Search

Giriş ve Amaç: Tiroid nodülleri sık karşılaşılan endokrin patolojiler olup yaklaşık %5-15'ini malign nodüller oluşturur. Konvansiyonel tiroid ultrasonografi, tiroid hastalıklarının tanısında ilk tercih edilen yöntem olmakla birlikte benign, malign nodül ayrımında sınırlılıkları vardır. Tiroid nodüllerinin USG bulgularını tanımlamada ve biyopsi kararının verilmesinde ilgili kriterleri tanımlayan birkaç kılavuz ve sınıflandırma modeli vardır. Hovarth ve arkadaşlarının 2009 yılında ortak bir sınıflandırma sistemi oluşturmak amacıyla TIRADS'ı tanımlanmasından sonra, diğer sınıflandırma sistemleri (Kwak, ACR ve EU-TIRADS ile ATA kılavuzu) de yıllar içinde tanımlanmıştır. Ancak standart bir sınıflandırma sistemi henüz oluşturulamamıştır. `Shear wave` elastografi (SWE) yeni umut vaat edici bir teknik olmakla birlikte halen yaygın olarak kullanılmamaktadır. Renkli Doppler USG ise tiroid nodüllerinin vaskülerite paternlerinin değerlendirilmesine olanak sağlayan bir tekniktir. Elastografi ve renkli Doppler US (RDUS) bulguları TIRADS sınıflamasına dahil edilmemişlerdir. Çalışmamızın amacı TIRADS sınıflama sistemlerinin nodüllerin patolojik tanısı ile uyumluluğu ile `Shear wave` elastografi (SWE) ve RDUS bulgularının tiroid nodüllerinin sınıflandırmasına katkısını araştırmaktır. Materyal-Metod: Çalışmamız prospektif ve gözlemsel bir çalışma olarak planlanmıştır. Etik kurul onayı Aralık 2017'de alınmıştır. US ünitemize Aralık 2017- Nisan 2019 tarihleri arasında rutin tiroid US için başvuran 318 hastada tespit edilen toplam 350 nodülden, takiben 216 tanesi TİİAB ya da cerrahi ile sitopatolojik olarak incelenmiş olup 6 nodülde önemi belirsiz atipi saptanması nedeniyle çalışmadan çıkarılmıştır. Sitopatolojik olarak tanısı kesinleşmiş 210 nodül çalışmaya dahil edilmiştir. TIRADS sınıflamasında kullanılan konvansiyonel US bulgularına ek olarak, doku elastisitesini yansıtan parametreler SWE ile ölçülmüş olup nodül vaskülaritesi ve rezistivite indeksi (RI) ise RDUS ile ölçülmüştür. Nodüller KWAK, ACR, EU-TIRADS, ATA kılavuzu ve tarafımızca geliştirilen skorlama bazlı yeni sınıflandırma sistemine göre ayrı ayrı sınıflandırılmıştır. Bulgular: Malignite tespitindeki önemi açısından diğer çalışmalar ile paralellik gösteren çoğu konvansiyonel US bulgusunun (ekojenite, içerik, sınır ve kalsifikasyon) aksine, çalışmamızda genişliğinden uzun şeklin malignite tespitinde yalnızca 1 cm'den küçük nodüllerde faydası gösterilebilmiştir. SWE ile ölçülen Emean eşik değeri 33 kPa olarak belirlenmiştir. Emean eşik değerinin sensitivitesi %95,6 (%95 CI: 0,85-0,98) ve spesifisitesi %95 (%95 CI:0,90-0,97) bulunmuştur. RI eşik değeri 0,64 olarak belirlenmiştir. RI için 0,64 eşik değerinin sensitivitesi %73,3 (%95 CI:0,59-0,83) ve spesifisitesi %80 (%95 CI:0,73-0,85) olarak saptanmıştır. Tarafımızca skorlama bazlı tasarlanan, SWE ve RDUS bulgularının dahil edildiği yeni sınıflandırma modelinde, TR 1, 2, 3, 4, 5 kategorilerinde malignite oranları sırasıyla: %0, %14,3, %33,3, %77,8 ve %87,2 olarak bulunmuş olup fark istatistiksel olarak anlamlıdır. (p

Giriş ve AmaçMeme kitlelerinnin kesici iğne biyopsisinde shear-wave elastografi (SWE) rehberliğinin meme kanseri immunohistokimyasal alt tiplerinin doğru saptanmasında rolünü araştırmak amaçlanmıştır.Gereç ve YöntemMayıs 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı'nda gerçekleştirilen kontrollü randomize prospektif kohort çalışmamıza, kesici iğne biyopsisi yapılması amacıyla yönlendirilen ve lezyon boyutu 1 cm'den büyük olan erişkin hastalar dahil edildi. Hastalar blok randomizasyon ile iki gruba ayrıldı. Kontrol grubu (grup 1) olarak otuz lezyona B-Mod ultrasonografi, otuz lezyona SWE kılavuzluğunda (grup 2) biyopsi yapıldı. Kontrol grubuna yapılan biyopsi A, SWE rehberliğinde lezyonun görece sert alanından yapılan biyopsi B ve görece daha az sert alanından yapılan biyopsi C olarak kaydedildi. Lezyonların tanısı ve immünohistokimyasal sonuçları kaydedilerek cerrahi sonrası sonuçlarla karşılaştırıldı.BulgularHastaların yaş ortalamaları grup 1'de 57,7 ± 18,5, grup 2'de 56 ± 13,7; biyopsi yapılan lezyon boyutları grup 1'de 33,2 mm ± 22,6, grup 2'de 27,8 mm ± 11,9 olup gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p> 0,05). Duyarlılık biyopsi A'da %96,7, biyopsi B ve C'de %100'dür. Benign-malign doğruluk biyopsi A, B ve C'de sırasıyla %94,7, %100 ve %90; tanısal doğruluk ise %89,5, %100 ve %90'dı. İmmunohistokimyasal belirteçler değerlendirildiğinde; biyopsi A'da 1 hastada (%14,3) Her2 reseptör durumu yanlıştı. ER, PR ve Ki67 oranlarındaki %10'luk farklılık anlamlı kabul edilerek karşılaştırıldığında ER oranında doğruluk %77,8 ile biyopsi B'de en yüksekti (p= 0,04). İmmunohistokimyasal alt tiplendirmede doğruluk biyopsi B'de %100, biyopsi A ve C'de %71,4'tü (p = 0,08). SonuçMeme lezyonlarında kesici iğne biyopsisinde SWE kullanılması duyarlılık, tanısal doğruluk ve immunohistokimyasal alt tiplendirmede doğruluğu %100'e çıkartmıştır. PurposeThe aim of this study was to investigate the role of shear-wave elastography (SWE) guided-core needle biopsy of breast masses for the accurate determination of breast cancer immunohistochemical subtypes.Material and MethodThis controlled randomized prospective cohort study, which was carried out in the Dokuz Eylül University Medical Faculty Department of Radiology between May 2018 and April 2019, included adult patients who had a breast lesion larger than 1 cm and were referred for a core needle biopsy. Patients were divided into two groups by block randomization. B-Mode ultrasonography (USG)-guided biopsy was performed in thirty lesions as a control group (group 1) and SWE guided biopsy was performed in thirty lesions (group 2). The biopsy in control group was recorded as biopsy A, SWE guided biopsy from the relatively rigid area of the lesion was recorded as biopsy B and biopsy from the relatively less rigid area of the lesion was recorded as biopsy C. Diagnosis and immunohistochemical results of the lesions were recorded and compared with the surgical results.ResultsThe mean age of the patients was 57.7 ± 18.5 in group 1 and 56 ± 13.7 in group 2; lesion sizes were 33.2 ± 22.6 mm in group 1, 27.8 ± 11.9 mm in group 2 and there was no significant difference between groups (p> 0.05). Sensitivity was 96.7% in biopsy A and 100% in biopsy B and C. Benign-malignant accuracy was 94.7%, 100% and 90% and diagnostic accuracy was 89.5%, 100% and 90% in biopsy A, B and C, respectively. When immunohistochemical markers were evaluated; in one patient (14.3%) at biopsy A, Her2 receptor status was wrong. When the 10% difference in ER, PR and Ki67 rates were considered significant, the accuracy of ER was highest in biopsy B as 77.8% (p = 0.04). Accuracy in immunohistochemical subtyping was 100% in biopsy B, 71.4% in biopsy A and C (p = 0.08).ConclusionSWE-guided core needle biopsy of breast lesions increased sensitivity, diagnostic accuracy and accuracy in immunohistochemical subtyping to 100%. 70

Amaç: Meme kanseri, kadınlarda en sık görülen malignitedir. Meme kanserinin etyolojisinde çeşitli faktörler rol oynamaktadır. Meme kanserinin immünhistokimyasal çalışma ile de belirlenebilen moleküler alt tipi, hasta yaşı, tümör evresi ve derecesi, nodal metastaz varlığı gibi parametreler tedavi seçimini doğrudan etkileyen parametrelerdir. Bu kanserin tedavisinde hormonoterapi, hedefe yönelik tedavi, kemoterapi ve radyoterapi; ilgili parametrelerin analizi sonucunda tek başına veya kombine olarak kullanılabilmektedir. Meme kanserlerinin büyük çoğunluğunun hormon bağımlı olduğu göz önüne alındığında bu rejimlerden en sık kullanılanı hormonoterapidir. Meme kanserine ikincil malignitelerin de eşlik edebildiği bilinmektedir.Genel popülasyonda, tiroit nodüllerine sık rastlanır. Tiroit nodülü olan hastanın klinik yönetiminde ana amaç malignitenin dışlanmasıdır. Demografik, klinik ve sonografik bulgulara göre risk analizi yapılabilse de tiroit nodüllerinin değerlendirilmesinde ince iğne aspirasyonu altın standarttır.Çalışmamızdaki amaç, meme kanserli hastalardaki tiroit nodüllerinin sitomorfolojik analizini yapmak, lezyonların meme kanseri tipleri ve tedavi modaliteleri ile korelasyonu araştırmak, lezyon spektrumunu kontrol grubuyla karşılaştırmaktı.Materyal-Metot: 2000-2018 yılları arasında bölümümüzde değerlendirilmiş yaklaşık 40500 tiroit İİA materyali ve 7000 meme kanseri tanılı hasta belirlendi. Titizlikle yapılan hasta seçiminden sonra değerlendirmek için elverişli, 148 hastaya ait 195 nodül bulundu. Bulguları kıyaslayabilmek için 663 olgu içeren kontrol grubu oluştruldu. Sitomorfolojik analiz ve kategorizasyon, belirlenen parametreler çerçevesinde Tiroit Sitopatolojisi Raporlamasında Bethesda Sistemi (TSRBS) 2017'ye göre yapıldı. Sonuçlar çeşitli istatistiksel yöntemlerle analiz edildi.Bulgular: TSRBS 2017'ye göre sınıflanan 195 nodülün 113'ü (%57,9) benign, 43'ü (%22,1) önemi belirsiz atipi, 7'si (%3,6) foliküler neoplazi şüphesi, 6'sı (%3,1) malignite şüphesi, 14'ü (%7,2) malign olarak kategorize edildi; 12 nodülde (%6,2) materyal tanı için yetersiz olarak değerlendirildi. Lezyon spektrumu açısından karşılaştırıldığında çalışma grubu ile kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Bu farkın çalışma grubunda benign kategorideki olgu oranının azalması, ÖBA ve malign kategorilerindeki olgu oranının artması ile bağlantılı olduğu belirlendi. Meme kanserlerinin moleküler alt tip gruplarındaki tiroit lezyonlarının spektrumu belirlendi; gruplar birbirleriyle ve kontrol grubuyla karşılaştırıldı; sadece luminal tip kanserlerle kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Benign ve ÖBA ve ilerisi şeklinde 2 grupta toplanan tanı almış tiroit lezyonlarının meme kanseri tedavisinde kullanılan ajanlarla korelasyonu analiz edildiğinde sadece kemoterapi alan ve almayan gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,005). Fakat çeşitli faktörler irdelendiğinde istatistiksel anlam, meme kanseri tipine ve tedavi rejimine değil meme kanserinin varlığına atfedildi.Sonuç: Normal popülasyona göre meme kanserli hastalarda saptanan tiroit nodülleri biyolojik açıdan daha riskli olmaktadır. Objective: Breast cancer is the most frequent malignancy in women and compasses a wide spectrum of etiological factors. Hormonotherapy, targeted therapy, chemotherapy and radiotherapy are the main treatment options. These regimens are personalized and mostly combined according to demographical, clinical and pathological data. Molecular subtype of breast cancer, which can also be detected immünohistochemically, is the leading factor amongst all parameters to choose treatment options. Most breast cancers being hormone dependent, hormonotherapy is the most commonly used option for breast cancer, Secondary cancers in breast cancer patients have been subject to many research.Thyroid nodules are a commonly encountered problem clinically and when detected, the main purpose is to exclude malignancy. Although a risk stratification can be made by demographical, clinical and sonographical data; thyroid fine needle aspiration remains as the gold standart for evaluation of thyroid nodulesThe aim of this study is to evaluate thyroid nodules cytomorphologically within defined parameters in breast cancer patients and search correlation between molecular subtypes of breast cancer and type of treatment on the diagnostic spectrum compared to normal population.Materials and Methods: Retrospective review of 40500 thyroid FNAs and 7000 surgeries for breast malignancy which were analysed in our department, identified 195 nodules from 148 patients after removal of duplicates. Cytomorphological analysis of thyroid nodules were done accordingly with The Bethesda System for Reporting Thyroid Cytopathology 2017. Age-matched control groups without secondary malignancies were selected. Results were evaluated using various statistical methods.Results: The categorization of thyroid nodules based on The Bethesda System For Reporting Thyroid Cytopathology were as follows: 113 (57,9%) benign, 43 (22,1%) atypia of undetermined significance, 7 (3,6%) suspicious for a follicular neoplasm, 6 (3,1%) suspicious for malignancy, 14 (7,2%) malignant. 12 thyroid nodules (6,2%) were nondiagnostic.Between the control group and study group diagnostic spectrum of thyroid lesions showed significant variation (p= 0,006). After secondary statitistical analysis; this variation was associated with lower percentages of benign nodules in the control group vs. higher percentages of AUS and malignant categories in the study group. Correlation between molecular subtypes of breast cancer and thyroid nodule diagnostic categories was statistically examined. The relationship between these 2 parameters were compared within the group and resulted inconclusive. To understand group dynamics, molecular subtypes of breast cancer were analyzed and compared to the control group. Only the diagnostic spectrum in luminal type breast cancer was found to be statistically significant when compared to the control group (p= 0,006).Correlation between thyroid nodule diagnostic categories and type of treatment were examined by excluding the non-diagnostic materials and combining AUS and beyond categories. Comparison revealed statistical significance when benign and AUS and beyond categories were evaluated according to type of treatment (p= 0,005). With secondary analysis statistical significance was attributed to presence of breast cancer rather than therapy regimens.Conclusions: When compared to general population, nodules which have a higher risk for malignancy are more common in breast cancer patients. 107

Giriş: Genel cerrahinin klinik pratiğinde tiroid hastalıkları önemli yer tutmaktadır. Tiroid nodüllerinde malign-benign ayrımının yapılabilmesi için ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) anahtar rol oynar. Ancak İİAB'lerin yaklaşık %2-16'sını Tanısal Olmayan (TO) sitoloji oluşturur.Amaç: Bu çalışmada TO sitolojili nodüllerdeki malignite sıklığı ve maligniteye etki eden bulguların belirlenmesi, tekrar İİAB yapılan hastalardaki yanlış negatiflik oranlarının değerlendirilmesi hedeflendi.Hastalar ve Yöntem: Çalışmamızda 1 Ocak 2011-31 Aralık 2017 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Genel Cerrahi kliniğinde tiroid cerrahisi uygulanmis olan 1203 adet hasta, hastane otomasyon sisteminden retrospektif olarak tarandı. Bu hastalardan, tiroidektomi öncesi ilk İİAB'si Bethasda sistemine göre TO kategorisinde olan 154 hastaya ait toplamda 156 adet nodül çalışmaya dahil edildi.Bulgular: Solid nodül yapısı (p

Prostat kanseri tanısı konarak radikal prostatektomi yapılan hastaların, prostat biyopsisi ve radikal prostatektomi spesimenlerindeki prognostik bulguları karşılaştırarak, prostat biyopsisinin prostat kanseri tanısı koyma ve Gleason skorunu belirleme açısından tutarlılığını değerlendirmeyi amaçladık. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Bölümü'ne 15.03.2007–16.12.2016 tarihleri arasında başvuran, prostat biyopsisi uygulanan, prostat kanseri tanısı alan ve tedavi amacıyla radikal prostatektomi uygulanan hastalar arasından sistematik-tabakalı-rastgele örnekleme yapılarak 200 vaka çalışmaya dahil edildi. Prostatektomi ve biyopsi spesimenlerindeki Gleason skoru ve diğer prognostik bulgular değerlendirildi.Çalışmaya alınan 200 hastanın yaş ortalaması 61,5 (44-77), tanı öncesi PSA değerleri ortalaması 12,7 ng/ml (1-150) idi. Hastalara ortalama 12 (6-36) kadran prostat biyopsisi yapıldı. Biyopsi ve prostatektomi örneklerinde ortalama Gleason skoru, sırasıyla, 6,5 ve 6,8 olarak saptandı. Biyopsi yapılan 200 hastanın gleason skorları sırası ile 3 (%0,5), 4 (%1,5), 5 (%9), 6 (%48,5), 7 (%24), 8 (%10,5) 9 (%5), 10 (%1) iken radikal prostatektomi gleason skorları sırası ile 5 (%9,5), 6 (%31), 7 (%33,5), 8 (%9,5), 9 (%10,5), 10 (%1) olarak saptandı. 200 hastanın %50,5'sinin biyopsi ve prostatektomi örneklerinde Gleason skoru uyumlu iken, %49,5'inin uyumsuz olduğu gözlendi Sonuç olarak ince iğne biyopsi örneklerinin Gleason skorları ile prostatektomi örneklerinin Gleason skorları arasında anlamlı bir ilişki olduğu: ince iğne biyopsi örneklerinin, prostatektomi örneklerindeki Gleason skorunu saptamakta başarılı olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: İğne biyopsi, Radikal prosatektomi, Gleason skoru In this study; we aimed to compare the positive core numbers and Gleason scores of the patients who underwent radical prostatectomy after being diagnosed as prostate cancer to evaluate the consistency of Gleason scores of radical prostatectomy and prostate biopsy with respect to diagnose prostate cancer. In this study 200 patients with prostate cancer who were diagnosed with prostate biopsy and underwent radical prostatectomy between 15.03.2007 and 16.12.2016 were included. We compared Gleason scores and positive core numbers of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens to note the consistency of prostate biopsy. Mean age of 200 patients was 61.5 (44-77), mean pre-biopsy PSA value was 12.7 ng/ml (1-50). 12 (6-36) pieces of prostate were sampled. Mean Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were 6,5 and 6,8 respectively. Gleason scores of prostate biopsy specimens were 3 (%0.5) 4 (%1.5), 5 (%9), 6 (%48.5), 7 (%24), 8 (%10.5), 9 (%5) 10 (%1) respectively and Gleason scores of radical prostatectomy specimens were 5 (%9.5), 6 (%31), 7 (%33.5), 8 (%9.5), 9 (%10.5), 10 (%1), respectively. Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were consistent in %50.5 and inconsistent in %49.5 out of 200 patients. As a results, we have found that there is a significant correlation between the Gleason scores of prostate biopsy specimens and radical prostatectomy specimens. We have noted that Gleason score of prostate biopsy specimens are successful enough to predict the Gleason score of radical prostatectomy specimens. Key Words: Needle biopsy, Radical prostatectomy, Gleason score 51

