Search

Alcohol en partnergeweld

This PhD research focuses on community-driven reconstruction (CDR): the social dynamics of target communities in post-conflict eastern Congo. The main research question: how do social dynamics and power relations influence decision making and implementation of CDR and how do perceptions of local people and International Rescue Committee (IRC) staff shape development in the communities of Burhinyi, Luhwindja and Kaziba?

This PhD research focuses on community-driven reconstruction (CDR): the social dynamics of target communities in post-conflict eastern Congo. The main research question: how do social dynamics and power relations influence decision making and implementation of CDR and how do perceptions of local people and International Rescue Committee (IRC) staff shape development in the communities of Burhinyi, Luhwindja and Kaziba?

Het rapport beschrijft de menselijke fertiliteit en de veranderingen daarvan in de tijd in relatie tot sociale, economische en culturele processen. Het aantal kinderen per vrouw is een biologisch proces, dat gestuurd wordt door sociale, economische, culturele en milieufactoren. De effecten van deze factoren op de vruchtbaarheid worden bepaald door een verzameling intermediaire variabelen ('proximate variables'). De relatie tussen deze intermediaire variabelen en vruchtbaarheid is bekend en vormt de kern van het fertiliteitsmodel. Ongeacht de beperkingen inherent aan modelleren en ten gevolge van lacunes in kennis kan het fertiliteitsmodel als geintegreerd onderdeel van het TARGETS-model een nuttig instrument voor het verkennen van mogelijke toekomstige ontwikkelingen en het ontwikkelen van duurzame beleidsstrategieen zijn.

This report contains a literature study on the socio economic impacts of climate change and the possibilities of violent conflicts enhanced by the greenhouse effect. The socio economic impacts are classified according to the economic sectors in chapter 2 of the study. The impacts on property, ecosystems and human well being are the topic of chapter 3. Chapter 4 deals with climate change and environmental security, and discusses the most important concepts of security and their relation to climate change. Chapter 5 deals with already existing and potential conflicts, that may be enhanced by the greenhouse effect as a result of resource scarcity, particularly related to availability of food and water. On the basis of the literature study and an analysis of research gaps propositions are made on new areas of research to be undertaken. The study emphasizes the need to further study the impact on agriculture in semi-arid zones, the impact on water availability in sensitive regions, a further analysis of the consequences of sea level rise particularly in sensitive areas and with regard to forced migration. Also further studies a required into the socio economic impacts of changes in human health and mortality due to climate change, in relation to diseases. Special attention should be paid to migration because of environmental degradation and flooding. Extreme weather events have already been studied, but there still is a need for further insights into how extreme weather events will affect society, taking into account adaptive behaviour. Finally, in the area of socio economic impacts, the implications of changes in ecosystems and biodiversity require further attention as these effects may be large but, at the same time, difficult to assess in economic terms.

This report contains a literature study on the socio economic impacts of climate change and the possibilities of violent conflicts enhanced by the greenhouse effect. The socio economic impacts are classified according to the economic sectors in chapter 2 of the study. The impacts on property, ecosystems and human well being are the topic of chapter 3. Chapter 4 deals with climate change and environmental security, and discusses the most important concepts of security and their relation to climate change. Chapter 5 deals with already existing and potential conflicts, that may be enhanced by the greenhouse effect as a result of resource scarcity, particularly related to availability of food and water. On the basis of the literature study and an analysis of research gaps propositions are made on new areas of research to be undertaken. The study emphasizes the need to further study the impact on agriculture in semi-arid zones, the impact on water availability in sensitive regions, a further analysis of the consequences of sea level rise particularly in sensitive areas and with regard to forced migration. Also further studies a required into the socio economic impacts of changes in human health and mortality due to climate change, in relation to diseases. Special attention should be paid to migration because of environmental degradation and flooding. Extreme weather events have already been studied, but there still is a need for further insights into how extreme weather events will affect society, taking into account adaptive behaviour. Finally, in the area of socio economic impacts, the implications of changes in ecosystems and biodiversity require further attention as these effects may be large but, at the same time, difficult to assess in economic terms.

In dit onderzoek worden de drijfveren, het sociaal kapitaal en de strategie van vier actiegroepen beschreven die in verweer zijn gekomen tegen grootschalige ingrepen in het landschap: Red ons bos, Werkgroep Zwartendijk, Bewonersvereniging Horstermeerpolder en Actiecomité Horstermeerpolder. Uit interviews met de actievoerders blijkt dat hun identificatie met het landschap en hun ideologie over natuur belangrijke drijfveren zijn. Uit deze drijfveren volgt een boosheid die de uiteindelijke ‘trigger’ is om in verzet te komen. Bij ingrepen in cultuurlandschappen is de collectieve identiteit van de groep grotendeels gebaseerd op de cultuur van de lokale gemeenschap en de historie van het landschap. Dit is vooral het geval bij de Horstermeerpolder omdat de burgers daar in het gebied wonen. De actiegroepen in de Horstermeerpolder en Werkgroep Zwartendijk komen voort uit een hechte gemeenschap en vinden informatie en aanhang vooral via sociale contacten. Red ons bos maakt hiervoor gebruik van internet. Alle actiegroepen benadrukken vooral objectiverende argumenten. Trefwoorden: actiegroep, drijfveren, sociaal kapitaal, strategie, burgerinitiatief

Veel Nederlanders voelen zich betrokken bij natuur en landschap. Zij zetten zich in voor het natuurbehoud door donaties of vrijwilligerswerk. De overheid stimuleert de betrokkenheid van burgers en het huidige kabinet benadrukt de behoefte aan bevlogen mensen die verantwoordelijkheid nemen voor het landschap. Maar wat als deze bevlogen mensen het niet eens zijn met het overheidsbeleid? De betrokkenheid bij natuur en landschap kan zich net zo goed tegen de overheid keren. Hoewel het meestal een kleine groep is die zich verzet, bepaalt deze vaak wel het beeld naar buiten toe van een bevolking die het ‘niet pikt’. WOt-paper 19 gaat over burgergroepen die in verzet komen tegen ingrepen in het landschap en wat hun invloed is op de beeldvorming en het planproces.

Veel Nederlanders voelen zich betrokken bij natuur en landschap. Zij zetten zich in voor het natuurbehoud door donaties of vrijwilligerswerk. De overheid stimuleert de betrokkenheid van burgers en het huidige kabinet benadrukt de behoefte aan bevlogen mensen die verantwoordelijkheid nemen voor het landschap. Maar wat als deze bevlogen mensen het niet eens zijn met het overheidsbeleid? De betrokkenheid bij natuur en landschap kan zich net zo goed tegen de overheid keren. Hoewel het meestal een kleine groep is die zich verzet, bepaalt deze vaak wel het beeld naar buiten toe van een bevolking die het ‘niet pikt’. WOt-paper 19 gaat over burgergroepen die in verzet komen tegen ingrepen in het landschap en wat hun invloed is op de beeldvorming en het planproces.

In dit onderzoek worden de drijfveren, het sociaal kapitaal en de strategie van vier actiegroepen beschreven die in verweer zijn gekomen tegen grootschalige ingrepen in het landschap: Red ons bos, Werkgroep Zwartendijk, Bewonersvereniging Horstermeerpolder en Actiecomité Horstermeerpolder. Uit interviews met de actievoerders blijkt dat hun identificatie met het landschap en hun ideologie over natuur belangrijke drijfveren zijn. Uit deze drijfveren volgt een boosheid die de uiteindelijke ‘trigger’ is om in verzet te komen. Bij ingrepen in cultuurlandschappen is de collectieve identiteit van de groep grotendeels gebaseerd op de cultuur van de lokale gemeenschap en de historie van het landschap. Dit is vooral het geval bij de Horstermeerpolder omdat de burgers daar in het gebied wonen. De actiegroepen in de Horstermeerpolder en Werkgroep Zwartendijk komen voort uit een hechte gemeenschap en vinden informatie en aanhang vooral via sociale contacten. Red ons bos maakt hiervoor gebruik van internet. Alle actiegroepen benadrukken vooral objectiverende argumenten. Trefwoorden: actiegroep, drijfveren, sociaal kapitaal, strategie, burgerinitiatief

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en het ministerie van Economische Zaken, Innovatie en Landbouw (EL&I) willen weten welke rol 'samen eten' kan spelen in het verbeteren van de gezondheid van mensen. De invloed van 'samen eten' is onderzocht door het concept van Resto VanHarte te doorgronden. Resto VanHarte wil de leefbaarheid in wijken en steden in heel Nederland verbeteren. Ze heeft daartoe eetgelegenheden georganiseerd waar mensen van diverse leeftijden, religies en culturen makkelijk naar toe kunnen. Eerst is literatuuronderzoek uitgevoerd. Vervolgens is kwalitatief onderzoek onder 37 bezoekers van Resto VanHarte uitgevoerd. Ook zijn vijf managers en horecacoördinatoren van Resto VanHarte geïnterviewd. Daarna is een vragenlijst onder de bezoekers van Resto VanHarte uitgedeeld, waar 286 mensen op hebben gereageerd.

