Search

Bu çalışmada Çin Halk Cumhuriyetinde ortaya çıkan kısa zamanda bütün dünyaya yayılan covid-19 pandemisi ve bu pandemiyle mücadele süreci, sosyal devlete ihtiyaç kapsamında incelenmiştir. Çalışmada örnek olarak refah rejimlerinden liberal modelinde; Amerika Birleşik Devletleri, muhafazakar modelinde; Almanya, sosyal demokrat modelinde; İsveç, Güney Avrupa modelinde; İtalya ve Türkiye ele alınmıştır. Bu araştırmada amaçlanan ABD, Almanya, İsveç, İtalya, Türkiye gibi ülkelerin covid-19 pandemisine karşı uyguladığı politikaları araştırıp, değerlendirmek ve ülkelerin pandemiye karşı uyguladıkları politikalar sonucunda sosyal devlete olan ihtiyacın arttığını göstermektir. Araştırmanın sonucunda ülkeler pandeminin başından itibaren uyguladıkları politikalar ile benimsedikleri refah rejimlerinden bağımsız olarak merkezi bütçeden kaynak aktarımı sağlamış ve sosyal harcamalar, sosyal yardımlar artmıştır. Ülkeler, bu süreçte sosyal güvenlik sisteminden istihdama, gelir artırıcı politikalardan eğitim sağlık alanlarına kadar, liberal düzenin hakim olduğu sistemde dahi sosyal devlet politikalarına ihtiyacın arttığını, sosyal politikaların önemli ve vazgeçilmez olduğunu göstermiştir. Covid-19 pandemi ile sosyal devlet politikalarının önemi vurgulanmış ve sosyal devletin var olması gerekliliği sonucuna ulaşılmıştır. Pandemi sosyal politika ve uygulamalarını yaşatmaya daha fazla ihtiyaç olduğunu göstermiştir. In this study, the covid-19 pandemic, which emerged in the People's Republic of China and spread all over the world in a short time, and the process of combating this pandemic, were examined within the scope of the need for a social state. In the study, as an example, in the liberal model of welfare regimes; United States, in the conservative model; Germany, in the social democratic model; Sweden, in the Southern European model; Italy and Turkey are discussed. The aim of this research is to research and evaluate the policies implemented by countries such as the USA, Germany, Sweden, Italy, and Turkey against the covid-19 pandemic and to show that the need for the social state has increased as a result of the policies implemented by the countries against the pandemic. As a result of the research, countries have transferred resources from the central budget independently of the policies they have implemented since the beginning of the pandemic and the welfare regimes they have adopted, and social expenditures and social assistance have increased. In this process, countries reveal that the need for social state policies increases, from the social security system to employment, from income-increasing policies to education and health areas, even in the system dominated by the liberal order, and that social policies are important and indispensable. With the Covid-19 pandemic, the importance of social state policies was emphasized and it was concluded that the social state should exist, showed that there is a greater need to keep the areas alive.

Yoksullukla mücadele stratejileri ülkede geçerli refah rejimine bağlı olarak değişim göstermektedir. Türkiye’de de gerek yoksulluk gerekse kamunun ve bireylerin yoksullukla mücadele stratejileri ülkede hâkim refah rejiminde 1980 sonrasında gerçekleşen neoliberal dönüşüm süreciyle birlikte farklı bir anlam kazanmışlardır. Bu dönemde refah rejimiyle birlikte yoksulluk da önemli bir değişim yaşamıştır. Yeni yoksulluk kavramının öne çıktığı bu dönemin yoksulları bu dönüşüm süreci sonucunda önceki dönem göçmenlerinin yoksullukla mücadele stratejilerinden ve bu stratejileri besleyen kaynaklardan yoksun kalmışlardır. Bu çalışmanın amacı sözü edilen aşınma sürecinin yoksullar üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır. Çalışma kapsamında, sosyal yardım başvurusunda bulunmuş yoksullarla ve yoksullara sosyal yardım ve hizmet sunumunda bulunan kurum personelleriyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bu görüşmeler neticesinde yoksulların mücadele stratejilerindeki değişim öne çıkmaktadır. Önceki dönemin özellikle konut ve istihdam açısından katkı sağlayan imkanlarının aşınmasıyla yoksullar, hayatlarını sürdürmek üzere 1980 sonrası refah rejiminin öne çıkan bir unsuru olan sosyal yardımlara bağımlı hale gelmişlerdir Strategies of poverty alleviation strategies vary based on countries’ current welfare regime in the country. Both the poverty and the strategies of the public and individuals to fight against poverty in Turkey have gained a different meaning with the neoliberal transformation process that took place after 1980 in the prevailing welfare regime. In this period, like the welfare regime, poverty also experienced a significant change. As a result of this transformation process, the poor of this period, in which the concept of “new poverty” came to the fore, were deprived of the anti-poverty strategies of the immigrants of the previous period and the resources that support these strategies. The aim of this study is to reveal the effects of this erosion process on the poor. Within the scope of the study, in-depth interviews were conducted with the poor who applied for social assistance and with the personnel of the institutions providing social assistance and social services to the poor. As a result of these interviews, the change in poverty alleviation strategies of the poor comes to the fore. With the erosion of the opportunities of the previous period, especially in terms of housing and employment, the poor became dependent on social assistance, which is a prominent element of the post-1980 welfare regime in order to sustain their lives.