Amaç :Bu çalışmanın amacı, cerrahi tedavi uygulanan Parotis bezi kitlelerinin değerlendirilmesinde kullanılan İnce İğne Aspirasyon Biyopsisi (İİAB) ile Ultrasound (US), Bilgisayarlı Tomografi'nin (BT) tanısal degerlerinin incelenmesidir.Yöntem :Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda 2010-2016 yılları arasında parotiste kitle nedeniyle opere edilen 45 hastanın preoperatif BT ve US bulguları ile İİAB tanısı rezeksiyon materyalindeki histopatolojik tanı ile karşılaştırılmıştır.Bulgular:İİAB'nin doğru tanıyı tespit etmedesensitivitesi % 100, spesifitesi %93,1'dir. Negatif prediktif değeri %100, pozitif prediktif değeri %77,7'dir.Ultrasonografinin doğru tanıyı tespit etmede sensitivitesi % 87,5, spesifitesi %51,3 dir. Negatif prediktif değeri %95, pozitif prediktif değeri %28'dir. Tomografinin doğru tanıyı tespit etmede sensitivitesi %100, spesifitesi %78,3'dür. Negatif prediktif değeri %100, pozitif prediktif değeri %50'dir.Sonuç:Kesitsel radyolojik yöntemler parotis tümörlerinin ayırıcı tanısında tek başına yeterli degildir. Ancak İİAB birlikte kullanıldığında daha iyi sonuçlar elde edilebilirAnahtar Kelimeler:Parotis,neoplazi,ince iğne aspirasyon,sensitivite,spesifite Subject : The aim of this study was to evaluate the diagnostic value of the Fine Needle Aspiration Biopsy (FNAB), Ultrasound(US) and Computed Tomography (CT) used in the evaluation of surgically treated parotid gland masses.Methods: The preoperative BT and US findings and FNAB diagnosis of 45 patients who were surgically treated for a parotid mass between 2010 and 2016 in Çanakkale Onsekiz Mart University Training and Research Hospital Ear Nose and Throat Department were compared with the histopathological diagnosis in the resection material.Findings: Sensitivity and specificity of FNAB was 100% and is 93.1%, respectively.The negative predictive value was 100% and the positive predictive value was 77.7% for FNAB. The sensitivity of ultrasonography was 87.5% and the specificity was 51.3%. The negative predictive value was 95% and the positive predictive value was 28% for US. The sensitivity of the tomography was 100%, and the specificity was 93.1%. The negative predictive value was 100%, the positive predictive value was 77.7%.Results: Cross-sectional radiologic methods alone are not sufficient in the differential diagnosis of parotid tumors. However, better results can be obtained when the FNAB is used togetherKeyWords:Parotid, neoplasm, fine-needle aspiration, sensitivity, specificity. 87

Histonlar, ökaryot canlıların kromozomundaki nükleozom yapısını oluşturan temel proteinlerdir. Histone H1.5 (HH1.5); histon H1 ailesinin 7 somatik subtipinden bir tanesidir. Çalışmamızda prostat kanseri tanısında HH1.5'un oldukça faydalı bir immünhistokimyasal markır olduğu, birçok klinikopatolojik parametrelerle ilişkisi ve HH1.5'un hem diagnostik, hem de prognostik olarak AMACR'a üstün olduğunu araştırmak hedeflenmiştir. Ayrıca vakalarımız `2016 WHO Classification of Tumours of the Urinary System and Male Genital Organs`da en son yer aldığı şekliyle yeniden derecelendirilmiştir. Grade grup 2 (3+4=7) ve grade grup 3 (4+3=7) arasında HH1.5 ve AMACR ile immünhistokimyasal olarak boyanma farklılığı olup olmadığını araştırılmıştır. Grade grup 2 ve 3 prostat kanserlerinde patern 4'ün yüzdesine göre HH1.5 ve AMACR ile boyanma oranları değerlendirilmiştir. Çalışmamızdan elde ettiğimiz bu veriler, HH1.5'un prostat adenokarsinomunda hem diagnostik hem de prognostik açıdan oldukça faydalı bir immünhistokimyasal markır olarak kullanılabileceğini düşündürmüştür. HH1.5'un diagnostik olarak da AMACR'a üstünlüğü bulunmakla beraber, özellikte prognostik olarak AMACR'a üstün olduğu çalışmamızdaki sonuçlarla tespit edilmiştir. Ayrıca nükleer boyanma göstermesi ve internal kontrol olarak lenfositlerin kullanılması da HH1.5'un değerlendirilmesini AMACR 'a üstün kılmaktadır. Bizim çalışmamız; grade grup 2 ve grade grup 3 olgular arasındaki ve patern 4 yüzdesi ile HH1.5 ve AMACR ekspresyonu açısından farkın araştırılması, HH1.5'un birçok klinikopatolojik parametrelerle ekspresyonunun değerlendirilmesi ve tümörlerin yeniden derecelendirilmesi de dahil olmak üzere birçok konuda ilk çalışma olması nedeniyle önem arz etmektedir. Bu veriler takip edecek çalışmalarla desteklenerek, HH1.5 gelecekte prostat kanseri tanısında, özellikle de iğne biyopsilerdeki küçük şüpheli odakların değerlendirilmesinde ve prognozunu öngörmede faydalı bir imünhistokimyasal markır olarak kullanılabileceği düşünülmüştür. Histones are the basic proteins that make up the nucleosome structure in the chromosome of eukaryotic organisms. Histone H 1.5 (HH 1.5); is one of 7 somatic subtypes of Histone H1 family.Our study aimed to investigate HH1.5 as a highly useful immunohistochemical marker for prostate cancer and its relation with many clinicopathologic parameters and to demonstrate that HH1.5 is superior to AMACR both as a diagnostic and as a prognostic marker. In addition, our cases have been re-graded as recently as they were in the `2016 WHO Classification of Tumors of the Urinary System and Male Genital Organs`. We investigated immunohistochemical staining for HH1.5 and AMACR between grade group 2 (3 + 4 = 7) and grade group 3 (4 + 3 = 7). In Grade group 2 and 3 prostate cancers, staining rates with HH1.5 and AMACR were assessed for to the percentage of pattern 4.The data we have obtained from our study suggest that, HH1.5 can be used as an immunohistochemical marker for prostate adenocarcinoma, which is both highly useful as a prognostic and diagnostic agent. In addition, nuclear staining and the use of lymphocytes as internal control make HH1.5 evaluation superior to AMACR. Our work is important because of this is first study about evaluation of HH1.5 and AMACR expression between grade group 2 and grade group 3, and assessment of pattern 4 percentage with the HH1.5 and AMACR expression and evaluation of HH1.5 expression with many clinicopathologic parameters and re-grading of tumors. 128

Tiroid malignitelerinin genellikle yavaş seyirli olmaları ve tanı sonrası hastalarda yaşam sürelerinin uzun olmasından dolayı erken tanı önemlidir. Tiroid nodüllerine genel popülasyonda %4-7 oranında rastlanmaktadır. Bu nodüllerin %5-10'u malign karakter taşımaktadır. Toplumda bu sıklıkta saptanan tiroid nodüllerinin malign-benign ayrımı önem taşımaktadır. Tiroid nodüllerinin klinik ve tanısal yaklaşımında rutin kullanılan tiroid fonksiyon testleri ve ultrasonografi ile önemli bilgiler elde edilmekle birlikte, nodüllerin benign/malign ayrımında bu tetkikler kesin olarak bilgi verememektedir (1).Günümüzde tiroid lezyonlarına yaklaşımda, ilk basamak tanı yöntemi olarak kullanılan tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (TİİAB), malignite/benignite ayırımında ve cerrahi gerekliliğinin tespitinde değerli bir yöntem olarak kabul edilmektedir (2). Bu çalışma ile TİİAB'ın sensivite ve spesifite düzeyi, ayrıca preoperatif dönemde yapılan, ultrasonografik incelemede görülen nodül özelliklerinin malignite tanısındaki yeri incelenmiştir.Çalışmamızda yapılan istatistiki değerlendirme sonrasında TİİAB'nin duyarlılığı %48, özgünlüğü %97 olarak bulunmuştur. Ultrasonografik olarak saptanan mikrokalsifikasyon varlığı, düzenli halo yokluğu, lenfadenopati varlığı ile malignite tanısı arasında anlamlı fark saptanmıştır. Tüm bu bilgilerin ışığında çalışmamızda TİİAB'ın sensivitesinin düşük olduğu sonucuna varılmıştır. TİİAB sonuçlarının diğer yöntemlerle birlikte değerlendirilmesinin tanı ve tedavi yönetimi konusunda daha doğru karar verilmesini sağlayabileceği kanısına varılmıştır. Early diagnosis is of important because thyroid malignancies are slowly progressive and their life expectancy after diagnosis is long. Thyroid nodules are commonly found in 4-7% of the general population. 5-10% of these nodules are malignant. The malignant-benign distinction of thyroid nodules is important in society. Although routine tests such as thyroid function tests and obtain important information, but these tests are not definitive enough for the benign / malign distinction.Today, thyroid fine needle aspiration biopsy (FNAB), which is used as the first step diagnostic method for approach to thyroid lesions, is accepted as a valuable method for malignant/benign distinction and surgical necessity determination. This study examined the sensitivity and specificity of FNAB and the value of preoperative USG for the detection malignancy of nodules. After the statistical evaluation of the data, sensivitiy of FNAB was 48% and specificity was 97%. There was a significant difference between malignancy and presence of microcalcifications detected by ultrasonography, absence of regular state, presence of lymphadenopathy. In the light of all this information, we concluded that the sensitivity of the FNAB was low and as a result, we can make a more accurate decision about the diagnosis and treatment management when the results of FNAB are evaluated together with other methods. 47

Prostat kanseri dünya genelinde erkeklerde en sık görülen ikinci kanserdir. Hastaların çoğu 60 yaş üzerindedir. Erken tanıda digital rektal muayene, serum PSA düzeyi, transrektal USG kombinasyonu önemlidir. TRUS eşliğinde alınan biyopsi ile adenokarsinom tanısı konan hastaya klinik özellikleri de uygunsa radikal prostatektomi (RP) planlanır.Prostat kanserlerinin büyük kısmı periferik zondan gelişen asiner adenokarsinomdur. Dr. Donald Gleason, yaklaşık 50 yıl önce prostat kanseri için farklı histolojik kalıplara dayalı bir derecelendirme sistemi oluşturdu. Bu sistem çeşitli değişikliklerle geçerliliğini halen korumaktadır. Prostat adenokarsinomunda prognozla yakın ilişkisi ve tedaviyi belirlemede önemli rolü bulunan bu sistemde Uluslararası Ürolojik Patoloji Topluluğu (ISUP) tarafından 2005 yılında ve en son olarak da 2014 yılında yeni güncellemeler yapılmıştır. İğne biyopsilerinde hedef radikal prostatektomi materyallerindeki Gleason grade skoru ve prognozu en yakın olasılıkla belirleyebilmektir. Bu çalışma iğne biyopsi ve RP materyalleri arasındaki Gleason skor, tümör volümü ve tümör lateralitesi yönünden uyumu saptamak amacıyla yapılmıştır.Çalışmaya iğne biyopsi ve RP materyali bulunan 112 hasta dahil edildi. Tümör alanlarının Gleason gradeleri, son güncellemeler dikkate alınarak tekrar değerlendirildi. Tümör hacmi iğne biyopsilerinde uzunluğa, RP materyallerinde pozitif blok sayısına göre belirlendi. Tümör lateralitesi ise, biyopsi ve RP materyallerinde, unilateral ya da bilateral olarak değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Hastaların yaş ortalaması 64,84 olup, iğne biyopsi ve RP materyallerinin tümünde asiner tip prostat adenokarsinomu bulunmaktaydı. Gleason grade skoru, tümör volümü ve tümör lateralitesi yönünden iğne biyopsi ve RP materyalleri arasındaki uyumsuzluk istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ancak Gleason grade skoru ve tümör volümü arttıkça uyumda artış olduğu görüldü. Prostate cancer is the second most common cancer in men worldwide. Most of the patients are over 60 years. The combination of digital rectal examination, transrectal ultrasonography and serum PSA represents a powerful diagnostic triad for the detection of early prostatic carcinoma. The patients are applied radical prostatectomy (RP), who had diagnosis of adenocarcinom with needle biopsy, if their health states permit to operation.A large amount of prostatic cancers are acinar adenocarcinoma that develops from peripheral zone. About 50 years ago, Dr. Donald Gleason created a grading system for prostate cancer based on its different histologic patterns. Currently, this system protects its validity with various changes. Gleason grading system, is closely related to prognosis of prostate adenocarcinoma and has an important role in determination of therapy, were made new updates in 2005 by International Society of Urological Pathology (ISUP). The latest updates was made in 2014. The goal of needle biopsies can most likely determine Gleason score and prognosis in RP material. The aim of this study was to determine concordance of Gleason score, tumor volüme and tumor laterality on between prostate needle biopsy and following RP materials. The study was performed with 112 patients who have needle biopsy and RP materials. Gleason grades of the tumoral areas have been evaluated by considering the new grading system. Tumor volumes were calculated by the number of positive blocks. And tumor laterality was evaluated unilaterally or bilaterally. Statistical analysis was performed on the obtained data.Mean age of the patients was 64,84 and all of needle biopsy and RP materials had acinar type prostate adenocarcinoma. Gleason score, tomur volüme and tumor laterality discordance of between needle biopsy and RP materials was found statistically significant. However, the concordance is increasing as Gleason score and tumor volüme increases. 81

Amaç: Gastrointestinal submukozal tümörler(SMT), endoskopik işlemlerde %0,36 oranında saptanırlar. Endoskopik ultrasonografi eşliğinde ince iğne aspirasyonu(EUS-FNA), SMT'lerin ayırıcı tanısında kullanılan, güvenilir, minimal invaziv bir yöntemdir. Pass sayısı,iğne boyutu,lezyon boyutu, lezyon lokalizasyonu, endoskopistin tecrübesi, on-site sitopatolog bulunması gibi faktörlerin, EUS FNA işleminin tanısal başarısını etkilediği düşünülmektedir. Bu çalışma ile SMT'lerde EUS-FNA işleminin tanısal başarısını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Mayıs 2011 ve Nisan 2016 tarihleri arasında, SMT tanısıyla EUS-FNA işlem yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. EUS-FNA sonuçları ile pass sayısı,iğne boyutu,lezyon boyutu, lezyon lokalizasyonu,endoskopistin tecrübesi ve on-site sitopatolog bulunması gibi faktörler arasındaki ilişki araştırıldı.Bulgular: 6 yıllık süreçte,79 hastaya toplamda 88 EUS-FNA işlemi yapıldı. EUS-FNA tanısalbaşarısı %62,5 olarak bulundu. Hücre bloğu elde edilebilen 33 işlemin 19'unda (%21,5) ise,immünhistokimyasal (IHK) inceleme sonucunda kesin tanıya ulaşıldı. Lezyon boyutunun artması,yüksek işlem başarısı ile ilişkili bulundu(p=0,022). pass sayısı, lezyon lokalizasyonu, köken aldığı tabaka, ekojenitesi ve iğne çapının tanı başarısı ile ilişkisi saptanmadı. İstatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte, özefagus kaynaklı lezyonlarda işlem başarısı daha yüksek bulundu. Beklenenin aksine, aspirasyon biyopsisi sırasında on-site sitopatologun bulunması, daha düşük işlem başarısı ile ilişkili bulundu(p=0,04). Yıllar içinde, endokopistin tecrübesi arttıkça, tanısal başarının da arttığı görüldü(2014-2016 yılları arası tanı başarısı, 2011-2013 yılları arasında tanı başarısından yüksek bulundu)(p=0,04).Sonuç: EUS-FNA işlemi, SMT'lerin tanısında etkili bir yöntemdir. İşlemin başarısını etkileyen iki önemli faktör; lezyon boyutu ve işlemi yapan endoskopistin tecrübesidir. EUS-FNA başarısında etkili olan diğer faktörlerin belirlenmesi için, daha fazla hasta sayısına sahip çalışmalara ihtiyaç vardır. Aim: Gastrointestinal submucosal tumors (SMT) are encountered %0,36 in the endoscopic interventions. Endoscopic ultrasound guided fine needle aspiration(EUS-FNA) is a reliable, minimally invasive technique used in the diagnosis of SMT. A number of variables including number of pass, needle size, target lesion location, endoscopist's skill, presence of an onsite cytopathologist are thought to be associated with the diagnostic accuracy of EUS-FNA.In this study, it is aimed to evaluate the factors affecting diagnostic accuracy of EUS-FNA.Methods:Patients with SMT who underwent EUS-FNA between May 2011 and April 2016 were studied retrospectively. Association between EUS-FNA results and factors such as number of pass, needle size, mass size,mass location, experience of the endoscopist andpresence of onsite cytopathologist were analyzed.Results: A total of 88 EUS-FNA procedure were performed on 79 patients in six years. Diagnostic accuracy of EUS-FNA found %62,5. In 19(%21,5) of 33 procedure adequate to obtain cell block, immunohistochemistry interpretation resulted with definitive diagnosis. Larger lesion size was found associated with high diagnostic accuracy(p=0,022). There was no association between diagnostic accuracy and factors such as number of pass, needle size, mass size, mass location, layer of origin, mass echogenicity. Although it is not statistically significant, esophagus lesions tend to have higher diagnostic accuracy. Contrary to expectations, presence of onsite cytopatologist during procedure found to be associated with lower diagnostic accuracy(p=0,04)In years; as the experience of endoscopist increased, diagnostic accuracy also increased. Diagnostic accuracy of EUS-FNA in last three years found significantly higher than the first three years(p=0,04). Conclusion: EUS-FNA is effective in diagnosis of SMTs. Two important factor affecting diagnostic accuracy are; lesion size and experience of the performer endoscopist. Studies with more patient numbers are needed to identify other factors. 49

