Search

Naar aanleiding van een advies van de Landelijke Cliëntenraad (LCR) aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is per 1-7-- 2004 een nieuwe functie ingevoerd binnen de keten van werk en inkomen, namelijk de arbeidsadviseur. Deze onafhankelijke adviseur die op vrijwillige basis informatie en advies verstrekt aan werkzoekenden met vragen over werk en reïntegratie. Om de onafhankelijkheid te borgen worden de arbeidsadviseurs aangestuurd door een landelijke stuurgroep bestaande uit de LCR, UWV, CWI en Divosa. De functie is ingevoerd voor een periode van 2 jaar. Gedurende die periode wordt de organisatie en het functioneren van de arbeidsadviseurs gevolgd. Deze tussenevaluatie betreft een rapportage over de periode januari t/m mei 2005 en gaat over de implementatieperiode. Er is gebruik gemaakt van: interviews met 12 arbeidsadviseurs; een klanttevredenheidsonderzoek en registraties van arbeidsadviseurs over aantallen klantcontacten en type vragen. Uit de interviews blijkt dat de functie nog niet volledig is geïmplementeerd, de relatief korte voorbereidingstijd en het feit dat de meeste arbeidsadviseurs slechts enkele maanden actief zijn. Daarnaast waren nog niet alle randvoorwaarden (werkplek, PC, toegang tot informatiesystemen en PR-materiaal) bij aanvang goed geregeld. Opvallend is dat de arbeidsadviseurs aangeven dat zij zelf veel hebben moeten organiseren om aan de slag te kunnen. De klanten geven over het algemeen een positief oordeel over de arbeidsadviseurs.

Naar aanleiding van een advies van de Landelijke Cliëntenraad (LCR) aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is per 1-7-- 2004 een nieuwe functie ingevoerd binnen de keten van werk en inkomen, namelijk de arbeidsadviseur. Deze onafhankelijke adviseur die op vrijwillige basis informatie en advies verstrekt aan werkzoekenden met vragen over werk en reïntegratie. Om de onafhankelijkheid te borgen worden de arbeidsadviseurs aangestuurd door een landelijke stuurgroep bestaande uit de LCR, UWV, CWI en Divosa. De functie is ingevoerd voor een periode van 2 jaar. Gedurende die periode wordt de organisatie en het functioneren van de arbeidsadviseurs gevolgd. Deze tussenevaluatie betreft een rapportage over de periode januari t/m mei 2005 en gaat over de implementatieperiode. Er is gebruik gemaakt van: interviews met 12 arbeidsadviseurs; een klanttevredenheidsonderzoek en registraties van arbeidsadviseurs over aantallen klantcontacten en type vragen. Uit de interviews blijkt dat de functie nog niet volledig is geïmplementeerd, de relatief korte voorbereidingstijd en het feit dat de meeste arbeidsadviseurs slechts enkele maanden actief zijn. Daarnaast waren nog niet alle randvoorwaarden (werkplek, PC, toegang tot informatiesystemen en PR-materiaal) bij aanvang goed geregeld. Opvallend is dat de arbeidsadviseurs aangeven dat zij zelf veel hebben moeten organiseren om aan de slag te kunnen. De klanten geven over het algemeen een positief oordeel over de arbeidsadviseurs.

