Search

Araştırma, öğretmenlere verilen diyabet eğitiminin Tip 1 diyabetli çocukların okulda diyabet yönetimine etkisini belirlemek amacıyla ön test son test kontrol gruplu deneysel tipte gerçekleştirildi.Araştırmanın örneklemini, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi ve İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk Diyabet polikliniklerinde takip edilen ve Aralık 2014- Haziran 2016 tarihleri arasında İstanbul İli (Anadolu ve Avrupa yakası) resmi ve özel okullarda öğrenim gören 44 ilkokul öğrencisi (20 girişim; 24 kontrol) ve onların sınıf öğretmenleri oluşturdu. Araştırmada veriler araştırmacı tarafından hazırlanan Çocuk ve Aile Görüşme Formu, Öğretmen Görüşme Formu ve Diyabet Soru Formu kullanılarak toplandı. Girişim grubundaki öğrencilerin öğretmenlerine ön test sonrası literatür doğrultusunda geliştirilen `Okulda Diyabet Eğitimi` ve daha sonra son test uygulandı.Araştırma sonucunda girişim grubunda eğitim öncesine göre eğitimden üç ay sonrasında okulda hiperglisemi görülme oranlarının azaldığı (p

Amaç: Araştırma, hemşirelik eğitiminin öğrencilerin organ bağışına ilişkin görüşlerine etkisini belirlemek ve sonuca göre öneriler getirmek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma, hemşirelik eğitiminin öğrencilerin organ bağışına ilişkin düşünceleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini İstanbul’daki üniversite düzeyinde eğitim veren 5 hemşirelik okulunun son sınıfında öğrenim gören ve araştırmaya katılmaya gönüllü öğrenciler oluşturdu (n=330). Veriler Ocak- Mart 2007 tarihleri arasında araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan ve uzman görüşüne sunulan anket formu aracılığıyla elde edildi. Anket formu toplam 43 sorudan oluşmakta (6 soru sosyo-demografik özellikler diğerleri organ bağışına bakış ile ilgili) idi. Elde edilen veriler, ki-kare ve yates testi ile değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalamaları 22.29±1.18 yıldır. Çoğu öğrenci (%97) organ bağışına olumlu baktığını fakat eğitimleri sırasında yeterli bilgi verilmediğini belirtmişlerdir (%57.8). Öğrencilerin %68.5’i hemşirelik öğrencisi olarak organ bağışının arttırılmasında kendisinin sorumlu olduğunu bildirmiş ancak sadece %48’i organ bağışında bulunmak istediğini belirtmiştir. Katılımcıların %73’ü toplum tarafından organ bağışına katılımı artırmak amacı ile organ bağışında bulunanların yakınlarına alıcı tarafından maddi ödülün verilmemesi gerektiği, %81’i ise manevi ödülün (plaket, yazılı belge izni) verilebileceği görüşündedirler. Sonuç: Öğrencilerin organ bağışı konusundaki bilgileri yetersizdir. Bu araştırma sonuçları organ bağışı konusunda hemşire öğrencilere eğitimleri sırasında kapsamlı bilgi verilmesi görüşünü desteklemektedir. Aim: The study aimed to determine the views of senior nursing school students on organ donation and to provide suggestions in accordance with the results obtained Method: The study aimed to determine the views of senior nursing school students on organ donation and it was made in descriptive type. The data have been collected from 5 senior nursing school students in Istanbul between January –March 2007 who volunteer to participate in the study and fill in the questionnaire which was prepared in accordance with the literature and on which expert opinion was taken (n=330). The data, consist of 43 guestions were collected by questionnaire (6 questions about demographic properties and the other questions about wievs on organ donation). Data were evaluated by percentage, chi square and yates test. Results: The average age of participants is 22.29±1.18. Most of the students (97%) stated that they had a positive opinion on organ donation but that inadequate information on organ donation was provided during their education (57.8%). 68.5% of the students stated that as nursing school students, they consider themselves to be responsible for increasing the level of organ donation however only 48% of the students declared that they were willing to donate their organs. 73% of participants are of the opinion that relatives of those people who donate their organs should not receive financial awards from the receiver of the organs in order to increase the level of organ donation in the society whereas 81% of the participants are of the opinion that moral awards (plaquette, written document authorization) may be given. Conclusions: Knowledge of the students of organ donation is inadequate. The results of this study support the opinion that nursing school students should receive comprehensive information on organ donation during their education