ÖZETAmaç: Prostat adenokarsinomu derecelendirme sistemi 1066'dan beri kullanılmaktadır. Prostat kanseri derecelendirmesinde paternler arası gözlemci farkını en aza indirmek ve daha iyi prognostik korelasyon sağlamak amacıyla 2010 yılında Gleason derecelendirme sistemi revize edilmiş, önceden Gleason grade 3'e dahil edilen düzgün sınırlı kribriform yapılar şekil ve boyuta bakılmadan Gleason grade 4 olarak değerlendirilmeye başlanmıştır. Çalışmamızda 2010 revize Gleason derecelendirme sistemine göre ince iğne biyopsisinde tespit edilen tümör özellikleri ile radikal prostatektomideki total tümörün uyumunu araştırmak amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Çalışmamıza 2005-2010 yılları arasında ince iğne biyopsi ve radikal prostatektomi materyali Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda incelenmiş ve prostat adenokarsinomu tanısı almış 190 olgu dahil edilmiştir. Tümörler 2010 revize Gleason Derecelendirme sistemine göre 3 patolog (AS, SK, FA) tarafından tekrar değerlendirilmiştir. Gleason grade, Gleason skor ve tümör miktarını içeren tümör özellikleri ile tümör risk grupları açısından iğne biyopsileri ile radikal prostatektomi materyalleri karşılaştırılmış, aradaki uyum araştırılmıştır. Pre-op PSA düzeyi, radikal prostatektomide elde edilen cerrahi sınır ve ekstraprostatik yayılım bulguları ayrıca değerlendirilmiştir. Verilerin analizi SPSS for Windows 11,5 paket programında yapılmıştır. p20 Ng/ml), yüksek oranda periprostatik yağ doku invazyonu (%36.9), perinöral invazyon (%96.9), veziküloseminalis invazyonu (%6.2), lenfovasküler invazyon (%23.1) ve lenf nodülü metastazı (%9.2) göstermiştir. Tümör risk gruplarına göre değerlendirildiğinde ince iğne biyopsi ve radikal prostatektomi arasında uyum düşük bulunmuş, tümörlerin %35.9'nda risk grubu aynı kalırken, %58.1'i upgrade, %6'sı downgrade olmuştur (p=0.001). Upgrade olan tümörlerin ince iğne biyopsisinde primer veya sekonder grade olarak GG4 içerdiği ve yüksek toplam tümör yüzdesi ve yüksek pre-op PSA düzeyi (>20 ng/mL) gösterdikleri belirlenmiştir. Ayrıca perinöral invazyon, periprostatik yağ doku invazyonu, veziküloseminalis invazyonu, lenfovasküler invazyon ve cerrahi sınır pozitifliği bu tümörlerde daha sık gözlenmiştir. Upgrade olasılığını öngörme açısından; yüksek pre-op PSA düzeyi, yüksek İİB toplam tümör yüzdesi, perinöral invazyon ve tümör içeren biyopsi sayısının yüksek olması anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Gleason derecelendirme sisteminde güncellemelere rağmen, İİB ve RP arasında Gleason grade ve gleason skor uyumsuzluğu önemli bir konu olmaya devam etmektedir. Hasta yönetimi ve prognoz tayini açısından tümörlerin upgrade ve downgrade olma olasılığını ön gören parametrelerin belirlenmesi önem taşımaktadır. İğne biyopsilerinde GG 4 tümöre upgrade olasılığını destekleyen klinikopatolojik parametrelerin de eşlik etmesi radikal prostatektomi materyalinde daha yüksek dereceli bir tümörü işaret etmektedir.Despite the Gleason grading system updates, Gleason grade and Gleason score discordance between fine needle biyosies and radical prostatectomy materials continues to be an important issue. To detect the patients management and prognosis, determining the parameters to estimate the possibility of upgrade and downgrade of the tumors is important. GG 4 tumors in needle biopsy and clinicopathological parameters to support the possibilities of upgrade, indicate high grade tumors in radical prostatectomy materials together.Anahtar Kelimeler: Prostatadenokarsinomu, Gleason grade, Gleason skor, Upgrade, Klinikopatolojik parametreler SUMMARYAim: Prostate adencarcinomas are used to be graded by Gleason grading system since 1966. The system had to be modified for several times and recently it was revised and updated in 2010 in order to minimize the interobserver discordance and to provide a better clinicopathologic correlation. The major modification was based on the cribriform glands that all cribriform patterns were considered as Gleason grade 4. In our study we aimed to compare the tumor findings between the needle biopsies and radical prostatectomy materials according to the revised 2010 Gleason grading system. Materials and Methods: 190 prostate adenocarcinoma patients whose needle biopsies and radical prostatectomy materials were examined in Pathology Department of Ankara University Medical Faculty between 2005 and 2010 were included in the study. Tumors were reviewed by 3 pathologists (AS, SK, FA) according to the revised 2010 Gleason grading system. Tumor findings as gleason grade, gleason score and tumor quantity and tumor risk groups were checked between needle biopsies and radical prostatectomy materials to analyse the concordance of the materials. Pre-op PSA levels and the clinicopathologic findings of radical prostatectomy as extraprostatic dissemination and surgical margin positivity of the tumors were also evaluated. SPSS for Windows 11,5 programme was used for statistic analyses and p value 20 ng / mL), a high rate of peri-prostatic fat invasion (36.9%), perineural invasion (96.9%), seminal vesicles invasion (6.2%), lymphovascular invasion (23.1%) and lymph node metastasis (9.2%). When tumors were analyzed according to risk groups, the concordance were lower between fine needle biopsy and radical prostatectomy; while 35.9%of the tumors were unchanged, 58.1%has been upgrade and 6%of the tumors has been downgrade (p = 0.001). Fine needle biopsy of upgrade tumors showed GG 4 as primary or secondary grade and demonstrated high total tumor percentage and high pre-operative PSA level (> 20 ng / ml). Perineural invasion, peri-prostatic fat tissue invasion, seminal vesicles invasion, lymphovascular invasion and positive surgical margins were also observed more frequently in these tumors. In terms of predicting of upgrade; high pre-operative PSA level, high fine needle biypsy total tumor percentage, perineural invasion and high biopsy numbers with tumor was found to be significant. Discussion / Comments: Despite the Gleason grading system updates, Gleason grade and Gleason score discordance between fine needle biyosies and radical prostatectomy materials continues to be an important issue. To detect the patients management and prognosis, determining the parameters to estimate the possibility of upgrade and downgrade of the tumors is important. GG 4 tumors in needle biopsy and clinicopathological parameters to support the possibilities of upgrade, indicate high grade tumors in radical prostatectomy materials together.Keywords: Prostate adenocarcinoma, Gleason grade, Gleason score, Upgrade, Clinicopathological parameters 89

Giriş ve Amaç: Tiroid kanserleri tüm kanserlerin %2'sinden azını oluştursa da görülme sıklığı hem Türkiye'de, hem de dünyada artmaktadır. Bu çalışmamızda bölümümüzün Bethesda Sistemi'ni kullanmaya başladığı tarihten itibaren hastanemize başvuran ve tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) yaptıran hastalar ile ilgili verilerle arşiv oluşturmak, verileri literatürle karşılaştırmak, BS tiroid tanı kategorilerinin sonuçları ile sonrasında tiroidektomi yapılan olgularda histopatolojik tanı ile korelasyonunun ortaya konması amaçlanmıştır. Değerlendirme sırasında göz önünde bulundurmamız gereken tiroid USG bulguları ile malignite arasındaki ilişki sorgulanmıştır. Sitolojide önemi belirsiz atipi (ÖBA) tanısı almış olguların histopatolojik sonucu altın standart olarak kullanarak sitolojide malign ya da benign tanıyı telkin eden özelliklerin saptanması hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı arşivinden bölümümüzün Bethesda raporlama sistemine başladığı Kasım 2010 tarihinden başlanılarak, Ağustos 2015 yılları arasında tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi yapılan 3961 olgu üzerinde retrospektif olarak gerçekleştirilmiştir.Bulgular: İİAB yapılan toplam 3961 olgunun sonuçları %42,7'i benign, %32,9'si tanısal olmayan, %14,2'i önemi belirsiz atipi, %2,2'i folliküler neoplazi şüphesi, %6,3'si malignite şüphesi, %1,9'i malignite pozitif olarak belirlenmiştir. Tiroidektomisi de olan hastalarda benign tanı verilenlerin oranı %58,5 (341 hasta) iken, malign olanların oranı %41,5 (241 hasta) 'dir. İİAB sonrası tiroidektomi yapılan 582 hastada tanısal olmayanlarda malign histopatoloji saptanma oranı %32,3 iken, benign olanlarda malign histopatoloji saptanma oranı %17,8, önemi belirsiz atipi olanlarda %27,4, folliküler neoplazi şüphesi olanlarda %36,9, malignite şüphesi olanlarda %59,9 ve malignite olanlarda da %100 dür.Tiroid kanseri görülme sıklığında cinsiyet ve yaş ile malignite arasında anlamlı fark saptanmamıştır. USG'de nodülün hipoekojen, solid, 2 cm'den küçük olması, nodülde mikrokalsifikasyon ve servikal LAP varlığı ile malignite arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. İİAB'de Hürthle hücresi ve iri hücre içeren ÖBA olgularında, malignite anlamlı düzeyde daha sık saptanmıştır (sırasıyla p=0,035 , p=0,003). Enflamatuar sürecin yoğun olarak izlendiği durumlarda, sitolojide ÖBA tanısı verme oranımız, diğer tanı kategorilerine göre anlamlı daha yüksek saptanmıştır (p=0,003).Tartışma ve Sonuç: Bölümümüz tiroid İİAB'de en önemli problem elde edilen aspirasyon materyalinin sitolojik değerlendirme açısından yetersiz olmasıdır. Bu sorunun önüne geçmek için aspirasyonun USG eşliğinde deneyimli hekimler tarafından yapılması, sonrasında hasta başı İİAB yeterlilik değerlendirmesi yapılması ve kistik nodüllerin farklı yerlerinden çoklu aspirasyon yapılması gerekmektedir. Aspirasyon değerlendirilirken USG bulguları her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. Bölümümüzde benign denilebilecek olguların bir kısmına ÖBA ve malignite şüphesi, malignite şüphesi denilebilecek olguların bir kısmına da ÖBA tanısı konulduğu düşünülmüştür. ÖBA olgu sayısını azaltmak için zemindeki reaktif değişiklikleri, Hürthle hücresi ve iri hücre varlığı gibi hücresel atipi özelliklerini iyi gözlemlemek gerekmektedir. Introduction and Aim: Thyroid carcinomas are less than 2% of all cancer types but prevalence increase in Turkey and all over the world. In this study, we aim to archive all fine needle aspiration biopsies since our clinic starts to use Bethesda System. Also, we will compare our data with literature and correlate fine needle aspiration biopsy diagnosis with thyroidectomy diagnosis. Also, we will search for the relation between USG and malignancy. We will use thyroidectomy as a gold standard in patients who have a diagnosis of atypia of undetermined significance and try to separate cytological features to benign and malign.Material and Methods: We will search retrospectively all thyroid fine needle aspiration biopsies in Ondokuz Mayıs University School of Medicine Pathology Department archives between November 2010 to August 2015. The study includes 3961 patients retrospectively and November 2010 is the time that our institution starts to use Bethesda system.Results: There are 42,7% benign, 32,9% nondiagnostic, 14,2% atypia of undetermined significance, 2,2% follicular neoplasia, 6,3% suspicious for malignancy, 1,9% malignant in 3961 thyroid fine needle aspiration biopsy. İn thyroidectomy specimens, there are 58,5% (341 patients) benign histopathology, 41,5% (241 patients) malign histopathology. There is 582 patient who underwent surgery after fine needle aspiration biopsy. Malign histopathology after nondiagnostic is 32,3%, after benign is 17,8%, after atypia of undetermined is 27,4%, after follicular neoplasia is 36,9%, after suspicious for malignancy is 59,9% and after malignant is 100%.There is no statistically significant difference in age and gender for thyroid cancer prevalence. In USG results, hypoechogenicity, solidity, less than 2 cm, microcalcification, cervical lymphadenopathy were found to be associated with malignancy.Hürthle cell morphology and large nucleus in fine needle aspiration were found to be associated with malignancy (p=0,035, p=0,003). In inflammatory conditions, we are using atypia of undetermined significance category much more than other cytologic categories.Conclusions: The most important problem in our institution is a high number of nondiagnostic cytology. Aspiration must be done in the guidance of USG by an experienced doctor, on-site adequacy assessment must be done and lots of samples must be aspirated from cystic nodules, for to solve this problem. We should keep in mind that USG findings are always an important clue for malignancy. We use atypia of undetermined significance much more when we compare with other categories. For reducing the number of atypia of undetermined significance, we should examine reactive changes in background, Hürthle cells, and large nucleus carefully. 91

Giriş : Tiroid nodülleri toplumda yaygın olarak görülmektedir. Popülasyonun % 4' üpalpabl, %67 'si ultrasonografi (US) ile tespit edilen nodüle sahiptir. Yapılan otopsilerde tiroid nodül prevalansı %50 olarak bulunmuş olup % 5'i malign özelliktedir. İnce iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) tiroid nodüllerinde tanımlanmış en iyi cerrahi dışı tanı metodudur. Güvenli, ucuz, minimal invazif ve sensitif olması avantajları olup yüksek oranda tanı koydurucudur.Amaç : US kılavuzluğunda İİAB ile benign sitolojik tanı almış tiroid nodüllerinin takibinde; malignite şüphesi ile tekrar İİAB gerektirecek anlamlı ultrasonografi (US) bulgularını belirlemektir. Bu sayede yalancı negatif İİAB sonucu ile kaçırılan malign olguların azaltılması, aynı zamanda malign potansiyeli düşük nodüllerde tekrar İİAB iletakibin azalmasının sağlanması amaçlanmaktadır.Gereç ve yöntem : Ocak 2009 – Şubat 2014 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesinin çeşitli kliniklerinden yönlendirilen 513 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya ilk İİAB sonucu benign olan ve takipte 6-12 aylık aralıkta tekrar ultrasonografi (US) ve ardından İİAB yapılan hastalar dahil edildi. Ultrasonografi (US) özellikleri olarak boyut artışı, ekojenite , iç yapı (solid/kistik), nodül sayısı, kalsifikasyon varlığı,atipik lenfadenopati ve lenfadenopati boyutunda artış dikkate alındı. Multinodüler tiroid bezi olan hastalarda çalışmaya dahil edilen nodül ; girişimsel radyoloji raporunda İİAB yapıldığı belirtilen nodül şeklindedir. Girişimsel radyoloji raporunda aynı nodülden İİAB yapıldığı kesin olarak anlaşılamayan nodüller ve ilk İİAB işlemi sonrasında US'de iç yapısı bozulan nodüller, aynı nodülden tekrar İİAB yapıldığı kesin olmadığı için çalışma dışı bırakıldı.Bulgular : 513 benign nodülün ikinci sitolojik değerlendirilmesinde 498 'i benign , 15 'i malign özellikte izlendi. İstatiksel analizde malign nodüllerde mikrokalsifikasyon (duyarlılık % 60, özgüllük % 74,5 ), hipoekoik ve tek olmak (duyarlılık % 46,7, özgüllük % 91), hipoekoik tek ve boyut artışı olması (duyarlılık % 46,7, özgüllük %95,4) , atipik lenf nodu varlığı (duyarlılık % 33,3, özgüllük % 95) en sık bulunan ultrasonografi (US) özellikleri olarak izlendi (p

