Search

YÖK Tez ID: 642908 İş yerleri, günlük yaşamın önemli bir kısmını geçirildiği ve çoğu zaman stres seviyesinin yüksekliği nedeniyle önemli gerginliklerin yaşandığı yerlerdir. Bu gerginlikler bazen kısa sürede sonuçlanmakta bazen ise kalıcı çatışmalara ve mücadelelere dönüşebilmektedir. Bu gerginlikler, çatışmalar ve mücadeleler bazı iş yerlerinde devamlı hale gelmekte ve kişi veya kişileri kasıtlı bir şekilde hedef alan yıkıcı bir sürece dönüşmektedir. İş yerinde hedef alınan kişi veya kişilere yönelik belirli süre devam eden, kasıtlı ve kötü niyetli davranışlar son zamanlarda mobbing adı altında açıklanmaktadır. Mobbingin ne olduğunun tam olarak bilinmesi, nedenleri, etki ve sonuçlarının bilinmesi mobbingle mücadeleye katkı sağlayacaktır. Tez çalışmasının birinci bölümünde, mobbingin tarihi ve tanımı, karıştırılan kavramlar, başta mağdur ve mobbingci olmak üzere sürecin aktörleri ve mobbingin hiyerarşi içerisinde gerçekleşme şekillerinin incelendiği türleri ele alınmaktadır. İkinci bölümde, mobbingin ortaya çıkış nedenleri kişisel ve örgütsel nedenler başlıkları altında ayrıntılı olarak incelenmekte olup mobbingin oluşum süreci ve bu süreç sonrası kişilerde, örgütlerde, toplumda ve ülke ekonomisi üzerindeki etkileri ile bu sürecin önemli bir parçası olan propaganda kavramı ile ilişkisi ele alınmaktadır. Çalışmanın son bölümünde ise, mobbingle mücadelede bireysel ve kurumsal olarak yapılması gerekenlere değinilmekte ve en önemli mücadele yöntemi olan hukuki mücadelenin yapılabilmesi için ihtiyaç duyulan mevzuat incelenmektedir. Workplaces are places where people spend most of their daily lives and experience tension because of high level of stress. Those tension-related problems can sometimes be solved easily, however some of them can end up as permanent conflicts and contention. Those tension-related difficulties, conflicts and contentions can become continuous issues in some workplaces and as a result, they can end up as processes aiming others intentionally. Those intentional and malicious behaviours which continues for a while against others in the workplace has been defined as mobbing recently. Being well informed about the mobbing itself; reasons, effects and results of it can contribute to the struggle against mobbing. The first chapter of this dissertation study contains the history and definition of mobbing, concepts confused with it, the actors of the process as victim and offender, and types of mobbing where the ways of it taking place within hierarchy are examined. The second chapter contains the detailed examination of the reasons of mobbing to take place as personal organizational reasons and starting process of mobbing, its effects on individuals, organizations, society and national economy after that process and the relationship between the mobbing and the concept of propaganda which has one of the most important roles for the process. The final stage contains the steps which can be taken against mobbing as individuals and organizations and the legislation necessary to struggle against it, which is the most important struggling method

YÖK Tez ID: 419138 İfade özgürlüğü, insanın serbestçe düşünce ve bilgilere ulaşabilmesi, edindiği düşünce ve kanaatlerden dolayı kınanmaması ve bunları tek başına ya da başkalarıyla birlikte söz, basın, resim, sinema, gibi araçlarla barışçıl yollara riayet ederek açıklayabilmesi ve başkalarına aktarabilmesi anlamına gelmektedir. İfade özgürlüğü, demokratik toplumun ve bireyin özgürlüğünün bir ön koşuludur. İfade özgürlüğü, sadece bireyler açısından değil, farklı ve yeni fikirlere imkan vermesi yönüyle toplum açısından da önem taşır. Bir ülkede ifade özgürlüğü olabilmesi için, o ülkenin anayasasının ve hukuki mevzuatının bu hakkı tanımış ve güvence altına almış olması gereklidir. Bu çalışmada, ifade özgürlüğünün tanımı, tarihsel gelişimi ve 1982 Anayasası çerçevesinde sınırlanması konuları ele alınmış, Anayasa Mahkemesinin ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin ifade özgürlüğüne ilişkin vermiş olduğu bazı kararları incelenmiştir. Anahtar Sözcükler: İfade, ifade özgürlüğü, insan hakları, Anayasa, Anayasa Mahkemesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi. Freedom of expression means to reach thoughts and information freely, not being criticized over the adopted ideas and opinions and also to express and transfer those ideas via verbal, media, pictures, films and such like peaceful ways. Freedom of expression is the preliminary rule of democratic society and democratic individuals. Freedom of expression has an importance not just for individuals but also for society in terms of different and new ideas. In order to have freedom of expression in a country, the country in question must recognize and guarantee this fundamental right with her laws. In this very study, the definition of freedom of expression, historical development of this right and limitations on it by 1982 Constitution and also decisions of Constitutional Court and European Court of Human Rights on freedom of expression are examined. Key Words: Speech, freedom of speech, human rights, Constitution, Constitutional Court, European Court of Human Rights.

Tezimizde Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne giriş süreci içerisinde hukukialtyapı ve mevzuatını Avrupa Birliği'ne ve diğer uluslararası anlaşmalar çerçevesineuyumlaştırma sürecinde Fikir ve Sanat Eserleri ile Markalar Hukuku açısındanöncelikle tarihsel gelişim, kavramsal nitelendirme ve uluslararası anlaşmalaradeğinilmiş, akabinde anılan konularda düzenleme yapan 4630 ve 4128 sayılıkanunlar irdelenerek ceza hukuku açısından suç olarak kabul edilen eylemleranlatılmış ve somut yargılamalara ilişkin yerel mahkeme ve Yargıtay içtihatlarınadeğinilerek uygulamada karşılaşılan sorunlara ilişkin mütevazi çözüm önerilerisunulmuştur. Çalışmada sonuç olarak, kanunda suç sayılan eylemlerin sübutaerebilmesi için, gereken maddi vakıa ve unsurlar, yaşanmış olaylar çerçevesindeörneklenmiş, kanunun yargılamada dava şartı olarak öngördüğü şikayet hakkınınderdest davayı nasıl etkilemesi gerektiğine değinilmiş, 0 3.10.2003 tarih ve 4709sayılı kanun ile Anayasa'da ?hiç kimse yalnızca sözleşmeden doğan bir yükümlülüğüyerine getirmemesinden dolayı özgürlüğünden alıkonulamaz? hükmüyle ekonomiksuça, ekonomik ceza öngörüsü ile yapılan değişikliğin 4630 ve 4128 sayılı kanunkapsamında getirilen hükümleri kapsayıp kapsamaması gerektiği yorumlanmış veYargıtay'ın bakış açısı yansıtılmıştır. Ele alınan konunun ve uygulamanın yeniolması ve konuya ilişkin çok az sayıda eser olması dikkate alındığında, bu tez ileFikir ve Sanat Eserleri ile Markalar açısından cezai yargılamada derli, toplu bir esersunularak bu alandaki boşluğu doldurmaya katkıda bulunmak amaçlanmıştır., In the processof Turkey?s attendance to Europan Union and in the process ofthe adaption of legal sturcture and subjects under discussion , in terms of artproducts and brands laws, historical development, stuctural describing andinternational treatments were emphasized.Later on, by investigating 4630 and 4128 laws, the events, that are regardedas crimes have been told according to the crime law, and the principals of local courtwere emphasized then modest solution have been offered.Thus, the events which are regarded as crime have been examplified in termsof concrete and lived events in order to arrive a conclusion. In additon how thecomplain right thatthat the law considers as trial condition, affects the trial and withthe 03.102001-4709 law in constitution the statement : ?Noone?s freedom can beobtained because of not fulfilling the religious duties? whether the charge resultedfrom statement ? economical punishment to economical crime whitinthe 4630 and4128 laws? include the verdicts or not has been indicated and the point of view ofsureme court has been presented. With this thesis as the topic is new and workpractise isn?t completely set up and since the sources about the topic are so few, anew work has been presented at the same time. It was aimed to make contributions tothe fields of idea and art products. 102

ÖZET Pozitif hukuk kuralları arasında bir hiyerarşi kabul edilir, buna göre yasama organı tarafından kanunlar anayasaya uygun olarak yapılmalıdır. Kanunların anayasaya uygunluğu doğal bir sonuç olarak denetimi de içerir ve bu denetim günümüzde, kanunların anayasaya uygunluğunu yargı denetimine tabi tutma şeklinde yapılmaktadır. Kanunların anayasaya uygunluğunun yargısal denetimi ilk kez Amerika Birleşik Devletieri'nde 1803 yılında ortaya çıkmıştır. Bizde ise 1961 Anayasası'yla Anayasa Mahkemesi'nin 1962 yılında kurulması sonucu kanunların anayasaya uygunluğunun yargısal denetimi başlamış, 1982 Anayasası'na göre de yeniden düzenlenmiştir. 1982 Anayasası iptal davası açacak müesseseler konusunda 1961 Anayasası'na oranla daraltma yaparak, dava açma hakkını sadece Cumhurbaşkanı'na, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 1/5 tutarındaki üyelerine, İktidar ve Anamuhalefet Partileri Meclis Gruplarına tanımıştır. 1982 Anayasası'na göre Cumhurbaşkanı hem devletin başı olarak nitelendirilmiş, hem de `Anayasa'nın uygulanmasını, Devlet organlarının düzenli ve uyumlu çalışmasını` gözeteceği de vurgulanarak, kendisine iptal davası açma yetkisi verilmiş, Anayasa'nın şekil bakımından denetlenmesini isteyebileceği, kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün Anayasa'ya aykırılığı iddiasıyla Anayasa Mahkemesi'ne iptal davası açabileceği belirtilmiştir. 1982 Anayasası ile Cumhurbaşkanı'na iptal davası açma yetkisi tanınması; 1961 Anayasa'sı döneminde iptal davası açmaya hakkı olup da 1982 Anayasası ile kaldırılan organların görebilecekleri aykırılıkların da Cumhurbaşkanı aracılığıyla ifade edilebilmesi, devletinbaşı olması ve tarafsız konumu gereği kamu vicdanının sesi olma fonksiyonunu üstlenmesi beklentisine dayandırılmıştır. 1982 Anayasa'sı döneminde (EVREN, ÖZAL ve DEMİREL dönemlerinde) Cumhurbaşkanı tarafından açılan iptal davaları incelendiğinde; açılan toplam oniki davadan dokuzunda Anayasa Mahkemesi tarafından ilgili kanun veya belirli hükümleri hakkında İPTAL kararı verildiği, Cumhurbaşkanının açtığı bu oniki davadan sadece dördünde diğer hak sahiplerinin de dava açtığı görüldü. Ele alınan dönem içerisinde incelenen iptal davaları Cumhurbaşkanının kamu vicdanının sesi olduğunu, tam bir Ulus Ombudsmanı olarak hareket ettiğini, bu yetkinin kendisine tanınmasının yerinde olduğunu gösterdi. n ABSTRACT Since there is a hierarchy in the positive law.the enactments comprised by the Legislative Department must constitutional. This obligation naturally contains verification, and constitutionality of laws is reviewed by the judicial department. The verification procedure of constitutionality of laws was first arranged in the United States of America in 1803. in our country in the term of 1961's constitution,the judicial review begun firstly by the establisment of the Constitutional Court in 1962. After that, this procedure was rearranged in 1982 by the new constitution. The constitution which was accepted in 1982 has restricted number of the organs which have the rigth to apply for annulment action to the Constitutional Court,in contrary with 1961's constitution. Only the President of the Republic.and parlimentary groups of the party in power and the main opposition party, and a minimum of one-fifth of the total number of members of the Grand National Assembly shall have the rigth to apply for annulment action. According to the 1982's Constitution.the President of the Republic is the Head of the State and also he/she shall ensure the implementation of constitution, and the regular and harmonious functioning of the organs of state. Additionally he/she has the rigth to appeal to the Constitutional Court for the annulment in part or entirety of certain provisions of laws.decrees having force of law.and the Rules of Procedure of the Turkish Grand National Assembly on the grounds that they are unconstitutional in form or in content. The President of the Republic has taken the role of the organs which had the rigth to apply for annulment action at the time of 1961's Constitution.but now havent got this rigth anymore by 1982's Constitution. With his/her neutral position the President of the Republic has seen as the voice of the public's conscience. Sofar from the 1982's constitution ( in the period of EVREN.ÖZAL and DEMİREL),when the annulment applications made by the President of the Republic examined.it is understood that there were twelve actions. At the nine of these actions the Constitutional Court annuled in part or entirety of certain provisions of laws. But among these twelve annulment actions, only four of them filed by the other organs. In this examined period, the annulment applications have shown that the President of the Republic is the voice of the public's conscience, and behave like a National Ombudsman. Finally it is understood that giving mthe rigth to the President of the Republic to apply for annulment action is suitable. rv 115

YÖK Tez ID: 61149 ÖZET "Türk ve Alman Hukukunda Seyahat Sözleşmesi ve Seyahat Sözleşmelerinde Tüketicinin Korunması" adlı çalışmamaızda iki ülke hukuku karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Bu inceleme sırasında Avrupa Birliğinin, paket turlar hakkındaki konsey direktifi de göz önünde bulundurulmuştur. Türk Hukuku ile ilgili olarak, seyahat sözleşmesinin hukuki özellikleri, niteliği, Türk Sözleşme Hukukuna göre ele alınarak incelenmiştir. Sözleşmenin tarafları ve tarafların sözleşmeden doğan hak ve borçlan, Türk Hukuku için belirlenmiştir. Alman Hukuku ve Avrupa Birliği Konsey Direktifinden faydalanılarak, Türk Hukuku için "Seyahat Sözleşmesi" özel bir sözleşme türü olarak genel şartlarıyla tespit edilmiştir. Avrupa Birliği ve Alman Hukukundaki Seyahat Sözleşmesi ile ilgili düzenlemeler, Alman Seyahat Sözleşmesi Yasası çerçevesinde, ele alınmıştır. Alman Hukukunda Seyahat Sözleşmesinin genel şartlan, sözleşmeyle ilgili özel hususlar da incelenmiştir. Türk veAlman Hukukunda seyahat sözleşmesinin genel şartlan tespit edildikten sonra, sözleşmenin tarafi olan seyahat edenin, tüketici olarak korunması incelenmiştir. Bu inceleme sırasında, A.B.Konsey Direktifi, Alman Seyahat Sözleşmesi Yasası ve Türk Hukundaki mevcut yasalardan faydalanılmıştir. Her üç hukuk sistemine göre seyahat edenin tüketici olarak korunup korunmadığı incelenmiştir. Sonuçta, Türk Hukukunda seyahat sözleşmeleri açısından tüketicilerin yeterince korunmadığı ve yasal düzenlemeye ihtiyaç olduğu ve konsey direktif kararına göre bir yasal düzenleme yapılması gerektiği kanaatine varılmıştır. ZUSAMMENFASSUNG In dieser Arbeit wurden unter der Überschrift "Der Reisevertrag im türkischen und im deutschen Recht und der Verbraucherschutz in den Reisevertrâgen", die Rechte beider Lander vergleichend untersucht. Neben der Rechtslage beider Lander, wurden auch die EG-Richtlinien über Pauschalreisen berücksichtigt. In Bezug auf die türkischen Rechte wurden in Teil-I die jurischtischen Besonderheiten und Eigenschaften des Reisevertrages nach dem türkischen Vertragsrecht untersucht. Die Vertragsparteien und die Rechte und Pflichten der Parteien, die sich aus dem Vertrag ergaben, wurden auf die türkischen Rechte bezogen. Der "Reisevertrag" wurde mit Hilfe der EG- Richtlİnien und dem deutschen Recht als eine besondere Vertragsform mit den dazugehörigen, allgemeinen Bedingungen herausgearbeitet. Teil-II bezog sich auf die EG und die Bestimmungen des deutschen Reisevertrages nach dem deutschen Reisevertragsgesetz. in der Untersuchtung treten die allgemeinen Bedingungen des Reisevertrages im deutschen Recht und ihre Besonderheiten in den Vordergrund. Nachdem die allgemeinen Bedingungen der Reisevertrâge im türkischen und in deutschen Recht bestimmt worden sind, galt in Teil-ÜI der Augenmerk der Gegenpartei, dem Reisenden und seinem Schutz als Verbraucher. In diesem Bereich wurden, sowohl die EG- Richtlinien, als auch das deutsche Reisevertragsgesetz, als auch vorhandene Bestimmungen im türkischen Recht berücksichtigt. Hierbei bezog sich der Bearbeirungsaspekt darauf, ob der Reisende als Verbraucher geschützt ist öder nicht. Als Resultat der Studie ergab sich, daB im Vergleich der Reisende im türkischen Recht vertraglich nicht hinreichend als Verbraucher geschützt wird, und daB die nötige Neuregelung in diesem Bereich sich nach den EG-Richtlinien orientiera sollte. VI

Siyasi partiler ve seçimler demokrasinin vazgeçilmez unsurlarıdır. Seçim sistemleri, temsilcilerin belirlenmesinde başat rol oynamaktadır. Seçilmişler ülkeyi ve toplumu ilgilendiren hemen her konu hakkında karar vermekte, böylelikle ülkenin geleceğini tayin etmektedirler. Başarılı bir ülke ekonomisi ve toplumsal huzur için hükümetlerin istikrarı önemlidir. Bunun sağlanmasında seçim sistemi önem arz etmektedir. Seçim sisteminin başarılı etkileri toplumun her bölümünde kendini gösterebileceği gibi olumsuz özellikleri de aynı şekilde yansımaktadır. Tüm sorunları çözebilecek bir seçim sistemi mevcut değildir. Seçim sistemleri ve seçim tartışmaları bu sebeplerle hala güncelliğini korumaktadır. Türkiye'de seçim ve seçim sistemi ile ilgili hususlar devamlı değişim halinde olmuştur. Seçim kanunları birkaç kez tamamen yenilenmiş ve yüzlerce kez yapılan kanun değişikliği ile seçim sistemi üzerinde değişikliklere gidilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'de 1946-1965 yılları arasında seçim sistemleri ve seçim sistemlerine getirilen yenilikler tartışılmıştır. Seçimler ve seçim sistemleri geçmişte olduğu gibi günümüzde de en çok tartışılan konulardan biridir. Seçim sistemleri öncelikle teorik yönüyle ele alınmış, bunun pratikte nasıl uygulandığı, Türkiye siyasetine ne etkileri olduğu "temsilde adalet ve yönetimde istikrar ilkeleri" perspektifinde açıklanmaya çalışılmıştır. Seçim sistemlerine dair siyasi tartışmalar genel olarak temsilde adalet ve yönetimde istikrar ilkelerini bağdaştıran bir sistemi oluşturma çabası üzerinedir. Ancak uygulanan seçim sistemlerinde genel olarak bir ilke ön plana çıkarken diğeri hep geri planda bırakılmıştır. Çalışmada, seçim sisteminde yapılan değişimin temsilde adalet ve yönetimde istikrar bağlamında etkileri, siyasal sonuçları tartışılacaktır. Bu çalışmanın amacı seçim sisteminin siyasal hayat üzerindeki etkisini incelemektir. Seçim sisteminin seçim sonuçlarına etkisinin boyutlarını temsilde adalet ve yönetimde istikrar bağlamında tartışılacak ve seçim sonuçlarına etki eden diğer unsurlarla ilişkisi irdelenecektir. Bu amaç doğrultusunda önce seçim sistemleri ve unsurları açıklanacak; ardından 1946-1965 dönemi seçimleri sırasıyla ele alınacaktır. Political parties and elections are essential elements of democracy. Election systems play a significant role in determining representatives. The elected people make decisions about almost every issue that concerns the country and society—thereby determining the future of the country. Governments' stability is vital for a prosperous country economy and social peace. The election system is critical in ensuring this. The successful effects of the electoral system can manifest itself in every part of the society, as well as its negative characteristics. There is no electoral system that can solve all problems. Election systems and election debates are still up to date for these reasons. Issues related to the election and the electoral system in Turkey has been in constant change. Election laws have been completely renewed several times, and changes made on the election system with the amendment of the law hundreds of times. In my research; innovations brought to the electoral system and the electoral system in Turkey between the years 1946-1965 were discussed. Elections and electoral systems are one of the most debated issues today as in the past. Electoral systems dealt primarily with theoretical aspects, how to apply it in practice, what the political effects of which Turkey has explained in the perspective of "principle of fair representation and stability of the government". Political debates are about the effort to establish a system that combines the principles of fair representation and stability of the government in general. However, in election systems, one policy comes to the fore, while the other is always in the background. The effects and political consequences of the change in the electoral system in the context of justice in representation and stability in administration have been examined. The aim of this study is to examine the effect of the electoral system on political life. To discuss the effects of the election system on the election results in the context of representational justice and stability in administration and to examine the relationship with other factors affecting election results. For this purpose, first election systems and elements will be explained and then the elections of 1946-1965 period will be discussed. İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET -- i ABSTRACT -- ii İÇİNDEKİLER -- iii TABLOLAR DİZİNİ -- vi KISALTMALAR -- vii GİRİŞ -- 1 BİRİNCİ BÖLÜM SEÇİM SİSTEMLERİ VE TEMSİLDE ADALET – YÖNETİMDE İSTİKRAR İLKESİ 1.1. SEÇİM SİSTEMLERİYLE İLGİLİ TEMEL KAVRAMLAR -- 5 1.1.1. Çoğunluk Sistemi – Nispi Temsil -- 6 1.1.2. Tek İsimli Seçim – Listeli Seçim -- 6 1.1.3. Tek Turlu Seçim – İki Turlu Seçim -- 7 1.1.4. Tek Dereceli Seçim – İki Dereceli Seçim -- 7 1.2. ÇOĞUNLUK SİSTEMLERİ -- 7 1.2.1. Tek İsimli Tek Turlu Çoğunluk Sistemi -- 8 1.2.2. Tek İsimli İki Turlu Çoğunluk Sistemi -- 9 1.2.3. Listeli Çoğunluk Sistemi -- 10 1.2.4. Tercihli Tek Turlu Çoğunluk Sistemi -- 10 1.3. NİSPİ TEMSİL SİSTEMİ -- 11 1.3.1. Tam Nispi Temsil -- 13 1.3.2. Yaklaştırmalı Nispi Temsil -- 14 1.4. KARMA SİSTEMLER -- 17 iv 1.5. TEMSİLDE ADALET- YÖNETİMDE İSTİKRAR İLKELERİ -- 18 İKİNCİ BÖLÜM ÇOK PARTİLİ HAYATA GEÇİŞ SONRASI YAPILAN SEÇİMLER VE UYGULANAN SEÇİM SİSTEMİ 2.1. İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI ÖNCESİ TÜRKİYE’DE SİYASAL HAYAT -- 22 2.2. ÇOK PARTİLİ HAYATA GEÇİŞ VE SEÇİM SİSTEMİ -- 24 2.2.1. Çok Partili Hayata Geçiş Süreci -- 24 2.2.2. 1946-1960 Döneminde Seçim Sistemi -- 27 2.3. ÇOK PARTİLİ DÖNEMDE SEÇİMLER -- 28 2.3.1. 1946 Seçimleri -- 29 2.3.2. 1950 Seçimleri -- 31 2.3.2. 1954 Seçimleri -- 34 2.3.3. 1957 Seçimleri -- 38 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM 27 MAYIS VE SONRASI SİYASAL SÜREÇ VE SEÇİMLER 3.1. 27 MAYIS 1960 DARBESİ -- 42 3.2. 1961 ANAYASASI -- 43 3.3. ETKİLERİ VE SONUÇLARI BAKIMINDAN 1961 SEÇİMLERİ -- 46 3.3.1. 1961 Seçimleri ve Uygulanan Seçim Sistemi -- 48 3.3.2. 1961 Seçim Sonuçları -- 51 3.3.3 1961 Seçimleri Sonrası Türkiye’de İlk Koalisyon Hükümetleri -- 54 3.4. 1965 SEÇİMLERİ VE SEÇİM SİSTEMİ -- 58 3.4.1 Milli Bakiye Usulü -- 59 v 3.4.2. 1965 Seçimlerine Katılan Siyasal Partiler -- 61 3.4.3. 1965 Seçim Sonuçları -- 72 3.5. 1965 SEÇİMLERİ SONRASI SİYASAL HAYAT -- 77 SONUÇ -- 80 KAYNAKÇA -- 86

