Çalık, M. Shoulder Proprioception in Partial and Full Thickness Supraspinatus Tears. Hacettepe University, Graduate School of Health Sciences, Sports Physiotherapy Program, Master of Science Thesis, Ankara, 2018. This study was planned to evaluate shoulder proprioception in partial and full-thickness supraspinatus tears which is frequently encountered in clinic. The study was conducted on 21 partial supraspinatus tears (53.7±12.7 years, 26.6±2.9 kg/m2), 20 full-thickness supraspinatus tears (57.2±5.6 years, 27.6±1.9 kg/m2) and 20 asymptomatic individuals without any shoulder problems (19.5±0.9 years, 22.7±3.2 kg/m2) as control group. The shoulder proprioception was assessed with an Isomed 2000 isokinetic dynamometer using an active position repeat test at 40° and 100° target angles during scapular planar elevation. The actual angular value and deviation from the target angle as absolute error were recorded as degree. At rest, night and activity during the test pain were evaluated with visual analogue scale. The American Shoulder and Elbow Surgeons (ASES) form was used to determine functional activity level of the tear shoulder. Kruskall Wallis and Mann-Whitney U test were used for comparison of groups for nonparametric data and One-way ANOVA tests were used for parametric data. Spearman correlation analysis was used to assess the relationship between active joint position sensation with pain and functional activity. At the end of the study, it was seen that absolute value of the active joint position sense decreased during the 40° and 100° elevation on the the individuals with partial and full-thickness supraspinatus tears both tear and contralateral sides compared to the control group (p0.05). It was seen that individuals with partial and full-thickness supraspinatus tears in terms of absolute value had decreased active joint position sense in both affected and contralateral shoulders and proprioceptive deficit in both shoulders. In actual value, it was determined that the individuals who were full-thickness tear were affected both on the tear and contralateral sides. As a result, this deficit recorded according to asymptomatic individuals has to be improved in rehabilitation programs. Considering that special treatment of the affected extremity was frequently performed in rehabilitation programs, contralateral training was considered not to be neglected. However, the reduction of pain are thought to contribute to the development of the proprioceptive sense because of the effect of pain on the joint position sense. İÇİNDEKİLER ONAY SAYFASI YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI ETİK BEYAN TEŞEKKÜR ÖZET ABSTRACT İÇİNDEKİLER SİMGELER ve KISALTMALAR ŞEKİLLER TABLOLAR 1.GİRİŞ 2. GENEL BİLGİLER 2.1. Omuz Kompleksi Anatomisi 2.1.1. Omuz Kompleksi Eklemleri 2.1.2. Omuz Kompleksi Kasları 2.2. Omuz Kompleksi Klinik Biyomekaniği 2.3. Rotator Kılıf Yırtıkları 2.3.1. İntrinsik Teori 2.3.2. Ekstrinsik Teori 2.3.3 Rotator Kılıfın Beslenmesi 2.3.4 Rotator Kılıf Histopatolojisi 2.3.5 Kısmi Rotator Kılıf Yırtıkları 2.3.6. Tam Kat Rotator Kılıf Yırtıkları 2.4. Propriyosepsiyon 2.4.1 Eklem reseptörleri 2.4.2. Kas reseptörleri 2.4.3 Propriyosepsiyonun Motor Kontroldeki Rolü 2.4.4 Omuz Propriyosepsiyonu 2.4.5 Omuz Yaralanmalarında Propriyosepsiyon 2.4.6 Propriyosepsiyonun Değerlendirilmesi 3. BİREYLER ve YÖNTEM 3.1. Bireyler 3.2. Yöntem 3.2.1. Demografik Bilgiler ve Fiziksel Özellikler 3.2.2. Hikâye 3.2.3. Ağrı Şiddetinin Değerlendirilmesi 3.2.4. Omuz Ağrı ve Fonksiyonel Aktivite Düzeyi