Multinodüler guatr nedeni ile ameliyat edilen hastaların görüntüleme yöntemlerinin sonuçları ile histopatolojik inceleme sonuçlarının ilişkisini irdelemeyi planlanarak, tiroid nodüllerinin ince iğne aspirasyon biyopsisi sonuçları ile operatif piyeslerin histopatolojik inceleme bulgularını karşılaştırmayı ve bu suretle tiroid bezinde tespit edilen multinodülerin, Benign-malign lezyonlarının ayırd edilmesinde, görüntü yöntemleri ile ince iğne aspirasyon biyopsisinin ne derecede etkili olduğunu araştırmayı amaçladığımız çalışmamız 01.01.2012 ile 31.12.2013 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniğinde multinodüler guatr nedeniyle opere olan 430 hasta arasında ince iğne aspirasyon biyopsisine ulaşılan 321 hasta üzerinde yapıldı. Çalışmamızda ince iğne aspirasyon biyopsisi sonuçları Bethesda göre 5 kategori de değerlendirildi; malign, malignite şüphesi, foliküler neoplazi, önemi belirsiz a tipi ve benign. Yapılan ultrasonografik incelemeyle tiroid dokusunun boyutları, nodüllerin soliter ya da multiple sayıda oluşu, altta yatan hastalık (tiroidit, guatr), nodül sınırlarının özellikleri (düzenli, düzensiz), halo varlığı, kalsifikasyon özellikleri (mikrokalsifikasyon, makrokalsifikasyon), nodülun sonografik özellikleri (hiperekogen, izoekogen, hipoekogen), solid-kistik ayırımı (komplike, kompleks, basit) değerlendirildi. Ameliyat edilen hastaların piyesleri patolojiye yollandı. Patoloji sonuçları; papiller karsinom, nodüler hiperplazi, foliküler adenom, foliküler neoplazi-Hurthle hücreli neoplazi ve lenfositik tiroidit olarak değerlendirildi. Bethesda sınıflamasına göre bening ve önemi belirlenemeyen A tipi veya Önemi belirlenemeyen folliküler lezyonların karsinom varlığı tespit edilmeyen grupta, karsinom varlığı tespit edilen gruba göre anlamlı derecede yüksek olduğu (sırasıyla p=0,001; p=0,007), malignite şüphesi ve malignitenin ise daha düşük olduğu (sırasıyla p=0,007; p=0,007), folliküler neoplazi ya da folliküler neoplazi şüphesi bakımından ise gruplar arasında anlamlı farkın olmadığı, ultrasonografi sonuçlarına göre hipoekojenite, mikrokalsifikasyon ve düzensiz sınır varlığının, karsinom varlığı tespit edilen grupta, karsinom varlığı tespit edilmeyen gruba göre anlamlı derecede yüksek (sırasıyla p=0,022, p=0,001; p=0,001), hiperekojenite ise karsinom varlığı tespit edilen grupta, karsinom varlığı tespit edilmeyen gruba göre anlamlı derecede düşük olduğu (p=0,001), ultrasonografi muayenesinde kistik nodül varlığı tespit edilen hastaların ince iğne aspirasyon biyopsisinde bening tanısının, kistik nodül varlığı tespit edilmeyen hastalara göre yüksek, foliküler neoplazi tanısının ise daha az oranda olduğu, ultrasonografi muayenesinde düzensiz sınır varlığı tespit edilen hastaların ince iğne aspirasyon biyopsisinde bening tanısının, düzensiz sınır varlığı tespit edilmeyen hastalara göre düşük, foliküler neoplazi ve malingnite şüphesinin ise yüksek oranda olduğu bulundu.Sonuç olarak; çalışmamızın da gösterdiği gibi yapılmış olan ultrasonografi yada elle muayenede saptanan tiroid nodüllerinin tedavi, takip veya cerrahi prosedür için ince iğne aspirasyon biyopsisinin güvenilir, yararlı bir test olduğu tespit edilmiş ve dünya çapında kabul gören doğru, keskin bir tanısal prosedür haline gelmiştir.Anahtar kelimeler: multinodüler guatr, ince iğne aspirasyon biyopsisi, malingnite The cause of multinodular goiter with the results of the patients' imaging method of operation is planned to analyze the relationship between the histopathological examination, thyroid nodule fine needle aspiration biopsy results and surgical specimens of histopathological findings of the comparison and thus the multinodü are detected in the thyroid gland, in the not distinguish the benign-malignant lesions, display methods with fine needle aspiration to what extent our work we aimed to investigate the effectiveness of biopsy Trakya University between 01.01.2012 and 31.12.2013 date of Medicine Department of General Surgery in Clinic is operated for multinodular is guata 430 patients who achieved a fine needle aspiration biopsy was performed on 321 patients.In our study, we evaluated five categories according to the Bethesda fine needle aspiration biopsy results; malignant, suspected malignant follicular neoplasm, the importance of a type of vague and benign. The size of the thyroid gland by ultrasound examination performed, solitary or occur in the number of multiple nodules, the underlying disease (thyroiditis, goiter), characteristics of the nodule boundary (regular and irregular), halo presence of calcification properties (microcalcifications, makrokalsifikasyo's), nodülu the sonographic features (hiperekog that, izoekog, the hipoekog), the separation of solid-cystic (complicated, complex, simple) were evaluated. The operated patients were sent to pathology specimens. Pathology results; papillary carcinoma, nodular hyperplasia, follicular adenoma, follicular neoplasm-HHN and evaluated as lymphocytic thyroiditis. Bethesda classification according benign and importance of unidentified type and or the importance of unidentified follicular lesions carcinoma presence in the group detection, carcinoma presence as significantly higher than the group detected (p = 0.001; p = 0.007), and suspected malignancy and malignancy is lower (p = 0.007; p = 0.007), follicular neoplasm or follicular neoplasm is suspected that there is a significant difference between the groups in the terms according to ultrasound results hypoechogenity, microcalcifications and the presence of irregular border, the group determined carcinoma presence, significantly lower than the group that was detected carcinoma presence higher (p=0.022, p = 0.001; p = 0.001), while the group is determined if carcinoma presence hyperechogenicity, according to the group to detect carcinoma presence significantly were lower (p = 0.001), ultrasonography fine of patients detected the presence of nodular cystic examination needle diagnosis of benign aspiration biopsy, compared to patients not detected the presence of cystic nodules high, while the diagnosis of neoplasia follicles that to a lesser extent, ultrasound fine needle aspiration biopsy of patients detected the presence of irregular border inspection benign diagnosis, compared to patients not detected the presence of irregular border low, follicular neoplasm and while malingnit found that highly suspicious.As a result, The ultrasound is performed as shown in our work or hands-on treatment of thyroid nodules detected on examination, to follow or surgical procedures reliable fine-needle aspiration biopsy has been found to be a useful test and correctly recognized worldwide, has become a keen diagnostic procedures.Key words: multinodular goiter, fine needle aspiration biopsy, malingnit to 77

Amaç: Prostat kanseri tanısı konarak radikal prostatektomi yapılan hastaların, prostat biyopsi ve radikal prostatektomi spesimenlerinin pozitif kor sayısı ve Gleason skorunu karşılaştırarak prostat biyopsisinin prostat ca tanısı koyma ve Gleason skorunu değerlendirme açısından tutarlılığını değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 2004-2013 yılları arasında transrektal prostat iğne biyopsi sonrası prostat kanseri tanısı konulmuş ve neo-adjuvan herhangi bir tedavi almamış hastalar arasından radikal prostatektomi geçirmiş 67 hasta dahil edildi. Prostatektomi ve biyopsi spesimenlerindeki Gleason Skoru ve pozitif kor sayıları değerlendirildi ve tutarlılığı araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 67 hastanın yaş ortalaması 60.41 (46-78), tanı öncesi PSA değerleri ortalaması 11.43 ng/ml (4-44) idi. Hastalara 12 kadran prostat biyopsisi yapıldı. Biyopsi ve prostatektomi örneklerinde ortalama GS, sırasıyla, 6.25 ve 6.68 olarak saptandı. Biyopsi yapılan 67 hastanın gleason skorları sırası ile 4(%4.5), 5 (%10.4), 6 (%50.7), 7 (%26.7), 8 (%4.5), 9 (%3.0) iken radikal prostatektomi gleason skorları sırası ile 4 (%1.5), 5 (%7.5), 6 (%40.3), 7 (%35.8), 8 (%4.5), 9 (%7.5), 10 (%3.0) olarak saptandı. 67 hastanın %55.2 sinin biyopsi ve prostatektomi örneklerinde GS uyumlu iken, %44.8 inin uyumsuz olduğu gözlendiSonuç: İnce iğne biyopsi spesimenlerinin Gleason skorları ile prostatektomi spesimenlerinin Gleason skorları arasında anlamlı bir ilişki olduğu: ince iğne biyopsi spesimenlerinin, prostatektomi spesimenindeki Gleason skorunu saptamakta başarılı olduğu bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: İğne biyopsi, radikal prosatektomi, Gleason skoru Objectives: In this study; we aimed to compare the positive core numbers and Gleason scores of the patients who underwent radical prostatectomy after being diagnosed as prostate cancer and to evaluate the consistency of prostate biopsy with respect to diagnose prostate cancer and to screen Gleason score.Material and Methods: 67 patients with prostate cancer who was diagnosed with prostate biopsy and underwent radical prostatectomy between 2004 and 2013 were included to this study. We compared Gleason scores and positive core numbers of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens to note the consistency of prostate biopsy.Results: Mean age of 67 patients was 60.41 (46-78), mean pre-biopsy PSA value was 11.43 ng/ml (4-44). 12 piece of prostate was sampled.Mean Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were 6.25 and 6.68 respectively. Gleason scores of prostate biopsy specimens were 4(%4.5), 5 (%10.4), 6 (%50.7), 7 (%26.7), 8 (%4.5), 9 (%3.0) respectively and Gleason scores of radical prostatectomy specimens were 4 (%1.5), 5 (%7.5), 6 (%40.3), 7 (%35.8), 8 (%4.5), 9 (%7.5), 10 (%3.0) respectively. Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens was consistent in %55.2 and inconsistent in %44.8 of 67 patients.Conclusions: We found a significant corelation between prostate biopsy and radical prostatectomy specimen Gleason score. We noted that Gleason score of prostate biopsy specimens are succesfull enough to predict the Gleason score of radical prostatectomy specimens.Key Words: Needle biopsy, radical prostatectomy, Gleason score 74

Tiroid kanseri en yaygın endokrin malignitedir. Tiroid karsinomlarının insidansı zamanla artarken, erken tanı ve tedavideki yenilikler ile mortalite oranı azalmaktadır. Bu karsinomların tanısında en yaygın ilk girişimsel işlem, ince iğne aspirasyon sitolojisidir. İnce iğne aspirasyon sitolojisi gereksiz cerrahiyi azaltırken, malign nodülü olan hastaların klinik müdahalesi için de hızlı ve doğru bir şekilde triyaj yapılmasını sağlar. Bethesda Sistemi, klinisyen ile patolog arasındaki iletişimin anlaşılır olması için tiroid ince iğne aspirasyon sitoloji raporunun genel bir tanı kategorisi ile başlamasını önermektedir. Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında; 2000-2013 yılları arasında tiroid karsinomu tanısı almış 142 olgudan preoperatif dönemde ince iğne aspirasyonu uygulanmış 93'ü çalışmaya dahil edilmiştir. Yaş, cinsiyet, sitopatoloji tanıları, tümör tipi, tümörün boyutu, tümör odak sayısı, cerrahi sınır özellikleri, karsinoma eşlik eden komponent, var ise lenf nodu disseksiyonu ve ilk rezeksiyon tipi değerlendirme kapsamına alınmıştır. Sitopatoloji preparatları gözlemci tarafından önceki tanıları dikkate alınmadan yeniden taranarak Bethesda Sistemine göre altı grupta sınıflandırılmıştır. Çalışmamızda, sitopatoloji raporlarındaki tanılar ile gözlemci tarafından verilen tanılar arasındaki fark ve/veya uyumsuzluk sorgulanmıştır. Bununla beraber folliküler patern gösteren karsinomların sitopatoloji tanıları ile gözlemci tarafından verilen tanıları arasındaki fark ve/veya uyumsuzluk da sorgulanmıştır. İstatistiksel değerlendirme SPSS v. 18.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) programı kullanılarak yapıldı. Sayısal değişkenler için tanımlayıcı istatistikler ortalama±standart sapma, kategorik yapıdaki veriler ise sayı ve yüzde olarak ifade edildi. Kategorik yapıdaki değişkenler bakımından gruplar arasındaki farklılıklar ve değişkenler arasındaki ilişkiler Ki-kare testi ile incelendi. Sitopatoloji raporlarından elde edilen tanılar ile gözlemci tarafından verilen sitopatoloji tanıları arasındaki farklılık, Genelleştirilmiş Tahmin Eşitlikleri (GEE) yöntemi ile bu tanılar arasındaki uyum ise Kappa analizi ile değerlendirildi ve p

Tiroid nodülleri tüm dünyada ve ülkemizde yaygın olarak görülmektedir. Tiroid nodüllerinin büyük çoğunluğu benigndir, %5'inden azı ise maligndir. Tiroid nodüllerinde malignite riski düşük olmasına rağmen, tiroid kanserinin erken tanısı sağ kalım oranını artırabilir. Tiroid nodüllerine klinik yaklaşımda rutin olarak kullanılan tiroid fonksiyon testleri, ultrasonografi ve sintigrafi ile önemli bilgiler elde edilmekle birlikte; benign ve malign lezyonların ayrımı kesin olarak yapılamamaktadır. İnce iğne aspirasyon biopsisi (İİAB) diğer tanı yöntemleri ile birlikte değerlendirildiğinde; tiroid nodüllerinin patolojisi hakkında daha doğru bilgiler verdiği için tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır.Çalışmamızda Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda Eylül 2012 ile Nisan 2014 tarihleri arasında, tiroid bezinde nodül olan ve ameliyat kararı alınan 100 hastanın dosyası retrospektif olarak değerlendirildi. Bu hastaların fizik muayene, laboratuvar, ultrasonografi bulguları ve İİAB sonuçları ile postoperatif patoloji sonuçları karşılaştırıldı. Bu yöntemlerin benign/malign ayırımındaki duyarlılığı ve özgüllüğünü değerlendirildi. Hastaların fizik muayenede saptanan nodül boyutlarıyla malignite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmış olup nodül boyutu arttıkça malignite oranında azalma gözlendi (p=0.034). Ultrasonografi ile saptanan nodül boyutu ve malignite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmış olup nodül boyutu arttıkça malignite oranında düşme görüldü (p=0.019). İİAB sonuçlarıyla postoperatif patoloji sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptandı (p=0.001). Buna göre İİAB'nin spesifitesi (özgüllüğü) %82,8 olarak, İİAB'nin sensivitesi (duyarlılığı) ise %25,4 olarak tespit edildi. İİAB yüksek sensivite (%65-98) ve spesifiteye (%72-100) sahip olup, çalışmamızda İİAB'nin sensivitesinin düşük tespit edilmesi; İİAB sonuçlarının diğer yöntemlerle birlikte değerlendirildiğinde tanı ve tedavi yönetimi konusunda daha doğru karar verilmesini sağlayacağı sonucuna varıldı. Thyroid nodules are common around the world as well as in our country. The vast majority of the thyroid nodules are benign and less than 5% of clinically apperant nodules are malignant. Although the risk of malignancy in a thyroid nodule is low, early detection of the thyroid cancer may improve survival rates. Management of thyroid nodules includes thyroid function tests, ultrasound, thyroid scintigraphy and fine needle aspiration (FNA). FNA is commonly used for diagnosis of thyroid nodules. It yields more accurate results when combined with other tests.The study design involved reviewing medical records of the patients with thyroid nodule who had undergone thyroidectomy in Department of Otorhinolaryngology Gaziantep University Faculty of Medicine between 2012 and 2014. The collected data included the physical examination findings, blood tests, ultrasonographic findings and results of FNA. The correlation between physical examination findings, blood tests and ultrasonographic findings and FNA results of the patients and postoperative histopathologic findings were investigated. The sensitivity and specifity of these diagnostic tests for differentiating benign nodules from malignant nodules were calculated.We found a significant association between the nodule size and the malignancy rate (p=0.034). Malignancy significantly decreased with increasing nodule size. There was a significant association between the nodule size detected by ultrasound (p=0.019).Malignancy significantly decreased with increasing nodule size. We found a significant association between FNA results and final histopathologic examination (p=0.001). According to our results, the sensitivity and specifity of FNA for thyroid nodules were 25.4% and 82.8%, respectively. The sensitiviy of FNA calculated in our study was lower than reported in the literature. We concluded that FNA should be combined with other tests for accurate diagnosis of thyroid nodules. 79

Bu çalışmada Ondokuz Mayıs Üniversitesi Radyoloji Anabilimdalında Ocak 2009 ve Haziran 2013 tarihleri arasında yapılan pankreasın solid kitlelerine yönelik US eşliğinde perkütan kesici organ iğne biyopsisi uygulamalarının sonuçları ve komplikasyonları değerlendirilmiştir.Çalışmamızda 30?u erkek, 23?ü kadın, yaşları 36-87 arasında değişen yaş ortalaması 66 olan 53 hastaya toplamda 60 kesici organ iğne biyopsisi işlemi uygulanmıştır.Elde edilen histopatolojik sonuçlara göre 60 örnekten 11?i benign, 45?i malign olarak sonuçlandı. Bu sonuçlar kesin klinik tanılar ile karşılaştırıldığında duyarlılık 84.9%, özgüllük 100%, tanısal doğruluk oranımız 85.7%?dir.Çalışmamızda US eşliğinde yapılan perkütan kesici organ iğne biyopsilerinde, iğne giriş sayısından bağımsız olarak, alınan parça boyutu 1 cm ve üzerinde olanlarda, 1 cm?nin altında olanlara göre malign-benign lezyon ayırımında sensitivitesi ve tanısal doğruluk oranı daha yüksek olup istatiksel anlamlı farklılık elde edilmiştir.İşlem esnasında veya sonrasında hastalarımızda major yada minör herhangi bir komplikasyon saptanmamıştır.Sonuç olarak çalışmamız, anrezektabl solid pankreatik kitle lezyonu bulunan hastalarda US eşliğinde perkütanöz kesici organ iğne biyopsisi işlemi uygulamasının kolay, güvenilir, zaman ve maliyet yönünden tasarruf sağlayan, komplikasyon oranı oldukça düşük, tanısal doğruluk oranı ve duyarlılığı yüksek bir yöntem olduğunu ancak benign biyopsi bulgularının pankreas malignitesi varlığını dışlamak için kullanılmamasını ve malignite varlığı açısından yüksek klinik şüphe varsa biyopsi işleminin tekrarlanması gerekliliğini göstermektedir.Anahtar Kelimeler: US, pankreas solid kitle, Kesici iğne, biyopsi Conducted at the Department of Radiology, Ondokuz Mayıs University between January 2009 and June 2013, this study evaluates the results and complications of ultrasound-guided percutaneous core-needle biopsy procedures aimed at the solid masses of the pancreas.In this study, 60 core-needle biopsy procedures were performed on 53 patients, 30 male and 23 female, aged between 36-87 with a mean age of 66.Histopathological examinations revealed that 11 of the 60 specimens were benign, and 45 malign. Compared with final clinical diagnoses, these results suggest a sensitivity of 84.9%, specificity of 100%, and a diagnostic accuracy of 85.7%.In our study, in ultrasound-guided percutaneous core-needle biopsy procedures, irrespective of the number of needle passes, sensitivity in separating between benign-malignant lesions and diagnostic accuracy rate found to be higher in specimens ?1 cm in length compared with specimens < 1 cm in length, which suggests a statistically significant difference.No major or minor complications were observed in our patients during or after the procedure.As a result, our study shows that ultrasound-guided percutaneous core-needle biopsy procedure is an easy-to-apply, reliable, time and cost-effective method with relatively lower complication rates and a high diagnostic accuracy and sensitivity in patients with unresectable solid pancreatic mass lesion, but that the benign biopsy findings should not be used to exclude the presence of pancreas malignity and the biopsy procedure should be repeated in case of high clinical suspicion of malignancy.Keywords: US, pancreas solid mass, core-needle, biopsy 79

