through healthy diets and physical activity. This paper provided the background and discussion basis for the Joint Event. It aims to gain insight into the current state of knowledge with regard to best practice methods of monitoring and evaluation (M&E) of worksite health promotion programs (WHPPs) that address healthy diets and physical activity (PA). Specific objectives were first to give an overview of frequently used indicators and measures in M&E, second, to comment on the feasibility of using these methods for M&E of nonscientific WHPPs, and third, to formulate recommendations on M&E of WHPPs. The following indicators were identified and evaluated: -Self-reported dietary intake; -Objective measures of diet; -Self-reported PA outcome; -Objective PA measurement; -Measuring the environment; -Determinants of PA or dietary behaviour; -Biological disease risk indicators; -Process indicators. It is recommended, among other things, that in correspondence with program components and objectives a relatively small set of feasible and less expensive biological indicators (i.e. finger stick cholesterol, fitness or strength tests and/or body weight and length) might be sufficient in M&E of WHPPs in practice.

De checklist 'Dialoog en Maatwerk in Arbeidsrelaties' is een instrument waarmee arbeidsrelaties in een organisatie op maat gemaakt kunnen worden. Met maatwerk in de arbeidsrelatie wordt hier bedoeld dat afspraken in de arbeidsrelatie tegemoetkomen aan zowel belangen van de organisatie als van de medewerker. Het begrip dialoog duidt aan dat dergelijke afspraken tot stand komen door constructief te onderhandelen vanuit het besef dat met beider belangen rekening wordt gehouden. De checklist bevat een handreiking voor een projectmatige aanpak van onder meer een stappenplan voor het verbeteren en realiseren van maatwerk in de lijn; het coalitiemodel als aanpak voor het veranderproces; het afstemmen van de regelruimte over maatwerkaspecten van de organisatie en de zelfsturingsbehoefte in het werk van medewerkers in wow-jobs; het implementeren van dialoog in de lijn. De checklist kan gebruikt worden naast de publicatie 'Loven en bieden over werk: naar dialoog en maatwerk in de arbeidsrelatie' dat een overzicht geeft van resultaten van 4 jaar onderzoek en tips voor de praktijk. Op het internet is ook de TNO 'Maatwerkmeter vinden', een digitale scan die een diagnose biedt van zowel de kwaliteit van de dialoog tussen medewerkers en leidinggevenden als het type afspraken dat zij maken en de omvang van maatwerk daarin. De Maatwerkmeter is te downloaden van de TNO website (www.tno.nl) en kan ingezet worden op organisatieniveau en in een afdeling of een business unit.

De checklist 'Dialoog en Maatwerk in Arbeidsrelaties' is een instrument waarmee arbeidsrelaties in een organisatie op maat gemaakt kunnen worden. Met maatwerk in de arbeidsrelatie wordt hier bedoeld dat afspraken in de arbeidsrelatie tegemoetkomen aan zowel belangen van de organisatie als van de medewerker. Het begrip dialoog duidt aan dat dergelijke afspraken tot stand komen door constructief te onderhandelen vanuit het besef dat met beider belangen rekening wordt gehouden. De checklist bevat een handreiking voor een projectmatige aanpak van onder meer een stappenplan voor het verbeteren en realiseren van maatwerk in de lijn; het coalitiemodel als aanpak voor het veranderproces; het afstemmen van de regelruimte over maatwerkaspecten van de organisatie en de zelfsturingsbehoefte in het werk van medewerkers in wow-jobs; het implementeren van dialoog in de lijn. De checklist kan gebruikt worden naast de publicatie 'Loven en bieden over werk: naar dialoog en maatwerk in de arbeidsrelatie' dat een overzicht geeft van resultaten van 4 jaar onderzoek en tips voor de praktijk. Op het internet is ook de TNO 'Maatwerkmeter vinden', een digitale scan die een diagnose biedt van zowel de kwaliteit van de dialoog tussen medewerkers en leidinggevenden als het type afspraken dat zij maken en de omvang van maatwerk daarin. De Maatwerkmeter is te downloaden van de TNO website (www.tno.nl) en kan ingezet worden op organisatieniveau en in een afdeling of een business unit.

In dit artikel willen de auteurs nagaan wat de mogelijke effecten zijn van de vergrijzende arbeidsmarkt op de arbeidsveiligheid in Nederland. Op basis daarvan worden conclusies getrokken over effectief leeftijdsbewust personeels beleid. De onderzoekers voerden hiervoor een statische analyse uit op gegevens over arbeidsongevallen in Nederland, demografische en persoonsvariabelen en werkkenmerken uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) 2005. Uit de resultaten blijkt onder andere dat het totale ongevallenpercentage arbeidsongevallen met verzuim daalt naarmate men ouder wordt. Het percentage arbeidsongevallen met verzuim langer dan 1 maand stijgt iets met leeftijd. Aangezien jongeren het hoogste risico lopen op een arbeidsongeval, zal een toename van het aantal oudere werknemers op de arbeidsmarkt een gunstig effect hebben op het totale aantal arbeidsongevallen in Nederland.

