Search

Bu araştırmanın amacı uzaktan eğitim sürecinde ortaokul 5. Sınıf İngilizce dersindeki mevcut durumun incelenmesidir. Karma araştırma modelinin kullanıldığı araştırmada çalışma grubunu devlet okullarında okuyan 5. Sınıf öğrencileri ve İngilizce öğretmenleri oluşturmaktadır. Nicel verilerin toplanmasında İngilizce başarı testi, uzaktan eğitim sürecinde kullanılan ders takip formları ve e-okul kayıtları; nitel verilerin toplanmasında ise yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Elde edilen nicel veriler ilişkisiz örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile, nitel veriler ise içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda 5. sınıf öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecinde İngilizce başarı düzeylerinin ortanın üstü bir düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca kız öğrenciler ile erkek öğrenciler arasında kız öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. Genel akademik başarı düzeyi ve okuduğu okulun sosyoekonomik durumu yüksek olan ve canlı derslere sürekli katılan öğrencilerin İngilizce başarı testinden daha yüksek puanlar aldıkları belirlenmiştir. Bununla birlikte uzaktan eğitim sürecinde öğrencilerin teknoloji, canlı derslere katılma, işlenen ders, ödevler, ölçme ve değerlendirme ile ilgili sorunlar; öğretmenlerin ise teknoloji, ders içeriğinin sunumu, sınıf yönetimi, ölçme-değerlendirme ve veli ile ilgili sorunlar yaşadıkları tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin uzay ve uzay araştırmalarına ilişkin düşüncelerini belirlemektir. Ortaokul öğrencilerinin uzay ve uzay araştırmalarına ilişkin düşüncelerinin belirlenmesinin amaçlandığı bu betimsel çalışmada nitel araştırma yönteminin fenomenoloji (olgubilim) deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Mersin İli Toroslar ilçesinde öğrenim gören 8 ortaokul öğrencisinden oluşmaktadır. Bu çalışmada veriler açık uçlu yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan görüşmeler yolu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; ortaokul öğrencilerinin uzay kavramına ilişkin bir fikir sahibi oldukları, ortaokul öğrencilerinin uzayı merak ettikleri, uzaya gitmek istedikleri, uzaya ilişkin uzayda yaşam, karadelikler, yeni gezegen gibi öğrenmek istedikleri şeylerin olduğu ve uzay ile ilgili araştırma yapmayı istedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda fen bilimleri derslerinde uzay ve çalışmalarına ilişkin belgesellere, filmlere ve güncel çalışmaların görüntülerine yer verilmesi, fen bilimleri dersinde uzayın somutlaştırılması, materyal kullanımının çoğaltılması, okullarda uzay kulüpleri kurulması önerisinde bulunulabilir.

Çalışmada, 6. 7. ve 8.sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersi “Vücudumuzdaki Sistemler” ünitesi kavramlarına ilişkin sahip oldukları metaforları ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Ortaokul öğrencilerinin fen bilimleri dersi “vücudumuzdaki sistemler” ünitesi kavramlarına yönelik metaforik algılarını ortaya çıkarmak amacıyla çalışmada olgu bilim (fenomonoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu 6., 7. ve 8. sınıfta öğrenim gören ve gönüllü katılım sağlayan 450 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin “Vücudumuzdaki Sistemler” ünitesi kavramlarına yönelik metaforik algıları, çalışma kapsamında geliştirilen görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Çalışmada elde edilen metaforlar, içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Kavramla ilgili metaforların değerlendirmesinden sonra metaforların listesi yapılmış ve her bir metaforu temsil eden öğrenci sayısı (f) ve yüzdesi (%) hesaplanmıştır. Ortaokul öğrencilerinin ‘Vücudumuzdaki Sistemler’ ünitesi kavramlarına ilişkin sahip oldukları metaforları ortaya çıkarmak için yapılan bu çalışmada öğrencilerin beyin, iskelet, eklem, kan, damar, akciğer kavramlarına yönelik birbirinden farklı toplam 266 metafor geliştirmeleri bu kavramlarla ilgili bakış açılarının farklılığını göstermektedir. Sonuç olarak 6.sınıflar 7. ve 8. sınıflara göre kavramlara yönelik daha az sayıda metafor üretmişlerdir. 8. sınıflar ise çok sayıda metafor üretmişlerdir. Öğrencilerin oluşturdukları metaforlar, çoğunlukla şekil ve görünüş olarak benzetmelerdir.

Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin Eğitim Bilişim Ağı’na (EBA) yönelik görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, nitel araştırma yöntemi desenlerinden fenomenoloji desenine göre yapılandırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Doğu Anadolu Bölgesinde bir devlet ortaokulunda öğrenim gören üç erkek ve beş kız öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla ZOOM programı üzerinden çevrimiçi olarak toplanmıştır. Veriler betimsel ve içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarından elde edilen kodlar tablolaştırılarak 12 kategori altında sunulmuştur. Araştırma sonucunda öğrencilerin çoğunlukla EBA’yı her gün kullandıkları ve bu platform aracılığıyla canlı derslere girmek, ödev yapmak, ders çalışmak için sistemi tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Sistemin yavaş çalışması, bazen açılmaması, bildirim gelmemesi gibi sıkıntıların yaşandığı belirlenmiştir. Platformun kaynaklara erişim imkânı tanıması ve öğrenmeye katkıda bulunması gibi olumlu özelliklerin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. EBA’nın canlı derslere girişte bekleme süresi vermesi ve seçmeli derslere ait içeriklerin bulunmaması ise öğrenciler açısından olumsuz bir yön olarak görülmüştür. Araştırmadan elde edilen sonuçlar ışığında, EBA ders içeriklerinin zenginleştirilmesi ve programın kullanımına yönelik eğitimler verilmesi önerisinde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin konuşma eğitimine ilişkin görüş ve uygulamalarını farklı boyutlarıyla inceleyerek konuşma eğitimine yön veren öğretmene bağlı faktörler hakkında kapsamlı bir durum tespiti ortaya koyabilmektir. Bu amaç için en ideal araştırma yaklaşımı olması sebebiyle çalışmada, nitel araştırma yaklaşımı, desen olarak da içsel durum çalışması benimsenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu görüşmelere gönüllü olarak katılmayı kabul eden 40 Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Veriler, görüşülen öğretmenlerin demografik bilgilerini toplamak için araştırmacılar tarafından hazırlanmış bilgi toplama formu ile görüş ve uygulamaları hakkında bilgi toplamak için hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada her bir öğretmen ile birebir görüşmeler yapılmış, yapılan bu görüşmelerde küresel salgın nedeniyle video konferans araçları kullanılmış ve katılımcıların onayı ile bütün görüşmeler kayıt altına alınmıştır. Her bir görüşme katılımcıların cevaplama süresine bağlı olarak 30-60 dakika arasında sürmüştür. Toplanan veriler yazıya aktarıldıktan sonra içerik analiziyle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda tüm öğretmenlerin konuşma becerisinin geliştirilmesini önemli gördüğü, önem atfetmelerinin sebebi olarak öğretimsel açıdan öneminden ziyade gündelik yaşam ve iletişimdeki işlevine bağlı gerekçeler ürettikleri; bununla beraber sadece yarısının düzenli bir şekilde konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlik ve uygulamalara derslerinde yer verdiği, üçte birinin bu tür etkinlik ve uygulamalara hiç zaman ayırmadığı belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin büyük ölçüde konuşma becerisini gözlem yoluyla değerlendirdiği ve üçte ikisinden fazlasının bu beceri ile ilgili değerlendirmelerini sınıf geçme notuna yansıtmadığı belirlenmiştir.

Bu çalışmanın temel amacı ortaokul matematik öğretmenlerinin yansıtıcı düşünme eğilimlerinin yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeylerini ne derecede yordadığını tespit etmektir. Araştırma Düzce, Karabük, Kastamonu ve Çorum illerinde görev yapan, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme tekniği ile seçilen 442 ortaokul matematik öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında katılımcılara veri toplama sürecinde Yansıtıcı Düşünme Eğilim Ölçeği ve Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Ölçeği uygulanmıştır. İlişkisel tarama modeline uygun şekilde gerçekleştirilen çalışmadan elde edilen veriler SPSS 25.0 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin analizi için Bağımsız Gruplar T-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Korelasyon Analizi ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin yansıtıcı düşünme eğilimlerinin çok yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturmalarının yüksek düzeyde olduğu ancak kavramsal çelişkiler alt boyutunda orta düzeyde olduğu görülmüştür. Yansıtıcı düşünme eğilimleri ile yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeyleri arasında pozitif yönlü orta düzeyde anlamlı ilişki elde edilmiştir. Sürekli ve amaçlı düşünme, öngörülü ve içten olma, açık fikirlilik ve araştırmacı eğilimlerinin matematik öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeylerinin anlamlı yordayıcıları olduğu tespit edilmiştir. Yansıtıcı düşünme bağımsız değişkenleri, yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeyindeki toplam varyansın %37’sini açıklamaktadır.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki “Erdemler” temasında yer alan metinleri içerdikleri kök değerler bakımından incelemektir. Nitel araştırma deseninde doküman incelemesiyle gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini ortaokul Türkçe ders kitaplarında okuma ve serbest okuma metni şeklinde yer verilen 34 adet hikâye edici ve bilgilendirici metin oluşturmaktadır. Veriler, içerik analizi ile incelenmiş, 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki 10 kök değerin (adalet, dostluk, dürüstlük, öz denetim, sabır, saygı, sevgi, sorumluluk, vatanseverlik, yardımseverlik) sınıf seviyelerine göre metinlerde ne sıklıkla işlendiği tespit edilmeye çalışılmıştır. Bulgular bölümünde kök değerlerin ders kitaplarındaki frekans ve yüzdeleri tablolar ve grafikler aracılığıyla sunulmuş, ilgili değeri örneklendiren cümlelere yer verilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, incelenen metinlerde kök değerlerin 578 kez işlendiği, sınıf seviyesi arttıkça metinlerdeki kök değer oranlarının arttığı belirlenmiştir. Yardımseverlik (f=119) ve sevgi (f=112) değerleri “Erdemler” temasındaki metinlerde en sık işlenen değerler olurken en az işlenen değerler ise sorumluluk (f=32), dürüstlük (f=26) ve adalet (f=10) şeklinde sıralanmıştır.

