Search

Aim: Colistin (Col) is an agent used in the treatment of multidrug-resistant gram-negative (MDRGN) bacterial infections. This drug has been administered with a loading dose in recent years to provide rapid clinical response and therapeutic blood levels. In our study, we aimed to evaluate whether there is a relationship between the efficacy of the loading dose of Col treatment, mortality, microbiological clearance during treatment, nephrotoxicity, and neurotoxicity side effects for the treatment of MDRGN bacterial infections.Material method: In this retrospective study, which included a control group, 6-years data was analyzed. Totally, 323 patients who received Col treatment with or without loading dose (LD) were included in the study. Patients were divided into two groups; I: without Col-LD regimen (those who were hospitalized in 2011-2014), II: with Col-LD regimen (those who were hospitalized in 2015-2017). Demographic characteristics such as age, gender, microbiological cultures, laboratory results, side effects, and mortality of the patients were evaluated. Results: A statistically significant relationship was found between with Col-LD regimen and nephrotoxicity. However, it was determined that there was no statistically significant relationship between microbiological clearance without a Col-LD regimen. Nephrotoxicity was found to be decreased with the Col-LD regimen. Neurotoxicity was observed more frequently (3.7%) in with Col-LD regimen. Initial and final C-reactive protein (CRP) and procalcitonin (PCT) levels were statistically significantly lower in with Col-LD regimen.Conclusion: It was found that with Col-LD regimen had a statistically significant effect on nephrotoxicity, neurotoxicity, and treatment outcome, but had no effect on microbiological clearance. In addition, with Col-LD regimen was effective in decreasing CRP and PCT values., Amaç: Kolistin (Col), çok ilaca dirençli gram-negatif (MDRGN) bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde kullanılan bir ajandır. Bu ilaç hızlı klinik yanıt ve terapötik kan seviyeleri sağlamak için son yıllarda yükleme dozu ile uygulanmaktadır. Çalışmamızda MDRGN bakteriyel enfeksiyonlarının tedavisinde Col tedavisinin yükleme dozunun etkinliği ile mortalite, tedavi sırasındaki mikrobiyolojik klirens, nefrotoksisite ve nörotoksisite yan etkileri arasında bir ilişki olup olmadığını değerlendirmeyi amaçladık.Gereç yöntem: Kontrol grubu içeren bu retrospektif çalışmada 6 yıllık veriler analiz edildi. Toplamda yükleme dozu (LD) olan veya olmayan Col tedavisi alan 323 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı; I: Col-LD rejimi almayanlar (2011-2014'te hastaneye yatırılanlar), II: Col-LD rejimi uygulananlar (2015-2017'de hastaneye yatırılanlar). Hastaların yaş, cinsiyet, mikrobiyolojik kültürler, laboratuvar sonuçları, yan etkiler ve mortalite gibi demografik özellikleri değerlendirildi. Bulgular: Col-LD rejimi ile nefrotoksisite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Ancak Col-LD rejimi olmadan mikrobiyolojik klirens arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı belirlendi. Col-LD rejimi ile nefrotoksisitenin azaldığı bulundu. Nörotoksisite, Col-LD rejiminde daha sık (%3.7) gözlendi. İlk ve son C-reaktif protein (CRP) ve prokalsitonin (PCT) seviyeleri Col-LD rejiminde istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü.Sonuç: Col-LD rejiminin nefrotoksisite, nörotoksisite ve tedavi sonucu üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkiye sahip olduğu, ancak mikrobiyolojik klirens üzerinde hiçbir etkisinin olmadığı bulundu. Ayrıca Col-LD rejimi ile CRP ve PCT değerlerinin düşürülmesinde etkili olmuştur.