Kökenleri Antik Yunan dönemine dayanan demokrasi, günümüzde modern devletler tarafından benimsenen ideal yönetim sistemidir. Bununla beraber bu ideal yönetim sistemi, kavramsal olarak, ortaya çıktığı Antik Yunan döneminden bu yana farklı yorumlara tabi olmuştur. Bu durum ise belirli bazı nitelikler sabit kalsa da farklı demokrasi yaklaşımlarını ve bu yaklaşımlara bağlı farklı demokrasi kuramlarını ortaya çıkartmıştır.Demokrasi, ayrıca, sadece bir yönetim sistemi olmaktan öte aynı zamanda bir kültürdür. Bu bağlamda bir devlette işlevsel bir demokratik sistemin, ancak ve ancak demokrasi kültürünün yerleşiklik kazanması ile gerçekleşebileceği bu çalışmanın temel savıdır. Öyle ki demokratik kültürün eksik olduğu demokratik rejimlerde, arızalı demokrasi uygulamalarının ve dahası otoriter ve totaliter eğilimlerin demokrasi ile bağdaştırıldığı görülmektedir.Demokratik sistemler içerisinde anayasalar, salt hukuki metinlerden ibaret olmayıp, otoriteyi sınırlayan, keyfiliği önleyen, yönetim sistemine işlerlik kazandıran ve toplumsal yapıyı düzenleyen ve şekillendiren önemli metinlerdir. Anayasa yapım süreçleri ise başlı başına demokratik kültür olgusu ile iç içe olan süreçler olup, bir toplumun demokratik kültür düzeyini göstermeleri açısından büyük önem taşımaktadır.Cumhuriyet dönemi Türk anayasalarının kurduğu siyasal sistem içerisinde, her bir anayasal dönemin toplumsal ve siyasal olayları analiz edilerek Türk demokrasi tarihini ele alan çalışmamız, Türkiye'de demokrasinin ve demokratik sisteminin yerleşmesini, anlamını, aksayan yönlerini ve açmazlarını analiz etmekte ve son tahlilde bu açmazların nasıl çözülebileceğine, daha işlevsel bir demokratik sisteme nasıl ulaşılabileceğine cevap aramaktadır.Anahtar Kelimeler: Anayasa, Demokrasi, Demokrasi Kuramları, Demokrasi Kültürü, Türk Anayasa Tarihi, Türk Demokrasi Tarihi, Vesayetçi Demokrasi. Democracy, whose origins date back to ancient Greece, is the ideal system of government adopted by modern states today. Nevertheless, this ideal system of government has been conceptually subject to different interpretations since the time of its emergence in ancient Greece. This phonemenon has revealed different approaches and these approaches related theories of democracy, although certain qualities have remained constant.Democracy is also more than just a system of government, it is also a culture. In this context, the main argument of this study is that a functional democratic system in a state can only be realized with the establishment of a culture of democracy. Such that in democratic regimes where democratic culture is lacking, it can be seen that defective democracy practices, moreover, authoritarian and totalitarian tendencies are associated with democracy.Within democratic systems, constitutions are not mere legal texts, they are important texts that limit authority, prevent arbitrariness, operate the governmental system and regulate and shape the social structure. The constitution-making processes, on the other hand, are intertwined with the phenomenon of democratic culture and are of great importance in terms of showing the level of democratic culture of a society.Our study which is dealing with the history of Turkish democracy by analysing the social and political events of each constitutional period within the political system established by the Turkish constitutions of the Republican era, is analysing the establishment of democracy and democratic system in Turkey, its meaning, its defective aspects and dilemmas and in the last instance is searching for answers to how to fix these dilemmas and how to reach to a more functional democratic system.Keywords: Constitution, Democracy, Theories of Democracy, Culture of Democracy, The History of Turkish Constitutions, The History of Turkish Democracy, Tutelary Democracy. 268

Hukuka aykırı bir şekilde kamu görevlilerince yapılan bazı eylemler, bazen idari, bazen cezai, bazen de idari olmakla birlikte aynı zamanda cezai yaptırımları da gerektirmektedir. Cezai ve idari soruşturmalarda çoğu kez birbirine benzer ilkelerden faydalanılıyor olunsa da bunların arasında bazı farklılıklar da bulunmaktadır.Memur disiplin hukukunun genel anlamdaki çerçevesi yasal düzenlemeler ile belirlenmiş durumdadır. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu da memur disiplin hukukunun temelini oluşturmaktadır. Bunun yanında yönetmelikler ile de memur disiplin hukukunun usul ve esasları düzenlenmiş bulunmaktadır. Mevzuat ve genellikle de yargı kararlarıyla ortaya çıkmış olan temel ilkelere uyulması da zorunluluk halini almıştır. Bozulmuş olan kurum düzeninin tekrar tesis edilebilmesi için yapılmakta olan disiplin soruşturmalarının yanında, verilecek cezaların da bu temel ilkelere göre verilmesi hukuk devletinin en önemli gereklerinden birisidir. Crimes committed by public officials in violation of the law, sometimes administrative, sometimes criminal, sometimes administrative, but also requires criminal sanctions. While criminal and administrative investigations often take advantage of similar principles, there are also some differences between them.The general framework of officer discipline law is determined by legal regulations. The Public Officers Law numbered 657 also forms the basis of officer disciplinary law. In addition, the regulations and the procedures and principles of officer discipline law are regulated. The basic principles that have emerged through legislation and often judicial decisions have also become necessary to be followed. In addition to the disciplinary investigations being carried out in order to restore the order of the institution which has been corrupted, the punishments to be given according to these basic principles is one of the most important requirements of the state of law. 116

Yüzyıllar boyunca Asya, Avrupa ve Afrika'daki büyük topraklarıyla hüküm süren Osmanlı Devleti, idari sisteminin istikrarlı bir şekilde ilerlemesi için gerekli mekanizmaları sağlamaya çabalamıştır. Altı yüzyıl gibi uzunca bir süre yaşamını sürdürmüştür. Bu kadar uzun süre ayakta kalmasını sağlayan unsurlardan birisi de hukuk sistemidir. Uzun yıllar hukuk sisteminin, sağlıklı işlemesini ise, kadı ve mahkemelere borçludur.Bu çalışmada `Osmanlı Hukuk Sisteminde Kadılık Kurumu` incelenmiştir. Ancak, Tanzimat Dönemi (1839-1876) ve sonrası bu çalışmanın dışında tutulmuştur. Çalışmada tarihsel süreç içerisinde kadılık kurumu incelenmiş, kadıların başvurdukları bilgi kaynakları, adli, idari ve belediye görevleri, eğitim durumları, gelirleri, görev yerleri, atanmaları, görev süreleri, yardımcıları, unvan ve konumları, protokol ve törenlerdeki yerleri, terfi sistemleri, denetim ve görevden alınmaları, kadılık kurumunda meydana gelen bozulmalar ile reform çalışmaları ele alınmıştır. Bu çalışmada betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır.Osmanlı hukuk sisteminde kadılık kurumu hakkında akademik çalışma yok denecek kadar azdır. Bu çalışma ile edinilen bilgilerin, günümüz Türk hukuk sisteminde yapılan çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Osmanlı Hukuk Sistemi, Kadı, Kadılık Kurumu, Kadıların Görevleri, Kadıasker, Kadıların Eğitimi, Kadıların Atanması Throughout the centuries, Ottoman Empire has struggled to provide the necessary mechanisms for the steady progress of the its' administrative system ruled by the great lands of Asia, Europe and Africa. It survived for as long as six hundred years. One of the elements that allows it to survive for such a long time is the legal system.In this study, `Qadi Institution in the Ottoman Law System `was examined. However, the Tanzimat Period (1839-1876) and later were excluded from this study. In this study, the Institution of Qadi, the sources of information, the judicial, administrative and municipal duties, educational backgrounds, dates, positions, appointments, duty terms, assistants, titles and positions, places in protocol and ceremonies, promotion systems, audit and their dismissal, corruption in the organization of women and reform studies were discussed. In this study, descriptive analysis method is used.It can be said that academic study about institution of the qadi In the Ottoman Law System is scarcely any. It is thought that the information gained with this study will contribute to the works carried out in today's Turkish law system.Keywords: Ottoman Law System, Qadi, the Institution of Qadi, Quests of the Qadis, Qadi-Soldier, Training of the Qadis, Appointment of Qadis 105

Bu çalışmada, anayasacılık düşüncesinin gelişimi, özelde de politik anayasacılık anlayışının mahiyetinin 1961 Anayasası üzerinden değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Anayasacılık akımı doğal hukuk, toplum sözleşmesi ve kuvvetler ayrılığı ilkesi çerçevesinde geliştirilmiştir. Anayasacılık temelde siyasal iktidarın keyfi yönetimine karşı temel hak ve özgürlüklerin garanti altına alınmasıyla birlikte bu iktidarın denge-fren mekanizmasıyla kontrol altında tutulmasını amaçlamaktadır. Politik anayasacılık, anayasanın toplumla olan bağlarına dikkat çeker. Anayasanın asıl sahibini kurucu iktidar olarak görmez; toplum iradesinin bizzat sahibi olan halkı esas alır. Politik anayasacılık anlayışı, özünde politik bir metin olan anayasaların, siyasal iktidar ile toplum arasında imzalanan bir sözleşme niteliğinde olması gerektiğini ve bu durumun da anayasaların sosyo-politik meşruiyetini arttırıcı bir unsur olduğuna vurgu yapmaktadır. 1961 Anayasası yapım sürecinde uygulanan `kurucu meclis` sistemi anayasanın toplum sözleşmesi niteliğinde oluşu açısından önemli olmakla birlikte, meclisin oluşumu ve halkı temsil niteliğinin eksikliği yönünden demokratik bir şekilde gerçekleşmemiştir. 1961 Anayasası, çoğulcu demokratik düzeni gerçekleştirebilmek için bir dizi hüküm kabul etmiştir. Bunlardan belki de en önemlisi Anayasa Mahkemesi'nin kuruluşudur. Anayasanın üstünlüğü ilkesi teorik düzeyde ifade edilmekle yetinilmemiş, kanunların anayasaya uygunluğunun yargısal denetimi yoluyla gerçek güvence ve müeyyidesi sağlanmıştır. Çift meclis sistemi ile parlâmentonun çoğunluk gücüne dayanarak keyfi uygulamaları engellenmek istenmiştir. Hak ve özgürlükler alanında ise sistemli ve ayrıntılı düzenlemeler yoluna gidilmiştir. Ancak bütün bu düzenlemelerin yanında özellikle 1971 ve 1973 yıllarında yapılan değişiklikler ile askerî otoritenin sivil otorite karşısında ayrıcalıklar elde edeceği düzenlemeler getirilmiştir. In this study, it is aimed to evaluate the development of constitutional thought, in particular the nature of political constitutionalism through the 1961 Constitution. Constitutionalism has been developed within the framework of natural law, social contract and the principle of separation of powers. Constitutionalism mainly aims to guarantee fundamental rights and freedoms against the arbitrary administration of political power and to keep this power under control by the checkbalance mechanism. Political constitutionalism draws attention to the bonds of constitution with society. It does not consider the real owner of the Constitution as constitutive power; it considers the people who are the owners of the will of society. The concept of political constitutionalism emphasizes that constitutions, essentially political texts, must have the characteristics of a contract signed between political power and society, which in turn increases the socio-political legitimacy of constitutions. Although it is important in terms of being a constitution of society, the `constituent assembly` system applied in the 1961 Constitution was not democratic in terms of the constitution of the assembly and the lack of representation of the people. The 1961 Constitution adopted a number of provisions to achieve a pluralistic democratic regime. Perhaps the most important of these is the establishment of the Constitutional Court. The principle of the supremacy of the Constitution was not satisfied by being expressed at the theoretical level, but by the judicial review of the conformity of the laws to the constitution, real assurance and sanctions were provided. With the dual-parliamentary system, it is desired to prevent arbitrary applications based on the majority power of parliament. As to the field of rights and freedoms, systematic and detailed regulations have been made. However, amendments made in 1971 and 1973, along with all of these regulations, introduced regulations for the military authority to obtain privileges in the face of civilian authority. 127

YÖK Tez ID: 532122 Bu çalışma, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun dördüncü kitabı olan taşıma işleri içerisinde yer alan taşıyıcının eşyayı geç teslim etmesinden doğan sorumluluğunu incelemek için hazırlanmıştır. Çalışmamızda öncelikli olarak eşya taşıma sözleşmesi, unsurları ve hukuki niteliği, sözleşmenin tarafları ile sözleşmenin ilgili kişileri Türk Ticaret Kanunu çerçevesinde ele alınmıştır. Daha sonra asıl konumuz olan taşıyıcının eşyayı zamanında taşıma yükümlüğü üzerinde durulmuş olup; taşıyıcının eşyayı taşıma süresinin tespiti sağlanmıştır. Devamında taşıyıcının eşyanın geç tesliminden sorumlu olma şartları, sorumluluğun düzenlenme şekli ile kural olarak taşıyıcının sınırlı sorumlu olması üzerinde durulmuştur. Bununla birlikte istisna olarak belli şartlarda taşıyıcının sınırsız sorumlu olacağı hallere değinilmiştir. Ayrıca kanunda taşıyıcıya tanınan sorumluluktan kurtulma halleri ve sorumsuzluk anlaşmaları da inceleme konumuz kapsamına dâhil edilmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise; sorumluluk davası konusu incelenmiş olup, sorumluluk davasında kimlerin davacı olabileceği, davalı olarak gösterilebilecek kişilerin nitelikleri ile davanın açılabileceği yetkili ve görevli mahkemenin hangisi olabileceği incelenmiştir. Son olarak davanın açılması gereken süre ve sürelerin hangi zaman diliminde başlayacağı ve dava zamanaşımı süreleri hakkında bilgi verilmiştir. Davada ispat yükünün kime ait olduğu hususu ele alınmıştır. The study primarily deals with the carriage contract of goods, its elements and legal characteristic, the parties of the contract as well as its relevant persons within the scope of the Turkish Commercial Code. Next, the study provides the way of determining the carriage time of the carrier by putting special emphasis on the liability of the carrier for timely carriage of goods. Later on, the conditions of the liability of the carrier for the late delivery, the form of regulating the liability and the rule that the carrier has in principle limited liability are elaborated. That being said, the situations that the carrier has exceptionally unlimited liability under certain circumstances are explained. The ways of escaping from the liability as well as nonliability contracts are also included to the scope of the study. In the last section of the study, along with the liability suit, the persons who are eligible to be claimant, the characteristic of the persons being sued and the courts which have the jurisdiction are thoroughly examined. Finally, the time limit of bringing the court proceedings, the beginning point of such limits and period of limitation are meticulously revealed. The study also clarifies on which party has the burden of proof.

Bir hükümet sisteminde yasama ve yürütme ilişkilerini değerlendirebilmek için söz konusu organlara tanınan yetkilere ve bu yetkilerin karşılıklı dağılımına bakmak gerekmektedir. Zira bir sistemde organlardan herhangi birinin tüm yetkileri kendinde toplaması ya da diğer organa oranla oldukça fazla yetkilere sahip olması hiç şüphesiz yasama ve yürütme ilişkileri arasındaki orantıyı bozacaktır. Dolayısıyla yasama ve yürütme ilişkilerinin dengeli bir zemine oturması kuvvetler ayrılığı açısından en önemli noktayı oluşturmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünü kuvvetler ayrılığı kuramı ve bu kurama dayalı hükümet sistemleri Amerika Birleşik Devletleri, Fransa ve Birleşik Krallık ülkeleri örnek alınarak incelenecek ve bu ülkelerdeki yasama ve yürütme ilişkileri ele alınacaktır.İkinci bölümünde 1876 Kanun-u Esasî ile başlayan Osmanlı-Türk anayasa tarihindeki yasama ve yürütme ilişkileri incelenecektir.Üçüncü bölümde ise hükümet sistemi adına önemli bir değişim içeren 2007 tarihli ve 2017 tarihli anayasa değişiklikleri, bu değişiklikler sonucunda değişen hükümet sisteminin niteliği ve bu çerçevede yasama ve yürütme ilişkileri açıklanacaktır.Sonuç olarak da bu çalışma, kuvvetler ayrılığına dayanan hükümet sistemlerindeki yasama ve yürütme ilişkilerini incelemekte ve 1876'dan günümüze uzanan süreçte, özellikle de 1982 Anayasası dönemindeki, yasama ve yürütme ilişkilerini açıklamaktadır. Bu noktada 2017 tarihli anayasa değişikliği ile benimsenen yeni hükümet sistemine ilişkin karşılaştırmalı bir değerlendirme de yapmaktadır.Anahtar Kelimeler: Kuvvetler Ayrılığı, Hükümet Sistemi, Anayasa. In order to evaluate the relation between legislature and executive in a system of government, it is required to check the authority of relevant branches and reciprocal distribution of these authorities.In the view of the fact that, in a system, concentration of power in any branch or any branch having more authority compared to the other branch would, without a doubt, disturb the balance of power between legislature and executive.Therefore, balancing the relation between legislature and executive is very crucial, in order to provide the checks and balances.In the first chapter of the study, theory of checks and balances, and systems of government based upon this theory will be examined with United States of America, France, and United Kingdom taken as example and the relation between legislature and executive in these countries will be examined.In the second chapter, the relation between legislature and executive in Ottoman-Turkish Constitutional History starting with 1876 Ottoman Basic Law will be analyzed.In the third chapter, constitutional amendments under date of 2007 and 2017, that include important changes regarding the system of government, characteristics of the government changed after these amendments, and relation between legislature and executive will be analyzed within this frame.In conclusion, this study analyzes the relation between legislature and executive in the system of governments based on the checks and balances and explains the relation between legislature and executive within the period from 1876 to these days, especially during 1982 Constitutional Era. In this point, this study benchmarks the new government system adopted with the constitutional amendment under the date of 2017.Keywords: Separation of Powers, Government System, Constitution. 278

Demokrasilerin üzerinde uzlaşılmış olan en belirgin özelliği, kuşkusuz yönetici elitlerin belirli aralıklarla yapılan seçimler neticesinde belirleniyor olmasıdır. Ancak günümüzde son derece baskıcı uygulamalara ve otoriter anlayışlara sahip yönetimler bile düzenli yaptıkları seçimleri meşruiyetlerine dayanak olarak gösterebilmektedirler. Bu nedenle uzunca zamandan beri siyaset bilimciler ve anayasa hukukçuları hangi yönetim şeklinin değil hangi demokrasinin daha iyi işlediğini ve çoğulcu bir siyasal düzene yaslanan demokrasinin nasıl tesis edilebileceğini tartışmaktadırlar. Sözü edilen biçimde çoğulcu siyasal zeminin oluşması ise ancak; farklı kimlikleri, farklı siyasal eğilimleri temsil eden grupların/yapıların/partilerin, azınlıkta kalsalar bile ittifaklar kurarak siyasal karar alma süreçlerine katılabileceği mekanizmaları kuran, bunu yaparken de ülkedeki siyasal istikrarı muhafaza edebilen bir seçim sistemi ile mümkün olabilecektir. Seçim sistemleri üzerindeki akademik tartışmalar genel olarak "temsilde adalet" veya "yönetimde istikrar" prensipleri etrafında yapılmakta olup bunlardan birinin ağırlıklı olarak tercihine dayalı seçim sistemi kurgulanmaktadır. Bu tezin konusunu oluşturan partiler-arası (yahut farklı siyasal eğilimler-arası) seçim ittifakları; her iki prensibin yöneldiği amaçları bağdaştırabilecek yani hem temsil adaletini hem de siyasal istikrarı telif edebilecek en önemli araçlardan biridir. Çalışmada öncelikle; belli başlı seçim sistemleri, seçim ittifaklarına imkân sağlama kapasiteleri bakımından değerlendirilmiştir. Bilahare Türk siyaset tarihinde yapılmış olan seçim ittifakları ve bunların hangi hukuksal kısıtlar içerisinde gerçekleştirilebilmiş oldukları ele alınmıştır. Nihayet son bölümde ise; ittifak uygulamalarının yaygın olduğu ülkelerdeki farklı seçim ittifakı modelleri ele alınmıştır. Bu bölümde siyaset bilimi ve seçim hukuku literatürüne katkı olacak biçimde model adlandırmaları yapılmıştır., The most evident aspect of the modern democracies definitely resides on the fact that the ruling elites are constituted by the elections taken place in regular intervals. However, in today's world, even the most repressive and authoritarian regimes could legitimate their power by organizing regular elections. Hence, for a few decades, the political scientists, instead of dealing with the question of democratic or non-democratic regimes, have been discussing which types of democracies work better and how it is possible to establish a democracy that is truly based on a pluralistic political order. And the institution of such pluralistic political ground requires a particular kind of election system. The academic researchers on the electoral systems generally focus on the principals of "the representative justice" or that of "the governmental stability" and elaborate electoral systems privileging the one over the other of these principles. The electoral alliances between political parties, which constitute the major problematics of this doctoral study, could reconcile the objectives of both principles. This Ph.D. dissertation first explores the major elections systems from the perspective of electoral alliances, trying to elucidate their respective capacities to provide the possibility of such alliances. Secondly, the different polling alliances in the political history of Turkey are investigated. Finally, the third part analyzes the polling alliances in different countries. This last part also proposes new terminology to name such alternative models that could contribute to the literature of political sciences.