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en het ministerie van Economische Zaken, Innovatie en Landbouw (EL&I) willen weten welke rol 'samen eten' kan spelen in het verbeteren van de gezondheid van mensen. De invloed van 'samen eten' is onderzocht door het concept van Resto VanHarte te doorgronden. Resto VanHarte wil de leefbaarheid in wijken en steden in heel Nederland verbeteren. Ze heeft daartoe eetgelegenheden georganiseerd waar mensen van diverse leeftijden, religies en culturen makkelijk naar toe kunnen. Eerst is literatuuronderzoek uitgevoerd. Vervolgens is kwalitatief onderzoek onder 37 bezoekers van Resto VanHarte uitgevoerd. Ook zijn vijf managers en horecacoördinatoren van Resto VanHarte geïnterviewd. Daarna is een vragenlijst onder de bezoekers van Resto VanHarte uitgedeeld, waar 286 mensen op hebben gereageerd.

Dit document omvat het jaarverslag van het kennisbasisthema 'Transitieprocessen, instituties, bestuur en beleid'. Het schetst een globaal beeld van het gehele thema, gebaseerd op de voortgang van de onderliggende projecten in 2007. Daarmee refereert dit verslag aan de opbouw en instandhouding van een kerncompetentie die voor alle stakeholders van Wageningen UR van belang is. Tegelijk beschrijft het verslag ook de (mogelijke) impact van de nieuwe projectresultaten op markt, beleid, wetenschap. De genoemde kerncompetentie is: In staat zijn om veranderingen in beleid, instituties en gedrag zichtbaar, begrijpelijk en liefst ook toepasbaar te maken door creatieve ideeën te ontwikkelen voor innovaties van producten, processen en samenwerking

Dit document omvat het jaarverslag van het kennisbasisthema 'Transitieprocessen, instituties, bestuur en beleid'. Het schetst een globaal beeld van het gehele thema, gebaseerd op de voortgang van de onderliggende projecten in 2007. Daarmee refereert dit verslag aan de opbouw en instandhouding van een kerncompetentie die voor alle stakeholders van Wageningen UR van belang is. Tegelijk beschrijft het verslag ook de (mogelijke) impact van de nieuwe projectresultaten op markt, beleid, wetenschap. De genoemde kerncompetentie is: In staat zijn om veranderingen in beleid, instituties en gedrag zichtbaar, begrijpelijk en liefst ook toepasbaar te maken door creatieve ideeën te ontwikkelen voor innovaties van producten, processen en samenwerking

A future policy instrument for assessing the consequences of changes (already made) to the physical environment can be found in the instrument known as the human environmental balance. By taking all relevant aspects into account when using this instrument, present and future serious defects along with necessary areas of focus will become clear. In this way, the balance will fulfil an important evaluative and indicative function, serving as an integral conceptual framework to find out what investments to make and where they should be made. This report describes a survey, representing an initial step on the road to a balanced physical environment, charting further work along the way. It is also meant to stimulate a broad debate on how to audit this physical environment and what to study. The concept of the physical environment is defined as consisting of (stocks of) various objects in a certain (spatial) arrangement. These objects are evaluated from three perspectives: ecological, economic and social/psychological. The first two perspectives focus on long-term issues on sustainability. In the third perspective the central theme is the perception of the environment by humans themselves; here, we are concerned about short-term issues on the sub-national (local) level. The 1970-1995 draft balance also saw its first elaboration in this report.

In 1994, the Netherlands' Government signed three bilateral Sustainable Development Agreements with the Governments of Bhutan, Benin and Costa Rica. Initiatives taken within this framework resulted in a quadrilateral project with these four participating countries to develop indicators for sustainable development. This report presents a first overview of data on social, economic and environmental issues in the four countries, collected from reports by international and multilateral organisations (e.g. World Bank and World Resources Institute) and occasionally from national information sources. Many of the presented data could be regarded as potential indicators for sustainable development, although comparison of the four countries is still complicated due to 1) a lack of a comprehensive and universally accepted definition of sustainable development and 2) a lack of data and reliable data for certain issues. Quantitative data and indicators for issues such as human welfare or cultural aspects of sustainable development are almost non-existent. The comparison of data gives some insight in the simalarities and differences between the four countries with regard to sustainable development issues, but better data collection, tuning of methodologies and indicator selection could improve this. This first attempt to relate the countries using more-or-less comparable indicators shows the progress of the Netherlands in realising sustainable development to be no more advanced than that of Benin, Bhutan and Costa Rica. The strategy for reaching this target, however, varies from country to country.

A future policy instrument for assessing the consequences of changes (already made) to the physical environment can be found in the instrument known as the human environmental balance. By taking all relevant aspects into account when using this instrument, present and future serious defects along with necessary areas of focus will become clear. In this way, the balance will fulfil an important evaluative and indicative function, serving as an integral conceptual framework to find out what investments to make and where they should be made. This report describes a survey, representing an initial step on the road to a balanced physical environment, charting further work along the way. It is also meant to stimulate a broad debate on how to audit this physical environment and what to study. The concept of the physical environment is defined as consisting of (stocks of) various objects in a certain (spatial) arrangement. These objects are evaluated from three perspectives: ecological, economic and social/psychological. The first two perspectives focus on long-term issues on sustainability. In the third perspective the central theme is the perception of the environment by humans themselves; here, we are concerned about short-term issues on the sub-national (local) level. The 1970-1995 draft balance also saw its first elaboration in this report.

In 1994, the Netherlands' Government signed three bilateral Sustainable Development Agreements with the Governments of Bhutan, Benin and Costa Rica. Initiatives taken within this framework resulted in a quadrilateral project with these four participating countries to develop indicators for sustainable development. This report presents a first overview of data on social, economic and environmental issues in the four countries, collected from reports by international and multilateral organisations (e.g. World Bank and World Resources Institute) and occasionally from national information sources. Many of the presented data could be regarded as potential indicators for sustainable development, although comparison of the four countries is still complicated due to 1) a lack of a comprehensive and universally accepted definition of sustainable development and 2) a lack of data and reliable data for certain issues. Quantitative data and indicators for issues such as human welfare or cultural aspects of sustainable development are almost non-existent. The comparison of data gives some insight in the simalarities and differences between the four countries with regard to sustainable development issues, but better data collection, tuning of methodologies and indicator selection could improve this. This first attempt to relate the countries using more-or-less comparable indicators shows the progress of the Netherlands in realising sustainable development to be no more advanced than that of Benin, Bhutan and Costa Rica. The strategy for reaching this target, however, varies from country to country.

