Search

Araştırmada hayvan materyali olarak Atatürk: Üniversitesi Tarım İşletmesinde yetiştirilen İvesi ve Mor karaman koyunları ile bunların 1992 doğumlu kuzuları kullanılmıştır. Bu çalışmada sütten kesimden sonra mer'aya ilaveten karma yem verilen kuzular büyüme ve besi özellikleri bakımından; laktasyon süresince mer'aya ek olarak süt yemi verilen koyunlar ise laktasyon süresi, süt verim ve özellikleri, yağ ve kuru madde oranı, süt yağı, kırkımdan sonraki vücut ağırlığı ve kirli yapağı gömlek ağırlığı bakımından mukayese edilmiştir. Kuzulara, sütten kesimi müteakip mer'a dönüşünde her iki haftada bir tespit edilen toplam ağırlığın %1. 5-2.0' si kadar kuzu besi yemi; koyunlara ise ilk sağım kontrolüne kadar 1 litre sütün oluşumu için; sağım kontrolünden sonra ise her 15 günde bir tekrarlanan kontrollerde îvesilerin ortalama günlük süt verimi esas alınarak bu sütün sentezlenmesi için gerekli olan protein ve enerjiyi kapsayan koyun süt yemi miktarı hesaplanmış ve mer'aya ek olarak hem îvesilere hem de Morkaramanlara verilmiştir. Kuzu büyüme ve besi özelliklerinde ırk, ana yaşı, cinsiyet, sütten kesim yaşı, doğum ağırlığı ve emilen süt miktarı; koyun verim özelliklerinde ise ırkın yanısıra yaş ve doğum şekli gibi kesikli varyasyon gösteren faktörlerle; laktasyon süt verimi, laktasyon süresi, kırkım sonrası canlı ağırlık gibi sürekli varyasyon gösteren faktörlerin etkileri en küçük kareler metodu ile incelenmiştir. Kuzuların büyüme ve besi özellikleri olarak ele alınan ortalama doğum ağırlığı îvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 4.47 ± 0.13 leg., 4. 69 ± 0.12 kg.; sütten lcesim öncesi ortalama ağırlık artışı 199 ± 7.93 g., 237 ± 7.66 g.; ortalama sütten kesim ağırlığı 15.50 ± 0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; besi başı ağırlığı 15.50 ±0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; beside ortalama günlük canlı ağırlık artışı 128.38 ± 8.074 g., 104.84 ± 7.870 g.; ortalama besi sonu ağırlığı 30.21 ± 0.955 kg., 28.26 ± 0.834 kg.; toplam ağırlık artışı 13.73 ± 0.864 kg., 11.20 ± 0.842 kg.; bir kg. canlı ağırlık artışı için mer'aya ilaveten tüketilen karma yem miktarı 4.04 kg. ve 4.65 kg. olarak tespit edilmiştir. Bu özelliklerden, sütten kesim öncesi ağırlık artışına ırk ve cinsiyetin; sütten kesim ağırlığı ile besi başlangıç ağırlığına ırk ve cinsiyetin yanısıra doğum ağırlığı ile sütten kesim yaşının; beside ortalama günlük ağırlık artışı ile toplam ağırlık artışına doğum ağırlığı dışındakilerinin; besi sonu ağırlığına ise cinsiyet ve sütten kesim yaşının önemli etkide bulunduğu tespit edilmiştir. Koyunların verim özellikleri ile ilgili analizlerden elde edilen sonuçlara göre laktasyon süresi îvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 169.04 ± 4.408 gün, 143.63 ± 4.473 gün; laktasyon süt verimi 138.64 ± 7.753 İt., 81.83 ±7.881 İt.; net süt verimi 86.42 ± 6.133 İt., 39.95 ± 6.184 İt.; kuzunun ortalama emdiği süt miktarı 51.84 ± 2.464 İt., 42.57 ± 2.505 İt.; ortalama günlük süt verimi 0.777 ±0.039 İt., 0.559 ± 0.040 İt.; yağ oranı % 6.24, % 5.66; kuru madde oranı % 16.05, % 16.04; süt yağı verimi 8.34 ± 0.619 İt., 4.37 ± 0.611 İt.; kırkım sonrası ortalama vücut ağırlığı 57.96 ± 1.401 kg., 57

