Search

Stereojenik merkeze sahip yeni bileşiklerin sentezi birçok disiplini oldukça yakından ilgilendirmektedir. Bu bileşiklerin sentezi için en çok uygulanan yöntemlerden biri kiral katalizörlerin kullanılmasıdır. Bu bağlamda, şeker yapıları taşıyan yeni üre, tiyoüre ve skuaramit türevleri sentezlenmiş, organokatalizör ve antikanser ajanlar olarak test edilmiştir. Bileşiklerin sentez kısmı üç bölüme ayrılmaktadır. Bunlar; amino şekerlerin sentezi, üre ve tiyoüre türevlerinin sentezi ve skuaramit türevlerinin sentezidir. İlk bölümde, amino şekerler, şeker üzerinde serbest hidroksilin tosillenmesi, tosilat grubun azür ile nükleofilik yer değiştirmesi ve şeker azürün amino şekere indirgenmesi olarak üç aşamada elde edilmiştir. İkinci bölümde, üre ve tiyoüre türevlerini elde etmek üzere amino şekerler sırasıyla izosiyanat veya izotiyosiyanat ile etkileştirilmiştir. Üçüncü bölümde, skuaramit türevlerini elde etmek için amino şekerler metil skuarat ile etkileştirilmiştir. Uygulama kısmı iki bölüme ayrılmaktadır. İlk bölümde, sentezlenen organokatalizörlerin enantiyoseçici Michael katılmasında katalitik etkileri incelenmiştir. İkinci bölümde, sentezlenen bileşiklerin HeLa ve PC3 kanser hücre hatlarına ve L929 fibroblast hücre hatlarına karşı in vitro sitotoksisitesi incelenmiştir. Üç farklı türde 1,3-dionların trans-ß-nitrostirene Michael katılmasında %99'lara varan yüksek verimler elde edilmesine rağmen enantiyoseçicilik düşük oranlarda veya rasemik ürünler olarak gözlenmiştir. Enantiyoseçicilikteki başarısızlığı, organokatalizörün yapısındaki şeker üzerinde bulunan oksijenlerin ortaklanmamış elektron çiftleri ile amit hidrojenleri arasında gerçekleşen moleküller arası hidrojen bağları olduğu düşünülmektedir. Bu hidrojen bağları, 10 numaralı bileşiğin tek kristal X-ışınları kristalografisinde görülmektedir. Son olarak, şeker iskeletine sahip yeni üre, tiyoüre ve skuaramit diastereomerlerinin biyolojik aktivitesi test edilmiştir. Bu amaç doğrultusunda HeLa ve PC3 hücre hatlarına karşı antiproliferatif etkinlikleri araştırılmıştır. 9, 11 ve 12 numaralı bileşikler 25 μM konsantrasyonda, PC3 hücre hattına karşı standart 5-florourasil'e (5-FU) kıyasla daha iyi inhibisyon göstermiştir. Özellikle 9 ve 11 numaralı bileşikler HeLa hücre hattına karşı 5 μM konsantrasyonda bile standart bileşikten daha iyi aktivite göstermiştir. IC50 sonuçları da bu aktiviteleri doğrulamaktadır. Ayrıca, L929 fibroblast hücre hattına karşı in vitro sitotoksisite testleri canlılıkların %50 ile %100 arasında olduğunu kanıtlamıştır. İÇİNDEKİLER DİZİNİ Sayfa ÖZET............................................................................................................................i ABSTRACT...............................................................................................................iv TEŞEKKÜR .............................................................................................................vii İÇİNDEKİLER DİZİNİ.........................................................................................viii ŞEKİLLER DİZİNİ.................................................................................................xii ÇİZELGELER DİZİNİ.......................................................................................... xvi SİMGELER DİZİNİ.............................................................................................xviii KISALTMALAR DİZİNİ ...................................................................................... xix 1. GİRİŞ....................................................................................................................... 1 1.1.Kiralite ................................................................................................................ 2 1.2.Organokataliz...................................................................................................... 4 1.3.Organokatalizörlerin Aktivasyon Türleri ........................................................... 7 1.4.Trans-ß-nitrostiren ve 1,3-Dion’ların Enantiyoselektif Michael Katılması ..... 11 1.5.Enantiyoseçimli Reaksiyonlarda Kullanılan Karbohidrat Temelli Organokatalizörler............................................................................................ 15 1.6.Karbohidrat Türevlerinin Biyolojik Aktiviteleri .............................................. 21 1.7.Üre, Tiyoüre ve Skuaramit Türevlerinin Biyolojik Aktiviteleri....................... 24 2. MATERYAL VE YÖNTEM............................................................................... 30 2.1.Kullanılan Kimyasallar ve Cihazlar.................................................................. 30 ix 2.2.Amino Şekerlerin Sentezi................................................................................. 31 2.2.1. 3-O-tosil-1,2;5,6-di-O-izopropiliden-α-D-allofuranoz (2) ...................... 31 2.2.2. 3-Azido-3-deoksi-1,2;5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz (3) ..... 32 2.2.3. 3-Amino-3-deoksi-1,2;5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz (4).... 33 2.2.4. 1,2:3,4-Di-O-izopropiliden-6-O-tosil-α-D-galaktopiranoz (6)................ 34 2.2.5. 6-Azido-6-deoksi-1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz (7)... 35 2.2.6. 6-Amino-6-deoksi-1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz (8).. 36 2.3.Üre ve Tiyoüre Türevlerinin Sentezi İçin Genel Prosedür............................... 36 2.3.1. (1,2;5,6-Di-O-izopropiliden-3-deoksi-3-[(3,5-bis(triflorometilfenil)- tiyoürido]-α-D-glukofuranozit (9)........................................................... 37 2.3.2. 1,2:3,4-di-O-izopropiliden-6-deoksi-6-[(3,5-bis(triflorometilfenil)- tiyoürido]-α-D-galaktopiranozit (10)....................................................... 38 2.3.3. (1,2;5,6-Di-O-izopropiliden-3-deoksi-3-[(3,5-bis(triflorometilfenil)- ürido]-α-D-glukofuranozit (11) ............................................................... 39 2.3.4. (1,2:3,4-di-O-izopropiliden-6-deoksi-6-[(3,5-bis(triflorometilfenil)- ürido]-α-D-galaktopiranozit (12)............................................................. 40 2.4.Skuaramit Türevlerinin Sentezi İçin Genel Prosedür....................................... 41 2.4.1. 3,4-Bis-(3-amino-3-deoksi-1,2;5,6-di-O-izopropiliden-α-Dglukofuranoz)siklobüt-3-en-1,2-dion (13) .............................................. 41 2.4.2. 3-(3-Amino-3-deoksi-1,2:5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz)-4- (R)-((1-feniletil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (14)................................ 42 2.4.3. 3-(3-Amino-3-deoksi-1,2:5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz)-4- (S)-((1-feniletil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (15)................................ 43 x 2.4.4. 3-(3-Amino-3-deoksi-1,2:5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz)-4- (R)-((1-(2-naftil)etil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (16) ........................ 44 2.4.5. 3-(3-Amino-3-deoksi-1,2:5,6-di-O-izopropiliden-α-D-glukofuranoz)-4- (S)-((1-(2-naftil)etil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (17)......................... 45 2.4.6. 3,4-Bis-(6-amino-6-deoksi-1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-Dgalaktopiranoz)siklobüt-3-en-1,2-dion (18)............................................ 46 2.4.7. 6-Amino-6-deoksi-3-(1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz)-4- (R)-((1-feniletil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (19)................................ 47 2.4.8. 6-Amino-6-deoksi-3-(1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz)-4- (S)-((1-feniletil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (20)................................ 48 2.4.9. 6-Amino-6-deoksi-3-(1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz)-4- (R)-((1-(2-naftil)etil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (21) ........................ 49 2.4.10. 6-Amino-6-deoksi-3-(1,2:3,4-di-O-izopropiliden-α-D-galaktopiranoz)-4- (S)-((1-(2-naftil)etil)amino)siklobüt-3-en-1,2-dion (22)......................... 50 2.5.Sentezlenen Organokatalizörlerin Enantiyoseçici Michael Katılması Reaksiyonları İçin Genel Prosedür................................................................... 51 2.5.1. 2-(2-Nitro-1-feniletil)-1,3-difenilpropan-1,3-dion.................................. 51 2.5.2. Dietil 2-(2-nitro-1-feniletil)malonat........................................................ 52 2.5.3. 3-(2-Nitro-1- feniletil)pentan-2,4-dion.................................................... 52 2.6.Biyolojik Aktivite Ölçümlerinde Kullanılan Kimyasal ve Cihazlar................. 53 3. BULGULAR VE TARTIŞMA ............................................................................ 54 3.1.Amino Şekerlerin Sentezi................................................................................. 54 3.2.Üre ve Tiyoüre Türevli Organokatalizörlerin Sentezi...................................... 57 3.3.Skuaramit Türevli Organokatalizörlerin Sentezi.............................................. 59 xi 3.4.Organokatalizörlerin Enantiyoselektif Michael Katılmasında Test Reaksiyonları .................................................................................................... 61 3.4.1. Trans-ß-nitrostiren ve 1,3-difenil-1,3-propandion’un Enantiyoseçici Michael Katılması ................................................................................... 61 3.4.2. Trans-ß-nitrostiren ve Dietilmalonat’ın Enantiyoseçici Michael Katılması ................................................................................................. 64 3.4.3. Trans-ß-nitrostiren ve Asetilaseton’un Enantiyoseçici Michael Katılması ................................................................................................ 67 3.5.Sentezlenen Bileşiklerin Biyolojik Aktiviteleri................................................ 68 3.5.1. HeLa ve PC3 Hücrelerine Karşı Elde Edilen Antiproliferatif Aktivite Sonuçları.................................................................................................. 68 3.5.2. L929 Hücrelerine Karşı Elde Edilen Sitotoksisite Sonuçları.................. 71 4. SONUÇLAR ......................................................................................................... 73 KAYNAKLAR ......................................................................................................... 74 EKLER...................................................................................................................... 86 ÖZGEÇMİŞ............................................................................................................ 136

Bu tez çalışmasında, nano boyutta manyetik özellikteki kitosan-aşı-poli(glisidil metakrilat) partikülleri radikalik polimerizasyon yöntemi ile sentezlendi ve yapısal ve morfolojik özellikleri FTIR, SEM-EDS, VSM, XRD ve TGA yöntemleri ile aydınlatıdı. Daha sonra, manyetik özellikteki nanopartiküller iki farklı yol kullanılarak anyonik boyaların (RR-120 ve IC) giderilmesinde kullanıldı. İlk bölümde, manyetik nanopartikül yapısındaki fonksiyonel epoksi grubu 1,6-diaminohekzan kullanılarak amin gruplarına dönüştürüldü ve adsorpsiyon yolu ile anyonik boyaların uzaklaştırılmasında etkinliği araştırıldı. Adsorpsiyon koşullarının (pH, adsorpsiyon denge süresi, iyonik şiddet, sıcaklık, başlangıç boya derişimi gibi) manyetik nanopartiküllerin boyaları adsorplama performansına etkisi incelendi. Bununla birlikte, adsorpsiyon kinetiği ve izoterm modeli ile manyetik nano partiküllerin yeniden kullanılabilirliği gibi parametreler de belirlendi. Manyetik kitosan-aşı-poli(glisidil metakrilat) nanopartiküllerinin RR-120 ve IC için maksimum adsorpsiyon kapasiteleri sırası ile pH 5.0 ve 3.0'de 241 mg/g ve 185 mg/g olarak belirlendi. Manyetik nanopartiküllerin adsorpsiyon kapasitesinde önemli bir azalma olmadan adsorpsiyon-desorpsiyon işlem döngülerinde yeniden kullanılabilir olduğu belirlendi. Tez çalışmasının ikinci bölümünde, manyetik kitosan-aşı-poli(glisidil metakrilat) nanopartiküllerinin, mCHT-PGMA, epoksi grupları EDA kullanılarak amin gruplarına dönüştürüldü. Lakkaz enzimi, GA kullanılarak kovalent bağlanma yöntemi ile immobilize edildi ve immobilize edilen enzim miktarı 70  0,21 mg/g olarak hesaplandı. İmmobilize enzimin aktivitesine pH ve sıcaklık gibi parametrelerin etkisi belirlenerek, serbest enzim ile karşılaştırıldı ve lakkaz immobilize mCHT-PGMA nanoküreleri RR-120 ve IC boyalarının giderilmesinde kullanıldı. İÇİNDEKİLER DİZİNİ Sayfa ÖZET ……………………………………………………………………………......:i ABSTRACT………………………………………………………………………...:iii TEŞEKKÜR ……………………………………………………………………........:v İÇİNDEKİLER DİZİNİ……………………………………………………………..:vi ÇİZELGELER DİZİNİ………………………………………………………….......:ix ŞEKİLLER DİZİNİ………………………………………………………………….:x SİMGELER VE KISALTMALAR LİSTESİ…………………………………..….:xii 1.GİRİŞ………………………………………………………………………….......: 1 1.1. Boyar Maddelerin Giderim Yöntemleri…………………………………:4 1.1.1. Adsorpsiyon……………………………………………………….:4 1.1.2. Kitosan………………………………………………………….....:5 1.1.3. Manyetik Nanopartiküller…………………………………………:8 1.1.4. Enzimler…………………………………………………………...:9 1.1.4.1. Enzim İmmobilizasyon Yöntemleri………………………..:10 1.1.4.2. Lakkaz Enzimi……………………………………………..:12 1.2. Literatür Özeti………………………………………………………….:12 2. MATERYAL VE YÖNTEM…………………………………………………...:15 2.1.Materyaller………………………………………………………………..:15 2.1.1. Kimyasal Malzemeler………………………………………:15 2.1.2. Cihazlar……………………………………………………..:15 2.1.2.1.UV-VIS Spektrofotometre…………………………..:15 2.1.2.2.FT-IR Sepktrofotometre………………………….....:16 2.1.2.3.Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM)……………..:16 2.1.2.4.Termogravimetrik Analiz (TGA)…………………...:16 2.1.2.5. Titreşimli örnek Manyetometrisi (VSM)…………...:16 2.1.2.6.X-Işını Difraktometresi(XRD)………………….…..:16 2.1.2.7.Kullanılan Diğer Cihazlar…………………………...:16 vi 2.2.YÖNTEM……………………………………………………………….:16 2.2.1. Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan Nanopartiküllerinin Sentezi ………………..……………….:16 2.2.1.1Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan nanopartiküllerinin Modifikasyonu…………………………:17 2.2.2. Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan Nanopartiküllerinin Karakterizasyonu……………………...:18 2.2.2.1.Partikül Boy ve Boyut Dağılımı Tayini ………….…:18 2.2.2.2.Aşılama Verimliliği .………………………………..:18 2.2.2.3. FT-IR Spektrumu …………………………………..:19 2.2.2.4.Amin Grubu Tayini ………………………………...:19 2.2.2.5.Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan Nanopartiküllerinin Titreşimli Örnek Manyotemetrisi (VSM) Analizi………………………………………:20 2.2.2.6.Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan Nanopartiküllerinin XRD analizi…………………...:20 2.2.2.7.Manyetik poli(glisidil metakrilat)-aşı-kitosan Nanopartiküllerinin TGA analizi…………...……….:20 2.2.3. Boya Adsorpsiyon Çalışmaları……………………………...:20 2.2.3.1.pH Etkisi ……………………………………………:21 2.2.3.2.Zamanın Etkisi ……………………………………...:21 2.2.3.3.İyonik Şiddet Etkisi ………………………………...:21 2.2.3.4.Başlangıç Boya Konsantrasyonu Etkisi …………….:22 2.2.3.5.Sıcaklığın Etkisi …………………………………….:22 2.2.3.6.Adsorpsiyon İzotermleri ……………………………:22 2.2.3.7.Adsorpsiyon Kinetikleri…………………………….:23 2.2.3.8.Desorpsiyon ve Tekrar Kullanılabilirlik ……………:24 2.2.4. Enzimatik Degredasyon ile Boya Giderimi Çalışmaları……:24 2.2.4.1.Serbest ve İmmobilize Lakkazın Aktivite Analizleri.:24 2.2.4.2.Enzim Kinetiği……………………………………...:25 2.2.4.3.Boya Degredasyon Çalışmaları…………………..…:25 vii 3. ARAŞTIRMA BULGULARI ve TARTIŞMA…………………………………:26 3.1. Manyetik Polimerik Nanopartiküllerinin Karakterizasyonu…………...:28 3.1.1. Fourier Transform Infrared (FTIR) Spektrumu………….....:28 3.1.2. Taramalı Elektron Mikroskop (SEM) Analizi……………...:29 3.1.3. X-Işınları Kırınımı (XRD) Analizi…………………………:30 3.1.4. Termogravimetrik Analiz (TGA)…………………………...:31 3.1.5. Titreşimli Örnek Manyetometre (VSM) Analizi…………...:32 3.1.6. Partikül Boyut Dağılımı Analizi……………………………:34 3.2. Anyonik Boya Adsorpsiyonu………………………………………….:35 3.2.1. pH Etkisi……………………………………………………:35 3.2.2. Adsorbent Miktarının Etkisi………………………………...:37 3.2.3. Başlangıç Boya Derişimin Etkisi ve İzoterm Modelleri……:38 3.2.4. İyonik Şiddetin Etkisi……………………………………….:41 3.2.5. Adsorpsiyon Süresinin Etkisi ve Kinetik Modeller…………:42 3.2.6. Sıcaklığın Etkisi ve Termodinamik Hesaplamalar………….:45 3.2.7. Desorpsiyon ve Tekrar Kullanılabilirlik……………………:47 3.3. Lakkaz İmmobilize m-CHT-PGMA Naopartikülleri ile Anyonik Boya Giderimi…………………………………………………………………49 3.3.1. İmmobilize Enzimin Karakterizasyonu……………………..:50 3.3.1.1. İmmobilize Enzimin Aktifliğine pH’ın Etkisi……...:50 3.3.1.2. İmmobilize Enzimin Aktifliğine Sıcaklığın Etkisi…:51 3.3.1.3. Enzim Kinetiği……………………………………...:52 3.3.1.4.Depolama Kararlılığı………………………………..:53 3.3.2. İmmonilize Lakkaz ile Boya Degredasyonu………………..:53 3.3.2.1.Boya Giderimi Üzerine Zamanın Etkisi…………….:54 3.3.2.2.Boya Konsantrasyonun Etkisi……………………....:55 4. SONUÇLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ…………………………………….:56 KAYNAKLAR…………………………………………………………………….:60

Prostat Kanseri (PK), erkeklerde genellikle periferal bazal hücrelerde gelişen bir kanser tipidir. Hastalığın klinikteki tanısında, serum Prostat Spesifik Antijeni (PSA) testi, parmakla rektal muayene (PRM) ve Trans-rektal Ultrasonografi (TRUS) gibi testler kullanılmakta, normal dışı PRM/TRUS ve/veya PSA değerinin 4 ng/mL' nin üzerinde olması gibi anomalilerden herhangi ikisi birlikte olduğunda iğne biyopsisi yapılmaktadır. Hastalığın aşamasının belirlenmesinde, yukarıda bahsi geçen test sonuçları baz alınarak Gleason Skorlaması kullanılmaktadır. Erkeklerde akciğer kanserinden sonra ikinci sırada kansere bağlı mortaliteye ve morbiditeye sebep olan bu hastalığın erken dönemde ve doğru tanısının yapılması oldukça önemlidir. Ancak serum biyobelirteci PSA'nın prostat kanserine özgü değil sadece prostata spesifik bir biyobelirteç olması hastalığın doğru tanısını engellemektedir. Bu nedenle prostat kanserinin doğru ve erken tanısında kullanılabilecek, prostat kanserine özgü biyobelirteçlere dayalı, yüksek performanslı tanı yöntemleri/testlerinin geliştirilerek klinik uygulamalara kazandırılması önem teşkil etmektedir. Bu doğrultuda, doktora tez çalışması kapsamında, prostat kanserine spesifik bir biyobelirteç olduğu literatürdeki çalışmalarda sıklıkla ifade edilen Prostat Spesifik Membran Antijeni (PSMA) ölçümünü hedef alan, kuvars ayar çatalı (QTF) tabanlı kütle hassas ve ekran baskılı elektrot (SPE) tabanlı elektrokimyasal PSMA immünosensörlerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın ilk basamağında, QTF dönüştürücü yüzeyleri sırasıyla amino gruplarınca zengin amiloid benzeri protein nanofiberler ve plazma polimerize ince filmler ile modifiye edilmiştir. Yüzey aktivasyonundan sonra, PSMA antijene özgü antikorun (a-PSMA) QTF yüzeylerine immobilizasyonu yapılmış ve geliştirilen immünosensörün hedef analiti PSMA ile etkileşimi rezonans frekansındaki değişimler ölçülerek takip edilmiştir. İkinci aşamada, elektrokimyasal tabanlı immünosensörün geliştirilmesi hedeflenmiş ve bu hedef doğrultusunda altın çalışma elektrotlu SPE' lerin yüzeyleri sisteamin fonksiyonelleştirilen altın nanoparçacıklar (Cys-AuNp) ile modifiye edilmiştir. Yüzey fonksiyonelleştirilmesi sonrasında, N,N-karbonildiimidazol (CDI) aracılığı ile antikor immobilizasyonu gerçekleştirilmiş ve geliştirilen immünosensörün hedef analiti -PSMA- ile etkileşimi sırasıyla voltametrik analiz ve empedans spektroskopisi ile test edilmiştir. Cys-AuNp modifikasyonu, elektrokimyasal immünosensörlerin analitik ölçüm performansını arttırarak pikogram seviyesindeki analitin dahi fizyolojik tampon çözeltisi (pH:7,4) ve serum ortamlarında tayin edilmesine olanak sağlamıştır. Özetle, bu doktora tez çalışması kapsamında, prostat kanserine spesifik PSMA antijeninin ve PSMA ekspresyonu gösteren hücrelerin ölçümünü temel alan, prostat kanserinin teşhisinde doğrudan/destekleyici olarak kullanılabilecek, QTF-tabanlı kütle hassas ve SPE-tabanlı elektrokimyasal immünosensörlerin tasarımları gerçekleştirilmiş ve geliştirilen immünosensörlerin performansları değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, bu doktora tezinde sunulan elektrokimyasal tabanlı immünosensorün prostat kanseri veya diğer kanser tiplerinde geliştirilmesi planlanan gelecekteki tanı sistemleri için bir altyapı sunacağına inanılmaktadır., Prostate Cancer (PK) is a type of cancer that usually develops in peripheral basal cells in men. In clinical diagnosis, serum Prostate Specific Antigen (PSA) test, digital rectal examination (DRE), and Trans-rectal Ultrasonography (TRUS) are commonly used. Needle biopsy is performed when either PRM, TRUS or PSA is over the limit of 4 ng /mL. As a result, Gleason Score is given to determine the stage of the disease based on the test results mentioned above. It is very important to make an early and accurate diagnosis of the disease, which causes high cancer mortality and morbidity in the second place after lung cancer in men. However, the fact that serum biomarker PSA being only a prostate specific biomarker not a prostate cancer specific one, that prevents accurate diagnosis of the disease. Therefore, it is important to develop high performance diagnostic methods/tools based on prostate cancer specific biomarkers that can be used in the accurate and early diagnosis of prostate cancer. Accordingly, the scope of this thesis is to develop mass sensitive quartz tunning fork (QTF) and screen-printed electrode (SPE) based electrochemical PSMA immunosensors targeting measurement of Prostate Specific Membrane Antigen (PSMA), which has been mentioned prostate cancer specific biomarker in the literature. In the first stage of the study, the QTF transducer surfaces have been modified with amino-rich amiloid-like protein nanofibers and plasma polymerized thin films, in turn. After surface activation, immobilization of PSMA antigen-specific antibody (a-PSMA) onto QTF surfaces was performed and the interaction of the developed immunosensor with the target analyte PSMA was monitored by measuring changes in resonance frequency. In the second step, the production of electrochemical immunosensor was aimed and to achieve this goal, SPE having gold working electrode was modified by cysteamine (Cys) functionalized gold nanoparticles (Cys-AuNp). After surface functionalization, 1'-Carbonyldiimidazole (CDI) was used for binding amino groups in Cys-AuNPs to carboxyl groups in a-PSMA that resulted in antibody immobilization and the interaction of the developed immunosensor with the target analyte -PSMA- was tested by voltammetric analysis and impedance spectroscopy, respectively. Cys-AuNp modification has improved the analytical signal performance of the immunosensor, allowing even picogram-level analyte detection both in physiological buffer solution (PBS, pH:7.4) also in serum. In summary, within the scope of the PhD thesis, the design of PSMA immunosensors, which may be used as supportive tool in prostate cancer diagnosis was achieved. The eligibility of produced biosensors for biodetection was investigated via measuring prostate cancer specific biomarker, PSMA, expressing protein/cells and the performance parameters of the developed immunosensors were evaluated. In conclusion, it is believed that, the presented electrochemical-based immunosensor in this PhD thesis will present an infrastructure for future diagnostic tools that are planned to be developed either for prostate cancer or other type of cancers.