6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yerel yönetim sisteminde, Türkiye'deki büyükşehir belediyesi sayısı arttığı gibi belediyelerin yetki ve sorumlulukları, hizmet sundukları alanların sınırları da değişmiştir.Hiyerarşinin en üst düzeyde olduğu merkeze bağlı yönetim sistemindeki sert yönetim bürokrasisinden uzaklaşmayı, hizmet sunumu kararlarının daha yerel sorunlara hitap etmesini amaçlayan, sunulan hizmetlerin direk Devlet eliyle yapılması anlayışından uzaklaşmayı hedefleyen 6360 Sayılı Kanun büyükşehir olan illerde herkesin kamu hizmetine ulaşmasını, kamu hizmetinin her bireye eşit miktarda sunulmasını amaçlamaktadır.6360 Sayılı Kanun ile Denizli İlinde yerel yönetim yapılanması değişmiş, 2 adet yeni merkez ilçe kurulmuş, köylerin ve belde belediyelerinin tüzel kişilikleri olan muhtarlıklar ve belediye başkanlıkları kapatılmıştır. Köy ve beldeler mahalleye dönüştürülmüş, büyükşehir belediyesinin hizmet sınırları il mülki sınırları olarak belirlenmiştir. 6360 Sayılı Kanunun Denizli İlinde, büyükşehir ve ilçe belediyeleri tarafından sunulan kamu hizmetlerinin üzerindeki etkilerini araştırmak amacıyla 38 belediye yöneticisi ile anket çalışması yapılmış, toplanan veriler SPSS Statistics 22 WİN programı ile değerlendirilmiş ve 6360 Sayılı Kanun ile yeni büyükşehir belediyelerinin kurulması, büyükşehir belediyelerinin hizmet sınırlarının il ve ilçe sınırlarına genişlemesi idari ve hizmet sunumu açısından olumlu bir gelişme olduğu hipotezi test edilmiştir.ANAHTAR KELĠMELER: Merkeziyetçilik, Yeni Kamu Hizmeti, BüyükĢehir Belediyesi, Yerel Yönetim, Merkezi Yönetim, 6360 With the Law No. 6360 on the Establishment of the Fourteen Large Metropolitan Municipalities and Twenty-seven Districts and the Amendment of Certain Laws and Decrees on Decree Laws, the authorities and responsibilities of the municipalities as well as the boundaries of the areas they have served have changed in the local administration system as well as the number of metropolitan municipalities in Turkey.Law No. 6360, aiming to move away from the hard-line management bureaucracy in the centralized hierarchy of the hierarchy and address service-delivery decisions to more local problems, aims to move away from the direct state-made understanding of the services offered. In the metropolitan provinces, everybody has access to public service.With the Law No. 6360, the local administration structure in Denizli has changed, 2 new central districts have been established and the headmen and mayorships, which are the legal entities of the villages and municipalities, have been closed. The villages and towns were converted into neighborhoods, and the service boundaries of the metropolitan municipality were determined as provincial boundaries. In order to investigate the effects of the Law No. 6360 on the public services provided in metropolitan cities and districts in Denizli, a questionnaire survey was conducted with 38 municipality administrators and the collected data were evaluated with the SPSS Statistics 22 WIN program and the establishment of new metropolitan municipalities with the law numbered 6360, The hypothesis that expansion to its borders is a positive development in terms of administrative and service delivery has been tested.KEYWORDS: Centralism, New Public Service, Metropolitan Municipality,Local Government, Central Government, 6360 143

Göç olgusu, insanlık tarihinin başlangıcından günümüze kadar önemini korumuş olup, bireyleri ve toplumları etkilemeye devam etmektedir. Özellikle 20. yy içinde yaşanan büyük savaşlar sonucunda göç ve mülteci sorunu ciddi bir şekilde ele alınmış ve uluslararası düzenlemeler yapılmıştır. Bu açıdan, Türkiye de tarihi boyunca bu sorunlarla iştigal etmiş ve dönem içinde farklı göç politikaları sergilemiştir. Tarihi boyunca mülteci ve sığınmacı konusunda birçok hukuki düzenleme yapan Türkiye, Mart 2011 ayında patlak veren Suriye krizinden sonra mevzuatında ve göç politikasında birçok eksikliğin olduğunu fark etmiş olup, bu minvalde düzenlemeler yapmış ve yapmaya devam etmektedir. Ancak, ani ve kitlesel bir göçe maruz kalan Türkiye'nin hâlihazırda büyüyen bir Suriyeli sığınmacı sorunu ile karşı karşıya kaldığı açık bir şekilde söylenebilir.Bu araştırma, üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde, göç, mülteci, sığınmacı ve vatansız kavramları detaylı şekilde incelenmiştir. Göçün gelişimi ve teorik anlamda göçün nasıl bir görünüm sergilediği ele alınmıştır. Ayrıca, mülteci ve sığınmacıların milletlerarası örgütlerde, uluslararası ve bölgesel anlaşmalarda ele alınış biçimi detaylı şekilde incelenmiştir. Evrensel hukuk kuralları açısından mülteci, sığınmacı ve vatansızların hakları ve göç sorunlarına ne şekilde müdahale edildiği araştırılmıştır.Araştırmanın ikinci bölümünde ise göçün genel tarihi hakkında bilgi verilmiş, ayrıca Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti'nde yaşanan önemli göç vakaları ile ilgili araştırma yapılmıştır. Akabinde, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana mülteci ve sığınmacılar ile ilgili yapılan bütün önemli düzenlemeler kronolojik şekilde ele alınmıştır. Türkiye'de ilk defa uluslararası korumaya ihtiyaç duyan kişilerle ilgili düzenlenen Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) hakkında oldukça detaylı bir inceleme yapılmıştır. İkinci bölümün son kısmında ise göç yönetişimi ve Türkiye'de gelişen göç yönetimi ele alınarak, Türkiye'nin göç politikası aktarılmaya çalışılmıştır.Araştırmanın son bölümünde ise son yüzyılın en önemli vakalarından olan Suriye iç savaşı ve ülkemize olan etkisinden söz edilmiştir. Suriye siyasi tarihi ve geçmişten günümüze Türkiye-Suriye ilişkileri incelendikten sonra, `Arap Baharı` olarak adlandırılan süreç ve ülkemize yönelen kitlesel göç akımı ele alınmıştır. Ayrıca, Türkiye'ye ani ve kitlesel olarak göç eden milyonlarca Suriyelinin hukuki durumu detaylı olarak aktarılmıştır. Son olarak, değişen göç politikası kapsamında Türkiye'de yaşayan Suriyeli sığınmacıların yaşadığı sorunları ve sosyolojik açıdan etkileri hakkında elde edilen veriler analiz edilerek sunulmuştur. It can be said that, the phenomenon of immigration has maintained its importance throughout human history, and it also continued to influence those individuals and societies. Especially in the 20th century, as a result of the great wars, immigration and the refugee problem were seriously dealt with and international regulations were made.In this respect, Turkey has been involved in these problems throughout its history and has practiced different immigration policies during the period. Having made many legal arrangements regarding refugees and asylum seekers throughout its history, Turkey has noticed that there are many deficiencies in its legislation and migration policy after the Syrian crisis that broke out in March 2011, and Turkey has made arrangements in this field and and continues to do so. However, it can be said that Turkey, which is exposed to a sudden and massive aspiration, faces a Syrian asylum seeker problem that is already growing.This research consists of three sections. In the first part, the concepts of immigration, refugee, asylum seeker and stateless have been examined in detail. The development of immigration and how it looks in a theoretical sense of immigration is discussed. In addition, the way in which refugees and asylum seekers are treated in international and regional agreements has been examined in detail. It has been researched how the refugee, asylum seeker and stateless people's rights and immigration problems are interfered with in terms of universal legal rules.In the second section of the research, information about the general history of migration is given and also further researches are carried out on important immigration cases in the Ottoman State and Republic of Turkey. Right after, since the founding of the Republic of Turkey, all important arrangements concerning refugees and asylum-seekers have been addressed in chronological order. A very detailed investigation has been carried out on the Foreigners and International Protection Law (YUKK), which was organized for the first time in Turkey regarding people who need international protection. In the last part of the second section, the immigration policy of Turkey was tried to be fully transferred by considering the migration governance and the migration management in Turkey.In the last part of the study, the Syrian civil war which is the most important events of the last century , and its impact on Turkey were mentioned. After examining the political history of Syria and the relations between Turkey and Syria from the past to present, the process called `Arab Spring` and the mass migration trend towards Turkey were discussed. In addition, the legal status of millions of Syrian immigrants who suddenly and massively migrated to Turkey has been reported in detail. Finally, within the context of the changing immigration policy, the data obtained about the problems of the Syrian asylum-seekers living in Turkey and their sociological effects are presented and analyzed. 271

Seçimler temsili demokrasiler içinde olmazsa olmaz bir niteliğe sahiptir. Seçimler aracılığıyla temsilcileri seçmek, başarısız olarak değerlendirilen temsilcileri tekrar seçmeyerek cezalandırmak mümkün olmaktadır. Temsilcilerin belirlenmesi aşaması, oyların parlamento içinde sandalyeye dönüşmesi işleminden dolayı seçim sistemini önemli hale getirmektedir. Her ülkede farklı seçim sistemlerinin uygulanması ve hatta ülkelerin zaman zaman seçim sisteminde irili ufaklı değişiklikler yapması, seçim sisteminin dinamik olduğunu göstermektedir. Seçim sistemleri toplumsal ve siyasal koşullara bağlı olarak farklılaşmakta; ancak neredeyse her seçim sisteminin adalet ve istikrar işlevlerinden birini gerçekleştirme amacı taşıdığı söylenebilir. Ülkemizde 1995 tarihli bir Anayasa değişikliğiyle seçim kanunlarının temsilde adalet ve yönetimde istikrar ilkelerinin bağdaştırılmasıyla düzenleneceği hüküm altına alınmıştır. Bu çalışmada; temsilde adalet ve yönetimde istikrar ilkelerinin kapsamı ve bu ilkelerin bağdaştırılmasının herhangi bir seçim sistemiyle mümkün olup olmadığı incelenmeye çalışılmıştır. Ayrıca, seçim kanunu içerisinde hangi düzenlemelerle bu ilkelerin bağdaştırılabilirliğinin mümkün olduğu da cevaplanması gereken bir başka sorudur. Bu soruların cevaplanması amacıyla, farklı seçim sistemleri alternatifleri değerlendirilerek Türkiye'nin seçim tecrübesi analiz edilmeye çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler:Seçim, Temsilde Adalet, Yönetimde İstikrar, Seçim Sistemleri, Seçim Barajı, Seçim Kanunları Elections have a sine qua non quality in representative democracies. Electing representatives, punishing representatives who are evaluated as unsuccessful by not voting again can be possible via elections. The stage of determination of represenatati-ves makes electoral system important because of conversion of votes to seats in parli-ament. Practice of different electoral systems in each country, even making large and small amendments in electoral systems by states shows that electoral systems are dynamic. Electoral systems differentiate depending social and political conditions, though, it can be said that nearly every electoral system has aim to effectuate fair repre-sentation or stability in government. In our country, it was enured that electoral laws shall be drawn up so as to reconcile the principles of fair representation and stability of government with constutional amendment in 1995. In this study, it is tried to examine scope of fair representation and stability of government and if it is possible to reconcile these principles with any electoral system. Otherwise, it is another question that should be answered is that which amendments in electoral laws make possible reconcilability of these prenciples. It is tried to analyse different alternatives of electoral systems and election experince of Turkey on the purpose of answering these ques-tions.Keywords:Election, Fair Represantation, Stability Of Government, Electoral Systems, Electoral Threshold, Electoral Laws 156

Çağdaş ve demokratik devlet yönetim anlayışının vazgeçilmez öğelerinden birisi hukuk devleti ilkesi olmuştur. İnsanların daha huzurlu, daha güvenli ve her şeyden önemlisi daha özgür yaşayabilmelerinin teminatı olan bu ilkenin önemi gün geçtikçe daha da artmakta ve ülkelerin gelişmişlik düzeylerinin birer yansıması haline gelmektedir. Literatürde birçok tanımı olan bu ilkenin en temel tanımlarından `hukuk kurallarına bağlı devlet` tanımı ilk akla gelen tanımlarından birisidir. Devlet mekanizmasının hukuk kurallarına bağlı olmasını sağlayan bazı olmazsa olmaz unsurlar vardır. İdarenin denetimi de bu unsurlardan biridir. Anayasa'nın 2'inci maddesi Türkiye Cumhuriyeti Devleti' nin hukuk devleti olduğunu belirtmektedir. Anayasa'nın 125'inci maddesi ise idarenin her türlü eylem ve işlemlerine karşı yargı yolunun açık olduğunu belirtmiştir. İdarenin denetimi temelde iki farklı şekilde olmaktadır: `İdarenin yargısal denetimi` ve `yargı dışı yollarla denetimi`. Anayasa'nın 125'inci maddesi bu anlamda idarenin yargısal yollarla denetiminden bahsetmektedir. Ancak aynı maddenin devamında ve diğer bazı maddelerde de yargı yoluna başvurulamayan işlemlerden bahsetmektedir. Bu anlamda bu çalışmanın amacı yargı denetimi dışında bırakılan işlemlerin hukuk devleti ilkesi ile ne ölçüde bağdaştığını incelemektir. Bu inceleme yapılırken öncelikle birinci bölümde; hukuk devleti kavramı ele alınarak bu kavramın tarihi gelişimi, Türk Hukuk Tarihindeki gelişimi ve hukuk devletinin gerekleri ele alınmıştır. İkinci bölümde; İdarenin denetim yolları ele alınarak yargı dışı yollarla denetimi ve yargısal yollarla denetimi incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise idarenin yargısal denetim dışı bırakılan işlemleri ele alınarak bu işlemler sırayla incelenmiştir. Son bölümde de hukuk devletine yaklaşma anlamında sonuç ve öneriler ortaya konmuştur. Principle of State of Law has been one of the essential elements of the sense of contemporary and democratic state governing. The importance of this principle which ensures people to live more peacefully, safely and, more importantly, more freely is increasing day by day and is becoming reflection of countries' development level. Of its many definitions in the literature, the basic definition of this rule, `state abiding law rules` is the first definition that comes to mind. There are some sine qua non elements that ensure state mechanism to be abiding with law rules. Review of administration is one of these elements. Article 2 of the Constitution states that the Republic of Turkey is a State of Law. Article 125 of the Constitution, however, states that recourse to judicial review is available against all actions and acts of administration. Basically, review of administration is carried out in two different ways: `judicial review of administration` and `extrajudicial review of administration`. Article 125 of the Constitution, in this concept, mentions review of administration through judicial means. However, the continuation of the same article and some other articles mention some acts that cannot be resorted to judicial means. In this sense, the aim of this study is to examine to what extent actions excluded from judicial review accord with the principle of state of law. During this examination, the concept of state of law was addressed and its historical development, its development in Turkish Law History and requirements of state of law were discussed in the first part. In the second part, ways to review administration was addressed and judicial review and extrajudicial review of administration were examined. In the third part, acts of administration excluded from judicial review were addressed and these acts were examined respectively. In the last part, conclusion and suggestions in terms of coming close to becoming a state of law were put forth. 147

Çeşitli sebeplerden ötürü yerinden ve yurdundan edilmiş kişiler, hem uluslararası toplum, hem de bireyin göç ettiği ülkeler bakımından olumsuz sonuçlara neden olmaktadırlar. 21. yüzyılda devletlerarası ihtilaflar, iç savaşlar ve baskıcı yönetimler, devletlerin kendi vatandaşlarına dahi zor kullanmasını ve zulme maruz kalan insanların yer değiştirmek zorunda kalmasını beraberinde getirmiştir. Bunun bir sonucu olarak insanlar, başka devletlerde sığınma aramışlar ve halen aramaktadır. Neredeyse tüm devletlerarası kurumlarda kendine yer bulan sığınmacı ve mülteci kavramı da, konunun öznesinin insan olması ve insan-devlet arasındaki etkileşimi doğurması hasebiyle, incelenmeye değer bulunmuştur. Bu bağlamda çalışmamızda, iltica kavramının geçmişinden kısaca bahsederek, uluslararası alanda hangi düzenlemelerin yapıldığı ve hangi kurumlar etrafında şekillendiği anlatılarak, konunun genel çerçevesi çizilmiştir. Ardından Türkiye'nin ulusal hukuk düzenlemelerine değinilmiştir. Devamında Suriye Arap Cumhuriyeti'nden savaş tehdidi altında kaçan bireylerin, ülkemize gelip, iltica talep etmesiyle başlayan süreçte, bu kişilerin hukuki statüsünün ne olduğu ifade edilmeye çalışılmıştır. Bu maksatla gelen bireylerin, yerleştirildikleri çadırkentlerde verilen hizmetlerin kalitesinin ölçülmesi ve Başbakanlık Afet Acil Durum Yönetimi Başkanlığı'nın (AFAD) bu kişilere verdiği hizmetin neler olduğunun ortaya koyulması, çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Çalışma tekniği olarak, konuya ilişkin literatür taraması ve Gaziantep ilindeki çadır kentlerde anket yoluyla saha çalışması metodu tercih edilmiştir. Anahtar Kelimeler: İltica, Mülteci, Sığınmacı, AFAD, Geri Göndermeme ilkesi, YUKK. Too many people who had to leave their country due to various reasons have caused adverse outcomes in respect of international community and destination countries. By the 21th century, the international disputes, civil wars and the pressure authorities brought along the illegally use of force of the governments directed to their citizens and refugee movements around the world. This is why it is worth to consider the concepts of asylum seeker and refugee due to the subject matter of the human and interaction between human being and the state. In this context, we've briefly touched the history of the law of asylum and drew the general framework of the subject, considered the process institutionalization at an international level in this thesis. Additionally, national rule of law of the Turkey related to law of asylum and the legal status of the asylum seekers who fled to Turkey right after the Syrian civil war has been explained. More importantly, the quality and competence of the services provided in the tent cities by The Prime Ministry Disaster Emergency Management Authority (AFAD) has considered. As research method, literature related to law of asylum were reviewed and the method of fieldwork has been implemented intended to the tent cities in Gaziantep province which are most intensive camps of asylum seekers in east of the Turkey.Key Words: Asylum, Refugee, Asylum Seeker, AFAD, the principle of Non Refoulement, YUKK. 161

