Search

Araştırmanın amacı, ortaokullarda öğrenim görmekte olan öğrencilerin akademik gelişimlerini ve sosyal hayatlarını etkileyen konuşma becerisi kazandırılması sürecinde gözlemlenen konuşma kusurlarını öğretmen görüşlerine göre incelemektir. Araştırma, nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2021-2022 öğretim yılında Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki bir ilimizin merkezinde bulunan ortaokullarda görev yapan 10 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak 7 maddelik yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde, içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma bulguları; sınav kaygısı yüzünden test ağırlıklı çalışan çocuğun konuşmaya ve yazmaya gerektiği kadar zaman ayıramadığını, öğretmenlerin öğrencilerinin konuşma becerisi geliştirebilmeleri için derslerinde sesli öykü ve şiir okutma etkinlikleri yaptırdıklarını, öğrencilerinde söz hakkını beklememe, yöresel ağız kullanma ve kelime hazinesinin yetersizliği gibi konuşma kusurları gözlemlediklerini, akademik başarının konuşma becerisinden etkilendiğini ve konuşma sıkıntısı yaşayan öğrencilerin sosyal becerileri sergilemede yetersizlik yaşadıklarını ortaya koymaktadır.

The purpose of this study was to identify the views of teachers working in primary and secondary schools on the role of school in the development of children’s imagination. This study utilised a qualitative case study approach. A semi-structured interview form developed by the researcher was used to collect data. The research was carried out in the first semester of the 2018-2019 academic year in Bursa Mustafakemalpaşa. The data collection process started with obtaining permissions and determining the schools. 11 volunteer teachers from 4 different schools participated in the data collection process. The data were analyzed using content analysis method. The results showed that the school supports the imagination of students but this support is limited. The participants associated the results to limited and standardized curriculum. As a result, further research should be undertaken to investigate the role of school in the development of imagination by applying quantitative methods., Araştırmanın amacı, çocuğun hayal gücü gelişiminde okulun rolü üzerine ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada nitel yöntemlerden durum çalışması kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılı, birinci döneminde Bursa İli, Mustafakemalpaşa İlçesi’nde yürütülmüştür. Veri toplama süreci, araştırma yapılacak okulların belirlenip resmi izinlerin alınması ile başlamıştır. Veri toplama sürecine 4 farklı okuldan 11 öğretmen, gönüllü olarak katılmıştır. Veriler, içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucuna göre, okul öğrencilerin hayal gücü gelişimini desteklerken, bu desteği sınırlı tutmaktadır. Bu sonucun gerekçesi müfredatın sınırlı ve standart olmasına bağlanmıştır. Bu sonuç bağlamında gelecek araştırmalarda, hayal gücü gelişiminde okulun rolünün belirlenmesine yönelik nicel araştırmaları da kapsayan çalışmaların yapılması önerilir.

Bu çalışmanın amacı, Denizli ili Merkezefendi ve Pamukkale ilçesinde resmi ortaokullarda görev yapan yöneticilerin takım çalışmasına ilişkin görüşlerinin tespit edilerek, önerilerinin değerlendirilmesi, farkındalık düzeyine ilişkin düşüncelerinin bilimsel biçimde betimlenmesidir. Bu çalışmanın katılımcılarını amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt ve maksimum çeşitlilik örneklemesi kullanılarak seçilmiş toplam 15 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Bu çalışmaya katılım için belirlenen ölçüt, okul yöneticisi olarak görev yapıyor olmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu temsil edecek yöneticiler arasından “kolaylıkla bulunabilen örnekleme” yöntemiyle yer, öğrenci ve veli profili birbirinden farklı ortaokul yöneticilerinden 15 yöneticiye ulaşılarak veriler toplanmıştır. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın alt problemlerinin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında; okullarda gerekli planlama yapılarak ve takım çalışmasına gereken önem verilerek, takım içi olumlu iletişim kurularak ve takım üyeleri arasında uyum sağlanarak, takım üyelerinin ortak amaçlar belirlemesi ve işbirliği halinde olmasıyla, ayrıca farklı fikirlere açık olunmasıyla etkili takım çalışmasının yapılabileceği yöneticiler tarafından ortaya konmuştur. Okullarda takım etkili takım çalışması yapılmamasının çözümüne yönelik, okul kültürünü sağlanması, öğretmenler arası etkili iletişim ve iyi ilişkilerin arttırılması gerektiği, takımda görev dağılımının adaletli ve kişilere uygun şekilde paylaştırılması gerekliliği öğretmenler arasında iletişimi ve uyumu arttırıcı etkinlikler düzenlenmesi, öğretmenlerin özlük haklarının iyileştirilmesi, grup uyumunun gözetilmesi, resen görev vermek yerine ekip arkadaşı seçilebilmesi, öğretmenlerin iş yükünün azaltılması gerektiği belirtilmiştir.

Bu araştırmada, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Denizli ili devlet ortaokullarında görev yapan öğretmenlere göre 4006 TÜBİTAK bilim fuarlarının etkililiği araştırılmıştır. Araştırmada “betimsel tarama modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2020- 2021 eğitim öğretim yılı Denizli ili metropol ilçeleri olan Pamukkale ve Merkezefendi devlet ortaokullarında görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Bu evreni tamamen temsil edecek öğretmenler arasından “Küme örnekleme” yöntemiyle seçilen 150 öğretmenden ölçek yardımıyla veriler toplanmıştır.Araştırmada veri toplama aracı olarak Selçuk, Atalmış ve Ataç tarafından geliştirilen “4006 TÜBİTAK Bilim Fuarları Etkililik Ölçeği” (2020) izin alınarak kullanılmıştır. Ayrıca öğretmenlerin kişisel özelliklerine ilişkin bilgi edinebilmek amacıyla “Kişisel Bilgi Formu” geliştirilmiştir. Araştırmada öğretmenlere göre TÜBİTAK bilim fuarlarının etkililiğine yönelik görüşlerinden elde edilen puanların belirlenmesinde betimsel analiz; cinsiyet, eğitim düzeyi, çalışılan ilçeye göre farklılığı belirlemek amacıyla Mann-Whitney U testi; yaş, branş, kıdeme göre farklılığı belirlemek amacıyla Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında kullanılan istatistiksel işlemlerde anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edilmiş; istatistiksel işlemler SPSS 26.0 paket programıyla hesaplanmıştır. Katılımcı öğretmenlerin 4006 TÜBİTAK bilim fuarlarının etkililiğine yönelik görüşlerinin büyük ölçüde olumlu olduğu görülmüştür. Öğretmenlere göre 4006 TÜBİTAK Bilim Fuarlarının öğrenciye katkı, öğretmene katkı ve veliye katkı alt boyutlarından yüksek ortalamalar aldığı, ölçek maddelerine ise “Katılıyorum” ve “Kesinlikle katılıyorum” yönünde görüş bildirdikleri görülmüştür. Ayrıca öğretmenlerin TÜBİTAK 4006 bilim fuarlarının etkililiğine ilişkin görüşlerinin; cinsiyet, yaş, mesleki kıdem, branş, eğitim düzeyi ve çalışılan ilçe değişkenlerine göre anlamlı bir fark göstermediği sonucuna ulaşılmıştır.

Bu araştırmanın temel amacı, ortaokul 6, 7, 8. sınıf düzeyindeki öğrencilerin sergiledikleri ve öğretmenlerin karşılaştıkları direnç davranışlarına ilişkin algılarının incelenmesidir. Araştırma bir karma yöntem çalışması olarak desenlenmiştir. Araştırmanın örneklemini (nicel veriler için) 15 ortaokulda görev yapmakta olan 284 öğretmen ve bu okullarda öğrenim gören 383 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın katılımcıları (nitel veriler için) ortaokulda görev yapmakta olan 5 öğretmen ve ortaokulda öğrenim gören 10 öğrencidir. Veriler Öğrenci Direnç Davranışları Ölçeği–Öğretmen Formu (ÖDDÖ-T), Öğrenci Direnç Davranışları Ölçeği–Öğrenci Formu (ÖDDÖ-S), öğretmenlerle gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşmeler ve öğrencilerle gerçekleştirilen odak grup görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde t-testinden, Mann-Whitney-U testinden, tek yönlü varyans analizinden ve Kruskal-Wallis testinden yararlanılmıştır. Nitel verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin karşılaştıkları direnç davranışları ile cinsiyet, branş, kıdem ve mezun olunan okul türü arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Çalışmada öğrenci direnç davranışları cinsiyete ve sınıf düzeyine göre farklılaşırken, ailenin aylık gelir düzeyine göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Nitel verilerin analizi sonucunda, öğretmenler direnç davranışlarının kaynağı olarak aileyi görmektedirler, fakat direnç davranışları ile başa çıkmada öğrenme öğretme sürecini iyileştirme ile ilgili durumlara başvurmaktadırlar. Ayrıca direnç davranışlarını önlemede öğretmen tutumunun önemine dikkat çekmişlerdir. Öğrenciler direnç davranışlarının kaynağı olarak öğretmenlerine, arkadaşlarına ve kendileri ile ilgili durumlara işaret etmişlerdir.