Amaç: Bruselloz ülkemiz için endemik zoonotik bir hastalıktır. Bruselloz için bilinen risk grupları arasında, hayvan yetiştiricilerinin yanısıra taze süt ve süt ürünü tüketenler ile kırsal kesimde yaşayanlar bulunmaktadır. Çalışmamızda, kırsal kesimde yaşayan kişilerin Brusella infeksiyonu bulaş yolları hakkındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi ve böylece çalışma sonuçlarına göre halka verilebilecek eğitimlerle hastalığın yayılımının azaltılması, bilinç düzeyinin arttırılması amaçlandı.Materyal ve metod: Bu kesitsel çalışmada, yüz yüze anket tekniği kullanıldı. Çalışmada biri Doğu Anadolu Bölgesi’nde biri de Marmara Bölgesi’nde bulunan iki farklı hastanede 15.06.2021-30.06.2021 tarihleri arasında gerçekleştirildi.Bulgular: Çalışmaya 164 (%71,6)’ü erkek cinsiyette olan 229 gönüllü dahil edildi. Katılımcıların %65,5’i çiftçilik ve hayvancılık ile uğraşıyordu, %78,2’i sürekli olarak köyde ikamet etmekteydi. %55,9’u süt ürünlerini kendisi imal etmekteydi. %48,3 oranda en sık üretilen süt ürünü peynir idi. Katılımcıların %95.6’sı brusellozdan haberdar olup, bilgi kaynağı sıklıkla (%62.4) akraba/komşu/aile idi. Küçük/büyükbaş hayvancılıkla uğraşanların değerlendirilmesinde ise; %70,1’inin erkek cinsiyette, %48.7’inin küçükbaş hayvan beslediği, %59.7’sinin veteriner kontrolü ve aşı ile hayvanlarını bruselloza karşı koruduğu, %55.8’inin hayvanlarının atıklarını gömdüğü, hayvanına bruselloz teşhisi konulsa %40.9’u kesip/yemeyi tercih edeceğini belirtmişti. Sonuçlar: Ülkemizden önceki yıllarda yapılan çalışmalara göre bruselloz hakkında bilgi düzeyleri artmış olarak saptansa da bruselloz için riskli davranışların devam ettiği saptanmıştır. Bruselloz konusunda bilgilendirmeyi artırmak ve halkın bruselloz için riskli uygulamalarını azaltmak için multidisipliner olarak eğitimler planlanmalıdır.

Amaç: Gebelikteki toxoplasmozis fetüste nörolojik sekellere neden olabilir. Ancak ülkemizde bu tarama rutin olarak yapılmamaktadır. Bu nedenle hastalığın net prevelansına dair bir genel bilgi mevcut değildir. Bu çalışmada ülkemizden yapılan gebelikte toxoplasmozis seroprevelans çalışmalarını havuz analiz yöntemi ile değerlendirmeyi ve bölgeler arasındaki hastalık seroprevelans farkını gözler gönüne koymayı amaçladık.Materyal ve metod: Türkiye'de son 30 yılda gebelikte toksoplazmoz seroprevalansı ile ilgili İngilizce ve Türkçe yayınlanmış literatür değerlendirildi. " Toxoplasmosis " veya " Toxoplasma gondii" veya " TORCH" ve " seroprevalans" VEYA " IG G" ve " hamile kadınlar " veya " gebelik " veya " hamile " ve " Türkiye " anahtar kelimeleri kullanılarak dört uluslararası veritabanı tarandı. Yayınlar genel prevelans, şehir, bölge, yıl, örneklem büyüklüğü, tanı yöntemi açısından değerlendirildi. Konferans bildirileri çalışmaya dahil edilmemiştir. Mülteci kadınların örneklem olduğu çalışmalar hariç tutuldu.Bulgular: Toplam 58 çalışma ve 256612 test sonucu dahil edildi. ELISA (n=22) en çok tercih edilen laboratuvar tanı yöntemiydi. Türkiye'deki gebe popülasyonda ortalama Anti-Toxo IgG seroprevalans oranı %36,76 olarak bulundu. Anti-Toxo IgM oranı ise ortalama %2,91 olarak bulundu. Çalışmamız, en yüksek Anti-Toxo IgG testi sonucu; Güneydoğu Anadolu (%59,43), Akdeniz (%43,95) ve Doğu Anadolu (%40,89) bölgelerinde saptandı. Anti-Toxo IgG test sonuçları en yüksek olan bölgeler; Ege Bölgesi (%30,25), Marmara Bölgesi (%31,21) ve Karadeniz Bölgesi (%31,80) idi. Anti-Toxo IgM test sonuçları en yüksek olan bölgeler ise; Ege Bölgesi (%5,65), Akdeniz Bölgesi (%2,77) ve Güneydoğu (%2,21) Anadolu Bölgesi olarak saptandı.Sonuç: Türkiye’nin batısında (Ege Bölgesi), doğuya kıyasla düşük toksoplazma seroprevalansı ile ilişkili yüksek toksoplazma enfeksiyonu duyarlılığı nedeniyle, konjenital toksoplazmoz riskini önleme amaçlı, en azından bölge tabanlı prenatal toksoplazma taraması yapılmalıdır., Aim: Toxoplasmosis in pregnancy may cause ophthalmologic and neurological sequelae in the fetus. However, this screening is not clearly included in routine screening protocols in our country. Therefore, there is no general information about the exact prevalence of the disease. In this study, it was aimed to evaluate the toxoplasmosis seroprevalence studies conducted in Turkey during pregnancy using the pool analysis method and to show the differences between seroprevalence rates by region.Material and method: Published literature in English and Turkish language on toxoplasmosis seroprevalence in pregnancy from Turkey in the last 30 years were elevated. Four international databases were scanned by using the keywords " Toxoplasmosis " OR " Toxoplasma gondii" OR " TORCH" and " seroprevalence" OR "IG G" and " pregnant women” OR " pregnancy” OR " pregnant” and ''Turkey''or 'Turkish'. The publications were evaluated in terms of the general frequency, city, region, year, sample size, diagnostic method. Conference papers were not included in the study. Studies involving refugee women in the sample group were excluded.Results: A total number of 58 studies and 256612 test results were included. ELISA (n=22) was the most preferred laboratory diagnostic method. The average Anti-Toxo IgG seroprevalence rate in the pregnant population in Turkey was found to be 36.76%. And the average of Anti-Toxo IgM rate was found to be 2.91%. As a result of our study, the highest Anti-Toxo IgG test results were; It was found in studies conducted in Southeastern Anatolia (59.43%), Mediterranean (43.95%), and Eastern Anatolia (40.89%). The regions with the lowest Anti-Toxo IgG test results are respectively; Aegean Region (30.25%), Marmara Region (31.21%), and Black Sea Region (31.80%). Anti-Toxo IgM ratios are highest respectively; It was detected in Aegean Region (5.65%), Mediterranean Region (2.77%), and Southeastern Anatolia (2.21%).Conclusion: It has been determined that western Turkey (Aegean Region) is riskier in terms of congenital toxoplasmosis due to its high susceptibility to Toxoplasma infection associated with low toxoplasma seroprevalence compared to the east, and it is considered important to perform at least region-based prenatal toxoplasma screening to prevent this.

