Search

Bu çalışmada, sera koşullarında değişik azot kaynakları içeren besin çözeltileri ile yetiştirilen domates bitkisine yapraktan seyreltik asit (% 0.1'lik H2SO4) uygulamasının bitkinin toplam demir, aktif demir, klorofil ve toplam N içeriği ile kuru madde üzerine etkisini görmek ve olası demir noksanlığında ilave demirli gübrelemeye gerek kalmadan H2SO4 uygulamasıyla bu noksanlığı giderebilmek amaçlanmıştır. Seyreltik asit domates bitkisine bir hafta ara ile iki kez yapraktan uygulanmıştır. Bitkide kuru madde en fazla amonyum ile, total N içeriği ise en fazla üre ile yetiştirilen bitkilerden elde edilmiş olup, yapraktan asit uygulaması ile bitkilerin hem kuru madde, hem de toplam N içerikleri önemli düzeyde artış göstermiştir. Yapraktan asit uygulaması üre ve nitrat ile yetiştirilen bitkilerde toplam ve aktif demir içeriklerinde artış göstermesine rağmen bu artış istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Amonyum ile yetiştirilen bitkilerde ise asit uygulaması toplam demir içeriği üzerine negatif etki yapmıştır. Üre ile yetiştirilen bitkilerde asit uygulaması ile klorofil içeriği etkilenmezken, nitrat ve amonyum ile yetiştirilen bitkilerde önemli düzeyde artış göstermiştir.

In this study, the effects of foliar application of dilueted acid ( 0.1 % of H2SO4 ) on dry matter, total and available Fe, total N and chlorophyll content of tomato plants grown with different nitrogen sources were investigated and the possibility of recovery in Fe-deficient plants by spraying the foliars with H2SO4 without the necessisity of Fe- fertilization was aimed. Diluted acid applied to foliars twice with a week interval. The highest dry matter was obtained in the plants grown with ammonium application, while the highest total N content was determined in urea-fed plants. Foliar acid application caused to increase both dry matter and total N content significantly. Total and available Fe increased by foliar acid application in the plants grown with urea and nitrate, however these increments were not statistically significant. Total Fe was negatively affected by foliar acid application in the plants grown with ammonium. Foliar acid application didn't affect chlorophyll content of the plants grown with urea, however significantly increased those of the plants grown with nitrate and ammonium.

Bu çalışmada, sera koşullarında değişik azot kaynakları içeren besin çözeltileri ile yetiştirilen domates bitkisine yapraktan seyreltik asit (% 0.1'lik H2SO4) uygulamasının bitkinin toplam demir, aktif demir, klorofil ve toplam N içeriği ile kuru madde üzerine etkisini görmek ve olası demir noksanlığında ilave demirli gübrelemeye gerek kalmadan H2SO4 uygulamasıyla bu noksanlığı giderebilmek amaçlanmıştır. Seyreltik asit domates bitkisine bir hafta ara ile iki kez yapraktan uygulanmıştır. Bitkide kuru madde en fazla amonyum ile, total N içeriği ise en fazla üre ile yetiştirilen bitkilerden elde edilmiş olup, yapraktan asit uygulaması ile bitkilerin hem kuru madde, hem de toplam N içerikleri önemli düzeyde artış göstermiştir. Yapraktan asit uygulaması üre ve nitrat ile yetiştirilen bitkilerde toplam ve aktif demir içeriklerinde artış göstermesine rağmen bu artış istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Amonyum ile yetiştirilen bitkilerde ise asit uygulaması toplam demir içeriği üzerine negatif etki yapmıştır. Üre ile yetiştirilen bitkilerde asit uygulaması ile klorofil içeriği etkilenmezken, nitrat ve amonyum ile yetiştirilen bitkilerde önemli düzeyde artış göstermiştir.

