Search

TEZ11565 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 143-146) var. xxiv, 147 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. İnternet ağı trafiğinin isabetli bir biçimde tahmin edilmesi hem akademik literatürde hem de internet endüstrisinde çok önemli bir rol oynamaktadır. İnternet servis sağlayıcıları, hosting şirketleri ve her türlü web siteleri gibi dünya çapında kuruluşlar, ağ trafiğinin tahmin edilebilmesinden müşteri ihtiyaç ve tercihlerine göre iş planlarını ayarlayarak fayda sağlayabilirler. Bu tez çalışmasında, Çok Katmanlı Algılayıcı (Multilayer Perceptron, MLP) ve Zaman Serisi Analizi’ni bir arada kullanarak internet trafiğini tahmin edebilen yeni bir yazılım geliştirilmesi amaçlanmıştır. Yazılım, MATLAB programlama dili kullanılarak geliştirilmiştir. ‘Predict’ (açık döngülü tahmin) ve ‘Forecast’ (kapalı döngülü tahmin) olmak üzere toplam iki adet tahmin modu yazılıma entegre edilmiştir. Tahmin modellerinin değerlendirilmesinde elde edilen Ortalama Mutlak Hata Yüzdesi (Mean Absolute Percentage Error, MAPE) değerleri kullanılmıştır. Bu çalışmanın sonucunda, bu yazılımın belirli koşullar sağlandığında kabul edilebilir hata sonuçları vererek ağ trafiği tahmininde kullanılabileceği kanıtlanmıştır. Accurate prediction of Internet network traffic plays an important role both in academical literature and the Internet network industry. World-known corporations like Internet Service Providers (ISP), hosting companies and all types of web sites can benefit from the prediction of the amount of network data usage by arranging their business plans according to the customers’ needs and preferences. In this thesis, it was aimed to develop a new software that can predict the Internet data traffic using Multilayer Perceptron (MLP) combined with Time Series Analysis. The software has been developed using MATLAB programming language. Two different prediction modes have been integrated into the software, including ‘Predict’ (open-loop prediction) and ‘Forecast’ (closed-loop prediction). The prediction models have been evaluated with respect to their Mean Absolute Percentage Error (MAPE) values. As a result, it has been proven that this software can be used for network traffic prediction, producing acceptable error rates under certain circumstances. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2018-10374.

TEZ12030 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 73-76) var. XV, 77 s. :_rnk. res., tablo ;_29 cm. Kumaş endüstrisindeki kalite kontrol, bir ürünün belirli parametreleri ve müşteri memnuniyetini karşılamasını garanti altına almaya yardımcı olan bir dizi standart veya kılavuz içermektedir. Kumaş hatası tespiti (inceleme olarak da bilinir), kusurları belirlemeyi ve kusurların yerlerini belirlemeyi amaçlayan bir kalite kontrol sürecidir. Bu tezin amacı, kumaş yüzeyindeki hataları otomatik olarak tespit etmek ve sınıflandırmak için görüntü işleme ve derin öğrenme yöntemlerine dayalı bir uygulama oluşturmaktır. Kusur tespitinde Fourier dönüşümü (DFT), Gabor filtreleri kullanılmış, (Fast-R CNN) sınıflandırmada kullanılmıştır. ortalama kare hataları (RMSE'ler) tespit ve sınıflandırma hatalarını hesaplamak için kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara dayanarak, görüntü işleme yöntemlerinin, özellikle DFT'nin hata tespitinde kabul edilebilir bir doğrulukla kullanılabileceği kanıtlanmıştır. Quality control in the fabric industry involves a set of standards or guidelines that help guarantee a product meets certain parameters as well as customer satisfaction. Fabric defect detection (also called inspection) is a quality control process aimed at identifying and locating defects. The aim of this thesis is to build an application based on image processing and deep learning methods to automatically detect the defects on the fabric surface and classify them. Discrete Fourier transform (DFT). Normalized cross-correlations, homogeneity equalization, and Gabor filters have been used in image processing, Faster Region Proposal Networks (Faster-R CNN) has been used in classification. The mean square errors (RMSE’s) has been used for computing the detecting and classification errors. Based on the results obtained, it has been proved that image processing methods especially DFT can be used for the defect detection with acceptable results. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2019-11429.