In 2003 is op initiatief van het Ministerie van SZW het programma versterking Arbobeleid Gevaarlijke Stoffen (VASt) van start gegaan. Beoogd werd de versterking van het bewustzijn van de risico’s van het werken met gevaarlijke stoffen. Het programma VASt heeft de zelfwerkzaamheid van werkgevers en werknemers gestimuleerd en ondersteund met als doel een structurele verbetering van de arbeidsomstandigheden bij het werken met stoffen. In 2007 is het VASt-programma afgerond en geëvalueerd aan de hand van een eindmeting en een ‘opbrengstenanalyse’ (Bartels BV 2008). Dit rapport bevat de resultaten van de eindmeting onder circa 2.250 bedrijven. Met een vragenlijst is de ontwikkeling van de 6 indicatoren over het stoffenbeleid nagegaan. De vragenlijst is ook gebruikt tijdens de nulmeting in 2004 bij 1.700 bedrijven. Uit het onderzoek blijkt o.m. dat er vaker door leidinggevenden toezicht gehouden wordt bij het werken met stoffen en dat er meer afzuiginstallaties gebruikt worden. Dit gaat ten koste van het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen. In bedrijven met een stoffenbeleid of VASt-actieve bedrijven stelt zo’n 68% dat sinds de afgelopen drie jaar in het bedrijf veiliger wordt gewerkt, vooral omdat persoonlijke beschermingsmiddelen beter worden gebruikt en werknemers zich beter aan de werkinstructies houden. Het leggen van een eenduidige relatie tussen het VASt-programma en de positieve trends in de ontwikkeling van het stoffenbeleid bij bedrijven is lastig.

In dit artikel willen de auteurs nagaan wat de mogelijke effecten zijn van de vergrijzende arbeidsmarkt op de arbeidsveiligheid in Nederland. Op basis daarvan worden conclusies getrokken over effectief leeftijdsbewust personeels beleid. De onderzoekers voerden hiervoor een statische analyse uit op gegevens over arbeidsongevallen in Nederland, demografische en persoonsvariabelen en werkkenmerken uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) 2005. Uit de resultaten blijkt onder andere dat het totale ongevallenpercentage arbeidsongevallen met verzuim daalt naarmate men ouder wordt. Het percentage arbeidsongevallen met verzuim langer dan 1 maand stijgt iets met leeftijd. Aangezien jongeren het hoogste risico lopen op een arbeidsongeval, zal een toename van het aantal oudere werknemers op de arbeidsmarkt een gunstig effect hebben op het totale aantal arbeidsongevallen in Nederland.

In 2003 is op initiatief van het Ministerie van SZW het programma versterking Arbobeleid Gevaarlijke Stoffen (VASt) van start gegaan. Beoogd werd de versterking van het bewustzijn van de risico’s van het werken met gevaarlijke stoffen. Het programma VASt heeft de zelfwerkzaamheid van werkgevers en werknemers gestimuleerd en ondersteund met als doel een structurele verbetering van de arbeidsomstandigheden bij het werken met stoffen. In 2007 is het VASt-programma afgerond en geëvalueerd aan de hand van een eindmeting en een ‘opbrengstenanalyse’ (Bartels BV 2008). Dit rapport bevat de resultaten van de eindmeting onder circa 2.250 bedrijven. Met een vragenlijst is de ontwikkeling van de 6 indicatoren over het stoffenbeleid nagegaan. De vragenlijst is ook gebruikt tijdens de nulmeting in 2004 bij 1.700 bedrijven. Uit het onderzoek blijkt o.m. dat er vaker door leidinggevenden toezicht gehouden wordt bij het werken met stoffen en dat er meer afzuiginstallaties gebruikt worden. Dit gaat ten koste van het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen. In bedrijven met een stoffenbeleid of VASt-actieve bedrijven stelt zo’n 68% dat sinds de afgelopen drie jaar in het bedrijf veiliger wordt gewerkt, vooral omdat persoonlijke beschermingsmiddelen beter worden gebruikt en werknemers zich beter aan de werkinstructies houden. Het leggen van een eenduidige relatie tussen het VASt-programma en de positieve trends in de ontwikkeling van het stoffenbeleid bij bedrijven is lastig.