Bu araştırma, 1.5 aylıkken sütten kesilerek entansif besiye alınan Morkaraman kuzularında, farklı besi süreleri ve kesim ağırlıklarının besi performansı ve bazı önemli karkas karakterlerine etkilerini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 26 baş Morkaraman ekkek tekiz kuzusu kullanılmış ve 93, 107 ve 114 günlük besi sürelerinin etkisi araştırılmıştır. Beside kesif yem ad-libitum düzeyde, kuru çayır otu ise ilk iki hafta hayvan başına günde 200 g., daha sonra 100 g olarak verilmiştir. Besinin 93, 107 ve 114. günlerinde ortalama canlı ağırlık 40 kg, 45 kg ve 50 kg'a ulaştığı zaman her bir peryotta şansa bağlı olarak seçilen beşer adet hayvan kesilerek kesim ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar özet olarak aşağıda sırasıyla verilmiştir. 1 -Grupların ortalama besi başı ağırlığı 17.40 kg, toplam canlı ağırlık artışları ise 93, 107 ve 114 günlük besi peryotları sonunda sırasıyla 22.88 ± 0.39 kg, 27.90 ± 0.90 kg ve 31.07 ± 0.68 kg olarak tespit edilmiştir. 2-93, 107 ve 114 gün beslenen gruplarda ortalama günlük ağırlık artışı sırasıyla 1. grupta 246.22 ± 4.225 g, 2. grupta 261.66 ± 5.58 g ve 3. grupta 272.92 ± 4.23 g. olmuştur. Ağırlık artışı bakımından gruplar arasındaki fark çok önemli (P

Mevcut çalışma, sütten kesilmeyerek analarıyla birlikte merada otlatılan (sınırsız emzirme, S'sız E), 75 günlük yaşta sütten kesilerek ayrı bir sürü olarak merada otlatılan (sınırlı emzirme, S'lı E) ve yine 75 günlük yaşta sütten kesilerek merada otlatılıp mera dönüşü akşam konsantre yemle (KY) takviye edilen (S'lı E + KY) Morkaraman kuzularını doğum ağırlığı, mera başı ağırlığı, mera sonu ağırlığı ve meralama dönemi günlük canlı ağırlık artışı bakımından karşılaştırmak amacıyla yürütülmüştür. Performans özellikleri üzerine etkili faktör olarak doğum şekli, ana yaşı, cinsiyet ve grup (S'sız E, S'lı E, S'lı E + KY) ele alınmıştır. Genel olarak ele alınan faktörlerin performans parametreleriyle ilgili özellikler üzerine etkileri önemli bulunmuştur (p

Bu çalışma, değişik organik asitlerin, bireysel ve kombinasyonlarının (Fumarik Asit (Fu), Malik Asit (Ma), Formik Asit (Fo), Fu + Ma, Fu + Fo, Fo + Ma ve Fu + Ma + Fo) yonca (Medicago polymorphia), ak üçgül (Trifolium repens) ve tüylü fiğ (Vicia villosa)'in in vitro koşullarda gaz ve metan (CH4) üretimi ile rumen sıvısı uçucu yağ asitleri (UYA), organik madde sindirimi (OMS), metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) düzeyine etkilerinin saptanması amacıyla düzenlenmiştir. Çalışmada yaklaşık 2 yaşlı 2 baş İvesi koç kullanılmıştır. Yem materyali olarak Erzurum il merkez ilçesi mer'alarından toplanan yonca (Medicago polymorphia), ak üçgül (Trifolium repens) ve tüylü fiğ (Vicia villosa) otu oluşturmuştur. Yemlerin in vitro gaz üretimlerinin ölçülmesinde Hohenheim gas testi kullanılmış ve gaz ölçümleri sırasıyla 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96. saat aralıklarla yapılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre, yemler x organik asit interaksiyonlarının baklagil yem bitkilerinin farklı inkübasyon saatlerinde tespit edilen in vitro gaz üretim miktarları, ME, NEL ve OMS değerleri ile rumen sıvısı toplam ve bireysel uçucu yağ asitleri ve inkübasyonun 24. saatinde ölçülen metan gazı değerleri üzerine etkileri önemli bulunmuştur (p

Silaj suyu ile muamele edilen samanın in situ rumen parçalanabilirlik parametrelerini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, buğday samanına (B) silaj suyu (S), çeşme suyu (Ç), üre (Ü) ve melas (M) katarak oluşturulan, Saman+Üre+Melas (BÜM), Saman+Çeşme suyu (BÇ), Saman+Üre+Melas + Çeşme suyu (BÇÜM), Saman+Silaj suyu (BS) ve Saman+Silaj suyu+Çeşme suyu+ Üre+Melas (BSÇÜM) gibi 6 farklı yem grubu anaerobik şartlarda 45 günlük bir süreyle fermantasyona maruz bırakılmıştır. Fermente olmuş yemlerin in situ kuru madde (KM), organik madde (OM), ham protein (HP), asit detergent fiber (ADF) ve nötral detergent fiber (NDF) parçalanabililikleri, parçalanabilirliklere ait yem değeri parametreleri (a, b, c ve a+b) ve rumende efektif KM, OM, HP, ADF ve NDF parçalanabililiklerini belirlemek için ortalama 400 kg ve 20 aylık yaşta, rumen kanüllü 4 baş Holstein boğası hayvan materyali olarak kullanılmıştır. Kontrol ve diğer yem grupları rumende 4, 8, 16, 24, 48, 72 ve 96 saat sürelerle inkübasyona tabi tutulmuştur.Söz konusu yem grupları arasında KM, OM, HP, ADF ve NDF parçalanabilirlikleri ve parçalanabilirliklerine ait parametreler bakımından meydana gelen farklılıklar önemli (p

Yumurtacı tavuk rasyonlarına kişniş yağı ilavesinin performans, yumurta kalite özellikleri, yumurta sarısı Tiyobarbitürik asit reaktif madde (TBARS) değerleri ve bazı kan parametreleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, her biri 24 adet hayvandan oluşan 1 kontrol ve 3 deneme grubu olmak üzere toplam 96 adet 24 haftalık yaşta Lohmann beyaz yumurtacı tavuk kullanılmıştır. Kontrol grubu (K-0) ticari yumurtacı tavuk yemiyle, diğer gruplar ise bazal yeme sırasıyla %0.1 (KY-1), %0.3 (KY-2) ve %0.5 (KY-3) düzeylerinde kişniş yağı ilavesiyle oluşturulan rasyonlarla 2 haftası deneme rasyonlarına alıştırma periyodu olmak üzere toplam 12 hafta süreyle beslenmiştir.Performans özelliklerinden canlı ağırlık değişimi, günlük yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve hasarlı yumurta oranına muamelenin etkisinin olmadığı (P>0.05); ancak kontrole göre tüm grupların yumurta verimini artırdığı (P0.05) görülmüştür. Kişniş yağı serum kan parametrelerinden kolesterol değerini düşürmesine (P0.05). Depolama süresince (0, 7, 14 ve 28 gün) yumurta sarısı TBARS değerleri bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmemiştir (P>0.05). K-0, KY-1, KY-2 ve KY-3 gruplarının 0, 7, 14 ve 28. günlerdeki TBARS değerleri üzerine depolama zamanının etkisi önemli olduğu bulunmuştur. Ayrıca 28. gündeki TBARS değerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. This experiment was conducted to investigate the effect of coriander oil supplementation at different levels into diets of hens on performance, egg quality traits, yolk thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) values and some blood parameters. A total of 96 Lohmann white layers, 24 weeks of age, were used in this study as control and three treatment groups, each containing 24 hens. Control group (K-0) was fed diets containing a standard commercial layer diet, other treatment groups were fed diets containing basal diet plus 0.1% (KY-1), 0.3%(KY-2), 0.5%(KY-3) coriander oil respectively during the 12 weeks experimental period. Performance parameters such as body weight change, feed intake, feed conversion rate and cracked egg rate were not affected by dietary treatments (P>0.05), but adding coriander oil into layer diets increased egg production and decreased egg weight compared with the control group (P0.05). While coriander oil supplementation increased serum cholesterol content, other serum parameters were not affected by dietary treatment (P>0.05). Yolk TBARS values were not differed among the treatment groups (P>0.05) during storage time (0, 7, 14 and 28 days). The storage time affected TBARS formation (P

