Search

Celem artykułu jest pogłębiona analiza wizerunku kobiet w polskiej reality TV, przeprowadzona przy użyciu kategorii biopolityki Michela Foucaulta, uzupełnionej przez myśl Marksowską i marksistowską. Tekst składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy dotyczy show Superniania, które pomogło zwrócić uwagę na kwestię biowładzy w sferze reprodukcji. Drugi rozdział omawia show randkowe, Hotel Paradise i Love Island. Wyspa Miłości, poruszając zagadnienia seksu i miłości. Ostatnia część skupia się na programie Damy i wieśniaczki, który pokazuje klasowy wymiar sprawowania biowładzy nad kobietami., The aim of this article is to analyze women’s image in Polish Reality TV, using Michel Foucault’s category of biopolitics and Marxian and Marxist thought. Text contains three chapters. Firstly, authors are describing show Superniania (Supernanny) and depiction of biopower in an area of reproduction. Then, two dating shows, Hotel Paradise (Paradise Hotel) and Love Island. Wyspa Miłości (Love Island), are crucial in understanding important issues of sex and love. Last chapter is devoted to the show Damy i wieśniaczki (Ladies and Peasant Women), especially in a class context of biopower over women.

Penal populism has radically reshaped and reorganised many aspects of punishment in modern society. It has also shifted the emphasis from protecting the rights of individuals from excessive use of the state’s power to punish to using those powers to protect the public from individuals thought to put them at risk. In so doing, it has acted as a kind of dam, holding back the anxieties and uncertainties unleashed by the neo-liberal restructuring of these societies. However, the ascendancy of populist politics indicates that this containment role is ending. The toxic contents that had been stored behind the dam have now spread throughout the social body. This paper argues that the reasons for these developments lie in the effects of the 2008 global financial crisis and the mass movement of people around the globe. As this has occurred, penal populism has taken on a new role. It is incorporated within the broader thrust of populist politics and is used to punish and control its wider sweep of public enemies which it needs to sustain itself.

Grev, kapitalizmin tarihi boyunca siyasal iktidarlar tarafından daima engellenmeye ve sınırlandırılmaya çalışılmıştır. Öte yandan İkinci Dünya Savaşı'nın ardından gelen yaklaşık otuz yıllık dönemde grev; toplu pazarlık ve sendikalar ile birlikte birikim rejimini istikrara kavuşturan bir kurum olarak işlev kazanmış, bu bağlamda grev hakkı da anayasal düzeyde tanınmıştır. Neoliberal dönemde ise anılan kurumlar ve örgütler küresel ölçekte yeniden bir tasfiyeye tâbi tutulmuştur. Türkiye'de de neoliberal politikaların uygulanmaya başlandığı 1980'den bu yana benzer bir dönüşüm yaşanmaktadır. Bu tezde söz konusu dönüşümü mümkün kılan toplumsal düzenleme süreci içinde hukuk alanının yeri sorgulanmıştır. Bu bağlamda, Türkiye'de neoliberal dönemde hukuki düzenlemenin dönüşümü; yapısal biçimlerde gözlemlenen dönüşümle bağlantısı içinde anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Throughout the history of capitalism, the strike has always been tried to be prevented and limited by political powers. On the other hand, in the period that lasted for almost thirty years after the Second World War; with collective bargaining and trade unions, the strike has functioned as an institution that stabilizes the accumulation regime and the right to strike has been recognized at the constitutional level. In the neoliberal period, these institutions and organizations were subjected to elimination again on a global scale. There has been also a similar transformation in Turkey, since 1980 when neoliberal policies started to implement. In this thesis, the place of law within the social regulation process that makes this transformation possible is questioned. In this context, the transformation of the legal regulations in the neoliberal era in Turkey; it is tried to be interpreted in connection with the transformation observed in structural forms. 144

Bu doktora tez çalışmasında Türkiye’de kırsal dönüşümün İzmir ili Menderes ilçesinde küçük üreticilere etkisi konu edilmiştir. Araştırmada dünya genelinde egemen olan neoliberalizmin ve ülkemizin bu yönde şekillenen tarım politikalarının, kırsal dönüşümde belirleyici temel unsurlar olduğu savı ortaya konmuştur. Bu durum küçük üreticilerin sosyo-ekonomik yapısında (gelir, sermaye, emek) kötüleşmeye yol açmaktadır. Bu problemle ilişkili olarak, küçük üreticilerin neoliberal piyasa ekonomisi karşısında nasıl ayakta kaldıkları, ne gibi mücadele biçimleri geliştirdikleri; kendi içlerinde hangi yönlerden sınıfsal farklılaşma eğilimi gösterdikleri sorularına cevap aranmıştır. Araştırmanın kuramsal temelini küçük meta üretimi kuramı oluşturmaktadır. Araştırma bilimsel yöntemin ilkelerine göre gerçekleştirilmiş olup alan araştırmasında karma yöntem deseninden yararlanılmıştır. Bu anlamda araştırmada hem nicel hem de nitel veriler toplanmış olup nicel veriler için görüşme, nitel veriler için derinlemesine görüşme ve her iki veri için de gözlem teknikleri kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi 360 katılımcı ve 8 köy muhtarıdır. Araştırma sonucunda ortaya konan hipotez doğrulanmıştır. Buna göre küçük meta üreticilerinin, neoliberal politikalarla mücadele edebilmek için toprak, traktör, tarım aleti gibi temel tarımsal sermayelerini sattıkları, yani mülküzleştikleri; tarım dışında ek gelir getirici işlerde çalıştıkları, yani işçileştikleri görülmüştür., In this doctoral dissertation, the impact of rural transformation on petty producers in Menderes, Izmir has been discussed. In this study it is asserted that neoliberalism, which is dominated worldwide, and the agricultural policies of our country shaped in this direction are the main determinants of the rural transformation. This leads to a derogation in the socio-economic structure (income, capital, labour) of petty producers. In respect to this problem, an answer has been sought for the questions on how petty producers survive against neoliberal market policy, what kind of solutions they develop to struggle and in what ways they tend to have class differentiations in themselves. The theoretical background of the research is based on the theory of the petty commodity production. The research was conducted according to the principles of scientific method and mixed method design was used in the field research. In this sense, both quantitative and qualitative data were collected and the interview technique was used in the quantitative data, the depth-interview technique was used in the qualitative data and observation technique was used for both data. The sample of research consists of 360 participants and 8 village headmen. According to our field research results, our main argument has been confirmed. Petty commodity producers had to sell their basic agricultural capitals such as soil, tractors, agricultural tools, which means they became dispossessed and because they work at additional jobs, they also became labourized.

1980 sonrası dönem, tüm dünyayı etkisi altına alan bir 'yeni'yi beraberinde getirmiştir. Küreselleşme ve neoliberalizm ortaklığındaki bu dönemde, siyasal, toplumsal, ekonomik ve kültürel alanı kapsayan bir değişim süreci başlamıştır. Özellikle devlet ve kamu yönetimi pratikleri değişime uğramış ve devletin rolünün ne olacağı, gelecekteki varlığının hangi dinamikler ile şekilleneceği ve kamu yönetiminin nasıl örgütleneceği dönemin yanıt bekleyen temel soruları olmuştur. Bu dönemde Rusya, küreselleşme ve neoliberalizmin yarattığı bu etkileri tehditkâr bulmuş ve iç dinamiklerini merkeze alarak ürettiği egemen demokrasi modeli ile egemenlik vurgusunu güçlendirmeye çalışmıştır. Vladimir Putin Dönemi'nde kapsamlı bir şekilde tartışılmaya başlanan bu modelde, devletin ve kamu yönetiminin küreselleşen dünyanın neoliberal ihtiyaçları karşısında kendisini nasıl koruyabileceği ortaya konmuştur. Belirlenen politikalar devleti güçlendirmeye yönelmiş ve yapılan kamu yönetimi reformları da egemenlik talebine göre şekillendirilmiştir. The post-1980 period brought together a `new` that affected the whole world. In this period of globalization and neoliberalism, a process of political, social, economic and cultural change has begun. In particular, the practices of state and public administration have changed and become fundamental questions of what the role of the state will be, the dynamics of its future existence, and how the public administration will be organized. In this period, Russia has found threatening effects of globalization and neoliberalism and tried to strengthen the sovereignty emphasis with the dominant model of democracy that centered on its internal dynamics. In this model, which has been discussed extensively in the Vladimir Putin period, it has been revealed how the state and public administration can protect itself against the neoliberal needs of the globalizing world. The determined policies have been directed towards strengthening the state and the public administration reforms have been shaped according to the sovereignty claim. 207