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. İktisat ve sosyal bilimler, geçen yüzyılların ve çeşitli kırılmaların yol açtığı dönüşümlerle birlikte iktisadi düşünce tarihini güçlendirdiği gibi, zamanla yeni iktisat okullarının ortaya çıkmasına da yol açmaktadır. Bu dönüşümün beraberinde getirdiği kurumsal iktisat okulunun odak noktası kurumlar üzerinde şekillenmektedir. Değişime karşı direncin unsurları haline gelebilen formel ve enformel kurumlar, iktisadi aktörler ve toplumsal gruplar arasındaki ilişkilerin gelecek yüzyıllara ve kuşaklara aktarılmasında da rol oynamaktadır. Aynı zamanda günümüzde toplumsal yapı, kurumsal değişim, sosyal politika, sosyal yardım gibi birden fazla toplumsal sorunu kurumlar aracığıyla değerlendirmek mümkün görünmektedir. Önemle vurgulanması gereken konulardan birisi, sosyal ve ekonomik olarak geniş bir bakış açısı ile değerlendirilerek oluşturulan ve toplumu, sosyal yapıyı şekillendirme özelliği bulunan kurumların iyi analiz edilmesidir. Dünyada küreselleşmeyle birlikte gelişen olayların ekonomik yapıyı hızlı bir biçimde değiştirmesi ve bu değişimin içinde yaşanılan toplum yapısına aynı hızda etki ettiği ve günümüzün geç sanayileşen toplumlarında kurumların, sosyal yardım ve kurumsal değişim etkilerinin değerlendirilmeleri ciddi önem taşımaktadır. Bu gelişmeler ışığında, kurumsal iktisat perspektifinden kurumsal değişim sürecinde Türkiye deneyimleri bağlamında sosyal yardımların kurumsal değişime etkileri değerlendirilecektir. As economies and social sciences have strengthened the history of economic thought with the transformations caused by the past centuries and various breaks, it also leads to the emergence of new economics schools over time. The focus of the institutional economics school, which this transformation brings, is shaped by the institutions. The formal and informal institutions that can become elements of resistance to change also play a role in transferring the relations between economic actors and social groups to the next centuries and generations. It is possible to evaluate more than one social problem such as social structure, institutional change, social policy and social assistance through institutions. One of the issues that must be emphasized is the good analysis of the institutions which are formed by evaluating the social and economic perspective with a wide perspective and which shape the society and social structure. It is of great importance that the events in the world, together with the globalization, change the economic structure rapidly and that this change affects the social structure experienced in the same pace and the effects of the institutions, social assistance and institutional change in the late industrializing societies of today. In the light of these developments, from the perspective of institutional economics, the effects of social assistance on institutional change will be evaluated in the context of Turkey's experiences in the process of institutional change.

İnsanlık tarihi kadar eski olan yoksulluk kavramı sanayi devrimi ile etkisini daha da arttırmış ve günümüzde de toplumların en önemli sorunu haline gelmiştir. Özellikle savaşların çokça yaşandığı çağımızda yerel yoksulluk kavramına uluslararası bir sorun haline dönüşen mülteci sorunu da eklenmiştir. Kendisinin veya bakmakla yükümlü olduğu kişilerin asgari ihtiyaçlarını yoksulluk ya da engellilik sebebi ile karşılayamayan bireylere yapılan sosyal yardımlar daha çok toplumda sosyal dengeyi sağlamak ve dezavantajlı grupların hayata bağlanmaları amacını taşımaktadır. Bu bağlamda daha çok devletlerin merkezi ve yerel birimleri tarafından yapılan sosyal yardımlar devletlerin anayasalarında yerlerini almıştır. Bu kapsamda Türkiye Cumhuriyeti Anayasasında da devletin bir sosyal devlet olduğu vurgulanmıştır. Bu bağlamda dezavantajlı grupların ihtiyaçları devlet garantisi altına alınmaya çalışılmış ve toplumda sosyal bir denge kurulması amaçlanmıştır. Osmanlı Devleti’nde özellikle sosyal yardım alanlarında vakıfların etkili olduğu bilinmektedir. Cumhuriyetin ilanı ile birlikte vakıflar etkilerini kaybetmeye başlamış ve sosyal yardımlar devlet nezdinde kurumsallaşmaya başlamıştır. Özellikle 2000 li yıllardan sonra sosyal yardımlar alanında yapılan reformlar ile birlikte bu alanda daha da önemli adımlar atıldığı görülmektedir. Ancak tüm gelişmelere rağmen Avrupa refah toplumu anlayışına ulaşılamadığı da bir gerçekliktir. Çalışmanın ilk bölümünü sosyal yardım kavramının kavramsal çerçevesini ve tarihi gelişimini oluşturmaktadır. Çalışmanın ikinci bölümünde bir örnek teşkil etmesi ve kıyaslama imkânı sunması için Avrupa refah toplumları anlayışı ve Avrupa ülkelerinde uygulanan sosyal yardım politikaları incelenmiştir. Çalışmanın temel amacını oluşturan üçüncü bölümde ise özellikle cumhuriyetin ilanı ile birlikte vakıf anlayışından uzaklaşan Türkiye Cumhuriyeti’nin yapmış olduğu sosyal yardımlar dönemsel olarak incelenmiştir. Özellikle her dönemde uygulanan sosyal yardım politikaları sosyal yardımların gelişimi açısından bir temel oluşturmaktadır. The concept of poverty, which is as old as the history of mankind, has increased its influence with the industrial revolution and has become the most important problem of the societies. Especially in our age, where wars were experienced a lot, the refugee problem, which became an international problem, was added to the concept of local poverty. The social benefits provided to individuals who cannot meet the minimum needs of their dependents or their dependents for poverty or disability are mostly aimed at providing social balance in the society and connecting the disadvantaged groups to life. In this context, the social aids mostly made by the central and local units of the states have taken their place in the constitutions of states. In this context, it is emphasized that the Constitution of the Republic of Turkey is a state of the welfare state. In this context, the needs of disadvantaged groups have been tried to be taken under state guarantee and a social balance is aimed in the society. It is known that the foundations were effective in the Ottoman Empire especially in the areas of social assistance. With the declaration of the Republic, the foundations began to lose their influence and the social assistance began to be institutionalized by the state. Especially after the 2000s, with the reforms in the field of social assistance, even more important steps have been taken in this area. However, despite all the developments, it is a reality that European welfare society cannot be reached. The first part of the study is the conceptual framework and historical development of the concept of social assistance. In the second part of the study, the European welfare societies approach and the social assistance policies applied in European countries were examined to provide an example and comparative opportunity. In the third section, which constitutes the main purpose of the study, especially social assistance made by the Republic of Turkey away from the foundation of understanding with the proclamation of the republic are examined periodically. In particular, social assistance policies implemented in each period constitute a basis for the development of social assistance.