Bu araştırmanın amacı, ortaokullarda algılanan örgütsel adalet, okul yöneticilerinin etik liderlik düzeyleri ve öğretmenlerin okullarını psikolojik sahiplenme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. İlişkisel tarama yöntemiyle yapılan bu araştırmanın evrenini Mersin ilinde 2021-2022 tarihleri arasında Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı resmi ortaokullarda görev yapan 4210 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi basit tesadüfi örnekleme ile seçilen toplam 353 öğretmenden oluşmaktadır. Bu araştırmada öğretmenlerin okullarını psikolojik sahiplenme düzeylerini belirlemek amacıyla ''Psikolojik Sahiplenme Ölçeği'', okul yöneticilerinin etik liderlik düzeylerini belirlemek amacıyla "Etik Liderlik Ölçeği" ve ortaokullardaki örgütsel adalet düzeyini belirlemek amacıyla "Örgütsel Adalet Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, örgütsel adalet puanlarının ortalamaları incelendiğinde öğretmenlerin okullarına yönelik etkileşimsel adalet algılarının en yüksek düzeyde olduğu, bunu sırasıyla dağıtımsal adalet ve işlemsel adaletin izlediği görülmektedir. Örgütsel adaletin alt boyutları olan dağıtımsal adalet, işlemsel adalet ve etkileşimsel adalet algıları ile psikolojik sahiplenme düzeyi arasında yüksek düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki vardır. Örgütsel adaletin alt boyutları olan dağıtımsal adalet, işlemsel adalet ve etkileşimsel adalet algıları ile okul yöneticisinin etik liderlik düzeyleri arasında yüksek düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki vardır. Öğretmenlerin psikolojik sahiplenme düzeyleri ile okul yöneticisinin etik liderlik düzeyleri arasında yüksek düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki vardır. The purpose of this research is to examine the relationship between perceived organizational justice in lower secondary schools, ethical leadership levels of school administrators and teachers' psychological ownership of their schools. The universe of this research, which was conducted with the relational scanning method, consists of 4210 teachers working in public lower secondary schools affiliated to the Ministry of National Education between 2021-2022 in Mersin. The sample of the study consists of a total of 353 teachers selected by simple random sampling. In this study, "Psychological Ownership Scale" was used to determine teachers' psychological ownership of their schools, "Ethical Leadership Scale" to determine school administrators' ethical leadership levels, and "Organizational Justice Scale" to determine the level of organizational justice in secondary schools. As a result of the research, when the averages of organizational justice scores are examined, it is seen that teachers' perceptions of interactional justice towards their schools are at the highest level, followed by distributive justice and procedural justice, respectively. There is a high level, positive and significant relationship between the perceptions of distributive justice, procedural justice and interactional justice, which are the sub-dimensions of organizational justice, and the level of psychological ownership. There is a high level, positive and significant relationship between the perceptions of distributive justice, procedural justice and interactional justice, which are the sub-dimensions of organizational justice, and the ethical leadership levels of the school administrator. There is a high, positive and significant relationship between teachers' psychological ownership levels and school administrators' ethical leadership levels.

Bu araştırmada, Merkezefendi ve Pamukkale ilçeleri ortaokul ve liselerde görev yapan öğretmenlerin örgütsel stres kaynakları ile performanslarına ilişkin algıları ve bu algıların çeşitli değişkenlere göre farklılık gösterip/göstermediği, öğretmenlerin örgütsel stresleri ile performansları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada “tarama modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2021–2022 eğitim-öğretim yılı Denizli ili Merkezefendi ve Pamukkale ilçelerinde ortaokul ve liselerde görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. “Rastgele örnekleme” yöntemiyle seçilen 298 öğretmene ulaşılarak veriler toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak Karadavut (2005) tarafından geliştirilmiş 37 madde ve beş alt boyuttan oluşan beşli likert tarzında hazırlanan “Örgütsel Stres Kaynakları Ölçeği” ve Gürbüz ve Yüksel (2008) tarafından geliştirilmiş 13 maddelik beşli likert tarzında “İş Performans Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler SPSS 26 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda; Öğretmenlerin örgütsel stres kaynakları, kariyer gelişiminden kaynaklanan stres etkenleri alt boyutu, öğretmenlerin yapı ve ikliminden kaynaklanan stres etkenleri alt boyutu ve öğretmenlerin işteki ilişkilerinden kaynaklanan stres etkenleri alt boyutu ile performansı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamaktadır. Öğretmenlerin örgütsel stres kaynakları, işe özgü stres etkenleri alt boyutu ile performansları arasında anlamlı, pozitif yönde düşük bir ilişki bulunmaktadır. Öğretmenlerin işe özgü stresleri arttıkça performans düzeyleri de artmaktadır. Öğretmenlerin örgütsel rolden kaynaklanan stres etkenleri alt boyutu ile performansları arasında anlamlı, pozitif yönde düşük bir ilişki bulunmaktadır. Örgütsel rolden kaynaklanan stres arttıkça öğretmenlerin performansları artmaktadır.

Öğretmenlerzaman zaman öğrencilerin uygun olmayan hareketleriyle karşılaşabilirler.Öğrencilerin sistemli bir şekilde, planlayarak, kendilerince olumsuz olan veyaolabilecek bir duruma karşı gerçekleştirdikleri bu tepkiler direnç davranışıolarak ifade edilmektedir. Öğretmenlerin, öğrenci direnç davranışlarınınfarkında olması ve bu duruma yönelik stratejileri öğrenme-öğretme sürecininaksamaması açısından büyük önem taşımaktadır. Bu durum temel alınarakortaokullarda görev yapan öğretmenlerin bakış açısından, öğrenci dirençdavranışlarına ilişkin görüşleri, stratejileri ve önerileri incelemek amacıylayapılan bu araştırma, fenomenolojik desende yapılan nitel bir çalışmadır. Verianalizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırma, 2017-2018 eğitim-öğretimyılında Adana il merkezinde bulunan yedi devlet ortaokulunda görev yapan 70öğretmen üzerinde yapılmıştır. Verilerin toplanmasında yazarlar tarafındanhazırlanan “Öğrenci Direnç Davranışlarına Yönelik Öğretmen Görüşme Formu”kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin direnç davranışlarına ilişkinalgılarının olumsuz olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin direnç davranışlarıkonusunda bilgilendirilmesi için ve direnç davranışlarıyla baş etmestratejilerini uygulayabilmesi için hizmet içi eğitimler verilmesiönerilebilir., Teachersmay occasionally encounter inappropriate behaviors of students. Thesereactions, which students make systematically, plan, against a situation thatis negative or possible to them, are expressed as resistance behavior. The factthat the teachers are aware of student resistance behaviors and the strategiesfor this situation are very important in terms of the failure of the learning-teachingprocess. Based on this situation, this research, which was conducted with theaim of examining the opinions, strategies and suggestions about studentresistance behaviors from the point of view of teachers working in secondaryschools, is a qualitative study conducted in phenomenological pattern.Descriptive analysis was used in the data analysis. The study was carried outon 70 teachers working in three state secondary schools located in the citycenter of Adana in 2017-2018 academic year and in different socio-economiclevels (lower-middle-upper). "Teacher Interview Form for StudentResistance Behavior" prepared by the authors was used in the collection ofthe data. As a result of the study, it was seen that teachers' perceptionsabout resistance behaviors were negative. It may be advisable to providein-service training to inform teachers about their resistance behavior and toimplement strategies to cope with resistance behaviors.

Bu çalışmada, ortaokul öğretmenlerinin iş doyumu düzeylerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evreni, 2020-2021 Eğitim-Öğretim yılında Denizli/Pamukkale İlçe merkezinde bulunan 22 ortaokulda görev yapan 709 öğretmeni içermektedir. Araştırmanın evrenini temsil eden örneklemi ise öğretmenler arasından eleman örnekleme yöntemi ile farklı eğitim kurumundan seçilen 200 öğretmenden oluşmuştur. Araştırma için gerekli verilerin toplanmasında 20 maddeden oluşan, Weiss, Dawis, Englend ve Lofquist tarafından geliştirilmiş ve Baycan (1985) tarafından Türkçeye uyarlanmış “Minnesota İş Doyum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin parametrik analizleri sonucunda ulaşılan en önemli sonuç araştırmaya katılan öğretmenlerin çoğunluğun iş doyum düzeylerinin yüksek olduğu ve bu mesleği yapmaktan memnun olmalarıdır. Bunun yanı sıra, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumuna göre öğretmenlerin iş doyum düzeylerinin benzer olduğu, 1-10 yıl mesleki kıdeme sahip öğretmenlerin ve 41 yaşından büyük öğretmenlerin iş doyumu düzeylerinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Bu çalışma öğretmenlerin örgütsel sessizlik davranışları ile örgüt kültürü arasındaki ilişkiyi araştırmaktadır. İlişkisel tarama modelindeki araştırmanın örneklemini, 2015-2016 öğretim yılında, Uşak merkez ilçedeki resmi ortaokullardaki 237 öğretmen oluşturmaktadır. Veriler Örgütsel Sessizlik ve Örgüt Kültürü ölçekleriyle toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin en çok korumacı sessizlik sergiledikleri ve destek kültürünü en yüksek düzeyde algıladıkları saptanmıştır. Güç kültürü ve rol kültürü ile örgütsel sessizliğin geneli arasında; başarı kültürü, destek kültürü ve kültürün geneli ile korumacı sessizlik arasında pozitif ve düşük düzeyde; destek kültürüyle kabullenici sessizlik arasında; başarı kültürü ve kültürün geneli ile korunmacı sessizlik arasında negatif ve düşük düzeyde; destek kültürü ile korunmacı sessizlik arasında negatif ve orta düzeyde ilişki bulunmuştur. Okullarda daha demokratik yönetimin yerleştirilmesi, farklı sosyoekonomik düzeyleri ve akademik başarıları olan okullarda karma yöntemli araştırmaların yapılması önerilmiştir.

