Search

Background: Although several renal biopsy registry reports have been published worldwide, there are no data on primary glomerular disease trends in Turkey. Methods: Three thousand eight-hundred fifty-eight native kidney biopsy records were assessed in the Turkish Society of Nephrology Primary Glomerulopathy Working Group (TSN-GOLD) Registry. Secondary disease and transplant biopsies were not recorded in the registry. These records were divided into four periods, before 2009, 2009 to 2013, 2013–2017, and 2017–current. Results: A total of 3858 patients (43.6% female, 6.8% elderly) were examined. Nephrotic syndrome was the most common biopsy indication in all periods (58.6%, 53%, 44.1%, 51.6%, respectively). In the whole cohort, IgA nephropathy (IgAN) (25.7%) was the most common PGN with male predominance (62.7%), and IgAN frequency steadily increased through the periods (× 2 = 198, p < 0.001). MGN was the most common nephropathy in the elderly (> 65 years), and there was no trend in this age group. An increasing trend was seen in the frequency of overweight patients (× 2 = 37, p < 0.0001). Although the biopsy rate performed with interventional radiology gradually increased, the mean glomeruli count in the samples did not change over the periods. Conclusions: In Turkey, IgAN is the most common primary glomerulonephritis, and the frequency of this is increasing. © 2022, The Author(s), under exclusive licence to Springer Nature B.V.

INTRODUCTION: Sepsis is an important cause of mortality and morbidity, and inflammatory response and oxidative stress play major roles underlying its pathophysiology. Here, we evaluated the effect of intraperitoneal etanercept administration on oxidative stress and inflammation indicators in the kidney and blood of experimental sepsis-induced rats. METHODS: Twenty-eight adult Sprague Dawley rats were classified into Control (Group 1), Sepsis (Group 2), Sepsis+Cefazolin (Group 3), and Sepsis+Cefazolin+Etanercept (Group 4) groups. Kidney tissue and serum samples were obtained for biochemical and histopathological investigations and examined for the C reactive protein (CRP), tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), triggering receptor expressed on myeloid cells (TREM), and malondialdehyde (MDA) levels. RESULTS: The levels of TNF-α, TREM, and MDA in serum and kidney samples were significantly higher in rats from sepsis group than in rats from control group (p < 0.05). Group 3 showed a significant reduction in serum levels of TNF-α, CRP, and TREM as compared with Group 2 (p < 0.05). Serum TNF-α, CRP, TREM, and MDA levels and kidney TNF-α and TREM levels were significantly lower in Group 4 than in Group 2 (p < 0.05). Serum TNF-α and TREM levels in Group 4 were significantly lower than those in Group 3, and histopathological scores were significantly lower in Group 3 and Group 4 than in Group 2 (p < 0.05). Histopathological scores of Group 4 were significantly lower than those of Group 3 (p < 0.05). CONCLUSIONS: Etanercept, a TNF-α inhibitor, may ameliorate sepsis-induced oxidative stress, inflammation, and histopathological damage.

Giriş ve Amaç: Kronik Böbrek Hasarı'nda (KBH) enfeksiyonlar önemli bir mortalite vemorbidite nedenidir. KBH hastalarında kullanılan venöz kateterler, idrar kateterizasyonu,diyaliz tedavileri, transfüzyon, sık hastaneye yatış gibi sebepler nozokomiyal enfeksiyongelişmesine ve sıklığının artmasına neden olmaktadır. Nozokomiyal enfeksiyonlar sebepoldukları hastane maliyetlerinde artış, mortalite ve morbidite nedeni ile günümüzde önemli birsağlık problemidir. Çalışmadaki amacımız KBH hastalarında nozokomiyal enfeksiyonlar içinrisk faktörlerinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmamıza 2014 – 2017 tarihleri arasında evre 3-4-5 KBH tanısı ileyatan ve nozokomiyal enfeksiyon tanısı konmuş 87 hasta (Grup 1) ve evre 3-4-5 KBHnedeniyle takip edilen ve herhangi bir enfeksiyon bulgusu olmayan (Grup 2) 81 kontrolhastası retrospektif olarak dâhil edildi. Çalışmaya alınan vakalar arasında laboratuvarparametreleri, kalıcı ve geçici santral venöz kateter(SVK) varlığı, idrar foley sonda varlığı,transfüzyon, hemodiyaliz(HD), diyabetes mellitus(DM), serebro vasküler olay(SVO),hipertansiyon(HT), kalp yetmezliği(KY), anemi, konfuzyon, H2 reseptör antagonistikullanımı gibi risk faktörleri değerlendirildi.Bulgular: Çalışmamızda nozokomiyal enfeksiyon gelişen hastalarda, enfeksiyon en sıkkateter ile ilişkili bakteriyemi (%40.2) şeklinde meydana gelmektedir. Çalışmamızdanozokomiyal enfeksiyon olarak ilk üç sırada kateter ilişkili bakteriyemiyi sırası ile idrar yoluenfeksiyonu (IYE) (%28.7) ve kan ile ilişkili bakteriyemi (%27.5) izledi. Kültür üremelerindeen sık izole edilen bakteri Stafilokokkus Aureus oldu. Nozokomiyal enfeksiyon gelişenhastalarda CRP, ferritin, lökosit, kreatin, LDH, RDW ve nötrofil düzeyleri ve hastanede yatışsüresi nozokomiyal enfeksiyon gelişmeyen kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksekbulundu (p