Küreselleşme sürecinin getirdiği ulaşım ve bilgi teknolojilerindeki gelişmeler, kamuoyunu yönlendiren, ikna eden ve rıza üreten kitle iletişim araçlarının hayatımızdaki önemini daha da artırmaktadır. Medya kamuoyunu yönlendirmede çok önemli hale geldikçe, medyayı da yönlendirmek isteyen başka güçler ortaya çıkmaktadır. Kamuoyuna nüfuz edebilmenin en kestirme ve etkili yolu, medyayı etkilemekten ya da manipüle etmekten geçmektedir. Devletler ya da neoliberalizmin temelini oluşturan çok uluslu sermaye grupları, kendi amaçları doğrultusunda iktidar sahibi olmak ya da iktidarını devam ettirmek için ürettikleri siyasetin bir aracı olarak medyayı yönlendirmek istemektedirler. Siyasal iktidarlar, ondan ayrı düşünülemeyen ekonomik iktidarı devam ettirmek için medya gücüne ihtiyaç duymaktadırlar. Özgür, bağımsız ve kimseyle çıkar ilişkisinin olmadığı durumda, medyanın gerçek işlevlerini yerine getirebileceği söylense de, doğrudan ya da dolaylı olarak güç odakları çıkarları gereği buna izin vermek istememektedir., The developments in transportation and information technologies brought about by the globalization process further increase the importance of the mass media in our lives that direct, convince and give consent to the public. As the media become very important in guiding public opinion, other forces are seeking to direct the media. The most direct and effective way to penetrate the public is to influence or manipulate the media. The multinational capital groups, which form the basis of states or neoliberalism, want to direct the media as a tool of politics to produce or maintain power in line with their own purposes. Political powers need media power to maintain the economic power which cannot be considered apart from it. Even though it is said that the media can perform its real functions in the absence of independent, independent and no relation with anyone, the direct or indirect power centers do not want to allow it.

1980'li yıllar neoliberalizm açısından Türkiye'de dönüm noktası olmuştur. 1970'lerde yaşanan dünya ekonomik bunalımının akabinde refah devleti anlayışı terk edilerek yeni sağ ideoloji uygulanmaya başlanmıştır. 1980'lerde ortaya çıkan yeni sağ politikaların uygulayıcıları; ABD'de Ronald Reagan, İngiltere'de Margaret Thatcher, Türkiye'de ise Turgut Özal olmuştur. ABD'de Reaganizm, İngiltere'de Thatcherizm, Türkiye'de ise Özalizm olarak adlandırılan yeni sağ politikalar çerçevesinde birtakım gelişmeler yaşanmıştır. 1980'lerde, Türkiye'de, devletçilik politikalarının rafa kaldırılıp neoliberal politikaların uygulandığı bir dönem yaşanmıştır. Türkiye'de yaşanan toplumsal sorunlar ve siyasal istikrarsızlıklar ekonomik sıkıntılarla birleşince, 1980 sonrasında neoliberal bir dönüşüm başlamıştır. Süleyman Demirel hükümetinin Türkiye ekonomisini iyileştirmeye ve geliştirmeye dönük hazırladığı "24 Ocak 1980 ekonomik istikrar programı" ile Turgut Özal, bu neoliberal dönüşümü Türkiye'de başlatan kişi olmuştur. Türkiye'de yeni sağ ideoloji, "24 Ocak Kararları" ile uygulama alanı bulabilmiştir. Bu kararlarla Türkiye'de yapısal dönüşüm sürecine girilmiştir. Neoliberal ekonomi programının uygulanmasıyla liberal ekonomi dönemi başlamış, Türkiye ekonomisi dış rekabete açık bir hale getirilmiş, özelleştirme uygulamaları yapılarak devletin küçültülmesi sağlanmıştır. Ancak bu gelişmeler ilk başta olumlu olsa da ilerleyen dönemlerde olumsuz sonuçlar yaratmıştır. Ayrıca bu dönemde ihracatta artış yaşanırken, piyasa ekonomisine yönelik gereken altyapı hazırlanamamıştır., 1980 has been a turning point in Turkey in terms of neoliberalism. Following the crisis of the world in the 1970s, the welfare state concept was abandoned and the new right ideology began to be applied. The practitioners of the new right politics that emerged in the 1980s; the United States Ronald Reagan, Margaret Thatcher in Britain, has been the case of Turkey, Turgut Ozal. US Reaganism, Thatcherism in Britain, a number of new developments under the right policies in Turkey have called Ozalizm. In the 1980s, in Turkey, there was a period where implementation of the rack lifted statist policies of neoliberal policies. Social problems and political instability coupled with economic difficulties experienced in Turkey, began in 1980 after a neoliberal transformation. Süleyman Demirel government prepared to reform and improve Turkey's economy "January 24, 1980 economic stabilization program" by Turgut Ozal, it was the first political leader of the neoliberal transformation started in Turkey. New right-wing ideology in Turkey, "24 January Decisions" was able to find applications. This decision was entered into the process of structural transformation in Turkey. Neoliberal economic era has begun for the implementation of liberal economic program, Turkey has become an open economy to foreign competition, downsizing of the state has been achieved by making privatization process. However, these developments were positive at first, but they had negative consequences in the following periods. Moreover, while there was a positive increase in exports during this period, the infrastructure needed for free market economy was not prepared.

Bu çalışmada amaç, Sakıp Sabancı ve Ali Ağaoğlu'nda ifadesini bulan Türkiye'deki popüler işadamı tiplemesinin dönüşümüne referansla, neoliberalizmin yeni öznellik biçimleri üzerindeki etkilerini tartışmaktır. Her iki işadamı da, yaşadıkları dönemde Türkiye'de popüler kültürün önemli figürleri arasında yer almış, yaptıkları ve varlıkları ile sık sık gündemde kalmışlardır. Bu iki işadamının kişilik özellikleri arasındaki farkları ortaya koymak, Türkiye'de iki farklı tarihsel dönemin toplumsal koşullarını anlamayı, analiz etmeyi ve dönüşümün sonuçlarını tartışmayı mümkün kılabilir. Çalışmada Sakıp Sabancı ve Ali Ağaoğlu arasındaki farkların temelinde, ikilinin iki farklı dönemin iki farklı karakteri olduğu tezi yatar. Buna göre Sabancı, sanayi toplumunun geleneksel üretici öznesi olarak tanımlanırken, Ali Ağaoğlu neoliberalizmin rekabetçi şirket-insanı olarak tanımlanmıştır. Türkiye'de zenginlik üzerine yapılan çalışmalara bir katkı sunması umulan mevcut çalışmada bu iki farklı karakter tipi arasındaki farklar, ikilinin kendi hayatlarına dair kurdukları anlatı, başarıya yükledikleri anlam, aile, evlilik gibi geleneksel yapılarla ilişkilenme biçimleri, babalarıyla kurdukları ilişki, hayır işleri, gösterişçi tarafları, hazza yükledikleri anlam ve toplumsal takdir arayışlarındaki değişimler üzerinden ele alınmıştır. This study aims to discuss the effects of neoliberalism in shaping new subjectivities with reference to the transformation of the image of a popular businessman as embodied in Sakıp Sabancı and Ali Ağaoğlu. Both businessmen were/are among significant figures in Turkish popular culture and were/are frequently on the popular agenda with what they do and own. Exhibiting the difference in the subjectivities of these two businessmen may enable understanding and analysis of the social circumstances of two different eras in Turkish history and discussing the outcomes of this transformation. The study is based on the assumption that the two businessmen were two different characters that lived in two different eras. Accordingly, while Sabancı is understood to be the traditional productive subject of an industrial society, Ali Ağaoğlu is defined as a competitive company-man of neoliberalism. In this study, which is expected to contribute to studies on the wealthy in Turkey, the differences between the two character types have been analysed through their autobiographical narratives, understanding of success, relations with traditional institutions such as family and marriage, relations with their fathers, altruism, ways of showing off wealth, meanings attached to pleasure and strategies in winning popular appreciation. 118

