Search

Aspir ıslah programlarında stabil ve kaliteli çeşitlerin bulunması ve seçilmesinde genotip x çevre etkileşimleri dikkate alınan önemli faktörlerden biridir. Protein oranı, yağlı tohumlarda teknik olarak ikincil değerlendirilen ancak yem üretimi bakımından ekonomik anlamda çok önemli bir kalite parametresidir. Bu çalışma, 2016 ve 2017 yıllarında Bolu’da 1 ve Ankara’da 2 farklı lokasyonda (Yenimahalle ve Gölbaşı) 20 aspir genotipi ile yürütülmüştür. Aspir tohumlarındaki protein oranına çiçeklenme ve olgunlaşma dönemlerindeki yağış ve sıcaklık miktarlarının etkisini belirlemek için farklı çevredeki sıcaklık ve yağış miktarları ile tohum protein oranları arasında toplu olarak korelasyon analizi yapılmıştır. Çalışmamızda 6 çevreye ait (2 yıl x 3 lokasyon) tohum protein oranı ortalaması en yüksek %14.53 ile 133 No’lu genotip, en düşük ise %11.9 ile 163 No’lu genotip olduğu tespit edilmiştir. Aspir tohumu protein oranlarının Haziran ayı yağış miktarları ve Mayıs ayı sıcaklık ortalaması ile pozitif, Temmuz ve Ağustos ayı yağışları ile ise negatif bir korelasyona sahip olduğu tespit edilmiştir.

This study was carried out in irrigated conditions during the summer growing season of 2020 and 2021 to determine the effects of biofertilizer applications and inorganic fertilization on some agronomic properties of safflower (Carthamus tinctorius L.) in Van ecological conditions. The experiment was set up as randomized block design in 3 replicates at the Faculty of Agriculture, Van Yüzüncü Yıl University. The mixture of five different biofertilizers (Frateuria aurantia (B1), Bacillus megaterium (B2), Azospirillum lipoferum (B3), Chlorella saccharophilia (B4) and mixture of Lactobacillus casei + Rhodopseudomonas palustris + Saccharomyces cerevisiae + Lactococcus lactis microorganisms (B5)) different NP (nitrogen+phosphorus) fertilizer doses (control, 100% NP (NP100) as full dose (optimum) 15 kg of pure nitrogen (Ammonium sulfate (21%) and 8 kg of pure phosphorus (TSP (42%)) per decare); %7.5 kg of pure nitrogen (Ammonium sulfate (21%) and 4 kg of pure phosphorus (TSP (42%)) were applied as 50 NP (NP50) reduced dose per decare. Several agronomic parameters including plant height, first branch height, number of branches per plant, number of heads per plant, diameter of the tray, number of seeds per head, weight of thousand seeds and seed yield were measured. In the study, the highest seed yield with 260.22 kg/da according to the combined years average was determined from the plots where NP100 fertilizer dose and B1 bacteria applications were made, while the lowest seed yield was 112.40 kg/da from the plots where NP fertilizer and biofertilizer applications were not applied (control)., Bu çalışma, Van ekolojik koşullarında biyogübre uygulamaları ve inorganik gübrelemenin aspir (Carthamus tinctorius L.) bitkisinin bazı agronomik özellikleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2020 ve 2021 yılları yazlık yetiştirme döneminde sulu koşullarda yürütülmüştür. Araştırma Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanlarında Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Deseni’ ne göre 3 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Denemede, beş farklı biyogübre (Frateuria aurantia (B1), Bacillus megaterium (B2), Azospirillum lipoferum (B3), Chlorella saccharophilia (B4) ve Lactobacillus casei + Rhodopseudomonas palustris + Saccharomyces cerevisiae + Lactococcus lactis mikroorganizmalarından oluşan karışım gübre (B5)) ile farklı NP (azot+fosfor) gübre dozları (kontrol, %100 NP (NP100) tam doz (optimum) olarak dekara 15 kg saf azot (Amonyum sülfat (%21) ve 8 kg saf fosfor (TSP (%42)); % 50 NP (NP50) azaltılmış doz olarak dekara 7.5 kg saf azot (Amonyum sülfat (%21) ve 4 kg saf fosfor (Triple süper fosfat (%42)) olacak şekilde gübre uygulanmıştır. Araştırmada, bitki boyu, ilk dal yüksekliği, bitki başına dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, tabla başına tohum sayısı, bin tohum ağırlığı ve tohum verimi gibi bazı agronomik parametreler incelenmiştir. Araştırmada, birleştirilmiş yıllar ortalamasına göre en yüksek tohum verimi 260.22 kg/da ile NP100 gübre dozu ve B1 bakteri uygulamalarının yapıldığı parsellerden tespit edilirken, en düşük tohum verimi 112.40 kg/da ile NP gübre ve biyogübre uygulamalarının yapılmadığı (kontrol) parsellerden tespit edilmiştir.

TEZ13030 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 71-88) var. XVII, 95 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışma, 2019 yılında Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında gerçekleştirilmiştir. Çalışmada farklı azot dozu uygulamalarının aspir çeşitlerinde verim ve verim özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekrarlamalı kurulmuştur. Ana parselleri gübre dozları, alt parselleri çeşitler oluşturmuştur. Çalışmada materyal olarak 3 aspir çeşidi (Göktürk, Hasankendi ve Asol) 4 azot dozu (0, 50, 100 ve 150 kg/ha) kullanılmıştır. Çalışma sonunda çeşitlerin yağ verimlerinin 59.9-68.8 kg/da arasında değiştiği belirlenmiştir. En yüksek bitki boyu 75.1 cm ile 10 kg/da azot uygulamasından elde edilmiş, Asol çeşidi 75.2 cm ile en yüksek bitki boyunu vermiştir. Tabla sayısı yönünden azot dozları arasında en yüksek değer 31.8 adet ile 10 kg/da azot uygulamasında saptanmış, Asol çeşidi 30.7 adet ile en yüksek tabla sayısını oluşturmuştur. Araştıma sonucunda aspir çeşitlerinin tohum ve yağ verimi üzerinde azot uygulamalarının etkili olmadığı; bölge koşullarında aspir yetiştiriciliğinde yüksek yağ verimi ve yağ oranı açısından Hasankendi çeşidinin dikkate alınabileceği sonucuna varılmıştır. This study was carried out in Çukurova ecological conditions in 2019 growing period at the experimental areas of Çukurova University, Faculty of Agriculture, Department of Field Crops. The aim of this study was to determine the effect of different nitrogen rate applications on yield and yield characteristics of some safflower cultivars. The experimental design was split plot with four different N rates in the main plots; in the sub-plots were the three safflower varieties. Nitrogen fertilizer was applied to 3 different safflower varieties (Göktürk, Hasankendi and Asol) in 4 different rates (0, 50, 100 and 150 kg/ha). According to the results; it was found that the oil yields of varieties varied between 599 and 688 kg/ha. The tallest plants with an average value of 75.1 cm were obtained by applying 100 kg N ha–1. Asol showed the highest plant height value (75.2 cm). Maximum number of capitula per plant (31.8) was observed in plots that received 10 kg N ha-1 and Asol yielded the highest values for number of capitula per plant (30.7). For the oil content and oil yield of safflower varieties, there was no significant difference among nitrogen application rates. It can be concluded that Hasankendi cv. could be promising in safflower cultivation uner region conditions in terms of higher oil yield and oil ratio.

Araştırma, Konya şartlarında aspir (Carthamus tinctorius L.) genotiplerinde farklı ekim zamanlarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkileri amacı ile 2016 - 2017 yıllarında S.Ü. Z. F .deneme tarlasında yürülmüştür. Araştırmada.materyal,olarak,beş,farklı,aspir,genotipi,(Balcı - Linas -,Göktürk -,Ayaz - İran) kullanılmıştır. Araştırma; üç farklı ekim zamanında (14 Ekim 2016, 14 Kasım 2016 ve 27 Mart 2017) "Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Deneme Desenine" ne göre üç tekerürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, bitki başına dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, bin tohum ağırlığı, tohum verimi, ham yağ oranı ve ham yağ verimi değerleri incelenmiştir. Çalışmada bitki boyu 40.7 - 80.3 cm, bitki başına dal sayısı 3.4 - 6.3 adet, bitki başına tabla sayısı 3.6 - 7.5 adet, tablada tohum sayısı 18.5 - 23.2 adet, tabla çapı 16.0 - 31.9 mm, bin tohum ağırlığı 26.4 - 41.0 g, tohum verimi 14.5 - 106.6 kg/da, ham yağ oranı % 20.8 - 29.2, ham yağ verimi 3.2 - 28.2 kg/da arasında elde edilmiştir. Ortalama değerlere bakıldığında; bitki boyu, tabla çapı ve tablada tohum sayısı bakımından İran genotipi, bitki başına dal sayısı ve bin dane ağırlığı bakımından Ayaz genotipi, bitki başına tabla sayısı ve ham yağ oranı bakımından Göktürk çeşidi, tohum verimi ve ham yağ verimi bakımından ise Linas çeşidi ilk sırada yer almıştır. Çeşitlerden tohum verimi ve ham yağ verimi bakımından en iyi ikinci ekim zamanında(14 Kasım 2016) Linas çeşidi öne çıkmaktadır. Araştırmada ekim zamanı ve veriler açısından 14 Kasım 2016 tarihli ekimde, Linas çeşidinin Konya şartlarına uyum sağlayabildiği ve benzer çevre koşullarında yetiştirilebileceği sonucuna ulaşılmıştır., This study was conducted investigate effects of different sowing time on yield, yield components and quality in safflower in Konya conditions the 2016 - 17 production period on the trial fields of Selcuk University, Faculty of Agriculture. Five different safflower types (Balcı, Linas, Göktürk, Ayaz, İran) were used as materials in the study. Research was established as 3 "Divided Trial Pattern in Randomized Blocks" with three replications and at 3 different sowing times (14 October, 14 November 2016 and 27 March 2017). In the study; plant height, number of branches per plant, number of tables per plant, table diameter, thousand seed weight, seed yield, crude oil ratio, crude oil yield parameters were determined. 40.7-80.3 cm as plant height, 3.4-6.3 units as number of branches per plant, 3.6-7.5 units as per plant number of trays, 18.5-23.2 pieces as the number of seeds in the table, 16.0-31.9 mm as table diameter, 26.4-41.0 g as thousand seed weight, 14.5-106.6 kg / ha as seed yield, 20.8-29.2% as crude oil content, 3.2-28.2 kg / ha as crude oil yield values were obtained for safflower varieties As a result of the research, when the average values are examined; Iranian variety in was found successful for the features as plant height, table diameter and number of seeds, Ayaz variety was found successful for the number of branches and thousand grain weight per plant, Göktürk variety was found successful for the number of trays per plant and crude oil ratio, Linas variety was found successful for the seed yield and crude oil yield. On 14 October, frost occurred due to sudden low temperatures and the plants were damaged. In terms of seed yield and crude oil yield, Linas variety stands out in the second best sowing time (November 14). According to our research, in terms of sowing time and seed yield, it is concluded that Linas variety is suitable for Konya conditions and can be grown in regions with similar ecological conditions.

