Search

This study aims to focus on the back mutation process of the protagonist, Piyali Roy. Piya has migrated to United States with her family during the post colonization process. There are many motives that lie behind the migration to another country. Colonization process also has a role in the practice of migration. As a postcolonial writer Ghosh, represents a story that takes place after the colonization process. As a result of migration the cultural conflicts causes some problems in Piya’s approach to her original culture and language. At the beginning of the novel she appears as a young American who is on a work trip. She works as a cetologist in other words she is a researcher of marine animals. She is back to her country of origin, Bengal, to work on a special species of dolphins. In a Bengali setting, excluding her skin color, she appears as a complete American. She does not look Indian. Her foreignness is stamped in her posture, the way she stands, she moves and her appearance seems out of place. She seems lost in the setting until she meets the deuteragonist, Kanai Dutt. As the two characters start a dialogue it becomes clear that Piya is ignorant of her mother tongue. She is given a Bengali name but she does not know the language. She does not show any interest in intimacy to Bengali. It indicates that she has forged some barriers between her identity and the mother tongue. Piya has internalized the concept of being an American citizen. She is reluctant to be identified with any Bengali element. She feels as a foreigner in Bengal and somehow she is contended with this feeling. Piya’s adventure in Bengal and her friendship with Fokir causes profound changes in her character. The Piya at the beginning and the Piya at the end of the story are totally different from each other. At first a character that ignores her mother tongue, culture and tradition is on the scene. But by the end of The Hungry Tide, Piya appears with a serene soul. She has made peace with her cultural values. She is willing to embrace her mother tongue and culture. This study names Piya’s metamorphosis as ‘back mutation’. Though there is not any expression of Ghosh which indicates this intention evidently. But the general frame of the story represents the possibility of such a subconscious intention. A person can be assimilated in a new culture. But in respect to the case of Piya, it can be suggested that Ghosh has an inner reaction to the concept of turning back to original values and culture. The peaceful end of the story, Piya’s decent state of mind and her determination to start a new life in her culture can support this claim. As her back mutation completes, she embraces her cultural values and as a result Ghosh graces her with a decent place. As a conclusion it can be claimed that one of the most important messages that Ghosh gives in The Hungry Tide is conservation of traditional and cultural values., Bu çalışma ailesiyle birlikte Amerika’ya göç etmiş Piyali Roy karakterinin öze dönüş sürecini ele almaktadır. Bir başka ülkeye göç etmenin arkasında yatan çeşitli nedenler vardır. Sömürgecilik akımı da bu nedenler arasında yer almaktadır. Sömürgecilik sonrası edebi akım yazarlarından biri olan Amitav Ghosh, The Hungry Tide adlı çalışmasında sömürü sonrası süreçteki bir olayı ele alır. Göçmenlik sonrası kültürel çatışma sonucu Piya’nın kendi öz değerlerine ve anadiline yabancılaştığı görülür. Bir sitolog olarak çalışan Piya, özel bir cins olan nehir yunus balıklarını incelemek üzere Bengal Körfezine gelir. Bulunduğu ortamda deri rengi dışında, tam bir Amerikalı olarak göze çarpar. Duruşu, hareketi ve giyimiyle Bengal kültürüyle ilgisiz görünmektedir. Kendi kültürüne yabancı olan Piya, anadili olan Bengal dilini de bilmemektedir. Bengal dilini bilmemekle birlikte bu dile ve bu kültürün tüm öğelerine yabancılık hisseder. Bu durumdan rahatsız değildir. Aksine Bengal ile ilgili öğelerle özdeşleşmekten de hoşlanmaz. Bengal’de bir yabancı gibidir ve bu durumdan dolayı mutludur. Piya’nın The Hungry Tide boyunca Bengal’de yaşadığı maceralar ve Fokir adlı bir köylü balıkçıyla arkadaşlığı, kendi karakterinde önemli değişikliklerin olmasına neden olur. Romanın başındaki Piya ile romanın sonundaki Piya birbirinden çok farklıdır. Kendi anadilini, kültürünü ve geleneğini yadsıyan bir karakter, kendi öz değerleriyle barışan ve kucaklayan bir karaktere dönüşür. Bu çalışma bu değişimi ‘öze dönüş’ olarak adlandırır. Amitav Ghosh’un böyle bir amacı ifade eden herhangi açık bir ifadesinin bulunmamasına karşın, romandaki genel çerçeve ve yaklaşım bilinçaltında böyle bir kasıt taşıyor olabileceği izlenimi vermektedir. Bu yaklaşımıyla bir bireyin başka bir kültürde yaşama durumunda kalmasının, kendi kültürüne ve diline yaklaşımında bir engel oluşturmaması gerektiğini savunur. The Hungry Tide’ın sonunda Piya’nın ulaşmış olduğu dinginlik, yaşamına yeni bir sayfa açma kararlılığı kendisindeki ‘öze dönüşün’ göstergeleridir. Romanın başında kültürüne yabancılaştığı için bazen zor ve bazen gülünç duruma düşen Piya, romanın sonunda Ghosh tarafından erdemli bir karaktere büründürülerek ödüllendirilir. Sonuç olarak Ghosh’un verdiği mesaj her durum ve koşulda geleneksel ve kültürel değerlerin korunması gerektiği yönündedir.