Erzurum ilinde süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özellikleri, bakım, besleme ve yemleme alışkanlıkları ile bu alışkanlıkların verim üzerindeki etkilerinin yeterince bilinmemesi ve uygulamadaki eksiklikler verimliliğin istenilen düzeye ulaşmasını engellemektedir.Çalışmanın amacı, süt sığırcılığı işletmelerinin başarısını etkileyen süt verimi üzerinde hayvan yetiştirme ile ilgili çiftçilerin tutum ve davranışları, hayvan besleme ve yemleme programları arasındaki ilişkileri belirlemek ve çiftçilerin yanlış ve tutarsız uygulamalarının üstesinden gelebilmelerine katkıda bulunmaktır. Erzurum'daki tarımsal kalınma kooperatiflerine üye 100 çiftçiden elde edilen birincil veriler; tanımlama istatistikleri, faktör ve çoklu doğrusal regresyon tekniklerini kapsayan analizler için kullanılmıştır. Araştırma verilerine göre işletmelerde ortalama 4,2 baş kültür ırkı süt sığır bulunmakta ve işletmelerin tamamında bütün hayvanlar meraya bırakılmaktadır. İşletmelerin %87' sinde kültür ırkı ineklere ortalama 1,5-4 kg/gün kesif yem verilmektedir. İşletmelerde kültür ırkı hayvanlar için süt verimini yoğun yem tüketimi, kuru ot tüketimi, yem bitkileri desteklemeleri, toplam süt geliri değişkenleri sırasıyla %24, %20 %07 ve %40 oranında artırırken, saman tüketimi %33 oranında düşürmektedir. Kültür melezi sığırlarda ise kuru ot tüketimi, yoğun yem tüketimi, merada ek besleme zamanı ve toplam süt geliri gibi değişkenler sırasıyla süt verimini %20, %30, %10 ve %50 oranında artırdığı belirlenmiştir.Araştırma sonuçlarına göre; süt sığırcılığı işletmelerinin başarısının bir göstergesi olarak kabul edilen süt verimi, teknik etkinlik ölçümlerine göre, pozitif etkileyen faktörler iyileştirilerek, negatif etkileyen faktörler ise elemine edilerek artırılabilir. O zaman çiftçiler artan sermaye devir oranına göre tarımsal gelirlerini artırabilir ve süt sığırcılığı yetiştiriciliğini sürdürülebilir kılabilirler. Böylece, çiftçi ailelerinin yaşam seviyelerini iyileştirip yatırım olanaklarını artırarak kırsal ve bölgesel kalkınmaya katkıda bulunabilirler. Anahtar Kelimeler: Erzurum, besleme ve yemleme alışkanlığı, süt verimi, karma yem, kaba yem. The incorrect application and no known enough of the effects on milk yield of the farmers' animal nutrition and feeding habits and attitudes, the structural attributes of dairy farms in Erzurum province has prevented from reaching to the desired level of the efficiency.The aim of the study is to determine the relationships among the farmers' attitude and behaviors, the animal nutrition and feeding program related to animal husbandry on the milk yield affecting the success of dairy cattle farms, and to contribute farmers to overcome incorrect and inconsistent applications. The data from the hundred farmers being the members of the agricultural development cooperatives in Erzurum were used for the analyses consisting of the descriptive, factor and multi-linear regression. The results from present study showed that there were 4.2 head culture dairy cow and all of them were taken out on pasture for six month, and it was given them average 1.5-4 kg/day concentrated feed at 87%of the farms. In the dairy farms, while concentrated feed intakes, fodder consumption of the culture cows, forage crops supports, total raw milk income increased the milk production 24%, 20%, 07% and 40% respectively; there was a negative relation between their straw intake and milk yield with a 33%decrease. On the other hand, the fodder and concentrated feed intakes, additional concentrated feed or hay at pasture and total raw milk income increased the milk yield with 20%, 30%, 10%and 50%for the cross-bred cows, respectively. According to the results from present study, milk yield being an indicator of the dairy farm success could be increased by being improved the factors affecting positively the milk yield and eliminated factors affecting negatively the milk yield with regard to technical effectiveness measurements. And then farmers could increase the agricultural income and sustaine the dairy cattle farming due to increasing capital circle rate. So, they could contribute to the rural and regional development by improving their family life levels and increasing investment possibilities. Key words: Erzurum, nutrition and feeding habits, milk yield, concentrated feed, forage feed, 108