Tarihte toplumların var olması ile birlikte zamanla sosyal yaşam şekillenmeye başlamıştır. Bu süreç içerisinde toplumda insanların statüsünde farklılaşmalar oluşmuştur. Bu farklılaşmayla birlikte ilgili kesimlerce toplum içindeki insanların ortak yaşamlarını düzenleyen sosyal politikalar hayata geçirilmiştir. Sosyal politika devletin belirlenen toplumsal amaç ve hedeflere ulaşmak için aldığı kararlar ve yürüttüğü uygulamalar bütünü olarak tanımlanır. İlk olarak sosyal politika aile, din ve akraba ekseninde gelişmiştir. Değişen toplumsal ihtiyaçlar ve gelişen küresel dünya görüşü ile sosyal politikaların uygulama alanları da gelişme göstermiştir. Bu süreçte uygulayıcı olarak merkezi idare, yerel yönetimler ve gönüllü kuruluşlar görev almıştır. Türkiye’de merkezi yönetimin sorumluluğunda olan vakıflar, sosyal politikaların gerçekleştirilmesinde önemli rol oynamaktadır. Ayrıca belirli bir hizmetin yerine getirilmesi veya başkalarının yararlanması için bir mal veya para bağışlanarak oluşturulan bu kurumlar, toplumların gelişimi ve bunun sonucunda ortaya çıkan dayanışmanın bir gereği olarak hizmet sunmaktadır. Yardımlaşma ve dayanışma olgusu Türk kültüründe ve Türk toplumlarının benimsediği İslam dininde de önemli bir yere sahiptir. Bu kapsamda Türkiye’de muhtaç durumda ki vatandaşlara yardım amaçlı sosyal adaleti sağlamaya yönelik olarak vakıflar kurulmuştur. Bu vakıflar arasında önemli bir yeri olan sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıfları, ihtiyaç sahibi vatandaşlara en hızlı ve pratik bir şekilde nakdi ve ayni yardım yapmak için her il ve ilçede kurulmuş olan tüzel kişiliğe sahip kurumlardır. Kendi yapısına uygun olarak mal varlıkları ve gelir kaynakları bulunan SYDV’lerin bir merkezide Aksaray ilinde bulunmaktadır. İldeki bu merkez birey, aile ve toplum refahını arttırmak amacıyla başta dezavantajlı kesimler olmak üzere tüm toplumu hedefleyen katılımcı anlayışıyla adil ve arz odaklı bütünsel sosyal politikalar üretmekte, uygulamakta ve izlemektedir. Bu bağlamda çalışmada sosyal devlet anlayışının hayata geçirilmesinde yerel düzeyde uygulayıcı bir kurumu olan Aksaray ilindeki SYDV’nin hukuki, idari ve finansal yapısının yanında sosyal yardım hizmetlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın ana materyalini ise literatür araştırması sonucu elde edilen çeşitli yerli ve yabancı makaleler ve kitaplar, Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’ne kayıtlı yüksek lisans ve doktora tezleri, konu hakkında düzenlenen sempozyumların bildirileri oluşturmaktadır. Ayrıca verilerin oluşturulmasında uygulama birimlerinin mevzuatlarından, mesleki birikimlerden ve kurumda görev yapan diğer çalışan ve yetkililerin görüşlerinden faydalanılmıştır. Aksaray ilinde iş alternatifleri çok fazla olmayan daha çok kırsal alanda yaşayan insanlar sosyal yardımlara ihtiyaç duymaktadırlar. İhtiyaçları gidermeye yönelik olarak yapılan ayni ve nakdi yardımlar belirli bir süre sonra insanları bağımlı hale getirmektedir. Sonuç olarak bu bağımlılığı ortadan kaldırmak için Aksaray ilinde SYDV’nin uygulayacağı sosyal politikaların yönü geçimlik yardımlar yerine daha çok gelir getirici projeler şeklinde olmalıdır. Ayrıca, kamu kurumları ve sivil toplum kuruluşları sosyal refah artırıcı politikaların uygulanması için paydaş çalışmaları yürütmelidir., With the existence of societies in history, social life have began to take shape in time. In this process, differentiations have occurred in the status of people in society. With this differentiation, social policies that regulate the lives of the people in the society have been implemented by the relevant sectors. Social policy is defined as the totality of the decisions and implementations of the state in order to reach the social aims and goals. Firstly, social policy has developed on the axis of family, religion and relative. With the changing social needs and developing global world view, the application areas of social policies have also developed. In this process, central administration, local governments and voluntary organizations took part as practitioners. Waqfs which are under the responsibility of central administration in Turkey are important role in the realization of social policy. In addition, these institutions which were constituted by donating a good or money in order to a particular service to be performed or for others to benefit serve as a necessity for the development of societies and the resulting solidarity. Phenomenon of helping and solidarity have an important position in Turkish culture and also in Islamic religion adopted Turkic societies. İn this regard, in Turkey foundations are established for indigent citiezens which can not be accsessed, inteded for secure the social justice in order for helping. The social helping and solidarity foundations which have an important role among these foundations are legal entity that are established in every province and district in order to help in kind and in cash aid to needy citizens in the quickest way and most practical manner. One of the social helping and solidarity foundations which have asset and income recorces in accordance with its structure headquarter is located in Aksaray province. This center in the city produces, implements and follows up fair and supply-oriented holistic social policies, targeting the entire society, especially the disadvantaged persons, with a participatory understanding to increase the welfare of the individual, family and society. In this context, in thesis, it was aimed to investigate the social aid services in addition to the legal, administrative and financial structure of social helping and solidarity foundations which is a implementing institution at the local level in the implementation of the social state understanding in Aksaray province. The main material of the study form various domestic and foreign articles and books obtained as a result of literature research, Master's and PhD theses registered to the National Thesis Center of Higher Education Council, presentations of symposiums on the subject. Moreover, In addition, legislations of the implementation units, professional experiences and the opinions of other employees and officials working in the institution were used in the constitution of the data. People who live in rural areas, who do not have many business alternatives in Aksaray province, have need social help. In-kind and cash aid to meet the needs makes people dependent after a certain period of time. As a result, in order to eliminate this dependency, the social policies of the social helping and solidarity foundations in Aksaray should be directed towards income-generating projects rather than temporary helps. In addition, public institutions and non-governmental organizations should carry out stakeholder studies in order to implement social welfare enhancing policies.