Bu çalışma yargı bağımsızlığı ilkesi kapsamında Hâkimler ve Savcılar Kurulu'nun tarihsel gelişimi, yargı bağımsızlığını oluşturan ilkelerin demokratik ülkelerde nasıl uygulandığı ve bu çerçevede Hâkimler Savcılar Kurulu'nun 16 Nisan Anayasa Değişikliği sonrası mevcut yapısını inceleyen bir çalışmadır. Tezin amacı yargı bağımsızlığının tam sağlanması ile ilgili konularda devletlerin hukuk sistemlerinde aldıkları önlemleri ortaya koymaktır. Tezde kullanacağımız yöntem, birinci bölümde yargı bağımsızlığının tanımı ve tarihsel süreci inceledikten sonra yargı bağımsızlığı ilkelerinin çağdaş demokratik devletlerde ve Türkiye' de nasıl uygulandığına ilişkin tarihsel süreç hususunda bilgi vermektir. İkinci bölümde yargı bağımsızlığının Türk hukuk sistemindeki tarihsel gelişimi Kanun-i Esasi'den 1982 Anayasasına kadar incelenmiştir. Üçüncü bölümde Hâkimler ve Savcılar Kurulu'nun yeniden yapılandırılması, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu'nun hukuk devleti ve yargı bağımsızlığı kavramları ile ilişkisi incelenmiştir.Anahtar Kelimeler: Yargı Bağımsızlığı, HSK, Hâkimlik Teminatı This study is a study that examines the historical development of judges and prosecutors' board in the context of judicial independence principle, how the principles constituting judicial independence are applied in democratic countries and the present structure of judges' prosecutors' board after the Constitutional amendment on 16 April. This thesis is to put forward the precautions in the legal system regarding judicial independence of the states regarding the full provision of the judicial independence of the aim and the absence of intervention. The method we will use in our thesis also provides information on the definition of judicial independence in the first chapter and the historical process of how judicial independence principles are applied in contemporary democratic states and in Turkey after examining the historical process. In the second chapter, the historical development of judicial independence in the Turkish legal system has been examined by Kanun-i Esasi until 1982 Constitution. In the third chapter, the restructuring of the Council of Judges and Prosecutors has been examined in terms of the concept of law state and judicial independence of the Supreme Council of Judges and Prosecutors.Key Words: Judicial Independence, HSK (HCP), Tenure of Judges 117

Anayasa yargısının demokratik meşruluğu sorunu son yıllarda tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de tartışılmaktadır. Anayasa yargısının meşruluğu, hukukun genel ilkelerine bağlı olması, halkın temsili ve anayasal erklerin yetkilerine saygı ölçüsünde geçerlilik kazanmaktadır.Türk Anayasa Mahkemesi'nin objektif olarak değerlendirmesinin yapılabilmesi için çağımızda varlığını sürdüren demokratik ülkelerde benzer uygulamaların incelenmesi gerekmektedir. Ancak bu şekilde yeterliliği ve etkinliği konusunda bir fikir sahibi olunabilir. Unutulmaması gereken bir husus da her ülkenin kendine özgü bir takım özelliklerinin ve niteliklerinin olduğudur.Bu tezin içeriğinde öncelikle anayasa yargısı ile ilgili temel kavramlar açıklandıktan sonra belli bir sistem dahilinde seçilen Amerika Birleşik Devletleri, Almanya ve Fransa ile Türkiye'nin anayasal denetim yapan mercileri incelenmiştir.Yapılan bu incelemeden sonra Türk Anayasa Mahkemesi'nin batı demokrasilerindeki anayasal denetim yapan merciler içerisindeki yeri saptanmaya çalışılmış ve yakın zamanda yeniden yapılandırılan Türk Anayasa Mahkemesi hakkında değerlendirmelerde bulunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Anayasa Yargısı, Demokratik Meşruluk, Türk Anayasa Mahkemesi. The issue of democratic legality of constitutional jurisdiction is also negotiated in Turkey like in all over the world lately. The legality of constitutional jurisdiction is gaining validity with due regards to general principles of law, representation of people and authorization of constitutional powers.Similar applicants also need to be analyzed in democratic countries in order to be able to evaluate Turkish constitutional court objectively. Only in that way it is possible to have an idea about efficiency and activity of it. However,there is one vital aspect should not be forgetten that every country has unique applications.Hence, in that thesis, the authorities making constitutional in Turkey,Germany and France which are elected by a particular system wil be analyzed after basic concepts concerning constitutional jurisdiction are explanied.After the evaluation, the place of Turkish constitutional court among Western authorities making constitutional inspectations wil be determined and evaluations on revised Turkish constitutional court wil be carried out soon.Key Words: Constitutional Jurisdiction,Democratic Legality, Turkish Constitutional Court. 110

Çevre; dünyaki canlıların üzerinde yaşadığı ve içinde bulunuğu, hava, toprak ve sudan oluşan sistem olarak tanımlanmıştır. Özellikle sanayi devriminden sonra dünya hızla kalkınmaya başladı. Teknolojik, kimyasal ve bilimsel gelişmeler beraberinde çevre kirliliğini getirdi. 1960 ve 1970'li yıllara gelindiğinde çevre kirliliğinin artık büyük boyutlara ulaştığı ve insanların sağlıklarını tehdit etmeye başladığı uluslararası camiada kabul edildi. Bir çok ülke çevre hakkını bir insan hakkı olarak tanıdı, anayasal ve yasal mevzuatlarında çevre hakkına yer verdi.Türk hukukunda çevre hakkı ilk kez, 1982 Anayasası'nın 3. bölümünde düzenlenen `Sosyal ve Ekonomik Haklar ve Ödevler` başlığı altındaki 56. maddesiyle koruma altına alınmıştır. 1982 Anayasası'nın 56/1. maddesinde, `Herkes, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir` ve aynı maddenin II. fıkrasında da, `Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek Devletin ve vatandaşların ödevidir` hükümleri yer almıştır. Çevre kirliliği ilgili bazı eylemler 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda suç olarak düzenlenmiştir. Bunlar; TCK'nın 181. maddesinde üzenlenen `çevrenin kasten kirletilmesi suçu`, TCK'nın 182. maddesinde üzenlenen `çevrenin taksirle kirletilmesi suçu`, TCK'nın 183. maddesinde üzenlenen `gürültüye neden olma suçu` ve TCK'nın 184. maddesinde üzenlenen `imar kirliliğine neden olma suçu` dur.Çevrenin kasten kirletilmesi suçunu düzenleyen TCK'nın 181. maddesinde iki farklı çevrenin kasten kirletilmesi suçu düzenlenmiştir. Birincisi ilk fıkrada düzenlenen; İlgili kanunlarla belirlenen teknik usullere aykırı olarak ve çevreye zarar verecek şekilde, atık veya artıkların toprağa, suya veya havaya kasten verilmesi suçudur. İkinci fıkrada düzenlenen diğer suç ise; atık veya artıkların izinsiz olarak ülkeye sokulması suçudur. Maddenin üç ve dördüncü fıkralarında cezayı ağırlaştırıcı nedenler sayılmıştır. Maddenin son fıkrasında ise; bu maddde deki fiilleri işleyen tüzel kişiler hakkında güvenlik tedbirine hükmedileceği düzenlenmiştir. Environment; one of the coolest creatures that live on and in the water, air, earth and meram within the system. The rapid development of the world, especially after the industrial revolution began. Technological, chemical and scientific advances in environmental pollution. İn the 1960's and 1970's, when the environmental pollution has reached major proportions and now people began to threaten their health was accepted in the international community. Many countries recognized as a human right, the right to the environment, environmental legislation has included the right to constitutional and legal.For the first time, the environment in the Turkish Law 1982 Constitution 3. in the section Social and Economic rights and duties under 56. item has been taken under protection. The 1982 Constitution of 56/1. in article, `everyone, have a healthy and balanced environment` and of the same item II. paragraph of says, `develop the environment, protect the health of the environment and prevent environmental pollution is the duty of the State and citizens.` provisions.Some actions related to environmental pollution as well as crime in the Turkish Penal Code with number of 5237. These are; TPC's 181. the crime he crime of purposely polluting the environment, TPC's 182. the crime of polluting the environment with negligence, TPC's 183. the crime of noise pollution and TPC of 184. in the article, the crime of pollution with reconstruction. The Environment regulates the TPC's guilty plea that deliberately Pollute 181. the two different environmental pollution crime on purpose in the article. The first is held in the first paragraph; contrary to applicable law with the specified technical procedures and to harm the environment, waste or residues into the soil, water or air is intentionally giving offense. Other crime held in the second paragraph; importation of waste or residues without permission is a crime. Aggravating the punishment in three and the fourth paragraph of the substance causes. The last paragraph of; this renders the verbs in the high legal persons about security measures to decide on. 119

İdarenin en temel görevlerinden biri, vatandaşlarına kamu hizmeti sunmasıdır. İdare bu görevini kendisi yapabileceği gibi, kendi gözetimi ve denetimi altında özel kişilere de yaptırabilir. İdarenin kamu hizmetlerini özel kişilere yaptırması tek yanlı ve çift yanlı işlemleri ile olabilmektedir. İdarenin özel hukuk kişileriyle yaptığı sözleşmeler, onun çift yanlı işlemlerindendir. İdare, hem idari sözleşme hem de özel hukuk sözleşmesi yapabilmektedir. İdarenin her iki sözleşmeyi yaparken uyması gereken usul kuralları ihale kurallarıdır. Türkiye'de kamu ihale sözleşmeleri, yüksek yargı organlarının kararlarında kategorik olarak özel hukuk sözleşmesi kabul edilmektedir. Literatürdeki yazarların büyük bir kısmı tarafından da, yargı kararlarında belirtilen bu görüş benimsenmiştir. Yargı kararlarında idari sözleşmelerin kriterleri de belirlenmiştir. Bu kriterler, taraflarından biri idare olan bir sözleşmenin, kamu hizmetinin yürütülmesine ilişkin olması ve özel hukuku aşan şartlar içermesidir. 4735 sayılı `Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu`na göre akdedilen kamu ihale sözleşmelerinin, idari sözleşmelerin kriterleri bakımından incelendiğinde, bu kriterleri yerine getirme kabiliyetine sahip olduğu görülmüştür. Tez çalışmamızda, kamu ihale sözleşmelerinin bu kabiliyeti, idari sözleşmelerin kriterleri bakımından yapılan inceleme ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.Bu incelemenin öncesinde, kamu ihale sözleşmelerinin teorik arka planı incelenmiştir. Kamu ihale sözleşmeleri, idare hukukunun konusunu oluşturmaktadır. İdare hukuku ile yakın ilişki içerisinde olan kamu yönetimi disiplininde yaşanan dönüşümler, kamu ihale sözleşmelerinin hukuki durumunda etkili olmuştur. Bu dönüşüm inceledikten sonra, kamu ihale sözleşmelerinin AB hukukundaki durumu incelenmiş ve son olarak bu sözleşmelerin Türkiye özelindeki durumu incelenerek çalışma tamamlanmıştır.ANAHTAR SÖZCÜKLER: Kamu İhale Sözleşmesi, İdari Sözleşme, Kamu Yönetimi Disiplininde Dönüşüm, Avrupa Birliği. The most basic missions of goverment is submitting public service to citizens. Goverment can fullfill its mission as in itself, also it can lead natural person to do it in charge of itself. Leading natural person to submit public service could be with unilateral transactions or contracts of goverment. Contracting of goverment with natural person is principal to principal of goverment. Goverment can make contract governed by private law or administrative contract. When goverment make contract governed by private law or administrative contract, it must obey procurement rules. Public procurement contracts is accepted categorically as contract governed by private law in supreme court decisions in Turkey. This opinion in supreme courts decisions is adopted by writers in literature. Administrative contract's criterias is determined in supreme court's decisions. These criterias are contracts to which goverment is party. These contracts which are conducting of public service. These contracts must have conditions which are outside of private law. Public procurement contracts which are signed for the Law no 4735 `Public Procurement Contracts Law`, have capacity to fulfill these criterias. In this thesis, this capacity of public procurement contracts are tried to reveal in terms of administrative contracts's criterias.Before this analysing, public procurement contracts's theoretical background is analysed. Public procurement contracts are subject of administrative law. Transitions in public administration discipline which is relevant to administrative law have influence on public procurement contracts's legal status. After this analysing, public procurement contracts's status in European Union Law is analysed. At last, status of these contracts in Turkey is analysed and thesis is completed.KEY WORDS: Public Procurement Contract, Administrative Contract, Transition in Public Administration Discipline, European Union. 225

İfade özgürlüğü modern toplumlarda tartışmasız bir değer olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu özgürlük, geniş anlamda düşünce, din, vicdan ve toplanma özgürlüğünü de içerir. Dar anlamda ise bireyin duygu ve düşüncesini kural olarak herhangi bir sınırlamaya tabi tutulmaksızın her türlü meşru yöntemle dışa vurumu şeklinde vücut bulur. İfade özgürlüğü, bilim ve sanatın gelişmesi için çok önemli bir fonksiyon ifa eder. Aynı zamanda toplumun yönetime katılması hususunda da özellikle basın yoluyla doğrudan etkili olmaktadır. Bu itibarla, basın özgürlüğü, özünde ifade hürriyetinin özel bir görünümü niteliğindedir.Demokratik toplumlarda, ifade özgürlüğünün temel bir insan hakkı olarak evrensel kabulü doğrultusunda, pozitif hukukta Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 10. maddesi ve yine Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 25. ve devamı maddelerinde bu özgürlüğün muhtevası belirlenmiş, sınırlama sebepleri tahdidi olarak sayılmıştır.Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Yargıtay, ifade özgürlüğünün başka özgürlüklerle çatışması halinde hangi hak veya özgürlüğe hangi sebeple üstünlük tanınacağını karar vermekle yükümlüdür. Bu nedenle hakem kurumlar olan mahkemeler ifade özgürlüğü ile başka meşru menfaatler arasında çıkan çatışmalarda evrensel hukukun temelinde pozitif hukuka göre karar verecektir. Freedom of expression emerges as an indisputable value in our modern society. This freedom in the broadest sense of thought, religion and conscience includes the freedom of assembly. In the narrow sense, as a rule without being subjected to any restriction of the individual's thoughts and feelings as a manifestation by every legitimate means to find the body. Freedom of expression, perform a very important function for the development of art and science. At the same time the issue of participation in society is a direct effect of management, especially through the press. Press freedom is essentially a special appearance as a form of freedom of expression emerges.In democratic societies, the universal acknowledgment line as a basic human right of freedom of expression, Article 10 of the European Convention on Human Rights in positive law and also Turkey Constitution's 25th and determined the content of this freedom in the following articles are counted as restriction causes restrictions.European Court of Human Rights and Supreme Court of the Republic of Turkey are obliged to decide which would therefore still recognized superiority which other rights or freedoms into conflict with freedom of expression. Therefore, in the clash between freedom of expression referee corporate courts with other legitimate interests will be decided according to the positive law on the basis of international law. 181

Dış Ticaret olgusunun temel yönleri ile ele alındığı bu çalışmada, dış ticaret kuramları çerçevesinde dış ticaret, tarihsel boyutu ile incelenmiştir. Avrupa Birliği'ne üyelik süresince 1/95 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı ile 1 Ocak 1996 yılından itibaren başlayan Gümrük Birliği'nin, Türk gümrük mevzuatında meydana getirdiği değişiklikler kapsamda gümrük mevzuatı 4458 Sayılı Gümrük Kanunu özelinde, gümrük işlemleri ve bu işlemler kapsamında tarife, menşe, gümrük kıymeti sistemleri ve bu sistemler ile ilgili kurallarının uygulamaya yönelik analizi yapılmıştır.Bu çerçevede tez çalışması dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde dış ticaretin açıklanmasına yönelik kuramlar ve kavramlar açıklanmıştır. Tarihsel süreç içerisinde dış ticaret kuramlarının cevap aradığı temel sorular, kapitalist düzenin ilk temelinin atıldığı Merkantilizm ve tarımın kapitalistleşmesini öne çıkaran Fizyokrasi ele alınmıştır. Bunu takiben klasik dış ticaret kuramlarından ön planda yer alan Adam Smith'in ''Mutlak Üstünlük Kuramı'' ve David Ricardo'nun ''Karşılaştırmalı Üstünlük Kuramı''nın varsayımlarına ve çıkarımlarına özel vurgu yapılarak analiz edilmiştir. Gümrük Birliği'ni açıklayan ''İktisadi Birleştirme Kuramı''na ayrıntılı olarak değinilmiştir. Gümrük mevzuatı çerçevesinde dış ticaretin uygulanmasına yönelik temel kavramlar ve bu kavramların açıklanmasına yönelik bağlantılı kavram ve deyimler açıklanmıştır. İkinci bölümde, dış ticaret uygulamalarına yönelik gümrük işlem süreci açıklanmaktadır. Gümrük işlem akışı 4458 sayılı Gümrük Kanunu temel alınarak sair mevzuat kapsamında incelenmiştir. Ayrıca gümrükçe onaylanmış işlemler ve kullanımlarından birisi olan gümrük rejimlerine ayrıntılı olarak değinilmiştir. Üçüncü bölümde, 4458 Sayılı Gümrük Kanunu tarife, menşe, kıymet sistemleri ayrıca bu sistemlerin işleyişinin mevzuat çerçevesindeki analizi bu bölüm içerisinde yer almaktadır. Dördüncü ve son bölümde, uluslararası teslim ve ödeme şekilleri açıklanmış, son olarak mevzuatın genel işleyişi çalışma kapsamında değerlendirilerek yorumlanmıştır. In this study, which examines the concept of foreign trade in its basic aspects, foreign trade is analyzed within the foreign trade theories and its historic aspects. In the process of EU membership, in the scope of the changes in the Turkish Customs Legislation brought by Customs Union, which started with the Partnership Council decree numbered 1/95 on 1st of January 1996, Customs Legislation, Customs Law numbered 4458, specifically customs transactions and in the scope of these transactions Tariff, Origin and Customs Value systems and the rules about these systems has been analyzed aimed at application.This framework thesis has four parts. In the first one the foreign trade theories and concepts have been explained. The basic question that has been asked throughout history by foreign trade theories, Mercantilism which set the tone for capitalist order and Physiocracy which capitalized agriculture has been examined. After this, the leading theories among foreign trade theories, Adam Smith's Theory of Absolute Advantage and David Ricardo's Theory of Comparative Advantage has been analyzed by making a special emphasis on their assumptions and implications. Economic Integration Theory, which explains the Customs Union has been thoroughly examined. In the scope of customs legislation, the basic concepts towards the application of foreign trade and the concepts and phrases that is linked to explanation of these concepts has been explained. In the second part, the customs transaction process towards foreign trade applications has been explained. Customs transaction flow has been examined based on Customs Law numbered 4458. Also the transactions approved by customs and one of their applications, customs regimes has been thoroughly explained. In the third part, customs tariff, origin and value according to Customs Law numbered 4458 and functioning of the systems has been analyzed within the frame of the legislation. In the fourth and the last part, forms of international delivery and payment has been explained. Finally, the customs legislation has been interpreted in the scope of its basic functioning and the study. 160

Temel hak ve özgürlüklerin korunması ulusal ve ulusal üstü düzeyde mümkündür. Ulusal düzeydeki koruma enstrümanlarını işler hale getirmede temel sorumluluk devletlere aittir. Son dönemde ve yaygın biçimde kullanılan ulusal metotlardan birisi bireysel başvuru hakkı kanun yoludur. Türkiye' de 2010 yılı sonrası yapılan Anayasal düzenlemeler ile bireysel başvuru yolu uygulama alanı bulmuş ve iç hukuk yolu olmuştur. Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru kanun yolu ayrıca ulusal üstü mahkemelerce de tanınmakta ve tavsiye edilmektedir. Bu tezde Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru hakkı kanun yolu beş ana başlık altında ele alınarak hak ve özgürlüklerin kamu gücüne karşı korunmasında etkili bir hukuki çözüm yöntemi olduğu, Türkiye'de de uygulanmasının bireyin kamu karşısında korunmasında faydalı olacağı işlenecektir. Bireysel başvuru hakkının temel hak ve özgürlük ihlallerini öncelikle önleyen ve gerçekleşmiş ihlalleri tazmin eden etkili ve rasyonel bir hukuk yöntemi olduğu anlatılacaktır. The Government is not only obliged with positive obligations to provide legal conditions to individuals in order to use fundamental rigts, it is also responsible to provide domestic legal instruments to offer an effective national and supra-national protection. Individual complaint is the one of the domestic remedies to protect individual rigts against governmental violations recently. After consitutinal amendment in 2010, individual complaint has became a domestic remedy in national legal system of Turkey. It is also recognised and recommended by European Court of Human Rigts. In this thesis, Constitutional complaint reviewed under five sections and given detailed information about the Turkish practice. It is also discussed that, individual complaint is an effective and efficient method to prevent violations and compensate damages. 170