Bu çalışmanın temel amacı ortaokul matematik öğretmenlerinin eleştirel düşünme eğilimleri ile eleştirel düşünme öğretim uygulamaları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmanın örneklemini Düzce, Karabük, Çorum ve Kastamonu illerinde görev yapan 852 ortaokul matematik öğretmeni arasından, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örneklem tekniği ile seçilen 381 ortaokul matematik öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Eleştirel Düşünme Eğilim Ölçeği ve Eleştirel Düşünme Öğretimi Uygulama Düzeyi Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 25.00 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Bağımsız Örneklem T-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Korelasyon Analizi ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilim düzeyleri ile eleştirel düşünme öğretimi uygulama düzeyleri arasında pozitif anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Çalışmada son olarak öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilim ölçeğinin alt boyutları olan üstbiliş, esneklik, sistematiklik, azim sabır ve açık fikirlilik puanlarının eleştirel düşünme öğretimi uygulamalarını yordama gücü araştırılmıştır. Üstbiliş, azim sabır ve açık fikirlilik değişkenlerinin eleştirel düşünme öğretimi uygulamalarının anlamlı yordayıcıları olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, salgın (COVID 19) döneminde uygulanan uzaktan eğitim faaliyetlerinin ortaokul öğrencilerine etkilerini öğrenmek, ayrıca uzaktan eğitimin olumlu ve olumsuz yönlerinin tespit etmektir. Araştırma uzaktan eğitimi deneyimlemiş öğrenciler üzerinde yürütülen bir fenomenoloji (olgu bilim) araştırmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu tipik durum örnekleme yöntemi ile seçilen Kumluca ilçesinde yer alan bir devlet okulu seçilmiştir. Bu okuldaki 132 ortaokul öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmada veriler öğrenciler tarafından uzaktan eğitime yönelik oluşturulan zihin haritalarıyla toplanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler içerik analizi ve betimsel analiz yöntemleri birlikte kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen veriler doğrultusunda, sağlık, sosyal hayat, teknoloji ve ekonomi şeklinde kategoriler belirlenmiştir. Bu zorlu sürecin ardından çocuklarımızın bilişsel, duyuşsal ve psikolojik eksikliklerini giderme konusunda hepimize ayrı ayrı görevler düşmektedir. Örneğin ailelere çocukların kaliteli zaman geçirmesini sağlamaları ve kaygı durumlarını azaltmaları gibi önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmanın amacı Türkiye ve Kazakistan’da uygulanan ortaokul matematik dersi öğretim programlarının içerikleri yönünden benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymaktır. Programlar; haftalık ders saatleri, konu içerikleri, özel amaçları, diğer disiplinlerle ilişkileri, değerler eğitimi ve ölçme değerlendirme yaklaşımlarına göre karşılaştırılmışlardır. Araştırma; 2020-2021 öğretim yılında güncel olan Türkiye Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programı [TOMP] ve Kazakistan Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programları [KOMP] ile sınırlıdır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın temel veri kaynakları olarak güncel Türkiye ve Kazakistan Ortaokul Matematik Öğretim Programları, TIMMS ve PISA raporları kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Verilerin raporlanmaları sırasında sıklıklarına da yer verilmiştir. İçerik analizi tekniği olarak Forster (1995; akt. Yıldırım ve Şimşek, 2016)’in doküman inceleme aşamaları kullanılmıştır. İncelenen programlar, çalışmanın veri analizinin yapıldığı zaman aralığında etik kurallar çerçevesinde raporlaştırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, KOMP’ta 5. ve 6. sınıflarda matematik dersi haftada 6 saat verilirken 7. sınıftan itibaren cebir, geometri ve bilişim olarak üçe ayrılmaktadır. TOMP’ta ise 5’ten 8’e tüm ortaokul seviyesinde “Matematik” dersi adı altında haftada 5 saat verilmektedir. Haftalık ders saati olarak Kazakistan ortaokul matematik dersleri 34 haftada toplam 204 ders saati yapılırken Türkiye’de 36 haftada 180 ders saati yapılmaktadır. Her iki ülkede de temel geometrik kavramlar, üçgenler, dörtgenler, çember ve daire, koordinat düzlemi ve alan ortak olarak yer almaktadır. Türkiye’de ölçme konusu (uzunluk ve zaman ölçme, sıvı ölçme) ayrıntılı olarak ele alınırken Kazakistan’da alan ölçme olarak daha kısa yer almaktadır. Türkiye’de Kazakistan’dan farklı olarak cisimlerin farklı yönlerden görünüşleri ve dönüşüm geometrisi yer almaktadır. İki ülkenin ortaokul matematik dersi öğretim programlarının konu içerikleri, özel amaçları diğer disiplinlerle ilişkileri ve değerleri eğitimi yönlerinden benzerlik gösterdikleri, haftalık ders saatlerinde farklılık olduğu TOMP’ta ölçme değerlendirme yaklaşımının net olarak ortaya konduğu fakat KOMP’ta net olarak ortaya konmadığı görülmüştür.

Motivasyonsuzluk özerklik endişesi, düşük yeterlilik algısı veya bir görevi yerine getirmek için herhangi bir ilham ve enerji eksikliği ile karakterize edilir. Motivasyonsuz öğrenciler sınıfta pasif kalırlar, gerçek olmayan sınıf katılımı sergilerler veya derin katılım olmadan sadece etkinliğe devam ederler ve sınıf talimatlarına da bağlılık göstermezler. Türkiye’de ortaokul öğrencilerinin çeşitli motivasyonsuzluk türlerinin akademik başarılarını yordayıp yordamadığı hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu kapsamda mevcut araştırma motivasyonsuzluğu çok boyutlu bir yapı olarak ortaokul öğrencilerinin akademik başarıları üzerinde etkisini test etmeyi amaçlamıştır. Araştırma, ilişkisel tarama deseninde yürütülmüştür. Araştırma Kahramanmaraş ilinde yer alan ortaokullarda öğrenim gören ve uygun örneklem tekniğiyle belirlenen 278 ortaokul 8. sınıf öğrencisi ile yürütülmüştür. Veriler dört farklı motivasyonsuzluk boyutundan oluşan (yetenek inançları, çaba inançları, göreve yüklenen değer, görevin özellikleri) Akademik Motivasyonsuzluk Ölçeği’nden elde edilmiştir. Motivasyonsuzluk boyutlarının akademik başarıyı ne düzeyde yordadığını belirlemek için çoklu doğrusal regresyon analizlerinden aşamalı regresyon analizi kullanılmıştır. Regresyon analizi sonuçları, motivasyonsuzluğun görevin özelikleri boyutunun akademik başarının anlamlı bir yordayıcısı olmadığını fakat çaba inançları, yetenek inançları ve göreve yüklenen değer boyutlarının akademik başarıyı negatif yönde yordadığını; her birinin ise akademik başarıdaki varyansı açıklamada anlamlı düzeyde katkılarının olduğunu göstermiştir. Bulgularda yordayıcı değişkenlerin akademik başarıyı yordamada farklı düzeylerde etkili olduğu ve birbirlerinin etkilerini de destekledikleri bulunmuştur. Bu araştırmanın sonuçları okul ortamında motivasyonsuzluğun çok boyutlu yapısının ortaokul öğrencilerinin başarıları üzerinde negatif etkisinin daha iyi anlaşılmasında ilgili alan yazına önemli katkılar sunmaktadır.

Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin anlık mesajlaşma uygulamalarından biri olan WhatsApp aracılığıyla oluşturulan bir sanal toplulukta matematik öğrenme deneyimlerine ilişkin düşünceleri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Durum çalışması olarak tasarlanan araştırmaya 27 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Öğrencilerin topluluk içerisindeki etkileşimleri ve çalışma kapsamında tasarlanan matematiksel içeriklerin grupta paylaşılmasını temele alan bu araştırmada öğrencilerin deneyim ve gözlemleri incelenmiştir. Yarı yapılandırılmış mülakat formu aracılığıyla elde edilen verilerin Araştırma Topluluğu teorik çerçevesinde tanımlanan bilişsel, öğretimsel ve sosyal boyutlarda içerik çözümlemesi yapılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre öğrenciler anlık mesajlaşma ortamını öğrenmeyi tamamlayıcı bir öğrenme ortamı olarak görmektedirler. Öğrenciler anlık mesajlaşma ortamında akademik sorunlarını ifade etmiş ve işbirlikli öğrenme yoluyla akranlarıyla tartışma fırsatı bulduklarını (bilişsel boyut) ifade etmiş, öğretmenlerini yol gösteren bir lider olarak tanımlamış (öğretimsel boyut), topluluğun sosyal ortamını eğlenceli bulmuş ve kendilerini ayrıcalıklı yapan bir toplulukta bulunmaktan memnun kaldıklarını (sosyal boyut) belirtmiştir.

Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik mutluluk düzeylerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Uğraş & Serbes (2019) tarafından geliştirilen Beden Eğitimi Dersi Mutluluk Düzeyi Ölçeği (BEDMDÖ) kullanılmıştır. Ölçek tek boyutlu ve 9 maddeden oluşmaktadır. Genel tarama modelinden betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada araştırma grubunu Adıyaman il merkezinde ortaokulda 5, 6, 7 ve 8. sınıflarda okuyan 418 öğrenci oluşturmaktadır. Veri analizlerinde Independent Samples T-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğrencilerin beden eğitimi dersi mutluluk düzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Cinsiyet değişkenine göre, erkek öğrencilerin, kız öğrencilere göre beden eğitimi dersi mutluluk düzeyleri ortalamasının yüksek olduğu ve erkek öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Lisanslı spor yapma değişkenine göre, lisanslı spor yapan öğrencilerin, lisanslı spor yapmayan öğrencilere göre beden eğitimi dersi mutluluk düzeylerinin yüksek olduğu ve lisanslı spor yapan öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Sınıf değişkenine göre, 5., 6., ve 7. Sınıfta okuyan öğrencilerin, 8. Sınıfta okuyan öğrencilere göre beden eğitimi dersi mutluluk düzeylerinin yüksek olduğu ve 5., 6. ve 7. Sınıfta okuyan öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersi mutluluk düzeylerinin yüksek olduğu, erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre beden eğitimi ve spor dersinde daha mutlu olduğu, lisanslı spor yapmanın beden eğitimi ve spor dersi mutluluk düzeyini arttırdığı ve özellikle 8. Sınıfta öğrencilerin beden eğitimi dersi mutluluk düzeylerinde düşüş olduğu tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin görüşlerine göre, 2017 yılı Bilişim Teknolojileri ve Yazılım dersi öğretim programını Provus’un Farklar Modeli yaklaşımına dayalı olarak değerlendirmektir. Betimsel tarama modeli kullanılarak yürütülen araştırmaya, 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Eskişehir ili merkez ilçelerindeki devlet okullarında öğrenim gören 804 öğrenci katılmıştır. Veriler, Kuzu Demir ve Gündüz (2019) tarafından geliştirilen “2017 Bilişim Teknolojileri ve Yazılım Dersi Öğretim Programını Değerlendirme Öğrenci Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistiklerden ve tek örneklem t-testi, ilişkisiz örneklemler için t-testi ve Kruskal Wallis H testi gibi çıkarımsal istatistiklerden yararlanılmıştır. Öğrencilerin 2017 BTY öğretim programının geneline ilişkin görüşleri cinsiyet ve bilişim teknolojileri kullanım düzeylerine göre farklılaşmaksızın olumludur. Buna ek olarak, öğrencilerin programın girdi, süreç ve ürün boyutlarında yer alan maddelere yönelik görüşleri de olumludur. En olumlu görüşler, girdi boyutunda dersin amaçlarının açık ve anlaşılır olmasına; süreç boyutunda derste öğrenilenlerin öğrencileri BT’leri dijital iyi bir vatandaşın sahip olması gereken özelliklere göre kullanmalarını sağlamasına; ürün boyutunda ise programın öğrencilerin BT’leri etkili, doğru ve güvenli kullanma becerilerini geliştirmesine ilişkin ifade edilmiştir. En olumsuz görüşler ise girdi boyutunda konuya ayrılan sürenin yeterli olmasına; süreç boyutunda derste yapılan etkinliklerin günlük yaşamla ilişkili olmasına; ürün boyutunda derste öğrenilenlerin anadilde kendini ifade etme becerilerini geliştirmesine yönelik belirtilmiştir.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin sözcük düzeyinde yazım yanlışlarının incelenmesidir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kapsamında Yozgat ili Merkez ilçedeki bir devlet ortaokulunda altıncı sınıfta öğrenim gören 163 öğrenci ile çalışılmıştır. Öğrencilerin 85’i erkek, 78’i kızdır. Veriler 2018 yılı mayıs ayında toplanmıştır. Ortaokul altıncı sınıf öğrencilerine Türkçe derslerinde bir ders saati boyunca “aile sevgisi” konulu kompozisyon yazdırılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Yapılan araştırma neticesinde, ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin sözcük yazım yanlışları konusunda yedi adet sonuca ulaşılmıştır. Öğrencilerin sözcüğe fazladan harf ekleme, sözcükte harf eksikliği, sözcükteki harfi değiştirme, sözcükte hece eksikliği, sözcükte büyük ve küçük harfin bir arada kullanımı, ayrı yazılması gereken sözcüğü veya eki birleştirme, sözcükteki noktalı harflerin yazımında yanlışlık yaptıkları belirlenmiştir. Ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin konuşmadaki yanlışları yazıya aktardıkları belirlenmiştir. Sözcük yazım hatalarının azaltılmasına yönelik olarak, dikte çalışmalarının artırılması önerilmektedir. Bağlaç ve eklerin yazımındaki sıkıntılara yönelik olarak, yazım ve düzeltme çalışmalarının artırılması önerilmektedir. Öğrencilerin yazma çalışmaları sonrasında Türkçe öğretmeninin yazılı metinler üzerinde düzeltmeleri belirtmesi ve bu düzeltmelerin öğrencilere gösterilmesi gerekmektedir.

Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin okul doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide umudun aracı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılında Tokat ilinde yer alan üç farklı ortaokullarda öğrenim gören 105 kız ve 106 erkek öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği, Çocuklar İçin Yaşam Doyumu Ölçeği ve Çocuklar İçin Umut Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi, yapısal eşitlik modellemesi ve doğrulaycı faktör analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre ortaokul öğrencilerinin okul doyumu düzeyleri cinsiyete göre erkek öğrencilerin lehine anlamlı olarak farklılaşmıştır. Diğer açıdan öğrencilerin umut ve yaşam doyumu düzeyleri, cinsiyet değişkenine göre olarak anlamlı bir şekilde farklılaşmamıştır. Çalışmada ortaokul öğrencilerinin umut ve yaşam doyumu puanları sınıf düzeyi değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaşırken, okul doyumu puanları sınıf düzeyi değişkenine göre anlamlı olarak farklılaşmamıştır. Yapılan yapısal eşitlik modellemesinde ortaokul öğrencilerinin okul doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide umudun kısmi aracılık rolüne sahip olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bu sonucun ortaokul öğrencilerin yaşam doyumlarının artırılması çalışmalarında kullanılabileceği düşünülmektedir. Ayrıca araştırmada elde edilen bulguların ileride bu alanda yapılacak olan araştırmalar için bir temel oluşturacağı ifade edilebilir.

The purpose of this study was to examine the views of middle school students about activities based on STEM education. The case study method was used in this research. Participants were made up of 35 seventh grade students attending a public school located in a city in the northern part of Turkey. This study was conducted in the selective course of Science Applications in the regular school calendar. Five STEM- related activities based on the engineering design process were adapted and applied to students for five weeks. The data of this research were collected through interview form consisting of open-ended questions aiming to explore students’ perceptions about the activities. The descriptive analysis was used for data analysis and data were converted to the tables. Students stated that activities were educational, funny, providing opportunities for them to work as engineers and to promote group work, as well as to improve their self-confidence and creativity. However they stated that activities had some disadvantages about materials and group work., Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin STEM eğitim yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan etkinlikler ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemleri kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmada durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcılarını, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Batı Karadeniz’de bir devlet okulunun yedinci sınıfında öğrenim gören 35 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışma Bilim Uygulamaları seçmeli dersinde yürütülmüştür. 5 hafta boyunca ısı yalıtımı temalı 5 farklı birbirini takip eden mühendislik tasarım sürecine göre hazırlanan STEM etkinlikleri (yeşil mühendislik etkinlikleri) ortaokul öğrencilerine uygulanmıştır. Öğrencilerin STEM etkinlikleri ile ilgili görüşlerinin belirlenmesi amacı ile çalışmada veri toplama aracı olarak açık uçlu etkinlik görüş formu kullanılmıştır. Çalışmada veriler, kuramsal çerçevede belirtilen STEM ile ilgili oluşturulmuş temalar yardımı ile betimsel analiz yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Öğrenciler, etkinliklerin eğitici, eğlenceli olmasını, grup çalışması sağlamasını, mühendis gibi çalışma sağlamasını, özgüveni, yaratıcılık ve hayal gücünü geliştirmesini etkinliklerin avantajı olarak görürlerken, etkinlikler sırasında ortaya çıkan malzemeden, süreçten ve grup çalışmasından kaynaklı problemleri ise etkinliklerin dezavantajları olarak belirtmişlerdir. Araştırmanın bu alanda çalışan araştırmacılara ve fen bilgisi öğretmenlerine kuramsal ve uygulamaya dönük katkılar sağlayacağı düşünülmektedir.

Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumlarının ve matematik öz-yeterliklerinin cinsiyet, sınıf, okul, aylık gelir ve yazılı puanı değişkenlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma Kayseri ili Kocasinan ilçesinde bulunan A ortaokulu Kayseri ili İncesu ilçesinde bulunan B ortaokulu ve Kayseri ili Melikgazi ilçesinde bulunan C ortaokulu olmak üzere Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı üç farklı ortaokulda yapılmıştır. Araştırmaya 2019-2020 eğitim-öğretim yılı birinci döneminde okuyan 262 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Baykul (1990) tarafından geliştirilen Matematik Dersine Yönelik Tutum Ölçeği ve Umay (2001) tarafından geliştirilen Matematik Öz Yeterlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS programıyla Mann Whitney U analizi, Kruskal-Wallis analizi, Tek Yönlü Varyans analizi (ANOVA) ve Spearman Brown analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda ortaokul öğrencilerinin matematik öz-yeterliklerinin cinsiyet, sınıf, okul, aylık gelir ve yazılı puanı değişkenlerine göre istatistiksel anlamda bir farklılık bulunmamıştır. Ortaokul öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumlarında ise sınıf, okul ve aylık gelir değişkenine göre istatiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur ancak cinsiyet ve yazılı puanı değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır. Spearman Brown analizi sonucunda matematiğe yönelik tutum ile matematik öz-yeterlik arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır., In this study, it is aimed to analyze middle school students' attitudes towards mathematics and their mathematics self-efficacy according to gender, grade level, school, monthly income and exam scores. Survey model, one of the quantitative research methods, was used. The research was carried out in three different middle schools of the Ministry of National Education. Middle school A located in Kocasinan at Kayseri, middle school B located in İncesu at Kayseri and middle school C located in Melikgazi at Kayseri. 262 middle school students were studying in the first semester of 2019-2020 academic year participated in the study. The Attitude Scale for Mathematics developed by Baykul (1990) and the Mathematics Self-Efficacy Perception Scale developed by Umay (2001) were used as data collection tools. Mann Whitney U analysis, Kruskal-Wallis analysis, One Way Variance analysis (ANOVA) and Spearman Brown analysis were run by SPSS. As a result of the research, there was no statistically significant mean difference in the mathematics self-efficacy of middle school students according to gender, grade level, school, and monthly income. In the attitudes of middle school students towards mathematics, a statistically significant mean difference was found according to grade level, school and monthly income, but no significant mean difference was found according to gender and exam scores. As a result of the Spearman Brown analysis, there was no statistically significant relationship between attitude towards mathematics and mathematics self-efficacy.

Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin yaşam doyumu ile sosyal becerileri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla gerçekleştirildi. Ortaokul öğrencilerinin yaşam doyumu ile sosyal beceri arasındaki ilişkiyi demografik değerler açısından ortaya koyduğu araştırmada ilişkisel model kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ili Bahçelievler ilçesindeki ortaokullar oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise araştırmaya katılan 534 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler, 2021 yılı Nisan-Mayıs ayları içerisinde, Sosyal Beceri Ölçeği (SBÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu tarafından elde edilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilerin %67,2’ünü kız, %32,8’sini erkek öğrenciler oluşturmaktadır. Öğrencilerin %33,1’i 5.Sınıf, %17,4’ü 6.Sınıf, %39’u 7.Sınıf ve %10,5’i de 8.Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Öğrencilerin %5,8’ini boşanmış aileler, %94,2’sini birlikte yaşayan aileler oluşturmaktadır. Örneklem grubu için ölçeklerin Cronbach alpası sırasıyla; YDÖ (,81) ve SBÖ (,85) olarak belirlendi. Elde edilen değerlerin cronbach alpa güvenilirlik katsayısı açısından yüksek derecede güvenilir olduğu belirlenmiştir. Elde edilen veriler Mann-Whitney U, Kruskal Wallis Test ve Spearman Korelasyon ile analiz edildi. Araştırma da elde edilen veriler ışığında yaşam doyum düzeyi ile sosyal beceri arasında pozitif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin Türkçe akademik başarılarının “okul kültürüne uyum, öz bakım, kendini tanıma, iletişim ve sosyal etkileşim, ortak değerlere uyma, çözüm odaklı olma, sosyal faaliyetlere katılım, takım çalışması ve sorumluluk, verimli çalışma, çevreye duyarlılık” değişkenlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 2021-2022 güz döneminde Kilis il merkezindeki dört devlet ortaokulunda öğrenim görmekte olan toplam 324 altıncı sınıf öğrencisinin ders notları ve davranış notlarını gösteren “öğrenci not döküm cetveline” ulaşılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23 programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçları ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin Türkçe ders notu ortalamasının iyi düzeyde olduğunu göstermiştir. Bunun yanı sıra ortaokul öğrencilerinin Türkçe akademik başarıları puanlarıyla davranış puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu ve davranış düzeyi çok iyiye doğru gittikçe Türkçe dersi akademik başarısının da genel anlamda arttığı sonucuna ulaşılmıştır.

Ortaokul öğrencilerinin sosyobilimsel konuların okuryazarlığına yönelik tutumlarının ortaya çıkarılması, eleştirel düşünme ve karar verme becerileri ile sosyobilimsel konulara yönelik tutumları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılan bu çalışmada nicel verilerin toplandığı ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Öğrencilerin sosyobilimsel konuların okuryazarlığına yönelik tutumlarını ortaya çıkarmak amaçlı sosyobilimsel konulara yönelik tutum ölçeği (SKYTÖ) kullanılmıştır. Veri analizinde betimsel ve kestirimsel istatistik yöntemlerinden yararlanılmıştır. Çoklu doğrusal regresyon analizi sonuçlarına göre eleştirel düşünme eğilimleri yüksek ve karar verme becerilerine güvenen öğrencilerin sosyobilimsel konulara karşı sergiledikleri tutum da yüksektir. Karar verme, analitik düşünme, argümantasyon ve eleştirel düşünme becerisi yüksek olan öğrencilerin sosyobilimsel konular gibi ikilem içeren konularda kendilerini daha iyi ifade edebildikleri ve çözüm odaklı düşünebildikleri görülmektedir. Sonuç olarak sosyobilimsel konulara karşı olumlu tutum geliştirmede karar verme becerisi ve eleştirel düşünme eğiliminin önemli iki faktör olduğu tespit edilmiştir. Farklı örneklem grubu ve veri toplama araçlarıyla bu çalışma değişik boyutlarda gerçekleştirilebilir. Öğrencilerin sosyobilimsel konularda karar verirken hangi faktörlerden etkilendikleri nitel bir çalışma ile ortaya çıkarılabilir. Sınıf ortamında sosyobilimsel konulara daha fazla yer verilmesi ve öğretim programına bu konular ile ilgili daha fazla kazanım eklenmesi öğrencilerin karar verme becerisini ve eleştirel düşünme eğilimlerini artırmada faydalı olacaktır. Bununla birlikte sosyobilimsel konular kavramının ortaokul öğrencileri tarafından tam olarak anlaşılmaması çalışmada bir sınırlılık olmuştur. Bu sebeple bu alanda ortaokul öğrencileri ile yapılacak olan çalışmalarda sosyobilimsel konular kavramı öğrencilere açık ve net bir şekilde ifade edilmelidir.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğretmenlerinin okul dışı öğrenmeyi düzenlemeye ilişkin algılarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Nicel araştırma yöntemi kullanılan araştırmada, tarama modeli tercih edilmiştir. Araştırmanın örneklemini 2020-2021 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Sivas ili Merkez ilçesinde Millî Eğitim Bakanlığına bağlı ortaokulda görev yapan 352 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında Bolat ve Köroğlu (2020) tarafından geliştirilen “Okul Dışı Öğrenmeyi Düzenleme Ölçeği (ODÖDÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistik, bağımsız gruplar t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Scheffe testinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; ODÖDÖ’nün maddelerine ilişkin bilgi, planlama, değerlendirme alt boyutlarında ve ölçeğin tümünde ortaokul öğretmenlerinin “orta düzeyde katılıyorum” düzeyinde; uygulama alt boyutunda ise “çok katılıyorum” düzeyinde algıya sahip oldukları tespit edilmiştir. Araştırmada, ortaokul öğretmenlerinin okul dışı öğrenmeyi düzenlemeye ilişkin algılarının eğitim düzeyi, okul dışı öğrenmeyi düzenleme ile ilgili eğitim alma durumu, okul dışı öğrenmeyi düzenleme ile ilgili etkinlik düzenleme durumu ve sınıf mevcudu değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Bu çalışmada, ortaokul 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin aile ilişkileri ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma kapsamında, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Uşak il merkezinde çeşitli okullarda ortaokul eğitimine devam eden % 48’i (362 kız öğrenci) kadın ve % 52’si (385 erkek öğrenci) olmak üzere toplam 747 öğrenci değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin toplanmasında, öğrencilerin aile ilişkilerine ilişkin veriler için “Çocuklar İçin Aile İlişkileri Ölçeği” ve çocukların mutluluk düzeyleri için “Okul Çocuklarının Mutluluk Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin analiz işlemleri SPSS’in 20.0 paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Mutluluk ve aile ilişkileri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığına ilişkin korelasyon katsayılarına bakılmıştır. Ayrıca destekleyici ve engelleyici aile ilişkilerinin, mutluluğu ne derecede yordadığını belirlemek amacıyla aşamalı regresyon analizi yapılmıştır. Mevcut araştırmanın bulguları ortaokul öğrencilerinin destekleyici aile ilişkileri arttıkça mutluluk düzeylerinin de arttığını göstermektedir. Elde edilen sonuçlar ilgili literatür kapsamında değerlendirilerek önerilerde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı, Kastamonu il merkezindeki devlet ortaokullarında öğrenim gören altıncı, yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin evrensel fen okuryazarlık düzeylerini belirlemek ve bu düzeyin anne eğitim seviyesine, baba eğitim seviyesine, sınıf seviyesine ve cinsiyete göre değişip değişmediğini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda, 1674 öğrenciye Evrensel Fen Okuryazarlık Ölçeği (EFOYÖ) uygulanmıştır. Nicel araştırma deseninin kullanıldığı bu araştırma, ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde SPSS paket programından yararlanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda, öğrencilerin evrensel fen okuryazarlık düzeyinin “yüksek” olduğu belirlenmiştir. Ayrıca evrensel fen okuryazarlık puanlarına, anne ve baba eğitim seviyesinin, sınıf seviyesinin ve cinsiyetin etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin evrensel fen okuryazarlık düzeylerini artırmak için onların teknolojik tasarımları incelemeye, müzeleri ziyaret etmeye, bilim insanlarının buluşlarını hikayeleştirmeye, bilimsel dergi ve belgeselleri takip etmeye ve yaratıcılıklarını kullanarak teknolojik araç ve gereç tasarlamaya teşvik edilmeleri önerilir., The purpose of this study is to determine the universal science literacy levels of sixth, seventh and eighth grade students in public secondary schools in the Kastamonu Province and to determine whether this level changes according to the education level of the mother, the education level of the father, the grade level and gender. For this purpose, Universal Science Literacy Scale (USLS) was applied to 1674 students. This research using quantitative research design is in the relational survey model. SPSS package program was used to analyze the data obtained from the research. As a result of the analysis of the data, it was determined that the universal science literacy level of the students was "high". In addition, it was determined that universal science literacy level, parents' education level, grade level and gender have an effect. It is recommended that students are encouraged to study technological designs, visit museums, narrate scientists' discoveries, follow scientific journals and documentaries, and design technological tools and equipment using their creativity to increase their universal science literacy level.