Gerek dünya düzeninde gerekse Türkiye'de küreselleşmenin etkisiyle merkezi yönetimler yetkilerini ve görevlerini yerel yönetimlere devretme eğilimine girmektedir. 1980'lerden itibaren yaşanan değişim sürecinde sosyal devlet tarafından yerine getirilmesi gereken hizmetler noktasında belediyeler önemli sorumluluklar üstlenmektedirler. Ülkemizde de 2004 yılı sonrası yerel yönetimler alanında yapılan reformlarla belediyeler sosyal belediyecilik kapsamında sunulması gereken hizmetler açısından yetkilendirilmekte ve görevlendirilmektedirler. Belediyeler çağın gereklerine, bireysel ve toplumsal beklentilere uygun olarak sınırları dâhilinde yaşayan vatandaşların sosyal sorunları ile ilgilenmek, ekonomik, kültürel, sosyal nitelikteki taleplerine cevap vermek durumundadırlar. Yürütülen bu çalışma ile sosyal belediyecilik anlayışı Kırşehir Belediyesi özelinde inceleme konusu yapılmıştır. Belediyenin bu anlayış kapsamındaki faaliyetleri, hizmetleri ve projeleri ele alınmış, sosyal sorumluluk düzeyi ve bilinci araştırılmıştır. Yapılan inceleme neticesinde tüm toplumsal kesimleri hedef alan faaliyet, proje ve hizmetlerin icra edildiği tespit edilmiştir. Kırşehir Belediyesi'nin belediyecilik misyonuna sosyal belediyecilik anlayışını kattığı ve bu anlayışın hâkim olduğu kanısına varılmıştır. Kırşehir Belediyesi tarafından sunulan hizmetlerin halka nasıl yansıdığı, halkın bu hizmetlerden yararlanma durumu, memnuniyet düzeyi ve tutumuna yönelik algılarının ölçülmesi hedeflenmiş ve vatandaşa yönelik anket uygulaması yapılmıştır. Analiz sonuçları göz önüne alındığında kimi sosyal grup ve sosyal alanlara yönelik gerçekleştirilen faaliyetlerin memnuniyet, yararlanma ve yeterli bulunma düzeyi düşük kalmakla birlikte genel olarak Kırşehir Belediyesi'nin sosyal belediyecilik anlayışı ve bu kapsamda sunulan hizmetlerin Kırşehir halkı tarafından olumlu değerlendirildiği sonucuna varılmıştır., Not only in Turkey but also in the world, with the impact of globalization, centralized management tends to transfer their powers and duties to local governments. In the process of change which has been experienced since the 1980s, municipalities have taken important responsibilities in terms of services that must be fulfilled by the social state. With the reforms made in the field of local governments after 2004 in our country also municipalities are authorized and assigned by services to be presented within social municipalities. The municipalities need to deal with the social problems of the citizens living within their borders in accordance with the individual and social expectations, and to respond to their demands in economic, cultural and social qualities. The concept of social municipality in Kirsehir Municipality was the subject of this study. The activities, services and projects of the municipality within the scope of social municipiality are addressed and the level of social responsibility and awareness were investigated. According to the results of the observation, it has been found that the activities, projects and services targeting at all social segments were carried out. It was concluded that Kirsehir Municipality included the concept of social municipalism to its municipality mission and this concept was dominant. It was aimed to measure how the services provided by the Municipality of Kirsehir reflect to the public, the people's utilization of these services, their levels of satisfaction and attitudes and the scale was applied to the citizens. Considering the results of the analysis although the satisfaction, utilization and sufficiency level of activities carried out for some social groups and social areas remained low; in general, according to the findings, it was found that the understanding of social municipality Kirsehir Municipality and the services provided within this context were positively evaluated by the people of Kirsehir.

Geçmişten günümüze kadar ülkelerin uyguladığı ekonomi politikaları, özellikle piyasa ekonomilerinde rekabetin artmasıyla birlikte güç kazanan gelir dağılımı eşitsizliği ve beraberinde gelen yoksulluk sorunu karşısında değişime uğramıştır; çünkü gelir dağılımı eşitsizliğinin getirdiği yoksulluk, gelişmiş ya da gelişmekte olan ülkelerin ekonomilerinde birtakım olumsuzluklara yol açmaktadır. Yoksulluk sorunu sadece ekonomik alanda değil, sosyal hayat içerisinde de huzursuzluklara, eşitsizliklere, zengin ile fakir arasındaki adaletsizliklere sebep olduğundan tüm toplumlarda ''sosyal dışlanma'' kaçınılmazdır. Kişiler arasında sosyal adaletin sağlanabilmesi ve ülke nüfusundaki en yoksul ile en zengin kesimin milli gelirden aldığı paylar arasındaki uçurumların kapatılabilmesi, politika uygulayıcılarının geliştirdiği ekonomi politikalarıyla hem eşitsizlikleri kapatıcı gelir dağılımı adaletinin sağlanmasına hem de yoksulluğu azaltıcı tedbirler alınmasına bağlıdır. Özellikle küreselleşmenin getirdiği işsizlik ve yoksulluk gibi toplumun bütün kesimlerini ilgilendiren sorunlar tüm dünya ülkelerinin gündemini oluşturmaktadır. Günümüzde derinleşen ekonomik krizler, işsizliğin yapısal bir sorun hâline gelmesi, politik ve toplumsal nedenlerin etkisiyle çeşitli sosyal yardım programları uygulanmaktadır. Türkiye' de bir sosyal politika ürünü olan sosyal yardımlar ile yoksulluğu önlemek ve olumsuz etkilerini en aza indirmek amacıyla çalışmalar yapılmaktadır. SYD Vakıfları' nın yoksullukla mücadele alanında sadece nakdi ve ayni yardım yapmanın yanı sıra; sosyal yardım anlayışında değişmekte olan politikaları da bulunmaktadır. Türkiye'de bütün yoksul kesimi ilgilendiren ilk kamu kaynaklı sosyal yardım fonu olan SYDTF' nin kurulmasıyla, dezavantajlı kesimlere yönelik uygulanan sosyal yardım programları ve ülke ekonomisine katkı sağlayacak çeşitli proje destekleri için Fon kaynakları kullanılmaya başlanmıştır. Sosyal yardım sisteminde bu örgütlenmeyi destekleyici şekilde bilişim teknolojileri kullanılarak ve sosyal yardımlarla istihdam bağlantısı kurularak, muhtaç kişilerin mesleki eğitimlerle desteklenip, iş gücüne katılımlarının sağlanması yönünde çalışmalar yapılmaktadır. The economic policies implemented by countries from past to present day have changed in response to the income disparity inequality and poverty that has gained strength, especially as competition has increased in market economies; because the poverty of income inequality leads to a number of disadvantages in the economies of developed and developing countries. `Social exclusion` is inevitable in all societies, since the problem of poverty causes not only the economic field but also social unrests, inequalities, injustice between the rich and the poor. The provision of social justice among the people and the closure of the gap between the poorest of the country's population and those of the wealthiest sector depends on the economic policies developed by the policy makers and the provision of justice and the poverty alleviation measures.Problems that concern all segments of society, especially unemployment and poverty brought by globalization, are the agenda of all world countries. Today, various social assistance programs are being implemented due to deepening economic crises, unemployment being a structural problem, political and social reasons. In Turkey, social benefits, which are a product of social policy, are being implemented to prevent poverty and minimize the negative effects. In addition to providing only cash and kind assistance in the field of SYD Foundations' struggle against poverty, there are changing policies in the concept of social assistance. With the establishment of the first publicly funded social assistance fund, SYDTF, which deals with all the poor in Turkey, social assistance programs for disadvantaged populations and funding for various project supports to contribute to the country's economy have begun to be used. In the social welfare system, studies are being carried out by using information technology to support this organization and establishing employment link with social welfare, supporting needy people with vocational training and ensuring their participation in the work force. 95

