Search

Termin compliance wiąże się z prowadzeniem postępowania terapeutycznego, przede wszystkim w odniesieniu do chorób przewlekłych. Jego definicja ewoluowała jednak wraz z rozwojem współczesnej medycyny. W ostatniej dekadzie wizja relacji pomiędzy pacjentem i lekarzem uległa znaczącej zmianie. Coraz większe znaczenie dla odniesienia sukcesu terapeutycznego przypisywane jest indywidualizacji postępowania oraz uwzględnieniu w nim perspektywy i preferencji chorego. Celem niniejszego opracowania jest próba znalezienia współczesnej definicji terminu compliance w cukrzycy oraz określenie elementów mających wpływ na znalezienie indywidualnej drogi współpracy z pacjentem, a w efekcie częstsze osiąganie sukcesów klinicznych. Opracowanie stanowi podsumowanie tematycznej dyskusji autorów, uwzględniającej zarówno dostępne publikacje medyczne odnoszące się do poruszanych tematów, jak i wieloletnie własne doświadczenie kliniczne. In medicine, the term “compliance” is associated with medical practice and guidance, especially in relation to chronic diseases. Its definition has evolved with the development of modern medicine. In the last decade, the relationship between patient and doctor has changed significantly. The increasing importance of therapeutic success is attributed to the personalization of medicine and the consideration of patients’ perspectives and preferences. The purpose of this manuscript is to find a modern definition of the term “compliance” in relation to diabetes and to determine what elements of personalized medicine can be incorporated into patient care to improve overall clinical success. In this article, the authors discuss the topics of “compliance” and personalized medicine in diabetes care taking into account both available medical publications as well as many years of the authors’ own clinical experience.

The prevalence of type 2 diabetes in Poland is estimated at 1.6-3.7%. Type 2 diabetes is diagnosed in about 90-95% of the cases worldwide. The prognosis alarms, that number of type 2 diabetes might reach even 300 million patients in the year 2025. Hospital admissions among diabetic patients exceed three folds admissions in non-diabetic patients. About 70-80% incidences of death in diabetic patients results from the cardio-vascular complications. These decrease life expectancy by 4-10 years. The total direct medical costs of type 2 diabetes in the year 2002 in Poland reached 2.6 billion PLN which constituted 8% of the total health care spending. The epidemic characteristic of the disease justify inclusion of the type 2 diabetes management in the health care policy priorities. The access of innovations in type 2 diabetes treatment in Poland is limited. The treatment goals determined by the Polish Society of Diabetology could only be executed with the use of all the available therapeutic options including also innovative drugs. The optimal glicemic control and maintenance of effectiveness in type 2 diabetes patients still constitutes the main therapeutic concern. Despite the currently used oral anti-diabetics and increasing administration of novel insulin therapies, there is plenty of scope for improvement with the use of innovative drugs acting through the mechanism close to the physiological reactions. The DPP-4 inhibitors constitute new therapeutic class of oral anti-diabetics effective in terms of gilcemic control and well tolerated. Moreover, DPP-4 have neutral influence on the body weight and their use is associated with very low risk of hypogycemy. Therefore DPP-4 give an opportunity to improve type 2 diabetes management, particularly in combination with metformine. As a result of their therapeutic added value, DPP-4 have been included into therapeutic guidelines of Polish Society of Diabetology issued in the year 2009. Results of the pharmacoeconomics evaluations, proved, that use of the DPP-4 (sitagliptine) as ad on therapy to metformine is cost-effective as compare to sulfonylourea addition. The calculated cost per QALY amounted to 6.7 thousand PLN in Polish setting. The increase of funds on innovative anti-diabetic drugs could constitute more profitable strategy than much more costly treatment of the future complications related to type 2 diabetes. Chorobowość cukrzycy typu 2 w Polsce oceniono na 1,6–3,7%. Około 90–95% wszystkich chorych na świecie stanowią pacjenci z cukrzycą typu 2, a prognozy na 2025 rok wskazują, że liczba chorych może sięgnąć 300 mln osób. Chorzy na cukrzycę są 3-krotnie częściej hospitalizowani niż osoby bez cukrzycy. Około 70–80% chorych na cukrzycę umiera wskutek powikłań sercowo-naczyniowych, co prowadzi do skrócenia życia o 4-10 lat. Całkowite bezpośrednie koszty medyczne cukrzycy typu 2 w Polsce w 2002 roku oszacowano na 2,6 mld zł, co stanowiło 8% wydatków poniesionych na opiekę zdrowotną. Epidemia cukrzycy typu 2 uzasadnia umieszczenie profilaktyki i leczenia cukrzycy wśród priorytetów polityki zdrowotnej. W Polsce pacjenci mają ograniczony dostęp do nowoczesnych terapii i procedur stosowanych w leczeniu cukrzycy. Cele leczenia cukrzycy określone przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) mogą być realizowane tylko na podstawie wykorzystania wszystkich dostępnych metod terapeutycznych, w tym innowacyjnych. Ze względu na naturalny przebieg choroby uzyskanie oraz utrzymanie optymalnej kontroli glikemii nadal pozostaje trudnym wyzwaniem. Mimo możliwości stosowania wielu doustnych leków i nowych schematów insulinoterapii, zwraca się uwagę na nowe klasy preparatów przeciwcukrzycowych, jak najbardziej zbliżonych w swym działaniu do fizjologicznego ideału. Inhibitory DPP-IV należą do najnowszych leków doustnych stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2, skutecznie obniżających glikemię, przy dobrej tolerancji, neutralnym wpływie na masę ciała oraz bardzo małym ryzyku wystąpienia hipoglikemii. Stanowią jedną z najbardziej atrakcyjnych metod poprawy kontroli cukrzycy typu 2, zwłaszcza w skojarzeniu z metforminą, dlatego znalazły swoje miejsce w zaleceniach klinicznych PTD na 2009 rok. Wyniki analiz farmakoekonomicznych wskazują również, że dołączenie inhibitora DPP-4 (sitagliptyny) do metforminy jest efektywną kosztowo opcją wobec stosowania pochodnych sulfonylomocznika, przy koszcie 6,7 tys. zł za jednostkę QALY. Nakłady na poprawę kontroli cukrzycy typu 2 przy zastosowaniu innowacyjnych leków mogą stanowić bardziej opłacalną strategię niż znacznie bardziej kosztowna terapia odległych powikłań.