The frightening speed at which the COVID-19 pandemic is spreading around the world has shown us how few antiviral drug options we have available. Currently, the COVID-19 pandemic is almost in its second year, and favipiravir is an important antiviral agent still used in the first line of treatment. It is thought that there is a need for more advanced studies on the use of SARS COV2, as this drug, which has recently had disagreements about its use, day by day. However, the literature information on the side effects of this drug is limited, and the frequency of side effects and the mechanism of action have not been fully explained. A study conducted in Japan found that approximately 20% of patients receiving low-dose favipiravir experienced side effects. Although with low frequency, hyperuricemia, diarrhea and neutropenia, and psychiatric symptoms and teratogenicity are mostly mentioned. The effect of favipiravir on corrected QT interval prolongation is still unclear. Overall, in fact, favipiravir has a good safety profile, as confirmed by a large systematic review. We aimed to contribute to this study by reviewing the side effects of favipiravir in the light of the literature due to a lot of information that is still unclear., COVID-19 pandemisinin dünyaya yayılma hızındaki korkutucu hız, bize mevcut antiviral ilaç seçeneklerimizin ne kadar az olduğunu gösterdi. Şu an COVID-19 pandemisi neredeyse ikinci yılını doldurmak üzeredir ve favipiravir tedavide ilk basamakta halen kullanılan önemli bir antiviral ajandır. Son dönemde, özellikle kullanımı konusunda fikir ayrılıkları yaşanan bu ilacın, gün geçtikçe, SARS CoV2 tedavisinde kullanımı hakkında daha çok çalışmaya ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Ancak literatürde, bu ilaç ile ilgili yan etki bilgileri sınırlı olup yan etki sıklığı ve etki mekanizması tam olarak açıklanamamıştır. Japonya’da yapılan bir çalışmada, düşük doz favipiravir alan hastaların yaklaşık %20'sinde yan etkilerin görüldüğü bulunmuştur. Seyrek olmakla birlikte en çok hiperürisemi, diyare, nötropeni ve psikiyatrik semptomlar ile teratojeniteden bahsedilmektedir. Favipiravirin düzeltilmiş QT mesafesi uzamasındaki etkisi ise hala belirsizdir. Genel olarak, aslında favipiravir, geniş bir sistematik incelemeyle onaylandığı gibi iyi bir güvenlik profiline sahiptir. Hala net olmayan birçok bilgi sebebi ile favipiravirin yan etkilerini literatür ışığında gözden geçirerek bu çalışmaya katkı sağlamayı amaçladık.