TEZ12618 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 101-106) var. XXV, 107 s. :_res., tablo ;_29 cm. Bu tezin temel amacı, derin öğrenme yöntemlerini kullanarak döviz kurlarının zaman serisi tahmini için yeni doğru modeller geliştirmek, yani Yinelenen Sinir Ağı (RNN), Uzun Kısa Süreli Bellek (LSTM), Evrişimli Sinir Ağı (CNN) ve Otoregresif Entegre Hareketli Ortalama (ARIMA) saatlik ve günlük veri setlerinde üç döviz çiftinin (USD / TRY), (EUR / TRY) ve (EUR / USD) kapanış oranlarını tahmin etmektir. Gelişim ortamı tarafından tahmin modelleri iki farklı tahmin yaklaşımı (Eğitim test oranı) ve öngörü modelleri (tahmin sayısı) oluşturulmuştur. Tüm modellerin performansı, Ortalama Mutlak Yüzde Hatası (MAPE) değerleri hesaplanarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, tahmin modelleri tüm yöntemler için tahmin modellerine kıyasla daha iyi sonuçlar vermektedir. Genel olarak, CNN tabanlı modeller, diğer yöntemlerle geliştirilen modellerden daha iyi performans göstermektedir. Tahmin modellerine yönelik yöntemlerin, MAPE’lere dayanan performansları bakımından en iyiden en kötüsüne kadar olan sıraları CNN, RNN, LSTM ve ARIMA'dir, modellerin tahmininde ise yöntemlerin uygunluk sırası CNN, LSTM, RNN ve ARIMA olarak görünmektedir. The main objective of this thesis is to develop new accurate models for time series forecasting of currency exchange rates using deep learning methods, namely Recurrent Neural Network (RNN), Long Short-Term Memory (LSTM), Convolutional Neural Network (CNN) and Auto-Regressive Integrated Moving Average (ARIMA) to forecast closing rates of three currency pairs, which are (USD/TRY), (EUR/TRY) and (EUR/USD) for hourly and daily data sets. Two different prediction approaches created by the development environment, which are prediction models (train-test ratio) and forecasting models (number of forecasts). The performance of all models was evaluated by calculating the values of Mean Absolute Percentage Error (MAPE). According to the results obtained, the forecasting models yields better results compared to prediction models for all methods. Generally, CNN based models show better performance than the models developed by other methods. The order of the methods for prediction models in terms of their performance based on the MAPE’s, from the best to the worst, is CNN, RNN, LSTM and ARIMA while for forecasting models the favorability order for the methods appears as CNN, LSTM, RNN and ARIMA. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2019-11649.

TEZ10530 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2017. Kaynakça (s. 101-105) var. xxiv, 107 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu tezin amacı, üçüncü nesil mobil şebekelerin devre anahtarlamalı ses ve paket anahtarlamalı veri trafikleri için ileri yönlü tahminin yapılmasını sağlayan daha akıllı modeller geliştirmektir. Trafik tahmin modelleri ilk olarak makine öğrenimi ile oluşturulmuş ve içerik olarak dört farklı yöntem kullanılmıştır. Bu yöntemler sırası ile Destek Vektör Makinesi (Support Vector Machine - SVM), Çok Katmanlı Algılayıcı (Multilayer Perceptron - MLP), Radyal Tabanlı Fonksiyon Sinir Ağı (Radial Basis Function Neural Network – RBF) ve Rasgele Orman’dır (Random Forest). İlave olarak istatistiki bir yöntem olan Holt-Winters methodu kullanılarak trafik tahmin modeli geliştirilmiştir. Trafik tahmin modelleri üretilirken UMTS şebekesine ait olan dört farklı tipteki gerçek trafik bilgileri kullanılmıştır. Modellerin performansı Ortalama Mutlak Yüzde Hata (MAPE) değeri hesaplanarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar, genel olarak SVM tabanlı ve Holt-Winters tabanlı modellerin diğer yöntemlerden daha iyi performans elde ettiğini göstermektedir. The purpose of this thesis is to derive models for traffic characteristics of a 3G network which is commercially deployed in Turkey and predict voice and data traffic by using various machine learning methods. The machine learning methods which were employed are Support Vector Machines (SVM), Multilayer Perceptron (MLP), Random Forest (RF) and Radial Basis Function Neural Network (RBF). Additionally, the Holt-Winters method has been applied to develop prediction models as a statistical method. Four different type of UMTS network traffic data have been utilized in order to build traffic prediction models. The performance of the forecasting models for the data sets has been assessed using Mean Absolute Percentage Error (MAPE). Finally, the performance of statistical and machine learning regression methods have been compared and the results show that SVM and Holt-Winters based models usually perform better than the ones obtained by the other methods. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2016-6403.

