Search

55 ÖZET Oral kanser gelişiminde alkol ve tütün kullanımının yamsıra HPV'ün de rol aldığı ileri sürülmektedir. Ancak gerek metodoloji gerekse coğrafık bölgelere göre HPV prevelansında farklılıklar izlenmektedir. Diğer taraftan oral kanser prognozunda p53 proteinin önemli bir belirteç olduğu bildirilmektedir. Bu bilgilerin ışığı altında, materyalimizde immünhistokimyasal yöntemle HPV varlığını araştırmak, malignite derecelendirme sistemi ve yine immünhistokimyasal yöntemle tespit edilen p53 protein ekspresyonu ile ilişkisini gözlemleyerek, HPV'ün oral kanserin etyolojisi ve progresyonundaki yerini tartışmak çalışmanın amacını oluşturmuştur. Bu çalışma alt dudağın da dahil olduğu toplam 54 adet oral kaviteye ait skuamöz hücreli karsinomun arşiv materyalinde yürütülmüştür. Tüm parafın kesitler immünhistokimyasal olarak HPV için B-SA yöntemi, p53 için ise ABC metodu ile boyanmıştır. Vakaların malignite derecesi İnvazyon Modeli derecelendirmesine göre belirlenmiştir. Değerlendirme sonucunda, invazyon derecelendirmesi yapılan 50 vakanın 29'unda (% 58) HPV, 21 'inde (% 42) p53 pozitifliği izlenmiştir. Aynı materyalde HPV ve p53 pozitifliği 14 vakada (% 28) görülmüştür. p53 protein ekspresyonu ile İnvazyon Modeli arasında istatistiksel düzeyde paralellik saptanmıştır. Buna karşın, HPV ve HPV-p53 pozitifliği görülen vakalar ile malignite derecesi arasında ilişki görülmemiştir. 56 SUMMARY It has been considered that HPV has a role in the development of oral cancer, besides alcohol and tobacco use. A strinkly difference has been observed in the prevalence of HPV according to geographic region and the distinct sensitivity and specificity of the methods. On the other hand it has been reported that p53 protein is an important prognostic marker in oral cancer. The aim of this study is to discuss the possible role of HPV in the progression of oral cancer by investigating the presence of HPV immunohistochemically and evaluating its relation with p53 protein expression and malignancy grading system. The study was conducted on the archival materials of a total of 54 oral squamous cell carcinoma. Formalin fixed, paraffin embedded sections were stained immunohistochemically via B-SA system for HPV and ABC method for p53 protein. Fifty of the 54 cases were graded according to Mode of Invasion grading system. Twenty-nine of 50 (% 58) and 21 of 50 (% 42) oral squamous cell carcinoma specimens had positive staining for HPV and p53, respectively. In 14 cases (% 28) both HPV and p53 immunostaining was observed. p53 protein expression was related to histological grade of malignancy (p

ÖZET Son yıllarda furkasyon def ekti erinin tedavisinde greft materyallerinin de dahil olduğu değişik türdeki rejeneratif işlemle rin belirli bir başarı sağlattığı görülmüştür. Günümüzde lokal periodontal def ekti erin tedavilerinde lo kal antibiyotiklerle kombine greft materyallerinin kullanımının araş tırıcıların ilgisini çektiği tesbit edilmiştir. Çalışmamızda anatomik yapı nedeniyle tedavi girişimlerin- deki başarının sınırlandığı furkasyon defektine (klas II) uygulanan Biocoral'in hangi antibiyotikle ne miktarda kullanılacağının tesbiti için öncelikle mikrobiyolojik ve salım hızı incelemeleri yapılmıştır. Bu.invitro çalışmalar sonucunda 0.1 5 mg'lik ofloksazinle kombine Biocoral'in en uygun greft materyalini oluşturduğu ve oflok- sazinli patın salım hızının k = 50 mg/saat olarak izlendiği tespit edilmiştir. Anılan kombinasyonun kısa dönem yumuşak doku cevabını in celemek amacıyla kobayların dorsal bölgesinde subkutan olarak yerleş tirilen histolojik çalışmada ise heriki grupta hafif iltihabi hücre infiltrasyonu olduğu ancak kantitatif olarak kontrol grubunda daha fazla olduğu saptanmıştır. Ayrıca örneklerin tümünde Biocoral parti- küllerinin çok çekirdekli dev hücreler ile çevrelendiği ve bir kısım partikülün çok küçük fragmanlara ayrıldığı gözlenmiştir.88 - Klinik çalışmamızda ise ofloksazinle kombine Biocoral patın etkinliğinin altı aylık bir dönemde kapalı ve açık ölçümler le değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Toplam 34 mandibular molar klas II furkasyon defektinin dahil edildiği klinik çalışmada, antibiyotikle kombine biyomateryal ve sadece Biocoral gref t materyal i ile tedavi edilmişlerdir. Kapalı klinik ölçüm değerleri başlangıç, 3 ve 6'ncı aylarda, açık klinik ölçümler ise başlangıç ve postoperaitf 6'ncı ayda reentry ile elde edilmişlerdir. Altıncı ayda antibiyotiki grupda kontrole göre verti- kül derinlikte daha farklı azalma ve daha fazla ataşman kazancı gözlenmiştir. Yine aynı periotdaki reentry işlemi ile, ofloksazinli de- fektl erde vertikal, horizontal, hacimsal dolunumda ve kret seviyesin deki değişimlerde daha. olumlu sonuçların alındığı bulgulanmıştır. SUMMARY In recent years, it has been realized that different types of regenerative periodontal therapies including graft materials in the treatment of furcation defects are successful. Today it has been determined that the usage of local antibiotics combined with graft materials in the treatment of local periodontal defects have attracted the researchers. In our studies before all else, microbiologic and releasing kinetics examinations had been made in order to evaluate the application of Biocoral with which type and ratios of antibio tics to furcation defects (Class II). These structures were the anatomic structures where it was limited the success of treatment attempts. As a result of these in vitro studies it had been determined that the combination of Biocoral with 0.15 mg of ofloxacin constituted most suitable graft material and the combinations was found out as k = 50 mg/hour. In order to examine the short term of soft tissue response, the combination was placed subcutaneously on the dorsal surface of the guinea pigs. Although a mild inflammation was observed in both groups, the inflammatory cells were seen significantly greater in controls. In addition, it was observed in all samples that Biocoral particles were surrounded by multinucleated giant- 90 - cells and division of some particles into small fragments were also seen. The aim of this clinical study was to evaluate the effectiveness of Biocoral combination paste with closed and open measurements in a 6 month period. Closed clinical measurements were obtained at the baseline and after 3 and 6 months postoperatively. Open measurements were acquired at initial surgery and at reentry after 6 months. The mean vertical probing depth reduction and gain of clinical attachment were significantly greater at all antibiotic combined group. At the reentry evaluation, it was seen a significant improvement in all measurements (vertical fill, horizontal fill, volumetric fill and alveoler crest change) of that group. 114

