Search

Amaç: Total diz artroplastisi(TDA) sonrası kan kaybını, hemoglobin düşüklüğünü, kan transfüzyon ihtiyacını ve hastanede kalış süresini azaltmak için traneksamik asit (TXA)’ in topikal uygulamasındaki etkinliğini değerlendirmektir.Yöntem: Total diz artroplastisi yapılan 40 hasta, 59-83 yaşları arasından seçilmiştir. VAS 7’ nin üzerinde, Ahlback evre 4-5 ve ASA 1. ve 2. grup olan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Ameliyatlar aynı cerrah ve standart medial parapatellar artrotomi ile aynı marka implantlar kullanılarak yapılmıştır. Ameliyat boyunca turnike sadece sementleme aşamasında kullanılmıştır. Koagülopati, pulmoner emboli, akut myokard enferktüsü, beyin felci, kronik arter hastalığı hikayesi olanlar ve hemoglobin seviyesi 10 g/dl nin altında olan hastalar çalışmaya alınmamıştır. Hastalar 2 gruba ayrıldı. Grup A’ daki hastalara artrotomi kapatıldıktan sonra 4 ampül 250 mg %10 TXA salin ile seyreltilerek diz eklemine enjekte edildi. 2 saat boyunca dren kapalı tutuldu. Grup B’ deki hastalarda TXA kullanılmadı. Drenler 48. Saat sonunda çekildi. Kan hemoglobin değerleri 8 g/dl’ nin altına düşmedikçe kan transfüzyonu yapılmadı. Hastalar ko-morbiditeleri açısından da değerlendirmeye alındı.Bulgular: 40 hastanın 8 (%20)’ ine kan transfüzyonu yapıldı. Bunların 6 (%75)’ sı TXA kullanılmayan Grup B’ deki hastalar idi. Grup A’ da sadece hastaların 2 (%10)’ sine kan trasfüzyonu yapıldı. Grup B’ deki kan trasfüzyonu yapılan hastaların 1 tanesine 2 ünite kan replase edilmiştir. Ameliyat sonrası ilk 24 saatteki kan drenaj miktarlarına bakıldığında Grup A’ da 232,5 cc, Grup B’ de 407,75 cc idi. 48. saat sonundaki toplam drenaj miktarına bakıldığında Grup A’ da 370,5 cc, Grup B’ de 552,2 cc olarak görüldü. Ameliyat sırasında ortalama kanama miktarı Grup A’ da 247,5 cc, Grup B’ de 235 cc idi. Ameliyat öncesi ortalama hemoglobin değeri Grup A’ da 13 g/dl iken Grup B’ de 12,75 g/dl idi. Ameliyattan sonraki 6. Saatte alınan hemoglobin değeri Grup A’ da 11,7, Grup B’ de 11 g/dl olarak gözlendi. Ameliyat sonrası ilk 24. saatteki hemoglobin değerleri Grup A’ da 11,07 iken Grup B’ de 10,6 idi. 48. saatteki hemoglobin değerleri Grup A’ da 10,3 iken Grup B’ de 9,5 olarak gözlendi. Postop dönemdeki hemoglobin değişim seviyelerine ve drenaj miktarlarına bakıldığında TXA kullanılan grupta özellikle ilk 24. saatteki drenaj miktarında diğer gruba oranla önemli bir azalma olduğu gözlemlenmiştir.Çıkarımlar: Total diz artroplastisinde traneksamik asit kullanımı postoperatif kanama miktarını anlamlı şekilde azaltır. TXA' nın intravenöz yerine eklem içi olarak uygulanmasıyla sistemik absorpsiyon azaltılabilir ve istenmeyen yan etkiler hafifletilebilir. Bu çalışmanın bulguları toplam kan kaybında ve hemoglobin seviyelerindeki azalmada bir düşüş olduğunu ve dolayısıyla kan transfüzyonu ihtiyacını azalttığını göstermiştir.

