Search

Military personnel encounter moral dilemmas during deployments and in their work environment at home. Moral dilemmas are situations in which two mutually exclusive actions exist, embodying conflicting values. Dealing with moral dilemmas requires moral competence. There is a growing awareness of the need to address the ethical dimension of working in the armed forces. However, experience with and knowledge about how to train moral competence in educational settings within the armed forces is limited.

Military personnel encounter moral dilemmas during deployments and in their work environment at home. Moral dilemmas are situations in which two mutually exclusive actions exist, embodying conflicting values. Dealing with moral dilemmas requires moral competence. There is a growing awareness of the need to address the ethical dimension of working in the armed forces. However, experience with and knowledge about how to train moral competence in educational settings within the armed forces is limited.

De groep blanke jongens in Nederland, van waaruit Defensie traditioneel het leeuwendeel van haar personeelsbehoefte werft, wordt relatief steeds kleiner. In deze publicatie wordt eerst de vraag naar de relevante demografische ontwikkelingen voor Defensie beantwoord. Vervolgens geeft het onderzoek antwoord op de vraag hoe aantrekkelijk een baan bij Defensie is en wat die baan voor jongeren aantrekkelijk maakt. De verwachtingen die jongeren hebben bij het zoeken naar een baan worden onderzocht. Vervolgens wordt gekeken naar datgene wat Defensie tot een aantrekkelijke werkgever maakt om, ten slotte, het beeld van Defensie onder jongeren te analyseren

De groep blanke jongens in Nederland, van waaruit Defensie traditioneel het leeuwendeel van haar personeelsbehoefte werft, wordt relatief steeds kleiner. In deze publicatie wordt eerst de vraag naar de relevante demografische ontwikkelingen voor Defensie beantwoord. Vervolgens geeft het onderzoek antwoord op de vraag hoe aantrekkelijk een baan bij Defensie is en wat die baan voor jongeren aantrekkelijk maakt. De verwachtingen die jongeren hebben bij het zoeken naar een baan worden onderzocht. Vervolgens wordt gekeken naar datgene wat Defensie tot een aantrekkelijke werkgever maakt om, ten slotte, het beeld van Defensie onder jongeren te analyseren

This chapter explores the roles of the armed forces in the twenty-five Dutch Safety Regions. After distinguishing four types of Safety Regions based on the risks that they report, the rationale for the Safety Region is provided based on organization theory. Next, civil-military collaboration in Dutch emergency management is embedded within literature on interorganizational collaboration and expeditionary civil-military cooperation. Qualitative interviews with military liaisons suggest that the type of Safety Region influences the role that the liaisons play, the perceived dependency on the military as an emergency partner and the cooperation dynamics between the military and civilian response organizations in terms of the relative importance of trust and control measures. Avenues for further research, especially regarding the role of power in domestic civil-military interactions, are outlined.

This chapter explores the roles of the armed forces in the twenty-five Dutch Safety Regions. After distinguishing four types of Safety Regions based on the risks that they report, the rationale for the Safety Region is provided based on organization theory. Next, civil-military collaboration in Dutch emergency management is embedded within literature on interorganizational collaboration and expeditionary civil-military cooperation. Qualitative interviews with military liaisons suggest that the type of Safety Region influences the role that the liaisons play, the perceived dependency on the military as an emergency partner and the cooperation dynamics between the military and civilian response organizations in terms of the relative importance of trust and control measures. Avenues for further research, especially regarding the role of power in domestic civil-military interactions, are outlined.

The development and application of modern technology plays a pivotal role in modern warfare. Therefore it is evident, that projects on large material renewal and acquisition attract a lot of attention in both the military and the political scene. Introducing new technologies and novel military platforms can lead to fundamentally re-thinking on their usage and of course on the budget involved. When it comes to the acquisition of novel technologies, we therefore expect exciting years ahead. In view of these new developments this book presents an outlook on emerging technologies currently being studied by the Netherlands Defence Academy and its partners. This book does not only deal with new future technologies themselves, but also with new operational concepts and paradigms that are created by these technologies, viz., planning, system integration, and life-cycle management.

The development and application of modern technology plays a pivotal role in modern warfare. Therefore it is evident, that projects on large material renewal and acquisition attract a lot of attention in both the military and the political scene. Introducing new technologies and novel military platforms can lead to fundamentally re-thinking on their usage and of course on the budget involved. When it comes to the acquisition of novel technologies, we therefore expect exciting years ahead. In view of these new developments this book presents an outlook on emerging technologies currently being studied by the Netherlands Defence Academy and its partners. This book does not only deal with new future technologies themselves, but also with new operational concepts and paradigms that are created by these technologies, viz., planning, system integration, and life-cycle management.

"The missions of armed forces are required to be effective. Thus missions are oriented to objectives that help prevent, contain or solve problems. A soldier, for example, who skillfully neutralizes his or her target is not effective when the problem is not prevented, contained or solved. Political, legal and moral awareness is important to the soldier, because doing things right is not the same as doing right or rightful things. The soldier wishes to avoid unlawful orders, but also tries to avoid casualties among non-combatants. Normally responsibility lies with higher authorities, but the fact remains that the soldier is the one who pulls the trigger. It is not simply a matter of veering between two evils, because a mission that is without moral grounds should not have been initiated in the first place and when pursued against better knowing it will probably lose effectiveness in the end. It is impossible to make compromises here. But it is also not possible to foresee all the consequences of military action, and unanticipated consequences can easily backfire. Dilemmas are bound to occur when the soldier is caught up in blurred conflict situations. This volume tries to add to our understanding of the problem of creating and maintaining a balance between effectiveness and moral responsibility."

"The missions of armed forces are required to be effective. Thus missions are oriented to objectives that help prevent, contain or solve problems. A soldier, for example, who skillfully neutralizes his or her target is not effective when the problem is not prevented, contained or solved. Political, legal and moral awareness is important to the soldier, because doing things right is not the same as doing right or rightful things. The soldier wishes to avoid unlawful orders, but also tries to avoid casualties among non-combatants. Normally responsibility lies with higher authorities, but the fact remains that the soldier is the one who pulls the trigger. It is not simply a matter of veering between two evils, because a mission that is without moral grounds should not have been initiated in the first place and when pursued against better knowing it will probably lose effectiveness in the end. It is impossible to make compromises here. But it is also not possible to foresee all the consequences of military action, and unanticipated consequences can easily backfire. Dilemmas are bound to occur when the soldier is caught up in blurred conflict situations. This volume tries to add to our understanding of the problem of creating and maintaining a balance between effectiveness and moral responsibility."