Oral kanser gelişiminde, kanser kök hücrelerinin varlığı kabul edilmekle birlikte; kanser kök hücrelerinin premalign lezyonlardaki varlığı ve displaziden kansere geçiş sürecindeki moleküler mekanizmalar açıklığa kavuşmamıştır. Özellikle oral displazi ve oral skuamöz hücreli kanserde (SHK) epiteliyal mezenkimal geçiş (EMT) ve kanser kök hücre ilişkisini inceleyen klinikopatolojik bir çalışma henüz bulunmamaktadır. Retrospektif olarak planlanan çalışmamızın amacı oral displazi ve SHK' de, EMT programını aktive eden Snail ve E-kadherin ekspresyonunu belirlemek ve kanser kök hücresi-EMT ilişkisini incelemektir. Çalışmamız, `Epitelyal Displazi` (n=23), `Skuamöz Hücreli Karsinom` (n= 16), ve `Epiteliyal Hiperplazi` (n=19) tanısı almış toplam 58 adet parafine gömülü doku örneği üzerinde yürütüldü. Parafine gömülü doku örneklerinden immünhistokimyasal boyama ve RNA izolasyonu için kesitler alındıktan sonra, kanser kök hücre belirteçleri CD133, CD44, ve E-kadherin immünhistokimyasal olarak; Snail ve CD133 ekspresyonu ise immünhistokimya ve RT-PCR ile analiz edildi. Elde edilen veriler, hispatolojik korelasyon kurularak, etkinliği değerlendirildi.Tüm parametrelerin gruplar arasında karşılaştırılması ve histopatolojik korelasyonu istatistiksel olarak değerlendirildi. SHK vakalarında, CD133 immünekspresyonu ve inflamasyon skoru diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek; E-kadherin immünekspresyonu ise istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulundu (p< 0.05). RT-PCR Snail mRNA ekspresyonu gösteren olgular içerisinde SHK grubunda olguların %100'ünde artış izlendi. Bu oran, displazi olgularında % 85 ve hiperplazi grubunda ise %82,5 olarak saptandı. Hiçbir grupta Snail ekspresyonu ile tümör diferansiyasyonu ya da displazilerdeki derecelendirme gibi histopatolojik parametreler arasında anlamlı bir korelasyon izlenmedi. Bu da Snail ekspresyonundaki artışın bağımsız bir parametre olarak değerlendirmesi gerektiğini düşündürmektedir. Çalışma bulgularımız, CD133 ve E-kadherin'in oral kanser progresyonunda potansiyel diagnostik belirteç olabileceğini desteklemektedir. The role of cancer stem cells in oral cancer is widely accepted, yet the existence of cancer stem cells in dysplastic tissue and the molecular pathways of progression from dysplasia to malignancy remains to be explored. There has not been any clinicopathological data available about the epithelial mesenchymal transition (EMT) – cancer stem cell (CSS) interaction in oral dysplasia and cancer yet. Therefore our retrospective study aimed to analyse the presence of CSS in oral epithelial dysplasia, and oral squamous cell carcinoma (SCC) in relation with two EMT markers: Snail and E-cadherin. The study was conducted on 58 formalin fixed, parraffin - embedded tissue samples diagnosed as ` epithelial dysplasia` (n=23), `squamous cell carcinoma` (n=16) and `epithelial hyperplasia` (n=19). The expression of Snail and CD133 was detected by both immunohistochemistry and quantitative RT-qPCR, whereas CD44 and E-cadherin was evaluated immunohistochemically. Oral SCC cases showed significantly higher CD133 immunreactivity and inflammation scores and significantly decreased E-cadherin expression in comparition to dysplasia and hyperplasia groups. (p< 0.05). Snail mRNA up-regulation was seen in 100 % of the SCC cases followed by 85 % for dysplasias and 82,5 % hyperplasias among the cases which displayed positive mRNA expression by RT-qPCR. No statistically significant correlations were found between Snail expression and histopathological parameters like tumor differentiation and grading in dysplasias. This data shows that the increase in Snail expression might be an independent parameter. The results of our study provides an evidence that CD133 and E-cadherin may be potential diagnostic markers in oral cancer progression. 102