Search

Op 24 februari van dit jaar berichtte SeaFoodSource dat het bedrijf AquaBounty in maart de eerste zendingen genetisch gemanipuleerde kweekzalm ter beoordeling zal sturen aan tien van haar klanten. Deze proefzendingen zullen in april gevolgd worden door 100 ton zalm: de eerste oogst van de kwekerij in Albany (Indiana, VS). Na een uitzonderlijk lange en moeizame weg zal de omstreden zalm in april 2021 in de vitrines en schappen van de Amerikaanse winkels te vinden zijn.

De uitzending van De Keuringsdienst van Waarde van 22 oktober 2020 gingover het probleem van microplasticdeeltjes in allerlei verzorgingsproducten.De programmamakers lieten ook de aanwezigheid van deze deeltjes in eenaantal vissoorten onderzoeken. In dezelfde periode verscheen een artikelover de aanwezigheid van microplastic deeltjes in vis en de bijdrage vanaquacultuur aan plasticvervuiling in zee. In dit artikel een overzicht van wat wenu weten over de verbanden tussen aquacultuur en microplasticdeeltjes in zee.

In 2009 verscheen in Aquacultuur een bedrijfsreportage over de in Kamperland gevestigde tarbotkwekerij Seafarm. Al lang was er bij de redactie de wens om dit bedrijf weer te bezoeken om de lezers van dit blad op de hoogte te kunnen brengen van de ontwikkelingen van de afgelopen jaren. Maar de Corona-maatregelen maakten een bezoek onmogelijk. Daarom stuurden we onze vragen aan Adri Bout, de eigenaar van Seafarm. Zijn uitgebreide antwoorden werden de basis voor onderstaande reportage.

In dit artikel worden de voornaamste bevindingen van een recente studie naar kosten en baten van EU aquacultuursubsidies samengevat. De resultaten van de studie bracht de onderzoekers tot de conclusie dat de pogingen van de Europese Unie om door subsidies de aquacultuurproductie in de lidstaten te vergroten, duur zijn en slechts tot geringe resultaten hebben geleid.

Voor het trainen van mensen, m.a.w. het aanleren van kennis, vaardigheden en het bijdragen aan houdingsverandering, worden vaak hulpmiddelen gebruikt. Zo ook voor aquacultuur trainingen en dan met name in de tropen. Enkele van die hulpmiddelen zijn ouderwetse kaart- en bordspellen, maar ook moderne technologie biedt kansen.

The history and present situation of aquaculture in Cuba are described. The production of shrimp post-larvae that takes place in Yaguanabo Shrimp. Hatchery is described in more detail.

In the first part of this paper, a method is described to estimate the amount of waste compounds created as result from fish or shrimp farming. This method is based on data of the amount and composition of the feed given to the aquatic organisms and the production that was realised in a certain period. In the second part, various options to reduce the amount of waste expelled from an aquaculture facility to the environment are presented. These options are aimed at reduction of waste by applying better feed management, and addition of facilities such as settlement basin, constructed wetland and duckweed ponds. The facilities described are selected because they are relatively easy to construct and operate. For the various facilities, the basic design will be shown and the effectivity of the facility in relation to size and Hydraulic Retention Time (HRT) will be discussed.

Op 30 september werd de aquaponics kas van het Europese Geofood project bij de glastuinbouw eenheid van WUR in Bleiswijk formeel in werking gesteld. Geofood verenigt IJslandse, Sloveense en Nederlandse onderzoekinstellingen en private partijen in de ambitie om te komen tot grootschalige circulaire land- en tuinbouw verwarmd met energie uit diepe aardlagen. Ook de Nederlandse tuinbouw onder glas moet in het kader van de energietransitie van het gas af en bovendien geheel circulair worden. Enkele redactieleden van Aquacultuur waren bij de opening van de aquaponics opstelling aanwezig. Hieronder een verslag.

In de Mozambikaanse havenstad Beira bouwde Alwyn Krugersedert 2015 geleidelijk aan een tilapia pootviskwekerij in zijnachtertuin . In maart van dit jaar blies cycloon Idai veel van degebouwen in de stad en wijde omgeving aan flarden, en Krugerverloor al zijn vis. Dankzij giften van Til-Aqua International en eenMozambikaanse overheidsorganisatie ziet de toekomst voor dezekwekerij er nu weer goed uit.