Türk Anayasaları'na ilk defa, 1921 Anayasası'yla giren milli egemenlik ilkesi, 1982 Anayasası'nda 6. maddeyle varlığını sürdürmüştür. Çünkü, Anayasası'nın 6. maddesindeegemenliğin kayıtsız şartsız millete ait olduğu belirtilmiştir. Bu ilkenin sonucu olarak, Anayasası'nın 80. maddesinde, milletin temsili hususu düzenlenmiştir. Söz konusu maddeyle, milletvekillerinin, seçildikleri bölgeyi veya kendilerini seçenleri değil, bütün Milleti temsil edecekleri belirtilmiştir. Millet, egemenliği, ancak temsilcileri aracılığıyla kullanabilir.Yukarıdaki hususlara göre, Anayasası'nın 76. ve Seçim Kanunu'nun 11. maddelerinde sayılan milletvekili seçilme yeterliliği, yine Seçim Kanunu'nun 12, 20, ve 21. maddelerinde geçen adaylığa ilişkin hususlar ile Anayasası'nın 84. maddesi, TBMM İçtüğüzü'nün 135. maddesinde sayılan milletvekilliğini sona erdiren haller, çalışmanın ana konularını oluşturmaktadır.Çalışmanın birinci bölümünde, günümüz siyasî temsil anlayışının ortaya konması için, temsil ve temsilî demokrasi kavramlarını incelenmiştir.İkinci bölümünde, Anayasa'nın 76. ve Seçim Kanunu'nun 11. maddesi kapsamında, seçilme yeterliliği, Seçim Kanunu'nun 12, 20, ve 21. maddeleri kapsamında ise, adaylığa ilişkin hususlar açıklanmıştır. Ayrıca, milletvekili statüsünün kazanılma anı, niteliği, yeni seçilen Meclis'in yetkilerini kullanmaya başlaması, parlamenter muafiyetler, yasama bağdaşmazlığı ve milletvekillerinin özlük hakları ele alınmıştır.Son bölümde ise, milletvekilliği statüsünün sona erme halleri, kendiliğinden sona erme, YSK kararlarına göre sona erme, Anayasa'nın 84. maddesi kapsamında milletvekilliğinin düşmesi ve milletvekilliğinin düşürülmesi kararlarının yargısal denetimi başlıkları altında incelenmiştir.Çalışmada yöntemsel olarak, hem yerli, hem yabancı literatür taraması yapılmış, Anayasa, İçtüzük ve Seçim Kanunu gibi temel mevzuat incelenmiş, ayrıca, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay ve YSK'nın konuya ilişkin kararları değerlendirilmiştir. Bununla birlikte, seçilme yeterliliği, adaylık ve parlamenter muafiyetler konularıyla sınırlı olarak, yabancı ülkeler ile Türkiye'deki durum arasında karşılaştırma yapılmıştır. The principle ofnational sovereignty that entered for the first timeintothe TurkishConstitution with 1921 Constitution has continued its existencewithArticle 6 ofthe 1982 Constitution. Becauseit is stated in Article 6 that sovereignty belongs to the nation without any restriction or condition. As a result of this principle, representation of the nation is regulated in Article 80 of the 1982 Constitution. According to this article, Member of Parliament represent, not just the selected area or who elect them, but the whole nation. Nation can only be used its sovereignty through the representatives.According to the points discussed above, eligibility to become a member of parliament which is counted in the Article 76 of the 1982 Constitution and in the article 11 of the Member of Parliaments Election Law, the matters related to the concept of MP candidates which are discussed in the article 20 and 21 of the Member of Parliaments Election Law again and in the article 84 of the 1982 Constitution, cases that terminate statue of Member of Parliaments which is counted in the article 135 of the rules of Procedure of Grand National Assembly of Turkey make the main subject of the study.In the first chapter of the study, the concepts of representation and representative democracy have been examined in order to reveal the understanding of present political representation.In the secondchapter, eligibilityfor election is described within the scope of Article 76 of the Constitution and Article 11 ofthe Election Law and relevant issues with thenomination within the scope of Articles 12, 20, and 21 were described. Also, the acquisition time and quality of the statue of Member of Parliaments, to begin usingthe powers ofthe newly electedParliament, parliamentary exemptions, parliamentary incompatibilities and personal rights of Member of Parliaments were discussed in the study. In the last chapter, termination conditions of Parliamentstatus were examinedunder the headingsself-termination, endingaccording tothe Supreme Election Boarddecision, loss of membershipunder the Constitution's Article 84, and judicial reviewof thedecision fortermination of the membership.Methodologically, both domestic and foreign literatüre review had done, fundamental legal regulations like the Constitution, the Procedural Laws and the Election Law have been examined and also the decisions of the Constitutional Court, Supreme Court, Council of State and The Supreme Election Board regarding to the subject have been evaluated. In addition to these, the comprasions have been made between Turkey and foreign countries limited by the subjects of eligibility to become a member of parliament, candicacy and parliamentary immunity. 453

Adli Delilin tespiti, korunması, nakli, muhafazası, değerlendirilmesi ve imhası gibi süreçler veya bu süreçleri yürüten kurumların idaresi olarak söyleyebileceğimiz adli delil yönetimi; başlı başına demokrasi, hukuk devleti ve insan haklarının korunması ve sağlanması açısından köşe taşı bir konuma sahiptir. Adli delil yönetimi süreçlerinde en çok ve en geniş kapsamda yer alan kurumlar kolluk kurumlarıdır. Türkiye'de adli delil yönetiminde sorunlar vardır. Bu sorunlar devlet yönetiminin görevlerinden olan güvenlik ve adalet hizmetlerinde aksamalara sebep olmaktadır. Bu sorunlara dünyadaki gelişmiş ülkeler (ABD: Texas Kamu Güvenliği Dairesi, Almanya: Bundeskriminalamt-BKA) ve küresel ve bölgesel kolluk organizasyonlarının (İnterpol-Europol) uygulamalarında çözümler bulunması muhtemeldir. Bu bağlamda yerli ve yabancı literatür, ilgili mevzuatlar, kurumların resmi internet siteleri, kurumlarla yapılan bilgi alış-verişi, kurumlara dair yapılan görüşmeler, kurumlara dair soruların verilip cevaplanması tarzındaki veriler ve bazı kurumlara dair yapılan nihayetinde onlarca yıl süren gözlem ve deneyimler kaynak olarak kullanılmıştır. Türkiye'deki belirgin eksiklikler; terim ve anlam karmaşası, saha-yetki-görev karmaşası, adli kolluk personelinin belirsizliği, adli delil yönetimi bağlamındaki adli birimlerin adli makamlara bağlı olmaması, mevzuat sorunu, eşgüdüm mekanizması bulunmayışı, yargı işlemlerindeki yürütme ağırlığı, adli makamların delillerden uzak kalışı, akreditasyon ve standardizasyon sorunları, kurumların farklı imkan ve standartlarda çalışmaları, farklı personel rejimlerinin uygulanması, anlaşmazlıklarda arabuluculuk olmayışı, kontrol veya tavsiye niteliğinde herhangi bir organ bulunmaması, bilimsel çevrelerden ve ilgili kurumlardan yararlanamama, delil tespitinde tutanağın ana usul oluşu, veri deliline dair düzenlemelerin yeterli olmaması ve yönetimin temel işlevlerinin bir bütün olarak değerlendirilmemesi olarak ortaya konmuştur. Tezimizde bu sorunlara çözüm önerileri sunulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Yönetim, Delil, Delil Yönetimi, Adli Delil Yönetimi, Karşılaştırmalı Delil Yönetimi, İnterpol, Europol, Almanya Bundeskriminalamt-BKA, ABD Texas Kamu Güvenliği Dairesi. Forensic evidence administration which can be said the identification, preservation, transportation, storage, evaluation and management processes or the administration of the institutions which rules these processes; itself has the cornerstone position for democracy, rule of law and protection and set of human rights. The institutions which have the most and at the widestrange role at the forensic evidence administration are law enforcement agencies. There are problems at the forensic evidence management in Turkey. These problems cause to distruptions at the security and justice services which are the duties of State administration. It is possible to find solutions for these problems at the aplications of developed countries (USA: Texas Department of Public Security, Germany: Bundeskriminalamt-BKA) and global and regional law enforcement agecies (Interpol-Europol). In this context, domestic and foreign literature, relevant legislation, institutions' official websites, the exchange of information with institutions, the talksheld on the institutions, the data of answers of the given questions on institutions and ultimately dozens of years of observation and experience are used as the source.Significant problems in Turkey are; confusion of terms and meanings, field-authority-taskcomplexity, uncertainity of judicial police staff, Forensic units are not under the judicial authorities in the context of forensi cevidence management, regulatory problems, lack of coordination mechanism, execution weight in judicial proceedings, stay away from the evidence of the judiciary, accreditation and standardization issues, different working standarts of institutions, implementation of different personel regimes, lack of mediation in disputes, in the absence of any controlor advisory bodies, inability to benefit from the scientific community and the relevant institutions, the minutes of evidence identification is the main method, lack of sufficient regulations concerning data evidence and the basic functions of management is not considered as a whole. At the end we offered solutions to these problems. Keywords: Administration, Evidence, Evidence Administration, Forensic Evidence Administration, Comparative Evidence Administration, Interpol, Europol, Germany Bundeskriminalamt-BKA, USA Texas Department of Public Security. 542

1982 Anayasası'nda Türkiye Cumhuriyeti'nin hukuk devleti olduğu ifade edilmektedir. Ancak, her ne kadar 1982 Anayasası'nda Türkiye Cumhuriyeti'nin bir hukuk devleti olduğu belirtiliyor ise de; bu tez ile hukuk devleti ilkesinin yasal düzenlemeler ve uygulamalar ile ne kadar sağlanıp sağlanmadığı, özellikle idarenin işlemleri bağlamında araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaç ile öncelikle hukuk devleti ilkesi genel ve özel gerekleri, devamında idarenin düzenleyici ve birel işlemlerinin özellikleri açıklanmaya çalışılmıştır. 1982 Anayasası'nda idarenin bütün işlem ve eylemlerinin yargı denetimine tabi olduğu kuralına yer verilmiş, Anayasa'nın bu kuralına rağmen, 1982 Anayasası'nın bazı hükümleri ve bazı yasal düzenlemeler ile idarenin bir kısım işlemleri yargı denetimi dışında tutulmuştur. Gerek düzenleyici, gerekse birel işlem niteliğinde olup da yargı denetimi dışında bırakılan bu işlemlerin, hukuk devleti ilkesi ve idarenin bütün işlem ve eylemlerinin yargı denetimine tabidir kuralı karşısındaki durumlarının ne olduğu, hukuk devleti ilkesi ile ne ölçüde bağdaşıp bağdaşmadığının irdelenmesi büyük önem taşımaktadır. Bu amaçla yapılan bu tezde yargı denetimi dışında bırakılan işlemlerin tek tek incelenmesi ve hukuk devleti ilkesinin gereklerinin tamamen ortaya konması ve özellikle Anayasa Mahkemesi ve Danıştay kararlarının incelenmesi sonucunda; idarenin bazı işlemlerinin yargı denetimi dışında tutulmasının; idarenin hukuka bağlılığı ve işlemlerinin yargı denetimine tabi olması gibi hukuk devleti ilkesinin en temel prensiplerine uymadığı sonucuna ulaşılmıştır. It was stated in the Constitutional Law in 1982 that the Republic of Turkey is such a state in which the rule of law exists. Although it was stated in the Constitutional Law in 1982 that Turkish Republic is under the rule of law, it could be analyzed via this thesis whether the principle as the rule of law can be sustained with the available legal regulations and practices assessing its own degree, and more specifically by means of `the transactions of administrative authority.` Hence, first of all, the needs of the rule of law in special and general aspects, and in addition to this the features of the regulatory and individual transactions of the authority are tried to be explained.Again, in the same Costitutional Law of 1982, it was decided that all the transactions and actions of the administration would be under the checking power of judicial forces, but some executions and legal regulations in 1982's Constitutional Law along with some transactions of administation were taken into the space which is out of the checking control of judicial power.Those transactions which could be individual or regulatory in some aspects, being out of the the judical check, can be part of an important study, if the situation of them are analyzed under the rule that all of the transactions and actions of administation should be under the check of judicial power on behalf of the rule of law, and if the degree of mutual compatibility between the rule of law and the situation of those transactions are explored.In this thesis, which follows those mentioned aims, the actions being out of the judicial check are analyzed one by one, and the need of the rule of law are tried to be clarified in this way, besides more specifically via analyzing the decisions of the Constitutional Court and Council of State, in which the trials upon the regulatory and individual actions are performed, and finally it was concluded that the legal fidelity and being subject to law by judicial check for transactions in principles are not pursued in those manners, widely stated as the main ground of the rule of law. 145

Anayasalar, devlet organlarının işleyişini, rejimin niteliğini, temel hak ve özgürlükleri ile bu hakları koruma mekanizmalarını düzenleyen en temel hukuki düzenlemelerdir. Anayasanın belirlediği yöntem dahilinde ve anayasaya bağlı kalarak ortaya konan kanun ve kanun altı mevzuat da anayasaya uygun olmak zorundadır. Bu nedenle anayasa, bir devlette en temel hukuki metindir.Anayasada yer alan yasama organının, ki ülkemizde bu organ Türkiye Büyük Millet Meclisi'dir, çıkardığı kanunların anayasaya aykırı olması durumunda bu kanunların yargısal denetimi ihtiyacı ortaya çıkmış ve yine anayasada bu amaçla Anayasa Mahkemesi oluşturulmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin, bir süre sonra normal kanunları denetlemesinin yanı sıra, anayasa değişikliğini içeren kanunları da denetlemesi sorunu ortaya çıkmıştır. Böylece anayasaların değiştirilmesi süreci de yargısal denetime tabi kılınmak istenmiştir. Nitelikleri gereği anayasalar, değiştirilmesi veya yürürlükten kaldırılması oldukça zor normlardır. Bu yüzden anayasaların değiştirilmesi sırasında, Anayasa Mahkemesi tarafından denetlenmesi ayrı bir hukuki sorun teşkil etmektedir. Anayasa değişiklikleri denetlenirken hangi kriterler göz önünde bulundurulmalı, bu denetlemenin sınırı ne olmalı ve geçmişten günümüze anayasa değişikliklerinin yargısal denetiminin sonuçları gibi hususlara açıklık getirmek amacıyla bu konu seçilmiştir.Bu çalışma ortaya konulurken, öncelikle anayasa ve anayasacılığın tarihi gibi başlıklara kısaca değinilmiş, anayasa yargısının Türkiye'deki ve dünyadaki gelişimine değinilmiş ve Anayasa Mahkemesi'nin anayasa değişikliklerine ilişkin kararları tahlil edilmiştir. Tezin içeriğinin oluşturulması bakımından yüksek lisans ve doktora tezlerinden, akademik makalelerden ve AYM kararlarından istifade edilmiştir.ANAHTAR KELİMELERAnayasa Mahkemesi, Anayasa Yargısı, Yargısal Denetim, Anayasa Değişikliği, Anayasa Constitutions are the basic judical texts for functions of departments , quality of government, basical human rights and the organizators for defense mechanism of these rights in a state. The other arranged judical texts as laws, regulations and ordinance has to be appropriate within the method of constitution and being related to it. For this reason, constitutions are the main judical texts. Legislative agency in the constitutions, as its provision in our country is The Grand National Assembly of Turkey, so Supreme Court had been established in order to inspect it according to judical laws. After some time, be side the inspection of general laws, Supreme Court's inspection for changes about law, became a problem. Judical inspection turned into a subject i the way of changing the constitutionals. As requirement of quality, it's rather hard to change or remove the constitutionals. For this reason, it becomes a problem for Supreme Court to inspect the constitutionals during the changing times. Writing of this thesis regarded as appropriate in order to find out what kind of critics should be used, what will be the limits for inpection and the results of changing of the constitutinals in the history, while inspecting the changings in the constitutions.While this research has been set off, firstly the constitution and history of constitutionalism was mentioned, history of judgement for constution both in Turkey and in the World was mentioned and Supreme Courts decision for constitutional changes was analysed. Master's degree and Phd's thesis, academical essays and decisions have been used while preparing th content of this thesis.KEYWORDSSupreme Court, Judgement of Constitution, Judgemental Inspectation, Constitutional Amendments, Constitution. 135

Halkın desteğini sağlayarak, devlet iktidarının kontrolünü ele geçirmeye veya sürdürmeye çalışan ve bu suretle politika belirleme ve belirlenen politikaları uygulama amacı güden, sürekli ve istikrarlı bir örgüte sahip siyasi topluluklar olarak, demokratik siyasal hayatın vazgeçilmez unsuru olan siyasi partilerin tarihi, işlevleri ve siyasi partilere uygulanan yaptırımlar Being as continously, consistent politicial comunity, with public support, trying to control state power or with this way stating policy and motive to apply these stated policies to politicial parties history, function and sanctions that applying to politicial parties which are dispansable for democratic politicial life 170

Değişimin hızla yaşandığı dünyada, bu değişime ayak uydurmakta zorlanan kamu kesimi daha etkin kamu hizmetleri sunmak amacıyla kendini yenileme ve gözden geçirme ihtiyacı içinde hissetmiştir. Kamu yönetimi reformu girişimlerinde değişime ve gelişmelere daha çabuk adapte olan özel sektör işletmeciliği genellikle kamu kesimi için esin kaynağı olmuştur. Devletin küçültülmesi, özelleştirmeler, bürokrasinin ve kırtasiyeciliğin azaltılması şeklinde süren değişim çabaları, artık bugün yerini yeni kamu işletmeciliği olarak bilinen anlayışa bırakmıştır. Bu anlayışın başarıyla uygulandığı Anglo-Amerikan ülkelerinin stratejik planlama ve buna bağlı performans esaslı bütçeleme teknikleri ülkemiz için de model alınmıştır.Türkiye'de kamu yönetimine stratejik plan ve performans esaslı bütçeleme 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile girmiştir. Bu kapsamda nüfusu 50.000'nin üzerindeki belediyelere de stratejik planlarını hazırlamak ve uygulamak zorunluluğu getirilmiştir. Tezin amacı, yasayla belediyelere getirilen stratejik plan hazırlama ve uygulama zorunluluğundaki, yasal gerekliliklerin neler olduğu, iyi bir stratejik planın nasıl olması gerektiği, uygulamada karşılaşılan yaygın eksiklikler, yanlışlıklar ve sorunları tespit etmek, nedenlerini araştırmak ve önerilerde bulunmak ve aynı zamanda kamu hizmetlerine nasıl yansıyacağını araştırmaktır.Birinci bölümde, öncelikle stratejik planlama, stratejik yönetim ve kamu hizmetlerine dair kavramlar açıklanmış ve bu kavramlar arsındaki bağ anlatılmaya çalışılmıştır.İkinci bölümde ise, önce kamu yönetiminde belediyelerin yeri ve konumu anlatılmış, ardından belediyelerde stratejik planlamanın yeri, gerekliliği ve buna ilişkin mevzuat ve düzenlemelere yer verilmiştir. Son olarak da belediyelerde stratejik planlama sürecinin nasıl olması gerektiği anlatılmıştır.Üçüncü bölümde ise, Bursa Büyükşehir Belediyesi ve üç ilçe belediyesinin stratejik planları yasal mevzuat çerçevesinde karşılaştırmalı analize tabi tutulmuştur. Bu analiz, idealize edilen stratejik planlarla, uygulamaların ne derece örtüştüğünü araştırmak amacıyla yapılmış ve aynı zamanda tespit edilen hususlar değerlendirmeye tabi tutularak önerilerde bulunulmuştur.Anahtar Sözcükler: Belediye, Stratejik Planlama, Stratejik Yönetim, Kamu Hizmeti, Yeni Kamu İşletmeciliği. In a rapidly changing world, public sector that has difficulty in keeping in step with this change feels a need for self-renewal and review in order to provide more efficient public services.Private sector that adapts to changes and developments more quickly has been an inspiration for public sector in term of public sector reform initiatives. Ongoing efforts for change such as scaling the state down, privatizations, minimizing bureucracy and officialdom, have given aside to the understanding of new public administration today. Strategic planning and related performance-oriented budgeting techniques utilized in Anglo-American countries using this understanding successfully has been taken as a role-model for our country too. Strategic planning and performance-oriented budgeting has entered into the public administration in Turkey through the Public Fiscal Administration and Controlling Law No. 5018. To this extent municipalities that exceed a population of 50.000 are obliged to prepare and realize a strategic plan. The purpose of the thesis is to point out what the legal necessities brought for municipalities by law in the obligation of preparation and realization of strategic plans are, how must a good strategic plan be, what common deficiencies, faults and problems are faced during realization, search for their causes, offer suggestions and at the same time explore how they will reflect on public services.In the first section, concepts regarding strategic planning, strategic management and public services are explained and correlation within these concepts are described.In the second section, after illustrating the position of municipalities in public administration, the place of and necessity for strategic planning in municipalities and related legislation and regulations are described. Lastly, how strategic planning process must be is explained.In the third section, strategic plans of Bursa Metropolitan Municipality and three city municipalities are comparatively analyzed in the framework of legal regulations. This analysis is made in order to seek to what extent the idealized strategic plans and realizations overlap and at the same time suggestions are made through an assessment of the points stated.Keywords: Municipality, Strategic Planning, Strategic, Public Administration, Service,New Public Adminisration. 185

Ġdarenin hukuka uygun davranması ve Ġdare karĢısında güçsüz durumda olan bireyin, idareye karĢı korunması noktasında idarenin yargısal denetimi ortaya çıkmaktadır. Anayasamızın 125. Maddesinde yer alan, idarenin her türlü eylem ve iĢlemine karĢı yargı yolunun açık olduğuna iliĢkin düzenleme ile yargısal denetimin anayasal güvence altına alındığı görülmektedir. Bununla birlikte yargı kararlarının uygulanmasının önemine binaen Anayasa‟nın 138. Maddesinde; `Yasama ve Yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir surette değiĢtiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez.` Hükmüne yer verilmiĢtir. Ġdarenin yargısal denetimi sonucunda verilen yargı kararlarının uygulayıcısı, adli yargıdaki uygulamadan farklı olarak, idarenin kendisi olarak karĢımıza çıkmaktadır. Ġdari yargıda, yargı kararını yerine getirmekle yükümlü olan taraf genellikle davanın tarafı olan idare olmaktadır.Türk Ġdare Hukukunda, idari yargı kararlarının uygulanmaması durumu; genellikle idarenin isteksiz davranarak hiç veya gereği gibi iĢlem tesis etmemesi ya da gecikmeli olarak yargı kararını uygulama yoluna gitmesinin yanı sıra mevcut yargı kararını Ģeklen uygulayıp fiilen uygulamama gibi Ģekillerde karĢımıza çıkmaktadır. Bu durum, bireylerin adalete ve hukuk devletine olan inançlarının büyük ölçüde zedelenmesine sebebiyet vermektedir. Bu çalıĢmada, yasal düzenlemeler doğrultusunda idari yargı kararlarının uygulanması, uygulanmama durumları ve sonuçları ile doğan sorumluluk halleri tüm mevzuat ve yerleĢik içtihatlar kapsamında incelenmiĢtir. Mukayeseli hukuktaki durumun yer aldığı kısımda ise; Fransa, Almanya ve Ġtalya‟daki uygulamaya iliĢkin bilgi verilerek, ülkemizde idari yargı kararlarının uygulanmasının etkinliğinin arttırılması yönünde çözüm önerileri geliĢtirilmeye çalıĢılmıĢtır. Judicial control arises as a means of protecting the relatively weak individual against the Administration in order to force it to act lawfully. According to the regulation in Article No. 125 of our Constitution, any act and procedure of administration is open to judicial control indicating that judicial control is under constitutional guarantee. On the other hand, in Article No. 138 of Constitution, it is said that `Legislative and Executive Authorities are required to accede the court decisions; these bodies and Administration may never change and delay the execution of court decisions by any means`, considering the importance of execution of judicial decisions. Different from the practice in the judicial justice, the execution of the law decisions that are made as a result of judicial control of the administration is the administration itself. In administrative jurisdiction, the party responsible for execution of the judicial decisions is usually administration which is also a party of the case.In Turkish Administrative Law, the case of non-enforcement of judicial decisions usually arises in two forms: non-action, non-proper action, or delayed action of the administration because of reluctance of the Administration, or formal enforcement of judicial decisions, but de-facto violation of them. This problem significantly harms the belief of individuals for the justice and state of law. In this study, in line with the legal regulations, enforcement of the administrative judicial decisions, non-enforecement cases and their results and arising legal responsibility are examined considering all the legislation and accepted judicial opinions. In the comparative law section practices in French, Germany, and Italy are defined and solution proposals are developed in order to increase the effectiveness of implementation of administrative judicial decisions in our country. 101