Objectives: This study investigates whether an imbalance between physical capacity and exposure to work-related physical factors is associated with low-back, neck, or shoulder pain. Methods: Data of the longitudinal study on musculoskeletal disorders, absenteeism, stress, and health (SMASH), with a follow-up of 3 years (N=1789), were used. At baseline, physical capacity (isokinetic lifting strength, static muscle endurance, and mobility of the spine) and exposure to work-related physical factors were assessed. During the follow-up, low-back, neck, and shoulder pain were self-reported annually. "Imbalance" was defined as lower than median capacity combined with higher than median exposure, "high balance" was high capacity and high exposure, and "low balance" was low capacity and low exposure. Results: For both the low-back and neck, imbalance between static endurance and working with flexed postures was a risk factor for pain [relative risk (RR) 1.35, 95% confidence interval (95% CI) 1.08-1.68, and RR 1.36, 95% CI 0.96-1.91, respectively]. Low balance was also associated with low-back pain (RR 1.29, 95% CI 1.04-1.68). Furthermore, low balance between isokinetic lifting strength and lifting exposure was a risk factor for low-back and neck pain [RR between 1.22 (95% CI 0.99-1.49) and 1.35 (95% CI 1.03-1.79)]. No associations were found with shoulder pain. Conclusions: Some relationship between low-back and neck pain and combined measures of physical capacity with exposure to work-related physical factors seems to exist, but an imbalance between physical capacity and exposure was not found to yield higher risks than high balance or low balance. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Korte schets van de bijdrage aan het Europese Fit-to Fly project ( Early Warning Systems sensoren) van TNO Defensie en Veiligheid en hun eigen onderzoek naar fase-verschuiving van de slaap en strategisch gedoseerde slaapperioden. De eisen die een missie aan het personeel stelt, de verstoring van het biologische lichaamsritme en matige slaapfaciliteiten kunnen leiden tot slaapgebrek, op zijn beurt leidend tot ernstige vermoeidheid met nadelige effecten op fitheid, prestaties en alertheid als resultaat. Militaire operaties zijn 24-uurs activiteiten, waarbij vaak 's nachts moet worden gewerkt en overdag geslapen. De biologische lichaamsklok dicteert echter overdag ‘waken' en 's nachts ‘slapen'. De kwaliteit van de slaap wordt bovendien ongunstig beïnvloed door bedrijvigheid en lawaai in de omgeving en factoren als hitte of koude. Het doel van het TNO onderzoek is om de waakzaamheid en het functioneren te waarborgen, niet zozeer om de werkperiode te verlengen. Onder zocht is het nut van zogenoemde ‘power naps' – slaapperioden van minder dan 2 uur is, die men kan inlassen om weer voldoende energie op te doen – al bewezen bij verkeersvliegers. Het effect van zo'n kort slaapje is echter van korte duur en te beschouwen als noodmaatregel. De evaluatie van de voor- en nadelen van de stimulerende middelen modafinil en cafeïne is een ander onderdeel van het onderzoek.

Korte schets van de bijdrage aan het Europese Fit-to Fly project ( Early Warning Systems sensoren) van TNO Defensie en Veiligheid en hun eigen onderzoek naar fase-verschuiving van de slaap en strategisch gedoseerde slaapperioden. De eisen die een missie aan het personeel stelt, de verstoring van het biologische lichaamsritme en matige slaapfaciliteiten kunnen leiden tot slaapgebrek, op zijn beurt leidend tot ernstige vermoeidheid met nadelige effecten op fitheid, prestaties en alertheid als resultaat. Militaire operaties zijn 24-uurs activiteiten, waarbij vaak 's nachts moet worden gewerkt en overdag geslapen. De biologische lichaamsklok dicteert echter overdag ‘waken' en 's nachts ‘slapen'. De kwaliteit van de slaap wordt bovendien ongunstig beïnvloed door bedrijvigheid en lawaai in de omgeving en factoren als hitte of koude. Het doel van het TNO onderzoek is om de waakzaamheid en het functioneren te waarborgen, niet zozeer om de werkperiode te verlengen. Onder zocht is het nut van zogenoemde ‘power naps' – slaapperioden van minder dan 2 uur is, die men kan inlassen om weer voldoende energie op te doen – al bewezen bij verkeersvliegers. Het effect van zo'n kort slaapje is echter van korte duur en te beschouwen als noodmaatregel. De evaluatie van de voor- en nadelen van de stimulerende middelen modafinil en cafeïne is een ander onderdeel van het onderzoek.

Het huidige beleid van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) is erop gericht dat werkgevers en werknemers, uitgaande van doelvoorschriften in de arboregelgeving, zelf invulling geven aan het bereiken van een veilige en gezonde werkomgeving. Deze ruimte voor maatwerk prikkelt de zelfwerkzaamheid en moet leiden tot effectiever arbobeleid op de werkvloer. Met de herziene Arbeidsomstandighedenwet 1998, wil het ministerie dit beleid versterken. Uit de Arbobalans 2005, een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in opdracht van het SZW, blijkt inderdaad dat veel werkgevers zelf het initiatief nemen om algemene maatregelen en/of maatregelen op specifieke arbeidsrisico’s te nemen. Dit heeft er mede toe bijgedragen dat zowel het verzuim als de instroom in de WAO zijn afgenomen. Maar uit de Arbobalans blijkt ook dat de blootstelling aan de meeste arborisico’s stabiliseert en dat meer werknemers dan in het verleden graag aanpassingen zouden zien in hun arbeidsomstandigheden. Vooral bij kleine bedrijven is dit het geval. Vernieuwing van het arbeidsomstandighedenbeleid is nodig om deze minder positieve trends om te buigen. Vergroting van zelfwerkzaamheid is dan het sleutelwoord. Een voorwaarde is dat sectoren en ondernemingen weten wat hun grootste arborisico’s zijn. Het publiceren in deze Arbobalans van trendmatige cijfers die zijn uitgesplitst op brancheniveau, draagt bij aan dat doel.