Yoksulluk tüm ülkelerin en çok zorlandığı konuların başında yer almaktadır. Çünkü yoksulluk şekil ve tür değiştirerek sürekli yayılmaktadır. Ayrıca yoksul olmanın kriterleri de değişmektedir. Bu yüzden kamu yönetimleri için yoksullukla mücadele gittikçe daha zor şartlarda yürütülmektedir. Yoksullukla mücadelede kamu yönetimlerinin kullandığı politikalardan biri olan sosyal yardımlarla, yoksul kesimlerin bu durumdan kurtulmaları hedeflenmektedir. Ancak sosyal yardımların her geçen gün artan maliyetleri ve kapsamı yanında sürekliliği ve sürdürülebilirliği tartışma konusu oluşturmaktadır. Sadece yoksulluğu yönetmeyi amaçlayan sosyal yardımlar sürdürülebilir yardımlar olarak kabul edilmemekte ve uzun vadede yoksulluğa çözüm üretememektedir. Türkiye’de yoksulluk, öteden beri toplumun hayırseverlik anlayışı üzerinden anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu anlayışın bir gereği olarak devletin yoksulluğu önleme politikaları kısmi ve süreksizdir. Ayrıca Türkiye’de yoksulluk ve sosyal yardımlarla ilgili olarak yapılan çalışmalar ve analitik incelemeler çok sınırlıdır. Yapılan çalışmalarda sosyal yardımlar ile tespit edilen sorunlar; sosyal yardımdan faydalananların bu yardımları suiistimali, sosyal yardımların ulaştığı nüfusun kısıtlılığı, sosyal yardım alanında tek yetkili kamu kurumunun olmayışının yarattığı koordinasyon sorunları, sosyal yardımlar için nesnel bir yoksulluk kriterinin olmayışı, sosyal yardım faydalanıcıları ile nesnel kriter ile belirlenecek tüm yoksulların bilgilerinin bulunduğu bir veri tabanının eksikliği, sosyal yardım miktarlarının yetersizliği, istihdama teşvik eden sosyal yardım programlarının azlığı, sosyal hizmet temelli çalışmalara verilen desteğin darlığı, özel sektör ve sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliğinin eksikliği olarak görülmektedir. Bu çalışmada sosyal yardımların yukarıdaki sorunları eşliğinde yoksullukla mücadelede etkin olup olamayacağına ilişkin konular tartışılmıştır. Yardımseverlik sınırları içerisinde görülmemesi gereken sosyal yardımların etkin olabilmesinin şartları incelenmiştir. Ayrıca kamu yönetimleri için sorun oluşturan bu yardım politikasına ilişkin çeşitli çözüm önerileri getirilmiştir. Bunlar arasında sosyal yardımlarda mükerrerliğin önlenmesi amacıyla, sosyal yardım alanında faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlarla koordinasyonun sağlanması, sosyal yardımlar için çerçeve niteliği taşıyan temel bir sosyal yardım yasası çıkarılması, sosyal güvenlik tabanının mümkün olduğu kadar geniş tutulması, sosyal güvenliğe ilişkin kayıt dışı istihdamın kayıt içine alınması ve sosyal yardım kapsamının sosyal güvenlik sisteminin içinde değerlendirilmesi gibi öneriler tartışılmıştır.

Eğitim, sağlık, konut gibi temel sosyal ihtiyaçların karşılanması sosyal devletin birincil görevlerinden birisi sayılmaktadır. Ne var ki, küreselleşme ve küre-yerelleşme olgularıyla birlikte gelen dönüşüm süreci ve bu temelde söz konusu sosyal hizmetlere olan talebin sürekli artışı, yerel yönetimlerin de sosyal politikalara dahil edilmesini getirmiştir. Hatta, yerel yönetimler yerel nitelikli hizmetlerin yürütülmesinde verimliliği ve etkinliği sağlayan kurumlar olarak sosyal politika alanında başat aktör olmaya başlamıştır. Bu süreç, sosyal politikayla birlikte belediyelerin de `sosyal belediyecilik` kavramı temelinde yeniden yapılandırılmasını beraberinde getirmiştir. Sosyal belediyecilik kavramı literatürde yaygınlaşmış ve belediyelerin sosyal politika alanındaki işlevleri gün geçtikçe artmıştır.Tez çalışması, Türkiye'de sosyal belediyecilikte iyi uygulama örneklerinden biri olarak gösterilen İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin (İBB) uygulaması üzerinden sosyal belediyeciliğin bütçe - faaliyet ve örgüt açısından `performansını` değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda çalışma üç ana bölümden oluşmaktadır: ilk bölümde doğuşu, gelişimi aşamalarıyla birlikte amaçları, işlevi, vb. temelinde sosyal politika ve sosyal belediyeciliğin kavramsal çerçevesi çizilmektedir. İkinci bölüm Türkiye'de sosyal belediyecilik uygulamasına ayrılmıştır; Türkiye'de sosyal belediyeciliğin tarihsel gelişimi, yasal çerçevesi ve kurumsal yapısı aktarılmıştır. Üçüncü bölümde ise İBB uygulaması birimler bazında ve 2010 – 2014 dönemini kapsayacak şekilde üç ana başlık altında çalışılmıştır: (a) faaliyet başlığı altında Stratejik Plan ile Faaliyet Raporları temelinde sosyal politika faaliyetlerine ilişkin değerlendirmeler yapılmış, (b) bütçe başlığı altında belediye bütçesi içerisinde sosyal bütçenin payına bakılmış, ve (c) örgüt başlığı altında belediye örgütü içinde sosyal politika birimlerinin personel – organizasyon yapısına odaklanılmıştır. Tez çalışması sonucunda, sosyal belediyecilik uygulamasının geliştirilmesi için çeşitli bulgulara ulaşılmış ve söz konusu yönetsel öneriler, faaliyet, bütçe ve örgüt olmak üzere üç başlık altında ortaya konulmuştur.Anahtar Kelimeler: Sosyal Politika, Sosyal Belediyecilik, Sosyal Hizmet ve Yardım, Sosyal Bütçe, İstanbul Büyükşehir Belediyesi The basic social needs such as education, health, housing is considered to be the primary task of the social state. Nevertheless, in the contemporary era of globalization along with the g-localization, the demand towards those services increase and local governments also get involved in social policy in cooperation with the central governments. Since local governments are considered to be the crucial actor to provide the local services in an efficient and effective manner, they seem to be the primary actor in social policy. This process results in the redefinition of the social policy and municipality that the social character of the municipalities becomes dominant. The concept of `social municipality` flourish in the literature and this is also true for the practice that the functions of the municipalities in social policy increase day by day.Thesis study aims to analyze the performance of `social municipality` within a chosen case of İstanbul Metropolitan Municipality which is considered to be one of the best practices in social municipality in Turkey. In this manner, the study is composed of three distinct parts: in the first chapter the conceptual framework of the social municipality is provided by the analysis of the emergence and the theoretical development of the concept of the social policy, its objectives, scope, role, etc and the local side of the social policies, social municipalities. Second chapter is devoted to the analysis of the social municipality practice in Turkey that thehistory of the social municipalities, the legal framework and the institutional practice is covered. In the third section, the case of İstanbul Metropolitan Municipality is studied in terms of (a) budget, (b) operations, and (c) organizational structure on the bases of the organizational units between 2010 – 2014. In the budget section, the portion of the social budget within the general municipal budget is studied, in the operations section social policies both in Strategic Plan and Annual Report are discussed and in the last part units providing the social services are focused in terms of their personnel and administration.There are several findings the thesis study provides which are believed to further the practice of social municipality, and the administrative recommendations are systematically stated in the Conclusion Chapter in three headings: budget, operations and organizational structure.Keywords: Social Policy, Social Municipality, Social Service and Assistance, Social Budget, Istanbul Metropolitan Municipality 192