Nüfus artışının yol açtığı artan su talebi, atık suların arıtmadan sonra yeniden kullanılmasını zorunlu kılmıştır. Aspir, orta derecede tuzlu su ile sulanabilen, tuzluluğa dayanıklı bir bitkidir. Bu çalışmada, farklı sulama stratejileri uygulanarak aspir bitkisi yetiştirilmiştir. Sulama için MBR çıkış suyu, kuyu suyu, NF süzüntüsü ve MBR-RO karışımı (1:2) kullanılmıştır. Daha sonra, aspir tohumlarından yağ ve biyodizel üretimi yapılmıştır. Elde edilen biyodizel kalitesi TS EN 14214 standartlarına göre değerlendirilmiştir. Ayrıca, farklı tipte (jel ve makro gözenekli) ve iyonik formlarda (H+ ve Na+ ve OH-) katyon ve anyon değiştirici reçineler mısır yağının transesterifikasyonu sırasında katalizör olarak kullanılmıştır. Heterojen katalizör kullanılarak yapılan deneylerde uygulanan reaksiyon koşullarının (katalizör miktarı, sıcaklık, reaksiyon süresi, mol yağ/mol metanol oranı) optimizasyonu için Taguchi deney tasarım yöntemi uygulanmıştır. Sulama suyu kalitesinin, yağ ve biyodizel verimi ve içeriği üzerinde etkili olabileceği gözlenmiştir. MBR çıkış suyu yüksek tuzluluk nedeniyle sulama için uygun değildir. SAR-EC analizlerinin sonuçlarına göre, 1:2 (MBR:RO) hacim oranında RO süzüntü ile MBR çıkış suyunun karışımının, MBR çıkış suyunun yüksek tuzluluk gibi zararlı etkilerini bastırmak için, daha uygun olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, MBR ve RO karışımı ile sulanan aspir bitkisi tohumlarından ekstrakte edilen yağdan üretilen biyodizelin, standartları karşılamak açısından daha iyi kaliteye sahip olduğu görülmüştür. İyon değiştirici reçinelerin (Purolite-PD206, Purolite-CT175 ve Purolite-A500TLPlus) farklı iyonik formlarda (H+, Na+ ve OH-) biyodizel üretiminde heterojen katalizör olarak kullanıldığı çalışmalarda en yüksek ester içeriği ve FFA dönüşümüne, Purolite-A500TLPlus anyon değiştirici reçine ile erişilmiştir., Increased water demand caused by population growth forced the reuse of wastewater after treatment. Safflower is a salinity tolerant plant that can be irrigated with moderate saline water. In this study, cultivation of safflower plant by irrigation with membrane bioreactor (MBR) treated wastewater, NF treated wastewater, mixture of RO treated waste water with MBR treated wastewater and tap water were investigated. Safflower seeds were further utilized in oil and then biodiesel production, and the quality of the obtained biodiesel were evaluated according to TS EN 14214 standards. Furthermore, the effect of using different types (gel and macroporous) of cation exchange and anion exchange resins in different ionic forms (H+ and Na+ and OH-) on transesterification of corn oil into fatty acid methyl esters (FAME) and free fatty acid (FFA) conversion were investigated. Also, Taguchi experimental design was used for the optimization of reaction conditions (catalyst amount, temperature, reaction time, molar oil / mol methanol ratio) using these heterogenous catalysis. MBR effluent was not found as appropriate water for irrigation because of its high salinity. According to the results of SAR-EC analyses, the mixture of MBR effluent with RO permeate at a volume ratio of 1:2 (MBR effluent:RO permeate) was found to be suitable for irrigation to suppress the harmful effects of MBR permeate such as salinity. Also the biodiesel produced from the oil extracted from seeds of safflower plants irrigated with MBR and RO mixture were of better quality in means of meeting biodiesel standards. When ion exchange resins (Purolite-PD206, Purolite-CT175 and Purolite A500TLPlus) in different ionic forms (H+, Na+ and OH-) were used as heterogeneous catalysts in the production of biodiesel, the highest ester content and FFA conversion were achieved in experiments using Purolite-A500TLPlus anion exchange resin.

Aspir (Carthamus tinctorius, L.) insan beslenmesine uygun yağa ve yağ bileşenlerine sahip sıcağa ve kurağa dayanıklı bir yağ bitkisidir. Bu nedenle, Türkiye'nin yemeklik yağ açığının kapatılmasında potansiyele sahip olması, alternatif alanlarda yetiştirilebilmesi, münavebeye girebilmesi ve nadas alanlarını daraltması gibi nedenlerle üzerinde önemle durulması gerekir. Bu çalışma, Diyarbakır Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri deneme alanında Kasım 2017'de kurulmuştur. Denemede iki farklı aspir (Dinçer ve Remzibey) çeşidine sekiz farklı azot dozu (0,3,6,9,12,15,18 ve 21 kg/da) uygulanarak verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yapılmıştır. Denemede yer alan çeşitlerin bitki boyu(cm), bitki dal sayısı(adet), bitki başına tabla sayısı(adet), tabla çapı(mm), tabladaki tohum sayısı(adet), hasat indeksi(%), tane verimi (kg/da) bin tane ağırlığı (g), yağ oranı (%), yağ verimi (kg/da) ile protein oranı(%) özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bitki boyu 98,10-105,53 cm, bitki başına dal sayısı 6,60- 8,27 adet/bitki, tabla sayısı 10,87- 15,60 adet/bitki tabla çapı 19,72-23,12 mm, bin tane ağırlığı 32,44-45,84 gram, tabladaki tohum sayısı 23-28,6 adet/bitki, tohum verimi 218,92-345,85 kg/da, yağ oranı oranı % 28,07-%34,30 yağ verimi 62,33-117,48 kg/da, hasat indeksi %22,23-%30,74, protein oranı % 21,58-31,74 arasında değişim göstermiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda en yüksek değerler; bin tane ağırlığı ve protein oranı için 0 kg/da azot dozundan; hasat indeksi, tohum verimi ve yağ verimi özelikleri için 9 kg/da azot dozundan; bitki boyu ve tablo sayısı için 12 kg/da azot dozundan; dal sayısı için 18 kg/da azot dozundan; tablada tohum sayısı 21 kg/da azot dozundan elde edilmiştir. Yapılan çalışmada hasat indeksi, yağ verimi ve tohum verimi bakımından en yüksek değerler Remzibey çeşidinden elde edilmiştir. Safflower (Carthamus tinctorius L.) is a heat and drought resistant oil plant with suitable oil and fat components for human nutrition. Therefore, the safflower should be emphasized for reasons such as increasing edible oir requirement of Turkey, to be grown in the alternative area, to capable of rotation and narrowing the fallow field. This study was established in November 2017 in Diyarbakir Dicle University Faculty of Agriculture Field Crops experimental area. Eight different nitrogen doses (0,3,6,9,12,15,18 and 21 kg / da) were applied to two different safflower (Dinçer and Remzibey) varieties to determine yield and quality characteristics. The research was conducted with 3 replications according to randomized block design. Plant height (cm), number of plant branches (number), number of tables per plant (number), diameter of table (mm), number of seeds (number), harvest index (%), grain yield (kg / da) thousand grain weight (g), oil content (%), oil yield (kg / da) and protein content (%) were investigated. According to the results of the research, plant height is 98,10-105,53 cm, number of branches per plant is 6,60-8,27 units / plant, number of trays is 10,87-15,60 units / plant table diameter is 19,72-23, 12 mm, thousand grain weight 32,44-45,84 grams, the number of seeds in the table 23-28.6 pieces / plant, seed yield 218,92-345,85 kg / da, the oil rate is 28.07% - 34,30% , 3 fat yield 62.33-117.48 kg / da, harvest index 22.23% -30.74%, protein content ranged between 21.58-31.74%. As a result of the evaluations made the highest values were obtained for thousand grain weight and protein content from a nitrogen dose of 0 kg / da; for harvest index, seed yield and oil yield characteristics from nitrogen dose of 9 kg / da; for plant height and number of tables from the nitrogen dose of 12 kg / da; for number of branches from nitrogen dose of 18 kg / da; for number of seeds in the table from nitrogen dose of 21 kg / da. In the study, the highest values for harvest index, oil yield and seed yield were obtained from Remzibey cultivar. Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü

Bu araştırma 2017 yılında Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü'nün kampüs uygulama arazisinde kışlık ekim tek lokasyonda (Tekirdağ) yürütülmüştür. Deneme 'Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada, Eskişehir Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü tarafından geliştirilmiş olan Dinçer ve Balcıaspir çeşitleri kullanılmış, mikro besin elementlerinden Çinko(3000ppm), Demir(2500pmm) ve Mangan (3000ppm) elementleri ve bunların kombinasyonları olarak (Zn+Fe, Zn+Mn, Fe+Mn ve Zn+Fe+Mn) üç farklı bitki gelişme döneminde (sapa kalkma, tabla bağlama ve çiçeklenme dönemi) uygulanmıştır. Bu amaçla denemede bitki boyu, yan dal sayısı, tabla sayısı, tabla çapı, çiçeklenme gün sayısı, olgunlaşma gün sayısı, tohum verimi, bin tohum ağırlığı, kabuk oranı, ham yağ oranı, ham protein oranı ve yağ verimi gibi karakterler incelenmiştir. Elde edilen verilere göre, tohum verimi ve ham yağ oranı bakımından çeşitler ile uygulama dönemleri arasındaki farklılıkların yanı sıra dönem x gübre interaksiyonuda önemli bulunmuştur. Dekara en yüksek tohum verimi (116.667 kg/da) sapa kalkma döneminde uygulanan Zn elenmenti ile elde edilmiştir. Çeşitler arasındaki farklılıklar önemli bulunmamış olup, Dinçer çeşidinde 102.227 kg/da tohum verimi, Balcı çeşidinde 95.999 kg/da tohum verimi elde edilmiştir. Ham yağ oranı bakımından çeşitler arasındaki farklılıklar önemli olup, Balcı çeşidinde % 27.38 oranında, Dinçer çeşidinde ise % 24.38 ham ham yağ oranı elde edilmiştir. Uygulama dönemleri arasında ise en yüksek ham ham yağ oranına sapa kalkma döneminde uygulanan Mn besin elementi uygulaması ile ulaşılmıştır (% 27.78). This research was carried out in 2017 in the research trial area of the Field Crops Department of Agricultural Faculty of Namık Kemal University as overseeding in single location (Tekirdağ). Experiment was established as 3 replications according to the Experimental Design of Split Plots in Random Blocks. In this study, Dinçer and Balcı safflower varieties developed by Eskişehir Crossing Zone Agricultural Research Institute were used, Zinc (3000ppm), Iron (2500pmm) and Manganese (3000ppm) elements and their combinations (Zn + Fe, Zn + Mn, Fe + Mn and Zn + Fe + Mn) were applied in three different periods (bolting, capsule binding and flowering period). For this purpose, in the study plant height, branch number, capsule number, number of seeds per capsule, capsule diameter, flowering days number, maturity days number, seed yield, 1000 seed weight, hull ratio, oil ratio, protein ratio and oil yield were investigated According to the obtained data, in terms of seed yield and oil ratio, as well as differences between varieties and periods, period x fertilizer interaction was also found significant. The highest seed yield (116.667 kg / da) was obtained with Zn element applied in the bolting period. The differences between the varieties were not found significant and 102,227 kg / da seed yield was obtained in Dinçer variety and 95,999 kg / da seed yield was obtained in Balcı variety. Differences between varieties were significant in the oil ratio, it was obtained as 27.384 % for Balcı variety and 24.384% for Dinçer variety. The highest oil ratio was reached with the Mn element applied in the bolting period (27.782%). 51

Bu araştırma, farklı ekim sıklıklarının (25, 50, 75 ve 100 tohum/m2) aspir bitkisinde bazı tarımsal özellikler ile yaprak alan indeksi ve ışık tutma etkinliği üzerine etkisini belirlemek amacıyla 2017-2018 gelişme döneminde yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak Balcı, Dinçer, Remzibey ve Yenice aspir çeşitleri kullanılmıştır. Tarla denemeleri iki faktörlü tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. En yüksek tane verimleri sırasıyla 221.0 ve 216.9 kg/da ile Balcı ve Yenice çeşitlerinden alınmıştır. Ekim sıklıkları bakımından ise 100 tohum/m2 ekim sıklığı 243.7 kg/da ile en yüksek tane verimini sağlamıştır. Çeşitler içerisinde en yüksek ham yağ verimi 68.8 kg/da ile Balcı çeşidinden, ekim sıklıklarında ise 73.0 kg/da ile 100 tohum/m2 ekim sıklığından alınmıştır. Yaprak alan indeksi ölçümlerinde, en yüksek yaprak alan indeksi değeri 2.9 ile Balcı çeşidinden, sıklıklar bakımından ise 3.2 ile 75 ve 100 tohum/m2 ekim sıklıklarından elde edilmiştir. Çalışmada en yüksek ışık tutma oranı % 87.1 ile Balcı çeşidinden alınmış olup, ekim sıklıkları bakımından ise % 87.3 ile 75 tohum/m2 ekim sıklığında en yüksek ışık tutma oranına ulaşılmıştır. En yüksek ışık tutma etkinliği değerleri % 30.4 ile Dinçer aspir çeşidi ve % 33.1 ile 25 tohum/m2 ekim sıklığından elde edilmiştir. Genel bir değerlendirme yapıldığında; farklı ekim sıklıkları uygulanan aspir çeşitlerinde en yüksek tane ve ham yağ verimlerinin Balcı ve Yenice çeşitleri ile 100 tohum/m2 ekim sıklığından elde edildiği, yüksek yaprak alan indeksi ve ışık tutma oranı ile yüksek verim potansiyeli arasında bir paralellik bulunduğu ve yaprak alan indeksi arttıkça bitkilerin ışık tutma etkinliklerinin azaldığı söylenebilir. This research was conducted to determine the effect of different sowing densities (25, 50, 75 ve 100 seeds/m2) on some agricultural properties and leaf area index and light interception efficiency in safflower during 2017-2018 growing period. Balcı, Dinçer, Remzibey and Yenice safflower cultivars were used in the study. Field trials were carried out in three replications according to two-factor randomized block design. The highest seed yields were obtained from Balcı and Yenice cultivars with 221.0 and 216.9 kg/da respectively. In terms of sowing density, the highest seed yield obtained from 100 seed/m2 sowing density (243.7 kg/da). Among the cultivars, the highest crude oil yield was obtained from Balcı cultivar with 68.8 kg/da, and 100 seed/m2 sowing density. In the leaf area index measurements, the highest leaf area index values were obtained from Balcı cultivar with 2.9 and 3.2 from 75 and 100 seed/m2 sowing densities. In the study, the highest light interception rate was obtained from Balcı cultivar with 87.1% and the highest light interception rate was reached with 87.3% from 75 seed/m2 sowing density in terms of sowing densities. The highest light interception efficiency values were obtained from Dinçer safflower cultivar with 30.4% and 25 seed/m2 sowing density with 33.1%.When a general evaluation is made; it can be said that the highest seed and crude oil yields of safflower cultivars with different sowing densities were obtained from Balcı and Yenice cultivars and 100 seed/m2 sowing density, and there is a parallel between high leaf area index and light interception ratio and high yield potential and as the leaf area index increases, the light interception rates of the plants decrease. 61

Bu araştırma 2016 yılında Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri deneme alanında yürütülmüştür. Deneme 'Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada farklı taban gübrelerinin aspirde verim ve bazı kalite özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada materyal olarak dört aspir çeşidi (Dinçer, Yenice, Balcı, Linas) ve üç farklı taban gübresi (20-20-0, 18-46-0, 8-21-0) kullanılmıştır. Bu amaçla denemede bitki boyu, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, tabla sayısı, tabladaki tohum sayısı, tabla çapı, çiçeklenme gün sayısı, olgunlaşma gün sayısı, tane verimi, 1000 tane ağırlığı, kabuk oranı, iç oranı, yağ oranı, yağ verimi ve protein oranı gibi karakterler incelenmiştir. Elde edilen verilere göre tane verimi ve yağ oranı bakımından çeşitler arasındaki farklılıklar yanı sıra bazı karakterlerde de çeşit x gübre interaksiyonu da önemli bulunmuştur. Bu bağlamda en yüksek tane verimi 20-20-0 gübresi uygulaması ile Dinçer çeşidinden elde edilmiştir (203.400 kg/da). Yağ oranı bakımından taban gübresi uygulamaları istatistiki açıdan önemli bulunmayıp en yüksek yağ oranı Balcı ve Linas çeşitlerinden elde edilmiştir (sırasıyla % 35.323 ve % 33.995). This research was conducted at Applying Research Field, Agriculture Faculty, Namık Kemal University in 2016. The research was conducted in split-plot design on three replications. The aim of this research was to determine effects of different base fertilizers on seed yield and some quality traits of safflower. The four cultivars of safflower (Dinçer, Yenice, Balcı, Linas) and three different base fertilizers (20-20-0, 18-46-0, 8-21-0) was used as a material of this research. In the study plant height, first branch height, branch number, capsule number, number of seeds per capsule, capsule diameter, flowering days number, maturity days number, seed yield, 1000 seed weight, hull ratio, inner ratio, oil ratio, protein ratio and oil yield were investigated. According to the results of this research, differences between cultivars and base fertilizers as well as cultivar x base fertilizers were significant in terms of seed yield and oil rate. Dinçer cultivar has showed the highest seed yield (203.400 kg/da) with 20-20-0 base fertilizers application. In terms of oil ratio, the application of base fertilizer was not significant statistically and the highest oil content was obtained from Balcı and Linas cultivars (% 35.323 ve % 33.995 respectively). 55