Erzurum ilinde doğal olarak yetişen bazı baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretim miktarları, gaz üretim parametreleri ve organik madde sindirilebilirlikleri (OMS) ile metabolik enerji (ME), net enerji laktasyon (NEL), kimyasal bileşim ve nispi yem değerlerinin (NYD) belirlenmesi amacıyla yürütülen çalışmada, baklagil kaba yem bitkileri grubunda 12 ((yonca (Medicago sativa), melez yonca (Medicago varia), dağ İspanyol korungası (Hedysarum elegans), kuş fiği (Vicia cracca), tüylü fiğ (Vicia villosa), dağ fiği (Vicia alpestris), dağ üçgülü (Trifolium montanum), kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum), üç başlı üçgül (Trifolium trichocephalum), alaca taç otu (Coronilla varia), doğu taç otu (Coronilla orientatis) ve sarı çiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus)), buğdaygil yem bitkileri grubunda ise 8 adet ((domuz ayrığı (Dactylis glomerata), adi otlak ayrığı (Agropyron cristatum), kırmızı yumak (Festuca rubra), koyun yumağı (Festuca ovina), alaca brom (Bromus variegatus), mavi ayrık (Agropyron intermedium), çayır kelp kuyruğu (Phleum pratense), çayır salkım otu (Poa pratensis)) yem bitkisi incelenmiştir. İn vitro gaz üretim tekniğinde rumen sıvısı için 8 yaşında rumen kanülü takılmış bir baş Holstein ırkı boğa kullanılmıştır. Gaz ölçümleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat süre aralıklarla yapılmıştır.Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri arasında kimyasal bileşim (KM, HK, OM, HP, HY, NDF, ADF, ADL, HemiSEL ve SEL) bakımından önemli farklılıklar gözlenmiştir. Yem bitkilerinin kimyasal bileşimleri arasında olan farklılıklar yemlerin in vitro gaz üretimlerini ve gaz parametrelerini de etkilemiştir. Sonuç olarak, incelenen baklagil ve buğdaygil bitkilerin geneli itibariyle HP, HY ve HK bakımından zengin, ADF, NDF ve ADL bakımından ise fakir olanlarının in vitro gaz üretimi, ME, NEL, OMS, KMT ve NYD özellikleri bakımından tatminkar sonuç ortaya koyduğu veya diğer bitkilerden daha yüksek değerler sergilediği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Baklagil yem bitkileri, buğdaygil yem bitkileri, kimyasal bileşim, in vitro gaz üretimi, nispi yem değeri This study was carried out to determine the in vitro gas production values, gas production parameters, organic matter digestibilities (OMD), metabolizable energy (ME), net energy lactation (NEL), chemical composition and relative feed values (RFV) of some legume and grass forages grown as naturally in the pastures of Erzurum province. In this study, 12 legume forages (clover, (Medicago sativa), mountain hispanic sainfoin (Hedysarum elegans), bird vetch (Vicia cracca), hairy vetch (Vicia villosa), mountain vetch (Vicia alpestris), mountain clover (Trifolium montanum), caucasian clover (Trifolium ambiguum), the three-headed clover (Trifolium trichocephalum), tawny grass crown (Coronilla varia), the crown of the eastern horn of grass (Coronilla orientatis) and yellow flowers gazelle (Lotus corniculatus)) and 8 grasses (cocksfoot (Dactylis glomerata), crested