This work analyzes the practices of the Justice and Developement Party (AKP) government with a special reference to Bob Jessop’s concept of two-nations hegemonic project. Jessop assesses the relationship between the concepts of regime of accumulation and mode of regulation with hegemonic projects within their own historicity according to the conditions of capital accumulation. Therefore, the transformation of the accumulation regime necessitates the transformation of the mode of regulation and the hegemonic project. In this context, this work tries to explain the New Right’s understanding of the state and the neoliberal economic policies that have been put into practice since 1980’s, and the two nations hegemonic project within the context of AKP policies. Thus the AKP government is classified into three periods: a) the formation of two-nations hegemonic project between 2002-2010; b) the dissolvement of two-nations hegemonic project between 2010-2013; c) the transition into a new form of state after 2013. The first chapter gives information about the conceptual framework of the study. In this context, capitalist class and its fractions, power bloc and hegemonic fraction, strategy of accumulation and regime of accumulation, hegemony and crisis of hegemony are explained. At the same time, this chapter presents the differences between the concepts of the two-nations hegemonic project and the one-nation hegemonic project. In the second chapter, the relationship between the power bloc and the state is examined within the scope of one-nation and two-nations hegemonic project. The indicators of the transition from the one-nation hegemonic project into the two-nations hegemonic project in the political life of Turkey and the relationship of those with the regime of accumulation are demonstrated. In the third chapter, the relationship between the dependent classes and the state is discussed in terms of the hegemonic projects. Within this framework, the meaning of two-nations hegemonic project during the AKP government for the dependent classes is explained. The final chapter, by analyzing all data and indicators, reveals that the two-nations hegemonic project was tried to be implemented under the AKP government, though this attempt did not succeed due to the conditions of capital accumulation. Bu çalışma, Bob Jessop’ın iki uluslu hegemonik proje kavramı üzerinden Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) iktidarının uygulamalarını incelemektedir. Jessop, sermaye birikimi koşulları gereğince birikim rejimi ve düzenleme tarzı kavramları ile hegemonik projeler arasındaki ilişkiyi tarihselliği içinde değerlendirmektedir. Dolayısıyla birikim rejiminin dönüşümü düzenleme tarzının ve hegemonik projenin de dönüşümünü gerektirmektedir. Bu bağlamda tez çalışması, 1980’lerden itibaren uygulanan neoliberal ekonomi politikalarını, yeni sağ devlet anlayışını ve iki uluslu hegemonik projeyi AKP çerçevesinde açıklamaya çalışmaktadır. AKP iktidarı, sırasıyla, 2002-2010 arası iki uluslu hegemonik projenin oluşumu, 2010-2013 arası iki uluslu hegemonik projenin çözülüşü, 2013 sonrası yeni bir devlet biçimine geçiş olmak üzere üç döneme ayrılmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde kavramsal çerçeve hakkında bilgiler verilmektedir. Bu doğrultuda sermaye sınıfı ve fraksiyonları, iktidar bloku ve hegemonik fraksiyon, birikim stratejisi ve birikim rejimi, hegemonya ve hegemonya krizleri açıklanmaktadır. Aynı zamanda tek uluslu hegemonik proje ve iki uluslu hegemonik proje kavramları arasındaki farklılıklar da ele alınmaktadır. İkinci bölümde, iktidar bloku ve devlet ilişkisi tek uluslu ve iki uluslu hegemonik proje kapsamında değerlendirilmektedir. Türkiye siyasi hayatında tek uluslu hegemonik projeden iki uluslu hegemonik projeye geçişin göstergeleri ve bunların birikim rejimi ile ilişkisi ortaya konulmaktadır. Üçüncü bölümde bağımlı sınıflar ve devlet ilişkisi hegemonik projeler çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu kapsamda AKP iktidarı boyunca iki uluslu hegemonik projenin bağımlı sınıflar açısından ne anlama geldiği açıklanmaktadır. Sonuç bölümü, tüm veri ve göstergeleri analiz ederek AKP iktidarında iki uluslu hegemonik projenin uygulamaya çalışıldığını ancak sermaye birikim koşulları gereğince söz konusu hegemonik projenin başarısızlığa uğradığını ortaya koymaktadır

Aşiret, sosyal bilimin en tartışmalı kavramlarındandır. Antropoloji, sosyoloji, etnografya, tarih gibi sosyal bilim disiplinler, kendi metodolojileriyle bu toplumsal grubu açıklamaya çalışmıştır. Ortadoğu sosyolojisi açısından aşiret kavramı, örgütlenme biçimi bağlamında toplumsal, ekonomik, politik, kültürel ve coğrafi gibi bileşenlere gönderme yapmaktadır. Ortadoğu toplumsal yapısında aşiretler, kırsal ve kentsel mekânda bazen süreçlere uyum gösteren bazen çatışan bazen de süreçleri etkileyen sosyal grupların başında gelir. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra kapitalist üretim tarzı, dünyanın birçok coğrafyası gibi Ortadoğu'yu da etkisi altına almıştır. Kapitalizm, Ortadoğu'da Batı Avrupa deneyiminden farklı olarak kapitalizm öncesi toplumsal yapıları ve ilişkileri çözmek yerine eklemlenme biçimi yaratmıştır. Ortadoğu kentleşme biçimiyle yakından ilişkili olarak aşiretler, dini tarikatlar, etnik gruplar gibi toplumsal yapılar varlıklarını, ilişkilerini, ağlarını kentsel mekâna eklemlenme yaparak sürdürebilmiştir. Türkiye'nin Güneydoğu ve Doğu Anadolu'daki birçok kentte olduğu gibi Batman'da da aşiretler, ekonomik, siyasal, toplumsal-kültürel olarak varlıklarını korumaktadır. Batman'da ekonomi, siyaset, toplumsal yaşamda aşiretler kentlileşirken diğer yandan aşiretler de kentin her alanını aşiretleştirmektedir. Buradan hareketle bu çalışma, 1950'lerde petrol sayesinde oluşan Batman'da Raman aşiretinin kente eklemlenme süreçlerini anlamayı amaç edinmiştir. Aşiret reisi ve aşiret mensuplarından oluşan 23 katılımcıyla yapılan bu çalışmada kartopu örneklem ve derinlemesine görüşme gibi nitel veri toplama teknikleri kullanılmıştır. Çalışmada ayrıca yerel gazete, resmi belgeler gibi nitel bulgulara da başvurulmuştur, Tribe is the most controversial concept of social science. Social science disciplines such as anthropology, sociology, ethnography, history have tried to explain this social group with their methodologies. From the point of Middle Eastern sociology, the concept of tribe refers to the terms such as social, economic, political, cultural and geographical components in terms of organizational form. The tribe in the social structure of the Middle East is one of the social groups that sometimes obeys, sometimes conflicts with the processes and affects the processes in the rural and urban places. After the First World War, the capitalist mode of production, like many geographies of the world, has also affected the Middle East. Capitalism, unlike Western European experience in the Middle East, has created a form of articulation instead of solving pre-capitalist social structures and relations. Closely related to the way of urbanization in the Middle East, like religious sects and ethnic groups, the tribes have been able to maintain its social structures relations and networks as articulation on urban areas. Tribes, in Batman protect their economic, political, social and cultural assets like many cities in the Eastern and Southeastern Anatolia in Turkey. In Batman, tribes are urbanized in economy, politics, social life, while tribes also tribalised every area of the city. From this point of view, this study aimed to understand the process of articulation of the Raman tribe to the city in Batman, which was formed by oil in the 1950s. Qualitative data collection techniques such as snowball sampling and in-depth interview were used in this study, which was conducted with 23 participants consisting of tribal leaders and tribal members. Qualitative findings such as local newspapers and official documents have also been referred in the study.