Bu çalışmada optik bir sistem olan Yüzey Plazmon Spektroskopide çalıştırılmak üzere, sensör uygulamarında oldukça umut vaat eden moleküler baskılı polimerler (MBP) 100 nm boyutunda silika nanoparçacıkların yüzeyinde üretildi. Stöber metodu ile nananoparçacık üretiminin gerçekleştirilmesinin ardından yüzey ileri modifikasyon basamaklarına 3-aminopropil trietoksisilan (APTES) kaplaması ile hazırlandı. 4,4´-azobissiyanopentanoik asit (ACPA) başlatıcı tabakasının nanoparçacık yüzeyine sabitlenmesinin ardından metakrilik asit (MAA) ve etilen glikol dimetakrilat (EDMA) monomerleriyle, 2-fenilprop 2-il ditiyobenzoat (CDB) RAFT ajanı varlığında UV ışığı altında molekül ağırlığı üzerinde etkili bir control sağlayan tersinir katılma-ayrılma zincir transfer polimerizasyonu (RAFT) gerçekleştirildi. Her bir kaplama işleminin ardından nanoparçacıklar X-Işını Fotoelektron Spektroskopisi (XPS), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Dinamik Işık Saçılımı (DLS) ve Termogravimetrik Analiz (TGA) ile karakterize edildi. Şablon molekülü olarak L-Boc-fenilalanin anilid kullanılarak 2 saat polimerizasyon gerçekleştirilerek elde edilen nanoparçacıklar YPR sisteminde kullanılmak üzere altın alttaş üzerine sabitlendi. Hazirlanan sensör performansı, analit (L-BFA) ve 3 farklı (L-TRP, L-TRY ve L-PHE) analog molekülün seçiciliği ile test edildi. Aynı zamanda farklı derişimlerdeki analit molekülünün meydana getirdiği plazmon rezonans açısındaki kayma miktarı takip edilerek Tespit Limiti 7 μM olarak hesaplandı. Tezin bir diğer bölümünde polietilen imin kaplanmış silika parçacıklar (MS-PEI) anyonik boya tutunmasında kullanıldılar. Tek tabaka (MS-APTES) ve polimer kaplı parçacıkların uygun pH, sıcaklık, temas süresi gibi parametrelerinin belirlenmesinin ardından desorpsiyon ve tekrar kullanılabilirlik testleri gerçekleştirildi. Polimer kaplı silika parçacıkların boya uzaklaştırma performansının tek tabaka içeren yüzeyler ile karşılaştırıldığında daha fazla aktif uç içermelerinden dolayı yüksek olduğu tespit edildi. Su artıma performansı incelenen parçacıkların geleneksel YPR düzeneğine uygun olarak hazırlanması ve kullanılması sayesinde hem uygulama hem de tespit sırasında aktif rol oynayabileceği gösterildi., In this study, molecularly imprinted polymers (MIP), which are highly promising in sensor applications, were produced on the surface of 100 nm silica nanoparticles to be tested in Surface Plasmon Spectroscopy. After the nanoparticle production was carried out by the Stöber method, the surface was prepared by 3-aminopropyl triethoxysilane (APTES) coating for further modification steps. After modifying the nanoparticle surface by initiator layer of 4,4´-azobiscyanopentanoic acid (ACPA), methacrylic acid (MAA) and ethylene glycol dimethacrylate (EDMA) monomers were polymerized under UV light in presence of 2-phenylprop 2-yl dithiobenzoate (CDB) as RAFT agent via reversible addition-dissociation chain transfer polymerization (RAFT) which provides an efficient control of solution propagation and grafting process. Nanoparticles obtained by 2 hours of polymerization using L-Boc-phenylalanine anilide as template were fixed on gold substrate for use in SPR system. After each modification step, the nanoparticles were characterized by X-Ray Photoelectron Spectroscopy (XPS), Scanning Electron Microscopy (SEM), atomic force microscopy (AFM), Dynamic Light Scattering (DLS) and Thermogravimetric Analysis (TGA) for chemical structure and surface topography analysis. Performances of the particles were followed by surface plasmon resonance spectroscopy (SPR) after coating the final product on gold deposited glass substrate against three different analogous of analyte molecules: L-Boc- tyrosine, L-Boc-tryptophan and L-Boc-phenylalanine. SPR spectroscopy is a primary method and it allows real time imaging of sensing even at very low template concentrations. These characterizations indicated that copolymer coated silica particles do contain binding sites for L-phenylalanine anilide, and Limit of Detection (LOD) were calculates as 7 μM. In another part of this thesis, polyethylene imine coated silica particles (MS-PEI) were used for anionic dye removal. Desorption and reusability tests were performed after determining the appropriate pH, temperature, contact time parameters of monolayer (MS-APTES) and polymer coated particles. The dye removal performance of the polymer coated silica particles was found to be higher as they contained more active ends compared to monolayer containing surfaces. It has been shown that the particles tested for water remediation performance can be prepared for conventional SPR system and used for both application and detection purposes.

Over the last century, fuels and chemicals are produced from fossil reserves such as crude oil, natural gas and coal. Contrast to its negative environmental impact and finitude, biomass is worldwide available and renewable. Besides heat and power, biomass is a promising starting material for transportation fuels. Two main approaches in thermochemical conversion of biomass are gasification or pyrolysis. Gasification produces synthesis gas, which may then be further processed for Fischer–Tropsch synthesis or purification for hydrogen as product. Bio-oil is a liquid product of the pyrolysis of biomass and it can then be converted catalytically to give smaller molecules that are suitable for use as fuels or fuel additives. The main drawbacks of these products is concerning with their yield and quality. The research described in this thesis deals with the improvement of gasification and pyrolysis products. In the scope of this thesis, catalytic thermochemical conversion of biomass was investigated to obtain bio-fuel. For this purpose catalytic pyrolysis, steam reforming and combined pyrolysis-steam reforming techniques were performed in different systems. In the first part of this thesis, catalytic steam gasification of different types of biomass was carried out over iron based catalysts. The effects of catalysts on tar decomposition and product gas yield were comparatively investigated. For this purpose, ceria modified iron catalyst with different ratio was tested. Beside of lignocellulosic biomass, three types of algal biomass that are Fucus serratus, Laminaria digitata and Nannochlorophsis oculata, were also gasified with steam in absence and presence of catalyst. Red mud, which mainly contains iron oxide, were also used as a low cost catalyst. Steam gasification of both safflower seed cake as terrestrial biomass and algal biomass is a propitious alternative way to produce H2 gas. The expected major challenge in processes arising from the tar formation can be successfully overcome by catalytic decomposition. The second part of the thesis concerns with the catalytic pyrolysis of two different biomass types. The catalytic pyrolysis was conducted in two stage in fixed reactor system over catalysts. Ex situ catalytic upgrading of bio-oil is more preferable since the catalyst can be easily regenerated without poising with inherent ash in raw biomass. Red mud is also a promising candidate for bio-oil upgrading, however, regeneration cannot be achieved without loss of catalytic activity due to the dissolving of iron oxide with acidic pyrolysis vapors. Zeolites were also screened as catalyst for bio-oil upgrading. It is noticed that the HZSM-5 addition to FCC catalyst develops the catalytic activity in terms of deoxygenation. Commercial zeolites for oil refineries can also applied for partial deoxygenation of bio-oil. In the last part, thermal and catalytic steam reforming of bio-oil was investigated in a dual reactor system for both increase overall gas products and production of hydrogen. The main goal of this study was to find out an alternative process with small modifications in two-stage pyrolysis system. The char from olive pomace and brown coal as catalyst and support for Ni and/or Fe based catalyst was used in catalytic bed to increase H2 yield. Ni loaded char catalyst exhibited the highest catalytic activity in terms of H2 production. Olive pomace char decomposes during steam reforming of bio-oil while brown coal char is relatively stable. Decomposition of char is derived from the gasification of char. Nevertheless, the use of char, which is pyrolysis solid product, as steam reforming catalyst is a cheap and sustainable way for H2 production from biomass., Geçtiğimiz son yüzyılda, yakıtlar ve kimyasallar ham petrol, doğal gaz ve kömür gibi fosil yakıtlardan üretilmektedir. Fosil yakıtların çevreye olumsuz etkileri ve sinirli olmalarına karşı, biyokütle tüm dünyada bulunabilir ve yenilenebilir bir hammaddedir. Isı ve güç üretiminin yanı sıra biyokütle taşıt yakıtları için umut vadeden bir başlangıç materyalidir. Biyokütlenin termokimyasal dönüşümünde Gazlaştırma ve piroliz iki temel yöntemdir. Gazlaştırma ürünü olan sentez gazı daha sonra Fischer-Tropsch sentezi için kullanılabilir yada hidrojen gazi olarak saflaştırılır. Biyoyağ biyokütle pirolizinin sıvı ürünüdür ve katalitik yöntemlerle daha küçük moleküllere dönüştürülerek yakıt ve yakıt katkı maddeleri olarak kullanılabilir. Bu ürünlerle ilgili başlıca problemler verim ve kaliteleri ile ilgilidir. Bu tezdeki araştırmaların temel amacı gazlaştırma ve piroliz ürünlerinin iyileştirilmesine dayanır. Bu tez kapsamında, biyoyakıt elde etmek için biyokütlenin katalitik termokimyasal dönüştürümleri araştırıldı. Bu sebeple, katalitik piroliz, su buharı iyileştirmesi ve kombine piroliz-su buharı iyileştirmesi çalışmaları farklı sistemlerde gerçekleştirildi. Bu tezin ilk bölümünde, farklı biyokütle türlerinin katalitik buhar gazlaştırması demir içeren katalizörler varlığında gerçekleştirildi. Katalizörlerin tar parçalama ve gaz verimine etkileri karşılaştırmalı olarak incelendi. Bu amaç için, farklı oranlardaki seryum demir katalizörleri test edildi. Lignoselülozik biyokütlenin yanı sıra, algal biyokütle olarak Fucus serratus, Laminaria digitata ve Nannochlorophsis oculata katalizör varlığında su buharı gazlaştırmasına tabi tutuldu. Esas olarak demir oksit içeren, aynı zamanda düşük maliyetli kırmızı çamur katalizör olarak kullanıldı. Lignoselulozik biyokütle olan aspir küspesi ve algal biyokütlenin su buharı gazlaştırması hidrojen gazı üretmek için elverişli bir alternatiftir. Tar oluşumundan kaynaklanan temel zorluklar, tarın katalitik parçalanmasıyla ile etkili bir şekilde aşılabilir. Bu tezin ikinci bölümü, iki farklı biyokütle türünün katalitik pirolizi ile ilgilidir. Katalitik piroliz, katalizörler üzerinden sabit bir reaktör sisteminde iki aşamada yürütülmüştür. Biyoyağın ex-situ katalitik iyileştirilmesi, katalizörün biyokütlenin kül ile zehirlenmesini engelleyerek rejenere edilebilmesinden dolayı tercih sebebidir. Kırmızı çamur, biyoyağın katalitik iyileştirmesinde etkili bir katalizör olmaya adaydır. Fakat asidik piroliz buharı ile demir oksitin çözünmesine sebep olduğundan rejenerasyon katalitik aktivite kaybı olmadan gerçekleştirilemez. Farklı tipteki zeolitler biyoyağ iyileştirmesi için katalizör olarak incelendi. FCC katalizörüne HZSM-5 ilavesinin deoksijenasyon açısından katalitik aktiviteyi geliştirdiği bulundu. Yapılan çalışmalar sonucunda, petrol rafinerileri için zeolitlerin, biyoyağın kısmen deoksijenasyonu için kullanılabilirliği öngörüldü. Son bölümde, biyoyağın termal ve katalitik buhar gazı iyileştirmesiyle gaz ürünler ve hidrojen üretimindeki artış ikili reaktör sisteminde araştırılmıştır. Bu çalışmanın temel hedefi, iki aşamalı piroliz sisteminde küçük değişiklikler ile alternatif bir proses bulmaktır. H2 verimini arttırmak için, pirina ve linyit pirolizinden elde edilen kati bakiyenin Ni ve/veya Fe bindirilmiş formlarının tar parçalanmasında kullanımı incelenmiştir. Ni bindirilmiş katalizörler, H2 üretimi bakımından yüksek katalitik aktivite gösterdi. Linyit koku nispeten kararlı iken biyoyağın buhar gazı iyileştirmesi sırasında bozunur. Kokun bozunması, su buharı iyileştirmesi sırasındaki gazlaşmasından kaynaklanır. Bunula birlikte, biyokütleden H2 üretimi için buhar gazı iyileştirmesinde katalizör olarak piroliz kati urunu olan kok kullanımı ucuz ve sürdürülebilir bir yoldur.

Bu çalışmada torrefaction yöntemi ile zeytin ağacı budama atıklarının, asma budaklarının, mısır sapının ve etlik tavuk pisliğinin farklı sıcaklıklarda biyokömür haline getirilerek yakıt özelliklerinin iyileştirilmesi üzerine çalışılmıştır. Torrefaction çalışmaları, 250 ºC, 300 ºC ve 350 ºC reaksiyon sıcaklıklarında ve 30 dakika reaksiyon sürelerinde gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada biyokömürlerin yakıt karakteristiğinin anlaşılması için elementel analiz, termogravimetrik analiz, FT-IR analizi ve PAH analizi yapılmıştır. Sıcaklık artışıyla birlikte yakıt karakteristiği açısından linyit yapısında biyokömürler elde edilmiştir. Çalışılan koşullarda %32 – 78 aralığında kütlece verim elde edilirken, ürünlerin ısıl değerleri 20 - 28 MJ/kg arasında değişim göstermekte olup linyite göre daha kaliteli bir ürün elde edilmiştir., In this study, broiler chicken manure, vine stalk, corn stalk, olive leaf and stalk was treated by torrefaction method for the production of biochar which was used as a fuel. For this purpose, the torrefaction of biomass was carried out at different temperatures (250, 300 and 350 °C) and at reaction time (30 minute). In this study, the biochars were analyzed for elemental composition, thermal degradation characteristic, organic and PAH content. The temperature was the significant factor affecting the yield and characteristics of biochar. Higher temperatures increased the biochar's carbon content but reduced its mass yield and energy yield. Over the range of temperature employed here, approximately 32–78% of the starting feedstock mass was recovered as biochar. The energy contents per weight of the biochars were from 20 to 28 MJ/kg which are more than that of lignite and close to that of typical bituminous coals.

Hipoklorit hücre içinde bazı kimyasalların reaksiyonu sonucu elde edilen, canlı hücrelerde antibakteriyel aktivite sağlayan bir iyondur. Günlük yaşamımızda birçok alanda kullanılmaktadır. Ancak bu iyonun canlı vücudunda aşırı derecede varlığı yüksek toksisiteye sebep olabilmektedir. Bu nedenle çevre ve insan sağlığını olumsuz etkileyen hipokloritin tayin edilmesi büyük önem taşımaktadır.Yaptığımız çalışmada ClO- iyonunu tayin edebilme amacıyla spektrofluorimetrik yöntem geliştirilmiştir. ClO- iyonu tayininde kullanılmak üzere kumarin esaslı sensör hazırlanılmıştır. Kumarin esaslı sensör hazırlandıktan sonra, ClO- iyonu tayini için en uygun koşullar belirlenmiştir. Sensör, pH:7,4 değerinde monosodyum fosfat / disodyum fosfat tampon çözeltisi içerisinde hazırlandıktan sonra λuy= 275 nm uyarma dalga boyuna karşılık gelen λem= 320 nm’deki emisyon dalga boyunun fluoresans şiddeti ölçülmüştür.Bu analizi etkileyebilecek pH, reaksiyon süresi, yabancı iyon etkisi gibi değişkenler incelenmiş, bununla birlikte gerçek örnek ve geri kazanım çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Gerçek örnek çalışmasını gerçekleştirebilmek amacıyla musluk suyu ve ClO- iyonu içeren dezenfektan çözeltisi kullanılmıştır. Kalibrasyon aralığı 4,47.10-7-2,22.10-5 mol/L olarak belirlenmiş, tespit sınırı ise 1,09.10-6 mol/L olarak ölçülmüştür. Geliştirdiğimiz yöntem ile ClO- iyonunu yüksek seçicilik ve güvenilirlikle tayin edilebilmektedir. Hypochlorite is an ion obtained as a result of the reaction of certain chemicals inside the cell, which provides antibacterial activity in living cells. It is used in many areas of our daily life. However, the excessive presence of this ion in the living body can cause high toxicity. Therefore, the appointment of hypochlorite, which negatively affects the environment and human health, is critical.In our study, the spectrofluorimetric method was developed to determine the ClO- ion. A coumarin-based sensor has been prepared for use in the determination of ClO- ion. After the coumarin-based sensor was prepared, the optimal conditions for determining ClO- ion were determined. The fluorescence intensity of the emission wavelength at λem= 320 nm, corresponding to the excitation wavelength λex= 275 nm, was measured after the sensor was prepared in a monosodium phosphate/disodium phosphate buffer solution with a pH value of 7.4.Variables such as pH, reaction time, and foreign ion effect that may affect this analysis were examined. However, actual sample and recovery studies were carried out. To carry out the real sample study, a disinfectant solution containing tap water and ClO- ion was used. The calibration range was determined as 4.47.10-7-2.22.10-5 mol/L, and the detection limit was measured as 1.09.10-6 mol/L. With our developed method, ClO- ion can be determined with high selectivity and reliability.

YÖK Tez ID: 418708 Bu yüksek lisans tez çalışmasında yeni kiral Schiff bazı katalizörler sentezlenmiştir. Yapıları 13C ve 1H NMR spektrumlarına göre aydınlatılmıştır. Elde edilen yeni kiral katalizörler benzaldehite dietilçinko katılmasında denenmiştir. Verimler orta seviyede iken stereoseçicilikler düşük çıkmıştır. Enantiyoseçicilikler, kiral HPLC ile ölçülmüştür. Ürünler flaş kolon kromatografisi ile saflaştırılmıştır ve izole verimler verilmiştir. In this thesis novel chiral Schiff base catalysts have been synthesized. Their structures were identified by means of 13C and 1H NMR spectroscopy. Novel chiral catalysts obtained have been tested in the diethylzinc addition to benzaldehyde. The yields are moderate whereas the enantioselectivities are fairly low. Enantioselectivities were determined by chiral HPLC. Products were purified using flash column chromatography and the isolated yields were given.

YÖK Tez ID: 406533 Aldehitlere asimetrik alliltriklorosilan katılması yeni karbon-karbon bağı oluşturulmasında sık çalışılan bir yöntemdir. Kiral allilik alkol olan bu bileşiklerden yeni kiral bileşikler türevlendirilebilmektedir (doğal veya sentetik). Aldehitlere asimetrik alliltriklorosilan katılmasında PFAM, POFAM ve POAP organokatalizörleri test edilmiştir. Kullanılan kiral katalizörler iki alt gruba ayrılabilir; Ferrosenil aziridinler (PFAM ve POFAM serisi) ve aziridinil fosfonat türevleridir (POAP serisi). PFAM ve POFAM katalizörleri ile yapılan denemelerde ne yazık ki enantiyomerik saflık yakalanamamıştır. POAP serisi ile yapılan denemelerde ise %77'ye varan enantiyomerik saflıklar ve %90'a varan verimler elde edilmiştir. Sentezlenen kiral katalizörler ile asimetrik katılma sonucu elde edilen ürünlerin yapıları spektroskopik yöntemler (1H ve 13C NMR) kullanılarak belirlenmiştir. Enantio seçicilikler kiral HPLC (yüksek basınçlı sıvı kromatografisi) ile ölçülmüştür. Asymmetric allyltrichlorosilane addition to aldehydes is one of the most studied corbon-carbon bond formation method. The product is chiral alliylic alcohols and they can be further derivetize to new chiral compounds (synthetic or natural). The series of PFAM, POFAM and POAP organocatalysts were tested in asymmetric allytrichlorosilane addition to various aldehydes. These new chiral catalysts can be sub-divided into two groups; Chiral aziridinylphosphonates (PFAM and POFAM series) and aziridinylphosponates (POAP series). Unfortunately, with the use of PFAM ve POFAM series enantioselectivity was not observed. In the case of POAP catalysts, high enantiomeric excesses (up to 77% ee) and high yields (up to 90%) were obtained. Asymmetric addition products and chiral catalysts have been characterized by spectroscopic techniques (1H ve 13C NMR). Enantioselectivities were determined by (chiral HPLC).

YÖK Tez ID: 344036 Etilalüminyum klorür (EtAlCl2) Lewis asidi olmasına rağmen, Bronsted bazı olarak da davranır. Bu özelliği sayesinde, kuvvetli Lewis asitlere göre bazı durumlarda daha iyi açilleme reaksiyonları yapabilmektedir. Ferrosene Friedel-Crafts arilasyon (aril açilleme) reaksiyonu ile ilk defa EtAlCl2 katalizörlüğünde aromatik gruplar bağlanmıştır. Bu tezde 6 çeşit arilferrosenil keton sentezlenmiş ve yapıları spektroskopik yöntemlerle (1H ve 13C NMR) karakterize edilmiştir. Yüksek reaksiyon verimleri elde edilmiştir (%68-92). Ayrıca, sentezlenen ketonlar indirgenme tepkimelerinde test edilmiştir. NaBH4 ile yapılan indirgenme reaksiyonları başarılı olmaz iken, LiAlH4 ile yapılan indirgemelerde %90' a varan sonuçlar çıkmıştır. Karbonil grubunu iminlere çevirme tepkimelerinde ise ferrosenin sterik etkisi yüzünden birçok denemeye rağmen başarılı olunamamıştır. Even if ethylaluminum chloride (EtAlCl2) is a Lewis acid, it also behaves as Bronsted base. Because of its this property, in some cases it gives better acylation reactions than strong Lewis acids. Aromatic groups were bonded to ferrocene by Friedel-Crafts arylation reaction (aryl acylation) using EtAlCl2 as a catalyst for the first time. In this thesis, 6 different arylferrocenyl ketones were synthesized and their structures were characterized by spectroscopic methods (1H and 13C NMR). High reaction yields were obtained (68?92%). In addition, synthesized ketones were checked in reduction reactions. The reduction reactions carried with NaBH4 have been unsuccesfull whereas the reduction reactions carried with LiAlH4 were achieved up to 90% yields. Many attempts for converting of carbonyl groups to imines were failed due to the steric effects of ferrocene.

