Search

The aim of this study is to determine whether the social structural characteristics of high school and university students who participate in fencing are related to their collective efficacy and goal orientation. This study uses a descriptive (survey) research model based on quantitative observation. The research is limited to fencing athletes who are active in licensed, high school, and university education in 2020-2021 Academic Year. Task and Ego Orientation in Sport Questionnaire (TEOSQ), which was developed by Duda (8) to measure the goal orientation of fencing athletes participating in the study, was adapted for Turkish athletes by Toros (24), Collective Efficacy Scale (CES), which was developed by Riggs et al. (19) to measure their collective efficacies adapted for Turkish athletes by Öcel (18) and the socio-demographic information form were used to measure the characteristics of social structure. In the analysis, independent samples t-test, Pearson Correlation test, one-way analysis of variance test (Anova), Tukey post hoc test, and Tamhane's post hoc test were performed. As a result of the research, it was determined that there was no significant difference between the collective proficiency levels of the athletes according to gender, being a national athlete, educational status of their parents, duration of continuing fencing and family income. It was determined that there was a significant difference according to the number of cases. It has been determined that there is no significant difference between the goal orientation and sub-dimensions of the athletes according to gender, age, educational status, whether there are other licensed fencing athletes in the family, whether they are national athletes, duration of fencing, number of siblings and family income. While no significant relationship was found between collective efficacy and goal orientation and its sub-dimensions in male athletes and athletes over the age of 14, a significant relationship was found between collective efficacy and ego orientation in female athletes. While a significant relationship was found between goal orientation and its sub-dimensions, and between ego orientation and goal orientation in athletes aged 16 and older, no significant relationship was found between task and ego orientations in athletes aged 14-15.

İslam tasavvufu tarihî seyri içinde VI./XII. yüzyıldan itibaren tarikatların inkişafıyla kurumsallaşmaya başlamış, böylece XII. ve XIII. yüzyıllarda İslâm coğrafyasının birçok yerinde tekkeler toplum hayatına girmiştir. Doğuda siyasi anlamda Moğol istilaları gibi sorunlar, Anadolu topraklarının birçok mutasavvıfla tanışmasını beraberinde getirmiş; Osmanlı Devleti’nin kurulmasıyla birçok tarikat Anadolu coğrafyasında faaliyet gösterip yaygınlaşma imkânı bulmuştur. Tarikatlara ait tekkeler tasavvufî düşünce ve yaşamın topluma açılan kapısı olmuş ve sosyal yapı üzerinde kalıcı izler bırakmıştır. Medresede yetişen alimler ise Osmanlı toplum yapısını şekillendiren diğer bir unsur olup genelde kitabî İslam’ın temsilcisi olarak ifade edilmiştir. Bu çalışmada; Haşim Şahin tarafından hazırlanan, Osmanlı’nın kuruluş döneminde toplumsal yapıyı inanç, düşünce, kültür gibi birçok açıdan inşa eden derviş zümreleri ile beraber, fakihlerin ve gazilerin tesirlerinin de anlatıldığı eserin incelenmesi yapılmıştır.

Ekonomik-politik aksamalara rağmen, Irak Selçukluları, XII. yüzyılda Batı İran ve Azerbaycan’ın her yönüyle gelişimine katkıda bulundu. Bunun sonucunda Hemedan, İsfahan ve Tebriz gibi zengin şehirler, Azerbaycan gibi Anadolu ile aynı zamanda yurt haline getirilen güzel bir vatan, kendinden sonra bütün bölgeyi sahiplenecek atabeylikler ve beylikler bıraktı. Sosyal, ekonomik, dinî ve kültürel yapının gelişmesine, zenginleşmesine, güzelleşmesine, insanların mutluluğuna, barışa ve güvenliğe önem verdiler. Bu özellikleriyle, takip eden yüzyıllarda örnek bir devlet varlığı haline geldiler. Râvendi gibi modern İran tarihçileri, Selçuklular döneminin güzelliğini vurgulayan bu fenomene övgüde bulundular. Irak Selçukluları sultanları angarya vergileri kaldırarak şehirlerde ticareti canlandırdılar. Tarımı iyileştirmek amacıyla köylerde ve mezralarda sulama kanalları oluştulurken, tüketim malları, ticaret ve fiyat hareketleri için üretim süreci sıkı bir denetime tabi tutuldu. Kültürel alanda, şairlerin yanı sıra âlimleri desteklediler, medreseler ve eğitim kurumları inşa ettiler. Yönettikleri halkın din ve etnik kökenlerine bakmaksızın hepsine adil davrandılar. Müslüman din adamlarına saygı gösterdiler. Müslüman zaviyelerine yardımla yetinmeyip Hıristiyanların ve Yahudilerin dinî, sosyal, ticarî ve kültürel faaliyetlerine de müdahalede bulunmadılar.

Kümes hayvanlarının evcilleştirilmesi, insanlık için önemli gelişmelerden biridir ve insanlar için protein ihtiyacı sağlamada büyük etkisi olmuştur. Evcilleştirme; anatomi, davranış ve fizyolojinin spesifik ihtiyaçlara göre modifiye edildiği süreklilik arz eden bir süreçtir. İlk evcilleştirilmesinden beri, tavuklar eti ve yumurtası için yetiştirilmiş ve son yıllarda tavukların davranışı ve refahı konusunda çok sayıda çalışma yapılmıştır. Tavukların fiziksel ve sosyolojik ortamdaki değişimlere karşı geliştirdiği karmaşık davranışsal tepkiler vardır. Üreticiler tarafından tavuklarının önemli davranış özelliklerinin bilinmesi, daha sağlıklı tavukların yetiştirilmesini sonuçta daha fazla ve kaliteli üretim yapılmasını sağlayacaktır. Bu makalede tavuklarda folluk seçimi, tüneme, grup içi ilişkiler ve beslenme gibi bazı davranış özellikleri ele alınmıştır.

Bu çalışmada, toplumsal kültürümüzdeki yerleşik memuriyen eğilimlere, onların inşa süreçlerine ve bunların beraberinde oluşan tutum ve davranışların tarihsel/toplumsal kökenlerine odaklanılmaktadır. Özellikle memur zihni/pratiğine, bunun içsel dinamiklerle olan ilişkisine değinilmekte ve bunların girişimci/kapitalist güdülerin ortaya çıkmasındaki ketleyici rolüne işaret edilmektedir. Bu bağlamda, toplumsal yapımızda yer etmiş memurcu temayüllerin bürokratik, toplumsal ve kültürel yapıyla olan ilişkisi kurulmakta, özellikle; Prens Sabahattin, Baha Tevfik, Mustafa Suphi, Sabri F. Ülgener ve Z. Fahri Fındıkoğlu gibi sosyal bilimcilerin meseleye ilişkin görüşleri ana hatlarıyla ele alınmaktadır. Böylece, Türkiye’de öteden beri eleştiri konusu edilen köklü memuriyen temayüllere ilişkin tarihsel ve sosyal bir arka plan oluşturulma çalışılmaktadır.Anahtar Kelimeler: Bürokratik gelenek, memur, memuriyen kalıplar, sosyal yapı.