This report presents the findings of a desk study and a field work conducted in Rwanda on small-scale commercial aquaculture and is part of a regional study commissioned by Msingi East Africa Limited. The aquaculture sector in Rwanda is dominated by small- scale producers of mainly Tilapia and African catfish (to a lesser extent) in ponds, and an increasing number of Tilapia producers in cages in Lakes Kivu and Muhazi. Based on production infrastructure used and production volumes, three segments have been identified: 1. Small-holder farmers producing Tilapia in ponds using animal manure to fertilise the ponds and feeding with bran and vegetables. The production of fish farmers in segment 1 range between 1.5and 17 tonnes of fish per year. 2. Small-holders producing Tilapia in low volume cages using farm-made feed and locally manufactured feed. The production of fish farmers in segment 2 range between 17 and 30 tonnes of fish per year. 3. Small-holders producing Tilapia in high volume cages using locally manufactured feed and imported feed. The production of fish farmers in segment 3 range between 30 and 50 tonnes of fish per year.Key constraints encountered by the sector are the lack of fingerlings in quantity and quality, the low quality of locally manufactured feed, the high cost of imported feed, the lack of skills and access to finance. Opportunities to expand small-scale commercial fish farming exist in mass on-growing of tilapia fry, semi-intensification of pond production, and clustering of small-scale commercial cage farmers for improved access to inputs, services, information and training, and a consistent supply of fish products to the markets.Recommended production models for small-scale commercial fish farmers include aquaculture park systems linked through farming contracts to input/service suppliers and fish traders.

This report describes the findings of a literature study and of interviews with fish farmers and key informants familiar with the Tanzanian freshwater aquaculture sector. The study was part of an assignment commissioned by Msingi East Africa. The report was developed in collaboration with Stichting BoP Innovation Centre. Msingi is an East African industry development organisation. It aims to support the growth of competitive industries in the region. Aquaculture has been selected as the first East African industry to support among strategic industries in which East Africa has a comparative advantage. Msingi supports their growth through investment and technical assistance to pioneer businesses; this is complemented by wider support to the sector, such as on policy, technology transfer, research and development, human capacity building or support to key sector organisations.The Tanzanian freshwater aquaculture sector consists of roughly 19,000 small-scale farmers operating one or a few small ponds stocked with tilapia and/or catfish. Fish are fed in most cases with agricultural by-products and residues that are available on the farm. For most producers, fish farming is a part-time activity besides other sources of income. A small but growing number of farmers have specialised and are applying commercial fish feeds and are reaching higher levels of production. Total annual freshwater fish production of Tanzania is estimated to be 5000 metric tonnes. In the last years a growth of production is reported to take place as result of existing farms expanding and new farms being established. Part of the new farms use floating cages placed in Lake Victoria and Lake Kumba. All farmed fish is sold on the Tanzanian market, mostly as fresh, whole fish. Lack of capital and finance opportunities, a shortage of affordable commercial fish feeds, a shortage of fingerlings (fish seeds) of good quality and a lack of knowledge among farmers about improved aquaculture practices, farm management and a business–like approach to fish farming have been identified as major bottlenecks for growth of production of the small-scale producers. Recommendations for action that would address these bottlenecks are given in this report.

This publication reports the results of a study of the small-scale aquaculture producers’ situation in Uganda that was carried out in March-April 2018. The study was commissioned by Msingi East Africa. The study comprised two main parts: a desk study and a field study. The latter consisted of visits and interviews with fish farmers, fish feed producers and importers, fish traders, service providers and other key informants and served as validation of the results of the desk study. The methodology for field data collection was semi-structured interviews. Three small-holder aquaculture segments have been identified. Segment I comprises of small-holders producing Nile tilapia (ponds and cages) and/or African catfish (ponds). Production varies from 1- 5 tonnes/year. They lack affordable and high quality inputs, knowledge and capital. Segment II includes small-holders producing Nile tilapia (ponds and cages) and/or African catfish (ponds). Production varies from 6 to 40 tonnes/year. They have some degree of knowledge on farm management and some capital to invest. Access to affordable and high quality inputs is problematic. Segment III consists of small-holders with higher education and on-job-skills. Production varies from 41 to 50 tonnes/year. They import high quality feed and have access to family capital. Their business is expanding and they will soon be medium-scale farmers. Opportunities for development support consist of better coordination and an integrated approach within a new aquaculture platform in which lead-farmers train farmers via a training-of trainers approach. The platform should concentrate on segment I and II farmers; they urgently need better feed, improved knowledge, skills and access to capital. Segment II farmers need better local feed of affordable prices and improved knowledge and skills for farm management. Models to link farmers to markets and support services include cluster farming (joined buying of inputs and distribution), aquaparks (improved production infrastructure) and empowering investors with access to capital and organised markets.