Bu çalışmada atık sularda bulunabilen ve doğada tehdit oluşturan Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) ağır metal iyonlarının poli(2,5-dihidro-2,5-dimetoksifuran), pDHMF, ve modifikasyonu ile elde edilen modifye pDHMF'ler kullanılarak, sulu çözeltilerden adsorpsiyonla uzaklaştırılmaları araştırılmış ve adsorpsiyonların kinetik parametreleri ile adsorpsiyon izotermlerine uygunlukları incelenmiştir.pDHMF, cis,trans-2,5-dihidro-2,5-dimetoksifuranın dioksan içerisinde SnCI4 ile polimerleştirilmesiyle elde edilmiştir. pDHMF NaOH, CS2, POCl3 ve 2-aminotiazol ile modifiye edilmiştir. Elde edilen ürünlerin yapısal analizleri Elementel Analiz, Enerji Dağılımı, EDS, ve FT-IR spektroskopileri ile, termal özellikleri TG/DTA analizleri ile ve yüzey özellikleri yüzey alanı ve gözeneklilik ölçümleri ve Taramalı Elektron Mikroskobu, SEM, ile karakterize edilmiştir. pDHMF ve modifiye pDHMF'ler üzerine Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) iyonlarının adsorpsiyonuna pH, metal iyonu derişimi, adsorpsiyon süresi ve sıcaklığın etkilerini belirlemek üzere Kesikli yöntem ile adsorpsiyonlar gerçekleştirilmiştir. Adsorpsiyon sonuçları Langmuir, Freundlich, Temkin ve Dubinin-Radushkevich izoterm modellerine ve 1. ve 2. derece kinetik eşitliklere uygulanmıştır. Elde edilen izoterm ve kinetik parametreler adsorpsiyonların Freundlich ve Dubinin-Radushkevich İzotermleri ile 2. derece kinetik eşitliğe uyduğunu göstermiştir. Hesaplanan adsorpsiyon serbest enerji değerleri ve adsorpsiyon ısıları, pDHMF ve modifiye pDHMF reçineleri üzerine Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) iyonlarının adsorpsiyonlarında fiziksel bağlanmanın etkin olduğunu göstermiştir.Maksimum adsorpsiyonun gerçekleştiği pH'lar 3 iyon için de yaklaşık 5.0 olarak belirlenirken, Fe(III) iyonlarının çökme ihtimaline karşı Fe(III) adsorpsiyonlarının pH=4.0'da çalışılması tercih edilmiştir. pDHMF üzerine Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) iyonlarının 250 mg M+n/L ve üstü derişimli çözeltilerde maksimum denge adsorpsiyon kapasiteleri 120 dakika sonunda sırasıyla 30 mg Fe(III)/g pDHMF, 40 mg Pb(II)/g pDHMF ve 44 mg Zn(II)/g pDHMF olarak belirlenmiştir. Modifikasyonların optimum pH ve maksimum adsorpsiyon süresi üzerinde herhangi bir etkisi gözlenmezken pDHMF'ın adsorpsiyon kapasitesini artırdığı görülmüştür. Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) iyonlarının elde edilen en yüksek maksimum denge adsorpsiyonları sırasıyla AT/pDHMF, NaOH/pDHMF ve CS2/pDHMF reçineleri için 62 mg Fe(III), 155 mg Pb(II) ve 70 mg Zn(II)/g reçine olarak elde edilmiştir. Modifiye reçineler ile gerçekleştirilen adsorpsiyonlarda maksimum denge adsorpsiyon kapasiteleri 1.5-4.0 kat artmıştır.Anahtar Kelimeler: Poli(2,5-dihidro-2,5-dimetoksifuran), Adsorpsiyon,Katyonik polimerleşme, Ağır metal adsorpsiyonu In this study, removal of Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) ions which can be found in wastewaters and hazardous to nature, were investigated by their adsorption on to poly(2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran), pDHMF, and modified/pDHMF resins, obtained from the modification of pDHMF. The applicability of the adsorption data to the kinetic and isotherm models were also studied.pDHMF was obtained from the polymerization of cis,trans-2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran with SnCl4 in dioxane. pDHMF was modified with NaOH, CS2, POCl3 and 2-aminotiazole. Structural analysis of the obtained resins were conducted with elemental analysis and Energy Dispersive, EDS, and FT-IR Spectroscopies, thermal properties dertermined by TG/DTA analyses and surface analysis carried out with Scaning Electron Microscopy (SEM) and surface area and porosity measurements.In order to clarify the effects of pH, metal ion concentration, adsorption time and temperature on the adsorption of Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) on to pDHMF and modified pDHMF?s Batch process adsorptions were carried out. Adsorption results were applied to Langmuir, Freundlich, Temkin and Dubinin-Radushkevich isotherms and first- and second-order kinetic models. The obtained isotherms and kinetic parameters showed that the adsorptions follow a second-order kinetics and fitted well to Freundlich and Dubinin-Radushkevich isotherms. The calculated free energy and heat of adsorption values indicated a physical adsorption of Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) ions on to pDHMF and modified pDHMF resins.Maximum adsorption of the ions on to pDHMF and modified pDHMF resins were obtained at around pH?s 5.0. However, in order to prevent any precipitation, Fe(III) adsorptions were carried out at pH=4.0. The maximum Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) equilibrium adsorption capacities of pDHMF were found to be 30 mg Fe(III)/g pDHMF, 40 mg Pb(II)/g pDHMF and 44 mg Zn(II)/g pDHMF in solutions with 250 mg M+n/L or higher concentrations, respectively. Modifications did not affect optimum pH and the time of maximum adsorption, while an increase in the adsorption capacities were observed. The highest maximum equilibrium adsorptions for Fe(III), Pb(II) ve Zn(II) with AT/g pDHMF, NaOH/g pDHMF and CS2/g pDHMF resins were obtained as 62 mg Fe(III), 155 mg Pb(II) and 70 mg Zn(II)/g resin, respectively. It was found that adsorption capacity of pDHMF increased by 1.5-4.0 times by modification.Key Words: Poly(2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran), Adsorption, Cationic polymerization, Heavy metal adsorption 154

Sodyum aljinat-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) matriks, biyouyumlu, biyolojik olarak parçalanabilen, toksik olmayan, hidrofilik, şelat oluşturabilme ve jelleşebilme gibi özelliklerinden dolayı, biyoetanol üretimi için bir mikroorganizma taşıyıcı materyal olarak geliştirildi. Kalsiyum klorür ile çapraz bağlanan matriks Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus ve Kluyveromyces marxianus mayalarının immobilizasyonu için kullanıldı. Maya immobilizasyonu için en uygun kalsiyum klorür derişimi %2,5 (w/v) olarak bulundu. Boş ve maya immobilize sodyum aljinat ve sodyum aljinat-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) kürelerin morfolojisi ve iç yapısı oda sıcaklığında taramalı elektron mikroskobu (SEM) görüntüleri ile incelendi. Geleneksel sodyum aljinat matriks ile karşılaştırıldığında sodyum aljinat-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) matriksin biyoetanol üretim hızının arttığı ve daha verimli olarak kullanılabileceği tespit edildi. Biyoetanol üretim performansı başlangıç glikoz derişiminden ve fermantasyon ortamındaki immobilize maya kürelerin yüzdesinden etkilenmektedir. Biyoetanol üretim hızının, Saccharomyces cerevisiae ve Saccharomyces bayanus için glikoz derişiminin 50 g/L'den 100 g/L'ye; Kluyveromyces marxianus için 50 g/L'den 150 g/L'ye çıkarılması ile arttığı bulundu. Glikoz derişimi daha fazla arttırıldığı zaman, biyoetanol üretim hızı yavaşladı. Fermantasyon ortamındaki immobilize maya kürelerinin oranı %10'dan %20'ye çıkarıldığı zaman, biyoetanol üretim hızının arttığı gözlemlendi. Sodyum aljinat-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) matrikse immobilize mayalar aktivitesini kaybetmeden altı kez tekrarlanan fermantasyon boyunca kullanıldı. Maya immobilizasyonu için önerilen sodyum aljinat-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) matriksin, biyoetanol üretim sürecinde endüstriyel uygulamalarda kullanılma potansiyeline sahip olduğu belirlendi. Sodium alginate-graft-poly(N-vinyl-2-pyrrolidone) matrix was developed as a microorganism carrier support for bioethanol production owing to its biocompatible, biodegradable, non-toxic, hydrophilic, chelating able and gelable properties. The matrix that crosslinked with calcium clorid was used for immobilization of yeasts such as Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus and Kluyveromyces marxianus. The most suitable calcium chloride concentration for yeast immobilization was found at 2,5% (w/v). The scanning electron microscope (SEM) images were examined for the morphology and inside structure of empty and yeast immobilized sodium alginate and sodium alginate-graft-poly(N-vinyl-2-pyrrolidone) spheres at room temperature. Sodium alginate-graft-poly(N-vinyl-2-pyrrolidone) matrix compared with conventional sodium alginate matrix have been identified which increased productivity of bioethanol and can be used more efficiently. The production performance of bioethanol has been affected by initial glucose concentration and percentage of immobilized yeast spheres in the fermentation medium. The productivity of bioethanol has increased when the glucose concentration was increased from 50 to 100 g/L for Saccharomyces cerevisiae and Saccharomyces bayanus; from 50 to 150 g/L for Kluyveromyces marxianus. When the concentration of glucose was increased more than, the productivity of bioethanol has decreased. When the rate of immobilized yeast spheres in the fermentation medium was increased from 10% to 20%, the productivity of bioethanol has increased. The yeast immobilized into the sodium alginate-graft-poly(N-vinyl-2-pyrrolidone) matrix can be used six repeated fermentation without losing their activity. The proposed sodium alginate-graft-poly(N-vinyl-2-pyrrolidone) matrix for immobilization of yeasts has used potential in industrial applications of the bioethanol production process. 129

Bu çalışmada poli(furfuril alkol), pFAl, 110 ? C'da ve poli(furfurilamin), pFA, 120 ? C'da gerçekleştirilen atom transfer radikal polimerleşmeleri ile sentezlenmişlerdir. Polimerleşmelerde bakır(I) klorür/pentametildietilentriamin kompleksi, CuCl/PMDETA, katalizör ve benzil bromür başlatıcı olarak kullanılmıştır. pFAl sentezinde çözücü olarak asetonitril kullanılırken pFA sentezinde çözücü kullanılmamıştır. Polimerleşme verimleri üzerine katalizör ve başlatıcı miktarları ile süre ve sıcaklık etkileri incelenmiştir. En yüksek verim pFAl için %67 ve pFA için %63 olarak elde edilmiştir. Çalışılan koşullarda elde edilen en yüksek Mn değeri pFAl için 6629 g/mol ve pFA için 6544 g/mol olarak bulunmuştur. pFAl ve pFA bazı metal iyonlarının adsorpsiyonlarında kullanılmış ve adsorpsiyon kapasitelerinin artırılması amacıyla karbon disülfür ve benzoil klorür ile modifiye edilmişlerdir. pFAl, pFA ve modifiye polimerlerin, CS2/pFAl ve BzCl/pFA, yapısal analizleri elementel analiz, FT-IR, 1H-NMR ve Enerji Dağılım Spektroskopisi (EDS) ile yüzey özellikleri taramalı elektron mikroskobu, SEM, ve BET yüzey alanı analizleri ile ve termal özellikleri ise DSC analizleri ile belirlenmiştir.Reçinelerin Pb(II), Cr(VI), Cd(II) ve Ag(I) iyonları adsorpsiyonuna pH, metal iyonu derişimi, sıcaklık ve adsorpsiyon süresinin etkileri incelenmiştir. Adsorpsiyon verileri Langmuir, Freundlich, Temkin ve Dubinin-Radushkevich izotermleri ile 1. ve 2. derece kinetik eşitliklere uygulanmış ve adsorpsiyonların Temkin ve Dubinin-Radushkevich izotermleri ile 2. derece kinetik eşitliğe uyduğunu görülmüştür. Hesaplanan adsorpsiyon serbest enerji değerleri ve adsorpsiyon ısıları adsorpsiyonlarda fiziksel bağlanmanın etkin olduğunu göstermiştir.pFAl üzerine Pb(II) adsorpsiyonunun maksimum denge adsorpsiyon kapasitesi pH=5.0'da 28 mg Pb(II)/g pFAl olarak bulunurken bu değer Cr(VI) adsorpsiyonunda pH=2.5'te 24 mg Cr(VI)/g pFAl olarak elde edilmiştir. CS2/pFAl üzerine Pb(II) ve Cr(VI) iyonlarının maksimum denge adsorpsiyon kapasitelerinin ise 47 mg Pb(II)/g CS2/pFAl ve 31 mg Cr(VI)/g CS2/pFAl değerlerine çıktığı görülmüştür.pFA üzerine Cd(II) ve Ag(I) adsorpsiyonunun maksimum denge adsorpsiyon kapasiteleri ise pH=5.0'da sırasıyla 55 mg ve 17 mg Mn+/g pFA olarak bulunmuştur. Modifikasyon sonrasında bu değerlerin Cd(II) için 67 mg ve Ag(I) için ise 58 mg Mn+/g BzCl/pFA değerlerine çıktığı görülmüştür. In this work poly(furfuryl alcohol), pFAl, and poly(furfurylamine) were synthesized by atom transfer radical polymerizations carried out at 110 ? C and 120 ? C, respectively. In the polymerizations copper(I) chloride/pentamethyldiethylenetriamine complex, CuCl/PMDETA, was used as the catalyst and benzyl bromide as the initiator. pFAl was produced in acetonitrile, while no solvent used in pFA synthesis. The effect of time, temperature and the amount of the catalyst and the initiator was examined. The highest conversion was obtained as 67% for pFAl and 63% for pFA. From the studied conditions, the highest Mn values were obtained as 6629 and 6544 g/mol for pFAl and pFA, respectively. pFAl and pFA were used for the adsorption of some metal ions and modified with carbon disulfide and benzoyl chloride with the purpose of increasing their adsorption capacities. Structural analyses of pFAl, pFA and modified polymers, CS2/pFAl and BzCl/pFA, were conducted with elemental analysis, FT-IR, 1H-NMR and Energy Dispersive Spectroscopies (EDS). Surface analysis were carried out with Scaning Electron Microscopy (SEM) and BET surface area analyses. Thermal properties were measured by DSC analysis.The effect of pH, metal ion concentration, temperature and adsorption period for the adsorption of Pb(II), Cr(VI), Cd(II) and Ag(I) onto the resins was studied. Adsorption data were applied to Langmuir, Freundlich, Temkin and Dubinin-Radushkevich isotherms and first- and second-order kinetic models were employed. It was found that the adsorption kinetics follows a second-order reaction and fits quite well to Temkin and Dubinin-Radushkevich isotherms. The calculated free energy and heat of adsorption values indicated a physical adsorption onto the resins.Maximum Pb(II) adsorption capacity of pFAl was found to be 28 mg Cd(II)/g pFAl at pH=5.0 and for Cr(VI) adsorption this value found as 24 mg Cr(VI)/g pFAl at pH=2.5. The maximum capacities of Pb(II) and Cr(VI) adsorption onto CS2/pFAl were observed to be increased up to 47 mg Pb(II)/g CS2/pFAl and 31 mg Cr(VI) /g CS2/pFAl, respectively.Maximum Cd(II) and Ag(I) adsorption capacities of pFA were found to be 55 mg Cd(II)/g pFA and 17 mg Ag(I)/g pFA, respectively at pH=5.0. Upon modification of pFA, these values were observed to be increased up to 67 mg and 58 mg Mn+/g CS2/pFA for Cd(II) and Ag(I) adsorptions, respectively. 177

YÖK Tez ID: 343986 Bu çalışmada modifiye edilmiş karboksimetilselüloz etanol üretimi için yeni bir destek materyali olarak kullanıldı. Yeni destek materyali olarak karboksimetilselüloz (CMC) ile N-vinil-2-pirolidonun (NVP) farklı aşılama yüzdelerinde aşı kopolimerleri hazırlandı. Bu kopolimerlerden çapraz bağlanarak oluşturulan küreler element analizi, Fourier transform infrared spektroskopisi (FTIR), termogravimetrik analiz (TGA), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve şişme deneyleri ile karakterize edildi.Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus ve Kluyveromyces marxianus mayaları etanol fermantasyonu için, karboksimetilselüloz-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) (CMC-aşı-PVP) aşı kopolimerlerine hapsetme yoluyla tutuklandı. Etanol üretimi üzerine aşılama yüzdesinin, başlangıç glikoz derişiminin ve çapraz bağlayıcı derişiminin etkisi araştırıldı. Ayrıca S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus mayaları tutuklanmış kürelerin tekrar kullanılabilirlikleri araştırıldı ve S. cerevisiae tutuklanmış kürelerin 4 kez, S. bayanus tutuklanmış kürelerin 7 kez ve K. marxianus tutuklanmış kürelerin 6 kez aktifliklerini kaybetmeden tekrar kullanılabilecekleri bulundu. Etanol üretim miktarları S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus için sırasıyla 59,3, 46,88 ve 42,54 g/L olduğu tespit edildi. En yüksek etanol üretim hızı ise S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus için sırasıyla 2,25, 8,23 ve 2,89 g/Lsaat olarak bulundu. Bu sonuçlar, maya tutuklanması için önerilen bu metodun endüstriyel uygulamalardaki etanol üretim proseslerinde kullanılma potansiyeli olduğunu göstermektedir. In this work, modified carboxymethylcellulose (CMC) was used as a new support material for production of ethanol. Crosslinked graft copolymers of CMC with N-vinyl-2-pyrrolidone (NVP) were prepared in different grafting yields as new support material. The beads which formed by crosslinked of these copolymers were characterized by means of elemental analysis, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscope (SEM) and swelling experiment.Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus and Kluyveromyces marxianus were immobilized using entrapment method in the graft copolymers of carboxymethylcellulose-g-poly-vinyl-2-pyrrolidone (CMC-g-PVP) for ethanol fermentation. The effects of grafting yield, initial glucose concentration and crosslinker concentration on the yield of ethanol process was investigated. In addition, reusability of the immobilized yeasts was investigated and found that the materials can be used four times for S. cerevisiae, seven times for S. bayanus and six times for K. marxianus without losing their activity. Ethanol production was found 59.3, 46.88 and 42.54 g/L for S. cerevisiae, S. bayanus and K. marxianus, respectively. The highest ethanol productivity was found 2.25, 8.23 and 2.89 g/Lh for S. cerevisiae, S. bayanus and K. marxianus, respectively. The results pointed out that the proposed method for immobilization of yeast has potential in industrial applications for ethanol process.

YÖK Tez ID: 343933 Bu çalışmada atık sularda bulunabilen ve doğada tehdit oluşturan Cd(II) ve Cr(VI) ağır metal iyonlarının poli(2,5-dihidro-2,5-dimetoksifuran), pDHMF ve pDHMF'ın modifikasyonu ile elde edilen reçineler kullanılarak sulu çözeltilerden adsorpsiyonla giderimi araştırılmış ve adsorpsiyonların kinetik parametreleri ile adsorpsiyon izotermleri incelenmiştir.pDHMF cis,trans-2,5-dihidro-2,5-dimetoksifuranın, DHMF, dioksan içerisinde SnCI4 ile polimerleştirilmesiyle elde edilmiştir. pDHMF NaOH, CS2, PCl5 ve POCl3 ile modifiye edilmiştir. Elde edilen ürünlerin yapısal analizleri elementel analiz, FT-IR ve Enerji Dağılımlı Spektroskopisi (EDS) ile, yüzey özellikleri Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ve yüzey alanı ve gözeneklilik ölçümleri ile ve termal özellikleri TG/DTA analizleri ile karakterize edilmiştir.pDHMF ve modifiye pDHMF reçineleri üzerine Cd(II) ve Cr(VI) iyonlarının adsorpsiyonuna pH, metal iyonu derişimi, adsorpsiyon süresi ve sıcaklığın etkilerini belirlemek üzere Kesikli (Batch) yöntem ile adsorpsiyonlar gerçekleştirilmiştir. Adsorpsiyon sonuçları Langmuir, Freundlich, Temkin ve Dubinin-Radushkevich izoterm modellerine ve 1. ve 2. derece kinetik eşitliklerine uygulanmıştır. Elde edilen izoterm ve kinetik parametreler adsorpsiyonların Langmuir, Temkin ve Dubinin-Radushkevich izotermleri ile 2. derece kinetik eşitliğe uyduğunu göstermiştir. Hesaplanan adsorpsiyon serbest enerji değerleri ve adsorpsiyon ısıları, pDHMF ve modifiye/pDHMF reçineleri üzerine Cd(II) ve Cr(VI) iyonlarının adsorpsiyonlarında fiziksel bağlanmanın etkin olduğunu göstermiştir.pDHMF üzerine Cd(II) ve Cr(VI) iyonlarının adsorpsiyonunda optimum pH sırasıyla 5.5 ve 1.5 olarak bulunmuştur. pDHMF üzerine Cd(II) ve Cr(VI) iyonlarının maksimum denge adsorpsiyon kapasiteleri sırasıyla 51.50 mg Cd(II)/g pDHMF ve 23.93 mg Cr(VI)/g pDHMF olarak belirlenmiştir. Modifikasyonların maksimum adsorpsiyon süresi üzerinde herhangi bir etkisi gözlenmezken adsorpsiyon kapasitesinin arttığı görülmüştür. Cd(II) ve Cr(VI)'ın maksimum denge adsorpsiyonları sırasıyla en yüksek CS2/pDHMF ve POCl3/g pDHMF reçineleri ile 87.60 mg Cd(II)/g pDHMF ve 51.5 mg Cr(VI)/g pDHMF olarak elde edilmiştir. Modifiye reçineler ile gerçekleştirilen adsorpsiyonlarda maksimum denge adsorpsiyon kapasitelerinin 1.5-2.5 kat arttığı bulunmuştur.Anahtar Kelimeler:Poli(2,5-dihidro?2,5-dimetoksifuran), Adsorpsiyon, Katyonik polimerleşme, Ağır metal adsorpsiyonu Cd(II) and Cr(VI) ions which may be found in wastewaters, can be threat to nature. In this study removal of these ions by the adsorption on to poly(2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran), pDHMF, and modified pDHMF were investigated. Adsorption isotherms and adsorption kinetic parameters were also studied.Poly(2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran) was obtained from the polymerization of cis,trans-2,5-dihydro-2,5-dimethoxyfuran, DHMF, with SnCl4 in dioxane. pDHMF was modified with NaOH, CS2, PCl5 and POCl3. Structural analyses of the obtained resins were conducted with elemental analysis and FT-IR and Energy Dispersive Spectroscopies (EDS), surface analysis were carried out with Scaning Electron Microscopy (SEM) and surface area and porosity measurements and thermal properties were measured by TG/DTA analyses.In order to clarify the effects of pH, metal ion concentration, adsorption time and temperature on the adsorption of Cd(II) and Cr(VI) on to pDHMF and modified pDHMF Batch process adsorptions were carried out. Adsorption results were applied to Langmuir, Freundlich, Temkin and Dubinin-Radushkevich isotherms and first- and second-order kinetic models. The obtained isotherm and kinetic parameters showed that the adsorptions follow a second-order kinetics and fitted well to Langmuir, Temkin and Dubinin-Radushkevich isotherm models. The free energy and heat of adsorption values indicated a physical adsorption of Cd(II) and Cr(VI) ions on pDHMF and modified/pDHMF resins.Maximum adsorption of Cd(II) and Cr(VI) ions on pDHMF were found at pH?s 5.5 and 1.5 respectively. The maximum Cd(II) and Cr(VI) equilibrium adsorption capacities of pDHMF were found to be 51.50 mg Cd(II)/g pDHMF and 23.93 mg Cr(VI)/g pDHMF, respectively. Modifications did not effect the period of maximum adsorption while an increase in the adsorption capacities were observed. Maximum equilibrium adsorptions of Cd(II) and Cr(VI) were obtained with CS2/pDHMF and POCl3/pDHMF resins as 87.60 mg Cd(II)/g pDHMF and 51.5 mg Cr(VI)/g pDHMF, respectively. It was found that adsorption capacity of pDHMF increased by 1.5-2.5 times by modification.Key Words:Poly(2,5-dihydro?2,5-dimethoxyfuran), Adsorption, Cationic polymerization, Heavy metal adsorption

YÖK Tez ID: 259633 N-fenil salisaldimin (PSA), N-(6-metil-2-piridil) salisaldimin (MPYSA), N-(6-metil-2-piridil)-2-hidroksi-1-naftaldimin (MPYNA), N-(3-hidroksi-2-piridil) salisaldimin (HPYSA) ve N-(3-piridil metilen)-2-hidroksi-1-naftaldimin (MEPYNA) schiff bazları sentezlenmiş ve bunların 0.1 M NaCl, 0.1 M HCl and 0.1 M NaOH çözeltilerinde pirincin korozyonuna inhibisyon etkisi Tafel ekstrapolasyon ve AC empedans teknikleri ile incelenmiştir. İnhibitör derişimi arttıkça inhibisyon etkisi artmaktadır. Polarizasyon ölçümleri inhibitörlerin hepsinin karma tip inhibitor olarak davrandığını göstermiştir. Bütün inhibitörlerin pirinç yüzeyine Langmuir adsorpsiyon izotermine göre adsorplandığı belirlenmiş ve adsorpsiyon izotermlerinden yararlanarak adsorpsiyon denge sabiti ve adsorpsiyon serbest enerjisi değerleri hesaplanmıştır.Elde edilen sonuçlardan bu bileşiklerin özellikle yüksek derişimlerde iyi birer korozyon inhibitörü olarak davrandığı bulunmuştur. İnhibisyon etkisindeki farklılıklar inhibitor molekülündeki fonksiyonel grupların tipine ve yapısına bağlıdır. N-phenyl salicyaldimine (PSA), N-(6-methyl-2-pyridyl) salicyaldimine (MPYSA), N-(6-methyl-2-pyridyl)-2-hydroxy-1-naphthaldimine (MPYNA), N-(3-hydroxy-2-pyrdyl) salicylaldimine (HPYSA) and N-(3-pyridyl methylene)-2-hydroxy-1-naphthaldimine (MEPYNA) schiff bases have been synthesized and their corrosion inhibition effects on brass in 0.1 M NaCl, 0.1 M HCl and 0.1 M NaOH solutions have been investigated with Tafel extrapolation and AC impedance methods. Polarization studies showed that all the inhibitors behave as a mixed-type inhibitors. The inhibition efficiencies increased with increase in inhibitors concentration. All the inhibitors were found to adsorb on the brass surface according to the Langmuir adsorption isotherm. Adsorption equilibrium constant and adsorption free energy were calculated using adsorption isotherms.Results obtained reveal that these compounds act as good corrosion inhibitors especially at high concentrations. The variation in inhibitive efficiency mainly depends on the type and nature of the substituents present in the inhibitor molecule.

