* Sorumlu yazar: E-mail adresi: i_akyurek56@hotmail.com * Muhammet İbrahim Akyürek. Etimesgut Bilim ve Sanat Merkezi, Ankara, Türkiye. *Atıf: Akyürek, M. İ. (2020). Okullarda dedikodu ve söylenti durumunun incelenmesi. İZÜ Eğitim Dergisi, 2(4) 174-190. DOI: 10.46423/izujed.732139 Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin cinsiyet, yaş, medeni durum, öğrenim durumu, mesleki kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre okullardaki dedikodu ve söylenti durumunu belirlemektir. Bu araştırma, kesitsel tarama modelindedir. Araştırmanın örneklemini, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Ankara ilinde bulunan 20 resmi ilk ve ortaokulda görev yapan toplam 400 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada; DiFonzo ve Bordia (2000) tarafından geliştirilen “Söylenti yönetimi ölçeği”, Eşkin (2010) tarafından geliştirilen “Hemşirelikte dedikodu ve söylentiye ilişkin ölçek” ile Leblebici, Yıldız ve Karasoy (2009)’ un “Örgütsel yaşamda dedikodunun araçsallığı ve algılanışı” adlı çalışmalarında geliştirdikleri ölçekler baz alınarak Özşarlak (2016) tarafından geliştirilen "Dedikodu ve söylenti ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin, dedikodu ve söylenti durumuna ilişkin görüşlerinin katılıyorum düzeyinde olduğu görülmüştür. Bu durum, okullarda dedikodu ve söylenti mekanizmasının aktif ve yaygın bir biçimde işlediğini belirtebilir. Ayrıca öğretmenler tarafından okul içi dedikodu ve söylenti konularının varlığı, okul dışı dedikodu ve söylenti konularından daha fazla olarak görülmüştür. Tüm okul paydaşlarının sağlıklı etkileşim ve iletişimlerinin sosyal etkinliklerle sağlanması yoluyla okullarda dedikodu ve söylenti mekanizmasının olumlu etkilerinden faydalanabilecek okul atmosferleri oluşturulabilir. The aim of this study is to determine the gossip and rumor status in schools according to the variables of teachers' gender, age, marital status, educational status, professional seniority and school level. This research is in cross-sectional survey model. The sample of the study consists of a total of 400 teachers working in 20 public primary and secondary schools in Ankara in the 2018-2019 academic year. In the research; The "Rumor management scale" developed by DiFonzo and Bordia (2000), the "Scale on gossip and rumor in nursing" developed by Eşkin (2010), and the "instrumentality and perception of gossip in organizational life" studies by Leblebici, Yıldız and Karasoy (2009). "Gossip and rumor scale" developed by Özşarlak (2016) based on the scales was used. As a result of the research; It was observed that the teachers' views on the situation of gossip and rumor were at the level of I agree. This situation may indicate that the gossip and rumor mechanism in schools is active and widely functioning. In addition, the existence of in-school gossip and rumor issues was seen by teachers as more than out-of-school gossip and rumor issues. By ensuring healthy interaction and communication of all school stakeholders with social activities, school atmospheres can be created in schools that can benefit from the positive effects of gossip and rumor mechanism.