Dit document omvat het jaarverslag van het kennisbasisthema 'Transitieprocessen, instituties, bestuur en beleid'. Het schetst een globaal beeld van het gehele thema, gebaseerd op de voortgang van de onderliggende projecten in 2006. Daarmee refereert dit verslag aan de opbouw en instandhouding van een kerncompetentie die voor alle stakeholders van Wageningen UR van belang is. Tegelijk beschrijft het verslag ook de (mogelijke) impact van de nieuwe projectresultaten op markt, beleid, wetenschap. De genoemde kerncompetentie is: In staat zijn om veranderingen in beleid, instituties en gedrag zichtbaar, begrijpelijk en liefst ook toepasbaar te maken door creatieve ideeën te ontwikkelen voor innovaties van producten, processen en samenwerking

Dit document omvat het jaarverslag van het kennisbasisthema 'Transitieprocessen, instituties, bestuur en beleid'. Het schetst een globaal beeld van het gehele thema, gebaseerd op de voortgang van de onderliggende projecten in 2006. Daarmee refereert dit verslag aan de opbouw en instandhouding van een kerncompetentie die voor alle stakeholders van Wageningen UR van belang is. Tegelijk beschrijft het verslag ook de (mogelijke) impact van de nieuwe projectresultaten op markt, beleid, wetenschap. De genoemde kerncompetentie is: In staat zijn om veranderingen in beleid, instituties en gedrag zichtbaar, begrijpelijk en liefst ook toepasbaar te maken door creatieve ideeën te ontwikkelen voor innovaties van producten, processen en samenwerking

This book is about sustainable development and deforestation in the Brazilian Amazon. It explores how Amazonian settlers construct their life in a settlement project and how this process accompanies the landscape change in the southeast of Pará State. The book critically examines discourses of sustainable development and natural resource management for the institutionalism and insufficient dealings with the settlers’ everyday practice of forest clearing. The study demonstrates rich social and political life of the settlers in ethnographic details and shows flexible community boundaries of settlement projects. Deforestation and sustainable development in the Amazon cannot be discussed without understanding changeable social and physical spaces from the settlers’ standpoint. This book further elaborates a critical account of development projects and international cooperation programs promoting sustainable development in the Amazon, based on the author’s own experience.

This book is about sustainable development and deforestation in the Brazilian Amazon. It explores how Amazonian settlers construct their life in a settlement project and how this process accompanies the landscape change in the southeast of Pará State. The book critically examines discourses of sustainable development and natural resource management for the institutionalism and insufficient dealings with the settlers’ everyday practice of forest clearing. The study demonstrates rich social and political life of the settlers in ethnographic details and shows flexible community boundaries of settlement projects. Deforestation and sustainable development in the Amazon cannot be discussed without understanding changeable social and physical spaces from the settlers’ standpoint. This book further elaborates a critical account of development projects and international cooperation programs promoting sustainable development in the Amazon, based on the author’s own experience.

In de periode 2002-2003 is door TNO Arbeid en NIGZ-Werk & Gezondheid een ontwikkelingsproject Integraal Gezondheids Management (IGM) uitgevoerd. Dit rapport doet verslag van de definitiestudie, methodiekontwikkeling en een aantal pilotprojecten. Aan de hand daarvan zijn concept en methodiek in de praktijk getest en is op systematische wijze materiaal verzameld die vijf vragen beantwoorden: Spreekt de methodiek het management en ook de medewerkers aan? Is de methodiek zelfstandig te gebruiken binnen het bedrijf? In hoeverre voldoet de huidige IGM Methodiek voor het strategisch verankeren van gezondheidsmanagement? Op welke punten behoeft de IGM Methodiek aanpassing en/of aanvulling? Op welke punten behoeft het IGM concept aanpassing en/of aanvulling? De pilots vonden plaats bij de ministeries van VWS en OCW, Arbo Unie en het Waterland Ziekenhuis (WLZ). Een belangrijke hoofdconclusie van de IGM pilots is dat het steeds om een ontwikkelingsproces gaat. In plaats van één (standaard) methodiek is er daarom veeleer behoefte aan een range van methodieken en instrumenten die kunnen worden toegepast. Voor de toekomst is het stimuleren van IGM, en van het feitelijk gebruik van de (aanvullende)IGM methodiek en instrumenten van belang (mainstreaming). Daarbij is ook een herkenbaar kenniscentrum (met website) wenselijk. Voordat de fase van “mainstreaming” kan worden bereikt, is er echter meer kennisontwikkeling nodig. Op termijn zijn dit vooral de effectstudies en evaluaties.

In de periode 2002-2003 is door TNO Arbeid en NIGZ-Werk & Gezondheid een ontwikkelingsproject Integraal Gezondheids Management (IGM) uitgevoerd. Dit rapport doet verslag van de definitiestudie, methodiekontwikkeling en een aantal pilotprojecten. Aan de hand daarvan zijn concept en methodiek in de praktijk getest en is op systematische wijze materiaal verzameld die vijf vragen beantwoorden: Spreekt de methodiek het management en ook de medewerkers aan? Is de methodiek zelfstandig te gebruiken binnen het bedrijf? In hoeverre voldoet de huidige IGM Methodiek voor het strategisch verankeren van gezondheidsmanagement? Op welke punten behoeft de IGM Methodiek aanpassing en/of aanvulling? Op welke punten behoeft het IGM concept aanpassing en/of aanvulling? De pilots vonden plaats bij de ministeries van VWS en OCW, Arbo Unie en het Waterland Ziekenhuis (WLZ). Een belangrijke hoofdconclusie van de IGM pilots is dat het steeds om een ontwikkelingsproces gaat. In plaats van één (standaard) methodiek is er daarom veeleer behoefte aan een range van methodieken en instrumenten die kunnen worden toegepast. Voor de toekomst is het stimuleren van IGM, en van het feitelijk gebruik van de (aanvullende)IGM methodiek en instrumenten van belang (mainstreaming). Daarbij is ook een herkenbaar kenniscentrum (met website) wenselijk. Voordat de fase van “mainstreaming” kan worden bereikt, is er echter meer kennisontwikkeling nodig. Op termijn zijn dit vooral de effectstudies en evaluaties.

Dit tiende hoofdstuk van het boek 'Excelleren voor en door mensen : theorie en praktijk voor optimaal Human Resource Management' maakt deel uit van deel 4 'HRM en andere INK-aandachtsgebieden' en gaat over de rol van Human Resource Management (HRM) in het primaire proces. In het INK-managementmodel neemt het aandachtsgebied 'processen' een middenpositie in. Het staat tussen het beleid in de organisatie en de resultaten in. In het beleid, bijvoorbeeld het strategisch beleid of het HR-beleid, worden de 'goede voornemens' van de organisatie gevormd, in de processen moeten die waargemaakt worden voor de klanten, de medewerkers en de maatschappij. In dit hoofdstuk wordt betoogd dat het denken in processen een grote meerwaarde heeft. Dit geldt zowel voor het denken over het primaire proces als voor het denken over HRM. HRM is zelf een proces dat grotendeels ondersteunend is aan het primaire proces. Maar HRM kan ook een richtinggevend proces zijn. De beide vormen van interactie tussen het HR-proces en het primaire proces worden in dit hoofdstuk nader uitgewerkt.

Dit tiende hoofdstuk van het boek 'Excelleren voor en door mensen : theorie en praktijk voor optimaal Human Resource Management' maakt deel uit van deel 4 'HRM en andere INK-aandachtsgebieden' en gaat over de rol van Human Resource Management (HRM) in het primaire proces. In het INK-managementmodel neemt het aandachtsgebied 'processen' een middenpositie in. Het staat tussen het beleid in de organisatie en de resultaten in. In het beleid, bijvoorbeeld het strategisch beleid of het HR-beleid, worden de 'goede voornemens' van de organisatie gevormd, in de processen moeten die waargemaakt worden voor de klanten, de medewerkers en de maatschappij. In dit hoofdstuk wordt betoogd dat het denken in processen een grote meerwaarde heeft. Dit geldt zowel voor het denken over het primaire proces als voor het denken over HRM. HRM is zelf een proces dat grotendeels ondersteunend is aan het primaire proces. Maar HRM kan ook een richtinggevend proces zijn. De beide vormen van interactie tussen het HR-proces en het primaire proces worden in dit hoofdstuk nader uitgewerkt.