Sermaye piyasaları, modern dönüşümün etkisiyle varlık gösteren ve yaygınlaşan önemli ekonomik kurumlardan biridir. Özellikle sosyo-ekonomik değişim, bilişim sistemleri ve teknoloji sahasında yaşanan gelişmeler sermaye piyasasına önemli bir işlev atfetmiştir. Bu gelişmelere dayanarak meydana gelen uluslararasılaşma etkisi kendisini sermaye piyasalarında da göstermiştir. Sermaye piyasaları, kapitalist ekonomik sistemin çarklarının önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Sermaye piyasaları paradan para elde etmeyi daha kolay ve emeksiz bir şekilde sağlayarak, kapitalist üretim ilişkilerinin devamını gerçekleştirmektedir. Gelişmekte olan bir ülke olarak Türkiye ise sermaye piyasalarına ilişkin hukuki alt yapıyı, 1980'li yıllarda neoliberal politikaların sonucu olarak ve devşirme usulü ile edinmiştir. Sermaye piyasaları, üretim araçlarının mülkiyetine gerek kalmadan basit bir şekilde kâr elde edilmesini sağlamaktır. Bir diğer anlamda, sermaye piyasaları yastık altı yapılan küçük tasarrufları toplamak suretiyle toplumsal kalkınmaya gerçekleştirmek ve yeni istihdam olanakları yaratmak meşru amacına hizmet etmektedir.Sermaye piyasalarının belirtilen meşru amaçları yerine getirebilmesi ise hukuk düzenini ve ceza hukuku korumasını zorunlu kılmaktadır. Sermaye piyasasına özgü suç tipleri bu anlamda ceza hukukunda önemli bir yeri olan ekonomik suçlar içerisinde yer almaktadır. Sosyo-ekonomik dönüşümün etkisiyle ortaya çıkan üst bir kavram olarak ekonomik suçlar, önemli hukuki değerleri (ulusal ekonomi, serbest piyasa ekonomisi) korumak üzere oluşturulmaları nedeniyle, diğer suç tiplerinden farklı amaçlara hizmet etmekte ve farklı özellikler göstermektedirler. Modern dönüşümün etkisi ile şekillenen sermaye piyasalarına özgü ekonomik bir suç tipi olarak işleme dayalı piyasa dolandırıcılığı suçu ise ifade edilen farklılıkları somutlaştırmak için önemli bir örneği oluşturmakta, tarihsel süreçte geçirdiği değişimler ve teorik yapısı itibariyle ele alınmayı gerektirmektedir.Anahtar SözcüklerSermaye piyasası, serbest piyasa ekonomisi, modernlik, kapitalist dönüĢüm,neoliberalizm, ceza hukuku, ekonomik suçlar, iĢleme dayalı piyasa dolandırıcılığı, Capital markets are financially significant tools that become prevalent with the influence of contemporary transformation. Particularly, socio-economic transformation, technologic and informatic developments have had a considerable impact on capital markets. Internationalization has also taken effect. A capital market, in addition, constitutes a crucial part of the capitalist economical system. Capital market pursues the function of capitalist production relations in capitalist economical systems in an easier and less effortful manner through enabling monetizing money. Turkey, as a developing country, has adopted a legal background on capital markets as a consequence of neoliberal policies in 1980s. The function capital markets integrates in capitalist systems is to derive profit easily and simply without necessity of possessing the production means. Other objective is stated as providing social development and generating employment by collecting the personal short savings. Capital markets pursue the foregoing objectives through the protection that criminal law provides. Crime types specific to capital markets take place in the economical crimes as an important part of criminal law. Economical crimes serve the lofty aims -national economy, free market economy- as a superior concept influenced by socio-economic transformation. Trade based manipulation crime as an economical crime type specific to capital markets shall be studied from historical and theoretical perspectives in the light of the foregoing.KeywordsCapital Market, free market economy, modernity, capitalist transformation,neoliberalizm, economical crimes, trade based manipülation 281

