Search

Amaç: Bu çalışmada Erzurum ilinde yetiştirilen ve mezbahada kesilen koyun akciğer örneklerinde histopatolojik ve immünohistokimyasal (IHC) boyama yöntemi ile PI3 virüs antijeninin varlığı ve yaygınlığının belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Örnekleri sağlamak için 2017 yılının Ağustos-Kasım ayları arasında mezbahaya gidilerek kesilen 1462 koyunun akciğerleri makroskobik olarak muayene edildi. Çalışmada toplam 100 adet pnömonili koyun akciğer örneği incelendi. Alınan pnömonili akciğer örneklerinin rutin histopatolojik ve immünohistokimyasal incelemeleri gerçekleştirildi.Bulgular: İncelenen akciğer örneklerinin histopatolojik muayeneleri sonucunda gözlenen pnömoniler; kataral-irinli bronkopnömoni, fibrinli bronkopnömoni, interstisyel pnömoni, granülamatöz pnömoni ve verminöz pnömoni olarak sınıflandırıldı. Sunulan çalışmada; incelenen örneklerde (n=100) %23 fibrinli bronkopnömoni, %14 kataral-irinli bronkopnömoni, %69 interstisyel pnömoni, %7 granülomatöz pnömoni, %19 verminöz pnömoni ve %6 oranında da pulmoner adenamatöz bulgusuna rastlandı. Birçok olguda iki veya üç tip pnömoninin birlikte bulunduğu gözlendi. Koyun akciğer örneklerinin IHC boyanmasında PI3 virüs antijen pozitifliği %19 oranında tespit edildi. IHC yönteminde pozitifliklere çoğunlukla alveoler makrofajlarda, bronş, bronşiyol ve alveol epitel hücreleri stoplazmasında rastlanıldı.Sonuç: Araştırma bulguları değerlendirildiğinde; Erzurum ilinde koyunlarda PI3 virüsün prevalansı immünohistokimyasal metotla %19 olarak belirlenmiş ve genellikle etkenlerin alveolar makrofaj, bronş, bronşiol, alveoler ve bronş bez epitel hücrelerine yerleşim gösterdiği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Histopatoloji, immünohistokimya, koyun, parainfluenza 3, pnömoni Objective: The aim of this study was to determine the presence and prevalence of PI3 virüs antigen with histopathological and immünohistochemical (IHC) staining methods in sheep lung samples cut in slaughter in Erzurum provinceMaterials and Method: Between August and November 2017, 1462 sheep were cut to in the slaughterhouse and their lungs were examined macroscopically. In total 100 of the lung samples with pneumonia were examined. Routine histopathological and immünohistochemical staining of the collected lung tissues with pneumonia were performed.Results: As a result of macroscopic and histopathological examinations of the lung samples; catarrhal-prulent bronchopneumonia, fibrin bronchopneumonia, interstitial pneumonia, granulomatous pneumonia and verminous pneumonia observed. Pneumonia observed as a result of macroscopic and histopathological examination of the lung samples were classified as; catarrhal-prulent bronchopneumonia, fibrinous bronchopneumonia, interstitial pneumonia, granulomatous pneumonia and verminous pneumonia. In the present study; in the examined samples (n = 100), 23% fibrin bronchopneumonia, 14% catarrhal-irin bronchopneumonia, 69% interstitial pneumonia, 7% granulomatous pneumonia, 19% verminous pneumonia and 6% pulmonary adenomatous findings were found. Two or three types of pneumonia were observed in many some same cases. PI3 virüs antigen positivity in IHC staining of sheep lung samples was found 19%. In the IHC method, to positivities were found mostly in alveolar macrophages, in the cytoplasma of bronchial, bronchiol and alveolar epithelial cells.Conclusion: As a result of the research findings, the prevalence of PI3 virüs in sheep was determined as 19% in Erzurum province by immünohistochemical method and it was determined that the agents were generally located in the alveolar macrophages, bronchial, bronchiol, alveolar and bronchial epithelial cells.Keywords: Histopatholog, immünohistochemistry, parainfluenza 3, pneumonia, sheep. 102

Çalışma materyalini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı kliniklerine getirilen ve konjunktiva hastalığı tanısı konulan farklı yaş, cinsiyet ve ırkta toplam 223 kedi ve köpek oluşturdu. Tüm olgularda inspeksiyon, fizik ve takiben oftalmoskopik muayene gerçekleştirildi. Oftalmolojik muayenede göz bütün eklenti organları ile genel olarak değerlendirildi. Köpeklerde saptanan olguların dağılımı konjunktivitis superficialis (49 olgu, 25 erkek, 24 dişi, 29 Melez, 4 Terrier, 3 Boston Terrier, 2 Boxer, 2 Golden Retriever, 2 Pommerian, 2 Sharpei, 2 Kangal, 1 Husky, 1 Rotweiller, 1 Cocker Spaniel), keratokonjunktivitis purulenta (25 olgu, 16 erkek, 9 dişi, 14 Melez, 3 Golden Retriever, 2 French Buldog, 1 Chow Chow, 1 Pug, 1 King Charles Cavalliers, 1 Pekingese, 1 Pointer, 1 Terrier), konjunktivitis follikularis (9 olgu, 7 erkek, 2 dişi, 3 Melez, 2 Bulldog, 1 Doberman, 1 Golden Retriever, 1 Terrier, 1 Rotweiller), keratokonjunktivitis sikka (17 olgu, 14 erkek, 3 dişi, 5 Melez, 6 Pug, 2 Cocker Spaniel, 2 Pekingese, 1 Alman Çoban Köpeği, 1 Bulldog), harder bezi protruzyonu (13 olgu, 8 erkek, 5 dişi, 5 Melez, 2 Kangal, 3 Pointer, 2 Bulldog, 1 Cane Corso), alerjik konjunktivitis (3 olgu, 2 erkek, 1 dişi, 2 Melez, 1 Alman Çoban Köpeği), panophthalmia purulenta (4 olgu, 3 erkek, 1 dişi, 3 Melez, 1 Pekingese), 1 korneakonjunktiva dermoidi (Melez, erkek), skleral granulom (1 erkek, Melez), konjunktivitis papillaris (1 olgu, Pug, erkek) şeklinde olmuştur.Kedilerde saptanan olguların dağılımı symblepharon (28 olgu, Melez, 14 erkek 14 dişi, 2 ay 2 yıl), herpes virüs konjunktivitisi (25 olgu, Melez, 12 erkek, 13 dişi) konjunktivitis follikularis (1 olgu, dişi, British Shorthair), konjunktivitis superficialis (14 olgu, 7 erkek, 7 dişi, 12 Melez, 1 Himalayan, 1 British Shorthair), keratokonjunktivitis sikka (2 olgu, erkek, Melez) yabancı cisim (1 olgu, erkek, Melez), alt göz kapağı yırtığı (1 olgu, erkek, Melez) horner sendromu (1 olgu, erkek, Melez) şeklinde olmuştur.Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Küçük Hayvan Kliniklerine 01.01.2017 – 31.12.2018 tarihleri arasında getirilen toplam 5452 hasta içerisinde 223 kedi ve köpekte konjunktiva hastalığı tanısı konulmuştur. Toplam hasta sayısı içerisinde konjunktiva hastalıklarının oranı %4 olarak belirlenmiştir. Genel hasta sayısı içerisinde yer alan bu oranın azımsanmayacak düzeyde olduğu dikkati çekmektedir. Sonuç olarak kedi ve köpeklerde saptanan konjunktiva lezyonlarının ve hastalıklarının olası etiyoloji ve klinik görünümü belirlendi, uygulanan sağaltım ve elde edilen sonuçların meslek pratiğine katkı sağlaması ümit edilmektedir. The study material consisted of 223 cats and dogs with conjunctival diseases in different age, sex and race that were brought to Aydin Adnan Menderes University Veterinary Faculty Department of Surgery and diagnosed as conjunctival disease.Inspection clinic and ophthalmologic ophthalmoscopic examination were performed in all cases. In the ophthalmologic examination, the eye was evaluated with all the attachment organs. Conjunctivitis superficialis (49 cases, 25 males, 24 females, 29 Mixed, 4 Terriers, 3 Boston Terriers, 2 Boxers, 2 Golden Retrievers, 2 Pommerians, 2 Sharpei, 2 Kangals, 1 Husky, 1 Rottweiler, 1 Cocker Spaniel), keratoconjunctivitis purulenta (25 cases, 16 males, 9 females, 14 Mixed, 3 Golden Retrievers, 2 French Bulldogs, 1 Chow Chow, 1 Pug, 1 King Charles Cavaliers, 1 Pekingese, 1 Pointer, 1 Terrier) , conjunctivitis follicularis (9 cases, 7 males, 2 females, 3 Mixed, 2 Bulldogs, 1 Doberman, 1 Golden retriever, 1 Terrier, 1 Rottweiler), keratoconjunctivitis sikka (17 cases, 14 males, 3 females, 5 Mixed, 6 Pug, 2 Cocker Spaniels, 2 Pekingese, 1 German Shepherd, 1 Bulldog), harder gland protrusion (13 cases, 8 males, 5 females, 5 Mixed, 2 Kangals, 3 Pointer, 2 Bulldogs, 1 Cane Corso), allergic conjunctivitis (3 case, 2 males, 1 female, 2 Mixed, 1 German Shepherd), panophthalmia purulenta (4 cases, 3 males, 1 female, 3 Mixed, 1 Pekingese), 1 cornea konjunktiva dermoid (Mixed, male), scleral granuloma (1 male, Mixed), conjunctivitis papillaris (1 case, Pug, male) were diagnosed in the dogs.In the cats symblepharon (28 cases, Mixed, 14 male, 14 female, 2 months 2 years), herpes virus conjunctivitis (25 cases, Mixed, 12 male, 13 female) conjunctivitis follicularis (1 case, female, British Shorthair), conjunctivitis superficialis (14 cases, 7 males, 7 females, 12 Mixed, 1 Himalayan, 1 British Shorthair), keratokonjunktivitis sikka (2 cases, male, Mixed) foreign body (1 case, male, Mixed), lower eyelid rupture (1 case, male, Mixed) and Horner syndrome (1 case, male, Scottish fold) were recorded.Totally, 223 of the all the 5452 admitted to the Aydìn Adnan Menderes University Veterinary Faculty Small Animal Clinic of Surgery Department between 01.01.2017 and 31.12.2018 were presented with conjunctival diseases. The rate of conjunctival diseases in the other surgical conditions was %4. This rate cannot be underestimated considering general patient number. As a result, the possible etiology and clinical appearance of conjunctival lesions and diseases in cats and dogs are determined, and the treatment and results obtained are expected to contribute to the occupational practice. 78

Bu çalışmada yenidoğan ishalli buzağılarda sistatin C'nin (Cys-C) bazı hematolojik ve biyokimyasal parametrelerle arasındaki ilişkinin ortaya konması amaçlandı. Van YUHADYEK tarafından 28.03.2019 tarih ve 2019/03 sayılı etik kurul izni ile çalışma onayı alındı. Araştırmanın hayvan materyalini farklı ırk, cinsiyet ve yaşlarda (0-30 günlük) 10 adet sağlıklı ve daha önce herhangi bir tedavi almamış 22 adet ishalli buzağı oluşturdu. Buzağıların genel muayeneleri yapıldı. Yapılan etiyolojik muayenede ishalli buzağılarda 3 adet Giardia, 5 adet E. coli K99, 8 adet Coronavirus, 7 adet Rotavirus ve 1 adet Cryptosporidium etkileri tespit edildi. Hem konrol grubu sağlıklı buzağıların hem de tedavi öncesi ishalli buzağıların hematolojik (WBC, Neu, Lym, Eo, Mo, RBC, MCV, MCHC, Hct, Hb), biyokimyasal (glikoz, TP, Alb, BUN, Cr, CK ) ve kan gazı (pH, pO2, pCO2, HCO3-, baz, Na+, K+ ve Cl-) düzeyleri belirlendi. İshalli buzağıların kontrol grubuna göre hematolojik parametrelerden WBC, Neu, Hct, Hb düzeylerinde (p

Buzağılar neonatal dönemde enfeksiyonlara karşı açık olup kolayca bakteriyel, viralve paraziter etkenlerce enfekte edilebilirler. Bu çalışma doğumdan sonra buzağılarınyeterli pasif bağışıklığa ulaşıp ulaşmadığını tespit etmek ve neonatal dönem boyuncaherhangi bir hastalığa yakalanıp yakalanmadığını belirlemek amacı ile yapıldıÇalışmada Burdur merkez ve köylerinde belirlenen farklı cinsten 50 adet neonetalbuzağı kullanıldı. Doğum öncesi 50 inek E-ıslah programından belirlendi. Doğumdan48 saat sonra buzağılardan kan alındı. Elde edilen serumlar, TP (Total protein), GGT(gammaglutamil transferaz) ve immunglobulin G (IgG) değerleri incelendi. Budeğerler arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı tespit edildi. Buzağılarneonatal dönem boyunca gözlendi ve bu dönemde herhangi bir hastalık geçiripgeçirmediği kaydedildi. Sonuç olarak 50 buzağının 18 tanesinde (%36) E. coli, 6tanesinde (%33.3) Cryptosporidiozis, 1 tanesinde Rota virüs (%5.5) ve 1 tanesindeCorana virüs (%5.5) etkeni tespit edildi. Bu buzağılardan 1 tanesi öldü. Elisatestimizin sonuçlarında tüm buzağılarımızın pasif immun transfere ulaşmış olduğubelirlendi.Anahtar Kelimeler: PTY (Pasif transfer yetmezliği), IgG (immunglobulin G), TP (Total protein), GGT (Gamma Glutamil Transferaz) The aim of the study was to determine if calves had reached passive immunity afterbirth and to determine if they had any disease during the neonatal period. They areopen to infections in neonatal period and can be easily infected by bacterial, viral andparasitic factors. In our study, 50 calves were used in the center and villages ofBurdur province. In addition, close to 50 cows were identified from the E-breedingprogram and the breeder was contacted and 48 hours after birth, blood was takenfrom the calves and centrifuged. TP (Total protein) and GGT (gammaglutamiltransferase) values were determined in the laboratory of Burdur Mehmet Akif ErsoyUniversity Veterinary Faculty Animal Hospital. however, there was no statisticallysignificant difference between these values. Increased serum levels were stored at -28 ° C and it was determined that there was no statistically significant difference inimmunglobulin G (IgG) values in Burdur Mehmet Akif Ersoy University CentralLaboratory. It was observed during the neonatal period in the calves used in ourstudy and it was recorded whether they had any disease during this period. In 18 of50 calves (18%), E. coli, in 6 (33.3%) Cryptosporidiozis, in 1 (1) Rota virus (5.5%)and in 1 Corana virus (5.5%) were detected. One of these calves died. The results ofthe Elisa test showed that all calves had access to passive immune transfer.Keywords: PTY (Passive transfer failure), IgG (immunglobulin G), TP (Totalprotein), GGT (Gamma Glutamyl Transferaz). 45

Bu çalışmada Ehrlichiozisli köpeklerde hastalığın farklı evrelerinin, kan Vitamin D seviyeleri ile koagülasyon parametrelerinden D-dimer düzeyleri ile ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmanın materyalini farklı ırk, yaş ve her iki cinsiyetten 33 köpek oluşturdu. Klinik bulgularla birlikte trombositopeni tespit edilen ve edilmeyen 33 köpekte klinik muayene ve laboratuar testleri ile kesin tanı ve ayırıcı tanıya gidildi. Tüm olgular hızlı Snap 4DX test kiti ile Ehrlichiozis hastalığı yönünden değerlendirildi. Ayrıca PCR analizi ile de moleküler olarak hastalığın tanısı konuldu. Yine kontrol ve çalışma grubu köpeklerde kan D-vitamini ve D-Dimer seviyeleri belirlendi. Yapılan analizlerde kontrol grubuna kıyasla çalışma grubu köpeklerde D-Dimer seviyeleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Yine kontrol grubu ile çalışma grubu köpeklerin kan D-vitamini seviyeleri kıyaslandığında ise Ehrlichiozisli köpeklerde kan D- vitamini seviyelerinin istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu belirlenmiştir.Sonuç olarak bu çalışmada ehlichiozisli köpeklerde D-dimer seviyeleri önemli derecede artmış olup, diğer klinik, hematolojik ve laboratuvar tetkikleri ile beraber yardımcı bir biyobelirteç olabileceği düşünülmüştür. Ayrıca köpeklerde daha önce etkene maruz kalan yada etkenle gerek aktif gerekse de akut enfekte hastalarda serum vitamin D seviyeleri düşük bulunmuş olup bu durumun vitamin D'nin bağışıklık sistemi ile yakından ilişkide olduğu ve serum düşük D vitamini seviyelerinin ehrlichiozis hastalığının gelişimine zemin hazırlayabileceği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimer : Ehrlichiozis, D Vitamini, D-dimer, Köpek In this study, it was aimed to determine the blood vitamin D and D-dimer levels in dogs with Ehrlichiosis. The material of this study consisted of 33 dogs of different breeds, ages and both sexes. In 33 dogs with and without thrombocytopenia with clinical findings, definitive diagnosis and differential diagnosis were made with clinical examination and laboratory tests. All patients were evaluated for Ehrlichiosis with rapid Snap 4DX test kit. In addition, the diagnosis of the disease was made by PCR analysis. Blood D-Dimer levels were determined in control and study groups. D-Dimer levels were significantly higher in the study groups when compared with the control group. Ad also when blood D-vitamin levels of control and study groups were compared, it was found that blood D-vitamin levels were significantly lower in dogs with Ehrlichiosis. In conclusion, in this study, D-dimer levels were significantly increased in dogs with ehlichiosis and it was thought to be an adjunct biomarker with other clinical, hematologic and laboratory tests. In addition, serum vitamin D levels were found to be low in both active and acute infected patients in dogs previously exposed to the causative agent, which is closely related to the immune system of vitamin D, and serum low vitamin D levels may pave the way for the development of ehrlichiosis disease.Key Words; Ehrlichiosis, D-dimer, Vitamin D, Dog