TEZ10512 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2017. Kaynakça (s. 101-115) var. xxx, 117 s. : tablo ; 29 cm. Bu tezin iki amacı bulunmaktadır. İlk amaç; maksimal, submaksimal ve anket değişkenlerinin ilk defa ikili ve üçlü kombinasyonlarını kullanarak yeni hibrit nitelik seçme tabanlı maksimum oksijen tüketimi (VO2max) tahmin modelleri geliştirmektir. Model geliştirme için Destek Vektör Makinesi, yapay sinir ağları tabanlı ve ağaç yapılı makine öğrenme yöntemleri ile birleştirilmiş Relief-F, mRMR ve MLFS nitelik seçicileri kullanılmıştır. İkinci amaç ise; Relief-F, mRMR ve MLFS'den oluşan ve önemli VO2max tahmin değişkenlerinin belirlenmesinde daha güvenilir kararlar almak ve daha doğru modeller geliştirmek üzere üç bireysel nitelik seçicisinin konsensüs özelliklerini kullanan yeni bir hibrit nitelik seçici algoritma tasarlamaktır. Modellerin performansı üç farklı veri seti üzerinde 10 katlı çapraz doğrulama kullanılarak, çoklu korelasyon katsayıları (R’s) ve ortalama karekök hataları (RMSE’s) hesaplanarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde, literatürde yer alan ve sadece maksimal, submaksimal veya anket değişkenleri ile oluşturulan nitelik seçme tabanlı normal modellerin sonuçlarına göre, bu tezde önerilen hibrit modellere ait R ve RMSE değerlerinin belirgin bir şekilde iyileştiği görülmüştür. Ayrıca, önerilen hibrit nitelik seçicisine dayalı modellerinin; Relief-F, mRMR veya MLFS’nin bireysel olarak uygulanması ile oluşturulan modellerine göre karşılaştırılabilir veya en iyi durumda ortalama %12.46’ya kadar daha düşük hata oranları ürettiği görülmüştür. Maximal oxygen uptake (VO2max) is an essential part of health and physical fitness, and is defined as the highest rate of oxygen consumption attainable during maximal or exhaustive exercise. The knowledge of VO2max is used for many different aims in sport and medical sciences. In sport sciences, it is especially useful as a sign of endurance capacity of an athlete, representing the upper limit for endurance performance. In medical sciences, knowledge of VO2max is utilized to determine the cardiorespiratory fitness level of an individual, which is highly associated with the risk of heart disease, lung cancer, diabetes and many other diseases. During the maximal graded exercise test (GXT), measurement of VO2max is known as the most proper technique for the evaluation of endurance capacity. However, in spite of high level of accuracy, direct measurement of VO2max is related to a number of practical difficulties and limitations. GXT’s require trained staff as well as costly laboratory equipment, and are not convenient for some individuals, as the tests are of strenuous nature which in turn could pose a hazard to older or higher risk individuals. Also, GXT’s are time-consuming, and not suitable for measuring VO2max of large populations outside of the laboratory. The practical limitations of direct testing have given rise to develop various regression models for predicting VO2max rather than measuring it. Within the course of the past decade, numerous VO2max prediction models based on maximal, submaximal or questionnaire variables have been proposed in literature. However, to the best of our knowledge, no study has ever attempted to evaluate the mixture. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FDK-2015-5027.

TEZ10046 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2016. Kaynakça (s. 125-127) var. xx, 129 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu tezin amacı Çukurova Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokuluna başvuran adayların kabul edilip edilmeyeceğini nitelik seçme algoritmaları ile birleştirilmiş Destek Vektör Makineleri (SVM), Çok Katmanlı Algılayıcı (MLP), Radyal Tabanlı Fonksiyon Ağları, Ağaç Yükseltme ve K-Ortalama Sınıflandırma Algoritmaları kullanarak tahmin etmektir. Nitelik seçme algoritmaları olarak Relif-F, Korelasyon-tabanlı Nitelik Seçme (CFS) ve F-Score algoritmaları seçilmiştir. Veri kümeleleri 10 katlı çapraz doğrulama ve farklı yüzdesel oranlar kullanılarak eğitim ve test kümelerine ayrılmıştır. Deneyler sırasıyla 2006 ve 2007 yıllarında okula alınan adayların gerçek test sonuçları üzerinde yapılmıştır. Her iki veri seti üzerinde sınıflayıcıların sınıflandırma performansı; doğruluk, duyarlılık, özgünlük, pozitif öngörü değeri ve negatif öngörü değeri kullanılarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar tahmin modellerindeki tahmin değişkenleri azaldıkça doğruluğun da paralel olarak azaldığını göstermektedir. The purpose of this thesis is to develop new hybrid admission decision prediction models by using different machine learning methods including Support Vector Machines (SVM), Multilayer Perceptron (MLP), Radial Basis Function (RBF) Network, TreeBoost (TB) and K-Means Clustering (KMC) combined with feature selection algorithms to investigate the effect of the predictor variables on the admission decision of a candidate to the School of Physical Education and Sports at Cukurova University. Three feature selection algorithms including Relief-F, F-Score and Correlation-based Feature Selection (CFS) have been considered. Experiments have been conducted on the datasets, which contain data of participants who applied to the School in 2006 and 2007. The datasets have been randomly split into training and test sets using 10-fold cross validation as well as different percentage ratios. The performance of the prediction models for the datasets has been assessed using classification accuracy, specificity, sensitivity, positive predictive value (PPV) and negative predictive value (NPV). The results show that a decrease in the number of predictor variables in the prediction models usually leads to a parallel decrease in classification accuracy. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2015-3845.