With the growth of neoliberal social welfare implementations, non-governmental organizations started to play an active role in social policy implementations, which has brought about the realization of the social work profession in non-governmental organizations as well. One of the professional practices in NGOs is community social work and more information is need on how to implement such practices in NGOs. This research aims to determine how social work practices in Turkey are currently carried out in non-governmental organizations and the difficulties faced in social work practices as well as to demonstrate how community social work could be implemented in Turkey. Qualitative research methods are used in this work. 41 social workers who are working in non-governmental organizations as professional and / or managers were interviewed in-depth. Main results of the research are as follows. Community social work practices which are not implemented by the government, are carried out by non-governmental organizations in Turkey. The NGOs engaged in community social work practices come across with various financial, managerial and administrative problems As a result, the community social work practices are negatively affected. These NGOs cannot establish institutional relations with the shareholders. On the other hand, aforementioned institutions form more institutional and functional relations with the shareholders compared to the other NGOs whose social workers are interviewed within the research. Community social work practices in Turkey consist of social development, community care and social action. The social workers, who carry out community social work practices in NGOs, take responsibility of tasks such as preparing and managing the projects, training and advocacy activities, communication with partners. However, they do not take roles in resource and volunteer management and community organization The participation of the individuals and communities who are members of the target group is only as beneficiaries. The target group is not included in the decision making process towards determination and fulfillment of their needs. The NGOs do not have the perspective to initiate a collective transformation of their target group. Hence, there is a need to supplement the current practices with social organization methods. Social workers who participated in the research expressed that they need professional supervision and more information on how to implement community social work. As a result, the undergraduate education should be supplemented to solve such deficiencies, and supervision should be provided to the community social work practitioners in collaboration with the Social Workers’ Association and the social work academicians. İÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY…………………………………………………………………......i BİLDİRİM……………………………………………………………………………….ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI……………….…….….iii ETİK BEYAN………………………….…………………………..………........….….iv TEŞEKKÜR v ÖZET vi ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER……. x KISALTMALAR DİZİNİ xv TABLOLAR DİZİNİ xvi ŞEKİLLER DİZİNİ xvii GİRİŞ 1 1. BÖLÜM: KURAMSAL ÇERÇEVE 3 1.1. MAKRO SOSYAL ÇALIŞMA ve TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA 3 1.2. TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA 3 1.2.1. Toplum ve Topluluk Kavramları 4 1.2.2. Toplum Çalışması ve Toplumla Sosyal Çalışma 6 1.2.3. Toplumla Sosyal Çalışmanın Beceri Temeli 8 1.2.4. Toplumla Sosyal Çalışmanın Değer Temeli 10 1.2.5. Toplumla Sosyal Çalışmanın Bilgi Temeli 11 1.3. TOPLUM ÇALIŞMASI UYGULAMA MODELLERİ 12 1.3.1. Toplum Kalkınması 14 1.3.1.2. Toplum Kalkınması Uygulama Süreçleri 21 1.3.1.3. Sosyal Çalışma Mesleği ve Toplum Kalkınması 23 1.3.2. Toplum Örgütlenmesi 25 1.3.2.1. Toplum Örgütlenmesi Yaklaşımları 27 1.3.2.2. Toplum Örgütlenmesinde Uygulama İlkeleri 32 1.3.2.3. Toplum Örgütlenmesinin Aşamaları 33 1.3.2.4. Toplum Örgütlenmesinde Roller ve Beceriler 34 1.3.2.5. Toplum Örgütlenmesi ve Toplumla Sosyal Çalışma 34 1.3.3. Toplum Temelli Bakım 35 1.3.3.1. Topum Temelli Bakımda Toplumla Sosyal Çalışma Becerileri 40 1.3.4. Toplum Planlaması 41 1.3.4.1. Toplum Çalışmaları için Planlama Yaklaşımları 42 1.3.4.2. Toplum Planlamasında Sosyal Çalışmacıların Rolleri 43 1.3.5. Toplum Eğitimi 44 1.3.5.1. Toplum Eğitimine Dair Modeller 46 1.3.6. Sosyal Aksiyon ve Savunuculuk 48 1.3.6.1. Sosyal Aksiyon 48 1.3.6.2. Savunuculuk 51 1.3.7. Feminist Toplum Çalışması 54 1.3.8. Etnik Azınlık Temelli / Irkçılık Karşıtı Toplum Çalışması 54 1.3.9. Yeşil Toplum Çalışması 55 1.4. NEOLİBERAL SOSYAL POLİTİKALAR ve SOSYAL ÇALIŞMA MESLEĞİ 55 1.5. NEOLİBERAL POLİTİKALAR ve TOPLUM ÇALIŞMASI 57 1.6. TÜRKİYE’DE TOPLUM ÇALIŞMASI UYGULAMALARI 60 1.6.1 Türkiye’de Toplum Çalışmasının Tarihçesi 60 1.6.2. Toplum Çalışması Alanlarının Görünümü 63 1.6.2.1. Devlet Eliyle Gerçekleştirilen Toplum Çalışmaları 63 1.6.2.2. Devlet Eliyle Gerçekleştirilmeyen Toplum Çalışması Alanı Olarak Sivil Toplum Örgütleri 65 1.7. ARAŞTIRMANIN SORUNU 68 1.8. ARAŞTIRMANIN AMACI 69 1.9. ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ 70 2. BÖLÜM: YÖNTEM 71 2.1. ARAŞTIRMA MODELİ 71 2.2. ARAŞTIRMANIN KATILIMCILARI 71 2.3. ARAŞTIRMA VERİLERİNİN TOPLANMASI 74 2.4. ARAŞTIRMA VERİLERİNİN ANALİZİ 75 3. BÖLÜM: BULGULAR 77 3.1. TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARI GERÇEKLEŞTİRİLEN SİVİL TOPLUM ÖRGÜTLERİNİN ÖZELLİKLERİ 78 3.1.1. Üye Yapılarına Göre Sivil Toplum Örgütleri 78 3.1.2. Sivil Toplum Örgütlerimde Karar Alma Süreçleri ve Danışan Katılımı: Onlarlaydık ama Karar Süreçlerinde Onlarsız 80 3.1.3. Sivil Toplum Örgütleri ve Kaynak Yönetimi: Fonlar Olmadan Asla 81 3.1.4. Sosyal Politika ile Olan İlişki Açısından Sivil Toplum Örgütleri 85 3.1.5. Sivil Toplum Örgütleri ve Paydaşlarla İlişkiler 86 3.2. SOSYAL ÇALIŞMACILARIN SİVİL TOPLUM ÖRGÜTÜNDEKİ BİR GÜNÜ : SORUMLULUKLAR VE ROLLER 87 3.2.1. Eğitim Çalışmaları Düzenleme/ Eğitim Verme 88 3.2.2. Proje Hazırlanması 88 3.2.3. Projelerin Uygulanması 89 3.2.4. Ağ / Platform Çalışmaları 89 3.2.5. Paydaşlarla İletişim Kurma ve Yönetme 90 3.2.6. Gönüllülerle Çalışma 91 3.2.7. Kültür-Sanat Çalışmaları ve Sportif Faaliyetler 91 3.2.8. Kongre / Sempozyum / Toplantı Düzenleme 92 3.2.9. Yayın Hazırlama 92 3.2.10. Politika ve Mevzuat Süreçlerine Katılma 93 3.2.11. Kaynak Bulma ve Yönetme 93 3.2.12. Sivil Toplum Örgütünün Yönetime Dair Sorumlulukları 94 3.2.13. Araştırma Yapmak / Yönetmek 95 3.3. TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARININ GERÇEKLEŞTİRİLMESİ 95 3.3.1. Beceriler 95 3.3.1.1. İletişim ve Sunum Becerileri 96 3.3.1.2. Rapor Yazma Becerileri 98 3.3.1.3. Ekip Çalışması Becerileri 99 3.3.1.4. Analitik Düşünme Becerileri 99 3.3.1.5. Duyguların Yönetimi Becerisi 100 3.3.1.6. Dirençli Olma ve Etkileme Becerileri 101 3.3.2. Toplumla Sosyal Çalışma Uygulamalarında Kullanılan Bilgi 102 3.3.3. Değerler: Olmazsa Olmazımız 108 3.4. TOPLUM ÇALIŞMASI DENEYİMLERİ 112 3.4.1. Toplum Kalkınması Deneyimleri 112 3.4.1.1. Sosyal Kalkınmaya Yönelik Çalışmalar 112 3.4.1.2. Çevresel Toplum Kalkınmasına: Kınalı Keklik Yetiştirme Projesi 116 3.4.1.3. Yerel Toplum Kalkınması Örneği: Mardin Yaz Okulu 117 3.4.2. Toplum Temelli Bakıma Dair Deneyimler 123 3.4.3. Toplum Örgütlenmesi Deneyimleri 126 3.4.3.1. Toplum Örgütlenmesi Çalışması Örneği: Engelli İnisiyatif 127 3.4.4. Toplum Planlaması Çalışmaları Deneyimleri 130 3.4.5. Toplum Eğitimi Deneyimleri 132 3.4.6. Sosyal Aksiyon ve Savunuculuk Deneyimleri 133 3.4.6.1. İmza kampanyası: Mülteci Çocuklar da Süt İçsin 133 3.4.6.2. E-Savunuculuk Çalışması: İstismara Sessiz Kalma 134 3.4.6.3. Basın Toplantıları 134 3.4.6.4. Yasal Eylemlere Başvurma ve Katılma 134 3.4.6.5. Lobicilik Çalışmaları: Karar Vericilere Ulaşalım 135 3.4.6.7. Sosyal Aksiyon / Savunuculuk Çalışması: Okullarda Fiziki Güvenliğin Sağlanması Projesi / Efe Boz Davası 135 3.4.7. Feminist Toplum Çalışması 137 3.5. TOPLUMA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER 139 3.5.1. Maddi Güçlükler 139 3.5.2. Proje Odaklı Çalışmadan Kaynaklanan Güçlükler 139 3.5.3. Bürokrasiden Kaynaklanan Güçlükler 140 3.5.4. Paydaşlarla Olan İlişkilerde Karşılaşılan Güçlükler: Sanki Farklı Adacıklarmış Gibi 141 3.5.5. Güçlük Olarak Siyasi Konjonktür 143 3.5.6. STK’nın Yapısı ile ilgili Olan Güçlükler 145 3.5.7. Sivil Toplum Örgütünün Çalıştığı Alana Dair Güçlük 146 3. 6. TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARINI KOLAYALŞTIRAN UNSURLAR 146 3.7. TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLERE DAİR SOSYAL POLİTİKA ÖNERİLERİ 149 4. BÖLÜM: SONUÇ VE ÖNERİLER 153 4.1. SONUÇ: TÜRKİYE’DE TOPLUMLA SOSYAL ÇALIŞMA UYGULAMALARININ GÖRÜNÜMÜ 153 4.1.1. Toplum Kalkınması 154 4.1.2. Sosyal Aksiyon ve Savunuculuk 154 4.1.3. Toplum Temelli Bakım 155 4. 2. ÖNERİLER 155 KAYNAKÇA 160 EK 1. TEZ ÇALIŞMASI ORJİNALLİK RAPORU 170 EK 2. ETİK KURUL İZİN FORMU 171 EK.3 GÖNÜLLÜ KATILIM FORMU 172 ÖZGEÇMİŞ 174 Sivil toplum örgütleri neoliberal dönüşümler ile birlikte sosyal refah uygulamalarında aktif rol oynamaya başlamış ve farklı sosyal çalışmaların gerçekleştirildiği alanlar haline gelmiştir. Sivil toplum örgütlerinde gerçekleştirilen mesleki uygulamalardan birisi de toplumla sosyal çalışmadır ve bu alandaki faaliyetlerin nasıl gerçekleştirileceği konusunda bilgiye ihtiyaç duyulmaktadır. Bu araştırma Türkiye’de sivil toplum örgütlerindeki toplumla sosyal çalışma uygulamalarının nasıl gerçekleştirildiğini ve bu uygulamalar sırasında karşı karşıya kalınan güçlüklerin neler olduğunu belirlemek ve uygulamaların daha farklı nasıl gerçekleştirilebileceğini bu ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada niteliksel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında sivil toplum örgütlerinde profesyonel olarak çalışan ve/veya yönetici olarak görev yapan 41 sosyal çalışmacıyla derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın başlıca sonuçları şöyledir. Türkiye’de devlet eliyle gerçekleştirilmeyen toplumla sosyal çalışma faaliyetleri çeşitli sivil toplum örgütlerince uygulanmaktadır. Bahsedilen sivil toplum örgütlerinde mali, yönetsel ve idari açıdan çeşitli sorunlar yaşanmaktadır. Bu durum, bu kuruluşların yürüttüğü toplumla sosyal çalışma uygulamalarını olumsuz yönde etkilemektedir. Ayrıca bu sivil toplum kuruluşlarında paydaşlarla kurumsal bir ilişki kurulamamaktadır. Ancak araştırma kapsamında görüşülen sosyal çalışmacıların çalıştığı diğer sivil toplum kuruluşları ile karşılaştırıldığında, sosyal politika konusunda rol oynayan sivil toplum örgütlerinin paydaşlarla görece daha kurumsal ve işlevsel bir ilişki kurdukları görülmektedir. Türkiye’deki toplumla sosyal çalışma uygulamaları ağırlıklı olarak toplum kalkınması, toplum bakımı ve sosyal aksiyondan oluşmaktadır. Sosyal çalışmacılar, toplumla sosyal çalışma uygulaması gerçekleştirdikleri sivil toplum örgütlerinde projelerin hazırlanması ve yönetilmesi, eğitim çalışmaları, paydaşlarla iletişim, savunuculuk, yönetsel ve mali işler konularında sorumluluk üstlenmektedir. Buna karşın kaynak yönetimi, gönüllü yönetimi ve toplum örgütlenmesine gibi konularda daha az görev almaktadır. Araştırmaya konu olan sivil toplum örgütlerinin gerçekleştirdikleri çalışmalarda, toplum çalışmasının hedef grubu olan bireylerin ve toplulukların katılımı yararlanıcı düzeyinde kalmaktadır. Hedef gruplara üye bireylerin ve toplulukların, ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bu ihtiyaçların giderilmesi süreçlerine katılımı son derece yetersizdir. Bu STÖ’lerde hedef grup mensuplarını bir araya getirmeye ve kolektif bir dönüşüm sağlanmasına dönük bir perspektif bulunmamaktadır. Bu bulgular Türkiye’deki toplumla sosyal çalışma uygulamalarında toplum örgütlenmesi yönteminin kullanılmasına ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Araştırmaya katılan sosyal çalışmacılar, toplumla sosyal çalışma uygulamalarında nasıl bir yol izleyeceklerine dair mesleki bilgiye ve süpervizyona ihtiyaç duyduklarını belirtmektedirler. Araştırma, sosyal çalışma lisans eğitiminin toplumla sosyal çalışma bilgisini kapsaması; sosyal çalışma meslek örgütü ve sosyal hizmet akademisyenlerinin iş birliği ile toplumla sosyal çalışma uygulamalarına yönelik olarak süpervizyon programlarının düzenlenmesi ihtiyacını ortaya koymuştur.