Bireylerin ve toplulukların yaşadıkları yerleri çeşitli nedenlerle kalıcı olarak değiştirmeleri insanlık tarihi boyunca süregelmiştir. Göç denen bu hareketin belli bir düzen çerçevesinde yürütülmesi amaçlansa da tarihsel süreç içerisinde bunun mümkün olmadığı görülmektedir. Türkiye'de göç olgusu ve bu olgudan kaynaklanan sorunların çözümü amacıyla geliştirilen ve geliştirilmekte olan mekanizmaların incelenmesi ve alınacak önlemlerin planlanması gerekmektedir. Türkiye'de Göçmen Kaçakçılığı Suçu İle Mücadelede Yasal Düzenlemelerin Rolü başlıklı bu çalışmanın kapsamında, göç kavramı ve göçten kaynaklanan sorunlar ve bu sorunların çözümü için yapılması gereken eylemler ve düzenlemeler incelenmiştir. Çalışmada Türkiye'de yasadışı göçün oluş şekillerine, kaynaklarına, meydana getirdiği sorunlara ve göçmen kaçakçılığı suçuna değinilmiştir. Araştırmanın amacı göçmen kavramının daha iyi anlaşılması, göçmen-mülteci arasındaki kavramsal farklılıkların ortaya konması, göçmen kaçakçılığı sorununun yeniden vurgulanmasıdır. Ayrıca dünyada göçmen konusunun bu önemine karşın Türkiye'de alınan önlemlerin yeterlilik düzeyinin ortaya konması, mevcut yasaların pratikte etki derecesinin ne olduğu üzerinde değinilmesidir. Bu çerçevede sonuçlar değerlendirilerek yorumsal bir katkının da sağlanması amaçlanmıştır. Araştırma tekniği açısından ise literatür tarama tekniği kullanılmıştır.Anahtar Kelimeler: Göçmen, Yasadışı, Hukuk, Suç, Türk Ceza Kanunu Madde 79 Individuals and communities have permanently changed the places where they live because of the various reasons through the human history. Although the movement called migration is aimed to be carried out within a certain regulation, it seems impossible to make it real within the historical period. The movement which is developed and still being developed with the aim of the phenomenon of the migration in Turkey, and the solution of the problems resulting from this phenomenon needs to be examined and the precautions to be taken need to be planned.In the study titled the role of legal arrangements in fighting against migrant smuggling crime in Turkey, the notion of immigration and the problems resulting from immigration, and the things which is required to solve these problems and regulations are examined. In the study, the ways of the formation of the illegal immigration in Turkey and its sources and the problems that it causes and the crime of the migrant smuggling are mentioned. A better understanding of the purpose of the migrant concept study to demonstrate the conceptual differences between the immigrant refugees, is again highlighted the problem of migrant smuggling . Despite the importance of this issue also in the world to demonstrate the level of proficiency of immigrants of the measures taken in Turkey is referred to the degree of influence on what happens in practice existing laws . evaluating the results of this framework it is intended to ensure the interpretive In terms of technical literature research technique was used.Key Words: Immigrant, Illegal, Law, Crime, Turkish Penal Code Article 79 66

Medya-siyaset ilişkileri uzun bir dönemden beri hem Türkiye'de hem de dünya genelinde tartışılmaktadır. Türkiye'de görsel ve işitsel medya ile siyaset ilişkileri medyanın kamu tekeli altında bulunduğu dönemde başlamış ve 1990 yılında özel radyo ve televizyonların yayın hayatına girmesinin ardından artarak devam etmiştir. Bu bakımdan görsel işitsel medyada sahiplik konusu önem kazanmıştır. Türkiye'de bu konuda yapılan hukuksal düzenlemelerin geçmişi radyo yayıncılığının başlamasına kadar gider. Türkiye'nin görsel ve işitsel medya tarihinde bu alanı düzenleyen mevzuatın başında 1961 Anayasası ve 1982 Anayasası ile birlikte 1964 ve 1983 yıllarında yürürlüğe konan TRT kanunları gelmektedir. Bu anayasaların ilgili maddeleri ile söz konusu kanunlar, siyasi nedenlerle ya da gelişen teknolojiye ayak uydurmak adına zaman zaman değişikliklere uğramıştır. Yayıncılık teknolojilerinde görülen gelişmeler sonucunda 1982 Anayasasının 133. maddesinin 1993 yılında değiştirilmiş ve bu değiştirilmiş madde 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun'un anayasal dayanağını teşkil etmiştir. Söz konusu kanun ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulu'nun oluşturulması ise Türkiye'de görsel ve işitsel medya sahipliği konusuna yeni bir boyut kazandırmıştır. Görsel ve işitsel medya teknolojilerindeki dinamizm kaçınılmaz olarak alanı düzenleyen mevzuata yansımaya devam etmiş ve bu yansımanın beraberinde getirdiği 6112 sayılı Kanun başta olmak üzere tüm hukuksal düzenlemeler, görsel ve işitsel medya sahipliği konusunda önemli sonuçlar doğurmuştur.Anahtar Kelimeler : Medya, Görsel-ĠĢitsel, Hukuk, Sahiplik Relations between media and politics have been debated both in Turkey and around the world for a long time. In Turkey, relations between the audio-visual media and politics started when the media was under public monopoly and they increasingly went on after private radios and televisions began broadcasting in 1990. In this regard, the issue of audio-visual media ownership gained significance. The history of the legislative regulations in this field in Turkey dates back to beginning of radio broadcasting. In the history of Turkey's audio-visual media, the laws on the Turkish Radios and Televisions coming to force in 1964 and 1983 along with the Constitutions of 1961 and 1982 are the foremost legislations which regulate this field. The relevant articles of these constitutions and mentioned laws were amended from time to time because of political reasons or for the sake of keeping pace with developing technology. In consequence of developments seen in broadcasting technologies, Article 133 of 1982 Constitution was amended in 1993 and this amended article established the constitutional basis of the Law number 3984 which concerns the Establishment and Broadcasting of Radios and Televisions. Establishing of the Radio and Television Supreme Council with this mentioned law added a new dimension to the matter of audio-visual media ownership. The dynamism in audio-visual media technologies inevitably continued to reflect itself onto legislations that regulate the field and all of the legal arrangements, Law number 6112 in particular, which were brought about by this reflection ended up with significant outcomes about the matter of audio-visual media ownership.KeyWords : Media, Audio Visual, Law, Ownership 159

Ombudsman, vatandaşlar ile idareler arasında arabuluculuk yapan, idarenin faaliyetlerini denetleyen, geniş yetkileri ile hukuka ve hakkaniyete uygunluk yönünden denetim yaparak idareye tavsiyelerde bulunan bağımsız bir kurumdur.Ombudsman kurumu İsveç'de ortaya çıktıktan sonra 20. Yüzyılın başlarından itibaren tüm dünya ülkelerine yayılmıştır. Ülkemizde 1970'li yıllardan beri akademik seviyede tartışma konusu olan ombudsman kurumu 2010 yılında yapılan halk oylaması ile kabul edilmiş ve Kamu Denetçiliği Kurumu olarak hukuk sistemimizdeki yerini almıştır.Bu çalışmada Türkiye için yeni bir kurum olan Kamu Denetçiliği/Ombudsman Kurumu ele alınmaktadır. Ombudsman kurumu, kurumun ortaya çıkışı, dünya örnekleri, ilgili mevzuat ve Kurumun ilgili kararları çerçevesinde incelenmektedir. Çalışma ile Kurumun daha iyi tanınması ve uygulanabilirliği konusundaki tartışmalara dikkat çekilmesi amaçlanmaktadır.Anahtar Kelimeler: Ombudsman/Kamu Denetçiliği, Yönetimin Denetlenmesi, Ġnsan Hakları, Hukuk Devleti, The ombudsman is an independent institution which mediates between citizens and public administrations, supervises activities of administrations, advises to administrations by controlling with broad powers in terms of suitability of law and suitability of fairness.After the occurence of the ombudsman institutions in Sweeden since the beginning of the 20 th Century, this institution has spread to countries all over the world. Since 1970, the ombudsman institution that is subject of the debate in academic level has been accepted by the Turkish citizens in referandum and replaced as the institution of `Kamu Denetçiliği` in our legal system.In this study, Kamu Denetçiliği/Ombudsman being a new institution for Turkey is handled and discussed. The institution of ombudsman is researched in terms of world examples, the emergence of institutions, within the framework of related legislation and decisions of institution. To take attention about the debates on the recognition of the institution in a better way and the applicability of the institution are intended by this study.Key words: The ombudsman, supervision of management, human rights, ruleof laws 124

Bu çalışmada, çocuk ve suç ilişkisi göz önünde bulundurularak korunmaya muhtaç çocukların suçla mücadelesinde ASPB'ye bağlı olan ÇHGM'nin görev, yetki ve uygulamaları incelenmiştir. Araştırmada, suç mağduru ve suça sürüklenen çocuklara yönelik ÇHGM koruyucu ve önleyici tedbirleri, çocuğu koruma altına almadan önce alınacak tedbirler, koruma altındaki çocuğa uygulanacak hizmet modelleri incelenmiştir. Ayrıca, suç mağduru ya da suça sürüklenen çocukların kanun ve yönetmeliklerdeki yeri ele alınmıştır. Araştırmada çocuğu suça sürükleyen fiziksel, ruhsal ve zihinsel etkenlerin yanı sıra aile ve çevre faktörlerinin de etkili olduğu görülmüştür. Aile bütünlüğünün, anne ve babanın sosyo ekonomik, ruhsal ve psikolojik durumunun çocuğun yaşantısını önemli ölçüde etkilediği belirtilmiştir. Aynı zamanda, çevre faktörlerinin çocuğu uçucu, uyuşturucu madde ile tütün kullanımına sürükleyerek onun yaşamındaki risk analizini artırdığı görülmektedir. Çocuk suçluluğu, suçlu çocuk ve suça sürüklenen çocuk kavramlarının istatistiksel analizi TÜİK verileri baz alınarak yapılmış ve uygulamalı gözlemler değerlendirilerek sonuçlar elde edilmiştir.Kanunlarımızda ÇKK suçla mücadelede temel alınan kanundur. Çocuklar için ceza kanunlarında TCK ile tedbir alınırken, mağdur olan çocuklar için ise TMK ile tedbirler alınmıştır.ÇHGM koruyucu ve önleyici hizmetler olarak ilk önce çocuğun öz aile yanında kalmak şartıyla korunmasını hedeflemiş, ancak değişen şartlara göre mağdur çocuğun koruyucu aile yanında kalmasını veya evlat edinilmesini desteklemiştir. Madde kullanan, suç mağduru, suça sürüklenen ya da sokakta yaşayan çocukları ÇODEM ile içinde bulunduğu kaostan kurtararak topluma kazandırmayı hedeflemektedir.Anahtar Sözcükler: Korunmaya muhtaç çocuk, suça sürüklenen çocuk, suç mağduruçocuk, ASPB, ÇHGM, Çocuk Koruma Kanunu In that study, considering the relationship between the child and the crime, duty, authority and implementation of ÇHGM which is connected to ASPB in struggling with the crime of children in need of protection have been examined. In the research, preventive and protective measures for children who are crime victims and drifting into crime, measures to be taken before taking the child under protection, service models to be applied to children under protection have been investigated. Also, the situation of children who are victims of crime and drifting into crime in the laws has been dealt.In the study, in addition to physical, psychological and mental factors that led the child to a crime, family and environmental factors have been shown to be effective. The status of family unity, socio-economic status and mental and psychological status of family affects the life of children to an important extent. At the same time, environmental factors seem to increase the risk analysis in the life of the child. Especially volatile substance, drug and tobacco abuse is impossible to go unnoticed. The concepts of juvenile delinquency, delinquent children and children driven to crime have been statistically analyzed on the based on TÜİK data and results have been obtained by evaluating practical observations.In our laws, ÇKK is the main law in terms of fighting against the crime. In criminal law, TCK is used for children. On the other hand, for children who are victimized, measures have been taken by TMK.ÇHGM, as protective and preventive services, aims protection on the condition of child's residence with the family; however, depending on the conditions, the ways of foster care and adoption have been shown to be supported. It also aims saving the children who are addictive, crime victim, drifting into crime or living in the street with the help of ÇODEM and impart them to the community.Keywords: Child in need of protection, child drifting into crime, crime victim child, ASPB,ÇHGM, Child Protection Law 174

Anayasa ve onun siyasal yansımaları Türkiye gibi demokratikleşme süreci haladevam etmekte olan ülkelerde oldukça önemli bir konuma sahiptir. Türkiye siyasaltartışmaların sadece yasama, yürütme ve yargı gibi bürokratik zeminler üzerindendeğil aynı zamanda da askeri erkler üzerinden de devam edegeldiği bir ülkedir.Türk anayasaları ya milli mücadele ya da askeri darbelerin vesayeti altındayapılmış olduğundan dolayı Türkiye Cumhuriyeti, kuruluşundan bu yana sivil bir anayasaya sahip olamamıştır. Türkiye bu demokratik olmayan baskıdan kurtulmak adına sivil ve demokratik bir anayasaya kavuşmalıdır. Sırf bu nedenle de sivil ve demokratik bir anayasa yapmak çok önemli olduğu gibi Türk demokrasi tarihi açısından da bir dönüm noktası olabilir. Bu çalışmanın amacı Türkiye'de demokratikleşme için, sivil ve demokratik bir anayasanın önemini vurgulamaktır. Bu çalışmada; Anayasa Uzlaşma Komisyonu adı altında sivil ve demokratik bir anayasa yapım süreci, sivil toplum örgütlerinin, medyanın, hukuk profesörlerinin katılımı, müzakere süreçleri, toplantı raporları, üzerinde uzlaşılan ve uzlaşılamayan meseleler açısından incelemeler yapılacak olup neticesinde de Anayasa Uzlaşma Komisyonunun başarısızlık sebepleri tartışılacaktır.Anahtar Kelimeler: Sivil Anayasa, Türk Demokrasi Tarihi, Anayasa Uzlaşma Komisyonu The constitution and its political reflections are very important in the countries inwhich the democratization process is still continuing, such as Turkey. Turkey is a country that the political debates are continuing on the bureaucratic grounds like not only executive legislative and judicial powers but also the militarist powers. The Turkish constitutions were made under the tutelage of the national struggles or the military coups. For this reason, Turkey could not have a civil constitution since its foundation. But there is no doubt that Turkey must have a civil constitution to save itself from the undemocratic domination. Just because of this reason, making a civil constitution is very important and could be the milestones of the history of Turkish democracy. The purpose of this study is to explain the importance of a civil constitution for democratization in Turkey. In the present study, the process of the making a civil constitution under the name of Constitutional Reconciliation Commission will be explored in terms of participation of the civil society, media and professors of law, negotiation process, meeting reports, reconciled and unreconciled issues. Then the main reasons of failure of the Constitutional Reconciliation Commission will be discussed.Keywords: Civil constitution, History of Turkish Democracy, Constitutional ReconciliationCommission, 114

İdarî Yargılama Usulü Kanunu'nun 31. maddesi'nde `hakimin davaya bakmaktan memnuiyeti ve reddi, ehliyet, üçüncü şahısların davaya katılması, davanın ihbarı, tarafların vekilleri, feragat ve kabul, teminat, mukabil dava, bilirkişi, keşif, delillerin tespiti, yargılama giderleri, adli yardım hallerinde ve duruşma sırasında tarafların mahkemenin sükununu ve inzibatını bozacak hareketlerine karşı yapılacak işlemlerde Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.İdarî yargılama usulü, kendine özgü niteliklere ve ilkelere sahip olup, medenî yargılama usulünden farklılıklar arz etmektedir. İdarî Yargılama Usulü Kanunu ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na atıf yapılan müesseselerin bir kısmının idarî yargılama usulünde uygulanmasının sorunlara neden olduğu doktrin ve yargı kararlarında açık bir şekilde dile getirilmektedir. Bundan dolayı idarî yargılama usulünde ve bu usulü düzenleyen mevzuatta yer alacak müesseselerin seçiminde, idarî uyuşmazlıkların ve davaların özellikleri, idarî yargının niteliği ve yargı denetimi ile ulaşılmak istenen amacın göz önüne alınması gerekmektedir. Bu çalışmamızda İdarî Yargılama Usulü Kanunu'nun 31. maddesi ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na atıf yapılan müesseselerin idarî yargıda kamu hukukunun kendine özgü nitelikleri ve ilkeleri dikkate alınarak nasıl uygulanabileceğine ve doktrin ve yargı kararları ışığında var olan sıkıntıların giderilmesi adına yapılması gereken düzenlemelerin neler olabileceğine etraflıca değinilmiş ve çözüm önerileri getirilmeye çalışılmıştır. Administrative Procedure Code, Article 31 on `the judge to hear a case prohibition and rejection, competency, third parties' participation in the prosecution, the notice of proceeding, the parties' attorneys, waivers and acceptance, corresponding case, expert witness, fact finding, evidence detection, costs and expenses , in cases of legal aid and the court during the hearing of the parties action to be taken against the attitudes disrupting the tranquillity and order of the court under the provisions of Civil Procedure Code is to be applied.Administrative proceedings, with distinctive qualities show differences than civil proceedings. During implementation of the administrative proceedings , the Administrative Procedure Law and Civil Procedure Law, which are cited by some concept caused problems and application of the doctrine and judicial decisions are clearly expressed this. Therefore, due to the difference of the nature and purpose, administrative proceedings procedure and selection of concepts take place in legislation regulating this procedure, administrative disputes and lawsuits features, the nature of the administrative jurisdiction and judicial supervision and the desired objective is required to be taken into consideration. In this study, considering of administrative jurisdiction's unique qualities and principles, how to apply the Administrative Procedure Law Article 31 and concept s referring to Civil Procedure Code and in the light of existing doctrines and judicial decisions what kind of arrangements could be done to overcome difficulties, thoroughly been discussed and have been tried to give solutions. 139

Ceza muhakemesi, bir suçun işlenip işlenmediği; işlenmiş ise kim tarafından ve nasıl işlendiği ile bu suçun yaptırımının ne olacağı hususlarına ilişkin iddia, savunma ve yargılama şeklinde yapılan faaliyetler bütünüdür. Ceza muhakemesinin amacı maddi gerçeğin ortaya çıkartılmasıdır. Amaç maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olduğundan, bir yandan suç işleyenin cezalandırılması hedeflenirken diğer yandan suç işlemeyenin cezalandırılmasının önlenmesi amaçlanmaktadır. Yargılama konusu olayın gerçekleştiğini ispat etmek için, yani olayı sübuta erdirmek için kullanılan vasıtalara delil denilmektedir. Suçun çoğu defa ani bir olay şeklinde ortaya çıkması ve tarafların ispat vasıtalarını daha önceden ayarlayamamaları nedeniyle “tanık” caza muhakemesinde maddi gerçeğe ulaşmada bir vasıta yani delil kaynağı olarak kabul edilmiştir. Kanun, tanığa yargılamanın adil ve hızlı yapılması amacıyla, soruşturma aşamasında Cumhuriyet savcısı, kovuşturma aşamasında ise mahkeme tarafından çağırıldığında gelmek; tanıklık edeceği olaya ilişkin bildiklerini doğru söyleyeceğine dair yemin etmek ve bildiklerini doğru şekilde anlatmak; duruşmada hâkimin açık izni olmadan mahkeme salonunu terk etmemek şeklinde bir kısım yükümlülükler yüklemiştir. Tanığın yükümlülüklerinin yanında tanıklıktan çekinme, kaybettiği zaman, yol ve konaklama masraflarına karşılık tazminat alma, kendisinin ve yakınlarının can ve mal güvenliğinin sağlanmasınıistemek gibi hakları bulunmaktadır. Organize suç ve terör örgütleri ile mücadelenin ceza muhakemesi hukukunun klasik, daha ziyade bireysel suçlarla mücadele için düzenlenen ilkeleri ile gerçekleştirilmesi oldukça zor olmaktadır. Toplum menfaatleri gözetilerek organize suçlarla mücadelede klasik delil toplama yöntemlerinden belirli ölçüde uzaklaşılarak ispat hukuku bakımından organize suçlarla mücadelede önemli bir silah olan tanıktan yararlanmak amacıyla tanıkların baskı ve sindirmeden korunmasına ilişkin düzenlemeler getirilmiştir.5726 sayılı Tanık Koruma Kanunu’nda ve ilgili yönetmelikte bu koruma tedbirlerinin nasıl ve kimler tarafından uygulanacağı düzenlenmiştir, Code of criminal procedure is the entity of the activities conducted as defense and trials concerning the matters on whether a crime was committed; if committed, by whom and how it was committed, and what kind of sanctions to be applied. Code of criminal procedure aims to reveal the physical truth. As it is aimed to reveal the physical truth, not only is it aimed to punish those who committed the crime, but also to prevent those who did not commit the crime from being punished. Evidence is the elements used to prove that the incident actually happened, which leads its finalization. Due to the fact that the crime often occurs instantly and that the parties cannot arrange the ways of proof beforehand, “the witness” is considered as the source to reach the physical truth in code of criminal procedure. In order to ensure the just and fast trial, the law assigns the witness some responsibilities, such as being present upon the summon by the Public prosecutor during the phase of investigation and by the court during prosecution; testifying under oath to speak the truth regarding the events she/he witnessed; remaining in the courtroom throughout the hearing unless otherwise permitted by the judge. Besides these responsibilities, the witness has the right to withdraw, the right to demand compensation for the time loss, the expenses of accommodation and transportation, and the right to demand protection for herself/himself and her/his family and relatives. With the classical principles of code of criminal procedures which are for fighting against individual crimes, it is quite difficult to fight against organized crimes and terrorist organizations. Reserving the social interest and taking a few steps away from the classical methods of collecting evidence in fight against organized crimes, there have been issued regulations regarding the protection of the witnesses from oppression and suppression in order to benefit the witness, who is, in terms of evidence law, a vital weapon for fighting against organized crimes. Law 5726 on Witness Protection and by-laws regulate how and by whom these measures will be implemented.