YÖK Tez ID: 258965 Bu tezde aldehit ve ß-ketoesterlere asimetrik nitrometan katılması (Henry reaksiyonu) çalışılmıştır. 4 adet kiral FAM (ferrosenil aziridinil metanol) diasteromerik stereoizomerleri sentezlenmiş ve kiral katalizör olarak Henry reaksiyonunda test edilmiştir. Kiral FAM (132) ligandı aldehitlere ve esterlere aasşmetrik nitrometan katılmasında en iyi aktiviteyi göstermiştir.İlk olarak nitrometanın aldehitlere katılmasında en iyi verim ve enantiomeriksaflıkları elde etmek için en iyi reaksiyon şartları (optimizasyon) bulunulmuştur. Bu optimizasyon sırasında baz, çözgen, sıcaklık, katalizör ve reaktantların oranları taramadan geçirilmiştir. Optimum raksiyon şartlarında birçok aldehide (aromatik ve alifatik aldehitler) ve ß-ketoesterlere nitrometan katılmıştır. Yüksek verimler (97%'ye varan) ile yüksek enantiosaflıklar (91%'ye varan) elde edilmiştir. Ürünler, ß-nitroalkoller ve ß-nitro- ?-hidroksi esterler, birçok değerli maddenin başlangıcı olan 1,2-amino alkollerin ve ß-hidroksi asitlerin başlangıç maddeleridir.Reaksiyon sonunda geri elde edilen kiral ligand FAM (132)`in tekrar kullanıldığında aktivitesini hiç kaybetmediği görülmüştür In this thesis, the asymmetric addition of nitromethane (Henry reaction) to aldehyde and ß-keto esters were studied. 4 diastereomeric FAM (ferrocenyl aziridinyl methanol) stereoisomers were synthisized and tested as a chiral catalaysts in Henry reaction. Chiral FAM ligand (132) have shown the most efficient catalytic activity in the enantioselective nitromethane addition to aldehydes as well as ß-keto esters.Firstly, the best reaction conditions (optimization) have been found in order to get the high yield and enantioselectivity in the asymmetric addition of nitromethane to aldehydes. During the optimization, base, solvent, temperature, catalaysts and equivalency of reactants were screened. At the optimumum conditions, nitromethane was added to various aldehydes (both aromatic and aliphatic aldehydes) and ß-keto esters. High yields (up to 97 %) yield and high enantioselectivities (up to 91%) were observed in the products. The products, namely ß-nitroalcohols and ß-nitro-?-hydroxy esters, are the starting compounds for the synthesis of some 1,2-amino alcohols and ß-hydroxy acids which are the starting componds for some valuable compounds.It was observed that high yield and high enantioselectivities obtained again when recovery FAM (132) ligand have been used.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Kobalt, bileşikleri ve alaşımları endüstriyel ve teknolojik açıdan oldukça önemlidir. Bunlar çelik, kesici alet ve mıknatısların imalatında, jet motorları ve ordonat ürünlerde ve hidrokarbon saflaştırılmasında yaygın olarak kullanılmaktadır. Kobalt ve nikeli kimyasal çöktürme ve yükseltgeme gibi klasik kimyasal metotlarla ayırmak benzer fizikokimyasal özelliklerinden dolayı ekonomik açıdan oldukça zordur. Bu nedenle bu türden ayırma işlemlerinin çoğu solvent ekstarksiyon prosesi ile organofosforlu ve amin türevli asidik ekstraktantlar kullanılarak gerçekleştirilir. Sıvı membran prosesleri, membran içerisinde, çözünen taşınımındaki sıyırma ve ekstraksiyon basamaklarını tek basamaklı bir proseste birleştirir. Bu proses çözünen ekstraksiyonunda çok az kimyasal ve güç tüketimi ile birlikte yüksek verim elde edilmesini sağlar.Bu çalışmada; asidik çözeltilerden kobaltın seçici olarak ayrılması, destekli sıvı membran prosesi ile eşit molar ve eşit molar olmayan Co/Ni içeren karışımlarda Alamine 336 ve Alamine 300 ekstraktantları kullanılarak incelendi. Sıvı membran; ekstraktant, modifiyer ve çözücü'nün belirli konsantrasyonda karıştırılması ile hazırlandı. Membran desteği olarak hidrofobik polipropilen membran Celgard 2500 kullanıldı. Besleme çözeltisi eşit ve eşit olmayan Co2+ ve Ni2+ konsantrasyonlarda hazırlandı. Besleme ve sıyırma çözeltileri karıştırma hızları, kompleksleştirici NH4SCN konsantrasyonu , besleme çözeltisi pH'ı, çözücü tipi, ekstraktant konsantrasyonu, sıyırma fazı konsatrasyonu ve modifiyer konsantrasyonu gibi parametrelerin ekstraksiyon ve ayırma üzerine etkileri deneysel olarak incelendi ve optimum şartlar belirlendi. Kobaltın permeasyon katsayısı (P) ve başlangıç kütle akısı (Jo) hesaplandı. Cobalt, its compounds, alloys are important from industrial and technological points of view. They are widely used in steel industries, making cutting tools and magnets, jet engines and ordnance products, and as a catalyst for hydrocarbon refining. It is difficult to separate Co and Ni using classical methods such as chemical precipitation and oxidation in a simple and economic way due to their similar physicochemical properties. Because most of these studies concerned solvent extraction processes using organophosphorus and amine derivative acidic extractants. Solute transport across a liquid membrane is a combination of extraction and stripping in a single stage unit operation process. This process provides maximum yield of the extracted solute with minimum chemical and power consumption.In this work, the selective separation of cobalt from acidic media, containing both equimolar and nonequimolar mixtures of cobalt and nickel by supported liquid membranes (SLMs) was investigated using Alamine 336 and Alamine 300 as carrier. The liquid membrane was prepared from the desired concentration of an extractant, a modifier, and a diluent. As a membrane support was used microporous hydrophobic polypropylene Celgard 2500. The feed phase was composed of either equimolar or nonequimolar mixtures of Co2+ and Ni2+ ions. The effects of various parameters on cobalt extraction and separation such as stirring speeds of feed and strip solutions, the complexing reagent NH4SCN concentration, feed solution pH, diluent type, extractant concentration, strip phase concentration, and modifier concentration were experimentally studied and the optimum conditions were determined. The permeation coefficients (P) and initial fluxes (Jo) of cobalt were computed.

-Amilaz, lipaz ve peroksidaz enzimleri Hofmann dönüşüm tepkimesi ile hazırlanan akrilamit aşılanmış poli(etilen tereftalat) lif üzerine immobilize edilmiştir. İmmobilize ve serbest enzimlerin aktivitesine pH, sıcaklık, termal kararlılık ve depolanma kararlılığı gibi değişkenlerin etkisi araştırılmıştır. Ayıca, immobilize ve serbest enzimlerin kinetik parametreleri olan Km ve Vmak değerleri de belirlenmiştir. Enzimlerin optimum pH değerleri immobilizasyon nedeniyle ? -amilaz için 5'den 6'ya, lipaz enzimi için 6'dan 7'ye, peroksidaz enzimi için, 8'den 7'ye değişim göstermiştir. İmmobilize ve serbest enzimlerin maksimum aktivite gösterdikleri sıcaklıklar ise, ? -amilaz için 50 ? C, lipaz için 40 ? C ve peroksidaz için 45 ? C olarak bulunmuştur. İmmobilize ? -amilaz enzimi 4 ? C'de 60 gün boyunca aktivitesini korurken serbest ? -amilaz enzimi 30 günün sonunda aktivitesini kaybetmiştir. İmmobilize lipaz enzimi 4 ? C'de 60 gün süresince aktivitesini %90 oranında korurken serbest lipaz enzimi aynı sürede aktivitesini %75 oranında korumuştur. İmmobilize peroksidaz enziminin serbest peroksidaz enzimine göre depolanma şartlarında kararlılığı artmıştır. İmmobilize ? -amilaz 30 tekrar kullanım sonunda aktivitesini %40 oranında, immobilize lipaz 10 tekrar kullanım sonunda aktivitesini %25 oranında, immobilize peroksidaz 20 tekrar kullanım sonunda aktivitesini %54 oranında korumuştur. ? -Amylase, lipase and peroxidase were immobilized on the poly(ethylene terephthalate) grafted acrylamide fiber which was prepared through Hofmann reaction. The effect of such factors as pH, temperature, thermal stability and storage stability on the activity profiles of the free and immobilized enzymes was investigated. The kinetic parameters of the free and the immobilized enzymes, Km and Vmax were also determined. The optimum pH values of the enzymes were shifted from 5 to 6 for ? -amylase, from 6 to 7 for lipase and from 8 to 7 for peroxidase by immobilization. The maximum activity of the free and the immobilized enzymes occurred at 50 ? C for the ? -amylase, at 40 ? C for the lipase and at 45 ? C for the peroxidase. The activity of the free ? -amylase ended in 30 days, whereas the activity of the immobilized ? -amylase lasted for 60 days at storage conditions. It was found that the immobilized lipase stored at 4 ? C retained 90% of its original activity after 60 days, whereas the free lipase stored at 4 ? C retained 75% of its activity after the same period. The immobilized peroxidase showed higher storage stability than the free peroxidase. ? -Amylase immobilized on matrix maintained 40% of its original activity after 30 times of repeated use. The immobilized lipase maintained 25% of its original activity after 10 reuses. Peroxidase immobilized on matrix maintained 54% of its original activity after 20 times of repeated use. 110

Bu tez çalışmasının ilk bölümünde, afinite kromatografisi uygulamalarında dolgu maddesi olarak kullanılabilecek farklı özelliklere sahip, monodispers p(glisidil metakrilat-etilenglikoldimetakrilat), p(GMA-EGDMA), partikülleri dispersiyon polimerizasyon tekniği ile hazırlandı. Farklı özellikteki ligandların IgG'ye karşı afinitesini belirlemek üzere glutarikdialdehit kullanılarak modifiye edilen p(GMA-EGDMA) partiküllerine L-histidin amino asidi (L-his), Kongo Kırmızısı (CR) boya ligandı ve Cu(II) iyonlarının şelatlanması amacı ile üç dişli iminodiasetik asit (IDA) ligandı yüzeye kovalent olarak bağlandı ve modifiye partiküllerin sulu çözeltiden IgG adsorpsiyonu araştırıldı. Hazırlanan üç farklı özellikteki monodispers afinite partiküllerin karakterizasyon çalışmaları (spesifik yüzey alanı, yoğunluğu, şişme oranı, mikroskop görüntüsü, FT-IR spektrumu, DSC ve TGA analizi ve yüzey aktif grupların tayini) tamamlanarak sulu çözeltilerden IgG proteininin adsorpsiyon davranışı araştırıldı. Adsorpsiyon koşullarının (pH, adsorpsiyon denge süresi, iyonik şiddet, sıcaklık, başlangıç protein derişimi gibi) monodispers partiküllerin IgG adsorpsiyon performansına etkileri incelendi. Bununla birlikte, adsorpsiyon kinetiği ve izoterm modeli ile monodispers afinite partiküllerin yeniden kullanılabilirliği gibi parametreler de belirlendi. Monodispers p(GMA-EGDMA)-L-his, p(GMA-EGDMA)-CR ve p(GMA-EGDMA)-İDA-Cu(II) partikülleri için maksimum adsorpsiyon kapasitesi sırası ile pH 7.0, 6.0 ve 7.5'de gözlendi. En yüksek adsorpsiyon kapasitesi, p(GMA-EGDMA)-İDA-Cu(II) partiküllerinin kullanıldığı sistemde 32.87 mg/g olarak belirlendi. Afinite partiküllerin adsorpsiyon kapasitesinde önemli bir azalma olmadan adsorpsiyon-desorpsiyon işlem döngülerinde yeniden kullanılabilirliği belirlendi.Tez çalışmasının ikinci bölümünde, biyolojik molekül ile etkileşimini incelemek üzere yeni manyetik özellik kazandırılmış akrilat kökenli afinite polimerik partikülleri hazırlandı. Bu doğrultuda, afinite kürelere farklı bir monomerin kopolimerizasyonu ve/veya monomerin yüzeyde aşılanması ve manyetik özellik kazandırılması gibi işlemlerle farklı özellikler kazandırılarak adsorpsiyon tekniği ile tripsin enzimi immobilizasyonu çalışmaları gerçekleştirildi. Manyetik p(glisidilmetakrilat-metilmetakrilat), mp(GMA-MMA), polimerik destek materyali süspansiyon polimerizasyon tekniği ile hazırlandı. p(GMA-MMA) mikrokürelerinin epoksi grupları, magnetizasyon reaksiyonu sırasında amin gruplarına dönüştürüldü. p(GMA-MMA) mikrokürelerinin yüzeyine metakrilik asit (MAA) monomeri aşı kopolimerizasyon reaksiyonu ile aşılandı ve manyetik p(glisidilmetakrilat-metilmetakrilat)-g-(metakrilik asit), mp(GMA-MMA)-g-MAA, mikroküreleri elde edildi. Yüzeyine metakrilik asit aşılanmış manyetik kürelere tripsin enzimi adsorpsiyon yoluyla immobilize edildi. Manyetik kürelere tripsin adsorpsiyonuna sistem parametrelerinin (başlangıç tripsin konsantrasyonu, ortam pH ve sıcaklığı) etkisi ve immobilize enzimin aktivitesindeki değişim belirlendi.Maksimum adsorpsiyon pH 7.0'de elde edildi. Maksimum immobilizasyon kapasitesinin 2.0 mg/ml enzim konsantrasyonunda 123.2 mg/g olduğu ve başlangıç aktivitesinin yaklaşık %84.2'sini koruduğu belirlendi. İmmobilize tripsinin desorpsiyonu, 1.0 M NaCl çözeltisi içeren 1.0 M formik asit çözeltisiyle gerçekleştirildi. Sonuçlar, manyetik p(GMA-MMA)-g-MAA küreleri üzerine adsorplanan tripsinin aktivitesinde kayıp olmaksızın tekrar tekrar kullanılabileceğini gösterdi. Belirlenen optimum adsorpsiyon koşullarında manyetik p(GMA-MMA)-g-MAA mikrokürelerine immobilize edilen tripsin enziminin sitokrom c ve insan serum albümini (HSA) proteinlerini parçalama etkisi HPLC yardımıyla belirlendi. At first chapter in this thesis, monodisperse poly(glycidylmethacrylate-ethyleneglycoldimethacrylate), p(GMA-EGDMA), particles will be used as packing materials in affinity chromatography applications were prepared by dispersion polymerisation. In order to determine specifity of the different properties of affinity ligand to IgG, L-histidine (L-his) amino acid, Congo Red (CR) dye ligand and Cu(II) metal ions subsequently derivatized iminodiacetic acid (IDA) chelating were then covalently immobilised on monodispers p(GMA-EGDMA) particles using glutaricdialdehyde as a coupling agent. The performance of modified particles on IgG adsorption from solution was investigated. Furthermore, characterizations of monodispers affinity particles (specific surface area, density, swelling ratio, microscopic picture, FTIR spectrum, DSC and TGA analysis and determination of surface active groups) were determined and adsorption behavior of IgG was invastigated from solutions. Adsorption conditions (such as pH, equilibrium adsorption time, ionic strength, temperature, initial protein concentration) were search on performance of IgG adsorption. However, parameters such as adsorption kinetics, isotherm models and reuse of affinity particles were determined.The monodisperse p(GMA-EGDMA)-L-his, p(GMA-EGDMA)-CR, p(GMA-EGDMA)-İDA-Cu(II) affinity particles maximum adsorption capacity of IgG was found at pH 7.0, 6.0 and 7.5 respectively. The highest adsorption capacity was obtained with p(GMA-EGDMA)-İDA-Cu(II) particles and maximum adsorption capacity was found 32.87 mg/g. The IgG molecules could be repeatedly adsorbed and desorbed with monodisperse affinity particles without noticeable loss in their IgG adsorption capacity.At the second chapter in this study, in order to invastigate of interaction with biological molecule, a new acrylate based polymeric affinity beads were synthesized. For this purpose, magnetic poly(glycidylmethacrylate-methylmethacrylate), mp(GMA-MMA) beads were prepared via suspension polymerization in the presence of ferric ions. The epoxy groups of the poly(GMA-MMA) beads were converted into amino groups during magnetization reaction, and then were grafted with methacrylic acid (MAA) via graft copolymerization. Magnetic mp(GMA-MMA)-g-MAA microbeads were found. The enzyme trypsin was immobilized on the magnetic beads via adsorption. The effect of system parameters (initial trypsin concentration, pH and temperature of media) of trypsin adsorption on magnetic beads and change of immobilized enzyme activity were determined.The maximum adsorption was obtained at pH 7.0. At 2.0 mg/mL initial trypsin concentration, the maximum immobilization capacity was 123.2 mg trypsin/g beads and retained about 84.2% of its initial activity. The immobilized trypsin could be desorbed by 1.0M formic acid solution containing 1M NaCl. The usability and efficiency of the immobilized trypsin for protein digestion were tested with two different model proteins (i.e.,HSA and cytochrom c) with HPLC. 168

YÖK Tez ID: 168802 ÖZET MODİFİYE EDİLMİŞ POÜ(MMA-GMA-EGDMA) MİKROKÜRELERİ ÜZERİNE TİROSİNAZ İMMOBİLİZASYONU İŞLER, Ayten Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi Danışman: Yrd. Doç. Dr. Adnan BULUT Ocak 2005, 78 Sayfa. Modifiye edilmiş poli(metilmetakrilat-glisidilmetakrilat- etilenglikoldimetakrilat) [poli(MMA-GMA-EGDMA)] mikroküreleri üzerine tirosinazın immobilizasyonu çalışıldı. Epoksi grubu içeren poli(MMA-GMA- EGDMA) mikroküreleri süspansiyon polimerizasyonu ile hazırlandı ve mikrokürelerin epoksi grupları hekzametilendiamin (uzatma kolu) ile amino gruplarına dönüştürüldü. Daha sonra bağlama ajanı olarak glutaraldehit kullanılarak poli(MMA-GMA-EGDMA) mikroküreleri üzerine tirosinaz kovalent olarak immobilize edildi. Serbest ve immobilize enzim için Michaelis-Menten kinetik sabitleri (Km ve Vmax) tayin edildi ve optimum pH ile optimum sıcaklık incelendi. Immobilize enzimin pH ve sıcaklık grafiklerinin serbest enzime göre daha geniş olduğu gözlendi, immobilize enzimin serbest enzime göre daha geniş pH ve sıcaklık aralığında aktivitesinin çoğunu koruduğu gözlendi.Serbest enzim 4 hafta içinde bütün aktivitesini kaybederken, immobilize tirosinaz iki aylık depolama süresince başlangıç aktivitesinin yaklaşık %36'sını korumuştur. Anahtar Kelimeler: Süspansiyon polimerizasyon, immobilizasyon, Tirosinaz. ii ABSTRACT IMMOBILIZATION OF TYROSINASE ONTO MODIFIED POLY(MMA-GMA-EGDMA) MICROBEADS İŞLER, Ayten Kırıkkale University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Chemistry, M.Sc. Thesis Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Adnan BULUT January 2005, 78 Pages. Immobilisation of tyrosinase onto modified poly(MMA-GMA-EGDMA) microbeads was studied. The epoxy group containing poly(MMA-GMA- EGDMA) microbeads were prepared by suspension polymerisation and epoxy groups of the microbeads was modified into amino groups usjng hexamethylenediamine (as a spacer-arm). Tyrosinase was then covalently immobilised on spacer-arm-attached poly(MMA-GMA-EGDMA) microbeads using giutaric dialdehyde as a coupling agent. The Michaelis-Menten kinetics constants (Km and Vmax), optimum pH and optimum temperature for the free and immobilised enzymes were investigated. The temperature and pH profiles were broader for immobilised preparations than that of the free enzyme. Immobilised tyrosinase preparation retained much of their activity in wider ranges of temperature and pH than that of the free form. The free enzyme lost all its activity within 4 weeks. The immobilised tyrosinase mpreserved about % 38 of its initial activity during a two months storage period. Keywords: Suspension polymerisation, Immobilisation, Tyrosinase. IV

Bu çalışmada pirimidin halkası içeren iki Scfiff bazının hidrasyon özellikleri incelenmiştir. Bilesiklerin isimleri 1-(2-hydroxybenzylideneamino)-5-benzoyl-4-phenylpyrimidin-2(1H)-on, (I) ve 1-(2-hydroxybenzylideneamino)-5-benzoyl-4-phenylpyrimidin-2(1H)-tiyon, (II) dir.Deneysel çalışmalar, UV/VİS spektrofotometrik yöntemle gerçekleştirilmiştir. Her bir bileşik için pH = 1.00-13.00 arası 1 pH birimlik aralıklarla çalışılmıştır. Deneysel ortam sıcaklığı 25 ± 1 °C hassasiyetinde sabit tutulmuştur.I bileşiğinin pH(O)= 10.0 ve pH(O)=11.0 ortamlarında hem hidrasyon hem de dehidrasyona, pH(O)=12.0 ortamında ise hidrasyona uğradığı tespit edilmiştir. II bileşiğinin pH(S)= 1.00-3.00 ortamlarında dehidrasyona ve pH(S)= 12.0 ortamında hidrasyona uğradığı tespit edilmiştir. Oksijenli bileşik hız sabitleri ile kükürtlü bileşik hız sabitleri karşılaştırıldığında;I bileşiğinin pH(O)= 1 ve 3’te dehidrasyon yarılanma süresi yaklaşık 22 dakikadır. II bileşiğinde bu durum pH(S)=1 ve 3 için sırası ile 20 ve 18 şeklindedir. İkisi de farklı pH lerde olmasına rağmen yaklaşık aynı hızlarda yürümüşlerdir. In this research, the hydration properties of two Scfiff bases containing pyrimidine ring were investigated. Names of compounds 1-(2-hydroxybenzylideneamino)-5-benzoyl-4-phenylpyrimidin-2(1H)-one, (I) and 1-(2-hydroxybenzylideneamino)-5-benzoyl-4-phenylpyrimidin-2(1H)- The thion is (II). Experimental studies were carried out with UV/VIS spectrophotometric method. For each compound, pH = 1.00-13.00 was studied at intervals of 1 pH unit. The experimental ambient temperature was kept constant with an accuracy of 25 ± 1 °C.It was determined that compound I underwent both hydration and dehydration in pH(O)=10.0 and pH(O)=11.0 environments, and hydration in pH(O)=12.0 environments. It was determined that compound II was dehydrated in pH(S)= 1.00-3.00 and hydrated in pH(S) = 12.0 environment. Comparing the rate constants of the compound with oxygen and the compound with sulfur;The dehydration half-life of compound I at pH(O) = 1 and 3 is approximately 22 minutes. In compound II, this situation is 20 and 18 for pH(S)=1 and 3, respectively. Although they were at different pH(S), they walked at approximately the same speeds.