Devlet anlayışındaki ve devlete biçilen rollerdeki değişimler, kamu yönetimi yapı ve işleyişinde birtakım farklılaşmalara neden olmaktadır. 1980’lerde devlet anlayışında yaşanan değişim ve neoliberalizm düşüncesinin hakim olmaya başlaması, geleneksel kamu yönetimi anlayışının gerileme sürecine girmesine, buna karşın, teori ve uygulama bazında yeni bir yönetim anlayışının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Girişimci yönetim veya yeni kamu işletmeciliği olarak isimlendirilen bu yeni yönetim anlayışı, kamu yönetiminde önemli bir paradigma değişimine neden olmuştur. Piyasa mekanizmasının hakim kılınmasını amaçlayan bu anlayış, rekabete, özelleştirmeye, serbestleşmeye ve yerelleşmeye vurgu yaparken, hesap verebilir, stratejik, müşteri odaklı, performans odaklı yönetim ve insan kaynakları yönetimi gibi özel sektörde kullanılan uygulamaların kamu yönetimine aktarılmasını hedeflemektedir. Bu çalışmada, 20. yüzyılda devlet anlayışının değişimi, 1980’li yıllardan itibaren etkili olan yeni sağ düşüncesi, bu düşüncenin ekonomik yüzü olan ve kamu yönetimi açısından dönüştürücü bir etki gösteren neoliberalizm ideolojisi, bu ideolojinin yönetim alanına yansıması olarak girişimci kamu yönetimi incelenmiştir. Çalışmada esasen; neoliberalizm ile girişimci yönetim arasındaki ilişki ve bağlar incelenerek, bu yönetim teorisindeki neoliberalizme dair izlerin saptanması amaçlanmıştır. Ayrıca, Türk kamu yönetimi sisteminin yeni yönetim anlayışından ne denli etkilendiği, uygulamalar ve yasal mevzuat çerçevesinde ortaya konmaya çalışılmıştır., Changes in the understanding of the state and in the roles governed by the state cause a number of differentiations in the structure and functioning of the public administration. The change of the state understanding in the 1980's and the rise of the neo-liberal thought led to the traditional governmental approach to get into a devolutional state, but to a new understanding of management based on theory and practice. This new management approach, known ad entrepreneurial administration or new public management, has led to a significant paradigm shift in public administration. This approach, which aims to make the market mechanism dominant, aims to transfer private sector applications such as accountable, strategic, customer focused, performance oriented management and human resources management to public administration while emphasizing recruitment, privatization, liberalization and localization. In this study, the ideology of neoliberalism, which is the change of state in the 20th century, the new right thinking which has been effective since the 1980s, the economic face of this thinking and which has a transformative effect in terms of public administration, has examined entrepreneurial public administration as a reflection on the management field of this ideology. In the essay, it is aimed to determine the traces of neoliberalism in this management theory by examining the relations and connections between neoliberalism and entrepreneurial management. Furthermore, the effectiveness of the Turkish public administration system from the new management approach has been tried to be revealed within the framework of applications and legislation.

TEZ10942 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2013. Kaynakça (s. 118-124) var. xv, 125 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Neoliberalizmin bireysel girişimciliği serbest bırakması ve serbest piyasayı hakim kılarak emek-sermaye ikilisinden, sermaye kesiminin çıkarlarını gözeten politikalar uygulamaya koyması ile gelir dağılımı sermaye sahipleri lehine değişmiştir. Farklı gelir grupları arasındaki makas farkı ciddi şekilde açılmaya başlamış ve yoksulluk artmıştır. Yoksulluk adına uygulanan neoliberal politikalar yoksulluğu azaltmak yerine kalıcı hale getirmiştir. Bu çalışmada, 1970’li yıllarda uygulamaya konan ve günümüzde küreselleşme süreciyle bütün dünyaya yayılan neoliberal iktisat politikalarının tüm dünyada yoksulluğun derinleşmesine, gelir dağılımının kötüye gitmesine sebep olduğu konusuna vurgu yapılacak ve bu bağlamda yoksullukla mücadele ve gelir dağılımı eşitsizliğinin en aza indirilmesi için uygulanabilecek alternatif politikaların neler olabileceği üzerinde durulacaktır. One of the most important thesis of neoliberalism is free entrepreneurship. An uncontrolled free entrepreneurship causes a dominating free market. The most important criticism of neoliberalism is it’s implenting policies that is watching over capital instead of labor in labor-capital nexus. To watch for capital leads to a worrying unbalanced income distribution in favour of capital owners. The depth of inequality between different income groups is rapidly increasing and poverty is becoming a serious problem. The neoliberal policies that are applied for decreasing poverty unfortunately, makes poverty permanent. Poverty becomes a threatening problem of world economics. In this thesis, first, it will be underlined that neoliberal policies triggered an unbalanced income distribution. Then it will be stated that neoliberal economic policies that became popular by globalization till 1970s give rise to a deep poverty nearly all over the World. In this context, as a conclusion, alternative applicable policies will be elaborated and put forwarded to struggle with poverty and to minimize the inequality of income distribution.

Bu çalışmada 1980'li yıllardan itibaren hız kazanmaya başlayan neoliberal politikalarla birlikte değişen ekonomik, siyasal ve sosyal yapının bir sonucu olarak ortaya çıkan küresel düzenin dünyayı tek bir medeniyet inşası içerisinde konumlandırılması üzerinde durulmuştur. Neoliberal dönemle birlikte toplumsal alan olarak da tanımlanacak üst yapı kurumları önem kazanarak, ekonomik çıkarları destekleyici ve mevcut düzenin sağlıklı bir şekilde ilerlemesini sağlayacak olan toplum inşası ön plana çıkmıştır. Bu bağlamda, üretim, devlet ve dünya düzeninin oluşturduğu üçlü bir güç dağılımı tanımlaması yapan Cox'a göre ulusal ve uluslararası alanda gücün niteliğini belirleyen üretimken, tek başına etkili değildir. Küresel düzene hâkim olan gücün üretimin haricinde toplumların sosyal yapılarını ve kuvvetlerini de kontrol etmesi gerekmektedir. Küreselleşme üretimin ve devletlerin uluslararasılaşmasına bağlıdır. Bu nedenle, dünya düzenine hâkim olan güç kendi yapısını kurabilmek için üretimin şekillendirmeye çalışırken bir yandan devletlerin yardımıyla toplumu siyasi olarak uyumlaştırırken bir taraftan ise, hegemonyasını onların rızasını alarak kurmaktadır. Bu nedenle yereli küresel düzene, toplumsal kuvvetleri ve kurumları kontrol ederek ve kendi değerler sistemini bu alanda kabul ettirerek bağlayabilecektir. Bu çerçevede Cox, yeni imparatorun toplumu kendi öznelerarası anlamlarını kurarak tek bir medeniyet içerisinde emme yönünde olduğunu belirtir. Kendi toplumsal yapılarını bir noktaya kadar koruyan toplumlar aynı zamanda yeni medeniyetin de değerlerini benimseyerek yeni bir aidiyet kazanırlar. Bu farklıkların varlığını devam ettirebilmesi Cox'a göre, tek medeniyet inşasına karşı bir direniş alanı olarak yorumlansa da, yeni değerleri içselleştiren toplumlar, self oryantalist bir yaklaşımla yeni değerleri kendiliklerinden üreterek, mevcut hegemonyayı pekiştirmektedirler.Anahtar Sözcükler: Medeniyet, Neoliberalizm, Küreselleşme, Self Oryantalizm, Hegemonya, Devlet, Robert W. Cox This study emphasizes on the global order that is the result of economic, political and social structures that has been changed with the neo-liberal policies which has consolidated since the 1980, positing the world within a single civilization. With neoliberal period, the superstructure institutions, defined as a social area, have gained importance. Also, the constructing society which provides the advancement of economic interests and the existing order has come to the forefront. In this context, Robert W. Cox, defining triple power dissipation consisting of production state and world order, says that the production determines the status of power in the national and international area but it is not the only determinant. According to this, the sovereign ruling the global order must control not only production, but also social structures and society forces. In other words, imperial trying to shape the production in order to establish his structure harmonizes the societies politically with the help of the states on the one hand, and establishes hegemony by taking their consent on the other. In this manner, global power can connect the local to the global as long as he controls social forces and institutions, and injects its own intersubjective meanings into other's social fields.Within this framework, Cox indicates that imperial tends to adsorb the world within the singe civilization by constructing his own intersubjective meanings. Although societies maintain their own social structures, they gained a new sense of belonging by adopting the values of new civilization. This case protecting existing differences is interpreted as a resistance area against one civilization project by Cox. However, societies that internalize of the imperial values produce the global system themselves with self-orientalist approach. Because of this, they reinforce the existing hegemony.Keywords: Civilization, Neoliberalism, Globalization, Self-orieantalism, Hegemony, State,Robert W. Cox 99