TEZ10151 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2016. Kaynakça (s. 103-108) var. xx, 109 s. : tablo ; 29 cm. Bu tezin amacı İletim Kontrol Protokolü/İnternet Protokolü (TCP/IP) tabanlı ağlardaki İnternet trafik miktarını Destek Vektör Makineleri (SVM), Radyal Tabanlı Fonksiyon Sinir Ağları (RBF), M5P (ağlardaki lineer fonksiyonlu karar ağacı), Rasgele Orman (RF), Rasgele Ağaç (RT), ve İndirgenmiş Hata Budama Ağacını (REP Tree) içeren makine öğrenme yöntemlerini ve Çoklu Lineer Regresyon (MLR) ve Holt-Winters’ı içeren istatiksel regresyon yöntemlerini kullanarak tahmin etmek ve istatiksel ve makine öğrenme yöntemlerinin performanslarını kıyaslamaktır. İnternet trafik tahmin modelleri üretilirken iki farklı İnternet Servis Sağlayıcısından (ISPs) sağlanılan İnternet trafiği verileri kullanılmıştır. Veri setinin ilk %66’sı eğitim kümesi olarak uygulanırken geri kalanı test kümesi olarak kullanılmıştır. Modellerin performansı Ortalama Mutlak Yüzde Hata (MAPE) değeri hesaplanarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar, genel olarak SVM tabanlı ve M5P tabanlı modellerin diğer yöntemlerden daha iyi performans elde ettiğini göstermektedir. The purpose of this thesis is to forecast the amount of network traffic in Transmission Control Protocol/Internet Protocol (TCP/IP) -based networks by using different time lags and various machine learning methods including Support Vector Machines (SVM), Multilayer Perceptron (MLP), Radial Basis Function (RBF) Neural Network, M5P (a decision tree with linear regression functions at the nodes), Random Forest (RF), Random Tree (RT), and Reduced Error Prunning Error (REPTree), and statistical regression methods including Multiple Linear Regression (MLR) and Holt-Winters and compare the performance of statistical and machine learning methods. Two different Internet Service Providers' (ISPs) traffic data have been utilized to build traffic forecasting models. The first 66% of the data sets has been utilized as training sets and the rest has been used as test sets. The performance of the forecasting models for the data sets has been assessed using Mean Absulote Percentage Error (MAPE). The results show that SVM and M5P based models usually perform better than the ones obtained by the other methods. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL2015-5265.

TEZ9456 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 85-95) var. xvi, 97 s. : tablo ; 29 cm. Maksimal oksijen tüketimi (VO2max), bireyin yoğun ve maksimal egzersiz sırasında kullandığı maksimum oksijen miktarını ifade eder. VO2max’ı tahmin etmek için bir çok çalışma yapılmış olmasına rağmen, şu ana kadar hiçbir çalışmada VO2max tahmini için ayırt edici niteliklerin belirlenmesinde nitelik seçme algoritmaları ile birleştirilmiş makine öğrenme yöntemlerinin uygulanması konusu yer almamaktadır. Bu tezin amacı, nitelik seçme algoritmaları ile birleştirilmiş Destek Vektör Makineleri (SVM) ve Çok Katmanlı Algılayıcı (MLP) kullanarak yeni VO2max tahmin modelleri geliştirmektir. Relief-F ve Korelasyon-tabanlı Nitelik Seçme (CFS) algoritmaları kullanılmıştır. Tüm veri setleri üzerinde Relief-F uygulayarak, niteliklerin sıralaması elde edilmiştir. Her defasında en düşük skora sahip nitelik elenerek, veri setinin boyutu küçültülmüştür. Ayrı olarak, tüm veri setleri üzerinde CFS kullanılarak en iyi nitelikleri barındıran alt kümeler seçilmiştir. Dört farklı veri seti üzerinde 10 katlı çapraz doğrulama kullanılarak, tahmin modellerini performansı çoklu korelasyon katsayısı (R) ve standart tahmin hatası (SEE) hesaplanarak belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, SVM tabanlı VO2max tahmin modellerinin diğer regresyon yöntemleri ile geliştirilen modellere göre daha iyi performans (daha düşük SEE ve daha yüksek R) gösterdiği görülmüştür. Maximal oxygen uptake (VO2max) refers to the maximum amount of oxygen that an individual can utilize during intense or maximal exercise. Although numerous studies exist to predict VO2max, to date, no study has attempted to apply machine learning methods combined with feature selection algorithms to identify the discriminative features for prediction of VO2max. The purpose of this thesis is to develop new VO2max prediction models using Support Vector Machines (SVM) and Multilayer Perceptron (MLP) combined with feature selection algorithms. Two feature selection algorithms, Relief-F and Correlationbased Feature Selection (CFS), have been considered. By applying Relief-F on the full data sets, the ranking of the features have been obtained. Dimensionality of data sets is reduced by removing the feature with the lowest score at a time before being passed on to the regression method. CFS has been used separately on the full data sets to find out the best subset of features. Using 10-fold cross validation on four different data sets, the performance of prediction models has been evaluated by calculating their multiple correlation coefficients (R’s) and standart error of estimates (SEE’s). The results show that SVM-based VO2max prediction models perform better (i.e. yield lower SEE’s and higher R’s) than the prediction models developed by other regression methods. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: MMF2013YL13.