In May 2016 the Swiss company ‘UrbanFarmers’ officially opened its second aquaponics farm, this time in The Hague, the Netherlands. Compared to the first farm in Basel (Switzerland) this second farm was more challenging: on the top floor and roof of a six–floors industrial building in The Hague. The farm produces 12 tonnes of tilapia and 40 tons of vegetables per year.

In mei 2016 opende het Zwitserse bedrijf UrbanFarmers zijn tweede aquaponics kwekerij, deze keer in Den Haag. Met de ervaringen van het bouwen en draaien van UF 001 (de eerste kwekerij van UrbanFarmers die in Bazel is gevestigd) op zak was het bedrijf klaar voor een groter avontuur: een geïntegreerde vis- en groentekwekerij op de bovenste verdieping en het dak van De Schilde, een 6 verdiepingen tellend bedrijfspand in Den Haag. De kwekerij draait al een jaar, dus hoog tijd voor een bezoekje door een van de redactieleden van Aquacultuur.

In maart 2017 werd de internationale cursus ‘Responsible aquaculture development for food security and economic progress’ voor de tweede maal in Wageningen gehouden. Twintig deelnemers uit 13 landen namen deel aan een gevarieerd programma waarin mogelijke stappen in de richting van een meer duurzame aquacultuursector centraal stonden. Ook bezochten ze enkele Nederlandse aquacultuurbedrijven.

Op vrijdag 22 april vierde de leerstoelgroep Aquaculture and Fisheries (voor de ouderen beter bekend als vakgroep Visteelt en Visserij) van Wageningen Universiteit (WU) haar 40 jarig bestaan. Het feest begon voor veel gasten met een rondleiding door de nieuwe Aquatische Research Faciliteit (ARF), de proefaccommodatie van WU waar het aquacultuuronderzoek wordt uitgevoerd. De rondleidingen werden verzorgd door Menno ter Veld en Ep Eding. ’s Avonds was er in Burgers’ Zoo in Arnhem nog een heerlijk diner en denderend feest. Dit artikel beperkt zich tot een verslag van het symposium dat ’s middags plaats vond.

Na bijna 10 jaar bij Ahold als manager product integriteit te hebben gewerkt, is Aldin Hilbrands sinds een jaar directeur van het Aquacultuurprogramma van IDH. Deze organisatie is gericht op het verduurzamen van internationale handelsketens. IDH doet dit door middel van het bouwen van resultaatgerichte coalities van bedrijven, Niet-Gouvernementele Organisaties (NGO’s), overheden en andere partners. IDH heeft programma’s voor het verduurzamen van de productie en handelsstromen van belangrijke grondstoffen zoals cacao, thee, tropisch hout, koffie, soja, katoen, elektronica, halfedelstenen, cashew noten, bloemen en producten uit de aquacultuur. Hieronder een verslag van een gesprek met Aldin waarin in grote lijnen de koers voor de komende jaren van het IDH aquacultuurprogramma uiteen werd gezet.

Op 19 november heeft de Food and Drug Administration (FDA, de Amerikaanse versie van de Voedsel- en Waren Autoriteit) bekend gemaakt dat de genetisch gemanipuleerde zalm van de firma AquaBounty in de VS op de markt gebracht mag worden. Hiermee is de zalm van AquaBounty het eerste genetisch gemodificeerde dier waarvan de producten voor menselijke voeding worden toegestaan. Het bericht leidde tot vele en gemengde reacties.

In mei 2012 werd het toen pas geopende bedrijf Glasaal Volendam bezocht. Hierover is in Aquacultuur 2012 nr. 3 verslag gedaan. Benieuwd naar de ontwikkelingen sinds dat bezoek toog ik in juli weer richting Volendam. De beheerder en zijn collega vertelden wat er de afgelopen jaren was geleerd en lieten met gepaste trots de palinglarfjes zien die enkele dagen eerder uit het ei waren gekomen.

In 2010 vatte drie ondernemers het plan op om bij de Rotterdamse Fruithaven een loods en het erom heen gelegen rangeerterrein een landbouwkundige bestemming te geven. Het duurde tot 2012 voordat voldoende kapitaal en vergunningen waren geregeld en met de aanleg van Uit Je Eigen Stad begonnen kon worden. Inmiddels is er veel bereikt (waaronder een werkend aquaponics systeem met een inhoud van 125 m3) en worden groente, tilapia, Afrikaanse meerval, paddenstoelen en kippen in het eigen restaurant en in Rotterdam en omgeving verkocht. Maar de medewerkers van Uit Je Eigen Stad rusten niet en gaan door met het testen en proberen van verschillende gewassen, productiewijzen, producten, markten en evenementen. We bezochten het bedrijf en spraken met Ivo Haenen.