Dit rapport beschrijft de praktische aspecten van de implementatie van de Europese richtlijn voor beroepsmatige blootstelling aan bronnen van kunstmatige optische straling (Richtlijn 2006/25/EG). Het rapport is opgesteld om een beeld te krijgen waar kunstmatige bronnen van optische straling in Nederland voorkomen en met welke beheersmaatregelen men kan voldoen aan de richtlijn. Kunstmatige bronnen van optische straling kennen in veel verschillende branches toepassingen. Enkele voorbeelden zijn UV-en laserbehandelingen in de gezondheidszorg, lasprocessen in de metaalnijverheid en diverse droog-, desinfectie- en reinigingsprocessen in verschillende sectoren. Het rapport biedt een ook voor niet-deskundigen hanteerbaar overzicht van werksituaties waar men blootgesteld kan worden aan kunstmatige optische straling, met de eventuele maatregelen die men kan nemen om overschrijding van de EG-normen (en schade aan huid of ogen) te voorkomen. De onderzoekers geven aan dat in het algemeen de nu gebruikte persoonlijke beschermingsmiddelen voldoende zijn en voldoende worden gebruikt om schade bij werknemers (vooral aan de ogen) te voorkomen.

Uit TNO's "Arbeidssituatie survey" bleek dat in 2002 alleen in Nederland al bijna twee miljoen mensen met RSI-klachten rondlopen. In 2004 waren het er vrijwel evenveel. Dit artikel identificeert welke beroepsgroepen vooral getroffen worden, wat er tegen gedaan wordt en vergelijkt de Nederlandse cijfers met andere EU-landen. Vakmedia

Uit TNO's "Arbeidssituatie survey" bleek dat in 2002 alleen in Nederland al bijna twee miljoen mensen met RSI-klachten rondlopen. In 2004 waren het er vrijwel evenveel. Dit artikel identificeert welke beroepsgroepen vooral getroffen worden, wat er tegen gedaan wordt en vergelijkt de Nederlandse cijfers met andere EU-landen. Vakmedia

Het huidige beleid van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) is erop gericht dat werkgevers en werknemers, uitgaande van doelvoorschriften in de arboregelgeving, zelf invulling geven aan het bereiken van een veilige en gezonde werkomgeving. Deze ruimte voor maatwerk prikkelt de zelfwerkzaamheid en moet leiden tot effectiever arbobeleid op de werkvloer. Met de herziene Arbeidsomstandighedenwet 1998, wil het ministerie dit beleid versterken. Uit de Arbobalans 2005, een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in opdracht van het SZW, blijkt inderdaad dat veel werkgevers zelf het initiatief nemen om algemene maatregelen en/of maatregelen op specifieke arbeidsrisico’s te nemen. Dit heeft er mede toe bijgedragen dat zowel het verzuim als de instroom in de WAO zijn afgenomen. Maar uit de Arbobalans blijkt ook dat de blootstelling aan de meeste arborisico’s stabiliseert en dat meer werknemers dan in het verleden graag aanpassingen zouden zien in hun arbeidsomstandigheden. Vooral bij kleine bedrijven is dit het geval. Vernieuwing van het arbeidsomstandighedenbeleid is nodig om deze minder positieve trends om te buigen. Vergroting van zelfwerkzaamheid is dan het sleutelwoord. Een voorwaarde is dat sectoren en ondernemingen weten wat hun grootste arborisico’s zijn. Het publiceren in deze Arbobalans van trendmatige cijfers die zijn uitgesplitst op brancheniveau, draagt bij aan dat doel.

Dit rapport beschrijft de praktische aspecten van de implementatie van de Europese richtlijn voor beroepsmatige blootstelling aan bronnen van kunstmatige optische straling (Richtlijn 2006/25/EG). Het rapport is opgesteld om een beeld te krijgen waar kunstmatige bronnen van optische straling in Nederland voorkomen en met welke beheersmaatregelen men kan voldoen aan de richtlijn. Kunstmatige bronnen van optische straling kennen in veel verschillende branches toepassingen. Enkele voorbeelden zijn UV-en laserbehandelingen in de gezondheidszorg, lasprocessen in de metaalnijverheid en diverse droog-, desinfectie- en reinigingsprocessen in verschillende sectoren. Het rapport biedt een ook voor niet-deskundigen hanteerbaar overzicht van werksituaties waar men blootgesteld kan worden aan kunstmatige optische straling, met de eventuele maatregelen die men kan nemen om overschrijding van de EG-normen (en schade aan huid of ogen) te voorkomen. De onderzoekers geven aan dat in het algemeen de nu gebruikte persoonlijke beschermingsmiddelen voldoende zijn en voldoende worden gebruikt om schade bij werknemers (vooral aan de ogen) te voorkomen.

