Search

The use of N in EU countries is subject to constraints as given in the Nitrates Directive (ND). Member states must define Codes of Good Agricultural Practice (voluntary measures) for their whole national territory, as well as designate Nitrate Vulnerable Zones (NVZs) where the risk of nitrate pollution would be high if actions prescribed in the ND were not taken. With specific reference to the designated NVZs, so-called Action Programs (APs) have to be established which contain mandatory measures in order to meet the objectives of the ND. For some countries, APs include N-application standards: explicit limiting values to N inputs. Central to Good Agricultural Practice (GAP) are the fertilizer recommendation systems, which reflect crop N requirements. Recommendations are the starting point for fertilizer planning – a required element of Codes of GAP as prescribed by the ND. They have also served as a reference in those countries where N-application standards were introduced. Another required element in Codes of GAP is the specification of periods when fertilizer application is inappropriate (closed periods). Finally, the fertilizer value of manures is required both for fertilizer planning (GAP) and to assess room for supplemental fertilizer inputs within set N-application standards. These elements together (recommendations, application limits, closed periods, and fertilizer equivalents) constitute the core of rules and regulations in the respective APs and Codes of GAP. Details of these elements, including numerical values, differ between countries. This reflects, in part, differences in biophysical and socio-economic production conditions. To provide a broader basis for justifying rules and numbers for adoption in APs and Codes of GAP, the study documented here compares recommendations and the various restrictions on N use among selected ‘neighbouring’ countries. The study is confined to Flanders, Denmark, Germany, France and The Netherlands. As for major crops, grassland, maize, potatoes, sugar beets, winter wheat, summer barley and onions are addressed.

The use of N in EU countries is subject to constraints as given in the Nitrates Directive (ND). Member states must define Codes of Good Agricultural Practice (voluntary measures) for their whole national territory, as well as designate Nitrate Vulnerable Zones (NVZs) where the risk of nitrate pollution would be high if actions prescribed in the ND were not taken. With specific reference to the designated NVZs, so-called Action Programs (APs) have to be established which contain mandatory measures in order to meet the objectives of the ND. For some countries, APs include N-application standards: explicit limiting values to N inputs. Central to Good Agricultural Practice (GAP) are the fertilizer recommendation systems, which reflect crop N requirements. Recommendations are the starting point for fertilizer planning – a required element of Codes of GAP as prescribed by the ND. They have also served as a reference in those countries where N-application standards were introduced. Another required element in Codes of GAP is the specification of periods when fertilizer application is inappropriate (closed periods). Finally, the fertilizer value of manures is required both for fertilizer planning (GAP) and to assess room for supplemental fertilizer inputs within set N-application standards. These elements together (recommendations, application limits, closed periods, and fertilizer equivalents) constitute the core of rules and regulations in the respective APs and Codes of GAP. Details of these elements, including numerical values, differ between countries. This reflects, in part, differences in biophysical and socio-economic production conditions. To provide a broader basis for justifying rules and numbers for adoption in APs and Codes of GAP, the study documented here compares recommendations and the various restrictions on N use among selected ‘neighbouring’ countries. The study is confined to Flanders, Denmark, Germany, France and The Netherlands. As for major crops, grassland, maize, potatoes, sugar beets, winter wheat, summer barley and onions are addressed.

Ondanks een strategie gericht op verzorging van de bodemvruchtbaarheid kan tijdens de biologische teelt van groenten- en akkerbouwgewassen een additionele gift met een snelwerkende meststof noodzakelijk zijn. In de praktijk hebben we het dan over de inzet van hulpmeststoffen. Voor de biologische landbouw zijn er diverse hulpmeststoffen op de markt. De verschillen zitten vooral in de stikstofbeschikbaarheid, de herkomst en de prijs. In deze brochure zetten we de actuele kennis op een rij.

Ondanks een strategie gericht op verzorging van de bodemvruchtbaarheid kan tijdens de biologische teelt van groenten- en akkerbouwgewassen een additionele gift met een snelwerkende meststof noodzakelijk zijn. In de praktijk hebben we het dan over de inzet van hulpmeststoffen. Voor de biologische landbouw zijn er diverse hulpmeststoffen op de markt. De verschillen zitten vooral in de stikstofbeschikbaarheid, de herkomst en de prijs. In deze brochure zetten we de actuele kennis op een rij.