Son yıllarda sığır mastitisinin etiyolojisinde mayaların önemi giderek artmaktadır. Bu çalıĢmada mastitisli ineklerden toplanan süt örneklerinde Candida albicans‟ın neden olduğu mastitis prevalansının belirlenmesi, C. albicans‟ın fenotipik ve genotipik yöntemlerle identifikasyonu ve virülens faktörlerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla anket sonuçlarına göre mastitis problemi bulunan 20 süt sığırı iĢletmesinden 178 hayvandan 686 süt örneği toplandı. Bu örneklerden 49 maya izolatı elde edildi. Fenotipik testlerle (germ tüp testi, klamidospor oluĢumu, kromojenik besiyerinde ve 45°C‟de üreme) 5 izolat Candida albicans olarak identifiye edildi. Fenotipik testlerle C. albicans olduğu saptanan 5 izolat, C. albicans CALB1 genine spesifik primerler kullanılarak yapılan PZR ile doğrulandı. C. albicans izolatlarında adhezyondan (ALS1) ve fosfalipaz (PLB1) üretiminden sorumlu virülens genleri araĢtırıldı. Ġzolatların 2 (%40)‟sinde ALS1 ve PLB1, 1 (%20)‟inde ALS1 ve 1 (%20)‟inde PLB1 genleri saptanırken, 1(%20) izolatta her iki genin de bulunmadığı belirlendi. C. albicans izolatlarının tüp adherens yöntemiyle biyofilm oluĢturma özellikleri incelendiğinde 3 (%60) izolatın güçlü pozitif, 1 (%20) izolatın zayıf pozitif ve 1 (%20) izolatın ise negatif olduğu belirlendi. Sonuç olarak, bu çalıĢma ile mastitisli ineklerden izole edilen C. albicans izolatlarında önemli virülens genleri olan ALS1 ve PLB1 genleri ve biyofilm oluĢumu belirlendi.Anahtar Kelimeler: Biyofilm, Candida albicans, Mastitis, Virülens genleri In recent years, the importance of yeast in the etiology of bovine mastitis is increasing. The aim of this study was to determine the prevalence of Candida albicans in milk samples collected from cows with mastitis, to identify the phenotypic and genotypic methods and to determine the virulence factors. According to the results of the surveys, 686 milk samples were collected from 178 animals with mastitis problems from 20 dairy cattle farms. Forty nine yeast isolates were obtained from these samples. Five isolates were identified as C. albicans with phenotypic tests (germ tube test, chlamydospor formation, chromogenic medium and reproduction at 45°C). Five isolates that were found to be phenotypically C. albicans were confirmed by PCR using specific primers for the C. albicans CALB1 gene. It was determined that 2 (%40) of the C. albicans isolates had ALS1 and PLB1, 1 (%20) had ALS1 and 1 (%20) had PLB1 genes and no gene were not found in 1 (%20) isolate. When the biofilm formation properties of C. albicans isolates were examined by tube adherence method, it was determined that 3 (%60) isolates were strong, 1 (%20) isolate was weak positive and 1 (%20) isolate was negative. In conclusion, in the C. albicans isolates which were isolated from cows with mastitis had ALS1 and PLB1 genes and biofilm formation.Keywords: Biofilm, Candida albicans, Mastitis, Virulence genes 88

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Amaç: Diyarbakır yöresindeki kedilerin üst solunum sistemi problemlerinde Feline calicivirüs'ün rolünün ortaya konularak bölgede enfeksiyonun insidansının belirlenmesi, hasta kedilerin tedavilerinin yapılması ve hastalığın profilaksisine katkıda bulunulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:Çalışmanın materyalini Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Prof. Dr. Servet SEKİN Polikliniği'ne üst solunum sistemi problemi şikâyeti ile getirilen farklı ırk, yaş ve cinsiyetteki Feline calicivirüsenfeksiyonuna karşı aşılanmamış 20 hasta kedi ile herhangi bir sağlık problemi olmayan ve rutin muayene için getirilen 10 sağlıklı kedi oluşturdu. Hayvanların rutin klinik muayeneleri yapıldıktan sonra oral ve konjunktival swap örnekleri ile kan örnekleri alındı. Kan örneklerinin hematolojik ve biyokimyasal analizleri, swap örneklerinin ise etkenin tanısıiçin PCR analizleri yapıldı. Bulgular:Hasta kedilerin klinik muayenelerinde ağız lezyonları, hipersalivayon, burun akıntısı ile öksürük ve solunum güçlüğü tespit edildi. Kontrol grubu ile kıyaslandığında istatistiksel olarak hasta kedilerin solunum frekansının önemli düzeyde düşük olduğu kaydedildi (p

Bovine corona virus (BCoV) sığırlar arasında yüksek prevalansta ve yaygındır.Birçok ülkede bildirilmiştir. Aynı zamanda buzağıların ishal etkenidir. Hastalıksemptomu gösteren ve semptom göstermeyen sığırların gaitası hem hastalığın kaynağıhem de su ve gıdalar için kontaminasyon kaynağıdır. Bu çalışmada Şanlıurfa yöresindeklinik ishal semptomlu buzağılarda BCoV enfeksiyonu araştırılması amaçlandı. Bununiçin virolojik teşhis yöntemi kullanıldı. Çalışmada klinik muayenenin ardından EnzymeLinked İmmunosorbent Assay (ELİSA) testi ile değerlendirmek üzere 94 (≤3 ay) ishallibuzağı gaitası alında. 5 (%5,32) buzağı gaitasında BCoV antijeni tespit edildi. Neticedebütün dünyada yaygın olan ve her yaştaki sığırda varlığı bildirilen BCoV enfeksiyonubu çalışma ile Şanlıurfa'da da varlığını devam ettirdiği belirlendi. Hastalık, sığırpopülasyonlarında tedavi maliyetlerinden ve buzağı ölümlerinden kaynaklanan büyükekonomik kayıplarla sonuçlanır. Ekonomik kayıpları azaltmak için koruyucu aşı tümgebe ineklere uygulanması önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: Coronavirus, ELISA, Buzağı ishali, Şanlıurfa Bovine coronavirus (BCoV) is common with high prevalence in cattle. It isreported in many countries. Also, BCoV causes diarrhea in calves. Feces from clinicalcases or clinically normal cattle are source of infection, also contamination of feed andwater. The aim of this study was to investigate BCoV infection in diarrheic calves inSanliurfa province. For this reason, the virological method was used. In this study,following clinical examination 94 calves with diarrhoea (≤3 month) were sampled forBCoV presence by enzyme linked immunosorbent assay (ELISA). BCoV antigen wasdetected in faecal sample of a 5 (5.32%) calves. As a conclusion, BCoV infection hasfound worldwide among cattle of all ages. As a result of this study, BCoV was detectedin calves in Sanliurfa province. The disease results in major economic losses in cattlepopulations that result from treatment costs and calf deaths. The protective vaccinationmust be applied all pregnant cows to reduce economic losses.Keywords: Coronavirus, ELISA, Calf diarrhoea, Sanliurfa 59

Fasciola hepatica, koyun ve sığır başta olmak üzere birçok evcil ve yabani memelidekaraciğer yerleşimi olan, dünya çapında yaygın, zoonotik özellikli bir trematodtur. Buçalışmada Fasciola hepatica tespit edilen sığırlarda koagülasyon profilinde meydanagelebilecek değişimlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Araştırmanın materyalini çiftliklerdeki 282 adet sığır oluşturdu. Araştırmayapılacak hayvanların genel klinik muayenesi yapıldıktan sonra dışkı, kan ve karaciğerörnekleri alındı. Sığırlardan alınan gaita örneklerinde Fasciola spp. yu murtalarınınsaptanması amacıyla sedimentasyon-çinko sülfat flotasyon metodu kullanıldı. Ayrıcagaita örneklerinde Fasciola hepatica antijenleri ELISA ile araştırıldı. Na-sitrat'lıtüplere alınan kan örneklerinden koagulasyon profilleri araştırıldı.Gaita örneklerinin mikroskobik muayenesisonucunda 282 örnekte 6 (% 2.12) pozitiförnek tespit edildi. Çalışmaya alınan 282 hayvanın serum örneklerinden yapılan ELISAsonucunda 21 (% 7.4) örnek pozitif bulundu. Yapılan koagülasyon analizi sonucundapozitif örneklerin PT ve INR'de uzama meydana getirdiği tespit edildi.Sonuç olarak, kronik fasiolozisin sığırlarda hematolojik ve hemostaticparametrelerde önemli değişikliklere neden olabileceği kanısına varılmıştır. Fasciola hepatica is a worldwide zoonotic trematode with liver localization inmanydomestic and wild mammals, especially sheep and cattle. This study aimed todetermine the possible changes in coagulation profile in cattle with Fasciola hepatica.The material of the study consisted of 282 cattle in farms. Fecal, blood andliver samples were taken after the general clinical examination of the animals to beresearched. Stool samples taken from cattle were Fasciola spp. sedimentation-zincsulfate flotation method was used to determine the eggs. Fasciola hepatica antigenswere also investigated by ELISA in stool specimens. Coagulation profiles wereinvestigated from blood samples taken with Na-citrate tubes.As a result of microscopic examination, 6 (2.12%) out of 282 stool sampleswere found positive. In addition, serum samples of 282 animals were positive in 21(7.4%) samples. As a result of the coagulation analysis, it was determined that positivesamples caused elongation in PTand INR.In conclusion, it was concluded that chronic fasciolosis may cause significantchanges in hematological and hemostatic parameters in cattle. 75

Bu çalışmanın amacı, erken postpartum (pp) dönemde sağlıklı, klinik endometritisli (KE) ve subklinik endometritisli (SKE) sütçü inekler arasındaki serum inflamatuar sitokin [Tümör nekrozis faktör-alfa (TNF-α), İnterlökin-1beta (IL-1β), İnterlökin-6 (IL-6), İnterlökin-8 (IL-8) ve İnterlökin-10 (IL-10)] düzeylerini karşılaştırmaktı. Ayrıca bu sitokinlerin endometritis sağaltımına ve zamana bağlı değişimlerinin gözlemlenmesi amaçlandı. Çalışmaya toplam 127 Holstein-Friesian inek dahil edildi ve arka arkaya üç muayene [pp 21-27 (I. muayene), 28-34 (II. muayene) ve 35-41. (III. muayene) günler] gerçekleştirildi. Bu muayeneler sırasında ineklerin genel sistemik kontrolleri, vücut sıcaklığı ve vücut kondisyon skoru (VKS) ölçümleri yapılarak, kan örnekleri alındı. Birinci ve III. muayenelerde jinekolojik kontroller (inspeksiyon, vajinal, transrektal, ultrasonografik ve endometriyal sitolojik muayeneler) yapıldı. İnekler I. muayenede vajinal akıntı skorları (VAS) ve endometriyal polimorfnükleer hücre (PMN) oranlarına göre endometritis negatif, KE ve SKE olarak sınıflandırıldı. Tanıdan hemen sonra KE ve SKE saptanan ineklere intrauterin sefapirin uygulandı. Tedaviden 14 gün sonra (III. muayene) ineklerin VAS ve endometriyal PMN oranları tekrar değerlendirildi, KE ve SKE'li inekler iyileşen ve iyileşmeyenler olarak ikiye ayrıldı. Bu aşamayı takiben sözü edilen 127 inekten rastgele olacak şekilde sitokinlerin diagnostik potansiyelini değerlendirmek için üç ana grup [Sağlıklı Kontrol Grubu (GI) (n=22), Klinik Endometritis Grubu (GII) (n=22), Subklinik Endometritis Grubu (GIII) (n=20)] ve tedaviyle ilgili farklılıkların değerlendirilmesi için beş alt grup [Sağlıklı Alt Kontrol Grubu (GIx) (n=13), İyileşen Klinik Endometritis Grubu (GIIp) (n=11), İyileşmeyen Klinik Endometritis Grubu (GIIn) (n=11), İyileşen Subklinik Endometritis Grubu (GIIIp) (n=11), İyileşmeyen Subklinik Endometritis Grubu (GIIIn) (n=9)] oluşturuldu. Tüm serum sitokin ölçümleri ELISA yöntemiyle gerçekleştirildi. Çalışmada, pp 21-27. günlerde KE ve SKE prevalansı sırasıyla %26,15 ve %23,85 bulundu. Endometritis tedavisini takiben iki hafta sonra, klinik ve sitolojik iyileşme oranları KE için %60,60 ve SKE için %70,97 olarak bulundu. İneklerin ortalama yaş, 7 günlük süt verimi, parite, pp gün, vücut sıcaklığı ve VKS değerleri ile ovaryumlardaki fonksiyonel yapıların dağılımları hem gruplar, hem de alt gruplar içerisinde benzerdi. Ayrıca alt grupların siklik aktivite oranları arasında da bir farklılık bulunmadı. Çalışmanın yapıldığı süre boyunca tüm alt gruplarda VKS ortalamalarının önemli ölçüde azaldığı, vücut sıcaklıklarının ise değişim göstermediği tespit edildi. Ultrasonografide pp 21-27. günlerde serviks uteri çaplarının KE ve SKE'li ineklerde, sağlıklı ineklerden önemli ölçüde yüksek olduğu belirlendi. Tümör nekrozis faktör-alfa, IL-1β ve IL-8 düzeyleri GII'de GI'den önemli ölçüde yüksek bulundu. İnterlökin-6 ve IL-10 düzeyleri ise tüm gruplarda benzerdi. Yine tanı anında GI ve GIII arasındaki hiçbir sitokin düzeyinde farklılık görülmedi. Alt gruplarda yapılan tekrarlı ölçümlerde endometritis tedavi yanıtları ve sitokin düzeyleri arasında tam bir ilişki gözlenmedi. Ayrıca tüm sitokin düzeylerinin tedavi yanıtı ve uterusun sağlık durumundan etkilenmeksizin erken pp dönemde doğrusal bir seyir izlediği görüldü. Sonuç olarak erken pp dönemdeki ineklerde ölçülen yüksek serum IL-1β, TNF-α ve IL-8 düzeyleri persiste bir klinik uterus enfeksiyonunu yansıtabilir. Subklinik endometritislerde ise sistemik sitokin düzeylerini etkileyecek şiddette yangısal değişimlerin ortaya çıkmadığı söylenebilir. Bu çalışmada elde edilen sonuçların, başta ineklerde endometritis tedavisi olmak üzere gelecek araştırmalara temel oluşturabileceği düşünülmektedir. The aim of the present study was to compare serum inflammatory cytokine [Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), Interleukin-1beta (IL-1β), Interleukin-6 (IL-6), Interleukin-8 (IL-8) and Interleukin-10 (IL-10)] concentrations between healthy dairy cows and cows with clinical endometritis (CE) and subclinical endometritis (SCE) during early postpartum (pp) period. It was also aimed to observe the alterations of these cytokines in relation to endometritis treatment and time. A total of 127 Holstein-Friesian cows were included in the study and three consecutive examinations [21-27 (1st examination), 28-34 (2nd examination) and 35-41. (3rd examination) days pp] were performed. General systemic controls, body temperature and body condition score (BCS) measurements of the cows were performed and blood samples were collected during these examinations. Gynecological controls (Inspection, vaginal, transrectal, ultrasonographic and endometrial cytologic examinations) were performed during the 1st and 3rd examinations. Cows were classified as endometritis negative, CE and SCE according to their vaginal discharge scores (VDS) and the proportions of endometrial polymorphnuclear cells (PMN) at the 1st examination. Immediately following the diagnosis, intrauterine cephapirin was administered to cows with CE and SCE. Fourteen days after the treatment (3rd examination), VDS and the endometrial PMN proportions of all the cows were re-evaluated and the cows with CE and SCE were divided into two categories as cured and uncured. Following this stage, three main groups [Healthy Control Group (GI) (n=22), Clinical Endometritis Group (GII) (n=22), Subclinical Endometritis Group (GIII) (n=20)] for the evaluation of diagnostic potential of cytokines, and five sub-groups [Healthy Sub-Control Group (GIx) (n=13), Cured Clinical Endometritis Group (GIIp) (n=11), Uncured Clinical Endometritis Group (GIIn) (n=11), Cured Subclinical Endometritis Group (GIIIp) (n=11), Uncured Subclinical Endometritis Group (GIIIn) (n=9)] for the evaluation of treatment related changes were established randomly from the aforementioned 127 cows. All serum cytokine measurements were performed by ELISA. In this study, the prevalence of CE and SCE on the 21-27 days pp was found 26.15% and 23.85%, respectively. Two weeks following the endometritis treatment, clinical and cytological cure rates were found to be 60.60% for CE and 70.97% for SCE. The mean values of the age, 7-day milk yield, parity, pp day, body temperature and BCS as well as the distributions of functional structures in the ovaries of the cows were similar both within groups and sub-groups. Also, there were no differences in the cyclic activity rates among sub-groups. During the time when this study was conducted, it was observed that the mean BCS significantly decreased, and the body temperatures displayed no changes in the sub-groups. Ultrasonography revealed that the cervical diameters were significantly higher in cows with CE and SCE than those in healthy cows in 21-27 days pp. It was found that TNF-α, IL-1β and IL-8 concentrations were significantly higher in GII than those in GI. On the other hand, IL-6 and IL-10 concentrations were similar in all groups. Similarly, during the diagnosis, no differences were observed in all cytokine levels between GI and GIII. In the repeated measurements concerning sub-groups, no precise relationships were observed between cytokine concentrations and endometritis treatment responses. It was also seen that, all cytokine concentrations were linear course during the early pp period regardless of response to treatment and the health condition of uterus. As a result, high serum IL-1β, TNF-α and IL-8 concentrations measured in early pp cows may reflect a persistent clinical uterus infection. However, it can be stated that no inflammatory changes have emerged to the extent that could affect the systemic cytokine concentrations in SCE cows. It is thought that, the results obtained from the present study may serve as a baseline for further studies especially in treatment of endometritis in the cows. 152

Bu araştırma ile neonatal dönemde ishal semptomu gösteren buzağıların plazma vitamin D3 ve fibrinojen konsantrasyonları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Bu kapsamda neonatal ishalli (n=100) ve sağlıklı (n=20) buzağılar araştırmaya dahil edildi. İshalli buzağılar kendi içerisinde mono enfekte ve ko enfeksiyon gruplarına göre iki ana gruba, mono-enfekte buzağılar kendi içerisinde E. coli, Rotavirus, Coronavirus, Cryptosporidium sp., ve Giardia sp., ko-enfekte buzağılar ise Rotavirus + Cryptosporidium sp. ve E. coli + Cryptosporidium sp. olacak şekilde alt gruplara ayrıldı. Buzağıların %6'sının E. coli, %19'u Cryptosporidium sp., %13'ü Rotavirus, %6'sı Coronovirus, %6'sı Giardia ile mono-enfekte, ko-enfekte buzağıların ise %11'i E. coli + Cryptosporidium sp., ve %22'sinin Rotavirüs + Cryptosporidium sp., ile enfekte olduğu belirlendi. Sağlıklı buzağılara göre mono enfekte ve ko-enfekte buzağıların fibrinojen konsantrasyonlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu buna karşın vitamin D3 seviyelerinin ise her iki grupta sağlıklı buzağılara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi. İshalli buzağılarda fibrinojen ve Vitamin D3 konsantrasyonları arasında (r= - 403, p

Bu çalışmada hafif-orta şiddette ishalli neonatal buzağılarda 95 mmol bikarbonat içeren ticari bir sodyum bikarbonat tabletin (Bi-Pill) kan asit-baz dengesine etkilerinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada 15 sağlıklı, 20 ishalli neonatal ( 28 gün) buzağı değerlendirildi. İshalin şiddetine göre buzağılara bir veya iki tablet Bi-Pill özel sondası ile uygulandı. Kan örnekleri, Vena jugularis'den sağlıklı buzağılarda bir kez, ishalli buzağılardan ise uygulama öncesi (0. saat) ve sonrası 1., 3., ve 6. saatte alındı. Kan gazları analizi, hasta başı kan gazı cihazı (Epoc, Epocal Inc. Kanada) ile gerçekleştirildi. Sağlıklı buzağılara göre, ishalli buzağıların 0. saat ortanca kan pH (7,244) ve HCO3 (22,30 mmol/L) düşük, ortanca baz durumunun (BD: -5,70 mmol/L) ise yüksek olduğu belirlendi. İshalli buzağılarda uygulama öncesine göre, Bi-Pill tablet uygulama sonrası 3. ve 6. saat pH ve HCO3 değerlerinin anlamlı (p