Bu çalışmada, sera koşullarında değişik azot kaynakları içeren besin çözeltileri ile yetiştirilen domates bitkisine yapraktan seyreltik asit (% 0.1'lik H2SO4) uygulamasının bitkinin toplam demir, aktif demir, klorofil ve toplam N içeriği ile kuru madde üzerine etkisini görmek ve olası demir noksanlığında ilave demirli gübrelemeye gerek kalmadan H2SO4 uygulamasıyla bu noksanlığı giderebilmek amaçlanmıştır. Seyreltik asit domates bitkisine bir hafta ara ile iki kez yapraktan uygulanmıştır. Bitkide kuru madde en fazla amonyum ile, total N içeriği ise en fazla üre ile yetiştirilen bitkilerden elde edilmiş olup, yapraktan asit uygulaması ile bitkilerin hem kuru madde, hem de toplam N içerikleri önemli düzeyde artış göstermiştir. Yapraktan asit uygulaması üre ve nitrat ile yetiştirilen bitkilerde toplam ve aktif demir içeriklerinde artış göstermesine rağmen bu artış istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Amonyum ile yetiştirilen bitkilerde ise asit uygulaması toplam demir içeriği üzerine negatif etki yapmıştır. Üre ile yetiştirilen bitkilerde asit uygulaması ile klorofil içeriği etkilenmezken, nitrat ve amonyum ile yetiştirilen bitkilerde önemli düzeyde artış göstermiştir.

Bu çalışmada, sera koşullarında değişik azot kaynakları içeren besin çözeltileri ile yetiştirilen domates bitkisine yapraktan seyreltik asit (% 0.1'lik H2SO4) uygulamasının bitkinin toplam demir, aktif demir, klorofil ve toplam N içeriği ile kuru madde üzerine etkisini görmek ve olası demir noksanlığında ilave demirli gübrelemeye gerek kalmadan H2SO4 uygulamasıyla bu noksanlığı giderebilmek amaçlanmıştır. Seyreltik asit domates bitkisine bir hafta ara ile iki kez yapraktan uygulanmıştır. Bitkide kuru madde en fazla amonyum ile, total N içeriği ise en fazla üre ile yetiştirilen bitkilerden elde edilmiş olup, yapraktan asit uygulaması ile bitkilerin hem kuru madde, hem de toplam N içerikleri önemli düzeyde artış göstermiştir. Yapraktan asit uygulaması üre ve nitrat ile yetiştirilen bitkilerde toplam ve aktif demir içeriklerinde artış göstermesine rağmen bu artış istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Amonyum ile yetiştirilen bitkilerde ise asit uygulaması toplam demir içeriği üzerine negatif etki yapmıştır. Üre ile yetiştirilen bitkilerde asit uygulaması ile klorofil içeriği etkilenmezken, nitrat ve amonyum ile yetiştirilen bitkilerde önemli düzeyde artış göstermiştir.

Bu çalışmada alternatif bir demir kaynağı olarak, Ereğli Demir Çelik Fabrikaları baca filtresi atığındaki demirden yerfıstığı bitkisinin yararlanmasına humik asitin (Polymeric polyhydroxy asit % 85 w/w) in etkisi asit, nötr ve alkali özellikteki üç farklı toprakta araştırılmıştır. Bitkilerin kuru ağırlıkları üzerine atık demir ve humik asit uygulamalarının bir etkisi olmamıştır. Atık demir özellikle humik asit ile birlikte uygulandığında bitkilerin aktif demir, toplam demir ve klorofil içerikleri artmıştır. Buna karşılık yaprak renginin ve parlaklığının bir ölçüsü olan L, a, b değerleri, atık demir ve humik asit uygulamasıyla azalmıştır, bir başka ifade ile yaprakların rengi koyulaşmıştır. Yaprakların L, a ve b değerleriyle klorofil içerikleri arasında negatif yönde önemli korelasyonlar belirlenmiştir.