This study is an effort to understand the way various categories of social actors go about their interaction with the management of forest resources in Sudan. By providing an overview and description of the motives, perceptions, and management objectives and strategies of social actors, the study tries to contribute towards better understanding of the social, economic and cultural factors influencing the resource management. The specific objectives of this study include:(1) Investigation of how social actors interact with forest resources in an era of rapidly changing conditions.(2) Get a better understanding of how changes in management objectives and strategies are influencing and are influenced by knowledge processes.(3) Analyze present forestry education's curriculum.(4) Explore possibilities of incorporating what we learn during the course of this study to propose a model for development of curriculum for forestry education in Sudan.This dissertation is written on the basis of empirical data collected from various individuals, groups and institutions involved in forest resources management in Sudan. The field work for the study was carried out mainly in the Central region of Sudan. However, the author's own experiences and those of other officials who worked in other locations, made the scope of the study not limited to geographical boundaries of the region.For the data collection, a combination of methodological instruments such as discussions, semi-structured interviews and participant observation, were used iteratively. Besides, taking a social actor as a unit of analysis, the study has used a hybrid of the systems' and the actors' perspectives as the main analytical tool.The main findings of this study indicate that:First, whereas, a forest is the unit of concern for officials, it is the tree which draws villagers' attention more than the forest as such. However, in general social actors see trees and forests as sources and signs of life. Besides, various actors attach different social, economic and/or cultural meanings to trees/forests. Consequently, they develop varying management objectives and strategies. In this regard, this study shows that similarity between foresters' and villagers' objectives is the exception rather than the rule. Foresters' management objectives are focused on management of forests for provision of forest goods and services for the nation, whereas villagers keep trees for social-cultural-spiritual-economic reasons, but rarely for firewood alone. Sometimes, what is important for villagers is seen as of 'minor importance' to foresters.Second, villagers traditionally, did not care about ownership of forests. However, ownership of valued-trees was well known. Notwithstanding such a situation, the government in Sudan intervened to manage the resource. Nonetheless, abolishment of the traditional Native Administrative system together with many other factors led to the situation where the state was unable to manage the resources on a sustainable basis. Hence, some of the tree/forest resources acquired the characteristics of the unowned, none-property resources.Third, most of the foresters see forest management mainly as consisting of a series of context-free technical activities, while villagers perform trees/forests management as part and parcel of their overall land use.Fourth, this study exposes social actors' appreciation concerning positive changes in each other's attitudes and behaviours and their willingness to manage forest resources jointly. Nevertheless, villagers and their leaders as well as officials have to be aware of and prepared for their new rights and responsibilities.Fifth, this study manifests that the formal forestry knowledge in Sudan is based on the assumption that wood is the main product. In most of their experiments forestry researchers look mainly into wood, and did not pay enough attention to non-timber- products. In addition, extension officers tend to disseminate unified, ready-made messages to various clients' segments. As well, in spite of the shown appreciation of local people's forestry knowledge, foresters rarely take villagers' observations and comments seriously.Sixth, women are becoming increasingly involved in forestry activities and the number of female foresters is increasing. Taking into consideration the fact that the rural Sudanese culture in many places does not allow easy interaction between male extension officers and village women, the need for female forestry extension officers seems to be well understood.Seventh, the following are among the learning points in relation to villagers' knowledge activities as depicted from this study:(1) For villagers researching and learning are inseparable. Deploying their surrounding environment in its totality, villagers carefully observe and learn experientially.(2) Local people's knowledge is embedded into different kinds of rituals and spiritual beliefs.(3) Villagers do not tend to reach to consensus and unified kind of knowledge and solutions.(4) Villagers normally exchange information among themselves during greetings; direct and indirect asking; certain occasions and locations such as funerals, market places and days, and religious/cultural feasts.Eighth, the findings of this study reveal that none of social actors alone has the technical/managerial capacity pertinent to sustainable management of forest resources. The necessary knowledge base is rather fragmented and unevenly scattered among different actors. Hence, we argued that in the absence of a suitable knowledge and information system, appropriate management of forest resources will be difficult. Forestry education has a role to play in facilitation of such knowledge and information system. Nonetheless, many economic, didactical and organizational problems remain as constraints for present institutions to perform better roles.Ninth, the results of this study came to support the idea that education is but one element which influences foresters' attitudes and behaviour. In reality, foresters' performance is determined by a composite of inter-related factors such as the work environment. Under the prevailing situation, learners and educators have neither enough time nor good motivation for creation of favourable learning environments.The main recommendations of this study are:(1) Foresters should take other social actors' perceptions, knowledge and management objectives into consideration when deciding about official management objectives and strategies.(2) Forestry educational institutions will and should have a role to play in facilitating various forest resources managers getting around a platform and discuss, learn and coordinate their resources to manage the resources on a sustainable basis. However, before being able to play such a role, they should start to see their roles as "experts' bureaux", but instead try to develop networking institutions.(3) Moreover, in an era of fast change, forest managers should learn more about learning. Nevertheless, to facilitate such kinds of learning, forestry educational institutions need to restructure their curricula involving other social actors and create channels for ongoing monitoring.(4) However, all the above mentioned requirements will be of limited effect in the absence of an overall conducive environment. Again, educators should not wait for these improvements to come, instead they should work very hard for the creation of such a conducive educational and learning environment.As a contribution towards development of such educational and learning environment, a model for forestry curriculum development has been proposed.

Dit proefschrift richt zich op de achtergronden van ziekteverzuim in een algemeen psychiatrisch ziekenhuis. Er lijkt reden te bestaan om te veronderstellen dat het werk in de sector van de geestelijke gezondheidszorg een belangrijke invloed heeft op de lichamelijke en psychische vitaliteit van werknemers in deze sector en zodoende het ziekteverzuim beïnvloedt. Hiernaast wordt onderzocht welke sociale factoren bepalen of iemand zich ziek meldt en hoe deze werken.

Dit proefschrift richt zich op de achtergronden van ziekteverzuim in een algemeen psychiatrisch ziekenhuis. Er lijkt reden te bestaan om te veronderstellen dat het werk in de sector van de geestelijke gezondheidszorg een belangrijke invloed heeft op de lichamelijke en psychische vitaliteit van werknemers in deze sector en zodoende het ziekteverzuim beïnvloedt. Hiernaast wordt onderzocht welke sociale factoren bepalen of iemand zich ziek meldt en hoe deze werken.