Laurence Moon Bardet Biedl Sendromu (LMBBS); otozomal resesif geçişli, obezite, mental retardasyon, polidaktili, hipogonadizm ve retinitis pigmentoza ile karakterize nadir görülen bir bozukluktur. Hastalığın tanı kriterleri arasında yer almasa da bu hastalarda, böbreklerde yapısal anomali ve fonksiyon bozukluğu, diabetes mellitus, insülin direnci, hipertansiyon ve karaciğerde fibrozis de görülebilmektedir. Renal fonksiyonlarda progresif bozulma sonucu gelişen son dönem böbrek yetersizliği en sık ölüm nedenidir. Bu olgu sunumunda, boyun apsesi, üre, kreatinin değerlerinde yükseklik ve metabolik asidozla başvuran 17 yaşında bir Laurence Moon Bardet Biedl sendromu olgusunun paylaşması amaçlandı. The Laurence Moon Bardet Biedl syndrome (LMBBS), is a rare autosomal recessive disorder characterized by obesity, mental retardation, polydactly, hypogonadism and retinitis pigmentosa. Kidney failure, diabetes mellitus, insulin resistance, hypertension and liver fibrosis which are not included among the criteria for the diagnosis of the disease can also be seen in these patients. End stage renal disease that develops as a result of progressive deterioration in renal function is the most frequent cause of death. In this case report, a 17-year-old male patient with LMBBS who had a neck abscess, high urea- creatinine levels and metabolic acidosis is reported.

AMAÇ: Kronik böbrek yetmezliğinde ekstraselüler sıvının artması hipertansiyonun esas sebebidir. Kardiyovasküler hastalıkların 132 bu dönemde en önemli morbidite ve mortalite sebebi olduğu bilinmekteyken meydana gelen volüm yükünün erken dönemde tespiti hayati önem taşımaktadır. Volüm yükünün belirlenmesinde geleneksel tanı yöntemlerinin yanısıra biyoelektrik impedans analiz, VCI çapı ve pro- BNP kullanılabilir. Çalışmamızda yeni tanı almış evre 5 kronik böbrek hastalarında multifrekans BIS ile tespit edilen volüm fazlasının, volüm yükünü gösteren NT-proBNP,VCI çapı ve kan basıncı ile ilişkisini araştırdık. MATERYAL METOD: Çalışmamıza henüz renal replasman tedavisi almamış son dönem böbrek yetmezliği olan seksen beş hasta alındı. Hastaların multifrekans BIS cihazı kullanılarak OH ve ECW değerleri bulundu. OH/ECW oranı üzerinden rölatif doku sıvısı (RDS) tespit edildi. RDS?nın %15?in üzerinde olması mortalite ile ilişkilidir. Hastalarımızı RDS %15?in altında ve üstünde olmak üzere iki gruba ayırdık. Her iki grupta ECHO ile tüm hastaların vena cava inferior çapı hesaplandı ve immunoassay yöntemle NT-pro-BNP değerleri çalışıldı. Klinik takiplerinde kan basınçları alındı. Takiben gruplar arasında, artan volüm yüküyle beraber diğer belirteçlerin yanıtı araştırıldı. Çalışmada elde edilen sonuçların istatistiksel analizleri Statistical Package for Social Sciences 16 programı kullanılarak yapıldı. BULGULAR: Çalışmaya yaş ortalaması 51.99±16.80 yıl olan 49?u erkek 36?sı kadın 85 hasta alındı. RDS %15?in üzerinde olan grup 1?de 49, %15?in altında olan grup 2?de 36 hasta bulunuyordu. Gruplar arasında yaş (p=0.684), cinsiyet (p= 0.873), üre(p=0.52), kreatinin (p=0.143), GFR(p=0.56), TVS (p=0.710) ISS (p=0.052) açısından istatistiksel anlam taşıyan fark saptanmadı. Ancak gruplar arasında sistolik kan basıncı (p=0,004), diastolik kan basıncı (p=0,01), proteinüri (p=0,019), günlük idrar volümü (p=0,042), volüm fazlası (p