Çalışmamızda çeşitli matrislerdeki H2S’i tespit etmek için reaktif monomerler, çapraz bağlayıcı ve foto başlatıcı yardımıyla, UV ışığı altında polimerleşen, H2S’e duyarlı flüoresans sensör geliştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda polimerik membran hazırlanarak FTIR ve SEM yöntemleri ile membranın karakterizasyonu yapılmıştır. Daha sonra uygun şartlara karar verilmiş ve uyarma dalga boyu 370 nm ve emisyon dalgaboyu 425 nm olarak belirlenmiş olup hazırlanan sensörün fluoresans şiddetinin H2S varlığında azaldığı tespit edilmiştir. Sensör için en uygun pH değeri ve sürenin belirlenmesi amacıyla detaylı olarak inceleme yapılmıştır. En uygun pH’ın 8,0 ve sürenin 15 saniye olduğu bulunmuştur. Geliştirilen yönteme ait doğrusal aralık 2,19×10-8 mol L-1 – 6,25×10-7 mol L-1 olup tespit sınırı (LOD) 7,37×10-10 mol L-1 ( 0,487 ppb) olarak hesap edilmiştir. Musluk suyu numuneleri kullanarak geri kazanım yüzdeleri sırasıyla %102,1 - %103,2 ve %104,6 olarak bulunmuştur. Geliştirmiş olduğumuz fluorimetrik sensör klasik yöntemlerle karşılaştırıldığında güvenilir, hızlı sonuç veren, yüksek hassasiyete sahip, tekrar kullanılabilir, düşük maliyetli ve kullanım kolaylığı sağlaması açısından avantajlı bir yöntem olmuştur.ABSTRACT DEVELOPMENT OF NEW SPECTROFLUORIMETRIC METHOD FOR THE DETERMINATION OF H2S In this study, with the help of reactive monomers, crosslinkers and photoinitiators that detect H2S in various matrices, a H2S sensitive fluorescence sensor which polymerizes under UV light was developed. In accordance with this goal, a polymeric membrane was prepared and the characterization of the membrane was carried out with FTIR and SEM methods. Afterwards, appropriate conditions were identified and the excitation wavelength was determined as 370 nm and the emission wavelength was determined as 425 nm, and it was established that the fluorescence intensity of the prepared sensor decreased in the presence of H2S. In order to determine the most suitable pH value and time for the sensor a detailed analysis was executed. It was found that the optimum pH was 8.0 and the optimal duration was 15 seconds. It has been calculated that the linear range of the developed method is 2,19×10-8 mol L-1 – 6,25×10-7 mol L-1 and the detection limit is (LOD) is 7,37×10-10 mol L-1 (0,487 ppb). Using tap water samples the recovery percentages were found to be 102.1% - 103.2% and 104.6%, respectively. In terms of providing reliable, fast results, owning high sensitivity, reusable, low cost and ease of use the developed fluorimetric sensor compared to standard methods has become a more advantageous method.

Ftalosiyaninlerin (Pcs) kimyasal ve fiziksel kararlılıklarının yanı sıra tasarım esneklikleri, kullanım alanının çeşitliliği ve geniş spektroskopik özellikleri nedeniyle ilk sentezlerinden bu yana birçok bilim insanının ilgisini çekmektedir. Pc bileşiklerinin literatürdeki örnekleri incelendiğinde, büyük çoğunluğunun oksijen (okso) köprülü olduğu görülmektedir. Bu çalışma kapsamında olan kükürt (tiyo) köprülü Pc bileşiklerin fiziksel, kimyasal ve spektral özellikleri okso köprülü analoglarından çok farklıdır. Kükürt köprülü Pc leri sentezlemek için kullanılan merkaptanların kötü kokulu oluşu ve sentezlerinin zorluğu ve çözünürlük problemleri nedeniyle literatürde kükürt köprülü Pc lere ait çok fazla yayın bulunmamaktadır.Bu çalışmada, öncelikle 3-nitroftalonitril, 4-nitroftalonitril ve 4,5-dikloroftalonitril bileşikleri 4-metoksitiyofenol ile reaksiyona sokulup öncelikle tiyo köprülü başlangıç bileşikleri ve bunlar kullanılarak da metalli ve metalsiz Pc’lerin sentezlenmesi hedeflenmiştir. Sentezlenen, saflaştırılan ve molekül yapıları aydınlatılan yeni Pc bileşiklerinin geniş bir şekilde fiziksel, kimyasal ve spektral özellikleri araştırılmış ve bu tezde mümkün olduğunca literatürden okso köprülü analogları ile kıyasları yapılmıştır. Tez çalışmasından sonra orijinal Pc bileşiklerin kullanım alanlarının araştırılması, geliştirilmesi ve uluslararası makalelerinin basılması planlanmaktadır. Böylelikle okso ve tiyo köprülü Pc'ler hakkında çok önemli bilgiler ile literatüre katkıda bulunulacak ve bu gelişme, tiyo köprülü Pc sentezini hedefleyen bilim adamlarına ışık tutacak ve yol gösterecektir. Besides Phthalocyanines’ chemical and physical stability, their design flexibility, for design variety of uses areas and broad spectroscopic features have attracted the attention of many scientists since their discovery. When the examples of the Pc compound in the literature are examined, it is seen that the vast majority of them are oxygen (oxo) bridged. The physical, chemical and spectral properties of sulfur (thio) bridged Pc compounds within the scope of this study are very different from their oxo bridged analogs. Because of the bad odor of mercaptans used to synthesize sulfur-bridged Pcs, the difficulty of their synthesis and their solubility problems, there are not many references to sulfur-bridged Pcs in the literatüre.In this study, it is firstly aimed to synthesize thio-bridged starting compounds by reacting of mercaptan (thiol) compounds with appropriate 3- nitrophthalonitrile or 4-nitrophthalonitrile or 4,5-dichlorophthalonitrile compounds and to synthesize metallo and metal-free Pcs by using them. The physical, chemical and spectral properties of the novel synthesized Pc compounds were determined. The spectroscopic properties of these phthalocyanines were be investigated and compared with their oxo-bridged analogs from the literature whenever possible. After the thesis study, it is planned to research and develop the usage areas of original Pc compounds and to publish their international articles. Thus, with very important information about oxo and thio bridged Pcs will be added to the literature and this development will shed light and guide the scientists who aim for thio bridged Pc synthesis.

ÖZET 7-OKSİ-3-(4-METOKSİBENZOİL)-KUMARİN İÇEREN ALFA, BETA VE OKTA ÇİNKO FTALOSİYANİN KOMPLEKSLERİNİN SENTEZİ, KARAKTERİZASYONU VE BAZI ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ Ftalosiyaninler, tasarım kolaylığı, kimyasal kararlılığı, oksidasyon azaltma özelliği ve canlı mavi-yeşil renk tonu sayesinde üzerinde birçok çalışma yapılmış 18 ğ-konjuge elektron sistemine sahip aromatik makrosiklik bileşiğidir. Yüksek düzeydeki elektriksel iletkenliğe istinadene ftalosiyanin bileşikleri hayatımızın çeşitli alanlarda yer alabilmektedir. Kumarinler ise, doğal bitkilerin sekonder metabolitleri olarak bulunan ve aynı zamanda sentezlenebilen kimyasal bileşiklerdir. Bazı önemli kumarin bileşikleri farmakoloji ve tıp gibi uygulama alanlarında kullanılmaktadır. Kumarinler anti-koagülan, antikanser, antiviral, anti-fungal, anti-oksidan ve anti-bakteriyal, antihelmintik özelliklere sahip farmakofor bileşiklerdir. Bu tez çalışmasında alfa, beta ve okta çinko (II) metal ftalosiyanin bileşiğine 7-oksi-3-(4-metoksibenzoil)-kumarin bileşiği sübstitüe edilmiştir. Sentezlenen bileşikler saflaştırılmış, yapıları aydınlatılmış, elektriksel iletkenlik özellikleri ve yoğunluk fonksiyonel teori hesaplamaları incelenmiştir.SUMMARY SYNTHESIS, CHARACTERIZATION AND INVESTIGATION OF SOME PROPERTIES OF ALPHA, BETA AND OCTA ZINC PHTHALOCYANINE COMPLEXES CONTAINING 7-OXY-3-(4-METHOXYBENZOYL)-COUMARINE Phthalocyanines are aromatic macrocyclic compounds with 18 ğ-conjugated electron systems, that have been researched extensively due to their simplicity of design, chemical stability, oxidation reduction property and intensive blue-green colour. Based on the high level of electrical conductivity, phthalocyanine compounds can take place in various areas of our lives. On the other hand, coumarins are chemical compounds that are found as a secondary metabolites of natural plants and may be synthesized as well. The most important coumarin compounds are used in fields such as pharmacology and medicine. Coumarins are pharmacophore compounds with anti-coagulant, -cancer, -viral, -fungal, -oxidant, -bacterial and anti-helmintic properties. In this thesis study, 7-oxy-3-(4-methoxybenzoyl)-coumarin compound was substituted to alpha, beta and octa zinc (II) metal phthalocyanine compound. The synthesized compounds were purified, their structures were elucidated, their electrical conductivity properties and density functional theory calculations were investigated

ÖZET LİPAZ ENZİMİNİN ZWİTTERİYONİK FONKSİYONLANMIŞ UV IŞINLARIYLA SERTLEŞEBİLEN POLİMERİK MATERYALE İMMOBİLİZASYONU Lipazlar (EC.3.1.1.3, triaçilgliserol açilhidrolaz) hayvansal ve bitkisel yağların ılımlı koşullar altında tersinir hidrolizini katalizleyen enzimlerdir. Geniş bir substrat seçiciliğine sahip olan lipazlar diğer enzimlere göre daha ucuz ve kolay elde edilebilir olmaları nedeniyle endüstride sıklıkla biyokatalizör olarak kullanılmaktadırlar. Lipazlar hayvansal, bitkisel ve mikrobiyal pek çok farklı kaynaktan elde edilebilirler, bununla birlikte kolay üretilmeleri ve pek çok hidrolitik ve sentetik reaksiyonu katalizlemeleri nedeniyle Candida rugosa gibi mikrobiyal kaynaklı lipazlar büyük ölçekli çalışmalarda daha çok tercih edilirler. Bu çalışmada enzim immobilizasyonu için kullanılacak polimerik destek materyali sitokiyometri dışı tiyol-en (OSTE) reaksiyonu glioksal bis diallil asetal, pentaeritritol tetrakis (3-merkaptopropiyonat) (1:1.5) ve Irgacure 816 (fotobaşlatıcı) eklenerek hazırlandı ve hazırlanan filmlerin yüzeyi 2-(metakriloiloksietil)dimetil-3-sulfopropil amonyum hidroksit monomeri ile modifiye edildi. Daha sonra Candida rugosa lipazı polimerik materyale immobilize edildi. 1 gram polimerik materyale 3,7 mg proteinin nonkovalent olarak bağlandığı bulundu ve immobilizasyon verimi %36,9 olarak hesaplandı. Serbest ve immobilize enzimin sulu çözeltide p-nitrofenil palmitatın hidrolizi ve hekza içerisinde p-nitrofenil linoleatın sentezi yönündeki aktivitesi ve reaksiyonun optimal şartları incelendi. Hidroliz yönünde serbest enzimin optimum pH’sının 6,5 immobilize enzimin optimum pH’sının ise 6 olduğu belirlendi. Serbest ve immobilize enzimin optimum sıcaklık değerleri hidroliz yönünde sırasıyla 37 °C ve 50 °C olarak belirlendi. Sentez yönünde ise optimum sıcaklık hem serbest hem de immobilize enzim için 37 °C olarak bulundu. Hidroliz yönünde serbest ve immobilize enzimin Km ve Vmaks değerleri sırasıyla 0,6127 mM, 0,2794 mM/dakika ve 0,4838 mM, 1,313 mM/dakika olarak, sentez yönünde ise serbest ve immobilize enzimin Km ve Vmaks değerleri sırasıyla 4,217 mM, 0,9279 μM/dakika ve 1,035 mM, 0,2077 μM/dakika olarak hesaplandı. Çalışmamızda hidroliz yönünde immobilize lipazın yeniden kullanılabilirliği araştırıldı ve 20 kullanım sonrasında aktivitesinin %45.8’ini koruduğu belirlendi. 30 günlük depolama süresi sonunda ise aktivitesinin %71’ini koruduğu hesaplandı.vi Benzer şekilde sentez yönünde de 30 kullanım sonrasında immobilize lipazın başlangıç aktivitesinin %58,2’sini ve 30. günün sonunda başlangıç aktivitesinin %62,8’ini koruduğu gözlemlendi. ABSTRACT IMMOBILIZATION OF LIPASE ENZYME TO ZWITTERIONIC FUNCTIONALIZED UV-CURED POLYMERIC MATERIAL Lipases (EC.3.1.1.3, triacylglycerol acylhydrolase) are enzymes that catalyze the reversible hydrolysis of animal and vegetable oils under mild conditions. Lipases, which have a wide substrate selectivity, are often used as biocatalysts in the industry because they are cheaper and easier to obtain than other enzymes. Lipases can be obtained from many different animal, vegetable and microbial sources, however, lipases of microbial origin such as Candida rugosa are more preferred in large-scale studies due to their easy production and catalysis of many hydrolytic and synthetic reactions. In this study, the polymeric support material to be used for enzyme immobilization was prepared by adding non-stoichiometric thiol-ene (OSTE) reaction glyoxal bis diallyl acetal, pentaerythritol tetrakis (3-mercaptopropionate) (1:1.5) and Irgacure 816 (photo-initiator) and the surface of the prepared films was modified with 2-(methacryloyloxyethyl)dimethyl-3- sulfopropyl ammonium hydroxide monomer. Subsequently, Candida rugosa lipase was immobilized to the polymeric material. It was found that 3.7 mg of protein was non-covalently bound to 1 gram of polymeric material and the immobilization efficiency was calculated as 36.9%. The activity of the free and immobilized enzyme in the hydrolysis of p-nitrophenyl palmitate in aqueous solution and the synthesis of p-nitrophenyl linoleate in hexane and the optimal conditions of the reaction were investigated. It was determined that the optimum pH of the free and immobilized enzyme in the hydrolysis direction was found as 6.5 and 6, respectively. The optimum temperature values of the free and immobilized enzyme were determined as 37 °C and 50 °C in the hydrolysis direction, respectively. In the synthesis direction, the optimum temperature was found to be 37 °C for both free and immobilized enzymes. The Km and Vmax values of the free and immobilized enzyme in the hydrolysis direction are 0.6127 mM, 0.2794 mM/min and 0.4838 mM, 1.313 mM/min, respectively, and in the synthesis direction, the Km and Vmax values of the free and immobilized enzyme are 4.217 mM, 0,479 μM/min and 1,035 mM and 0,2077 μM/min, respectively. In our study, the reusability of immobilized lipase in the direction of hydrolysis was investigated and it was determined that it retained 45.8% of its activity after 20 uses. At the end of the 30-day storage period, it was calculated that it preserved viiviii 71% of its activity. Similarly, in the synthesis direction, it was observed that the immobilized lipase retained 58.2% of its initial activity and 62.8% of its initial activity at the end of the 30th day after 30 uses.

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Kırmızı çamur, atık değerlendirme, seramik sırlar, seramik malzemeler. Kırmızı çamur, Bayer prosesi ile alumina üretimi sırasında meydana gelen bir atık maddedir. Üretime giren boksit cevherinin yaklaşık % 35-40 'ı kırmızı çamur olarak atığa geçmekte ve sonra atık depo yerine pompalanmaktadır. Kırmızı çamurdan yararlanmak için ekonomik bir yol henüz bulunamamıştır. Bu çalışmada, Etibank Seydişehir Alüminyum Tesisleri 'nin endüstriyel atık maddesi olan kırmızı çamurun, seramik endüstrisinde sırların yapımında ve seramik malzeme olarak kulanılma olanakları araştırılmıştır. Bu amaçla kırmızı çamurla önce, hiç bir katkı maddesi ilave edilmeden çalışılmıştır. Sonra kırmızı çamur, sır bileşimine bir hammadde olarak eklenmiştir. Porselen, vitreous, akçini, elektroporselen ve aventurin sır çeşitleri yapılmıştır. Farklı kompozisyonlarda ve özellikte 97 sır incelenmiştir. Yüzey özellikleri, kütle ile uyum, asit ve baza dayanım, sertlik özellikleri deneysel olarak incelenmiştir. Sonuç olarak kırmızı çamurun sır bileşimlerine % 5 - % 37 oranında katılabileceği ve renkli, opak, aventurin sırlarda basan ile kullanılabileceği bulunmuştur. Ayrıca kırmızı çamurun tane boyutu, kimyasal bileşimi, mineralojisi ve mikroyapısı incelenmiş ve seramik malzeme üretimine uygun olduğu saptanmıştır. UTILIZATION IN THE CERAMIC INDUSTRY OF RED MUD SUMMARY KEYWORDS: Red mud, waste utilization, ceramic glazes, ceramic materials Red mud is a waste material which is produced during alumina production by Bayer Process. Approximately 35-40 % of the bauxite ore processed goes into waste as red mud and later pumped into a waste storage. There is not yet an economic way to utilize the red mud. In this study, red mud which is the industrial waste of Etibank Seydişehir Aluminium Plant was investigated for making of glazes and ceramic material in the ceramic industry. For this purpose first, red mud was studied with no additive materials to it. Then red mud was added to glazes such as a raw material. So, the productions of the porcelain, vitreous, tile, electroporcelain and aventurine glazes were done. 97 glazes which contain different compositions and properties were examinated. Surface properties, harmony with mass, the strength of acide and base, hardness of glazes were investigated. It was found that red mud waste can be used up to 5 - 37 % in the production of glazes and it can used for production colored, opaque, aventurine glazes. It was investigated the grain size,the chemical composition,the mineralogy and the microstructure of red mud and it was found that red mud is suitable for the production of ceramic material. xn

Kapiler Elektroforez son yıllarda ilaç analizlerinde yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Diğer analitik metotlara göre üstünlükleri bulunmaktadır. Yüksek ayırma gücü, kolay miktar hesabı, kısa analiz süreleri, çok az hacimde örneğin kullanılması, basit yöntem geliştirme imkanı ve otomatik cihaz gelişimi, yöntemin en önemli avantajlarıdır. Farklı ilaç etken maddelerinin eşzamanlı tayini, miktar analizleri kapiler elektroforez yöntemi ile yapılabilmektedir. İlgili tez çalışmamızda amaç; son 20 yılda kullanımı hızla artan antidepresan ilaç etken maddelerinden sertralin, fluoksetin, sitalopram ve essitalopramın kapiler elektroforez yöntemi tayinleri için metot geliştirmektir. Çalışmanın ikinci aşamasında ise geliştirilen yöntem, sertralinin ilaç preperatlarından miktar tayininde kullanılacaktır. Ayrıca yöntem geçerliliğinin tespiti için doğruluk, kesinlik, duyarlılık ve doğrusallık gibi validasyon parametreleri incelenecektir. Capillary electrophoresis is a widely used method for drug analysis in recent years. They have important superiories over other analytical methods. High separation power, easy quantification calculation, short analysis time, use of sample in quite low facility volume, possibility of simple method development and automatic device development are the most important advantages of this method. Simultaneous determination of different drug substances and quantitative analysis can be achieved by capillary electrophoresis method. The purpose of our study was to develop a method has been developed for the determination of sertralin, fluoxetine, citalopram and escitalopram using capillary electrophoresis from antidepressant drugs which have been increasingly used in the last 20 years. In the second step of our study, the developed method was used to determine sertraline in drug preparations. In addition some parameters such as accuracy, precision, sensitivity and linearity were examined for the validation of the method used. 72

Bu çalışmada, 2-Tiyozil Metakrilamit (TMAAm) monomeri 0 oC'de 2-Aminotiyazol ile Metakriloilklorür'den trietilamin yanında asetonitril çözeltisinde sentezlendi. Monomerin yapısı FTIR, 1H-NMR ve 13C-NMR spektroskopik teknikleri kullanılarak karakterize edildi. TMAAm'nin Glisidil Metakrilat (GMA) ve Stiren (ST) monomerleri ile değişik oranlardaki kopolimerleri 1,4-dioksan çözeltisinde %1 oranında AIBN başlatıcısı kullanılarak 70 oC'de %10'un altındaki dönüşümlerde hazırlandı. Kopolimer bileşimleri elementel analiz ile belirlendi. Monomer reaktivite oranları Fineman-Ross (F-R) ve Kelen Tüdös (K-T) metodlarıyla ve lineer olmayan değişkenlerdeki hata metodu modeli bilgisayar programı RREVM ile hesaplandı. Kopolimerlerin FTIR, 1H-NMR ve 13C-NMR spektrumları yorumlandı, yumuşama sıcaklıkları DTA ile termal kararlılıkları TGA ile belirlendi. In this study, 2-Thiozyl Methacrylamide (TMAAm) monomer was synthesized from 2-Amino Thiazole and Methacryloylchloride in acetonitrille solvent at 70 oC in the presence of triethylamine. The structure of monomer was characterized by, FTIR, 1H-NMR and 13C-NMR spectroscopic techiques. Copolymers having various TMAAm with Glycidyl Methacrylate (GMA) and Styrene (ST) monomers having different contents were prepared in 1,4-dioxane solvent using %1 AIBN as initiator at 70 oC with the conversions below of %10. The copolymer composition were determined by elemental analysis. Monomer reactivity ratios were calculated both Finemann-Ross (F-R) and Kalen-Tüdös (K-T) methods, and a nonlinear error invariable model method with the computer program RREVM. The FTIR, 13C-NMR and 1H-NMR spectra of the copolymers were discussed. The glass transition temperature of polymers were investigated by DTA and also thermal stabilities were studied by TGA. 95