Bu araştırmanın amacı ortaokul öğretmenlerinin iş tatminin çalışma performanslarını nasıl etkilediğinin belirlenmesidir. Araştırmada ortaokul öğretmenlerin iş tatmini ve çalışma performansı düzeyleri ile demografik ve mesleki özelliklerine göre iş tatmini ve çalışma performans düzeylerinin farklılaşıp farklılaşmadığı da araştırılmıştır. Araştırmada, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma evreni İstanbul ili Avcılar ilçesinde bulunan ortaokullarda görev yapan öğretmenlerden oluşmaktadır örneklemi ise kolay ulaşılabilir örneklem yöntemi ile ulaşılan 331 öğretmendir. Araştırmada `Kişisel Bilgi Formu`, Minnesota İş Tatmin Ölçeği` ve `Çalışma Performansı Ölçeği` kullanılmıştır.Araştırmada elde edilen bulgulara göre; öğretmenlerin içsel tatmin, dışsal tatmin, iş tatmini ve çalışma performansı yüksek düzeydedir. Öğretmenlerin içsel tatmin, dışsal tatmin ve iş tatmini ile çalışma performansı arasında pozitif yönlü orta düzeyde ilişki belirlenmiştir. Öğretmenlerin çalışma performansının %46,5 oranında içsel tatmin tarafından açıklandığı saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre, 21-25 yaş arası öğretmenlerin içsel tatmin ve iş tatmini düzeyi 31-35 yaş arası öğretmenlerden yüksektir. Bekar öğretmenlerin içsel tatmin ve iş tatmini düzeyi evli öğretmenlerden yüksektir. 7 yıl ve üzeri aynı okulda çalışan öğretmenlerin dışsal tatmin ve iş tatmini düzeyi 1-3 yıl ve 4-6 yıl arası çalışan öğretmenlerden düşüktür. Mesleki yılı 1-5 yıl olan öğretmenlerin iş tatmini düzeyi, 6-10 yıl, 11-15 yıl ve 16-20 yıl arası öğretmenlerin iş tatmin düzeyinden yüksektir. Mesleki yılı 21 yıl ve üstü olan öğretmenlerin çalışma performansı düzeyi 6-10 yıl ve 16-20 yıl arası çalışan öğretmenlerin çalışma performansından yüksektir. Dar gelirli okulda görev yapan öğretmenlerin içsel tatmin, iş tatmini ve çalışma performansı düzeyi orta gelirli okulda görev yapan öğretmenlerin içsel tatmin düzeyinden yüksek olarak saptanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin iş tatmini ve çalışma performanslarının arttırılmasına yönelik öneriler de yer almaktadır.Anahtar Kelimeler: İş Tatmini, Performans, Ortaokul, Öğretmen The purpose of this study is to determine the effect of secondary school teachers on job performance on job satisfaction. In the research, job satisfaction and work performance levels of secondary school teachers were examined and differences in job satisfaction and work performance levels were investigated according to the demographic characteristics of the teachers. The research was designed using a correlational survey model. The research universe is the teachers working in secondary schools in Avcılar district of Istanbul. The sample of the study is composed of 331 teachers, who are reached by the easily accessible sampling method. In the research, `Personal Information Form`, Minnesota Job Satisfaction Scale `and` Work Performance Scale `were used.According to the findings obtained in the research; teachers' internal satisfaction, external satisfaction, job satisfaction and working performance were determined at a high level. There was a moderate positive correlation between teachers' internal satisfaction, external satisfaction, job satisfaction and work performance. The 46.5% variance of teachers' work performance is explained by internal satisfaction. Internal satisfaction and job satisfaction level of teachers aged 21-25 is higher than teachers aged 31-35. Internal satisfaction and job satisfaction level of single teachers are higher than married teachers. External satisfaction and job satisfaction level of teachers working in the same school for 7 years or more is lower than teachers working for 1-3 years and 4-6 years. The job satisfaction level of teachers, whose professional year is between 1-5 years, is higher than that of teachers between 6-10 years, 11-15 years and 16-20 years. The level of work performance of teachers with a professional year of 21 years and over is higher than that of teachers working between 6-10 and 16-20 years. The internal satisfaction, job satisfaction and working performance levels of teachers working in low-income schools were found to be higher than the level of internal satisfaction of teachers working in middle-income schools. According to the findings obtained in the research; There are also suggestions to increase teachers' job satisfaction and work performance.Keywords: Job Satisfaction, Performance, Secondary School, Teacher 123

Bu araştırmada, Pamukkale ilçesinde ortaokullarda çalışan öğretmenlerin örgütsel stres kaynakları ile iş doyumları arasındaki ilişki ve bunların farklı değişkenlerle arasındaki ilişki araştırılmıştır. Araştırmada “tarama modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2019–2020 eğitim-öğretim yılı Denizli ili Pamukkale ilçesinde ortaokullarda görev yapan 3813 öğretmen oluşturmaktadır. “Rastgele örnekleme” yöntemiyle seçilen 243 öğretmene ulaşılarak veriler toplanmıştır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları, “Örgütsel Stres Kaynakları Ölçeği” Cronbach Alpha değeri 0,926 ve “Minnesota İş Tatmini Ölçeği” Ölçeğin Cronbach Alpha değeri 0,911 olarak bulunmuştur. Yapılan inceleme ve analiz sonucunda öğretmenlerin örgütsel stres düzeylerinin “Orta Düzeyde” olduğu görülürken iş doyumu düzeylerinin ise “Yüksek” düzeyinde olduğu görülmüştür. Buradan hareketle öğretmenlerin örgütsel stres düzeyleri orta düzeyde ve iş doyumu düzeylerinin ise “Yüksek” düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerinin örgütsel stres düzeyi ile cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi ve okulun bulunduğu yerin sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik durumu değişkeni arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Ancak yaş, branş ve kıdem değişkenlerine göre farklılık gösterdiği görülmüştür. Öğretmenlerinin İş doyumu düzeyleri ile cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi ve okulun bulunduğu yerin sosyo-kültürel ve sosyoekonomik durum değişkeni arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ancak yaş, branş ve kıdem değişkenlerine göre farklılık gösterdiği görülmüştür. Öğretmenlerin örgütsel stres düzeyleri ile iş doyumu düzeyleri arasında manidarlık düzeyinde negatif, ters orantılı, yüksek düzeyde bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Başka bir ifade ile öğretmenlerin örgütsel stres düzeyleri ile iş doyumları arasında yüksek düzeyde ters orantılı ilişki olduğu; örgütsel stres düzeyleri düşünce iş doyumunun arttığı ya da iş doyumu arttıkça örgütsel stresin azaldığı tespit edilmiştir.