Objectives: This study investigates whether an imbalance between physical capacity and exposure to work-related physical factors is associated with low-back, neck, or shoulder pain. Methods: Data of the longitudinal study on musculoskeletal disorders, absenteeism, stress, and health (SMASH), with a follow-up of 3 years (N=1789), were used. At baseline, physical capacity (isokinetic lifting strength, static muscle endurance, and mobility of the spine) and exposure to work-related physical factors were assessed. During the follow-up, low-back, neck, and shoulder pain were self-reported annually. "Imbalance" was defined as lower than median capacity combined with higher than median exposure, "high balance" was high capacity and high exposure, and "low balance" was low capacity and low exposure. Results: For both the low-back and neck, imbalance between static endurance and working with flexed postures was a risk factor for pain [relative risk (RR) 1.35, 95% confidence interval (95% CI) 1.08-1.68, and RR 1.36, 95% CI 0.96-1.91, respectively]. Low balance was also associated with low-back pain (RR 1.29, 95% CI 1.04-1.68). Furthermore, low balance between isokinetic lifting strength and lifting exposure was a risk factor for low-back and neck pain [RR between 1.22 (95% CI 0.99-1.49) and 1.35 (95% CI 1.03-1.79)]. No associations were found with shoulder pain. Conclusions: Some relationship between low-back and neck pain and combined measures of physical capacity with exposure to work-related physical factors seems to exist, but an imbalance between physical capacity and exposure was not found to yield higher risks than high balance or low balance. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Eén van de speerpunten van het Arboconvenant Ambulancezorg is het aanpakken van de psychische belasting als gevolg van werkdruk, agressie (geweld) en traumatische ervaringen (WAT). Hiervoor is een plan van aanpak opgesteld dat uit verschillende maatregelen bestaat, waaronder de ontwikkeling van het hiervoorliggende werkpakket. Het pakket moet organisaties op instellingniveau handvatten te bieden voor het bestrijden van WAT. Het instrument is toepasbaar voor alle (kantoor)functies in de ambulancesector en is te gebruiken door leidinggevenden en niet-leidinggevende medewerkers zonder dat verdere instructie noodzakelijk is. Ook staffunctionarissen zoals P&O en Arbocoördinatoren /Preventiemedewerkers, OR-leden, leden van BOT-teams (Bedrijfsopvangteams) of een bedrijfsarts kunnen gebruik maken van het werkpakket dat uit 2 delen bestaat. Het eerste deel bevat achtergrondinformatie over psychische belasting en over de randvoorwaarden die het aanpakken van psychische belasting tot een succes kunnen maken. In het tweede deel staan de instrumenten, waarin een aantal checklists en gespreksmodellen is opgenomen voor medewerkers en leidinggevenden Met deze instrumenten kunnen klachten en oorzaken van psychische belasting in kaart worden gebracht en oplossingsrichtingen bepaald.

Eén van de speerpunten van het Arboconvenant Ambulancezorg is het aanpakken van de psychische belasting als gevolg van werkdruk, agressie (geweld) en traumatische ervaringen (WAT). Hiervoor is een plan van aanpak opgesteld dat uit verschillende maatregelen bestaat, waaronder de ontwikkeling van het hiervoorliggende werkpakket. Het pakket moet organisaties op instellingniveau handvatten te bieden voor het bestrijden van WAT. Het instrument is toepasbaar voor alle (kantoor)functies in de ambulancesector en is te gebruiken door leidinggevenden en niet-leidinggevende medewerkers zonder dat verdere instructie noodzakelijk is. Ook staffunctionarissen zoals P&O en Arbocoördinatoren /Preventiemedewerkers, OR-leden, leden van BOT-teams (Bedrijfsopvangteams) of een bedrijfsarts kunnen gebruik maken van het werkpakket dat uit 2 delen bestaat. Het eerste deel bevat achtergrondinformatie over psychische belasting en over de randvoorwaarden die het aanpakken van psychische belasting tot een succes kunnen maken. In het tweede deel staan de instrumenten, waarin een aantal checklists en gespreksmodellen is opgenomen voor medewerkers en leidinggevenden Met deze instrumenten kunnen klachten en oorzaken van psychische belasting in kaart worden gebracht en oplossingsrichtingen bepaald.

De Stoffenmanager is een hulpmiddel voor het Midden- en Kleinbedrijf voor de omgang met gevaarlijke stoffen en preparaten. Het beoordeelt aard, mate, duur en frequentie van de blootstelling en genereert voor de ingevoerde handelingen een risico-overzicht. Versie 1.5 van de Stoffenmananger is te vinden op het Arbo Platform Nederland, aan de verbeterde versie 2.0 wordt gewerkt en het is de bedoeling dat er in de toekomst meer op maat gemaakte brancheversie zullen komen. Op dit moment zijn er circa 1900 geregistreerde gebruikers en wordt de site ongeveer 30 keer per dag bezocht. Of de Stoffenmanager de nieuwe standaard wordt, hangt af van de groei van het gebruik. Vakmedia

In NVVKinfo van december 2004 is een techniek voor veiligheidsanalyses beschreven. Met deze techniek kan de invloed van een aantal technische en organisatorische aspecten betreffende veiligheid worden vergeleken en gekwantificeerd. De resultaten kunnen worden gebruikt als input voor aanbevelingen over investeringsbeslissingen en voor de ontwikkeling van performance indicatoren op veiligheidsgebied. Op basis van deze indicatoren kan het management een gefundeerde beslissing nemen om het rendement van veiligheidsinvesteringen te vergroten. In deze aflevering wordt de techniek aan de hand van een praktijkvoorbeeld verder toegelicht. De Safety for Business Analysis (SBA; Bedrijfsveiligheidsanalyse) is in 2003 ingevoerd in een chemische productiefaciliteit.