Farklı ligandlar kullanılarak, istenilen özellikte maddeler elde edilmesine olanak veren koordinasyon ve organometalik bileşikler, geniş bir uygulama alanına sahiptirler. Oldukça dikkat çekici olan Ir(III), Ru(III), Eu(III) gibi geçiş metalleri, fotofiziksel özelliklerininilginç olması sebebiyle, birçok uygulama alanında kullanılabilir hale gelmiştir. Bu komplekslerin fotostabilite, fotosensör, fotokimyasal ve elektrokimyasal özellikleri iyi olduğu için; fotovoltaik hücreler ve organik ışık yayan diyotlar (OLED) gibi güncel organik elektrolüminesans cihazlarda yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Elektronik cihazların gösterge panellerinde kullanılan OLED sistemleri, yeni bir teknolojidir. Bu cihazlar, renk çeşitliliği, düşük çalışma gerilimleri, ışık parlaklıkları, güç tüketimleri ve kolay fabrikasyona sahip oldukları için, katot ışınlı tüp (CRT) ve sıvı kristal (LC) göstergelerle karşılaştırıldıklarında daha çok tercih edilmektedir. Enerjinin temiz ve verimli kullanılmasını sağlayan OLED malzemeler, son yıllarda gelişen teknoloji ile hayatımızagirmeye başlamış ve gelecek vadetmektedir.Bu tez kapsamında, hem metal hem de ligand ile OLED uygulamalarına yönelik olarak tasarlanmış ve bu uygulamalarda cihaz verimi ve kararlılığını arttıracağı düşünülen, yeni tip Ir (III) kompleksleri sentezlenmiştir. Bu bağlamda, iridyum-dimer kompleksi; 4-metoksi-2- bromo-piridin ligandı kullanılarak sentezlenip, elde edilen dimerin; trifenilfosfin ve amonyum tiyosiyonat ile reaksiyonuyla yeni tip Ir (III) kompleksleri sentezlenmiştir. Ir (III) komplekslerinin emisyon özellikleri; farklı ligandların kullanılmasıyla, uygulamada önemli özellik değişimine neden olmaktadır. Fenil piridin ligandının seçilmesinin sebebi ise, buliganda elektron çekici ve elektron verici (-CF3, --OCH3) grupların sübstitüsyonu ile HOMO-LUMO bant aralığının değiştirilmesi ve Ir (III) komplekslerinin istenilen renklerinin elde edilmesine imkan sunmasıdır. Ayrıca, Ir(III) kompleksinin HOMO enerji seviyesi,trifenilfosfin gibi güçlü yardımcı alan ligandı dahil edilerek azaltılabilir, bu da büyük bir dyörünge bölünmesine yol açar, böylece enerji boşluğunu genişletir ve emisyon buna göremaviye kaydırılır. Ek olarak, konjuge SCNanyonu, t2g ve LUMO orbitalleri arasındaki boşluğu artırmak ve sırayla bu kompleks sınıfının kuantum verimlerini büyütmek için siklometalatlı iridyum(III) komplekslerine dahil edildi.Bu amaçla, OLED uygulamalarında arzu edilen trifenilfosfin ve/veya tiyosiyanat ligandları ile koordineli iki nötr Ir(III) kompleksi tasarladık, sentezledik ve karakterize ettik. Komplekslerin emisyon spektrumları ağır metal iyonlarına duyarlıdır. Mevcut siklometalatlıiridyum(III) komplekslerinin, etkin mavi yayıcı için bir aday olduğu bulunmuştur. Ir (III) kompleksleri sentezlenip izole edildikten sonra, karakterizasyonları; FT-IR, MALDI TOF ve 1H NMR yöntemleriyle gerçekleştirilmiştir. Ağır metal iyonlarına duyarlılığı, fluoresanemisyon spektroskopi yöntemiyle incelenerek; Ag+ iyonunun seçimli tayininde, potansiyel bir fluoresan sensör olarak kullanılabileceği saptanmıştır.SUMMARY Synthesis of the New Iridium Based Complexes with Phosphorescence / Fluorescence Characteristics towards Organic Light Emitting Diodes (OLED) Applications, and the Investigation of theirs Spectroscopic Properties Coordination and organometallic compounds having a wide range of applications can be obtained by using different ligands to obtain substances of the desired properties. Transition metals such as Ir (III), Ru (III) and Eu (III), which are quite remarkable, have become usable in many fields of application due to their interesting photophysical properties. Since these complexes have good photostability, photosensor, photochemical and electrochemical properties are widely used in current organic electroluminescence devices such as photovoltaic cells and organic light emitting diodes (OLEDs). OLED systems used in the instrument panel of electronic devices is a new technology. These devices are more preferred when compared to cathode ray tube (CRT) and liquid crystal (LC) indicators because they have color diversity, low operating voltages, light brightness, power consumption, and easy fabrication. OLED materials, which ensure the clean and efficient use of energy, started to enter our lives with the developing technology in recent years and promises the future. In this thesis, new types of Ir (III) complexes designed for OLED applications with both metal and ligand and thought to increase device efficiency and stability were synthesized. In this context, the iridium-dimer complex; 4-methoxy-2-bromo-pyridine ligand. The resulting dimer; new type Ir (III) complexes were synthesized by reaction with triphenylphosphine and ammonium thiocynate. Ir (III) emission characteristics of complexes; The use of different ligands leads to significant property changes in practice. The reason for choosing the phenyl pyridine ligand is that by substitution of electron withdrawing and electron donating (-CF3, --OCH3) groups in this ligand, the HOMO-LUMO band gap can be changed and the desired colors of Ir (III) complexes can be obtained. Furthermore, by introducing strong-field auxiliary ligands, such as triphenylphosphine, the HOMO energy level of the Ir(III) complex can be decreased, resulting in a substantial d-orbital splitting, which widens the energy gap and the emission thus shifts to the blue wavelengths. In addition, the conjugated SCN– anion was inserted into the cyclometalated iridium(III) complexes to widen the distance between the t2g and LUMO orbitals and therefore increase the quantum yields of this class of complexes sequentially. vi Herein, we have designed, synthesized and characterized two neutral Ir(III) complexes coordinating with triphenylphosphine and/or thiocyanate ligands desirable for example in the OLED applications. The emission spectra of the complexes are sensitive to heavy metal ions. The present cyclometalated iridium(III) complexes were found to be a candidate for the effective blue emitter. After Ir (III) complexes were synthesized and isolated, their characterization were performed with FT-IR MALDI TOF and 1H NMR spectroscopy methods. By examining their sensitivity to heavy metal ions by fluorescent emission spectroscopy, it has been determined that they can be used as a potential fluorescent sensor in the selective determination of Ag+ heavy metal ion

Genellikle meningokok olarak adlandırılan Neisseria meningitidis, insan hayatını tehditeden menenjit ve meningokoksemi hastalıklarına neden olan bir Gram negatif bakteridir.Bir insan patojeni olarak, Neisseria meningitidis çocuklarda ve yetişkinlerde büyüksorun teşkil etmektedir. Neisseria meningitidis bakterisi yaşamsal döngüsü için demir(Fe3+) iyonuna gereksinim duyar. Bu nedenle insan hücresine bağlanarak insan serumtransferin (hTF) proteinindeki Fe3+ iyonunu bünyesine transfer eder. Bu transfer Neisseriatransport sisteminin iki büyük yüzey proteini, TF-bağlanma proteinleri A (TbpA) ve B(TbpB), vasıtasıyla gerçekleşir. TbpA’nın Fe3+ iyonu içeren hTF’ye C-lobundanbağlanmasıyla buradaki Fe3+ iyon kanalı vasıtasıyla bakteri içine alır. TbpA-TbpBkompleksinin hTF’ye bağlanmasının ardından Fe3+ iyonunun bulunduğu bağlanmabölgesinden ayrılarak beta yapraklardan oluşan iyon kanalı ile hücre içine alındığıvarsayılmaktadır.2012 yılında Noinaj ve ark. TbpA, hTF proteinlerinin ve Calmettes ve ark. tarafındanTbpB-hTF ikili kompleksinin x-ışını kristalografisi metoduyla aydınlatmışlardır. Bütünbu çalışmalara rağmen üçlü kompleksin yapısı aydınlatılamamış ve TbpA-TbpBproteinlerinin birbirleriyle ve hTF ile olan etkileşimlerinin dinamik resmi eksik kalmıştır.Bu tez çalışmasında henüz aydınlatılamamış TbpA, TbpB ve hTF üçlü proteinkompleksinin modellenmesi ve bu proteinlerinin birbirleri ile etkileşimlerinin atomikboyutta ortaya çıkarılması ana hedeftir.TbpA, TbpB ve hTF proteinlerini rahatlatmak, dinamik parçacıkların hareketiniincelemek için moleküler dinamik simülasyonlarına tabii tutulmuştur. TbpB ve içinde ikitane Fe3+ iyonu bulunduran hTF proteinleri içi su dolu simülasyon kutusunda, birmembran proteini olan TbpA ise lipit membran modeli içine yerleştirilerek tekrar içi sudolu kutuda simüle edilmiştir. Moleküler dinamik simülasyonlarından eldeedilenortalama yapılar protein-protein yanaşma simülasyonları ile bir araya getirilerekviüçlü kompleks oluşturulmaya çalışılmıştır. Ancak TbpA proteininin tekil molekülerdinamik simülasyon sonucunda ‘kapalı’ konformasyona dönüşmesi ile hem TbpB hemde hTF, TbpA’nın hep aynı bölgesine, trans-membran bölgeyi oluşturan beta yaprak varilkısmına bağlanmıştır. Bu nedenle tekil moleküler dinamik simülasyonlar için eksik aminoasitleri tamamlanan kristal yapılar kullanılarak manuel hizalama yöntemi ile üçlükompleks oluşturulmuştur. Bir araya getirilen üçlü sistem hem kan serumundaki pHkoşulları (pH 7.4) hem de hücrelerde bulunan daha asidik pH koşulları (pH 5.5) referansalınarak iki farklı moleküler dinamik simülasyonlarına tabii tutulmuştur. Busimülasyonlar sonucunda proteinler arasındaki ara yüzleri oluşturan amino asitlerinbirbirleriyle hangi türde etkileşimler olduğu tek tek ortaya çıkarılmıştır. Bu etkileşimlerinortaya çıkarılması ile bakteri proteinlerinin hTF’ye nasıl bağlandığını, hangietkileşimlerin etkili olduğu moleküler düzeyde aydınlatılmıştır. Halihazırda bakteriyekarşı kullanılan aşılar olsa da etkileri istenilen seviyede değildir. Bu nedenle yeni aşıaraştırmaları aktif bir şekilde devam etmektedir. Bu tez çalışmasından elde edileceketkileşim bölgeleri bir sonraki aşamada planlanan bu Neisseria meningitidis, commonly referred to as meningococcus, is a Gram-negativebacterium that causes meningitis and meningococcal diseases that threaten human life.As a human pathogen, Neisseria meningitidis is a major problem in children and adults.Neisseria meningitidis requires iron Fe3+ for its survival. Therefore, it binds to human celland transfers Fe3+ ions in human serum transferrin (hTF) protein to its structure. Thistransfer takes place via two major surface proteins, TF-binding proteins A (TbpA) and B(TbpB) which are part of the Neisseria transport system. By binding of TbpA to hTFcontaining Fe3+ ions from the C-lobe, it acquires in the bacteria through the Fe3+ ionchannel. It is assumed that after the binding of TbpA-TbpB complex to hTF, the Fe3+ ionis separated from its binding site and taken into the cell via the ion channel consisting ofbeta sheets.In 2012, TbpA, hTF proteins and TbpB-hTF binary complex were elucidated by Noinajet al. and Calmettes et al., respectively, using the X-ray crystallography method. Despitethese studies, the structure of the ternary complex has not been clarified and TbpA-TbpBprotein interactions and their interactions with the hTF dynamic picture have not beenenlightened.The main purpose of this project is to model the TbpA, TbpB and hTF triple proteincomplex whose structure has not been elucidated yet and to find out the interaction ofthese proteins with each other in atomic dimension.To relax TbpA, TbpB, hTF proteins and also study the motion of dynamic particles weresubjected to molecular dynamics simulations. TbpB and hTF proteins containing Fe3+ions were simulated in the water filled box and a membrane protein, TbpA, was placedin the lipid membrane model and simulated in the water filled box again. Averagestructures obtained from molecular dynamics simulations were combined with proteinviiiprotein docking simulations to form a ternary complex. However, after single MDsimulation, TbpA protein converted into a “closed” conformation. As a result, both TbpBand hTF were bound to the same region of TbpA where the beta leaf portion forms thetrans-membrane region. For this reason, a ternary complex was constructed with manualalignment method by using crystal structures of which missing amino acids werecomplemented. The integrated ternary system was subjected to two MD simulations atdifferent pH environments; one of them mimicking blood serum (pH 7.4), and the otherbeing more acidic, intracellular fluid (pH 5.5). After these simulations were completed,interactions between amino acids that constitute the interface of the proteins wereinvestigated. Consequently, binding mechanism of bacteria proteins with hTF andsignificant interactions were elucidated at molecular level. Although there are currentlyvaccines against bacteria, their effects are not at the requested level. For this reason, newvaccine research is actively continuing. Explained/demonstrated interaction regions inthis thesis study will be /are expected to be substantial for designing a drug that wouldprevent these interactions.

Son yıllarda teknolojinin de gelişmesiyle birlikte başta otomotiv sektörü olmak üzere bir çok farklı sektörde ağır çelik malzemeler yerine daha hafif, daha dayanıklı ve daha tasarruflu metaller tercih sebebi olmaya başladı. Çünkü ağırlık çelik malzemelerin kullanımından dolayı özellikle otomotiv sektöründe çok fazla yakıt tüketimine buna bağlı olarak da maliyetlerin artmasına sebep olmaktadır. Hafif metal olarak alümiyum metali, hem doğada çok bulunmasından, hem yüksek korozyon dayanımları sağlamasından hem de alaşım halde şekillendirilebilmesinden dolayı en çok tercih edilenlerin başında gelmektedir. Çeliğe göre üçte bir daha hafif olan alüminyum metali ve alaşımlarının kullanıldığı araçlarda, daha iyi motor performansı ve yol tutuculuğunun yanında, titreşim ve gürültü gibi olumsuz durumlar en aza indirgenebilmektedir. İlerleyen yıllarda alüminyumun çelik malzemelerin yerine geçerek bir çok sektörde performansı yüksek araçlar üretilmesi hedeflenmektedir. Bu tez çalışmasında, otomotiv endüstrisinde en çok tercih edilen, magnezyum katkısıyla yüksek mukavemet ve yüksek korozyon direnci sağlayabilen 5XXX dövme alüminyum alaşımlarından, 5005 ve 5754 serileri seçilerek, metal yüzeyinde korozyon oluşumunu önleyecek farklı çalışmalar yapılmıştır. 1 mm et kalınlığında 150x100 mm boyutlarındaki plakalar üzerinde yapılan çalışmalarda, destek sağlanan proje kapsamında çok fazla deneme ve tekrar olduğundan dolayı Taguchi deneysel tasarımıyla belirlenen çalışma değerleri göz önünde bulundurulmuştur. 5005 ve 5754 tipi her bir alüminyum alaşımlı plaka türü için, 3'er adet plaka üzerine 5 farklı fosfat kaplama işlemi yapılmıştır. Fosfat kaplama işleminde özellikle fosfatlama ve aktivasyon süresiyle banyo içerisindeki toplam flor değerine dikkat edilmiştir. Fosfat kaplanmış plakaların bir sonraki kaplama işlemleri öncesi taramalı elektron mikroskobu olan SEM cihazı ile fosfat kristal yapıları incelendi. Bu aşamada metal yüzeyde olan fosfat kristallerinin boyutları ve örtücülükleri gözlemlendi. Sonrasında fosfat kaplanmış her plaka üzerine ayrı ayrı kataforez kaplama, çinko lamelli kaplama ve toz boya kaplamaları yapıldı. Bu kaplama işlemleri sonrası plakalara ön değerlendirme için kuru yapışma ve nem direnci gibi ön performans testleri uygulandı. Yapılan değerlendirmeler sonucu ön performans testlerini geçen çalışmaların çevrimsel korozyon testleri ve CASS testleri yani bakırla hızlandırılmış asetik asit tuzu püskürtme testleri başlatıldı. Tüm bu testler otomotiv sektöründe geçerliliği olan Renault 47-01-000-E ve Volksvogen DBL 7391 kaplama standartlarına uygun olacak şekilde başlatıldı ve test sonrası değerlendirmeler bu standartlara uygun olacak şekilde yapıldı. With the development of technology in recent years, lighter, more durable and more economical metals have started to be preferred instead of heavy steel materials in many different sectors, especially in the automotive sector. Because of the use of heavy steel materials, it causes a lot of fuel consumption, especially in the automotive sector, and therefore an increase in costs. As a light metal, aluminum metal is one of the most preferred ones because it is found in nature, provides high corrosion resistance and can be shaped as an alloy. In vehicles using aluminum metal and alloys that are one-third lighter than steel, adverse situations such as vibration and noise can be minimized in addition to better engine performance and road holding. In the following years, it is aimed to produce high performance vehicles in many sectors by replacing aluminum with steel materials. In this thesis study, the 5005 and 5754 series were selected from 5XXX forged aluminum alloys, which are the most preferred in the automotive industry, which can provide high strength and high corrosion resistance with magnesium additive, and different studies have been carried out to prevent corrosion on the metal surface. In the studies performed on 1 mm wall thickness and 150x100 mm sized plates, the working values determined by the Taguchi experimental design were taken into consideration as there were too many trials and repetitions within the scope of the project supported. For each type of aluminum alloy plate type 5005 and 5754, 5 different phosphate coating processes were made on 3 plates. In the phosphate coating process, particular attention was paid to the phosphating and activation time and the total fluorine value in the bath. Phosphate crystal structures were examined with a scanning electron microscope SEM device before the next coating processes of the phosphate coated plates. At this stage, the size and hiding power of the phosphate crystals on the metal surface were observed. Afterwards, cataphoresis coating, zinc flake coating and powder paint coatings were applied on each phosphate coated plate. After these coating processes, preliminary performance tests such as dry adhesion and humidity resistance were applied to the plates for preliminary evaluation. As a result of the evaluations, cyclic corrosion tests and CASS tests, namely copper accelerated acetic acid salt spray tests, were initiated for the studies that passed the pre-performance tests. All these tests were initiated in accordance with the Renault 47-01-000-E and Volksvogen DBL 7391 coating standards, which are valid in the automotive industry, and post-test evaluations were made in accordance with these standards.

Nörolojik hastalıklarla karşılaşma oranında önemli bir artış söz konusudur. Düşük özgüllük, tümör heterojenitesi, yan etkiler, ilaç direnci, kan beyin bariyerinin neden olduğu sınırlamaların yanı sıra hastalıkların etyopatogenezinin net olarak bilinememesi gibi sebeplerle beyin ajanlarının geliştirilmesi, potansiyellerinin belirlenmesi yönündeki araştırmalar önemini korumaktadır. Ayrıca, bitki kökenli ajanlar, doğal antiseptik özellikleri ve biyolojik etkileri nedenleriyle uzun süredir araştırılmakta, son yıllarda ise hastalıkların tanı/tedavisinde sentetik ürünlere kıyasla tercih edilmektedir. Literatürde, Scutellaria Baicalensis Georgi bitki köklerinden izole edilen Baicalein (BA)'in anti-kanser, anti-diyabetik, anti-oksidan, kardiyoprotektif, nöroprotektif gibi birçok farmakolojik özelliğe sahip olduğu görülmektedir. Aynı zamanda BA'nın tümör metastazını inhibe ettiği ve farklı ilaçlarla birlikte kullanıldığı çalışmalarda ilaç direncini iyileştirdiği gözlenmiştir. Bu tez çalışmasında, sağlıklı dokuya zarar vermeden hedefe yönelik teranostik ajanlar geliştirmek amacıyla, BA'nın enkapsülasyon ve radyoiyodinasyon çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Karakterizasyon çalışmaları sonunda PLGA ile enkapsüle edilen BA (BA-PLGA) nanoparçacıklarının küresel morfolojiye sahip olduğu boyutlarının ortalama 105 nm olduğu görülmüştür. Radyoiyodinasyon, klinik kullanımda hem tanı hem tedaviye imkân sunan iyot-131 (131I) kullanılarak gerçekleştirilmiş ve radyoişaretli ajanlar (131I-BA ve 131I-BA-PLGA) hazırlanmıştır. Kalite kontrol çalışmaları sonunda BA'nın % 100, BA-PLGA'nın ise % 96 ± 0,7 radyoiyodinasyon verimiyle işaretlendiği görülmüştür. 131I-BA ve 131I-BA-PLGA ajanlarının nöroonkoloji ve nörodejeneratif süreçlerde sahip olabilecekleri potansiyelin değerlendirilmesi amacıyla U87-MG ve Daoy hücre hatları üzerinde gerçekleştirilen in vitro hücre kültürü çalışmalarıyla elde edilen verilerin yeni beyin ajanlarının geliştirilmesi yönünde yeni adımlar atılması anlamında önemli bir yere sahip olabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Baicalein, Bitki kökenli ajanlar, Nöroonkoloji, Nörodejeneratif hastalıklar, Nanoenkapsülasyon, PLGA, Radyoişaretleme, İyot-131, Teranostik, There is an important increase in neurological diseases. Researches on the development of brain agents and determination of their potential remain important due to the limitations of low specificity, tumor heterogeneity, side effects, drug resistance, blood-brain barrier as well as the unknown etiopathogenesis of diseases. Additionally, because of their natural properties and biological effects, the plant originated agents are under investigation for a long time and recently, they are preferred on diagnosis/therapy of diseases instead of synthetic compounds. In literature, Baicalein (BA) isolated from plant roots of Scutellaria Baicalensis Georgi has many pharmacological features such as anti-cancer, anti-diabetic, anti-oxidant, cardioprotective and neuroprotective. It has been observed that BA inhibits tumor metastasis and improves drug resistance of various drugs. In this study, radioiodination and encapsulation studies of BA have been performed in order to develop targeted theranostic agents. According to characterization studies, it's seen that PLGA encapsulated BA nanoparticles (BA-PLGA) were approximately 105 nm in size and have spherical morphology. Radioiodination was carried out by using Iodine-131 (131I) which is used for both diagnosis and therapy, thus radiolabeled BA and BA-PLGA (131I-BA and 131I-BA-PLGA) were obtained. According to quality control studies, radioiodination yield of BA and BA-PLGA were 100 % and 96 ± 0,70 %, respectively. In order to evaluate the potential that 131I-BA and 131I-BA-PLGA agents may have in neurooncology and neurodegenerative processes, the data obtained through in vitro cell culture studies on U87-MG and Daoy cell lines may have an important role in developing novel brain agents. Keywords: Baicalein, Plant origin agents, Neuro-oncology, Neurodegenerative diseases, Nanoencapsulation, PLGA, Radiolabeling, Iodine-131, Theranostic

Kaliksarenler, basit yoldan sentezlenebilmeleri ve kolay fonksiyonlandırılabilmelerinden dolayı sentetik organik kimyada popüler bileşikler olmayı sürdürmektedirler. Bu bileşikler hem fenolik-O üzerinden hem de ter-bütil gruplarının dealkilasyonundan sonra aromatik birimlerin p-konumundan fonksiyonlandırılarak anyon, katyon ve nötral molekül taşıyıcı olarak kullanılmaktadırlar. Bu çalışmada 1,3-dibenzooksodiazol (NBD) grupları taşıyan kaliks[4]aren türevleri sentezlendi ve yapıları spektroskopik teknikler (FTIR, 1H-NMR, 13C-NMR) ile aydınlatıldı. Sentezlenen kaliks[4]aren türevlerinin katyon ve anyon taşıma özellikleri UV-Vis. ve floresans spektroskopik teknikleri kullanılarak incelendi. Metal katyonu olarak Na+, Mg+2, Ca+2, Fe+2, Fe+3, Co+2, Ni+2, Cu+2, Zn+2, Hg+2, Al+3, Cr+3, Ag+, Pb+2 ve anyon olarak F-, Cl-, Br-, I-, H2PO4-, PO4-3, HSO4-, SO4-2, NO3-, CH3COO- kullanıldı. Sentezlenen kaliks[4]aren türevlerinin (4, 8, 12 no'lu bileşikler) Cu+2 iyonuna karşı seçimli olduğu ve floresans özellik gösterdiği, 4, 8 no'lu bileşiklerin F- ve H2PO4- iyonlarına karşı seçimli floresans özellik gösterdiği anlaşıldı. 12 no'lu kaliks[4]arenler türevinin ise F- ve CH3COO- iyonlarına karşı seçimli floresans özellikte olduğu gözlendi. Bu kompleksleşme çalışmalarının yanında bu bileşikler A549 (akciğer kanseri) hücresi kullanılarak hücre içi görüntülemede kullanıldılar., Calixarenes continue to be popular compounds in synthetic organic chemistry due to their simple synthesis and easily functionalized. These compounds are used as the anion, cation, and neutral molecule carrier, both from phenolic-O and after dealkylation of tert-butyl groups by functionalized the p-position of aromatic units. In this study calix[4]arene derivatives bearing 1,3-dibenzooxodiazole (NBD) groups were synthesized and their structures were examined by spectroscopic techniques (FTIR, 1H-NMR, 13C-NMR). Fluorescence properties of the synthesized calix[4]arene derivatives were examined by UV-Vis and fluorescence spectroscopic techniques. As the metal cations Na+, Mg2+, Ca2+, Fe2+, Fe3+, Co2+, Ni2+, Cu2+, Zn2+, Hg2+, Al3+, Cr3+, Ag+, Pb2+ and the anions F-, Cl-, Br-, I-, H2PO4-, PO43-, HSO4-, SO42-, NO3-, CH3COO- were used. It was understood that the synthesized calix[4]arene derivatives (compounds 4, 8, 12) were selective against Cu+2 ion and had fluorescence properties and compounds 4, 8 had selective fluorescence against F- and H2PO4- ions. Compound 12 of calix[4]arene derivative had selective fluorescence against F- and CH3COO- ions was observed. In addition to these complexation studies, these compounds were used for intracellular imaging using the A549 (lung cancer) cell.