Su sakağısı, atlarda S.equi (S.equi subsp. equi)'nin neden olduğu akut seyirli, bulaşıcı ve irinli lenfadenitisle karakterize bir hastalıktır. Hastalık genellikle genç taylarda görülür ve hastalıkta üst solunum yolu ile ilgili bölgesel lenf nodüllerinde veya ender olarak da generalize formda apseleşme görülür.Hastalık tüm yaşlardaki tektırnaklıları etkiler. Bu çalışma da atlardan kültür yoluyla S. equi izolasyonu ve bu suşların PCR ile moleküler olarak identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık profillerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla 60 attan alınan burun svabı ve trakeal yıkantı sıvısı örnekleri kullanıldı. 60 örneğin kültür yoluyla incelenmesi sonucunda 22'sinden (%36) Streptokok izolasyonu gerçekleştirildi. İzole edilen 22 suşun, 3'ü (%19,1) S. equi, 19'u (%20,6) S. zooepidemicus olarak identifiye edildi. İzole edilen suşların SodA gen bölgesinin amplifikasyonu sonucunda 3 adet S. equi ve 19 adet S. zooepidemicus suşlarının tamamında 230 bp'lik bantlar gözlendi. S. equi etkenlerinin tür düzeyinde identifikasyonu için yapılan, SeeI gen bölgesinin amplifikasyonu sonucunda 520 bp'lik bant görüldü. İzole edilen 22 adet suşun tamamı moleküler olarak olarak doğrulandı. Bu suşların yapılan antibiyogram testi sonucunda Trimetoprim-Sulfametoxazol, Enrofloxacin, Teicoplanin, İmipenem'e, bütün suşlar duyarlı bulundu. Clindamycin, Neomycin, Vancomycin, Gentamicin, Cefoxitin, Penicilin G, Kanamycin, Streptomycin, antibiyotiklerine ise daha az oranda duyarlılık saptandı.Sonuç olarak, S. zooepidemicus'un hastalığın etiyolojisinde rol oynayabileceği ve bu nedenle etkenin göz ardı edilmemesi gerektiği, S. zooepidemicus ve S. equi'nin identifikasyonunda PCR testinin yararlı olduğu görüldü. Antibiyogram testi sonucunda, özellikle aminoglikozidlere karşı bir direncin bulunduğu tespit edildi. Strangles is a contagious and acut disease of horses characterized by suppurative lymphadentis and caused by Streptococcus equi subsp. equi. The disease is usually seen in young foals and there is abscessation in lymph nodes of upper respiratory system and rarely it is in generalized abscessation form. Strangles affects equines of all ages. In this study, it was aimed to isolate S. equifrom horses and perform molecular identification of the agent by PCR. It was also planned to determine antibiotic sensitivity profiles of the isolates. For this purpose, tracheal washings and nasal swabs were collected from 60 horses. At the end of cultural studies, a total of 22 (36%) Streptococci isolation were made. Out of 22 isolated strains tested, 3 (19.1%) and 19 (20.6%) were identified as S.equi and S. zooepidemicus, respectively. All isolates were verified by PCR. Amplification of SodA gen region of isolated strains yielded 230 bp DNA bands in agarose electrophoresis in both 3 S.equi and 19 S.zooepidemicus isolates. For species level molecular identification, amplification of SeeI gen region was made by using specific primers and 520 bp DNA bands were observed in gels under UV light. According to the antibiotic sensitivity test results, all isolates were sensitive to Trimetoprim-Sulfametoxazol, Enrofloxacin, Teicoplanin, Imipenem, sensitivity to Clindamycin, Neomycin, Vancomycin, Gentamicin, Cefoxitin, Penicilin G, Kanamycin, Streptomycin was found relatively less.At the end of the study, it was concluded that S. zooepidemicus could play a role in the disease besides S.equi and therefore, this should be taken for consideration. It was also noted that PCR for molecular identification for S.equi and S.zooepidemicus might be a useful tool. Antibiotic sensitivity test showed that there is a resistance to especially aminoglycosides. 48

Amaç: Tick Borne Ensefalit Virüs (TBEV) infeksiyonu, vektörlerle bulaşan önemli bir zoonotik hastalıktır. Bu çalışmada, geçtiğimiz yıllarda Kene-Kaynaklı insan vakalarının gözlendiği Türkiye'nin Orta Karadeniz bölgesindeki ruminantlardan (sığır, koyun ve keçi) toplanan sert keneler, kan ve serum örnekleri TBEV'e spesifik RNA ve IgG antikorlarının varlığı açısından incelendi.Materyal ve Metot: Orta Karadeniz bölgesinde serbest otlayan 509 koyun (556 havuz), 93 sığır (99 havuz) ve 106 keçiden (124 havuz) 2016 Mart ve Temmuz ayları arasında toplam 2625 kene ve 708 kan örneği toplandı. Ayrıca, aynı bölgede sığır, keçi ve koyundan 460 serum örneği toplanıldı ve serumlar ELISA kullanılarak TBEV antikorlarının varlığı açısından analiz edildi. Toplanan kene ve tam kan örnekleri ise rRT-PCR metodu ile viral nükleik asit varlığı araştırıldı.Bulgular: Dokuz kene türü tespit edildi ve en fazla bulunan kene türleri % 32,4 (850/2625) Rhipicephalus turanicus ve % 27,2 (715/2625) Haemaphysalis sulcata'dır. Kan ve kene örneklerinde TBEV genomik RNA'sı saptanamazken, ELISA ile test edilen 460 sığır, keçi ve koyun kan serum örneklerinin 83'ü (%18,4), TBEV için antikor-pozitif bulundu. TBEV enfeksiyonu için türlere göre serolojik değerlendirmede, TBEV IgG antikoru 198 sığır serumunun 61'inde (% 30,8), 115 keçi serumunun 7'sinde (% 6,1) ve 147 koyun serumunun 15'inde (% 10,2) pozitif bulundu. Şehirler için pozitiflik oranları ise Samsun'da % 12,7, Sivas'da % 35,2 ve Tokat'ta % 13,2 olarak belirlendi.Sonuç: Kan ve kene örneklerinden TBEV RNA'sını tespit edilememesine rağmen, bu çalışmada TBEV antikorlarının varlığı ELISA ile doğrulandı. TBEV'in varlığı ve/veya yaygınlığı ile ilgili farklı kene türlerinin rolü hakkında daha fazla çalışma yapılmasının gerekli olduğu sonucuna varıldı. Bu ülkemizde evcil hayvanlarda TBEV varlığı hakkında yapılan ilk çalışmadır.Anahtar Kelimeler: Keçi; Koyun; rRT PCR; Sığırlar; TBEV; Türkiye Aim: Tick-borne encephalitis virus (TBEV) infection is a important zoonotic disease transported by vectors. In this study, the hard ticks, blood and serum samples collected from ruminants (cattle, sheep and goat) in middle Black Sea region of Turkey where Tick-Borne human cases were observed in the past years were surveyed for the presence of RNA and specific IgG antibodies from TBE virus (TBEV). Material and Method: A total of 2625 ticks and 708 whole blood samples were collected between March and July of 2016 and 2017 from 509 sheep (556 pools), 93 cattle (99 pools) and 106 goat (124 pools) grazing in the middle Black Sea region. In addition, a total of 460 serum samples were collected from cattle, goat and sheep in the same region and the sera were analysed for the presence of antibodies to TBEV using ELISA. The presence of viral nucleic acid was investigated from collected tick and whole blood samples by rRT PCRResults: Nine tick species were identified and the most abundant were Haemaphysalis sulcata 32.4% (850/2625) and Rhipicephalus turanicus 27.2% (715/2625). No TBEV genomic RNA was found in blood and tick samples. However, 83 of 460 cattle, goat and sheep blood serum samples tested were antibody-positive for TBEV by ELISA. Serological examination of serum samples for anti- TBEV infection revealed that TBEV IgG antibody was present in 61 of 198 (30.8%), 7 of 115 (6.1%) and 15 of 147 (10.2%) cattle, goat and sheep, respectively. Positivity rates for the provinces varied and were as follows: Samsun 12.7%, Sivas 35.2% and Tokat 13.2%.Conclusion: While we did not detect TBEV RNA in blood and tick species, the presence of TBEV antibodies was confirmed by ELISA surveyed in this study, continued efforts may reveal more information about the role of different tick species in TBEV maintenance and/or dissemination in the region. This is the first study on TBEV in domestic animals in TurkeyKeywords: Cattle; Goat; rRT PCR; Sheep; TBEV; Turkey 46

Olguların arka ekstremitesinde klinik ve radyolojik muayeneleri sonrasında; 13 olguda kırık, 2 olguda caput femoris luksasyonu, 2 olguda art. tarsi luksasyonu, 3 olguda açık yara belirlenmiş olup, gerekli sağaltımları yapılarak postoperatif kontrolleri sürdürülmüştür.Arka ekstremitede oluşan travmatik lezyonları nedeniyle getirilen olguların detaylı anamnezleri alındı. İnspeksiyon bulgularına göre sistemik muayeneleri yapıldı. İlgili ekstremite sıcaklık, ağrı, deformite, şişkinlik, anormal hareket, krepitasyon ve diğer ekstremite ile asimetri bulguları yönünden muayene edildi. Konservatif sağaltım endikasyonu bulunan kırıklarda destekli bandaj ve kısıtlı alan uygulamaları yeterli olup, rutin bakım ve kontrolleri sürdürüldü. Açık redüksiyon ve fiksasyon gerektiren olgularda endike olan sağaltım yöntemleri ve postoperatif rutin kontrolleri sürdürülerek fonksiyonel iyileşmeleri sağlandı.Klinik olguların değerlendirildiği bu çalışmada, kedilerde karşılaşılan arka ekstremite travma lezyonlarının genel olarak tanımlanması, nedenleri, lokalizasyonu ve endike olan konservatif veya operatif sağaltım yöntemlerinin uygulanmasına ilişkin ayrıntılı bilgiler aktarılmıştır. Anahtar Sözcükler: Arka ekstremite, kedi, sağaltım, travma. In the present study, 20 cats of different breeds, age and sex with traumatic lesions in the hind limbs that were brought to the Department of Surgery, Faculty of Veterinary Medicine, Ankara University were evaluated.Following the clinical and radiological examinations in the hind limb of the cases; fractures in 13 cases, luxation of art. coxae in 2 cases luxation of art. tarsi in 2 cases, the open wound was identified in 3 cases, the necessary treatments were performed and the postoperative controls were maintained.Detailed anamnesis was collected from the cases brought due to traumatic lesions in the hind limbs. Systemic examinations were performed according to the results of the inspection. The ipsilateral extremity was examined regarding the pain, temperature, swelling, deformity, abnormal movement, crepitation and asymmetry of the limb. Support bandages and restriction of the area applications were sufficient in cases indicated with conservative treatment, and routine maintenance and controls proceeded. Functional recovery was achieved in cases required open reduction and fixation with the indicated treatment and maintenance of the routine postoperative controls.In the present study that evaluated clinical cases, detailed information about the description, causes and localization of the traumatic lesions in the hind limbs of cats, as well as the indicated operative or conservative treatment of the clinical cases were conveyed.Keywords: Hind limb, cat, trauma, treatment. 104

Bovine viral diarrhea virus (BVDV) dünya genelinde sığırlarda yaygın olarak gözlenen ve önemli ekonomik kayıplara neden olan bir hastalık etkenidir. Türkiye'de BVDV prevalansının belirlenmesine yönelik sınırlı sayıda çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada Malatya ili ve çevresindeki sığır işletmelerinde bulunan farklı ırk ve cinsiyetten 202 adet buzağı araştırma materyalini oluşturdu. Hayvanlara ait kan örnekleri V. Jugularis'ten 10 ml'lik steril vakumlu tüplere alındı. Kan örnekleri 3000 rpm devirde 10 dk santrifüj edildikten sonra serum numuneleri çıkarıld ve analizler yapılancaya kadar -20 derecede saklandı. Serumlarda BVDV'una karşı antikor (Ab) varlığını belirlemek için BVDV (Ab)-ELISA, BVDV antijen (Ag) varlığını belirlemek amacıyla BVDV (Ag)-ELISA test kitleri kullanıldı. Bu çalışmada; buzağı örnekleri antikor yönünden %77.75'i pozitif olarak belirlendi.Anahtar kelimeler: BVDV, ELISA, Malatya, buzağı Bovine viral diarrhea virus (BVDV) is a disease that is widely observed in cattle worldwide and causes significant economic losses.There have been a limited number of studies to determine the prevalence of BVDV in Turkey. In this study, 202 calf research materials of different races and sexes were found Malatya province in which in cattle farms. Blood samples were collected from sterile vacuum tubes from V. jugularis. After centrifugation of blood samples at 3000 rpm for 10 min, serum samples were removed and stored at -20 ° C until analyzes were performed. BVDV (Ag) -ELISA test kits were used to determine the presence of BVDV (Ab) -ELISA, BVDV antigen (Ag) to determine the presence of antibody (Ab) against BVDV in serum.In this study; calf samples were determined as positive for 77.75% of antibodies.Key words: BVDV, ELISA, Malatya, calves 29

Sunulan çalışmada 0-24 aylık 20 adet keçi kullanıldı. Keçilerin klinik, sistemik ve hematolojik muayeneleri yapıldıktan sonra onarlı iki gruba ayrıldı. Klinik olarak pnömoni teşhisi (n=10 ) konulan keçiler çalışma grubuna, sağlıklı keçiler ise kontrol (n=10 ) grubuna dahil edildi. Klinik muayene sırasında oskültasyon yapıldı. Vena jugularisten alınan kan örneklerinden hematolojik muayenede; Lökosit (WBC), Eritrosit (RBC), Hemoglobin (HGB), Hematokrit (HCT), Eritrosit Hacmi (MCV), Eritrosit Ortalama Hemoglobin Miktarı (MCH), Eritrosit Ortalama Hemoglobin Yoğunluğu (MCHC) konsantrasyonları ölçüldü. Kan örneklerinden elde edilen serumlarda biyokimyasal parametrelerden; Total Protein (TP), Albumin (ALB) parametreleri ölçüldü. Aynı serumlardan; Serum Amiloid-A (SAA) konsantrasyonu ölçüldü. Yapılan çalışma sonucunda pnömonili keçilerde WBC ve SAA konsantrasyonları, kontrol grubuna göre istatistiksel açıdan yüksek tespit edildi. RBC, HGB, HCT, MCV, MCH, MCHC, TP, ALB konsantrasyonlarında gruplar arasında bir fark tespit edilmedi. Sunulan çalışma sonuçları dikkate alındığında SAA'nın veteriner hekimlik alanında, hematolojik, biyokimyasal, ve klinik bulgularla beraber hastalığın prognozunun değerlendirilmesinde önemli bir parametre olduğunu düşünmekteyiz. In this study, 20 goats between the ages of 0-24 months were used.After clinical, systemic and haemotological examinatios, goats were divided into two groups.Clinically diagnosed with pneumonia (n=10) were study group whereas healthy goats (n=10) were formed as control group.... Auscultation was performed in the clinical examination.Blood samples from Vena jugularis in haemotological examination, White Blood Cell (WBC), Red Blood Cell (RBC), Hemoglobin (Hb) , Hematocrit (Hct), Mean Corpuscular Volume (MCV), Mean Corpuscular Hemoglobin (MCH) ; Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration (MCHC) concentratios were performed. In blood serum Total Protein (TP), Albumin (ALB), Serum Amyloid-A (SAA) concentrations were measured. As a result, the values of WBC and SAA ara statistically higher in goats with pneumonia compared with the control group. As for RBC, Hb, Hct, MCV, MCH, MCHC, TP, ALB concentrations, no statistically difference was found between two groups. As a result, we think SAA is a most valuable parameter to evaluate the course of the disease and prognosis along with hematologic, biochemical and clinical findings in the veterinary medicine.

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından zoonotik, sağaltılamadığında şiddetli ve ölümcül seyreden önemli hastalıklar arasında gösterilen ehrlichiosis günümüzde gerek insanlarda gerekse köpeklerde oluşturduğu benzer hastalık tablosuyla öne çıkmaktadır. Köpeklerde ehrlichiosis, birçok doku ve organları etkileyerek çoklu organ yetmezliklerine neden olan sistemik bir hastalıktır. Bilinen klinik bulguların ve patogenezisinin yanında ehrlichia'nın son yüzyılda önemi giderek artan Yaygın Damar İçi Pıhtılaşma Bozukluğu (YDPB) ve miyokardiyal hasar yönünden ne derece etkili olduğu tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada ehrlichiosisli anemik köpeklerde aneminin şiddeti ile miyokardiyal hasarın varlığı ve olası tromboembolik durumlar değerlendirilerek veteriner hekimliğin yanı sıra insan hekimliği için de yararlı olabilecek bulgulara ulaşılabilmesi hedeflenmiştir. Araştırmanın hayvan materyalini farklı ırk, yaş ve her iki cinsiyetten daha öncede kalp rahatsızlığı bulunmayan ehrlichiosis ile mono (n=24) enfekte, ko-enfekte (n=9) ve sağlıklı kontrol grubu (n=10) hayvanlar oluşturdu. Ayrıca enfekte olan hayvanlar serolojik ve moleküler analiz sonuçlarına göre aktif enfekte, enfekte, akut ve klinik hasta olarak değerlendirildi. Oluşturulan gruplarda kardiak hasarın tespiti amacı ile cTnI, CK-MB ve Miyoglobin seviyeleri ile birlikte, YDPB yönünden D-Dimer seviyeleri belirlendi. Yapılan ölçümler sonucunda aneminin şiddeti ile birlikte YDPB belirteci olan D-Dimer konsantrasyonlarında anlamlı artış tespit edildi. Aynı zamanda miyokardiyal hasar belirteçlerinde CK-MB ve Miyoglobin oranlarına göre daha spesifik olan cTnI seviyelerinde de anlamlı istatistiksel fark gözlemlendi. Diğer parametrelerde herhangi bir değişikliğe rastlanmadı. Sonuç olarak; ehrlichiosisli anemik köpeklerde aneminin şiddeti ile orantılı bir şekilde gelişen iskemi durumunun uzun vadede kalpte miyokardiyumda hasar meydana getirdiği ve YDPB'na sebebiyet verdiği gözlemlendi. Gerek insan hekimliği gerekse veteriner hekimlikte ehrlichia ile enfekte olan canlılarda oluşan pıhtılaşma bozukluğunun tespit edilmesinde ve miyokardiyal durumun gözlemlenmesinde bu biyobelirteçlerden yararlanabilineceği, aynı zamanda gelecekte yapılacak olan çalışmalarda referans olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.Anahtar Kelimeler: Ehrlichia, , CK-MB, D-Dimer, cTnI, Miyoglobin, Köpek. Ehrlichiosis is shown to be zoonoses, fatal and severe disorder when not to be treat by World Health Organisation (WHO). And also qualified important to could the same illness profile both human and animals. Ehrlichiosis in dogs affects a lot of tissues and organs causing multiple organ failure. Besides the known clinical findings and pathogenesis, it is not known exactly how Ehrlichia is effective and important in terms of Disseminate Intravascular Coagulation (DIC) and myocardial damage. In this study, it was aimed to evaluate the presence of myocardial damage with the severity of anemia and the possible thromboembolic conditions in dogs infected with ehrlichiosis and to find the results that may be useful for human medicine besides veterinary medicine. The animal material of this study consisted of 10 healthy, 24 mono-infected and 6 co-infected animals. Additionally animals are separated active ınfected, ınfected, acute and clinical ill according to serological and molecular results. In these groups cTnI, CK-MB and Myoglobin levels were calculated to detect myocardial damage, Accordingly, to find the potential of DIC profile, D-Dimer concentrations were established. As a result of data, D-Dimer concentrations have a significant increase with severity of anemia. Significant statistical difference was observed in cTnI levels which were more specific in terms of CK-MB and Myoglobin than myocardial damage markers. There is no difference in other parameters. As a result; It was observed that ischemia, which is proportional to the severity of anemia in dogs with ehrlichiosis, caused long-term damage to the myocardium in the heart and caused DIC profile. Both in human medicine and veterinary medicine, it is possible to use this biomarkers to detect the clotting disorder in infected animals with Ehrlichia and to observe the myocardial status, and also to be used as a reference in future studies.Key Words: Ehrlichia, CK-MB, D-Dimer, cTnI, Myoglobin, Dog. 115