This study examines secondary school students’ and their teachers’ perceptions of foreign language anxiety. Also, the current study aims to compare public and private secondary school students’ foreign language anxiety level. Demographic variables such as gender and grades were also investigated to reveal whether they were acting as provoking or easing factors for foreign language anxiety among students. The sample group of this study consisted of 379 secondary school students chosen randomly and 9 English language teachers from public and private secondary school in Sakarya province, Turkey. The data were collected through two measurement tools, a scale for students and a questionnaire for teachers, which included open and close-ended questions. The quantitative data were analyzed through descriptive and inferential statistics, and for the qualitative data analysis, content analysis was conducted. The findings of the research revealed that public school students experience moderate level of foreign language anxiety, while private school students experience low level of foreign language anxiety. The findings of current study demonstrate that there is meaningful difference between public and private school students in terms of their foreign language anxiety. In both schools, females were more anxious than males; however, the difference between two gender groups was significant in private school. Grade was not a predicting factor for foreign language anxiety in the current study. However, in both schools, 8th graders are the most anxious group of all. As for the teachers, they were well aware of their students’ anxieties, and they implemented useful strategies for decreasing this anxiety. Also, they adapted their pedagogical instructions in order to reduce their students’ foreign language anxiety. However, research findings demonstrated that there was a discrepancy between teachers’ and students’ perceptions in terms of test anxiety.

Bu çalışmanın amacı, 6. Sınıf düzeyinde edat ve bağlaç konusuyla ilgili dil bilgisi başarı testi geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda ilk olarak Bloom’un yenilenen taksonomisi dikkate alınarak konuya ait kazanımlar belirlenmiş ve bu kazanımları karşılayan 167 adet edat ve bağlaç konusuyla ilgili soru hazırlanmıştır. Hazırlanan sorular için uzman görüşü alınarak görüşler doğrultusunda 54 adet soru seçilmiştir. Testin kapsam geçerliliğini belirleyebilmek için belirtke tablosu hazırlanmıştır. Maddeler analiz edilmeden önce 6.sınıf düzeyinde 25 öğrenciye sorular okutularak, onların maddeler üzerindeki yorumları alınmıştır. Ön pilottan sonra son şekli verilen taslak test 2021-2022 eğitim öğretim yılında 200 öğreniciye uygulanarak geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmıştır. 54 maddelik taslak testin güvenirlik analizi 0,661 olarak hesaplanmıştır. Total Varyans Tablosu incelediğinde veri setini daha iyi şekilde temsil edebilecek 22 sorunun mevcut olduğu saptanmış ve bu sorular nihai teste alınmıştır. Nihai testin Cronbach’s Alpha Katsayısı 0,710 olarak hesaplanmıştır. Cronbach Alfa katsayısının (α) 0.60-0,90 arasında olması testten alınan puanların oldukça güvenilir olduğunu gösterir.

Dünyada ekonomik kalkınma ve toplumsal dönüşümü gerçekleştirebilmek için insanların girişimcilik becerilerine sahip olması oldukça önemlidir. Bu anlamda bireylerin küçük yaşlardan itibaren girişimcilikle ilgili bilgi ve becerilerle donatılması gerekmektedir. İlk ve ortaokul programlarında yer alan sosyal bilgiler dersi, ekonomik, toplumsal, teknolojik pekçok konu ile ilişki içinde olup bireyin toplumsallaşmasına yardımcı olan bir derstir. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin girişimcilik düzeyleri ile sosyal bilgiler dersinde girişimcilik becerisi kazandırılmasına ilişkin sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Bu araştırmada karma yöntem tasarımlarından kısmen karma sıralı baskın statülü tasarım kullanılmıştır. Araştırmaya 2017-2018 öğretim yılı bahar döneminde 5. sınıf düzeyindeki 1050 ortaokul öğrencisi ve 17 sosyal bilgiler öğretmeni katılmıştır. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formu, ölçek ve yarı yapılandırılmış görüşme ile toplanmıştır. Öğrencilerin girişimcilik düzeyleri ortaya konulurken aritmetik ortalama, değişkenler arasındaki farkı belirlemek için t testi ve varyans analizi uygulanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme ile toplanan veriler betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin girişimcilik düzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Araştırma kapsamında öğrencilerin girişimcilik düzeyleri ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Öğrencilerin girişimcilik düzeyleri ile sosyoekonomik düzey, kardeş sayısı, annenin eğitim durumu ve babanın eğitim durumu değişkenleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Sosyal bilgiler öğretmenleri sosyal bilgilerin girişimcilik becerisini kazandırmaya uygun bir ders olduğunu ifade etmişlerdir. Araştırma sonunda, uygulamaya ve araştırmaya yönelik öneriler sunulmuştur.

Bu araştırma, ortaokul 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazma tutumları, yazma motivasyonları ve yazma becerileri arasındaki ilişkiyi ve öğrencilerin yazmaya ilişkin tutum ve motivasyonlarının yazma başarısını ne oranda yordadığını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modeline göre yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini 2019-2020 eğitim öğretim yılında Aksaray ilinde öğrenim gören ortaokul öğrencilerinin tamamı, örneklemini ise basit seçkisiz örnekleme yöntemiyle seçilen 450 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin yazma becerilerini değerlendirmek için Sezer (2005) tarafından geliştirilen rubrik kullanılmıştır. Araştırmada, ortaokul öğrencilerinin yazma tutumlarını belirlemek amacıyla Can ve Topçuoğlu Ünal (2017) tarafından geliştirilen Yazma Tutum Ölçeği, yazma motivasyonlarını belirlemek için de Yaman vd. (2016) tarafından geliştirilen Yazma Motivasyonu Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonunda, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin orta düzeyde olduğu, kız ve erkek öğrencilerin yazma puanları arasında kız öğrencilerin lehine anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre baba eğitim düzeyi arttıkça öğrencilerin yazma puanları da istatistiksel olarak artmaktadır. Günlük tutma alışkanlığı ise öğrencilerin yazma becerilerini olumlu yönde etkilemektedir. Yazma becerileri, yazmaya yönelik tutum ve yazma motivasyonu puanları arasındaki korelasyon katsayıları incelendiğinde ise en yüksek ilişkinin yazmaya yönelik tutum puanları ile yazma motivasyonu puanları arasında, en düşük ilişkinin yazma becerileri puanları ile yazma motivasyonu puanları arasında olduğu görülmektedir. Ayrıca üç ölçek arasındaki korelasyon değerleri pozitif yönde anlamlı sonuçlar vermektedir.

Bu fenomenoloji araştırmasında, ortaokul matematik öğretmenlerinin öğretim programı olgusuna ve Türkiye’de matematik eğitimi alanında son yıllarda uygulanmakta olan yeni öğretim programlarına ilişkin algılarının tanımlanması amaçlanmıştır. Araştırmaya Türkiye’deki bir ilin devlet okullarında görev yapmakta olan 12 ortaokul matematik öğretmeni dâhil edilmiştir. Araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla elde edilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular ortaokul matematik öğretmenlerinin genel anlamda öğretim programı olgusunun mesleki yaşamlarındaki rolü ve önemine ilişkin farkındalıklarının düşük olduğuna işaret etmektedir. Buna karşın ideal matematik öğretim programı algılarının reform programlarında ortaya konulan yeniliklerle uyumlu olduğu tespit edilmiştir. Dolayısıyla öğretmenlerin reform programlarının gerekliliğine ve önemine inandıkları söylenebilir. Ancak bu araştırmada öğretmenler matematik reform programlarının uygulanabilirliğine yönelik olumsuz duygu ve değerlendirmeler ortaya koymuşlardır. Matematik reform programlarını, test başarısı odaklı ölçme-değerlendirme sistemiyle uyumsuz olması ve sık değişmesi gibi çeşitli nedenlerle değersiz, güvenilmez ve kaygı verici olarak nitelendirmişlerdir. Bu çelişkili bulgular, ortaokul matematik öğretmenlerinin öğretim programı bilgilerindeki eksikliğe işaret etmektedir.

