Search

Revisió de la tesi doctoral de Jaume Batlle., Review of Jaume Batlle's PhD dissertation (2015).TESIS DOCTORAL La organización secuencial de las reparaciones eninteracciones entre profesora y alumnos de español como lenguaextranjera centradas en el significado: repercusión en la intersubjetividady la competencia interaccional de los hablantes(Batlle Rodríguez, 2015), Reseña de la tesis doctoral de Jaume Batlle (2015)

Among the orders in which political discourse is expressed in France, the televised presidential interview of the 14th of July is unique. With a tradition stretching back four decades, these interviews take place in a context of great formality that is intended to give the presidential word institutional rank, albeit subject to the risks associated with an interview. On the one hand, the paradigm of the interview places the president in a functional position of dependence. On the other hand, the political interview has evolved in recent times towards an adversarial style (Clayman & Heritage, 2002) to which those of the 14th of July are not immune. This article focuses upon the presidential interview granted by Emmanuel Macron in 2020, broadcast for the first time on YouTube, to analyze with the tools of Discourse Analysis how it fights the speech acts that threaten the presidential status, now also exposed in the digital environment. De entre los géneros en los que se expresa el discurso político en Francia, las entrevistas presidenciales televisadas el 14 de Julio constituyen manifestaciones singulares. Con una tradición de cuatro décadas, se desarrollan en un contexto de gran formalidad que confiere a la palabra presidencial rango institucional sin que deje de estar sometida a los riesgos propios de la interacción. Por un lado, las reglas del género sitúan al presidente en posición funcional de dependencia. Por otro, la entrevista política ha evolucionado hacia un adversarial style (Clayman & Heritage, 2002) al que las del 14 de Julio no son ajenas. Este artículo se detiene en la concedida por Emmanuel Macron en 2020, difundida en Youtube, para analizar con las herramientas del Análisis del Discurso cómo combate los actos de habla que amenazan la dimensión presidencial, expuesta ahora también a los inter e intradiscursos que se generan en el entorno digital.

Revisió de la tesi doctoral de Jaume Batlle Rodríguez (2015). Review of Jaume Batlle's PhD dissertation (2015). TESIS DOCTORAL La organización secuencial de las reparaciones en interacciones entre profesora y alumnos de español como lengua extranjera centradas en el significado: repercusión en la intersubjetividad y la competencia interaccional de los hablantes (Batlle Rodríguez, 2015) Reseña de la tesis doctoral de Jaume Batlle Rodríguez (2015)

Niniejsza książka swoim tytułem nawiązuje do "Teorii listu" - pracy habilitacyjnej Stefanii Skwarczyńskiej wydanej w 1937 roku we Lwowie, a będącej do dziś czytelnym punktem odniesienia dla wszystkich badaczy epistolografii w Polsce. Monografia Skwarczyńskiej, stanowiąca w rzeczywistości wielki projekt badawczy, prekursorski zarówno w wymiarze teoretycznym (interdyscyplinarność spojrzenia, kategoria "literatury stosowanej", definicja i typologia listu), jak i historycznoliterackim oraz interpretacyjnym (komparatystyczność ujęcia, pierwszy zarys dziejów listu, liczne przykłady listów z różnych epok), nie doczekała się w ciągu kolejnych lat uaktualnienia, mimo iż jako jedyna praca - spośród generalnie nielicznych polskich książek poświęconych epistolografii - jest czytana przez specjalistów różnych dziedzin zajmujących się listami . Lukę tę ma zapełnić niniejsza monografia, która jest zarazem kontynuacją projektu Skwarczyńskiej, jak też jego uzupełnieniem o nowe konteksty teoretyczne i badawcze, nieobecne w przedwojennej refleksji. "Nowa teoria listu" podzielona została na dwie części, które poprzedza obszerne wprowadzenie, mające na celu przedstawienie polskich badań epistolograficznych na tle prac zagranicznych: ich problematyki, zakresu oraz obecnych w nich pól badawczych. Szczególne miejsce zajmują pośród nich propozycje teoretycznoliterackie, od Teorii listu począwszy, a na najnowszych koncepcjach - Elżbiety Rybickiej czy Lucyny Marzec - skończywszy. Chociaż mają one szkicowy charakter i formę krótkich rozpraw, stanowią ważny punkt odniesienia dla całokształtu proponowanej nowej teorii listu, która ma charakter modułowy. Pomysł zastąpienia całościowego, jednolitego narzędzia - konfiguracją