“Türk Ceza Hukukunda Dava ve Ceza Zamanaşımı” Oğuz YURTKULU Zamanaşımı kavramı, dava veya cezanın düşürülmesi ile devletin ceza verme hak ve yetkisinden vazgeçmesini ifade etmektedir. Zamanaşımının hukuk sistemlerinde kabul edilmesinin nedeni, işlenmesinin üzerinden uzun bir zaman geçmesine rağmen aydınlatılmayan olaylar nedeniyle insanların suç isnadı altında yaşamasının haksızlık oluşturacağı tezine dayanmaktadır. Olayın meydana gelmesinin akabinde aydınlatılamayan olayların adeta karanlığa doğru gittiği ve delillere ulaşmanın daha da zorlaştığı bir gerçektir. Bu durumun ise daha fazla uzamasının kamu düzenini sarsacağı muhakkaktır. Zamanaşımı kurumunun kabul edilmesinin temelinde yatan fikir belirli bir süre geçmesinden sonra kişilerin cezalandırılmasında sosyal bir yarar bulunmadığı düşüncesidir. Zamanaşımı iki çeşittir. Dava zamanaşımı, belli bir süre içerisinde açılmamış davanın açılmasına veya açılmış davanın görülmesine engel olmaktadır. Ceza zamanaşımı ise, açılmış olan davanın belli bir süre içerisinde sonuçlanmaması halinde kesin hükmün uygulanmasına engel olmaktadır. Tarih boyunca birçok hukuk sisteminde yer alan bu kurum zamana göre değişiklikler göstermiş ancak yapısını zaman boyunca muhafaza etmiştir. Zamanaşımı Türk Ceza Hukukuna 765 Sayılı Türk Ceza Kanunu ile girmiştir. Uzun yıllar uygulanmaya devam eden 765 Sayılı TCK’da yer alan zamanaşımı düzenlemesi 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK ile bir takım değişikliklere uğramıştır. Her iki kanunda yer alan zamanaşımı düzenlemeleri birbirinden birçok yönden farklılıklar göstermektedir. Çalışmamızın amacı, Türk Ceza Kanununda yer alan dava ve ceza zamanaşımı kavramlarını tüm yönleriyle irdelemek, zamanaşımı kurumunun esasları ve uygulaması hakkında bilgi vermektir. “Thomas Panel Litigation And Criminal Statude of Limitations The Concept” Oğuz YURTKULU The concept of the statute of limitations on the case or reduce the sentence refers to abandon the authority of the state and the punishment deserved. Reason for the adaption of the legal systems of the statute of limitations for a long time to pass through the processing of events in spite of people due to unclear legislation under the criminal charge is based on the thesis that constitute unfair. The occurrence of the event, then went into the darkness, and the evidence unclear events almost a fact that it is difficult to achieve even more. If this situation is no doubt that more and more genuine public order jarring. The main idea underlying the limitation facility is there is no social benefit of punishing people any more. There are two kinds of limitation. The case turned on the statute of limitations in a certain period of time or filed with the trial ofthe case prevents the opening of. Criminal case filed within a certain period of the statute of limitations in to yield impede the implementation of final judgment. Limitation facility has entered into Turkish Criminal Law with Turkish Criminal Code of Law no: 765. Legal arrangement for limitation which takes part in Turkish Criminal Code of Law no: 765 through long ages, is amended with Turkish Criminal Code of Law no: 5237 which is gone into effect on 1st July 2005. Limitation arrangements which take part in both criminal codes differ from each other in many ways. The aim of this study was the case in the Turkish Penal Code and to examine all aspects of the concepts of the criminal statude of limitations to provide information about the application of principles and the institution of the statute of limitations

Ticari ve teknolojik alanlarda yaşanan gelişmelerle beraber ticaret, dünya üzerinde daha hızlı ve kapsamlı ilişkiler ağı getirmiş ve bunun sonucunda da daha kapsamlı ticari sorunlarla beraber, aynı sorunlara daha çabuk ve daha tatmin edici çözümler getirme arayışı ortaya çıkmıştır. Ticari hayatta ortaya çıkan bu arayış özel hukuk alanında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm yöntemlerini gündeme getirirken, ceza hukuku alanında da aynı arayış kendisine yer bulmuş ve özellikle 2. Dünya Savaşının ardından mağdur hakları ve mağdurun ceza yargılaması sırasında korunması ihtiyacı kendisini göstermiştir. Özellikle Birleşmiş Milletler ve Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi 20. yüzyılın sonlarından itibaren uzlaşma ve benzeri alternatif uyuşmazlık çözümlerinin uygulanmasını tavsiye etmiş ve bu kavramlarla ilgili olarak temel ilkeleri ortaya koymuştur. Bu gelişmeler ışığında ülkemizde ilk defa olarak uzlaşma 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile yürürlüğe girmiştir. Bu tarihten sonra önemli bir takım yasal değişikliklere uğramakla beraber uzlaşma hukukumuzda her geçen gün önemini arttırmaktadır. Özellikle ülkemizdeki ceza yargılamasına özgü sorunlar dikkate alındığında uzlaşmanın ne kadar hayati bir rolü olduğu daha iyi anlaşılacaktır., Trade brought into faster and more comprehensive networks with developments in fields of trade and technology. Consequently with more comprehensive problems in trade, the perception of finding more useful and fast solutions came up. While This way of searching in trade revived alternative incompatibility solution methods in private law, same searching found itself in penal code and especially after the II. World war rights of victim and need of protecting victim during criminal procedure revealed itself again. Especially United Nations and Council of Europe have adviced implementation of agreement and alternative incompatibility resolutions and presented basic principles about these concepts since the end of 20. Century. In the light of this developments reconciliation in our country for the first time came into force on 06.01.2005 as Turkish Penal Code No. 5237 and entered into force in 5271 by the Law on Criminal Procedure. After that date, importance of reconciliation law has been increased with some essential amendments. Especially considering specific problems in criminal procedure how essential role reconciliation has will be understood clearly.

1982 ANAYASASI’NA 2010 ANAYASA DEĞİŞİKLİKLERİ İLE GETİRİLEN KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU VE İDARİ YARGI DENETİMİ İLİŞKİSİ Şükrü Emrah YILMAZ Yöneten yönetilen ayrımının, insanlık tarihi kadar eskilere dayandığı bilinmektedir. Tarihsel süreçte, dönemsel olarak; toplum yapısı, çevre, iklim, nüfus, eğitim, sağlık, güvenlik gibi birçok değişkene bağlı olarak çeşitli yönetim modellerinin benimsendiğini, dolayısıyla farklı yöneten-yönetilen ilişkilerinin ortaya çıktığını belirtebiliriz. Günümüz modern hukuk devletinde; yönetim organlarının, elinde bulundurduğu kamu gücünü, bireylerin yaşamlarını kısıtlamak üzere, bir müdahale aracına dönüştürmeleri kabul edilemez. Aksine yönetenlerden beklenen, sahip olunan kamu gücünün, bireylerin yaşam kalitelerini artırmak için kullanılmasıdır. Bu noktada yönetimin sınırlandırılması ve yönetilenlerin haklarının korunması için çeşitli denetim mekanizmalarının geliştirildiği bilinmektedir. Bu anlamda 18. yüzyılda ilk kez İsveç'te uygulanan, önceleri sadece İskandinav ülkelerine has bir denetim modeli olabileceği düşünülen, fakat ikinci dünya savaşı sonrasında çok geniş bir coğrafyaya yayılan ve her uygulandığı ülkede o ülkenin kendi iç dinamiklerine uygun olarak tasarlanan ombudsman (kamu denetçisi) denetiminin de, bahsedilen amaca hizmet etmek üzere ortaya çıktığı söylenebilir. Kurumun en önemli özelliği uygulandığı her ülkenin sistemine entegre edilebilecek esnek bir yapıya sahip olmasıdır. Ayrıca Kurum, uygulanmakta olduğu ülkelerde mevcut denetim sistemlerini ikame etmesi amacıyla kurulmamış, aksine diğer denetim mekanizmalarıyla dayanışma içinde faaliyet yürütmesi hedeflenmiştir. Kurum'un genel anlamda amaçlarının ise; insan haklarının korunması, yönetimin iyileştirilmesi ve demokrasinin güçlendirilmesi olduğunu söyleyebiliriz. Bugün dünyanın 140 civarı ülkesinde başarılı bir şekilde uygulamakta olan ombudsmanlık kurumunun, ülkemizde de faaliyete geçirilmesine ilişkin incelendiğinde; 1970'li yılların sonlarından itibaren Kurumun, Türkiye'de kurulmasının gerekliliğinin, akademik camiada tartışılmaya başlandığını, 1980'li yıllarla birlikte, kurumun Türkiye'de kurulması yönünde, gerek bazı akademisyenler tarafından, gerekse bazı kamu kurum ve kuruluşları tarafından, çeşitli çalışmalar yapıldığını, 2000'li yıllardan itibaren de siyasal alanda yasal düzenleme yapılması yolunda çalışmalara başlandığını söyleyebiliriz. Tabi burada, yasama sürecine girilmesi noktasında, Avrupa Birliği ile yürütülen müzakere süreci kapsamında, düzenli olarak her yıl yayınlanan Avrupa Birliği İlerleme Raporları'nda yer verilen ombudsmanın Türkiye'de hayata geçirilmesi yönündeki tavsiyelerin katkısı da yadsınamaz. Türkiye'de ombudsman kurumunun (Kamu Denetçiliği Kurumu) kurulması sancılı bir yasama süreci sonucunda gerçekleşmiştir. Şöyle ki kurumun Türkiye'de faaliyete geçmesine ilişkin ilk yasal düzenleme 2006 yılında yapılmış, fakat ne var ki Anayasa Mahkemesi'nin ilgili yasal düzenlemeyi iptal etmesi sonrası bu yasal düzenleme çalışması akim kalmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 5548 sayılı Kamu Denetçiliği Kurumu Kanunu'na dair iptal kararı sonrasında ise, bu defa Kurum, 2010 yılı Anayasa Değişikliği Referandumuyla Anayasa'nın 74. maddesine, Kamu Denetçiliği Kurumuna ilişkin düzenlemenin eklenmesi suretiyle anayasal dayanağa kavuşmuş, 14.6.2012 tarihinde, 6328 sayılı Kamu Denetçiliği Kurumu Kanunun kabul edilmesiyle kurulmuş, 29 Mart 2013 tarihinden itibaren de şikâyetleri kabul ederek, fiilen çalışmalarına başlamıştır. Tez çalışmamızın genel amacı; Kamu Denetçiliği Kurumunun, insan haklarının korunması, yönetimin iyileştirilmesi ve demokrasinin güçlendirilmesi gibi hedeflerine ulaşabilmesini mümkün kılacak, etkin bir mekanizmaya kavuşması için gerekli olduğunu düşündüğümüz hususların vurgulanmasıdır. Bu kapsamda tez çalışmamızın birinci bölümünde, yönetimin denetimine ilişkin mevcut denetim modelleri ve bu modellerin aksayan yönleri ele alınmış, ikinci bölümünde, bir denetim modeli olarak ombudsman kurumunun özellikleri ve çalışma usulü izaha çalışılmış, üçüncü bölümde, ombudsman kurumunun değişik dünya ülkelerindeki uygulamalarından örnekler verilmiş ve son olarak dördüncü bölümde ise ülkemizde Kamu Denetçiliği Kurumu ve İdari Yargı ilişkisi özelinde Kurum'un kuruluş süreci, uygulanma usulü ve bu kapsamda yürüttüğü faaliyetleri ele alınmaya çalışılmıştır. It is known that distinction between the ruler and the ruled dates back to old times as history of humanity. We can state that various management models have been adopted in different eras in the course of time in line with many variables like structure of society, environment, climate, population, education, health and security and thus different ruler – ruled relationships have emerged. In our modern constitutional state, it is not acceptable for governing bodies to turn public power it has into an intervention tool in order to limit the individuals’ lives. In contrary, rulers are expected to employ the public power possessed in order to improve the quality of individuals’ lives. Therefore, it is known that various control mechanisms have been developed to limit ruling and protect the rights of the ruled. In this regard, it can be said that ombudsman control mechanism, which was first implemented in Sweden in the 18th century, was previously thought as a control mechanism model special to only Scandinavian countries but spreaded to a wide geography after the World War II and is designed according to the internal dynamics of the country it is implemented, has emerged to serve for the above-mentioned purpose. The most important trait of the institution is that it has got a flexible structure which could be integrated into every country where it is implemented. Additionally, the institution was not established to substitute existing control mechanisms in the countries it is implemented but instead it was aimed to carry out activities in cooperation with other control mechanisms. We can say that aims of the institution are to: protect the human rights, enhance ruling system and improve democracy. When we look at the history of ombudsman control mechanism, which is currently implemented in about 140 countries successfully, in our country we can say that the necessity of such an institution in Turkey has started to be discussed in the academic world since the end of 1970s, various activities were carried out by both some academicians and public bodies in the 1980s, there were attempts to make regulations in politics as of 2000s. Of course contributions of suggestions about implementing ombudsman in Turkey as put forward by European Union Progress Report which is published every year cannot be denied in terms of including the institution into the legislative process within negotiation process with European Union. Establishment of ombudsman Institution in Turkey has been actualized at the end of a challenging legislative process in that the first regulation about implementing the institution was in 2006 but the regulation came to nothing after Constitutional Court nullified the regulation in question. After the decree of nullity by Constitutional Court regarding Law on ombudsman in accordance with the law no. 5548, this institution attained constitutional basis with the inclusion of Law on ombudsman into Article 74 of the Constitution with Constitutional Amendment Referendum in 2010, was founded with adoption of Law on ombudsman in accordance with the law no. 6328 on 14.6.2012 and actually started to work on 29.3.2013 by accepting complaints. The aim of the thesis is to emphasize the necessary aspects for ombudsman to possess an effective mechanism to reach its goals like protecting human rights, enhancing ruling system and improving democracy. In this regard the first part of the thesis includes existing control mechanisms on management audit and sortcomings of these models, the second part of gives information about features and working principles of ombudsman institution as a control model, the third part gives examples on applications of ombudsman institution in other countries, and finally the fourth part touches upon establishment process of the institution, in line with ombudsman Institution and Administrative Jurisdiction relationship in our country, application procedure and the activities it carries out in this regard.

Yasama dokunulmazlığı tarihte ilk kez on üçüncü yüzyılda İngeltere'de doğmuş ve 1789 Fransız İhtilali'nden hemen sonra Fransa Anayasası'na ve devamında Kara Avrupa ve diğer ülkelerin anayasalarına girmiştir. Yasama dokunulmazlığı Türkiye'de ilk önce 1876 Anayasası'nda hüküm altına alınmış iken Afganistan'da 1964 Anayasası'nda yerini almış ve sonraki anayasalara da yansıtılmıştır. Yasama dokunulmazlığı milletvekillerinin görevlerini serbestçe yerine getirebilmeleri için tanınan yasama ayrıcalıklarından biridir. Bu kavram nispi niteliği taşıyan bir kavram olup, milletvekilini yasama üyeliği müddetince yasama göreviyle ilgili olmayan fiiller karşısında korur. Yani milletvekilleri haksız ve asılsız, gerek iktidar gücünü elinde tutan yürütme organı, gerekse özel kişiler tarafından ortaya atılacak ithamlara karşı korunmalıdır. Bu çalışmada yasama dokunulmazlığı, 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ve 2004 Afganistan Anayasası açısından mukayese edilmiş olup,bu iki anayasa arasındaki yasama dokunulmazlığı konusundaki benzerlikleri ve farklarını göstermeyi amaçlamıştır. Türkiye'de oluşan tecrübelerin Afganistan için örnek olması da hedeflenmiştir. Bu amaçların ele almak için çalışma üç temel bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde yasama dokunulmazlığı kavramı ve tarihçesi; ikinci bölümde yasama dokunulmazlığının kapsamı ve istisnaları; ve üçüncü bölümde ise yasama dokunulmazlığının sona ermesi incelenmiştir. Her bölümde her iki anayasa ayrı başlıklar altında ele alınmış ve her bölüm sonunda benzerlikler ve farklılıklar açısından yorumlanmıştır. Bu çalışma açısından, iki anayasanın Fransa Hukukundan kaynaklanan anayasalar olarak benzerliklerinin farklılıklarından daha fazla olduğu ve yasama dokunulmazlığı bakımından birbirine çok benzediği sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar kelimeler : Yasama dokunulmazlığı, 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, 2004 Afganistan Anayasası, Dokunulmazlığın kapsamı, Dokunumazlığın istisnaları, Dokunulmazlığın son bulması, Dokunulmazlığın kaldırılması. Legislation immunity firstly appeared in England in the thirteenth century and then after the 1789 French Revolution, it entered into the French constitutional law and thereafter into the constitutional laws of Mainland Europe and other countries. Legislation immunity first took place at the 1876 Constitutional law of Republic of Turkey and at the 1964 Constitutional law of Afghanistan and it has also been seen at the consequent constitutional laws. Legislation immunity is one of the legislation tenures that is given to the members of parliament in order to provide them with necessary legal protection in order to realize their missions freely. This concept, as a relative character, protects the members of parliament against the acts that are not about its legislation mission during his/her membership. So the members of parliament must be protected against accusations that are untitled and unfounded, done either by the executive organs having the administrative power or private people. In this study, the legislation immunity has been studied to compare the 1982 Constitutional Law of the Republic of Turkey and the 2004 Constitutional Law of Afghanistan. It is the purpose of this study to show the similarities and differences between these two constitutional laws about the regulations on legislation immunity and benefit from the experiences of Turkey for Afghanistan. For dealing these purposes, the study divided into three parts. The first part has defined the concept and history of legislation immunity. The second part has evaluated the scope and details of the legislation immunity. And the third part has discussed the removal of legislation immunity. In the each part the two constitutional laws have been examined separately according to the subject and at the end of the each part their solutions, similarities and differences have been shown. According to this study, these constitutional laws have more similarities than differences. As inspiring from the French Law, the two constitutional laws have very similar rules in terms of legislation immunity.Key Words : Legislation immunity, 1982 Constitutional Law of the Republic of Turkey, 2004 Constitutional law of Afghanistan, Scope of immunity, Details of immunity, removal of immunity, Waive of immunity 113