In de periode 1963-64 verrichtte Norman Long onderzoek in een rurale gemeenschap in Chibale Chiefdom, een van de Lala Chiefdoms in Serenje District, Zambia. Zijn onderzoek richtte zich voornamelijk op de analyse van de differentiële reacties van verschillende groepen op veranderende agrarische, sociale en economische omstandigheden alsmede op interventie door de koloniale overheid.Een belangrijk thema in Long's werk was de vraag waarom de Jehovah's Getuigen (die in die dagen 19% van de volwassen bevolking uitmaakten) meer nog dan andere boeren in het gebied er toe geneigd waren om na de introductie van de dierlijke tractie en de ploeg alsmede de invoering van Turkse tabak als handelsgewas, nieuwe sociaal-economische rollen te ontwikkelen (Long 1984: 4). Long vroeg zich tevens af op welke wijzen de Jehovah's Getuigen in staat waren ruimte voor zichzelf te creëren met als doel 'projecten' uit te voeren die soms lijnrecht stonden tegenover de belangen en politiek van de koloniale overheid. In Social Change and the Individual toont Long aan dat de Jehovah's Getuigen succesvoller bleken in het opzetten van stabiele en gezonde agrarische bedrijven omdat:'zij zich gemakkelijker wisten te onttrekken aan matrilineaire verwantschapsverplichtingen dan wel deze een nieuwe inhoud konden geven, terwijl zij tegelijkertijd additionele, op de kerk gebaseerde en moreel geaccepteerde, sociale netwerken ontwikkelden, zowel binnen als buiten het gebied. Deze sociale netwerken werden gemobiliseerd om problemen van tekorten aan arbeid, kapitaal en kennis van boerenbedrijfsvoering op te lossen.' (Long 1984: 5).Een ander thema, waaraan Long aandacht besteedde, was de verschillende wijzen waarop boeren reageerden op de verslechterende ecologische situatie en de wijzen waarop zij nieuwe technologische of organisatorische innovaties incorporeerden in hun bedrijven, vaak op een manier zoals die door de koloniale overheid niet was voorzien.Tijdens een kort bezoek aan Nchimishi in 1984 kwam Long tot de conclusie dat sinds zijn onderzoek het gebied enorme veranderingen had ondergaan. In het begin van de zestiger jaren was de ploeg slechts in gebruik bij 36.4% van de volwassen mannelijke bevolking, maar het scheen alsof nu een aanzienlijk groter gedeelte van de boeren deze technologie gebruikten. In 1964 was slechts 25% van de mannelijke bevolking actief geweest in de verbouw en verkoop van handelsgewassen, maar nu, 20 jaar later, waren duidelijk meer mensen overgeschakeld op een meer commerciële vorm van landbouw. Long ontdekte tevens dat alle boeren waren afgestapt van de verbouw van Turkse tabak, het belangrijkste handelsgewas gedurende de zestiger jaren. Nu verbouwden de meeste boeren hybride maïs. Ondanks de economische crisis waarin Zambia vanaf het midden van de jaren zeventig verkeerde en ondanks het feit dat de meeste winkels in het gebied (die in de vijftiger en zestiger jaren door teruggekeerde migranten waren geopend) verdwenen waren, was de welvaart van het gebied door de ontwikkelingen in de landbouw aanzienlijk toegenomen.De indrukken opgedaan tijdens dit korte verblijf in Nchimishi brachten Long op de gedachte dat het wellicht interessant zou zijn een 'restudy' van zijn eerder onderzoek te verrichten.Bij het schrijven van het onderzoeksvoorstel werd door ons daarom veel aandacht geschonken aan de voor- en nadelen die zich voordoen als men toegang heeft tot onderzoeksgegevens die betrekking hebben op hetzelfde gebied, dezelfde bedrijven en dezelfde respondenten.Zo besloten we bijvoorbeeld te onderzoeken of Jehovah's Getuigen, of netwerken die voor een groot deel bestaan uit Getuigen, wederom een belangrijke rol hebben gespeeld in het proces van agrarische verandering.Een ander thema dat onze interesse had, is de mate waarin boeren in staat bleken nieuwe technieken, methoden en gewassen te integreren in hun bedrijven en binnen het meer traditionele landbouwsysteem dat gebaseerd was op het werken met bijl en hak.Vervolgens wilden we nagaan in hoeverre de verspreiding van ossentractie en de ploeg kan worden toegeschreven aan interventie door de koloniale en Zambiaanse overheid, of meer gezien moet worden als het gevolg van een meer autonoom proces dat in gang is gezet door de boeren zelf.Tijdens onze zoektocht naar studies die de sociale, economische en ecologische gevolgen van de introductie van dierlijke tractie en de ploeg behandelen, bleek dat aan dit onderwerp tot nu toe weinig aandacht is besteed. Dit is verwonderlijk omdat de introductie en verspreiding van dierlijke tractie en de ploeg door veel onderzoekers, project medewerkers en overheden (in Afrika evenals in het Westen) als een belangrijk deel van de oplossing wordt gezien voor de problemen van ruraal Afrika, alsmede voor de voedsel problemen waarmee veel steden kampen. Veel literatuur draagt een wat 'impressionistisch' karakter en staat vol van generalisaties en veronderstellingen die niet worden ondersteund door gedetailleerd onderzoek. Gesteld wordt bijvoorbeeld dat de introductie van handelsgewassen, nieuwe landbouwmethoden en mechanisatie technieken vrijwel zonder uitzondering leidt tot de marginalisatie van vrouwen. Terwijl mannen zich concentreren op de cultivatie en verkoop van handelsgewassen trekken vrouwen zich terug in het huishouden enlof worden gedwongen zich (nog) meer te richten op de verbouw van voor het huishouden bestemde voedselgewassen, daarbij gebruik makend van meer traditionele technieken die geen of weinig kapitaalinvesteringen vereisen. In andere publicaties word beweerd, of vanuit gegaan, dat vrouwen worden gedegradeerd van zelfstandige boerin tot de onbetaalde, afhankelijke en uitgebuite hulpkracht van haar echtgenoot of van andere mannen binnen de gemeenschap. De overgang van een zelfvoorzienende naar een meer op de markt georiënteerde landbouw wordt daarom ook vaak gezien als de overstap van een 'female' naar 'male farming system'.Een ander thema dat onze belangstelling had betreft de wijd verspreide veronderstelling dat het matrilineaire systeem van verwantschap en vererving incompatibel is met een meer gemechaniseerde en commerciële landbouw, daar de ontwikkeling van dit type landbouw alleen kan plaats vinden als individuen permanente rechten op land en roerende goederen kunnen laten gelden.Kortom, een van de doelstellingen van het onderzoek was om de boven genoemde hypothesen en generalisaties te relateren aan de agrarische, economische en sociale veranderingen zoals die de afgelopen decennia zich in Nchimishi hebben voorgedaan.Een andere doelstelling van de 'restudy' was om over een langere periode de differentiële reacties van boeren op de introductie van innovaties en op andere veranderingen in de landbouw te traceren en analyseren. Daarnaast wilden we tevens de gevolgen van deze reacties op de verhoudingen en relaties binnen het huishouden, boerenbedrijf en 'extended family' onderzoeken.Tenslotte waren we geïnteresseerd of, en in welke mate, de introductie van de ploeg en dierlijke tractie, misschien tezamen met een aantal andere factoren, heeft bijgedragen tot het ontstaan van, of het richting geven aan veranderingsprocessen.Het boek is als volgt opgebouwd. Hoofstuk 1 schetst het onderzoeksprobleem. In hoofdstuk 2 wordt een benadering geïntroduceerd die het mogelijk maakt de differentiële sociale en economische reacties van boeren op de introductie van ossentractie en andere landbouwkundige innovaties te bestuderen en te analyseren. In dit hoofdstuk wordt het onderzoekprobleem gekoppeld aan de gehanteerde methodologie en centrale analytische concepten.Een beschrijving van de diverse teeltmethoden en gewassen alsmede van de verschillende landbouwtechnieken en methoden die door boeren in Nchimishi worden aangewend, is te vinden in hoofdstuk 3.Hoofdstuk 4 behandeld de introductie en geleidelijke verspreiding van de ploeg en een aantal door de overheid geïntroduceerde handelsgewassen. Door middel van een historische analyse wordt aangetoond dat boeren zeer goed in staat zijn een door de overheid geïntroduceerd pakket, bestaande uit een aantal gewassen, technieken, landbouw- methoden en bodembeschermingsmaatregelen, uit elkaar te nemen en de delen naar eigen inzicht te transformeren zodat ze ingepast kunnen worden binnen het bestaande bedrijfssysteem.Als gevolg van een sterke toename van de bevolkingdruk kunnen de bewoners van een gebied gedwongen worden op meer intensieve landbouwmethoden over te schakelen. In hoofdstuk 5 toon ik aan dat dit niet betekent, zoals door sommige onderzoekers wordt beweerd, dat boeren, indien de verkorting van braakperioden een bepaald niveau heeft bereikt, zich genoodzaakt zien over te stappen van de hak naar de ploeg.Boeren reageren op verschillende wijzen op landschaarste die veroorzaakt wordt door de snelle groei van de bevolking. De keuzes die zij maken met betrekking tot de adoptie van landbouwmethoden en technieken worden niet alleen beïnvloed door problemen die gerelateerd zijn aan landschaarste doch ook door een aantal in dit hoofdstuk beschreven economische en sociale motieven en veranderingsprocessen.In de literatuur worden de bedrijfseconomische voordelen van ossentractie en de ploeg meestal verklaard in termen van lopende kosten. Weinig aandacht is er voor de problemen die boeren ondervinden bij het vergaren van voldoende investeringskapitaal. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de wijd verspreide veronderstelling dat als gevolg van een gerichte interventie door de overheid of ontwikkelingsprojecten - met andere woorden door het aanbieden van o.a. voorlichting, training, veterinaire voorzieningen en krediet - de verspreiding van ossentractie en de ploeg snel kan plaats vinden. Hoofdstuk 6 analyseert de problemen van jonge boeren die besloten hebben over te stappen op de ploeg en beschrijft hoe zij ondanks gebrek aan voorlichting en krediet faciliteiten toch in staat zijn binnen enkele seizoenen het benodigde kapitaal te vergaren. Het hoofdstuk laat tevens zien waarom verbeterde krediet voorzieningen niet hoeven te leiden tot de snellere adoptie en verspreiding van de ploeg.Hoofstuk 7 schetst een beeld van de economische differentiatie in het onderzoeksgebied. De verspreiding van ossentractie en de ploeg en de introductie van nieuwe gewassen hebben sterk bijgedragen tot dit differentiatie proces dat echter niet verklaard kon worden zonder een onderzoek naar de veranderende waarden, normen, en praktijken die verband houden met de vererving van goederen.Zoals reeds eerder werd gesteld, beweren (of veronderstellen) veel onderzoekers dat de introductie van handelsgewassen en landbouwmechanisatie uiteindelijk resulteren in een situatie waarin mannen de controle verwerven over productiemiddelen en het inkomen van hun familie of huishouden. In de hoofdstukken 8, 9 en 10 laat ik zien dat de introductie van cash crops en de ploeg niet hoeft te leiden tot de marginalisatie van vrouwen. Veel vrouwen in het gebied zijn actief in de verbouw en verkoop van mais en bonen, de twee belangrijkste voedsel en handelsgewassen. Indien men de positie van vrouwen in de landbouw wil begrijpen dient men niet alleen aandacht te hebben voor zaken die direct verband houden met agrarische productie en mag men er niet van uitgaan dat het huishouden de kleinst levensvatbare productie-eenheid is. De rol van vrouwen in de lokale economie en landbouw kan veelal alleen worden begrepen indien men vraagstukken met betrekking tot consumptie, distributie en ruil in de analyse betrekt. Ook kan de veranderende economische en sociale positie van vrouwen niet los gezien worden van andere veranderingsprocessen die de afgelopen decennia hebben plaats gevonden. Processen zoals de grootschalige migratie naar de steden van Copperbelt, de re-migratie die nu plaats vindt en het veranderende nederzettingen patroon.In veel literatuur die handelt over systemen van verwantschap en vererving wordt gesteld dat binnen de Afrikaanse context vrouwen die behoren tot matrilineaire etnische groepen veelal vervente verdedigers zijn van de matrilineaire ideologie en het traditionele verervingssysteem omdat deze hun meer zekerheden verschaffen. In matrilineaire samenlevingen, zo word gesteld, hebben vrouwen een betere toegang tot essentiele hulpbronnen zoals land en arbeid. In Nchimishi echter, kunnen vrouwen zeker niet worden aangemerkt als kritiekloze aanhangers van de traditionele matrilineaire ideologie. In tegendeel, veel vrouwen verwerpen belangrijke aspecten van het verwantschaps- en verervingssysteem omdat deze in hun ogen de recent verworven economische onafhankelijkheid van vrouwen aantast.In hoofstuk 11 onderzoek ik de veranderde relatie tussen vrouwen en voor zover deze verband houdt met de toegang tot, het gebruik van en de controle over bepaalde ruimten en sociale arena's. Het hoofdstuk laat zien hoe gedurende de afgelopen decennia vrouwen zich toegang hebben weten te verschaffen tot ruimten die in het verleden als het exclusieve domein van mannen werden beschouwd. Deze verandering wordt door zowel vrouwen als mannen gezien als een teken dat in Nchimishi de macht van vrouwen, zowel binnen het huishouden als daar buiten, is toegenomen ten koste van de invloed van mannen.In hoofdstuk 12 worden de veranderende praktijken met betrekking tot land behandeld. Ik toon aan dat boeren als gevolg van processen als de groei van de bevolking, het veranderde nederzettingen patroon en de introductie van de ploeg en nieuwe handelsgewassen een grotere waarde zijn gaan toekennen aan het land dat ze controleren enlof bewerken. Het sterk toegenomen aantal landconflicten toont dat land vandaag de dag word beschouwd als een schaarser wordende economische hulpbron. Boeren wenden een groot aantal strategieen aan om hun land te verdedigen en om de controle over nog ongebruikt land te verwerven. Ondanks het feit dat in het verleden het erven van land niet gebruikelijk was, heb ik tijdens het onderzoek verschillende malen waargenomen dat boeren controle over stukken land trachtten te verkrijgen door op een handige manier het traditionele matrilineaire ververvingssysteem te manipuleren en toe te passen op onroerende goederen.Hoofstuk 13 behandelt het verband tussen de religieuze ideologie van de Jehovah's Getuigen en de diverse stijlen van bedrijfsmanagement. Ik stel dat indien we de houding van veel Jehovah's Getuigen ten aanzien van hun boerenbedrijf willen doorgronden, we niet alleen de ideologie moeten analyseren doch tevens aandacht moeten hebben voor de wijzen waarop verschillende Getuigen bepaalde aspecten van hun doctrine interpreteren en er waarde aan toe kennen. Als we de landbouw en economie in ogenschouw nemen kan gesteld worden dat gedurende de zestiger jaren de Jehovah's Getuigen een prominente plaats in namen. Long laat in zijn werk zien dat veel Jehovah's Getuigen behoorden tot de categorie van meest innovatieve en voortuitstrevende boeren. Toen respondenten werden geconfronteerd met het werk van Long (Long 1968) en Weber (Weber 1989) werd duidelijk dat de minder vooraanstaande economische positie die de Getuigen vandaag de dag innemen voor een groot deel verklaard kan worden uit het feit dat de religieuze ethiek van deze groep sinds de zestiger jaren wezenlijke veranderingen heeft ondergaan.Hoofdstuk 14 analyseert de religieuze, sociale en economische differentiatie die bestaat binnen de gemeenschap van Jehovah's Getuigen.Het thema dat vrijwel alle hoofdstukken in dit boek verbindt betreft de sociale en economische consequenties van de introductie en verspreiding van ossentractie, de ploeg en de verbouw van handelsgewassen. Tevens bestaat een belangrijk gedeelte van dit boek uit een analyse van de diverse veranderingsprocessen die op hun beurt een invloed hebben gehad op deze ingrijpende veranderingen in de landbouw.