Aspir (Carthamus tinctorius L.), Compositae (Asteraceae) familyasına ait tek yıllık bir yağ bitkisi olup kuraklığa dayanıklılığı ile dikkat çekmektedir. Sap, yaprak, tohum ve çiçekleri farklı amaçlarla kullanılan önemli bir endüstri bitkisidir. Dünyada oleik tipteki yağlar kızartmaya uygunluğu ile ön plana çıkarak tüketiciler tarafından tercih edilmektedir.Aspirde oleik asit önemli bir karakter olmasına rağmen ülkemizde sadece hasat sonrasında taneden belirlenmekte, bu durum da ıslah çalışmalarının bir yıl sonra yürütülmesine ve gecikmesine neden olmaktadır. Yüksek oleik asit özelliği yapılacak seleksiyonda bitkiler çiçeklenmeden ve döllenme gerçekleşmeden belirlenemediğinden bu durum ıslah çalışmalarını yavaşlatma ve maliyetleri arttırmaktadır.Çeşit geliştirme çalışmalarında biyoteknolojik yöntemlerden yararlananılarak özellikle de marköre dayalı seleksiyon kullanılarak daha hızlı ve güvenli bir sonuca ulaşılabilmektedir. Bu çalışmada; yüksek ve düşük oleik yağ asidi içeren aspir genotiplerini birbirinden ayırt edebilecek moleküler markör belirlenmesine çalışılmıştır. Çalışmada yüksek ve düşük oleik yağ asidi içeren iki aspir hattı melezlenmiş veF2 jenerasyonunda işaretlenen bitkilerin yaprak dokularından DNA izolasyonu yapılmıştır. Literatürde, aspirde yağ içeriğini kontrol eden FAD2 ve Ol genleri ile bağlantılı olarak haritalanmış SCAR markörleri seçilerek bu markörlerle tarama yapılmıştır. Seçilen ebeveyn çeşitler ve F2 bitkilerinin yağ içeriği ile moleküler markörlerden elde edilen bant profilleri eşleştirilerek değerlendirilmiş ve ıslahta seleksiyon amaçlı kullanılabilecek bir markör belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda IASCA 73 SCAR markörü, bireyler arasında seçicilik gösteren kodominant özellikte bir markör olarak belirlenmiş ancak yağ içeriği ile bağlantı göstermemiştir. Markörün seçiciliğinin aynı bölgede bulunan erkek kısırlığından sorumlu gen (Ms) ile bağlantılı olabileceği öngörülmektedir. abstract The safflower (Carthamus tinctorius L.) which belongs to Compositae family is an annual oil plant which is noted for its drought resistance.The stems, leaves, flowers and seeds of the safflower have been used in different areas.Oleic types of oils has a higher smoke points. For that reason, types of oleic oils (Omega-9) are prefered by consumers for healthy frying oil around the world. High oleic safflower oil can be developed classical plant breeding studies, but this process involves a long period of time. Biotechnological methods especially marker assisted selection (MAS) could be used fast and efficiently in the development of new varieties. In this study; it’s aimed to determined molecular markers which are detect high and low oleic safflower genotypes.High and low oleic type two safflower lines hybridized and DNA was isolated from leaves of their selected F2offspring seedlings. In the literature, SCAR markers linked to FAD2 and Ol genes which controls safflower oil contents were selected for this study and plant materials were scanned by these markers.Results of the oil content analysis and SCAR marker bant profiles of the parents and theirF2 individuals were matched and evaluated for detection of the selective markers that can be used for breeding. Theobtained results from our studies show that IASCA 73 SCAR markers was codominant selective marker between genotypes however it was not related to oil traits. It is expected that the selectivity of the markers can berelated to male sterility gene (Ms) in the same loci.

Konya ekolojik koşullarında bazı aspir (Carthamus tinctorius L.) genotiplerinde verim, kalite ve bazı bitkisel özelliklerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilen bu çalışma, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Prof. Dr. Abdülkadir AKÇİN Deneme Tarlasında, 2011 yılı vejetasyon döneminde (Mart-Ağustos) gerçekleştirilmiştir. Araştırma, "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Konya yöresinden doğal vejetasyondan seçilen, kendilemenin 6. generasyonundaki 10 adet aspir hattı (A13, A29, C12, E1, F4, F6, G16, H3, J19, J29) ve iki adet tescilli çeşit (Dinçer ve Remzibey) materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada; çıkış süresi (gün), ilk çiçeklenme süresi (gün), bitki boyu (cm), ilk dal yüksekliği (cm), dal sayısı (adet/bitki), tabla sayısı (adet/bitki), tabla çapı (cm), tabla ağırlığı (g), tablada tohum sayısı (adet), bin tohum ağırlığı (g), tohum verimi (kg/da), yağ oranı (%) ve yağ verimi (kg/da) ele alınmıştır. Araştırma sonucuna göre en yüksek tohum verimi G16 hattından (270,41 kg/da), bin tohum ağırlığı J19 hattından (43,2 g), yağ oranı Remzibey çeşidinden (% 27,39) ve yağ verimi G16 hattından (73,69 kg/da) elde edilmiştir., This research was conducted to determine seed yield and some morphological characters of some safflower line during 2011 growing season (March-August) on Selcuk University, Faculty of Agriculture Prof.Dr.Abdülkadir AKÇİN experimental field under Konya conditions. The experiment was designed according to "Randomized Blocks" with three replications. In this research was examined ten safflower lines (A13, A29, C12, E1, F4, F6, G16, H3, J19, J29 ) and two safflower cultivars (Dinçer, Remzibey) as material. In this research ; time of emergence (day), time of flowering start (day), plant height (cm), first branch height (cm), number of branch per plant, number of head per plant, head diameter (cm), head weight (g), seed number of head, thousand seed weight (g), seed yield (kg ha-1), oil content (%) and oil yield (kg ha-1) were examined. According to research results, there were obtained the highest seed yield (27.04 kg ha-1) from G16 line, thousand seed weight (43,2 g) from J19 line, oil content (27,39 %) from Remzibey cultivar and oil yield (73,69 kg ha-1) from G16 line., Bu tez çalışması BAP tarafından 12201018 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu araştırma 2014 yılında Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri deneme alanında yürütülmüştür. Deneme ‘Tesadüf Bloklarında Bölünen Bölünmüş Parseller Deneme Deseni’ne göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada gibberellik asit ve salisilik asidin aspirde verim ve kalite özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada metaryal olarak iki aspir çeşidi (Dinçer ve Balcı) kullanılmıştır. Denemede salisilik asidin kontrol, 0.1, 0.5 ve 1 mM dozları ile gibberellik asidin kontrol, 100, 200 ve 300 ppm dozları kullanılmıştır. Belirtilen bu dozlar çiçeklenme öncesi dönemde bitkiye püskürtme yoluyla uygulanmıştır. Bu amaçla denemede bitki boyu, dal sayısı, tabla sayısı, tabladaki tohum sayısı, tabla çapı, çiçeklenme gün sayısı, olgunlaşma gün sayısı, tane verimi, 1000 tane ağırlığı, kabuk oranı, iç oranı, yağ oranı, protein oranı ve yağ verimi gibi karakterler incelenmiştir. Elde edilen verilere göre, tane verimi ve yağ oranı bakımından çeşitler ile hormonlar arasındaki farklılıkların yanı sıra çeşit x hormon ve hormon x doz interaksiyonları da önemli bulunmuştur. Dekara en yüksek tane verimi (120,496 kg/da) SA uygulamasıyla Dinçer çeşidinden, en düşük verim ise (55,111 kg/da) GA3 uygulamasıyla Balcı çeşidinden elde edilmiştir. 300 ppm GA3 uygulamasıyla yağ oranı %34,3’ten %41,2’ye kadar artmış, SA uygulaması yağ oranına önemli bir etkide bulunmamıştır. This research was conducted at Applying Research Field, Faculty of Agriculture University of Namik Kemal in 2014. The research was conducted using a randomized complete block, split block design with three replicates. The aim of this research was to determine of effects of gibberellic and salicylic acid on seed yield and quality traits of safflower. The two cultivars of safflower (Dincer and Balcı) was used as a material of this research. In this research different doses of salicylic acid (SA) (control, 0.1, 0.5 and 1 mM) and gibberellic acid (GA3) (control, 100, 200 and 300 ppm) were used. The doses of SA and GA3 were applied by spraying to plants before flowering stage. In the study plant height, branch number, capsule number, number of seeds per capsule, capsule diameter, flowering days number, maturity days number, seed yield, 1000 seed weight, husk ratio, inner ratio, oil ratio, protein ratio and oil yield were investigated. According to the results of this research, differences between cultivars and growth regulators as well as cultivar x growth regulators and growth regulators x doses interactions were significant in terms of seed yield and oil rate. Dincer cultivar has showed the highest seed yield (120,496 kg/da) with SA application, Balcı cultivar has showed the lowest seed yield (55,111 kg/da) with GA3 application. Although oil rate were not change with SA application, oil rate increased from 34,3% to 41,2% with application of 300 ppm GA3.