Naar aanleiding van een advies van de Landelijke Cliëntenraad (LCR) aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is per 1-7-- 2004 een nieuwe functie ingevoerd binnen de keten van werk en inkomen, namelijk de arbeidsadviseur. Deze onafhankelijke adviseur die op vrijwillige basis informatie en advies verstrekt aan werkzoekenden met vragen over werk en reïntegratie. Om de onafhankelijkheid te borgen worden de arbeidsadviseurs aangestuurd door een landelijke stuurgroep bestaande uit de LCR, UWV, CWI en Divosa. De functie is ingevoerd voor een periode van 2 jaar. Gedurende die periode wordt de organisatie en het functioneren van de arbeidsadviseurs gevolgd. Deze tussenevaluatie betreft een rapportage over de periode januari t/m mei 2005 en gaat over de implementatieperiode. Er is gebruik gemaakt van: interviews met 12 arbeidsadviseurs; een klanttevredenheidsonderzoek en registraties van arbeidsadviseurs over aantallen klantcontacten en type vragen. Uit de interviews blijkt dat de functie nog niet volledig is geïmplementeerd, de relatief korte voorbereidingstijd en het feit dat de meeste arbeidsadviseurs slechts enkele maanden actief zijn. Daarnaast waren nog niet alle randvoorwaarden (werkplek, PC, toegang tot informatiesystemen en PR-materiaal) bij aanvang goed geregeld. Opvallend is dat de arbeidsadviseurs aangeven dat zij zelf veel hebben moeten organiseren om aan de slag te kunnen. De klanten geven over het algemeen een positief oordeel over de arbeidsadviseurs.

De afgelopen jaren is het arbeidsmarktbeleid in Nederland aanzienlijk uitgebreid en geïntensiveerd. De middelen die daarvoor worden ingezet belopen inmiddels zo'n vijf miljard euro. Een deel daarvan wordt besteed aan reïntegratie-activiteiten. Mensen die buiten de arbeidsmarkt zijn komen te staan en die afhankelijk zijn van een uitkering, worden gestimuleerd op zoek te gaan naar werk. Dit wordt bewerkstelligd door de inzet van reïntegratie-instrumenten, zoals sollicitatietraining, bemiddeling, scholing en de Wet REA. Recente onderzoeken plaatsen grote vraagtekens bij de effectiviteit van die reïntegratie-instrumenten. Voor de beoordeling van die effectiviteit is volgens de auteurs een goede meting cruciaal. Bij een minder juiste meting blijkt dat die effectiviteit vaak te laag wordt ingeschat. De door de auteurs gehanteerde methodiek biedt een handvat om een maatstaf voor prestaties te ontwikkelen op basis van het netto-effect van reïntegratie-activiteiten, gecorrigeerd voor het type arbeidsgehandicapte in behandeling. Die methodiek wordt beschreven in het rapport Reïntegratie meten is weten (Hoofddorp, 2001).

De afgelopen jaren is het arbeidsmarktbeleid in Nederland aanzienlijk uitgebreid en geïntensiveerd. De middelen die daarvoor worden ingezet belopen inmiddels zo'n vijf miljard euro. Een deel daarvan wordt besteed aan reïntegratie-activiteiten. Mensen die buiten de arbeidsmarkt zijn komen te staan en die afhankelijk zijn van een uitkering, worden gestimuleerd op zoek te gaan naar werk. Dit wordt bewerkstelligd door de inzet van reïntegratie-instrumenten, zoals sollicitatietraining, bemiddeling, scholing en de Wet REA. Recente onderzoeken plaatsen grote vraagtekens bij de effectiviteit van die reïntegratie-instrumenten. Voor de beoordeling van die effectiviteit is volgens de auteurs een goede meting cruciaal. Bij een minder juiste meting blijkt dat die effectiviteit vaak te laag wordt ingeschat. De door de auteurs gehanteerde methodiek biedt een handvat om een maatstaf voor prestaties te ontwikkelen op basis van het netto-effect van reïntegratie-activiteiten, gecorrigeerd voor het type arbeidsgehandicapte in behandeling. Die methodiek wordt beschreven in het rapport Reïntegratie meten is weten (Hoofddorp, 2001).