Bu çalışma, Ramazan Cem BULUT’un, Doç Dr. Hatice KADIOĞLU ATEŞ danışmanlığında İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsünde yaptığı lisansüstü tezin bir bölümünden üretilmiştir. Çalışmanın amacı; ortaokul öğretmenlerinin iletişim becerileri ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Alanyazın incelendiğinde, eğitim ve öğretim alanında iletişim becerileri ve örgütsel sinizm kavramını birlikte inceleyen çalışma sayısının sınırlı olduğu görülmüştür. Dolayısıyla bu çalışmanın, eksikliğin giderilmesi yönünde alanyazına katkı sağlaması beklenmektedir. Araştırmada genel tarama modellerinden betimsel nitelikte ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul İli Küçükçekmece İlçesindeki resmi ortaokullarda 2017-2018 eğitim öğretim yılında görev yapan öğretmenler arasından basit seçkisiz yöntemle seçilen 301 tane öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak iletişim becerileri ölçeği-yetişkin formu ve örgütsel sinizm ölçeği kullanılmıştır. Örgütsel Sinizm Ölçeği, öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerini belirlemek için; Brandes ve diğerlerinin geliştirdiği (1999), Türkçe'ye uyarlaması Kalağan (2009) tarafından yapılan ölçektir. İletişim Becerileri Ölçeği-Yetişkin Formu, Korkut Owen ve Demirbaş-Çelik (2017) tarafından oluşturulmuştur. Araştırmada ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin iletişim becerileri ile örgütsel sinizm düzeyleri arasında istatistiki olarak orta düzeyde negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. İletişim becerileri puanı arttıkça örgütsel sinizm puanlarının azaldığı, iletişim becerileri seviyesi yüksek olan ortaokul öğretmenlerinin örgütsel sinizm düzeylerinin düşük olduğu söylenebilir. Yöneticiler ve öğretmenler arasında açık bir iletişim ortamı oluşturularak okullarda sinik tutum ve davranışların azaltılması sağlanabilir. İlgili araştırmanın örneklemini ortaokul öğretmenleri oluşturmuştur. Araştırmaya okul öncesi eğitim kurumları, ilkokulda görev yapan öğretmenler ve üniversitelerde çalışan öğretim görevlileri de katılarak karşılaştırmalı çalışmalar yapılabilir. Ortaokulda görev yapan öğretmenlerin iletişim becerilerine ilişkin görüşler; idari personel, öğrenciler ve velilerin de görüşleri alınarak nitel bir araştırmayla incelenebilir Purpose of the study; this course aims to investigate the relationship between the communication skills of secondary school teachers and the levels of organizational cynicism. When the literature is examined, it is seen that the number of studies examining the communication skills and organizational cynicism together in the field of education and training is limited. Therefore, this study is expected to contribute to the literature in order to eliminate the deficiency. A descriptive survey was used in the general survey model. The study group of the study consisted of 301 teachers who were chosen by simple random method among the teachers working in the 2017-2018 academic year at the official secondary schools in Küçükçekmece, İstanbul. Communication skills scale-adult form and organizational cynicism scale were used as data collection tools. Organizational Cynicism Scale was used to determine teachers' organizational cynicism levels; It was developed by Brandes et al. (1999) and adapted to Turkish by Kalağan (2009). Communication Skills Scale-Adult Form was created by Korkut Owen and Demirbaş-Çelik (2017). In the study, it was found that there was a statistically significant negative correlation between the communication skills and organizational cynicism levels of the teachers working in secondary schools. It can be said that the organizational cynicism levels of secondary school teachers whose communication skills are high and the level of organizational cynicism decreases as communication skills score increases. An open communication environment can be established between the administrators and teachers and cynical attitudes and behaviors can be reduced in schools. The sample of the research was composed of middle school teachers. Preschool education institutions, teachers working in primary schools and academicians working in universities can also participate in the study. Opinions about the communication skills of the teachers working in secondary school; It can be examined by a qualitative research by taking the opinions of administrative staff, students and parents.

Bu araştırmanın temel amacı, Rize il merkezinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algıları ile örgütsel bağlılık davranışları arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmaktır. İlişkisel tarama modelinde tasarlanan bu araştırmanın evrenini 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Rize il merkezinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda çalışmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerden tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiştir. Bu doğrultuda araştırma 536 öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Örgütsel İkiyüzlülük Ölçeği ve Öğretmenler İçin Örgütsel Bağlılık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algılarının düşük; örgütsel bağlılık algılarının ise orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algıları ile örgütsel bağlılık davranışları arasında negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişkinin olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca örgütsel ikiyüzlülük algılarının öğretmenlerin örgütsel bağlılık davranışlarının anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. The main aim of this study is to reveal the relationship between organizational hypocrisy perceptions and organizational commitment behaviors of the teachers working in primary schools and secondary schools in Rize city center. This study, which was designed in the relational survey model, consists of teachers working in the primary schools and secondary schools in the city center of Rize in the 2017-2018 academic year. The sample of the study was chosen by random sampling method from the teachers working in primary and secondary schools. Accordingly, the research was carried out with the participation of 536 teachers. As data collection tools, Organizational Hypocrisy Scale, Organizational Commitment Scale for Teachers and Personal Information Form were used in the research. At the end of the research, teachers' perception of organizational hypocrisy was low; organizational commitment was found to be moderate. It was found that there was a negative significiant relationship between the organizational hypocrisy perceptions and organizational commitment levels of the teachers. In addition, it was concluded that teachers' perception of organizational hypocrisy was a significant predictor of organizational commitment behaviors of teachers. 113