Neoliberalizmin hızla yayıldığı 1980'li yılların Çin Halk Cumhuriyeti'nde (ÇHC) ekonomik dönüşümlerinin yaşanmaya başladığı döneme denk gelmesi sonucu, neoliberalizm akımı ÇHC ekonomik dönüşümünü hızlandırmıştır. ÇHC, 1990'lı yıllarda ekonomik dönüşümler sayesinde elde ettiği yıllık %9-11 kalkınma hızıyla dünyanın en hızlı büyüyen ekonomisi haline gelmiştir. Küreselleşmenin, tek bir çıkış yeri ve başlangıç noktası olmamasına karşın Soğuk Savaş sonrası 1990'lı ve özellikle 2000'li yıllarda hızla ilerlemesi Çin ekonomik dönüşümüne olumlu katkıda bulunmuş ve ÇHC'nin dünya ekonomik sistemi ile bütünleşmesine etkisi oldukça önemli hale gelmiştir. Küreselleşmenin etkisinde muazzam dönüşümler yaşayan ÇHC ekonomisi, uluslararası alanda da önemli değişimler yaşayarak, özellikle 2001'de Dünya Ticaret Örgütü'ne üyeliği ile dünyaya kapılarını tamamen açmıştır. Küreselleşme akımının etkisiyle geçirdiği ekonomik dönüşümler sonrasında, küresel ekonomik sistemi ile bütünleşmesi, ÇHC'nin uluslararası ilişkiler çerçevesinde yeni sorumluluklar üstlenmesini gerektiren bir yaklaşımı da beraberinde getirmiştir.Anahtar kelimeler: ÇHC ekonomisi, ekonomik dönüşüm, küreselleşme, neoliberalizm. Neoliberalism mainstream had accelerated People's Republic of China (PRC) economic transformations as it coincided with the period of which PRC's economic transformations began to occur in 1980's. PRC had become the world's fastest growing economy, thanks to the growth rate that it gained 9-11% annually in 1990's. Although Globalization does not have a single outlet or a starting point, its rapid progress after Cold War in 1990s and especially in 2000s has a very important impact upon PRC's economic transformation and its economic integration into the global economic system. PRC's economy which had experienced enormous transformations, achieved vital changes in international level and fully opened its door to the World with a membership in the World Trade Organization in 2001. PRC's integration into the global economic system as a result of globalisation movement and transformations it experienced, has brought an approach which requires PRC taking new responsibilities in the International Relations.Keywords: PRC economy, economic transformation, globalization, neoliberalism. 75

Dünyada hızla yükselen neoliberal süreç ülkemizde 1980 'li yıllarla birlikte başlamış ve bununla beraber, bu dönemde ılımcı-islamcı kesimin postmodern dünya algısı ve küreselleşmeye duyduğu sempati de daha fazla anlam kazanmaya başlamıştır. Bu bağlamda Adalet ve Kalkınma Partisi zinde bir aktör olarak ortaya çıkmıştır. AKP liberallerin desteğini almış ve diğer yandan neoliberalizmi tüm gücüyle hayata geçirmeye çalışmıştır.Sağlıktan özelleştirmeye, yeni şirketlerin hızla el değiştirmesi ve sosyal güvenlik kazanımlarının tasfiye edilmesine dek uzanan bir sürecin ana aktörü olarak siyasette yer almıştır. Pek çok sosyal düzenlemenin yapıldığı bu dönemde AKP 'nin çıkarmış olduğu Kadın İsdihdam Paketi bu çalışmanın ana temasını oluşturmaktadır. Seçim sonuçları değerlendirildiğinde Türkiye'de yaklaşık %50'lik bir başarı grafiği yakalayan bir partinin oy verenlerinin neredeyse yarısının kadın olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Bu bağlamda araştırmada, `AKP'nin Neoliberal Politikaları Bağlamında Kadın İstihdam Politikası ve Medyaya Yansımaları` başlığı doğrultusunda; AKP'nin neoliberal politikalarının analiz edilmesi çerçevesinde, kadın istihdam politikasına yönelik yasal düzenlemelerin ortaya konulması ve bu düzenlemelerin çalışan kadınlar tarafından nasıl değerlendirildiğinin bulunmasına yönelik bir çalışmadır. Rapidly rising neo-liberal process in our country in the world began with 1980's of years, however, postmodern world perception of ılımc of-Islamist sectors in this period and sympathy to globalization has become even more meaning. In this context, the Justice and Development Party has emerged as an energetic actor. AKP received the support of liberals and neo-liberalism on the other hand is trying to implement in full force.The privatization of health, and extending the new company quickly change hands until the dismantling of the social security benefits as the main actor in the process has taken place in politics. Many of the social arrangements made during this period AKP Package is the Employment of Women have removed form the main theme of this study. When evaluating the results of the election a success graph of the party's voters, capturing nearly 50% in Turkey will not be wrong to say that almost half of women.The research in this regard, `the AKP's neo-liberal policies and the Media in the Context of Women's Employment Policy Implications` in line with the title; In the context of analyzing the AKP's neo-liberal policies, the regulation put forward for women's employment policy and work towards finding an evaluation of how these regulations by working women. 215

'Sosyal Hukuk Devletinde Güvencesiz Yaşam', adından da anlaşılacağı üzere burada, 21. yüzyılın başında Türkiye'nin yönetimine küreselci amaçlara uygun bir içerik yüklemeye yönelmiş olan en kapsamlı müdahalelerden biri olan Sosyal Güvencesizlik reformu irdelenmektedir. Bu reformun 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunuyla emeklilik ve sağlık haklarında ciddi kayıplara ve tahribata yol açmış olması. Burada örneklerle ortaya konmaya çalışılacaktır. Çalışmanın başlığından da anlaşılacağı gibi yapılan uygulama sosyal güvenlik adına güvencesizlik sistemi kurmaktan başka bir anlama gelmemektedir. Bu yüzden çalışmada genelde üzerinde durulmaya çalışılan temel konu Türkiye'nin 1980'lerde yeni liberal politikalar çerçevesinde küresel sistemle eklemlenmesi sürecinde giderek yaygınlaştırılan piyasalaşmanın boyutları olacaktır.Bu neo-liberal politikalara bağlı olarak birinci bölümde sosyal güvenliğin kavramsal ve yasal çerçevesi irdelenmekte. Bununla ilgili olarak sosyal devletin önemi ortaya konmakta. İlerleyen bölümde ise sosyal güvenlik sisteminin gelişim süreci üzerinde durulmaktadır. Bu gelişim sürecinin son halkası olan neo-liberal dönüşüm politikalarına bağlı olarak ortaya atılan 'Reform' kavramının, terimsel anlamı ele alınmaktadır.İkinci bölümde ise Türkiye şartlarında, sosyal güvenlik sisteminin gelişim süreci üzerinde durulmakta. Bu süreç içinde son olarak yaşanan reform tasarısı incelenmekte. Bu reform paketinin ekonomi-politiğine, bağlı olarak ortaya çıkan sosyal devletin tasfiyesi ve kaybedilen haklar üzerinde durulmaktadır.Üçüncü bölümde asıl üzerinde durulan konu ise, reformun boyutlarından ikincisi olan, halkın yaşam süresini değil küreselci fonların kar beklentisini sağlamayı amaçlayan emeklilik yaşı uygulamasıyla, hem çalışanların haklarına el konulmasından hem de ülkemizde istihdama aykırı bir sistem inşa edilmesi üzerinde durulmaktadır.Araştırmanın ilerleyen dördüncü bölümünde ise irdelenen reformun, ulusal ve asıl olarak emekçi kitleye ait tasarrufu küresel fonlara aktarmanın yanı sıra, sağlık sistemini doğrudan etkileyen üçüncü boyutu da ele alınarak. Reformun bu sağlık sistemiyle ilgili boyutunda 1980'lerden sonra yeni liberal politikalar çerçevesinde küresel sistemle eklemlenmesi sürecinde giderek yaygınlaşan piyasalaşmanın son ayaklarından biri olan sağlık hizmetlerinin ticarileştirilmesi ve özelleştirilmesi politikaları ve bu amaçla kabul edilen 5510 sayılı (SSGSS) kanunu detaylı olarak burada, eleştirel bir bakış açısı ile sunulmakta ve değerlendirilmektedir.Son bölümünde ise sosyal güvenlikte yaşanan neo-liberal dönüşümün ortaya çıkaracağı temel sorunlar ele alınıp, yapılmaya çalışılan bu uygulamaların aslında çözüm üretmeyip sorunları daha da içinden çıkılmaz hale getirdiği ortaya konularak. Sistemde yaşanan sorunların çözümü için daha gerçekçi öneriler sunulmaktadır., Social life in precarious state of law of the century directed to install an appropriate content management globalist goals of the reform of social security is concerned, one of the most comprehensive intervention.Social Insurances and General Health Law No. 5510 of this reform, pension rights and health has led to serious losses and damage that was given to bring examples.As the title suggests, the study on behalf of the insecurity of the social security system another doesn?t mean.So I tried to emphasize the main subject study, generally liberal policies of Turkey in the 1980s within the framework of a new global system in the process of articulation of the process dimensions of the market will be gradually popularized.This is the first part of the neo-liberal policies of social security is concerned with the conceptual and legal framework.It is pointed out in relation to the importance of the welfare state.In the following section focuses on the development process of the social security system.This is the last link in the development process, depending on the policies of the neo-liberal transformation of the concept put forward ''Reform'', discusses the meaning of the term.In the second part of the conditions of Turkey, the social security system focuses on the development process.In the process analyzed reform bill.This is due to politics of the reform package emerged as the economy and the dismantling of the welfare state focuses on the lost rights.The third section focused on the actual dimensions of the second issue of reform aiming to provide the public expectation of survival, not profit globalist age of retirement funds, application, and seizure of the rights of workers to employment in our country as well as contrary to the construction of a system is installed on.In the fourth part of the research advancing the reform has been analyzed, mainly working in national and global mass conservation as well as transferring funds, directly affecting the health care system is considered the third dimension.After the 1980s, about the size of the health system reform within the framework of neo-liberal policies that the articulation of the global system, the spiral of the market is gaining popularity in the process of commercialization and privatization of health services is one of the last legs of the policies adopted to this end and No: 5510 (SSGSS) law, is presented with a critical perspective and evaluated.In the last chapter in the neo-liberal transformation of the social security undermine the basic issues will be discussed, the attempted solution of these applications is actually even more complicated to manufacture issues to put forth to render the system more realistic proposals for solving the problems presented.

