Search

Purpose The aim of the study was to determine (a) to which extent job demands and job resources predict work ability in employees with chronic headaches, and (b) whether work ability in these employees is more hampered by high demands and more enhanced by resources than in employees without chronic disease. Methods All employees with chronic headaches (n = 593) and without chronic disease (n = 13,742) were selected from The Netherlands Working Conditions Survey conducted in 2013. This survey assessed amongst others job characteristics and various indicators of work ability, i.e. sick leave, employability, work engagement, and emotional exhaustion. Hierarchical regression analyses were conducted for employees with chronic headaches and compared to employees without chronic disease, controlling for age, gender and educational level. Results In employees with chronic headaches higher quantitative and emotional demands contributed to higher emotional exhaustion, and higher emotional demands to higher sick leave. Higher cognitive demands were however associated with higher work engagement. Higher autonomy was related to higher employability and lower emotional exhaustion. Higher supervisor and colleague support was associated with higher employability, higher engagement and lower emotional exhaustion. Higher supervisor support was associated with lower sick leave. Supervisor support emerged as a stronger predictor for emotional exhaustion in the employees with chronic headaches than in the employees without chronic disease. Conclusions Job demands and job resources are important for work ability in employees with chronic headaches. Furthermore, results suggest that these employees benefit more strongly from supervisor support than employees without chronic disease.​​​​​​​

Purpose The aim of the study was to determine (a) to which extent job demands and job resources predict work ability in employees with chronic headaches, and (b) whether work ability in these employees is more hampered by high demands and more enhanced by resources than in employees without chronic disease. Methods All employees with chronic headaches (n = 593) and without chronic disease (n = 13,742) were selected from The Netherlands Working Conditions Survey conducted in 2013. This survey assessed amongst others job characteristics and various indicators of work ability, i.e. sick leave, employability, work engagement, and emotional exhaustion. Hierarchical regression analyses were conducted for employees with chronic headaches and compared to employees without chronic disease, controlling for age, gender and educational level. Results In employees with chronic headaches higher quantitative and emotional demands contributed to higher emotional exhaustion, and higher emotional demands to higher sick leave. Higher cognitive demands were however associated with higher work engagement. Higher autonomy was related to higher employability and lower emotional exhaustion. Higher supervisor and colleague support was associated with higher employability, higher engagement and lower emotional exhaustion. Higher supervisor support was associated with lower sick leave. Supervisor support emerged as a stronger predictor for emotional exhaustion in the employees with chronic headaches than in the employees without chronic disease. Conclusions Job demands and job resources are important for work ability in employees with chronic headaches. Furthermore, results suggest that these employees benefit more strongly from supervisor support than employees without chronic disease.

Met de groeiende ziektelast ten gevolge van chronische ziekten in Nederland stijgt de behoefte aan overzichten van de laatste ontwikkelingen op het gebied van de etiologie, epidemiologie, determinanten en mogelijkheden voor preventie van chronische ziekten. Het voor u liggende rapport geeft een overzicht van het ziektebeeld migraine. Nadruk ligt daarbij op de epidemiologie van migraine in Nederland, de etiologie van het ziektebeeld en de mogelijkheden voor preventie door interventie op leefstijlfactoren. Migraine is een chronische ziekte waaraan naar schatting op dit moment ongeveer 30.000 mannen en 123.000 vrouwen lijden , zodanig dat zij de huisarts consulteren. Daarnaast registreert de huisarts jaarlijks ongeveer 8.000 mannen en 28.000 vrouwen als nieuwe gevallen van migraine. In de Nederlandse bevolking geeft ongeveer 5% van de personen aan regelmatig last van migraine te hebben. Op basis van de omvang en de gevolgen in termen van ziekteverzuim en welbevinden kan migraine met recht een belangrijk volksgezondheidsprobleem worden genoemd. Migraine wordt gezien als een erfelijk bepaalde aanleg voor het ontwikkelen van een specifiek soort hoofdpijnaanvallen uitgelokt door inwendige of uitwendige prikkels zoals stress, voedingsbestanddelen of het slaappatroon. Over de oorzaak van migraine-aanvallen is met name op het niveau van leefstijlfactoren nog niet veel (met zekerheid) bekend. Veel onderzoek is nog op biologisch niveau gericht waar ook de belangrijkste aangrijpingspunten voor therapeutische maatregelen zijn gelegen. Het is dan ook moeilijk om algemene maatregelen gericht op leefstijlfactoren op het niveau van primaire, secundaire of tertiaire preventie aan te bevelen. Preventieve maatregelen lijken met name individueel te moeten worden bepaald, waarbij de huisarts een belangrijke rol kan spelen. Deze dient daartoe over een op doeltreffendheid en doelmatigheid getoetst arsenaal van strategieen te beschikken. Een gerichte onderzoeksinspanning om dit arsenaal te realiseren kan worden aanbevolen.