The aim of this study is to examine the relationship between collective teacher efficacy of teachers working in public secondary schools and effective school. To that end, the study asked the opinions of 356 teachers working in public secondary schools in the central districts of Ankara, Turkey during the 2017-2018 academic year. It is highly important how a scientific explanation of the concepts of collective teacher and school efficiency is perceived by educational organizations in Turkish education system. To collect data for exploring the relationship between the variables, the study used “Collective Teacher Efficacy Scale” that was developed by Tschannen-Moran and Barr (2004) and adapted to Turkish by Erdoğan and Dönmez, and “Effective School Scale” developed by Balcı (2002). The data were analyzed by using SPSS software. In the analyses, the study used arithmetic mean, standard deviation, independent samples t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), correlation and multiple linear regression analyses. The results of the study indicated that the participants had high collective teacher efficacy. It was found that collective teacher efficacy did not differ significantly among the participants in relation to gender, level of education, work experience in teaching occupation and work experience in their current school. The results of the correlation analyses demonstrated a statistically significant, high positive relationship between collective teacher efficacy and school efficiency. The study came to the conclusion that collective teacher efficacy is a predictor of school efficiency. Öz ii Abstract iii Teşekkür iv Tablolar Dizini viii Şekiller Dizini x Simgeler ve Kısaltmalar Dizini xi Bölüm 1 Giriş 1 Problem Durumu 2 Araştırmanın Amacı ve Önemi 3 Araştırma Problemi 4 Sayıltılar 5 Sınırlılıklar 5 Tanımlar 5 Bölüm 2 6 Araştırmanın Kuramsal Temeli ve İlgili Araştırmalar 6 Kolektif Yeterlik Kavramı 6 Kolektif Yeterliğin Öncülleri / Belirleyicileri 8 Kolektif Yeterlik Kaynakları 8 Kolektif Öğretmen Yeterliği Kavramı 10 Kolektif Öğretmen Yeterliğinin Bileşenleri 11 Kolektif Öğretmen Yeterliği Modeli 13 Kolektif Yeterlilik ve Kolektif Öğretmen Yeterliği İle İlgili Yapılmış Çalışmalar 14 Etkili Okul Kavramı 16 Etkili Okulun Özellikleri 18 Etkili Okulun Bileşenleri 20 Okul Yöneticisinin Liderliği 20 Etkili Okulda Öğretmen 23 Etkili Okulda Program-Öğrenme Süreci ve Öğrenci 24 Etkili Okulun Kültürü ve Öğrenme İklimi 26 Etkili Okulda Çevre ve Aileyle İlişkiler 28 Etkili Okulun Ölçülmesi 29 Etkili Okul Modelleri 32 Etkili Okul İle İlgili Yurt İçinde ve Yurt Dışında Yapılan Çalışmalar 35 Bölüm 3 42 Yöntem 42 Araştırmanın Yöntemi 42 Araştırmanın Evreni ve Örneklemi 42 Katılımcılara ilişkin Demografik Bilgiler 45 Katılımcıların Cinsiyet Değişkenine Göre Dağılımları 46 Katılımcıların Eğitim Düzeyi Değişkenine Göre Dağılımları 46 Katılımcıların Bulundukları Okullardaki Hizmet Süresi Değişkenine Göre Dağılımları 47 Katılımcıların Öğretmenlikte Geçirdiği Hizmet Süresi Değişkenine Göre Dağılımları 47 Veri Toplama Süreci 48 Veri Toplama Araçları 48 Kişisel Bilgi Formu 49 Etkili Okul Ölçeği 49 Kolektif Öğretmen Yeterliği Ölçeği 54 Veri Toplama Araçlarının Güvenirliği 55 Verilerin Analizi 56 Bölüm 4 Bulgular ve Yorumlar 58 Ortaokul Öğretmenlerin Kolektif Öğretmen Yeterliğine İlişkin Görüşleri 58 Ortaokul Öğretmenlerin Kolektif Öğretmen Yeterliğine İlişkin Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Bakımından İncelenmesi 60 Ortaokul Öğretmenlerinin Etkili Okula İlişkin Görüşleri 65 Ortaokul Öğretmenlerin Etkili Okul Anketine İlişkin Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Bakımından İncelenmesi 73 Ortaokul Öğretmenlerin Kolektif Öğretmen Yeterliği ile Etkili Okul Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi 80 Ortaokul Öğretmenlerinin Kolektif Öğretmen Yeterliği Düzeylerinin Etkili Okul Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi 82 Bölüm 5 Sonuç, Tartışma ve Öneriler 84 Sonuçlar 84 Öneriler 87 Araştırmaya.Dönük.Öneriler 87 Uygulamaya.Dönük.Öneriler 88 Kaynaklar 90 EK-A: Veri Toplama Aracı 100 EK-B: Gönüllü Katılım Formu 105 EK-C: Etkili Okul Ölçeği Kullanım İzni 106 EK-Ç: Kolektif Öğretmen Yeterliği Ölçeği Kullanım İzni 107 EK-D: Etik Komisyonu Onay Bildirimi 108 EK-E: Ankara İl Milli Eğitim Müdürlüğü Uygulama İzni 109 EK-F: Etik Beyanı 110 EK-G: Yüksek Lisans Tez Çalışması Orijinallik Raporu 111 EK-Ğ: Thesis Originality Report 112 EK-H: Yayımlama ve Fikrî Mülkiyet Hakları Beyanı 113 Bu araştırmanın amacı resmi ortaokullarda görev alan öğretmenlerin kolektif öğretmen yeterlikleri ile etkili okul arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmada 2017-2018 Ankara ili merkez ilçelerinde yer alan resmi ortaokullarda görev yapan 356 öğretmenin görüşlerine başvurulmuştur. Kolektif Öğretmen ve Okul Etkiliği kavramını bilimsel olarak açıklanmasının Türk eğitim sistemindeki eğitim örgütlerinde nasıl algılandığı oldukça önem arz etmektedir. Araştırmada değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemeye yönelik veri toplama aracı olarak Tschannen-Moran ve Barr (2004) tarafından geliştirilen, Erdoğan ve Dönmez tarafından 2015 yılında Türkçe uyarlanan “Kolektif Öğretmen Yeterliği Ölçeği” ve Balcı (2002) tarafından geliştirilen “Etkili Okul Ölçeği”nden yararlanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS (IBM SPSS Statistics 20) adlı paket program kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklemler t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon analizleri kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre katılımcıların yüksek düzeyde kolektif öğretmen yeterliklerine sahip oldukları belirlenmiştir. Katılımcıların kolektif öğretmen yeterlik düzeylerinin cinsiyet, eğitim düzeyi, meslekteki hizmet yılı ve çalıştıkları kurumdaki hizmet yılı değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır. Yapılan korelasyon analizleri sonucunda kolektif öğretmen yeterliği ile etkili okul arasında istatistiksel olarak anlamlı, pozitif yönde ve yüksek düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Son olarak kolektif öğretmen yeterliğinin okul etkililiğinin bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, `Öğretmenlerin Değerler Eğitimine Yönelik Farkındalık Düzeyleri Materyal ve Okul Politikası Oluşturulmasına Yönelik Görüşleri` ni belirlemektir. Çalışmada uzman görüşlerine başvurularak, oluşturulan ve on bir sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Mülakatlara katılan görüşmecilerden, görüşme formundaki sorulara yazılı bir biçimde cevap vermeleri istenmiştir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, durum çalışması deseni kullanılmıştır. Amaçlı örneklem yoluyla seçilen çalışma grubu, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Çorum ilinde sekiz ortaokulda görev yapmakta olan 32'si erkek 28'i kadın 60 öğretmenden oluşmaktadır. Bu öğretmenlerin 13' ü Türkçe, 12'si İngilizce, 9'u Sosyal Bilgiler, 9'u Matematik, 7'si Fen Bilgisi, 5' i Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi, 1'i Görsel Sanatlar, 1'i Meslek Dersleri, 1'i Teknoloji Tasarım, 1'i Bilişim Teknolojileri, 1'i Beden Eğitimi öğretmenidir. Verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Verilerden elde edilen bulguların tanımlanması ve yorumlanmasıyla ulaşılan sonuçları aşağıdaki gibi özetleyebiliriz: 1.Öğretmenlerin; değerler eğitimini içeren çalışmalarda, bu alanda sıkça kullanılan metotlardan rol model olma, drama, film izletme gibi yöntem-teknikler içeren uygulamaları tercih ettikleri tespit edilmiştir. 2.Değerler eğitimi ile ilgili kaynak, materyal ve ders içeriklerinin yeterliliğine yönelik sorulara olumlu ve olumsuz cevap veren öğretmenlerin oranlarının, birbirlerine yakın olduğu görülmüştür. 3.Öğretmenlerin; değerler eğitimi uygulamalarında örnek olabilmelerine dair yapılan öz değerlendirme sonucunda, kendilerini yeterli hissettikleri ve bu konuda örnek olabildiklerini ifade ettikleri görülmüştür. 4.Verilen değerlerin öğrenciler tarafından özümsenme düzeyine dair düşünceleri ise; öğrencilerin, aile, medya ve sosyal çevre gibi dış uyaranlar nedeniyle verilen değerleri yeterince özümseyemedikleri yönündedir. 5.Değerler eğitiminin geleceğine dair bulgular doğrultusunda öğretmenler, ayrı bir değerler eğitimi dersinin gereksiz olduğunu ifade etmişlerdir. 6.Öğretmenlerin değerler konusunda Milli Eğitim Bakanlığı'na yardımcı olabilecek kurumlara dair düşüncelerine de başvurulmuştur. Öğretmenlerin büyük bir kısmı, sivil ve tüm resmî kurum ve kuruluşların, değerler eğitimi konusunda Milli Eğitim Bakanlığı'na destek olmaları gerektiğini belirtmişlerdir. Bu araştırma ortaokul öğretmenlerinin değerler eğitimine dair görüşleri kapsamında yapılmıştır. Günümüz koşulları dikkate alındığında sosyal medyanın okullarda verilen değerlere etkilerine dair araştırmalara ağırlık verilmesi değerler eğitimi çalışmalarına olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Değerler, Değerler Eğitimi, Öğretmen, Öğrenci, Ortaokul, Materyal, Politika The reason of this study is to determine teachers' opinions about their awareness level creating materials and school policy for values education. In this study, a ten questioned semi-structured questionnaire created by applying to experts was carried out. The interviewers were asked to give written answers to the questions. In this qualitative research methoded study, case study pattern is used. This study group chosen by the way of purposive sampling consists of (32 males and 28 females) 60 teachers who worked at eight middle schools in Çorum in 2017-2018 Academic Year. They consist of 13 Turkish,12 English, 9 Social Studies, 9 Maths, 7 Science, 5 Religious Education, 1 Art, 1 Vocational Course, 1 Technology and Design, 1 Information Technologies, 1 Physical Education teachers.During data analysis descriptive analysis method is used. We can sum up the results got through the description and interpretation of the data facts as following:1.It is determined that in studies consisting of values education teachers prefer mostly used methods and technics such as being a role model, drama and watching movies.2.It is seen that the rate of the teachers given both positive and negative answers to the questions related to the sufficiency of the sources, materials and lesson contents about the values education were almost close.3.Related to the results of the self-assessment about being a model during values education practices, it is seen that the teachers feel themselves sufficient enough and state they are a model about it.4.About the level of students' embracement of the given values, they think students cannot embrace the values enough because of some negative effects such as family, media and background.5.Related to the facts of the future of values education, teachers stated that a seperate values education class is useless.6.Teachers opinions about which institutions can help the Ministry of National Education about values education was applied. Most of the teachers stated that all the civil and official institutions and establishments should support the Ministry of National Education about values education.This research was conducted within the scope of the opinions of middle school teachers abaut values education. When the litarature was examined, no conclusion were found about the effect of social media on dthe values of students. In this context researches on social media and values relations can be done. Key Words: Values, Values Education, Teacher, Student, Middle School, Material, policy 121