In de periode 1963-64 verrichtte Norman Long onderzoek in een rurale gemeenschap in Chibale Chiefdom, een van de Lala Chiefdoms in Serenje District, Zambia. Zijn onderzoek richtte zich voornamelijk op de analyse van de differentiële reacties van verschillende groepen op veranderende agrarische, sociale en economische omstandigheden alsmede op interventie door de koloniale overheid.Een belangrijk thema in Long's werk was de vraag waarom de Jehovah's Getuigen (die in die dagen 19% van de volwassen bevolking uitmaakten) meer nog dan andere boeren in het gebied er toe geneigd waren om na de introductie van de dierlijke tractie en de ploeg alsmede de invoering van Turkse tabak als handelsgewas, nieuwe sociaal-economische rollen te ontwikkelen (Long 1984: 4). Long vroeg zich tevens af op welke wijzen de Jehovah's Getuigen in staat waren ruimte voor zichzelf te creëren met als doel 'projecten' uit te voeren die soms lijnrecht stonden tegenover de belangen en politiek van de koloniale overheid. In Social Change and the Individual toont Long aan dat de Jehovah's Getuigen succesvoller bleken in het opzetten van stabiele en gezonde agrarische bedrijven omdat:'zij zich gemakkelijker wisten te onttrekken aan matrilineaire verwantschapsverplichtingen dan wel deze een nieuwe inhoud konden geven, terwijl zij tegelijkertijd additionele, op de kerk gebaseerde en moreel geaccepteerde, sociale netwerken ontwikkelden, zowel binnen als buiten het gebied. Deze sociale netwerken werden gemobiliseerd om problemen van tekorten aan arbeid, kapitaal en kennis van boerenbedrijfsvoering op te lossen.' (Long 1984: 5).Een ander thema, waaraan Long aandacht besteedde, was de verschillende wijzen waarop boeren reageerden op de verslechterende ecologische situatie en de wijzen waarop zij nieuwe technologische of organisatorische innovaties incorporeerden in hun bedrijven, vaak op een manier zoals die door de koloniale overheid niet was voorzien.Tijdens een kort bezoek aan Nchimishi in 1984 kwam Long tot de conclusie dat sinds zijn onderzoek het gebied enorme veranderingen had ondergaan. In het begin van de zestiger jaren was de ploeg slechts in gebruik bij 36.4% van de volwassen mannelijke bevolking, maar het scheen alsof nu een aanzienlijk groter gedeelte van de boeren deze technologie gebruikten. In 1964 was slechts 25% van de mannelijke bevolking actief geweest in de verbouw en verkoop van handelsgewassen, maar nu, 20 jaar later, waren duidelijk meer mensen overgeschakeld op een meer commerciële vorm van landbouw. Long ontdekte tevens dat alle boeren waren afgestapt van de verbouw van Turkse tabak, het belangrijkste handelsgewas gedurende de zestiger jaren. Nu verbouwden de meeste boeren hybride maïs. Ondanks de economische crisis waarin Zambia vanaf het midden van de jaren zeventig verkeerde en ondanks het feit dat de meeste winkels in het gebied (die in de vijftiger en zestiger jaren door teruggekeerde migranten waren geopend) verdwenen waren, was de welvaart van het gebied door de ontwikkelingen in de landbouw aanzienlijk toegenomen.De indrukken opgedaan tijdens dit korte verblijf in Nchimishi brachten Long op de gedachte dat het wellicht interessant zou zijn een 'restudy' van zijn eerder onderzoek te verrichten.Bij het schrijven van het onderzoeksvoorstel werd door ons daarom veel aandacht geschonken aan de voor- en nadelen die zich voordoen als men toegang heeft tot onderzoeksgegevens die betrekking hebben op hetzelfde gebied, dezelfde bedrijven en dezelfde respondenten.Zo besloten we bijvoorbeeld te onderzoeken of Jehovah's Getuigen, of netwerken die voor een groot deel bestaan uit Getuigen, wederom een belangrijke rol hebben gespeeld in het proces van agrarische verandering.Een ander thema dat onze interesse had, is de mate waarin boeren in staat bleken nieuwe technieken, methoden en gewassen te integreren in hun bedrijven en binnen het meer traditionele landbouwsysteem dat gebaseerd was op het werken met bijl en hak.Vervolgens wilden we nagaan in hoeverre de verspreiding van ossentractie en de ploeg kan worden toegeschreven aan interventie door de koloniale en Zambiaanse overheid, of meer gezien moet worden als het gevolg van een meer autonoom proces dat in gang is gezet door de boeren zelf.Tijdens onze zoektocht naar studies die de sociale, economische en ecologische gevolgen van de introductie van dierlijke tractie en de ploeg behandelen, bleek dat aan dit onderwerp tot nu toe weinig aandacht is besteed. Dit is verwonderlijk omdat de introductie en verspreiding van dierlijke tractie en de ploeg door veel onderzoekers, project medewerkers en overheden (in Afrika evenals in het Westen) als een belangrijk deel van de oplossing wordt gezien voor de problemen van ruraal Afrika, alsmede voor de voedsel problemen waarmee veel steden kampen. Veel literatuur draagt een wat 'impressionistisch' karakter en staat vol van generalisaties en veronderstellingen die niet worden ondersteund door gedetailleerd onderzoek. Gesteld wordt bijvoorbeeld dat de introductie van handelsgewassen, nieuwe landbouwmethoden en mechanisatie technieken vrijwel zonder uitzondering leidt tot de marginalisatie van vrouwen. Terwijl mannen zich concentreren op de cultivatie en verkoop van handelsgewassen trekken vrouwen zich terug in het huishouden enlof worden gedwongen zich (nog) meer te richten op de verbouw van voor het huishouden bestemde voedselgewassen, daarbij gebruik makend van meer traditionele technieken die geen of weinig kapitaalinvesteringen vereisen. In andere publicaties word beweerd, of vanuit gegaan, dat vrouwen worden gedegradeerd van zelfstandige boerin tot de onbetaalde, afhankelijke en uitgebuite hulpkracht van haar echtgenoot of van andere mannen binnen de gemeenschap. De overgang van een zelfvoorzienende naar een meer op de markt georiënteerde landbouw wordt daarom ook vaak gezien als de overstap van een 'female' naar 'male farming system'.Een ander thema dat onze belangstelling had betreft de wijd verspreide veronderstelling dat het matrilineaire systeem van verwantschap en vererving incompatibel is met een meer gemechaniseerde en commerciële landbouw, daar de ontwikkeling van dit type landbouw alleen kan plaats vinden als individuen permanente rechten op land en roerende goederen kunnen laten gelden.Kortom, een van de doelstellingen van het onderzoek was om de boven genoemde hypothesen en generalisaties te relateren aan de agrarische, economische en sociale veranderingen zoals die de afgelopen decennia zich in Nchimishi hebben voorgedaan.Een andere doelstelling van de 'restudy' was om over een langere periode de differentiële reacties van boeren op de introductie van innovaties en op andere veranderingen in de landbouw te traceren en analyseren. Daarnaast wilden we tevens de gevolgen van deze reacties op de verhoudingen en relaties binnen het huishouden, boerenbedrijf en 'extended family' onderzoeken.Tenslotte waren we geïnteresseerd of, en in welke mate, de introductie van de ploeg en dierlijke tractie, misschien tezamen met een aantal andere factoren, heeft bijgedragen tot het ontstaan van, of het richting geven aan veranderingsprocessen.Het boek is als volgt opgebouwd. Hoofstuk 1 schetst het onderzoeksprobleem. In hoofdstuk 2 wordt een benadering geïntroduceerd die het mogelijk maakt de differentiële sociale en economische reacties van boeren op de introductie van ossentractie en andere landbouwkundige innovaties te bestuderen en te analyseren. In dit hoofdstuk wordt het onderzoekprobleem gekoppeld aan de gehanteerde methodologie en centrale analytische concepten.Een beschrijving van de diverse teeltmethoden en gewassen alsmede van de verschillende landbouwtechnieken en methoden die door boeren in Nchimishi worden aangewend, is te vinden in hoofdstuk 3.Hoofdstuk 4 behandeld de introductie en geleidelijke verspreiding van de ploeg en een aantal door de overheid geïntroduceerde