TEZ9448 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 67-69) var. x, 71 s. : res., tablo ; 29 cm. Üst vücut gücü (UBP) ve maksimal oksijen alımı (VO2max) kros kayakçıların yarış performansını belirleyen en önemli iki bileşendir. Kros kayakçıların UBP’sini ölçmek için bir çok çalışma yapılmış olmasına rağmen, şu ana kadar kros kayakçıların UBP’sini tahmin etmek için hiç bir çalışma yapılmamıştır. Bu tezin amacı, radyal tabanlı fonksiyon kullanan destek vektör makineleri (SVM-RBF), doğrusal SVM, çok katmanlı algılayıcı (MLP) ve çoklu doğrusal regresyon (MLP) gibi farklı regresyon yöntemleri kullanarak kros kayakçıların 10 saniye UBP (UBP10), 60 saniye UBP (UBP60) ve VO2max’larını belirlemek için tahmin modelleri geliştirmektir. Farklı veri setleri ve protokol, yaş, cinsiyet, boy, kilo, vücut kitle indeksi (BMI), kalp atım hızı (HR), laktat eşiğindeki kalp atım hızı (HRLT) ve egzersiz süresi değişkenlerinin kombinasyonları ile bir çok UBP ve VO2max tahmin modeli oluşturulmuştur. Veri setleri üzerinde 10 katlı çapraz doğrulama kullanarak, modellerin performansı standart tahmin hatası (SEE) ve çoklu korelasyon katsayısı (R) hesaplanarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, SVM-RBF yöntemiyle geliştirilen UBP ve VO2max tahmin modellerinin diğer regresyon yöntemleri ile geliştirilen tahmin modellerine göre daha performanslı (daha düşük SEE ve daha yüksek R) olduğunu göstermiştir. Upper body power (UBP) and maximal oxygen uptake (VO2max) are the two most important determinants of cross-country ski race performance. Although numerous studies exist to measure UBP of cross-country skiers, to date, no study has attempted to predict UBP of cross-country skiers. The purpose of this thesis is to develop prediction models for estimating 10-second UBP (UBP10), 60-second UBP (UBP60) and VO2max of cross-country skiers using different regression methods, namely support vector machines using the radial-basis function (SVMRBF), linear SVM (SVM-Linear), multi layer perceptron (MLP) and multiple linear regression (MLP). Several UBP and VO2max prediction models have been developed using different data sets and combination of the predictor variables such as protocol, age, gender, height, weight, body mass index (BMI), heart rate (HR), heart rate at lactate threshold (HRLT) and exercise time. By using 10-fold cross-validation on the data sets, the performance of the models has been evaluated by calculating their standard error of estimates (SEE’s) and multiple correlation coefficients (R’s). The results show that SVM-RBF-based UBP and VO2max prediction models perform better (i.e. yield lower SEE’s and higher R’s) than the prediction models developed by other regression methods. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL20141977.

TEZ9559 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 67-71) var. xiii, 73 s. : tablo ; 29 cm. Maksimal oksijen tüketimi (VO2max), kişinin yoğun ve maksimal egzersiz sırasında kullandığı maksimum oksijen miktarını ifade eder. Bu tezin amacı, submaksimal ve anket değişkenlerini kullanarak doğru Maksimal Oksijen Tüketimi (VO2max) tahmin modelleri geliştirmektir. VO2max tahmin modellerini geliştirmek için Destek Vektör Makineleri (SVM), Çoklu Doğrusal Regresyon (MLR) ve Çok Katmanlı Algılayıcı (MLP) gibi regresyon yöntemleri kullanılmıştır. Tahmin modellerin performansı çoklu korelasyon katsayısı (R) ve standart tahmin hatası (SEE) hesaplanarak belirlenmiştir. Sonuçlar göstermiştir ki, submaksimal ve standart egzersize dayalı olmayan değişkenlere anket değişkenlerinin eklenmesi VO2max tahmin modellerinin doğruluğunu belirgin şekilde arttırmıştır. SVM modellerinin sonuçları MLP ve MLR modellerinden elde edilenler ile karşılaştırılmış ve SVM bazlı VO2max tahmin modellerinin diğer regresyon modellerinden üretilen tahmin modellerinden daha iyi performans gösterdiği görülmüştür (Daha düşük SEE ve daha düşük R). Maximal oxygen uptake (VO2max) refers to the maximum amount of oxygen that an individual can utilize during intense or maximal exercise. The purpose of this thesis is to develop accurate VO2max prediction models using submaximal and questionnaire variables. Regression methods such as Support Vector Machines (SVM), Multilayer Perceptron (MLP) and Multiple Linear Regression (MLR) have been used for developing VO2max prediction models. The performance of prediction models has been evaluated by calculating their multiple correlation coefficients (R’s) and standard error of estimates (SEE’s). The results show that the accuracy of VO2max prediction models based on submaximal and standard non-exercise variables could be significantly improved by including questionnaire variables in prediction models. The results of SVM models have been also compared with the ones obtained by MLP and MLR and it turned out that SVM-based VO2max prediction models perform better (i.e. yield lower SEE’s and higher R’s) than the prediction models developed by other regression methods. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2014-1961.