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin “turizm” ve “turist” kavramlarıyla ilgili algılarını ortaya çıkarmaktır. Çalışma nitel araştırma deseninde tasarlanmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim döneminde, Aydın ili Köşk İlçesinden ve Afyonkarahisar Merkez ilçesinden birer şehir merkezi birer de kırsal mahalle okulunda olmak üzere dört okulda gerçekleşmiştir. Araştırma yapılan okullarda, 5, 6 ve 7. sınıf düzeyinde her sınıftan bir şubede ve toplamda 280 öğrenciden veri toplanmıştır. Veri toplama aşamasında önceden hazırlanan formun birinci kısmına turizm ve turist kavramlarına ilişkin metaforlarını yazmalarını, ikinci kısma ise geliştirdikleri metaforlarını açıklamaları istenmiştir. Toplanan veriler betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiş ve her iki kavrama ilişkin; klasik bir algı olarak, tarihi ve kültürel değer olarak, toplumsal değer olarak, olumsuz bir algı olarak, finansal açıdan turizm ve turist kavramlarına ilişkin altı alt kategoride öğrencilerin geliştirdikleri metaforlar ortaya çıkarılmış ve değerlendirilmiştir. Çalışma neticesinde hem Aydın ilinden hem de Afyonkarahisar ilinden çalışmaya katılan öğrencilerin her iki kavramla ilgili, birçok metaforla turizm ve turist kavramlarını ekonomik etkisiyle değerlendirdikleri görülmektedir. Çalışmanın yapıldığı iki il karşılaştırıldığında ise Aydın ilinden çalışmaya katılan öğrencilerin, Afyonkarahisar iline göre geliştirmiş oldukları metaforları temellendirme konusunda daha iyi oldukları ifade edilebilir. Diğer bir ifadeyle Afyonkarahisar ilçesinden çalışmaya katılan öğrencilerin turizm ve turist kavramına ilişkin geliştirdikleri metaforları Aydın’dan katılan öğrencilere göre daha dayanaksız olduğu ifade edilebilir. Ayrıca bunların yanında her iki ilden de çalışmaya katılan öğrencilerin turizmin sosyal, siyasal ve kültürel etkilerinden fazla bahsetmedikleri tespit edilmiştir.

Bu araştırmanın amacı ortaokul matematik ders kitaplarında yer verilen tahmin beceri türlerini belirlemek, öğrenme alanlarına ve ders kitabındaki bölümlere göre dağılımını incelemektir. Araştırmada, 2020-2021 eğitim öğretim yılı içerisinde devlet ortaokullarında derslerde kullanılan, özel yayınevleri basımlı ve Milli Eğitim Bakanlığı onaylı matematik ders kitaplarından her sınıf seviyesi için birer adet örnek kitap olmak üzere dört kitap incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden doküman incelemesi kullanılmıştır. Bulgularda ders kitaplarında tahmine yer verilen içeriklerin 5. ve 6.sınıf seviyelerinde, 7. ve 8. sınıf seviyelerine göre daha yoğun olduğu tespit edilmiştir. Her sınıf seviyesinde en çok kullanılan tahmin türü işlemsel tahmin iken yığın tahminine sınırlı sayıda içerikte yer verildiği görülmüştür. Sayılar ve işlemler öğrenme alanı tüm sınıf seviyelerinde tahmin becerisi içeren tek öğrenme alanı olarak belirlenmiştir. Ders kitaplarında tahmin ile ilgili içeriklerin genel olarak alıştırmalar ve çözümlü örnekler gibi bölümlerde yoğun olduğu görülür iken etkinlik bölümlerinde çok az içerik olduğu hatta 7. sınıf ders kitabında hiç yer verilmediği görülmüştür. Özel yayınevlerinin hazırladığı ders kitaplarının incelenmesi ile ulaşılan sonuçlara göre ders kitaplarında yer verilen tahmin ile ilgili içeriklerin yeterli sayıda olmadığı görülmüştür. Bu araştırmaya MEB yayınevlerinin hazırladığı ders kitapları da eklenerek araştırmanın kapsamı genişletilebilir, ortaokul seviyesinde yapılan çalışma ilkokul ve lise seviyelerinde de yapılabilir. Ders kitaplarının tahmin becerisi bakımından nasıl bir gelişim gösterdiğini görmek açısından geçmiş yıllardaki ders kitaplarının incelenmesi araştırmacılara önerilmektedir., The aim of this research is to determine the types of estimation skills included in the middle school mathematics textbooks and to examine their distribution according to the learning areas and chapters within the textbooks. In the research, four textbooks, one sample textbook for each grade level, among the mathematics textbooks published by private publishing houses and approved by the Ministry of National Education (MoNE) and used in public secondary schools in the 2020-2021 academic year were examined. Document analysis, one of the qualitative research designs, was used in the research. In the findings, it was determined that the textbook contents including estimation were more intense at the 5th and 6th grades than at the 7th and 8th grades. While the most commonly used estimation type in the textbooks at each grade was operational estimation, it was seen that stack estimation was included in a limited amount of content. Numbers and operations learning area was determined as the only learning area that includes estimation skills at all grades. While it was seen that the content related to estimation in the textbooks is generally intense in the exercises and sample sections with solutions, it was seen that there is very little content in the activity sections and even no content is included in the 7th grade textbook. According to the results obtained by examining the textbooks published by private publishing houses, it was seen that the content related to estimation in the textbooks is not sufficient. For further research, the scope of the research can be expanded by adding the textbooks prepared by the MoNE publishing houses to this research. Also, this research can also be replicated at the primary and high school levels. It is also recommended for researchers to examine the textbooks of the past years in order to see how the textbooks have evolved in terms of estimation skills.

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerine yönelik 21. yüzyıl becerileri yeterliliklerini belirleyen ölçek geliştirmektir. İlgili araştırmada geliştirilen ölçeğin geçerlik ve güvenirlik kanıtlarını elde etmek amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılarak seçilen örneklem grubu 400 ortaokul öğrencisinden oluşmaktadır. Ölçeğin geliştirilmesi sürecinde ilk olarak alan yazın taranarak 47 madden oluşan madde havuzu oluşturulmuştur. Ölçeğin kapsam geçerliliğini sağlamak amacıyla uzman görüşleri alınmıştır. Uzman görüşü sonucunda taslak ölçek 40 maddeden oluşmaktadır. Geliştirilen ölçek beşli Likert tipindedir. Ölçeğin yapı geçerliliğine kanıt sağlamak amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Farklı örneklemler üzerinden yapılan açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda 34 madde 6 faktörlü bir ölçek elde edilmiştir. Ölçekte bulunan faktörler; “iletişim”, “bilgi okuryazarlığı”, “Eleştirel düşünme ve yaratıcılık”, “yaratıcı düşünme ve yenilik”, “bilgi teknoloji okuryazarlığı” ve “liderlik ve sorumluluk becerileri” şeklindedir. 34 madden oluşan ölçeğin genel güvenirliğini hesaplamak için Cronbach's Alpha katsayısı 0.92 olarak hesaplanmıştır. Araştırmacılara önerimiz farklı örneklemler üzerinde bu ölçeğin geçerlik-güvenirlik kanıtlarının elde edilmesi şeklindedir.

Bu çalışmada ortaokul 5. sınıf Türkçe ders kitabında bulunan öyküleyici metinlerin hikâye haritası yöntemine uygun incelenerek hikâye elementlerini bulundurma düzeyinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda nitel araştırma kapsamında ayrıntılı doküman analizi yapılmıştır. Araştırmanın materyalini, Anıttepe Yayıncılık tarafından yayınlanan “Ortaokul 5. Sınıf Türkçe Ders Kitabı” nda bulunan öyküleyici metinler oluşturmaktadır. Kitapta belirlenen 13 öyküleyici metin betimsel analizle ayrıntılı olarak incelenmiştir. Çalışmada ulaşılan verilerin analizinde Çoşkun (2005) tarafından hazırlanan “Hikâye Elementleri Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Bu çalışmada; ortaokul 5. sınıf Türkçe ders kitabında yer alan öyküleyici metinler, hikâye elementleri değerlendirme ölçeğine göre puanlandırılmıştır. “Hikâye edici metinlerde bulunan metin elementlerin düzeyi nasıldır?” sorusuna cevap aranmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen veriler hikâye edici metinlerde hikâye elementlerini bulundurma düzeylerinin farklı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışmanın sonucunda hikâyeler “olay örgüsü” bakımından başarılı bir biçimde kurgulanırken, zaman, mekân, kahramanlar ve mesaj bakımından aynı başarı gösterilememiştir. Genel itibariyle Türkçe ders kitabında yer alan öyküleyici metinlerin, hikâye elementlerini bulundurma seviyesi istenilen düzeyde olmadığı tespit edilmiştir. Bu bakımdan kitaplarda yer alacak hikâye edici metinlerin hikâye elementlerini bulundurma durumuna bakılarak kitaplara alınması ve uzmanlar tarafından oluşturulmuş hikâye haritalama şemalarına yer verilmesi metinlerin hikâye elementleri bulundurma düzeyini artıracaktır.