Als gevolg van de rampspoeddag 9/11 zijn er veranderingen in taktiek en strategie te onderkennen binnen de Nederlandse krijgsmacht, maar de meeste veranderingen waren al eerder ingezet of hooguit door 9/11 in een stroomversnelling gekomen. De auteurs gaat hem om het beschrijven van de ontwikkeling die de Nederlandse krijgsmacht in algemene zin heeft doorgemaakt na het einde van de Koude Oorlog om, in het kader van de crisisbestrijding, overal ter wereld flexibel te kunnen worden ingezet. Ze laten zien dat als gevolg van deze transformatie de krijgsmacht steeds actiever betrokken is geraakt bij nation building. Verder komt naar voren dat er een sterke relatie bestaate tussen nation building en terrorisme-bestrijding. Op basis van de ervaringen opgedaan tijdens de ISAF-missie in Afghanistan wordt uitgelegd welke gevolgen deze relatie heeft gehad voor het operationele optreden van de Nederlandse krijgsmacht.

Als gevolg van de rampspoeddag 9/11 zijn er veranderingen in taktiek en strategie te onderkennen binnen de Nederlandse krijgsmacht, maar de meeste veranderingen waren al eerder ingezet of hooguit door 9/11 in een stroomversnelling gekomen. De auteurs gaat hem om het beschrijven van de ontwikkeling die de Nederlandse krijgsmacht in algemene zin heeft doorgemaakt na het einde van de Koude Oorlog om, in het kader van de crisisbestrijding, overal ter wereld flexibel te kunnen worden ingezet. Ze laten zien dat als gevolg van deze transformatie de krijgsmacht steeds actiever betrokken is geraakt bij nation building. Verder komt naar voren dat er een sterke relatie bestaate tussen nation building en terrorisme-bestrijding. Op basis van de ervaringen opgedaan tijdens de ISAF-missie in Afghanistan wordt uitgelegd welke gevolgen deze relatie heeft gehad voor het operationele optreden van de Nederlandse krijgsmacht.

Bob de Graaff beziet in hoeverre de Nederlandse overheid erin is geslaagd in de tien jaren na de aanslagen van 9/11 samenhang in het contraterrorismebeleid te behouden dan wel aan te brengen. De Nationaal Coordinator Terrorismebestrijding (NCTb) speelt in dit artikel een belangrijke rol. Aan de orde komt welke visies op terrorisme er na 9/11 in de Nederlandse politiek zijn geweest, om vervolgens de verschillende beleidsmatige reacties op het fenomeen terrorisme te schetsen. Daarna wordt de rol van Defensie en de strijdkrachten daarin besproken. De auteur eindigt met een visie op de realisering van samenhang in beleid, de beleidsinstrumenten en de beleidsuitvoering.

De Koude Oorlog ligt inmiddels ver achter ons. We leven nu in andere tijden met nieuwe uitdagingen. Eén van de grootste uitdagingen van dit moment is de economische crisis, die de Nederlandse regering dwingt om te bezuinigen op de overheidsuitgaven. Ook Defensie ontkomt niet aan een flinke korting op de begroting. De ingrepen zijn dermate verstrekkend dat verdergaan op de oude weg geen optie meer lijkt te zijn. In 1989, toen het doek voor de Koude Oorlog plotseling en in snel tempo viel, stond de krijgsmacht voor eenzelfde keuze. Er was behoefte aan een visie om de krijgsmacht voor te bereiden op de toekomst.

Bob de Graaff beziet in hoeverre de Nederlandse overheid erin is geslaagd in de tien jaren na de aanslagen van 9/11 samenhang in het contraterrorismebeleid te behouden dan wel aan te brengen. De Nationaal Coordinator Terrorismebestrijding (NCTb) speelt in dit artikel een belangrijke rol. Aan de orde komt welke visies op terrorisme er na 9/11 in de Nederlandse politiek zijn geweest, om vervolgens de verschillende beleidsmatige reacties op het fenomeen terrorisme te schetsen. Daarna wordt de rol van Defensie en de strijdkrachten daarin besproken. De auteur eindigt met een visie op de realisering van samenhang in beleid, de beleidsinstrumenten en de beleidsuitvoering.

De Koude Oorlog ligt inmiddels ver achter ons. We leven nu in andere tijden met nieuwe uitdagingen. Eén van de grootste uitdagingen van dit moment is de economische crisis, die de Nederlandse regering dwingt om te bezuinigen op de overheidsuitgaven. Ook Defensie ontkomt niet aan een flinke korting op de begroting. De ingrepen zijn dermate verstrekkend dat verdergaan op de oude weg geen optie meer lijkt te zijn. In 1989, toen het doek voor de Koude Oorlog plotseling en in snel tempo viel, stond de krijgsmacht voor eenzelfde keuze. Er was behoefte aan een visie om de krijgsmacht voor te bereiden op de toekomst.

A common challenge organizations face is how to remain successful in a competitive arena that is becoming increasingly turbulent. Resourcefulness and adaptability are presented as crucial organizational abilities to strive for. This study introduces the contemporary military organization as a typical example from which commercial organizations could learn. After all, in order to repetitively conduct crisis response missions all over the globe, under all kinds of climatic and operational circumstances, resourcefulness and adaptability have become basic elements for successful expeditionary deployment. The study assumes that giving insight into the way in which military crisis response organizations apply commonly accepted organizational determinants to activate learning and reconfiguration abilities, could serve as an interesting case for commercial organizations to take advantage of. For most contemporary military organizations modular organizing has become an important approach to increase operational adaptability. The cover photo presents a typical outcome of this approach. It shows a combined arms team, from the Netherlands armed forces, on its way to the village of Ferocia to search for improvised explosive devices.

Although more common in today‘s globalizing world, little is known about how work affects family life in the course of job-induced separation. The present study tests a model, simultaneously assessing the relations between work-family conflict, psychological distress, relationship satisfaction, and social support at three time periods (using SEM analyses). Partners of Dutch military personnel were followed along the stages of deployment and filled out questionnaires preceding the service members‘ departures (N = 453), just past midway the separation (N = 386), and again after reunion (N = 235). The results reveal that relationship satisfaction declined slightly but significantly in the course of the separation. Perceived conflict between one‘s partner‘s job demands and family life is an important antecedent to relationship satisfaction, which is partly mediated by psychological distress. Moreover, distress during the separation affects relationship satisfaction afterwards. Furthermore, this study demonstrates the unequivocal (direct and indirect) beneficial effects of social support from relatives, friends, and others. In addition to the hypothesized relations, we have found that higher levels of work-family conflict before the separation predict lower levels of perceived social support during the separation. The results of this study provide knowledge to researchers, organizations, and families who are confronted with job-induced separations.