użytecznych dla danego bloku epistolograficznego koncepcji i metod wynika z przekonania, że list jako wypowiedź złożona i wielowymiarowa nie daje się sprowadzić do postaci, którą dałoby się ująć w ściśle określone ramy, jednakowe dla wszystkich listów niezależnie od ich typu czy czasu powstania. Od decyzji badacza, który bierze pod uwagę liczne uwarunkowania i kontekst konkretnego tekstu epistolarnego, zależy wybór danego aspektu korespondencji uznanego za najbardziej interesujący; w ramach niniejszej monografii będzie on się mógł zapoznać z wieloma możliwymi ujęciami danej problematyki użytecznymi w analizie listów, a sięgającymi do narzędzi literaturoznawczych oraz językoznawczych, a także koncepcji i metod wypracowanych w ramach filozofii (antropologia personalistyczna, filozofia umysłu, techniki Siebie) oraz nauk społecznych (psychologia komunikacji, logoterapia, analiza konwersacyjna, analiza dyskursu). Zaproponowana w niniejszej monografii teoria listu została przedstawiona szczegółowo w części pierwszej, podzielonej na sześć rozdziałów. Otwiera ją przegląd dotychczas stosowanych ujęć i charakterystyk listu, który prowadzi do sformułowania nowej definicji, stanowiąc podstawę kolejnych pięciu istotnych dla listu perspektyw. W dalszych rozdziałach pojawiają się takie zagadnienia jak dialogowość, podmiotowość, autokreacja, autoprezentacja, świadomość i nieświadomość, reprezentacja, pragmetyczność i performatywność listu, samozwrotność, techniki Siebie oraz potrzeba i wola sensu. Konteksty te, dotąd często niewykorzystywane w analizie epistolografii, są praktyczną realizacją postulatu Skwarczyńskiej, by analizować list interdyscyplinarnie i skonstruować dla tego gatunku odrębne metody badawcze. Druga część monografii przynosi z kolei sześć autonomicznych studiów interpretacyjnych, wykorzystujących wcześniej zaproponowane teorie i metody badawcze w analizie listów takich twórców jak Adam Mickiewcz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Maria Konopnicka, Zbigniew Herbert czy Sławomir Mrożek. Całościowe, teoretyczno-interpretacyjne spojrzenie na list jako jeden z najstarszych gatunków literackich, niezmiennie towarzyszący człowiekowi piśmiennemu, dokumentujący jego zmagania się z rzeczywistością i stanowiący kulturowe "lustro", w którym podmiot pozostawia na zawsze utrwalone swe własne odbicie jest rodzajem "nowego otwarcia" w badaniach epistolograficznych, a równocześnie zaproszeniem do żywej, naukowej debaty na temat miejsca, funkcji i znaczenia listu zarówno w naukach humanistycznych, jak i społecznych. The title of this book alludes to the "Theory of the letter" - the postdoctoral thesis of Stefania Skwarczyńska published in 1937 in Lviv, which remains a clear reference point for all researchers in Polish epistolography. Skwarczyńska’s monograph, which is actually a huge research project, innovative both in the theoretical dimension (interdisciplinary perception, category of applied literature, definition and typology of the letter), as well in the dimension of literary history and interpretation (comparative approach, the first outline of the history of the letter, numerous examples of letters from various epochs), has not been updated in the years to come, although as the only work - among the generally few Polish books devoted to epistolography - it is still read by specialists in various fields dealing with letters. This gap is meant to be filled in by this monograph, which is also a continuation of Skwarczyńska’s project, as well as its supplementation with new theoretical and research contexts, absent in pre-war reflection. "New theory of the letter" is divided into two parts, which are preceded by an extensive introduction, aimed at presenting Polish epistolographic research against the background of foreign work - their problematics, scope and research fields. A special place among them is reserved for theoretical and literary proposals, starting from "Theory of the letter", up to the latest concepts - Elżbieta Rybicka’s or Lucyna Marzec’s. Although they are just brief outlines, they constitute an important reference point for the whole proposed new theory of letters, which is modular in nature. The idea of replacing a comprehensive, uniform tool - the configuration of concepts and methods that are useful to a given block of epistolography - results from the conviction that a letter as a complex and multidimensional statement cannot be reduced to a strictly defined framework, identical