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek davranışları ile örgütsel yabancılaşma davranışları arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya çıkarılmasıdır. Bu çalışmada, ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek davranışları Chu ve Murrmann (2006) tarafından geliştirilen ve Türkçe 'ye Kıral (2016) tarafından uyarlanan Duygusal Emek Ölçeği ile ortaokul öğretmenlerinin örgütsel yabancılaşma davranışları Eryılmaz (2010) tarafından geliştirilen Örgütsel Yabancılaşma Ölçeği kullanılmıştır. Duygusal emek davranışları ile örgütsel yabancılaşma davranışları arasındaki ilişkinin belirlenmesi için betimsel tarama modeli ile ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini; 2018-2019 öğretim yılında İzmir ili Karşıyaka, Bornova, Bayraklı ve Gaziemeir ilçelerinde bulunan resmi ortaokullarında çalışan ortaokul öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem, kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile seçilen 342 ortaokul öğretmeninden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Duygusal Emek Ölçeği ve Örgütsel Yabancılaşma Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler için T- testi, F testi Anova (Varyans analizi), Kruskal Wallis ve korelasyon testi kullanılmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek davranışları ve örgütsel yabancılaşma davranışları arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Gerçekleştirilen Anova testi sonucunda hangi gruplar arasında farklar olduğunu tespit etmek amacıyla testi Scheffe ve Mann Withney testleri gerçekleştirilmiştir. Yapılan istatistiksel analizlerde anlamlılık 0.05 düzeyindedir. Araştırmanın sonucunda, ortaokul öğretmenlerinin en yüksek ortalama puana sahip olduğu duygusal emek düzeyi yüzeysel rol yapma boyutu iken onu sırası ile samimi davranış ve derinden rol yapma boyutu izlemiştir. Ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek düzeylerinin cinsiyet değişkenine göre yüzeysel rol yapma, samimi davranış ve derinden rol yapma boyutlarının anlamlı farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin yaş değişkenine göre yüzeysel rol yapma boyutu anlamlı farklılık göstermezken, samimi davranış ve derinden rol yapma boyutlarının anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Samimi davranış boyutu 36-40 yaş ve 41 yaş ve üzeri yaş grubu arasında anlamlı farklılık göstermektedir. Yaş grubuna göre samimi davranış değişkenin en yüksek ortalamaya 41 yaş ve üzeri grubunda, en düşük ortalamayı ise 36-40 yaş grubunda aldığı görülmektedir. Derinden rol yapma boyutu ise 25 yaş ve altı grubu ile 31-35, 36-40 ve 41 ve üzeri grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir. Derinden rol yapma değişkeninde en yüksek değer 25 yaş ve altı grubuna ait iken, en düşük değerin 36-40 yaş grubuna ait olduğu saptanmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin eğitim değişkenine göre yüzeysel rol yapma, samimi davranış ve derinden rol yapma boyutlarının anlamlı farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin branş değişkenine göre yüzeysel rol yapma, samimi davranış ve derinden rol yapma boyutlarının anlamlı farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin mesleki kıdem değişkenine göre samimi davranış boyutu anlamlı farklılık göstermezken, yüzeysel rol yapma ve derinden rol yapma boyutlarının anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, yüzeysel rol yapma boyutu mesleki kıdem yılları 16-20 yıl olan ortaokul öğretmenlerinin düşük seviyede, 21 yıl üzeri olan ortaokul öğretmenlerininin daha yüksek düzeyde anlamlı farklılık göstermektedir. Derinden rol yapma boyutunda da mesleki kıdem yılları 1-5 yıl olan ortaokul öğretmenlerinin yüksek düzeyde ve 16-20 yıl olan ortaokul öğretmenlerinin daha düşük düzeyde anlamlı farklılık göstermektedir. Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel yabancılaşma düzeylerine göre, öğretmenlerin en yüksek ortalama puana sahip olduğu örgütsel yabancılaşma düzeyi güçsüzlük boyutu iken onu sırası ile kuralsızlık, yalıtılmışlık, kendine yabancılaşma ve anlamsızlık boyutları izlemektedir. Ortaokul öğretmenlerinin cinsiyet değişkenine göre anlamsızlık boyutu, kuralsızlık ve kendine yabancılaşma boyutlarının anlamlı farkılılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Güçsüzlük ve yalıtılmışlık boyutları ise cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Erkeklerin kadınlara göre hem güçsüzlük boyutunda hem de yalıtılmışlık boyutunda daha yüksek ortalama puanlara sahip olduğu saptanmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel yabancılaşma düzeylerinin yaş değişkenine göre anlamsızlık boyutu, kuralsızlık, yalıtılmışlık ve kendine yabancılaşma boyutlarının anlamlı farkılılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Bununla beraber, güçsüzlük boyutunun yaş değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Araştırma sonuçlarına göre, güçsüzlük boyutunun 25 yaş altı ile 26-30 ve 36-40 yaşları arasında anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu saptanmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin eğitim değişkenine göre güçsüzlük, anlamsızlık, kuralsızlık, yalıtılmışlık ve kendine yabancılaşma boyutlarının anlamlı farkılılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin branş değişkenine göre, anlamsızlık boyutunda sayısal alan genel yetenek branşlarına göre daha yüksek düzeyde anlamlı farklılık göstermiştir. Kuralsızlık boyutunda ise sözel alan sayısal alan branşlarına göre daha yüksek düzeyde anlamlı farklılık göstermektedir. Ortaokul öğretmenlerinin güçsüzlük boyutunda mesleki kıdem yılı 1-5 yıl olan öğretmenlerin düşük düzeyde ve 16-20 yıl olan ortaokul öğretmenlerinin daha yüksek düzeyde anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek ile örgütsel yabancılaşma davranışları incelendiğinde ortaokul öğretmenlerin duygusal emek düzeyleri olan yüzeysel rol yapma, samimi davranış boyutu ve derinden rol yapma davranışları ile örgütsel yabancılaşma düzeyleri güçsüzlük, anlamsızlık, kuralsızlık, yalıtılmışlık, kendine yabancılaşma boyutu arasında negatif yönde zayıf bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Duygusal emek değişkenlerinden sadece yüzeysel rol yapma davranışının güçsüzlük ve yalıtılmışlık boyutunda orta düzeyde negatif yönde anlamlı ilişkinin olduğu saptanmıştır., The aim of this research was to put forth the relationship between emotional labour behaviour and organizational alienation behaviors of secondary school teachers differs according to various variables. In this study, Emotional Labour Scale was used for emotional labour behaviours of secondary school teachers developed by Chu and Murrmann (2006) and adapted into Turkish by Kıral (2016) and organizational alienation behaviours of secondary school teachers Organizational Alienation Scale developed by Eryilmaz (2010) was used. With a descriptive survey model to determine the relationship between emotional labour behaviour and organizational alienation behaviours relational screening method was used. In the 2018-2019 academic year, the study universe consists of secondary school teachers who work in the government secondary schools of Ġzmir province, KarĢıyaka, Bornova, Bayraklı and Gaziemeir districts. The sample consisted of 342 secondary school teachers who were selected by the easily accessible sampling method. Personal Information Form, Emotional Labor Scale and Organizational Alienation Scale were used to collect data. T-test, F test Anova (variance analysis) correlation test for independent samples and Kruskal Wallis were used . Pearson Product Moment Correlation Coefficient was used to determine the relationship between emotional labor behaviors and organizational alienation behaviors of secondary school teachers. In order to determine the differences between the groups in the result of Anova test, multiple comparison test Scheffe and Mann Withney were performed. In statistical analysis, the significance level is 0.05. According to findings of the research, secondary school teachers emotional labour was the highest level on surface acting and it was followed by genuine and deep acting. According to gender variable secondary school teachers' emotional labour levels surface acting, genuine acting and deep acting dimensions did not show a significant difference. According to the age variable of secondary school teachers do not show a significant difference in the surface acting, it was concluded that the dimensions of genuine acting and deep acting differed significantly. There is a significant difference genuine dimension between the ages of 36-40 and 41 years and older. According to age dimension of genuine acting the highest average of the variable in the group of 41 years and above, the lowest mean 36-40 age group. The deep acting dimension was statistically significant between 25 and under 25 and 31-35, 36-40 and 41 and above groups. While the highest value of the deep acting variable was 25 years and below, it was found that the lowest value belongs to 36-40 age group. According to the education variable of secondary school teachers, it was concluded that the dimensions of surface acting, genuine acting and deep acting differed significantly. According to the branch variable of secondary school teachers, there is no significant difference between surface acting, genuine acting and deep acting dimensions. According to the professional seniority variable of secondary school teachers do not show a significant difference in the size of the genuine acting, surface acting and deep acting dimensions have been found to differ significantly. According to the results of the research, the surface acting dimension varies significantly between the ages of 16-20 years and 21 years. In the deep acting dimension, there are significant differences between the ages of 1-5 and 16-20 years. According to the level of organizational alienation of the secondary school teachers, the level of organizational alienation that teachers have the highest average score is the dimension of powerlessness while the dimensions of normlessness, isolation, self-estrangement and meaninglessness respectively. According to the gender variable of secondary school teachers, the dimensions of meaninglessness, normlessness and self-estrangement dimensions were not significantly different. The dimensions of powerlessness and isolation show a significant difference according to gender variable. It has been found that males have higher average scores in both the size of powerlessness and the size of the isolation compared to women. It was concluded that the organizational alienation levels of secondary school teachers did not show any meaningful difference according to the age variable, the dimensions of meaninglessness, normlessness, isolation and self-estrangement. However, the size of the powerlessness varies significantly according to the age variable. According to the results of the study, it was found that the dimension of powerlessness was significantly higher between the ages of 25 years and 26-30 years and 36-40 years. According to the education variable of secondary school teachers, the dimensions of powerlessness, meaninglessness, normlessness, isolation and self-estrangement were not found to be significantly different. According to the branch variable of the secondary school teachers, secondary school teachers were not significantly higher than the branches of physical education, music and visual arts teachers in the dimensions of mathematics and science teachers. In the dimension of normlessness, social science teachers show a higher level of significant difference compared to the math and science teachers‟ branches. Secondary school teachers with low level and 16-20 years of secondary school teachers who had a vocational seniority year 1-5 years in the powerlessness dimension of secondary school teachers had a higher level of significant difference. It is seen that there is a weak negative relationship between surface acting, genuine acting dimension and deep acting behaviours, when secondary school teachers' emotional alienation behaviours are examined with organizational alienation levels, powerlessness, meaninglessness, normlessness, isolation, self-estrangement. It was found that there was only a moderate negative correlation between the emotional labour variables and the powerlessness and the isolation dimension of surface acting behaviour.