A common challenge organizations face is how to remain successful in a competitive arena that is becoming increasingly turbulent. Resourcefulness and adaptability are presented as crucial organizational abilities to strive for. This study introduces the contemporary military organization as a typical example from which commercial organizations could learn. After all, in order to repetitively conduct crisis response missions all over the globe, under all kinds of climatic and operational circumstances, resourcefulness and adaptability have become basic elements for successful expeditionary deployment. The study assumes that giving insight into the way in which military crisis response organizations apply commonly accepted organizational determinants to activate learning and reconfiguration abilities, could serve as an interesting case for commercial organizations to take advantage of. For most contemporary military organizations modular organizing has become an important approach to increase operational adaptability. The cover photo presents a typical outcome of this approach. It shows a combined arms team, from the Netherlands armed forces, on its way to the village of Ferocia to search for improvised explosive devices.

Teams worden steeds belangrijker in organisaties. Een organisatie is kwetsbaar als deze te zeer van één of meerdere individuen afhankelijk is. In ‘de lijn’ bijvoorbeeld vergt het aansturen van een organisatie(onderdeel) dusdanige kennis uit diverse functionele velden, dat hecht samenwerken essentieel is. Eigenlijk zijn teams (secties, units, projectteams, managementteams) de bouwstenen van moderne organisaties. Gezien de snelheid en complexiteit van ontwikkelingen van expertisegebieden en de toenemende mondialisering, zijn leerprocessen vaak als kritieke succesfactoren te kenmerken. Dit onderbouwt ook weer waarom individuen in organisaties het afleggen tegen teams. Dit onderzoek gaat in op teamleren, lerende teams. Bij Defensie doen zich dezelfde bovengeschetste ontwikkelingen voor. Het optreden van militaire eenheden vindt altijd teamgewijs plaats. Alleen al de eis om klokrond op te kunnen treden (24/7: 24 uur per dag, 7 dagen per week) dwingt het werken in groepen op alle niveaus af. Daarnaast moet men snel op de meest uiteenlopende situaties kunnen inspelen: joint-combined, inzetbaar over de hele wereld, in uiteenlopende conflicten die het hele geweldspectrum kunnen omvatten. Operaties worden van boven door de politiek bepaald en van onderen door (irreguliere) tegenstanders verstoord. Het feit dat bij militaire operaties mensenlevens (eigen troepen, burgers, vijandelijke eenheden) gemoeid zijn, maakt dat men zich geen fouten kan veroorloven. ‘Lessons learned’ worden getrokken, doctrines, gevechtstechnieken en wapensystemen blijven zich ontwikkelen. De politiek vraagt steeds meer transparantie van de militaire organisatie, vooral met betrekking tot de effectiviteit en efficiëntie in de vredesbedrijfsvoering. De organisatie zelf is er alles aan gelegen om de effectiviteit in slagkracht en momentum te vergroten. Allemaal zwaarwegende redenen om als team continu open en proactief de organisatie en de omgeving te blijven scannen. Dit alles leidt tot de vraag: Hoe leren teams binnen Defensie? De geformuleerde onderzoeksvraag luidt: Wat zijn de determinanten van teamleren en welke relatie hebben ze met elkaar? De definitie van teamleren die de auteur in dit onderzoek hanteert is: het opbouwen van kennis, kunde en inzicht door het team middels inter-persoonlijke processen waarbij het team de verbetering/ het geleerde ook aantoonbaar toepast en borgt. Op grond van de literatuurstudie en het onderzoeksmodel is de onderzoeksvraag geherformuleerd tot: Hoe hangen de factoren Teamreflection, Teamsensation en Teamaction bij het leren in teams samen?

In this article the author homes in on the tension inherent in the mission in Afghanistan: finding the balance in conducting reconstruction operations while also providing security including the application of considerable force, if necessary. He analyses the effectiveness and efficiency of Dutch land forces in the Afghan province of Uruzgan by describing and comparing doctrine, planning, execution, command & control and leadership. Considering both main goals of providing security and reconstruction, this illustrates the complexity and difficulty of the operation. While Dutch forces are found to be operating at high professional standards, Van den Aker warns that the balance between efficiency and effectiveness in Dutch defence policies has been disturbed, with too much emphasis put on the former. Commanders must have the means to operate in a broad violence spectrum, which requires having more forces than actually currently deployed, also to ensure escalation dominance and the ability to provide sufficient protection to Dutch forces and partners, and, if necessary, sustain it for years. To guarantee effectiveness during actual operations the military therefore will inevitably have to sacrifice efficiency, much more so than other organisations

Teams worden steeds belangrijker in organisaties. Een organisatie is kwetsbaar als deze te zeer van één of meerdere individuen afhankelijk is. In ‘de lijn’ bijvoorbeeld vergt het aansturen van een organisatie(onderdeel) dusdanige kennis uit diverse functionele velden, dat hecht samenwerken essentieel is. Eigenlijk zijn teams (secties, units, projectteams, managementteams) de bouwstenen van moderne organisaties. Gezien de snelheid en complexiteit van ontwikkelingen van expertisegebieden en de toenemende mondialisering, zijn leerprocessen vaak als kritieke succesfactoren te kenmerken. Dit onderbouwt ook weer waarom individuen in organisaties het afleggen tegen teams. Dit onderzoek gaat in op teamleren, lerende teams. Bij Defensie doen zich dezelfde bovengeschetste ontwikkelingen voor. Het optreden van militaire eenheden vindt altijd teamgewijs plaats. Alleen al de eis om klokrond op te kunnen treden (24/7: 24 uur per dag, 7 dagen per week) dwingt het werken in groepen op alle niveaus af. Daarnaast moet men snel op de meest uiteenlopende situaties kunnen inspelen: joint-combined, inzetbaar over de hele wereld, in uiteenlopende conflicten die het hele geweldspectrum kunnen omvatten. Operaties worden van boven door de politiek bepaald en van onderen door (irreguliere) tegenstanders verstoord. Het feit dat bij militaire operaties mensenlevens (eigen troepen, burgers, vijandelijke eenheden) gemoeid zijn, maakt dat men zich geen fouten kan veroorloven. ‘Lessons learned’ worden getrokken, doctrines, gevechtstechnieken en wapensystemen blijven zich ontwikkelen. De politiek vraagt steeds meer transparantie van de militaire organisatie, vooral met betrekking tot de effectiviteit en efficiëntie in de vredesbedrijfsvoering. De organisatie zelf is er alles aan gelegen om de effectiviteit in slagkracht en momentum te vergroten. Allemaal zwaarwegende redenen om als team continu open en proactief de organisatie en de omgeving te blijven scannen. Dit alles leidt tot de vraag: Hoe leren teams binnen Defensie? De geformuleerde onderzoeksvraag luidt: Wat zijn de determinanten van teamleren en welke relatie hebben ze met elkaar? De definitie van teamleren die de auteur in dit onderzoek hanteert is: het opbouwen van kennis, kunde en inzicht door het team middels inter-persoonlijke processen waarbij het team de verbetering/ het geleerde ook aantoonbaar toepast en borgt. Op grond van de literatuurstudie en het onderzoeksmodel is de onderzoeksvraag geherformuleerd tot: Hoe hangen de factoren Teamreflection, Teamsensation en Teamaction bij het leren in teams samen?