Bu araştırmada sekizinci sınıf öğrencilerinin sosyobilimsel konulara ilişkin zihinsel yapılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılında Türkiye’de İç Anadolu Bölgesinde yer alan bir ile bağlı sekiz devlet ortaokulunda 136 sekizinci sınıf öğrencisiyle yürütülmüştür. Çalışmada, nitel veri toplama ve analiz yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen sosyobilimsel konulara ilişkin hazırlanan “Kelime ilişkilendirme testi” (KİT) kullanılmıştır. Kelime ilişkilendirme testinde; kök hücre, klonlama, genetiği değiştirilmiş organizma, nükleer santraller, biyoteknoloji ve genetik mühendisliği, küresel ısınma, hidroelektrik santraller ve organ nakli kavramları yer almaktadır. Kelime ilişkilendirme testi sonucunda elde edilen veriler kullanılarak frekans tablosu oluşturulmuştur. Frekans tablosuna göre de öğrencilerin bilişsel yapılarını ortaya koyan kavram ağları çizilmiştir. Kavram ağlarında ortaya çıkan ilişkilere göre veriler analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda öğrenciler verilen anahtar kavramlardan en çok organ nakli (932) ve küresel ısınma (848) kavramlarını; en az ise kök hücre (555) ve klonlama (625) kavramlarını ilişkilendirmişlerdir. Çizilen kavram ağları ile öğrencilerin sosyobilimsel konuları birbiri ile ilişkilendirme dereceleri analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulardan yola çıkarak sosyobilimsel konuların önemine dikkat çekilmiş ve öğretimi konusunda program belirleyicilere, araştırmacılara ve uygulayıcılara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin Fen Bilgisi, Türkçe, Matematik ve Sosyal Bilgiler derslerine ilişkin dönem sonu başarı notlarından oluşan akademik başarılarının bilgisayarca düşünme, eleştirel düşünme ve problem çözme becerileri tarafından yordanma derecesini belirlemektir. Araştırmada nicel araştırma desenlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Amasya’da bulunan ortaokul öğrencileri, örneklemini ise 5,6,7 ve 8. kademenin her birinden ikişer şube olmak üzere toplam 240 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında öğrencilere “Bilgisayarca Düşünme Beceri Düzeyi Ölçeği (BDBD α=0,856)”, “California Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği (The California Critical Thinking Disposition Inventory) (CCTDI α=0,722)” ve “Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri (α=0,872)” olmak üzere toplam 3 adet ölçek uygulanmıştır. Öğrencilerin akademik başarı puanlarını belirlemek için ise 2019–2020 eğitim-öğretim yılı 1. Dönemde almış oldukları Türkçe, Matematik, Fen ve Teknoloji ve Sosyal Bilgiler ders notlarına e-okul sistemi üzerinden ulaşıldıktan sonra ortalamaları alınarak çalışma kapsamına dahil edilmiştir. Verilerin analizinde IBM AMOS ortamında yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda ulaşılan sonuçlara göre akademik başarı ile bilgisayarca düşünme, eleştirel düşünme ve problem çözme becerileri arasında bir ilişki olduğu ve bu üç becerinin hem birbirlerini hem de akademik başarıyı pozitif ve anlamlı bir düzeyde yordadığı belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin ve fen bilimleri öğretmenlerinin yenilenebilir enerji konusunda geliştirilecek olan bir öğretim tasarımına yönelik ihtiyaçlarını belirlemektir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması modeli kullanılmıştır. Araştırmaya 2020-2021 eğitim öğretim yılında 10 fen bilimleri öğretmeni ve 109 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak “Yarı-yapılandırılmış görüşme formu” ve “Yenilenebilir enerji öğretimine ilişkin açık-uçlu soru formu” kullanılmıştır. Öğretmenlerden elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile ortaokul öğrencilerinden elde edilen veriler ise betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin ve öğrencilerin görüşlerini çarpıcı bir şekilde yansıtmak amacıyla doğrudan alıntılara yer verilmiştir. Araştırma sonucunda fen bilimleri öğretmenlerinin yenilenebilir enerji eğitimine yönelik öğrenme ortamlarında yapılanları, eksiklikleri ve olması gerekenleri ayrıntılı bir şekilde ifade ettikleri belirlenmiştir. Ortaokul öğrencileri de yenilenebilir enerji eğitiminde özellikle kullanılması gereken çeşitli dijital materyal ve teknolojik uygulamalara yönelik yanıtlar verdikleri tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmada ortaokul düzeyinde etkili bir yenilenebilir enerji eğitiminin gerçekleştirilmesine yönelik çeşitli öneriler verilmiştir.

Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerisine yönelik algıları ve matematik tutumlarının, matematik başarıları ile olan ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma tarama modeliyle tasarlanmıştır. Araştırma, Türkiye’nin Doğu Anadolu Bölgesinde bulunan bir ilde uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiş ortaokullarda öğrenim gören 477 (245 kız, 232 erkek) ortaokul öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Problem Çözme Becerisine Yönelik Algı Ölçeği” ve “Matematik Tutum Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin analizi sonucunda matematik tutumu ve problem çözme becerisine yönelik algıları cinsiyet ve anne-baba eğitim durumu değişkenleri açısından farklılaşmadığı, sınıf ve matematik başarısı değişkenleri açısından farklılaştığı tespit edilmiştir. Ek olarak ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerisine yönelik algıları ve matematik tutumları ile matematik başarısı arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Matematik tutumu ve problem çözme becerisi algısı matematik başarısının birer anlamlı yordayıcılarıdır. Ayrıca matematik tutumu problem çözme becerisinin anlamlı bir yordayıcısı olarak bulunmuştur. Araştırma bulguları neticesinde problem çözme becerisi algısı ve matematik tutumunun öğretim süreçlerinde geliştirilmesi ile ilgili önerilerde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğretmenlerinin okul dışı çevrelere gezi düzenlenmeye ilişkin öz yeterliklerinin farklı değişkenler açısından incelemektir. Araştırma betimsel tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Tokat il merkezindeki ortaokullarda görev yapan 117’si erkek ve 91’i kadın olmak üzere toplam 208 Fen bilimleri, Sosyal bilgiler, Matematik ve Türkçe öğretmenleri ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada üç kategoriden oluşan ölçme aracı kullanılmıştır. Araştırmanın genel amacı doğrultusunda cevapları aranan alt problemlere yönelik ölçek puanından elde edilen verilerin gerekli istatistiksel çözümleri için betimsel istatistik yöntemlerinden (f) frekans, (%) yüzde ve (x̄) aritmetik ortalama kullanılmıştır. Yapılan araştırmada ölçekten elde edilen veriler normal dağılım gösterdiği için parametrik analiz yöntemlerinden ANOVA ve t-testinden yararlanılmıştır. Açık uçlu sorular ise içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda öğretmenlerin gezi düzenleme noktasında kendilerini yeterli gördükleri sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte öğretmenlerin gezi düzenlemeye yönelik öz yeterlik inanç puanları; eğitim durumu değişkeninde farklılaşırken, cinsiyet, mezun oldukları bölüm, gezi düzenleme sıklığı ve hizmet süresi değişkenlerinde farklılaşmadığı görülmüştür. Farklı branşlardaki öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamları olarak en sık okul bahçesini kullandıkları belirlenmiştir. Öğretmenler gezi düzenleme faaliyetleri süresince öğrenci, veli ve kurumlardan izin alma, öğrencilerin kontrolünü ve güvenliğini sağlama ve öğrencilerden gezi dönütü alma gibi sorunlar yaşadıkları tespit edilmiştir.

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de ortaokul düzeyinde ders kitabı olarak kullanılan kaynakların engellilik konusuna örtük program çerçevesinde ne düzeyde yer verildiğini incelemektir. Bu doğrultuda, zorunlu derslerden olan Türkçe, Matematik, Fen Bilimleri, Sosyal Bilgiler, T.C. İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük ve Yabancı Dil ders kitaplarında yer alan metin, fotoğraf ve görsel öğeler incelenmiştir. Bu araştırmada nitel araştırma yaklaşımlarından doküman analizi kullanılmıştır. 2020 – 2021 eğitim-öğretim yılı Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yayınlanan 24 ders kitabı araştırmacılar tarafından içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda, engelli bireyler için hazırlanan örtük programın yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Görsel, fotoğraf ve metinlerde yer alan yetersizlikten etkilenmiş bireyler analiz edildiğinde, kız ve erkek öğrenci sayısının dengeli dağıtılmadığı, bu bireylerin tipik gelişim gösteren akranları ile birlikte yeterince yer verilmediği, büyük bir kısmının pasif bir eylem içerisinde yer aldığı tespit edilmiştir. Ayrıca yetersizlikten etkilenmiş bireylerin okul ortamında gösterilmediği ve genellikle yetişkin bireylere yer verildiği saptanmıştır. Ders kitaplarında engellilik teması ile ilgili içerik sayısı artırılması ve bu içerikler yetersizlikten etkilenmiş bireyleri olumsuz yönde etkilemeyecek şekilde düzenlenmesi önerilmektedir.