In het najaar van 2003 heeft het LEI (o.b.v. drs. Floor Geerling-Eiff en drs. Francisca Hubeek) een evaluatie uitgevoerd naar de mate waarin kennis vanuit het actieplan Nitraatprojecten is doorgestroomd naar de brede praktijk: alle Minas-plichtige agrarische ondernemers in Nederland. De Erasmus Universiteit Rotterdam (in de persoon van dr. Peter van Baalen) heeft een essentiële bijdrage geleverd aan deze evaluatie bij de opzet van het onderzoek en de interpretatie van de resultaten. Doel van het actieplan dat in deze studie werd geëvalueerd, was het tot stand brengen van projecten die zich richten op het in de agrarische praktijk ontwikkelen en verspreiden van kennis met betrekking tot mineralenmanagement, gericht op het tijdig realiseren (onderschrijden) van de Minaseindnormen en de bijbehorende emissies. Het gaat daarbij om mineralenmanagement in ruime zin: het verbeteren van de bedrijfsopzet en/of de bedrijfsvoering om de benutting van mineralen te vergroten, dus inclusief het optimaliseren van het gebruik van dierlijke mest en het aanpassen van de mestafzet. In het onderzoek zijn de doeltreffendheid en het doelbereik onderzocht; dat wil zeggen dat gekeken is naar de relatie tussen het instrument 'Nitraatprojecten' en het gedrag van ondernemers

In het najaar van 2003 heeft het LEI (o.b.v. drs. Floor Geerling-Eiff en drs. Francisca Hubeek) een evaluatie uitgevoerd naar de mate waarin kennis vanuit het actieplan Nitraatprojecten is doorgestroomd naar de brede praktijk: alle Minas-plichtige agrarische ondernemers in Nederland. De Erasmus Universiteit Rotterdam (in de persoon van dr. Peter van Baalen) heeft een essentiële bijdrage geleverd aan deze evaluatie bij de opzet van het onderzoek en de interpretatie van de resultaten. Doel van het actieplan dat in deze studie werd geëvalueerd, was het tot stand brengen van projecten die zich richten op het in de agrarische praktijk ontwikkelen en verspreiden van kennis met betrekking tot mineralenmanagement, gericht op het tijdig realiseren (onderschrijden) van de Minaseindnormen en de bijbehorende emissies. Het gaat daarbij om mineralenmanagement in ruime zin: het verbeteren van de bedrijfsopzet en/of de bedrijfsvoering om de benutting van mineralen te vergroten, dus inclusief het optimaliseren van het gebruik van dierlijke mest en het aanpassen van de mestafzet. In het onderzoek zijn de doeltreffendheid en het doelbereik onderzocht; dat wil zeggen dat gekeken is naar de relatie tussen het instrument 'Nitraatprojecten' en het gedrag van ondernemers

De MINAS wetgeving werkt met maxima voor de toegestane overschotten van N en P op de mineralenbalans om aan de nitraatnorm van 50 mg per liter in het bovenste grondwater te voldoen. Vanuit het ministerie van LNV is de vraag gesteld met welke maatregelen aan de nitraatnorm voldaan kan worden en wat het effect is van steeds verder gaande normen op de bedrijfseconomie en op de nitraatconcentratie

De MINAS wetgeving werkt met maxima voor de toegestane overschotten van N en P op de mineralenbalans om aan de nitraatnorm van 50 mg per liter in het bovenste grondwater te voldoen. Vanuit het ministerie van LNV is de vraag gesteld met welke maatregelen aan de nitraatnorm voldaan kan worden en wat het effect is van steeds verder gaande normen op de bedrijfseconomie en op de nitraatconcentratie

Proeftuin Zwaagdijk en PPO-Lelystad onderzochten in de periode 2000-2002 de teeltzekerheid, opbrengst en kwaliteit van biologische witlof. Het onderzoek spitste zich toe op bemesting en onkruidbestrijding (door afbranden) tijdens de teelt van witlofpennen, en toepassing van verschillende soorten biologische meststoffen en witlofrassen tijdens de trek. Knelpunten in de witlofproductie zijn er vooral in de trek; de wortelteelt is goed te doen. Tijdens de trek kan door toediening van naar nitraat omgezette varkensdrijfmest een flinke productiestijging gerealiseerd worden; nadeel is dat de ziektedruk door schimmels kan toenemen

Proeftuin Zwaagdijk en PPO-Lelystad onderzochten in de periode 2000-2002 de teeltzekerheid, opbrengst en kwaliteit van biologische witlof. Het onderzoek spitste zich toe op bemesting en onkruidbestrijding (door afbranden) tijdens de teelt van witlofpennen, en toepassing van verschillende soorten biologische meststoffen en witlofrassen tijdens de trek. Knelpunten in de witlofproductie zijn er vooral in de trek; de wortelteelt is goed te doen. Tijdens de trek kan door toediening van naar nitraat omgezette varkensdrijfmest een flinke productiestijging gerealiseerd worden; nadeel is dat de ziektedruk door schimmels kan toenemen