The effect of humic acid (Polymeric polyhydroxy acid 85 % w/w) on the utility of waste iron from Ereğli Iron and Steel Smelting Plant by peanut grown in acid, neutr and alkaline soils was investigated. Especially waste iron and humic acid applied together increased active iron, total iron and chlorophyll content of the plants grown in three different soils without affecting dry weight. L, a and b values of the leaves as a measure of leaf color and lightness were decreased by the humic acid and waste iron treatments. That means leaf colors were became darker in these treatments. Negative correlations were found between chlorophyll content and L, a, b values of the leaves.

Bu çalışmada alternatif bir demir kaynağı olarak, Ereğli Demir Çelik Fabrikaları baca filtresi atığındaki demirden yerfıstığı bitkisinin yararlanmasına humik asitin (Polymeric polyhydroxy asit % 85 w/w) in etkisi asit, nötr ve alkali özellikteki üç farklı toprakta araştırılmıştır. Bitkilerin kuru ağırlıkları üzerine atık demir ve humik asit uygulamalarının bir etkisi olmamıştır. Atık demir özellikle humik asit ile birlikte uygulandığında bitkilerin aktif demir, toplam demir ve klorofil içerikleri artmıştır. Buna karşılık yaprak renginin ve parlaklığının bir ölçüsü olan L, a, b değerleri, atık demir ve humik asit uygulamasıyla azalmıştır, bir başka ifade ile yaprakların rengi koyulaşmıştır. Yaprakların L, a ve b değerleriyle klorofil içerikleri arasında negatif yönde önemli korelasyonlar belirlenmiştir.

Bu çalışmada alternatif bir demir kaynağı olarak, Ereğli Demir Çelik Fabrikaları baca filtresi atığındaki demirden yerfıstığı bitkisinin yararlanmasına humik asitin (Polymeric polyhydroxy asit % 85 w/w) in etkisi asit, nötr ve alkali özellikteki üç farklı toprakta araştırılmıştır. Bitkilerin kuru ağırlıkları üzerine atık demir ve humik asit uygulamalarının bir etkisi olmamıştır. Atık demir özellikle humik asit ile birlikte uygulandığında bitkilerin aktif demir, toplam demir ve klorofil içerikleri artmıştır. Buna karşılık yaprak renginin ve parlaklığının bir ölçüsü olan L, a, b değerleri, atık demir ve humik asit uygulamasıyla azalmıştır, bir başka ifade ile yaprakların rengi koyulaşmıştır. Yaprakların L, a ve b değerleriyle klorofil içerikleri arasında negatif yönde önemli korelasyonlar belirlenmiştir.

Bu çalışmada alternatif bir demir kaynağı olarak, Ereğli Demir Çelik Fabrikaları baca filtresi atığındaki demirden yerfıstığı bitkisinin yararlanmasına humik asitin (Polymeric polyhydroxy asit % 85 w/w) in etkisi asit, nötr ve alkali özellikteki üç farklı toprakta araştırılmıştır. Bitkilerin kuru ağırlıkları üzerine atık demir ve humik asit uygulamalarının bir etkisi olmamıştır. Atık demir özellikle humik asit ile birlikte uygulandığında bitkilerin aktif demir, toplam demir ve klorofil içerikleri artmıştır. Buna karşılık yaprak renginin ve parlaklığının bir ölçüsü olan L, a, b değerleri, atık demir ve humik asit uygulamasıyla azalmıştır, bir başka ifade ile yaprakların rengi koyulaşmıştır. Yaprakların L, a ve b değerleriyle klorofil içerikleri arasında negatif yönde önemli korelasyonlar belirlenmiştir.