TEZ12636 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 55-61) var. XIII, 63 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışmada, keten tohumundan yararlanarak yüzey aktif madde elde edilmiştir. Elde edilen yüzey aktif maddenin yumuşak çeliğin korozyonuna inhibisyon etkisi 0,5x103 ppm, 1,0x103 ppm, 2,0x103 ppm, 4,0x103 ppm inhibitör içeren 1,0 M HCI çözeltisinde elektrokimyasal impedans spektroskopisi ve potansiyodinamik polarizasyon yöntemleri ile belirlenmiştir. Yumuşak çeliğin yüzey yapısı taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile karakterize edilmiştir. Keten tohumunun inhibitör etkinliği farklı derişim ve sıcaklıklarda çalışılmıştır. Elde edilen sonuçlardan, keten tohumunun 1,0 M HCI çözeltisi içinde yumuşak çeliğin yüzeyinde film oluşturarak korozyonu önlediği belirlenmiştir. Elektrokimyasal impedans spektoskopisi sonuçlarından 4,0x103 ppm inhibitör içeren ortamda inhibitör etkinliği % 99,9 olduğu görülmüştür. In this study, surface active substance was obtained by using flax seed. Inhibition effect of the obtained surfactant on corrosion of soft steel was determined by electrochemical impedance spectroscopy and potentiodynamic polarization methods in 1.0 M HCl solution containing 0.5x103 ppm, 1.0x103 ppm, 2.0x103 ppm, 4.0x103 ppm inhibitor. The surface structure of the soft steel was characterized by scanning electron microscopy (SEM). The inhibitory activity of flaxseed was studied at different concentrations and temperatures. From the results obtained, it was determined that flax seed prevents corrosion by forming a film on the surface of soft steel in 1.0 M HCl solution. According to the results of electrochemical impedance spectroscopy, inhibitory activity was found to be 99.9% in the medium containing 4.0x103 ppm inhibitor. Bu Çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje no: FYL-2019-11342.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada, abietan ve pimaran iskeletine sahip bileşiklerin kimyasal yapıları teorik yöntemlerle irdelenmiştir. Ayrıca bu bileşiklerin deneysel değerleri hesapsal değerlerle karşılaştırılmıştır. İlk aşamada abietan iskeletine ait bileşiğin moleküler yapısı, HF/6-31G, HF/6-31+G(d), B3LYP/6-31G, B3LYP/6-31+G(d), B3LYP/cc-pVDZ, WB97XD/6-31G düzeylerinde optimize edilmiştir. Daha sonra pimaran iskeletine sahip bileşiğin geometri optimizasyonu, HF/6-31G, HF/6-31G(d), B3LYP/6-31G, B3LYP/6-31G(d), B3LYP/cc-pVDZ, WB97XD/6-31G düzeylerinde gerçekleştirilmiştir. Abietan bileşiğinin deneysel bağ uzunlukları, bağ açıları ve dihedral açıları teorik verilerle karşılaştırılmış ve en uyumlu teorik yöntemin HF/6-31+G(d) düzeyi olduğu tespit edilmiştir. Deneysel 13C-NMR kimyasal kayma değerleri de, GIAO yöntemiyle elde edilen teorik değerlerle karşılaştırılmış ve en uyumlu teorik yöntemin WB97XD/6-31G düzeyinin olduğu belirlenmiştir. Pimaran bileşiğinin deneysel bağ uzunlukları, bağ açıları ve dihedral açıları teorik verilerle karşılaştırılmıştır. Bağ uzunluklarını belirlemede en uygun teorik yöntemin HF/6-31G düzeyi olduğu saptanmıştır. Bağ açılarını ve dihedral açılarını belirlemede ise en uyumlu teorik yöntemin WB97XD/6-31G düzeyinin olduğu tespit edilmiştir. Deneysel 13C-NMR kimyasal kayma değerleri de, GIAO yöntemiyle elde edilen teorik değerlerle karşılaştırılmış ve en uyumlu teorik yöntemin B3LYP/cc-pVDZ düzeyinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca ilgili bileşiklerin, IR spektrumları, Mulliken yük değerleri, NBO yük değerleri, HOMO-LUMO enerjileri teorik yöntemlerle elde edilmiştir. MEP haritaları da, üç boyutlu elde edilerek elektrofilik ve nükleofilik saldırılara açık bölgeleri tespit edilmiştir., In this study the chemical structures of compounds having the skeleton of abietane and pimarane were investigated by theoretical methods. Moreover, the experimental data of these compounds were compared with their computational values. Initially the molecular structure of compound, which has the skeleton of abietane, were optimized at the HF/6-31G, HF/6-31G+(d), B3LYP/6-31G, B3LYP/6-31G+(d), B3LYP/cc-pVDZ, WB97XD/6-31G levels. Then, the geometry optimization of compound, which has the skeleton of pimarane, were performed at the HF/6-31G, HF/6-31G+(d), B3LYP/6-31G, B3LYP/6-31G+(d), B3LYP/cc-pVDZ, WB97XD/6-31G levels. The experimental bond lengths, bond angles, and dihedral angles of abietane derivative were compared with theoretical results. After regression analyses done, it can be concluded that the HF/6-31G+(d) level gave the best agreement with experimental values for the structural parameter of abietane. The experimental 13C-chemical shift values were also compared with the theoretical values calculated with GIAO method, and the best agreement is determined at the WB97XD/6-31G level. The experimental bond lengths, bond angles, and dihedral angles of pimarane derivative were compared with theoretical results. It can be seen that there is a good correlation between the HF/6-31G level and experimental bond lengths. However, the WB97XD/6-31G level predicts the bond angles, and dihedral angles of pimarane in good agreement with experimental values than other theoretical methods used herein. The experimental 13C-chemical shift values were also compared with the theoretical values calculated with GIAO method, and the B3LYP/cc-pVDZ level is a very good agreement with experimental data. Moreover, the vibrational spectra, Mulliken population analyses, NBO population analyses, and HOMO-LUMO energy values of title compounds were examined with the help of theoretical methods. After MEP maps were also visualized in 3D-form, the centres were determined for the nucleophilic and electrophilic attack.

Bu çalışmada; camsı karbon elektrodu ile kadmiyum selenür kuantum noktaları (CdSeQDs) ve çok duvarlı karbon nanotüp (cMWCNTs) kullanılarak hazırlanan kompozit (CdSeQDs-cMWCNTs/GCE) modifiye edildi. Dihidroksibenzenin izomerleri olan 1,4-dihidroksibenzen (hidrokinon, HQ) ve 1,2-dihidroksibenzen (katekolün, CC)'nin eş zamanlı elektrokimyasal tayini için bir sensör geliştirilmesi amaçlandı. Hazırlanan elektrotların optimum çalışma koşulları, performans faktörleri,uygun elektrot bileşimleri araştırıldı. Optimum koşullar altında CdSeQDs-cMWCNTs/GCE doğrusal çalışma aralığı HQ için 0.5-110 µM CC için 0.5-110 µM, gözlenebilme sınırları ise 0.35 µM ve 0.25 µM bulunmuştur. CdSeQDs-cMWCNTs/GCE oldukça iyi bir geri kazanım ile musluk suyunda HQ ve CC eş zamanlı belirlenmesinde başarıyla uygulandı., A new electrochemical sensor based on CdSe quantum nanodots-multiwalled carbon nanotube composite film (CdSeQDs-cMWCNTs) was developed for highly selective simultaneous determination of 1,4-dihydroxybenzene (hydroquinone, HQ) and 1,2-dihydroxybenzene (catechol, CC) in 0.1 M phosphate buffer solution (pH 7.4). The optimized conditions, the performance factors, the correct electrode compositions of the prepared electrodes were examined. Under the optimized condition, CdSeQDs-cMWCNTs/GCE showed wide linear responses from 0.5 µM to 110 µM for HQ, and from 0.5 µM to 110 µM for CC, with the detection limits of 0.35 µM and 0.25 µM, respectively. CdSeQDs-cMWCNTs/GCE was successfully applied to the simultaneous determination of HQ and CC in tap water with satisfactory recovery.

Bu çalışmada, morötesi ışık uyarılmasıyla görünür ışık yayabilen karbon tabanlı kuantum noktaların üretilmesi ve bunların ışıma özelliğinden faydalanmak üzere farklı kullanım amacına yönelik deriler üzerine tatbik edilmesi hedeflenmiştir. Karbon kuantum noktaların üretimde hidrotermal karbonizasyon yöntemi kullanılmıştır. Üretim sıcaklığının kuantum noktaların ışıma performansına olan etkisini incelemek amacıyla üç farklı üretim sıcaklığı seçilmiştir. Üretilen kuantum noktaların spektrofotometrik analizleri gerçekleştirilmiş ve el pistolesi yardımıyla deri yüzeyine atılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında, morötesi ışık altında görünür ışık yayan karbon tabanlı kuantum noktaların başarılı bir şekilde üretildiği belirlenmiştir. Malzemenin floresan eğrileri, üretilen yapının 400-550 nm dalga boyunda ışıma yaptığını kanıtlamaktadır. Renk ölçümleri ve görüntü işleme sonuçları, karbon kuantum nokta kaplı derilerin morötesi ışık altında görünür ışıma yaptığını göstermektedir. İki ay süresince yapılan periyodik ölçümlerin sonunda derilerin ışıma yapabilmesi, uygulanan kaplamanın dayanıklı olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak, gün ışığında ışıma yapmayan, fakat morötesi ışıkta mavi renkte ışıma yapan, çevre dostu, düşük maliyetli yeni bir finisaj efekti ortaya çıkmıştır., In this study, it is aimed to produce carbon-based quantum dots which can emit visible light by excitation of ultraviolet light and to apply them on leathers for different uses in order to benefit from their radiation properties. Hydrothermal carbonization method was used to produce carbon quantum dots. In order to investigate the effect of production temperature on the radiation performance of quantum dots, three different production temperatures were applied. Spectrophotometric analyzes of quantum dots were performed and carbon dots were sprayed onto leather surface with the hand spraying pistol. According to the findings, it was determined that carbon-based quantum dots were produced emitting visible light under UV light. The fluorescence curves of the material prove that the produced structure emit at a wavelength of 400-550 nm. Color measurements and image processing results of carbon quantum dot-coated leathers show that there is visible radiation under UV light. The ability of the leathers to radiate at the end of the periodic measurements performed in two months shows that the applied coating is durable. As a result, an eco-friendly, low-cost, new finishing effect which is only emitting blue light under UV light has been developed.

Bu çalışmada anyonik bir yüzey aktif madde olan sodyum dodesilsülfat ile suda çözünür iyonik olmayan ve farklı molekül ağırlıklarına sahip polietilen glikol polimerleri arasındaki etkileşim incelenmiştir. Polimer ve yüzey aktif madde arasındaki etkileşimler iletkenlik ölçümüne dayanan kondüktometrik yöntem kullanılarak tayin edilmiştir. Aynı zamanda bu teknikle bulunan sonuçların tutarlı olup olmadığı boya çözündürme tekniği ile de kontrol edilmiştir.Elde edilen sonuçlar, sodyum dodesil sülfat çözeltilerine polimer ilavesi ile yüzey aktif maddenin kritik misel konsantrasyonunda önemli miktarda bir azalma meydana geldiğini göstermiştir. Polimer ile yüzey aktif madde arasındaki kompleks oluşumuna ait olan serbest enerji, entalpi ve entropi gibi termodinamik parametreler hesaplanmıştır. Hesaplanan bu parametreler kompleks oluşumunun termodinamik bakımdan kararlı olduğunu göstermiştir. In this study, the interaction between sodium dodecylsulfate, an anionic surfactant, and water soluble non-ionic polyethylene glycol polymers with different molecular weights was examined. The interactions between polymer and surfactant were determined via the conductometric technique based on conductivity measurement. At the same time, the consistency of the results obtained with this technique was checked with dye dissolution technique.The obtained results showed that the addition of polymer into sodium dodecyl sulfate solutions led to a significant decrease in the critical micelle concentration of the surfactant. Thermodynamic parameters (such as free energy, enthalpy and entropy) of the complex formation between polymer and surfactant were calculated. These calculated parameters displayed that the complex formation is thermodynamically stable. 102

In this thesis, the electronic structure properties of [1.1.1]propellane and various hetero-atom containing derivatives such as B, N, O, S are investigated using quantum chemical methods. Calculations were obtained with several basis sets of MP2, PM6 and DFT-B3LYP method (6-31G(d), cc-pVDZ, cc-pVTZ, cc-pVQZ) and B3LYP-cc-pVDZ gave the closest results. Furthermore, CCSD-aug-cc-pVDZ reference method and B3LYP/cc-pVDZ method were compared. According to the results, heteropropellanes that are containing B (-1.19 kcal/mol), N (-6.56 kcal/mol), SO (-14.23 kcal/mol) atoms are more stable than the parent molecule [1.1.1]propellane. In addition, the reaction mechanisms containing [1.1.1]propellane with various alkyne derivatives were investigated by DFT-B3LYP/6-31G(d) method in the gas phase and in water, THF, dichloromethane, diethyl ether and chloroform solvents. The aim is to investigate the solvent effect on the activation barrier. In all reactions, the lowest barriers were found in the water phase according to their activation energies. According to theoretical data, the lowest barrier is dimethyl acetylenedicarboxylate with a value of 4.89 kcal/mol. Also, it has been concluded that acetylene, dimethyl acetylenedicarboxylate, methyl acetylene, cyclopropyl acetylene, phenylacetylene and 2-pentyne reactions are thermodynamically favorable., Bu tezde, [1.1.1]propellanın elektronik yapı özellikleri ve B, N, O, S gibi çeşitli hetero-atom içeren türevlerin kuantum kimyasal yöntemleri kullanılarak araştırılmıştır. Hesaplamalar, MP2, PM6 ve DFT-B3LYP yönteminin (6-31G(d), cc-pVDZ, cc-pVTZ, cc-pVQZ) çeşitli baz setleri ile yapıldı ve deneye en yakın sonuçları veren yöntem B3LYP-cc-pVDZ olarak tespit edildi. Ayrıca B3LYP/cc-pVDZ yöntemi, referans CCSD-aug-cc-pVDZ yöntemi ile karşılaştırıldı. Sonuçlara göre, B (-1.19 kcal/mol), N (-6.56 kcal/mol), SO (-14.23 kcal/mol) atomları içeren heteropropellanların ana molekül [1.1.1]propellandan daha kararlı oldukları tespit edilmiştir. Ek olarak, bir alkin veya çeşitli alkin türevleri ile [1.1.1]propellan içeren reaksiyon mekanizmaları DFT-B3LYP/6-31G(d) yöntemi ile incelendi. Mekanizmalar hem gaz fazında hem de su, THF, diklorometan, dietil eter ve kloroform çözücüleri içerisinde hesaplandı. Burada amaç, aktivasyon bariyeri üzerindeki çözücü etkisini araştırmaktır. Tüm reaksiyonlarda en düşük bariyerler, aktivasyon enerjilerine göre su fazında bulunmuştur. Teorik verilere göre, en düşük bariyer 4.89 kcal/mol değeri ile dimetil asetilendikarboksilattır. Ayrıca, asetilen, dimetil asetilendikarboksilat, metil asetilen, siklopropil asetilen, fenilasetilen ve 2-pentin reaksiyonlarının termodinamik olarak istemli oldukları sonucuna varılmıştır.

Bu çalışma kapsamında, iç ortam havasında insan sağlığına zararlı olan benzen, toluen, etilbenzen, p-ksilen ve o-ksilen'nin (BTEX), tayinini gerçekleştirmek için basit, hızlı ve ucuz bir analiz yönteminin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, paslanmaz çelik tel üzerine elektrokimyasal yöntemle politiyofen kaplanarak katı faza mikroözütleme (SPME) fiber hazırlanmıştır. Laboratuvar yapımı bu fiberlerin karakterizasyonunun ardından, BTEX analizleri gerçekleştirildi. SPME fiberi üzerine adsorblanan hedef bileşiklerin analizi gaz kromatografisi alev iyonlaşma dedektörü (GC-FID) sistemi ile yapıldı. Yöntemin örnekleme adımına etki eden parametreler incelendi. Optimizasyon adımından sonra, hedeflenen analitler için yöntemin kalibrasyon eğrisi ve validasyonu optimum koşullar altında gerçekleştirildi. Benzen, toluen, etilbenzen, p-ksilen ve o-ksilen için belirtme sınırı (LOD) sırasıyla 0,84 mg/m3, 0,38 mg/m3, 0,26 mg/m3, 0,20 mg/m3 ve 0,33 mg/m3 bulunmuştur. Yöntemin lineer aralığı tüm bileşikler için 0,67 mg/m3 ile 3212 mg/m3 aralığında değişmektedir. Ayrıca geliştirilen yöntemin gün içi ve günler arası tekrarlanabilirliği tüm bileşikler için sırasıyla %0,1 ile %1,3 ve %2,5 ile %4,5 aralığında değişmektedir. Geliştirilen yöntem farklı ortamlardaki BTEX tayinlerine başarıyla uygulanmıştır., A simple, rapid and inexpensive analysis method for the determination of benzene, toluene, ethylbenzene, p-xylene and o-xylene which are hazardous to human health was developed in the indoor atmosphere. For this purpose, polythiophene solid phase micro-extraction (SPME) fibers were prepared on a stainless steel wire by electrochemical coating. After characterization of the SPME fiber BTEX analyzes were performed. The target compounds which are adsorbed onto SPME fiber were analyzed by gas chromatography flame ionization detector (GC-FID) system. The parameters affecting the sampling step of the developed method were studied. After the optimization step, the calibration curve and validation of the method for the targeted analytes were performed under the optimum conditions. Limit of detection (LOD) for benzene, toluene, ethylbenzene, p-xylene and o-xylene, the is used 0.84 mg/m3, 0.38 mg/m3, 0.26 mg/m3, 0.20 mg/m3 and 0.33 mg/m3 respectively. The linear range of the proposed method between were wried 0.67 mg/m3 and 3212 mg/m3. The intraday and interday repitibility of the method between 0.1- 1.3% and 2.5- 4.5% respectively. The proposed method is applied for the analysis of BTEX in different air samples.

Bu çalışmada, pektin polimerine mikrodalgada N,N-dimetilaminoetil metakrilat monomerinin aşılanması ve aşı kopolimerlerin sıcaklık, pH ve manyetik alan duyarlı ilaç taşıyıcı sistemlerinde kullanılması hedeflenmiştir.Çalışmanın ikinci bölümünde Pek-aşı-PDMAEMA@Fe₃O₄ nanopartikülleri mikrodalga ile hazırlanmış ve model ilaç olarak 5-Fluorourasil (5-FU) seçilerek ilaç salım profilleri incelenmiştir. İlaç yüklü nanopartiküller tutuklanma verimleri, ilaç yükleme kapasiteleri ve partikül boyutları karakterize edildi. İlaç yüklü nanopartiküllerin farklı pH ve sıcaklıktaki salım çalışmaları incelendi.Nanopartiküllerden ilaç salımına aşı yüzdesi, pH, sıcaklık ve manyetik alan etkileri araştırıldı. Kinetik parametreler salım sonuçlarından yararlanılarak Peppas eşitliği ile belirlendi. In this study, it was aimed to graft of N,N-dimethylaminoethyl methacrylate monomer onto the pectin polymer in microwave and to use the graft copolymers in temperature, pH and magnetic field sensitive drug delivery systems. In the second part of the study, Pec-graft-PDMAEMA@Fe₃O₄ nanoparticles were prepared and drug release profiles were examined by choosing 5-Fluorouracil (5-FU) as a model drug. Drug loaded nanoparticles were also characterized with entrapment efficiencies, drug loading capacities and particle sizes. 5-FU release behavior from Pec-graft-PDMAEMA@Fe₃O₄ nanoparticles were investigated at various pH and temperatures. The effects of graft percentage, pH, temperature and magnetic field on drug release from the nanoparticles were explored. Kinetic parameters were determined by using Peppas equation by using release results. İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET............... .... .........................................................................................................ⅰ ABSTRACT.................................. ..............................................................................ⅲ TEġEKKÜR.................................................................................................................Ⅴ ĠÇĠNDEKĠLER...........................................................................................................Ⅵ ġEKĠLLER DĠZĠNĠ......................................................................................................Ⅹ ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ............................................................................................ⅩⅣ KISALTMALAR......................................................................................................ⅩⅤ 1. GĠRĠġ........................................................................................................................1 1.1. Polimerlerin Genel Tanımı................................................................................ 3 1.2. Uyarıya Duyarlı Polimerler............................................................................... 3 1.3. Sıcaklığa Duyarlı Polimerler............................................................................. 4 1.4. pH Duyarlı Polimerler...................................................................................... 4 1.5. IĢık Duyarlı Polimerler..................................................................................... 5 1.6. Elektrik Alan Duyarlı Polimerler ..................................................................... 6 1.7. Manyetik Alan Duyarlı Polimerler................................................................... 6 1.8. Kontrollü Ġlaç Salım Sistemleri........................................................................ 6 1.8.1. Salım Mekanizmasına Göre Kontrollü Salım Sistemleri........................... 7 1.8.1.1. Difüzyon Kontrollü Sistemler.................................................................. 7 1.8.1.2. Çözücü Kontrollü Sistemler ................................................................... 8 1.8.1.3. Kimyasal Kontrollü Sistemler ................................................................ 8 1.8.1.4. Ortama Duyarlı Sistemler....................................................................... 9 1.9. Kontrollü Ġlaç Salım Sistemlerinin Uygulama Yolları................................ 10 1.10. Ġlaç Salım Kinetiği....................................................................................... 12 1.11. Nanopartiküller............................................................................................ 15 1.12. ÇalıĢmada Kullanılan Polimerler ve Ġlaçlar ................................................ 16 1.12.1. Pektin ...................................................................................................... 16 Ⅵ 1.12.2. Poli(N,N-dimetilaminoetil metakrilat) (PDMAEMA) .......................... 16 1.12.3. 5-Fluorourasil (5-FU) ............................................................................ 17 2. MATERYAL YÖNTEM........................................................................................18 2.1. Kimyasal Maddeler ......................................................................................... 18 2.2. Cihazlar ........................................................................................................... 19 2.3. Mikrodalga Destekli Pek-aĢı-PDMAEMA Sentezi....................................... 21 2.4. Pek- aĢı -PDMAEMA kaplı manyetik nanopartiküllerin hazırlanması.......... 22 2.5. 5-FU‟ nun Pektin ve pektin-aĢı-PDMAEMA Manyetik Kaplı Nanopartiküllerden Salım ÇalıĢması..................................................................... 24 2.6. Pektin ve pektin-aĢı-PDMAEMA manyetik nanopartiküllerinde MTT ÇalıĢması.....................................................................................................................23 3. ARAġTIRMA BULGULARI VE TARTIġMA.....................................................26 3.1. Pektin AĢı Kopolimerizasyonu...................................................................... 26 3.2. Pektin ve Pek-aĢı-PDMAEMA Kopolimerinin Yapısal Karakterizasyonu .. 27 3.2.1. Pektin ve Pek-aĢı-PDMAEMA‟ nın FTIR Sonuçlarının Değerlendirilmesi................................................................................................ 27 3.2.2. DSC Sonuçlarının Değerlendirilmesi ...................................................... 30 3.2.3. TGA Sonuçlarının Değerlendirilmesi.......................................................32 3.2.4. GPC-SEC Sonuçlarının Değerlendirilmesi............................................... 33 3.2.5. 13C- NMR Sonuçlarının Değerlendirilmesi .............................................. 35 3.2.6. Pek-aĢı-PDMAEMA Kopolimerlerinin LCST Değerlerinin Belirlenmesi.........................................................................................................36 3.3. OPTĠMĠZASYON PARAMETRELERĠ......................................................... 37 3.3.1. AĢılama Üzerine Süre Etkisi..................................................................... 37 3.3.2. AĢılama Üzerine Mikrodalga Gücü Etkisi................................................ 38 3.3.3. AĢılama Üzerine Monomer DeriĢimi Etkisi ............................................. 39 3.3.4. AĢılama Üzerine Pektin DeriĢimi Etkisi.................................................. 42 3.4. Pektin ve Pek-aĢı-PDMAEMA Kaplı Manyetik Nanopartiküllerden 5- Fluorourasil Salım ÇalıĢması ................................................................................. 43 Ⅶ 3.4.1. Pektin@ FeɜO₄ ve Pektin-aĢı-PDMAEMA@FeɜO₄ Nanopartiküllerin Tutuklanma Verimi ve Ġlaç Yükleme Kapasitesi................................................ 41 3.4.2 . Pek-aĢı-PDMAEMA Kaplı Manyetik Nanopartiküllerin FTIR Sonuçlarının Değerlendirilmesi .......................................................................... 44 3.4.3. 5-FU ve Pek-aĢı-PDMAEMA Kaplı Nanopartiküllerin DSC Termogramının Değerlendirilmesi ..................................................................... 45 3.4.4. Pektin@ FeɜO₄ ve Pek-aĢı-PDMAEMA₄@ Fe₃O₄ nanopartikülünün DSC Termogramının Değerlendirilmesi ..................................................................... 46 3.4.5. TGA Sonuçlarının Değerlendirilmesi...................................................... 47 3.4.5.1. Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄@5-FU nanopartiküllerinin TGA termogramının değerlendirilmesi................................................................................45 3.4.5.2. Pek-aĢı-PDMAEMA₄ ve Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄ TGA termogramının değerlendirilmesi................................................................................46 3.4.5.3. Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄ ve Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄@5- FU TGA termogramının değerlendirilmesi................................................................47 3.4.6. X-ıĢını Difraksiyonu (XRD)................................................................. 48 3.4.6.1. Pektin, Pek-aĢı-PDMAEMA₂ ve Pek-aĢı-PDMAEMA₄ Kopolimerlerinin XRD Sonuçlarının Değerlendirilmesi................................... 48 3.4.6.2. Pektin@Fe₃O₄, Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄ ve Pek-aĢıPDMAEMA₄@ Fe₃O₄@5-FU nanopartiküllerinin XRD Sonuçlarının Değerlendirilmesi ............................................................................................... 49 3.4.6.3. 5-FU ve Pek-aĢı-PDMAEMA₄@Fe₃O₄@5-FU nanopartikülünün XRD Sonuçlarının Değerlendirilmesi................................................................. 52 3.4.7. Pek-aĢı-PDMAEMA aĢı kopolimerin ve Pek-aĢı-PDMAEMA nanokürelerinin MTT Sonuçları............ ............................................................. 53 3.4.8. Manyetik nanopartiküllerin VSM Sonuçlarının Değerlendirilmesi ..... 56 3.4.9. Hazırlanan nanopartiküllerin TEM Analizi............................................55 Ⅷ 3.4.10. Manyetik nanokürelerin Zeta potansiyeli ve Size Sonuçlarının Değerlendirilmesi.......................................................................................................56 3.5. Pek-aĢı-PDMAEMA@Fe₃O₄@5-FU Manyetik Nanopartiküllerin in vitro Salım ÇalıĢmaları ................................................................................................... 59 3.5.1. AĢı yüzdesinin 5-FU Salımına Etkisi ...................................................... 59 3.5.2 pH‟nın 5-FU Salımına Etkisi................................................................... 63 3.5.3 5-FU Salımına Magnetik Alan Etkisi ........................................................ 66 3.5.4. 5-FU Salımına Sıcaklığın Etkisi .............................................................. 66 3.6. Kinetik Sonuçlar.................................................................................................. 69 4. SONUÇLAR....................................................................................................... 75 5. KAYNAKLAR................................................................................................... 76