Objective: The aim of this study was to compare the effects of epidural analgesia with infiltration analgesia in postoperative pain control for total knee arthroplasty.Methods: Thirty patients (28 female, 2 male; mean age: 69.37±5.11 years, range: 61 to 80 years) undergoing total knee arthroplasty between May 2011 and September 2011 were randomly divided into 2 groups. All patients received spinal anesthesia with bupivacaine. Postoperative analgesia of 72 ml 0.9% NaCl + 48 ml bupivacaine (1 ml = 5 mg, total 120 ml) was administered throughout 24 hours to Group 1 (n=15) by epidural catheter and to Group 2 (n=15) by ON-Q infiltration pump. Groups were compared based on the Bromage scores and visual analog scale (VAS), blood pressure, postoperative analgesia requirement and side effects.Results: Demographic data were similar in both groups. Rates of additional analgesia requirement at the postoperative 60th minute and 2nd hour were significantly higher in Group 2 than Group 1 (p, Amaç: Bu çalışmada total diz protezi uygulanmış hastalarda, ameliyat sonrası ağrı kontrolü için epidural analjezi ile infiltratif analjezinin etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlandı.Çalışma planı: Mayıs 2011 ila Eylül 2011 tarihleri arasında total diz protezi uygulanan 30 hasta (28 kadın, 2 erkek; ortalama yaş: 69.37±5.11, dağılım: 61-80) rastgele 2 gruba ayrıldı. Bupivakainle spinal anestezi yapılan hastalardan, ameliyat sonrası 24 saat boyunca Grup 1’e (n=15) epidural kateterden, Grup 2’ye (n=15) ON-Q infiltrasyon pompasıyla 72 ml %0.9 NaCl + 48 ml bupivakain (1 ml = 5 mg, toplam 120 ml) uygulandı. Gruplar, Bromage skoru ve görsel analog skala (GAS) kullanılarak, kan basıncı, ameliyat sonrası analjezi ihtiyaçları ve yan etkileri yönünden karşılaştırıldı.Bulgular: Gruplar arasında demografik veriler açısından fark yoktu. Grup 2’nin 60. dakika ve 2. saatteki ek analjezi ihtiyacı Grup 1’den anlamlı olarak yüksek bulundu (p

Objectives: We evaluated short-term results of the Oxford phase 3 unicompartmental knee arthroplasty (UKA) in patients with medial compartment arthritis.Methods: The study included 38 patients (28 females, 10 males; mean age 67 years; range 56 to 75 years) who underwent UKA for isolated medial knee osteoarthritis. At the time of surgery, 28 patients were in the age group of 56-64 years, and 10 patients were in the age group of 65-75 years. All the patients had Ahlbäck grade 2 primary medial compartment arthritis that had been unresponsive to conservative treatment. None of the patients had symptoms of patellofemoral arthrosis. Patients underwent UKA with the Oxford phase 3 cemented meniscal-bearing unicondylar prosthesis using minimally invasive surgery. The results were assessed preoperatively and at final controls according to the Knee Society clinical and functional rating system. Postoperative radiographic evaluations were made according to the Oxford criteria. The mean follow-up period was 24 months (range 18 to 32 months).Results: The mean preoperative active knee flexion increased from 121.8° (range 110° to 130°) to 130.9° (range 120° to 140°) postoperatively (p, Amaç: Dizin medial kompartman osteoartritinde Oxford faz-3 tek kompartmanlı diz artroplastisi (TKDA) uygulanan hastalarda erken dönem sonuçlar değerlendirildi.Çalışma planı: Çalışmada diz medial kompartman osteoartriti nedeniyle tedavi edilen 38 hasta (28 kadın, 10 erkek; ort. yaş 67; dağılım 56-75) geriye dönük olarak incelendi. Ameliyat tarihinde 28 hasta 56-64 yaş grubunda, 10 hasta 65-75 yaş grubunda idi. Tüm hastalarda konservatif tedaviye dirençli, Ahlbäck derece 2 primer medial kompartman osteoartriti vardı. Patellofemoral osteoartrit semptomları hiçbir hastada yoktu. Tüm hastalara minimal invaziv teknikle, çimentolu, mobil insertli Oxford faz-3 TKDA uygulandı. Klinik ve fonksiyonel değerlendirmede Diz Derneği skorlaması, radyografik değerlendirmede Oxford grubu ölçütleri kullanıldı. Ortalama takip süresi 24 ay (dağılım 18-32 ay) idi.Sonuçlar: Ameliyat öncesinde ortalama 121.8° (dağılım 110°-130°) olan diz fleksiyonu son kontrollerde 130.9 dereceye (dağılım 120°-140°) yükseldi (p