wheatgrass (Agropyron cristatum), red fescue (Festuca rubra), sheep ball (Festuca ovina), tawny bromine (Bromus variegatus), blue split (Agropyron intermedium), kelp tail grass (Phleum pratense), meadow bluegrass (Poa pratensis)) were investigated. One Holstein bull with ruminal cannulas was used to get rumen fluid for gas production technique. Gas productions were determined at 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96 h. It was observed significant differences among the legume and grass forages in terms of chemical composition (DM, crude ash, OM, CP, EE, NDF, ADF, ADL, hemi sellulose, and sellulose) (P

Yumurtacı tavuk rasyonlarına farklı seviyelerde Bor (B) ilavesinin performans, kabuk kalite değerleri, bazı kan serum ve yumurta sarısı parametreleri, kan plazma mineral konsantrasyonu, tibia biyomekaniği ve mineral konsantrasyonu üzerine etkilerini tespit etmek amacıyla yürütülen bu çalışmada, 62 haftalık, 288 adet Lohman yumurtacı ticari hibrit 12 hafta boyunca 0, 50, 75 ve 150 mg/kg seviyelerde B içeren 4 dört farklı rasyonla yemlenmişlerdir. Araştırma 18 tekerrürlü olarak yürütülmüş ve her bir tekerrürde 4 adet tavuk kullanılmıştır. Araştırma boyunca 16 saat aydınlatma programı uygulanmış, yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir. İlave B, performans özelliklerinden canlı ağırlık ve ortalama yumurta ağırlığını değiştirmezken, hasarlı yumurta oranı, yemden yararlanma oranı ve günlük yem tüketimini azaltıp, yumurta verimini artırmıştır (P0.05) belirlenmiştir. Rasyona ilave edilen B'nin tibia kemiği biyomekanik özelliklerinin tamamına etkisi önemsiz (P>0.05) olurken, tibia kemik B mineral konsantrasyonunda artış (P 0.05). The effect of B on the biomechanical properties was not significant (P>0.05), while the B mineral concentration of tibia bone increased (P

Farklı seviyelerde fırında kurutulmuş sarımsak tozu (Allium sativum) ve bakırın herbirinin (CuSO4.5H2O) tek başına ve kombine olarak rasyona ilavesinin yumurtacı tavuklarda performans, yumurta kalitesi, organoleptik özellikler ve lipid metabolizması üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülen çalışmada, 38 haftalık yaşta, 240 adet Lohmann ırkı hibrit ticari yumurta tavuğu, her bir grupta 6 tekerrür ve her tekerrürde (kafes) 5 hayvan olacak şekilde 8 farklı diyetsel gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki hayvanlar bazal rasyonla, diğer gruptakiler ise bazal rasyona 200 ppm bakır, %2 sarımsak tozu, %2 sarımsak tozu+200 ppm bakır, %4 sarımsak tozu, %4 sarımsak tozu +200 ppm bakır, %6 sarımsak tozu ve %6 sarımsak tozu+200 ppm bakır ilave edilerek oluşturulan rasyonlarla bir haftası deneme yemlerine alıştırma periyodu olmak üzere toplam on iki hafta süreyle beslenmişlerdir.Sarımsak tozu ve bakır ile besleme yemden yararlanma ve hasarlı yumurta oranını etkilemezken yumurta ağırlığı, yumurta verimi ve yem tüketimini düşürmüştür (P

Araştırma, Doğan Organik Ürünleri San. Tic. A. Ş. Dereyüzü Genç Hayvan veDamızlık Yetiştirme Merkezi'nde, organik olarak açık ahırda yetiştirilen İsveç Kırmızısıve Siyah Alaca danalarının performans özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Araştırmada, 19 baş İsveç Kırmızısı ve 20 baş Siyah Alaca danası olmak üzere toplam39 baş hayvan kullanılmış ve hayvanlara yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir.İsveç Kırmızısı ve Siyah Alacalarda deneme başı ağırlığı (6. ay ağırlığı) sırasıyla 199.8± 6.19 ve 178.7±6.04 kg; deneme sonu ağırlıkları (12. ay ağırlığı) 320.8±7.77 ve315.5±7.55 kg; günlük canlı ağırlık artışları ise 0.712±0.04 ve 0.684± 0,04 kg olarakbelirlenmiştir. Bir kg canlı ağırlık artışı için kuru madde esasına göre tüketilen kaba,konsantre ve toplam yem miktarları İsveç Kırmızılarında 5.348±0.75, 5.357±0.58 ve10.705±1.24 kg, Siyah Alacalarda ise 4.987±0.75, 5.257±0.58 ve 10.244±1.24 kg olarakbulunmuştur. Günlük canlı ağırlık artışı ve bir kg ağırlık artışı için tüketilen yemmiktarları bakımından ırklar arasındaki farklılıklar önemsiz olmuştur.Mevcut çalışmadan elde edilen bulgular, yaklaşık 6 aylıkken 6 ay süreyle denemeyealınan İsveç Kırmızısı ve Siyah Alaca ırkı danaların performans özellikleri bakımındanbenzer özellikler sergilediklerini göstermiştir.2006, 45 SayfaAnahtar Kelimeler : Organik Besleme, İsveç Kırmızısı, Siyah Alaca, PerformansÖzelliklerii This study was conducted to determine the performance traits of Swedish Red andHostein Friesian calves reared organically at open sheeds of organic dairy farm ofDogan Organic Products Campany in Dereyüzü distric of Kelkit. In present study, atotal of 39 Swedish Red (n=19) and Hostein Friesian (n=20) female calves at about 6months of age were used as animal material. Animals were fed ad libitum and had freeaccess to water during the experiment.Initial weights, final weights and daily weight gains were determined to be 199.8 ± 6.19and 178.7±6.04 kg, 320.8±7.77 and 315.5±7.55 kg, and 0.712±0.04 and 0.684± 0,04 kgfor Swedish Red and Hostein Friesian calves, respectively. In addition, hay, concentrateand total feed consumption per kg live weight gain were 5.348±0.75 and 4.987±0.75 kg,5.357±0.58 and 5.257±0.58 kg, and 10.705±1.24 and 10.244±1.24 kg for Swedish Redand Hostein Friesian calves, respectively. The effect of breed on daily weight gain andfeed consumption per kg live weight gain was insignificant.Results obtained from present study showed that aproximately 6-month Swedish Redand Hostein Friesian calves subjected to 6-month experiment were similar in terms ofperformance traits.2006, 45 SayfaKey words: Organic nutrition, Swedish Red, Holstein Friesian, Performance traitsii 55

Bu çalışma, yumurta tavuğu rasyonlarına geç dönemde hayvansal ve bitkisel yağ ilavesinin performans, yumurta kalitesi ve yumurta sarısı yağ asidi kompozisyonu üzerine etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 200 adet Isa Brown bibrit yumurta tavuğu, herbiri dört alt gruptan oluşan beş gruba ayrılmıştır. Birinci grup bazal yemle (Grup 1), diğer gruplar ise bazal yeme %4 düzeyinde sırasıyla iç yağı (Grup 2), iç ve keten yağı karışımı (%2+%2) (Grup 3), ayçiçek yağı (Grup 4) ve keten yağı (Grup 5) ilave edilerek oluşturulan rasyonlarla beslenmiştir. Deneme, bir haftası deneme yemlerine alıştırma periyodu olmak üzere toplam dokuz hafta süreyle yürütülmüştür. Bu çalışmada performans ve yumurta sarısı yağ asidi kompozisyonuna ait bulgular bakımından gruplar arasındaki farklılıklar istatistiksel bakımdan önemli (P0.05) bulunmuştur. Deneme geneli itibariyle grupların günlük yem tüketimleri sırasıyla 115.09, 106.92, 106.48, 104.40 ve 101.41 gr; yemden yararlanma oranlan (kg yem/kg yumurta) 2.74, 2.47, 2.52, 2.32 ve 2.34; yumurta verimleri %53.51, 62.10, 60.70, 62.68 ve 59.23; hasarlı yumurta oranlan %3.08, 1.80, 2.34, 1.67 ve 1.84; yumurta ağırlıkları 62.52, 63.68, 64.17, 63.80 ve 63.60 gr; ak oranlan %62.67, 61.13, 62.34, 62.20 ve 62.32; san oranlan %27.50, 28.94, 27.60, 28.24 ve 28.28; kabuk oranlan %10.26, 9.93, 9.68, 9.56 ve 9.39; kabuk kalınlıkları 344.2, 343.4, 341.8, 342.2 ve 341.6 um; spesifik gravite değerleri 1.084, 1.083, 1.082, 1.083 ve 1.082 