Aim: Brucellosis is one of the most common zoonotic diseases worldwide and it causes significant morbidity by involving many organs. In this study, we aimed to review the scientific literature on brucellosis and to compare the publications from Turkey.Materials and Methods: Scopus bibliometric database was searched for the analysis of the publications. Original research articles made between 1930 and 2021, containing the keywords “brucellosis” or “Brucella spp.” “Article” in their title, abstract and keywords were found. Publications were evaluated in terms of the institution, author, publication year, subject, number of citations and the journal in which they were published.Results: It was determined that there were 8903 publications on brucellosis and the first publication was published in 1930. Of these, 7890 were research papers. The most scientifically productive countries for brucellosis were the United States (USA), Turkey and China. The highest number of articles were published in Zhurnal Mikrobiologii Epidemiologii Immunobiologii (n=297), Veterinariia (n=164) and Journal of The American Veterinary Medical Association (n=97). The three leading institutions with the most articles on this subject are; Yüzüncü Yıl University, Tehran University of Medical Sciences, and Hamadan University of Medical Sciences.Conclusion: It has been determined that there are publications from countries where there is a lot of dealing with animal husbandries such as Iran and our country, but there is a decrease in the number of articles after 2018 in the world and after 2014 from our country., Amaç: Bruselloz dünya genelinde en yaygın zoonotik hastalıklardan olup, bir çok organ tutulumu yapıp önemli düzeyde morbiditeye neden olmaktadır. Bu çalışmada, bruselloz konulu bilimsel literatürün gözden geçirilmesini ve Türkiye’den yapılan yayınların kıyaslamalarını yapmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yayınların analizi için Scopus bibliyometrik veri tabanında tarama yapıldı. Başlık, özet ve anahtar kelimelerinde " brucellosis " veya‘’ Brucella spp.’’ "Article" anahtar kelimeleri içeren, 1930-2021 yılları arasında yapılmış orijinal araştırma makalelerine ulaşıldı. Yayınlar; yapıldıkları kurum, yazar, yayın yılı, konu, atıf sayısı ve yayınlandıkları dergi açısından değerlendirildi.Bulgular: Bruselloz konusunda 8903 yayın olduğu ve ilk yayının 1930 yılında yayınlandığı saptandı. Bunların 7890 tanesi araştırma makalesi idi. Bruselloz konusunda en bilimsel üretken ülkeler Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Türkiye ve Çin idi. En fazla makale Zhurnal Mikrobiologii Epidemiologii I Immunobiologii (n=297), Veterinariia (n=164) ve Journal of The American Veterinary Medical Association (n=97) dergilerinde yayınlanmıştı. Bu konuda en fazla makalesi bulunan üç öncü kurum; Yüzüncü Yıl Üniversitesi (%), Tahran Tıp Bilimleri Üniversitesi (%) ve Hemedan Tıp Bilimleri Üniversitesi (%) idi.Tartışma ve sonuç: Özellikle İran ve ülkemiz gibi hayvancıkla uğraşın çok olduğu ülkelerden yayınların olduğu ancak, Dünya genelinde 2018’den sonra ülkemizden ise 2014 yılından sonra makale sayısında gerileme olduğu saptandı.

With the increase in the number of patients affected by the coronavirus disease 2019 (COVID 19), the disease appears with different involvements. Gastrointestinal (GI) involvements are also atypical involvements seen in both adults and children. Some cases may even present with only GI involvement without any pulmonary involvement. Although mild effects were reported in pediatric cases at first, an increasing number of complicated COVID 19 infected pediatric cases have been reported globally. In this review study, it was aimed to review the effect of COVID 19 on pancreatic damage in children, accompanied by literature., Koronavirüs hastalığı 2019(COVID 19) etkilenen hasta sayısının artması ile birlikte hastalık farklı tutulumlarla karşımıza çıkmaktadır. Gastrointestinal (Gİ) tutulumlar da, gerek erişkinde gerek çocuklarda görülen atipik tutulumlardandır. Hatta bazı olgular, hiçbir pulmoner tutulum olmadan sadece Gİ tutulumla bile başvurabilmektedir. Çocuk vakalarda ilk zamanlarda hafif etkilenme olduğu bildirilmiş olsa da, artan sayıda komplike COVID 19 enfekte çocuk olgular da global olarak bildirilmeye başlamıştır. Bu derleme çalışmasında, çocuklarda pankreas hasarında COVID 19’un etkisinin litaretür eşliğinde gözden geçirilmesi amaçlandı.