In this article the author homes in on the tension inherent in the mission in Afghanistan: finding the balance in conducting reconstruction operations while also providing security including the application of considerable force, if necessary. He analyses the effectiveness and efficiency of Dutch land forces in the Afghan province of Uruzgan by describing and comparing doctrine, planning, execution, command & control and leadership. Considering both main goals of providing security and reconstruction, this illustrates the complexity and difficulty of the operation. While Dutch forces are found to be operating at high professional standards, Van den Aker warns that the balance between efficiency and effectiveness in Dutch defence policies has been disturbed, with too much emphasis put on the former. Commanders must have the means to operate in a broad violence spectrum, which requires having more forces than actually currently deployed, also to ensure escalation dominance and the ability to provide sufficient protection to Dutch forces and partners, and, if necessary, sustain it for years. To guarantee effectiveness during actual operations the military therefore will inevitably have to sacrifice efficiency, much more so than other organisations

Discussing the visibility and cultural factors that inf luence the position of women in the armed forces is the object of the study that is presented here. The Netherlands do not have a martial tradition and are believed to have a feminine ‘soft’ culture , but nevertheless women have always been underrepresented. Nowadays conscription is suspended, the threat to national security is low and the tasks the armed forces are most actively participating in are related to peacekeeping, peace enforcing, conf lict resolution and nation building. Since 1991 the budget has constantly been cut. Downsizing and reorganization go hand in hand. These changes and activating personnel policies promote the presence of women in the organization. Women are necessary to solve the recruitment problems of the All Volunteer Force, equal opportunity acts require higher female participation and make discrimination a criminal offence, peace keeping missions benefit from the skills women bring into the armed forces, legitimacy is raised by higher participation of women and many units could simply not function without female personnel. Despite all changes for the good, paternity care, equal opportunity regulations, networking, international UN resolutions, etceteras, women are still not very visible as is demonstrated by the stagnating participation of military women in the Armed Forces at a meager 9 per cent in 2006. In four years hardly any increase has been realized. The policy target of 12 percent in 2010 seems impossible to reach at this pace of development. Culture and masculine norms and values form barriers to the higher participation of women in Armed Forces and these norms and values prove very resistant to change. In the end all resistance and opposition stems from a demographic logic. Women will rise to equal status only when they are represented in larger numbers. Most importantly, they need to be represented better in higher ranks because the higher ranking female officers serve as a role model for the upcoming generations. When women are represented in the top of the organization in sufficient large numbers eventually the culture of masculinity might lose its sharp edges. However, these numbers are not attained easily and masculine culture is resilient. This is why more research into demographic developments and masculinity is recommended. The demographic logic implies that it is very difficult to reach the policy target of 3 percent females in the rank of colonel or higher by the year 2010 unless recruitment by horizontal intake is applied. A recommendation that follows from the need to analyze and to keep track of demographic developments is to better and more systematically study the statistics regarding women in Armed Forces to allow evaluation of emancipation policies concerning key concepts such as occupational segregation, type of contract, retention. Present (half yearly) reports by the MOD, thorough as they are, do not supply all core statistics systematically and are not made subject to prognostic demographic study. A yearly monitor study by independent scholars, commissioned by the MOD, is a necessity. Equally important would be an in depth study of the culture of masculinity within the Armed Forces. This culture is probably one of the most persistent barriers women in the Armed Forces are facing. The effects of masculinity are complex; on the one hand it is one of the attractions of the military profession, on the other hand it is the mechanism responsible for the in- or exclusion of groups and individuals. Masculine individuals (males and females) are included, feminine personnel (softies, wimps) is excluded. Probably there are more complexities involved, therefore the working of the mechanism should be studied in order to finally come to policy recommendations.

Discussing the visibility and cultural factors that inf luence the position of women in the armed forces is the object of the study that is presented here. The Netherlands do not have a martial tradition and are believed to have a feminine ‘soft’ culture , but nevertheless women have always been underrepresented. Nowadays conscription is suspended, the threat to national security is low and the tasks the armed forces are most actively participating in are related to peacekeeping, peace enforcing, conf lict resolution and nation building. Since 1991 the budget has constantly been cut. Downsizing and reorganization go hand in hand. These changes and activating personnel policies promote the presence of women in the organization. Women are necessary to solve the recruitment problems of the All Volunteer Force, equal opportunity acts require higher female participation and make discrimination a criminal offence, peace keeping missions benefit from the skills women bring into the armed forces, legitimacy is raised by higher participation of women and many units could simply not function without female personnel. Despite all changes for the good, paternity care, equal opportunity regulations, networking, international UN resolutions, etceteras, women are still not very visible as is demonstrated by the stagnating participation of military women in the Armed Forces at a meager 9 per cent in 2006. In four years hardly any increase has been realized. The policy target of 12 percent in 2010 seems impossible to reach at this pace of development. Culture and masculine norms and values form barriers to the higher participation of women in Armed Forces and these norms and values prove very resistant to change. In the end all resistance and opposition stems from a demographic logic. Women will rise to equal status only when they are represented in larger numbers. Most importantly, they need to be represented better in higher ranks because the higher ranking female officers serve as a role model for the upcoming generations. When women are represented in the top of the organization in sufficient large numbers eventually the culture of masculinity might lose its sharp edges. However, these numbers are not attained easily and masculine culture is resilient. This is why more research into demographic developments and masculinity is recommended. The demographic logic implies that it is very difficult to reach the policy target of 3 percent females in the rank of colonel or higher by the year 2010 unless recruitment by horizontal intake is applied. A recommendation that follows from the need to analyze and to keep track of demographic developments is to better and more systematically study the statistics regarding women in Armed Forces to allow evaluation of emancipation policies concerning key concepts such as occupational segregation, type of contract, retention. Present (half yearly) reports by the MOD, thorough as they are, do not supply all core statistics systematically and are not made subject to prognostic demographic study. A yearly monitor study by independent scholars, commissioned by the MOD, is a necessity. Equally important would be an in depth study of the culture of masculinity within the Armed Forces. This culture is probably one of the most persistent barriers women in the Armed Forces are facing. The effects of masculinity are complex; on the one hand it is one of the attractions of the military profession, on the other hand it is the mechanism responsible for the in- or exclusion of groups and individuals. Masculine individuals (males and females) are included, feminine personnel (softies, wimps) is excluded. Probably there are more complexities involved, therefore the working of the mechanism should be studied in order to finally come to policy recommendations.