TEZ9015 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2013. Kaynakça (s. 49-56) var. xxiii, 123 s. : res. ; 29 cm. In this thesis, a congestion control algorithm to improve 64-node, 2-Dimensional (2-D) Simultaneous Optical Multiprocessor Exchange Bus (SOME-Bus) performance is proposed. The congestion control algorithm is tested via simulation under several synthetic traffic patterns using Optimized Network Engineering Tool (OPNET) Modeler. Performance measures such as average processor utilization, average channel waiting time, average input waiting time and average network response time have been collected before and after applying the algorithm. For Client-Server traffic model, the proposed algorithm is able to increase the average processor utilization, between 1.59% and 12.57% with 4 threads, and between 1.21% and 13.91% for 8 threads; decrease the average channel waiting time between 3.47% and 16.17% with 4 threads, and between 6.18% and 25.02% for 8 threads; the average input waiting time between 2.41% and 19.29% with 4 threads, and between 4.38% and 27.85% for 8 threads; the average network response time between 2.85% and 21.07% with 4 threads, and between 4.99% and 30.27% for 8 threads. For Asynchronous Message Passing traffic model, the proposed algorithm is able to increase the average processor utilization between 1.86% and 13.75% with 4 threads, and between 1.04% and 13.91% for 8 threads; decrease the average channel waiting time between 4.26% and 18.07% with 4 threads, and between 10.55% and 29.53% for 8 threads; the average input waiting time between 4.63% and 22.06% with 4 threads, and between 5.67% and 30.22% for 8 threads; the average network response time between 17.53% and 44.71% with 4 threads, and between 31.16% and 52.09% for 8 threads. Bu tezde, 64 düğümlü SOME-Bus ağının performansını arttıracak bir tıkanıklık kontrolü algoritması önerilmiştir. Tıkanıklık kontrolü algoritması, benzetim metodu ve OPNET Modeler kullanılarak birçok yapay trafik modeli altında test edilmiştir. Ortalama işlemci verimi, kanal kuyruğunda ortalama bekleme süresi, giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresi ve ortalama ağ cevap zamanı gibi performans kriterleri, algoritmadan önce ve sonra olmak üzere iki durum için de ölçülmüştür. Sunucu-İstemci trafik modelinde önerilen algoritma ortalama işlemci verimini, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.59 ile %12.57; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.21 ile %13.91 arasındaki oranlarla yükseltmiş olup; kanal kuyruğunda ortalama bekleme süresini ise 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %3.47 ile %16.17; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %6.18 ile %25.02 arasındaki oranlarla düşürmüştür. Giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresini 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %2.41 ile %19.29; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %4.38 ile %27.85; ortalama ağ cevap zamanını ise 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %2.85 ile %21.07; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %4.99 ile %30.27 arasındaki oranlarla düşürmüştür. Asenkron Mesaj Geçişi trafik modelinde ise önerilen algoritma ortalama işlemci verimini, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.86 ile %13.75; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.04 ile %13.91 arasındaki oranlarla arttırmış olup; kanal kuyruğunda ortalama bekleme süresini ise 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %4.26 ile %18.07; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %10.55 ile %29.53 arasındaki oranlarla azaltmıştır. Giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresini 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %4.63 ile %22.06; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %5.67 ile %30.22; ortalama ağ cevap zamanını ise 4 adet iş parçacığı kullanıldığında %17.53 ile %44.71; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %31.16 ile %52.09 arasındaki oranlarla azaltmıştır. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: MMF2011D9.

TEZ8967 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2013. Kaynakça (s. 85-99) var. xv, 139 s. : res. ; 29 cm. Distributed shared memory (DSM) systems present strong advantages in terms of scalability, programmability and cost effectiveness. However, obtaining high performance out of these systems turns out to be much more cumbersome than expected due to the increasing remote memory access latency as the number of processors increase. The underlying interconnection network has taken on an increasingly important role in overall performance of DSM systems. Twodimensional (2D) broadcast-based optical architectures are a popular solution. In this thesis, DSM on 2D broadcast-based optical architecture is simulated by using OPNET Modeler and the performance of the system is improved by message priority and combining techniques under different traffic patterns, including uniform, hot region and bit permutations. The simulated system contains 64 nodes. Each node has a server that processes directory, cache and processor messages, two output channels and two input queues, one for horizontal and the other for vertical dimension. Scenarios are run to measure average network response time, average input waiting time and average channel waiting time for varying values of DSM parameters such as the ratio of the mean channel service time to mean thread run time, probability of a cache block being in modified state and the fraction of write misses. The results show that combining reduces average channel waiting time between 13% and 29%, while priority reduces average input waiting time between 7% and 43% on average. With the application of message priority and combining, between 7% and 40% performance increase for average network response time has gained. Dağıtık ortak hafıza (DOH) sistemleri ölçeklenebilirlik, programlanabilirlik ve maliyet efektifliği açısından güçlü avantajlar sunsa da, bu sistemlerden yüksek performans elde etmek, sistemdeki işlemci sayısı artışı ile artan bellek erişim gecikmeleri nedeniyle beklenenden çok daha zordur. Ara bağlantı ağı mimarisi DOH sistemlerinin performansını belirlemede gittikçe daha da önemli bir hal almaktadır. İki boyutlu yayım tabanlı optik mimariler iyi bir çözüm sunmaktadır. Bu tezde, iki boyutlu optik tabanlı ağ üzerinde DOH sistemi OPNET Modeler benzetim programı kullanılarak modellenmiş ve sistem performansı mesaj öncelik ve birleştirme işlemleriyle normal, yoğun ve bit permütasyon trafik modelleri altında artırılmıştır. Benzetimi yapılan sistem, her biri işlemci, ön bellek ve dizin modüllerine hizmet eden bir sunucu, iki çıkış kanalı ve iki giriş kuyruğu içeren toplam 64 düğüm içerir. Yaratılan senaryolar; ortalama servis süresinin ortalama kanal bekleme süresine oranı, bir ön bellek bloğunun güncellenmiş olma olasılığı ve yazma isteklerinin tüm isteklere oranı gibi çeşitli DOH parametreleri altında ortalama ağ gecikmesini, ortalama çıkış kanalı bekleme süresini ve ortalama giriş kuyrukları bekleme süresini ölçer. Elde edilen sonuçlar, mesaj birleştirme işleminin ortalama çıkış kanalı bekleme süresini %13 ile %29 oranı arasında, mesaj öncelik işlemininse ortalama giriş kuyrukları bekleme süresini %7 ile %43 oranı arasında düşürdüğünü göstermiştir. Her iki tekniğin birlikte uygulandığı sistem üzerinde ise %7 ile %40 arasında ortalama ağ gecikmesi iyileştirmesi elde edilmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: MMF2011D10.