TEZ12950 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 97-100) var. XXI, 101 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Yumuşak çelik (ST37) poliakrilat esaslı polimer malzeme ile kaplanmıştır. Polimer malzeme içerisine molibdat, miristik asit kimyasalları ilave edilerek Harrison çözeltisi (%0.35 (NH4)2SO4, 0.05 NaCl) ortamında korozyon testleri yapılmıştır. Bu testler yapılırken kullanılan kimyasalların derişimleri değiştirilerek alınan sonuçlar kaplama olmayan yüzey ile ve ilave edilen kimyasallarla karşılaştırılarak sonuçlar yorumlanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre polimer içerisine ilave edilen kimyasallarla korozyon direncinin arttığı görülmüştür. Özellikle %5 ve %10 miristik asit ilave edilen yumuşak çelik yüzeylerinden olumlu sonuç alınmıştır. Ayrıca Poliakrilat kaplama, çelik malzeme yüzeyinde fiziksel bariyer olarak etkindir ve korozif ortamdaki agresif bileşenlerin metale ulaşmasını engellemektedir. Ancak zamanla su almasına bağlı olarak, bariyer özelliği zayıflamaktadır. Bu durumda, kaplamanın koruyuculuğu kalınlığı ile doğrudan orantılıdır. Ancak dışarıdan bir etkiyle yüzeyde çizik meydana geldiğinde, hasarlı bölge savunmasızdır. Boya ve kaplamalar için uluslararası kabul gören testlerde, kaplamanın çizik performansı esas alınmaktadır. Bu nedenle de poliakrilar kaplamaya miristik asit ve molibdat katkılanarak, çizik performansı üzerine etkileri incelenmiştir. It is coated with mild steel (ST37) polyacrylate polymer material. It contains corrosion tests from Harrison solution (%0.35 (NH4)2SO4, 0.05 NaCl). The concentrations of the chemicals used during these tests were compared with the uncoated surface and the added chemicals. According to the results obtained, it will be seen that the corrosion resistance increases with the chemicals added to the polymer. Choose positive results, especially from mild steel surfaces from where 5% and %10 myristic acid are added. In addition, the polyacrylate coating acts as a physical barrier on the surface of the steel material and prevents aggressive components in the corrosive environment from reaching the metal. However, due to the intake of water overtime, its barrier feature weakens. In this case, the protection of the coating is directly proportional to its thickness. However, when scratches occur on the surface with an external effect the damaged area is vulnerable. The internationally accepted tests for paints and coatings are based on the scratch performance of the coating. For this reason, myristic acid and molybdate are added to the polyacrylate coating and their effects on scratch performance are examined.

Bu çalışmada, katot elektrodunu hazırlamak için Ni köpük (Ni mesh) çalışma elektrodu, MTI Corporation'dan satın alınan Nikel köpük destek malzemesi kullanılmıştır. Çalışma elektrotları verilen özelliklere sahip 0,16cm x1 cm x 0.5cm (kalınlık, genişlik, yükseklik) Nikel köpük boyutlarında hazırlanmıştır. Bir kaplama yapmak için, nikel köpük 1 cm x 0.5 cm ölçüldü ve geri kalanı teflon ile sarıldı, saf sudan geçirildi ve kaplama banyosuna daldırıldı. Üzerine nikel (Ni#Ni), kalay (Sn#Ni), kobalt (Co#Ni), kalay-kobalt (SnCo#Ni) ve nikel-kalay-kobalt (NiSnCo#Ni) kaplamalar yapılarak bazik ortamda hidrojen çıkış reaksiyonuna (HER) katalitik etkinlikleri belirlenmiştir. Kaplamalar kronopotansiyometri tekniği ile 5 mA cm-2 (Sn için) ve 10 mA cm-2 (Co ve Ni için) akım uygulanarak yapılmıştır. Hazırlanan elektrotların yüzey karakterizasyonları SEM-EDX cihazı ile yapılmıştır. Elektrotların HER için katalitik etkinlikleri 1,0 M KOH çözeltisi içerisinde dönüşümlü voltametri, potansiyodinamik polarizasyon ve elektrokimyasal impedans spektroskopisi teknikleri ile belirlenmiştir. Sonuç olarak elde edilen HER aşırı gerilimi en düşük (0,1911 V) olan SnCo#Ni elektrot, en düşük direnç (2,512 ohm cm2) ve en yüksek akım yoğunluğu (110,9 mA cm-2) en çok hidrojen üretebilen elektrot olarak belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler Hidrojen, Katot, Elektrokimyasal Kaplama, Elektrokataliz, Kobalt, Kalay, Nikel köpük In this study, Ni foam (Ni mesh) working electrode, Nickel foam support material purchased from MTI Corporation was used to prepare the cathode electrode. The working electrodes were prepared in the dimensions of Nickel foam 0,16cm x1 cm x 0.5cm (thickness, width, height) with the given properties. To make a coating, the nickel foam was measured 1 cm x 0.5 cm and the rest was wrapped with teflon, passed through pure water and immersed in the coating bath. Coating bath composition Nickel (Ni#Ni) on nickel foam, tin (Sn#Ni) on nickel foam, cobalt (Co#Ni) on nickel foam, tin on nickel foam respectively, cobalt (SnCo#Ni) on nickel foam, respectively nickel, tin, cobalt (NiSnCo#Ni) coatings were made. Coatings were made by using chronopotentiometry technique by applying 5 mA cm-2 (for Sn) and 10 mA cm-2 (for Co and Ni) current for cyclic voltammetry (CV), electrochemical impedance spectroscopy (EIS), cathodic current curves (Tafel) for characterization of electrodes in 1,0 M KOH solution. ) and linear scanning voltammetry (LSV) techniques were used. Hydrogen growth efficiency was determined by accumulated hydrogen gas. Surface Characterization was done using SEM and EDX. As a result, the SnCo # Ni electrode with the lowest HER overvoltage (0.1911 V) is the electrode capable of producing the most hydrogen with the lowest resistance (2.512 ohm cm2) and the highest current density (110.9 mA cm-2) It has been identified.Keywords:Hydrogen, Cathode, Electrochemical Deposition, Cobalt, Tin, Nickel mesh 72

TEZ12905 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 51-53) var. XV, 65 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışma ile SiO2/TiO2, TiO2/VOx, SiO2/VOx bileşikleri farklı sıcaklık ve süre kombinasyonlarında hidrotermal yöntemle yeni nanoyapılar olarak sentezlenmiş ve literatüre kazandırılmıştır. Son yıllarda, fotokataliz ve fotoelektrokimyasal güneş hücreleri de dahil olmak üzere birçok modifiye elektronik ve optik özelliklerinin yanı sıra kapsamlı uygulamalarda kullanılmış olan nano boyutta titanyum dioksit (TiO2) materyalleri büyük ilgi görmüştür. Tez süresince sentezlenen nanoyapılar SEM-EDX, FT-IR ve XRD cihazları ile karakterize edilmiştir. Buna ek olarak bu çalışmada elde edilen bileşiklerin PPMS cihazı kullanarak manyetik özellikleri belirlenmiştir. Bu sonuçlar değerlendirildiğinde sentezlenen nano yapıların manyetik detektör olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Titanyum dioksit’ in doplanması sonucunda elde edilen XRD grafiklerinde anataz yapı artışının gözlenmesi sentezlenen nano formların fotokatalitik Özelliklerinin arttığını göstermektedir. In this study, SiO2 / TiO2, TiO2 / VOx, SiO2 / VOx compounds have been synthesized as new nanostructures by hydrothermal method in different temperature and time combinations and added to the literature. They have received a great interest in the recent years, many modified electronic and optical properties, including photocatalysis and photoelectrochemical solar cells, as well as nano-size titanium dioxide (TiO2) materials, which have been used in a wide range of applications. The nanostructures synthesized during the thesis were characterized by SEM-EDX, FTIR and XRD devices. We will determine the magnetic properties of the compounds obtained in this study using the PPMS device for the first time. When these results are evaluated, it is thought that the synthesized nanostructures can be used as magnetic detectors. The observation of an increase in anatase structure by XRD graphics obtained as a result of titanium dioxide doping shows that the photocatalytic properties of the synthesized nano forms increase.

TEZ12666 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 75-78) var. XIX, 79 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. İnhibitör kullanımı günümüzde korozyonu önleme çalışmalarında hala kullanılan en yaygın yöntemdir. Ancak, mevcutta kullanılan kimyasal inhibitörler yerine ekonomik, güvenlik ve çevresel açıdan daha fazla avantaj sağlayan doğal bitki eksraktlarının inhibitör olarak kullanımı giderek artmıştır. Bu çalışmada yumuşak çeliğin (YÇ) 0,5 M Na2SO4çözeltisindeki korozyonuna doğal bir bitki olan kapari bitkisi tohumundan elde edilen ekstraktın inhibitör etkisi araştırılmıştır.Deneysel verileri elde etmek için farklı pH’ta farklı derişimlere bağlı olarak akım potansiyel eğrileri, elektrokimyasal impedans spektroskopisi (EIS), temas açısı ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) yöntemleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlardan pH’la ve ekstrakt derişimine bağlı olarak kapari bitkisi tohumunun inhibitör olma durumlarının değiştiği gözlenmiştir. Kapari bitkisi tohumu ekstraktının iyi bir inhibitör olarak bulunduğu pH aralığı 2 ve 4 olarak gözlenmiştir. En yüksek inhibisyon etkinliği pH 2’de % 77 olarak bulunmuştur. The use of inhibitors is still the most common method used in corrosion prevention studies. However, benefiting from natural plant extracts as inhibitors, which are more economical, safer, and environmentally friendly than currently used chemical inhibitors, has graduallyincreased. In this study, the inhibitory effect of the extract obtained from the seed of the caper plant, which is a natural plant, on corrosion of soft steel was investigated in a 0.5 MNa2SO4 solution. To obtain the experimental data, current potential curves, electrochemical impedance spectroscopy (EIS), contact angle and scanning electron microscopy (SEM) methods were used depending on different concentrations at different pH. From the results obtained, it was observed that the inhibitor status of caper seed extract was found to be a good inhibitor with a 2-4 pH range. The highest inhibition activity was found to be %77 at pH2. Bu Çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje no: FYL-2018-11265.

Dünya genelinde milyonlarca insan beyin hastalıklarıyla mücadele etmeye çalışmaktadır. Beyin hastalıklarının tanı ve tedavisinde; görüntülenme yöntemleri, radyofarmasötikler, antiepileptik ilaçlar, teknesyum-99m (99mTc) önemli unsurlardandır. Bu tez çalışmasında; epilepsi ve Parkinson hastalıklarına ait semptomların tedavi sürecinde kullanılan bir ilaç olan Zonisamid’in (ZNS) Nükleer Tıp’ta ideal görüntülenme özelliklerine sahip ve sıklıkla kullanılan radyonüklidlerden biri olan 99mTc ile radyoişaretlenmesi ve in vitro potansiyelinin incelenmesi amaçlanmıştır. Radyoişaretli Zonisamid (99mTc-ZNS) beyin görüntüleme ajanı olarak ümit vaad eden bir potansiyele sahip olabileceği öngörülmektedir. Bu amaç doğrultusunda, antiepileptik bir ilaç olan ZNS önemli bir görüntüleme radyonüklidi olan 99mTc ile radyoişaretlenmiştir. 99mTc ile radyoişaretli ZNS için kromatografik yöntemlerle gerçekleştirilen kalite kontrol çalışmaları ile ZNS’in yüksek verimde radyoişaretlenme potansiyeline sahip olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, 99mTc-ZNS’in in vitro ve radyokararlılığı belirlenmiştir. In vitro hücre kültürü çalışmaları kapsamında; SH-SY5Y hücreleri üzerinde ZNS’in hücre canlılığı üzerindeki etkisi belirlenmiş ardından radyoişaretli ilacın (99mTc- ZNS) hücreler üzerindeki tutulumu incelenmiştir. Tüm deneysel basamaklar ve sonuçlar değerlendirildiğinde ise antiepileptik ilaç olan ZNS’nin, Nükleer Tıp’ta sıkılıkla kullanılan radyonüklidlerden biri olan 99mTc ile radyoişaretlenme veriminin % 95’in üzerinde 4 saat boyunca kararlılığını koruduğu görülmüştür. Elde edilen bu ajanın birçok beyin hastalığının tanı ve tedavisinde kullanılabilme potansiyelinin olması umut vaad edici olmuştur., Millions of people around the world are trying to struggle with brain diseases. Imaging methods, radiopharmaceuticals, antiepileptic drugs, technetium-99m (99mTc) are some of the important elements of diagnosis and treatment of brain diseases. In present thesis; it is aimed to radiolabel Zonisamide (ZNS), which is a drug used in the treatment process of symptoms of epilepsy and Parkinson's diseases, with 99mTc, which is one of the most frequently used radionuclides in Nuclear Medicine, and to determine its in vitro potential. It is anticipated that radiolabeled Zonisamide (99mTc-ZNS) may have the promising potential of use as a neuroimaging agent. In accordance with this purpose; ZNS, an antiepileptic drug, was radiolabeled with an important imaging radionuclide, 99mTc. It has been shown that ZNS has high efficiency radiolabeling potential with the chromatographic quality control methods. In addition, in vitro and radiostability of 99mTc-ZNS has been determined. Within the scope of in vitro cell culture studies; the effect of ZNS on cell viability of SH-SY5Y cells was determined and then the uptake behaviour of radiolabeled drug (99mTc-ZNS) on cells was investigated. When all the experimental steps and results were evaluated, it was seen that the antiepileptic drug ZNS, with 99mTc, one of the radionuclides frequently used in Nuclear Medicine, preserved its stability with radiolabeling efficiency over 95 % for 4 hours. The potential of this agent to be used in the diagnosis and treatment of many brain diseases has been promising.

YÖK Tez ID: 643079 Gümüş nanopartiküllerin (AgNP'lerin) kullanım alanlarını sınırlayan bazı zorluklar vardır. Büyük yüzey alanına ve yüksek kararlılığa sahip küçük boyutlu AgNP'ler, yüksek yüzey enerjileri nedeniyle katalitik reaksiyonlarda geri dönüşümsüz olarak topaklanma eğilimindedir. Bu sorunları önlemek için, bu tez çalışmasında AgNP'ler oldukça gözenekli bir yapıya sahip aktif karbon üzerine desteklendi. Nitrofenoller çoğunlukla endüstriyel ve tarımsal atık sularda bulunan zararlı ve toksik kirleticilerdir. Bu nedenle, atık sulardan nitrofenollerin uzaklaştırılması çevresel açıdan önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, aktif karbon destekli AgNP'ler, sodyum borhidrür (NaBH4) ve amonyum hidroksit (NH4OH) kullanılarak tek aşamalı bir kimyasal indirgeme yöntemi ile sentezlendi. Metal tuzu öncülü olarak AgNO3 kullanıldı. Asfalten-bazlı aktif karbon (AAC), KOH kullanılarak kimyasal aktivasyon yöntemi ile hazırlandı. Hazırlanan AgNP-AAC'ler, NaBH4 varlığında 4-nitrofenol, 2,4-dinitrofenol ve 2,4,6-trinitrofenolün indirgenmesinde heterojen katalizör olarak kullanıldı. Katalizör yüksek katalitik aktivite gösterdi ve nitrofenollerin aminofenollere dönüşümü kısa sürede tamamlandı. Bu çalışmada ayrıca iki ve üç metal içeren aktif karbon destekli nanokatalizörler sentezlendi. AgNO3 ve Ni(acac)2'nin oleilaminli ortamda indirgenmesi ile AgNiNP-AAC elde edildi. Daha sonra çekirdek/kabuk yapısına sahip AgNi/MnAgNiNP-AAC ve AgNi/FeAgNiNP-AAC, organik çözücü ortamında, tohum-aracılı büyüme yöntemi ile sentezlendi.. İki ve üç metal içeren destekli katalizörlerin katalitik aktivitesi 4-nitrofenolün NaBH4 varlığında indirgenmesi model reaksiyonunda test edildi.Her üç katalizörün de yüksek katalitik aktiviteye sahip olduğu belirlendi. Silver nanoparticles (AgNPs) are some difficulties limiting AgNPs area of utilization. Small sized AgNPs with large surface area and high stability tend to irreversibly aggregate in catalytic reactions due to their high surface energy. To prevent these problems, AgNPs were supported on the surface of a highly porous activated carbon surface in this thesis. Nitrophenols are harmful and toxic pollutants mostly found in industrial wastewater. Therefore, the removal of nitrophenols from wastewater becomes environmentally important. In this study, activated carbon supported AgNPs were synthesized via a single-step chemical reduction method using sodium borohydride (NaBH4) and ammonium hydroxide (NH4OH). AgNO3 was used as the metal salt precursor. Asphaltene-derived activated carbon (AAC) was prepared by chemical activation method using KOH. Prepared AgNP-AACs were used as a heterogeneous catalyst in the reduction of 4-nitrophenol, 2,4-dinitrophenol and 2,4,6-trinitrophenol in the presence of NaBH4. The catalyst showed high catalytic activity and the conversion of nitrophenols to aminophenols was completed in a short time. In this study, activated carbon supported nanocatalysts containing two and three metals were also synthesized. AgNiNP-AAC was synthesized by reduction of AgNO3 and Ni(acac)2 in oleylamine medium. Subsequently, core/shell structure AgNi/FeAgNiNP-AAC and AgNi/MnAgNiNP-AAC were synthesized via the seed-mediated growth method in organic solvent medium.

Bu çalışmada, doğal atık tohumları katkılı, farklı oranlarda doymamış polyester ve epoksi vinil ester reçinesi kullanılarak elde edilen kompozitlerin fiziksel özellikleri araştırılmıştır. Kompozitler, farklı oranlarda kütlece %10, %20, %30, %40 ve %50 olmak üzere, atık kahve, pamuk ve zeytin çekirdekleri kullanılarak oluşturulmuştur. Reçine olarak stiren bazlı doymamış polyester ve epoksi vinil ester reçineleri kullanılmıştır. Numunelerin oluşturulmasında el yatırma tekniği kullanılmıştır. Bitkisel atık lifler ilk olarak öğütme işlemine alınıp, 500 mikron boyutundaki elekten geçirildikten sonra, reçine ile birleştirilip kalıplara dökülmüştür. Yaklaşık 70 0C sıcaklık altında etüvde kürlendikten sonra özelliklerini incelemek için çeşitli testler uygulanmıştır. Elde edilen kompozitler yoğunluk, sertlik, düşük hızda darbe mukavemeti, termal gravimetrik analiz ve SEM analizleri gerçekleştirilmiştir. Sanayiye yönelik üretimde kullanılacak alternatif hammaddeler ortaya çıkarmak, maliyetlerin düşürülmesi ve atık olan eşyanın geri kazanılması önemli bir avantaj sağlamaktadır. Ayrıca atık olan eşyanın kazanımı çevre bilinci ve sosyal sorumluluk açısından önem arz etmektedir. Böylelikle daha düşük maliyetlerle daha dayanıklı çevre dostu yapılar oluşturulacaktır. Elde edilen veriler doğrultusunda ekolojik katkının yanı sıra, yeni iş kolları ve istihdam da sağlaması beklenmektedir. Bu çalışmada, sanayiye yönelik üretimde kullanılacak alternatif hammaddeler ortaya çıkarmıştır ve sosyal sorumluluk çerçevesinde atık olan hammaddelerin geri kazanılarak katma değer sağlamıştır., In this study, the physical properties of composites obtained using different ratios of unsaturated polyester and epoxy vinyl ester resins with natural waste seed were investigated. Composites were formed using waste coffee, cotton and olive beans in different proportions of 10%, 20%, 30%, 40% and 50% by mass. Styrene-based unsaturated polyester and epoxy vinyl ester resins were used as resins. Hand laying technique was used to form the samples. The plant waste fibers were first milled, passed through a 500 micron sieve, then combined with resin and poured into molds. After curing in an oven at a temperature of about 70 0C, various tests were performed to examine its properties. The obtained composites were subjected to density, hardness, low speed impact strength, thermal gravimetric analysis and SEM analyses were performed. It is an important advantage to find alternative raw materials to be used in industrial production, to reduce costs and to recycle waste. In addition, the recovery of waste goods is important for environmental awareness and social responsibility. Thus, more durable environmentally friendly structures will be formed at lower costs. In line with the data obtained, it is expected to provide new business lines and employment as well as ecological contribution. In this study, alternative raw materials to be used in industrial production have been revealed and within the framework of social responsibility, the raw materials that are waste are recovered and provided added value.

TEZ12949 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 47-49) var. XIII, 51 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Galvanizleme, çeliği korozyondan korumak için en çok uygulanan yöntemlerden biridir. Sıcak daldırma galvaniz yöntemi malzeme şekillendirildikten sonra uygulanır. Sürekli galvaniz yöntemi ise önce malzemeye uygulanır, sonra şekillendirilir. Şekillendirilirken uygulanan kesme, delme gibi işlemler kaplamanın kesintiye uğramasına neden olur. Bu bölgelerde çinko kaplama ve çelik atmosfere maruz kalır. Kesim bölgeleri katodik koruma ile korozyondan korunmuş olur. Yapılan çalışmada elektrokimyasal analizler sonucu kaplama kalınlığı arttıkça korozyon potansiyelinde düşüş gözlenmiştir. Görsel çalışmalar da elektrokimyasal analiz sonuçlarını desteklemiş; galvaniz kaplama kalınlığı arttıkça kırmızı pas oranı azalmıştır. Galvanizing is one of the most common methods for protecting steel from corrosion. Hot dip galvanizing method is applied after the material is formed. Continuous galvanizing method is applied to the material first, then shaped. The processes such as cutting, punching and forming during the shaping cause the coating to be interrupted. In these areas, zinc plating and steel are exposed to the atmosphere. The cut-egde areas are protected from corrosion by cathodic protection. In this study, the relationship between coating thickness and corrosion was investigated. As a result of electrochemical analysis, as the coating thickness increased, the corrosion potential decreased. Visual studies also supported the results of electrochemical analysis; Red rust rate decreased as galvanized coating thickness increased.