Search

Hz.Ali dönemi valileri Hz. Peygamber (s.a) ile birlikte Arap toplumu kabileye dayalı siyasi liderliği bir kenara bırakıp bir İslam Devlet Siyaseti oluşturmaya başlamıştır. Hz. Peygamber döneminde henüz Devlet teşkilatlanması tam olarak gerçekleşmese de İslam’a yeni giren ve fetih yoluyla İslam Devletine katılan merkeze uzak bölgelere yönetici ataması gerçekleştirilmişti. Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali döneminde İslam Devleti’nin sınırları fetihler, biat ve yeni şehirlerin ihdas edilmesiyle genişledikçe, yönetimin kolaylığı için Valiler, Kadılar, Amiller ve çeşitli görevler için vilayetlere memur tayinleri gerçekleştirilmiştir. Hz. Ali halife olduktan sonra ilk iş olarak Hz. Osman döneminde meydana gelen isyanların en önemli sebeplerinden birisi olarak düşündüğü Hz. Osman’ın valilerini görevden almıştır. Ubeydullah b. Abbas’ı Yemen’e, Sehl b. Hunef’i Şam’a, Umara b. Şihab’ı Kufe’ye, Osman b. Huneyf’i Basra’ya, Kays b. Sa’d b. Ubade’yi Mısır’a vali olarak atadı. Hz. Ali’nin valileri daha çok Haşimoğulları, Ensar ve Yemen kabilelerinden olmuştur. Bunda İslam toplumunun ikiye bölünmesi neticesinde Hz. Ali’nin etrafında bulunan kitlenin bu kabilelerden oluşması etkili olmuştur. Beş yıl gibi kısa bir hilafet döneminde özellikle de iç bölünmelerle uğraşılması sebebiyle vilayet yönetimi ve valilerin uygulamaları açısından önceki dönemlerden farklı bir durum ortaya çıkmadığı görülmektedir. The Governers of Caliph Ali Although the organization of the State was not fully realized in the period of the Prophet, a new appointment of administrators was made to the remote areas, which had recently entered Islam and joined the Islamic State through conquest. In the periods of Hz. Abu Bakr, Hz. Omar, Hz. Osman and Hz. Ali, the boundaries of the Islamic State expanded with the conquests, allegiance and the creation of new cities, appointments were made to provinces for various duties for the ease of administration such as Governors, Kadis, Amils. When Ali became the caliph, He dismissed the governors of Osman. He appointed Ubeydullah b. Abbas to Yemen, Sehl b. Hunef to Damascus, Umara b. Shihab to Kufa, Osman b. Huneyf to Basra, Kays b. Sa'd b. Ubade to Egypt. Unlike other caliphs, we see that Hz. Ali appointed people from Yemen tribes and Ensar as governors. It is observed that in his caliphate, there is no different situation in terms of provincial administration and the governors' practices due to dealing with internal divisions.

Ahidname is a work of prose attributed to Caliph Ali (r. 656-661) in resources. Ali gave this political treatise to Malik Al-Ashtar when he appointed him as the governor of Egypt. Ahidname, which consists of advices to statesmen, has a number of Turkish translations. One of the translations is done by Huseyin Sevket Efendi from Yenisehir. This version is different from other translations in that it was written in verses in the author's work titled Kosova Sahrasi. This study examines Huseyin Sevket Efendi's translation, which consists of 39 couplets in the form of eulogy, comparatively with two prosaic translations of Ahidname. A comparison of these translations indicates that the poetic translation in hand is relatively sh orter than its prosaic counterparts. While they were briefly mentioned, the translator Huseyin Sevket Efendi included as many subjects as possible in his translation., Ahidname, kaynaklarda Hz. Ali’ye isnat edilen mensur eserlerden biridir. Bir siyasetname örneği olarak değerlendirilebilecek bu metni Hz. Ali, Mısır’a vali tayin ettiği vakit Mâlik el-Eşter'e vermiştir. Devlet adamlarına izlemeleri gereken temel prensipleri anlatan Ahidname’nin pek çok Türkçe tercümesi bulunmaktadır. Bunlardan biri Yenişehirli Hüseyin Şevket Efendi’ye aittir. Müellifin Kosova Sahrâsı adlı eserinde yer alan bu tercüme diğerlerinden farklı olarak manzum şekilde yapılmıştır. Bu çalışmada kaside nazım şekliyle yapılmış 39 beyitlik söz konusu tercüme, Ahidname’nin iki mensur çevirisiyle mukayeseli olarak değerlendirilmiştir. Tercümeler karşılaştırıldığında eldeki manzum tercümenin mensur olanlar yanında oldukça kısa olduğu görülmüştür. Bununla birlikte mütercim kısa da olsa çoğu konuya eserinde yer vermeye çalışmıştır.

Yüksek Lisans Tezi YÖK Merkezi No:350808, Cemel-Sıffin Savaşları?nı ve bu savaşlar neticesinde ortaya çıkan itikâdî meseleleri ana kaynaklara dayalı olarak ortaya koymayı amaçlayan tezimiz, ağırlıklı olarak Hz. Ali dönemini kapsamaktadır. Olaylar zincirinde konular birbiriyle irtibatlı olduğu için kısmen de olsa Hz. Peygamber (a.s.)?in vefat ettiği dönem ve Hz. Osman dönemine değinilmiştir. Tezimiz, fikir-hadise irtibatı çerçevesinde olayların perde arkasını aralamak, erken dönem kaynaklarına dayanmak ve kaynak kritiğini esas almak gibi Mezhepler tarihi alanının genel prensiplerine uygun olarak hazırlanmaya çalışılmıştır. Tezimizin giriş bölümünde İslam?ın tevhid ilkesine verdiği önem ve bununla birlikte ümmet birliği söylemi ele alınmış, bu doğrultuda Hz. Peygamber (a.s.)?den gelen yetmiş üç fırka hadisi çözümlenmeye çalışılmıştır. Yine bu kısımda İslam tarihinde itikâdî ayrılıklara zemin hazırlayan unsurlar ele alınmıştır. Birinci bölümde Müslümanları itikâdî ayrılıklara düşüren faktörlerden çalışmamızın ana bünyesini de oluşturan Cemel ve Sıffin Savaşları?nın tarihî boyutu, derinlemesine tetkik edilmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde ise Cemel ve Sıffin Savaşları?nın akabinde önceleri kısmen de olsa tartışılan veya ilk defa bu savaşlardan sonra tartışılmaya başlanmış olan iman-küfür, büyük günah, imâmet ve kader gibi dört mesele; Hâricilik, Mürcie, Mu?tezile, Şîa ve Ehl-i Sünnet olmak üzere beş mezhep üzerinden incelenmeye çalışılmıştır. Mezheplerin bu meseleler üzerindeki görüşleri zikredilmeden önce bu beş mezhebin her birinin tarihî seyri hakkında kısmî bilgiler verilmeye çalışılmıştır., This thesis which includes the battles of Jamal and Siffin and its theological results depending on the early main sources especially covers the period of fourth caliph Ali.This study consist of one introduction and two chapters. In the intorduction the importance given to the principle of unity of Islam (Tawhid) and in this respect the narration which says umma islamiya seperate to seventy-three sects has been analyzed.In the first chapter the historical background of the Camel and Sıffin Battles have been studied in depth. In the second and last chapter theological results of these battles such as believe-misbelieve, cardinal sin, imamat, fate issues have been studied in the respect of Kharijism, Murji?ah, Mutezile, Shia and Ahl-Sunnah the five denominations.