TEZ9889 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 43-45) var. xiii, 47 s. : tablo ; 29 cm. Yayın tabanlı mimarilere sahip ağlardaki gecikme ve darboğazların etkisini azaltmak için kanal çıkış kuyruğundaki mesajlar diğer tüm orijinal mesajların da verilerini içerecek şekilde birleştirilerek yeni bir mesaj formu oluşturulur. Bu tezde mesaj birleştirme mekanizmasının performansı; 64 düğümlü, düşük gecikmeli, yüksek bant genişliğine sahip yayın tabanlı fiber optik bir ara bağlantı ağı olan 2D SOME-Bus ağı üzerinde mesaj geçişi protokolü çalıştırılarak incelenmiştir. Mekanizmanınperformansı; yoğun bölge (hot-region), düzenli (uniform), mükemmel karışım (perfect shuffle) ve bit ters çevirme (bit-reverse) gibi birçok trafik modeli altında OPNET Modeler kullanılarak değerlendirilmiştir. Ortalama işlemci verimi, ortalama kanalbekleme süresi ve ortalama ağ cevap süresi gibi performans ölçüleri farklı trafik modelleri altında ve T/R’nin (ortalama kanal servis süresinin ortalama işlem süresine oranı) farklı değerleri için bir düğümün çıkış kanal kuyruğunda uygulanan birleştirme mekanizmasından önce ve sonra toplanmıştır. Sonuçlar, birleştirme mekanizması uygulandıktan sonra ortalama ağ cevap süresinin %8.81 ve %20.62, ortalama kanal bekleme süresinin %15.39 ve %28.02 arasında azaldığını, ortalama işlemci veriminin ise %5.12 ve %12.71 arasında arttığını göstermektedir. To minimize the effect of hot-spots and latencies in broadcast-based architectures, messages are combined in the output channel queue to form a new message containing the payloads of all original messages. In this thesis, the performanceof the message combining method is investigated on a 64-node 2D SOME-Bus architecture which is a low-latency and high-bandwidth broadcast-based fiber-optic interconnection network employing the message passing protocol. The performance of the methodis evaluated by OPNET Modeler with various synthetic traffic patterns including hot-region, uniform, perfect-shuffle and bit-reverse. Performance measures such as average processor utilization, average channel waiting time and average network response time have been collected before and after applying the combining method in the output channel queue of a node for varying values of the ratio of the mean channel service time to mean thread run time (T/R) and under different traffic patterns. The results show that average network response times decrease by 8.81% to 20.62%, average channel waiting times decrease by 15.39% to 28.02% and average processor utilization increase by 5.12% to 12.71% after applying the combining method. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: MMF2011YL15.