Cumhuriyet başsavcılığı kurumu, ceza yargılaması alanında kamusal iddia makamını oluşturmaktadır. Görevi, cezai hükümler ile yaptırım altına alınan ve bağımsız mahkemelerin yargılayarak hükme bağlayacağı bir olayı, yargılama makamı önüne getirmektir. Yargılamaya katılarak verilen hükmü denetlemek, yasaya uygun şekilde kesinleşen hükmü infaz etmektir. Bu suretle maddi gerçeğin ortaya çıkarılarak, bozulan toplumsal barışının tesis edilmesini sağlamaktır. Bu kapsamda, Cumhuriyet başsavcılığı kurumunun adli görevleri ön plandadır. Adli görevlerinin yanı sıra idari ve mali görevleri bulunmaktadır. Bu görevler sayıca fazladır. Farklı yasa ve ikincil mevzuat içerisinde düzenlenmiştir. Çalışmamızda kısmen bu görevleri inceleyeceğiz. Amacımız bu görevler kapsamında Cumhuriyet başsavcılığı kurumunun, Türk idari yapısındaki yerinin belirsizliği sorununu irdelemektedir. Ülkemizde üzerinde çokça çalışılmayan bu sorunu, öğreti ve yasal mevzuat içerisinde değerlendirmeye çalışmaktır. Bu tez çalışması kurumun tarihsel gelişimini incelemeyi, mukayeseli hukuktan yaralanarak, kurumun yapısını, hukuki niteliğini ve görevlerini belirlemeyi ayrıca kurumunun Türk idari yapısındaki yerinin belirsizliği sorunsalına dair bir tespitte bulunmayı hedeflemiştir. Anahtar Kelimeler: Cumhuriyet Başsavcılığı Kurumu, Yapısı, Cumhuriyet Başsavcısı, Cumhuriyet Savcısı, İdari Yapı, Başsavcılığın İdari Görevleri, Başsavcılığın Adli Görevleri, Yargı Organı, Mukayeseli Hukuk, Hukuki Nitelik. The Office of the prosecutor foundation is formed the public prosecution in the field of criminal justice. Function is brought in front of the trial court about the event which is related with the independent court and the penal provisions. Checking the decision by taking part in the judgement, enforcing the certain judgement in accordance with the law. That?s for bringing out the reality and ensuring the public peace. In this context, Office of the prosecutor foundation?s judicial tasks are in the foreground. Besides of the judicial functions, it has also administrative and financial functions. These are numerous. It is regulated within the subsidiary legislation and the different laws. We are going to analyze it in our studies partially. Our aim is to examine the issue about uncertainty of Turkish administrative structure?s place within these tasks in accordance with the Office of the prosecutor foundation. This issue is nearly unheeded in our country, that?s just for trying to analyze in the doctrine and the legal legislation. This work is intending to determine the legal qualification and the functions, institution structure in the light of the comparative law and historical evolution of the institution. And at the same time it is aimed to identify issue about uncertainty of Turkish administrative structure?s place.Keywords: Office of the Prosecutor İnstitution, Structure, Director of Public Prosecutions, Public Prosecutor, Administrative Structure, Director of Public Prosecutions? Administrative Tasks, Director of Public Prosecutions? Judicial Functions, Jurisdiction, Comparative Law, Legal Qualification. 220

Çevre, çevre sorunlarının ve bununla birlikte çevre bilincinin de artmasıyla beraber fen bilimlerinden sonra hukuk biliminin de konusu haline gelmiştir. Çevre sorunlarının sınırları aşan etkisi nedeniyle bu konuda uluslararası düzenlemeler yapılmış ve kısa adıyla "çevre hakkı" olarak adlandırdığımız ?sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkı? devletlerin ulusal mevzuatlarına girmeye başlamıştır. Çevre kirliliğinin önlenmesi, çevrenin korunması, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkının sağlanması için ilk zamanlar özel hukuk ve idare hukuku alanında yapılan düzenlemeler, zamanla artan çevre sorunlarının çözülmesini sağlamada yetersiz kalmıştır. Bu nedenle hukuk dalları içinde içerdiği ağır yaptırımlar nedeniyle daima son çare olarak başvurulması düşünülen Ceza Hukukunda da çevre hakkının korunmasına ilişkin düzenlemeler yapılması eğilimi ulusal ve uluslararası düzeyde artmıştır. Bu eğilimin de etkisi ile ülkemizde sağlıklı ve düzenli bir çevrede yaşama hakkı öncelikle 1982 Anayasası sistemi içinde üçüncü bölüm olarak düzenlenen Sosyal ve Ekonomik Haklar ve Ödevler başlığı altında bulunan 56. maddede bir sosyal hak olarak ifade edilmiştir. Bu madde, '' Herkes, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevrenin kirlenmesini önlemek devletin ve vatandaşların ödevidir. (...). Devlet, bu görevini kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak, onları denetleyerek yerine getirir.'' hükmünü getirmek suretiyle tüm bireylere ''çevre hakkı'' tanımış ve ayrıca çevrenin geliştirilmesi, çevre sağlığının korunması ve çevre kirliliğinin önlenmesini devlete ve vatandaşlara bir ödev olarak yüklemiştir. Normlar hiyerarşisi gereği anayasanın bu düzenlemesinin gereğini yerine getirmek üzere genel ceza kanunu olan 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile başta 2872 sayılı Çevre Kanunu olmak üzere diğer pek çok özel kanunlarda da çevrenin korunması, çevrenin kirletilmesinin önüne geçilmesi için çevreyle ilgili pek çok cezai düzenlemeye ve düzenlemelere aykırı hareketlerin yaptırımlarına yer verilmiştir. Nitekim 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu md.1?de ceza kanununun amaçları arasında çevreyi korumak da açıkca zikredilmiştir. Bu amacı sağlamaya yönelik olarak da kanunun Topluma Karşı Suçları düzenleyen faslında çevreye karşı bazı hukuka aykırı fiiller md. 181 ve devamında ?suç? olarak düzenlenmiştir. Çevre kirliğine neden olan en önemli ve en çok rastlanılan fiillerin ceza kanununda suç olarak düzenlenmesi, çevreyi ve dolayısıyla çevre hakkını koruma konusunda önemli bir adım olmuştur. Ancak, çevre hakkın etkin bir şekilde korunabilmesi bireylerin ve devletin anayasa ve yasalarla üzerine düşen hak ve ödevler konusunda tam bir dayanışma içinde bulunmaları ile mümkün olacaktır, Environtment have also become the subject of law science after science with environtment problems and the increase in environmental awareness. In this subject, international arrangements have been made because of the effect of cross-border environmental problems and we called it as an environmental rights ` environmental rigthts in healthy and balanced environtment? which start to take place in states' national legislation. To prevent environmental pollution, to protect the environment, and ensuring the right to live a healthy and balanced environment at first regulations in the field of private law and administrative law has been increasing over time make it difficult to solve environmental problems. Therefore branches of law due to the severe sanctions contained in the penal system is always considered to be resorted as a last resort arrangements for the protection of the right to environment has increased national and international levels.With the impact of this trend in our country, the right to live a healthy and orderly environment primarily within the system of the 1982 Constitution as the third part of the Social and Economic Rights and Duties in the 56th under the title of matter has been referred to as a social right. This article,'' Everyone has the right to live a healthy and balanced environment. Improve the natural environment, preserve the environment and prevent pollution of the environment are the duty of citizens and state. (...).State fulfill this duty by leveraging from the health and social institutions in the public and private sectors.? recognized the '' environment right? to all individuals, and also impose a duty to citizens and state for the development of the environment, environmental health protection and the prevention of environmental pollution. Accordance with the hierarchy of norms in order to comply with this embodiment of the general criminal law of the constitution, which came into force on 1.6.2005, particularly with the Turkish Penal Code No. 2872 No. 5237 Environmental Law and many other special laws, protection of the environment, including the environment, to prevent pollution of the environment movements in many criminal sanctions for violation of regulation and regulations are given. Indeed, the Turkish Penal Code No. 5237 md.1 in the objectives of the criminal law to protect the environment is clearly mentioned. In order to ensure this goal, the law governing the chapter on crimes against society in some unlawful acts against the environment art. 181 and the continuation of it the "crime" was held in. Environmental pollutant that causes the most important and most frequent verbs regulation of criminal law as a crime, the environment, and thus is an important step in protecting environmental rights. However, the effective protection of environmental rights is can be possible with the exist in full solidarity of individuals and state on the rights and duties which are determined by the constitution and the law …

Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de siyasette etik konusunu mevzuat ve anlayış bakımından karşılaştırmalı bir incelemeye tabi tutmak ve bu çerçevede mevcut sorunların arka planını ortaya koyarak bu sorunlara çözüm önerileri sunmaktır.Bu çalışma üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde daha çok teorik altyapı oluşturulmaya çalışılmış, bu bağlamda, etik kavramının tanımı ve kapsamı, etiğin çağlara göre nasıl temellendirildiği ve önemli düşünürler tarafından nasıl yorumlandığı üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde, genel olarak siyasette etik anlayışı bakımından Türk kültürü ve Türk devlet geleneği incelenmiş, belli başlı yaklaşımlar ve sorunlar ortaya konulmuştur. Üçüncü bölümde ise, çağdaş siyasetin etik değerleri bağlamında çeşitli konulara değinilmiş, siyasette etik ile ilgili belli başlı ülkelerin mevzuatları incelenmiş ve bu bilgiler ışığında Türkiye'deki siyasette etik mevzuatı derinlemesine bir analize ve değerlendirmeye tabi tutulmuştur.Anahtar Kelimeler: Etik, Siyasette Etik, Türkiye'de Devlet, Devlet Geleneği, Siyasi Kültür Object of this study is to investigate comparatively the subject of ethics in politics in Turkey in the aspect of legislation and perception and to provide suggestions for this problem by presenting the background of current problems within this framework.This study comprises three main chapters. In the first chapter rather theoretical infrastructure is tried to be presented, in this sense, definition and scope of ethics conception, how ethics has been grounded and how interpreted by significant thinkers are emphasized. In the second chapter, generally Turkish culture and Turkish state tradition in politics is investigated through an ethical perspective and main approaches are presented. And in the third chapter, in the context of ethical values of contemporary politics, the legislations of leading countries with regards to ethics in politics are investigated and in the light of this information, ethics legislation in Turkey is analyzed and evaluated deeply. 118

Adil yargılanma hakkı tarihi süreç içerisinde ulusal ve uluslar arası birçok belgede güvence altına alınan en temel insan haklarından biridir. Adil yargılanma hakkı ve bu hak kapsamındaki ilkelerin iç hukuk sistemimizde normlar hiyerarşisinin en üstünde yer alan Anayasamızda çerçevesi belirlenmiştir. İlk kez iç hukukumuzun da bir parçası olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nde ifade edilen adil yargılanma hakkının en temel unsurları kanunla kurulmuş tarafsız ve bağımsız bir mahkeme, makul süre içinde yargılanma hakkı, yargılamanın aleni yapılması, yargılamanın hakkaniyete uygun olması ve masumiyet karinesidir. Kişilerin hukuk düzeni çerçevesinde doğuştan ya da sonradan elde ettikleri kazanımların en temel güvencesi, hukuka bağlı devlet anlayışı içerisinde tarafsız ve bağımsız mahkemelerin varlığı ve söz konusu mahkemelerin tarafsızlığının ve bağımsızlığının parlamento tarafından kabul edilen yasalarla güvence altına alınmasıdırAnahtar Kelimeler: Adil yargılanma, adil yargılanma hakkı, Avrupa ?nsan Hakları Sözle?mesi The right of a fair trial is one of the basic human rights which is ensured by many national and international documents during the historical process. The right of a fair trial and the principles within the context of this right that take place at the top of hierarchy norms in our domestic law are defined in the constitution. The main elements of the right of a fair trial stated in European Convention on Human Rights which is a part of our domestic low for the first time are; an independent and impartial court established by law, right to trial within a reasonable time, to be tried in an open court, a fair trial and the presumption of innocence. The most basic guarantee of the congenital or later obtained gain in the rule of law is the existence of impartial and independent courts with an understanding of a state depending on law and impartiality and independency of these courts are being ensured with the laws adopted by the parliament.Key Words: Fair judgement, fair judgement right, European Convention on Human Rights 93

Başlangıçta, cezalandırma yöntemi veya ispat aracı olarak kullanılan işkence, tarihsel süreç içerisinde mutlak bir yasak olarak bir çok uluslararası belgeye konu olmuştur. Ancak İşkence yasağının, uluslararası belgeler ve ulusal mevzuatlarda yer alması, uygulamada yaşanan işkence olaylarının önlenmesine yetmemiştir.İşkence ihlallerinin önlenmesindeki zorluk ve önem, uluslararası kurum ve kuruluşları bu alanda ortak çalışmaya zorlamıştır. Bu çalışmalar sonucu oluşturulan belgelerden biri de, İstanbul Protokolü?dür.İstanbul Protokolü?nü esas alan bu çalışmamızda, işkence yasağının tarihsel gelişimi, işkencenin soruşturulmasında dikkat edilecek ilkeler, işkencenin tıbbi delillerle belgelenmesi ve hukuki açıdan soruşturulması konuları ele alınmıştır. Bu konuyla ilgili uluslararası belgeler incelenmiş ve AİHM kararlarına değinilmiştir.İşkencenin önlenmesi konusunda, temel bir rehber konumunda olan İstanbul Protokolü, ülkemizde yaşanan işkence ihlallerinin önlenmesinde de büyük katkılar sağlayacaktır. Çalışma yapılırken, yürürlükte bulunan mevzuatımız incelenerek İstanbul Protokolü ile uyumlu ve uyumsuz olan hükümler belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma sonucunda, yasalardan ve uygulamadan kaynaklanan eksiklikler tespit edilerek çözüm önerilerine yer verilmeye çalışılmıştır.Anahtar Sözcükler: İstanbul Protokolü, İşkence, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Etkin Soruşturma, Adli Rapor Torture, having been used as a penalising method or evidentiary tool at the beginning, has become the subject-matter of many international documents as an absolute law during the historical process. However, existence of torture prohibition within the international documents and national legislation could not suffice to prevent torture events in practice.Difficulty and importance concerning prevention of torture breaches compelled international authorities and institutions to work together. One of the documents developed out of such studies is the so-called Istanbul Protocol.In this study, which puts Istanbul Protocol to the center; historical process, the principles to be considered during investigation of torture, documentation of torture in the light of medical evidences, investigation of torture in legal terms are dealt with. In this regard, international documents are examined and decisions of European Court of Human Rights are touched upon.Istanbul Protocol, being an essential guide in respect of prevention of torture, would make great contributions towards prevention of tortures in our country. In the study, applicable Turkish legislation being examined, inconsistent provisions with the so-called Istanbul Protocol are striven to be determined. In the conclusion of the study, solution proposals are endeavoured to be given in the light of the shortcoming points determined.Key Words: Istanbul Protocol, Torture, European Court of Human Rights, Effective İnvestigation, Legal report 198

İnsan hakları, yirminci yüzyılda anayasalar ve kanunlarla sistematik birbiçimde düzenlenmeye başlamıştır. İnsan hakları alanında kurumsallaşma çalışmalarıdünyadaki gelişmelere paralel bir şekilde ülkemizde de ivmesi giderek artan bir seyirizlemiştir. Türkiye, 10 Aralık 1948 de kabul edilen Birleşmiş Milletler İnsan HaklarıEvrensel Beyannamesi?ni 1949 tarihinde kabul etmiş, ayrıca, 28 Ocak 1987 deAvrupa İnsan Hakları Mahkemesi?ne bireysel başvuru hakkını, 22.01.1990 tarihindengeçerli olmak üzere de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi?nin yargı yetkisini kabuletmiştir.Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi?ne bireysel başvuru hakkının tanınması ileülkemizde Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve insan hakları, özellikle de adilyargılanma hakkı oldukça önemli bir yer tutmaya başlamıştır. Ülkemizde yaşananinsan hakları ihlallerinden ötürü Türkiye, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesitarafından yüksek miktarlarda tazminat ödemeye mahkûm edilmiştir.?Türkiye?de Hâkim ve Savcıların İnsan Haklarının Korunmasındaki Rolü?başlığı altında hazırlanan bu çalışmanın, giriş kısmında insan haklarının vekorunmasının önemine değinilmiş, birinci bölümde, insan haklarının tanımı yapılmış,dünyada ve ülkemizdeki tarihsel süreci anlatılmış ve insan haklarınınsınıflandırılması yapılmıştır. İkinci bölümde ise, ? Türkiye?de İnsan HaklarınınKorunması? başlığı altında kısaca yasama ve yürütme organlarının insan haklarınınkorunmasında üstlendikleri görevleri yazılmış ve tezimizin temelini oluşturan yargıorganınca insan haklarının korunması anlatılmıştır. Tezimizin üçüncü bölümünü isetezin ana başlığı olan ?Türkiye?de Hâkim ve Savcıların İnsan HaklarınınKorunmasındaki Rolü? oluşturmaktadır. Bu bölümde öncelikle şüpheli, sanık vemağdur hakları anlatılmış daha sonra Cumhuriyet savcılarının ve cezamahkemelerinde görevli hâkimlerin ne şekilde insan haklarının korunması durumuile karşı karşıya kalacakları, ceza yargılamasının kurumları anlatılarak gösterilmeyeçalışılmıştır. Bu bakımdan yakalama ve gözaltı, arama ve elkoyma, vücut muayenesi,iletişimin dinlenmesi, gizli soruşturmacı ve teknik araçlarla izleme ile tutuklamamüesseseleri açıklanarak bu gibi hallerde hâkim ve savcıların insan haklarınınkorunmasında nasıl söz sahibi olacakları anlatılmıştır.Tezimizin ilerleyen bölümünde ceza yargılamasında mahkeme aşamasınıifade eden kovuşturma işlemlerinde yürütülen faaliyetler üzerinde durularak duruşmasürecini yöneten hâkimlerin bu aşamadaki; duruşma hakkı, ispat yükü, tanıklarçapraz sorgu, bilirkişilik, delillerin değerlendirilmesi, savunma ve hüküm gibiaşamalarda insan haklarının korunmasında ne şekilde bir rol üstlenebilecekleriaçıklanmaya çalışılmıştır. Son olarak yargılama faaliyetlerinde sıklıkla görülen insanhakları ihlalleri anlatılmıştır.Sonuç olarak birey ile devlet arasındaki ilişkinin temelini oluşturan insanhaklarının korunması hususunda ülkemizde yaşanan sorunların çözümünde hâkim vesavcılarımızın etkin olarak oynayacakları rolün önemi anlatılmıştır.Anahtar Kelimeler: İnsan haklarının korunması, Hâkim ve Savcılar, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), CMK'da Koruma Tedbirleri, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS). Human Rights started to be arranged systematically via constutition and lawsin 20 th century. The studies in Human Rights about being an instutition have anacceleration in our country like in other countries in the world.Turkey submitted theUniversal Declaration of United Nations? Human Rights in 1949, Turkey had thechance for application for the European Court of Human Rights in January 28th,1987; in addition to this our country submitted to the power of the court of EuropeanCourt of Human Rights in January 1st,2009.As Turkey had the chance to apply individually for the court of EuropeanHuman Rights, European Convention on Human Rights, Human Rights especiallyright to a fair trial gained an importance in our country. Turkey had to pay a largeamount of money in damages due to the human rights violation in Turkey.In introduction of this study, called The Role of Judges and Prosecuters inProtecting of Human Rights, it is given importance to the Human Rights and itsprotection; in the first part Human Rights,the historical process of Human Rights inthe world and in our country are explained and the classification is hold.In the secondpart called `Protection of Human Rights in Turkey?, the mission of executive andlegislative branches in protecting the human rights and the protection of humanrights via the judge branch which is the base of the thesis are hold. In the third partthe title of the thesis The Role of Judges and Prosecuters in Protecting the HumanRights is explained.In this part first of all the vague,culprit and victim rights areexplained then the mission of public prosecuters and the judges in crown courtsrelated with how to protect human rights are hold via explaining instutitions of thepunishment trial. Therefore arresting, courting examining of the body, listening tothe communication,secret inquiry, viewing with technological materials and the roleof the prosecuters and the judges in protecting the human rights in these matters aregiven importance.Throughout the thesis it is given importance to the facilities about prosecutionprocess and the role of the judges in the courts about rights of trial,prof,witnesses?crossexamination,expertness,evaluation of the evidences,defence and judgement aoutprotecting human rights. Lastly it is explained the human rights violation through thejudgement process.Consequently the importance of the role of the prosecuters and the judges insolving the problems about protection of human rights which is the base ofcommunication between the individual and the government are illustrated with thisstudy.Key words: Human Rights, Protecting of Human Rights, Judges and Prosecuters, Europan Court of Human Rights (ECHR), Protection Measures In Criminal Prosedure Code, Europan Convention on Human Rights (ECHR) 217

Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesince, 28 Eylül 1977 de kabul edilen 31 sayılı İdarenin İşlemleri Karşısında Bireyin Korunması Hakkında Kararı'nda iyi yönetim ilkeleri düzenlenmiş ve Avrupa Birliği Anayasası olarak da nitelendirilen Avrupa Temel Haklar Şartının 41. maddesinde de?İyi Yönetim İsteme Hakkı? tesis edilmiştir.Avrupa Birliği tarafından 6 Eylül 2001 tarihinde kabul edilen Avrupa İyi Yönetim Kodunda ise iyi yönetim hakkının getirdiği temel ilkeler açıklanmış ve kapsamı belirlenmiştir.Çalışmanın ilk bölümde; yönetim, iyi ve kötü yönetim kavramları açıklanmaya çalışılmış ve İyi Yönetim Hakkı?nın hukuki zemini üzerinde durulmuştur.İkinci bölümde; iyi yönetim hakkı, iyi yönetim hakkı doğrultusundaki ilkeler ve bu ilkelerin mevzuatımıza yansımaları ele alındıktan sonra iyi yönetim hakkının alt başlıklarından olan dinlenilme hakkı ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.Sonuç bölümünde ise birini ve ikinci bölümdeki açıklamalar ışığında iyi yönetim hakkı kapsamındaki temel ilkelerin ülkemizde iç hukukumuza katkıları değerlendirilmiş ve eksiklerle ilgili önerilerde bulunulmuştur. European Council?s Resolution on the Protection of the Individual in Administrative Actions which was adapted on 28 September 1977 regulates the principles of right to good administrative behaviour whereas 41st article of the Charter of Fundamental Rights of the European Union which is also known as European Union Constitution has established a right on demanding good administrative behaviour.European Good Administration Code adapted by the European Union on 6 September 2001 explains the principles of right to good administrative behaviour and draws its scope.First part of our study explains the concepts of administration and good administration and deals with the legal basis of right to good administrative behaviour.Second part deals with the right to good administrative behaviour, principles of right to good administrative behaviour and reflections of these principles in Turkey?s legal regulations. Next this work analyzes a subheading of the right to good administrative behaviour, right to be heard.Final part evaluates contributions of principles of right to good administrative behaviour to Turkey?s national law within the context of the explanations put forward in first two sections and proposes recommendations regarding the deficiencies. 124