Bu çalışmada Etibank Fosfor Zenginleştirme Tesislerinden çıkarılan fosforlu materyalin doğrudan ve yarı yakılarak fosfor kaynağı olarak kullanabilme olanaklarını araştırmak amaçlanmıştır. Asit ve nötr reaksiyonlu iki toprakta yürütülen sera denemesinde 6 kg toprak alan saksılarda ön bitki olarak 5.5 aylık süre ile yulaf (Avena Sativa), ikinci bitki olarakta 2 ay süre ile kolza (Brassica napus) yetiştirilmiştir. Saksılara 1.2 g N (NH4 NO3), 1.5 g K2 O (K2 SO4), 1g P2 O5 sırasıyla, TSP, ince atık (İ.A), Kaba atık (K.A), yarıyanmış ince atık (Y.Y.İ.A) ve yarıyanmış kaba atık (Y.Y.K.A) olarak uygulanmıştır. Araştırmada hamfosfat atıklarının bitkilerin kurumadde, fosfor içeriği ve sömürdüğü fosfor miktarları üzerine etkileri belirlenmiştir. Araştırmada, hamfosfatların ön bitki ve ikinci bitkinin kuru madde ile fosfor kapsamları üzerine etkileri topraklar ve atıklar arasında önemli ayrımlı bulunmuştur. Yarıyanmış kaba atık fosfor kaynağı olarak topraklarda TSP ye yakın etki gösterirken bunu kaba atığın doğrudan uygulaması izlemiş, ince atığın ise gerek doğrudan gerekse yarıyanmış uygulaması en düşük etkiyi göstermiştir.

Sera koşullarında perlitte Ruakura besin çözeltisiyle yetiştirilen buğday (Triticum aestivum L.) bitkisine, artan düzeylerde uygulanan bor ile azotun, bitkinin gelişmesi ile bor, azot ve nitrat kapsamları üzerine etkileri araştırılmıştır. Ruakura besin çözeltisine bor, borik asitten (H3 BO3) sırasıyla 0.01, 0.1, 1.0 ve 10.0 µg B/ml, azot ise amonyum nitrattan (NH4 NO3) sırasıyla 25, 100, 200 ve 400 µg N/ml düzeylerinde uygulanmıştır. Artan miktarlarda uygulanan bor, buğday bitkisinin kuru madde miktarını ve nitrat kapsamını azaltırken, bor kapsamını artırmıştır. Azot uygulaması ise deneme bitkisinin kuru madde miktarını, azot ve nitrat kapsamlarını artırırken, bor kapsamını azaltmıştır. Bor ve azotun bu etkileri istatistiki yönden önemli olmuştur (P

The effects of boron applied 0.01, 0.1, 1.0, and 10.0 µg B/ml levels as boric acid (H3 BO3), and nitrogen applied 25, 100, 200, and 400 µg N/ml as ammonium nitrate (NH4 NO3), respectively, on the amount of dry matter yield, and boron, nitrogen and nitrate contents of wheat (Triticum aestivum L.) grown in perlite medium with Ruakura nutrient solution under greenhouse conditions were investigated. Dry matter yield and nitrate contents of wheat were decreased and boron content was increased with increasing boron application. Controversially, application of nitrogen increased dry matter yield, nitrogen and nitrate contents of wheat, while decreases in boron contents. Those effects of boron and nitrogen were found to be statistically significant (P

Sera koşullarında perlitte Ruakura besin çözeltisiyle yetiştirilen buğday (Triticum aestivum L.) bitkisine, artan düzeylerde uygulanan bor ile azotun, bitkinin gelişmesi ile bor, azot ve nitrat kapsamları üzerine etkileri araştırılmıştır. Ruakura besin çözeltisine bor, borik asitten (H3 BO3) sırasıyla 0.01, 0.1, 1.0 ve 10.0 µg B/ml, azot ise amonyum nitrattan (NH4 NO3) sırasıyla 25, 100, 200 ve 400 µg N/ml düzeylerinde uygulanmıştır. Artan miktarlarda uygulanan bor, buğday bitkisinin kuru madde miktarını ve nitrat kapsamını azaltırken, bor kapsamını artırmıştır. Azot uygulaması ise deneme bitkisinin kuru madde miktarını, azot ve nitrat kapsamlarını artırırken, bor kapsamını azaltmıştır. Bor ve azotun bu etkileri istatistiki yönden önemli olmuştur (P

