Search

Uit onderzoek blijkt dat veel kinderen soms of regelmatig gepest worden en dat ouders en leerkrachten vaak niet op de hoogte zijn van pestproblematiek. De piek van het aantal pestgevallen ligt bij 9-14-jarigen. De JGZ kan een belangrijke rol vervullen in signalering, verwijzing en kan bijdragen aan een structureel anti-pestbeleid. Ook kan de JGZ pestende kinderen signaleren. Deze JGZ-richtlijn biedt JGZ-professionals handvatten voor voorlichting, preventie en vroege opsporing,, ondersteuning en behandeling én verwijzing en nazorg.

Doel Bepalen welke mate van zelfredzaamheid en sociaal functioneren jongeren met Down-syndroom bereiken. Opzet Dwarsdoorsnedeonderzoek. Methode We vroegen ouders van een kind met Down-syndroom dat was geboren in 1992, 1993 of 1994, via de Stichting Downsyndroom een schriftelijke vragenlijst in te vullen over hun kind. De vragenlijst bevatte de gestandaardiseerde lijsten ‘Sociale redzaamheid voor zwakzinnigen’, ‘Child behavior checklist’ en ‘Vragenlijst voor inventarisatie van sociaal gedrag van kinderen’, en aanvullende vragen over achtergrondkenmerken. We vergeleken de uitkomsten van dit Nederlandse cohort met beschikbare gegevens van leeftijdsgenoten zonder Down-syndroom. Resultaten We verkregen de gegevens van 322 jongeren met Down-syndroom met een gemiddelde leeftijd van 18,4 jaar (uitersten: 16,8-19,9) (respons: 63%). Bijna 60% van de deelnemers beheerste basisvaardigheden van zelfstandig functioneren, zoals zichzelf verzorgen en wassen, ontbijten en ten minste 30 min alleen thuis kunnen zijn. Ongeveer 10% van de deelnemers beheerste vaardigheden als koken of betalen in een winkel. 9 van de 10 deelnemers hadden meer problemen met sociaal functioneren dan hun leeftijdsgenoten zonder Down-syndroom, met name in sociale interactie, het verwerken van informatie en het reguleren van emoties. De helft van de deelnemers had klinisch relevante gedragsproblemen. Conclusie De resultaten van dit onderzoek wijzen erop dat jongeren met Down-syndroom beperkte praktische en sociale vaardigheden hebben en meer gedragsproblemen dan hun leeftijdsgenoten zonder Down-syndroom. Ze zijn in het dagelijks leven in meer of mindere mate afhankelijk van anderen en hebben hun leven lang begeleiding nodig.

Object. To determine the level of mainstream education in a nationwide cohort of adolescents with Down Syndrome (DS), and to find characteristics related to mainstream or special school attendance. Method. Dutch children with DS born in 1992, 1993 or 1994, were assessed when 16–19 years old. Parents scored school enrolment between the age of 4–18 years, general characteristics and the levels of intellectual disability using the Dutch Social Competence Rating Scale. Associations between disability and years in mainstream school were assessed by ordinal logistic regression, adjusting for sex and parental education. Results. We collected data from 170 boys and 152 girls (response 63%); mean age 18.3 years (ranges 16.8–19.9). Intellectual disability was mostly moderate (43%). Most children (74%) entered mainstream education between 4 and 6 years of age. At 13 years 17% was in mainstream school and 7% stayed in up to 16 years. From the age of 8 years onwards the majority was in special education, while 6% never attended school. Girls were more often in mainstream school and stayed in longer. Level of disability was significantly associated with number of years in mainstream education. Conclusion. Three out of four Dutch children with DS entered mainstream primary education, however late entry and high dropout are common.

In this thesis, four studies on children and adolescents with Down syndrome are described. The first study showed that the number of live births of children with Down syndrome in the Netherlands remained stable over the period 1997-2007 on 14.6 per 10,000 births. Of these, 85% were live born. In the second study is observed that growth retardation in children with Down syndrome meanly occurs in three critical periods of growth, resulting in shorter final stature and smaller head circumference than the general Dutch population shows. Furthermore, Dutch children with Down syndrome have alarmingly high prevalence rates of overweight and obesity during childhood and adolescence. The third study showed that eight-year-old children with Down syndrome have an average developmental delay of four years, more often have emotional and behavioral problems, and have a less favorable health-related quality of life (HRQoL) compared with children from the general population. Children with Down syndrome and recurrent respiratory tract infections showed relatively more delayed development. In the fourth study, results showed that adolescents with Down syndrome remain dependent to a large degree and have serious difficulties in functioning socially. Additionally, results showed that serious problem behavior is highly prevalent in adolescents with Down syndrome.

Huilen is een onderdeel van normaal gedrag van baby’s, maar kan ouders erg onzeker maken. Zeker als een baby excessief huilt. Als JGZ-professionals kun je ouders ondersteunen en empoweren op een manier die aansluit bij de behoeften van ouders en kind. De richtlijn geeft professionals handvatten voor de preventie, signalering en het komen tot een eenduidige ketenaanpak van excessief huilen.

