Search

Objective: The aim of this study was to evaluate the clinical characteristics of newborns with birth trauma. Material and Methods: The medical records of 13198 live born infants in our hospital were reviewed retrospectively regarding birth related traumas. Birth-related injuries were defined as, soft tissue lesions, nervous tissue injury and bone tissue injury. The results obtained from this study compared with the results of the study which was performed in 2001-2004 period in our hospital. Results: Birth trauma was detected in 322 (2.4%) of all live births. The gender, mean gestational age and mean birth weight of the infants were 38.6% female, 38.1±3.2 weeks and 3234±694 g, respectively. The mode of delivery was found 65.8% by vaginal delivery. The most common type of birth trauma was soft tissue lesions (93.4%), whereas other lesions were nerve tissue damages (3.4%) and, skeletal fractures (3.2%). The most common risk factors for birth trauma were found to be; prematurity (20.8%), prolonged labour (11.5%) and birth weight >4000 g (8.4%). In the first study, the soft tissue damage, bone tissue injury and nervous tissue injury rations in 1000 live births, found 5.8, 1.0 and 1.4, respectively while in current study this rations detected as 22.8, 0.75 and 0.83, respectively. Conclusions: The most common risk factors for birth trauma were found to be; prematurity, prolonged labor and large birth weight (>4000 g). In our study, is compared to in 1000 live births, bone tissue and nerve tissue injury had significantly decreased. Key words: Newborn; Birth Trauma; Risk Factors., Amaç: Yenidoğanlarda gelişen doğum travmalarının belirlenmesi ve doğum travması gelişiminde saptanan risk faktörlerinin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Hastanemizde doğan 13198 bebeğin dosyaları retrospektif incelenerek, doğum travması saptanan bebekler çalışmaya alındı. Doğum travmaları; yumuşak doku hasarları (sefal hematom, ekimoz, kaput suksadeneum, cilt kesisi), sinir dokusu hasarları (brakiyal pleksus, periferik sinir hasarları), kemik doku hasarları (klavikula, femur, humerus ve diğerleri) olarak sınıflandırıldı. Perinatal asfiksi, mekonyum aspirasyonu ve yenidoğan konvülsiyonu gibi intrauterin faktörlerden etkilenebilen doğum hasarları çalışmaya alınmadı. Elde edilen veriler hastanemizde 2001- 2004 yılları arasında yapılan benzer çalışma sonuçları ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmada 322 (%2,4) bebekte doğum travması saptandı. Bebeklerin 124'ü (%38,6) kız, ortalama gebelik haftası 38.1±3.2 hafta ve ortalama doğum ağırlığı 3234±694 g idi. Doğum şekli %65,8 normal spontan yolla doğum, %34,2 sezaryen idi. Travma saptanan olguların 67'si (%20,8) preterm idi. Yumuşak doku hasarı %93,4, sinir dokusu hasarı %3,4 ve kemik dokusu hasarı %3,2 oranındaydı. Doğum travması saptanan bebeklerin %61,5'inde bir risk faktörü saptanmaz iken; bebeklerde preterm doğum (%20,8), ilerlemeyen travay (%11,5) ve doğum ağırlığının >4000 g olması (%8,4) en sık saptanan risk faktörleri idi. İlk dönemde 1000 canlı doğumda yumuşak doku hasarı, kemik dokusu hasarı ve sinir dokusu hasarı sırasıyla 5.8, 1.0 ve 1.4 iken çalışmamızda bu oranlar sırasıyla 22.8, 0.75 ve 0.83 saptandı. Sonuç: En sık saptanan risk faktörlerinin prematürite, uzamış doğum eylemi ve doğum ağırlığının >4000 g olduğu saptandı. Çalışmamızda kemik dokusu ve sinir dokusu hasarlarının 1000 canlı doğuma oranlandığında anlamlı olarak azaldığı belirlendi. Anahtar kelimeler: Yenidoğan; Doğum Travması; Risk Faktörleri.