Search

A distinctive type of artificial port structure has been found in Africa proconsularis, but not elsewhere in the Mediterranean. This structure is identified here as a ‘jetty with platform’, due to its main components: a straight jetty extending from the shoreline and a large platform attached to the outer end of the jetty. The article considers the chronological, environmental, and technological factors that may be responsible for the construction of this type of jetty, which is found at Acholla, Gigthis, Leptiminus, Ras Segala, and possibly Lepcis Magna. Un type particulier de port artificiel, inconnu en Méditerranée, a été trouvé en Afrique proconsulaire. Cette structure est identifiée ici comme une « jetée avec plate-forme » en raison de ses principales composantes : une jetée droite, partant du rivage, terminée par une grande plate-forme fixée à son extrémité extérieure. L’article examine les facteurs chronologiques, environnementaux et technologiques ayant pu influer sur la construction de ce type de jetée, présentes à Acholla, Gigthis, Leptiminus, Ras Segala, et peut-être Leptis Magna.

[EN] This article argues that a holistic approach to documenting and understanding the physical evidence for individual cities would enhance our ability to address major questions about urbanisation, urbanism, cultural identities and economic processes. At the same time we suggest that providing more comprehensive data-sets concerning Greek cities would represent an important contribution to cross-cultural studies of urban development and urbanism, which have often overlooked relevant evidence from Classical Greece. As an example of the approach we are advocating, we offer detailed discussion of data from the Archaic and Classical city of Olynthos, in the Halkidiki. Six seasons of fieldwork here by the Olynthos Project, together with legacy data from earlier projects by the American School of Classical Studies at Athens and by the Greek Archaeological Service, combine to make this one of the best-documented urban centres surviving from the Greek world. We suggest that the material from the site offers the potential to build up a detailed ‘urban profile’, consisting of an overview of the early development of the community as well as an in-depth picture of the organisation of the Classical settlement. Some aspects of the urban infrastructure can also be quantified, allowing a new assessment of (for example) its demography. This article offers a sample of the kinds of data available and the sorts of questions that can be addressed in constructing such a profile, based on a brief summary of the interim results of fieldwork and data analysis carried out by the Olynthos Project, with a focus on research undertaken during the 2017, 2018 and 2019 seasons., [EL] Το άρθρο υποστηρίζει ότι μια ολιστική προσέγγιση στην τεκμηρίωση και κατανόηση των υλικών καταλοίπων σε επίπεδο πόλεων θα μας βοηθούσε στην προσπάθειά μας να απαντήσουμε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τη διαδικασία της αστικοποίησης, τον αστικό τρόπο ζωής, τις πολιτισμικές ταυτότητες και τις οικονομικές διεργασίες στον αρχαίο κόσμο. Ταυτόχρονα θεωρούμε ότι η συγκρότηση πιο περιεκτικών συνόλων από δεδομένα που αφορούν αρχαίες ελληνικές πόλεις θα προσέφερε σημαντικά και στη διαπολιτισμική μελέτη της αστικής εξέλιξης και του αστικού τρόπου ζωής, η οποία έχει συχνά αγνοήσει τα σχετικά στοιχεία από την κλασική Ελλάδα. Ως παράδειγμα για την προσέγγιση που προτείνουμε προσφέρουμε μιαν αναλυτική συζήτηση των δεδομένων από την αρχαϊκή και κλασική πόλη της Ολύνθου στη Χαλκιδική. Ο συνδυασμός έξι περιόδων έρευνας πεδίου από το Πρόγραμμα της Ολύνθου και στοιχείων από τα αρχεία παλαιότερων προγραμμάτων της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα και της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας καθιστά την Όλυνθο ένα από τα καλύτερα τεκμηριωμένα αστικά κέντρα του αρχαίου ελληνικού κόσμου που έχουν διασωθεί. Υποστηρίζουμε ότι το υλικό από τη θέση μάς δίνει τη δυνατότητα να σκιαγραφήσουμε ένα λεπτομερές «αστικό προφίλ», το οποίο αποτελείται από μια επισκόπηση της πρώιμης εξέλιξης της κοινότητας καθώς και μια σε βάθος απεικόνιση της οργάνωσης του οικισμού της κλασικής περιόδου. Η δυνατότητα ποσοτικοποίησης κάποιων παραμέτρων της αστικής υποδομής μάς επιτρέπει να προβούμε σε νέες εκτιμήσεις, για παράδειγμα σχετικά με τη δημογραφία. Το άρθρο προσφέρει ένα δείγμα του τύπου των διαθέσιμων δεδομένων και του είδους των ερωτημάτων που μπορεί να τεθούν στη σκιαγράφηση ενός τέτοιου προφίλ, βασισμένο σε μια περίληψη των προσωρινών αποτελεσμάτων από τις εργασίες πεδίου και τις αναλύσεις των δεδομένων που διενήργησε το Πρόγραμμα της Ολύνθου και με έμφαση στην έρευνα που διεξήχθη κατά το 2017, το 2018 και το 2019.