In NVVKinfo van december 2004 is een techniek voor veiligheidsanalyses beschreven. Met deze techniek kan de invloed van een aantal technische en organisatorische aspecten betreffende veiligheid worden vergeleken en gekwantificeerd. De resultaten kunnen worden gebruikt als input voor aanbevelingen over investeringsbeslissingen en voor de ontwikkeling van performance indicatoren op veiligheidsgebied. Op basis van deze indicatoren kan het management een gefundeerde beslissing nemen om het rendement van veiligheidsinvesteringen te vergroten. In deze aflevering wordt de techniek aan de hand van een praktijkvoorbeeld verder toegelicht. De Safety for Business Analysis (SBA; Bedrijfsveiligheidsanalyse) is in 2003 ingevoerd in een chemische productiefaciliteit.

De Stoffenmanager is een hulpmiddel voor het Midden- en Kleinbedrijf voor de omgang met gevaarlijke stoffen en preparaten. Het beoordeelt aard, mate, duur en frequentie van de blootstelling en genereert voor de ingevoerde handelingen een risico-overzicht. Versie 1.5 van de Stoffenmananger is te vinden op het Arbo Platform Nederland, aan de verbeterde versie 2.0 wordt gewerkt en het is de bedoeling dat er in de toekomst meer op maat gemaakte brancheversie zullen komen. Op dit moment zijn er circa 1900 geregistreerde gebruikers en wordt de site ongeveer 30 keer per dag bezocht. Of de Stoffenmanager de nieuwe standaard wordt, hangt af van de groei van het gebruik. Vakmedia

In 2000, the European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions (the Foundation) carried out the third European Survey on Working Conditions. In that survey, information was collected on the working conditions, health and wellbeing of employed and self-employed persons in the 15 Member States of the European Union. The Foundation’s three surveys from the years 1990, 1995 and 2000 provide a dynamic picture of the development of a number of main characteristics in working conditions (Houtman et al, 2002). The general picture that emerged from the surveys is sufficient to set priorities, but not detailed enough to understand the reasons underlying the situation described, and the policies undertaken at various levels to deal with it. The Foundation therefore initiated research to look at the quality of work and employment in two sectors: ‘hotels and restaurants’ and ‘road transport’. The objective of these sectoral surveys was to provide a cross-sectional view of the work and employment conditions in each country. The research project also aimed to collect information on social dialogue in the sectors.

In 2000, the European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions (the Foundation) carried out the third European Survey on Working Conditions. In that survey, information was collected on the working conditions, health and wellbeing of employed and self-employed persons in the 15 Member States of the European Union. The Foundation’s three surveys from the years 1990, 1995 and 2000 provide a dynamic picture of the development of a number of main characteristics in working conditions (Houtman et al, 2002). The general picture that emerged from the surveys is sufficient to set priorities, but not detailed enough to understand the reasons underlying the situation described, and the policies undertaken at various levels to deal with it. The Foundation therefore initiated research to look at the quality of work and employment in two sectors: ‘hotels and restaurants’ and ‘road transport’. The objective of these sectoral surveys was to provide a cross-sectional view of the work and employment conditions in each country. The research project also aimed to collect information on social dialogue in the sectors.

A wide variety of occupations has been associated with prostate cancer in previous retrospective studies. Most attention has been paid to farming, metal working, and the rubber industry. Today, these results cannot be affirmed with confidence, because many associations could be influenced by recall bias, have been inconsistent, or have not been confirmed satisfactory in subsequent studies. This study was conducted to investigate and confirm these important associations in a large prospective cohort study. The authors conducted a prospective cohort study among 58,279 men. In September 1986, the cohort members (55-69 years) completed a self-administered questionnaire on potential cancer risk factors, including job history. Related job codes were clustered in professional groups. These predefined clusters were investigated in 3 time windows: 1) profession ever performed, 2) longest profession ever held, and 3) last profession held at baseline. Follow up for incident prostate cancer was established by linkage to cancer registries until December 1993. A case-cohort approach was used based on 830 cases and 1525 subcohort members. To minimize false-positive results, 99% confidence intervals (99% CI) were calculated. Although moderately decreased prostate cancer risks were found for electricians, farmers, firefighters, woodworkers, textile workers, butchers, salesmen, teachers, and clerical workers, none of the relative risks (RR) were found to be statistically significant. For road transporters, metal workers, and managers, no association with prostate cancer risk was found. Although the RR for railway workers, mechanics, welders, chemists, painters, and cooks was moderately increased, these estimates were not statistically significant. For men who reported to have ever worked in the rubber industry, we found a substantially increased prostate cancer risk, but not statistically significant (RR, 4.18; 99% CI = 0.22-80.45). For policemen, we found a substantial and marginally statistically significant increased prostate cancer risk, especially for those who reported working as a policeman for most of their occupational life (RR, 3.91; 99% CI = 1.14-3.42) or as the last profession held at baseline (RR, 4.00; 99% CI = 1.19-13.37). Most of the previously investigated associations between occupation and prostate cancer risk could not be confirmed with confidence in this prospective study. The lack of statistical significance for rubber workers could be caused by the scarcity of rubber workers in this cohort and subsequent lack of power. The results for policemen were substantial and statistically significant, although a conservative value for significance level was used.