Türkiye'de kadınların işgücüne katılım oranının düşük olması önemli bir gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunun yanında işgücüne katılımları açısından kadınlar ve erkekler arasında büyük farklılık bulunmaktadır. TÜİK verilerine göre 2014 yılı Aralık ayında, kadınların işgücüne katılımları % 30 olurken, bu oran erkeklerde % 70,8 olmuştur. Türkiye bu oran ile kadınların işgücüne katılımında OECD ülkeleri arasında son sırada yer almaktadır. Kadınların işgücüne katılamamasında eğitim seviyesi, kırdan kente göç, geleneksel iş bölümü, yasal düzenlemeler, çocuk bakımında kurumsal yetersizlikler vb. birçok etken bulunmaktadır. Bu nedenlerle düşük istihdam oranlarına karşılık çeşitli sosyal politika önlemleri alınmaktadır. Fakat aynı zamanda mevcut yasal düzenlemeler çerçevesinde uygulanan sosyal politikalar kadınların işgücüne katılımında engel oluşturmaktadır. Bunu Türk sosyal güvenlik sisteminin kadınlara yönelik ayırıcı uygulamalarında görebiliriz. Ölüm sigortasından verilen dul ve yetim aylıklarının verilme şartının hak sahibi kadınların ve kız çocuklarının evlenmeme ve sigortalı bir işte çalışmamaları şartlarına bağlı tutulması, kişilerde kayıt dışı çalışma, iş hayatına girmeme ve çeşitli suiistimalleri beraberinde getirmektedir.Bu çalışmada bir sosyal politika uygulaması olan ölüm sigortasından verilen dul ve yetim aylıklarının hak sahibi kadınların ve kız çocuklarının işgücüne katılımlarına etkisi, Bursa ili örneği üzerinden değerlendirilmiştir. Çalışmanın amacı, dul ve yetim aylıklarının kadınların ve kız çocuklarının işgücüne katılımını nasıl etkilediğini gerek istatistiki veriler gerekse nitel araştırma yöntemlerinden biri olan yarı yapılandırılmış yüz yüze görüşme yöntemi ile analiz etmektir.Anahtar Sözcükler:Sosyal politika, ölüm sigortası, kadınların işgücüne kalıtımı, dul ve yetim aylıkları EFFECT OF SOCIAL POLICIES FOR WOMEN ON PARTICIPATION LABOR FORCE AND EMPLOYMENT OF THE WOMEN: AN IMPLEMENTATION ON PEOPLE RECEIVING WİDOWS' AND ORPHANS' PAYMENTS IN BURSALow labor force participation rate of women in Turkey appears as an important fact. Besides, there is a great difference between women and men with respect to their participation in labor force. According to data of TUIK (Turkish Statistical Institute), while labor force participation rate of women was 30%, this rate was 70.8% in men in December, 2014. With this rate Turkey is ranked as the last country among the OECD countries in the labor force participation of women. There are many factors for the non-participation of women in labor force such as educational level, rural-to-urban migration, traditional division of labor, legal regulations, institutional inadequacies in child care, etc. Therefore, various social policy measures are taken for the low employment rates. However, at the same time, social policies practiced within the frame of the current legal regulations creates an obstacle in the labor force participation of the women. We can see this in the discriminatory practices by Turkish social security system toward women. Widows' and orphans' payments given from the survivors' insurance is given on the condition that the beneficiary women and daughters are not married and not working in an assured job, which in turn results in informal employment of the persons, not entering in business life and various abuses.In this study, the effect of widows' and orphans' payments given from the survivors' insurance, which is a social policy implementation, on the labor force participation of the beneficiary women and daughters was evaluated through Bursa sample. The objective of the study was to analyze how the widows' and orphans' payments affect the labor force participation of the women and daughters either with statistical data or with semi-structured face-to-face interview, which is one of the qualitative research methods.Keywords:Social policy, survivors insurance payment, women's labour force participation, Widows' and Orphans' Payments 167