Terugkijkend op de laatste anderhalve eeuw denken Nederlanders meestal direct aan neutraliteit, ethiek, openheid en recht boven macht. Maar vergeten zij daarbij hun militaire verleden niet? Net als grotere machten toonde Nederland in tijden van crisis duidelijk zijn militaire reflexen. Dit militaire element van de Nederlandse nationale identiteit is een onontkoombaar feit. Als dat onderkend zou worden, zou dat kunnen leiden tot een beter begrip van de militaire realiteit. Een benadering vanuit cultuur-historisch perspectief kan waardevolle inzichten opleveren over de Nederlandse militaire identiteit en ons huidige optreden in Uruzgan. Oratie uitgesproken aan de Universiteit van Amsterdam op 6 juni 2008

Terugkijkend op de laatste anderhalve eeuw denken Nederlanders meestal direct aan neutraliteit, ethiek, openheid en recht boven macht. Maar vergeten zij daarbij hun militaire verleden niet? Net als grotere machten toonde Nederland in tijden van crisis duidelijk zijn militaire reflexen. Dit militaire element van de Nederlandse nationale identiteit is een onontkoombaar feit. Als dat onderkend zou worden, zou dat kunnen leiden tot een beter begrip van de militaire realiteit. Een benadering vanuit cultuur-historisch perspectief kan waardevolle inzichten opleveren over de Nederlandse militaire identiteit en ons huidige optreden in Uruzgan. Oratie uitgesproken aan de Universiteit van Amsterdam op 6 juni 2008

Dit paper analyseert de Nederlandse defensie-uitgaven van 1990 tot en met 2007. In 1990 bedroegen deze uitgaven nog 2,7% van het Bruto Nationaal Product (BNP). In 2007 was dit meer dan een procent lager. De Nederlandse krijgsmacht heeft zich in de afgelopen jaren in termen van taakuitvoering, grootte en samenstelling aanzienlijk gereorganiseerd. Deze veranderingen weerspiegelen zich echter niet in de samenstelling van de defensie-uitgaven. Zowel de verdeling over de operationele commando’s, als de verdeling over de uitgavensoorten, salarissen, exploitatie en investeringen, zijn ongeveer constant gebleven. De verwachte groei van de economie, gecombineerd met een gelijkblijvend Defensiebudget, leidt de komende jaren tot een verdere daling. Naar verwachting zullen de defensie-uitgaven in 2008 1,5% van het BNP bedragen. Dit percentage bedraagt, uitgaande van het huidige beleid, in 2011 naar verwachting 1,33%. Of het budget dan voldoende is om het huidige ambitieniveau te halen, is door stijgende loonkosten en geringe financiële flexibiliteit onzeker.

Dit paper analyseert de Nederlandse defensie-uitgaven van 1990 tot en met 2007. In 1990 bedroegen deze uitgaven nog 2,7% van het Bruto Nationaal Product (BNP). In 2007 was dit meer dan een procent lager. De Nederlandse krijgsmacht heeft zich in de afgelopen jaren in termen van taakuitvoering, grootte en samenstelling aanzienlijk gereorganiseerd. Deze veranderingen weerspiegelen zich echter niet in de samenstelling van de defensie-uitgaven. Zowel de verdeling over de operationele commando’s, als de verdeling over de uitgavensoorten, salarissen, exploitatie en investeringen, zijn ongeveer constant gebleven. De verwachte groei van de economie, gecombineerd met een gelijkblijvend Defensiebudget, leidt de komende jaren tot een verdere daling. Naar verwachting zullen de defensie-uitgaven in 2008 1,5% van het BNP bedragen. Dit percentage bedraagt, uitgaande van het huidige beleid, in 2011 naar verwachting 1,33%. Of het budget dan voldoende is om het huidige ambitieniveau te halen, is door stijgende loonkosten en geringe financiële flexibiliteit onzeker.

*

*

This article addresses the concept of Private Financing (PF). First, the way in which PF has been successfully applied in the United Kingdom is described. Second, the core of PF is discussed. Third, the method itself is elaborated upon together with the economic principles and hypotheses in an attempt to explain the fundamental elements of the method.

This article addresses the concept of Private Financing (PF). First, the way in which PF has been successfully applied in the United Kingdom is described. Second, the core of PF is discussed. Third, the method itself is elaborated upon together with the economic principles and hypotheses in an attempt to explain the fundamental elements of the method.