Massa-ontslag en grote afslankingsoperaties zijn tegenwoordig aan de orde van de dag. Alhoewel er in de Nederlandse praktijk redelijk netjes wordt afgeslankt, valt het nodige te verbeteren. Op basis van literatuuronderzoek en interviews met deskundigen worden daarom handreikingen gegeven aan organisaties om slimmer én rechtvaardiger af te slanken. Slim in die zin dat er een levensvatbare organisatie resteert en rechtvaardig in die zin dat werknemers eerlijke reorganisatieprocessen en –uitkomsten waarnemen. Er is een ‘checklist slim en rechtvaardig afslanken’ ontworpen, waarin wordt aanbevolen om in goede tijden een draaiboek afslanken te maken, om een strategisch lange-termijn perspectief te hanteren, om weloverwogen in specifieke onderdelen te snijden in plaats van met de kaasschaaf, om ontslag als laatste redmiddel te gebruiken, en om brede inzetbaarheid te creëren opdat ontslagprincipes als last-in-first-out overbodig worden. Voorts wordt redelijke uitkomstrechtvaardigheid en hoge procedurele rechtvaardigheid aanbevolen, alsmede zorgvuldige communicatie, werknemers betrekken bij de reorganisatie en zowel vertrekkers als blijvers goed begeleiden.

Als gevolg van de maatschappelijke ontwikkelingen worden personele verliezen bij een militaire operatie door de Nederlandse samenleving steeds minder geaccepteerd. In dit artikel worden de resultaten van een studie beschreven naar een computersimulatiemodel genaamd "ComputerMan". Dit programma maakt het mogelijk de ernst van verwondingen ten gevolge van granaatscherven in kaart te brengen, zodat sneuvelpercentages, noodzaak van medische expertise en medische ondersteuning kunnen worden ingeschat.

Tussen 2003 en 2007 wil het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid met het programma Versterking Arbeidsomstandighedenbeleid Stoffen (VASt) de veiligheids- en gezondheidsrisico's bij het beroepsmatig gebruik van stoffen minimaliseren. Ter voorbereiding van VASt verrichtte TNO Arbeid in het voorjaar van 2003 een inventariserend onderzoek naar de stoffenproblematiek, ontwikkelingen, innovatievermogen en kennisinfrastructuur rond stoffen in een groot aantal branches. Het onderzoek omvatte onderzoek van literatuur en databases, telefonische interviews met 56 brancheorganisaties en drie workshops met arboprofessionals en brancheorganisaties. De risicoperceptie van de brancheorganisaties komt redelijk met de literatuurgegevens overeen. Eindconclusie is dat in een groot aantal branches en ketens versterking van het stoffenbeleid een zinvolle zaak lijkt, waarvoor er bovendien vaak al goede aanknopingspunten bestaan. De aanstaande dialoog tussen het ministerie van SZW en het veld zal het beeld uit het onderzoek verder kunnen aanscherpen.

In opdracht van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft TNO Arbeid een brancherisicoprofiel opgesteld met betrekking tot de evenementensector. Door de grote variatie van vele kleine ondernemingen is het lastig om in de evenementensector (podiumkunsten, evenementen, pretparken, kermissen, bibliotheken) tot een structurele arbozorg te komen. In 2002 zijn in de branche Cultuur en recreatie vier arboconvenanten afgesloten: podiumkunsten, orkesten, bibliotheken en uitgeverijen. De problemen binnen de sector zijn divers: brandveiligheid, fysieke belasting, gevaarlijke stoffen, lawaaibelasting en ook overwerk komen in de evenementensector veel voor. Uitvoeringen betekenen niet alleen voor de uitvoerende artiesten maar ook voor technici en toneelassistenten een grote werkdruk en stress. Door reorganisaties in de (dagblad)journalistiek is de werkdruk hier toegenomen.

Risico is een algemeen bekend begrip. In de media verschijnen regelmatig berichten over veiligheid en de risico's die mensen lopen. Deze uitgave geeft nadere uitleg over de begrippen risico en risicoanalyse. Het richt zich vooral op het risico dat mensen lopen wanneer ze in de buurt wonen van bedrijven die met gevaarlijke stoffen werken. Maar ook wordt de link gelegd met het risico dat mensen lopen tijdens het uitoefenen van hun werk. In het tweede deel wordt nader ingegaan op de uitvoering van een risicoanalyse voor industriële risico's, in het bijzonder de kwantitatieve risicoanalyse (QRA).