Değerlendirilmesi 3.2.5. Aktif Eklem Pozisyon Hissinin Değerlendirilmesi 3.3. İstatistiksel Analiz 4. BULGULAR 4.1. Tanımlayıcı Veriler 4.2. Kısmi ve Tam Kat Supraspinatus Yırtığı Olan Bireylerin Ağrı Şiddeti ve Fonksiyonel Aktivite Düzeylerinin Karşılaştırılması 4.3. Yırtık Olan Taraf ile Asemptomatik Bireylerin Aktif Eklem Pozisyon Hissinin Karşılaştırılması 4.4. Supraspinatus Yırtığı Olan Bireylerin Kontralateral Tarafı ile Asemptomatik Bireylerin Aktif Eklem Pozisyon Hissinin Karşılaştırılması 4.5. Yırtık Olan Taraf ile Kontralateral Tarafın Aktif Eklem Pozisyon Hissinin Karşılaştırılması 4.6. Supraspinatus Yırtığı Olan Bireylerde Aktif Eklem Pozisyon Hissinin Ağrı ve Fonksiyonel Aktivite Düzeyi ile İlişkisi 5.TARTIŞMA 6. SONUÇLAR ve ÖNERİLER 7. KAYNAKLAR 8. EKLER Ek 1. Tez Çalışması İle İlgili Etik Kurul İzni. Ek 2. Aydınlatılmış Onam Formları. Ek.3. Gönüllü Olur Formu. Ek.4. Değerlendirme Formu Ek.5. ASES Anketi Ek 6. Dijital Makbuz 9. ÖZGEÇMİŞ Çalık, M. Kısmi ve Tam Kat Supraspinatus Yırtıklarında Omuz Propriyosepsiyonu. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Spor Fizyoterapistliği Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2018. Bu çalışma klinikte sıklıkla karşılaşılan supraspinatusun kısmi ve tam kat yırtıklarında omuz propriyosepsiyonunu değerlendirmek amacıyla planlandı. Çalışma kısmi supraspinatus yırtığı olan 21 (53,7±12,7 yıl, 26,6±2,9 kg/m2), tam kat supraspinatus yırtığı olan 20 (57,2±5,6 yıl, 27,6±1,9 kg/m2) ve kontrol grubu olarak herhangi bir omuz problemi olmayan 20 asemptomatik birey (19,5±0,9 yıl, 22,7±3,2 kg/m2) ile gerçekleştirildi. Bireylerin omuz propriyosepsiyonu, skapular düzlemde elevasyon sırasında 40° ve 100° hedef açılarında aktif pozisyon tekrarlama testi kullanılarak Isomed 2000 izokinetik dinamometre ile değerlendirildi. Gerçek açısal değer ve hedef açıdan sapma dereceleri mutlak hata olarak derece cinsinden kaydedildi. İstirahat, gece ve aktivite ağrısı ile test sırasında oluşan ağrı şiddeti görsel analog skalasıyla (GAS) değerlendirildi. Yırtık olan omuzun fonksiyonel aktivite düzeyinin belirlenmesinde ‘American Shoulder and Elbow Surgeons’ (ASES) formu kullanıldı. Nonparametrik verilerde grupların karşılaştırılmasında Kruskall Wallis ve Mann-Whitney U testi, parametrik verilerde One-way ANOVA testleri kullanıldı. Aktif eklem pozisyon hissi ile ağrı ve fonksiyonel aktivite düzeyindeki ilişkinin değerlendirilmesi için Spearman korelasyon analizi kullanıldı. Çalışma sonunda kısmi ve tam kat supraspinatus yırtığı olan bireylerin 40° ve 100° elevasyon sırasında aktif eklem pozisyon hissinin mutlak değerinde kontrol grubuna göre hem yırtık olan hem de kontralateral omuzda azaldığı görüldü (p0,05). Mutlak değer açısından kısmi ve tam kat supraspinatus yırtığı olan bireylerin hem etkilenen hem de kontralateral omuzdaki aktif eklem pozisyon hissinin azaldığı ve her iki omuzda propriyoseptif defisitin olduğu görüldü. Gerçek değerde ise tam kat yırtığı olan bireylerin hem yırtık hem de kontralateral tarafında etkilenim olduğu belirlendi. Sonuç olarak, asemptomatik bireylere göre kaydedilen bu defisitin rehabilitasyon programlarında mutlaka geliştirilmesi gerektiği ortaya konuldu. Rehabilitasyon programlarında sıklıkla sadece etkilenen ekstremiteye özel çalışıldığı göz önünde bulundurulduğunda kontralateral eğitiminde ihmal edilmemesi gerekliliği düşünüldü. Bununla beraber ağrının eklem pozisyon hissi üzerine etkisinin gösterilmesi nedeni ile ağrının azaltılmasının da propriyoseptif duyunun gelişmesinde katkısı olacağı düşünülmektedir.