Bu çalışmanın amacı, sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımının ortaokul beşinci sınıf öğrencilerinin sürtünme kuvveti konusunda başarılarına ve öğretim hakkında görüşlerine etkisinin araştırılmasıdır. Araştırmada karma araştırma yöntemlerinden açıklayıcı sıralı desen modeli kullanılmıştır. Çalışma Marmara Bölgesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya beşinci sınıfta öğrenim gören toplam 55 (28 kontrol grubu, 27 deney grubu) öğrenci katılmıştır. Deney grubunda araştırmacılar tarafından hazırlanan 5E öğrenme modelinin kullanıldığı sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımı ile öğretim gerçekleştirilirken kontrol grubunda fen bilimleri dersi öğretim programına uygun ders işlenmiştir. Araştırma kapsamında uzman görüşü alınarak araştırmacılar tarafından hazırlanan kelime ilişkilendirme testi her iki gruba da ön test-son test olarak uygulanmıştır. Öğrencilerin sorgulamaya dayalı öğretim hakkındaki görüşlerini inceleyebilmek için öğretim sonrası deney grubundaki altı öğrenci ile yarı-yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Kelime ilişkilendirme testi sonuçlarına göre, deney grubu öğrencilerinin ön test-son testleri incelendiğinde kontrol grubu öğrencilerine göre daha başarılı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşmeler sonucunda öğrencilerin sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımı ile gerçekleştirilen dersi öğretmenin aktif olduğu diğer derslere göre tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. İleriki araştırmalarda sorgulama temelli öğretimin öğrencilerin öğrenmeleri üzerindeki etkinliğini belirlemede farklı alternatif değerlendirme yöntemlerinin kullanıldığı çalışmalar yürütülebilir.

The many positive effects of outdoor learning on students form a good idea about the necessity of maintaining this model with students. However, at this point, perhaps the most important detail to be considered is the level of perception of the students who are directly involved in the subject of outdoor learning. This study is a quantitative study conducted to determine the perception levels of secondary school students towards outdoor learning. The study was designed in accordance with the survey model. 980 participants were included in the study on a voluntary basis. The study data were collected through the “Out of School Learning Environments Perception Scale (OSLEPS)”. The items in this scale were collected using an online form. In the analysis of the data, t-test for independent samples and one-way analysis of variance for independent samples were used. In this study, which was conducted to determine the perceptions of students about outdoor learning environments, the answers given by the students participating in the study to the OSLEPS were evaluated in terms of their gender, grade level, living place and where they spend their holidays. As a result of the analyzes, both female and male students have higher perceptions of willingness to learn and integration with other courses, that outdoor learning environments have a greater effect on female students than male students and female students' perceptions of outdoor learning environments are higher than male students. When the studies in the literature and this study are evaluated together, it is seen that the results obtained overlap with each other. When evaluated in terms of other factors, no significant difference was found between the variables. Since outdoor education activities are an educational process in which the five senses are used together, there are activities in which movement, excitement and curiosity are involved, it ensures that students are constantly active in the process, increases their desire for learning and presents information from different disciplines as a whole, it can be suggested that such activities should be included more in the curriculum prepared.

Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı destekleme ve yetiştirme kursları (DYK) hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Tarama yönteminin kullanıldığı araştırmanın örneklemini taşımalı eğitim veren bir ortaokulda kurslara devam eden 118 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen ve dokuz açık uçlu sorudan oluşan yazılı görüş formu kullanılarak toplanan verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda, öğrencilerin yarısından fazlasının ders seçiminde kendi iradesini kullanırken kalanların ailelerinin ve okul yönetiminin yönlendirmesi ile seçtikleri belirlenmiştir. Bulgular DYK’ların genellikle test çözme ve konu tekrarı yapma seklinde yürütüldüğünü göstermektedir. Kurslarda en yaygın kullanılan ders materyallerinin akıllı tahta, soru bankaları ve ders kitapları olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte öğrenciler akıllı tahtaların etkinliğinin arttırılabilmesi için tablet olması gerektiğine vurgu yapmışlardır. Okul yönetiminin kurslar konusunda oldukça ilgili olduğunu belirten öğrenciler kursların gün sonunda olmasından dolayı çok yorulduklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca yardımcı kitap eksikliği öğrenciler tarafından ifade edilen kurslara ilişkin bir diğer sorundur. Bunun yanı sıra bazı öğrenciler kurslarda sıkıldıklarını ve daha eğlenceli geçmesini istediklerini belirtmişlerdir.

Bu çalışma, ortaokul öğrencilerinin söz varlığını geliştirmeye yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul’daki bir ortaokulda eğitim gören 233 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın nicel verileri, kişisel bilgi formu ve Söz Varlığını Geliştirmeye Yönelik Tutum Ölçeği ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde t testi, Tek yönlü (One way) Anova testi kullanılmıştır. Anova testi sonrasında farklılıkları belirlemek üzere tamamlayıcı post-hoc analizi olarak Scheffe testi kullanılmıştır. Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin söz varlığını geliştirmeye yönelik tutumlarıyla cinsiyet, okul türleri, ailenin eğitim ve maddi düzeyi, sosyal medya araçları kullanıp kullanmamaları gibi değişkenlerle aralarındaki ilişki yordanmıştır. Öğrencilerin sözcük öğrenmeye, sözlük kullanmaya ve söz varlığını geliştirmeye yönelik tutum puanları yaş, sınıf seviyesi, evde kütüphane olması ve sözlük kullanma durumlarına göre anlamlı farklılık gösterirken; anne-baba eğitim düzeyi, kardeş sayısı, anne-baba mesleği, ailenin aylık geliri ve okul türüne göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Bu sonuçlar ışığında ortaokul öğrencilerinin söz varlığını geliştirmeye yönelik tutumlarını artırmak için önerilerde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme becerilerine sahip olma düzeylerini çeşitli değişkenlere göre incelemektir. Betimsel tarama modelinin kullanıldığı bu çalışmanın örneklemini, tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlenen toplam 920 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme becerilerini kullanma düzeylerini belirlemek amacıyla “21. Yüzyıl Öğrenme Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde, betimsel istatistikler (ortalama, standart sapma) ve fark analizleri (ANOVA, MANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme becerilerini genel olarak yüksek düzeyde kullandıkları belirlenmiştir. Öğrencilerin aktif öğrenme becerilerini orta düzeyde; öğrenmeyi öğrenme, problem çözme, işbirliği ve iletişim becerilerini ise yüksek düzeyde kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Kız öğrencilerin erkek öğrencilere kıyasla; 7. sınıf öğrencilerinin 6. ve 8. sınıf öğrencilerine kıyasla; sınıflarında akıllı tahta bulunan öğrencilerin sınıflarında akıllı tahta bulunmayan öğrencilere kıyasla; evlerinde internet bağlantısı bulunan öğrencilerin evlerinde internet bağlantısı bulunmayan öğrencilere kıyasla; bilgisayar, akıllı telefon ve tablet bilgisayar gibi teknolojik araçlara sahip olan öğrencilerin bu teknolojik araçlara sahip olmayan öğrencilere kıyasla 21. yüzyıl öğrenme becerilerini daha yüksek düzeyde kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bu durumda, ortaokul öğrencilerinin genelde 21. yüzyıl öğrenme becerilerinin özelde ise aktif öğrenme becerilerinin geliştirilmesi için, öğrencinin süreçte aktif olacağı ve öğrenme sorumluluğunu üstleneceği öğrenci merkezli öğretme-öğrenme ortamlarının oluşturulması önerilebilir.

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin dijital ayak izi farkındalığını sınıf düzeyi, cinsiyet, elektronik araç ve ortamlarda geçirilen süreye göre incelemektedir. Öncelikle ortaokul öğrencileri için geliştirilen dijital ayak izi ölçeği psikometrik özellikleri açısından değerlendirilerek geçerli ve güvenilir bir araç olduğu ortaya konmuştur. Daha sonra katılımcıların dijital ayak izi farkındalıkları yukarıda belirtilen değişkenlere göre incelenmiştir. Çalışma grubu 204 kız ve 189 erkek öğrenciden oluşmaktadır. Çalışma kapsamında uygulanan Dijital Ayak İzi Ölçeği’nin yanı sıra öğrencilerin cinsiyet, yaş, sınıf düzeyleri ile cep telefonu, internet, sosyal medya kullanımları ve çevrimiçi oyun oynama süreleri hakkında sorular içeren bir form verilmiştir. Sonuç olarak, Dijital Ayak İzi Ölçeği hem araştırmacılar hem de eğitimci, yönetici ve ebeveynlerin kullanımı için geçerliği ve güvenirliği olan bir araç olduğu ortaya konmuştur., The aim of this study is to examine the digital footprint awareness of middle school students according to grade level, gender, time spent on electronic devices and media. First of all, the digital footprint scale developed for secondary school students was evaluated in terms of its psychometric properties. Then, the digital footprint awareness of the participants was examined according to the variables mentioned above. Participants consisted of 204 female and 189 male students. In addition to the Digital Footprint Scale, participants were given a form containing questions about students' gender, age, grade levels, and time spent with a mobile phone, internet, social media, and online game playing. The results indicated that the Digital Footprint Scale is a valid and reliable tool for the use of researchers, educators, administrators, and parents.