Bu arastırmada, Konya ilinin Selçuklu ve Hüyük ilçelerinde aspir tarlalarında zarar yapan böcekler ve predatörlerini belirlemek amacıyla 2011 yılında survey çalısmaları yürütülmüstür. Yapılan çalısmalar sonucu aspir bitkilerinde 9 zararlı ve 3 predatör böcek türü bulunmustur. Zararlı olarak; Aphis fabae Scopoli,1763, Uroleucon compositae Theobald, 1915 (Homoptera: Aphididae), Brachycoleus decolor Reuter, 1887 (Homoptera: Miridae) , Cteniopus gibbosus Baudidi Selve, 1761 (Coleoptera: Alleculidae), Cetonia aurata Linnaeus, 1761 (Coleoptera: Cetonidae), Bangasternus planifrons (Brulle, 1882) (Coleoptera: Curculionidae), Heliothis peltigera Schiffer, 1775 (Lepidoptera: Noctuidae), Larinus syriacus Gyllenhal, 1835 (Coleoptera: Curculionidae), Tropinota hirta Poda, 1761 (Coleoptera: Scarabaeidae) türleri; predatör olarak; Coccinella septempunctata (L.), Psyllobora vigintiduopunctata (L.) ve Adalia fasciatopunctata revelierei Mulstant (Coleoptera: Coccinellidae) türleri bulunmustur. Her iki ilçede, Tropinota hirta, Heliothis peltigera ve Uroleucon compositae’nin önemli zararlı türler oldugu; Coccinellid türlerinden C.septempunctata’nın afitler üzerinde etkin oldugu, diger iki türün ise populasyonlarının düsük düzeyde oldugu tespit edilmistir., In this study, a survey was carried out to determine pest insect species of safflower and their predators in Hüyük and Selçuklu towns of Konya Province in 2011. At the end of the study, 9 pest and 3 predator insect species were found on safflower plants. These pest species namely; Aphis fabae Scopoli,1763, Uroleucon compositae Theobald, 1915 (Homoptera: Aphididae), Brachycoleus decolor Reuter, 1887 (Homoptera: Miridae) , Cteniopus gibbosus Baudidi Selve, 1761 (Coleoptera: Alleculidae), Cetonia aurata Linnaeus, 1761 (Coleoptera: Cetonidae), Bangasternus planifrons (Brulle, 1882) (Coleoptera: Curculionidae), Heliothis peltigera Schiffer, 1775 (Lepidoptera: Noctuidae), Larinus syriacus Gyllenhal, 1835 (Coleoptera: Curculionidae), Tropinota hirta Poda, 1761 (Coleoptera: Scarabaeidae). The predators namely; Coccinella septempunctata (L.), Psyllobora vigintiduopunctata (L.) and Adalia fasciatopunctata revelierei Mulstant (Coleoptera: Coccinellidae). Tropinota hirta, Heliothis peltigera and Uroleucon compositae were found as important pests. On the other hand, C. septempunctata populations were effective on the aphids, but the other coccinellids had low population levels.

Bu araştırma, aspirde farklı sıra arası ve sıra üzeri mesafelerinin verim ve kalite özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla, Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, 2009 yılı Nisan-Ağustos aylarında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, Remzibey-05 aspir çeşidi kullanılmıştır. ?Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller? deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak kurulan bu çalışmada, 4 farklı sıra arası (15,20,25 ve 30 cm) ve 3 farklı sıra üzeri (5,10 ve 15 cm) kullanılmıştır. Araştırmada; bitki boyu, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, tabla sayısı, bin tohum ağırlığı, tohum verimi, yağ oranı ve yağ verimi incelenmiştir. Araştırmaya göre tohum verimi ve yağ verimi üzerine sıra arası ve sıra üzeri mesafeler arasındaki farklılıklar önemli bulunmuş olup en yüksek değerler sırasıyla, 248.26 kg/da ve 71.61 kg/da olarak 15 cm sıra arası ve 15 cm sıra üzerinde belirlenmiştir. Yağ bitkileri yetiştiriciliğinde esas amaç birim alandan alınan yağ veriminin arttırılmasıdır. Araştırmada sıra arası ve sıra üzeri mesafeler genişledikçe yağ veriminin azaldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak denemede elde edilen değerler dikkate alındığında yüksek tohum verimi ve yağ verimi için 15 cm sıra arası, 15 cm sıra üzeri mesafenin kullanılması uygun olacaktır., This research was carried out to determine the effects of different row spacing and intra-row spacing on the yield and quality on safflower; was set up in Ankara Central Research Institute of Arable Crops trial area, between April to August of 2009. Remzibey-05 cultivar was used in this research. The research, was conducted in ?The Randomized Complete Block Design? with 4 replication, were used four different row spacing (15, 20, 25, 30 cm) and three different intra-row spacing (5, 10, 15 cm). In this research plant height, first branch height, branch number per plant, head number per plant, 1000-seed weight, seed yield, oil content and oil yield were investigated. To the research, row spacing and intra-row spacing were significant for seed yield and oil yield and the highest seed yield and oil yield ( 248.26 kg/da, 41.61 kg/da, respectively) were obtained from 15 cm row spacing and 15 cm intra-row spacing. The main aim of oil crop producing is increase the oil yield from unit area. In this research; wided row spacing and intra-row spacing resulted in decreased crude oil yield. Consequently, when tha values obtained from the production considered, it was found out that it would be best if it was planted 15 cm row spacing and 15 cm intra row spacing for high seed yield and high oil yield.

Bu çalışmada, Aspir Biyodizeli (Aspir Yağı Metil Esteri) üretimi transesterifikasyon yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Aspirden elde edilen biyodizel yakıtı motorinle %2 (B2) ve %20 (B20) oranında karıştırılmıştır. Karışımlar sonucunda elde edilen B2, B20, B100 ve motorin yakıtlarının viskozitesi, yoğunluğu, su miktarı, ısıl değeri, parlama noktası, bulutlanma, donma ve akma noktası, kül miktarı, bakır çubuk korozyonu testi ve CFPP (STFN) testi yapılmıştır. B2, B20, B100 ve motorin yakıtlarıyla dört zamanlı, tek silindirli, su soğutmalı, direk püskürtmeli yakıt sistemine sahip bir dizel motorda performans ve emisyon değerleri belirlenmiştir. Her yakıtta motor, kısmi yük altında 100 saat çalıştırılmış ve belirli saatlerde motor yağlama yağından numuneler alınmıştır. Motor yağlama yağından alınan bu numunelerin, aşınma elementleri olan demir, alüminyum, kurşun, bakır ve krom durumlarına bakılmıştır. Ortalama değerlere bakıldığında en yüksek tork değeri 1400 1/min devrinde motorin yakıtında, en yüksek motor gücü değerleri bütün yakıtlarda 2000 1/min'da, en düşük özgül yakıt tüketimi ise 1800 1/min'da elde edilmiştir. Bütün yakıtlardaki egzoz emisyonları incelendiğinde, CO emisyonlarında ki maksimum azalma B100 yakıtı ile 1300 1/minakika'da % 55,02 oranında elde edilmiştir. Sonuçlara göre motorin yakıtının CO2 emisyonu değerleri genel olarak B2, B20 ve B100 yakıtlarının değerlerine göre düşük çıkmaktadır. En düşük HC değeri 2300 1/min'da motorin yakıtında 1 ppm ölçülmüştür. Sonuçlara göre B100 yakıtının SO2 değeri en düşük çıktığı görülmektedir. En yüksek O2 emisyonu değeri 1400 1/min'da motorin yakıtında görülmüştür. Ortalama değerlere bakıldığında B100 yakıtının NOx değerleri motorin yakıtının değerlerine göre %50 oranında artmıştır. Motor yağlama yağından alınan numunelerin analizi sonucunda, yağlama yağının motor çalışma saati arttıkça incelmesine paralel olarak, çalışmada kullanılan bu numuneler için aşınma ürünlerinde de artışlar gözlenmiştir. ICP yağ analizleri sonuçları incelendiğinde motordaki aşınmaların en önemli göstergelerinden olan yağlama yağı içerisindeki aşınma ürünlerinden demir, kurşun, alüminyum, krom ve bakır miktarı, biyodizel ve karışımlarının kullanımında motorin yakıta nazaran daha fazla arttığı, ancak yine de kabul edilebilir limit değerler içerisinde kaldığı görülmüştür, In the present study, Safflower Biodiesel (Safflower Oil Methyl Ester) production was performed through transesterification. The biodiesel fuel obtained from safflower was blended with diesel fuel at rates of 2% (B2) and 20% (B20). Kinematic viscosity, density, water content, heating value, flash point, clouding, freezing and pour point, ash content, copper strip corrosion and Cold Filter Plug Point (CFPP) tests were performed on B2, B20, B100 fuel blends and diesel fuel. Performance and emission values of B2, B20, B100 fuel blends and diesel fuel were determined on a four stroke, single cylinder, water cooled diesel engine with a direct injection fuel system. With each fuel, the engine was operated at partial load for 100 hours and samples were taken from the engine lubricating oil predetermined hour intervals. The wear elements iron, aluminum, lead, copper and chromium contents of the samples taken from the engine lubricating oil were examined. When the average values are examined, it was seen that maximum torque value was obtained at 1400 rpm with diesel fuel, maximum engine power values were obtained at 2000 rpm with all fuels, and the lowest specific fuel consumption was obtained at 1800 rpm. The evaluation of the exhaust emissions with all fuels showed that the maximum decrease in CO emissions was obtained as 55.02% with B100 fuel at 1300 rpm. The results showed that CO2 emission values of diesel fuel were generally lower compared to that of B2, B20 and B100 fuels. The lowest HC value was measured as 1 ppm at 2300 rpm with diesel fuel. The results showed that the lowest SO2 value was obtained with B100 fuel. The highest O2 emission value was observed with the use of diesel fuel at 1400 rpm. When the average values were observed, it was seen that NOx values of B100 fuel increased at a rate of 50% compared to that of diesel fuel. As the result of the analyses of the samples taken from the engine lubricating oil, increases were observed in engine wear elements for the samples used in the study in parallel with the thinning of the engine oil as the operating time increased. When the results of the ICP oil analyses were examined, it was observed that of the engine wear elements, the amount of iron, lead, aluminum, chromium and copper, which are among the most important indicators of engine wear, increased more with the use of biodiesel blends compared to the case of diesel fuel, but still remained within the acceptable limit values.