for all letters regardless of their type or time of creation. It is the decision of the researcher, who takes into account the numerous conditions and context of a particular epistolary text, that conditions the choice of a given aspect of correspondence deemed as the most interesting; within this monograph, researchers will be able to get acquainted with many possible approaches to the issues useful in the analysis of letters going back to literary and linguistic tools, as well as concepts and methods developed within philosophy (personalist anthropology, philosophy of the mind, self-techniques) and social sciences (communication psychology, logotherapy, conversational analysis, or discourse analysis). The theory of letters proposed in this monograph is presented in detail in the first part of the work, divided into six chapters. The book opens with an overview of the previously used approaches and characteristic qualities of letters, which leads to the formulation of a new definition, constituting the basis for another relevant five perspectives. In further chapters, such issues as dialogue, subjectivity, self-creation, self-presentation, consciousness and unconsciousness, representation, pragmatism and performativity of the letter, self-reflexivity, self-techniques and the need and will of meaning appear. These contexts, so far often unused in the analysis of epistolography, are a practical realization of Skwarczyńska’s postulate to analyze letters in an interdisciplinary way and construct separate research methods for this genre. The second part of the monograph, in turn, brings six autonomous interpretative studies, using previously proposed theories and research methods in the analysis of letters of such authors as Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Maria Konopnicka, Zbigniew Herbert or Sławomir Mrożek. A comprehensive, theoretical-interpretive view of the letter as one of the oldest literary genres, invariably accompanying a literate man, documenting his struggle with reality and constituting a cultural "mirror" in which the subject leaves his own - forever embedded - reflection is a kind of "new opening" in epistological research, and at the same time an invitation to a lively academic debate on the place, function and meaning of letters both in the humanities and social sciences. L’ouvrage présent fait référence avec son titre à la "Théorie de la lettre" - une thèse d’habilitation de Stefania Skwarczyńska publiée en 1937 à Lvov, qui constitue jusqu’à aujourd’hui un point de référence lisible pour tous les chercheurs en épistolographie en Pologne. La monographie de Mme Skwarczyńska, qui est en réalité un grand projet de recherche, précurseur dans son dimension théorique (aspect interdisciplinaire, catégorie "littérature appliquée", définition et types de lettre) et constituant une interprétation historique et littéraire (approche comparative, premier aperçu de l’histoire de la lettre, nombreux exemples de lettres de diverses époques), n’a pas été mise à jour dans les années à venir, bien que restant la seule - parmi les rares ouvrages polonais consacrés à l’épistolographie - qui soit lue par des spécialistes en domaines divers, mais intéressés à des lettres. Ce vide devrait être comblé par cette monographie - une continuation du projet Skwarczyńska - par son complément de nouveaux contextes théoriques et scientifiques absents dans la réflexion d’avant-guerre. "La Nouvelle théorie de la lettre" est divisée en deux parties, précédées d’une introduction complète, qui vise à présenter la recherche épistolaire polonaise sur le contexte des travaux étrangers: leurs problèmes, leur portée et les problemes de recherche présents. Des propositions théoriques et littéraires prennent parmi eux une place particulière, avec la "Théorie de la lettre" pour commencer, et des conceptions les plus récentes - celles élaborées par Elżbieta Rybicka et Lucyna Marzec - pour terminer. Bien qu’elles aient un caractère sommaire et une forme de dissertation brève, elles constituent un point de référence important pour l’ensemble de la nouvelle proposition de théorie de la lettre, qui est de nature modulaire. L’idée de remplacer un outil complet et uniforme par une configuration de conceptions et de méthodes utiles à un bloc épistolaire donné découle de la conviction qu’une lettre, en tant qu’une expression complexe et multidimensionnelle, ne peut être réduite à une forme susceptible d’être fermée dans un cadre