Serratia species are opportunistic, gram-negative, motile bacteria classified in the large family Enterobacteriaceae and differentiate from Klebsiella spp. with slow fermenting lactose and DNAase positive (1,2). One of the characteristics of Serratia bacteria that distinguishes them from other bacteria is to synthesize the red pigments, prodigiosins. It can cause nosocomial infections especcialy in newborns and patients in intensive care units. Serratia spp.; responsible for approximately 2% of nosocomial infections; has been reported as the responsible agent especially in respiratory tract infections, urinary tract infections and bacteremia. An outbreak of S. marcescens blood stream infection has been identified in patients receiving contaminated parenteral nutrition bags (2). It has been reported to cause S. marcescens meningitis, wound infections, arthritis and outbreaks in pediatric wards (3). In this text we aimed to present a three and a half year old girl case of acute bacterial meningitis due to Serratia spp. with ventriculo-peritoneal shunt.

Sayın Editör,Derginizin 30.03.2021 tarihli sayısında yayınlanan “Unutulmaması gereken hastalık: COVID-19 pnö-monisine eşlik eden bir subakut tiroidit” vakasını ilgi ile okuduk. Pandemi süresince farklı kliniklerde Korona virüs 2019 (COVID-19) hastası klinisyenler-ce takip edilmektedir. Yeni olgu bildirimleri ile hastalığın çok farklı prezentasyonları bildirilmeye devam etmektedir. Ancak, COVID-19 hâlâ birçok konuda bilinmezlerle doludur. Bu durumun aydınla-tılabilmesi için global olarak araştırmalar devam etmektedir. Şu an ki geldiğimiz noktada özellikle pulmoner etkiler veya sistemik inflamasyona sekon-der etkiler görülmektedir. COVID-19 ile tiroit be-zindeki etkiler konusundaki ilişkiye dair veriler ise sınırlıdır [1,2].Kırk beş yaşında, ek hastalığı olmayan, erkek hasta, ikinci basamak pandemi hastanesi olan hastanemizin acil servisine, filyasyon ekipleri tarafından alınan COVID-19 polimeraz zincir reaksiyonu testinin pozitif gelmesi üzerine yönlendirilmiştir. Hastanın ilk değerlendirmesinde; genel durumu iyi-orta, ateş 37.4° C, solunum sayısı 20/dk, nabız 90/dk olup, diğer vital bulguları stabil idi. Laboratuvar paramet-relerinde minimal lenfopeni mevcuttu ve C-reaktif protein (CRP) 40 mg/L (0-5 mg/L) olarak saptandı. Diğer laboratuvar parametrelerinde anormal bulguya rastlanmadı. Hastadan COVID-19 pnömonisi ön tanısıyla toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) istendi ve viral pnömoni ile uyumlu görünüm saptandı. Hasta nefes darlığı ve yutma zorluğunun da olması üzerine, hastanemiz pandemi servisinde yatırılarak takip edildi. Hastaya mevcut güncel Türkiye Cum-huriyeti Sağlık Bakanlığı COVID-19 Tanı ve Tedavi Rehberi’ne göre antiviral tedavi olarak faviripavir tablet ve profilaktik antikoagülan tedavi olarak gün-de bir kez enoksaparin 0.4 mL tedavisi başlandı. Hastanın 1 hafta sonraki takibinde, yutkunma güç-lüğü, boyunda ağrı, çarpıntı hissi olması sebebi ile gönderilen kardiyak enzimlerden CK-MB normaldi, troponin I değeri hafif yüksek (52 ng/L, üst sınır 14 ng/L) geldi ve takiplerinden geriledi. EKG’de 115/dk’ya varan sinüs taşikardisi dışında patoloji yoktu. Hastanın olası ek solunumsal patolojiler açısından toraks BT anjiyografisi çekildi. Minimal buzlu cam alanları devam etmekle birlikte, pnömo-toraks saptanmadı. Rutin takiplerde bakılan D-dimer değerinde artma görülmedi. Taşikardiye eşlik eden boyun bölgesinde ağrı olması sebebi ile hastada ayırıcı tanıda tiroidit düşünüldü. Bu nedenle çeki-len boyun ultrasonografisinde tiroit bezi heterojendi ve hipovasküler görünüm saptandı. İstenen tiroit fonksiyon tetkiklerde tiroit stimülan hormon

Editöre mektup olduğu için özet kısmı bulunmamaktadır., There is no summary part as there is a letter to the editor