TEZ8390 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s.73-81) var. xiii, 86 s. : res., rnk., ; 29 cm. This study was conducted to determine the effect of irrigation at different development stages on yield and yield components of safflower. The study was carried out at the experimental area of Department of Field Crops, Agriculture Faculty, Dicle University during 2009-2010 growing season under Diyarbakır ecological conditions. In the study three safflower varieties (Dinçer, Remzibey-05, Yenice) were used as material, and control (based on rain), stem elengation (63 mm) beginning of flowering (99 mm) and full flowering (126 mm) were chosen as irrigation periods. At the end of study, seed yield varied between 1811 kg ha-1 and 2541 kg ha1 According to oil yield, the highest value was obtained from beginning flowering period, the highest value recorded from Remzibey-05 as 31.2%. As a conclusion, it was determined, to obtain high seed yield, petal and oil yield, beginning of flowering period is suitable for irrigation. Bu çalışma, Diyarbakır ekolojik koşullarında 2009-2010 yetiştirme döneminde Dicle Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanlarında, aspir bitkisinde farklı gelişme dönemlerinde yapılan sulamaların verim ve verim unsurları üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Materyal olarak üç aspir çeşidinin (Dinçer, Remzibey-05, Yenice) kullanıldığı çalışmada, sulama dönemleri olarak kontrol (doğal yağışa dayalı), sapa kalkma (63 mm), çiçeklenme başlangıcı (99 mm) ve tam çiçeklenme dönemi (126 mm) alınmıştır. Araştırma sonunda, çeşitlerin tohum verimlerinin 181.1 kg/da-254.1 kg/da arasında değiştiği belirlenmiştir. Ham yağ oranı bakımından sulama dönemleri arasında en yüksek değer çiçeklenme başlangıcı döneminde elde edilmiş, Remzibey- 05, % 31.2 ile en yüksek yağ oranını vermiştir. Araştırma sonunda, yüksek tohum, taç yaprağı ve yağ verimi için çiçeklenme başlangıcında sulama yapılmasının uygun olacağı sonucuna varılmıştır.

Bu çalışma Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri deneme alanında 2009 yılı bahar sezonunda kuru koşullarda yürütülmüştür. Denemede farklı aspir hat ve çeşitlerinde verim, verim unsurlarının ve ham yağ oranlarını belirlenmesi amaçlanmış ve materyal olarak V-49/848, V-50/63, V-50/166, V-50/426, V-51/263 ve KN 144 hatları ile Finch, Sahuaripa 88, Ole, Ac Stirling, Oleic Leed, San Jose 89, US 10, N 5, UC-1, Yenice 5-38, Dinçer 5-118 ve Remzibey 5-154 çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada ele alınan özelliklere ilişkin verilerle yapılan varyans analizlerinde, çeşitler ve hatlar arasında incelenen özellikler bakımından istatistiki olarak önemli farklılıklar saptanmıştır. Denemede ortalama olarak çeşit ve hatların biyolojik verimi 13.37-28.05 g, bitki boyu 51.82-77.82 cm, bitki başına yan dal sayısı 4.40-8.12 adet, bitki başına tabla sayısı 4.57-8.76 adet, ana tabla çapı 1.80-2.53 cm, ana tabla tohum sayısı 12.20-23.16 adet, ana tabla tohum ağırlığı 0.52-1.26 g, bitki başına tohum sayısı 84.17-245.28 adet, bitki başına tohum verimi 2.89-7.55 g, boş tabla verimi 4.45-8.42 g, çiçek verimi 0.15-0.29 g, bin tane ağırlığı 3.07-4.85 g, dekara tohum verimi 67.96-132.64 kg/da, dekara ham yağ oranı % 22.9-33.00, ham yağ verimi 18.06-39.23 kg/da, tabla oluşum süresi 60-64 gün, ilk çiçeklenme süresi 81-92 gün, % 50 çiçeklenme süresi 88-97 gün ve olgunlaşma süresi 120-143 gün arasında değişen değerler göstermiştir. Çalışmada en yüksek ham yağ verimi değeri V-50/426 (39.23 kg/da) hattından elde edilirken bunu V-51/263 (35.06 kg/da) ve V-50/166 (34.97 kg/da) hatları izlemiştir. Tohum ve yağ verimi bakımından Đran kökenli hatların diğer çeşit ve hatlara göre daha yüksek değerlere sahip olduğu görülmüştür. This study was carried out in the experimental field of Faculty of Agriculture, University of Eskişehir Osmangazi during spring season of 2009 under rainfed conditions, eighteen different safflower genotypes (Finch , Sahuaripa 88, Ole , AC Stirling , Oleic Leed , San Jose 89, Us 10, N 5, UC-1, V-49/848, V-50/63, V 50/166, V-50/426, V-51/263, KN 144 Yenice 5-38, Dinçer 5-118 and Remzibey 5.154,) were used as materials. The cultivars and lines were planted in completely randomized blocks with three replications. The differences between the cultivars were found statistically important for all of yield and yield components. The avarage values of cultivars changed between 13.37-28.05 g for biological yield per plant; 51.82-77.82 cm for plant height; 4.40-8.12 for number of branch per plant; 4.57-8.76 for number of head per plant; 1.80-2.53 cm for head diameter; 12.20-23.16 for number of seed per head; 0.52-1.26 g for weight of seed per head; 84.17-245.28 for number of seed per plant; 2.89-7.55 g for weight of seed per plant; 4.45-8.42 g for head vejetative weight; 0.15-0.29 g for flower yield per plant; 3.07-4.85 g for 1000-seed weight; 67.96-132.64 kg/da for seed yield; 22.9- 33.00% for crude oil rate;18.06-39.23 kg/da for crude oil yield; 60-64 days to head maturity, 81-92 days to flowering; 88-97 days to 50 %flowering; 120-143 days to maturity. In this study, the hightest raw oil yield was pained respectiverly, V-50/426 (39.23 kg/da), V-51/263 (35.06 kg/da),V-50/166 (34.97 kg/da). It seemed that Iran lines higher values that other cultivars and lines by seed and oil yield.Safflower, Carthamus tinctorius L., adaptation yield, oil ration