In this study, it was aimed to research the possibilities of direct and acidulated usage of phosphate containing material which was obtained from Etibank Phosphate Enrichment Systems. In the greenhouse experiment, acid and neutr-characterized soils were used. Both oat (Avena Sativa) as a preliminary plant with the period of 5.5 months and rape (Brassica napus) as a second plant with the period of 2 months were grown in 6 kg soil containing pots. 1 g P2 O5 was given to pots in the forms of TSP, fine residue, coarse residue, acidulated fine residue and acidulated coarse residue. Additionally, 1.2 g N (NH4 NO3), 1.5 g K2 O (K2 SO4) were applied to the pots. The effects of rock phosphate on dry weight, phosphorus content and phosphorus uptake of plants were determined. According to the results obtained, it was concluded that the effects of rock phosphate on dry weight, phosphorus contents and amount of phosphorus uptake of both plants were found differently. Depending on soils and residues as a phosphate source the effect of acidulated coarse residue on soils was similar to that of TSP when compared with the effect of TSP on soils, that of direct application of coarse residue was lower and that of the acidulated and direct application of fine residue was the lowest.

Bu çalışmada Etibank Fosfor Zenginleştirme Tesislerinden çıkarılan fosforlu materyalin doğrudan ve yarı yakılarak fosfor kaynağı olarak kullanabilme olanaklarını araştırmak amaçlanmıştır. Asit ve nötr reaksiyonlu iki toprakta yürütülen sera denemesinde 6 kg toprak alan saksılarda ön bitki olarak 5.5 aylık süre ile yulaf (Avena Sativa), ikinci bitki olarakta 2 ay süre ile kolza (Brassica napus) yetiştirilmiştir. Saksılara 1.2 g N (NH4 NO3), 1.5 g K2 O (K2 SO4), 1g P2 O5 sırasıyla, TSP, ince atık (İ.A), Kaba atık (K.A), yarıyanmış ince atık (Y.Y.İ.A) ve yarıyanmış kaba atık (Y.Y.K.A) olarak uygulanmıştır. Araştırmada hamfosfat atıklarının bitkilerin kurumadde, fosfor içeriği ve sömürdüğü fosfor miktarları üzerine etkileri belirlenmiştir. Araştırmada, hamfosfatların ön bitki ve ikinci bitkinin kuru madde ile fosfor kapsamları üzerine etkileri topraklar ve atıklar arasında önemli ayrımlı bulunmuştur. Yarıyanmış kaba atık fosfor kaynağı olarak topraklarda TSP ye yakın etki gösterirken bunu kaba atığın doğrudan uygulaması izlemiş, ince atığın ise gerek doğrudan gerekse yarıyanmış uygulaması en düşük etkiyi göstermiştir.

Bu çalışmada Etibank Fosfor Zenginleştirme Tesislerinden çıkarılan fosforlu materyalin doğrudan ve yarı yakılarak fosfor kaynağı olarak kullanabilme olanaklarını araştırmak amaçlanmıştır. Asit ve nötr reaksiyonlu iki toprakta yürütülen sera denemesinde 6 kg toprak alan saksılarda ön bitki olarak 5.5 aylık süre ile yulaf (Avena Sativa), ikinci bitki olarakta 2 ay süre ile kolza (Brassica napus) yetiştirilmiştir. Saksılara 1.2 g N (NH4 NO3), 1.5 g K2 O (K2 SO4), 1g P2 O5 sırasıyla, TSP, ince atık (İ.A), Kaba atık (K.A), yarıyanmış ince atık (Y.Y.İ.A) ve yarıyanmış kaba atık (Y.Y.K.A) olarak uygulanmıştır. Araştırmada hamfosfat atıklarının bitkilerin kurumadde, fosfor içeriği ve sömürdüğü fosfor miktarları üzerine etkileri belirlenmiştir. Araştırmada, hamfosfatların ön bitki ve ikinci bitkinin kuru madde ile fosfor kapsamları üzerine etkileri topraklar ve atıklar arasında önemli ayrımlı bulunmuştur. Yarıyanmış kaba atık fosfor kaynağı olarak topraklarda TSP ye yakın etki gösterirken bunu kaba atığın doğrudan uygulaması izlemiş, ince atığın ise gerek doğrudan gerekse yarıyanmış uygulaması en düşük etkiyi göstermiştir.