Research on the cities of the Classical Greek world has traditionally focused on mapping the organisation of urban space and studying major civic or religious buildings. More recently, newer techniques such as field survey and geophysical survey have facilitated exploration of the extent and character of larger areas within urban settlements, raising questions about economic processes. At the same time, detailed analysis of residential buildings has also supported a change of emphasis towards understanding some of the functional and social aspects of the built environment as well as purely formal ones. This article argues for the advantages of analysing Greek cities using a multidisciplinary, multi-scalar framework which encompasses all of these various approaches and adds to them other analytical techniques (particularly micro-archaeology). We suggest that this strategy can lead towards a more holistic view of a city, not only as a physical place, but also as a dynamic community, revealing its origins, development and patterns of social and economic activity. Our argument is made with reference to the research design, methodology and results of the first three seasons of fieldwork at the city of Olynthos, carried out by the Olynthos Project.

The relationship between connectivity and economic activity is a subject of current debate in Mediterranean archaeology, and recent scholarship has shown the significance of this topic for North African studies. This article approaches the issue through a body of evidence that has hitherto been overlooked: artificial port structures, such as jetties, quays, enclosures, and breakwaters. I identify 29 definite, and 16 possible, structures between Cyrenaica and Mauretania Tingitana dating between the fourth century B.C.E. and the sixth century C.E. I demonstrate that the archaeological evidence for these structures is a more reliable source of information than the ancient literary evidence and discuss how the picture drawn from the latter has misled earlier scholars. I argue that wharf length is the best measure of the size of port structures, and I use that concept to outline the role that individual ports and broader regions played in Mediterranean commerce. By relating artificial port structures to the major production centers of exported goods, I enhance the picture of the North African economy both before and during the Roman empire.*

In this article, the authors explore patterns in regional activity in Messenia, the southwest corner of the Greek Peloponnese, from the Geometric to the end of the Late Roman period (ca. eighth century B.C. to seventh cen-tury A.D.). The analysis is based on extant historical evidence, the campaigns of the Minnesota Messenia Expedition, and—above all—the results of the Pylos Regional Archaeological Project. These three data sets have been integrated, as far as possible, in order to trace long-term changes in the region and to provide a foundation for further work in this still underexplored portion of Greece's historical landscape.

This study examines six texts concerned with farming in Roman North Africa in order to assess ancient attitudes toward the rural landscape. Each text portrays an individual "bonus agricola ", commemorated for his or her agricultural activities. While the "bonus agricola" is a familiar figure in Latin literature, an emphasis on investment distinguishes "good farmers" in North Africa from those in Italy, and it is suggested here that the different attitude regarding investment indicates the re-formulation of a Roman concept in African terms. Additionally, these six texts provide literary evidence for the phenomenon of investment in Roman North Africa which several archaeological field survey projects in this region have recently documented., Cette étude examine six textes concernant l'agriculture dans l'Afrique romaine, soulignant les idées des Anciens sur les paysages ruraux. Chaque texte présente un "bonus agricola », personnage célébré pour ses activités agricoles. Bien qu'il s'agisse d'une figure bien connue de la littérature latine, l'accent mis sur leur rôle foncier distingue les « boni agricolae » d'Afrique du Nord de ceux d'Italie, et il est suggéré ici que cette différence d'attitude révèle l'adaptation d'un concept romain en termes africains. De plus, ces six textes apportent des preuves littéraires du phénomène d'investissement foncier en Afrique romaine, récemment documenté par plusieurs prospections archéologiques., Stone David. Culture and Investment in the Rural Landscape : the North African bonus agricola. In: Antiquités africaines, 34,1998. pp. 103-113.