Bazı aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkilerini tespit etmek amacıyla yürütülen araştırma; Konya ili Ilgın İlçesi Şeker Enstitüsü Deneme Şefliği arazisinde, 2009 yılı Mart-Ağustos ayları arasında, sulamasız şartlarda gerçekleştirilmiştir. ?Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller? deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulan bu araştırmada, materyal olarak beş aspir çeşidi (Black Sun1, KS03, KS05, Remzibey-05 ve Populasyon) kullanılmış ve beş farklı ekim zamanı [1 Mart (EZ1), 15 Mart (EZ2), 30 Mart (EZ3), 15 Nisan (EZ4) ve 1 Mayıs (EZ5)] ele alınmıştır. Araştırmada, çıkış gün sayısı, ilk çiçeklenme süresi, vejetasyon süresi, bitki boyu, sap çapı, ilk dal yüksekliği, bitki başına yan dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, tablada tohum sayısı, bitki başına tohum verimi, tabla başına tohum verimi, bin tohum ağırlığı, kabuk oranı, ham yağ oranı, ham protein oranı, tohum verimi, ham yağ verimi, ham protein verimi ve taç yaprak verimi ele alınmıştır. Araştırma sonucunda, çeşitlerin ortalaması olarak ekim zamanları arasında; çıkış gün sayısının 11.80-34.67 gün (EZ5-EZ1), ilk çiçeklenme süresinin 76.87-124.53 gün (EZ5-EZ1), vejetasyon süresinin 121.86-166.80 gün (EZ5-EZ1), bitki boyunun 56.25-84.73 cm (EZ5-EZ1), sap çapının 4.13-7.26 mm (EZ5-EZ1), ilk dal yüksekliğinin 44.61-53.91 cm (EZ5-EZ3), bitki başına yan dal sayısının 4.04-7.88 adet (EZ5-EZ1), bitki başına tabla sayısının 4.96-11.65 adet (EZ5-EZ1), tabla çapının 15.03-16.66 mm (EZ5-EZ1), tablada tohum sayısının 11.25-15.91 adet (EZ5-EZ2), bitki başına tohum veriminin 1.90-6.00 g (EZ5-EZ2), tabla başına tohum veriminin 0.38-0.60 g (EZ5-EZ4), bin tohum ağırlığının 30.58-34.00 g (EZ3-EZ4), kabuk oranının % 39.10-40.23 (EZ2-EZ3), ham yağ oranının % 27.45-29.73 (EZ1-EZ4), ham protein oranının % 17.75-19.24 (EZ5-EZ3), tohum veriminin 64.35-122.94 kg/da (EZ5-EZ1), ham yağ veriminin 18.17-33.30 kg/da (EZ5-EZ1), ham protein veriminin 11.30-22.91 kg/da (EZ5-EZ1), taç yaprak veriminin 7.67-16.65 kg/da (EZ5-EZ1) arasında değiştiği tespit edilmiştir. Araştırmada tohum verimi, ham yağ, ham protein ve taç yaprak verimleri bakımından ekim zamanı, çeşit ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonu önemli bulunmuş olup, ekim zamanı geciktikçe bu verim değerlerinin azaldığı belirlenmiştir. Yağ bitkileri yetiştiriciliğinde esas amaç birim alandan alınan yağ verimin arttırılmasıdır. Bu açıdan bakıldığında yüksek ham yağ verimi açısından, araştırmada ele alınan ekim zamanları arasında, ekimin en erken yapıldığı 1 Mart ekimi, kullanılan çeşitler arasında ise Remzibey 05 çeşidinin yöre için en uygun ekim zamanı ve çeşit olduğu kanısına varılmıştır., This study was carried out to determine the effects of different sowing dates on the yield, yield components and quality on some safflower (Carthamus tinctorius L.) cultivars; was set up in Sugar Institute Research area in Ilgın province in Konya, between March-August of 2009 and under the rainfed conditions. In the study was designed for ?Randomized Complete Block with Split Plots? design, five different safflower varieties (Black Sun1, KS03, KS05, Remzibey-05 and Population) and five different sowing dates [1 March (SD1), 15 March (SD2), 30 March (SD3), 15 April (SD4) and 1 May (SD5)] were used. In the study, number of emergence days, duration of first flowering, vegetation period, plant height, stem diameter, first branch height, number of branch per plant, number of head per plant, number of seed per head, head diameter, seed yield per plant, seed yield per head, one thousand seed weight, hull ratio, crude oil ratio, crude protein ratio, seed yield, crude oil yield, crude protein yield and petal yield were considered. According to the study, results for an average of varieties between sowing dates were varied as number of emergence days 11.80-34.67 (SD5-SD1), duration of first flowering 76.87-124.53 (SD5-SD1), vegetation period 121.86-166.80 days (SD5-SD1), plant height 56.25-84.73 cm (SD5-SD1), stem diameter 4.13-7.26 mm (SD5-SD1), first branch height 44.61-53.91 cm (SD5-SD3), number of branch per plant 4.04-7.88 (SD5-SD1), number of head per plant 4.96-11.65 (SD5-SD1), head diameter 15.03-16.66 mm (SD5-SD1), number of seed per head 11.25-15.91 (SD5-SD2), seed yield per plant 1.90-6.00 g (SD5-SD2), seed yield per head 0.38-0.60 g (SD5-SD4), one thousand seed weight 30.58-34.00 g (SD3-SD4), hull ratio 39.10-40.23 % (SD2-SD3), crude oil ratio 27.45-29.73 % (SD1-SD4), crude protein ratio 17.75- 19.24 % (SD5-SD3), seed yield 643.5-1229.4 kg ha-1 (SD5-SD1), crude oil yield 181.7-333.0 kg ha-1 (SD5-SD1), crude protein yield 113.0-229.1 kg ha-1 (SD5-SD1), petal yield 76.7-166.5 kg ha-1 (SD5-SD1). In the study, sowing date, variety and sowing date x variety interaction were significant for seed, crude oil, crude protein and petal yield. It is also found that when sowing date getting later these dates getting lower. The main aim for oil crops producing is oil yield increasing from unit area. According to results, it is thought that 1 March sowing which is given the highest oil yield between sowing dates and Remzibey 05 variety between varieties are suitable for region.

Bu araştırma, yerli aspir çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının bazı tarımsal özellikler ve biyodizel kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Deneme Tarlasında 2006 yılında kuru şartlarda yürütülmüştür. Konular 3 çeşit (Yenice, Dinçer ve Remzibey) ve 3 ekim zamanı (28 Mart, 27 Nisan ve 25 Mayıs) olarak ele alınmıştır. Deneme ?Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller? deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma sonucunda, ekim tarihlerine göre ortalama tohum verimleri; Yenice çeşidinde 40.11 kg/da, Dinçer çeşidinde 46.11 kg/da, Remzibey çeşidinde ise 50.33 kg/da olarak bulunmuştur. Bitki başına ortalama tabla sayısı, Yenice çeşidinde 10.11 adet, Dinçer çeşidinde 9.44 adet, Remzibey çeşidinde 11.67 adet olarak elde edilmiştir. Tablada ortalama tohum sayısı Yenice çeşidinde 27.78 adet, Dinçer çeşidinde 25.89 adet, Remzibey çeşidinde 49.56 adet olmuştur. Bitki boyu ortalama değerleri, Yenice çeşidinde 47.22 cm, Dinçer çeşidinde 52.44 cm, Remzibey çeşidinde 74.78 cm olarak elde edilmiştir. Ham yağ oranları Yenice çeşidinde %17.9-21.5, Dinçer çeşidinde %18.4-23.6, Remzibey çeşidinde % 20.0-25.3 arasında değişmiştir. Yağ asitlerine göre yapılan analizlerde ortalama olarak; Yenice'de oleik asit %11.25, linoleik asit %72.98, palmitik asit %6.12, stearik asit %2.15; Dinçer'de oleik asit %11.96, linoleik asit %77.02, palmitik asit %5.85, stearik asit %2.11 olmuştur. Remzibey'de ise oleik asit %37.18, linoleik asit %48.50, palmitik asit %6.17, stearik asit %2.27 olarak bulunmuştur. Çeşitlerde yağ miktarını ve yağ asitleri bileşimini belirlemek için tohumlarından elde edilen yağlar aynı zamanda biyodizele işlenmiştir. Biyodizeller TS EN 14214 standardına göre karşılaştırılmıştır. Biyodizellerde yağ asitleri bileşimleri çeşitlere bağlı olarak önemli derecede değişmiş, Yenice'de oleik asit %12.34, linoleik asit %73.66, palmitik asit % 6.29, stearik asit %2.15, Dinçer'de oleik asit %12.16, linoleik asit %76.90, palmitik asit %6.04, stearik asit %2.16 değerlerindedir. Remzibey çeşidinde oleik asit % 38.18, linoleik asit % 48.60, palmitik asit % 6.05, stearik asit % 2.23 olarak bulunmuştur. TS EN 14214 biyodizel standardına göre yapılan kalite kontrollerinde yüksek kaliteli biyodizel üretimi amaçlandığı durumlarda Remzibey çeşidinin kullanılması önerilebilir., This study was conducted in the Experimental Station of Field Crops Central Research Institute, Ankara, during 2006 growth period to determine the effect of different sowing times on some agricultural properties and biodiesel quality of three varieties of safflower (Yenice, Dincer, Remzibey) under dryland agricultural conditions. The treatments consisted of 3 varieties (Yenice, Dincer, and Remzibey) and 3 different sowing times (March 28, April 27, and May 25) with 3 replicates in accordance with randomized split block. The sowing was performed in the plots of 5.4 m x 1.6 m dimensions, with 10 cm spacing on the planting rows and 40 cm spacing between the rows. At the end of the research period, mean seed production of each variety was found as 40.11 kg/da for Yenice, 46.11 kg/da for Dincer, and 50.33 kg/da for Remzibey. The mean of the number of head per plant was found as 10.11 for Yenice, 9.44 for Dincer, and 11.67 for Remzibey. The mean of the number of seed per head was recorded was 27.78 seeds for Yenice, 25.89 seeds for Dincer, and 49.56 seeds for Remzibey varieties. The mean plant height was observed 47.22 cm for Yenice, 52.44 cm for Dincer, and 74.78 cm for Remzibey. The raw oil content ranged from 17.9 to 21.5% for Yenice, from 18.4 to 23.6% for Dincer, and from 20.0-25.3% for Remzibey. The fatty acid analyses of the varieties showed that oleic acid, linoleik acid, palmitic acid, and stearic acid contents were found 11.25%, 72.98%, 6.12%, and 2.15% for Yenice; 11.96%, 77.02%, 5.85%, and 2.11% for Dincer; and 37.18%, 48.50%, 6.17%, and 2.27% for Remzibey varieties, respectively. The extracted oil from the seeds was converted to biodiesel to determine oil content and fatty acid compositions. The biodiesels were compared according to the standards of TS EN 14214. Fatty acid compositions of the biodiesels significantly varied depending on the varieties. It was determined that the contents of oleic acid, linoleic acid, palmitic acid, and stearic acid were 12.34%, 73.66%, 6.29%, and 2.15 % for Yenice; 12.16%, 76.90%, 6.04%, and 2.16 % for Dincer; and 38.18%, 48.60%, 6.05%, and 2.23 % for Remzibey, respectively. In conclusion, in the cases of the high quality biodiesel production according to the TS EN 14214 quality control standards, the Remzibey variety could be recommended.