Bu çalışma; kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınların istihdamının önündeki engellerin kadınların gözünden keşfedilmesini ve bu yolla, aktif işgücü politikalarının ve sosyal yardımların hedef kitlenin emek arzı davranışı üzerindeki etkisinin araştırılmasını amaçlamaktadır. Gerek mevcut literatür gerekse anekdota dayalı kanıtlar, kadın istihdamının arttırılmasına yönelik olarak uygulanan sosyal politikaların amacına ulaşabilmesi için kadınların homojen bir grup olarak ele alınmaması gerektiğini göstermektedir. Buradan hareketle, uygun ve etkili sosyal politikaların hayata geçirilmesine katkıda bulunmayı amaçlayan bu araştırma için hedef kitle olarak, istihdam konusunda en dezavantajlı grup olan kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınlar belirlenmiştir. İlgili grubun sorun ve ihtiyaçlarının derinlemesine keşfedilebilmesi için, nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Tümevarım yaklaşımının benimsendiği araştırma, gömülü teori metoduyla gerçekleştirilmiş ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakatlar kullanılmıştır. Araştırmanın temsil gücünün arttırılması amacıyla Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep ve Kocaeli illerinde yaşayan 12 kadınla mülakat yapılmış ve bu mülakatlar sonucunda, hedef kitlenin emek arzı davranışının belirleyicisi olan dört temel etken tespit edilmiştir. Bunlar kişinin özgüven düzeyi, meslek sahibi olup olmaması, hanehalkı geliri ve medeni durumudur. Araştırma bulguları ayrıca, istihdam garantili meslek kurslarının araştırmanın hedef kitlesi tarafından tanınmadığını ve bu kursların etkinliğinin arttırılması için İŞKUR ile Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının işbirliğinin önemli olduğunu göstermiştir. Öte yandan, ilgili grubun emek arzı davranışıyla sosyal yardımlar arasında güçlü bir ilişki tespit edilememiştir., The (actual or perceived) obstacles that prevent uneducated women living in urban areas from seeking/finding jobs are studied in this thesis, with the purpose of understanding the effects on these women's labor market participation behavior of 1) active labour market policies currently pursued in Turkey and 2) various social assistance programs. Based on the arguement that in order for social policies aiming to increase women's employment to be successful, women should not be considered as a homogenous group, and focuses on uneducated women living in urban areas to contribute to the identification of the most appropriate social policies to promote the employment of this disadvantageous group. The study has adopted a qualitative approach. Embedded theory has been chosen for the exploratory research and the data have been collected through semi-structured in-depth interviews. The interviews have been conducted with 12 women from Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep and Kocaeli. As the result of these interviews, four factors were found to have marked effects on the labor supply behavior of the women in the sample: The level of self- confidence of the individual; whether the individual has professional skills; the level of household income and marital status. The research findings also hint that disadvantagous women may not be fully aware of the vocational training programs available to them implying that stronger collaboration between İŞKUR and Local Social Assistance and Solidarity Foundation offices is needed. Furthermore, labor supply behavior of the women in the sample does not seem to be (negatively) affected by the availability of social assistance programs.

`Atatürk ve İnönü Dönemi Sosyal Yardım Politikaları (1923-1950)` adlı tez çalışmamız sosyal yardım kavramının ortaya çıkışı ve dünyada sosyal devletin kurulmasından başlayarak Birinci Dünya Savaşı, Kurtuluş Savaşı, İkinci Dünya Savaşı yıllarını kapsayan süreçleri; Osmanlı İmparatorluğu'ndan Türkiye Cumhuriyeti'nde çok partili döneme kadar uzanan süreci geniş bir perspektif içinde incelemeyi hedeflemektedir. Bu çalışmada tarih çalışmalarında güncelliği gittikçe artan sosyal yardım ve sosyal politika konularını geniş bir perspektif içinde bir bütün olarak ele almaktadır. Osmanlı Dönemindeki sosyal politika yaklaşımı ile Cumhuriyet dönemi sosyal politika yaklaşımı karşılaştırmalı olarak incelenmiş; Osmanlı İmparatorluğu'ndan devir alınan miras ile Cumhuriyet dönemine intikal eden söz konusu mirasın üzerine neler eklendiği üzerinde durulmuştur. Diğer bir deyişle; Osmanlı İmparatorluğu ve Cumhuriyetin ilk yılları, tek parti dönemleri karşılaştırılarak aradaki benzerlik ve değişimler ortaya konmaya çalışılmıştır. Bunun yanı sıra Atatürk dönemi çalışmaları işletme gözüyle ele alarak mali boyuta ağırlık vermeye çalıştık.Çalışmamızda öncellikle Osmanlı döneminden devralınan miras üzerinde durulmuştur. Sosyal yardım kurumlarının temellerinin II. Abdülhamit dönemine uzandığı, yoksul, muhtaç kişilere yapılan yardımlar ile dönemin politikaları üzerinde durulmaya çalışılmıştır. İlerleyen bölümlerde de I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı döneminde, devletin ve sosyal yardım kurumlarının faaliyetleri ve içtimai muavenet kavramı içerisinde yer alan bugünkü anlamından daha farklı bir yapıda olan sosyal yardım anlayışı içinde ihtiyaç sahipleri ele alınmaya çalışılmıştır. Tezimizde sosyal yardımlar içerisinde sadece devletin dâhil olduğu kurumsal veya kurumsal olmayan yardımlar değil, aynı zamanda gönüllü yardım kuruluşlarının sosyal yardım faaliyetleri de ele alınacak konular arasındadır.Belirtilen hususlarda yapılan çalışmalar Atatürk dönemi sosyal yardım (içtimai muavenet) faaliyetleri hakkındaki tezimizin ana çatısını oluşturmamıza yardımcı oldu. Sosyal yardımlar, sosyal devletin vazgeçilmez unsuru olduğundan Atatürk döneminde henüz tam şekillenmese de sosyal devletçiliğin varlığını sorgulamak ve yeni Türkiye Cumhuriyeti'nde sosyal yardımların bizi sosyal devlete götürüp götürmediğini ortaya çıkarmak üzere tezimizin temel amacını yani sosyal yardımlar konusunu sistematik bir şekilde incelemeye çalıştık. Atatürk döneminde sosyal yardımlar deyince ilk akla gelen hiç şüphesiz kurumsallaşmadır. Bu nedenle bu dönemde yapılan yardımları, devletin sosyal yardımlarda uyguladığı politikalar, getirilen yenilikler, resmi ve gayri resmi sosyal yardım faaliyetleri, faaliyetlerin finansmanı şeklinde farklı başlıklar altında incelemeye çalıştık. Having the title `Social Aid Policies During Atatürk and Inönü Period (1923-1950)`, the thesis is aimed exploring the emergence of the concept of social aid and the establishment of social states and investigating an extended period, including World War I, Turkish War of Independence, and World War II. In order for a broader perspective on the issue to be obtained, it also seeks examine the period from dissolution of the Ottoman State to multi-party period of the Republic of Turkey.The study deals with social aid and social policy as a whole, regarded as the issues of major interest in historical studies recently. A comparative study of social policies adopted in the Ottoman Period and the Republican Period is conducted to indicate the Ottoman legacy of the Republic. To put it differently, the study seeks to reveal the similarities and the differences between the social aid policies that were in effect during the Ottoman period and the single party period of the Republic. A special reference has been made to the financial dimension of the efforts produced during Atatürk period.The legacy handed down to the present day by the Ottoman state has been specifically dealt with. The origins of charities and social enterprises dating back to Abdülhamid II, the social aids given to people in need, and the policies then are mentioned. In the parts that follow, during World War I and Turkish War of Independence, the activities of the State and the social aid organizations as well as the needy people within a different understanding of social welfare system are also discussed in the study. In the thesis, not only the State oriented social aid activities but also those carried out by voluntary aid organizations are explored.The studies made on the subjects previously mentioned have helped to build the main frame of the thesis. Social aids being an indispensible part of a social state, it seeks to investigate, though not fully taken shape in Atatürk period, the nature of social state control. The thesis is also intended to bring to light whether social aids in the new Republic have paved the way to a social state. Speaking of the social aids in Atatürk period, it appears that institutionalisation has a great prominence. This being why, the aids provided in that period are discussed in a number of headings, including the policies adopted by the State regarding social aids, the reforms fulfilled, authorized and unauthorized social aid activities, and their financing. 305