In februari 2005 heeft de Inspecteur Generaal der Krijgsmacht (IGK) van de Minister van Defensie (MinDef) het verzoek ontvangen om in 2005 in de vorm van een IGK-thema aandacht te besteden aan het onderwerp “Diversiteit in de krijgsmacht”. Diversiteit in het personeelsbestand van defensie komt tot uiting in verschillen in etniciteit, sekse, sociale klasse, leeftijd, seksuele geaardheid, rang, opleiding, religie etcetera. Met veel van deze verschillen, zoals opleiding en rang, zijn medewerkers binnen de defensieorganisatie in de loop der tijd vertrouwd geraakt. Op die aspecten is de diversiteit van het personeel dan ook nauwelijks meer structureel problematisch en zijn deze verschillen ingebed in de structuur en cultuur van de organisatie. Bij defensie geldt een dergelijke “vanzelfsprekendheid” nog niet ten aanzien van de verschillen op de aspecten gender, etniciteit en seksuele geaardheid, ook al zijn er in de afgelopen jaren reeds veranderingen en verbetering op dit gebied bereikt. Zo zijn, onder andere naar aanleiding van verzoeken van de Minister aan de IGK, in het recente verleden onderzoeken gedaan naar diversiteit op het gebied van seksuele geaardheid (Van Stoppelenberg en Veenstra, 1999), gender (IGK, 2002) en ongewenst gedrag in het algemeen (KPMG, 2004). Vooral op het gebeid van seksuele geaardheid en gender, hebben deze onderzoeken geleid tot concrete beleidsmaatregelen ter verbetering van de situatie van vrouwen en homoseksuelen binnen de defensieorganisatie. In het algemeen streeft defensie ernaar om een diversiteitbeleid te voeren, dat begint met de opname en acceptatie van vrouwen, etnisch culturele minderheden (ECM’n) en homoseksuelen en zich verder uitstrekt tot de kwaliteitsbenutting van alle diverse groepen binnen de defensieorganisatie. Maar is er binnen defensie in dezelfde periode ook aandacht besteed aan diversiteit met betrekking tot de etnisch culturele dimensie? De noodzaak voor defensie om hieraan aandacht te besteden vloeit voort uit actuele en toekomstige maatschappelijke ontwikkelingen en het streven van defensie om zoveel mogelijk een afspiegeling te zijn van de samenleving. In de eerste plaats zijn er ontwikkelingen die een verandering in het klimaat ten opzichte van ECM’n in Nederland hebben veroorzaakt, zoals de aanslag op het WTC in New York, de aanslagen in Madrid, London en op Bali en de moord op Theo van Gogh, en die een verhoogde aandacht voor de positie van deze groepen legitimeren binnen de defensieorganisatie (Olivas-Lujan, Harzing en McCoy, 2004; Richardson, Bosch en Moelker, 2006;). In de tweede plaats is er sprake van een explosieve groei van ECM’n in Nederland van vooral Turkse, Marokkaanse, Antilliaanse en Arubaanse afkomst (CBS, 2004). Dit zijn juist de groepen die voor de defensieorganisatie interessant zijn met het oog op het toekomstig arbeidspotentieel (Ministerie van Defensie, 2004). Toch blijkt tot nu toe dat vooral de werving van dat potentieel achter blijft bij de verwachtingen of zelfs terugloopt, ondanks doelgroepgerichte maatregelen als de Afkoopregeling Turkse Dienstplicht (Ministerie van Defensie, 2004; Richardson, Bosch en Moelker, verwacht in 2005). In de derde plaats is voor de taakuitoefening in het kader van vredesoperaties in NAVO- of VN verband etnisch culturele diversiteit in het eigen personeelsbestand van belang. Internationalisering en globalisering van dergelijke operaties hebben er immers toe bijgedragen dat personeel in hogere en lagere echelons van defensie steeds vaker in divers samengestelde teams moeten functioneren en intensief samenwerken met lokale bevolking en NGO's (Cockburn & Zarkov, 2002). Op basis van het bovenstaande en met het oog op toekomstige ontwikkelingen heeft de Minister van Defensie de IGK gevraagd in 2005 onderzoek te doen naar de beleidsontwikkelingen omtrent en de positie van ECM’n binnen de defensieorganisatie. In deze rapportage worden de resultaten van dit onderzoek beschreven. Allereerst wordt in hoofdstuk 2 aandacht besteed aan de onderzoeksopzet. Vervolgens worden de beleidsontwikkelingen op centraal niveau in de periode van 2000-2005 beschreven in hoofdstuk 3. In hoofdstuk 4 wordt de implementatie en uitvoering van dat centrale beleid bij de verschillende defensieonderdelen beschreven. Hoofdstuk 5 is volledig gewijd aan de resultaten van het onderzoek naar het actueel diversiteitsklimaat binnen de defensieorganisatie. Hoofdstuk 6 bevat een discussie over de resultaten en hoofdstuk 7 de conclusies van het onderzoek. De conclusies van dit onderzoek zijn in het jaarverslag van de IGK omgezet in een aantal aanbevelingen voor toekomstig beleid over ECM’n binnen defensie.

In februari 2005 heeft de Inspecteur Generaal der Krijgsmacht (IGK) van de Minister van Defensie (MinDef) het verzoek ontvangen om in 2005 in de vorm van een IGK-thema aandacht te besteden aan het onderwerp “Diversiteit in de krijgsmacht”. Diversiteit in het personeelsbestand van defensie komt tot uiting in verschillen in etniciteit, sekse, sociale klasse, leeftijd, seksuele geaardheid, rang, opleiding, religie etcetera. Met veel van deze verschillen, zoals opleiding en rang, zijn medewerkers binnen de defensieorganisatie in de loop der tijd vertrouwd geraakt. Op die aspecten is de diversiteit van het personeel dan ook nauwelijks meer structureel problematisch en zijn deze verschillen ingebed in de structuur en cultuur van de organisatie. Bij defensie geldt een dergelijke “vanzelfsprekendheid” nog niet ten aanzien van de verschillen op de aspecten gender, etniciteit en seksuele geaardheid, ook al zijn er in de afgelopen jaren reeds veranderingen en verbetering op dit gebied bereikt. Zo zijn, onder andere naar aanleiding van verzoeken van de Minister aan de IGK, in het recente verleden onderzoeken gedaan naar diversiteit op het gebied van seksuele geaardheid (Van Stoppelenberg en Veenstra, 1999), gender (IGK, 2002) en ongewenst gedrag in het algemeen (KPMG, 2004). Vooral op het gebeid van seksuele geaardheid en gender, hebben deze onderzoeken geleid tot concrete beleidsmaatregelen ter verbetering van de situatie van vrouwen en homoseksuelen binnen de defensieorganisatie. In het algemeen streeft defensie ernaar om een diversiteitbeleid te voeren, dat begint met de opname en acceptatie van vrouwen, etnisch culturele minderheden (ECM’n) en homoseksuelen en zich verder uitstrekt tot de kwaliteitsbenutting van alle diverse groepen binnen de defensieorganisatie. Maar is er binnen defensie in dezelfde periode ook aandacht besteed aan diversiteit met betrekking tot de etnisch culturele dimensie? De noodzaak voor defensie om hieraan aandacht te besteden vloeit voort uit actuele en toekomstige maatschappelijke ontwikkelingen en het streven van defensie om zoveel mogelijk een afspiegeling te zijn van de samenleving. In de eerste plaats zijn er ontwikkelingen die een verandering in het klimaat ten opzichte van ECM’n in Nederland hebben veroorzaakt, zoals de aanslag op het WTC in New York, de aanslagen in Madrid, London en op Bali en de moord op Theo van Gogh, en die een verhoogde aandacht voor de positie van deze groepen legitimeren binnen de defensieorganisatie (Olivas-Lujan, Harzing en McCoy, 2004; Richardson, Bosch en Moelker, 2006;). In de tweede plaats is er sprake van een explosieve groei van ECM’n in Nederland van vooral Turkse, Marokkaanse, Antilliaanse en Arubaanse afkomst (CBS, 2004). Dit zijn juist de groepen die voor de defensieorganisatie interessant zijn met het oog op het toekomstig arbeidspotentieel (Ministerie van Defensie, 2004). Toch blijkt tot nu toe dat vooral de werving van dat potentieel achter blijft bij de verwachtingen of zelfs terugloopt, ondanks doelgroepgerichte maatregelen als de Afkoopregeling Turkse Dienstplicht (Ministerie van Defensie, 2004; Richardson, Bosch en Moelker, verwacht in 2005). In de derde plaats is voor de taakuitoefening in het kader van vredesoperaties in NAVO- of VN verband etnisch culturele diversiteit in het eigen personeelsbestand van belang. Internationalisering en globalisering van dergelijke operaties hebben er immers toe bijgedragen dat personeel in hogere en lagere echelons van defensie steeds vaker in divers samengestelde teams moeten functioneren en intensief samenwerken met lokale bevolking en NGO's (Cockburn & Zarkov, 2002). Op basis van het bovenstaande en met het oog op toekomstige ontwikkelingen heeft de Minister van Defensie de IGK gevraagd in 2005 onderzoek te doen naar de beleidsontwikkelingen omtrent en de positie van ECM’n binnen de defensieorganisatie. In deze rapportage worden de resultaten van dit onderzoek beschreven. Allereerst wordt in hoofdstuk 2 aandacht besteed aan de onderzoeksopzet. Vervolgens worden de beleidsontwikkelingen op centraal niveau in de periode van 2000-2005 beschreven in hoofdstuk 3. In hoofdstuk 4 wordt de implementatie en uitvoering van dat centrale beleid bij de verschillende defensieonderdelen beschreven. Hoofdstuk 5 is volledig gewijd aan de resultaten van het onderzoek naar het actueel diversiteitsklimaat binnen de defensieorganisatie. Hoofdstuk 6 bevat een discussie over de resultaten en hoofdstuk 7 de conclusies van het onderzoek. De conclusies van dit onderzoek zijn in het jaarverslag van de IGK omgezet in een aantal aanbevelingen voor toekomstig beleid over ECM’n binnen defensie.