Türkiye’ye birçok bölgeden göç yaşanmaktadır. Göç eden gruplardan biri de Suriyeli mültecilerdir. Suriye’den gelen göçmen ailelerin göç öncesi, sırası ve sonrasında yaşadıkları travmatik yaşantılar çocukların okul yaşantılarını olumsuz yönde etkilemektedir. Suriyeli çocukların yerli çocuklarla birlikte eğitim gördükleri okullarda öğretmenler birçok sorunla karşı karşıya kalabilmektedir. Bu sorunlar, öğretmenlerin mesleki tükenmişlik yaşamalarına, yerli çocukların eğitimlerinde sorunların ortaya çıkmasına ve göçmen çocukların akademik başarılarının zayıf olmasına neden olabilir. Bu sorunların belirlenmesi, göçmen çocuklarla yerli çocukların birlikte eğitim gördükleri okullarda yapılacak uygulamalara ışık tutması açısından önemli görülmektedir. Bu düşünceden hareketle araştırmada ortaokulda görev yapan öğretmenlerin “Suriyeli çocuk” kavramına ilişkin metaforik algılarının incelenmesi amaçlanmıştır. bu amaçla Mardin merkezin de bulunan Suriyeli çocukların eğitim gördükleri ortaokullarda görev yapan öğretmenlerden “Suriyeli çocuk ……..benzer çünkü …….’’ ifadesini tamamlamaları istenmiştir araştırmadan elde edilen metaforlar kategorileştirilmiş ve sonuçlar doğrultusunda önerilerde bulunmuştur.

The purpose of this study is to investigate the relationships between teacher’s organizational cynicism attitudes and social loafing behaviors. The sample of the study consisted of 71 official primary and middle school and 1043 teachers stratified cluster sampling method selected from 87 official primary and middle school in Denizli province central districts. The data of the study were collected through the Organizational Cynicism Scale and Perceived Coworker Social Loafing Scale. Parametric tests were used since the distribution was normal in the analysis of the data. Independent Samples T test, One-Way Anova, the Pearson Moments Product Correlationtests and simple linear regression analysis were used to analyze the sub-problems of the study.As a result of the research, it was found that the organizational cynicism levels of the teachers had a significant difference according to working time, age and seniority; however, there was no significant difference in terms of school type, gender and branch variables. On the other hand, it was found that the perceived coworker social loafing levels of the teachers had a significant difference according to school type and branch; however, there was no significant difference in terms of working time, gender, age and seniority variables. According to the teachers' perceptions, the highest arithmetic mean in the overall and sub-dimensions of organizational cynicism is in the cognitive dimension and ”I do not agree”, while the lowest arithmetic is in the average affective dimensionand“I disagree”.According to the teachers' perceptions, the level of perceived coworker socialloafing is “ I do not agree”. According to these findings, it can be concluded that teachers do not have negative judgments against their organizations and teachers have a perception that their colleagues do not show social loss behavior. It was found that organizational cynicism was a predictor of social loafing and there was a positive, moderate relationship between them. When teachers' attitudes of organizational cynicism increase, their social loafing behaviors also increase. Also, it was found that social loafing was a predictor of organizational cynicism and there was a positive, moderate relationship between them. When teachers' social loafing behaviors of increase, their organizational cynicism attitudes also increase. Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumları ile sosyal kaytarma davranışları arasındaki ilişkileri incelemektir. İlişkisel tarama modeli ve nicel yöntemlerin kullanıldığı araştırmanın örneklemini, Denizli ili Pamukkale ilçesindeki ilkokul ve ortaokullarda çalışan ve tabakalı küme örneklemi yoluyla seçilen 71 okul ve 1043 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Örgütsel Sinizm Ölçeği” ve “Çalışma Arkadaşı Sosyal Kaytarma Algısı Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde dağılım normal olduğu için parametrik testler kullanılmıştır. Araştırmanın alt problemlerinin çözümlenmesinde bağımsız örneklemler için “t” testi, tek faktörlü varyans analizi One-Way Anova, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon testleri, çoklu ve basit doğrusal regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında, öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin hizmet süresi, yaş ve kıdem değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği; ancak okul türü, cinsiyet ve branş değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Diğer taraftan, öğretmenlerin çalışma arkadaşı sosyal kaytarma algısı düzeyinin okul türü ve branş değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği; ancak çalıştıkları okuldaki hizmet süresi, cinsiyet, yaş ve kıdem değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Öğretmen algılarına göre örgütsel sinizm genelinde ve alt boyutlarında en yüksek aritmetik ortalama bilişsel boyutta ve “Katılmıyorum” düzeyinde iken, en düşük aritmetik ortalama duyuşsal boyutta ve “Hiç katılmıyorum” düzeyindedir.Öğretmen algılarına göre çalışma arkadaşı sosyal kaytarma düzeyi “katılmıyorum” düzeyindedir. Bu bulgulara göre öğretmenlerin örgütlerine karşı olumsuz yargılarının olmadığı ve öğretmenlerin çalışma arkadaşlarının sosyal kaytarma davranışı göstermediği algısına sahip olduğu sonucuna ulaşılabilir. Örgütsel sinizmin sosyal kaytarmanın bir yordayıcısı olduğu ve aralarında pozitif yönde, orta düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumları arttığında, sosyal kaytarma davranışlarının da arttığı görülmektedir. Aynı zamanda da sosyal kaytarmanın örgütsel sinizmin yordayıcısı olduğu ve öğretmenlerin sosyal kaytarma davranışı arttığında, örgütsel sinizm tutumlarının da artığı görülmektedir.

Araştırmanın amacı öğretmenlerin okul yönetiminin kayırmacı uygulamalarına yönelik algıları ile örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. İlişkisel tarama modelinde tasarlanan bu araştırmanın evrenini 2017-2018 eğitim öğretim yılında Rize il merkezi ve ilçelerinde ilkokul ve ortaokullarda görev yapan tüm öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmada basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanılarak, örneklem oluşturma yoluna gidilmiş ve 27 okulda görev yapan 414 öğretmen araştırma grubuna dâhil edilmiştir. Araştırmanın verileri, Erdem ve Meriç (2011) tarafından geliştirilen `Okul Yönetiminde Kayırmacılık Ölçeği`, Yılmaz (2006) tarafından geliştirilen `Örgütsel Güven Ölçeği` ve öğretmenlerin demografik özelliklerine ulaşabilmek için oluşturulan `Kişisel Bilgi Formu` aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin kayırmacılık algılarının düşük, örgütsel güven algılarının ise iyi düzeyde olduğu, kayırmacılık ile örgütsel güven arasında orta düzeyde olumsuz yönlü anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Regresyon analizine göre, kayırmacılığın örgütsel güvenin anlamlı bir yordayıcısı olduğu ve örgütsel güvene ait varyansın %35'ini açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Kayırmacılık, Örgütsel Güven, İlkokul, Ortaokul, Öğretmen The purpose of this study is to determine the relationship between teachers' perception as to favoritist practices of school administrators and organizational trust. The population of this research designed in relational screening model was composed of teachers working in primary and secondary schools in city center and districts of Rize during the academic year of 2017-2018. 414 teachers working in 27 schools were included in the research group by using simple random sampling method to create a sample.The data of the study were obtained through `School Management Favoritism Scale` developed by Erdem ve Meriç (2011), `Organizational Trust Scale` developed by Yılmaz (2006) and` Personal Information Form`created in order to reach the demographic characteristics of teachers. As a result of the research, it was found that teachers' perception of favoritism were low, organizational trust perceptions were at a good level, and there is a medum-level significant negative correlation between favoritism and organizational trust. According to regression analysis, it was concluded that favoritism was a significant predictor of organizational trust and it explained 35% of the variance of organizational trust.Key Words: Favoritism, Organizational Trust, Primary School, Secondary School, Teacher 162