Survival of children with Down syndrome (DS) has improved considerably, but insight into their level of daily functioning upon entering adulthood is lacking. We collected cross-sectional data from a Dutch nationwide cohort of 322 DS adolescents aged 16-19 (response 62.8%) to assess the degree to which they master various practical and social skills, using the Dutch Social competence rating scale and the Children's Social Behavior Questionnaire. Up to 60% mastered some of the skills required for independent functioning, such as maintaining adequate standards of personal hygiene and preparing breakfast. Less than 10% had achieved basic skills such as basic cooking and paying in a shop. It is difficult for DS people to master all the skills necessary to live independently. Ninety percent of adolescents with DS experience significant problems in social functioning.

Jongeren met downsyndroom zijn sterk afhankelijk en hebben veel moeite om goed sociaal te functioneren. Een deel van hen kan tot op zekere hoogte voor zichzelf zorgen, bijvoorbeeld zelfstandig opstaan, eten met mes en vork en een computer of televisie bedienen. Een op de drie heeft echter 24 uur per dag begeleiding nodig. Dat blijkt uit onderzoek van TNO naar de groei, de ontwikkeling en het functioneren van kinderen en jongeren met downsyndroom.

OBJECTIVE: This study aims to evaluate trends in prevalence of Down syndrome (DS) births in the Netherlands over an 11-year period and how they have been affected by maternal age and introduction of prenatal screening.METHOD: Nationwide data of an 11-year birth cohort (1997-2007) from the Netherlands Perinatal Registry were analyzed. First-trimester combined screening was introduced in 2002, free of charge only for women 36 years of age or older and only on patients' request. Changes in maternal age, prevalence of DS births, and rates of births at

Huidafwijkingen komen frequent voor, ook in de jeugdgezondheidszorg (JGZ). Sommige huidafwijkingen ontstaan door een onderliggende ziekte, syndroom of kindermishandeling en het is daarom van groot belang deze vroegtijdig te signaleren. • Huidafwijkingen kunnen een grote psychosociale impact hebben op het kind en de ouder. Mede daarom is preventie, signalering, diagnostiek, behandeling, verwijzing, uniforme advisering en begeleiding van groot belang.• In de JGZ-richtlijn wordt ingegaan op voorlichting en advies, criteria voor verwijzen naar de eerste of tweede lijn en verzorging van de huid in het algemeen. Daarnaast wordt beschreven welke aandoeningen actief opgespoord moeten worden. • Ook is er aandacht voor specifieke aspecten van de donkere huid en etnische diversiteit en de impact van huidafwijkingen op het algemeen welzijn. • In de bijbehorende web-based tool zijn de bewijsvoering en meningen van deskundigen over meer dan 75 huidafwijkingen opgenomen, inclusief afbeeldingen en een beslisboom, om tot een behandelplan te komen.

Background and aims Becoming independent is for young people with Down syndrome (DS) not a standard development, because of their intellectual impairment. Parents often wonder what level their child with DS might reach. This study aims to measure the level of self-sufficiency and problem behaviour in a large population based sample of 16–19-year-old people with DS. Methods Parents of Dutch children with DS born in 1992, 1993 and 1994 were invited to participate (n=513). Data were collected by a written questionnaire for the parents, containing the Dutch SRZ (measuring social independence), the Child Behaviour Checklist, the Children’s Social Behaviour Questionnaire, and additional questions on skills and background. Differences between mean values were evaluated using t-tests. Results Mean age of the 322 participating young people with DS was 18.3 years (52.8% boys). Considering their basic daily skills, they reached a level of around 70% of independent functioning. Girls had a higher level of functioning than boys (p

Doel van deze richtlijn is het bieden van handvatten voor: 1) advisering over houding, hantering en positionering ter preventie van voorkeurshouding en plagiocefalie, 2) tijdige en correcte signalering, diagnose en/of eventuele verwijzing naar huisarts en/of kinderfysiotherapeut, 3) verzorgingsadviezen na signalering, 4) monitoring van het vervolg na verwijzing.

De JGZ speelt een belangrijke rol bij een goede signalering, registratie en diagnostiek bij niet-scrotale testis (NST). Waar nodig wordt verwezen naar de kinderchirurg/-uroloog voor nader onderzoek en eventuele operatieve behandeling.

The objective of the evidence-based guidelines 'Asthma in children (ages 0-19)' for youth healthcare (CHC) is the prevention and reduction of asthma symptoms. The guidelines contain a lot of recommendations that apply to all disciplines in healthcare that deal with children. Primary prevention (preventing asthma): the main proven effective intervention is no smoking, neither passive nor active. Breastfeeding has a small protective effect. Starting at the first home visit at two weeks, the CHC nurse advises no smoking and to breastfeed. Secondary prevention (early detection): at all routine check-ups, the professional at CHC should inquire about signs of dyspnoea and wheezing. Patients suspected of having asthma should be referred to the GP. Tertiary prevention (reducing symptoms in children with asthma): the main advice is no smoking (neither passive nor active) and to follow the advice of the treating physician.