gr/cm3 ; Haugh birimi değerleri 77.22, 76.55, 76.78, 75.32 ve 75.85; şekil indeksi değerleri yine aynı sırayla %75.77, 75.58, 76.51, 76.53 ve 76.18 olarak saptanmıştır. Diyete yağ ilavesi yumurtlama performansım önemli derecede etkilemiş olmasına rağmen, yumurta kalite özellikleri üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. Keza bu çalışmada rasyona ilave edilen yağların yağ asidi kompozisyonlarının yumurta şansı yağ asidi profiline önemli derecede yansıdığı gözlenmiştir. Nitekim iç yağı içeren rasyonla beslenen gruptan elde edilen yumurta sanlarında palmitik ve stearik asit (%29.10, 10.17); karışık yağ alan grupta oleik asit (%40.08); ayçiçek yağı alan grupta linoleik ve araşidonik asit (%22.10, 2.78); keten yağı alan grupta ise linolenik asit ve DHA (%4.15, 2.54) oranlan kontrol grubu ve diğer gruplardan daha yüksek bulunmuştur. Mevcut çalışmadan elde edilen sonuçlar, diyetsel yağların yumurta şansı yağ asidi kompozisyonunda önemli değişiklikler meydana getirdiğini göstermiştir. 2003, 65 sayfa Anahtar Kelimeler : Yumurta tavuğu, Diyetsel yağ, Performans, Yumurta kalitesi, Yağ asidi kompozisyonu The objective of this study was to determine the effects of different sources of supplemental fat on laving performance, egg quality, and fatty acid composition of egg yolk during the late laying period. Two hundreds Isa Brown layers at age of 67 weeks were assigned randomly to following isonitrogenous diets fed ad libitum for nine weeks. A standard commercial layer feed (Group 1), basal diet plus 4% tallow (Group 2), basal diet plus 2% tallow and 2% flaxseed oil (Group 3), basal diet plus 4% sunflower oil (Group 4), and basal diet plus 4% flaxseed oil (Group 5) were offered from week 67th to 7501. Each diet was given to four groups, each containing 10 birds. Average daily feed intake (g), feed conversion efficiency (kg feed / kg egg ), hen-day egg productions (%), craked eggs (%) and egg weights (g) for the groups were 1 15.09, 2.74, 53.5 1, 3.08, 62.52 ; 106.92, 2.47, 62.10, 1.80, 63.68 ; 106.48, 2.52, 60.70, 2.34, 64.17 ; 104.40,2.32, 62.68, 1.67, 63.80; 101.41, 2.34, 59.23, 1.84, 63.60, respectively. Albumen, yolk and shell proportions (%), shell thickness (um), spesific gravities (gr/cm3), Haugh units and form indexes (%) were found to be 62.67, 27.50, 10.26, 344.2, 1.084, 77.22, 75.77; 61.13, 28.94, 9.93, 343.4, 1.083, 76.55, 75.58; 62.34, 27.60, 9.68, 341.8, 1.082, 76.78, 76.51; 62.20, 28.24, 9.56, 342.2, 1.083, 75.32, 76.53; 62.32, 28.28, 9.39, 341.6, 1.082, 75.85, 76.18, respectively. Dietary fat supplemantion affected the laying performance, but had no significant effects on egg quality parameters. The dietary fatty acid compositions were reflected to fatty acid composition of egg yolk lipids (P< 0.05). The supplemental tallow increased concentrations of saturated fatty acids (palmitic: 29.10%, stearic: 10. 17%). The proportions of linoleic and arachidonic acids in egg yolks for layers fed the diet containing %4 sunflower oil were higher than the other diets. The concentration of oleic acid (40.08%) was the highest in layers receiving the 2% tallow + 2% flaxseed oil diet. In addition, dietary flaxseed oil increased the concentration of o> linolenic (4.15%) and DHA (2.54%) in yolk at the expence of other unsaturated fatty acids. The results of this study indicated that dietary animal and vegetable fats cause various change in fatty acid composition of egg yolk. 2003, 65 pages Keywords : Laying hen, Dietary fat, Laving performance, Egg quality, Fatty acid composition 75