Bu çalışmada, Burdur ilinde halk elinde bulunan saf ırk özelliği taşıyan dişi Honamlı keçilerinde Caprine Arthritis Encephalitis Virus (CAEV) enfeksiyonunun varlığı araştırıldı. Bu amaçla 1 yaş üstü, dişi ve sağlıklı görünüme sahip 187 (yüz seksen yedi) adet keçiden kan örneklemesi yapıldı. Çalışmada Honamlı ırkı dişi keçilerin yerleşim yerlerine ve yaşlarına göre seroprevalanslarının ve enfeksiyona karşı hassasiyetlerinin ortaya konması amaçlandı. Örnekleme yapılan ağıl koşulları Duvar, Çatı ve Zemin, Yemlik ve Suluk, Ortamın İlaçlanması, Ayrı Bölme (Keçi, Teke ve Oğlak), Karışık/Ortak Emzirme olarak 5 kriter altında değerlendirildi. Araştırmada, 5 yerleşim yerinden ve 10 ağıldan toplanan 187 keçi kan serumu, Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) testi uygulanarak CAEV antikorları yönünden kontrol edildi. Test edilen 187 adet keçi kan serumunun 3 (%1.60) adedi seropozitif olarak belirlendi. Yerleşim yerlerine göre seropozitiflik oranları % 0-5 arasında tespit edildi. Yaşa göre kan numunelerinde ELISA testi ile 2 yaş grubunda 1 (%1.79), 4 ve üstü yaş grubunda 2 (%8.70) seropozitiflik tespit edildi. 4 farklı yaş grubu arasında seropozitiflik açısından yapılan karşılaştırmada istatistiki önem bulundu (p=0.025, p

Sığırların solunum sistemi hastalıkları kompleksi bir çok ülkede hayvancılık endüstrisi için önemli bir tehdittir. Sığır parainfluenza 3 virus bu kompleks içinde yer alan patojenlerden birisidir ve BPI3VA, BPI3VB ve BPI3VC olarak bilinen 3 genotipi vardır.Amaç: Geçmişten günümüze Türkiye'de BPI3V üzerine yapılan serolojik çalışmalar BPI3VA kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu projede Türkiye'de ilk olarak BPI3V için farklı bir genotip kullanılarak serolojik çalışma planlandı ve Samsun il sınırları içerisinde bulunan 5 ilçedeki resmi kesimhanelerde kesilen hayvanlardan alınan kan örneklerinde Türkiye'nin ilk yerli izolatı olan BPI3VC'nin serolojisi sığırlarda ve koyunlarda araştırıldı.Materyal ve Metot: Samsun ilinde bulunan 5 resmi kesimhaneden 302 sığır ve 344 koyun olmak üzere toplam 646 kan örneği toplandı ve Virus Nötralizasyon Testi (VNT) kullanılarak BPI3VC antikorları için test edildi.Bulgular: Toplanan 646 serum örneğinde %27,86 (180/646) oranında BPI3VC seropozitifliği tespit edildi. Türlere göre BPI3VC seropozitiflik oranları ise sığırlar için %37,80 (112/302), koyunlar için %19,77 (68/344) olarak bulundu.Sonuç: Bu çalışmada Türkiye'de ilk olarak farklı bir BPI3V genotipi ile serolojik sonuç bildirildi.Elde edilen BPI3VC seropozitiflik oranları, bu genotipin Türkiye'de dolaşımda olduğunu göstermektedir. Günümüzde BPI3V için kullanılan teşhis kitleri ve aşıların tamamı BPI3VA kullanılarak hazırlanmasından dolayı bu yeni genotipin varlığı önemlidir. Elde edilen sonuçlar ışığında, Türkiye'de BPI3VA ve BPI3VC kullanılarak bir serolojik tarama yapılarak genotip prevalanslarının ve baskın genotipin varlığının ortaya konulmasını önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: BPI3VC; Koyun; Nötralizasyon; Sığır; Seroloji Bovine respiratory diseases complex is an important threatto the livestock industry in many countries. Bovine parainfluenza 3 virus (BPI3V) is one of the pthogens that taking part in this complex, andthere are 3 genotypes of this virus known as BPI3VA, BPI3VB, and BPI3VC.Aim: From past to present, all of the serological studies for BPI3V in Turkey has been conducted by using BPI3V genotype. In this project a serological study for BPI3V was plannedby employing different genotype, and blood samples were taken from slaughtered animals at the official slaughterhouses of 5 different districts that located within the borders of Samsun province, to investigate theTurkey's first indigenous isolate of BPI3VC serologically in cattle and sheeps.Material and Methods: A total of 646 blood samples were collected from 302 cattle and 344 sheep from 5 official slaughterhouses in Samsun and were tested for BPI3VC antibodies using Virus Neutralization Test (VNT).Results: From 646 serum samples, 27,86% (180/646) detected as seropositive for BPI3VC. BPI3VC seropositivity rates were 37,80% (112/302) for cattle and 19,77% (68/344) for sheep.Conclusion: In this study, serological results were reported for the first time by a different genotype BPI3V in Turkey. The resulting BPI3VC seropositivity rates indicate that this genotype is in circulation in Turkey. The presence of this new genotype is important due to the fact that the diagnostic kits and vaccines currently used for BPI3V are all prepared using genotype A. In the light of the obtained results, it is recommended that the prevalences of genotypes, as well as the dominance of genotypes, should be elicited with the serological screening by using BPI3VA and BPI3VC.Keywords: BPI3VC; Cattle; Neutralization; Sheep; Serology 49

Kliniklere özefagus hastalıkları klinik bulgularına uyumlu köpekler sıklıkla gelmektedir. Bu araştırma ile özefagoskopi yöntemi ile köpeklerde özefagus hastalıklarını teşhis etmenin öneminin gösterilmesi amaçlanmıştır.Araştırmanın hayvan materyalini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi İç Hastalıkları Küçük Hayvan Kliniği'ne muayene için getirilen köpekler oluşturdu. Hasta grubunda 11 ve kontrol grubunda 10 sağlıklı olmak üzere toplam 21 farklı yaş ve cinsiyetlerde köpek oluşturdu.Endoskopik muayene öncesinde genel anestezi işlemi için köpekler en az 8 saat aç ve susuz bırakılması sağlandı. Genel anestezi işleminden sonra köpekler sol lateral pozisyonda yatırıldı ve ağzına padan takıldı. Daha sonra endoskopun ucu ağız boşluğundan farenks ve servikal özefagusa doğru yavaşça ilerletilerek özefagus lümenine yerleştirildi. Servikal özefagusta ilerlemeden önce, lümen açıkça görüntülenene kadar hava verildi. Endoskobun ucu yavaşça ilerletilerek mid özefagus ve daha sonra distal özefagus görüldü. Sıfır ile dört arasında puantaj yapılarak disfaji skorlaması kullanıldı. Bu disfaji skorlamasına göre 2 olgumuz skor 4, yine 2 olgumuzda skor 3, 3 olgumuzda skor 2, 4 olgumuzda skor 1 bulundu. Sağlıklı köpeklerde disfaji skorlarına ait ortalama (±standart sapma) değerleri 0 ± 0 iken hastalıklı köpeklerde 2.18 (±1.18) olarak saptandı (p˂ 0.001). Sonuç olarak gastrointestinal bulgularla kliniğe getirilen ve disfaji skorları saptanan köpeklerde özefagoskopik muayenenin önemli olduğu söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Disfaji skoru, köpekler, özefagoskopi Dogs are frequently associated with clinical findings of esophagus diseases. The aim of this study is to demonstrate the importance of detecting esophageal diseases in dogs by esophagoscopy.The animal material of the study consisted of dogs brought to Aydın Adnan Menderes University Veterinary Faculty Internal Diseases Small Animal Clinic for examination. A total of 21 different age and sex dogs were formed, 11 in the patient group and 10 in the control group.Before the endoscopic examination, the dogs were allowed to be hungry and dehydrated for at least 8 hours for general anesthesia. After general anesthesia, the dogs were placed in the left lateral position and inserted into the mouth. The endoscope was then tipped slowly from the oral cavity to the pharynx and cervical esophagus and inserted into the esophagus lumen. Before proceeding in the cervical esophagus, air was released until the lumen was clearly visible. The tip of the endoscope was slowly advanced, leading to mid-esophagus and distal esophagus.Dysphagia scoring was used. According to this dysphagia score, 2 of our patients had a score of 4, in 2 of our cases 3, 3 of 3 cases, and 2 of 4 patients. Mean (± standard deviation) values of dysphagia scores were 0 ± 0 in healthy dogs and 2.18 (± 1.18) in diseased dogs (p˂ 0.001). In conclusion, esophagoscopic examination is important in dogs with gastrointestinal symptoms and dysphagia scores.Keywords: Dogs, dysphagia score, esophagoscopy. 75

Bu çalışma ile insanlarda, böbrekler, üreter, mesane ve üretra taşlarının kırılmasında yaygın bir şekilde kullanılan pnömatik litotripsi cihazının modifiye ettirilerek erkek sığırlarda ürolitlere bağlı üretral obstrüksiyonların tedavisinde kullanılması planlanmış ve ürolitiazisin minimal invaziv girişimsel sağaltımı için alternatif ve güncel bir seçenek oluşturulması amaçlanmıştır.Sunulan çalışma planlandıktan sonra öncelikle, en az fleksura sigmoideaya kadar ulaşabilecek prob uzunluğunun ve çaplarının belirlenmesi için yaşları 1 ile 3 arasında değişen 20 adet erkek sığıra ait penis materyali temin edilerek penil üretrada gerekli ölçümler yapıldı. Bu aşamadan sonra modifiye ettirilen beşeri pnömatik litotripsi (PL) cihazı ile çalışmanın klinik uygulamaları yapıldı. Olgularımızı Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Uygulama Hayvan Hastanesi Cerrahi Kliniğine getirilen ve ürolitiazis tanısı konulmuş, yaşları 4 ay ile 2 yıl arasında değişen, farklı ırka (3 Simental melezi, 1 Zavot melezi, 1 Esmer, 7 Simental) mensup 12 erkek sığır oluşturdu.İdrar yapamama, kesik kesik idrar yapma, sancı, sancıdan bir süre sonra hayvanda rahatlama ve aşırı su içme isteği şikayeti ile kliniğimize getirilen hastaların yapılan detaylı klinik muayenelerinde, 9 olguda sadece üretral obstrüksiyon, 3 olguda ise üretral obstrüksiyonla birlikte mesane rupturu belirlendi. Obstrüksiyonların tamamı ürolitlere bağlı şekillenmişti. Sadece üretral obstrüksiyon bulunan hastalarda taşın yeri belirlendikten sonra pnömatik litotripsi cihazı ile taş kırılarak idrar yolu açıldı. Üretral obstrüksiyonla birlikte mesane rupturu tanısı konulan hastalarda ise öncelikli olarak üretrada tıkanıklığa sebep olan taş parçalandı ve daha sonra sistotomi operasyonu yapılarak mesane onarıldı. Mesane rupturu bulunan bir olgumuzda üretral tıkanıklık giderildikten sonra hasta sahibinin izni olmadığı için sistotomi operasyonu yapılamadı. Cerrahi girişimde bulunulan hastalar ürinasyon yapana kadar gözetim altında tutuldu. Ürinasyon gerçekleştikten sonra hastalara post-operatif dönemde üç-beş gün süreyle medikal sağaltım önerilerek taburcu işlemleri gerçekleştirildi. Post-operatif süreçte 9 tanesi telefonla aranarak, 3 tanesi ise yaşadıkları yere gidilerek durumları hakkında bilgi edinildi. Sistotomi yapılamayan hastanın öldüğü diğer tüm olguların ise sağlıklı biçimde yaşamlarını sürdürdükleri bilgisine ulaşıldı. Sonuç olarak, beşeri hekimlikte kullanılan PL cihazının sığırlardaki ürolitiazis sağaltımı amacıyla modifiye ettirilerek uygulanmasının ardından, ürolitiazisin mevcut sağaltım yöntemlerine bağlı olarak şekillenen komplikasyonları sonrasındaki üriner sistem hastalıkları ile ilişkili hayvanların damızlık değerlerinin düşmesi ya da tamamen ortadan kalkması, son yıllarda artan hayvan fiyatları da göz önüne alındığında oldukça büyük ekonomik katkılar sağlayan ve hem saha şartlarında kolay uygulanabilen hem de son derece başarılı sonuçların elde edildiği minimal invaziv alternatif bir yöntem ilk defa sığır cerrahisi alanına sunulmuştur. Anahtar Sözcükler: Sığır, ürolit, üretral obstrüksiyon, pnömatik litotripsi. With this work, pneumatic lithotripsy device widely used in the breakdown of stones in kidney, ureter, bladder and urethra in humans modified and it was used to treat urethral obstruction due to uroliths in male cattle, and it was aimed to provide current and an alternative option for minimally invasive interventional treatment of urolithiasis.After presented work is planned, firstly, to determine the length and diameter of the probe that can reach to the at least flexor sigmoide, penile materials of 20 male cattle aged between 1 and 3 were obtained and necessary measurements were made in penile urethra. After this, clinical applications of the modified human pneumatic lithotripsy (PL) device were performed. Our cases consisted of 12 male cattle different ages (3 Simental hybrids, 1 Zavot hybrid, 1 Brown Swiss, 7 Simental), aged 4 months to 2 years were brought to the Surgery Clinic of the Training, Research and Application Animal Hospital in Veterinary Faculty of Kafkas University.It was detected urethral obstruction in 9 cases, and bladder rupture with urethral obstruction in 3 cases in the detailed clinical examination of the patients were brought to our clinic with the complaint of Urinary incontinence, intermittent urination, pain, relief in the animal after a period of time from pain, desire to drink excess water. All of the obstructions were shaped due to uroliths. Only in patients with ureteral obstruction, after the location of the stone was determined, the stone was broken with pneumatic lithotripsy device and the urinary tract was opened. In patients with bladder rupture diagnosed with urethral obstruction, the stone that caused obstruction in the urethra was primarily broken and then, cystotomy was performed and the bladder was repaired. In a case with bladder rupture, cystotomy was not performed since there was no permission of the owner after the urethral occlusion was removed. Surgical patients were kept under surveillance until urination. After the urination, medical treatment was recommended for three to five days in the post-operative period and discharge procedures were performed. In the post-operative period, 9 of them were contacted by phone, and 3 of them were informed about their status by going to their place of residence. It was learned that the patient, did not undergo cystostomy, died and all of the other cases were healthy.Considering the decrease or complete disappearance of the breeding values of the animals associated with urinary system diseases due to the current treatment methods of urolithiasis, and the increasing animal prices in recent years, in conclusion, following the application by modificated for the purpose of urolithiasis treatment in male cattle of the PL device used in the human medicine, and this method, minimally invasive alternative option, is provides very large economic contributions, it can be easily applied in field conditions as well as extremely successful results was first introduced to cattle practice.Key words: Bovine, urolith, urethral obstruction, pneumatic lithotripsy. 91

Sağlık araştırmalarında araştırılan sağlık olayının dağılımı, kümelenme gösterdiği bölgeler ile ilgili verileri toplama, kısa ve uzun vadede yapılacak müdahaleleri planlama açısından mekânsal analizler giderek artan bir önem taşımaktadır. Çalışmanın amacı, ilk defa Ağustos 2013 yılında Türkiye'de görülen ve endemik bir salgına dönüşen, deride nodül oluşumuyla karakterize, ihbarı mecburi Lumy Skin Disease (LSD)'nin 2013-2017 yılları arasında Türkiye'de oluşturduğu salgınları mekânsal olarak incelemek, kümelendikleri bölgeleri saptamak, yıllar içindeki dağılımlarını değerlendirmektir. Verilerin analizinde coğrafi bilgi sistemi yazılımı QGIS™ ve kümelenme analizleri için SaTScan™ kullanılmıştır. Kümelenmeler space-time permutation modeli (STPM) analiziyle tespit edilmiştir. Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü (OIE) ve Tarım ve Orman Bakanlığı'ndan alınan 1552 LSD salgınına ait veriler kullanılmıştır. Beş yıllık sürece boyunca, 68 il, 340 ilçe ve 1289 köy/mahallede salgın görülmüştür. En çok salgın 2014 yılında (n=784), en az salgın ise 2017 (n=17) yılında; en çok vaka 2016 yılında (n=3258), en az vaka 2017 yılında (n=130) görülmüştür. En çok salgın tespit edilen il Sivas (n=164), en çok salgın tespit edilen ay Ağustos (n=249) ayıdır. Kümelenme analizlerinde vakaların yıllara göre farklı bölgelerde kümelendiği tespit edilmiştir. İstatiksel olarak anlamlı kümeler süt sığırı popülasyonunun yüksek olduğu, nemli, sıcak iklim görülen, Suriye, İran, Irak, Gürcistan gibi ülkelere yakın illerde tespit edilmiştir. Salgın haritalarında salgınların Asi, Kızılırmak, Murat ve Ceyhan nehirleri çevresinde yoğunlaştığı görülmüştür. Beş yıl boyunca toplam 4524 hayvan itlaf edilmiş, en çok itlaf 2016 yılında (n=2717) gerçekleşmiştir. En az salgın görülen 2017 yılından sonra 2018 yılında LSD salgınları tekrar (n=53) yükselişe geçmiştir. LSD ile mücadelede itlafın başarılı bir uygulama olduğu görülmüştür. Koyun-keçi çiçeği aşısının LSD'ye karşı sağladığı korumanın gözden geçirilmesinin değerli olacağı düşünülmüştür. Bu çalışma Türkiye'de görülen LSD salgınlarıyla kümelenme analizi yapılan yayımlanmış ilk çalışmadır. Spatial analysis are of increasing importance in health researches in terms of the distribution of health incidents, collecting data about the regions where they are clustered. The aim of our study is to investigate spatially notifiable Lumpy Skin Disease (LSD), causes noduls on the skin, outbreaks first seen in August 2013 in Turkey and turned into endemic outbreak between 2013 and 2017, to determine the regions where they are clustered, to assess the patterns during the years. Geographic information system (GIS) software QGIS™ was used for data analysis and SaTScan™ was used for cluster analysis. Clusters were determined by the space-time permutation model. 1552 LSD outbreaks data obtained from OIE and Turkish Ministry of Agriculture and Forestry were used. During the 5-year period, outbreaks were observed in 68 provinces, 340, districts and 1289 villages. The most outbreaks were in 2014 (n=784), the least outbreaks were in 2017 (n=17), the most cases were in 2016 (n=3258) and the least cases were in 2017 (n=130). The most outbreaks were reported in Sivas province (n=164) and the most outbreaks were reported in August (n=249). The clustering analysis showed that cases were clustered in different regions by years. Statistically significant clusters were detected in provinces where the population of dairy cattle is high, with a humid, warm climate and close to countries such as Syria, Iran, Iraq and Georgia. Outbreaks is observed to be concentrated around Asi, Kizilirmak, Murat and Ceyhan rivers on the created outbreak maps. Total of 4524 animals were culled for five years and the highest culling occurred in 2016 (n = 2717). After the least outbreak occurred in 2017, LSD outbreaks started to rise again in 2018 (n = 53). Culling is seen succesful way against to LSD. It is recommended that the protection provided by the sheep-goat pox vaccine against LSD needs to be revised. This is the first published study conducted cluster analysis with LSD outbreaks seen in Turkey. 181

Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Veteriner (Patoloji) Ana Bilim Dalı, Bu çalışma Ocak - Nisan 2019 tarihleri arasında Balıkesir ilinde yer alan mezbahalarda kesilen sığırlarda pnömoni insidansını ve pnömoniye neden olan bakteriyel etkenleri belirleyerek pnömonili akciğerlerde bulunan lezyonların makroskobik ve mikroskobik özelliklerini ortaya koymak amacıyla yapıldı. Çalışmada farklı ırklardan, 1 yaş üzerindeki 1524 adet sığırın akciğerleri makroskobik olarak incelendi ve bunlardan 50’sinde (%3.28) pnömoni bulguları belirlenerek akciğer doku örnekleri alındı. Pnömoniler, lezyonların akciğerdeki dağılımı ve eksudatın karakteri dikkate alınarak 6 grupta sınıflandırıldı. Pnömoni lezyonlarına en sık akciğerlerin kraniyal loblarında rastlandı. Çalışmada interstisyel pnömoni %48, granülomatöz pnömoni %24, fibrinli bronkopnömoni %12, irini bronkopnömoni %6, irinli nekrotik bronkopnömoni %6 ve bronkointersitisyel pnömoni %4 olarak belirlendi. Bakteriyolojik olarak yapılan incelemelerde pnömoni teşhisi konulan olguların 15’inde herhangi bir etken izole edilmezken, 35 olguda bakteri izolasyonu yapıldı. Çalışmada tespit edilen pnömoni tipi dikkate alınmaksızın 50 vakada yapılan bakteri izolasyonu sonucunda izole edilen bakteri türleri sırasıyla Streptococcus spp. (%16), Staphylococcus spp. (%12), Moraxella spp. (%10), Acinetobacter spp. (%8), Corynebacterium spp. (%6), Enterococcus spp. (%4), Pasteurella multicida (%4), Pseudomonas aeroginosa (%2), Tetracoccus spp. (%2), Micrococcus spp. (%2), Bordetalla parapertussis (%2) ve Haemaphilus spp. (%2) olarak tespit edildi., This study was performed to investigate the incidence of cattle pneumonia and the bacteriological agents causing the pneumonia as well as to determine gross and microscopic features of the lung tissues of cattle slaughtered between January - April 2019 in Balıkesir province. Lung tissues of 1524 cattle, 1 year and older, were scanned grossly and 50 of them (3.28%), which showed signs of pneumonia, were collected further investigation. Pneumonia were classified in 6 different types according to the localization of the lesions and the type of exudates. Pneumonia lesions were mostly seen in the cranial lobes of lungs. In this study, the incidence of pneumonia types were determined as interstitial pneumonia 48%, granulomatous pneumonia 24%, fibrinous bronchopneumonia 12%, purulent bronchopneumonia 6%, purulent necrotic bronchopneumonia 6%, and bronchointerstitial pneumonia 4%. In bacteriological investigation, bacteriological agent isolation was accomplished in 35 cattle while no agent was isolated in 15 animals. Without considering the type of pneumonia bacteriological agents isolated in total of 50 cases investigated in the study were Streptococcus spp. (16%), Staphylococcus spp. (12%), Moraxella spp. (10%), Acinetobacter spp. (8%), Corynebacterium spp. (6%), Enterococcus spp. (4%), Pasteurella multicida (4%), Pseudomonas aeroginosa (2%), Tetracoccus spp. (2%), Micrococcus spp. (2%), Bordetalla parapertussis (2%), and Haemaphilus spp. (2%).

Birçok klinik durumda, laktat düzeyinin belirlenmesinin önemi vurgulanırken anemik durumlarda aneminin tipi ve şiddetinin plazma laktat konsantrasyonuna etkisi tam anlamıyla bilinmemektedir. Bu çalışmada anemili köpeklerde aneminin şiddeti ve tipinin plazma laktat konsantrasyonlarına etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.Çalışmada farklı ırk, yaş ve her iki cinsiyetten 36 anemik, 12 sağlıklı, toplam 48 köpek çalışmaya dahil edildi. Anemili köpekler aneminin şiddetine ve tipine göre sınıflandırıldı. Hematolojik değerlendirmeler RBC, HGB, HCT ve MCV ölçümlerini kapsadı. Plazma laktat konsantrasyonları hasta başı analizörü ile kolorimetrik olarak test edildi. Anemili köpeklerde plazma laktat değeri sağlıklı köpeklere göre önemli (p

Çalışma, köpeklerde meme tümörlerinin etiyolojisinde önemli bir yeri olan omega yağ asitlerinin, sağlıklı ve meme tümörü olan köpeklerde kandaki düzeylerinin belirlenmesi amacıyla düzenlendi.Çalışma klinik olarak meme tümörü tanısı konulan 9 dişi köpek ile klinik olarak sağlıklı 8 dişi köpekte gerçekleştirildi. Klinik olarak meme tümörü tanısı konulan köpeklerden operasyona alınmadan önce antikoagülanlı tüplere 10 ml kan örneği alındı ve kan örnekleri omega yağ asitleri analizleri yapılıncaya kadar -20○C'de muhafaza edildi. Klinik olarak sağlıklı olan köpeklerden de antikoagülanlı tüplere yaklaşık 10 ml kan örneği alındı ve kan örnekleri omega yağ asitleri analizleri yapılıncaya kadar -20○C'de muhafaza edildi.Tümör şüpheli kitleler mastektomi operasyonu ile uzaklaştırıldı ve histopatolojik inceleme amacıyla laboratuvara gönderildi. Histopatolojik tanı sonuçlarına göre 9 dokunun da malign meme tümörü olduğu tespit edildi. Omega yağ asitleri analizleri sonucunda, omega-3 seviyesinin sağlıklı köpeklerde yüksek olduğu (p

Sunulan çalışmada, neonatal periyot ve sonrasındaki erken dönemde (Insulin-like Growth Factor-I) IGF-1 ve (Growth Hormone) GH değişimlerinin irdelenmesi, pasif transfer yetmezliğinin (PTY) tespitinde kullanılacak pratik testlerin IGF-1 ve GH değerleri arasındaki ilişkilerinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Çalışma, Bursa'nın Karacabey ilçesinde özel bir koyun çiftliğinde gerçekleştirildi. Çalışma materyalini, 15 ishalli, 15 sağlıklı olmak üzere toplam 30 adet kıvırcık ırkı kuzu oluşturdu. İshalli ve sağlıklı kuzuların oluşturduğu gruplarda, sağlıklı grupta 8 erkek ve 7 dişi, ishalli grupta 7 erkek ve 8 dişi kuzu, ikizlik-tek oranları her iki grupta eşit olacak şekilde dağıtıldı. Hayvanlar, kolostrum alımını takiben doğum anı, 7., 14., 21., 35., 49. ve 63. günlerde klinik durumları takip edilerek, canlı ağırlık ölçümleri yapıldı, ayrıca serumluk ve EDTA'lık kan örnekleriyle, dışkı örnekleri alındı. Alınan kan örneklerinden IGF-1 ve GH düzeyleri ELISA yöntemiyle, (Gamma Glutamyl Transferase) GGT reflotron cihazıyla kuru sistemde, (Gluteraldehit Koagülasyon Testi) GKT süresi ise taze hazırlanan GKT solüsyonu ile manuel olarak ve Total Protein düzeyleri ise Refraktometre ile manuel olarak ölçüldü. Sunulan çalışmada, özellikle doğum zamanı, 49. ve 63. günlerde canlı ağırlık düzeyleri arasında istatistiki olarak anlamlı farklılık olduğu saptandı (p

Süt sığırlarında metabolik hastalıklara yol açan ve ciddi ekonomik kayıplara neden olan hipokaleminin belirlenmesi ve koruyucu tedbirlerin alınması büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle, bu çalışmada periparturient dönemdeki (1) sütçü sığırlarda kan potasyum seviyesinin belirlenmesi ve (2) postparturient hastalıklar ile kan potasyum seviyesi arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlandı.Çalışmada 2 farklı (A ve B) sütçü sığır işletmesinde toplam 40 gebe multiperoz sığır ve 20 metabolik hastalıklı (ketozis, abomazum deplasmanı) sığırlar kullanıldı. Çalışmaya uygun 2 farklı sütçü sığır işletmesindeki 40 hayvandan doğuma 1 hafta kala ve doğumdan sonraki ilk iki hafta içerisinde, metabolik hastalıklı 20 sığırdan ise birkez olmak üzere 10 ml v. jugularisten kan örnekleri alındı. Alınan kan örnekleri oda ısısında 15 dk bekletildikten sonra 5000 rpm 10 dk santrifüje edilerek elde edilen serumlar ependorf tüplere aktarıldı. Sonraki zaman diliminde serum örnekleri dondurularak muhafaza edildi ve analizler için laboratuvara gönderildi. Serum Na, K, Cl, Kreatin, SGOT, LDH, Mg, P, CPK analizleri yapıldı. A işletmesindeki sığırlarda doğumu takiben ortalama potasyum seviyesi 2,35±0,17 mmol/l iken, B işletmesindeki sığırlarda doğum sonrası potasyum seviyesi 2,71±0,12 mmol/l, ve metabolik hastalıklı sığırlarda ise serum ortalama potasyum seviyesi 2,53±0,06 mmol/l olarak tespit edildi.Bu çalışmanın sonuçlarını değerlendirdiğimizde doğum sonrası laktasyondaki ineklerde negatif K dengesinin geliştiği ve ayrıca abomazum deplasmanlı ineklerin de hipokalemik oldukları tespit edildi. Detection and prevention of hypokalemia which causes economic losses and metabolic diseases in dairy cows has a great importance. For this reason, the first objective of this study is to determine the level of blood potassium in dairy cows in periparturient period, and the second objective is to determination of the relationship between metabolic diseases and blood potassium level.In this study, 40 cattle which are pregnant, multiparous and that bred in two different farm (A and B) and 20 cattle which are suffering from metabolic diseases (ketosis, displacement of abomasum) were used. 40 of cattle's blood samples was taken by the way of v.jugularis twice, amount of 10 ml each time. First sample was taken one week before calving, and the second one was taken within two weeks after calving. Blood samples of 20 cattle that had metabolic diseases was taken by the way of v.jugularis once, as 10 ml. After blood collection process, all samples was rested in room temperature for 15 minutes, then centrifuged at 5000 rpm for 10 minutes. Serums that collected after centrifugation was filled in the eppendorf tubes, was frozen and then sent to laboratory for analysis. Samples were analyzed for Na, K, Cl, Creatinine, SGOT, LDH, Mg, P and CPK parameters. Mean potassium level of cattle after calving was identified in A farm as 2,35 ± 0,17 mmol/l, in B farm as 2,71 ± 0,12 mmol/l, and mean potassium level of cattle with metabolic disease was identified as 2,53 ± 0,06 mmol/l.In conclusion, development of negative K balance in lactating cattle after calving was detected. Additionaly, cattle with displaced abomasum were identified as being hypokalemic. 38

Sunulan çalışmada 2016 ve 2017 yıllarında ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinde sahada 6031 baş Morkaraman ve 4573 baş Akkaraman ırkı koyun olmak üzere toplam 10604 baş hayvan incelenmiştir. Bunlardan 969 baş hayvanın piyetenli olduğu, dolayısıyla %9.14'lük bir oranla hastalığın sürülerde mevcut olduğu saptanmıştır. Irk-yaş-cinsiyete göre piyetenin yüzde hesaplamaları ayrı ayrı yapılmış olup, sadece ırk bazında yüzde oranlar değerlendirildiğinde Morkaramanların Akkaramanlara oranla piyetene daha dayanıklı oldukları görülmüştür (%8.47 < %10.02). Piyetenli ve sağlıklı hayvanların kan serumlarında Ca, P, Zn ve Cu elementlerinin miktarları ve birbirleriyle korelasyonu yapılmış ve hastalığa bağlı olarak piyetenlilerde bakır değerinde yükselme buna karşın çinko değerinde azalma görülmüştür. Sunulan çalışmada sağaltım karşılaştırmaları yapmak için hayvanlar beş gruba ayrılarak I. Gruba Ceftiofur + Fluniksin-meglumin, II. Gruba%10'luk bakır sülfat (CuSO4) + Fluniksin-meglumin, III. Gruba sadece %10'luk CuSO4 uygulanmıştır. IV. Grup kontrol grubu olup herhangi bir tedavi uygulanmamıştır. V. Gruba ise aşı uygulaması yapılmıştır. Çalışmada en iyi tedavi I. Grupta sağlanırken (%90), II. Grupta %60, III. Grupta %20, IV. Grupta tedavi yapılmaksızın %10 oranında bir iyileşme sağlanmıştır. Dolayısıyla %10'luk CuSO4 solüsyonunun banyo şeklinde uygulanmasının harcanan emek, zaman ve masraflar göz önüne alındığında hastalığı tedavi etmede yeterli olmadığı, mutlaka antibiyotik bir ajanla tedavinin sürdürülmesi gerektiği anlaşılmıştır. Parenteral antibiyotik destekli yapılan sağaltımda süte geçmeyen Ceftiofur etken maddeli bir antibiyotik ile yangı giderici Fluniksin-meglumin kullanıldığında başarı yüzdesinin yüksek olduğu (%90) görülmüştür. Hastalığı 1-2 uygulama ile kısa sürede tedavi etme yetkinliği ve yetiştiriciler tarafından rahatlıkla temin edilebilir ve kolay uygulanabilir olması sebebiyle piyetenin tedavisinde yetiştiricilere birçok yönden fayda sağlayacağı kanaati oluşmuştur. V. Grupta hastalıktan korunmak amacıyla aşı uygulamasından başarılı sonuçlar alınmış olup, elde edilen başarının, aşının bölgesel suşlardan hazırlanmasıyla daha da artacağı, bununla beraber %10'luk CuSO4 solüsyonunun banyo şeklinde uygulanmasının hastalıktan korunma için önleyici bir tedbir olarak değerlendirilebileceği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Piyeten, Koyun, İnsidans, Muş ve Yöresi. In the present study, in 2016 and 2017 spring and autumn seasons, a total of 10604 ovine animals including 6031 Morkaraman and 4573 Akkaraman sheep were examined. 969 of them had footrot disease and therefore the disease was found to be present in flocks with 9.14 %rate. According to race-age-sex, percentage calculations were done separately. İt was observed that Morkaraman sheep were more resistant to footrot compared to Akkaraman sheep (%8.47 < %10.02) according to the race base only. Ca, P, Zn and Cu elements and their amounts were correlated with each other in the blood serums of the diseased and healthy animals and depending on the disease it was recorded that there was an increase in the value of copper, but a decrease in the value of zinc. In this study, animals were divided into five groups to compare the effects of treatments. The group I was treated with Ceftiofur + Fluniksin-meglumine, the group II with 10 %copper sulphate (CuSO4) + Flunixin-meglumine, the group III with only 10 %CuSO4 while the group IV was the control group having no treatment and group V was given vaccination. Whereas the best treatment was provided in Group I (90 %); the recovery rate was 60 %in the group II, 20 %in the group III. An improvement of 10 %was achieved in the group IV without treatment. Therefore, it can be inferred that the application of 10 %CuSO4 solution in the form of bath is not enough to treat the disease considering the labor, time and expenses. The treatment must be continued with an antibiotic agent. When parenteral antibiotic-assisted treatment is used with a Ceftiofur active antibiotic which does not pass into milk and Fluniksin-meglumin, the high percentage of success (90 %) has seen. Treating the disease with 1-2 applications in a short time, easy access to the medicine and easy application of the medicine by the breeders will benefit the breeders in many ways in the treatment of the footrot. In Group V, successful results were obtained from vaccine application and it was thought that the success of the vaccine would be increased by the preparation of regional strains. However, application of 10 %CuSO4 solution in the form of bath could be considered as a preventive measure for the prevention of the disease.Keywords: Footrot, sheep, incidence, Muş and its region. 106

Son yıllarda küresel ısınmanın etkisi ile vektörlerin yaşam alanlarının genişlemesi ve buna bağlı olarak vektörlerle bulaşan hastalıklar ön plana çıkmaktadır. Bu hastalıklardan Culicoides cinsindeki kan emici sineklerle nakledilen ve arboviruslar içinde yer alan Akabane virus (AKAV), Mavidil virus (BTV) ve Schmallenberg virus (SBV) enfeksiyonları, meydana getirdikleri klinik bulgular sonucunda ruminant yetiştiriciliği için önemli ekonomik kayıpları da beraberinde getirmektedirler. Bu çalışmada, Hatay ilinde ruminant yetiştiriciliği yapılan işletmelerde vektör kaynaklı viral hastalıklar olan AKAV, BTV ve SBV enfeksiyonlarının epidemiyolojisinin araştırılması ve bölgede söz konusu enfeksiyonları taşıdığı düşünülen olası vektörlerin belirlenmesi planlanmıştır. Bu amaçla söz konusu enfeksiyonların varlığı/ yaygınlığı serolojik ve virolojik yöntemler kullanılarak araştırılmıştır. Serolojik olarak, sırasıyla BTV, SBV, AKAV antikorları %47,60 (238/500), %23,60 (118/500), %25,60 (128/500) oranında bulunmuştur. Virolojik olarak, toplanan örneklerin hiç birinde BTV viral nükleik asite rastlanmamış ancak % 7,01 (42/599) oranında SBV ve %1,83 (11/599) oranında AKAV viral nükleik asit varlığı tespit edilmiştir. Ayrıca örnek alınan bölgelere ışık tuzakları kurulmuş ve söz konusu enfeksiyonları taşıdığı düşünülen Culicoides cinsindeki sinekler yakalanarak tür tayini yapılmıştır. Bölgede 11 farklı Culicoides türü tespit edilmiş ve C.schultzei baskın tür olarak bulunmuştur. Toplanan Culicoideslerde BTV ve SBV viral nükleik asit tespiti yapılamamasına rağmen, C.schultzei ve C.longipennis türlerinde AKAV viral nükleik asiti tespit edilmiştir.Sonuç olarak bu çalışmada söz konusu üç enfeksiyonun seropozitifliği yüksek oranda bulunmuştur. Söz konusu enfeksiyonlardan AKAV ve SBV'nin bölgede sirküle olduğu ortaya konulmuştur. Yapılan filogenetik analiz sonucu iki farklı AKAV genogrubunun (genogrup Ib ve genogrup II) bölgede sirküle olduğu tespit edilmiştir ve AKAV'ın muhtemel vektörü olarak C.schultzei ve C.longipennis önerilmiştir. Expansion of vector habitats with the effects of global warming in recent years and vector-borne diseases are consequently come to the fore. This disease is of particular AKAV, BTV and SBV infection results in significant economic losses for the ruminant breeding clinical symptoms they produce, they bring about. These viruses are transmitted by Culicoides and are called arbovirus. In this study, we will perform epidemiological assays to determine the presence or absence, the prevalence of these infections and identification of the possible vectors that are responsible for transmission of these diseases in Hatay province. For this purpose, the presence/prevalence of the mentioned infections was investigated using serological and virological methods. Serologically, the rates of antibodies for BTV, SBV, AKAV were 47,60% (238/500), 23,60% (118/500), 25,60% (128/500), respectively. Virologically, no BTV viral nucleic acid was detected in any of the collected samples, but SBV at a rate of 7.01% (42/599) and AKAV viral nucleic acid at a rate of 1.83% (11/599) were detected. In addition, light traps were set up for the specimens taken, and Culicoides, believed to carry the infections, were caught and identified. 11 different Culicoides species were detected in the area and C. schultzei was found as the dominant species. Although BTV and SBV viral nucleic acid were not detected in the collected Culicoides, AKAV viral nucleic acid was detected in C.schultzei and C. longipennis species.In conclusion, this study found that seropositivity of three infections was high. It has been determined that AKAV and SBV are circulating in the region from the mentioned infections. It has been determined that two different AKAV genogroups (genogroups Ib and genogroups II) result in phylogenetic analysis and that the probable vectors of AKAV are C.schultzei and C.longipennis. 139