Sera koşullarında perlitte Ruakura besin çözeltisiyle yetiştirilen buğday (Triticum aestivum L.) bitkisine, artan düzeylerde uygulanan bor ile azotun, bitkinin gelişmesi ile bor, azot ve nitrat kapsamları üzerine etkileri araştırılmıştır. Ruakura besin çözeltisine bor, borik asitten (H3 BO3) sırasıyla 0.01, 0.1, 1.0 ve 10.0 µg B/ml, azot ise amonyum nitrattan (NH4 NO3) sırasıyla 25, 100, 200 ve 400 µg N/ml düzeylerinde uygulanmıştır. Artan miktarlarda uygulanan bor, buğday bitkisinin kuru madde miktarını ve nitrat kapsamını azaltırken, bor kapsamını artırmıştır. Azot uygulaması ise deneme bitkisinin kuru madde miktarını, azot ve nitrat kapsamlarını artırırken, bor kapsamını azaltmıştır. Bor ve azotun bu etkileri istatistiki yönden önemli olmuştur (P

Bu çalışmada Etibank Fosfor Zenginleştirme Tesislerinden çıkarılan fosforlu materyalin doğrudan ve yarı yakılarak fosfor kaynağı olarak kullanabilme olanaklarını araştırmak amaçlanmıştır. Asit ve nötr reaksiyonlu iki toprakta yürütülen sera denemesinde 6 kg toprak alan saksılarda ön bitki olarak 5.5 aylık süre ile yulaf (Avena Sativa), ikinci bitki olarakta 2 ay süre ile kolza (Brassica napus) yetiştirilmiştir. Saksılara 1.2 g N (NH4 NO3), 1.5 g K2 O (K2 SO4), 1g P2 O5 sırasıyla, TSP, ince atık (İ.A), Kaba atık (K.A), yarıyanmış ince atık (Y.Y.İ.A) ve yarıyanmış kaba atık (Y.Y.K.A) olarak uygulanmıştır. Araştırmada hamfosfat atıklarının bitkilerin kurumadde, fosfor içeriği ve sömürdüğü fosfor miktarları üzerine etkileri belirlenmiştir. Araştırmada, hamfosfatların ön bitki ve ikinci bitkinin kuru madde ile fosfor kapsamları üzerine etkileri topraklar ve atıklar arasında önemli ayrımlı bulunmuştur. Yarıyanmış kaba atık fosfor kaynağı olarak topraklarda TSP ye yakın etki gösterirken bunu kaba atığın doğrudan uygulaması izlemiş, ince atığın ise gerek doğrudan gerekse yarıyanmış uygulaması en düşük etkiyi göstermiştir.

Sera koşullarında perlitte Ruakura besin çözeltisiyle yetiştirilen buğday (Triticum aestivum L.) bitkisine, artan düzeylerde uygulanan bor ile azotun, bitkinin gelişmesi ile bor, azot ve nitrat kapsamları üzerine etkileri araştırılmıştır. Ruakura besin çözeltisine bor, borik asitten (H3 BO3) sırasıyla 0.01, 0.1, 1.0 ve 10.0 µg B/ml, azot ise amonyum nitrattan (NH4 NO3) sırasıyla 25, 100, 200 ve 400 µg N/ml düzeylerinde uygulanmıştır. Artan miktarlarda uygulanan bor, buğday bitkisinin kuru madde miktarını ve nitrat kapsamını azaltırken, bor kapsamını artırmıştır. Azot uygulaması ise deneme bitkisinin kuru madde miktarını, azot ve nitrat kapsamlarını artırırken, bor kapsamını azaltmıştır. Bor ve azotun bu etkileri istatistiki yönden önemli olmuştur (P