TEZ8544 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s. 146-169) var. xi, 170 s. : res., tablo ; 29 cm. Development is a process of expanding the real freedoms that people enjoy, as described by Amartya Sen. Main concern of development and its primary focus is human beings. Actual development can eventuate only in a society where the main focus is enriching human lives. An approach which focuses the expansion of income or economic outcomes is inadequate to explain such a process; a high income by itself was no defense against human deprivation. Many human choices extend far beyond economic well-being. Thus, only a multidisciplinary approach may reach the primary content of development process, by including both economic and non-economic factors and other social, political and cultural variables which make human life valuable. Only then, there's a major chance to understand human well-being. Amartya Sen's influential ""capability approach"" constitutes the philosophical and conceptual foundation of a human centered development view. There, human development approach stands as a considerable progress in development. This approach focuses on people's basic capabilities and their freedom by putting them in center of its analysis. In contrast, economic growth is the trend focus of neoliberal approach and content of development is an increase in national income. But, such a development view remains deficient and non-functional according to the experiences of developing countries. What is needed is to understand that the quality of this growth is just as important as its quantity. By no means, a conscious public policy is needed to translate economic growth into people's lives. Accordingly, a human development approach with an efficient public policy seems more effective than neoliberal policies. Amartya Sen'e göre kalkınma, insanların yararlandıkları gerçek özgürlüklerin genişletilmesi sürecidir ve temel olarak insanlarla ilgilidir. Gerçek anlamda bir kalkınma ancak, insanların yaşamlarını özgür bir biçimde sürdürebildikleri bir toplum içerisinde gerçekleşebilir. Yalnızca gelir artışının veya çıktı düzeyinin artırılmasını içeren iktisadi bir anlayış, böylesi bir süreci açıklamada yetersiz kalır. Gelir artışı, tek başına insani yoksunluğu açıklayamaz. İnsanların tercihleri, iktisadi refahın çok ötesindedir. Dolayısıyla kalkınma sürecinin asıl içeriğine erişilmesi, ancak insanların yaşamlarında önemli bir yer tutan ve onların yaşamlarını değerli kılan sosyal, siyasal, kültürel olmak üzere diğer tüm unsurların da analize dahil edilmesiyle mümkün olabilir. Ancak bu şekilde, insan refahı tam anlamıyla anlaşılabilir. Amartya Sen'in ""kapasite yaklaşımı"", insan merkezli bir kalkınma anlayışının felsefi ve kavramsal altyapısını oluşturur. Merkezine insanı alarak, önün temel kapasitelerine ve özgürlüklerine odaklanan insani gelişme yaklaşımı, kalkınma sürecinde önemli bir yer tutar. Kişisel çıkar dürtüsüne dayalı, faydanın ve iktisadi refahın maksimizasyonunu içeren ve rasyonaliteyi evrensel bir koşul olarak kabul eden neoliberal yaklaşımda ise kalkınmanın içeriği, milli gelirde rakamsal bir artışı ifade eder. Ancak böylesi bir kalkınma anlayışı, gelişmekte olan ülkelerin deneyimlerine bakıldığında yetersiz ve işlevsiz kalır. İhtiyaç duyulan, bilinçli bir kamu politikasıyla iktisadi büyümenin insanların yaşantılarına aktarılmasıdır. Buna göre, kalkınma sürecinde insana ve insani gelişmeye dayalı bir yaklaşım, etkili bir kamu politikasıyla birlikte, gelişmekte olan ülkelerde neoliberal reçetelere göre daha etkin görünmektedir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: İİBF2010YL8.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2008, Bu tez kapsamında, küreselleşme ve kentlere yansımaları ile yeni kamu yönetimi sistemi dikkate alınarak; katılımcı yönetim yaklaşımı, Diyarbakır kent merkezi özelinde analiz edilmiştir. Araştırma yöntemi kapsamında örgütlü gruplarla ve yurttaşlarla iki ayrı anket çalışması ve Diyarbakır Yerel Gündem 21 Gençlik Meclisi ve Kadın Meclisinin koordinasyon kurulu üyeleriyle yarı yapılandırılmış iki dar grup toplantısı yapılmıştır. Araştırma sonucunda, vatandaşların mahalle, ilçe ve kent ölçeğinde yeterince iyi olmayan enformasyon düzeyinde katılım algılamasına sahip olduğu ve kent yönetiminden duyarlılık düzeyinde bir katılım talebinde bulunduğu görülmüştür. Genel olarak sosyoekonomik ve konut ve çevre kalitesi iyileştikçe katılım algılamasının olumlu yönde değiştiği ve kamu hizmetlerine daha fazla ulaşan, kamu hizmetlerinden daha fazla şikâyeti olan ve yerel yönetim birimlerini ulaşılabilir bulan kesimlerin daha fazla katılım talebinde bulunduğu tespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda örgütlü gruplar üzerinden gerçek anlamda bir katılımın sağlanamayacağı tespit edilmiştir. Yine muhtarlıkların mevcut haliyle mahalle ölçeğinde etkinliği olmayan bir yapıda oldukları görülmüştür. Tüm bu sonuçlardan, duyarlılık düzeyinden öteye, diyalog ya da ortak yönetişim düzeyinde bir katılım için, STK’ların ve halkın büyük bir kesiminin desteğine sahip belediyelerin, kendi isteği ve iradesiyle, kentsel politikaları belirleme, uygulama, izleme ve denetleme yetkisini halkla paylaşacağı bir sürecin gerekli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Elbette belediyeleri böylesi bir sürece zorlayacak ve egemenlik hakkını talep edecek örgütlenmiş geniş halk kesimlerinin ortaya çıkması bunu daha da mümkün kılacaktır., The scope of this thesis, by considering the globalization process and its reflections on the cities and new public administration system; the participant administration concept has been analyzed in particular to Diyarbakir city Centrum. Within the scope of the research methodology, two questionnaires are initially filled in with organized groups and citizens; and two focus group meetings are held, which are separately structured with the Youth Assembly and Women Assembly of the Diyarbakir Local Agenda 21. As a result of the research, it is seen that the citizens have a participation perception at an insufficient information level in general at county, district and city scale and there is a participation demand at a sensitivity level from the urban administration. It is detected that in general, the participation perception changes positively as the socio-economic, spatial and environmental quality improves and the groups that have more access to the public services, that have more complaints about the public services and found the local administration units more accessible, had demanded participation more. As a result, it is detected from the analysis made that it won’t be possible to maintain a true participation over the organized groups. Yet, the headman’s offices are seen to have an ineffective structure at county scale with their present frame. From all these results, it is understood that to maintain participation at dialogue or common governance level beyond the sensitivity level, a process is required where the municipalities having the support of the NGOs and majority of the society will share their authorization to determine, implement, monitor and audit the urban policies with the society with its own will and wish. Of course presence of a large organized society groups which will force the municipalities for such a process and demand the sovereignty right will make this more possible., Yüksek Lisans, M.Sc.