Bu araştırma 2006-2007 yıllarında Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında yürütülmüştür. On dört aspir çeşit ve hatları iki farklı ekim zamanında ekilerek, yazlık ve kışlık ekimin verim ve bitkisel özelliklerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 'tesadüf blokları bölünmüş parseller' deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada çiçeklenme gün sayısı, olgunlaşma gün sayısı, bitki boyu, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, tabla adedi, tablada tohum adedi, BTA, verim, yağ oranı ve yağ verimi gibi karakterler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; her iki ekimde en erken çiçeklenme Dinçer (228- 95 gün) çeşidinde, en geç çiçeklenme Yenice (242.7-105.0 gün) çeşidinde belirlenmiştir. Kışlık ekimde en uzun bitki boyu 207.5 cm ile Yenice çeşidine, en kısa bitki boyu 55.2 cm ile yazlık ekilen Montola 2000 çeşidinden elde edilmiştir. GW 9305 çeşidinde en yüksek dal sayısı 18.27 adet kışlık ekim uygulamasında elde edilirken, yazlık ekimde dal sayısı Montola 2000 çeşidinde 7.0 adet ile en düşük değer elde edilmiştir. PI 306924 hattında en yüksek tabla adeti 27.3 adet olarak kışlık ekim uygulamasında, en düşük tabla adeti yazlık ekimde 11.4 adet ile Montola 2000 çeşidinde belirlenmiştir. Tablada tohum adeti en yüksek kışlık ekilen Finch çeşidinde (38.0 adet) elde edilirken, yazlık ekimde Montola 2000 çeşidinde (23.4 adet) en düşük değer saptanmıştır. En yüksek BTA yazlık ekim uygulamasında GW 9003 çeşidinde 45.4 gr, en düşük BTA yazlık ekilen Kazakistan Populasyonu çeşidinde 36.7 gr olarak hesaplanmıştır. En yüksek tane verimi kışlık ekimde Dinçer çeşidinde 356.983 kg/da, en düşük tane verimi 104.567 kg/da ile yazlık ekilen Yenice çeşidinden elde edilmiştir. Yağ verimi en yüksek kışlık ekilen Dinçer çeşidinde 103.78 kg/da ile belirlenirken, en düşük yağ verimi 26.46 kg/da ile yazlık ekilen Yenice çeşidinden elde edilmiştir. En yüksek ham yağ oranı kışlık ekimde Montola 2000 çeşidinde % 36.9 en düşük ham yağ oranı % 25.3 ile yazlık ekilen Yenice çeşidinde saptanmıştır. This research was conducted at Applying Research Field, Faculty of Agriculture University of Namık Kemal in 2006-2007. Fourteen safflower cultivars were used as seed material. Two different sowing date effect of winter and spring sowing on yield and plant traits were applied in this research. The research was conducted using a randomized complete block, split plot design with three replicates. In the study, flowering days number, maturity days number, plant height, first branch height, branch number, head numbers, the number of seeds per head, 1000 seed weight, yield, oil content and oil yield were investigated. According to the results of this research; Dinçer variety was the earliest flowering days number (228-95 days), Yenice variety was the delay flowering days number (242.7-105.0 days). Yenice has showed the tallest values in winter sowing 207.5 cm for plant height, Montola 2000 has showed the smallest values in spring sowing 55.2 cm for plant height. GW 9305 has showed the highest values in winter sowing 18.27 for number of branch per plant, Montola 2000 has showed the lowest in spring sowing 7.0 for number of branch per plant. PI 306924 has showed the highest values in winter sowing 27.3 for number of head numbers per plant, Montola 2000 has showed the lowest in spring sowing 11.4 for number of head per plant. Finch has showed the highest values in winter sowing 38.0 for number seed of table per plant, Montola 2000 has showed the lowest values in spring sowing 23.4 for number seed of table per plant. GW 9003 has showed the highest values in spring sowing 45.4 gr for 1000 seed weight, Kazakhstan Population has showed the lowest values in spring values 36.7 gr for 1000 seed weight. Dinçer has showed the hightest values in winter sowing 356.983 kg/da for yield, Yenice has showed the lowest values in spring sowing 104.567 kg/da for yield. Dinçer has showed the highest values in winter sowing 103.78 kg/da for oil yield, Yenice has showed the lowest values in spring sowing 26.46 kg/da for oil yield. Montola 2000 has showed the highest values in winter sowing 36.9 % for oil content of gain, Yenice has showed the …est values in spring sowing 25.3 % for oil content.

öz Bu araştırma, Bursa Bölgesi'nde üç farklı aspir çeşidinde en uygun azot dozunu belirlemek amacı ile 1995 ve 1996 yıllarında Ziraat Meslek Lisesi arazisinde yapılmıştır. Araştırmada iki aspir çeşidi ( Dinçer 5118, Yenice 5-38) ile bir aspir hattı ( 5-154) kullanılmıştır. En uygun azot dozunu belirlemek amacı ile de 5 farklı azot dozu (0,4,8,12 ve 16 kg/da N ) uygulanmıştır. Deneme 4 tekrarlamalı tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre tertiplenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre tane verimi bakımından hem çeşitler arasında ve hem de azot dozları arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. Dincer5118 ve Yenice 5-38 çeşitleri 5-154 aspir hattından daha yüksek tane verimi vermiştir. Azot dozları içerisinde en yüksek tane verimi 40 ve 80 kg/ha N uygulamalarından elde edilmiştir. ABSTRACT Effect of Different Nitrogen Rates on Yield and Quality of Some Safflower ( Carthamus tinctorius L. ) Varieties. This research was carried out to determine the most suitable nitrogen rate for two varieties and one line of safflower under Bursa conditions in 1995 and 1996 at the experimental field of the Agricultural High School. Varieties used in this study were Dinger 5118, Yenice 5-38 and line 5-154. The rates of applied nitrogen used were 0.40.80.120 and 160 kg N/ha. The experiments were planned on a factorial design of randomized blocks with four replications. According to the results, significant differences were found among nitrogen rates and varieties in terms of seed yield. Varieties; Dinçer 5118 and Yenice 5-38 produced higher seed yield than the safflower line (5-154). 40 and 80 kg/ha amonts of nitrogen produced the highest seed yield at all varieties. 97

1993 yılı Mart-Ağustos aylarında Konya Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, kıraç şartlarda yürütülen bu araştırma, bazı aspir çeşitlerinde verim ve verim unsurlarını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Materyal olarak "Yenice", "Dinçer", "5-154-2", "Oleicleed" çeşitleri, "Ekiz 10" çeşit adayı ve "populasyon" olmak üzere 6 aspir numunesi kullanılmıştır. Araştırma konuları olarak, bitki boyu, bitki başına yan dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, bitki başına tohum verimi, tablada tohum sayısı, dekara tohum verimi, bin tohum ağırlığı, kabuk oranı, içte yağ oranı, kabuklu yağ oranı, yağ verimi ve sap verimi alınmıştır. Ekim, 17.3.1993 tarihinde yapılmıştır. Hasat, çeşitlerde 19.8.1993, "Yenice" çeşidinde 29.8.1993 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda çeşitlerin ortalaması olarak: Bitki boyu 91.54-119.36 cm, bitki başına yan dal sayısı 7.06-8.42 adet, bitki başına tabla sayısı 13.39-19.76 adet, bitki başına tohum verimi 12.23-19.16 g, tablada tohum sayısı 23.54-29.51 adet ve dekara tohum verimi 147.12-208.60 kg arasında bulunmuştur. Araştırmada, bin tohum ağırlığının 29.77-41.74 g, kabuk oranının %41. 32-49.61, içte yağ oranının %51. 69-61.06, kabuklu yağ oranının %26.05-35.28, yağ veriminin 43.53-71.74 kg/da, sap veriminin de 510.42-733.33 kg/da arasında değiştiği tespit edilmiştir., This research was carried out at Konya Rural Affairs Research Institute in 19Ş3 between March-August growing season under arid conditions to determine yield and yield components of some safflower cultivars. This study was arranged in the "randomized bloks" design with four replications. Totally 6 safflower samples "Yenice", "Dinger", "5-154-2", "Oleicleed" cultivars, "Ekiz 10" cultivar candidate and a "population" were used as the experimental materials. Plant height, number of secondary branches per plant, number of heads per plant, yield of seed per plant, number of seed per head, seed yield per decar, thousand seed weight, hull ratio and oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield and stem yield were used as experimental subjects. Sowing and harvesting were made 17 March and 19 August 1993, respectively, but "Yenice" was harvested 29 August 1993. The results of the research mean from cultivars were as follows: Plant height 91.54-119.36 cm, number of secondary branches per plant 7.06-8.42, number of heads per plant 13.39-19.76, yield of seed per plant 12.23-19.16 g, number of seed per head 23.54-29.51, seed yield per da 147.12-208.60 kg. It was found that thousand seed weight, hull ratio, oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield Hi thousand seed weight, hull ratio, oil ratio of hulled seed, oil ratio of seed, oil yield and stem yield ranged from 29.77-41.74 g, %41. 32-49.61, %51. 69-61. 06, %26.05- 35.28, 43.53-71.74 kg/da, 510.42-733.33 kg/da, respectively.