In het kader van de wet REA is half november 1999 in Twente een reïntegratietraject gestart om 40 arbeidsgehandicapten met een relevante achtergrond in de bouw en/of metaal middels een omscholingstraject van een jaar op te leiden tot bouwkundig Cad-tekenaar. Personen die voor het traject in aanmerking kwamen waren fase 2/3 cliënten uit het zittende WAO-bestand (Gak, Sfb) die een dusdanige afstand tot de arbeidsmarkt hebben dat zij aanvullende dienstverlening nodig hebben om deze afstand te overbruggen. Vrijwel alle deelnemers zijn duidelijk sterker uit het project gekomen. De opleiding werd door de deelnemers wel als behoorlijk zwaar ervaren. De reacties van de werkgevers over de kwaliteit van de deelnemers zijn overwegend positief. Op dit moment heeft 66% van de deelnemers de opleiding succesvol afgerond en een functie als Cad-tekenaar gevonden. Of het slagingspercentage van 75% dat als norm is gesteld ook inderdaad gehaald wordt, moet de tijd nog leren. In ieder geval kan het reïntegratietraject Cad-tekenaars te Twente als een succesvolle reïntegratiepilot worden beschouwd.

In het kader van de wet REA is half november 1999 in Twente een reïntegratietraject gestart om 40 arbeidsgehandicapten met een relevante achtergrond in de bouw en/of metaal middels een omscholingstraject van een jaar op te leiden tot bouwkundig Cad-tekenaar. Personen die voor het traject in aanmerking kwamen waren fase 2/3 cliënten uit het zittende WAO-bestand (Gak, Sfb) die een dusdanige afstand tot de arbeidsmarkt hebben dat zij aanvullende dienstverlening nodig hebben om deze afstand te overbruggen. Vrijwel alle deelnemers zijn duidelijk sterker uit het project gekomen. De opleiding werd door de deelnemers wel als behoorlijk zwaar ervaren. De reacties van de werkgevers over de kwaliteit van de deelnemers zijn overwegend positief. Op dit moment heeft 66% van de deelnemers de opleiding succesvol afgerond en een functie als Cad-tekenaar gevonden. Of het slagingspercentage van 75% dat als norm is gesteld ook inderdaad gehaald wordt, moet de tijd nog leren. In ieder geval kan het reïntegratietraject Cad-tekenaars te Twente als een succesvolle reïntegratiepilot worden beschouwd.

Dit rapport vormt de neerslag van een onderzoek van TNO Arbeid naar de behoefte aan arbeidsdeskundige expertise binnen arbodiensten. Centraal in dit onderzoek stond het in kaart brengen van de belangrijkste momenten in het eerste ziektejaar, waarbij de arbodienst een rol zou kunnen spelen om de terugkeer van zieke werknemers te bevorderen en van de arbeidsdeskundige expertise die daarvoor aanwezig is c.q. nodig is. In het eerste ziektejaar is een aantal kritieke punten te onderscheiden, die tevens mogelijke aangrijpingspunten voor het optimaliseren van reïntegratie-inspanningen zijn. De kwaliteit van deze dienstverlening heeft baat bij een zo vroeg mogelijke koppeling van de expertise van de arbeidsdeskundige aan de expertise van de bedrijfsarts. Tenslotte wordt geconcludeerd dat bijscholing vanuit een arbodienst raadzaam is als het gaat om arbeidsdeskundigen met een UVI-achtergrond.

Het project 'Activerende reïntegratie door arbodiensten' heeft plaatsgevonden in opdracht van de Branche Organisatie van Arbodiensten (BOA). Oospronkelijk werd met dit project een 'werkboek innovatie producten en diensten voor activerend reïntegratiebeleid' als eindproduct beoogd. Er werd echter besloten tot het ontwikkelen van een nascholingsprogramma voor arbodienstmedewerkers in het kader van de reïntegratie-activiteiten van arbodiensten. Uitgangspunt daarbij was dat op basis van dit programma arbodienstmedewerkers daadwerkelijk een impuls zouden kunnen geven aan een activerend reïntegratiebeleid.