In de vleessector zijn ruim 27.000 mensen werkzaam. De sector bestaat relatief gezien voor een groot gedeelte uit kleine bedrijven met veel lage- en ongeschoolde functies. Voor de voedingsindustrie in het algemeen heeft de zorg voor kwaliteit van het product een zeer hoge prioriteit. Daardoor heeft de aandacht voor arbozorg vaak een veel lagere prioriteit. Verzuim door ongevallen op het werk maakt ongeveer 10% uit van het totaal aantal verzuimgevallen in de vleesverwerkende industrie. Veel van de ongevallen worden veroorzaakt door snijden, vallen en stoten. Andere risico's zijn infecties door contact met besmette dieren of dierlijke producten, koudebelasting en lawaaioverlast. Er is een geïntegreerd pakket aan maatregelen afgesproken, gericht op preventie en terugdringing van ziekteverzuim. Werkgevers en werknemers hebben kaders afgesproken voor het contracteren van reïntegratiebedrijven in het kader van de Wet Poortwachter (Opdrachtgeverschap). Er overeenstemming bereikt over een convenant regulering flexibele arbeid vleessector.

De zorg voor veiligheid en gezonde arbeidsomstandigheden is primair de verantwoordelijkheid van werkgevers. In de Arbowet is echter bepaald dat bij het totstandkomen van het Arbobeleid nauw moet worden samengewerkt met de werknemers. In grote bedrijven krijgt dat meestal vorm via de ondernemingsraad. Men kan zich afvragen of die samenwerking met de OR wel iets oplevert. Deze kwestie wordt uitvoerig behandeld in het recent verschenen proefschrift van de auteur "Het Arbo-effect van medezeggenschap". In zijn dissertatie is sprake van een positief verband. Opvallend genoeg wordt de zwaarste OR-bevoegdheid op Arbogebied, te weten het instemmingsrecht, in veertig procent van de bedrijven met voeten getreden.

TNO Preventie en Gezondheid heeft voor Defensie een Health Monitoring Instrument (HMI) ontwikkeld, waarbij ernaar gestreefd is een compacte vragenlijst op te stellen die een indicatie geeft van de algemene gezondheid van militair. Dit instrument wordt zes maanden na het einde van uitzending gebruikt en een deel van de vragen is expliciet gericht op deze uitzending. Per cluster van gezondheidsindicatoren zijn normen opgesteld die een algemeen gezondheidsprofiel met bijbehorende risicoscore opleveren. De rapportage kan automatisch verwerkt worden. Bij een score van 4 of hoger verdient het aanbeveling na te gaan of (intensivering van) nazorg ten behoeve van de betrokken militair wenselijk is. Uit het verkennende onderzoek is gebleken dat aanvulling van de Psycho-Sociale vragenlijst met de HMI-lijst leidt tot vergroting vande groep die in aanmerking komt voor individuele nazorg.

Ter preventie van Repetitive Strain Injury (RSI) biedt het RSI Totaal Plan van een grote arbodienst werknemers één of meerdere interventies aan op basis van een individueel bepaald RSI-risicoprofiel, opgesteld aan de hand van een screeningsvragenlijst. Wat is het vermogen van deze screeningsvragenlijst om beeldschermwerkers met een verhoogd risico op RSI te identificeren? Dit onderzoek is uitgevoerd door bij 87 beeldschermwerkers per risicofactor (RSI klachtengeschiedenis, ergonomische en psychosociale factoren en computerintensiteit) de indeling in RSI risicocategorieën op basis van de screeningsvragenlijst te vergelijken met de indeling op basis van een relatieve gouden standaard. Concluderend kan worden opgemerkt dat het vermogen van de screeningsvragenlijst om beeldschermwerkers met een verhoogd risico op RSI te identificeren verschilt per risicofactor en varieert van laag tot redelijk. Het vermogen kan (afhankelijk van de risicofactor) verhoogd worden door de indeling in risicocategorieën op basis van de screeningsvragenlijst volgens een aangepast algoritme uit te voeren, andere vragen in de screeningsvragenlijst op te nemen of de risicofactor op een andere manier te meten.

Als gevolg van de maatschappelijke ontwikkelingen worden personele verliezen bij een militaire operatie door de Nederlandse samenleving steeds minder geaccepteerd. In dit artikel worden de resultaten van een studie beschreven naar een computersimulatiemodel genaamd "ComputerMan". Dit programma maakt het mogelijk de ernst van verwondingen ten gevolge van granaatscherven in kaart te brengen, zodat sneuvelpercentages, noodzaak van medische expertise en medische ondersteuning kunnen worden ingeschat.

Voorjaar en najaar 2003 heeft het A+O fonds workshops aangeboden aan beleidsmakers (P&O-ers, arbo- en KAM coördinatoren) van diverse gemeenten. In de workshops hebben de deelnemers negatieve - en positieve ervaringen uitgewisseld en kennis opgedaan over het beheersen van werkdruk en werkstress. In dit document wordt aan de hand van het 5 W-model (Willen, Weten, Wegen, Werken en Waken) op de belangrijkste ervaringen ingegaan.