Religie is terug van weggeweest. Pakweg twintig jaar geleden was men er in de westerse wereld van overtuigd dat de betekenis van godsdienst steeds kleiner zou worden. Sindsdien is godsdienst aan een opmerkelijke comeback begonnen. Bekend in dit verband is de constatering dat terroristische groeperingen tot niet zo heel lang geleden vooral geinspireerd werden door politiek-economische verhoudingen (Rote Armee Fraktion, Verlichte Pad), terwijl de meest angstaanjagende groeperingen van dit moment zich vooral op religieuze motieven baseren (IRA, Al Qaida, Leger des Heres in Uganda).

Public support, political decision making and the changed international security constellation in the early nineties were such that conscription was no longer justifiable by Dutch society and politics. Conscription itself was not abolished, but the draft was suspended, which enables the state to reintroduce conscription in the case of emergency. Suspension of the draft was the beginning of a professional army based on the structure of an all-volunteer force. The decisions made led to many changes in force structure, recruitment, tasks, and public support. Professionalization of the armed forces appeared to be a challenging change process, and many problems had to be solved at a time the military was confronted with new challenges.

Religie is terug van weggeweest. Pakweg twintig jaar geleden was men er in de westerse wereld van overtuigd dat de betekenis van godsdienst steeds kleiner zou worden. Sindsdien is godsdienst aan een opmerkelijke comeback begonnen. Bekend in dit verband is de constatering dat terroristische groeperingen tot niet zo heel lang geleden vooral geinspireerd werden door politiek-economische verhoudingen (Rote Armee Fraktion, Verlichte Pad), terwijl de meest angstaanjagende groeperingen van dit moment zich vooral op religieuze motieven baseren (IRA, Al Qaida, Leger des Heres in Uganda).

Just like the armed forces civil businesses are confronted with many internal and external developments, which change the rules of the game. Increasing prosperity, mass-customization, individualization, globalization, core business initiatives and available ICT technology are a just few of them. Companies like Aldi, Dell and Zara are remarkably successful in their market environments despite all developments, as their large and solid market position and high profits show. Research has shown that the starting point of their success lies in determining the optimal business positioning, based on choosing the right supply chain and logistic performance criteria, e.g. reliability, responsiveness and agility, based on internal and external business characteristics. The relevance of this article lies in its analysis of successful companies in different market environments, and the lessons the armed forces can draw from their success stories. By being able to determine the optimal business positioning and thereby theright supply chain, they should understand how to improve their performance in warfare.

Apart from the problem of arranging the logistic network, there are a number of questions regarding the control of ILC, the employment of ICT and the division of tasks and responsibilities within the supply chain. In particular the last question is interesting; who is going to take the decisions on the ILC? This article deals with this organizational question: centralized or decentralized? First, the background of ILC is discussed, after which the possible choice between a centralized or decentralized logistics organization is worked out. Initially, this will be done from the perspective of individual organizations, and subsequently, from the cross-company ILC perspective .Examples from the civilian as well as the defense organization will be presented.

Just like the armed forces civil businesses are confronted with many internal and external developments, which change the rules of the game. Increasing prosperity, mass-customization, individualization, globalization, core business initiatives and available ICT technology are a just few of them. Companies like Aldi, Dell and Zara are remarkably successful in their market environments despite all developments, as their large and solid market position and high profits show. Research has shown that the starting point of their success lies in determining the optimal business positioning, based on choosing the right supply chain and logistic performance criteria, e.g. reliability, responsiveness and agility, based on internal and external business characteristics. The relevance of this article lies in its analysis of successful companies in different market environments, and the lessons the armed forces can draw from their success stories. By being able to determine the optimal business positioning and thereby theright supply chain, they should understand how to improve their performance in warfare.

from a published book 'Van Marketenster tot logistiek systeem' ('From camp follower to network logistics'), which discusses the development of logistic thinking throughout the ages. It presents a concise description of logistics, combat service support, from ancient history until recent history, followed by a number of conclusions.

from a published book 'Van Marketenster tot logistiek systeem' ('From camp follower to network logistics'), which discusses the development of logistic thinking throughout the ages. It presents a concise description of logistics, combat service support, from ancient history until recent history, followed by a number of conclusions.