AMAÇ: Pankreatik duktal adenokarsinoma (PDAK) pankreasın en sık görülen malign tümörüdür. Sağ kalımı oldukça az olan bu tümörlerin çoğu tanı anında opere edilemeyecek evreye ilerlemiştir. Bu nedenle pankreasta bir kitle varlığında tanı cerrahi rezeksiyon materyalinden çok İİAB veya trucut biyopsi gibi sınırlı dokunun incelendiği örnekler ile konmak zorundadır. İyi diferansiye bir pankreatik duktal adenokarsinomayı, nonneoplastik pankreas dokusundan ayırt etmek, cerrahi rezeksiyon materyallerinde dahi zor olabilmektedir. Bu durum küçük trucut biyopsi materyallerinde, ince iğne aspirasyonu (İİAB) ile elde edilen hücre bloğu materyallerinde daha sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Hızlı, güvenilir, komplikasyon oranının az olması nedeniyle son yıllarda pankreas İİAB'si, pankreas kitlelerinin tanısında altın standart haline gelmiştir. Literatürde PDAK tanısında pankreas İİAB'lerinin hassasiyet ve özgüllüğünü artırmak için sitolojik kriterlerin değerlendirildiği çeşitli çalışmalar mevcuttur. Aynı zaman literatürde çeşitli tümör belirteçlerinin PDAK tanısına katkısı da incelenmiştir. Bu çalışmanın amacı S100P, IMP3, maspin ve pVHL antikorlarının PDAK-normal/kronik pankreatit ayırımında yararlılığının araştırılmasıdır.GEREÇ-YÖNTEM: Ocak 2007 ile Haziran 2011 yılları arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Sitoloji Bilim Dalına gelen İİAB yaymaları ve hücre bloğu materyallerinden PDAK tanısı almış 33 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Kontrol grubu olarak kronik pankreatit, pankreatik duktal adenokarsinoma veya müsinöz kistik neoplazi nedeniyle aynı tarihler arasında opere edilmiş, pankreas rezeksiyon materyali bulunan 34 olgunun normal/kronik pankreatitli blokları kullanılmıştır. PDAK olgularının hücre bloklarından ve kontrol grubunun normal/kronik pankreatit içeren bloklarının kesitlerine immünhistokimyasal olarak S100P, maspin, IMP3 ve pVHL antikorları uygulanmıştır.SONUÇLAR: Çalışmada S100P, IMP3 ve maspin ile PDAK'ların (sırası ile duyarlılık %90.9, %84.8, %90.6, özgüllük her üç antikor için %100) büyük bir kısmında yaygın ve güçlü pozitif boyanma saptanırken, normal/kronik pankreatit grubunda ise bu üç antikordan hiçbiri ile boyanma gözlenmemiştir. Sensitivite ve spesifiteleri oldukça yüksek olan bu üç antikorun her birinin PDAK-normal/kronik pankreatit ayırımına katkısının ististiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir. Normal/kronik pankreatit olgularının tamamında (%100) pVHL ile immün boyanma (%100 yaygın, %97.1 güçlü) gözlenmiştir. PDAK'ların ise 13'ünde (%39.4) pVHL pozitif immün boyanma saptanmıştır. Ancak bu boyanmaların çoğunu zayıf (%76.9) ve fokal (%92.3) olduğu izlenmiştir. Diğer antikorlar da olduğu gibi pVHL boyanması da PDAK-normal/kronik pankreatit olgularında istatistiksel olarak anlamlıdır.Antikorların kombine kullanımda ise en yüksek duyarlılık (%93.9), özgüllük (%100) ve doğruluk (%97) oranının S100P, IMP3 ve maspin herhangi ikisi veya üçünün kombinasyonu ile olduğu saptanmıştır.YORUM: Bu çalışmada PDAK-normal/kronik pankreatit ayırımda, S100P, maspin, IMP3'ün pozitifliği ve pVHL'nin negatifliği PDAK'yı destekleyecek şekilde değerli bulunuştur.Anahtar kelimeler: İnce iğne aspirasyon biyopsisi, pancreaatik duktal adenokarsinoma, S100P, IMP3, maspin, pVHL AIM: Pancreatic ductal adenocarcinoma (PDAC) is the most common malign neoplasm of the pancreas. The survival is very short for these cancers and most of them are unresectable at the time of diagnosis. Fine needle aspiration biopsy (FNAB) or trucut biopsy are the most prefered techniques rather than an operation material, when a tumor is suspected in the pancreas. Differantiation PDAC from nonneoplastic pancreatic tissue should be problematic even in the resected operation materials. This problem is prominent with small trucut biopsies and cell blocks. In recent years, FNAB which is rapid, safe and have low complication rate, has become the gold standart in the diagnosis of the pancreatic masses. There are several reports which evaluates the cytologic features to increase the sensitivity and spesifity of the FNAB of the pancreas in the diagnosis of the PDAC. There are also papers that evaluates usefulness of some antibodies in the diagnosis of PDAC. The aim of this study is to evaluate reliability of S100P, IMP3, maspin and pVHL antibodies on differantial diagnosis of the PDAC and normal/chronic pancreatitis.MATERIAL AND METHODS: A total of 33 PDAC cell blocks and 34 normal/chronic pancreatitis operation materials were included in the study. An immunocytochemistry panel including S100P, IMP3, maspin and pVHL were applied to parafin section of cell blocks and operation materials. Test performance of each antibody and combined use of antibodies were evaluated.RESULTS: In the current study we found very high sensitivity and specificity rates with S100P, IMP3 and maspin antibodies in the differantial diagnosis of the PDAC and normal/chronic pancreatitis (sensitivities are %90.9- %84.8- %90.6, specificity is %100 for each antibody). All normal/chronic pancreatitis were diffuselly positive for pVHL, and 39.4% PDAC were positive for pVHL. Most of the pVHL positive PDAC cases showed weak (%76.9) and focal (%92.3) positive results. pVHL was useful in differantial diagnosis of PDAC and normal/chronic pancreatitis, whose negativity should be used to diagnose PDAC.Combination of the antibodies are also evaluated. This study demonstrates that the positive immunostaining profile of 2 or 3 of these markers (IMP3, S100P, maspin) is the most useful in the distinction of PDAC from normal/chronic pancreatitis. CONCLUSION: S100P, maspin, pVHL and IMP3 were useful in the differential diagnosis of the PDAC and normal/chronic pancreatitis. While S100P, IMP3 and maspin positivity supports the PDAC diagnosis, pVHL positivity support the benign lesions such as normal/chronic pancreatitis.Key Words: Fine needle aspiration biopsy, pancreatic ductal adenocarcinoma, S100P, IMP3, maspin, pVHL 93

Tiroid hastalıkları bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de sık görülen hastalıklardandır.Yurtdışında yapılan otopsi serilerinde tiroid bezlerinin %50'sinden fazlasında nodül saptanmış olması ve palpasyonla normal olan glandların çoğunda ultrasonografi ile küçük nodüllerin saptanabilmesi, nodüler guatrın yaygınlık ve önemini gösterir. Tiroid nodüllerinin klasik yöntemlerle tanısı pahalı ve güçtür. 1980'lerin başından beri uygulamalarda geniş yer bulan ince iğne aspirasyonu ile yapılan biyopsiler hasta seçiminde önemli bir yer tutmaktadır. İğne biyopsisi, ameliyat öncesi benign tiroid nodüllerinin malign tiroid nodüllerinden ayrımında güvenilir bir teşhis yöntemi olarak kabul edilmektedir. Tehlikesiz, az maliyetli ve genellikle doğru sonuç veren bir yöntem olduğundan, iğne aspirasyon biyopsisi tiroid nodüllerinin teşhisinde ilk tercihtir.Çalışma Gaziantep Üniversitesi Genel Cerrahi kliniğinde toplam 221 hastanın dosyalarının retrospektif olarak incelenmesi ile yapılmıştır. Olguların yaşları 17 ile 77 arasında değişmekte olup ortalama yaş 45.1±0.8117'di. Patolojide malignite tanısı konan 63 olgunun İİAB'de %12,6'sı malign, %42,8'i süpheli, %44,4'ü bening tanısı almıştır. Bu değerlerle testin duyarlılığı %55 olarak; özgüllüğü %96 olarak saptanmıştır. Bu bulgularımız litaratürle uyumlu olarak bulunmuştur.Sonuç olarak; ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) güvenilir sonuçlar vermesi, az sayıda komplikasyona sebep olması, hastalar tarafından iyi tolere edilebilmesi ve tanısal değerinin artan tecrübe ile giderek yükselmesi tiroid nodüllerinin tanı ve tadavisinde İİAB'ni vazgeçilmez bir basamak haline getirmiştir.Anahtar Kelimeler : Nodüler guatr, İnce İğne Aspirasyon biyopsisi, Malign Thyroid diseases are frequently seen in our country as they are all around the world. According to the results of autopsy series, performed in some other countries, In more than 50 percent of the cases, nodules were detected and also in the most of the cases that palpation does not detect any abnormality, small nodules can be detected by ultrasound scan. These findings indicate the importance and prevalence of the nodular goiter.Detection of thyroid nodules by classical methods is difficult and expensive. Since the beginning of 1980s, the biopsy that performed using Fine Needle Aspiration occupies an important position on choosing the patients. Needle biopsy is accepted as the most reliable method on the differentiation of benign thyroid nodules from malign thyroid nodules. Since, it is safe, inexpensive and reliable; needle aspiration biopsy is the first choice on the diagnosis of thyroid nodules.Our retrospective study was performed on 221 cases at Gaziantep Üniversity Education and Research Hospital, General Surgery Clinic. Patient ages were varying between 17 and 77 with an average of 45.1±0.8117.In the pathological examination, 63 cases were diagnosed as malign and12,6% of these cases were identified as ?malign? in Fine Needle Aspiration Biopsy (FNAB), 42,8% as ?suspicious? and 44,4% of them were identified as ?benign?. Estimated test sensitivity was 53.8% and the test specificity was 80.9%. These findings were consistent with the literature.As a result, FNAB gives reliable results, causes few complications, tolerated well by patients and its diagnostic value improves with experience. These aspects of FNAB proves it to be an irreplaceable step for the diagnosis and treatment of thyroid nodules.Key Words : Noduler goitre, Fine Needle Aspiration Biopsy , Malign 77

ÖZETAmaç:Tiroid bezinin en sık karşılaşılan hastalığı, tiroid bezi nodülleridir. Hastalarda nodüllerden ötürü duyulan en önemli kaygı kanser olup olmadıklarıdır. Boyutu ne olursa olsun tiroid nodüllerinde kanser saptanma prevalansının %5-15 olduğu tespit edilmiştir. Günümüzde tiroid nodüllerinde temel tanısal yöntem ince iğne aspirasyon biopsisidir (TİİAB). Ancak folliküler lezyonların değerlendirilmesinde duyarlılığı düşüktür. Çalışmamızda hastanemizde TİİAB sonucu; folliküler neoplazm, onkositik değişiklik ve hurthle hücreli neoplazm olarak raporlanan ve opere edilen hastaların tiroid US bulguları, yaş, cinsiyet, guatr öyküsü, guatr tipi, kanser, sigara ve boyuna radyasyon öyküsü, uygun hastalarda nodüllerin sintigrafik özellikleri ile postoperatif histopatolojik inceleme sonuçlarını değerlendirdik.Gereç ve yöntem:Çalışmaya 2009-2012 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji ve Dahiliye polikliniklerine başvuran, tanısal amaçlı TİİAB yapılan ve TİİAB sonucu folliküler neoplazm, onkositik değişiklik ve hurthle hücreli neoplazm olarak raporlanan ve tiroidektomi yapılan hastalar alındı. TİİAB sonucu malign sitoloji ve malignite kuşkulu olarak raporlanan hastalar çalışmaya alınmadı. Hasta dosyaları retrospektif olarak tarandı. 26-78 yaşları arasında 81 bayan, 22 erkek olmak üzere toplam 103 hasta çalışma için uygun bulundu. Hastaların; Yaş, cinsiyet, guatr öyküsü, kanser öyküsü, boyuna radyasyon, sigara öyküsü, guatr tipi (soliter nodüler, multinodüler guatr), nodüllerin ultrasonografik özellikleri (ekojenite, uzun boyut, UB/KB, kalsifikasyon), nodüllerin60sintigrafik özellikleri, TİİAB sonucu (her bir nodül için) ve tiroidektomi materyali postoperatif histopatolojik inceleme sonuçları kayıt edildi.Bulgular ve Sonuç:Yaş ortalaması; tüm hastalar için 48,6±11,1 bayanlar için 47,5±11,1 erkekler için 52,9±10,3 olarak hesaplandı. Yapılan TİİAB sitolojik değerlendirmelerinde 71 olguda folliküler neoplazm, 10 olguda hurtle hücreli neoplazm, 22 olguda onkositik değişiklik saptandı. Tüm olgular için postoperatif histopatoloji sonuçları değerlendirildiğinde; 15 olguda papiller karsinom, 6 olguda folliküler karsinom, 82 olguda benign histopatoloji tespit edildi. TİİAB sonuçları ile postoperatif histopatoloji sonuçları arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmadı. Postoperatif histopatoloji sonuçları ile nodüllerin US özellikleri karşılaştırıldığında; ekojenite açısından istatistiksel anlamlı ilişki vardı. Yaş, cinsiyet, kalsifikasyon, nodül uzun boyutu, nodül uzun boyut-kısa boyut oranı, nodül sintigrafik özellikleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Ultrasonografide nodülün hipoekoik izlenmesi malignite için bağımsız öngördürücü faktör olarak tespit edildi. ( odds oranı=5,77 %95 güven aralığı 2.007-16.607, p=0,001) ABSTRACTObjective:Thyroid gland nodules are the most common disease of the thyroid gland . The most important concern for patients that have nodules is that if they have cancer or not. The prevalence of the detection of cancer in thyroid nodules is 5-15%. Today, fine-needle aspiration biopsy is the basic diagnostic method (FNAB). However, FNAB has low sensitivity in the evaluation of follicular lesions. We evaluated patients whose nodules were reported as follicular neoplasm, Hurthle cell neoplasm and have oncocytic changes in FNAB results. We compared the patients? ultrasonographic findings, age, gender, history of goiter, goiter type, cancer, smoking and a history of neck irradiation, scintigraphic features of nodules with postoperative histopathologic examination results.Materials and Methods:Our study included the patients that applied to University Hospital of Düzce Medical Faculty?s Endocrinology Clinics and Internal Medicine Clinics between the years 2009 and 2012. All the patients that were included had underwent FNAB and diagnosted as having folicular neoplasm, oncocytic changes and Hurthle cell neoplasm. These patients had underwent thyroidectomy operation. Malignant and suspiciously malignant cytology results were excluded. Patient files were retrospectively reviewed. 81 women and 22 men, a total of 103 patients, between the ages of 26-78 were eligible fort he study. The age, gender, history of62goiter, a history of cancer, neck radiation, smoking history, goiter type (solitary nodular, multinodular goiter), nodules? ultrasonographic features (echogenicity, long size, calcification), scintigraphic features of the nodules, FNAB results (for each nodule) and postoperative histopathological examination of thyroidectomy material results were recorded.Results and Conclusion:The mean age calculated for all patients was 48.6±11.1 ; 47.5±11.1 for women only; 52.9±10 for men only. Follicular neoplasm in 71 cases, Hurthle cell neoplasm in 10 cases, oncocytic changes in 22 cases were reported in FNAB cytologic evaluation. All patients were evaluated for the postoperative histopathological results. 15 cases were papillary carcinoma, 6 cases were follicular carcinoma and 82 cases? histopathological results were benign. The difference between the results of postoperative histopathology and the results of FNAB were not statistically significant. Ultrasonographic features of nodules and postoperative histopathology results were compared. There was a statistically significant relation between the histopatology results and echogenicity of nodules. As for age, gender, calcification, nodules? long size and short-and long-aspect ratio, scintigraphic features there was no significant difference. We concluded that for a thyroid nodule, being sonographically hypoechoic is an independent predictive factor for malignancy. 77

Amaç: İnce iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) sonucu malignite kuşkusu taşıyan tiroid nodüllü olgularda preoperatif değerlendirmede F-18 FDG PET/BT'in rolünü ortaya çıkarmaktır.Gereç ve Yöntem: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nükleer Tıp Anabilim Dalında, prospektif olarak 2009-2011 yılları arasında Genel Cerrahi ve Endokrinoloji polikliniklerine başvuran, tiroid nodülü olan, İİAB yapılmış ve sonuçları malignite kuşkusu (foliküler neoplazi kuşkusu, hurtle hücreli neoplazi kuşkusu) gelen 46 hastanın, lobektomi veya total tiroidektomi yapılmadan önce tüm vücut F-18 FDG PET/BT çekilerek, tiroid nodüllerindeki FDG tutulum paternleri ve SUVmax değerleri, postoperatif histopatolojik sonuçları ile karşılaştırıldı.Bulgular: Toplam olgu sayısı, 40 (% 87,0) kadın ve 6 (% 13,0) erkek olmak üzere 46 hastadır. 46 olgunun patoloji sonuçlarına göre 29 (% 63) tanesi benign, 17 (% 37) tanesi malign histopatolojik tanıları almıştır. Tiroid USG bulgularının değerlendirilmesinde; 46 olgunun 19 (% 41,3) tanesinde tek (soliter), 27 (% 58,7) tanesinde ise 2 ve 2'den fazla (multiple) nodüller izlenmektedir. 19 soliter nodülün 9 (% 47,4) tanesi malign, 10 (% 52,6 ) tanesi ise benign patolojilere sahip hastalarda izlenmiştir. Nodül iç yapıları değerlendirildiğinde; 33 (% 71,7) olguda solid, 13 (% 28,3) olguda ise mikst, (solid ve yer yer kistik yapılar içeren) nodül izlenmiştir. Tiroid nodüllerinin USG görünümleri; 21 (% 45,7) olguda izoekoik, 23 (% 50,0) olguda hipoekoik ve 2 ( % 4,3) olguda ise hiperekoik görünümdedir.Olguların SUVmax değerleri karşılaştırıldığında; malign olgularda ortalama 5,6 ± 3,5, benign olgularda ise 3,8 ± 4,2, tüm olgularda ortalama 4,5 ± 4,0 `dır. Malign ve benign histopatolojik tanı almış olgularda SUVmax değerleri arasında anlamlı istatistiksel fark saptanmamıştır.(p=0,160). F -18 FDG PET/BT değerlendirmelerinde, FDG tutulum görünümlerine göre olgular; fokal tutulum, diffüz tutulum, irregüler tutulum ve normal bazal tutulum olarak 4 ana kategoriye ayrıldı. Malign histopatolojik tanılı 17 olgudan 15 (% 88,2) olguda fokal tutulum, 1 (% 5,9) olguda irregüler tutulum ve 1 (% 5,9) olguda ise normal bazal tutulum izlenmektedir. Benign histopatolojik tanılı olgulardan 17 (% 58,6) olguda tiroid bezinde irregüler FDG tutulumu, 8 olguda (% 27,6) bazal tutulum, 2 olguda (% 6,9) diffüz tutulum ve 2 olguda (% 6,9) fokal tutulum paternleri izlenmiştir. Malign olgularda istatistiksel olarak anlamlı şekilde en çok fokal FDG tutulum paterni izlenmiştir.(p=0,001)Sonuç: Ultrasonografik incelemede, nodüllerin soliter ve multiple olması, ekojenite özellikleri ve çapları arasında benign- malign ayrımında istatistiksel anlamlı fark saptanmamıştır. PET/BT değerlendirmede benign ve malign olgularda ayırt ettirici bir SUV max eşik değeri izlenmemiştir. Malign ve benign nodüller arasındaki en ayırt ettirici özelliğin F-18 FDG tutulum paterninde olduğunu saptadık. Malign olgularda tiroid nodüllerinde belirgin şekilde fokal tutulum paterni izlenmektedir. Bizim yaptığımız bu çalışma İİAB sonuçları malignite yönünden şüpheli olan tiroid nodüllü olgularda, F-18 FDG PET/BT'in hasta yönetiminde önemli rol oynayabileceğini göstermektedir.Anahtar Sözcükler; F-18 FDG PET/BT, FDG tutulum paterni, SUVmax, İİAB, tiroid nodülü. Aim: The aim of this study was to determine the role of F-18 FDG-PET/CT in the preoperative evaluation of thyroid nodules with inconclusive fine needle aspiration biopsy results.Material and methods: Fourty six patients with thyroid nodules who had inconclusive FNA results for malignancy (possible follicular neoplasia and hurtle cell neoplasia) and who were evaluated at General Surgery and Endocrinology Clinics of Cukurova University Medical Faculty and referred to Nuclear Medicine Deparment for whole body F-18 FDG PET/CT scan before lobectomy or total thyroidectomy between years 2009-2011 were prospectivaly studied. The F-18 FDG uptake patterns and SUVmax of the thyroid nodules were compared with postoperative histopahologic results.Results: Of the total 46 patients, 40 (87.0%) were female and 6 (13.0%) were male. Pathologic evaluation of 46 patients revealed 29 (63%) benign and 17 (37%) malignant nodules. On the ultrasonographic evaluation of the thyroid nodules of 46 patients, 19 (41,3%) had solitary and 27 (58.7 %) had 2 or more thyroid nodules. Nine (47.4 %) of the 19 solitary nodules were malign, 10 (52.6 %) were benign. According to nodule characteristics, 33 (71.7%) patients had solid, 13 (28.3%) had mixed (containing solid and cystic components) nodules. The echo ultrasonographic patterns of the thyroid nodules in 21 (45.7 %) patients were isoechoic, in 23 (50.0 %) were hypoechoic and in 2 (4.3%) were hyperechoic.The mean SUVmax was 5.6±3.5 in malignant cases, 3.8±4.2 in the benign cases and 4.5±4.0 in all cases. No significant difference was obtained in SUVmax values of the malignant and benign nodules (p=0,160). In evaluation with F-18 FDG PET/CT, the patients were categorized in 4 groups according to F-18 FDG uptake patterns as focal, diffuse, irregular and normal basal uptake. Of the 17 patients who had malignant histopathologic diagnosis, 15 (88,2%) had focal uptake, 1 (5.9%) had irregular uptake and 1 (5.9 %) had normal basal uptake. The patients who had benign cytology , 17 (58.6 %) had irregular uptake, 8 (27.6%) had basal uptake, 2 (6.9 %) had diffuse uptake and 2 (6.9%) had focal uptake patterns in thyroid glands. Focal F -18 FDG uptake was the most statistically significant observed pattern in malignant cases (p=0,001).Conclusıon: On ultrasonographic evaluatıon, the number, the echogenicity and the diameter of the thyroid nodules had no statistically significant impact on the benign-malignant determination. On PET-CT evaluatıon, no distinctive SUVmax cut-off values was observed in benign and malignant nodules. We found F-18 FDG uptake pattern as the most differential feature of malignant and benign nodules. In malignant cases focal uptake pattern was seen markedly. This study shows that F-18 FDG PET/CT has an important role in the management of patients who had FNA findings inconclusive for malignancy.Key words: F-18 FDG PET/CT, FDG uptake patern, SUVmax, FNA, thyroid nodule. 65