Bu araştırma ile Aydın ilinde bulunan bazı süt sığırı işletmelerinde, geçiş dönemindeki bazımetabolik hastalıkların sürü bazında teşhisine yönelik biyolojik testlerden olan NEFA, BHBA,laktat, Mg+2 ve Ca+2'un değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışma kapsamına Aydın İli' nde yeralan 1) ≥250 baş sağmallı, 2) serbest duraklı ahır sistemi olan, 3) TMR ile besleme yapılanve/veya 4) sürü takibini sağlayan programlara sahip 3 farklı süt sığırcılığı işletmesi dahil edildi.Kuru dönemde olan 50 sağmal inekten oluşturulmuş gruplardan seçilen en az 12 olgudaprepartum (-2. hafta ve -1. hafta), doğum (0. gün), postpartum (+1. hafta ve +2. hafta)dönemlerinde sabah yemlemesinden 6-8 saat sonra V. coccygea' dan alınan kan örneklerindenhastabaşında NEFA, BHBA, laktat, Mg+2 ve Ca+2 analizleri ile VKS' nin haftalık takibigerçekleştirildi. Elde edilen verilerin tekrarlayan ölçümlü deneme modeli kullanılaraktanımlayıcı istatistikleri yapıldı. Çalışmaya göre işletme ve rasyon faktörleri ile BHBA, NEFA,Mg+2 ve Ca+2 arasındaki ilişki istatiski olarak önemli bulundu (P

Bu çalışmada Türkiye'nin farklı illerinden temin edilen 185 gaita, 30 nazal swap ve 48 organ örneği sığır enteroviruslar yönünden 5'UTR bölgesine yönelik primerlerle Onestep-RT-PCR tekniği kullanılarak sorgulanmış olup 62 gaita ve 1 nazal swap örneği pozitif bulunmuştur. Pozitif bulunan örneklerin MDBK hücre kültürlerinde 5 kere pasajlanması sonrasında 20 izolat elde edilmiştir. İzolatların serotiplendirilmesi amacıyla VP1 kapsit bölgesine yönelik primer çifti kullanılarak yapılan Onestep-RT-PCR sonrasında elde edilen ürünlerin dizin ve filogenetik analizine göre farklı EV-E serotiplerinin (E1,E2 ve E3) varlığı saptanmıştır. Belirlenen serotipleri temsilen seçilen, BEI ile inaktive edilmiş ve ultrasantrifüj ile konsantre edilmiş BEV izolatları, hiperimmun serum elde etmek amacıyla tavşanlara inokule edilmiştir. Elde edilen hiperimmun serumlardaki antikor seviyelerinin, immunizasyonda kullanılan serotipler için diğer serotiplere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada Türkiye'de E1, E2 ve E3 serotipli BEV varlığı ve serotipler arasında çapraz bağışıklık bulunduğu ortaya konulmuştur. We investigated 185 feces, 30 nasal swabs and 48 organ samples for bovine enteroviruses provided from different provinces of Turkey. For this purpose a primer pair targetting 5'UTR region is used for Onestep-RT-PCR assay. As a result 62 feces and 1 nasal swab sample found to be positive. These positive samples were inoculated to MDBK cell cultures and subcultured 5 times. 20 of the samples inoculated to cell culture had consistent cytopathological effect pattern with enteroviruses. A onestep-RT-PCR targetting VP1 gene region was carried out for the isolates for molecular serotyping and after sequencing and phylogenetical analysis of the amplicons isolates were determined to belong to different EV-E serotypes (E1, E2, E3). One isolate was chosen to represent the corresponding serotype and inactivated with BEI, administered to rabbits to induce antibody response. In serum samples antibody levels belonging to immunizing viruses were found to be higher than other serotype viruses. As a result we have obtained information about the presence of BEV serotypes E1, E2 and E3 and showed the existence of cross neutralizing immunity among these serotypes. 86

Ehrlichiosis, prevalansı coğrafi bölgelere göre değişiklik gösteren, Ehrlichia canis adı verilen bakteriyel bir patojen tarafından oluşturulan, bir hastalıktır. Yaptığımız bu çalışmanın amacı; İstanbul Bölgesi Avrupa yakasında köpeklerde bulunan Ehrlichia canis prevalansı ve hayvanların klinik, hematolojik, biyokimyasal bulgularını saptamaktır. İstanbul Avrupa yakasında 100 köpekten kan alınıp hızlı test kitleriyle E. canis (+) ya da E. canis (-) yönünden incelenmiştir. E. canis ile enfekte bulunan 8 köpekte iştahta azalma, kilo kaybı, yüksek ateş, kene enfestasyonu, lenfodenopati ve dehidrasyonun baskın klinik bulgular olduğu; özellikle yüksek ateş ve köpeklerin nabız frekanslarında, sağlıklı köpeklerin bulunduğu kontrol grubuna oranla p

Bu tezde, subklinik mastitisten korunmak ve subklinik mastitis olan hayvanları daha kısa sürede sağaltabilmek amacıyla paraimmunite aktivatörü olan, inaktif Parapoxvirus ovis D1701 suşu (İPPVO) süt sığırlarında kullanıldı. İki bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde İPPVO'in profilaktik etkileri araştırıldı. Holştayn ırkı, California Mastitis Test (CMT) yönünden (-) olan n=60 adet sığırlardan A1 grubu (n=30) ve A2 grubu (n=30) oluşturuldu. A1 grubuna 0, 2 ve 9. günlerde İPPVO uygulanırken A2 grubuna aynı doz serum fizyolojik uygulandı. Her iki gruptan 0, 9, 15 ve 30. günlerde toplanan süt örneklerinde; CMT, somatik hücre sayısı (SHS) ve elektirik iletkenliği (Eİ) sonuçları değerlendirildi. CMT yönünden 0, 9 ve 15. günlerde istatistiki açıdan önemli fark görülmezken 30. gün istatistiki açıdan önemli fark görüldü (P˂0,001). SHS yönünden 0 ve 9. günde istatistiki fark önemli bulunmazken, 15 ve 30. gün istatistiki fark önemli bulundu (P˂0,001). Elektirik iletkenliği yönünden istatistiki olarak önemli fark görülmedi (P>0,05). Çalışmanın ikinci bölümünde İPPVO'in mastitis sağaltımındaki etkinliği araştırıldı. Subklinik mastitisli Holştayn ırkı, n=90 adet sığırlardan B1 grubu (n=30), B2 grubu (n=30) ve B3 grubu (n=30) oluşturuldu. B1 grubuna 0, 2 ve 4. günlerde İPPVO uygulandı. B2 grubuna 0, 2 ve 4. günlerde İPPVO ve antibiyotik uygulandı. B3 grubuna ise sadece antibiyotik uygulandı. Tüm gruplardan 0, 9 ve 15. günlerde toplanan süt örneklerinde; CMT, SHS ve Eİ değerleri ölçüldü. CMT skorları ve SHS sonuçlarına göre istatistiki açıdan önemli bir fark görülmezken (P>0,05), Eİ değerlerinde 9. gün (P˂0,001) ve 15. gün (P˂0,01) istatistiki önemli fark görüldü. Sonuç olarak; bulgular tümüyle değerlendirildiğinde; İPPVO paraimmunite aktivatörünün, subklinik mastitis profilaksisinde etkili olduğu bulunurken, tedavide etkisiz olduğu kanaatine varıldı. Parapoxirus ovis D1701 strain (IPPVO) paraimmun activator is used to prevent the cattle from subclinial mastitis in short term and to treat the cattles with subclinical mastitis. In the initial part of two-part experience the prophylactic effects of IPPVO were searched. A1 group (n=30) and A2 (n=30) were formed from Holstein breed cattles which were CMT (-) (n=60). IPPVO was used to A1 group on 0, 2 and 9th days whereas the same dose serum physiological was used to A2 group. In the milk samples collected from two groups on 0, 9, 15 and 30th days CMT, SCC and EC were evaluated. According to CMT results, no significant difference was deteceted statistically on days 0, 9 and 15 (P>0.05), whereas statistically significant difference was detected on 30 day. Due to SCC results no statistical difference was detected on day 0 and 9, but statistically significant difference was found on day 15 and 30th (P˂0.001). According to electrical conductivity no statistical difference was detected (P>0.05). In the second part of the experiment the efficiency of IPPVO on mastitis therapy was detected. B1 group (n=30), B2 group (n=30) and B3 group (n=30) were formed from Holstein breed cattles with subclinical mastitis (n¬¬=90). IPPVO was used on 0, 2, 4. days to B1 group. IPPVO and antibiotic were used on days, 0, 2 and 4. days to B2 group. Only antibiotic was used to B3 group. In milk samples collected from all groups on days 0, 9 and 15th days CMT, SCC and EC scores were measured. According to CMT scores and SCC results no statistical difference were found whereas statistically significant difference was deteceted for EC results on 9th day (P˂0.001) and on 15th day (P˂0.001).When the results were all evaluated IPPVO paraimmune activator was found effective in prophylaxy but not in therapy of subclinical mastitis. 106

Köpeklerde gastrointestinal hastalıkların klinik tanı ve tedavileri oldukça zordur. Rutin olarak kullanılan anamnez, muayene, radyografi gibi klinik yöntemler bazen tanı konulması için yeterli olamamaktadır. Çalışmada gastrointestinal hastalık şikayeti ile gelen hayvanlarda veteriner hekimlikte sıkça kullanılamayan endoskopik inspeksiyon ve histopatolojik muayenenin değerlendirilerek, röntgen, kan analizleri ve klinik muayeneye nazaran bir üstünlük elde edilip edilmediğinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gastrointestinal sistem sıkıntılarıyla gelen 25 köpek değerlendirildi, hayvanların anemnez, kan tablosu, radyografik değerlendirilmeleri, endoskopik muayeneleri yapıldı ve biyopsiler alındı. Gastrointestinal hastalıkların tanısı için anamnez, radyografi veya kan değerlerinin incelenmesinden çok, endoskopi ve histopatolojik değerlendirmenin daha yararlı olduğu, fakat endoskopi ve histopatolojinin ilişkilerin zayıf olduğu ortaya konuldu. Endoskopide deneyimli personelin yönergeleri düzgün olarak takip edip bulguları skorlaması gerektiği ve histopatolojik olarak değerlendirme için her bir alandan en az 2-4 örnek alınıp uygun şekilde fikse edilip gönderilmesi gerektiği saptanmıştır. Yine bazı hastalıkların saptanması için radyografi, kan testleri, endoskopi yeterli olamadığı ve ileri görüntüleme tekniklerinin kullanılması gerektiği düşünülmüştür.Anahtar Kelimeler: Gastrik hastalıklar, gastroskopi, histopatoloji, köpek The diagnosis and treatment of gastrointestinal diseases in dogs are rather a difficult situation. While for diagnosis routinely anemnesis, general inspections, radyographic methods are used they generally are not enough for proper diagnosis. The aim of the proposed study is to use endoscopy and histopathology methods which are not commenly used in veterinary medicine in dogs with gastrointestinal diseases and evaluate these results with radyography, blood test and clinical inspection results. For this purpose 25 dogs with gastrointestinal problems were evaluated, their anemnesis, blood results, radyographic evaluations, endoscopic inspection and histopathologic evaluations were performed. For diagnosis of gastrointestinal diaeases, rather then anemnesis, radyography and blood tests, endoscpy and histopathology were found useful. But the relation between endoscopic inspections and histopathology was found to be poor. For endoscopic inspections should be performed by experienced personelle to specific outlines and for histopathology at least 2-4 samples must be collected and properlu fixed in each area. Also in some cases for the diagnosis of some diseases radyography, blood tests and endoscopy were insufficient and more advenced imaging techniques must be used.Key Words: Gastric diseases, gastroscopy, histopathology, dog 74

Rhodococcus equi 1-6 aylık taylarda prulent granülomatöz pnömoniye neden olan fakültatif hücre içi bir patojendir. R. equi taylarda ciddi ekonomik kayıplara sebep olamsından dolayı teşhisi önemli olmaktadır. Bu çalışmada, R. equi'nin Vap A proteini kullanılarak bir ELISA kiti geliştirilmesi ve değerlendirilmesi amaçlandı. R.equi suşundan Vap A proteini pürifiye edildi. Vap A ile mikropleytler kaplandı, ELISA kiti ve protokolü hazırlandı. Bakteri+VapA+Montanid IMS 3012 aşısı ile 3 kez aşılanan kısrakların serum örnekleri hazırlanan ELISA kiti ile test edildi.Aşılamalar ve doğum sonrası alınan serum örneklerinde ELISA ile OD değerlerinin oldukça yüksek olduğu tespit edildi. Kontrol grubu ile karşılaştığında; aşılanan kısrakların serum örneklerinin OD değerinin daha yüksek ve anlamlı olduğu gözlendi.Sonuç olarak, antijen olarak Vap A proteini kullanılarak hazırlanan ELISA kitinin; R. equi hücre+Vap A aşısı ile aşılanan kısrakların serum örneklerinde Vap A antikorlarının belirlenmesinde uygun ve yeterli olduğu kanaatine varıldı. Rhodococcus equi is a facultative intracellular pathogen that causes purulent granulomatous pneumonia at 1-6 months of age. R. equi is important because it causes serious economic loss in the foals. In this study, it was aimed to develop and evaluate an ELISA kit using R. equi Vap A protein.The Vap A protein was purified from R. equi S1 2002 strain. Microplate coated with Vap A, ELISA kit and protocol were prepared. Serum samples of mares vaccinated 3 times with Bacteria + VapA + Montanid IMS 3012 vaccine were tested by ELISA kit prepared.In the vaccination and postnatal serum, the OD values were found to be very high by ELISA. When compared with the control group; it was observed that the OD value of the serum samples of the vaccinated mares were higher and more significant.As a result, ELISA kit prepared using Vapa protein as antigen; it was concluded that mares vaccinated with R. equi whole cell + Vap A vaccine were suitable and adequate in the detection of Vap A antibodies in serum samples. 88

Bu çalışmada Van ili Gevaş ilçesinde koyunlarda abort etkenlerinden Neospora caninum'a karşı oluşan antikorlar varlığının serolojik olarak belirlenmesi hedeflendi. Bu amaçla Van ili Gevaş ilçesinde atık şikayeti ile başvuran hayvan sahiplerinin işletmesine gidilerek atık sonrası 16. güne kadar olan 80 adet koyundan usulüne uygun olarak V. jugularisten kan örnekleri alındı. Alınan kan örneklerinden RBC, HCT, HB, RDW, PLT, WBC Nötrofil, Lenfosit ve Eozonofil düzeyleri belirlendi. Biyokimya tüpüne alınan kan örneklerinden de serum elde edilerek Neospora caninum' a karşı oluşmuş antikorların varlığı tür spesifik ELISA test kiti ile belirlendi. Elde edilen absorbans değerler neticesinde 72 tane negatif, 8 tanesinde de şüpheli değer belirlenirken, pozitif değere ise hiç rastlanmadı. Sonuç olarak; elde edilen bulgular ışığında Van ili Gevaş ilçesinde abort yapan 80 koyunda her ne kadar pozitif değer görülmese de 8 adet şüpheli sonucun olması Neospora caninum' un bölgede olabileceği, konuyla ilgili bölgede koruma ve kontrol uygulamalarının yapılması gerektiği kanaatine varıldı. This study aimed to determine the presence of antibodies against Neospora caninum which caused abortion in sheep in Van/Gevaş. For this, after the owners notified about the abort of sheep visited the owners sheepfold. 80 sheep which had aborted until the 16th day were included in the study. Blood samples were collected from the jugular vein for diagnosis. RBC, HCT, HB, RDW, PLT, WBC Neutrophil, Lymphocyte and Eosonophil levels were determined. Serum was obtained from the blood samples and the antibodies against Neospora caninum was determined by the species-specific ELISA assay. As a result of absorbance values; 72 negative and 8 suspicious values but in spite of that there was no positive value. As a result; in light of the findings; Due to 8 suspicious results although no positive value, the Neospora caninum can be found in the 80 sheep which had aborted in Van/Gevas. Regarding the issue, protection and control practices should be carried out in the region. 46

Salmonelloz gerek insan gerekse birçok hayvan türünde görülebilmektedir. Ülkemizde çiftlik hayvanlarında ve özellikle de kanatlı yetiştirciliğinde çok fazla araştırma olmakla birlikte son yıllarda şehir hayatının büyük bir parçası olmuş eşlikçi hayvanlardaki çalışmalar daha sınırlıdır. Bu çalışmada kedilerde Salmonella türlerinin varlığının bakteriyolojik ve moleküler yöntemler (PCR) ile araştırılması amaçlanmıştır.Bu amaçla, İstanbul'un farklı birçok ilçesinde, evlerde beslenen ya da sokakta serbest yaşayan, sağlıklı ve diareli kedilerden olmak üzere toplam 300 adet kediden rektal svab toplanmıştır. Bakteriyolojik incelemeler için, svab örneklerinin ön zenginleştirme aşamasını takiben selektif besiyerlerine ekimleri yapılmıştır. Şüpheli koloniler saflaştırıldıktan sonra konvansiyonel yöntemler ile identifikasyonları yapılmıştır. Tüm svab örnekleri aynı zamanda PCR ile de Salmonella spp. spesifik gen bölgelerinin varlığı yönünden incelenmiştir. Bakteriyolojik incelemeler sonucunda hiçbir örnekten Salmonella spp. izole edilmemiştir. PCR sonucunda bir örnekte pozitiflik saptanmıştır.Zoonoz özellikteki bir hastalık etkeni olması gerçeği de göz önünde bulundurulduğunda elde edilen bu sonuçlar oldukça umut vericidir. Bu bulgular ışığında örneklemenin yapıldığı dönemde kedilerde Salmonella saçıcılığının önemli bir risk oluşturmadığı görülmektedir. Ancak klinik olarak sağlıklı, evde beslenen bir kedide etken DNA'sının saptanmış olması da, her zaman için hijyenik kurallara dikkat edilmesi gerekliliğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: Kedi, Salmonella spp., Kültür, PCRBu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: 29877 Salmonellosis can be seen in human and many species of animals. In Turkey, there are various studies on farm animals and especially poultry. However, studies on companion animals are limited in spite of their increasing importance in city life. The current study, was aimed to investigate the presence of Salmonella species in cats by bacteriological and molecular methods such as PCR.For this purpose, 300 rectal swab samples were collected from cats, living at home or outside, clinically healthy or with diarrhe. After pre-enrichment of samples, inoculations were performed onto selective medium for bacteriological examination. Selected colonies were purified and then identified by conventional methods. All swab samples were investigated for the presence of specific gene region of Salmonella spp. by PCR.. After bacteriological examinations, Salmonella spp. was not isolated any of the samples. However, one positive result was detected by PCR.Isolation rates are not very high when studies around the world are analyzed. In our country, there is no study conducted on cats. Considering zoonotic disease agent, obtained results are very promising. It was seen that Salmonella transmission does not cause a significant risk according to these findings at the time of simpling. However, detecting agent DNA in a clinically healthy, home cat shows the importance of hygienic rules.Key words: Cat, Salmonella spp., Culture, PCRThis work was supported by Scientific Research Project Coordination Unit of Istanbul University. Project number : 29877 85