Een uitzending is voor partners van militairen een grote belasting. Militairen zeggen soms dat een uitzending voor het thuisfront nog het zwaarste is. Meestal loopt het goed af en hoort men positieve geluiden als "onze relatie is er sterker van geworden", maar dat is helaas niet altijd het geval. Ook als het allemaal goed is verlopen dan doet het nog altijd erg veel pijn de partner zo lang te moeten missen. Ook voor kinderen is een uitzending een belevenis. Zes maanden zonder papa (of mama) is gewoon erg lang, voor kleine kinderen zelfs zo lang dat zij er zich geen voorstelling van kunnen maken.

Some four years ago, the increased attention for civil military cooperation (CIMIC) led to a situation in which the Netherlands Chief of Defence Staff requested the Services to develop a CIMIC Policy, which would give him sufficient information about the CIMIC capacities needed for the Netherlands Armed Forces. The Army took the lead in the development of this joint CIMIC Policy. The objectives of this article are to clarify the outlines of the Netherlands Armed Forces CIMIC Policy and to make clear what kind of CIMIC organisation has been implemented in and for the Netherlands Armed Forces. The article will first focus on 1 (GE/NL) Corps and the Royal Netherlands Armys Operational Command and will then turn to the CIMIC Group North. After an introduction of the term CIMIC, including a definition and some terminology, the great importance of CIMIC in actual operations will be explained. Models will be used to illustrate the options for the CIMIC organisation in the Netherlands Armed Forces. Furthermore,an explanation will be given of how this CIMIC Policy can be made operational for theNetherlands staff units and for the international CIMIC Group North. Special attention will begiven to the recruitment of military and Functional Specialist personnel for the NetherlandsCIMIC elements. Finally, this article will describe some actual and future developments - a future the Netherlands is developing together with NATO, Germany and several other countries in the northern region of Europe, such as the Czech Republic, Denmark, Norway and Poland.

Some four years ago, the increased attention for civil military cooperation (CIMIC) led to a situation in which the Netherlands Chief of Defence Staff requested the Services to develop a CIMIC Policy, which would give him sufficient information about the CIMIC capacities needed for the Netherlands Armed Forces. The Army took the lead in the development of this joint CIMIC Policy. The objectives of this article are to clarify the outlines of the Netherlands Armed Forces CIMIC Policy and to make clear what kind of CIMIC organisation has been implemented in and for the Netherlands Armed Forces. The article will first focus on 1 (GE/NL) Corps and the Royal Netherlands Armys Operational Command and will then turn to the CIMIC Group North. After an introduction of the term CIMIC, including a definition and some terminology, the great importance of CIMIC in actual operations will be explained. Models will be used to illustrate the options for the CIMIC organisation in the Netherlands Armed Forces. Furthermore,an explanation will be given of how this CIMIC Policy can be made operational for theNetherlands staff units and for the international CIMIC Group North. Special attention will begiven to the recruitment of military and Functional Specialist personnel for the NetherlandsCIMIC elements. Finally, this article will describe some actual and future developments - a future the Netherlands is developing together with NATO, Germany and several other countries in the northern region of Europe, such as the Czech Republic, Denmark, Norway and Poland.

From 30 November 2000 until 18 June 2001 the Netherlands took part in the UN-mission for Ethiopia and Eritrea (UNMEE). What made this mission special was that it was the first time that SHIRBRIG (Standby Forces High Readiness Brigade) was deployed operationally. Under the leadership of the UNMEE Force Commander, who was also the SHIRBRIG commander ,the Netherlands, together with other SHIRBRIG countries like Canada and Denmark gave the mission a flying start, in accordance with the SHIRBRIG deployment concept, and subsequently carried it out almost without any problems for six months. Through this way of operating a very useful footprint was left behind for a smooth take-over by subsequent relief units. On 11 June 2001 the Netherlands/Canada battalion (NECBAT) handed over its task to an Indian battalion. From the Dutch point of view the mission was very special and instructive because of the joint-combined composition of the battalion under Dutch command.This article will first present a brief description of the organisation and the mandate of NECBAT, after which a more general picture is given of the special entourage and civil-military situation in the central sector of the border area between Ethiopia and Eritrea, the AOR of NECBAT. Subsequently, there will be a more detailed discussion of three CIMIC aspects of the UNMEE mission;- Hearts and Minds projects;- Quick-impact projects;- Host Nation Support. Finally, a conclusion is presented.

From 30 November 2000 until 18 June 2001 the Netherlands took part in the UN-mission for Ethiopia and Eritrea (UNMEE). What made this mission special was that it was the first time that SHIRBRIG (Standby Forces High Readiness Brigade) was deployed operationally. Under the leadership of the UNMEE Force Commander, who was also the SHIRBRIG commander ,the Netherlands, together with other SHIRBRIG countries like Canada and Denmark gave the mission a flying start, in accordance with the SHIRBRIG deployment concept, and subsequently carried it out almost without any problems for six months. Through this way of operating a very useful footprint was left behind for a smooth take-over by subsequent relief units. On 11 June 2001 the Netherlands/Canada battalion (NECBAT) handed over its task to an Indian battalion. From the Dutch point of view the mission was very special and instructive because of the joint-combined composition of the battalion under Dutch command.This article will first present a brief description of the organisation and the mandate of NECBAT, after which a more general picture is given of the special entourage and civil-military situation in the central sector of the border area between Ethiopia and Eritrea, the AOR of NECBAT. Subsequently, there will be a more detailed discussion of three CIMIC aspects of the UNMEE mission;- Hearts and Minds projects;- Quick-impact projects;- Host Nation Support. Finally, a conclusion is presented.

Collaboration in organizations is not a new phenomenon indeed. Processes in organizations have always required collaboration and co-ordination between people, activities and departments. The last few years, however, there has also been increased co-operation between organizations, the so-called inter-organizational collaboration. This involves boundary-crossing collaboration, in which several organizations together make a product or create a service, share knowledge or make expertise available to each other. In the literature this phenomenon is known as network organizations (Nohria & Eccles, 1992; Jansen & Jägers,1995). We do not only find network organizations in commercial companies, but as often ingovernment organizations, where the participants may be government institutions/departments, and in organizations outside the government. The term is also used when it concerns the collaboration between (reasonably) autonomously operating departments of larger organizations, such as multinationals. Thus the collaboration between the AirMobile Brigade and the Tactical Helicopter Group (THG) is an example of inter-organizational collaboration in the armed forces.In this article the authors intend to present a vision on internal and external collaboration in the armed forces from the perspective of network organizations. By means of several points of interest in the recently published Defence Memorandum they will demonstrate that in a number of areas network-like organizations, in many variations, are emerging between armed forces, between services and between international organizations. A theoretical framework is presented for the positioning of the different types of networks. This framework will be applied to the armed forces and the authors conclude by indicating the significance of network organizations for them.