Tiroid nodülü erişkinlerde sık rastlanan bir durumdur. Tiroid nodülünün klinik önemi, nodülün taşıdığı tiroid kanseri riskidir. Papiller tiroid kanseri (PTK) tiroid kanserleri arasında en sık görülen kanserdir. Hashimoto tiroiditi (HT) ise en sık görülen otoimmün tiroid hastalığıdır. HT ve PTK arasındaki ilişki yıllardır çeşitli çalışmalarda irdelenmiştir, literatürde bu konuda birbirine karşıt yayınlar bulunmaktadır. Bizim amacımız belli zaman aralığı içinde merkezimizde yapılmış tiroid ince iğne aspirasyon biyopsilerini (TİİAB) inceleyerek kendi merkezimizin deneyimlerini ortaya koyarken HT ile PTK arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.Ocak 2004- Temmuz 2010 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi'nde USG eşliğinde yapılmış olan 7321 nodülün TİİAB, biyokimyasal, radyolojik, sintigrafik ve patolojik sonuçlarıyla retrospektif olarak incelendi. TİİAB yapılmış hastaların demografik ve klinik verileriyle birlikte patoloji sonuçları kaydedilirken, bu hastalar arasında HT-PTK ilişkisine bakıldı. Tüm veriler SPSS 17.0 paket programı kullanılarak analiz edildi.Yedi bin üç yüz yirmi bir nodülün %80,6'sı kadınlara ait nodüllerdi, %82,3'ünün patolojik sonucu benign olarak saptandı. Bin beş yüz seksen yedi HT hastasının %89'u kadındı ve bu istatistiksel olarak anlamlıydı (p

AmaçMeme kanserinin (Ca) cerrahi tedavisinde sentinel lenf nodu biyopsisi (SLNB) prosedürü, aksiller lenf nodu diseksiyonuna (ALND) alternatif olarak geliştirilmiş ve düşük morbidite ile güvenli bir evreleme yöntemidir. Bu çalışmadaki amacımız Meme Koruyucu Cerrahi (MKC) + SLNB uygulanan hastalarda uzun dönemli takiplerde nüks oranlarını ve bunu etkileyen faktörleri saptamaktır.MetodÇalışmamıza 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi Kliniğinde 2006 ile 2011 tarihleri arasında erken evre meme Ca nedeniyle MKC ve SLNB uygulanan 171 hasta dahil edildi. Dahil edilen hastaların 62'sinde sentinel lenf nodu (SLN) pozitif gelmesi üzerine level 1-2 aksiller diseksiyon uygulandı. SLNB (-) ve (+) gelen iki hasta grubu ortalama 36 ay klinik ve radyolojik olarak takip edildi. Literatür desteği ile aksiller lenf nodu pozitifliğini ve lokal-aksiller nüksü etkileyebilecek faktörler olarak; hastaların yaşı, menopozal durumu, tümör lokalizasyonu, tümör histolojisi, SLN boyutu, östrojen-progesteron reseptörü, c-erb-B2 pozitifliği, tümör grade'i, ekstensif intraduktal komponent (EİC) varlığı, tümör boyutu ve lenfovasküler invazyon (LVİ) varlığı incelendi.Bulgular171 hasta ortalama 36 ay takip edildi. SLNB (-) olan grupta primer ameliyattan 25 ay sonra 1 hastada aksiller nüks geliştiği saptandı, nüks oranı %0,92'dir. SLNB (+) gelip ALND uygulanan gruptaki 4 hastada (%5,84) lokal nüks (p=0,014) saptandı. 18 hastamızda da uzak organ metastazı belirlendi. Tümör boyutu, LVİ varlığı ve SLN boyutu SLN pozitifliğini etkileyen faktörler olarak saptandı (p

Tiroid bezi hastalıklarının değerlendirmesinde İİAB çok önemli bir yere sahiptir. Folliküler neoplazi şüphesi, tiroid İİAB'sinin gri zonudur. İİAB sonucu folliküler neoplazi şüphesi olan lezyonlar; folliküler adenom, adenomatöz hiperplazi, folliküler karsinom veya papiller karsinom folliküler varyantı temsil etmektedir. Bu çalışmanın amacı, İİAB sonucu folliküler neoplazi şüphesi olan hastalarda preoperatif değerlendirme ile malign hastalık öngörüsünde yardımcı olabilecek parametrelerin değerlendirilmesidirÇÜTF Genel Cerrahi Anabilim Dalı'nda folliküler neoplazi şüphesi ile tiroidektomi uygulanan 152 hasta çalışmaya alındı. Hastalar demografik özellikleri, serum TSH düzeyleri, ultrasonografik olarak nodül sayısı, çapı, nodül sınır düzeni, intranodüler kalsifikasyon ve vaskularizasyon özellikleri, nodül etrafı periferik halo varlığı ile malignite görülme arasındaki ilişki açısından değerlendirildiHastaların 127'si kadın, 25'i erkekti. Yaş ortalaması 48,14 idi. Malign hastalık 28 hastada saptandı (%18,4). Nodül sınırının düzensiz olması, intranodüler kalsifikasyon ya da vaskülarizasyon artışı ve nodül etrafı periferik halo olmaması malign lezyonlar için anlamlı derecede yüksek oranda bulunmuştur.Tiroid İİAB sonucu folliküler neoplazi şüphesi olan hastaların yaklaşık % 20'sinde malign hastalık saptanmaktadır. Geriye kalan %80 hasta ise benign hastalık nedeni ile opere edilmektedir. Frozen inceleme kapsül invazyonunu değerlendiremediği için bu lezyonların ayırıcı tanısında yetersiz kalmaktadır. Malign hastalık öngörüsünde, kanıt değeri yüksek yardımcı tanı yöntemlerinin tespiti operasyon planı hatta operasyon endikasyonlarını değiştirebilir. Bu çalışmanın sonucunda, nodül sınırının düzensiz olması, nodülde kalsifikasyon varlığı, intranodüler vaskülarizasyonunun artması, periferik halo yokluğunda malign hastalık olasılığının arttığı tespit edilmiştir. Daha geniş çalışmalarla elde edilecek veriler ışığında oluşturulacak risk indeksi, folliküler neoplazi şüphesi olan tiroid nodüllerinin cerrahi yönetiminde fayda sağlayabilir.Anahtar Kelimeler: Folliküler neoplazi şüphesi, Tiroid İİAB FNAB (Fine-needle aspiration biopsy) is a very important in evaluation of thyroid gland diseases. The suspicion of follicular neoplasm have been considered a diagnostic gray zone in thyroid FNAB. The lesions suspected follicular neoplasm as a result of FNAB; represent the follicular adenoma, adenomatous hyperplasia, follicular carcinoma or follicular variant of papillary carcinoma. The purpose of this study is to evaluate of the parameters may help in prediction of malignant disease with preoperative assessment in patients suspected follicular neoplasm as a result of FNAB.CUTF 152 patients underwent thyroidectomy, included to the study with the suspicion of follicular neoplasm in Department of General Surgery. Patients were evaluated in according to the relationship between malignancy seen with the vascularization characteristics, the peripheral halo presence around the nodule and demographic characteristics, serum TSH (thyroid stimulating hormone) levels, the number of nodules on ultrasonography, diameter, nodule boundary scheme, intranodulaire calcification and vascularization characteristics.127 of patients were female, 25 of them were male. The average age were 48.14. Malign disease was detected in 28 patients (18.4%). To be irregular of nodule boundary, intranodulaire calcification or increased vascularization and the presence of peripheral halo around the nodule was significantly found in high grade for malign lesions.Malign disease is detected in approximately 20% of patients suspected follicular neoplasm as a result of FNAB. The remaining 80% patients are operated due to benign disease. Because of not-evaluating the capsule invasion in frozen study, this are inadequate in the differential diagnosis of lesions. In prediction of malign disease, the detection of adjuvant diagnostic methods is high the value of evidence is to be changed the operation plan or even the operation indications.It has been ascertained that the possibility of malign disease increased by reason of being irregular of nodule boundary, the presence of calcification in nodule, to increase the intranodulaire vascularization and the presence of peripheral halo in conclusion of this study. The risk index to be created in consideration of datas to be obtained in more extensive studies may be beneficial in surgical management of thyroid nodules suspected follicular neoplasm.Keywords: Suspicion of Follicular neoplasm, thyroid FNAB 52

AMAÇ: Tiroid nodüllerinin preoperatif tanısında ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) en etkin tanı yöntemidir. Tiroid İİAB' nin ana amacı cerrahi gerektiren tümörü saptamak ve konservatif olarak yaklaşılan nonneoplastik/ benign lezyonlarda gereksiz cerrahi girişimi azaltmaktır. Tiroid İİAB' nin bu başarısına karşın iki önemli sorunu vardır. Birincisi yetersiz veya tanısal olmayan sonuçlar, ikincisi ise tüm tiroid İİAB' lerinin %15-30' unu oluşturan indetermine kategorideki lezyonlardır. Tanısal doğruluğun arttırılmasında, immünhistokimyasal belirleyiciler önemli bir rol oynamaktadır. Ancak bu belirleyicilerin hiçbirisi tek başına %100 güvenilir bulunmamış ve tanısal doğruluğun arttırılabilmesi için bir panel halinde kullanılmaları gerektiği söylenmektedir. Sitopatoloji literatüründe tiroid nodüllerinin tanısı ile ilgili ve geniş antikor paneli uygulanan yalnızca birkaç çalışma vardır.Çalışmanın amacı konvansiyonel sitoloji ile benign-malign ayırımı yapılamayan tiroid nodüllerinde, galektin-3, CK19, HBME-1, CD56, CITED-1 ve IMP3' ün tek tek veya kombine kullanımının tanıya katkısını araştırmak, doğru tanı için en uygun antikor panelini belirlemek ve bu panelin gereksiz cerrahi girişimleri ne kadar azaltabileceğini belirlemektir.MATERYAL- METOD: Bu çalışmada histopatolojik korelasyonu bulunan 92 tiroid İİAB hücre bloğu materyali kullanılmıştır. Hücre bloğu ve tiroidektomi materyallerinden seçilen 6 antikor immünhistokimyasal olarak çalışılmıştır. Her bir belirleyicinin tek başına ve kombine kullanımlarındaki test performansları istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.SONUÇLAR: Benign ve malign tiroid lezyonlarının preoperatif değerlendirilmesinde en etkili immünhistokimyasal belirleyici HBME-1 olarak saptanmıştır. Antikor kombinasyonları arasından sadece HBME-1 ve CITED-1' in birlikte kullanımı duyarlılığı arttırmıştır (89.1%).YORUM: Bu çalışmada tiroid nodüllerinin preoperatif değerlendirilmesinde en faydalı belirleyici HBME-1 olarak saptanmıştır. Antikorların kombine kullanımının tanısal doğruluğu arttırmadığı gözlenmiştir. İmmünhistokimyanın kullanımı ile indetermine tiroid nodüllerinin yaklaşık olarak %80' ine doğru tanı vermek mümkün olabilmektedir. AIM: Fine needle aspiration cytology (FNAC) is well-established technique for the evaluation of thyroid nodules. However, thyroid FNAC has some limitations such as nondiagnostic results and indeterminate lesions. Immunocytochemistry (ICC) may play an important role to improve the yield of indeterminate results. In several studies, diagnostic value of ICC on cytological material has been documented, but no single antibody by itself could completely separate a benign nodule from malignant one. To overcome this problem, the use of ICC markers as a panel has been strongly recommended. There are few studies evaluating diagnostic value of combination of ICC markers in a large panel on cytological specimens in the literature. The aim of this study is to determine diagnostic usefulness of if any single or combination of ICC markers, including galectin-3, CK19, HBME-1, CD56, CITED-1, and IMP3 in preoperative cytological diagnosis of thyroid nodules.MATERIAL-METHODS: In this study, selected ICC antibodies were researched from a total of 92 thyroid FNA cell blocks and corresponding surgical specimens. Test performances of each marker and their combinations were also measured.RESULTS: HBME-1 seems to be the most promising single marker for the differentiation of benign and malignant thyroid nodules. Among all possible antibody combinations, only HBME-1 plus CITED-1 improved sensitivity (89.1%).CONCLUSION: HBME-1 is the most useful single marker in the preoperative evaluation of thyroid nodules and with the use of ICC, approximately 80% of indeterminate thyroid nodules could be accurately classified as benign or malignant. Compared to the single use of HBME-1, combined use of ICC markers does not improve diagnostic accuracy in the thyroid FNAs. 98

FDG PET/BT görüntüleme yöntemi günümüzde birçok malign hastalığın değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Tiroid maligniteleri dışındaki endikasyonlarla FDG PET/BT çekilen ve daha önce bilinen tiroid lezyonu olmayan hastaların bir kısmında, insidental olarak tiroid bezinde fokal veya diffüz FDG tutulumu görülebilmektedir. Bu çalışmada PET/BT incelemelerinde tiroidde insidental olarak saptanan fokal ve diffüz FDG tutulumlarının klinik önemini araştırmak istedik. Bu amaçla Mart 2010- Şubat 2011 tarihleri arasında tiroid dışı malign hastalıkların değerlendirilmesi amacıyla 18-F-FDG PET/BT çekilen ve daha önceden primer tiroid patolojisi bilinmeyen ve tiroid glandında fokal/multifokal veya diffüz FDG tutulumu izlenen 52 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastaların tümünde tiroid patolojilerini araştırmak amacıyla ileri incelemelere gidilebildi. Bu 52 hastanın tümüne tiroid USG yapıldı. 52 olgunun 39 tanesinde (% 75) tiroid glandında fokal/multifokal , 12 tanesinde (% 23.1) diffüz ve 1 hastada (% 1.9) hem diffüz hem fokal FDG tutulumu izlendi. Sonuç olarak, TİİAB uygulanan toplam 34 hastanın 11 tanesinde (% 32,3) primer (7 hasta) veya metastatik (4 hasta, 1 renal hücreli kanser metastazı, 3 akciğer ca metastazı) tiroid malignitesi saptandı. Tiroid sintigrafisinde hipoaktif nodül saptanan ve sitolojik inceleme yapılabilen 14 hastadaki malignite saptanma oranı ise % 42.8 olarak saptandı. Tiroid USG ile değerlendirilen toplam 52 hastada ise malignite oranı % 21.2 olarak hesaplandı. USG'de >1 cm nodül tespit edilen 30 hastada ise malignite oranı % 36.6 olarak hesaplandı. Hastalar, sitoloji sonucu malign gelenler ve benign olarak kabul edilenler olarak iki grup olarak ele alındı. Sitoloji sonucu benign gelen hastalardaki tiroid nodüllerinin USG'de ölçülen çapları 8 mm ile 37 mm (ortalama 16,0±7,36 ) arasında idi. Bu lezyonların FDG tutulum yoğunlukları (SUDmax değerleri) ise 2.0 ile 13.6 ( ortalama 4,3±3,04) arasında idi. Sitoloji sonucu malign gelen hastalardaki tiroid nodüllerinin USG'deki ölçülen çapları 8mm ile 35 mm (ortalama 20±7.32 ) arasında idi. Bu lezyonların FDG tutulum yoğunlukları (SUDmax değerleri) ise 3.9 ile 34.5 (ortalama 6.3 ±8.97) arasında idi. PET/BT çalışmasında tiroidde insidental olarak fokal FDG tutulumu izlenen lezyonların SUDmax değeri ile sitoloji sonucunun benign veya malign olması arasında anlamlı bir ilişki olduğu görüldü (p=0,026). Ayrıca USG'deki süpheli nodül özellikleri ile malign sitoloji ilişkisi de anlamlı bulundu (p=0,01). Diğer taraftan, USG'deki nodül boyutları ile sitoloji sonucunun benign veya malign olması arasındaki ilişki ise anlamlı bulunmadı. Yüksek TSH düzeyi ve tiroid otoantikor pozitifliği ile PET/BT'de diffüz tutulum ve benign sitoloji arasında anlamlı bir ilişki olduğu görüldü (p=0,03 ve 0,00). PET/BT'de saptanan fokal tutulum ile korelatif tiroid sintigrafisinde hipoaktif nodül saptanması arasındaki ilişkide anlamlı olarak sintigrafinin PET/BT'de saptanan fokal odakların % 48'ini saptayamadığı görüldü (p=0,022).Sonuç olarak tiroid insidentolamalarında malign lezyon saptanma olasılığı nispeten yüksektir. Her ne kadar FDG tutulumlarına göre bu lezyonlarda malign ve benign ayırıcı tanısını kesin olarak yapmak mümkün değilse de FDG PET/BT çalışmalarında saptanan yüksek SUDmax değerine sahip tiroid insidentalomalarının, USG ve sintigrafi ile korelâsyon yapılması, nodül saptanan olguların ve/veya USG'de malignite şüphesi taşıyan nodüllerin TİİAB ile verifiye edilmesi gerekmektedir. Bu hastalarda tiroid hastalığının hastanın tedavi planına etkisi ile primer hastalığından hayat beklentisi de göz önüne alınmalıdır. FDG PET/CT is now widely being used for the evaluation of malignant diseases. Incidental focal thyroid uptake is seen in some patients who don?t have a history of any thyroid disease, referred to FDG PET/CT for some other indication. In our study we aimed to investigate the clinical meaning of incidental focal or diffuse FDG uptake in the thyroid gland on PET/CT scan. The study included 52 patients with various malignancies other than known thyroid carcinoma and without any previous history of any thyroid disease and focal/multifocal or diffuse FDG uptake on PET/CT between March 2010 ?February 2011. All of the 52 patients could be investigated for the possible thyroid diseases with further examinations. USG examination was performed in all of the 52 patients. 39 of 52 patients (75%) showed focal uptake, 12 of 52 patients (23,1%) showed diffuse uptake and 1 patient (1,9%) showed both . As a result, FNAB was performed in 34 patients. In 11 (32,3%) primary (7 patients) or secondary (4 patients, 1 renal cell cancer metastase, 3 lung cancer metastases) thyroid malignancies were detected. The cythological examinations revealed a malignancy rate of 42,8% in 14 patients with hypofunctioning nodule on thyroid scans. Malignancy rate was 21.2% in all of the 52 patients which were examined by USG. Malignancy rate was 36,6% in 30 patients with the nodules 1cm in size. Patients were grouped as the malignant and the benign group referring to their FNAB results. The benign group?s thyroid nodule sizes ranged between 8.0 mm and 37mm (16,00mm average, SD ± 7.36) on USG examination. These nodules have SUVmax values between 2,0 and 13,6 (average 4,3, SD± 3,04). Malign group?s thyroid nodule sizes ranged between 8.0 mm and 35 mm (average 20.0 mm, SD ± 7.32) on USG examination. SUVmax values of these lesions were between 3.9 and 34.5 (average 6.3, SD ± 8.97). There was significant correlation between SUVmax of the incidental focal thyroid lesions seen on FDG PET/CT and FNAB results. In the focal FDG uptake pattern cases the mean max SUVof malignant cases was higher than that of benign cases (p=0,026). Also there was significant correlation between findings of suspicious USG features and malignant FNAB results (p=0,01). On the other hand no difference found between the nodule sizes of the malignant group and the benign group. In the diffuse uptake pattern cases, the mean serum TSH level was higher and positivity of thyroid autoantibody was significantly higher than that of focal cases (p=0,03 and p=0,00). 48% of the focal uptake pattern cases, Tc-99m scintigraphy was significantly showed no hypofunctioning (cold) nodule (p=0,022).As a conclusion there?s a relatively high possibility of a malignant lesion in thyroid incidentolamas. FDG uptake of these lesions is not a useful tool in absolute discrimination between malignancy and benignity. But, we suggest that the thyroid incidentalomas detected on FDG PET/CT should be further examined with USG andscintigraphy. If a nodule is detected, FNAB should be performed especially when the life expectation of the patient is long. 63