Araştırma, üniversite hastanelerinde izlenen Tip 1 diyabetli çocukların okul ortamında diyabet yönetimlerini ve okulda yaşadıkları sorunları belirleyerek öneriler getirmek amacıyla tanımlayıcı tipte gerçekleştirildi.Araştırma evrenini, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültelerine başvuran, 7- 12 yaşlar arası çocuk ve aileleri oluşturdu. Araştırmanın örneklemi ise, araştırma kriterlerini taşıyan ve araştırmaya katılamaya gönüllü olan 100 çocuk ve ailesinden oluştu. Veriler literatür ve uzman görüşü doğrultusunda araştırmacı tarafından geliştirilen çocuk ve aile görüşme formları kullanılarak, yüz-yüze görüşme yöntemi ile elde edildi. Verilerin analizi bilgisayar ortamında; chi-kare testi, student t testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskall-Wallis, nonparametrik tek tönlü varyans analizi testleri ile gerçekleştirildi.Araştırma sonucunda; araştırma kapsamına alınan çocukların diyabet yaş ortalamalarının 3,2±2,5 yıl ve tanı yaşı ortalamalarının ise 7,1±2,5 yıl olduğu belirlendi. Çocukların %79'unun okulunda revir ve %90'ının okulunda devamlı görev yapan sağlık görevlisi bulunmamaktaydı.Okula tam gün devam eden öğrencilerin hipoglisemiye girme oranının sabahçı olan öğrencilerden istatiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu (?2= 22,40; p=0,001) belirlendi.Çocukların HbA1c ortalamasının 8,3±1,5 olduğu, HbA1c ortalamasının okula başladıktan sonra istatiksel olarak ileri derecede anlamlı şekilde yükseldiği (t=3,211, p=0,003) ve okulda nadiren hipoglisemiye giren çocukların diyabet yaşının 2 yıldan daha az olduğu görüldü.Sonuç olarak diyabetik çocukların metabolik kontrolünün okula başlamayla birlikte olumsuz yönde etkilendiği ve çocuk, aile, okul görevlilerine düzenli diyabet yönetimine ilişkin eğitimlerin verilmesi gerektiği düşünüldü. The aims of this descriptive study are to determine the diabetes management of children with Type 1 diabetes at the school setting throughout the follow-up at university hospitals.The population of the study consisted of children aged between 7-12 and their families. The study was conducted at Istanbul University Medical Faculties. The sample consisted of 100 children and their family who volunteered to take part in the study. The data were gathered using questionnaires prepared by researchers in accordance with views of experts specialized on diabetes and care and using available literature about diabetes. The data were analyzed on a statistical program using chi-square, t test, one-way analysis of variance, Kruskal?Wallis and nonparametric one way variance analysis tests.There was a statistically significant difference in relation to hypoglycemia frequency between students who attended the morning school shift and those who attended a full-day education program (?2= 22,40; p=0,001). Students who attended the full-day education program at school had more frequent hypoglycemic episodes than those who attended only morning school shift.Mean value of HbA1c was 8,3±1,5. There was a statistically significant difference in the mean value of HbA1c in relation to beginning the school (t=3,211, p=0,003).As a result, it was found that in conjunction with beginning the school, the metabolic control of the diabetic children was affected negatively and it is suggested that education about regular diabetes management of the diabetic child, family and staff working at school will considerably improve the diabetic management in these children. 121