Bu çalışmada; köpeklerde sık görülen, multifaktöriyel patogenezisi olan OA tedavisinde trombositten zengin plazma (TZP) ve Bio-aktivatörlü TZP'nin tek ve çift eklem içi uygulamalarının klinik seyir ve eklem sıvısı analizinde yangısal mediatörler (IL-6, IL-10, TNF-α IL-1β) ve metalloproteinaz (MMP-2 ve MMP-9) enzimlerine etki sonuçlarının araştırılması amaçlanmıştır. S.Ü. Veteriner Fakültesi, Cerrahi Anabilim Dalına A. genu'daki topallık şikayeti ile getirilen ağırlıkları ortalaması 30±1, yaş ortalaması 5±1, cinsiyet dağılımı; 6 dişi, 30 erkek, ırk dağılımı; 11 Kangal, 18 Melez, 3 Akbaş, 1 Golden Retriver, 1 Boxer ve 2 Alman Çoban olmak üzere 36 adet köpek çalışmanın materyalini oluşturdu. 36 osteoartritisli köpekten eklem içi TZP, Bio-aktivatörlü TZP (BTZP) ve Kontrol (% 0.9 İzotonik) olmak üzere rastgele 3 ana grup oluşturuldu. Bu 3 ana grup kendi içinde 0. gün ve 0., 30. gün eklem içi uygulaması sayısına göre tek ve çift 2 alt gruba ayrıldı. Her gruba 0. 15. 30. 60. ve 90. günlerde eklem sıvısı analizleri, klinik muayene (Yürüyüş derecelendirme testi (HVAS-Hudson Visual Scale), Ağrı derecelendirme testi (Canine Brief Pain Inventory)), radyografik muayene, ultrasonografik muayene ve termografik muayeneleri yapıldı. Çalışmada istenilen düzeyde trombosit sayısının standardize edilmiş Genesis Autologous Cell System 2 (30ml) markalı TZP ve Bio-aktivatörlü TZP hazırlama kitlerinden yararlanıldı. 0. 15. 30. 60. ve 90. günlerde her bir hayvandan alınan sinovyal sıvı örneklerinin yangısal mediatör görevi yapan bazı sitokinler (IL-1β, IL-6, IL- 10, TNF-α) yönünden ELISA yöntemi ile metalloproteinaz (MMP-2 ve MMP-9) enzimleri ise zymografi yöntemi ile ölçümleri gerçekleştirildi. Yürüyüş ve ağrı derecelendirme testleri (HVAS-CBPI)'nde alınan kayıtlar SPSS 20.0 istatistik analiz programı ile istatistiğe tabi tutularak Mann Whitney U testi yapıldı. ELISA ve Zymografi sonuçlarına ise Tukey testi yapılarak değerlendirildi. TZP ve BTZP grubundaki olgular topallık derecelendirmesinde yürüyüş analizleri ve klinik muayenelerde pozitif yönde ilerleme göstermiştir. MMP-2 ve MMP-9 aktivitelerine zymografi yöntemi ile bakıldığında; 0. gün ile 90. gün arasında TZP ve BTZP çift uygulama grubu ile tek uygulama grubu karşılaştırılmasında istatistiksel olarak fark bulunmamasına rağmen MMP-2 ve MMP-9 0. gün ile 90. gün arasında azalan bir eğri göstererek, çift uygulamaların tek uygulamalara göre daha üstün olduğu görülmüştür. IL- 10'un değerlendirilmesinde 90. günde BTZP tek ile çift uygulama arasında istatistiksel olarak fark bulunmuştur. IL-6, TNF- α ve IL-1β seviyelerinde ise post-operatif dönemlerde düşüşler olmakla birlikte istatistiki değişimler olmamıştır. Sonuç olarak; TZP ve BTZP grubundaki olguların klinik değerlendirmelerinde olumlu sonuçlar gözlenmiştir. Fakat, alınan veriler birbirlerine olan üstünlükleri için yeterli olmamaktadır. Ayrıca, OA'nın ilerleyen döneminde oluşan osteofitik üremelere pozitif bir etkinliği radyolojik olarak görülmemiştir. TZP ve BTZP'nin hazırlığının kolay olması, uygulamasında herhangi bir komplikasyon oluşturmaması, antiinflammatuar etkinliğinden dolayı OA'nın alternatif tedavi yöntemleri arasında değerlendirilebilir. Bu tedavi uygulamasında olgu seçimleri önemlidir., In this study; It was aimed, the results of inflammatory mediators (IL-6, IL-10, TNF-α IL-1β) and metalloproteinases (MMP-2 and MMP-9) enzymes of single and double intra-articular applications of plasma rich platelet (PRP) or Bio-activated PRP in OA treatment with multifactorial pathogenesis, which is common in dogs. The materials of the study were 36 dogs with lameness in stifle joint including 11 Kangal, 18 Crossbreed, 3 Akbas, 1 Golden Retriever, 1 Boxer and 2 German Shepherds with average of weights 30 ± 1, average age 5 ± 1, gender distribution; 6 female, 30 male, obtained to Department of Surgery, Faculty of Veternary Medicine, The University of Selcuk. In 36 dogs with osteoarthritis, 3 groups were randomly selected: intra-articular PRP, Bio-activated PRP (BPRP) and Control (0.9% isotonic). The three main groups on day 0 and 0, 30th days depending on the number of intra-articular administration of single and double were divided into 2 subgroups. Joint fluid analysis, clinical examination (HVAS-Hudson Visual Scale), pain score (CBPI-Canine Brief Pain Inventory), radiographic examination, ultrasonographic examination and thermographic examinations were repeated. Each group on days 0. 15th. 30th. 60th and 90th. Genesis Autologous Cell System 2 (30ml) PRP and Bio-activated PRP preparation kits were used to standardize platelet count at the desired level in the study. Synovial fluid samples taken from each animals to measured for metalloproteinases by zymography and some cytokines (IL-1β, IL-6, IL-10, TNF-α) by ELISA on days 0. 15. 30. 60 and 90. The Mann Whitney U test was performed by subjecting the records to the walking and pain scoring tests (CBPI and HVAS) by statistical analysis with the SPSS 20.0 statistical analysis program. Results of ELISA and zymography were evaluated by Tukey test. The cases of lameness showed positive progress with gait analysis of the clinical examination in the PRP and BPRP groups. Activation of MMP-2 and MMP-9 enzymes showed a decreasing curve from day 0 to day 90th, although there was no statistical difference in the comparison of the single then double treatment group concern with the PRP and BPRP injection, but double treatment groups was shown to be superior between day 0 and day 90th, when observed MMP-2 and MMP-9 activities by zymography method. The evaluation of IL-10 was shown statistically difference between BPRP with single and double administration at 90th days. Eventhough, IL-6, TNF-α and IL-1β levels with decreases in post-operative periods but there was not statistical. As a result; positive results were observed of the cases in the PRP and BPRP groups in the clinical evaluations. However, the received data are not sufficient for PRP or BPRP injections superiority to each other. In addition, a positive effect was not observed on osteophytic production developed in the later stages of OA by radiological evaluation. The preparation of PRP and BPRP is easy and does not cause any complication, could be considered as alternative treatment methods of OA because of its anti-inflammatory effect, but case selection is important in this treatment., Bu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) Koordinatörlüğü 15102037 desteklenmiştir.

Göz ultrasonografisi, ultrasonik dalgalar yardımıyla göz yapılarının değerlendirilmesine yarayan görüntüleme yöntemi olup, lens, vitreus ve retina gibi gözün arka segmentlerine ait yapıların incelenmesine olanak sağlar. Ultrasonografik ses dalgaları göndererek yapılan bu muayenede çeşitli aksiyel görsel kesitler alınır. Ortam opasitesine bağlı ön segment ve arka segmentin değerlendirilemediği olgularda, retina yırtığı ya da dekolmanı, göz içi kanamaları ve göz içi tümörlerinin belirlenmesi ve takibinde, hipermatür ve matür katarakt olgularında gözün arkasını incelemek için kullanılan gerçek zamanlı bir görüntüleme yöntemidir. Çalışmanın materyalini görme kaybı şikayetiyle getirilen 39 köpek ve 50 kedi oluşturdu. Bu hastalardan 25 tanesi İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı'nda; 64 tanesi İstanbul Veteriner Göz Merkezi Kliniğinde değerlendirildi. Köpek hastaların yaş aralığı 5 ay ile 17 ; kedi hastaların yaş aralığı ise 4 ay ile 11 yaş arasında değişmektedir.. Köpek hastaların 19'u dişi, 20'si erkek; kedi hastaların 28 tanesi dişi 22 tanesi erkektir. Çalışma kapsamında yer alan 18'i dişi, 21'i erkek olan 39 köpeğin yapılan ultrasonografik muayenesinde; 15 katarakt (matür/ hipermatür), 8 retina ayrıması, 6 vitreus dejenerasyonu, 2 subretinal ödem, 2 khorioretinit, 8 lens luksasyonu, 2 panoftalmit, 3 intraoküler kanama, 1 retrobulber kitle, 1 hidrtoftalmus, 2 glakom olduğu belirlendi. Çalışma kapsamında yer alan 28'i dişi, 22' si erkek olan 50 kedinin yapılan ultrasonografik muayenesinde 1 hiyaloid arter kalıntısı, 8 ön sineşi, 7 katarakt, 5 hidroftalmus, 14 retina ayrılması, 2 enoftalmus, 4 vitreus dejenerasyonu, 4 panoftalmit, 1 glaukom, 1 arka sineşi, 3 intraoküler kanama, 2 khorioretinit, 1 perforasyon, 1 konjuktival kitle, 3 lens luksasyonu olduğu belirlendi. Sonuç olarak ultrasonografi; ön segment opasitelerinin göz içi yapıların muayenesine engel olduğu durumlarda, arka segment lezyonlarının belirlenmesinde, intraoküler neopilazilerin teşhisinde, kataraktın operatif sağaltım seçeneklerinin değerlendirilmesinde önemli bir tanı yöntemi olduğu sonucuna varıldı. Eye ultrasonography is diagnostic imagining method that can to evaluate ocular structures of the eyes through sending ultrasonic waves to tissues. It is a diagnostic method that can be applied to back of the eyes segments including lens, vitreus humor, and retina. In this examination, many different axial cut view receives by sending sonic waves to eye. In cases unable to asses the back and front segments of their eyes due to environmental opacity in the eyes, it is real time imagining method can help to examine posterior segments such as retinal rupture or decolment, intraocular bleeding, hyper mature and mature cataracts and diagnosing and following of intraocular tumors. The materials of the study were 39 dogs and 50 cats which were brought to the clinics with complaints of vision loss. 25 of these patients were evaluated in Surgery Department of Veterinary Hospital at Istanbul University and the others were examined in Veterinary Eye Center Clinic in Istanbul. The dogs' age ranged from 5 months to 17 years; cats' age from 4 months to 11 years. 19 of dogs were female and 20 were male. Whereas 28 of cats were female and 22 were male. In ultrasonographic examination of 39 dogs: 15 cataracts (mature- hyper mature), 8 retinal luxation, 6 vitreus degeneration, 2 subretinal edema, 2 chorioretinitis, 8 lens luxations, 2 panophtalmitis, 3 intraoculer bleeding, 1 retrobulbar mass, 1 hydrophtalmus, 2 glucuoma were detected. On the other hand during ultrasonographic examination of the cats, 1 hyaloid artery , 8 anterior synechiea, 7 cataract, 5 hydrophtalmus, 14 retinal luxation, 2 enophtalmus, 4 vitreus degeneration 4 panophtalmitis, 1 gluakom, 1 posterior synechiea, 3 intraoculer bleeding, 2 chorioretinits, 1 perforation, 1 conjunctival mass, 3 lens luxation were diagnosed. As a result ultrasonography, in case where posterior segments opacity of the eyes which, obstruct the examination of intraocular structure, is an important diagnostic method for detecting posterior segments of the eye lesions and diagnosing intraoculer neoplasias and eveluating operative treatment options of the cataracts. 61

Sunulan araştırmada, Eskişehir'de farklı ırk, yaş ve canlı ağırlığında olan 255 dişi köpekte Transmissible Venereal Tümör (TVT) insidensi araştırıldı. Tümör ile çeşitli faktörlerin ilişkileri incelendi. TVT'nin teşhisi tümörün klinik görünümü ve temel olarak eksfoliatif sitolojik sonuçlara bakılarak yapıldı. Vajinadan alınan smearlar Gimsa boyama yöntemi ile boyandı. Gözlenen hücreler tipik TVT hücreleri, polimorf nükleer lökositler (PMN), eritrositler, parabazallar, intermedieytler, nükleer ve anükleer süperfiyal hücreler şeklinde ayrıldı. Köpekler mevsime, yaşlarına, ırklarına, ağırlıklarına ve siklik dönemlerine göre gruplandırıldı.Sitolojide TVT hücreleri 44 köpekte (% 17,25) gözlenirken, bunların sadece 14'ünde (%5,49) klinik olarak TVT lezyonları bulundu. Hayvanların 30'unda (%11,76) TVT hücresi belirlenirken, bu köpeklerde TVT lezyonlarına rastlanılmadı. Köpeklerin yaşlarının, ırklarının, siklik periyodunun ve mevsimin TVT lezyonları ve TVT hücreleri üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı belirlendi. Canlı ağırlığı az olanların, ağır olanlara göre TVT hücre gözlenme oranı yüksek ve istatistiki olarak farklı bulundu (p

Bu çalışmada akut ishalli köpeklerde; plazma prokalsitonin (PCT) konsantrasyonunun durumunun belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada 1,5-8 aylık yaş aralığında 30 sağlıklı kontrol, 50 akut ishalli olmak üzere toplam 80 köpek incelendi. Akut ishalli grup, köpeklerdeki sistemik inflamatuar yanıt sendromu (SIRS) kriterlerine göre, SIRS (-) ve SIRS (+) olmak üzere 2 alt gruba ayrıldı. Kan ve dışkı örnekleri her köpekten bir kez alındı. Tam kan örneklerinde WBC, nötrofil, hematokrit ve hemoglobin değerleri; plazmada PCT konsantrasyonu ölçüldü. Dışkı örnekleri canine parvovirus antijen, konjunktival sekretler canine distemper virus antijen varlığı açısından değerlendirildi. Akut ishalli grupta ortanca plazma PCT konsantrasyonu 53,58 pg/ml (Xmin-Xmax: 33,77-486,24 pg/ml) olarak belirlendi. Sağlıklı (kontrol) grupta ortanca plazma PCT konsantrasyonu 42,27 pg/ml (Xmin-Xmax: 30,81-57,50 pg/ml) olarak saptandı. Elli ishalli köpekten, SIRS kriterlerinin 2’sini sağlayan 6 adet (%26.1), 3’nün sağlayan 8 adet (%34,8) ve 3’ten daha fazlasını sağlayan 9 (%39,1) köpek tespit edilirken, 27 ishalli köpekte SIRS varlığı belirlenmedi. Plazma PCT konsantrasyonu akut ishalli köpeklerde sağlıklılara, SIRS (+) akut ishalli köpeklerde de (41,76 pg/ml) SIRS (-) akut ishallilere (87,19 pg/ml) göre anlamlı düzeylerde yüksek bulundu. Plazma PCT konsantrasyonu CPV ile enfekte SIRS (+) akut ishalli köpeklerde, CPV ile enfekte SIRS (-) ishalli köpeklerden anlamlı düzeyde yüksek bulundu. İshalli hastalarda mortaliteyi artıran SIRS’ın köpeklerde erken ve güvenli tanısında plazma PCT konsantrasyonunun kullanılabileceği, sağaltım etkinliğinin kontrolünde plazma PCT konsantrasyonun yeri ve öneminin belirlenmesi için ileride yapılacak çalışmaların yararlı olacağı kanısına varıldı. Bu tez Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından VTF-17037 proje numarası ile desteklenmiştir. KABUL VE ONAY…………………………………………………………..…..…….. i TEŞEKKÜR…………………………………………………………………….….…… ii İÇİNDEKİLER………………………………………………………………...….……. iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ………………………………….…..…….. iv ŞEKİLLER DİZİNİ…………………………………………………………………...... v TABLOLAR DİZİNİ………………………………………………….…………….….. vi ÖZET….……………………………………………………………….……………….. viii ABSTRACT….………………………………………………………….……………… ix 1. GİRİŞ….……………………………………………………………….…………….. 1 2. GENEL BİLGİLER…………………………………………………….……………. 3 2.1. Köpeklerde İshal……………………………………………………….…………... 3 2.1.1. Etiyoloji……………………………………………………………….…………. 3 2.1.2. Patogenez…………..………………………………………………….…………. 6 2.2. SIRS ve Sepsis………….……………………………………………….…………. 11 2.2.2. Patogenez………………….………………………………………………….….. 13 2.2.3. İshal ve Sepsis………………..……………………………………………….….. 19 2.3. Prokalsitonin…………………………………………………………………….…. 21 2.3.1. Prokalsitoninin Moleküler Yapısı ve Biyosentezi………………….………….… 21 2.3.2. Prokalsitoninin İnsan Hekimliğindeki Önemi ………………………..……….… 23 2.3.2.1. Prokalsitoninin Sepsis Tanısındaki Yeri………………………………...……... 25 2.3.3. Veteriner Hekimlikte Prokalsitonin.……………………………………………... 26 2.3.3.1. Köpeklerde Prokalsitonin.……………………………………………………... 28 3. GEREÇ ve YÖNTEM……………………………………………………………….. 30 3.1. Hayvan Materyali.…………………………………………………………………. 30 3.2. Muayene Protokolü ve Alt Gruplandırma…….………………………………….... 33 3.3. Laboratuar Analizleri………………………………………………………………. 35 3.4. İstatistiksel Değerlendirme………………………………………………............... 36 4. BULGULAR…………………………….…………………………………………… 38 4.1. Klinik Bulgular..…………………………….…………………............................ 38 4.2. Laboratuvar Bulgular………………………………………………………………. 44 4.2.1. Etiyolojiyle İlgili Fekal Bulgular..……………………………………................ 44 4.2.2. Hematolojik Bulgular………………………………………………................... 44 4.2.3. Biyokimyasal Bulgular……………...………………………………………….... 48 4.4. Prognostik Değerlendirme……………...………………………………………….. 52 5. TARTIŞMA………………………………...…………………………………….….. 54 6. SONUÇLAR VE ÖNERİLER………………………………………………….……. 60 KAYNAKLAR…………………………………………………………………….…… 61 EKLER…………………………………………………………………….……………. 77 ÖZGEÇMİŞ…………………………………………………………………….………. 78