Nodüler guatr tiroid bezinin difüz büyümesi ile içinde tek ya da birden fazla nodül içerdiği durumdur. Tiroid nodülü tiroid glandı içinde büyüyen tiroid parankiminden radyolojik olarak ayırt edilebilen bir yapıdır. Tiroid nodülleri guatr olmadan da tiroid glandı içinde görülebilir. Bu çalışmada; nodüler tiroid hastalığı nedeniyle kliniğimizde takip ettiğimiz hastaların retrospektif olarak yaş, cins dağılımı, fizik muayene özellikleri, laboratuvar ve görüntüleme yöntemlerinin özellikleri, USG eşliğinde tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi ve cerrahi histopatoloji sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı. 2000?2010 yılları arasında Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Kliniği'ne başvuran 701 nodüler tiroid hastalığı tanılı hasta incelendi. Tüm olgulara USG eşliğinde TİİAB yapıldı ve Bethesda sınıflamasına göre sitopatoloji sonuçları; % 11,7 yetersiz, % 79,3 benign, % 3,9 malign, % 1,1 şüpheli foliküler neoplazm, % 4 şüpheli malignite olarak saptandı. Şüpheli grupları da malign gruba dahil ettiğimizde malignite oranımız % 9 olarak saptandı. TİİAB sonrası opere olan hastaların TİİAB sitopatoloji sonucu ile cerrahi histopatoloji sonucu kıyaslandığında TİİAB'nin duyarlılığı % 79,4, özgüllüğü % 83,8, genel doğruluk oranı % 81,8, pozitif prediktif değeri % 80,6, negatif prediktif değeri % 82,7 olarak saptandı. Sonuç olarak USG eşliğinde biyopsi operasyon öncesi tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde oldukça yüksek doğruluk oranına sahiptir. Nodüler tiroid hastalarının değerlendirilmesi deneyimli bir ekip (iç hastalıkları-endokrinolog, radyolog, sitopatolog) çalışması gerektirir.Anahtar Kelimeler: Tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi, nodüler tiroidhastalığı, tiroid malignitesi The nodular goiter is a condition which includes one or more nodules with diffuse enlargement of thyroid gland. The thyroid nodule is a structure which can be distinguished radiologically from thyroid parenchyma grown within thyroid gland. Thyroid nodules can be seen within thyroid gland without goiter. In this study, we aimed to retrospectively evaluate the age, gender, physical examination characteristics, the characteristics of laboratory and imaging methods and USG- guided thyroid fine needle aspiration biopsy and surgery results of patients followed by our clinic. Totally 701 patients referred to Eskisehir Osmangazi University Medical Faculty Endocrinology Clinic and diagnosed nodular thyroid disease were examined from 2000 to 2010. The USG guided thyroid FNAB was performed in all cases and according to Bethesda classification, the cytopathology results showed 11,7 % insufficient, 79,3 % benign, 3,9 % malign, 1,1 % suspected follicular neoplasm and 4 % suspected malignancy. When we included the suspected groups into malign group, the malignancy rate was estimated as 9 %. When thyroid FNAB cytopathology results and surgery histopathology results of patients operated after thyroid FNAB were compared, the sensitivity, specificity, general accuracy rate, positive predictive value and negative predictive value of thyroid FNAB was 79,4 %, 83,8 %, 81,8 % and 80,6 %, respectively. As a conclusion, USG guided biopsy has a considerable accuracy rate for the evaluate of thyroid nodules before the surgery. An experienced teamwork (internal medicine-endocrinologist, radiologist, cytopathologist) is needed for the evaluation of nodular thyroid patientsKey Words: Thyroid fine needle aspiration biopsy, nodular thyroid disease,thyroid malignancy 96

Giriş ve Amaç: Servikal lenf nodları birçok patolojik süreç tarafından etkilenmektedir. Lenfoma, metastaz ve tüberküloz gibi hastalıklara bağlı sık tutulan bir bölgedir. Boyun da tespit edilen malign kitlelerin %80'i metastatik karakterdedir. Klinik olarak malign lenf nodlarında, primere yönelik ayırıcı tanısının yapılması güçtür. Primer lezyonların tedavi seçenekleri farklı olduğu için tanısal yöntemler çok önemlidir. İzlenecek yol, öncelikle iyi bir fizik muayene ve anamnez sonrasında radyolojik tetkikler ve ince iğne aspirasyon biopsisi olmalıdır. Ultrasonografi, servikal lenf nodlarının saptanmasında, değerlendirilmesinde ve takip aşamasında radyolojik tetkikler arasında seçilecek ilk görüntüleme yöntemidir. Bu çalışmada malign lenf nodlarının ayırıcı tanısına ve primer tümörü saptamaya yardımcı olabilecek sonografik kriterleri tespit etmek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ultrasonografi de malign servikal lenf nodu özelliği gösteren ve histopatolojik korelesyonu yapılan 119 olgu alınmıştır. Lenf nodlarını değerlendirirken gri skala ultrasonografi ile boyut, şekil, eko paterni, ekojenik hilus, intranodal sınır, kistik nekroz, koagülasyon nekrozu, kalsifikasyon, renkli Doppler ultrasonografi ile vasküler dağılım, spektral Doppler ultrasonografi ile vasküler direnç (rezistivite indeks, pulsatilite indeks) kriter olarak kullanılmıştır.Bulgular: Her bir kriterin çalışmaya dahil edilen gruplarda görülme sıklığı belirlendi ve karşılaştırılması yapıldı. Hiperekoik eko paterni tiroid karsinom metastaz kaynaklı lenf nodlarında %39, retiküler eko paterni lenfoma olgularında %26, kalsifikasyon %33 tiroid karsinom kaynaklı lenf nodlarında, rezistivite ve pulsatilite indeks parametreleri lenfoma olgularında düşük değerde saptanıp istatistiksel olarak malign lenf nodlarının ayırıcı tanısında anlamlı kabul edildi (p

Somatik ya da germinal mutasyonlar sonucu ortaya çıkabilen papiller tiroid karsinom (PTK) tiroid kanserleri içerisinde yaklaşık %80 oranında sıklıkla en çok rastlanan tiroid kanser tipidir. İyi ve kötü huylu tiroid lezyonlarının ayrımında en etkili yöntem ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) yöntemidir. İİAB ile tanı sonucunda belirsiz veya şüpheli sonuç oranı yaklaşık %30'u bulabilmektedir. İİAB sonucu belirsiz olan ve dolayısıyla cerrahi operasyon yapılan dokuların daha sonra yapılan incelemelerinde ancak %30'a varabilen kısmı kötü huylu çıkmakta ve geri kalanında yapılan cerrahi müdahale ise gereksiz yere gerçekleştirilmiş olmaktadır. Bu nedenle tiroid kanser araştırmalarında en önemli hedeflerden biri de özellikle İİAB'nin yetersiz kaldığı durumlarda tanıda yardımcı belirteçlerin tespiti olmuştur. Bu zamana kadar genetik ve immunohistokimyasal belirteçler ile çeşitli epigenetik faktörlerin tiroid kanser tanısında kullanımıyla ilgili birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen tam güvenilir ve kabul görmüş herhangi bir belirteç tespit edilememiştir. Bu çalışmada PTK'yı iyi huylu nodüllerden ayıran gen ifadesi seviyesinde moleküler belirteçler araştırılmıştır. Çalışmamızda DD-PCR yöntemi kullanılarak PTK'nın alt tiplerinden ikisi; foliküler alt tip (PTK-F) ve klasik alt tip (PTK-K) ile iyi huylu tiroid nodülleri arasındaki gen ifade farklılıkları ortaya konmuştur. Buna göre, toplam sayısı 42 olan çalışılan doku örneklerin dağılımı 15 adet iyi huylu tiroid nodülü, 14 adet PTK-F ve 13 bireye ait PTK-K şeklindedir. Bu çalışma sonucunda 21 adet genin ifadesindeki değişimler kullanılarak kanserli doku ile iyi huylu nodülün; PTK-K içeren doku ile nodül veya PTK-F dokularının birbirinden ayrılabileceği görülmüştür. Bu bulgulardan yola çıkılarak tiroid kanser tanısında yeni belirteçlerin geliştirilebileceği gibi aynı zamanda tiroid kanser biyolojisinin de daha iyi anlaşılabileceği düşünülmektedir. Papillary thyroid carcinoma (PTC), which emerges as a result of somatic or germinal mutations, is the most common thyroid cancer type with an approximate frequency of eighty percent. Fine needle aspiration biopsy (FNA) is the most effective method in discriminating benign from malignant lesions. Up to 30% of FNA results are indeterminate or suspicious. These patients with suspicious or indeterminate results usually undergo surgery. According to the post-operational histopathological analysis, up to 30% of them carry a diagnosis of cancer which ultimately makes many of these operations unnecessary. For this reason, one of the greatest challenges in thyroid cancer research is to develop an adjunct to FNA to clarify the indeterminate lesions as benign or malignant. As for now, none of the potential immunohistochemical and genetic biomarkers or epigenetic mechanisms was proven to be totally succeeded in discrimination of these lesions. In this study potential biomarkers of PTC in gene expression level were investigated using DD-PCR method in 3 groups of totally 42 persons. Tissue distributions of the samples were 15 benign thyroid nodules, 14 follicular variant of PTC (FVPTC), and 13 classic variant of PTC (CVPTC). As a result of the study, using 21 genes? expression levels it was proven to be discriminated benign nodules and PTC lesions including its 2 subtypes (FVPTC or CVPTC). It is suggested that using the data obtained, not only new biomarkers can be developed in thyroid cancer diagnosis but also a chance of better understanding of thyroid cancer biology will be possible. 112

Amaç: Mamografi tarama programlarının yaygınlaşması ile birlikte mamografik olarak saptanan ele gelmeyen meme lezyonlarının sayısı sürekli olarak artmaktadır. Stereotaktik vakumlu kor iğne biyopsi, mamografide saptanan ele gelmeyen meme lezyonlarının doku tanısının elde edilmesinde kullanılan efektif, güvenilir ve az invaziv bir tanısal işlemdir. Son zamanlarda, stereotaktik meme biyopsileri pron masa ve dijital mamografi ünitesinden oluşan sistemlerde yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı pron masada yapılan stereotaktik vakumlu kor meme biyopsi işleminin, tanısal değerini, başarı oranını, güvenilirliğini ve komplikasyonlarını değerlendirmektir.Gereç-yöntem: Mart 2007 ile Haziran 2010 tarihleri arasında bölümümüz mamografi ünitesinde, 137 hastaya ve 138 lezyona (134 (%97) mikrokalsifikasyon kümesi, 4'ü (%3) asimetrik fokal dansite) pron masada (Multicare, Hologic) stereotaktik vakumlu kor iğne biyopsi işlemi planlandı. Biyopsi için endikasyonlar ele gelmeyen ve ultrasonografide görülmeyen şüpheli mamografik anormalliklerdi. 137 hastadan 3'üne teknik nedenlerle, 1'ine işlem sırasında olan kanama nedeniyle biyopsi yapılamamıştır. Stereotaktik vakumlu kor iğne biyopsi 133 hastada (39?78 yaş, ortalama:53 yaş) ve 134 lezyona (ortalama boyut:15,6 mm) uygulanmıştır. Tüm biyopsiler tek bir radyolog tarafından gerçekleştirilmiştir.Vakum biyopsi sonuçları ile cerrahi çıkartılma sonrası patoloji raporları arasındaki uyum değerlendirilmiştir. Histopatoloji sonuçları, biyopsi işleminin hasta tarafından katlanılabilirliği ve işlem boyunca ortaya çıkan erken geç komplikasyonlar kaydedilmiştir. Biyopsi sırasında alınan parçaların ortalama sayıları ve radyolojik olarak tam çıkartılan hedef lezyonların yüzdesi analiz edilmiştir. Stereotaktik biyopsi sonrasında mamografik olarak tamamen çıkarıldığı düşünülen lezyon yerleşimlerine klips yerleştirilmiştir.Bulgular: Stereotaktik meme biyopsi 107 hastada ?Vacora? (10G) vakumlu kor biyopsi iğnesi ile, 27 hastada ?ATEC? sistemi (9G) ile yapılmıştır. Her biyopside elde edilen parça sayısı ortalama 12 (7-28) idi. İşlem süresi ortalama 26,5 dakika (15-53) idi. 88 lezyona stereotaktik vakumlu biyopsi sonrası klips yerleştirildi. 42 lezyona teknik nedenlerle, 4 lezyona ise kanama nedeni ile klips yerleştirilemedi. 3 lezyon BI-RADS 3, 89 lezyon BI-RADS 4A, 16 lezyon BI-RADS 4B, 16 lezyon BI-RADS 4C ve 10 lezyon BI-RADS 5 olarak sınıflandı. 134 lezyonun 31'inde (%23) karsinom saptandı. Benign lezyonların sayısı 90 (%67) ve atipik lezyonların sayısı 13 (%10) idi. Tüm malign lezyonlara mastektomi uygulanmıştır. Histolojik sonucu atipik gelen ve mamografik ve patolojik bulgular arasında uyumsuzluk olan hastalara cerrahi biyopsi uygulandı. Vakum destekli biyopsi sonuçları ile cerrahi biyopsi sonrası elde edilen patoloji raporları arasında uyum saptanmıştır.Hedef lezyonun radyolojik olarak tamamen çıkarılması lezyonların % 60'ında (80/134) elde edilirken, bu lezyonların %55'inin boyutları 5 mm'den küçüktü.İzlem mamografisi, kor biyopsi sonucu benign gelen (90, %67) ve cerrahi biyopsi sonucu atipi gelen tüm hastalara önerildi. 2 yıllık izlemlerde malign değişiklik saptanmadı.Çalışmamızda 1 tane yanlış negatif sonucumuz vardı. Yanlış negatiflik oranımız (1/134) % 0, 7. Yanlış pozitif sonuç ise saptanmamıştır.Komplikasyonlar hafif kanama ve gecikmiş hafif hematomlardan oluşuyordu. Biyopsi yapılan 6 (% 14) hastada işlem sırasında şiddetli kanama oldu.Sonuç: Bu çalışma, ele gelmeyen meme lezyonlarının tanısında vakum destekli biyopsi yönteminin etkinliğini doğrulamakta ve cerrahi tedaviyi planlamadaki yararını göstermektedir. Vakum biyopsi işlemi, meme lezyonlarının tanısı ve tedavisi için gerekli olan cerrahi müdahale sayısında azalma sağlamaktadır.Pron masada stereotaktik vakum destekli kor biyopsi, mamografide saptanan ele gelmeyen lezyonların örneklemesinde cerrahiye seçenek olabilecek doğru, güvenli ve hasta toleransı yüksek bir tekniktir. Purpose: The number of non-palpable breast lesions is constantly increasing due to expanding screening mammography programs. Stereotactic vacuum-assisted core-needle biopsy, is an effective, reliable and minimally invasive diagnostic procedure. Recently, stereotactic breast biopsies have been performed at dedicated systems containing a separate digital mammography unit and a prone table. The aim of this study is to evaluate the diagnostic value, success rate, safety and complications of the stereotactic vacuum-assisted core-needle breast biopsies performed on a prone table system.Materials and methods : From March 2007 to June 2010, stereotactic vacuum-assisted core-needle biopsies were planned on 137 patient and at 138 lesions (134; microcalcifications, 4; asymmetric focal densities) in our department on a mammography unit with pron table (Multicare, Hologic) stereotactic equipment. The indications for biopsy were mammographic abnormalities considered suspicious that were not palpable or not visible on ultrasound. Biopsy could not be finished because of technical reasons in 3 of 137 lesions, and because of massive bleeding during the procedure in 1 lesion. Stereotactic vacuum-assisted core-needle biopsies were performed in 133 patient (39-78 year, mean: 53 year) and at 134 lesions (mean size :15,6 mm). All biopsies were carried out by a single radiologist.The concordance between VAB results and surgical pathology reports was evaluated. The results including the final pathology, scarring, tolerability by patients and immediate and delayed complications due to the procedure were recorded. The mean number of core specimens and the percentage of complete radiological removal of the target lesion were analysed. The clip was placed when images obtained after stereotactic biopsy suggested that the lesion seen at mammography was removed.Results: Stereotactic breast biopsies were perfomed with 10-gauge ?Vacora? (10G) vacuum-core needle biopsy systems in 107 patients, and with `ATEC` (9G) systems in 27 patinets. The mean number of core specimens obtained per procedure was 12 (range 7?28). The mean procedure time is 26,5 (15?53) minute. The Clips were placed in 88 (%66) patient after stereotactic vacuum-assisted biopsies. Three lesions were classified as BI-RADS 3 category, 89 lesions were classified as BI-RADS 4A category, 16 lesions were classified as BI-RADS 4B category, 16 lesions were as BI-RADS 4C, and 10 lesions were classified as BI-RADS 5 category. Carcinoma was detected in 31 of the 134 lesions (%23). The number of benign lesions were 90 (%67) and atypical lesions were 13 (%10). All patients with malign lesions had undergone mastectomy. Surgical biopsy was recommended for the patients with atypical histologic results or for the patients with discordant results between mammographic and pathologic findings. There was an excellent concordance between VAB results and surgical pathology reports.Complete radiological excision of the target lesion was achieved in %80 (80/134 ) with 55% of these lesions smaller than 5 mm.Follow-up mammography was advised for all patients whose core biopsy results were benign (90, % 67) and atypical diagnosed after surgical biopsy. There has been no malign changes within a 2-year follow-up so far.There was one false negative result in our study. The false negative rate (1/134) % 0,7. We did not observe any false positive results.Complications were mild and consisted of immediate bleeding and delayed haematomas. Of those who underwent biopsy using the vacuum-assisted device, 7 (%5) had moderate to severe bleeding during the procedure.Conclusion: This study confirms the efficacy of the VAB procedure in the diagnosis of non-palpable breast lesions and demonstrates its usefulness in therapeutic surgical planning. VAB procedure allows for the reduction of the number of surgical procedures required to diagnose and treat non-palpable breast lesions. Stereotactic vacuum-assisted core biopsy on pron table is an accurate, safe technique for sampling of non-palpable lesions detected on mammography. This technique seems a reasonable alternative for surgery. 159

