Search

Bu çalışmanın amacı, deneysel tam kat arter kesisi sonrası uç uca uygulanan arter anastomozunda mezenkimal kök hücrenin iyileşmeye olan etkisinin histopatolojik olarak değerlendirmektir.Çalışmada 24 adet dişi Spraque-Dawley cinsi rat kullanıldı. İki gruba rastgele ayrılan denekler aynı cerrah tarafından tam kat karotis arter kesisine anastomoz uygulandı. Kontrol Grubunda anastomozun üzerine 1ml serum fizyolojik, Deney Grubuna ise 1 ml (1x106 hücre) mezenkimal kök hücre lokal olarak uygulandı. Anastomoz hattı ortada kalacak şekilde 8mm uzunluğunda surgicel anastomoz hattını çepeçevre saracak şekilde serildi. Surgicel'in üstüne sıvama tarzında BioGlue uygulandı. Böylece mezenkimal kök hücrenin anastomoz etrafında hapis edilmesi sağlandı. Bu uygulama esnasında damarın sistol ve diyastol esnasında rahat hareket edip etmediği gözlendi. Damarın basınç altında olmadığı anlaşıldıktan sonra cerrahi alan 2/0 ipek sütür ile kapatıldı.Yaptığımız histopatolojik çalışma anastomoz iyileşme süresi göz önünde tutularak dört hafta sonra gerçekleştirilmiştir. Mezenkimal kök hücre uygulanan anastomoz hattında; endotel devamlılığı, damar lümeninin açıklığı (neointima hiperplazisine bağlı restenoz varlığı), internal ve eskternal elastik lamina, musküler tabaka ve adventisyanın iyileşme kalitesi istatiksel olarak karşılaştırıldığında kök hücre uygulanan grup ile uygulanmayan grup arasında anlamlı fark olmadığı ortaya konuldu. Her iki grup damar içinde trombüs açısından karşılaştırıldığında ise mezenkimal kök hücre uygulanan 12 denekten 8'inde (%66,6) trombüs gelişirken, kök hücre uygulanmayan 12 denekten 3'ünde (% 25) trombüs gelişmiştir. Kök hücre uygulanan damarlarda trombüs gelişme olasılığı istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

Bu çalışmanın amacı, deneysel siyatik sinir hasarında mezanşimal kök hücre kullanımının fonksiyonel ve histopatolojik etkilerini incelemektir. Çalışmada, toplam 32 adet, dişi, Spraque-Dawley cinsi rat kullanıldı. Sekiz rat, elektrofizyolojik çalışmalarda referans olması amacıyla siyatik sinirde hasar oluşturulmadan, sadece normal sinir kayıtları alınması için kullanıldı (Kontrol Grubu). Deney aşamasında ise toplam 24 adet rat kullanıldı. On iki ratta, siyatik sinir tam kat kesisi sonrası kök hücre uygulanmadan (Sham Grubu); 12 ratta ise siyatik sinir tam kat kesisi sonrası kök hücre uygulanarak (Kök Hücre Grubu) anastomoz yapıldı. Deneklerde sol femura paralel 3 cm'lik insizyon yapılarak, uyluk fleksör ve ekstansör grup kasları arasından diseksiyonla derinleşilerek siyatik sinire ulaşıldı. Sham Grubundaki 12 ratın siyatik siniri mikromakasla kesildikten sonra 8/0 prolenle uç uca anastomoz yapıldı ve anastomoz hattına surgicel ve bioglue uygulandı. Kök Hücre Grubunda da siyatik sinir kesisi sonrası uç uca anastomoz yapıldı, sonra anastomoz hattına mezanşimal kök hücre uygulandı ve ardından kök hücreyi ortamda tutmak için bioglue ve surgicel uygulandı. Çalışmadan 8 hafta sonra tüm deneklerde elektrofizyolojik çalışmalar yapıldı ve ardından denekler dekapite edildikten sonra siyatik sinirleri, anastomoz hattını içerecek şekilde çıkarıldı, patolojik incelemeler için formole kondu. EMG hızı ve sinir ileti hızları ile histopatolojik olarak Wallerian dejenerasyon, nöroma oluşumu ve skar oluşumu incelendi. Histopatolojik olarak Sham Grubu ve Kök Hücre Grubu arasında anlamlı fark saptanmadı. Sinir ileti hızları, Kök Hücre Grubu ile Sham Grubu arasında ANOVA testi ile karşılaştırıldı ve p=0,001 olarak saptandı. Kök Hücre Grubunda, Sham Grubuna göre sinir ileti hızlarında anlamlı fark saptandı. Çalışmamızın, mezanşimal kök hücrenin, sinir ileti hızını arttırarak fonksiyonel rejenerasyonu iyileştirdiğinin saptanması yönünden literatüre katkıda bulunacağını düşünmekteyiz. The aim of this study was to research the functional and histopathological effects of mesenchymal stem cell usage on experimental sciatic nerve injury. In this study we used totally 32, female Spraque-Dawley rats. Eight rats were used to be a reference for electrophysiological measurements and used for normal nerve records and didn?t go under sciatic nerve injury (Control Group). For experiments, 24 rats were used. Twelve rats? sciatic nerve were cut and anastomosis was applied without stem cell (Shame Group). The next 12 rats? sciatic nerve were cut and anastomosis was applied with stem cell (Stem Cell Group). Sciatic nerves of rats in shame and Stem Cell Group were exposed between flexor and extansor group muscles after a 3 cm skin insicion parallel to left femur of rats. In Shame Group, 12 rats? sciatic nerves were cut by microscissors and end to end anastomosis was applied by 8/0 prolen suture and then surgicel and bioglue were applied to anastomosis line. In Stem Cell Group, sciatic nerves were cut by microscissors and end to end anastomosis was applied by 8/0 prolen suture and then mesenchymal stem cell was applied to anastomosis line before surgicel and bioglue. Bioglue and surgicel were applied for keeping stem cell on anastomosis line. After 8 weeks from operation, all rats were used for electrophysiological measurements. After that, rats were decapitated and sciatic nerves were excised as including anastomosis area and were put in formalin for pathological researchs. EMG velocity, nerve conduction velocity and as histopathological parameters neuroma formation, Wallerian degeneration and scar formation were evaluated. There was not a significant difference between shame and Stem Cell Group for histopathological parameters. Nerve conduction velocities were compared by ANOVA test in shame and Stem Cell Groups and p value was 0,001. There was a significant increase in nerve conduction velocity in Stem Cell Group according to Shame Group. Usage of mesenchymal stem cell increased nerve conduction velocity and caused a functional regeneration; so our study can contribute to literature by this result. 80