Search

Aims: To study supervisory behaviour as a predictive factor for return to work of employees absent due to mental health problems; and to explore the association between conditional factors and supervisory behaviour. Methods: Eighty five supervisors of employees were interviewed by telephone. Questionnaires providing information on person related factors, depressive symptoms, and sickness absence were sent to the employees at baseline, three months, six months, and after one year. Three aspects of supervisory behaviour during the period of absence were measured: communication with the employee, promoting gradual return to work, and consulting of other professionals. Results: Better communication between supervisor and employee was associated with time to full return to work in non-depressed employees. For employees with a high level of depressive symptoms, this association could not be established. Consulting other professionals more often was associated with a longer duration of the sickness absence for both full and partial return to work. If sickness absence had financial consequences for the department, the supervisor was more likely to communicate frequently with the employee. Supervisors who were responsible for return to work in their organisation were more likely to communicate better and to consult more often with other professionals. Conclusion: Supervisors should communicate more frequently with employees during sickness absence as well as hold follow up meetings more often as this is associated with a faster return to work in those employees.

Aims: To study supervisory behaviour as a predictive factor for return to work of employees absent due to mental health problems; and to explore the association between conditional factors and supervisory behaviour. Methods: Eighty five supervisors of employees were interviewed by telephone. Questionnaires providing information on person related factors, depressive symptoms, and sickness absence were sent to the employees at baseline, three months, six months, and after one year. Three aspects of supervisory behaviour during the period of absence were measured: communication with the employee, promoting gradual return to work, and consulting of other professionals. Results: Better communication between supervisor and employee was associated with time to full return to work in non-depressed employees. For employees with a high level of depressive symptoms, this association could not be established. Consulting other professionals more often was associated with a longer duration of the sickness absence for both full and partial return to work. If sickness absence had financial consequences for the department, the supervisor was more likely to communicate frequently with the employee. Supervisors who were responsible for return to work in their organisation were more likely to communicate better and to consult more often with other professionals. Conclusion: Supervisors should communicate more frequently with employees during sickness absence as well as hold follow up meetings more often as this is associated with a faster return to work in those employees.

Het regelmatig analyseren van verzuimcijfers vormt een belangrijk onderdeel van een gericht Arbo-, verzuim- en reïntegratiebeleid (AVR-beleid). Aan de hand van een verzuimanalyse kunnen concrete verbeteracties, gericht op de specifieke problematiek binnen een organisatie, worden opgesteld. Vanzelf begint een goede verzuimanalyse met een zorgvuldige verzuimregistratie. De auteurs onderscheiden drie verzuimmaten: het verzuimpercentage, de meldingsfrequentie en de gemiddelde verzuimduur. Naast de drie verzuimmaten is het nuttig om een streefcijfer, met name voor het verzuimpercentage, op te nemen. Een streefcijfer geeft het gewenste verzuim aan en is waardevol als het een doelstelling betreft die volgens het principe van SMART (Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden) is opgesteld. Het gaat bij verzuimanalyse niet alleen om cijfermateriaal. Ook andere informatiebronnen zijn nuttig. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan diepte-interviews met medewerkers en leidinggevenden en bilaterale gesprekken tussen medewerker en leidinggevende.

Het regelmatig analyseren van verzuimcijfers vormt een belangrijk onderdeel van een gericht Arbo-, verzuim- en reïntegratiebeleid (AVR-beleid). Aan de hand van een verzuimanalyse kunnen concrete verbeteracties, gericht op de specifieke problematiek binnen een organisatie, worden opgesteld. Vanzelf begint een goede verzuimanalyse met een zorgvuldige verzuimregistratie. De auteurs onderscheiden drie verzuimmaten: het verzuimpercentage, de meldingsfrequentie en de gemiddelde verzuimduur. Naast de drie verzuimmaten is het nuttig om een streefcijfer, met name voor het verzuimpercentage, op te nemen. Een streefcijfer geeft het gewenste verzuim aan en is waardevol als het een doelstelling betreft die volgens het principe van SMART (Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden) is opgesteld. Het gaat bij verzuimanalyse niet alleen om cijfermateriaal. Ook andere informatiebronnen zijn nuttig. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan diepte-interviews met medewerkers en leidinggevenden en bilaterale gesprekken tussen medewerker en leidinggevende.

Het communicatiebureau Egger Communicatie bedacht een campagne die de inzet vraagt van werknemers in de confectie-industrie om het ziekteverzuim terug te dringen. Aan de hand van een interview wordt ingegaan op de terugdringing van ziekteverzuim, waarbij voor de invalshoek interne communicatie en cultuurverandering is gekozen. De aandacht gaat daarbij vooral uit naar de veel-verzuimers en hun directe collega's.

Deze bundel bestaat uit een overzicht van te gebruiken illustraties voor bedrijfsinterne communicatie. In alle illustraties staat de werkende mens centraal. Veel facetten van arbeidsomstandigheden komen in beeld, te weten: arbobeleid; taakinhoud; stress; ziekteverzuim; fysieke belasting; werkplekinrichting en geluidshinder; klimaat, verlichting en uitzicht; beeldschermwerk; bedrijfsmilieuzorg; brand, rampen en explosies; straling en elektriciteit; gereedschap en persoonlijke beschermingsmiddelen; gevaarlijke stoffen.

Het communicatiebureau Egger Communicatie bedacht een campagne die de inzet vraagt van werknemers in de confectie-industrie om het ziekteverzuim terug te dringen. Aan de hand van een interview wordt ingegaan op de terugdringing van ziekteverzuim, waarbij voor de invalshoek interne communicatie en cultuurverandering is gekozen. De aandacht gaat daarbij vooral uit naar de veel-verzuimers en hun directe collega's.

Deze bundel bestaat uit een overzicht van te gebruiken illustraties voor bedrijfsinterne communicatie. In alle illustraties staat de werkende mens centraal. Veel facetten van arbeidsomstandigheden komen in beeld, te weten: arbobeleid; taakinhoud; stress; ziekteverzuim; fysieke belasting; werkplekinrichting en geluidshinder; klimaat, verlichting en uitzicht; beeldschermwerk; bedrijfsmilieuzorg; brand, rampen en explosies; straling en elektriciteit; gereedschap en persoonlijke beschermingsmiddelen; gevaarlijke stoffen.