Meme kanseri hastalarında, aksiller lenf nodu metastazının, preoperatif, ultrasonografi (US) eşliğinde ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) ile saptanmasıyla, zaman alıcı ve maliyeti yüksek olan, sentinel lenf nodu (SLN) sintigrafisi ve biyopsisi basamaklarının atlanması amaçlandı. Aralık 2007-Ekim 2009 tarihlerinde primer meme kanseri tanısı almış veya radyolojik olarak büyük olasılıkla malign kitlesi olan hastalar bilateral meme ve aksiller US ile incelendi. Lenf nodu boyutlarında artış, yuvarlaklık indeksinde artış, kortikal simetrik/asimetrik kalınlaşma, nonhiler kortikal akım ve korteks hipoekojenitesinde artış gri skala ve renkli Doppler US ile değerlendirildi. Otuz altı hastada, 38 adet şüpheli lenf noduna, 22 G ince iğneyle 3 kere aspirasyon yapıldı. Yirmi üç nodda sitoloji ile aksiller metastaz saptandı. Altı lenf nodunda aspirasyon yetersiz, 9 nodda negatifti. Sitolojisi pozitif olan 23 aksillanın hepsinde lenf nodu diseksiyonu ile metastaz saptandı. Sitolojisi yetersiz olan 6 nodun 4'ünde, sitolojisi negatif olan 9 nodun 3'ünde histopatolojik olarak aksiller metastaz saptandı. Aspirasyonu yetersiz olan 6 nodun 2'sinde, sitolojisi negatif olan 9 nodun 6'sında aksiller metastaz olmadığı patolojik olarak doğrulandı. Sitoloji ile aksiller lenf nodu metastazı saptanan 23 aksillaya SLNB yapılmasına gerek kalmadı (%60.5 oranında). İİAB duyarlılığı %88.46, özgüllüğü %100, pozitif öngörü değeri (PÖD) %100, negatif öngörü değeri (NÖD) %66.6 idi (aspirasyonu yetersizler dahil edildiğinde sırasıyla %76.6, %100, %100, %53.3). Asimetrik kortikal kalınlaşma, nonhiler kortikal akım, hipoekojenitede artış sadece metastatik lenf nodlarında vardı. Kortikal kalınlık, lenf nodu ve kitle boyutu metastatik grupta daha yüksekti. Meme kanserinde metastaz açısından şüpheli aksiller lenf nodlarına preoperatif dönemde US eşliğinde İİAB yapılmasıyla, preoperatif evreleme yapılabilmekte, SLN biyopsisi basamağı atlanarak direkt lenf nodu diseksiyonu yapılabilmektedir. Aksiller lenf nodu tutulumunun US eşliğinde İİAB ile değerlendirilmesi maliyet etkin ve duyarlılığı çok yüksek bir yöntemdir. Our aim was to detect preoperative axillary metastasis with sonography guided fine needle aspiration biopsy (FNAB) and enable to bypass -time consuming and costly-, sentinel lymph node scintigraphy and biopsy steps, in patients with breast cancer and in patients with suspected ultrasonography (US) findings of malignancy. From December 2007 to October 2009, patients with complaint of breast lump, histopathologically proven breast cancer and suspicious breast mass underwent breast and axillary US. Increase in lymph node size, cortical thickening, nonhilar cortical flow and hilar changes were evaluated with gray scale and color Doppler US. Total 36 patients and 38 sonographically suspicious axillary lymph nodes had FNAB with 22 G fine needle. Twenty one patients and 23 nodes had positive, 6 nodes had inadequate, 9 nodes had negative cytology. Twenty three axilla with positive cytology had all positive postoperative biopsy results. Four of 6 nodes with inadequate cytology and 3 of 9 nodes with negative cytology had pathologically proven positive axillary metastasis. Two of 6 nodes with inadequate cytology and 6 of 9 nodes with negative cytology had negative pathology results. Axillary lymph node dissection or sentinel lymph node scintigraphy and biopsy steps were bypassed in 23 axillas with positive axillary lymph node FNAB (60.5%). Axillary lymph node FNAB?s sensitivity was 88.46%, specificity was 100%, positive predictive value was 100% and negative predictive value was 66.6% (inadequate cytology included; 76.7%, 100%,100%, 53.3% respectively). Asymmetric cortical thickening, nonhilar cortical flow and increase in hypoechogenity were only detected in metastatic nodes. Cortical thickening, lymph node and breast mass size was higher in metastatic group. The assessment of suspicious axillary lymph nodes with preoperative sonography guided FNAB enables to skip high-cost and time consuming, sentinel lymph node scintigraphy and biopsy steps, also helps preoperative staging. Preoperative axillary lymph node FNAB is a cost-effective method with high specificity. 60

Meme kitle ve lezyonlarında fizik muayene tamamlanıp görüntüleme çalışmalarıincelendikten sonra sıra kesin tanıyı sağlayacak olan sitolojik inceleme amacıyla biyopsiaşamasına gelir. Günümüzdeki modern yaklaşım, definitif cerrahi girişimden öncesitopatolojik tanının minimal invaziv yöntemlerle elde edilmesi yönündedir.Bizim çalışmamızın bulguları sensitivite, spesifite doğru histopatolojiksınıflama açısından kor biyopsinin İİAB'ye üstün olduğunu göstermiştir. Buna rağmen İİAB'nin sağladığı hızlı, basit ve ucuz tanı tamamen göz ardı edilemez. Birçok hastada doğru tanıyı sağlamada etkindir ancak kor biyopsilerin benign lezyonlardaki doğru ve spesifiktiplendirmesi birçok hastayı açık biyopsilerden korumaktadır. Daha da önemlisi sağladığıreseptör tayinleriyle önemli prognostik bilgiler sağlamaktadır. Palpabl meme lezyonlarınıntanısında her ikisi de güvenle kullanılabilmekle birlikte daha kesin daha detaylı bilgilersağlaması nedeniyle kor biyopsi tanı değerinde daha üstün gözükmektedir. After completing the physical examination and imagination studies of the breastmass and lesions, comes the biopsy phase which in turn will give the final diagnostic.Nowadays, the modern approach to cytopathologic diagnosis way is minimal invasiveprocedures in contrast to definitive surgery. The results of our study, sensitivity and specificity, showed that in case of true histopathological classification, core biopsy is superior to FNAC. Nevertheless the fast,simple and cheap diagnosis cannot be ignored. It is effective in most of the patient diagnosis, however correct and specific typing of core biopsies in benign lesions protects patients from open biopsy. More important, with determination of the receptors,it provides important prognostic knowledge. In the diagnosis of palpable breast lesions, although both processes can be used with confidence, core biopsy seems to be superior because of providing more detailed and accurate information. 48

Özet Göğüs hastalıkları polikliniğine gelen ve direkt akciğer timlerinde veya toraks RT'lerlnde kitle.saptanan 30 hastaya 22 no'lu Chlba Iğneslyle BT esliğinde İİAB yapıldı, İşlem sonucu 4 hastada tedavi gerektirecek ölçüde pnömotoraks gelişti, 3 Hastada alman örnek yetersiz bulunarak biyopsi tekrarlandı, Değerlendirilen 30 hastadan 2/'sine spesifik tanı konabildi, yöntemin tanı değeri %93 olarak bulundu, Kompllkasyon oranının düşüklüğü ve ve kolay tedavi edilebilirliği ve çok yüksek tanı değer! göz önünde bulundurularak toraks lezyonlarının İncelenmesinde erken dönemde uygulanması gerektiği düşünülmektedir. 32 33

. 86

SONUÇ VE ÖZET Bir çok gelişmiş merkezde halen rutin olarak kullanılan ince iğne aspirasyon biopsileri, yüksek tanısal verimliliğinin yanında, hem hastaya tanı koyma aşamasında hastanede yatış süresini kısaltmakta, hemde tedavinin en kısa sürede planlanmasına olanak sağlamaktadır. Her nekadar tanısal torakotomiye tam bir alternatif olmasada tanısal açıdan hastaya bir şans tanımaktadır. Biz bu çalışmamızda, çoğu Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı'nda, diğerleri başka kliniklerde çeşitli nedenlerle yatmakta iken, çekilen standart PA akciğer graf ilerinde lezyon tespit edilen ve malignite şüphesi olan 97 hastaya toplam 104 ince iğne aspirasyon biopsisi uyguladık. Biopsileri Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı ve Radyoloji Anabilim dalı işbilirliği ile Radyoloji kliniğinde gerçekleştirdik ve rutin hale getirmeye çalıştık. 104 biopsiden 7 tanesinin sitoloji sonucu yetersiz materyel olarak rapor edildi. Bu hastalara çeşitli nedenlerden dolayı ikinci kez biopsi tekrarlanamadı. Bunun yanında birinci biopside negatif sonuç alınan 7 hastaya biopsi tekrarlandı ve ikinci kez biopsi yapılan vakalarda doğru tanı oranı %42.8 olarak belirlendi. Genelde tüm vakalarda doğru tanı oranımız ise %86.6 46idi. Bu da diğer çalışmalar ve literatürde bildirilen doğru tanı oranları ile uyumlu bulundu. Biopsi ile elde edilen sitolojik tanılar hastaların bazılarında torakotomi ile doğrulandı. Yanlış (+) olan 3 hastada ise torakotomi sonrası hücre tiplendir ilmesinde hata olduğu gözlendi. Benign lezy onlar içinde ise spesifik tanı koyduklarımız arasında en sık tüberküloz ve enfekte hidatik kist görüldü. Diğerleri ise nonspesifik benign inflamasyon olarak değerlendirildi. Çalışmamız sırasında en sık gördüğümüz komplikasyon pnömotoraksdı. Toplam 14 hastada (%14.4) pnömotoraks gelişmiş olup bunların 6 tanesine (%42.8) göğüs tüpü tedavisi gerekdi ve kapalı su altı drenajı uygulandı. Pnömotoraks gelişen bir hastada ileri dönemde yine ince iğne aspirasyon biopsisi ile ilgili olarak cilt altı amfizemi, 3 hastada 24 saatten kısa süren minör hemoptizi gelişti. Başkaca komplikasyon görülmedi. Pnömotoraks gelişen hastaların çoğunda kronik obstrüktif akciğer hastalığı mevcuttu. Bu da literatürde bildirilen ve pnömotoraks oluşumunu artıran risk faktörleri içinde dikkat edilmesi gereken bir kriterdir. Sonuç olarak CT eşliğinde uygulanan ince iğne aspirasyon biopsisinin torakotomiye göre daha az invaziv olması, tekniğinin kolay ve tekrar edilebilmesi, hastaları fazla rahatsız etmemesi ve tanı değerinin yüksek olması yönleriyle akciğerde, diğer tanı yöntemleriyle, orijini tam bilinmeyen lezyonlara tanı koymada çok yararlı bir yöntem olduğuna ve bu işlemin rutin yapılması gerektiğine inanıyoruz. 47 55

51

ÖZET Basit, güvenilir ve ucuz bir tanısal yöntem olan İİAB'nin çocuklardaki kist hidatik gibi kolay yayılabilen ve anaflaksi oluşturabilen lezyonlanrı dışındaki solid ve kistik kitlelerde preoperatif ve postoperatif karşılaştırmalı değeri incelenmiştir. Kolay uygulanabilir ve komplikasyonlan çok az olan bu yöntem vasıtasıyla doğru tanıya varmak mümkündür. Deneyimli el ve sitologca alınıp değerlendirilen ÎÎAB'nin tanı değeri oldukça yüksektir. Ankara Üneversitesi Tıp Fakültesi Anabilim Dalı'nda Ocak 1987-Haziran 1990 tarihleri arasınıda izlenen 52 olgu ÎÎAB ve CB yapılarak incelenmiştir. Olguların 34'ü erkek, onsekizi kızdır. En küçük hasta 7 günlük, en büyük hasta 14 yaşındadır (ortalama yaş: 6.5 yıldır). Toplam olguların onyedisi malign, 35'i benigndir. ÎÎAB ile lenfomalarda, böbrek ve sürrenal lezyonlannda, over ve uterus lezyonlannda, toraks lezyonlannda % 100, lenf nodlannda % 90, karaciğer lezyonlarında % 80, yumuşak doku lezyonlannda % 75, tiroid lezyonlannda % 50 CB ile uyumlu tanıya ulaşılmıştır. Bu sonuçlar ÎÎAB'nin güvenilir bir tanı yöntemi olduğunu ve yaygın olarak kullanılabileceğini, rutin olarak CB ile desteklenmesinin gerekli olmadığını ortaya koymuştur. 35 41

The therapeutic and prognostic evaluation of malignant neoplasias depends largely upon a precise morphologic diagnosis. Several papers have focused on the importance of fine-needle aspiration under computed tomography guidance in the diagnosis of unresectable neoplasms and in the investigation of metastases. The objective of this study is to evaluate the diagnostic accuracy, the sensitivity, and the negative predictive value obtained with the technique. Fine-needle aspiration cytology (FNAC) was performed on 207 patients, with a total of 210 cases, from 1991 to 1994, under computed tomography (CT) guidance. There were 128 (61.8 percent) males and 79 (38.2 percent) females with a mean age of 41 years (range 1 to 91 years). Lung and liver were the most frequent anatomic sites. The analysis of this material disclosed 41 cases with cytological diagnosis of negative for malignancy (19.52 percent), and in 131 (62.38 percent), the diagnosis was positive. It was possible to define the cytologic lineage in 54 percent of the cases. The diagnosis in 14 (6.67 percent) cases was suspicíous for malignancy, and in 24 (11.43 percent) cases the material was insufficient for the cytologic diagnosis. Of the 210 cases, 106 showed histological diagnosis and/ or clinical follow-up. Forty-seven (44.3 percent) had histological diagnosis before the FNAC and 50 cases (56.7 percent) histological diagnosis after the procedure. The comparison between cytological and histological diagnosis showed a sensibility of 80.4 percent, specificity of 100 percent, positive predictive value of 100 percent and negative of 16.7 percent. The efficiency of the test was 81.1 percent. This study showed that FNAC, under computed tomography guidance, is a sensitive and specific technique for the diagnosis of deep-seated lesions. Na avaliação terapêutica e prognóstica de neoplasias malignas torna-se essencial um diagnóstico morfológico preciso. Vários relatos têm enfatizado a importância da punção aspirativa guiada por tomografia computadorizada no diagnóstico de neoplasias irressecáveis e na investigação de metástases. O presente trabalho estuda a acurácia diagnóstica, a sensibilidade, a especificidade e os valores preditivos positivo e negativo obtidos com esta técnica, De 1991 a 1994, foram realizadas 210 punções aspirativas guiadas por tomografia computadorizada (TC) em 207 pacientes. Foram 128 (61,8%) pacientes do sexo masculino e 79 (38,2%) do sexo feminino, com idade média de 41 anos (01 a 91 anos). As punções foram realizadas em diferentes localizações, sendo pulmão e fígado as mais freqüentes, Quanto aos diagnósticos, os casos foram assim distribuídos: 41 casos (19,52%) com o diagnóstico de negativo para ululas neoplásicas, 131 (62,38%) de positivo, sendo que destes, em 54% foi possível o diagnóstico da linhagem citológica. Em 14 (6,67%) casos foi realizado o diagnóstico de suspeito (células atípicas) e em 24 (11,43%) casos o material foi considerado insuficiente. Dos 210 casos, 106 apresentavam exame anatomo-patológico e/ou seguimento clínico. Observou-se 47 casos (44,3%) com diagnóstico prévio à punção e 50 casos (56,7%) com exame histopatológico posterior. A comparação entre os diagnósticos citológicos e histopatológicos revelou índice de sensibilidade de 80,4%, de especificidade de 100%, valor preditivo positivo de 100%, valor preditivo negativo de 16,7% e eficiência de 81,1%. O presente estudo demonstra que a PAAF guiada pela tomografia computadorizada é uma técnica sensível e altamente específica para o diagnóstico de lesões profundas.