handelsgewassen. Door middel van een historische analyse wordt aangetoond dat boeren zeer goed in staat zijn een door de overheid geïntroduceerd pakket, bestaande uit een aantal gewassen, technieken, landbouw- methoden en bodembeschermingsmaatregelen, uit elkaar te nemen en de delen naar eigen inzicht te transformeren zodat ze ingepast kunnen worden binnen het bestaande bedrijfssysteem.Als gevolg van een sterke toename van de bevolkingdruk kunnen de bewoners van een gebied gedwongen worden op meer intensieve landbouwmethoden over te schakelen. In hoofdstuk 5 toon ik aan dat dit niet betekent, zoals door sommige onderzoekers wordt beweerd, dat boeren, indien de verkorting van braakperioden een bepaald niveau heeft bereikt, zich genoodzaakt zien over te stappen van de hak naar de ploeg.Boeren reageren op verschillende wijzen op landschaarste die veroorzaakt wordt door de snelle groei van de bevolking. De keuzes die zij maken met betrekking tot de adoptie van landbouwmethoden en technieken worden niet alleen beïnvloed door problemen die gerelateerd zijn aan landschaarste doch ook door een aantal in dit hoofdstuk beschreven economische en sociale motieven en veranderingsprocessen.In de literatuur worden de bedrijfseconomische voordelen van ossentractie en de ploeg meestal verklaard in termen van lopende kosten. Weinig aandacht is er voor de problemen die boeren ondervinden bij het vergaren van voldoende investeringskapitaal. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de wijd verspreide veronderstelling dat als gevolg van een gerichte interventie door de overheid of ontwikkelingsprojecten - met andere woorden door het aanbieden van o.a. voorlichting, training, veterinaire voorzieningen en krediet - de verspreiding van ossentractie en de ploeg snel kan plaats vinden. Hoofdstuk 6 analyseert de problemen van jonge boeren die besloten hebben over te stappen op de ploeg en beschrijft hoe zij ondanks gebrek aan voorlichting en krediet faciliteiten toch in staat zijn binnen enkele seizoenen het benodigde kapitaal te vergaren. Het hoofdstuk laat tevens zien waarom verbeterde krediet voorzieningen niet hoeven te leiden tot de snellere adoptie en verspreiding van de ploeg.Hoofstuk 7 schetst een beeld van de economische differentiatie in het onderzoeksgebied. De verspreiding van ossentractie en de ploeg en de introductie van nieuwe gewassen hebben sterk bijgedragen tot dit differentiatie proces dat echter niet verklaard kon worden zonder een onderzoek naar de veranderende waarden, normen, en praktijken die verband houden met de vererving van goederen.Zoals reeds eerder werd gesteld, beweren (of veronderstellen) veel onderzoekers dat de introductie van handelsgewassen en landbouwmechanisatie uiteindelijk resulteren in een situatie waarin mannen de controle verwerven over productiemiddelen en het inkomen van hun familie of huishouden. In de hoofdstukken 8, 9 en 10 laat ik zien dat de introductie van cash crops en de ploeg niet hoeft te leiden tot de marginalisatie van vrouwen. Veel vrouwen in het gebied zijn actief in de verbouw en verkoop van mais en bonen, de twee belangrijkste voedsel en handelsgewassen. Indien men de positie van vrouwen in de landbouw wil begrijpen dient men niet alleen aandacht te hebben voor zaken die direct verband houden met agrarische productie en mag men er niet van uitgaan dat het huishouden de kleinst levensvatbare productie-eenheid is. De rol van vrouwen in de lokale economie en landbouw kan veelal alleen worden begrepen indien men vraagstukken met betrekking tot consumptie, distributie en ruil in de analyse betrekt. Ook kan de veranderende economische en sociale positie van vrouwen niet los gezien worden van andere veranderingsprocessen die de afgelopen decennia hebben plaats gevonden. Processen zoals de grootschalige migratie naar de steden van Copperbelt, de re-migratie die nu plaats vindt en het veranderende nederzettingen patroon.In veel literatuur die handelt over systemen van verwantschap en vererving wordt gesteld dat binnen de Afrikaanse context vrouwen die behoren tot matrilineaire etnische groepen veelal vervente verdedigers zijn van de matrilineaire ideologie en het traditionele verervingssysteem omdat deze hun meer zekerheden verschaffen. In matrilineaire samenlevingen, zo word gesteld, hebben vrouwen een betere toegang tot essentiele hulpbronnen zoals land en arbeid. In Nchimishi echter, kunnen vrouwen zeker niet worden aangemerkt als kritiekloze aanhangers van de traditionele matrilineaire ideologie. In tegendeel, veel vrouwen verwerpen belangrijke aspecten van het verwantschaps- en verervingssysteem omdat deze in hun ogen de recent verworven economische onafhankelijkheid van vrouwen aantast.In hoofstuk 11 onderzoek ik de veranderde relatie tussen vrouwen en voor zover deze verband houdt met de toegang tot, het gebruik van en de controle over bepaalde ruimten en sociale arena's. Het hoofdstuk laat zien hoe gedurende de afgelopen decennia vrouwen zich toegang hebben weten te verschaffen tot ruimten die in het verleden als het exclusieve domein van mannen werden beschouwd. Deze verandering wordt door zowel vrouwen als mannen gezien als een teken dat in Nchimishi de macht van vrouwen, zowel binnen het huishouden als daar buiten, is toegenomen ten koste van de invloed van mannen.In hoofdstuk 12 worden de veranderende praktijken met betrekking tot land behandeld. Ik toon aan dat boeren als gevolg van processen als de groei van de bevolking, het veranderde nederzettingen patroon en de introductie van de ploeg en nieuwe handelsgewassen een grotere waarde zijn gaan toekennen aan het land dat ze controleren enlof bewerken. Het sterk toegenomen aantal landconflicten toont dat land vandaag de dag word beschouwd als een schaarser wordende economische hulpbron. Boeren wenden een groot aantal strategieen aan om hun land te verdedigen en om de controle over nog ongebruikt land te verwerven. Ondanks het feit dat in het verleden het erven van land niet gebruikelijk was, heb ik tijdens het onderzoek verschillende malen waargenomen dat boeren controle over stukken land trachtten te verkrijgen door op een handige manier het traditionele matrilineaire ververvingssysteem te manipuleren en toe te passen op onroerende goederen.Hoofstuk 13 behandelt het verband tussen de religieuze ideologie van de Jehovah's Getuigen en de diverse stijlen van bedrijfsmanagement. Ik stel dat indien we de houding van veel Jehovah's Getuigen ten aanzien van hun boerenbedrijf willen doorgronden, we niet alleen de ideologie moeten analyseren doch tevens aandacht moeten hebben voor de wijzen waarop verschillende Getuigen bepaalde aspecten van hun doctrine interpreteren en er waarde aan toe kennen. Als we de landbouw en economie in ogenschouw nemen kan gesteld worden dat gedurende de zestiger jaren de Jehovah's Getuigen een prominente plaats in namen. Long laat in zijn werk zien dat veel Jehovah's Getuigen behoorden tot de categorie van meest innovatieve en voortuitstrevende boeren. Toen respondenten werden geconfronteerd met het werk van Long (Long 1968) en Weber (Weber 1989) werd duidelijk dat de minder vooraanstaande economische positie die de Getuigen vandaag de dag innemen voor een groot deel verklaard kan worden uit het feit dat de religieuze ethiek van deze groep sinds de zestiger jaren wezenlijke veranderingen heeft ondergaan.Hoofdstuk 14 analyseert de religieuze, sociale en economische differentiatie die bestaat binnen de gemeenschap van Jehovah's Getuigen.Het thema dat vrijwel alle hoofdstukken in dit boek verbindt betreft de sociale en economische consequenties van de introductie en verspreiding van ossentractie, de ploeg en de verbouw van handelsgewassen. Tevens bestaat een belangrijk gedeelte van dit boek uit een analyse van de diverse veranderingsprocessen die op hun beurt een invloed hebben gehad op deze ingrijpende veranderingen in de landbouw.