Bu çalışmada Sivas yöresindeki sağlıklı sığırlarda Enteroytozoon bieneusi'nin moleküler prevalansının ve genotiplerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, Ekim 2017 ve Mart 2018 tarihleri arasında araştırma bölgesindeki 150 sığırdan dışkı örnekleri toplanmış ve genomik DNA (gDNA) izolasyonları yapılmıştır. gDNA izolatları E. bieneusi identifikasyonu amacıyla ITS rRNA gen bölgesini amplifiye eden Nested PCR ve SSU rRNA gen bölgesini amplifiye eden sybergreen real time PCR yöntemleri ile işlenmiştir. İncelemesi yapılan örneklerden 29'u (%19,3) Nested PCR ile pozitif belirlenirken real time PCR ile 20 örnek (%13,3) pozitif bulunmuştur. E. bieneusi pozitif 29 izolatın ITS rRNA gen bölgesi amplikonları genotiplendirme ve filogenetik analizler için sekanslanmıştır. Sekans analizleri sonucu beş ayrı genotip belirlenmiştir. En yaygın genotip olarak bulunan ERUSS1 genotipi ile ERUSS2-4 genotipleri yakın genotipler olarak karakterize edilmiş ve dünyadan ilk kez rapor edilmiştir. İki izolatın ise Almanya'da bir sığırdan rapor edilmiş olan N genotipinde olduğu belirlenmiş ve diğer genotiplerden daha farklı olduğu görülmüştür. Filogenetik analizler çalışmada karakterize edilen tüm genotiplerin genogrup 2'de yer aldığını ortaya koymuştur. Sonuç olarak bu çalışma ile Türkiye'de sığırlarda E. bieneusi enfeksiyonları üzerine ilk moleküler epidemiyolojik veriler elde edilmiştir.Anahtar kelimeler: Enteroytozoon bieneusi, moleküler prevalans, filogenetik karakterizasyon, sağlıklı sığır, Sivas In this study, it was aimed to determine the molecular prevalence and genotypes of Enteroytozoon bieneusi in healthy cattle from Sivas province. Fecal samples were collected from totally 150 cattle in the research area between October 2017 and March 2018 and genomic DNA (gDNA) isolations were utilized. In order to identify E. bieneusi gDNA isolates were processed by Nested PCR amplifying ITS rRNA and sybergreen real time PCR amplifying SSU rRNA gene regions. 29 (19.3%) out of totally examined samples were found positive with Nested PCR while 20 (13.3%) samples were positive in real time PCR assay. ITS rRNA region of the 29 E. bieneusi positive isolates were sequenced in order to genotyping and phylogenetic analyzes. As a result of the sequence analyses five distinct genotypes were determined. The widest genotype ERUSS1 and the other ERUSS2-4 genotypes were characterized as close to each other and reported for the first time in the World. Two isolates were determined in N genotype that was reported from a cattle in Germany and were more distant from the other genotypes. Phylogenetic analysis revealed that all the genotypes characterized in the study were belonging to the genogroup 2. Consequently, first molecular epidemiological data on E. bieneusi in cattle from Turkey were obtained with this study.Key words: Enteroytozoon bieneusi, molecular prevalence, phylogenetic characterization, healty cattle, Sivas 79

Johne's hastalığı veya paratüberkülozis, ruminantların mikobakteriyel bir hastalığı olup dünya çapında ekonomik kayıplara yol açmaktadır. Hastalığa neden olan etken Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis'tir. Etken gram-pozitif, fakültatif, asidorezistans ve dayanıklı bir bakteridir. Süt veriminde azalma, kronik kilo kaybı ve ölümlere neden olmaktadır. Enfeksiyon, enfekte süt veya yemi almakla; veya gebe hayvanlarda intrauterin yolla fetüsa bulaşır. Hayvanların oluşan travmatik, enfektif ve yangısal durumlara verdiği yanıt akut faz yanıtı (AFY), bu reaksiyon sonucu oluşan kan proteinlerine de akut faz proteinleri (AFP) denir. Akut faz reaksiyonları, akut faz proteinlerinin hastalık sırasında çeşitli hücre ve dokular tarafından salgılanan pro veya antienflamatuar sitokinlerin stimulasyonu sonucunda serum konsantrasyonunda en az % 25 değişim göstermesi şeklinde tanımlanmıştır. Akut faz proteinleri hastalıkların biomarkerleri olarak genel sağlık taramalarında kullanılabildiği gibi, tedaviye yanıt takiplerinde, teşhis ve prognoz belirlemede de kullanılabilir. Çalışmanın hayvan materyalini, her iki cinsiyetten, 2-5 yaş aralığında toplam 45 adet Saanen ırkı keçi oluşturdu. Çalışma grubunda 35, kontrol grubunda ise 10 hayvan değerlendirildi. Bütün hayvanlardan EDTA'lı tüplerle alınan kanlarda tam kan sayımları yapıldı. Ayrıca toplanan serumlarda interlökin 6, interlökin 10, serum amiloid A, haptoglobin, fibrinojen ve hepsidin değerleri ölçüldü. Sonuç olarak gruplar arası interlökin 6 (p

Subakut ruminal asidozis (SARA) geviş getiren hayvanların artan derecede önem kazanan bir bozukluğu haline gelmektedir. Bu araştırma ile Aydın ilinde bazı sütçü sığır işletmelerinde farklı biyobelirteçler aracılığıyla SARA insidansının belirlenmesi amaçlandı. Total karışım rasyonu (TKR) ile besleme yapılan ve Aydın ilinde yer alan 8 farklı süt sığırcılığı işletmelesi çalışma kapsamına alındı. Her bir işletmede I. grup erken laktasyon (0-70. günler) ve II. grup orta laktasyonda (70- 140. günler) olmak üzere (her grupta en az n=12) 2' şer farklı grup oluşturuldu. Tez kapsamında tanımlayıcı biyobelirteçler olarak rumen pH' sı (dijital pH metre), rumen kontraksiyonlarının sayısı (fonendeskop), dışkı skorlaması (inspeksiyon), vücut kondüsyon skoru (Edmonson metodu) kullanıldı. Çalışma kapsamında 15/184 (% 8.15) hayvanın SARA pozitif (pH˂ 5.5) olduğu (12' si erken laktasyonda, 3' ü orta laktasyonda) bunun yanı sıra farklı iki çiftlikte (% 25 oranla D ve F çiftlikleri) saptanan birer olgunun SARA açısından risk grubunda, 167 olgunun ise SARA açısından negatif olduğu belirlendi. Rumen sıvısı pH değerlerinin sağlıklı hayvanlarda 6.54± 0.36, SARA teşhisli hayvanlarda ise 5.28±0.17 (p˂0.01) olduğu saptandı. Rumen kontraksiyonlarının sağlıklı olgularda 9.47± 1.13, SARA teşhisi konulanlarda 7.01± 0.7 olduğu ve istatistiksel olarak belirgin farklılık bulunduğu (p ˂0.01) görüldü. Dışkı skoruna ait ortanca değerin sağlıklı hayvanlarda 3± 0.009, SARA teşhisli hayvanlarda 2.5± 0.033 (p ˂0.01) olduğu dikkat çekti. Vucut kondisyon skoru (VKP) bakımından rumen pH'sı değerlendirildiğinde, 3˂VKP˂4 arasında VKP' ye sahip olan ineklerin ortalamaları diğer VKP gruplarına göre yüksek bulundu. İlaveten SARA teşhisi konulan 15 hayvanın 12 tanesinin VKP' si 4.25 ve 3 tanesinin VKP' si 4 olarak tespit edildi. Sağlıklı ve SARA teşhisi konulan ineklerin rumen pH' sı ile çalışma kapsamına alınan biyobelirteçler arasındaki korelasyonlar incelendiğinde rumen pH' sı ile rumen kontraksiyonu arasındaki ilişki sağlıklı ve SARA teşhisi konulan ineklerde sırasıyla 0.246 ve 0.647 olarak bulunmuş olup (P˂ 0.01), özellikle SARA teşhisi konulan ineklerde her iki özellik arasındaki korelasyonun sağlıklı hayvanlara göre yüksekliği dikkat çekti. Yine, rumen pH' sı ile VKP arasındaki ilişki her iki durumda da istatistiksel açıdan önemli bulundu (P˂ 0.01; sırasıyla sağlıklı ve SARA teşhisi konulan inekler için 0.414 ile 0.781). Dışkı skoru ile rumen pH' sı arasındaki ilişki her iki sağlık durumu bakımından ele alınmış olup, sağlıklı olan hayvanlarda düşük ancak istatistik bakımdan önemli değerler (0.222) elde edilirken, SARA teşhisi konulan hayvanlarda ise negatif yönde (-0.428) bir ilişkinin varlığı tespit edildi (P˃ 0.05). Sonuç olarak Aydın ili sınırlarında yer alan işletmelerde SARA'nın varlığı ilk kez bu çalışma ile değerlendirilmiştir. Çalışmamız kapsamında SARA ile ilişkide olan biyobelirteçlerin (rumen pH' sı, rumen kontraksiyonları, dışkı skoru, VKP) korelasyonlarıda incelenmiş olup tanı amacıyla da değerlendirilebileceği, erken koruyucu tedbirler alınarak hastalığın engellenebileceği kanısına varılmıştır. Anahtar kelimeler: Aydın, sütçü sığır, subakut ruminal asidozis, insidans, biyobelirteç Subacute ruminal acidosis (SARA) is becoming an increasingly important disorder of ruminant animals. This study aimed to determine the incidence of SARA in some dairy cattle businesses in Aydın by means of different biomarkers. Eight different dairy cattle farms operated by total mixture ration (TKR) and located in Aydın province were included in the study. In each group, group I early lactation (0-70 days) and II. Two different groups were formed in group intermediate lactation (70-140 days) (at least n = 12 in each group). In the thesis, rumen pH (digital pH meter), number of rumen contractions (fonendeskop), fecal scoring (inspection), body condition score (Edmonson method) were used as descriptive biomarkers. In the study, 15/184 (8.15%) animals were SARA positive (pH ˂ 5.5) (12 in early lactation, 3 in middle lactation) as well as two different farms (25% D and F farms) Some of the identified cases were found to be negative for SARA and 167 for SARA. The pH values of rumen fluid were found to be 6.54 ± 0.36 in healthy animals and 5.28 ± 0.17 (p˂0.01) in SARA-diagnosed animals. A statistically significant difference (p ˂0.01) was observed between 9.47 ± 1.13 for healthy contractions and 7.01 ± 0.7 for SARA diagnoses. The median value of the fecal score was 3 ± 0,009 in healthy animals and 2.5 ± 0.033 (p ˂0.01) in SARA-diagnosed animals. When rumen pH was evaluated for body condition score (BCS), the average of cows with BCS between 3˂ BCS ˂4 was higher than the other BCS groups. In addition, 12 of 15 animals diagnosed with SARA were found to have BCS 4.25 and 3 BCS 4. When the correlations between the rumen pH values and the biomarkers of the SARS diagnosis were examined, the relation between the rumen pH value and the rumen contraction was found to be 0.246 and 0.647 (P ¼ 0.01), respectively, The correlation between the two characteristics in cows is remarkable compared to healthy animals. Again, the relationship between rumen pH and BCS was statistically significant in both cases (P ¼ 0.01, 0.414 to 0.781 for healthy and SARA-diagnosed cows, respectively). The relationship between the fecal score and the rumen pH was taken into account in terms of both health status, with a statistically significant value (0.222) in the healthy animals and a negative correlation (-0.428) in the animals diagnosed with SARA (P 0.05). As a result, the existence of SARA has been revealed for the first time in the enterprises located in Aydın province borders. In our study, the correlations between biomarkers related to SARA (rumen pH, rumen contractions, fecal score, BCS) were examined and early preventive measures could be evaluated for diagnosis and the disease could be prevented.Keywords: Aydın, dairy cattle, subacute ruminal acidosis, incidence, biomarker 77

Bu çalışma, Nisan-Haziran 2016 tarihleri arasında Van merkezde sığırlarda fasciolosisin yayılışını tespit etmek amacıyla toplam 140 sığır üzerinde yürütülmüştür. Dışkı örnekleri sedimentasyon-çinko sülfat flotasyon yöntemi ile parazitin yumurtaları yönünden incelenmiştir. Pozitif örneklerde gram dışkıdaki yumurta sayısı (EPG) modifiye McMaster sedimentasyon yöntemi ile belirlenmiştir. Dışkı örneklerinde F. hepatica antijenlerinin varlığı koproantijen-ELISA testi ile araştırılmıştır. Fasciolosisin dışkı bakısı ve ELISA testlerine göre prevalansı % 5.7 ve % 30.7 olarak saptanmıştır. Fasciolosis yayılışı en yüksek % 41.9 ile 1-2 yaş sığırlarda belirlenmiş bunu % 31.2 ve % 5 ile 3-5 ve 6 yaş ve üzeri sığırlar izlemiştir. Yaş grupları arasındaki farklılık önemli bulunmustur (p0.05). İncelemesi yapılan sığır ırkları arasında en yüksek prevalans % 40 ile Montofon ırkında belirlenmiş bunu % 31 ile Melez ve % 22.6 ile Simental ırkları izlemiştir. Sığır ırkları arasında enfeksiyonun yayılışı açısından istatistiksel bir farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Bu çalışma Van'da sığırlarda fasciolosis'in koproantijen ELISA tekniği ile araştırıldığı ilk çalışmadır. This study was carried out between April and June 2016 to determine the prevalence of fasciolosis in cattle in Van province. Fecal samples from 140 cattle were technically collected and examined by sedimentation-zinc sulphate flotation technique. Modified McMaster sedimentation technique was applied to the egg positive samples to determine the EPG values. F. hepatica coproantigens in samples were investigated by ELISA. The coprological and antigen ELISA prevalence of fasciolosis were determined as 5.07 % and 30.7 %, respectively. The highest prevalence of fasciolosis infection was observed in 1-2 age groups (41.9 %), and this prevalence was followed by 3-5 (31.2 %) and ≤6 age group (5 %). The differences between age groups were found significant (p0.05). The highest prevalence was observed in Brown Swiss with the ratio of 40 % and this was followed by 31 % in Crossbreed and 22.6 % in Rubia Gallega. The differences among breeds were not statistically significant (p>0.05). This study was the first investigation of bovine fasciolosis by coproantigen ELISA technique in Van province. 49

Parapoxvirus ovis (ORFV) enfeksiyonları küçük ruminantların önemli bulaşıcı viral hastalıklarından birisidir. Ülkemizde ve tüm dünyada bu hastalığa karşı çeşitli aşılar kullanılmaktadır. Bu araştırma ile attenüe orf virus aşı suşu uygulanan koyunların kan serumlarında nötralizan antikor varlığı ile sitokin miktarlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada ORFV'ye karşı antikora sahip olmayan, herhangi bir etkene karşı aşı uygulaması yapılmamış ve 6-8 aylık 10 adet Akkaraman erkek toklu kullanıldı. Hayvanların inguinal bölgelerinin kılsız kısımlarına attenüe ORFV'nin 0,5 ml'si ile skarifikasyon işlemi yapıldı. Aşılamadan önce 0.saat (kontrol) ve sonraki 6.,12.,24.,48.,72.,96.,120.saat, 7.,14.,21.,30.,60.,90.,120.,150. ve 180. günlerde v.jugularisten serum örnekleri alındı. Elde edilen serumlarda nötralizan antikor varlığı araştırıldı. Buna ilave olarak toplanan serum örneklerinde proinflamatuar özelliğe sahip (Th1) sitokinlerden IL-1β, IL-12, IFN-γ, TNF-α, anti inflamatuar özelliğe sahip (Th2) sitokinlerden IL-4, ve IL-10 düzeyleri ELISA yöntemi kullanılarak belirlendi. Attenüe ORFV uygulaması ile toplanan tüm serum örneklerinde nötralizan antikor tespit edilemedi. IL-1β, IL-12, IFN γ, TNF-α ve IL-10 seviyelerinde kontrol serumlarına göre istatistiki açıdan önemli bir fark meydana gelmediği (p>0,05) görülmekle beraber, IL-4 düzeyinde 30. günde istatistiki açıdan bir artış tespit edildi (p0,05), and significant increase in IL-4 level was detected 30th day compared to control sera (p

Yapılan tez çalışmasında; antiseptik, antibiyotik ve hormon kombinasyonlarının, klinik endometritis belirlenen ineklerde endometritis tedavisindeki başarısının karşılaştırılması ve bu tedavi seçeneklerinin reprodüktif parametreler (ilk tohumlamada gebe kalma oranı, gebelik başına düşen tohumlama sayısı, doğum-gebe kalma aralığı vb) üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada yaşları 2-7 arasında değişen, 45 adet Holstein-Friesian ırkı inek kullanılmıştır. Postpartum 30. günde metricheck aygıtı ile yapılan muayenede klinik endometritis varlığı tespit edilmiştir. Klinik endometritis tespit edilen ineklere ayrıca rektal muayene yöntemi ile uterus involüsyonu ve ovaryumlardaki korpus luteum varlığı incelenmiştir. Çalışmaya alınan inekler rastgele 3 eşit gruba ayrılmıştır. Birinci gruba (n=15) 0. gün PGF2α ve intrauterin lugol solüsyonu uygulanmıştır. İlk enjeksiyonu takiben 11 gün sonra ikinci kez kas içi olarak PGF2α uygulaması yapılmıştır. İkinci grupta (n=15) 0. gün PGF2α, intrauterin lugol solüsyonu ve seftiofur hidroklorür i.m. 5 gün süreyle uygulanmıştır. İlk enjeksiyondan 11 gün sonra ikinci kez PGF2α kas içi olarak kullanılmıştır. Üçüncü gruptaki ineklere (n=15), 0. gün PGF2α ve 11 gün sonra ikinci doz PGF2α uygulaması yapılmıştır. İkinci PGF2α enjeksiyonundan sonra tüm gruplarda östruslar takip edilmiştir. Çara akıntısı temiz olan ve folikül belirlenen ineklere suni tohumlama yapılmıştır. İlk tohumlamada gebelik oranı birinci grupta %33.3, ikinci grupta %50, üçüncü grupta %26.66 olarak tespit edilmiştir. Gebelik başına düşen tohumlama sayıları; birinci grupta 1.85, ikinci grupta 1.75 ve üçüncü grupta ise 1.92 olarak bulunmuştur. Doğum-gebe kalma aralığı ortalama birinci grubun 98.64, ikinci grubun 94.5 ve üçüncü grubun ise 104.31 gün olarak bulunmuştur. İkinci PG enjeksiyonundan sonra östrus görülme süreleri ise; birinci grupta 12.33, ikinci grupta 7.46 ve üçüncü grupta ise 13.06 gün olarak belirlenmiştir. Bulgular arasında istatistiksel farklılık görülmemiştir (p>0.05) Sonuç olarak antibiyotik, antiseptik ve hormon kombinasyonlarının, klinik endometritisli ineklerde reprodüktif parametrelerin düzelmesinde etkili olduğu görülmüştür ancak istatiksel olarak gruplar arasında önemli farklılıklar tespit edilememiştir., In the thesis study; Antiseptic and antibiotic + antiseptic combinations in clinical endometritis treatment and the effect of these treatment options on reproductive parameters (pregnancy rate in first insemanation, number of insemination per pregnancy, birth-pregnancy interval, etc.) is aimed. Forty-five Holstein-Friesian cows, aged between 2-7 years, were used in the study. Clinical endometritis was detected on the 30th postpartum visit with MetricCheck. Clinical endometritis was detected in the cows and the presence of uterine involution and ovarian follicles by rectal examination. Cows taken to work were randomly divided into 3 equal groups. In the first group (n = 15), PGF2α and intrauterine lugol solution were administered on day 0. PGF2a administration was performed intramuscularly for the second time 11 days after the first injection. In the second group (n = 15), PGF2α, intrauterine lugol solution and ceftiofur hydrochloride were applied for 5 days. PGF2α was used intramuscularly for the second time 11 days after the first injection. The third group of cows (n = 15) received PGF2α on day 0 and a second dose of PGF2α on day 11. After the second injection of PGF2α, oestrus was followed in all groups. Artificial insemination has been carried out on the cows which have a clean stream and a follicle. In the first seed, the pregnancy rate was 33.3% in the first group, 50% in the second group and 26.66% in the third group. Number of inseminations per pregnancy; 1.85 in the first group, 1.75 in the second group and 1.92 in the third group. The average birth-pregnancy interval was found to be 98.64 for the first group, 94.5 for the second group and 104.31 days for the third group. The duration of oestrus after second PG injection is; 12.33 in the first group, 7.46 in the second group and 13.06 days in the third group. There was no statistical difference between the findings (p> 0.05). As a result, antibiotic, antiseptic and hormone combinations were found to be effective in improving reproductive parameters in clinical endometritis cows, but statistically no significant differences were found between the groups.