TEZ8647 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 109-113) var. xvi, 115 s. : res. ; 29 cm. The purpose of this thesis is to develop accurate VO2max prediction models using maximal and N-Ex variables and show that the accuracy of maximal prediction models can be improved by adding N-Ex questionnaire predictor variables. Machine learning methods such as SVM, ANN, MLR and GRNN are used for developing VO2max prediction models. Two different datasets are used for VO2max prediction. Using 10-fold cross validation, the performance of the models are evaluated by calculating R's and SEE's. It is shown that adding questionnaire to ANN-based prediction models yields 4.25% to 10.81% increments in R's and 27.53% to 35.59% decrements in SEE's for the first dataset and 1.08% to 6.97% increments in R's and 0.53% to 17.97% decrements in SEE's for the second dataset. Also it is concluded that ANN-based prediction models are more accurate than GRNN-based, SVMbased and MLR-based prediction models. Bu tezin amacı, maksimal ve egzersize bağlı olmayan değişkenler kullanarak doğru VO2max tahmin modelleri geliştirmek ve maksimal tahmin modellerinin egzersize bağlı olmayan anket değişkenleriyle geliştirilebileceğini göstermektir. DVM, YSA, ÇDR ve GRSA gibi makine öğrenmesi yöntemleri, VO2max tahmin modellerini geliştirmek için kullanılmıştır. VO2max tahmin için iki değişik veri kümesi kullanılmıştır. Modellerin başarımını ölçmek amacıyla kullanılan KKve STH değerleri 10 katlı çapraz doğrulama kullanarak hesaplanmıştır. Sonuçlar göstermiştir ki, YSA tabanlı maksimal tahmin modellerine anket sonuçlarını eklemek ilk veri kümesi için KK değerinde %4.25 ile %10.81 arasında artışa ve STH değerinde ise %27.53 ile %35.59 arasında bir düşüşe neden olmuştur. İkinci veri kümesinde ise KK değerinde %1.08 ile %6.97 arasında artış,STH değerinde ise %0.53 ile %17.97 arasında düşüş görülmüştür. Bununla birlikte YSA tabanlı tahmin modellerinin GRSA, DVM ve ÇDR tabanlı modellere göre daha doğru sonuçlar ürettiği gözlenmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: MMF2011YL14.

Bu çalışmada, birden fazla giriş kuyruğuna sahip yayım tabanlı çoklu işlemcili bir mimaride tıkanıklığı önleyebilecek yeni bir algoritma önerilmiştir. Algoritmanın performansı, OPNET Modeler kullanılarak birçok yapay trafik modeli ile 64 düğümlü SOME-Bus ağında mesaj geçişi protokolü çalıştırılarak değerlendirilmiştir. Giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresi, ortalama ağ cevap zamanı ve ortalama işlemci verimi gibi performans kriterleri, algoritmadan önce ve sonra olmak üzere iki durum için de ölçülmüştür. Önerilen algoritma, Sunucu-İstemci ve Asenkron Mesaj Geçişi olmak üzere iki çeşit trafik modelinde uygulanmıştır. Sunucu-İstemci trafik modelinde önerilen algoritma giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresini 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %13.99 ile %20.39 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %18.11 ile %29.47 arasındaki oranlarla düşürmüştür. Ortalama ağ cevap zamanını ise, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %8.76 ile %20.36 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %8.63 ile %23.05 arasındaki oranlarla düşürmüş ve ortalama işlemci verimini, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.92 ile %6.63 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %2.5 ile %13.10 arasındaki oranlarla yükseltmiştir. Asenkron Mesaj Geçişi trafik modelinde ise önerilen algoritma giriş kuyruğunda ortalama bekleme süresini 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %9.22 ile %17.07 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı, kullanıldığında %11.04 ile %20.22 arasındaki oranlarla düşürmüştür. Ortalama ağ cevap zamanını ise, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %27.33 ile %40.82 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %40.75 ile %47.80 arasındaki oranlarla düşürmüş ve ortalama işlemci verimini, 4 adet iş parçacığı kullanıldığında, %3.22 ile %5.88 arasındaki oranlarla; 8 adet iş parçacığı kullanıldığında, %1.62 ile %6.21 arasındaki oranlarla yükseltmiştir. Önerilen algoritmanın performansı kullanışlı kanal (U-Channel) yöntemi ile karşılaştırılmış ve bütük trafik modelleri altında daha iyi performans sergilediği görülmüştür. In this study, a new congestion control algorithm has been proposed to prevent congestion on broadcast-based multiprocessor architectures with multiple input queues. The performance of the algorithm is evaluated by OPNET Modeler with various synthetic traffic patterns on a 64-node SOME-Bus architecture employing the message passing protocol. The algorithm has been tested under Client-Server and Asynchronous Message Passing traffic models. Performance measures such as average input waiting time, average network response time and average processor utilization have been collected before and after applying the algorithm. For Client-Server traffic model, the proposed algorithm is able to decrease the average input waiting time by 13.99% to 20.39% with 4 threads and 18.11% to 29.47% for 8 threads, average network response time by 8.76% to 20.36% with 4 threads and 8.63% to 23.05% with 8 threads and increase average processor utilization by 1.92% to 6.63% with 4 threads and 2.5% to 13.10% with 8 threads. For Asynchronous Message Passing traffic model, the proposed algorithm is able to decrease the average input waiting time by 9.22% to 17.07% with 4 threads and 11.04% to 20.22% for 8 threads, average network response time by 27.33% to 40.82% with 4 threads and 40.75% to 47.80% with 8 threads and increase average processor utilization by 3.22% to 5.88% with 4 threads and 1.62% to 6.21% with 8 threads. The performance of the algorithm is also compared with that of the useful channel (U-Channel) congestion control algorithm and it is observed that our algorithm performs better under all traffic patterns. 71