Met de groeiende ziektelast ten gevolge van chronische ziekten in Nederland stijgt de behoefte aan overzichten van de laatste ontwikkelingen op het gebied van de etiologie, epidemiologie, determinanten en mogelijkheden voor preventie van chronische ziekten. Het voor u liggende rapport geeft een overzicht van het ziektebeeld migraine. Nadruk ligt daarbij op de epidemiologie van migraine in Nederland, de etiologie van het ziektebeeld en de mogelijkheden voor preventie door interventie op leefstijlfactoren. Migraine is een chronische ziekte waaraan naar schatting op dit moment ongeveer 30.000 mannen en 123.000 vrouwen lijden , zodanig dat zij de huisarts consulteren. Daarnaast registreert de huisarts jaarlijks ongeveer 8.000 mannen en 28.000 vrouwen als nieuwe gevallen van migraine. In de Nederlandse bevolking geeft ongeveer 5% van de personen aan regelmatig last van migraine te hebben. Op basis van de omvang en de gevolgen in termen van ziekteverzuim en welbevinden kan migraine met recht een belangrijk volksgezondheidsprobleem worden genoemd. Migraine wordt gezien als een erfelijk bepaalde aanleg voor het ontwikkelen van een specifiek soort hoofdpijnaanvallen uitgelokt door inwendige of uitwendige prikkels zoals stress, voedingsbestanddelen of het slaappatroon. Over de oorzaak van migraine-aanvallen is met name op het niveau van leefstijlfactoren nog niet veel (met zekerheid) bekend. Veel onderzoek is nog op biologisch niveau gericht waar ook de belangrijkste aangrijpingspunten voor therapeutische maatregelen zijn gelegen. Het is dan ook moeilijk om algemene maatregelen gericht op leefstijlfactoren op het niveau van primaire, secundaire of tertiaire preventie aan te bevelen. Preventieve maatregelen lijken met name individueel te moeten worden bepaald, waarbij de huisarts een belangrijke rol kan spelen. Deze dient daartoe over een op doeltreffendheid en doelmatigheid getoetst arsenaal van strategieen te beschikken. Een gerichte onderzoeksinspanning om dit arsenaal te realiseren kan worden aanbevolen.

Hoofdpijn is in de fysiotherapiepraktijk een veelvuldig voorkomende klacht. Het gaat vaak gepaard met symptomen in de nekregio. Bovendien is er in toenemende mate evidentie voor fysiotherapeutische zorg. Dit maakt dat hoofdpijn de nodige aandacht van fysiotherapeuten verdient. Bovendien bevelen recente richtlijnen aan om hoofdpijnpatiënten vooral in de eerste lijn op te vangen, wat de kans op aanmelding bij de fysiotherapeut vergroot. In deze bijdrage willen we een praktische leidraad bieden. De aandacht gaat naar indicaties en contra-indicaties en naar aangrijpingspunten voor (effectiviteit van) therapie en naar relevante uitkomstmaten.

In dit hoofdstuk wordt een klinische leidraad aangereikt voor de aanpak van chronische hoofdpijn in een eerstelijnssetting. Chronische hoofdpijn is een vaak voorkomende klacht waarvan de etiologie in veel gevallen onduidelijk is. Een goede anamnese waarin typische hoofdpijnkenmerken nagevraagd worden en waarin gescreend wordt op medicatiegeïnduceerde hoofdpijn en rode vlaggen is van belang. Het accent in dit hoofdstuk ligt op de musculoskeletale revalidatie of manuele therapie.