strictement défini, identique pour toutes les lettres, quelle que soit leur nature, type ou temps de création. Le choix d’un aspect de la correspondance, aspect considéré comme le plus intéressant dépend de la décision du chercheur, qui prend en compte les nombreuses conditions et le contexte d’un texte épistolaire particulier. Ainsi, dans le cadre de cette ouvrage, le chercheur est en mesure de se familiariser avec de nombreuses approches possibles aux problèmes pariculiers, utiles pour l’analyse des lettres et pour l’utilisation des techniques littéraires et linguistiques, ainsi que de concepts et de méthodes développés au sein de la philosophie (anthropologie personnelle, philosophie de l’esprit, technique de soi) et des sciences sociales (psychologie de la communication, logothérapie, analyse conversationnelle, analyse du discours). La théorie de la lettre proposée dans cet ouvrage est présentée en détail dans la première partie, divisée en six chapitres. Elle commence par une panorama d’ensemble des approches et caractéristiques de la lettre précédemment utilisés, ce qui conduit à la formulation d’une nouvelle définition, constituant la base de cinq autres aspects déterminant pour la lettre. Dans d’autres chapitres, apparaissent des thèmes tels que le dialogue, la subjectivité, la création de soi, la présentation de soi, la conscience et l’inconscience, la représentation, le pragmatisme et la performativité de la lettre, la réflexivité, les techniques de soi et le besoin et la volonté de sens. Ces contextes, qui jusqu’à présent n’étaient pas souvent utilisés dans l’analyse épistolaire, restent une concrétisation du postulat de Skwarczyńska d’analyser la lettre de façon interdisciplinaire et de construire des méthodes de recherche distinctes pour ce genre. La deuxième partie de l’ouvrage comporte six études interprétatives autonomes, qui s’appuient sur les théories et méthodes de recherche proposées précédemment avec l’analyse de lettres d’auteurs tels que Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Maria Konopnicka, Zbigniew Herbert ou Sławomir Mrożek. Une interprétation complète et théorique de la lettre en tant que l’un des genre littéraire le plus ancien, qui accompagne toujours un homme lettré, qui enregistre sa lutte avec la réalité et qui crée un "miroir" culturel dans lequel le sujet laisse pour toujour son image, demeure une sorte de "nouvelle ouverture" en recherches épistolaires, et en même temps une invitation à un débat scientifique sur la place, la fonction et le sens de la lettre dans les sciences humaines et sociales.

Online language learning and teaching is a field that has received a significant amount of research attention. What factors could affect student participation in simpler online learning environments has been investigated by researchers, but there has been limited study of factors affecting participation in complex Multi-User Virtual Environments. By using the typical Multi-User Virtual Environment Second Life, three English courses offered by Swedish universities were examined in this thesis. The courses were video-recorded, and selected parts of the recordings were transcribed. The transcribed recordings were complemented by author(s)’ observation, participants’ reflection, an online questionnaire and an online interview. Participation from the courses was measured both quantitatively and qualitatively. Quantitative methods were used to measure, for example, floor space, number of utterances, turn length, number of turns; the qualitative analysis centered on, for instance, utterance functions, discourse analysis, and Conversational Analysis. The results were published in five papers that focused on different central factors affecting participation in Second Life. In this thesis, the findings from those articles are synthesized. Furthermore, on the basis of the findings, a general model of factors affecting participation is presented and discussed to highlight that different factors interrelate and that some factors are particularly important in terms of affecting participation in Multi-User Virtual Environments. These are students’ technical skills, task design, course design, technical support, and Second Life technology. The complex technology also places critical demands on teachers’ technical skills, teaching strategies, and roles that teachers should play. Finally, this thesis argues that it is important to choose a suitable technology for an English course.