Amaç: Çalışmada sabit insörtlü arka çapraz bağ koruyan total diz protezi yapılan hastalarda tibial eğimin diz skorları ve diz hareket açıkları üstüne olan etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Gonartroz tanısı konmuş ileri derecede deformitesi olmayan 41 dize arka çapraz bağ koruyan sabit insörtlü total diz protezi ameliyatı yapıldı. Ameliyat öncesi dizlerin hareket açıklıkları ve diz skorlamaları yapıldı. Son kontrollerinde hastaların diz skorlamaları ve hareket açıklıkları tekrar değerlendirildi. Tibial eğimi 5 derece ve daha fazla olan 18 diz ve tibial eğimi 5 derece altında olan 23 diz iki grup halinde istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: 5 derece altında tibial eğimi olan grupta ameliyat öncesi ortalama fleksiyon 100.3±10.59 derece ölçüldü. 5 derece ve üstünde tibial eğimi olan grupta ameliyat öncesi ortalama fleksiyon 98.5±7.31 derece ölçüldü. Ameliyat sonrası son kontrollerde 5 derece ve altında tibial eğimi olan grupta fleksiyon ortalama 111,8±12,23 derece, 5 derece ve üstünde tibial eğimi olan grupta ortalama fleksiyon 109±11.48 derece ölçüldü. 5 derece altında tibial eğimi olan grupta ameliyat öncesi ortalama diz skoru 35.9±6.63 fonksiyonel diz skoru ortalama 23.7±16.18 olarak belirlendi. Ameliyat sonrası son kontrollerde 5 derece altında tibial eğimi olan grupta ortalama diz skoru 83.9±8.16, fonksiyonel diz skoru ortalama 82.4±12.51 olarak belirlendi. 5 derece ve üstünde tibial eğimi olan grupta ameliyat öncesi ortalama diz skoru 42.2±12.73, fonksiyonel diz skoru ortalama 23.6±17.97 olarak belirlendi. Ameliyat sonrası son kontrollerde yapılan değerlendirmede 5 derece ve üstünde eğimi olan dizlerde ortalama diz skoru 83±9,08, ortalama fonksiyonel diz skoru 84.1±16.29 olarak belirlendi. Sonuç: Her iki gruptaki pre op ve post op diz skorlarındaki değişimler anlamlı olarak bulundu Diz hareket açıkları açısından posterior tibial eğimin 5 derece ve üstü olan grupla 5 derece altında olan grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Tibial eğim ile diz hareket açıklıkları arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı. Diz değerlendirme skorlarında tibial eğimden bağımsız olarak anlamlı bir artış tespit edilmiştir. Objective: Effect of the tibial posterior slope on knee scores and knee range of motion in knees that were performed PCL retaining total knee arthroplasty with fixed bearing. Material and methods: 41 gonarthrosis diagnosed knee have been performed PCL retaining total knee arthroplasty with fixed bearing. Knee scoring was performed and range of motion was measured before surgery. Patients were re-evaluated with knee scores and knee range of motion. Patients divided into two groups. First group is 18 patients with posterior tibial slope 5° and greater than 5°, second group is 23 patients with posterior tibial slope less than5°. Both groups were evaluated statistically. Results: In the group with posterior tibial slope less than 5° mean preoperative flexion was measured 100.3°±10.59, in the group with posterior tibial slope 5° and greater mean preoperative flexion was measured 98.5°±7.31. At the last postoperative control in the group with posterior tibial slope less than5° the mean flexion was measured 111.8°±12.23. In the group with posterior tibial slope 5° and greater the mean flexion was measured 109° ±11,48 at the last postoperative control. Preoperativly in the group with posterior tibial slope less than5° the mean knee score was 35.9±6.63, the mean functional knee score was 23.7±16.18. In the postoperative last control the mean knee score was 83.9±8.16, mean functional knee score was 82.4±12.51. In the group with posterior tibial slope 5° and greater the mean knee score was 42.2±12.73, the mean functional knee score was 23.6±17.97 preoperatively. In the postoperative last control the mean knee score was 83±9.08, the mean knee functional score was 84.1±16.29 for group with posterior tibial slope 5° and greater Conclusion: The pre operative and post operative knee scores in both groups were found to be statisticaly significantly different. In terms of knee motion there was no statistically significant difference between the groups. Statistically significant relationship was not found between range of motion of the knee with the tibial slope. Knee scores had a significant increase after surgery, but it was determined independently from tibial slope.