Het project 'Activerende reïntegratie door arbodiensten' heeft plaatsgevonden in opdracht van de Branche Organisatie van Arbodiensten (BOA). Oospronkelijk werd met dit project een 'werkboek innovatie producten en diensten voor activerend reïntegratiebeleid' als eindproduct beoogd. Er werd echter besloten tot het ontwikkelen van een nascholingsprogramma voor arbodienstmedewerkers in het kader van de reïntegratie-activiteiten van arbodiensten. Uitgangspunt daarbij was dat op basis van dit programma arbodienstmedewerkers daadwerkelijk een impuls zouden kunnen geven aan een activerend reïntegratiebeleid.

Dit rapport vormt de neerslag van een onderzoek van TNO Arbeid naar de behoefte aan arbeidsdeskundige expertise binnen arbodiensten. Centraal in dit onderzoek stond het in kaart brengen van de belangrijkste momenten in het eerste ziektejaar, waarbij de arbodienst een rol zou kunnen spelen om de terugkeer van zieke werknemers te bevorderen en van de arbeidsdeskundige expertise die daarvoor aanwezig is c.q. nodig is. In het eerste ziektejaar is een aantal kritieke punten te onderscheiden, die tevens mogelijke aangrijpingspunten voor het optimaliseren van reïntegratie-inspanningen zijn. De kwaliteit van deze dienstverlening heeft baat bij een zo vroeg mogelijke koppeling van de expertise van de arbeidsdeskundige aan de expertise van de bedrijfsarts. Tenslotte wordt geconcludeerd dat bijscholing vanuit een arbodienst raadzaam is als het gaat om arbeidsdeskundigen met een UVI-achtergrond.

Het Landelijk Samenwerkingsverband Regionale Platforms Arbeidsongeschiktenorganisaties (LSV-WAO) wil arbeidsongeschikten laten reïntegreren door hen om te scholen tot arboconsulent voor het midden- en kleinbedrijf. Uitgangspunt daarbij is dat de consulent gaat adviseren in de branche waar hij zelf werkte. Door middel van een onderzoek hebben het NIA en het LSV-WAO onderzocht of de arboconsulent levensvatbaar is. Daarbij is nagegaan op welke categorie kleine bedrijven de arboconsulent zich moet richten, welke taken hij moet uitvoeren en hoe de arboconsulent zich verhoudt tot arbodiensten. Het onderzoek (in opdracht van het ministerie van SZW en Tica) is uitgevoerd door middel van gesprekken met medewerkers van het ministerie van SZW, de werkgeversorganisaties, bedrijfsverenigingen, een MBK-instelling en arbodiensten. Dit artikel doet verslag van het onderzoek, welke niet alle vragen eenduidig heeft kunnen beantwoorden. Voorgesteld is om een proef uit te voeren waarin praktijkervaring kan worden opgedaan.

Het Landelijk Samenwerkingsverband Regionale Platforms Arbeidsongeschiktenorganisaties (LSV-WAO) wil arbeidsongeschikten laten reïntegreren door hen om te scholen tot arboconsulent voor het midden- en kleinbedrijf. Uitgangspunt daarbij is dat de consulent gaat adviseren in de branche waar hij zelf werkte. Door middel van een onderzoek hebben het NIA en het LSV-WAO onderzocht of de arboconsulent levensvatbaar is. Daarbij is nagegaan op welke categorie kleine bedrijven de arboconsulent zich moet richten, welke taken hij moet uitvoeren en hoe de arboconsulent zich verhoudt tot arbodiensten. Het onderzoek (in opdracht van het ministerie van SZW en Tica) is uitgevoerd door middel van gesprekken met medewerkers van het ministerie van SZW, de werkgeversorganisaties, bedrijfsverenigingen, een MBK-instelling en arbodiensten. Dit artikel doet verslag van het onderzoek, welke niet alle vragen eenduidig heeft kunnen beantwoorden. Voorgesteld is om een proef uit te voeren waarin praktijkervaring kan worden opgedaan.