The use of constructive teacher talk (TT) is very important and effective in scaffolding young learners to improve their skill in target language. Nevertheless, there is an argument that too much teacher talk can even decrease students’ motivation. The present study tries to reveal the suitable amount and the students’ perception of teacher talk. Apart from that, there is an attempt to find out the features of teacher talk, the frequency of either display and referential questions or teachers’ assessments and ways in giving feedback. This descriptive study is conducted to find out how teachers make use of their teacher talk naturally in classroom settings. To gain deeper insight and understanding, both qualitative and quantitative research design were employed. The qualitative data were obtained through direct observation and teachers – students’ interview. Moreover, the teachers – students’ questionnaire, video recording and field notes also added significant value towards the findings of this study. Quantitative data, on the other hand, were gained from the calculation of students’ questionnaire scores which are represented in percentage. Both qualitative and quantitative data were coded, categorized, interpreted, descriptively described and finally displayed in the form of tables. The research findings show that despite the teacher talk’s capability to be good model for young learners, most students found the class more motivating, interesting, and challenging when the teachers minimized their teacher talk and made use not only more constructive teacher talk but also interesting activities. In conclusion, since teacher talk serves not only as a medium to achieve young learners’s learning objectives but also as a tool to build better dynamic interaction between teacher and students in classroom settings, it is advisable for all EFL teachers to improve their effective constructive talk towards their students. Key w ords: SLA, TT (Teacher Talk), TTT (Teacher Talk Time), discourse Analysis, code switching, conversational analysis, ST (Students Talk) , STT (Student Talk Time)

Im Folgenden wird ein Sammelband diskutiert, der sich – bestehend aus Beiträgen unterschiedlicher Autor(inn)en – als Handbuch zur Diskursanalyse präsentiert und den Anspruch erhebt, sowohl in theoretisch-methodologische Grundlagen einzuführen wie auch als Forschungsleitfaden zu dienen. Die Rezension nimmt dabei a) den ursprünglichen Entstehungsrahmen des Buches – die kritische Sozialpsychologie – zum Ausgangspunkt, um die interdisziplinären Bezüge des Bandes auszuweisen, und bietet b) somit ein Orientierungsraster zu den enthaltenen unterschiedlichen Beiträgen; schließlich werden c) deren gemeinsame Grundlagen gezeigt, ohne dabei über die einzelnen Beiträge hinweg die Komplexität des Feldes unzulässig zu simplifizieren. Der Sammelband leistet – so das Fazit – über die Vielfalt der einzelnen Themen hinweg eine kohärente Perspektive auf Diskursanalyse, die – entlang eines an FOUCAULT angelehnten Diskursverständnisses und dessen politischen Implikationen – eine Verknüpfung von linguistischen und ethnomethodologischen Herangehensweisen leistet. URN: urn:nbn:de:0114-fqs0702187, This review evaluates the contributions of a book which, in spite of being a compilation of several authors, presents itself as a handbook of discourse analysis, understood as both a theoretical-methodological perspective and a research tool. Thus, this review a) sets the proposal of this book in its original context, that of critical social psychology, while pointing at its interdisciplinary sources; b) offers a map of contexts of the different contributions; c) analyses the common ground which confers unity upon these different chapters, that show the complexity of the field without over-simplification. This review argues that the book is able to render a coherent perspective despite its plurality, precisely because of this common, unifying core: the contributions of the linguistic turn and of ethnomethodology and, above all, the FOUCAULTian notion of discourse and its political implications. URN: urn:nbn:de:0114-fqs0702187, Esta reseña valora los aportes de un libro que, a pesar de ser una compilación de diversas contribuciones, se presenta con vocación de manual de análisis del discurso, entendido como perspectiva teórico-metodológica y como herramienta de investigación. Así, la reseña a) enmarca la propuesta, que, a pesar de beber de fuentes interdisciplinares, emerge de la psicología social crítica; b) ofrece un mapa de los contenidos de las distintas contribuciones; c) analiza el bagaje común que otorga unidad de sentido a estas diversas aportaciones, que muestran la complejidad del campo sin simplificarla. Se argumentará que si el libro es capaz de sostener una visión coherente, a pesar de su pluralidad, es porque tiene un eje vertebrador común en las aportaciones del giro lingüístico, de la etnometodología y, sobre todo, en la noción FOUCAULTiana de discurso y sus implicaciones políticas. URN: urn:nbn:de:0114-fqs0702187

Įžangos į pokalbių laidas yra įtakojamos savitų socialinės tvarkos taisyklių. Pagal Clayman ir Heritage (2002) šis laiko tarpsnis prieš pradedant pokalbius atlieka daug svarbių žurnalistinių funkcijų. Nustatoma interviu darbotvarkė ir numatoma forma, kurią diskusija įgaus, atsižvelgiant į pašnekovų bendravimą ir tapatybes. Šis darbas nagrinėja dar vieną įžangų į pokalbių laidas funkciją. Visose trijose dalyse – antraštėje, fono aprašyme bei įvade – žurnalistai išvystė nemažai būdų kaip patraukti žiūrovų dėmesį. Šis darbas yra paremtas neredaguotų tiesioginių laidų įžangų analize. Iš viso 20 viešųjų diskusijų bei pokalbių laidų buvo įrašyta 2002 metų prezidentinės rinkiminės kampanijos metu. Darbe aprašoma daug įvairių verbalinių bei neverbalinių raiškos būdų. Antraštėse dramatiška kalba formuluojamos pokalbio temos arba sukuriami galvosūkiai, įtraukiantys žiūrovus į besivystančią diskusiją. Foniniuose segmentuose gausu aprašomųjų būdvardžių, aiškinamųjų būdo prieveiksmių ir aktyvaus veiksmo veiksmažodžių. Įvaduose vaizdingai pristatomi pašnekovai. Taip pat nustatyti tam tikri dėsningumai, kaip vartojant pauzes, šnekos garsumą bei tempą, kūno laikyseną, veido išraišką bei žvilgsnio kryptį, sustiprinamos leksinės priemonės News interview openings prove to be governed by a distinctive set of social conventions. According to Clayman and Heritage (2002) this pre-questioning spate of time performs a variety of important journalistic functions: it sets an agenda for the interview and it projects the form which the discussion will take, regulating interviewees’ access to the interaction and establishing the identities that will inform their participation. This study analyzes one more function of news interview openings. In all three parts – headline, background and lead-in - journalists have developed a number of ways to capture the audience’s attention. The study is based on a sample of openings from unedited "live" broadcast. In all, 20 panel interviews and discussion shows were recorded during the last presidential election campaign. The programmes were extensively transcribed and analyzed for both verbal and non-verbal behaviour. The study reveals different verbal and non-verbal descriptive and dramatic techniques. The headlines exhibit dramatic terms in formulating the topic or posing a puzzle. The background segments are abundant in descriptive adjectives and comment adverbs as well as action verbs. The lead-ins show different descriptive items to present interviewees’ credentials. Certain patterns in using pauses, the rate and volume of speech as well as posture, facial expressions and gaze-direction accompany verbal behaviour

Se presenta la organización de las secuencias conversacionales a partir del modelo teórico de la lingüística cognitiva-perceptiva. Junto a a las secuencias de apertura y cierre conversacional (Secuencias marco), los cuatro niveles identificados por la teoría perceptiva (rección, concordancia, orden y énfasis) permiten identificar cuatro tipos fundamentales de secuencia conversacional (secuencias de historia, de concordancia, lineales y de inserción).

コンピューター処理のためのドイツ語と日本語談話の記録方法について論じている