Bu çalışmanın amacı, ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin algılanan örgütsel toksisite kaynakları, algılanan toksisitenin etkileri ve örgütsel toksisiteyle başa çıkma stratejilerini incelemek ve öğretmenlerin toksisiteyle karşılaşma düzeyini tespit etmektir. 2017-2018 eğitim öğretim yılında İstanbul İli, Bağcılar ilçesinde özel ve resmi kurumlarda görev yapan toplam 357 öğretmenle çalışılmıştır. Çalışmada "Algılanan Örgütsel Toksisite", "Toksisitenin Algılanan Etkisi", "Toksisiteyle Başa Çıkma" ölçekleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin %86'sı örgüt içinde toksisiteyle şahit olma, maruz kalma veya her ikisi düzeyinde karşılaştıklarını beyan etmişlerdir. Algılanan toksisitenin kaynakları açısından özel okullarda etik dışı davranışlar daha fazla bulgulanmıştır. Algılanan toksisitenin etkilerine bakıldığında kadınlar, erkeklere göre tüm alt boyutlarda anlamlı bir şekilde daha fazla etkilendikleri görülmüştür. Başa çıkma stratejilerinde erkekler çatışma, kadınlar ise sosyal destek stratejilerini tercih etmektedirler. Okul müdürlerine toksisite hakkında farkındalık ve yetersizlikleri gidermek için kişisel gelişimlerini arttırmaları, öğretmenler için kişisel gelişimlerinin duygusal zeka eğitimleri ile desteklenmesi önerilmiştir. The aim of this research is to analyze the strategies used by secondary school teachers to cope with perceived organizational sources, the effects of perceived toxicity and organizational toxicity and to determine the ratio teachers face toxicity. A total of 357 teachers working in private and public organizations in Istanbul province, Bağcılar town in the 2017-2018 academic year, were included in the research. The "Perceived Organizational Toxicity", "Perceived Effect of Toxicity" and "Toxicity Coping" scales were used in the research. According to the results of the research, 86% of the teachers declared that they witnessed or got exposed to toxicity or experienced both circumstances in their organization. In terms of the sources of perceived toxicity, unethical behaviors were observed more in private schools. Considering the effects of perceived toxicity, women were affected significantly more than men in all sub-dimensions. In terms of coping strategies, men preferred conflict whereas women preferred support strategies. School managers were advised to enhance their personal development in order to raise awareness about toxicity and to eliminate insufficiencies and teachers were advised to support their personal development with emotional intelligence trainings. Toksisite -- Örgütsel Toksisite -- Örgütsel Toksisiteyi Oluşturan Temel Etmenler -- Örgütsel Toksisitenin Etkileri -- Toksisiteyle Başa Çıkma Stratejileri -- Çatışma Stratejileri

DergiPark: 412098 trakyasobed The purpose of this study is to examine the relationship betweenteachers’ self-efficacy sense and their level of readiness for online learning.The research is in relational screening model. The sample of the study consistsof 397 teachers at different districts and center of Bursa during the Academicyear of 2016-2017. To determine teachers’ self-efficacy sense, “Teacher SelfEfficacy Scale”, to determine their level of readiness for online learning,“Readiness for Online Learning Scale” were used. The research findings showthat there is a positive relationship between self-efficacy senses andreadiness for online learning levels. Senses of teachers’ self-efficacy variesaccording to the age variable for total self-efficacy attitude with discipline,during the education and classroom management sub-dimensions. Accordingto the gender variable only classroom management sub-dimension varies for thelevels of teachers’ self-efficacy senses. Senses of teachers’ self-efficacyvaries according to the period of service variable for total self-efficacyattitude with discipline, during the education and classroom managementsub-dimensions. Teachers’ readiness for online learning levels vary accordingto the age variable for only computer/internet efficacy sub-dimension.According to the gender variable only computer/internet efficacy sub-dimensionvaries for teachers’ readiness for online learning levels. Teachers’ readinessfor online learning levels vary according to the period of service variable forcomputer/internet efficacy, control of learner and online communicationsub-dimensions. Bu araştırmanın amacı; ortaokul ve liselerde görev yapan öğretmenlerinözyeterlilik algıları ile çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazırbulunuşlulukdüzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma ilişkisel taramamodelindedir. Araştırmanın örneklemini 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Bursaİl merkezi ve ilçelerinde görev yapmakta olan 397 öğretmen oluşturmaktadır.Öğretmenlerin özyeterlilik algılarını belirlemek için “Öğretmen ÖzyeterlilikÖlçeği”, çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazırbulunuşluluk düzeylerini belirlemekiçin ise “Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Hazırbulunuşluluk Ölçeği” kullanılmıştır.Araştırma bulguları, öğretmenlerin özyeterlilik algıları ile çevrimiçi öğrenmeyeyönelik hazırbulunuşluluk düzeyleri arasında pozitif bir ilişki olduğunu ortayakoymuştur. Öğretmenlerin özyeterlilik algıları yaş değişkenine göre disiplin,eğitim-öğretim süreci ve sınıf yönetimi alt boyutları ile toplam öğretmenözyeterlilik boyutunda farklılık göstermektedir. Öğretmenlerin özyeterlilikalgıları cinsiyet değişkenine göre yalnızca sınıf yönetimi alt boyutundafarklılık göstermektedir. Öğretmenlerin özyeterlilik algıları öğretmenlikhizmet süresi değişkenine göre ise disiplin, eğitim-öğretim süreci ve sınıfyönetimi alt boyutları ile toplam öğretmen özyeterlilik boyutunda farklılıkgöstermektedir. Öğretmenlerin çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazırbulunuşlulukdüzeyleri yaş ve cinsiyet değişkenine göre yalnızca bilgisayar/internetözyeterliliği alt boyutunda farklılık göstermektedir. Öğretmenlerin çevrimiçiöğrenmeye yönelik hazırbulunuşluluk düzeyleri öğretmenlik hizmet süresideğişkenine göre ise bilgisayar/internet özyeterliliği, öğrenici kontrolü veçevrimiçi iletişim alt boyutlarında farklılık göstermektedir.

Bu araştırmada. Ortaokullarda Görev Yapan öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları incelenmiştir. Araştırmanın ömcklcmini, Denizli il genelinde belirlenen 15 ortaokulda görev yapan 110 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kahveci ve Demirtaş (2013) tarafından geliştirilen örgütsel Sessizlik Ölçeği (ÖSÖ) kullanılmıştır. Ölçme aracından elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 17.0 paket programı kullanılmıştır. Bulgular, ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin cinsiyet, yaş, branş, mesleki kıdem, halen çalışmakta okluğu okuldaki hizmet süresi değişkenleri ile örgütsel sessizlik algıları arasında anlamlı fark bulunmadığı görülmüştür. Cinsiyete göre sessizliğin kaynağı alt boyutu arasında anlamlı bir fark vardır. Bu veriden hareketle erkek öğretmenlerin yaşanan örgütsel olaylara karşı daha sessiz kaldıkları görülmektedir. öğretmenlerin mesleki kıdemleri De duygu alt boyutu arasında olumlu ve kuvvetli bir ilişki olduğu saptanmıştır. Araştırma sonucuna göre öğretmen algılannın halen çalışılan okuldaki süreleri ile duygu alı boyutu arasmdu olumlu ve orta düzeyde bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Yine halen çalışılan okuldaki süreleri ile İzolasyon alt boyutu ile de olumsuz orta düzeyde bir ilişkinin olduğu görülmüştür. öğretmenlerin yönetici vc izolasyon alt boyutlardaki örgütsel sessizlik algıları üzerinde, branşlar farklılık ya da değişkenlik göstermemektedir. Fakat öğretmenlerin örgütsel sessizlik algılarının “Duygu" alt boyutundaki değerlerine bakıldığında teog ders öğretmenleri ile diğer ders öğretmenlerinin algılan arasında anlamlı bir fark vardır. Bu farkın kimin lehine olduğuna bakıldığında diğer ders öğretmenlerinin daha yüksek algıya sahip olduğu anlaşılmaktadır. Araştırmada elde edilen bulgular, eğitimsel açıdan değerlendirilmiş, eğitimcilere vc eğilim yönetimi utanında çalışma yapan araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur. In this research, the organizational silence perceptions of teachers who work in secondary schools arc examined. The sample of the study consisted of 110 teachers working in 15 secondary schools in Denizli. Organizational Silence Seale (ÖSÖ) developed by Kahveci and Demirtaş (2013) was used as data collection tool in the research. SPSS17.0 package program was used to analyze the data obtained from the measurement tool. It was observed that there was no significant difference between the variables of gender, age, branch, occupational seniority, service duration in school and organizational silence perceptions. There is o meaningful difference between the source sub-dimension of silence and sex. It is seen that nuilo teachers arc quieter with living organizational events. It has been found that there is a positive and strong relationship between the professional seniority of tire teachers and the emotional sub-dimension. According to the results of the research, ft is seen that the perceptions of the teachers haw a positive and moderate relation between the durations of the schools in which they are currently working and the emotional sub-dimension. It is also seen that there is a negative intermediate relation with the duration of the school that is still working and the Isolation sub-dimension. On the teachers' perceptions of organizational silence in the managerial and isolation subdimensions, the branches do not show any difference or variability. However, there is a significant difference between the perceptions of tcoguc teachers and the other teachers when the values of teachers' organizational silence perceptions of "emotion" sub-dimension are examined, it is understood thut other teachers have a higher perception when it comes to who is in favor of this difference. Findings obtained in the research were evaluated from an educational point of view, and proposals were made to researchers working in the field of education and education management.