Een literatuurstudie op basis van Nederlandse en Amerikaanse literatuur

Naast een globale sociologische probleemverkenning worden tevens de bevindingen, via enquete verkregen, uit twee ruilverkavelingen (Ruurlo en Zieuwent-Harrevelt) weergegeven

Een literatuurstudie op basis van Nederlandse en Amerikaanse literatuur

Naast een globale sociologische probleemverkenning worden tevens de bevindingen, via enquete verkregen, uit twee ruilverkavelingen (Ruurlo en Zieuwent-Harrevelt) weergegeven

A first conclusion that can be drawn from the above presented survey of approachesto learning is the basic understanding that learning itself is social or behavioralchange. Learning not only leads to social and behavioral change but is the changeprocess itself. Learning and change are integrated. This is an important perspectiveto incorporate in designing rural learning interventions, and Beers madeit clear by making a distinction between learning outcomes and learning impacts.The learning process and the learning outcomes together are to be seen as communicative interaction. The process and outcomes of learning are thus to beseen as social and/or behavioral change and this change leads to impact.

As shown by Fuglesang’s work, some sparks on specific aspects of visual communication and media design were present in the 1980s and 1990s. Notwithstanding these insights, the field of international development for a long time continued to focus on the semiotic point of view, analysing and decoding the ‘language’ of the messages transmitted, and the quest for “systematic study on the evaluation of instructional media took place in different fields. It was in thenext millennium and inspired by the field of the arts that arguments were built toconceive language and text beyond the understanding of visual literacy asopposed to a merely word-based or written language to recognize visual communication and visual languages.

This chapter explores visual communication in the context of communication for social change with a major focus on the field of information and knowledge exchange in agriculture and rural development, formerly termed agricultural and rural extension. The specifics of visual communication, the appropriateness and effectiveness of visual communication in rural development, and social change processes are addressed proceeding from early understandings of visual communication to contemporary views. Reviewing work experiences, the authors searched for an analysis of the praxis and the very realities of visual communication and social change. The chapter concludes by arguing that, in contemporary visual communication, acknowledging diverse professionalisms, centralizing the importance of design thinking, and recognizing social imaginaries as options for visual communication in social dialogues are of crucial importance.

A first conclusion that can be drawn from the above presented survey of approachesto learning is the basic understanding that learning itself is social or behavioralchange. Learning not only leads to social and behavioral change but is the changeprocess itself. Learning and change are integrated. This is an important perspectiveto incorporate in designing rural learning interventions, and Beers madeit clear by making a distinction between learning outcomes and learning impacts.The learning process and the learning outcomes together are to be seen as communicative interaction. The process and outcomes of learning are thus to beseen as social and/or behavioral change and this change leads to impact.