Kapitalizm, dönemsel krizlerinden birini daha yaşıyor ve bu kriz, sosyal politikayı dönüştürüyor. Bu süreçte, sosyal politikanın en önemli alanlardan biri olan sosyal hizmetler de dönüşüyor/dönüştürülüyor. Bu dönüşümde, hayırseverlikten, flantropiye, refah devleti uygulamalarıyla da vatandaşlık ve insan hakları temelinde gelişen sosyal hizmet sunumundan tekrar hayırseverliğe bir gerileme yaşanıyor. Birey, aile ve toplumun toplumsal sorunların çözümünde üstelenme leri gereken sorumlulukla ilgili giderek artan vurgu sivil toplum örgütlerinin bu alanda daha çok yer alması gerekliliği düşüncesiyle de birleşince, yoksulluk dâhil çoğu sosyal sorunun çözümünde devlet temel aktör olmaktan çıkıyor. Sosyal yardım ve sosyal hizmetlerin sunumu, refah karması (welfare mix) olarak adlandırılan anlayış çerçevesinde piyasaya, sivil toplum örgütlerine ve dini kurumlara havale ediliyor. Bu bildiride, Türkiye’de sosyal yardım ve sosyal hizmetlerin gelişimi ve mevcut durumu genel hatlarıyla özetlenerek, yaşanmakta olan dönüşümün Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonu ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’nun pratikleri ve yeniden yapılandırılması üzerinden eleştirel bir değerlendirmesinin yapılması amaçlanmıştır., We are witnessing another cyclical crisis of capitalism now, which is also transforming the social policy. Social work, which is one of the important realms of social policy, is transforming and being transformed during this process. Within this transformation, we see a retreat to charity in the supply of social services that had been advanced from charity to philantrophy and then to the basis of citizenship and human rights during the welfare state. When the increasing emphasis on the responsibility that individuals, family and the society should undertake in solving social problems is combined with the reasoning that civil society organisations should take place in the supply of social services, the state relinquishes being the main actor in solving social problems including poverty. Social assistance and the supply of social services have been assigned to the market, civil society organisations and religious organisations within the framework of this understanding, which is called “welfare mix”. This paper, aims to make a critical evaluation of the ongoing transformation with reference to the practices and restructuring of Social Assistance and Solidarity Fund and The Agency for Social Services and Children Protection after giving a brief summary of the development and existing situation of social aid and social services in Turkey.

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi 78610 …

The (actual or perceived) obstacles that prevent uneducated women living in urban areas from seeking/finding jobs are studied in this thesis, with the purpose of understanding the effects on these women's labor market participation behavior of 1) active labour market policies currently pursued in Turkey and 2) various social assistance programs. Based on the arguement that in order for social policies aiming to increase women's employment to be successful, women should not be considered as a homogenous group, and focuses on uneducated women living in urban areas to contribute to the identification of the most appropriate social policies to promote the employment of this disadvantageous group. The study has adopted a qualitative approach. Embedded theory has been chosen for the exploratory research and the data have been collected through semi-structured in-depth interviews. The interviews have been conducted with 12 women from Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep and Kocaeli. As the result of these interviews, four factors were found to have marked effects on the labor supply behavior of the women in the sample: The level of self- confidence of the individual; whether the individual has professional skills; the level of household income and marital status. The research findings also hint that disadvantagous women may not be fully aware of the vocational training programs available to them implying that stronger collaboration between İŞKUR and Local Social Assistance and Solidarity Foundation offices is needed. Furthermore, labor supply behavior of the women in the sample does not seem to be (negatively) affected by the availability of social assistance programs., Bu çalışma; kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınların istihdamının önündeki engellerin kadınların gözünden keşfedilmesini ve bu yolla, aktif işgücü politikalarının ve sosyal yardımların hedef kitlenin emek arzı davranışı üzerindeki etkisinin araştırılmasını amaçlamaktadır. Gerek mevcut literatür gerekse anekdota dayalı kanıtlar, kadın istihdamının arttırılmasına yönelik olarak uygulanan sosyal politikaların amacına ulaşabilmesi için kadınların homojen bir grup olarak ele alınmaması gerektiğini göstermektedir. Buradan hareketle, uygun ve etkili sosyal politikaların hayata geçirilmesine katkıda bulunmayı amaçlayan bu araştırma için hedef kitle olarak, istihdam konusunda en dezavantajlı grup olan kentlerde yaşayan eğitimsiz kadınlar belirlenmiştir. İlgili grubun sorun ve ihtiyaçlarının derinlemesine keşfedilebilmesi için, nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Tümevarım yaklaşımının benimsendiği araştırma, gömülü teori metoduyla gerçekleştirilmiş ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakatlar kullanılmıştır. Araştırmanın temsil gücünün arttırılması amacıyla Tekirdağ, Diyarbakır, Gaziantep ve Kocaeli illerinde yaşayan 12 kadınla mülakat yapılmış ve bu mülakatlar sonucunda, hedef kitlenin emek arzı davranışının belirleyicisi olan dört temel etken tespit edilmiştir. Bunlar kişinin özgüven düzeyi, meslek sahibi olup olmaması, hanehalkı geliri ve medeni durumudur. Araştırma bulguları ayrıca, istihdam garantili meslek kurslarının araştırmanın hedef kitlesi tarafından tanınmadığını ve bu kursların etkinliğinin arttırılması için İŞKUR ile Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının işbirliğinin önemli olduğunu göstermiştir. Öte yandan, ilgili grubun emek arzı davranışıyla sosyal yardımlar arasında güçlü bir ilişki tespit edilememiştir.